Adelaide (Saxe-Meiningen)
| Adelaide (Saxe-Meiningen) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Birleşik Krallık ve Hannover konsort kraliçesi | |||||
| Hüküm süresi | 26 Haziran 1830 - 20 Haziran 1837 | ||||
| Taç giymesi | 8 Eylül 1831 | ||||
| Doğum | 13 Ağustos 1792 Saksonya-Meiningen, Kutsal Roma İmparatorluğu | ||||
| Ölüm | 2 Aralık 1849 (57 yaşında) Middlesex, İngiltere | ||||
| Eş(ler)i | IV. William (e. 1818; ö. 1837) | ||||
| |||||
| İmza |  | ||||
Saxe-Meiningen'li Adelaide (Adelaide Amelia Louise Theresa Caroline; 13 Ağustos 1792 - 2 Aralık 1849) IV. William'ın eşi olarak Birleşik Krallık kraliçesi ve Hannover kraliçesiydi. Adelaide, Saxe-Meiningen Dükü I. George ve Hohenlohe-Langenburg'dan Luise Eleonore'nin kızıydı. Güney Avustralya'nın başkenti Adelaide, adını ondan almıştır.[1]
Çocukluğu
[değiştir | kaynağı değiştir]Adelaide, 13 Ağustos 1792'de Meiningen, Thüringen, Almanya'da, Saxe-Meiningen Dükü I. George'un en büyük çocuğu olarak doğdu. Annesi, Hohenlohe-Langenburg Prensi Christian Albrecht'in kızı Luise Eleonore idi. 19 Ağustos'ta kale şapelinde vaftiz edildi ve Serene Highness stiliyle Saxe-Meiningen’li Prenses Adelaide, Saksonya Düşesi unvanını aldı.[2] Vaftiz babası, annesi, Kutsal Roma İmparatoriçesi, Napoli ve Sicilya Kraliçesi, Saksonya Veliaht Prensesi, Saxe-Gotha-Altenburg Düşesi, Saxe-Coburg Düşesi, Saksonya Düşesi de dahil olmak üzere yirmi bir kişiydi.[3]
Saxe-Meiningen 423 milkare (1.100 km2) kapsayan küçük bir eyaletti. En liberal Alman devletiydi ve komşularının aksine, özgür basına ve hükümdarın eleştirisine izin verdi.[4] O zamanlar, bir kadının küçük düklük üzerinde hüküm sürmesini engelleyen hiçbir yasa yoktu ve 1800'de erkek kardeşi Bernhard'ın doğumuna kadar primogenitür yasası getirilmedi.[5]
Evlilik
[değiştir | kaynağı değiştir]
1811 yılı sonu itibarıyla, Kral III. George ismen kral olsa bile artık görevlerini yerine getiremiyordu ve en büyük oğlu, Prens George, vekil olarak atandı. 6 Kasım 1817'de Vekil Prens'in tek çocuğu Prenses Charlotte doğum sırasında öldü. Prenses Charlotte tahtın ikinci sırasındaydı: babasından ve büyükbabasından uzun yaşasaydı, kraliçe olacaktı. Onun ölümüyle, Kral on iki çocuğu ve hiç meşru torunu olmadan kaldı. Vekil Prens, 49 yaşındaki karısından uzakta yaşıyordu, dolayısıyla başka meşru çocukları olması ihtimali çok azdı. Tahta varis verebilmek için Clarence Dükü Prens William ve III. George'un diğer oğulları evlilik yapma amacıyla eş aramaya başladılar. William'ın zaten popüler aktris Dorothea Jordan'dan on çocuğu vardı, ancak gayri meşru oldukları için tahttan men edilmiştiler.
