Charles Michel
| Charles Michel | |
|---|---|
| |
| Avrupa Konseyi Başkanı | |
| Görevde | |
| Makama geliş 1 Aralık 2019 | |
| Yerine geldiği | Donald Tusk |
| 51. Belçika Başbakanı | |
| Görev süresi 11 Ekim 2014 - 27 Ekim 2019 | |
| Hükümdar | Philippe |
| Yerine geldiği | Elio Di Rupo |
| Yerine gelen | Sophie Wilmès |
| Reformcu Hareket Lideri | |
| Görev süresi 14 Şubat 2011 - 10 Ekim 2014 | |
| Yerine geldiği | Didier Reynders |
| Yerine gelen | Olivier Chastel |
| Belçika Kalkınma İşbirliği Bakanı | |
| Görev süresi 21 Aralık 2007 - 14 Şubat 2011 | |
| Başbakan | Guy Verhofstadt Yves Leterme Herman Van Rompuy |
| Yerine geldiği | Armand De Decker |
| Yerine gelen | Olivier Chastel |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Charles Yves Jean Ghislaine Michel 21 Aralık 1975 Namur, Belçika |
| Partisi | Reformcu Hareket |
| Evlilik(ler) | Amélie Derbaudrenghien |
| Bitirdiği okul | Université Libre de Bruxelles Amsterdam Üniversitesi |
Charles Yves Jean Ghislaine Michel (d. 21 Aralık 1975, Namur), Belçikalı siyasetçi, 1 Aralık 2019 tarihinden itibaren Avrupa Devlet ve Hükûmet Başkanları Konseyi başkanıdır. Louis Michel'in oğludur.
Gençliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Siyasi kariyerine 16 yaşında başladı. Jodoigne Genç Liberaller'e (Jeunes Réformateurs Libéraux de Jodoigne) katıldı; Babası Louis Michel 1983'ten beri Jodoigne'nin belediye başkanıydı. 1994 yılında, 18 yaşındayken, Valon Brabant il meclisi üyesi seçildi. Université Libre de Bruxelles hukuk bölümünden mezun oldu ve 1998 yılında Amsterdam Üniversitesi, sonra da Brüksel'de avukat oldu.
Siyasi kariyeri
[değiştir | kaynağı değiştir]Valon Brabant, liberal Mouvement Réformateur'un bir kalesini temsil eden, 1999 yılından bu yana Temsilciler federal Odasına seçildi. 2000 yılında, Valon Hükûmeti İçişleri Bakanı oldu. 25 yaşında Belçika'nın tarihinin en genç bakanı unvanını aldı.[1] Yerel düzeyde, 2000 yılında Wavre şehir meclisine seçildi. 2006 yılında, kentin belediye başkanı oldu.
Aralık 2007'de Guy Verhofstadt'ın III. Hükûmetinin Kalkınma İşbirliği Bakanı oldu.[2] Ocak 2011 yılında Mouvement Réformateur Başkanı seçilerek Kalkınma İşbirliği Bakanı görevinden istifa etti.
11 Ekim 2014 tarihinde Belçika başbakanı oldu.
Aralık 2018'de, Küresel Göç Sözleşmesi'ni imzalayıp imzalamayacağına dair siyasi bir kriz çıktı. Aslen Kompakt'ı destekleyen Michel'in koalisyon ortağı NVA, karşı çıkma yolunu tersine çevirirken diğer üç taraf da destek vermeye devam etti. Michel daha sonra CDV, MR ve OVLD'nin kompaktları desteklediği bir azınlık hükûmeti kurulduğunu açıkladı. 18 Aralık'ta hükûmetinin istifasını krala sundu. Kral, Michel'in istifasını 21 Aralık'ta parti liderlerine danıştıktan sonra kabul etti. 2019 federal seçimleri ve ardından koalisyon görüşmeleri sırasında görevli Başbakan olarak görevde kaldı.
Avrupa Konseyi Başkanı
[değiştir | kaynağı değiştir]Michel, 2 Temmuz 2019'da Avrupa Birliği'nin en önemli liderlik pozisyonlarından biri olan Avrupa Konseyi Başkanı seçildi.[3]
20 Temmuz 2020'de Michel, COVID-19 salgınından etkilenen üye ülkeleri desteklemek için Yeni Nesil AB kurtarma paketi ve 2021–2027 bütçesi hakkında tarihi bir anlaşma yaptığını duyurdu.
