II. Valentinianus
| II. Valentinianus | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| 66. Roma imparatoru | |||||
| Hüküm süresi | 375 - 15 Mayıs 392 | ||||
| Önce gelen | I. Valentinianus | ||||
| Sonra gelen | I. Theodosius | ||||
| Doğum | 371 | ||||
| Ölüm | 15 Mayıs 392 Viyana | ||||
| |||||
| Hanedan | Valentinianus Hanedanı | ||||
| Babası | I. Valentinianus | ||||
| Annesi | Justina | ||||
II. Valentinianus 375-392 yılları arasındaki Roma'nın imparatoru.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]Valentinianus ve ailesi Milano'da yaşıyordu. İmparatorluk rütbesine dört yaşındayken getirilmişti ve imparatorluk lafta kendi ve üvey kardeşi Gratianus arasında bölüştürülmüştü. Gratianus Alplerin ötesindeki eyaletleri aldı. İtalya, İlliryum'un bir bölümü ve Afrika Valentinianus'un, daha doğrusu annesi Justina'nın yönetimindeydi.[1][2] Justina Aryan'dı ve Milano'daki imparatorluk sarayı şehirde psikopos Ambrose'nin önderliğini yaptığı Katolikler ile çekişme halindeydi. Ambrose'nin popülaritesi o kadar fazlaydı ki imparatorların otoritesi sarsıntı içindeydi.
Büyük Britanya'daki orduların komutanı Magnus Maximus 383 yılında Gratianus'un ölümünden sonra kendini Batı Roma'nın imparatoru ilan etti ve 387'de Alpleri geçerek Po vadisine geldi ve Milano'yu tehdit etti. II. Valentinianus ve annesi Doğu Roma imparatoru ve Valentinianus'un üvey kardeşi I. Theodosius'un yanına kaçtı. 388'de Magnus Maximus'un ölümünün ardından Valentinianus Theodosius tarafından tekrar tahta getirildi.[3]
Ölümü
[değiştir | kaynağı değiştir]15 Mayıs 392'de Valentinianus Galya'da Vienne'deki ikamet yerinde kendini asmış bir şekilde bulundu.[4] Valentinianus'un muhafızı ve magister militumu Frank askeri Arbogast intihar olduğunu ileri sürdü.[5] Arbogast ve Valentinianus sık sık Batı Roma'nın yönetimi üzerine kavga ediyorlardı ve Valentinianus'un Arbogast'ın kendi üzerindeki kontrolünden Theodosius'a şikayetçi olduğu biliniyor. Bu yüzden Valentinianus'un ölüm haberi Konstantinopolis'e geldiğinde Theodosius Arbogast'ın yalan söylediğini düşündü ya da en azından bundan şüphelendi ve Valentinianus'un ölümünü araştırttı. Bu şüpheler Arbogast'ın pagan bir subay olan Eugenius'u Batı Roma imparatoru yapması ve Milano psikoposu Ambrose'nin Valentinianus'un cenazesine yaptığı konuşmadaki üstü örtülü ithamlarla iyice arttı.[6]
II. Valentinianus'un ölümü Batı Roma'nın yönetimi üzerine Eugenius ve Theodosius arasında bir iç savaşa yol açtı. Bugünkü Slovenya'nın Vipava kasabası yakınlarında yapılan savaşı Theodosius'un kazanmasıyla Roma İmparatorluğu son kez kısa bir süreliğine birleşti ve Theodosius'un ölümünden sonra da ebediyen bölündü.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Dipnot
- ^ Roberts, Walter E., Valentinian II (375–392 A.D.) 27 Eylül 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Curran 1998, s. 86.
- ^ McEvoy 2013, s. 57–59.
- ^ Williams & Friell 1994, s. 127.
- ^ Croke 1976, s. 244.
- ^ of Milan, Ambrose (2005), Political Letters and Speeches, JHWG Liebeschuetz, tr, Liverpool University Press, s. 359
- Genel
- Curran, J (1998), "From Jovian to Theodosius", The Cambridge Ancient History, XIII: the Late Empire AD 337–425, Cambridge: University Press
- McEvoy, Meaghan (2013). Child Emperor Rule in the Late Roman West, AD 367–455. Oxford University Press. ISBN 978-0199664818.
- Williams, S; Friell, G (1994), Theodosius: the Empire at Bay, Routledge, ISBN 9780713466911
- Croke, Brian (1976). "Arbogast and the Death of Valentinian II". Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte. 25 (2): 235-244. JSTOR 4435500.
| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: I. Valentinianus ve Valens |
 Roma imparatoru (Valens, Gratianus ve I. Theodosius ile) 375–392 |
Sonra gelen: I. Theodosius |