Önemli miktarda ödenek Parlamento tarafından evlenen herhangi bir kraliyet düküne aktarılacaktı ve bu durum William'ın evlenmesi için daha fazla teşvik oldu. Adelaide, önemsiz bir Alman eyaletinden gelen bir prensesti. Bununla birlikte, William'ın sınırlı sayıda prenses seçeneği vardı ve diğer adaylarla yapılan anlaşmalar düştükten sonra Adelaide ile bir evlilik ayarlandı. Önerilen ödenek Parlamento tarafından kesildi ve öfkeli Dük evliliği iptal etmeyi düşündü. Ancak, Adelaide ideal aday gibi görünüyordu: cana yakın, evini seven ve William'ın gayri meşru çocuklarını ailenin bir parçası olarak kabul etmeye istekliydi.[6] Anlaşma sağlandı ve William en büyük oğluna, "O benim karım olmaya mahkûm, zavallı, sevgili, masum genç varlık" yazdı.[7]
Adelaide'nin çeyizi 20.000 florin olarak belirlendi ve müstakbel kocası İngiliz naibi ve Saxe-Meiningen eyaleti tarafından ek üç ayrı maaş sözü verildi.[8]
Adelaide, William'ın erkek kardeşi Prens Edward Augustus, Kent ve Strathearn Dükü ve gelini Victoria, Leiningen Dowager Prensesi ile 11 Temmuz 1818'de Surrey, İngiltere'deki Kew Sarayı'nda çifte düğünle William ile evlendi. Sadece bir hafta önce[9] ilk kez 4 Temmuz'da Bond Caddesi'ndeki Grillon Oteli'nde tanışmışlardı.[10] Ne William ne de Adelaide daha önce evli değildi ve William ondan 27 yaş büyüktü.
Bu romantik olmayan koşullara rağmen, çift dostane bir şekilde Hannover'e (yaşam maliyetinin İngiltere'den çok daha düşük olduğu) yerleşti ve tüm hesaplara göre evlilikleri boyunca birbirlerine adadılar. Adelaide, William'ın davranışını iyileştirdi; daha az içti, daha az küfretti ve daha temkinli oldu.[11] Gözlemciler onları cimri ve yaşam tarzlarını basit, hatta sıkıcı buldular.[12] William sonunda Parlamento tarafından oylanan ödeneğindeki azaltılmış artışı kabul etti.[13]
Orada Adelaide hamile kaldı, ancak hamileliğinin yedinci ayında plörezi yakaladı ve 27 Mart 1819'da Hannover'deki Fürstenhof Sarayı'nda erken doğum yaptı.[14] Kızı Charlotte Augusta Louise sadece birkaç saat yaşadı.[14] Aynı yıl içinde başka bir hamilelik, William'ın haneyi İngiltere'ye taşımasına neden oldu, böylece gelecekteki varisi İngiliz topraklarında doğacaktı; ancak Adelaide, 5 Eylül 1819'daki yolculuk sırasında Calais[15] veya Dunkirk'te düşük yaptı.[16] Londra'ya döndüklerinde Clarence House'a taşındılar, ancak William'ın Dorothea Jordan ile birlikte yaşadığı Hampton Court yakınlarındaki Bushy House'da kalmayı tercih ettiler. Tekrar hamile kaldı ve ikinci kızı Elizabeth Georgiana Adelaide, 10 Aralık 1820'de St James Sarayı'nda doğdu.[14] Elizabeth güçlü görünüyordu, ancak 4 Mart 1821'de "bağırsaklarda iltihaplanma" nedeniyle üç aylıkken öldü.[17] Sonuçta, William ve Adelaide'nin hayatta kalan çocukları yoktu. İkiz erkek çocuklar 8 Nisan 1822'de Bushy Park'ta[18] ölü doğdu ve aynı yıl içinde olası kısa bir hamilelik meydana gelmiş olabilir.
Kent Prensesi Victoria, Adelaide'nin başka hamileliği olmadığı için William'ın olası varisi olarak kabul edildi. William'ın saltanatında (Kral tarafından "lanet şeyler" olarak reddedilen) hamilelik söylentileri olsa da, bunların temelsiz olduğu görülüyor.[19]
Konsort Kraliçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Evlilikleri sırasında, William tahtın varisi olma ihtimaline sahip değildi, ancak kardeşi Frederick, York Dükü, 1827'de çocuksuz öldüğünde öyle oldu. Ağabeylerinin varisler üretme olasılığının küçük olması ve William'ın görece gençliği ve sağlığının iyi olması göz önüne alındığında, uzun zamandır onun zamanı geldiğinde kral olacağı son derece olası kabul ediliyordu. 1830'da ağabeyi George IV'ün ölümü üzerine William tahta çıktı. Kral William'ın ilk işlerinden biri , Kraliçe Adelaide'ye Bushy Park Muhafızlığı'nı (33 yıl boyunca kendi elinde tuttu) vermekti.[20] Bu hareket, Adelaide'nin yaşamı boyunca Bushy House'da kalmasına izin verdi.
