Tingnan ang wikitext ng Palarong Olimpiko

{{multiple issues|
{{cleanup-rewrite}}
{{cleanup-translation|date=Agosto 2022}}
{{dead end|date=Agosto 2022}}
}}
{{Palarong Olimpiko sidebar}}
Ang modernong '''Palarong Olimpiko''' (mula {{Lang-es|Olímpico}}; {{Lang-fr|Jeux olympiques}}, {{Lang-en|Olympic Games}}) o '''Olimpiyada''' (mula {{Lang-es|olimpiada}}) ay ang nangungunang pandaigdigang palaro. Itinatampok nito ang mga palakasan sa tag-init at taglamig, at dinadaluhan ng libo-libong atleta mula sa iba't ibang panig ng mundo. Kinokonsidera ito bilang isa sa mga pinakamalalaki at pinakasikat na palaro, kung saan lagpas sa 200 bansa at teritoryo ang nakikilahok kada edisyon nito. Ginaganap kadalasan ang Palaro [[Olimpiyada|tuwing apat na taon]] sa isang piniling lungsod, kung saan nagsasalitan kada dalawang taon ang [[Palarong Olimpiko sa Tag-init|Tag-init]] at [[Palarong Olimpiko sa Taglamig|Taglamig]] sa loob ng panahong ito.

Unang inilunsad ang Palaro noong 1896 sa pangunguna ni [[Pierre de Coubertin]]. Inspirasyon ng Palaro ang [[Sinaunang Palarong Olimpiko]] ({{Lang-grc|Ὀλυμπιακοί Ἀγῶνες}}) na ginanap sa [[Olympia, Gresya]] mula sa ika-8 siglo {{Abbr|BKP|Bago Karaniwan}} hanggang sa ika-4 na siglo {{Abbr|KP|Karaniwang Panahon}}. Ginawa ni Coubertin ang [[Pandaigdigang Lupong Olimpiko]] ({{Lang-en|International Olympic Committee}}, IOC) noong 1894, na nagbigay-daan upang maganap ang [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 1896|unang edisyon]] ng modernong Palaro noong 1896 sa [[Atenas]]. Ngayon, ang IOC ay ang namamahala sa [[Kilusang Olimpiko]], sa patnubay ng [[Kartang Olimpiko]].

Nagbago ang Palaro sa pagdaan ng ika-20 siglo hanggang sa pagpasok ng ika-21 siglo. Kabilang sa mga pagbabagong ito ay ang pagkakaroon ng hiwalay na Palaro para sa mga palakasang para sa taglamig, ang [[Palarong Paralimpiko]] para sa mga atletang may kapansanan, ang [[Palarong Olimpiko ng Kabataan]] para sa mga atletang edad 14 hanggang 18, ang limang Palarong Kontinental ([[Palarong Pan Amerikano|Pan Amerikano]], [[Palarong Aprikano|Aprikano]], [[Palarong Asyano|Asyano]], [[Palarong Europeo|Europeo]], at [[Palarong Pasipiko|Pasipiko]]), gayundin ang [[Palarong Pangdaigdig]] para naman sa mga palakasang di kasama sa Palaro. Bukod sa mga ito, ineendorso rin ng IOC ang [[Sordolimpiyada]] at [[Special Olympics]]. Dahil sa pag-usad ng panahon, nangangailangan iangkop ng IOC ang Palaro sa estado ng ekonomiya, pulitika, at teknolohiya. Nilaro ang mga naunang edisyon ng Palaro ng mga amateur, ngunit dahil na rin sa pang-aabuso ng mga bansa sa [[Silangang Bloc]], napilitan ang Palaro na unti-unting payagan ang mga propesyonal na manlalaro sa Palaro, taliwas sa orihinal na konseptong inilatag ni Coubertin. Samantala, sa paglaki ng kahalagahan ng midya sa Palaro, unti-unti ring nagiging komersyalisado ang Palaro. Sa tala ng kasaysayan ng Palaro, tatlong beses pa lang na nakansela nang tuluyan ito, lahat dahil sa dalawang Digmaang Pandaigdig ([[Palarong Olimpiko sa Tag-init 1916|1916]], [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 1940|1940]], at [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 1944|1944]]). Sa kabilang banda, isang beses pa lang ito pansamantalang ipinagpaliban sa susunod na taon, noong [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 2020|2020]] (ginanap noong 2021) dahil sa [[pandemya ng COVID-19]].

Binubuo ang Kilusang Olimpiko ng mga [[Talaan ng mga pandaigdigang pederasyong pampalakasan|pandaigdigang pederasyong pampalakasan]] ({{Lang-en|international sports federation}}, mga SF), mga [[Pambansang Lupong Olimpiko]] ({{Lang-en|national olympic federation}}, mga NOC), at ang mga komiteng nag-oorganisa sa bawat edisyon ng Palaro. Bilang ang pangkalahatang kinatawan ng Palaro, ang IOC ang bahala sa pagpili ng magiging punong-abalang lungsod para sa mga susunod na edisyon nito. Sila rin ang bahala sa pag-oorganisa at pagpopondo sa Palaro ayon sa Kartang Olimpiko. Bukod sa mga ito, ang IOC rin ang bahala sa mga [[Mga palakasang Olimpiko|palakasang]] lalaruin sa Palaro. Maraming ritwal at simbolo ang Palaro, tulad ng [[Mga Simbolong Olimpiko|Watawat]] at ang [[Apoy ng Olimpiko|Sulo]], gayundin ang mga [[Mga Seremonyang Olimpiko|seremonya ng pagbubukas at pagsasara]]. Sa bawat kompetisyon, nakakatanggap ang nanguna, pumangalawa, at pumangatlo ng ginto, pilak, at tansong [[Medalyang Olimpiko|medalya]], ayon sa pagbanggit.

Mula sa orihinal na 14 na bansang opisyal na naglaro sa Atenas noong 1896, lumobo ang bilang ng mga bansang sumali sa Palaro: 207 bansa ang sumali sa Palaro noong [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 2016|2016]] sa [[Rio de Janeiro]]. Kasabay ng paglaki nito ang pag-usbong ng samu't saring mga [[Mga Kontrobersiya sa Palarong Olimpiko|kontrobersiya]], kabilang na ang mga [[Tala ng pag-boycott sa Palarong Olimpiko|pag-boycott]], [[Doping sa Palarong Olimpiko|doping]], panunuhol, at isang [[Masaker sa Munich|pag-atake ng mga terorista noong 1972]] sa Munich. Gayunpaman, nagbibigay-daan ang Palaro sa mga atleta na sumikat sa kanilang bansa, minsan sa buong mundo. Nagbibigay-daan rin ang Palaro sa mga punong-abalang lungsod at bansa nito na magpakitang-gilas sa mundo.
{| class="wikitable"
!Añu
!Eventu
! colspan="2" |See
! colspan="6" rowspan="9" |
|-
! colspan="4" |Xuegos Olímpicos de Branu
|-
!1896
|I edición
|Atenes
|Grecia
|-
!1900
|II edición
|París
|Francia
|-
!1904
|III edición
|Saint Louis
|Estaos Xuníos d'América
|-
!''1906''
|''Xuegos Intercalaos''
|''Atenes''
| ''Grecia''
|-
!1908
|IV edición
|Londres
|Reinu Xuníu
|-
!1912
|V edición
|Estocolmu
|Suecia
|-
!1916
|VI edición
|Berlín
|Alemaña
|-
| colspan="4" |<small>Suspendíos pola Primer Guerra Mundial</small>
! rowspan="7" |
!Añu
!Eventu
! colspan="2" |See
! rowspan="53" |
|-
!1920
|VII edición
|Amberes
|Bélxica
! colspan="4" |Xuegos Olímpicos d'Iviernu
|-
!1924
|VIII edición
|París
|Francia
!1924
|I edición
|Chamonix
| Francia
|-
!1928
|IX edición
|Ámsterdam
|Países Baxos
!1928
|II edición
|Sankt Moritz
| Suiza
|-
!1932
|X edición
|Los Angeles
|Estaos Xuníos d'América
!1932
|III edición
|Lake Placid
| Estaos Xuníos d'América
|-
!1936
|XI edición
|Berlín
|Alemaña
!1936
|IV edición
|Garmisch-Partenkirchen
| Alemaña
|-
!1940
|XII edición
|Ḥélsinki
|Finlandia
!1940
|V edición
|Garmisch-Partenkirchen
| Alemaña
|-
| colspan="9" |<small>Suspendíos pola Segunda Guerra Mundial</small>
|-
!1944
|XIII edición
|Londres
|Reinu Xuníu
!
!1944
|VI edición
|Cortina d'Ampezzo
| Italia
|-
| colspan="9" |<small>Suspendíos pola Segunda Guerra Mundial</small>
|-
!1948
|XIV edición
|Londres
|Reinu Xuníu
! rowspan="19" |
!1948
|VII edición
|Sankt Moritz
| Suiza
|-
!1952
|XV edición
|Ḥélsinki
|Finlandia
!1952
|VIII edición
|Oslu
| Noruega
|-
!1956
|XVI edición
|Melbourne
|Australia
!1956
|IX edición
|Cortina d'Ampezzo
| Italia
|-
!1960
|XVII edición
|Roma
|Italia
!1960
|X edición
|Squaw Valley
| Estaos Xuníos d'América
|-
!1964
|XVIII edición
|Tokiu
|Xapón
!1964
|XI edición
|Innsbruck
| Austria
|-
!1968
|XIX edición
|Ciudá de Méxicu
|Méxicu
!1968
|XII edición
|Grenoble
| Francia
|-
!1972
|XX edición
|Múnich
|Alemaña
!1972
|XIII edición
|Sapporo
| Xapón
|-
!1976
|XXI edición
|Montréal
|Canadá
!1976
|XIV edición
|Innsbruck
| Austria
|-
!1980
|XXII edición
|Moscú
|XRSS
!1980
|XV edición
|Lake Placid
| Estaos Xuníos d'América
|-
!1984
|XXIII edición
|Los Angeles
|Estaos Xuníos d'América
!1984
|XVI edición
|Sarayevu
| Bosnia y Herzegovina
|-
!1988
|XXIV edición
|Seúl
|Corea del Sur
!1988
|XVII edición
|Calgary
| Canadá
|-
!1992
|XXV edición
|Barcelona
|España
!1992
|XVIII edición
|Albertville
| Francia
|-
!1996
|XXVI edición
|Atlanta
|Estaos Xuníos d'América
!1994
|XIX edición
|Lillehammer
| Noruega
|-
!2000
|XXVII edición
|Sydney
|Australia
!1998
|XX edición
|Nagano
| Xapón
|-
!2004
|XXVIII edición
|Atenes
|Grecia
!2002
|XXI edición
|Salt Lake City
| Estaos Xuníos d'América
|-
!2008
|XXIX edición
|Beixín
|China
!2006
|XXII edición
|Torino
| Italia
|-
!2012
|XXX edición
|Londres
|Reinu Xuníu
!2010
|XXIII edición
|Vancouver
| Canadá
|-
!2016
|XXXI edición
|Rio de Janeiro
|Brasil
!2014
|XXIV edición
|Sochi
| Rusia
|-
!2020
|XXXII edición
|Tokiu
|Xapón
|}

== Sinaunang Palarong Olimpiko ==
{{main|Sinaunang Palarong Olimpiko}}
[[Talaksan:Olympia-stadion.jpg|thumb|left|Isang istadyum sa Olympia, Gresya.]]

