Tonalizm

James McNeill Whistler, Siyah ve Altın Gece Manzarası (*Nocturne in Black and Gold: The Falling Rocket)*, 1875; Panel üzerine yağlıboya; 60,3 x 46,4 cm

Tonalizm, 1880'lerde Amerikalı ressamların peyzaj resimleri üzerine renkli bir atmosfer veya sis tonu çizmesiyle ortaya çıkmış bir sanat tarzıdır. 1880-1915 yılları arasında bu tarzla ilişkili ressamların eserlerinde gri, kahverengi ve mavi gibi koyu ve nötr tonlar hakimdi. 1980'lerin sonlarında Amrikalı sanat eleştirmenleri "tonal" tanımını bu eserleri ifade etmek için kullandılar. Bu tarzla ilişkili iki başlıca ressam olarak George Inness ve James McNeill Whistler gösterilebilir.

Tonalizm sözcüğü bazen ruh hali ve gölgeyi ön plana çıkartan Fransız Barbizon tarzından türemiş Amrikan peyzaj resimlerini tarif ederken de kullanılır.^[1] Tonalizm, daha sonraları izlenimciliğin ve Avrupa modernizminin gölgesinde kalmıştır.

Avustralya Tonalizmi, 1910'larda Melbourne'de bir sanat akımı olarak ortaya çıkmıştır.

İlişkili sanatçılar

Galeri

Albert Pinkham Ryder, Siegfried ve Ren Bakireleri (Siegfried and the Rhine Maidens), 1888 - 1891, Ulusal Sanat Galerisi, Washington, DC
George Inness, Yaz Manzarası (Summer Landscape), 1894
John H. Twachtman, Beyaz Köprü (The White Bridge), c. 1895, Minneapolis Institute of Arts
Leon Dabo, Sahil (The Seashore), c. 1900; Masonit üzerinde yağlıboya; 76.8 x 86.4 cm

Kaynakça

^ Avery, Kevin J. & Fischer, Diane P. "American Tonalism: Selections from the Metropolitan Museum of Art and the Montclair Art Museum ". Burlington Magazine, Cilt 142, No. 1168, Temmuz, 2000. sf. 453.

Dış bağlantılar

Metropolitan Sanat Müzesi'ndeki Amerikan Resimleri 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., tamamen dijitalleştirilmiş 3 ciltlik bir sergi kataloğu
Amerikan Tonalizmi 3 Nisan 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Montclair Sanat Müzesi

[1] Avery, Kevin J. & Fischer, Diane P. "American Tonalism: Selections from the Metropolitan Museum of Art and the Montclair Art Museum ". Burlington Magazine, Cilt 142, No. 1168, Temmuz, 2000. sf. 453.

[1]