William ve Adelaide, 8 Eylül 1831'de Westminster Abbey'de taç giydiler . Adelaide derinden dindardı ve hizmeti çok ciddiye aldı. William töreni küçümsedi ve baştan sona hareket etti, sanki "komik bir operadaki bir karakter"miş gibi, gülünç bir maskaralık olduğunu düşündüğü şeyle alay ediyormuş gibi kasıtlı olarak varsayılıyor.[21] Adelaide, katılanlar arasında "haysiyeti, huzuru ve karakteristik zarafeti" için övgü aldı.[22]
Adelaide, dindarlığı, alçakgönüllülüğü, hayırseverliği ve trajik doğumlar yaşamadı nedeniyle İngiliz halkı tarafından sevildi. Hanehalkı gelirinin büyük bir kısmı hayır kurumlarına verildi. Ayrıca, bir varis oluşturamamasına ve William ile Victoria'nın annesi Kent Dowager Düşesi arasındaki açık düşmanlığa rağmen, Kent'in genç Prenses Victoria'sına (William'ın olası varisi ve daha sonra Kraliçe Victoria'ya) nezaketle davrandı. Erdemleri şüpheli kadınların saraya katılmasını reddetti. Danışma Meclisi Katibi Charles Greville, "Kraliçe bir iffetlidir ve hanımların partilerine dekolte ile gelmesini reddeder. Bu türden geniş alanları seven 4. George, bunların örtülmesine izin vermezdi."[23]
Adelaide, belki de başarısız bir şekilde Kralı siyasi olarak etkilemeye çalıştı. Toplum içinde siyasetten hiç bahsetmedi; ancak, o güçlü bir şekilde Tory idi.[24] 1832 Reform Yasası'nın geçişi sırasında William'ın tutumlarının ne kadarının onun etkisinden kaynaklandığı açık değildir. Basın, kamu ve saray onun reforma karşı perde arkasında etkili olduğunu düşünüyordu[25] ancak o toplum içinde konuşmamaya dikkat etti.[26] Taraflı olduğu iddiasının bir sonucu olarak, reformcular tarafından sevilmeyen biri haline geldi.[27] Onun Lord Chamberlain, Tory Lord Howe ile bir ilişkisi olduğuna dair yanlış söylentiler dolaştı, ancak saraydaki neredeyse herkes, Adelaide'nin katı bir şekilde dindar olduğunu ve kocasına her zaman sadık olduğunu biliyordu.[28] Whig başbakanı Lord Gray, Lord Howe'u Adelaide'nin evinden çıkarmıştı. Lord Gray ve Lord Howe, Howe'un hükûmetten ne kadar bağımsız olabileceği konusunda anlaşamadıkları için, Reform Yasası geçtikten sonra onu eski durumuna döndürme girişimleri başarılı olmadı.[29]
Ekim 1834'te, Adelaide'nin reform kaprisleri için ilahi bir ceza olarak gördüğü büyük bir yangın Westminster Sarayı'nın çoğunu yok etti.[30] Kral, Lord Melbourne'un Whig bakanlığını görevden aldığında, The Times gazetesi Kraliçe'nin etkisi ile suçladı, ancak Kraliçe'nin bununla çok az ilgisi varmış gibi görünüyor.[31] Benzer şekilde gerici kayınbiraderi Cumberland Dükü'nden etkilenerek, Kral'a İrlanda Kilisesi'nin reformuna karşı yazdı.[32]
Hem William hem de Adelaide, yeğenleri Kent Prensesi Victoria'ya düşkündü ve onun kendilerine daha yakın olmasını istediler. Onların çabaları Victoria'nın annesi Kent Düşesi tarafından hüsrana uğradı. Düşes, Adelaide'nin önceliğini kabul etmeyi reddetti, Adelaide'den gelen mektupları cevapsız bıraktı ve kraliyet ahırlarında ve dairelerinde kullanımı için alana el koydu. Düşesten karısına saygısızlık olarak algıladığı şeye üzülen Kral, Adelaide, Düşes, Victoria ve birçok konuğun huzurunda, Düşes'in "uygun davranma konusunda yetersiz olduğunu", kendisinin yaptığını açıkça ilan etti. "o kişi tarafından ağır ve sürekli hakarete uğradığını" ve Victoria reşit olana kadar (18 yaş) yaşamayı umduğunu, böylece Kent Düşesi'nin asla vekil olamayacağını umduğunu söyledi. Herkes konuşmanın şiddeti karşısında donakalmıştı ve üç hanım da derinden üzüldü.