Ang mga Sinaunang Palarong Olimpiko noon ay mga serye ng relihiyosong paligsahan ng mga atleta na ginaganap tuwing apat na taon sa santwaryo ni [[Zeus]] sa Olimpiya, [[Gresya]]. Kabilang sa Sinaunang Palarong Olimpiko lamang ang mga kinatawan ng iba't-ibang mga lungsod-bansa at mga kaharian ng [[Sinaunang Gresya]]. Karamihan sa mga tampok ng palarong ito ay mga pangunahing pampalakasan, pati rin mga pisikal na labanan at pabilisan ng kalesa. Ayon sa karamihan ng nailathala, lahat ng mga hidwaang nagaganap sa pagitan ng mga kalahok na lungsod-bansa ay naisasantabi hanggang ang mga Palaro ay matapos. Ang pagsasantabi ng poot na ito ay kilala bilang kapayapaan o kasunduang Olimpiko.{{r|Swaddling 2000 p54}} Ang kaisipang ito ay isa lamang makabagong alamat sapagkat ang mga [[Griyego]] ay hindi kailanman tumigil sa kanilang pakikipagdigmaan. Pinahintulutan ng kasunduan ito ang mga relihiyosong manlalakbay papuntang Olimpiya na dumaan sa mga nakikipag-giyerang mga teritoryo nang hindi nasasaktan sapagkat protektado sila ni Zeus.<ref>{{cite web|title=The Olympic Truce – Myth and Reality by Harvey Abrams|url=http://ablemedia.com/ctcweb/showcase/abrams1.html|publisher=Classics Technology Center, AbleMedia.com|accessdate=12 February 2013}}</ref> Ang pinagmulan ng Olimpiko ay nababalot ng misteryo at alamat;{{sfn|Young|2004|p=12}} ang isa sa mga pinakatanyag na alamat ay nagpapakilala kay Heracles at ang kanyang amang si Zeus bilang mga ninuno ng mga Palaro.{{sfn|Richardson|1992|p=227}}{{sfn|Young|2004|pp=12–13}} Ayon sa alamat, si Heracles ang unang tumawag sa mga palarong "Olimpiko" at itinatag ang kaugalian ng pagdaraos nito tuwing apat na taon. Napagpatuloy ang alamat na matapos makumpleto ni Heracles ang kanyang labindalawang paggawa, itinayo niya ang Olimpikong Istadyum bilang karangalan kay Zeus. Matapos ang pagkumpleto nito, naglakad siya sa isang tuwid na linya na may layong 200 hakbang at tinawag ang distansya na ito na "stadion" (Griyego: στάδιον, Latin: ''istadyum'', "yugto"), na kalaunan ay naging isang yunit ng distansya. Ang pinakalawak na tinanggap na petsa ng pagsisimula para sa Sinaunang Olimpiko ay 776 BC; batay sa mga inskripsyon na natagpuan sa Olimpiya, na nagtala ng mga nagwagi sa isang karera ng paa na ginaganap tuwing apat na taon simula noong 776 BC.<ref>{{cite web|title=Olympic Games|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/428005/Olympic-Games/59589/The-ancient-Olympic-Games|website=Encyclopædia Britannica|url-access=registration|accessdate=29 April 2009}}</ref> Kabilang sa sinaunang mga Palaro ang mga kumpetisyon sa pagtakbo, pentatlon (binubuo ng kumpetisyon sa pagtalon, pagbato ng diskus at jornin, paligsahan ng paa, at pakikipagbuno), [[boksing]], [[Buno|pakikipagbuno]], ''pankration'', at kumpetisyon sa [[pangangabayo]].{{sfn|Crowther|2007|pp=59–61}}<ref>{{cite web|title=Ancient Olympic Events|url=http://www.perseus.tufts.edu/Olympics/sports.html|publisher=Perseus Project of [[Tufts University]]|accessdate=29 April 2009}}</ref> Ayon sa tradisyon, si Coroebus na isang kusinero mula sa lungsod of Elis, ang naging unang kampeon sa SInaunang Palarong Olympiko.{{sfn|Golden|2009|p=24}}

Ang Olimpiko ay may pangunahing kahalagahang pang-relihiyon, na nagtatampok ng mga kaganapan sa palakasan kasabay ng mga hain na ritwal upang pangaralan si Zeus (na ang bantog na rebultong gawa ni [[Pidias]] ay nakatayo sa kanyang templo sa Olimpiya) at Pelops, banal na bayani at mitikal na hari ng Olimpiya. Sikat si Pelops sa pakikipagkarera ng kanyang karwahe laban kay Haring Oenomaus ng Pisatis.{{sfn|Burkert|1983|p=95}} Ang mga nagwagi sa mga kaganapan ay hinangaan at tinuturing na mga imortal sa mga tula at estatwa.{{sfn|Swaddling|1999|pp=90–93}} Ang mga Palaro ay ginanap tuwing apat na taon, at ang panahong ito na kilala bilang Olimpiyad, ay ginamit ng mga Griyego bilang isa sa kanilang mga yunit ng pagsukat ng oras. Ang laro ay bahagi ng isang siklo na kilala bilang Palarong Panhellenic, kabilang ang mga Palarong Pythian, Nemean, at Isthmian.<ref>Olympic Museum, "The Olympic Games in Antiquity", p. 2</ref> 

Naabot ng mga Sinaunang Palarong Olimpiko ang rurok noong ika-6 at ika-5 siglo BC, ngunit pagkatapos ay unti-unting napabayaan habang lumakas ang kapangyarihan at impluwensiya ng mga Romano sa Gresya. Habang walang napagksunduan ang mga iskolar kung kailan opisyal na natapos ang mga Palaro, ang karaniwang nababanggit na petsa ay 393 AD, nang nagpasiyahan ng emperador na si Theodosius I na tanggalin ang lahat ng paganong mga kulto at kaugalian.<ref>However, Theodosius' decree contains no specific reference to Olympia {{harv|Crowther|2007|p=54}}.</ref> Ang isa pang petsa na karaniwang nababanggit ay 426 AD, nang ang kanyang kahalili na si Theodosius II, ay nag-utos na wasakin ang lahat ng mga Griyegong templo.{{sfn|Crowther|2007|p=54}} 

== Mga Modernong Palarong Olimpiko ==
{{main|Talaan ng mga punong-abalang lungsod ng Palarong Olimpiko}}

=== Tagapagbando ===
[[Talaksan:Baron_Pierre_de_Coubertin.jpg|thumb|Baron [[Pierre de Coubertin]]]]
Ang iba't ibang mga gamit ng salitang "Olimpiko" upang ilarawan ang mga kaganapan sa pampalakasan sa modernong panahon ay naitala na mula noong ika-17 siglo. Ang una sa mga nabanggit na kaganapan ay ang Palarong Cotswold o "Palarong Olimpiko ng Cotswold", isang taunang pagpupulong malapit sa Chipping Campden, [[England|Inglatera]], kung saan tampok ang iba't-ibang mga pampalakasan. Una itong inayos ng abogado na si Robert Dover sa pagitan ng 1612 at 1642, kabilang ilang mga pagdiriwang sa paglaon hanggang sa kasalukuyan. Nabanggit ng Lupong Olimpiko ng Gran Britanya, sa pagtaya nito para sa Palarong Olimipiko sa Tag-init noong [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 2012|2012]] sa [[Londres]], ang mga palarong ito bilang "ang simula ng padating ng Olimpiko sa Britaniya".<ref name="BOA">{{citation|title=400 Years of Olimpick Passion|url=http://www.olimpickgames.co.uk/contentok.php?id=853|publisher=Robert Dover's Games Society|accessdate=4 June 2010|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20100606045814/http://www.olimpickgames.co.uk/contentok.php?id=853|archivedate=6 June 2010|df=}} {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100606045814/http://www.olimpickgames.co.uk/contentok.php?id=853 |date=6 Hunyo 2010 }}</ref>

Ang L'Olympiade de la République, isang pambansang pagdiriwang ng Olimpiko na ginaganap taun-taon mula 1796 hanggang 1798 sa rebolusyonaryong Pransya ay tinangka rin tularan ang mga sinaunang Palarong Olimpiko. Kasama sa patimpalak ang ilang mga disiplina mula sa sinaunang Olimpikong Griyego. Minarkahan rin ng Palaro ng 1976 ang pagpapakilala ng sistema ng sukatan sa pampalakasan.

Noong 1834 at 1836, ang Palarong Olimpiko ay ginanap sa Ramlösa (Olympiska spelen i Ramlösa), at karagdagang sa Estokolmo, Suwesa noong 1843, na inayos lahat ni Gustaf Johan Schartau at iba pa. May kabuuang 25,000 mga manonood ang nakasaksi ng palaro.<ref>Findling, John E. & Pelle, Kimberly P. (2004). Encyclopedia of the Modern Olympic Movement. London: Greenwood Press. {{ISBN|0-275-97659-9}}</ref>

Noong 1850, isang klaseng Olympian ang sinimulan ni William Penny Brookes sa Much Wenlock, sa Shropshire, Inglatera. Noong 1859, binago ni Brookes ang pangalan ng palaro bilang Wenlock Olympian Games. Ang taunang pagdiriwang ng pampakasan na ito ay pinagpapatuloy hanggang ngayon. Ang Wenlock Olympian Society ay itinatag ni Brookes noong 15 Nobyembre 1860.{{sfn|Young|1996|p=28}}

Sa pagitan ng 1862 at 1867, idinaos sa Liverpool ang taunang Grand Olympic Festival. Nilikha nina John Hulley at Charles Melly, ang mga palarong ito ang unang naging kaganapang amatyur sa kalikasan at pang-internasyonal na pananaw, bagaman ang mga 'baguhang kalalakihan' lamang ang maaaring makilahok.{{sfn|Matthews|2005|pp=53–54}}{{sfn|Weiler|2004}} Ang programa ng unang modernong Olimpiyad sa Atenas noong 1896 ay halos magkapareho sa Olimpikong Liverpool. Noong 1865, itinatag ni Hulley, Brookes at E.G. Ravenstein ang Pambansang Samahang Olimpiko sa Liverpool, ang tagapagbando ng Samahang Olimpiko ng Britanya. Ang mga artikulo ng pundasyon nito ay nagbigay ng balangkas para sa pandaigdigang Olimpikong Charter. Noong 1866, isang pambansang Palarong Olimpiko sa Gran Britanya ang inayos sa Palasyong Kristal ng Londres.<ref>{{cite web|url=http://www.wenlock-olympian-society.org.uk/william-penny-brookes/index.shtml|title=Much Wenlock & the Olympian Connection|publisher=Wenlock Olympian Society|accessdate=31 January 2009|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090123183803/http://www.wenlock-olympian-society.org.uk/william-penny-brookes/index.shtml <!--Added by H3llBot-->|archivedate=23 January 2009}} {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090123183803/http://www.wenlock-olympian-society.org.uk/william-penny-brookes/index.shtml |date=23 Enero 2009 }}</ref> 

=== Muling pagsasabuhay ===
[[File:Evangelos_Zappas.jpg|link=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Evangelos_Zappas.jpg|thumb|Evangelos Zappas]]
Nagsimula ang hangarin ng mga Griyego na buhayin muli ang Palarong Olimpiko sa Rebolusyong Griyego mula sa [[Imperyong Otomano]] noong 1821. Una itong minungkahi ng makatang Griyego at patnugot ng pahayagan na si Alexandros Soutsos (kilala rin bilang Panagiotis Soutsos) sa kaniyang tulang "Diyalogo ng Patay" (''Dialogue of the Dead'') na inilathala noong 1833.<ref name="Young" /> Unang sumulat si Evangelos Zappas, isang mayamang Griyegong-Rumanong pilantropo, kay Haring Otto ng Gresya noong 1856 upang magalok na pondohan ang palagiang pagsasabuhay ng Palarong Olimpiko.<ref name="Young">{{Cite book|last=Young|first=David C|title=The Modern Olympics - A Struggle for Revival|url=https://archive.org/details/modernolympicsst0000youn|year=1996|language=Ing.|publisher=[[Pamantasang Johns Hopkins]]|isbn=0-8018-5374-5}}</ref> Pinondohan ni Zappas ang unang Palarong Olimpiko noong 1859, na ginanap sa isang liwasang lungsod sa Atenas. Nakilahok ang mga manlalaro mula sa mga Imperyong Griyego at Ottoman. Pinondohan rin ni Zappas ang pagpapanumbalik ng sinaunang Panathenaic Istadyum upang ilunsad rito ang susunod pang mga Palarong Olimpiko.

