แยก
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຍກ (แยก)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | แยก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yɛ̂ɛk |
| ราชบัณฑิตยสภา | yaek | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jɛːk̚˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]แยก (คำอาการนาม การแยก)
- ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน, ทำให้อยู่เป็นพวก ๆ
- แยกกลุ่มประชุม
- แยกกล้วยไม้
- แยกนักเรียนชายออกจากนักเรียนหญิง
- ทำให้ห่างจากกัน
- กรรมการแยกนักมวย ๒ ฝ่ายออกจากกัน
- กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน
- แผ่นดินแยก
- แตกหรือทำให้แตกออกเป็นทาง
- แม่น้ำแยก
- ทางแยก
- ไม่อยู่รวมกัน, ไม่ไปด้วยกัน
- แยกกันอยู่
- แยกกันตรงนี้
ลูกคำ
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]แยก
- ทางที่แตกออกไปจากทางใหญ่
- หลักกิโลเมตรที่ ๑๖ มีแยกไปอำเภอเมืองฯ
- จุดที่ทางแตกออกไป
- แยกหัวลำโพง
- สามแยก, สี่แยก