[33] Düşes ile Kral ve Kraliçe arasındaki boşluk hiçbir zaman tam olarak iyileşmedi, ancak Victoria her ikisine de her zaman nezaketle baktı.[34]
Dul kraliçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Kraliçe Adelaide, Nisan 1837'de, annesinin Meiningen'deki ölüm döşeğinde bulunduğu sıralarda tehlikeli bir şekilde hastalandı, ancak iyileşti.[35] Haziran ayına gelindiğinde, Kralın kendisinin ölümcül bir şekilde hasta olduğu ortaya çıktı. Adelaide, William'ın ölüm döşeğinde sadık bir şekilde kaldı, on günden fazla kendi kendine yatmadı.[36] William IV, 20 Haziran 1837 sabahının erken saatlerinde, gömüldüğü Windsor Kalesi'nde kalp yetmezliğinden öldü. Victoria kraliçe olarak ilan edildi, ancak Adelaide'nin hamile kalması ihtimaline karşı doğabilecek herhangi bir sorunun haklarına tabiydi.
Ekim 1838'in başlarında, sağlık nedenleriyle Adelaide, HMS <i id="mw3A">Hastings</i> ile Malta'ya gitti, yolda Cebelitarık'ta durdu ve adada üç ay kaldı. Malta'da bir Protestan kilisesi olmayan dul kraliçe, Valetta'daki St Paul Pro-Katedrali'nin inşasını ödedi. 1844 yazında, memleketine son ziyaretini yaptı, Altenstein Sarayı ve Meiningen'i ziyaret etti.[37]
Kraliçe Adelaide'ye 1831'de Marlborough House, Pall Mall'ın kullanımı verilmiş ve 1849'da ölümüne kadar elinde tutmuştu.[38] Ayrıca Hampton Court'taki Bushy House ve Bushy Park'ı kullandı .[39] Kronik hastalıktan muzdarip olan Adelaide, çeşitli İngiliz aristokrasisinin kır evlerinde kalarak, boşuna bir sağlık arayışı içinde ikamet ettiği yeri sık sık değiştirdi. William Ward'ın kiracısı oldu ve 1842'den 1846'ya kadar William Ward'ın yeni satın alınan Worcestershire'daki Witley Court evinde ikamet etti. Witley Court'tayken iki papazı vardı - Rev. John Ryle Wood, Worcester Canon[40] ve Rev. Thomas Pearson, Great Witley Rektörü.[41] Great Witley'deki ilk köy okulunu finanse etti.[42] 1846'dan 1848'e kadar Lord Essex'ten Cassiobury House'u kiraladı. Orada kaldığı süre boyunca Victoria ve Albert'e ev sahipliği yaptı. Üç yıl içinde Adelaide, Lord Abercorn'dan Stanmore'daki Bentley Priory'yi kiralayarak tekrar yoluna devam etti.[43][44]
1847'de hasta olan Adelaide'ye, sağlığı için o yıl Madeira'nın iklimini denemesi tavsiye edildi. Adanın yoksullarına para bağışladı ve Ribeiro Seco'dan Camara de Lobos'a giden yolun yapımı için ödeme yaptı.[45]
Kraliçe Adelaide'nin son kez kamuoyu önüne çıkması, Aziz John the Evangelist, Büyük Stanmore kilisesinin temel taşını atmaktı. Yazı tipini verdi ve kilisenin ölümünden sonra tamamlandığında, doğu penceresi onun anısına ithaf edildi.[46]
Yeğeni Kraliçe Victoria'nın saltanatı sırasında 2 Aralık 1849'da Middlesex'teki Bentley Priory'de eceliyle öldü. Windsor'daki St. George Şapeli'ne gömüldü.