Ang istadyum ay naging lugar ng Palarong Olimpiko noong 1870 at 1875.{{sfn|Young|1996|pp=2, 13–23, 81}} May 30,000 manonood ang dumalo sa palaro na noong 19870, ngunit walang opisyal na mga katibayan ng bilang ng mga nanood para sa Palarong Olimpiko noong 1875.{{sfn|Young|1996|p=44}} Noong 1890, matapos daluhan ang Palarong Olimpiyan ng Wenlock Omypian Society, si Baron Pierre de Coubertin ay napukaw upang itatag ang [[Pandaigdigang Lupong Olimpiko]] (IOC). Pinagibayo ni Coubertin ang mga kaisipan at gawa nina Brookes at Zappas na may layuning magtatag ng pandaigdigan at salitang Palarong Olimpiko na ipaddiriwang tuwing apat na taon. Inilahad niya ang kaniyang mga ideya noong Unang Olimpikong Kongreso ng bagong tatag na Pandaigdigang Lupon Olimpiko. Ang pagkikita ay ginanap mula noong 16 hanggang 23 Hunyo 1897, sa Unibersidad ng Paris. Sa huling araw ng Kongreso, napagdesisyunan na ang unang Palarong Olimpiko na ipadiriwang sa husipisyo ng IOC ay gaganapin sa Atenas noong 1896.{{sfn|Coubertin|Philemon|Politis|Anninos|1897|p=8|loc=Part 2}} Inihalal ng IOC ang Griyegong manunulat na si Demetrius Vikelas bilang unang pangulo nito.{{sfn|Young|1996|pp=100–105}}

===Palaro ng 1896===
{{main|Palarong Olimpiko sa Tag-init 1896}}
[[Talaksan:1896_Olympic_opening_ceremony.jpg|link=https://en.wikipedia.org/wiki/File:1896_Olympic_opening_ceremony.jpg|thumb|Pambungad na seremonya sa Panathinaiko Istadyum]]
Ang mga unang palarong ginanap sa ilalim ng huspisyo ng IOC ay inilunsad sa Panathenaic Istadyum sa Athens noong 1896. Pinagsama ng palaro ang 14 na mga bansa at 241 na mga manlalaro na nakipagkumpitensiya sa 43 na mga kaganapan.<ref>{{cite web|url=http://www.olympic.org/en/content/Olympic-Games/All-Past-Olympic-Games/Summer/Athens-1896/|title=Athens 1896|publisher=The International Olympic Committee|accessdate=8 February 2010}}</ref> Nagiwan si Zappas at ng kanyang pinsan na si Konstantinos Zappas ang pamahalaang Griyego ng pondo para sa mga darating na Palarong Olimpiko. Ang perang ito ay ginamit upang matulungan ang pagpopondo sa Palarong Olimpiko sa Tag-init 1896.{{sfn|Young|1996|p=117}}<ref>{{cite book|title=Mémoire sur le conflit entre la Grèce et la Roumanie concernant l'affaire Zappa|language=French|location=Athens|year=1893|first=Frédéric|last=de Martens|authorlink=Friedrich Martens|publisher=[printer Anestis Constantinides]|url=http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/5/1/6/metadata-513a41d33e40da3d727896b19c5b9729_1236942720.tkl|accessdate=2 August 2017}}</ref><ref>{{cite book|title=L'affaire Zappa; Conflit Gréco-Roumain|language=French|last=Streit|first=Geōrgios S.|authorlink=Georgios Streit|date=1894|location=Paris|publisher=L. Larose|url=https://archive.org/details/laffairezappaco00stregoog|accessdate=2 August 2017}}</ref> Nagambag si George Averoff ng malaking halaga para sa muling pagkukumpuni ng istadyum bilang paghahanda sa Palaro.{{sfn|Young|1996|p=128}} Nagbigay din ang pamahalaang Gryego ng pondo, na inaasahan na maibalik sa pamamagitan ng pagbebenta ng mga tiket at mula sa pagbebenta ng unang Olympic commemorative stamp set.{{sfn|Young|1996|p=128}}

Ang mga opisyal ng Greek at ang publiko ay naging masigasig tungkol sa karanasan ng pagdaraos ng isang Palarong Olimpiko. Ang damdaming ito ay ibinahagi ng marami sa mga atleta, na humiling pa sa Athens na maging permanenteng punong-abalang lungsod ng Palarong Olimpiko. Inilaan ng IOC para sa susunod na Palaro na ipagdiwang sa iba't ibang mga lungsod sa buong mundo. Ang [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 1900|pangalawang Palarong Olimpiko]] ay ginanap sa Paris.<ref>{{cite web|url=https://www.sports-reference.com/olympics/summer/1896/|archive-url=https://web.archive.org/web/20200417042610/https://www.sports-reference.com/olympics/summer/1896/|url-status=dead|archive-date=17 April 2020|title=1896 Athina Summer Games|publisher=Sports Reference|accessdate=31 January 2009}} {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20200417042610/https://www.sports-reference.com/olympics/summer/1896/ |date=17 Abril 2020 }}</ref>

===Mga pagbabago at pagbabagay===
{{main|Palarong Olimpiko sa Tag-init}}
[[File:Francis Field 1904.jpg|thumb|Francis Field ng Unibersidad ng Washington sa San Luis noong [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 1904]]|alt=]]
Matapos ang tagumpay ng Palarong Olimpiko sa Tag-init ng 1896, ang Olimpiko ay humarap sa isang yugto ng pagantala na nagbanta sa kanilang pagpapatuloy. Ang Palarong Olimpiko na ginanap sa Paris Exposition noong 1900 at ang Louisiana Purchase Exposition sa St. Louis noong 1904 ay kaakabay na mga palabas lamang. Ang panahong ito ay isang mababang punto para sa Kilusang Olimpiko.<ref>{{cite web|url=http://proxy.espn.com/oly/summer08/fanguide/history?year=1904|title=St. Louis 1904 – Overview|publisher=ESPN|accessdate=31 January 2009|archive-date=4 January 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170104235858/http://proxy.espn.com/oly/summer08/fanguide/history?year=1904|url-status=dead}} {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20170104235858/http://proxy.espn.com/oly/summer08/fanguide/history?year=1904 |date=4 Enero 2017 }}</ref> Ang palaro ay nagbago nang ang Palarong Isiningit ng 1906 (tinawag sapagkat ito ang pangalawang palaro na ginanap sa loob ng ikatlong Olmpiyad) ay ginanap sa Atenas. Ang palaro ay, ngunit hindi ngayon, opisyal na kinikilala ng IOC at walang mga Palarong Napabilang na ginanap mula pa. Ang palaro ay nakahimok ng iba't-ibang mga kalahok sa buong mundo at nakatanggap ng malaking interes sa publiko. Ito ay nagmarka g simula ng isang pagtaas sa parehong katanyagan at laki ng Palarong Olimpiko.<ref>{{cite news|url=http://www.cbc.ca/olympics/history/story/2008/05/05/f-olympics-feature-1906.html|title=1906 Olympics mark 10th anniversary of the Olympic revival|publisher=Canadian Broadcasting Centre|date=28 May 2008|accessdate=31 January 2009|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20080731211554/http://www.cbc.ca/olympics/history/story/2008/05/05/f-olympics-feature-1906.html|archivedate=31 July 2008}}</ref>

====Palarong Taglamig====
{{main|Palarong Olimpiko sa Taglamig}}Ang Palarong Olimpiko sa Taglamig ay nilikha upang itampok ang mga pampalakasan sa niyebe at yelo na hindi maaring ganapin sa Palarong Olimpiko sa Tag-init. Ang pigurang pag-iskeyt (noong 1908 at 1920) at [[Hockey|haki sa yelo]] (sa 1920) ay itinampok bilang mga kaganapan sa Palarong Olimpiko sa Tag-init. Nais ng IOC na palawakin ang listahang ito ng mga pampalakasan upang mapaloob ang iba pang mga kaganaapn sa taglamig. Sa 1921 Olimpikong Kongreso sa Lausanne, napagpasyahang isaayos ang unang Palarong Olimpiko sa Taglamig. Isang lingggo ng pampalakasan sa taglamig (ngunit nagtagal ng 11 araw) ay ginanap noong 1924 sa Chamonix, Pransiya, na kaugnay sa Palaro ng Paris na ginanap tatlong buwan matapos. Ang kaganapang ito ang naging unang Palarong Olimpiko sa Taglamig. Kahit inilaan na ang parehong bansa ang magiging abala sa parehong Palarong Olimpiko sa Taglamig at Tag-init sa iisang taon, ang ideyang ito ay mabilis na niliban. Iniutos ng IOC na ipagdiwang ang Palarong Olimpiko sa Taglamig tuwing apat na taon sa parehong taon bilang katapat ng kanilang Palarong Olimpiko sa Tag-init.<ref>{{cite web|url=http://www.utah.com/olympics/history.htm|title=Winter Olympics History|publisher=Utah Athletic Foundation|accessdate=31 January 2009|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090112071018/http://www.utah.com/olympics/history.htm|archivedate=12 January 2009|df=}}</ref> Ang tradisyon na ito ay itinaguyod sa Palarong Olimpiko sa [[Palarong Olimpiko sa Taglamig 1992]] sa Albertville, Pransiya; pagkatapos nito, simula sa [[Palarong Olimpiko sa Taglamig 1994]], ang Palarong Olimpiko sa Taglamig ay ginaganap tuwing apat na taon, dalawang taon pagkatapos ng bawat Palarong Olimpiko sa Tag-init.{{sfn|Findling|Pelle|2004|p=405}}

