Buhay-Misis

Baboy, Baboy, at Baboy Pa

Sinulat ni Pat V. Reyes

Guhit ni Vir G. Flores

Modern Romances

16 Hulyo 1984

Bilang 565

Magpapatayo Ako ng Simbahan sa Bawat Probinsiya

Written by Ipe Garcia
Movie Flash Magazine
11 November 1982
Bilang 4

On Nora... A Superstar and Yet... A True Professional

Written by Remy Umerez
Kislap Magasin
7 Agosto 1980
Taon 18 Blg. 621

Palagi

I cried so much last night...

Nora Aunor as Bona

Tandang-tanda ko pa nang rentahan ko ang VCD ng Bona sa Video City Tandang Sora branch noong 2010. Pinanood ko ito sa kauna-unang TV na binili ko, 14 inches na Sanyo, 'yung de kuba pa. Matapos ang pelikula, agad kong sinulat ang damdamin ko sapagkat nabihag ni Ate Guy ang puso ko. Ramdam na ramdam ko kung paano umasa si Bona sa pagtingin ni Gardo pero nabalewala lang. Dito nagsimula ang paghanga ko sa nag-iisang Superstar. Sunod-sunod kong pinanood ang mga pelikula niya sa pekeng DVD na binebenta ni Ligaya Master sa Quiapo. Sa tuwing may bagong blog entry tungkol sa kanya, palaging may magagandang komento ang mga solid Noranians. Ang iba ay nakilala ko pa nang maimbitahan ako sa screening ng Hustisya kung saan tinanghal siyang Cinemalaya Best Actress.

Bilang miyembro ng isang marginalized group, palagi akong nakakarelate sa mga pelikula ni La Aunor. If not sa character, I see myself on the set, on the situation, o sa landas na tinatahak ng istorya. Pamilyar at sumasalamin sa buhay ko ang mga gawa niya.

Himala na siguro ang pinakasikat niyang pelikula pero kung ako ang tatanungin, Bakit Bughaw ang Langit?, Ina Ka ng Anak Mo, at Bona ang top 3 ko.

Hindi perpekto si Ate Guy, marami siyang personal issues na pinagpyestahan sa showbiz. But one thing's for sure, she was always appreciative of her fans. She genuinely loves us. We find comfort in her. I'm glad she was hailed as National Artist while still living. She got to experience the respect she truly deserves. Her contribution to Philippine Showbiz is unmatchable.

Palagi, ikaw ang aking paborito, Ms. Nora Aunor. Ang nag-iisang Superstar ng Pilipinas.

Mang Greg

Hindi ko na maalala kung kailan tayo unang nagkita pero nang magsimula akong mangolekta ng CDs, sinusuyod ko ang kahabaan ng Recto-Quiapo area para makahanap ng murang CDs. Nakita ko ang pwesto mo sa tabi ng Sogo, agad-agad akong pumasok para tingnan ang mga paninda. Tandang-tanda ko pa ang una kong binili sa'yo, #1's ni Mariah na may gasgas at penmark sa back cover. Pero hindi pa ako choosy noon, as they say, beggars cannot be choosers. CHAR! Simula noon, naging suki mo na ako. Kada linggo halos akong pumupunta hanggang sa lumipat ka ng stall sa loob ng Cartimar na may mas malaking espasyo. Sa tuwing ako'y darating, ituturo mo na agad kung saan nakalagay ang hilig ko - mga pop divas. Nang mag-viral ang tweet tungkol sa'yo, tuwang-tuwa ka dahil lumakas ang benta.

Nitong Enero lang nang mag-post si Rectoduction, isang buyer at seller din ng CD, na ikaw daw ay lumisan na. Hindi ako makapaniwala. Sinubukan kong alalahanin kung kailan ako huling pumunta sa'yo pero hindi ko na maalala. Sa tuwing pumupunta ako sa'yo, lagi mong sinasabi sa akin na sumali ng beauty pageant dahil sa tangkad ko. Na bagay sa akin ang pagtaba ko. Naabutan mo kasi ang pagpag era ko. CHOS! Ganoon na tayo katagal na magkakilala. 

Pumunta ako sa shop mo kanina. Of course, wala ka na sa usual spot mo. 'Yung mga karton ng CDs sa labas ay nabawasan na. Mukhang basta na lang itinambak sa loob. Hindi na ako makapagkalkal tulad dati. Hindi kasing alaga mo ang bagong namamahala. Bibili sana ako ng Ace of Base album pero doble ang presyo na bigay sa akin.