Ağustos 2020'de Michel, Temmuz 1974'ten beri Kıbrıs'ın kuzey kesimine müdahale eden Türkiye ile[4] çatışmada Yunanistan ve Kıbrıs ile "tam dayanışma" olduğunu ifade etti. Türkiye ile Yunanistan arasındaki Ege anlaşmazlığı, Ankara'nın Doğu Akdeniz'in ihtilaflı bölgelerinde gaz aramalarını yeniden başlatmasıyla tırmandı.[5]
27 Eylül 2020'de Michel, Dağlık Karabağ'ın tartışmalı bölgesindeki düşmanlıkların tırmanmasıyla ilgili derin endişelerini dile getirdi ve Ermenistan ve Azerbaycan'ı derhal çatışmayı durdurmaya ve barışçıl bir çözüme doğru ilerlemeye çağırdı.[6]
6 Nisan 2021'de, Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen ile Ankara'ya yaptığı ziyarette Charles Michel, kendisini bir protokol krizinin merkezinde buldu.[7] Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile yaptıkları görüşmede ev sahiplerinin yanında bulunan tek sandalyeyi aldı. Bu nedenle Ursula von der Leyen, Charles Michel ve Recep Tayyip Erdoğan'ın arkasına yaslanarak bir kanepeye oturmak zorunda kaldı.[8][9][10] "Sofagate" lakaplı bu olay, Avrupa parlamentosunun birçok üyesini şok etti ve birçok eleştiriyi tetikleyerek Michel'i baskı altına aldı.[11] Avrupa Birliği ile Türkiye arasındaki ilişkileri de baltaladı. İlk olarak yanlış bir tavırla ve Avrupa Birliği'nin imajına zarar vermekle suçlandı. AB ile mutabık kalınan resmi protokolün sıkı bir şekilde gözetildiğini ve hatanın Avrupa protokol hizmetlerinde yattığını açıklayarak eleştirileri çürüttü.[12] Avrupa parlamentosunun birkaç üyesinin girişimiyle, olayın nedenlerinin açıklığa kavuşturulması ve sorunun tartışılması için özel bir oturum talep edildi.[11]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Charles Michel officiellement candidat à la présidence du MR". Le Vif. 13 Aralık 2010. 1 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2014.
- ^ "20 March 2008 – Royal Orders. Government – Dismissals – Appointments" (PDF) (Felemenkçe). The Belgian Official Journal. 21 Mart 2008. ss. 3-4. 12 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Mart 2008.
- ^ "Europese knoop ontward: Charles Michel wordt voorzitter van de Europese Raad". 2 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2021.
- ^ "Greek PM: "It is not possible for the EU to adopt a different stance on Belarus and another on Turkey"". Greek City Times. 20 Ağustos 2020. 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2021.
- ^ "As Greece-Turkey relations worsen, EU calls for de-escalation". The Week. 17 Ağustos 2020. 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2021.
- ^ "Armenia-Azerbaijan clashes: How the world reacted". aljazeera.com (İngilizce). 27 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Daniel Boffey (7 Nisan 2021). "Ursula von der Leyen snubbed in chair gaffe at EU-Erdoğan talks". The Guardian. 7 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2021.
- ^ Stevis-Gridneff, Matina; Gall, Carlotta (7 Nisan 2021). "Two presidents visited Turkey. Only the man was offered a chair". The New York Times. 7 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2021.
- ^ BBC News (7 Nisan 2021). "Ahem! No seat for von der Leyen". BBC News. 7 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2021.
- ^ Inc., Reuters (9 Nisan 2021). "EU commission head taken aback as Erdogan and her colleague snap up the chairs | The Guardian". theguardian.pe.ca. 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2021.
- ^ a b Lorna Hutchinson (8 Nisan 2021). "#SofaGate furore rages on as Charles Michel comes under pressure to publicly apologise". The Parliament Magazine. 8 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2021.
- ^ BBC News (8 Nisan 2021). "Turkey blames EU in 'sofagate' diplomatic spat". BBC News. 8 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2021.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
 | Belçikalı siyasetçi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