====Palarong Paralimpiko====
{{main|Palarong Paralimpiko}}[[File:031164_-_Tokyo_opening_ceremony_-7_-_1a_-_adjusted.jpg|170px|thumb|Palarong Paralimpiko 1964 sa [[Tokyo]]]]Noong 1948, si Ginoong Ludwig Guttmann, sa pagpapasya na itaguyod ang rehabilitasyon ng mga sundalo matapos ang [[Ikalawang Digmaang Pandaigdig|Ikalawang Digmaaang Pandaigdig]], ay nag-organisa ng isang kaganapan ng mga pampalakasan sa pagitan ng maraming mga ospital upang sumabay sa Palarong Olimpiko sa Tag-init ng 1948. Ang kaganapan ni Guttmann, na kilala noon bilang Palaro ng Stoke Mandeville, ay naging isang taunang pagdiriwang ng pampalakasan. Sa susunod na labindalawang taon, si Guttmann at iba pa ay nagpatuloy sa kanilang pagsisikap na gumamit ng palakasan bilang isang paraan para sa pagpapagaling. Para sa Palarong Olimpiko sa Tag-init ng 1960 sa [[Roma]], nagpadala si Guttmann ng 400 na manlalaro upang makipagkumpetensya sa "Olimpikong Kahanay", na kilala bilang unang Palarong Paralimpiko.<ref>{{cite news|url=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/other_sports/disability_sport/7582206.stm|title=History of the Paralympics|work=[[BBC Sport]]|accessdate=2 February 2009|date=4 September 2008}}</ref>{{ref label|WinterPara|D|a}} Mula noon, ang Paramlimpiko ay ginanap sa bawat Olimpikong taon. Mula noong [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 1988|Palarong Olimpiko sa Tag-init 1998]] sa [[Seoul]], [[Timog Korea]], ang punong-abalang lungsod para sa Olimpiko ay abala rin sa Paralimpiko. Noong 2001, ang Pandaigdigang Lupong Olimpiko (IOC) at [[Pandaigdigang Lupong Paralimpiko]] (International Paralympic Committee; IPC) ay pumirma ng isang kasunduan na ginagarantiyahan na ang mga punong-abalang lungsod ay kinontrata upang pamahalaan ang parehong Palarong Olimpiko at Paralimpiko.<ref>{{cite web|title=IPC-IOC Cooperation|publisher=International Paralympic Committee|url=http://oldwebsite.paralympic.org/IPC/IPC-IOC_Co-operation.html|accessdate=3 May 2010|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120519023623/http://oldwebsite.paralympic.org/IPC/IPC-IOC_Co-operation.html|archivedate=19 May 2012|df=}}</ref> Ang kasunduan ay naganap sa [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 2008]] sa [[Beijing]], [[Tsina]], at sa [[Palarong Olimpiko sa Taglamig 2010]] sa [[Vancouver]], [[Canada|Kanada]]. Dalawang taon bago ang [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 2012]], ang tagapangulo ng Punong-abalang Kumite Lungsod ng Londres (LOCOG), na si Lord Coe, ay nagsabi tungkol sa Palarong Paralimpiko at Olimpiko sa Londres na,<blockquote>"Nais naming baguhin ang mga pampublikong saloobin tungo sa kapansanan, ipagdiwang ang kahusayan ng pampalakasang Paralimpiko at upang mabuo mula sa pinakadulo simula na ang dalawang palaro ay isa at pinagsamang buo."<ref>{{cite news|url=https://www.theguardian.com/uk/2010/may/04/sainsburys-sponsors-paralympic-games|location=London|title=Sainsbury's announces sponsorship of 2012 Paralympics|date=4 May 2010|work=The Guardian|first=Owen|last=Gibson}}</ref></blockquote>

==== Palaro ng Kabataan ====
{{main|Palarong Olimpiko ng Kabataan}}Noong 2010, ang Palarong Olimpiko ay nahustuhan ng Palarong Olimpiko ng Kabataan, na nagbibigay sa mga manlalaro na may edad 14 hanggang 18 na pagkakataon na makipagkumpetensya. Ang Palarong Olimpiko ng Kabataan ay binuo ng dating pangulo ng IOC na si [[Jacques Rogge]] noong 2001 at naaprubahan sa ika-119 kongreso ng IOC.<ref>{{cite news|last=Rice|first=John|url=https://www.usatoday.com/sports/olympics/2007-07-05-2774646336_x.htm|title=IOC approves Youth Olympics; first set for 2010|agency=Associated Press|work=USA Today|date=5 July 2007|accessdate=2 February 2009}}</ref> Ang [[Palarong Olimpiko ng Kabataan sa Tag-init 2010|unang Palarong Olimpiko ng Kabataan sa Tag-init]] ay ginanap sa [[Singapore|Singgapur]] mula 14-26 Agosto 2010, habang ang ikaunang Palarong Olimpiko ng Kabataan sa Taglamig ay idinaos sa Innsbruck, [[Austria|Awstriya]], makalipas ang dalawang taon.<ref>{{cite web|title=Innsbruck is the host city for the first Winter Youth Olympic Games|publisher=The Vancouver Organizing Committee for the 2010 Olympic and Paralympic Winter Games|date=12 December 2008|url=http://www.vancouver2010.com/en/news/feature-stories/-/61888/32574/1t8ch2t/innsbruck-is-the-host-city-for.html|accessdate=30 March 2009|archive-date=10 Hunyo 2009|archive-url=https://web.archive.org/web/20090610111938/http://www.vancouver2010.com/en/news/feature-stories/-/61888/32574/1t8ch2t/innsbruck-is-the-host-city-for.html|url-status=dead}} {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090610111938/http://www.vancouver2010.com/en/news/feature-stories/-/61888/32574/1t8ch2t/innsbruck-is-the-host-city-for.html |date=10 Hunyo 2009 }}</ref> Ang palarong ito ay magiging mas maikli kaysa sa Palarong Olimpiko; ang bersyon ng tag-araw ay tumatagal ng labindalawang araw, habang ang bersyon ng taglamig ay tumatagal ng siyam na araw. Pinapayagan ng IOC ang 3,500 atleta at 875 opisyal na lumahok sa Palaro Olimpiko  ng Kabataan Sa Tag-init, at 970 mga atleta at 580 mga opisyal sa Palarong Olimpiko ng Kabataan sa Taglamig. Ang mga pampalakasang pagtatalunan ay magkakasabay sa mga naka-iskedyul para sa Palarong Olimpiko, gayunpaman magkakaroon ng mga pagkakaiba-iba sa pampalakasan kabilang ang halo-halong NOC at halo-halong mga pangkat ng kasarian pati na rin ang isang pinababang bilang ng mga disiplina at mga kaganapan.<ref>{{cite news|url=https://www.usatoday.com/sports/olympics/summer/2007-07-05-olympic-notes_N.htm|title=IOC votes to start Youth Olympics in 2010|first=Vicky|last=Michaelis|date=5 July 2007|work=USA Today|accessdate=2 February 2009}}</ref>

=== Mga Palaro sa ika-21 siglo ===
Mula sa 241 mga kalahok na kumatawan sa 14 na bansa noong 1896, ang Palaro ay lumago sa halos 10,500 na mga manlalaro mula sa 204 na bansa sa [[Palarong Olimpiko sa Tag-init 2012]]<ref>{{cite web|url=http://www.olympic.org/london-2012-summer-olympics|title=London 2012|publisher=International Olympic Committee|accessdate=12 July 2012}}</ref> Ang saklaw at sukat ng Palarong Olimpiko sa Taglamig ay mas maliit. Halimbawa, naging abala ang Sochi ng 2,873 mga atleta mula sa 88 mga bansa na nakilahok sa 98 mga kaganapan sa panahon ng [[Palarong Olimpiko sa Taglamig 2014]]. Tuwing bawat Palarong Olimpiko, karamihan sa mga atleta at opisyal ay nakatira sa Nayong Olimpiko. Ang nayon na ito ay inilaan upang maging tahanan na may mga sariling bahay para sa lahat ng mga Olimpikong mga kalahok, at tinayuan ng mga kantina, mga klinika sa kalusugan, at mga lokasyon para sa pagpapahayag ng relihiyon.<ref>{{cite web|title=Beijing to build convenient Olympic village|url=http://en.beijing2008.cn/cptvenues/venues/headlines/n214262207.shtml|publisher=The Beijing Organizing Committee for the Games of the XXIX Olympiad|accessdate=4 May 2009|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20080914055027/http://en.beijing2008.cn/cptvenues/venues/headlines/n214262207.shtml|archivedate=14 September 2008|df=}}</ref>

Pinayagan ng IOC ang pagbuo ng mga Pambansang Lupong Olimpiko (National Olympic Committees; NOCs) na kumakatawan sa mga bansa na hindi nakamit ang mahigpit na mga kinakailangan para sa soberanya sa politika na hinihiling ng ibang mga internasyonal na organisasyon. Bilang isang resulta, ang mga kolonya at dependencies ay pinahihintulutan upang makapaglaro sa Palarong Olimpiko. Ang mga halimbawa nito ay kinabibilangan ng mga teritoryo tulad ng [[Puerto Rico]], [[Bermuda]], at [[Hong Kong]], na lahat ay nakikilahok bilang hiwalay na mga bansa sa kabila ng pagiging legal na bahagi ng ibang bansa.<ref>{{cite web|title=Olympic Charter|url=http://multimedia.olympic.org/pdf/en_report_122.pdf|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110723070003/http://multimedia.olympic.org/pdf/en_report_122.pdf|archivedate=23 July 2011|page=61|publisher=International Olympic Committee|accessdate=28 July 2011}} {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110723070003/http://multimedia.olympic.org/pdf/en_report_122.pdf |date=23 Hulyo 2011 }}</ref> Pinapayagan ng kasalukuyang bersyon ng Charter para sa pagtatatag ng mga bagong Pambansang Lupong Olimpiko na kumatawan sa mga bansa na kwalipikado bilang "isang independiyenteng estado na kinikilala ng pang-internasyonal na pamayanan".<ref>{{cite web|title=The Olympic Charter|url=http://www.asksam.com/ebooks/releases.asp?doc_handle=135969&file=Olympic-Charter.ask&query=recognised%20by%20the%20international%20community&search=yes|publisher=International Olympic Committee|accessdate=17 July 2012|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130502144028/http://www.asksam.com/ebooks/releases.asp?doc_handle=135969&file=Olympic-Charter.ask&query=recognised%20by%20the%20international%20community&search=yes|archivedate=2 May 2013|df=}} {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130502144028/http://www.asksam.com/ebooks/releases.asp?doc_handle=135969&file=Olympic-Charter.ask&query=recognised%20by%20the%20international%20community&search=yes |date=2 Mayo 2013 }}</ref> Samakatuwid, hindi pinahintulutan ang pagbuo ng National Olympic Committee para sa [[Sint Maarten]] at [[Curaçao]] nang nakamit nila ang parehong katayuan ng konstitusyon bilang [[Aruba]] noong 2010, bagaman kinilala ng IOC ang Lupong Olimpiko ng Aruba noong 1986.<ref>{{cite web|url=http://www.olympic.org/news/executive-board-concludes-first-meeting-of-the-new-year/112731|date=13 January 2011|accessdate=13 January 2011|title=Executive Board concludes first meeting of the new year|publisher=olympic.org ("Official website of the Olympic movement")}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.olympic.org/mr-jose-perurena?articleid=133159|title=Curtain comes down on 123rd IOC Session|publisher=International Olympic Committee|accessdate=3 July 2012}}</ref> Pagkatapos ng 2012, ang mga atleta ng Antilles ng Olanda ay maaaring pumili upang kumatawan sa alinman sa [[Netherlands|Olanda]] o [[Aruba]].<ref>{{cite web|url=http://www.olympic.org/news/media-resources?articleid=132830|date=1 July 2011|accessdate=23 August 2012|title=Working meeting between the IOC and the NOCs of the Netherlands Antilles, Aruba and the Netherlands|publisher=olympic.org ("Official website of the Olympic movement")}}</ref>