The magic of Mang Greg is now gone. Hindi na siguro ako babalik para bumili doon. Ngayon ko lang na-realize na isa sa mga rason bakit ako nagpabalik-balik ay dahil sa bonding natin. Pinagtagpo tayo ng iisang hilig - CDs. Hindi bale, sa tuwing titingin ako sa aking koleksyon, hindi maaaring hindi kita maalala.

Thank you for your passion in keeping the physical CDs alive, Mang Greg. Enjoy the music now sung by the angels.

Agapan

Aligaga na ba kayo sa paghahanda sa noche buena? Ang mga regalo ba ay nakabalot na? May laman na ba ang angpao na pang-aguinaldo? O may shift sa trabaho para double pay? Kung ano man ang estado niyo habang binabasa ito... MALIGAYANG PASKO!

Maraming ganap ngayong taon na nakaapekto sa mga buhay natin. Nariyan ang mala-impyernong tag-init na sinundan ng paghambalos ng sunud-sunod na bagyo. Ang patuloy na pag-aaway nina BBM at Sara imbes na unahin ang problema ng bansa, at kung anu-ano pang chika na wala naman talagang direktang epekto sa atin pero dahil likas tayong sawsawera, feeling natin ay entitled tayo magbigay ng opinyon.

Tulad ng mga nakaraang taon, nagpapasalamat ako kasi we are still breathing and surviving this world. Isa sa mga pagbabagong naranasan ko ngayong taon ay nagsimula na akong mag-take ng maintenance meds for hypertension. Hindi na jugets ang ateng niyo! Pero habang maaga, dapat agapan para hindi na lumala pa. Mahirap at mahal magkasakit kaya we need to take care of ourselves.

Ilang oras na lang at a-vienticinco na. Maya-maya lang ay magluluto na ako ng spaghetti. Habang hinihintay natin 'yan, ipatugtog na itong playlist sa background para more festive sa feels...

Mabusisi

Nagawi ako noong isang buwan sa National Bookstore dahil feeling ko hindi kumpleto ang mall tour na hindi ako napapadaan diyan o sa Booksale. Tiningnan ko ang magazine section at kahit paano ay may Philippine publications pa. Nandiyan pa ang People Asia, Mega (na bagong anyo na), Liwayway, Agriculture, at Philippine Tatler. Bago sa paningin ko itong Vogue Philippines though 2 years old na sila. May L'Officiel, Art+, at Billboard magazine din. Grabe din pala ang presyuhan ngayon, umaabot na sa 800 pesos ang isang kopya. Hindi rin natin masisi kasi ang laki ng ibinaba ng print ads, nag-shift na sa social media para i-promote ang kanilang paninda at serbisyo.

National Bookstore Trinoma branch

Of course matagal nang out of print ang mga magazine na kinalakhan natin tulad ng FHM, Cosmopolitan, Candy, Good Housekeeping at iba pang lathala ng Summit Media. Kung tsismis ang kailangan, nandiyan ang Yes! at Star Studio. Every July naman inaabangan ko ang Chalk kasi back-to-back features ng UAAP at NCAA. Garage was actually good and stylish pero para siya katalogo. Naabutan ko rin na naging monthly ang Woman Today na weekly noong 90s. Siyempre, hindi pwedeng kalimutan ang LGBT-themed glossies like Generation Pink, Icon at Valentino.

Nakaka-miss magbasa ng mga artikulong dumaan sa mabusising review. Hindi basta-basta mapri-print hangga't walang approval ng editor-in-chief. May quality check ang content. Ngayon, kung anu-ano na lang ang napapanood at nababasa natin sa FYP. Unless na galing sa legit news source, mapapatanong ka kung legit ba o fake.

Hinalungkat ko ang 'baul ng kayamanan' para i-reminisce ang nakaraan. When I was in college, nagbabasa kami ng classmates ko ng Seventeen at may naitago pa akong isang kopya, ang December 2004 issue. Hindi ko alam kung vintage ko na bang matatawag ito pero I can't believe this is already 20 years old. Parang ganito pa rin kasi ang pormahan at way of thinking ko. CHAR!

Seventeen Magazine
December 2004
Brent Javier and Maike Evers