Nafiz Gürman

Nafiz Gürman; 1319-P.5
Doğum	1882; Bodrum
Ölüm	6 Şubat 1966 (84 yaşında); İstanbul
Bağlılığı	Osmanlı (1903-1919); Türkiye (1921-1950)
Hizmet yılları	1903-1950
Rütbesi	Orgeneral
Komutası	Halep Nizamiye Tümeni Kurmay Başkanı, 26. Tümen Kurmay Başkanı, Trablusgarp Askeri Danışmanı, Afrika Grubu Kurmay Başkanı, 148. Alay, Afrika Grubu Kurmay Başkanı, 1. Kolordu Kurmay Başkanı; 1. Tümen, Trakya Komutanlığı Kurmay Başkanı, 2. Ordu Kurmay Başkanı, 4. Kolordu (vekil), 6. Kolordu, 9. Kolordu, Millî Savunma Bakanlığı Müsteşarı, 2. Ordu Müfettişliği, Yüksek Askerî Şûra üyesi, TSK Genelkurmay Başkanı
Çatışma/savaşları	Trablusgarp Savaşı; Balkan Savaşları; I. Dünya Savaşı; Türk Kurtuluş Savaşı
Ödülleri

Abdurrahman Nafiz Gürman^[2] (1882, Bodrum - 6 Şubat 1966), Türk asker. Türk Silahlı Kuvvetleri'nin 5. Genelkurmay Başkanı'dır.^[3]

Askerlik kariyeri

1903 yılında Teğmen rütbesi ile Harp Okulu'nu bitirdi. Aynı yıl girdiği Harp Akademisi'ni 1906 yılında bitirerek kurmay oldu. Çeşitli birliklerde Birlik Komutanlığı, Tabur Komutanlığı ve Kurmaylık görevlerine bulundu. Afrika Grupları Kurmayı iken, 8 Mart 1919 - 8 Ekim 1919 tarihleri arasında Fransız ve İtalyanlara esir düştü. Esaret dönüşü Akhisar Cephe Komutanlığı ile 1. Kolordu Kurmay Başkanlığı görevlerini müteakip 8 Şubat 1921 tarihinde Anadolu'ya iltihak etti. Çeşitli karargâh ve birliklerde görev yaptı.

1926 yılında Tümgeneral rütbesine terfi etti. 1930 yılında Korgeneral rütbesine terfi etti. 1937 yılında Trakya Manevraları'na katıldı. 1940 yılında Orgeneral rütbesine terfi etti. Tümgeneral rütbesi ile 6. Kolordu Komutanlığı, Korgeneral rütbesi ile 9. Kolordu Komutanlığı, MSB Müsteşarlığı, 4. Kolordu Komutanlığı ve 2. Ordu Komutan Vekilliği, Orgeneral rütbesi ile 2. Ordu Komutanlığı ve Yüksek Askerî Şûra Üyeliği görevlerinde bulundu. 8 Haziran 1949 tarihinde atandığı Genelkurmay Başkanlığı görevinden dönemin başbakanı Adnan Menderes tarafından 6 Haziran 1950 tarihinde darbe hazırlığı yaptığı iddiasıyla 15 general ve 150 Albay ile birlikte görevinden alındı ve Yüksek Askerî Şûra üyeliğine atandı. 6 Temmuz 1950 tarihinde Yüksek Askerî Şûra üyesi iken emekli oldu.

Siyasi hayatı

6 Ocak 1961 ile 15 Ekim 1961 tarihleri arasında Kurucu Meclis Devlet Başkanı Temsilciliği yaptı. Günümüzde Güngören, İstanbul'da ve Bayraklı, İzmir'de birer mahalleye ve Bodrum Cumhuriyet Mahallesi, Fatih Kocamustafapaşa ve Cerrahpaşa Mahalleleri sınırları içinde kalan caddelere adı verildi. İstanbul'daki mahalle halk arasında daha çok Merter adıyla bilinir.

Kitapları

Piyadenin Muharebesi
Piyade Takımının Muharebesi
Alman ve Fransız Harp Usulleri Arasındaki Fark ve Bizim Bundan Edeceğimiz İstifade
Piyade Neferi ve Mangası Muharebe İçin Nasıl Yetiştirilmeli
Piyade Takım ve Bölüğü Muharebe İçin Nasıl Yetiştirilmeli
1912-1913 Balkan Savaşında İşkodra Müdafaası
Büyük Harpte Kuzey Afrika'da Türkler
İstiklâl Harbinde 1 nci Piyade Tümeni

Kaynakça

^ T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, Genelkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1972, s. 195.
^ "TBMM Albümü 4. Cilt (1960-1983)" (PDF). TBMM Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü. 21 Ocak 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2022.
^ "Orgeneral Nafiz Gürman". Türk Silahlı Kuvvetleri. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2012.

Askerî görevi
Önce gelen: Salih Omurtak	TSK Genelkurmay Başkanı 10 Haziran 1949 - 6 Haziran 1950	Sonra gelen: Nuri Yamut
Önce gelen: İzzettin Çalışlar	2. Ordu Komutanı 20 Aralık 1939 - 19 Aralık 1943	Sonra gelen: İshak Avni Akdağ

[Genelkurmay195-1] T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, Genelkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1972, s. 195.

[albüm-2] "TBMM Albümü 4. Cilt (1960-1983)" (PDF). TBMM Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü. 21 Ocak 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2022.

[Komutanozgecmis-3] "Orgeneral Nafiz Gürman". Türk Silahlı Kuvvetleri. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2012.

[1]

[2]

[3]