=== Gastos ng mga Palaro ===
Nalaman sa Oxford Olympics Study 2016 na ang mga gastos para sa mga pampalakasan para sa Palarong Tag-init mula noong 1960 ay may humigit-kumulang na US $ 5.2 bilyon at para naman sa Palarong Taglamig na $ 3.1 bilyon. Hindi kasama rito ang mas malawak na mga gastos sa imprastraktura tulad ng mga kalsada, riles ng lunsod, at paliparan, na kadalasang nagkakahalaga ng hihigit o lalabis sa mga gastos na nakalaan sa mga pamlakasan. Ang pinakamahal na Palarong Tag-init ay ang Beijing 2008 sa US $ 40-44 bilyon<ref>{{cite news|title=Beijing Olympics to cost China 44,000,000,000 dollars|date=2008-06-08|publisher=Pravda News|url=http://english.pravda.ru/sports/games/06-08-2008/106003-beijing_olympics-0/|accessdate=2014-02-12}}</ref> at ang pinakamahal na Palarong Taglamig ay ang Sochi 2014 sa US $ 51 bilyon.<ref name="The Guardian">{{Cite news|url=https://www.theguardian.com/sport/blog/2013/oct/09/sochi-2014-olympics-money-corruption|title=Sochi 2014: the costliest Olympics yet but where has all the money gone?|newspaper=The Guardian|date=2013-10-09|accessdate=2014-02-12|last1=Gibson|first1=Owen}}</ref><ref name="study">{{Cite book|ssrn=2804554|title=The Oxford Olympics Study 2016: Cost and Cost Overrun at the Games|last1=Flyvbjerg|first1=Bent|last2=Stewart|first2=Allison|last3=Budzier|first3=Alexander|publisher=Saïd Business School, University of Oxford|year=2016|isbn=|location=|pages=|via=}}</ref> Mula 2016, ang mga gastos sa bawat atleta ay, mahigit-kumulang, US $ 599,000 para sa Palarong Tag-init at $ 1.3 milyon para sa Palarong Taglamig. Para sa London 2012, ang gastos para sa bawat manlalaro ay $ 1.4 milyon; para sa Sochi 2014, $ 7.9 milyon.<ref name="study2">{{Cite book|ssrn=2804554|title=The Oxford Olympics Study 2016: Cost and Cost Overrun at the Games|last1=Flyvbjerg|first1=Bent|last2=Stewart|first2=Allison|last3=Budzier|first3=Alexander|publisher=Saïd Business School, University of Oxford|year=2016|isbn=|location=|pages=|via=}}</ref>

Kung saan ang mapaghangad na konstruksyon para sa palaro noong 1976 sa Montreal at 1980 sa Moscow ay nagbaon sa mga tagapagayos ng gastos na lalabis sa kita, mahigpit na kinontrol ng Los Angeles na punong-abala ng Palaro ng 1984 ang mga gastos sa pamamagitan ng paggamit ng mga umiiral na pasilidad na binayaran ng mga kumpanyang sponsor. GInanmit ng Olimpikong kumiteng tagapag-ayos na pinamumunuan ni Peter Ueberroth ang ilan sa mga kita upang mapagkalooban ang LA84 Foundation upang maitaguyod ang mga pampalakasan ng kabataan sa Timog California, magturo sa mga mageensayo at magpanatili ng isang aklatang pampalakasan. Ang Palarong Olimpikong sa Tag-init ng 1984 ay madalas na itinututringhalimbawa ang pinaka-pinansyal na matagumpay na modernong Olimpiko at isang modelo para sa darating na Mga Palaro.

Ang mga overrun sa badyet ay pangkaraniwan para sa Mga Laro. Average na overrun para sa Mga Laro mula noong 1960 ay 156% sa mga totoong termino, [73] na nangangahulugang ang aktwal na mga gastos ay naging average average na 2.56 beses ang badyet na tinantya sa oras ng pagwagi sa bid upang i-host ang Mga Palaro. Ang Montreal 1976 ay nagkaroon ng pinakamataas na gastos sa gastos para sa Mga Larong Tag-init, at para sa anumang Mga Laro, sa 720%; Ang Lake Placid 1980 ay may pinakamataas na gastos na overrun para sa Mga Larong Taglamig, sa 324%. Ang London 2012 ay nagkaroon ng isang gastos na higit sa 76%, Sochi 2014 ng 289%.{{cn}}

=== Epekto sa ekonomiya at panlipunan sa mga punong-abalang lungsod at bansa ===
Maraming mga ekonomista ang nag-aalinlangan tungkol sa mga benepisyo sa ekonomiya sa pagho-host ng Mga Larong Olimpiko, na binibigyang diin na ang nasabing "mega-event" ay madalas na may malaking gastos habang nagbubunga ng kaunting nasasalat na benepisyo sa katagalan. Ang kabaligtaran na nagho-host (o kahit na pag-bid para sa) ang Olympics ay lilitaw upang madagdagan ang pag-export ng bansa ng host, dahil ang host o kandidato ng bansa ay nagpapadala ng isang senyas tungkol sa pagiging bukas sa kalakalan kapag nag-bid na mag-host sa Mga Palaro. Bukod dito, iminumungkahi ng pananaliksik na ang pag-host sa Summer Olympics ay may isang malakas na positibong epekto sa philanthropic na kontribusyon ng mga korporasyon na pinamuno sa host city, na tila nakikinabang sa lokal na sektor na hindi pangkalakal. Ang positibong epekto na ito ay nagsisimula sa mga taon na humahantong sa Mga Larong at maaaring magpatuloy ng ilang taon pagkatapos, kahit na hindi permanente. Ang paghanap na ito ay nagmumungkahi na ang pagho-host ng Olympics ay maaaring lumikha ng mga pagkakataon para sa mga lungsod na maimpluwensyahan ang mga lokal na korporasyon sa mga paraan na nakikinabang sa lokal na sektor ng hindi pangkalakal at lipunan ng sibil.{{cn}}

Ang Mga Laro ay mayroon ding makabuluhang negatibong epekto sa mga pamayanan ng host; halimbawa, ang Center on Housing Rights and Eviction ay nag-uulat na ang Olympics ay lumipat ng higit sa dalawang milyong tao sa loob ng dalawang dekada, na madalas na hindi nakakaapekto sa mga nakakasamang mga grupo.{{cn}} Ang 2014 Winter Olympics sa Sochi ay ang pinakamahal na Larong Olimpiko sa kasaysayan, na nagkakahalaga ng higit sa US $ 50 bilyon. Ayon sa isang ulat ng European Bank for Reconstruction and Development na pinakawalan sa oras ng laro, ang gastos na ito ay hindi mapalakas ang pambansang ekonomiya ng Russia, ngunit maaaring maakit ang negosyo sa Sochi at sa southern Krasnodar rehiyon ng Russia sa hinaharap bilang isang resulta. ng mga pinahusay na serbisyo.{{cn}} Ngunit noong Disyembre 2014, sinabi ng The Guardian na si Sochi ay "nararamdaman ngayon ng isang bayan ng aswang", binabanggit ang pagkalat ng kalikasan ng mga istadyum at arena, ang hindi pa natapos na konstruksyon, at ang pangkalahatang epekto ng kaguluhan sa politika at pang-ekonomiya ng Russia.{{cn}} Bukod dito, hindi bababa sa apat na mga lungsod ang umatras ng kanilang mga bid para sa 2022 Winter Olympics, na binabanggit ang mataas na gastos o ang kakulangan ng lokal na suporta,{{cn}} na nagreresulta lamang sa dalawang-lungsod na lahi sa pagitan ng Almaty, Kazakhstan at Beijing, China. Kaya noong Hulyo 2016, sinabi ng The Guardian na ang pinakamalaking banta sa hinaharap ng Olympics ay ang napakakaunting mga lungsod na nais mag-host sa kanila. Ang pag-bid para sa 2024 Tag-init ng Tag-init ay naging isang lahi ng dalawang lungsod sa pagitan ng Paris at Los Angeles, kaya ang IOC ay gumawa ng hindi pangkaraniwang hakbang na sabay na iginawad ang parehong 2024 Mga Laro sa Paris at ang 2028 Mga Laro sa Los Angeles.{{cn}} Ang bid ng 2028 na Los Angeles ay pinuri ng IOC dahil sa paggamit ng isang talaan ng pagsira ng bilang ng mayroon at pansamantalang pasilidad at umaasa sa pera ng kumpanya.{{cn}}

== Pandaigdigang Lupong Olimpiko ==
[[File:Siege_cio.jpg|link=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Siege_cio.jpg|thumb|Former IOC headquarters at [[:en:Lausanne|Lausanne]]]]
Ang Kilusang Olimpiko ay sumasaklaw sa isang malaking bilang ng mga pambansa at internasyonal na mga samahan at pederasyon, mga kinikilala na kasosyo sa media, pati na rin ang mga atleta, opisyal, hukom, at bawat iba pang tao at institusyon na sumasang-ayon sa pagsunod sa mga patakaran ng Charter ng Olympic.{{cn}} Bilang organisasyon ng payong ng Kilusang Olimpiko, ang International Olympic Committee (IOC) ay may pananagutan sa pagpili ng host city, pinangangasiwaan ang pagpaplano ng Mga Larong Olimpiko, pag-update at pag-apruba sa programa ng palakasan, at pakikipag-usap sa pag-sponsor at mga karapatan sa pagsasahimpapawid.{{cn}}

Ang Kilusang Olimpiko ay ginawa ng tatlong pangunahing elemento:

# Ang International Federations (IFs) ay ang mga namamahala na katawan na nangangasiwa ng isang isport sa isang pang-internasyonal na antas. Halimbawa, ang International Federation of Association Football (FIFA) ay ang IF para sa samahan ng football, at ang Fédération Internationale de Volleyball ay ang pandaigdigang namamahala sa katawan para sa volleyball. Mayroong kasalukuyang 35 IFs sa Kilusang Olimpiko, na kumakatawan sa bawat isa sa palarong Olimpiko.{{cn}}
# Ang mga National Olympic Committees (NOC) ay kumakatawan at kumokontrol sa Kilusang Olimpiko sa loob ng bawat bansa. Halimbawa, ang Russian Olympic Committee (ROC) ay ang NOC ng Russian Federation. Mayroong kasalukuyang 205 NOC na kinikilala ng IOC.{{cn}}
# Ang pag-oorganisa ng Mga Komite para sa Mga Larong Olimpiko (OCOG) ay pansamantalang komite na responsable para sa samahan ng bawat Palarong Olimpiko. Ang mga OCOG ay natunaw pagkatapos ng bawat Laro sa sandaling ang huling ulat ay naihatid sa IOC{{cn}}

Pranses at Ingles ang opisyal na wika ng Kilusang Olimpiko. Ang ibang wika na ginagamit sa bawat Palarong Olimpiko ay ang wika ng bansang host (o mga wika, kung ang isang bansa ay may higit sa isang opisyal na wika bukod sa Pranses o Ingles). Ang bawat pagpapahayag (tulad ng pag-anunsyo ng bawat bansa sa panahon ng parada ng mga bansa sa seremonya ng pambungad) ay sinasalita sa tatlong (o higit pa) na wika, o ang pangunahing dalawa depende sa kung ang bansa ng host ay isang Ingles o bansang nagsasalita ng Pranses: Pranses ay palaging sinasalita muna, sinundan ng isang pagsasalin ng Ingles, at pagkatapos ay ang nangingibabaw na wika ng host bansa (kung hindi ito Ingles o Pranses).{{cn}}

