İçeriğe atla

Tintoretto

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jacobo Tintoretto
Tintoretto Otoportresi, 1588
Genel bilgiler
Doğum adıJacopo Comin
Doğum29 Eylül 1518
Venedik
Ölüm31 Mayıs 1594
Venedik
UyrukVenedik Cumhuriyeti
AlanıResim
Sanat eğitimiTitian
Katıldığı akımlarVenedik Rönesansı, Maniyerizm
EtkilendikleriTitian
EtkiledikleriMarietta Robusti, Paolo Fiammingo, Ludovic Toeput, Martin de Vos, l’Aliense
İmzası

Jacobo Tintoretto (asıl ismi: Jacobo Comin)[1](d. 29 Eylül 1518, Venedik - ö. 31 Mayıs 1594, Venedik), Venedik Cumhuriyetinde doğup büyüyüp yaşamış İtalyan asıllı Venedik Rönesansı ekolüne bağlı ve maniyerist resim akımına dahil bir ressamdı. Jacopo Jacobo Tintoretto çok sayıda resim yapmış ve büyük ölçekli dinsel naratif sahne tabloları; büyük kilise sunak tabloları; Venedik Dükünün Sarayının duvar tabloları; mitolojik ve alegorik konuları içeren tablolar ve portreler ile tanınmıştır.

Jacobo Tintoretto'nun asıl ismi "Jacobo Comin" olmakla beraber gençliğinde Padova şehrinin kale kapısını Cambrai Ligi Savaşı sırasında (1509-1516) imparatorluk askerlerine karşı büyük bir cesaret ve metanetle savunan babası "Jacobo Robusti"'nin ismi ile anılmıştır.

Venedikli ünlü ressam Titian'in atölyesinde çıraklık yaparken yaptığı eserler, gelişmiş kaslı, güçlü görünen, dramatik pozlardaki erkek figürleriyle ve Maniyerizm stilinde gayet zor resmi yapılan perspektiflerle ve Venedik Rönesansı ekolünün bol ışıklı sıcak renklerle dolu resimler oldukları için, "Jacobo Furioso (Kızgın Jacobo)" veya "Il Furioso (Kızgın)" olarak da anılmıştır. "Tintoretto" ismini ise babasının mesleği olan "kumaş boyacılığı" (İtalyanca tintore)'den aldığı bildirilir.[2]

Venedik'te Jacobo Tintoretto'nun "Fondamenta dei mori" adlı evi
Galilee Denizi'ndeki İsa (c. 1575–1580)

Tintoretto Venedik'ten hemen hemen hiç dışarı çıkmadı.[3] İlk biyografilerini yazanlar onun zekası ve şiddetli hırsı hakkında yazarlar; Carlo Ridolfi'ye göre, "her zaman kendini dünyanın en cüretkar ressamı olarak tanıtmanın yollarını düşünüyordu."[4] Bütün sanatları severdi ve gençliğinde lavta ve çeşitli enstrümanlar çalardı, bazıları kendi buluşu tiyatro kostümleri ve aksesuarları da tasarlardı. Ayrıca mekanik ve mekanik cihazlar konusunda da bilgiliydi.

Çok uyumlu bir yol arkadaşı olmakla birlikte, işi uğruna çoğunlukla emekli gibi yaşadı; resim yapmadığı zamanlarda bile alçılarla çevrili çalışma odasında kalmayı alışkanlık haline getirdi. Burada kimseyi, hatta yakın arkadaşlarını bile pek kabul etmiyordu ve çalışma yöntemlerini yalnızca yardımcılarıyla paylaşarak gizli tutuyordu.

İster büyük şahsiyetlere ister başkalarına olsun, hoş esprili sözlerle doluydu, ama kendisi nadiren gülümserdi.[5]

Dışarıda giymesi için karısı ona Venedik vatandaşı cübbesi giydirirdi; yağmur yağarsa, ona direndiği bir dış giysi giydirmeye çalışırdı. Evden ayrılırken onun için mendile para sarar, dönüşünde ise hesap vermesini beklerdi. Tintoretto'nun alışıldık cevabı, parayı yoksullar veya mahkûmlar için sadaka olarak harcadığıydı.[5]

Tintoretto, erken dönemde önemli patron olan Pietro Aretino da dahil olmak üzere birçok yazar ve yayıncıyla dostluklarını sürdürdü.[6]

Seçilmiş eserler listesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tintoretto çok sayıda resim yaptı. Yaptığı büyük tabloların çoğunun pek çok detay eskizleri hatta prova yağlı boya tabloları vardır. Aşağıda liste bu eserlerin en seçkinlerini kapsar:

