Lingguwistikang pangkasaysayan

Lingguwistika
Lingguwistikang teoretikal
Lingguwistikang kognitibo Lingguwistikang heneratibo Mga teoriyang punksiyunal ng balarila Lingguwistikang kuwantitatibo Ponolohiya Morpolohiya Morpoponolohiya Sintaks Leksis Semantiks Pragmatiks Grapemiks Ortograpiya Semiotiks
Lingguwistikang deskriptibo
Lingguwistikang antropolohikal Lingguwistikang komparatibo Lingguwistikang historikal Etimolohiya Grapetiks Ponetiks Sosyolingguwistika
Lingguwistikang nilapat at eksperimental
Lingguwistikang komputasyunal Lingguwistikang ebolusyonaryo Lingguwistikang porensiko Lingguwistiks ng Internet Pagkakamit ng wika Pagtantiya ng wika Pag-unlad ng wika Edukasyong pangwika Antropolohiyang lingguwistiko Neurolingguwistiks Sikolingguwistiks Pagkakamit ng pangalawang wika
Kaugnay na mga artikulo
Kasaysayan ng lingguwistika Preskripsiyong lingguwistika Listahan ng mga lingguwista Listahan ng mga suliraning hindi pa nalulutas sa lingguwistika
Portada

Ang lingguwistikang pangkasaysayan o lingguwistikang diyakroniko (Ingles: historical linguistics o diachronic linguistics) ay ang pag-aaral ng pagbabago ng wika. Mayroon itong limang pangunahing mga pinagtutuonan: ang mailarawan at itala ang napagmamasdang mga pagbabago sa partikular na mga wika; ang buoing muli ang prehistorya ng mga wika at alamin ang kanilang pagiging magkakaugnay, na ipinapangkat ang mga ito ayon sa mga mag-anak ng mga wika; ang magpaunlad ng mga teoriyang pangkalahatan patungkol sa kung paano at kung bakit nagbabago ang wika; ang mailarawan ang kasaysayan ng mga pamayanan ng pagsasalita; at upang mapag-aralan ang kasaysayan ng mga salita (ang tinatawag na etimolohiya).

Tingnan din

• Lingguwistikang sinkroniko

Ang lathalaing ito na tungkol sa Wika at Kasaysayan ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.