=== Mga puna ===
Ang IOC ay madalas na pinupuna dahil sa isang hindi maipagmumulang organisasyon, kasama ang ilang mga miyembro sa komite para sa buhay. Ang mga termino ng pangulo ng Avery Brundage at Juan Antonio Samaranch ay lalong naging kontrobersyal. Matindi ang ipinaglaban ng Brundage para sa amateurism at laban sa komersyalisasyon ng Mga Larong Olimpiko, kahit na ang mga paninindigan na ito ay nakita na hindi napapansin ng mga katotohanan ng modernong isport. Ang pagdating ng atleta na na-sponsor na estado ng mga bansa sa Eastern Bloc ay lalong sumabog ang ideolohiya ng purong amateur, dahil inilalagay nito ang mga self-financing na mga amateurs ng mga bansang Kanluran sa isang kawalan. Ang Brundage ay inakusahan ng parehong kapootang panlahi, dahil sa paglaban sa pagbubukod ng apartheid South Africa, at antisemitism.{{cn}} Sa ilalim ng Samaranch na panguluhan, ang tanggapan ay inakusahan ng parehong nepotismo at katiwalian.{{cn}} Ang ugnayan ni Samaranch sa rehimeng Franco sa Espanya ay pinagmulan din ng pagpuna.{{cn}}

Noong 1998, iniulat na maraming mga miyembro ng IOC ang kumuha ng mga regalo mula sa mga miyembro ng komite sa bid ng Salt Lake City para sa pagho-host ng 2002 Winter Olympics. Hindi nagtagal ang apat na independiyenteng pagsisiyasat ay isinasagawa: sa pamamagitan ng IOC, ang Komite ng Olimpiko ng Estados Unidos (USOC), ang SLOC, at Kagawaran ng Katarungan ng Estados Unidos. Bagaman walang mahigpit na nagawa na iligal, nadama na ang pagtanggap ng mga regalo ay hindi kapani-paniwala sa moral. Bilang isang resulta ng pagsisiyasat, sampung miyembro ng IOC ang pinalayas at isa pang sampu ang pinatulan.{{cn}} Ang mga panuntunang mas estrikto ay pinagtibay para sa mga hinaharap na bid, at ang mga takip ay inilagay sa kung magkano ang maaaring tanggapin ng mga miyembro ng IOC mula sa mga lungsod ng bid. Bilang karagdagan, ang mga bagong limitasyon ng term at edad ay inilalagay para sa pagiging kasapi ng IOC, at labing limang labing dating mga atleta ng Olympic ay idinagdag sa komite. Gayunpaman, mula sa mga palakasan sa palakasan at negosyo, ang 2002 Olympics ay isa sa pinakamatagumpay na Winter Olympiads sa kasaysayan; itinakda ang mga talaan sa parehong mga programa sa pagsasahimpapawid at marketing. Mahigit sa 2 bilyong mga manonood ang nanonood ng higit sa 13 bilyon na manonood.{{cn}} Ang Mga Laro ay matagumpay din sa pagtataas ng mas maraming pera na may mas kaunting mga sponsor kaysa sa anumang naunang Mga Larong Olimpiko, na umalis sa SLOC na may labis na $ 40 milyon. Ang labis ay ginamit upang lumikha ng Utah Athletic Foundation, na nagpapanatili at nagpapatakbo ng marami sa natitirang mga lugar ng Olympic.{{cn}}

Noong 1999, naiulat na ang Nagano Olympic bid committee ay gumastos ng humigit kumulang $ 14 milyon upang aliwin ang 62 na miyembro ng IOC at marami sa kanilang mga kasama. Ang tumpak na mga numero ay hindi kilala mula noong Nagano, pagkatapos tinanong ng IOC na ang mga paggastos sa libangan ay hindi ipakilala sa publiko, sinira ang mga talaan sa pananalapi.{{cn}}

Isang dokumentaryo ng BBC na pinamagatang Panorama: Pagbili ng Mga Larong, na ipinalabas noong Agosto 2004, sinisiyasat ang pagkuha ng suhol sa proseso ng pag-bid para sa 2012 Summer Olympics.{{cn}} Sinabi ng dokumentaryo na posible na suhulan ang mga miyembro ng IOC na bumoto para sa isang partikular na lungsod ng kandidato. Matapos na makitid sa pagkatalo sa kanilang pag-bid para sa 2012 na Mga Larong Tag-init,{{cn}} ang alkalde ng Paris na si Bertrand Delanoë ay partikular na inakusahan ang punong ministro ng Britain na si Tony Blair at ang Komite ng London Bid (pinamumunuan ng dating Olympic champion na Sebastian Coe) ng paglabag sa mga panuntunan sa bid. Nabanggit niya ang pangulo ng Pransya na si Jacques Chirac bilang isang saksi; Nagbigay si Chirac ng mga nagbabantay na panayam patungkol sa kanyang pagkakasangkot.  Ang paratang ay hindi ganap na ginalugad. Ang Turin bid para sa 2006 Winter Olympics ay natakpan din sa kontrobersya. Ang isang kilalang miyembro ng IOC na si Marc Hodler, ay malakas na nakakonekta sa karibal ng pag-bid ng Sion, Switzerland, na sinasabing suhol ng mga opisyal ng IOC ng mga miyembro ng Turin Organizing Committee. Ang mga paratang na ito ay humantong sa isang malawak na pagsisiyasat. Ang mga paratang din ay nagsilbi upang maasim ang maraming miyembro ng IOC laban sa pag-bid ni Sion at potensyal na tumulong kay Turin upang makuha ang host city nominasyon. 

Noong Hulyo 2012, tinawag ng Anti-Defamation League ang patuloy na pagtanggi ng International Olympic Committee na gaganapin ang isang sandali ng katahimikan sa pambungad na seremonya para sa labing-isang mga atleta na Israel na pinatay ng mga teroristang Palestinian sa 1972 Munich Olympics, "isang patuloy na matigas ang ulo na insensitivity at pagkadismaya. sa memorya ng pinatay na mga atleta ng Israel."{{cn}}

== Komersyalisasyon ==

=== Sa ilalim ng mga pambansang kumiteng tagapagbantay ===
Ang Olimpiko ay nai-komersyal sa iba't ibang mga degree mula noong unang 1896 Summer Olympics sa Athens, kapag ang isang kumpanyang binayaran para sa advertising,{{cn}} kabilang ang Kodak.{{cn}} Noong 1908, ang Oxo, Odol mouthwash at Indian Foot Powder ay naging opisyal na sponsor ng London Olympic Games.{{cn}} Gi-sponsor ni Coca-Cola ang 1928 Summer Olympics, at pagkatapos ay nanatiling sponsor ng kasalukuyang oras.{{cn}} Bago kontrolin ng IOC ang pag-sponsor, ang mga pambansang komite sa pag-aayos ay responsable para sa pakikipag-usap sa kanilang sariling mga kontrata para sa sponsorship at ang paggamit ng mga simbolo ng Olimpiko.

=== Sa ilalim ng pamamahala ng IOC ===
Ang IOC ay orihinal na nilabanan ang pondo ng mga sponsor ng corporate. Ito ay hindi hanggang sa pagreretiro ng IOC President Avery Brundage, noong 1972, na nagsimula ang IOC na tuklasin ang potensyal ng telebisyon sa telebisyon at ang kapaki-pakinabang na mga merkado sa advertising na magagamit sa kanila.{{cn}} Sa pamumuno ni Juan Antonio Samaranch ang Mga Laro ay nagsimulang lumipat patungo sa mga international sponsors na naghangad na maiugnay ang kanilang mga produkto sa tatak ng Olympic.{{cn}}

=== Badyet ===
Sa unang kalahati ng ika-20 siglo, ang IOC ay tumakbo sa isang maliit na badyet.{{cn}} Bilang pangulo ng IOC mula 1952 hanggang 1972, tinanggihan ni Avery Brundage ang lahat ng mga pagtatangka upang maiugnay ang Olimpiada sa komersyal na interes.{{cn}} Naniniwala si Brundage na ang lobby ng mga interes sa korporasyon ay talagang makakaapekto sa paggawa ng desisyon ng IOC.{{cn}} Ang paglaban ng Brundage sa kita ng stream na ito ay nangangahulugan na ang IOC ay nag-iwan ng mga komite ng pag-aayos upang makipag-ayos sa kanilang sariling mga kontrata sa sponsorship at gamitin ang mga simbolo ng Olympic. Kapag nagretiro si Brundage ang IOC ay mayroong $ 2 milyon na halaga ng US; walong taon na ang lumipas ang mga coffer ng IOC ay lumaki sa US $ 45 milyon.{{cn}} Pangunahin ito dahil sa isang paglipat ng ideolohiya patungo sa pagpapalawak ng Mga Laro sa pamamagitan ng pag-sponsor ng korporasyon at ang pagbebenta ng mga karapatan sa telebisyon. Nang mahalal si Juan Antonio Samaranch bilang pangulo ng IOC noong 1980, ang kanyang pagnanais ay gawing independyente ang pananalapi ng IOC.{{cn}}

Ang Olimpikong Tag-init ng 1984 ay naging isang sandali ng tubig sa kasaysayan ng Olympic. Ang komite ng pag-aayos ng nakabase sa Los Angeles, na pinangunahan ni Peter Ueberroth, ay nakagawa ng labis na US $ 225 milyon, na kung saan ay isang walang uliran na halaga sa oras na iyon. [112] Ang samahan ng pag-aayos ay nakalikha ng labis na bahagi sa pamamagitan ng pagbebenta ng eksklusibong mga karapatan sa pag-sponsor upang pumili ng mga kumpanya.{{cn}} Hinahangad ng IOC na kontrolin ang mga karapatan sa sponsor na ito. Tumulong si Samaranch upang maitaguyod ang The Olympic Program (TOP) noong 1985, upang lumikha ng isang Olympic brand.{{cn}} Ang pagiging kasapi sa TOP ay, at, napaka eksklusibo at mahal. Ang mga bayarin ay nagkakahalaga ng US $ 50 milyon para sa isang apat na taong pagiging miyembro.{{cn}} Ang mga miyembro ng TOP ay nakatanggap ng mga eksklusibong pandaigdigang mga karapatan sa advertising para sa kanilang kategorya ng produkto, at paggamit ng simbolong Olimpiko, ang mga singsing na interlock, sa kanilang mga publikasyon at mga patalastas.{{cn}}

=== Epekto ng telebisyon ===
Ang 1936 Summer Olympics sa Berlin ay ang unang Mga Laro na nai-broadcast sa telebisyon, kahit na sa mga lokal na madla.{{cn}} Ang 1956 Winter Olympics ay ang unang internasyonal na telebisyon ng Palarong Olimpiko,{{cn}} at ang mga sumusunod na Mga Larong Taglamig ay ipinagbenta ang kanilang mga karapatan sa pagsasahimpapawid sa unang pagkakataon sa mga dalubhasang broadcasting telebisyon — ang CBS ay nagbabayad ng US $ 394,000 para sa mga Amerikanong karapatan.{{cn}} Sa mga sumunod na mga dekada ang Olimpiada ay naging isa sa mga ideolohikal na unahan ng Cold War, at nais ng IOC na samantalahin ang pinataas na interes sa pamamagitan ng broadcast medium.{{cn}} Ang pagbebenta ng mga karapatan sa broadcast ay nagpapagana sa IOC upang madagdagan ang pagkakalantad ng Mga Larong Olimpiko, at sa gayon ay bumubuo ng mas maraming interes, na sa gayon ay lumikha ng mas apela sa mga advertiser sa telebisyon. Pinapayagan ng siklo na ito ang IOC na singilin ang patuloy na pagtaas ng mga bayarin para sa mga karapatang iyon.{{cn}} Halimbawa, binayaran ng CBS ang US $ 375 milyon para sa American rights rights ng 1998 Nagano Games,{{cn}} habang ang NBC ay gumastos ng US $ 3.5 bilyon para sa mga karapatang Amerikano ng lahat ng mga Palarong Olimpiko mula 2000 hanggang 2012.{{cn}} Noong 2011, sumang-ayon ang NBC sa isang $ 4.38 bilyon na kontrata sa International Olympic Committee upang mai-broadcast ang Olympics sa pamamagitan ng 2020 na laro, ang pinakamahal na deal sa karapatan sa telebisyon sa kasaysayan ng Olympic.{{cn}} Sumang-ayon ang NBC sa isang $ 7.75 bilyong extension ng kontrata noong Mayo 7, 2014, upang maihatid ang Olimpiko sa pamamagitan ng 2032 na laro.{{cn}} Nakuha rin ng NBC ang mga karapatan sa telebisyon ng Amerika sa Mga Laro sa Palarong Olimpiko, simula sa 2014,{{cn}} at Paralympic Games.{{cn}} Mahigit sa kalahati ng pandaigdigang sponsor ng Komite ng Olimpiko ay mga kumpanyang Amerikano,{{cn}} at ang NBC ay isa sa mga pangunahing mapagkukunan ng kita para sa IOC.{{cn}}

