แล้ว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *leːwꟲ (“เสร็จ”), จากภาษาจีนยุคกลาง 了 (MC lewX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน แล้ว, ภาษาลาว ແລ້ວ (แล้ว), ภาษาคำเมือง ᩓ᩠ᩅ (แลว), ภาษาไทลื้อ ᧟ (แหฺลว), ภาษาไทดำ ꪵꪩ꫁ꪫ (แล้ว), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง leux, ภาษาจ้วง leux; เทียบภาษาIu Mien liuz (“จบ, หลัง”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | แล้ว | แล็้ว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lɛ́ɛo | lɛ́o |
| ราชบัณฑิตยสภา | laeo | laeo | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɛːw˦˥/(สัมผัส) | /lɛw˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]แล้ว
- ลักษณะอาการกระทำใด ๆ เสร็จ สิ้น จบ ล่วงไป หรือสุดสิ้นลง
- กินแล้ว
- ทำแล้ว
- นอนแล้ว
- ลักษณะอาการต่อแต่นั้นเริ่มใหม่อีกระยะหนึ่ง (จะเป็นการกระทำอย่างเดียวกันหรือต่างกันแล้วแต่กรณี)
- กินแล้วนอน
- ขึ้นรถแล้วลงเรือ
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ลักษณะอาการกระทำใด ๆ เสร็จ สิ้น จบ ล่วงไป หรือสุดสิ้นลง
คำกริยา
[แก้ไข]แล้ว
- (ล้าสมัย) จบ, สิ้น, เสร็จ
- งานแล้วหรือยัง
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]แล้ว (คำอาการนาม กำแล้ว หรือ ความแล้ว)
- แล้ว
คำกริยา
[แก้ไข]แล้ว (คำอาการนาม ก๋ารแล้ว หรือ ก๋านแล้ว)
- เสร็จ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- Iu Mien terms in nonstandard scripts
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛːw
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- Pages with language headings in the wrong order
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาคำเมือง
- หน้าที่มีคำแปลภาษาจีนกลาง
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทดำ
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทใหญ่
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลาว
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล้าสมัย
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมือง
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย