Эчтәлеккә күчү

HD82829

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD82829 latin yazuında])
HD82829
Каталог коды HD 82829[1], CPC 0 7509[1], GCRV 27312[1], GSC 08167-01130[1], HIC 46881[1], HIP 46881[1], 2MASS J09331320-4512308[1], PPM 314436[1], SAO 221279[1], uvby98 100082829[1], Gaia DR1 5423067600487741056[1], Gaia DR2 5423067604782946432[1], S Vel[1], GC 13210[1], TYC 8167-1130-1[1], Renson 23600[1], TIC 78583465[1] һәм Gaia DR3 5423067604782946432[1]
Йолдызлык Җилкәннәр йолдызлыгы[d]
Җирдән ераклык 164,929 ± 0,5631 парсек[2]
Параллакс 6,0632 ± 0,0207 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 19,299 ± 0,02 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения −44,9 ± 0,023 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек 200 km/s[3][4]
Тип переменной звезды Алголь төре томанлыгы[d][5]
Спектраль сыйныф A5(m)A5-A8[6]
Күренмә йолдызча зурлык 7,81[1]
Чор J2000.0[d][7][1]
Туры калкулык 143,30501381857 °[2]
Авышлык −45,20857570122 °[2]

HD82829 — Җилкәннәр йолдызлыгы[d]нда урнашкан A5(m)A5-A8[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,81[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 S Vel SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. ↑ Barbier-Brossat M., Petit M., Figon P. Third bibliographic catalogue of stellar radial velocities (Text in French) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1994. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  4. ↑ Wu C. C. The origin of the emission lines shown by RW Tau and other binary systems // Astrophys. Space Sci. — Springer Science+Business Media, 1975. — ISSN 0004-640X; 1572-946X — doi:10.1007/BF00645263
  5. ↑ Общий каталог переменных звёзд
  6. ↑ 6,0 6,1 Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 2 — 1978.
  7. ↑ Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD82829&oldid=2929689