İçeriğe atla

kök

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: kok, Kök, köksap

Türkçe

[düzenle]

Söyleniş

[düzenle]

kök (belirtme hâli köğü, çoğulu kökler)

Vikipedi
Vikipedi
kök hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. (yapı bilgisi) kelimelerin anlamlı en küçük parçası
  2. (bitki bilimi) bitkilerin su ve besini emen toprak altında kalan bölümü
  3. (matematik) bir sayıyı aynı sayıların çarpımı ile oluşturan sayılardan her biri
  4. (anatomi, diş hekimliği) dişin kök (radix dentes), ise periodontal ligament tarafından kemiğe bağlandığı için çene kemiğinin içinde kalan kısımdır
  5. (yapı bilgisi) dil bilgisinde bir sözcüğün her türlü eki çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı kısmı

Deyimler

[düzenle]

acı kök, ad kökü, ana kök, kök hücre, kök kılı, kök salmak, kök söktürmek, yenilebilir kök, yumru kökü

Çeviriler

[düzenle]

Kaynakça

[düzenle]

Çağatayca

[düzenle]
  1. (renkler) mavi, gökyüzü
  2. asıl, çağ

Ön ad

[düzenle]
  1. (renkler) mavi, gökyüzü

Gagavuzca

[düzenle]

Köken

[düzenle]
Eski Türkçe kök

kök

  1. kök

Kaynakça

[düzenle]
  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İsveççe

[düzenle]

kök

  1. (odalar, mutfak) mutfak

Karaçay Balkarca

[düzenle]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. (gök bilimi, meteoroloji) sema, gökyüzü, gök
  2. (renkler) mavi, gökyüzü

Kırım Tatarca

[düzenle]

kök

  1. (gök bilimi, meteoroloji) sema, gökyüzü, gök

Kaynakça

[düzenle]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kumanca

[düzenle]

kök

  1. (gök bilimi, meteoroloji) sema, gökyüzü, gök
  2. (renkler) mavi

Türkmence

[düzenle]

kök

  1. kök
  2. dip

Kaynakça

[düzenle]
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.