สวิง

ภาษาไทย

สวิง (เครื่องช้อนปลา)

รากศัพท์ 1

เทียบภาษามาเลเซีย jaring

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สะ-หฺวิง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-wǐng
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-wing
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sa˨˩.wiŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

สวิง (คำลักษณนาม อัน)

1. เครื่องช้อนปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นร่างแห ลักษณะเป็นถุง มักใช้ไม้หรือหวายทำเป็นขอบปาก

ดูเพิ่ม

• ยอ
• ลอบ
• แห
• อวน

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ swing

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สะ-วิง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-wing
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-wing
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sa˨˩.wiŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม

สวิง

1. แนวดนตรีแนวหนึ่ง มีจังหวะช้า ใช้เครื่องดนตรีน้อยชิ้น

คำกริยา

สวิง (คำอาการนาม การสวิง)

1. เหวี่ยง, หวด (ไม้สำหรับเล่นกีฬา)