Ang viewership ay tumaas nang malaki mula noong 1960 hanggang sa katapusan ng siglo. Ito ay dahil sa paggamit ng mga satellite upang mai-broadcast ang live na telebisyon sa buong mundo noong 1964, at ang pagpapakilala ng kulay na telebisyon noong 1968.{{cn}} Tinantya ng pandaigdigang madla para sa 1968 Mga Lunsod ng Lungsod ng Mexico ay 600 milyon, samantalang sa Mga Laro sa Los Angeles ng 1984, ang mga numero ng tagapakinig ay tumaas sa 900 milyon; ang bilang na iyon ay lumago sa 3.5 bilyon sa pamamagitan ng 1992 Summer Olympics sa Barcelona.{{cn}} Sa ganoong mataas na gastos na sisingilin upang ma-broadcast ang Mga Palaro, ang idinagdag na presyon ng internet, at pagtaas ng kumpetisyon mula sa cable, hinihiling ng lobby ng telebisyon ang mga konsesyon mula sa IOC upang mapalakas ang mga rating. Tumugon ang IOC sa pamamagitan ng paggawa ng maraming mga pagbabago sa programa ng Olympic. Sa Mga Larong Tag-araw, ang kumpetisyon ng gymnastics ay pinalawak mula pito hanggang siyam na gabi, at isang Champions Gala ay idinagdag upang makakuha ng higit na interes. Pinalawak din ng IOC ang mga programa sa paglangoy at diving, kapwa sikat na sports na may malawak na batayan ng mga manonood sa telebisyon. Dahil sa malaking halaga ng bayad ng NBC para sa mga karapatan sa Olympics, pinayagan ng IOC na magkaroon ng impluwensya ang NBC sa pag-iskedyul ng kaganapan upang ma-maximize ang mga rating sa telebisyon sa Estados Unidos kung maaari.{{cn}}

=== Pangangalakal ng Olimpiko ===
Ang pagbebenta ng tatak ng Olympic ay naging kontrobersyal. Ang pangangatwiran ay ang Mga Larong naging hindi maiintindihan mula sa anumang iba pang komersyal na palakasan sa palakasan.{{cn}} Ang isa pang pintas ay ang Mga Larong pinondohan ng mga host city at pambansang pamahalaan; ang IOC ay wala sa gastos, ngunit kinokontrol ang lahat ng mga karapatan at kita mula sa mga simbolo ng Olympic. Ang IOC ay tumatagal din ng porsyento ng lahat ng mga sponsor at kita ng broadcast.{{cn}} Ang mga lungsod na host ay patuloy na nakikipagkumpitensya para sa karapatang mag-host ng Mga Laro, kahit na walang katiyakan na mababawi nila ang kanilang mga pamumuhunan.{{cn}} Ipinakita ng pananaliksik na ang kalakalan ay halos 30 porsiyento na mas mataas para sa mga bansa na nagho-host ng Olympics.{{cn}}

== Mga sagisag ==
Ang Kilusang Olimpiko ay gumagamit ng mga simbolo upang kumatawan sa mga ideolohiyang nakapaloob sa Olympic Charter. Ang simbolong Olimpiko, na mas kilala bilang mga singsing ng Olimpiko, ay binubuo ng limang magkakaugnay na singsing at kumakatawan sa pagkakaisa ng limang tinitirhan na mga kontinente (Africa, ang Americas (kung itinuturing na isang kontinente), Asya, Europa, at Oceania). Ang kulay na bersyon ng mga singsing — asul, dilaw, itim, berde, at pula-sa ibabaw ng isang puting larangan ay bumubuo ng watawat ng Olimpiko. Ang mga kulay na ito ay pinili dahil ang bawat bansa ay may hindi bababa sa isa sa mga ito sa pambansang watawat. Ang watawat ay pinagtibay noong 1914 ngunit lumipad sa unang pagkakataon lamang sa 1920 Summer Olympics sa Antwerp, Belgium. Ito ay mula nang mai-hov sa bawat pagdiriwang ng Mga Palaro.{{cn}}

Ang motto ng Olympic, Citius, Altius, Fortius, isang ekspresyong Latin na nangangahulugang "Mas Mabilis, Mas Mataas, Mas Malakas" ay iminungkahi ni Pierre de Coubertin noong 1894 at naging opisyal mula pa noong 1924. Ang motto ay pinahusay ng kaibigan ni Coubertin, ang paring Dominikano na si Henri Didon OP , para sa isang pagtitipong kabataan ng Paris noong 1891.{{cn}}

Ang mga ideolohiyang Olimpiko ni Coubertin ay ipinahayag sa paniniwala ng Olympic:<blockquote>Ang pinakamahalagang bagay sa Palarong Olimpiko ay hindi manalo kundi makibahagi, tulad ng pinakamahalagang bagay sa buhay ay hindi ang pagtatagumpay kundi ang pakikibaka. Ang mahahalagang bagay ay hindi dapat mapanakop ngunit upang lumaban nang maayos.{{cn}}</blockquote> Buwan bago ang bawat Laro, ang Olympic Flame ay naiilawan sa Temple of Hera sa Olympia sa isang seremonya na sumasalamin sa mga sinaunang ritwal na Greek. Ang isang babaeng performer, na kumikilos bilang isang babaeng pari ay sumali sa sampung babaeng performers bilang Vestal Virgins, ay nag-aapoy sa isang sulo sa pamamagitan ng paglalagay nito sa loob ng isang parabolic mirror na nakatuon sa mga sinag ng araw; pagkatapos ay sinindihan niya ang sulo ng unang nagdadala ng relay, sa gayon sinimulan ang relay ng Olimpiko na sulo na magdadala ng siga sa istadyum ng lungsod ng Olympic, kung saan ito ay may mahalagang papel sa seremonya ng pagbubukas.{{cn}} Kahit na ang siga ay isang simbolo ng Olimpiko mula pa noong 1928, ang sulo ng sulo ay ipinakilala lamang sa 1936 Mga Larong Tag-init upang maitaguyod ang Ikatlong Reich.{{cn}}

Ang maskotiko ng Olimpiko, isang hayop o pigura ng tao na kumakatawan sa pamana ng kultura ng bansa ng host, ay ipinakilala noong 1968. Naglaro ito ng isang mahalagang bahagi sa pag-promote ng pagkakakilanlan ng Mga Laro mula noong 1980 Summer Olympics, nang ang Soviet bear cub Misha ay umabot sa internasyonal na stardom . Ang maskot ng Summer Olympics sa London ay pinangalanan Wenlock matapos ang bayan ng Many Wenlock sa Shropshire. Karamihan sa Wenlock ay nagho-host pa rin sa Wenlock Olympian Games, na naging inspirasyon kay Pierre de Coubertin para sa Mga Larong Olimpiko.

== Seremonya ==
{{main article|Seremonya ng Palarong Olimpiko}}

=== Pagbubukas ===
Tulad ng ipinag-utos ng Charter ng Olimpiko, ang iba't ibang mga elemento ay nag-frame ng pagbubukas ng seremonya ng Olimpiko. Ang seremonya na ito ay maganap bago maganap ang mga kaganapan.{{cn}} Karamihan sa mga ritwal na ito ay itinatag sa 1920 Summer Olympics sa Antwerp.{{cn}} Ang seremonya ay karaniwang nagsisimula sa pagpasok ng pangulo ng bansa ng host na sinusundan ng pag-hoisting ng watawat ng host ng bansa at isang pagganap ng [[pambansang awit]].{{cn}} Ang host bansa pagkatapos ay nagtatanghal ng masining na pagpapakita ng musika, pag-awit, sayaw, at kinatawan ng teatro ng kultura nito.{{cn}} Ang artistikong mga pagtatanghal ay lumago sa sukat at pagiging kumplikado habang ang sunud-sunod na mga host ay nagtatangka na magbigay ng isang seremonya na nakalantad sa hinalinhan nito sa mga tuntunin ng hindi malilimot. Ang pambungad na seremonya ng Beijing Games ay naiulat na nagkakahalaga ng $ 100 milyon, na may halos lahat ng gastos na natamo sa segment ng artistikong.{{cn}}

Matapos ang masining na bahagi ng seremonya, ang mga atleta ay nagmartsa sa istadyum na pinagsama ng bansa. Ang Greece ay ayon sa kaugalian ang unang bansang nagpasok upang igalang ang mga pinagmulan ng Olympics. Ang mga bansa pagkatapos ay pumasok sa istadyum ayon sa alpabeto ayon sa napiling wika ng host ng bansa, na ang mga atleta ng host ng bansa ang huling pumasok. Sa panahon ng 2004 Summer Olympics, na na-host sa Athens, Greece, ang watawat ng Greek ay pumasok muna sa istadyum, habang pinasok ang delegasyong Greek. Ang mga pagsasalita ay ibinibigay, pormal na pagbubukas ng Mga Laro. Sa wakas, ang sulo ng Olimpiko ay dinala sa istadyum at ipinasa hanggang sa maabot ang panghuling tagapagdala ng sulo, madalas na isang matagumpay na atleta ng Olimpiko mula sa bansang host, na nagliliyab ng apoy ng Olympic sa kaldero ng istadyum.{{cn}}

=== Pagsasara ===
Ang pagsasara ng seremonya ng Mga Larong Olimpiko ay nagaganap matapos na matapos ang lahat ng mga kaganapan sa palakasan. Ang mga nagdadala ng bandila mula sa bawat kalahok na bansa ay pumapasok sa istadyum, na sinundan ng mga atleta na pumasok nang magkasama, nang walang pambansang pagkakaiba.{{cn}} Tatlong pambansang watawat ay pinalalakas habang ang kaukulang pambansang awit ay nilalaro: ang watawat ng kasalukuyang bansa ng host; ang watawat ng Greece, upang parangalan ang lugar ng kapanganakan ng Mga Larong Olimpiko; at ang watawat ng bansa na nagho-host sa susunod na Tag-init o Taglamig ng Olimpikong Laro.{{cn}} Ang pangulo ng komite ng pag-organisa at pangulo ng IOC ay nagsasagawa ng kanilang pagsasara ng mga talumpati, ang mga Palaro ay opisyal na sarado, at ang apoy ng Olympic ay pinatay. Sa kung ano ang kilala bilang Antwerp Ceremony, ang alkalde ng lungsod na nag-organisa ng Mga Laro ay naglilipat ng isang espesyal na watawat ng Olimpiko sa pangulo ng IOC, na pagkatapos ay ipinasa ito sa alkalde ng lungsod na nagho-host sa susunod na Olimpikong Palaro.{{cn}} Ang susunod na bansa ng host pagkatapos ay din maikling ipinakilala ang sarili sa mga artistikong pagpapakita ng sayaw at teatro na kinatawan ng kultura nito.{{cn}}

