İçeriğe atla

Burnt Pine

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Burnt Pine
Burnt Pine
Burnt Pine'dan bir görüntü
Burnt Pine'nın Norfolk Adası'ndaki konumu.
Burnt Pine'nın Norfolk Adası'ndaki konumu.
ÜlkeAvustralya Avustralya
Avustralya Dış BölgesiNorfolk Adası Norfolk Adası

Burnt Pine (Norfolkça: Ban Pain [1]), Pasifik Okyanusu'nda Yeni Kaledonya ile Yeni Zelanda arasında yer alan ve Avustralya dış bölgesi olan Norfolk Adası'nın en büyük kasabasıdır. Burası adanın ana ticarî merkezidir ve adanın bir tarafından diğerine seyahat etmek genellikle Burnt Pine'dan geçmeyi gerektirir, çünkü adanın tek caddesi kasabanın merkezinden geçer.

Kasaba, deniz seviyesinden yaklaşık 100 metre (330 fit) yüksekte, kabaca doğu-batı yönünde hizalanmış volkanik topraklar üzerinde yer almaktadır. Cascade Creek ve Broken Bridge Creek'in (kuzey tarafı) ve Watermill Creek'in (güney tarafı) kaynak suları sırtın hemen altından akmaktadır.[2]

1795 yılında, Birinci Filocu Andrew Goodwin'e Middlegate ve Queen Elizabeth Roads Norfolk Adası'nda altmış dönümlük birinci sınıf bir arazi (parsel 64) verildi ve burada eşi Lydia (Letitia) Munro ve çocuklarıyla birlikte 1802'ye kadar yaşadı.[3] 1844 tarihli bir haritada bölge 'Koyun İstasyonu' olarak haritalandırılırken, 1904 tarihli bir harita da ise bölge büyük kırsal alanlar olarak gösterilmektedir.[4] Kasabanın kurulmasına yönelik ivme, 1942'de Pasifik Savaşı sırasında, askerî bir havaalanının (şimdiki Norfolk Adası Havaalanı) inşasının başlamasıyla yaşandı. Bu, doğu-batı pisti için hükümlülerin diktiği Pine Bulvarı'nın yıkılmasını içeriyordu. 1943 ile 1944 yılları arasında Ordu, yer adının ilk kez aynı adı taşıyan kullanımı olan Burnt Pine News'i yayınladı. Savaşın sonunda, Taylors Road ile Grassy Road'un (Burnt Pine adının orijinal yeri) kesiştiği noktada bir dizi dükkan ve yeni bir hastane inşa edildi ve 1946'da Taylors Road'da Rawson Hall inşa edildi.[5] 1946'dan itibaren düzenli ticarî hava hizmetleri, turizmde kademeli bir artışa neden oldu ve Burnt Pine, Holloways Tepesi olarak da bilinen bir yol olan Taylors Caddesi'nin yükselişiyle faaliyet gösteren bir çay dükkanı olan Holloway's 'Sample Rooms' gibi birçok yeni konuk evleri ve mağaza havaalanının yanında faaliyete geçirildi.[6] 1952 yılında Çimenli cadde köşesine yeni bir hastane inşa edildi.[7] Kasabanın genişlemesi turizm endüstrisinin büyümesiyle de eşleşti.[8] Gelişme Taylors caddesi boyunca doğuya doğru yayıldı: Prentice'in gümrüksüz satış mağazası 1953'te Taylors caddesinde açıldı [9] ve New Cascade caddesi köşesinin yakınındaki 'Leeside' mağazası da açıldı.[10] Turist patlaması 1960'ların ortasında başladı ve kasaba yayıldıkça Burnt Pine adı da kenteşmiş tüm bölge için kullanılır bir hâle geldi.[11]

Norfolk Adası'nın çeşitli bölgeleri için nüfus sayımı rakamları mevcut değildir. Burnt Pine'ın nüfusunun 2007 yılında 180 kişi olduğu tahmin ediliyor.[12]

  1. ^ Buffett, Alice Inez, Speak Norfolk Today: An Encyclopedia of the Norfolk Island language, Himii Publishing, Norfolk Island, 1999: 25
  2. ^ Australian Surveying and Land Information Group, Map and Visitors Guide, Ausmap, Department of Administrative Services, Canberra 1992
  3. ^ "Andrew Goodwin : Lydia Munro - First Fleet Fellowship Victoria Inc". firstfleetfellowship.org.au (İngilizce). 16 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2018. 
  4. ^ Buffett, Alice Inez, Coconuts to Computers: A concise illustrated history of Norfolk Island and its people, Himii Publishing, Norfolk Island 2004: 9, 224
  5. ^ Hitch, Gil, The Pacific War 1941-1945 and Norfolk Island, Gilbert Hitch, Norfolk Island 1992
  6. ^ Buffett, 2004: 145, 212
  7. ^ Buffett, 2004: 98
  8. ^ Nobbs, Raymond, Norfolk Island and its Third Settlement: the first hundred years, Library of Australian History, Sydney 2006: chapter 10 passim
  9. ^ Howard, Alice, 'Norfolk Living', The Norfolk Island News 26 March 1980: 36
  10. ^ Buffett, 2004: 134
  11. ^ Hoare, Merval, Rambler's Guide to Norfolk Island, Merval Hoare, Norfolk Island 1965/2005: 41
  12. ^ Diatlof, N., Norfolk island Hydrology Study, Norfolk Island Administration, Kingston 2007: 5