Unvanları
[değiştir | kaynağı değiştir]- 13 Ağustos 1792 - 18 Haziran 1815: Ekselansları Saxe-Meiningen Prensesi Adelaide
- 18 Haziran 1815 - 11 Temmuz 1818: Altesleri Saxe-Meiningen Prensesi Adelaide
- 11 Temmuz 1818 - 26 Haziran 1830: Kraliyet Altesleri Clarence ve St Andrews Düşesi
- 26 Haziran 1830 - 20 Haziran 1837: Majesteleri Kraliçe
- 20 Haziran 1837 - 2 Aralık 1849: Majesteleri Kraliçe Adelaide
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Rodney Cockburn, South Australia What's in a Name? Adelaide: Axiom Publishing. 3rd Edition. Reprinted 2002 Pg 3.
- ^ "The London Gazette, Issue 17378, Page 1261". 14 Temmuz 1818. 6 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Sandars, p.17
- ^ Allen, pp.64–65
- ^ Sandars, p.15
- ^ Ziegler, pp.118–121
- ^ William writing to George FitzClarence, 21 March 1818, quoted in Ziegler, p.122
- ^ Sandars, p.44 - [Adelaide's] dowry was to consist of 20,000 florins, from which, as long as she was childless, she was to receive interest at the rate of 5 per cent. When children came, however, she was to have 5,000 florins a year. The state of Saxe-Meiningen was also to provide her with an income of 6,000 florins a year as pin-money. William, on his side, promised that he would maintain the household of his future bride, and would in addition give her 2,000 a year. If his income were augmented doubtless from his becoming nearer in succession to the throne her allowance should, he promised, be increased to 3,000. On a second document the Regent undertook, on behalf of George III, that in the event of the death of the Duke of Clarence, the Duchess should, during her widowhood, receive 6,000 a year.
- ^ Ziegler, p.124
- ^ Allen, p.59
- ^ Ziegler, pp.123, 129
- ^ Dr. William Beattie, quoted in Ziegler, p.130, and Princess Lieven and Lord Camden, quoted in Ziegler, pp.156–157
- ^ Ziegler, p.129
- ^ a b c Weir, pp. 303–304
- ^ Ziegler, p. 126
- ^ Weir, p. 304
- ^ Ziegler, p.127
- ^ Ziegler, pp.126–127
- ^ Ziegler, p.268
- ^ Greville, p.52
- ^ Allen, p.131
- ^ Baroness von Bülow, quoted in Allen, pp.131–132
- ^ Greville, p.67
- ^ Ziegler, p.175
- ^ Allen, pp.114, 126 and Ziegler, pp.83, 199
- ^ Ziegler, pp.187, 210–211
- ^ Ziegler, pp.216–221
- ^ Ziegler, pp.198, 238
- ^ Ziegler, pp.237–238
- ^ Ziegler, p.250
- ^ Ziegler, pp.256–257 and the Duke of Wellington, quoted in Allen, p.179
- ^ Sir Herbert Taylor, the King's secretary, writing to Sir Robert Peel, 15 July 1835, quoted in Ziegler, p.276
- ^ Allen, pp.223–224
- ^ Allen, p.225
- ^ Ziegler, p.286
- ^ Ziegler, p.289
- ^ Sandars, p.274-280
- ^ "Pall Mall, South Side, Past Buildings: Nos 66-68 (consec.) Pall Mall: The Junior Naval and Military Club". Survey of London: volumes 29 and 30: St James Westminster, Part 1. Institute of Historical Research. 1960. 26 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2013.
- ^ "Spelthorne Hundred: Hampton Court Palace: parks". A History of the County of Middlesex: Volume 2: General; Ashford, East Bedfont with Hatton, Feltham, Hampton with Hampton Wick, Hanworth, Laleham, Littleton. Institute of Historical Research. 1911. 16 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2013.
- ^ Wardle, Terry Heroes & Villains of Worcestershire 2010 The History Press p9
- ^ Wardle, Terry Heroes & Villains of Worcestershire 2010 The History Press p108
- ^ Wardle, Terry Heroes & Villains of Worcestershire 2010 The History Press p10
- ^ Sandars, p.280
- ^ The queens of England and their times. D. Appleton and Co. 1859. s. 1046. Erişim tarihi: 13 Nisan 2015.
- ^ Sandars, p.281-282
- ^ "Great Stanmore: Church". A History of the County of Middlesex. Institute of Historical Research. 1976. 7 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2013.