  • Asola Kuşatması (L'assedio di Asola), 1544-1545, tuval üzerine yağlı boya, 197 × 467,5 cm, Poznan, Ulusal Müze (Fondation Barbare Piasecka Johnson).
  • Bakire Meryem ve bebek İsa ve evliyalardan Katerin, Augustin, Marko ve Vaftizci Yahya, yak. 1545-1546, tuval üzerine yağlı boya, 193 × 314 cm, Lyon, Lyon Güzel Sanatlar Müzesi.
  • Esir Mucizesi, 1548, Venedik, Akademi Galerisi
  • Adem ve Havva Martin, (v.1551), tuval üzerine yağlı boya, 150 × 220 cm, Venedik, Akademi Gallerisi
  • San Rocco'nun veba salgınını durdurması, 1549, Venedik, San Rocco Kilisesi.
  • Venedik'te "Scuola Grande San Rocco"'nun duvarlarının dekorasyonu için 56 tablo, 1546- 1587 dönemi. Ama tematik konu :İsa'nın Çarmıha Gerilmesi , 1565 ;
  • Aya Yorgi ve Ejderha, yak. 1555-1558, tuval üzerine yağlı boya, 157,5 × 100.3 cm, Londra, National Gallery.
  • Marta ve Mari'nin Evinde İsa , yak. 1560, tuval üzerine yağlı boya, 197 × 129 cm, Münih, Alte Pinakothek.
  • Mars ve Venüs'e Vulkan Tarafından Sürpriz Baskın, 1550, Munih. Alte Pinakothek, .
  • Çarmıhtan İndirme, 1556-1558, tuval üzerine yağlı boya, 135.6 × 102, Caen, Güzel Sanatlar Müzesi.
  • San Marko Cesedinin Bulunması, yak. 1562, tuval üzerine yağlı boya, 405 × 405 cm. Milano, Brera Pinacoteca.
  • Cennet Tablosu İçin Eskizler , 1564, revizyon 1582, tuval üzerine yağlı boya, 148 × 362 cm, Paris, Louvre Müzesi.
  • İsa'nın Son Akşam Yemeği, 1564-1566, tuval üzerine yağlı boya, 90 × 121 cm, Caen, Güzel Sanatlar Müzesi
  • Venedik Düklerinin Muhteşemliğini Gösteren Dort Alegori , 1577, Venedik, Dükalık Sarayı.
  • Danae, yak. 1570, tuval üzerine yağlı boya, 142 × 182 cm, Lyon, Lyon Güzel Sanatlar Müzesi.
  • İsa İçin Ağlayıp Dövünme, yak. 1580, Nancy. Nancy Güzel Sanatlar Müzesi.
  • Otoportre, 1588, 63 × 52 cm, Paris, Louvre Müzesi.
  • Cennet, 1588, Venedik, Dükalık Sarayı.
  • Bir İnsan Büstü Portresi, tuval üzerine yağlı boya, 55 × 44,5 cm, Strazburg, Güzel Sanatlar Müzesi.
  • Arian, Venus ve Baküs, Venedik, Dükalık Sarayı.
  • İsa'nın Son Akşam Yemeği, Venedik. San Giorgio Maggiore Bazilikasi.
  • İsa Havarilerinin Ayaklarını Yıkamasi , Madrid, Prado Müzesi.
  • Bakire Meryem Ve Bebek İsa Evliyalarla Birlikte , Narbonne, Güzel Sanatlar Ve Tarih Müzesi.
  • Asil Bir Bayın Portresi, Besançon, Güzel Sanatlar ve Arkeoloji Müzesi.
  • Samanyolunun başlangıç noktası.
  • Kayalıklarda Kaynak.
  • Evliyalar Marko, Jerom ve Bartholome, yak.1550, Korcula, HIrvatistan, San Marko Katedrali.

Seçilmiş eserler galerisi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Comin" Venedik İtalyanca lehçesinde kimyon anlamına gelir. Bu ünlü ressamın asıl adının "Comin" olduğu 2007'de Prado Müzesi sanat direktörü olan Miguel Falomir tarafından 2007'de Prado Müzesi'nde açılan geçici Jacobo Tintoretto resimleri sergisinin açılış seminerinde açıklanıp belgelerle ispat edilmiştir.
  2. ^ Zuffi, Stefano (2004). "One Thousand Years of Painting" (İngilizce). Milano, İtalya: Electa. 
  3. ^ Nichols, Tom. Tintoretto. Tradition and Identity. Redaktion Books, 1999, p. 13.
  4. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Butterfield isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  5. ^ a b Rossetti 1911, s. 1003.
  6. ^ Echols 2018, p. 44.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]