Tulad ng kaugalian, ang huling pagtatanghal ng medalya ng Mga Larong gaganapin bilang bahagi ng seremonya ng pagsasara. Karaniwan, ang marathon medals ay ipinakita sa Summer Olympics,{{cn}} habang ang cross-country na pang-ski na pagsisimula ng mga medalya ay iginawad sa Winter Olympics.{{cn}}

=== Paggawad ng mga medalya ===
Isang seremonya ng medalya ang ginanap matapos ang bawat kaganapan sa Olympic ay natapos. Ang nagwagi, pangalawa at pangatlong lugar na mga kakumpitensya o koponan ay nakatayo sa tuktok ng isang three-tiered rostrum na iginawad sa kani-kanilang medalya.{{cn}} Matapos mabigyan ng medalya ng isang miyembro ng IOC, ang pambansang watawat ng tatlong medalista ay itinaas habang ang pambansang awit ng bansang medalyong ginto ay gumaganap.{{cn}} Ang mga boluntaryong mamamayan ng host country ay kumikilos bilang host sa mga seremonya ng medalya, dahil tinutulungan nila ang mga opisyal na nagtatanghal ng mga medalya at kumikilos bilang mga flag-bearer.{{cn}} Habang sa Summer Olympics ang seremonya na ito ay ginanap sa lupa kung saan nilalaro ang kaganapan,{{cn}} sa Mga Larong Taglamig na karaniwang gaganapin sa isang espesyal na "plaza".{{cn}}

==Mga pampalakasan==
{{main|Palakasang Olimpiko}}Ang programa ng Olimpikong Laro ay binubuo ng 35 sports, 30 disiplina at 408 na mga kaganapan. Halimbawa, ang pakikipagbuno ay isang isport ng Summer Olympic, na binubuo ng dalawang disiplina: Greco-Roman at Freestyle. Ito ay karagdagang nahati sa labing-apat na mga kaganapan para sa mga kalalakihan at apat na mga kaganapan para sa mga kababaihan, na bawat isa ay kumakatawan sa isang iba't ibang klase ng timbang.{{cn}} Ang programa ng Summer Olympics ay may kasamang 26 na sports, habang ang programa ng Winter Olympics ay nagtatampok ng 15 sports.{{cn}} Ang mga atleta, paglangoy, fencing, at masining na gymnastics ay ang tanging sports summer na hindi kailanman nawala mula sa programa ng Olympic. Ang cross-country skiing, figure skating, ice hockey, Nordic pinagsama, ski jump, at speed skating ay naitampok sa bawat programa ng Winter Olympics mula noong ito ay umpisa noong 1924. Kasalukuyang Olympic sports, tulad ng badminton, basketball, at volleyball, unang lumitaw sa programa bilang demonstration sports, at kalaunan ay na-promote sa buong sports ng Olympic. Ang ilang mga sports na itinampok sa mga naunang Laro ay kalaunan ay nahulog mula sa programa.{{cn}}

Ang palarong Olimpiko ay pinamamahalaan ng mga pederasyong pang-internasyonal na isport (IF) na kinikilala ng IOC bilang pandaigdigang tagapangasiwa ng mga isport. Mayroong 35 federasyon na kinatawan sa IOC.{{cn}} May mga sports na kinikilala ng IOC na hindi kasama sa programa ng Olympic. Ang mga palakasan na ito ay hindi itinuturing na sports ng Olimpiko, ngunit maaari silang itaguyod sa katayuan na ito sa panahon ng isang rebisyon sa programa na naganap sa unang sesyon ng IOC kasunod ng isang pagdiriwang ng Mga Larong Olimpiko.{{cn}} Sa nasabing mga pagbabago, ang isport ay maaaring ibukod o isama sa programa batay sa isang dalawang-katlo ng boto ng mayorya ng mga myembro ng IOC.{{cn}} May mga kinikilala na palakasan na hindi pa nakasaad sa isang programa ng Olimpiko sa anumang kapasidad, kabilang ang chess at surfing.{{cn}}

Noong Oktubre at Nobyembre 2004, ang IOC ay nagtatag ng isang Komisyon sa Programa ng Olimpiko, na tungkulin sa pagsuri sa palakasan sa programa ng Olimpiko at lahat ng hindi kinikilala na sports na Olimpiko. Ang layunin ay mag-apply ng isang sistematikong pamamaraan sa pagtatag ng programa ng Olympic para sa bawat pagdiriwang ng Mga Palaro.{{cn}} Ang komisyon ay bumubuo ng pitong pamantayan upang hatulan kung ang isang isport ay dapat isama sa programa ng Olimpiko.{{cn}} Ang mga pamantayang ito ay kasaysayan at tradisyon ng isport, unibersidad, katanyagan ng isport, imahe, kalusugan ng mga atleta, pag-unlad ng International Federation na namamahala sa isport, at gastos ng paghawak ng isport.{{cn}} Mula sa pag-aaral na ito ang limang kinikilala na sports ay lumitaw bilang mga kandidato para sa pagsasama sa 2012 Summer Olympics: golf, karate, rugby sevens, roller sports at squash.{{cn}} Ang mga palakasan na ito ay susuriin ng IOC Executive Board at pagkatapos ay tinukoy sa General Session sa Singapore noong Hulyo 2005. Sa limang sports na inirerekomenda para sa pagsasama ay dalawa lamang ang napili bilang mga finalist: karate at squash.{{cn}} Hindi rin nakamit ng isport ang hinihiling na boto ng dalawang-katlo at dahil dito hindi sila na-promote sa Olympic program.{{cn}} Noong Oktubre 2009, ang IOC ay bumoto upang mag-instate ng golf at rugby sevens bilang Olympic sports para sa 2016 at 2020 Summer Olympic Games.{{cn}}

Ang ika-114 na IOC Session, noong 2002, ay limitado ang programa ng Mga Larong Tag-init sa maximum na 28 na sports, 301 mga kaganapan, at 10,500 mga atleta.{{cn}} Pagkalipas ng tatlong taon, sa ika-117 na IOC Session, isinagawa ang unang pangunahing rebisyon sa programa, na nagresulta sa pagbubukod ng baseball at softball mula sa opisyal na programa ng 2012 London Games. Dahil walang kasunduan sa pagsulong ng dalawang iba pang mga sports, ang programa sa 2012 ay nagtatampok ng 26 na sports lamang.{{cn}} Ang 2016 at 2020 Mga Laro ay babalik sa maximum ng 28 na sports na ibinigay ng pagdaragdag ng rugby at golf.{{cn}}

=== Amatyurismo at propesyonalismo ===
Ang etos ng [[aristokrasya]] bilang naipakita sa Ingles na pampublikong paaralan ay lubos na naimpluwensyahan si Pierre de Coubertin. [166] Ang mga pampublikong paaralan ay nag-subscribe sa paniniwala na ang isport ay nabuo ng isang mahalagang bahagi ng edukasyon, isang saloobin na nakumpleto sa kasabihang mens sana sa corpore sano, isang maayos na pag-iisip sa isang maayos na katawan. Sa etos na ito, ang isang ginoo ay isa na naging isang buong pag-ikot, hindi ang pinakamahusay sa isang tiyak na bagay. Mayroon ding umiiral na konsepto ng pagiging patas, kung saan ang pagsasanay o pagsasanay ay itinuturing na kahalintulad sa pagdaraya. Ang mga nagsagawa ng isang propesyonal sa isport ay itinuturing na isang hindi patas na kalamangan sa mga nagsagawa nito bilang isang libangan lamang.

Ang pagbubukod ng mga propesyonal ay nagdulot ng maraming mga kontrobersya sa buong kasaysayan ng modernong Olimpiko. Ang 1912 na Olympic pentathlon at decathlon champion na si Jim Thorpe ay hinubad ng kanyang mga medalya nang malaman na siya ay naglaro ng semi-propesyonal na baseball bago ang Olimpiko. Ang kanyang mga medalya ay maramihang naibalik ng IOC noong 1983 dahil sa mga mahabagin na lugar. Ang mga skier ng Swiss at Austrian ay nag-boycot sa 1936 ng Winter Winter sa suporta ng kanilang mga guro sa ski, na hindi pinapayagan na makipagkumpetensya dahil kumita sila ng pera sa kanilang isport at sa gayon ay itinuturing na mga propesyonal.{{cn}}

Habang umusbong ang istraktura ng klase sa ika-20 siglo, ang kahulugan ng amateur atleta bilang isang aristokratikong ginoo ay naging lipas na.  Ang pagdating ng "full-time amateur na atleta" ng mga bansa sa Silangang Bloc ay lalong sumira sa ideolohiya ng purong amateur, dahil inilalagay nito ang mga self-financing na mga amateurs ng mga bansang Kanluran sa isang kawalan. Simula noong 1970s, ang mga iniaatas ng amateurismo ay unti-unting naalis mula sa Olympic Charter. Matapos ang 1988 Games, nagpasya ang IOC na gawin ang lahat ng mga propesyonal na atleta na karapat-dapat para sa Olympics, napapailalim sa pag-apruba ng mga IF.{{cn}}

==== Pangkat ng Kanada ====
Malapit sa pagtatapos ng 1960, naramdaman ng Canadian Amateur Hockey Association (CAHA) na ang kanilang mga tagahanga ng mga amateur ay hindi na maaaring maging mapagkumpitensya laban sa mga full-time na atleta ng koponan ng Soviet at ang iba pang patuloy na pagpapabuti ng mga koponan sa Europa. Itulak nila ang kakayahang gumamit ng mga manlalaro mula sa mga propesyonal na liga ngunit sinalubong ang oposisyon mula sa IIHF at IOC. Sa IIHF Congress noong 1969, nagpasya ang IIHF na pahintulutan ang Canada na gumamit ng siyam na non-NHL propesyonal na mga hockey na manlalaro sa 1970 World Championships sa Montréal at Winnipeg, Manitoba, Canada. Ang desisyon ay baligtad noong Enero 1970 matapos sabihin ng Brundage na ang katayuan ng ice hockey bilang isang paligsahan sa Olimpiko ay magiging peligro kung ang pagbago ay nagawa. Bilang tugon, ang Canada ay lumayo mula sa internasyonal na kumpetisyon sa hockey ng yelo at sinabi ng mga opisyal na hindi sila babalik hanggang sa "bukas na kumpetisyon" ay naitatag. Si Günther Sabetzki ay naging pangulo ng IIHF noong 1975 at tumulong upang malutas ang hindi pagkakaunawaan sa CAHA. Noong 1976, pumayag ang IIHF na payagan ang "bukas na kumpetisyon" sa pagitan ng lahat ng mga manlalaro sa World Championships. Gayunpaman, ang mga manlalaro ng NHL ay hindi pa rin pinapayagan na maglaro sa Olympics hanggang sa 1988, dahil sa patakaran lamang sa IOC na patakaran.{{cn}}

== Mga sanggunian ==
{{Reflist}}
{{commons|Olympic Games}}

{{Palarong Olimpiko}}

[[Kategorya:Palarong Olimpiko]]