Papers by Silvana Rachieru
Turkish cultural legacy in the Balkans: from Empire to the Republic of Türkiye/ ed.: Delia Roxana Cornea, Metin Omer, Emanuel Plopeanu, 2023
Abstract: Common history shared by Romania and Turkey, through the centuries
of political interre... more Abstract: Common history shared by Romania and Turkey, through the centuries
of political interreferences between the Romanian Principalities and later
modern Romania and the Ottoman Empire, determined a series of cultural, artistic
and social influences easy to identify in our days. The analysis and debate of
these influences always represented a subject of interest for historians but also for
sociologists, art historians, linguists, etc. Frequently defined as Ottoman Legacy
in Romania, this phenomenon is actually visible in vocabulary but also art, traditions,
costumes, etc. This article discusses the recent developments in Romanian
academia about the Ottoman heritage and how the discussions interfered with
public discourse, perceived as a long and challenging journey towards visibility.
Keywords: Ottoman Empire, heritage, Romania, legacy, protection.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
TÜRKİYE-ROMANIA JOINT MILITARY HISTORY SYMPOSIUM PROCEEDINGS 8-9 MAY 2023 İSTANBUL, 2023
Romania and the Ottoman Empire established official diplomatic
relations after the international ... more Romania and the Ottoman Empire established official diplomatic
relations after the international recognition of Romania’s independence.
Once the minister’s plenipotentiary were sent to both capital cities,
negotiations for different treaties and conventions were opened. They
focused on the situation of the Ottoman prisoners in Romania after the end of the Russian-Ottoman War, on commercial relations and consular
agreement. The main interest of Romania out of these three directions was
provided by the new possibility to open toward the Ottoman market and
negotiations and conclusions over the decades demonstrate once again in
which direction the Romanian interest was targeted. On the other side, the
Ottoman state was looking for a strategic partner in the region,
understanding Romania’s interest to position itself as an important player
in the decision-making map in the Balkans. The paper will focus on the
military aspects, which shaped this relationship, from the interest of the
Ottoman Empire to have a permanent military representative in the country
through military attachés in Bucharest, to its effort to determine the
conclusion of a military convention with the newly independent state, in a
comparative perspective to the Romanian investment in this direction.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
160 de ani de la Unirea Principatelor: oameni, fapte şi idei din domnia lui Alexandru Ioan Cuza / ed.: Petronel Zahariuc, Adrian-Bogdan Ceobanu, Iași, p. 567-594, 2020
Alexandru Ioan Cuza a efectuat două călătorii la Constantinopol, în septembrie/octombrie 1860 și ... more Alexandru Ioan Cuza a efectuat două călătorii la Constantinopol, în septembrie/octombrie 1860 și iunie 1864. Cele două vizite oficiale s-au desfășurat în contexte diferite și au avut în același timp scopuri diferite. Dacă în primul caz este vorba de primirea învestiturii de la suzeran și implicit recunoașterea Unirii Principatelor Române, în cea de-a doua Cuza spera obținerea acceptului pentru modificările făcute prin Statutul dezvoltător al Convenției de la Paris.
Paragrafele următoare ne duc pe urmele lui Cuza în Constantinopol, într-o reluare a lecturii relatărilor lui Dimitrie Bolintineanu în paralel cu cele din presa vremii, o refacere a traseului străbătut de către domnitorul Unirii în capitala otomană și o privire asupra modernizării protocolului otoman în secolul al XIX-lea.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
“Studii şi cercetări de turcologie contemporană. Omagiu Profesorului Mihai Maxim”, coord. Călin Felezeu, Cluj-Napoca, p. 143-151, 2004
For centuries, the economic situation of the Romanian Principalities was of particular interest t... more For centuries, the economic situation of the Romanian Principalities was of particular interest to the Ottoman Empire. Cereals from Wallachia or Moldova, for example, were a constant presence in supplying the Ottoman capital. After Romania’s independence, frequently renewed economic conventions were signed between the two countries. At the same time, the Ottoman diplomats representing the Empire in ten Romanian cities, were still very interested in the economic development of the country on which they regularly informed Istanbul. An example is the report sent by the Ottoman consul of Iaşi, Selim Gürçü Efendi, to the social movements of 1907 on Romanian territory. The article is dedicated to this unpublished document, discovered during research in the Ottoman archives.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
in Herito-Heritate, culture & the present – Danube -the River of Memory, nr. 31, quaterly,, p. 114-125, 2018
Having the privilege to work at the confluence between the Romanian and Turkish cultures and civi... more Having the privilege to work at the confluence between the Romanian and Turkish cultures and civilizations and studying the history of the Romanian-Ottoman relations, one of the topics that frequently appears is, no surprise, the great river of Danube. Danube perceived as a source of multicultural heritage for Dobroudja and the Danube Delta in its last hundreds of kilometers before the Black Sea is the main topic in the following pages, with a special look at the Ottoman legacy in the area as well.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Adrian-Silvan Ionescu (ed.), Carol Popp de Szathmari si contemporanii săi, Bucuresti, Editura Oscar Print, p. 113 -136., 2014
The second half of the 19th century brought in the Ottoman Empire a new fashion: photography, con... more The second half of the 19th century brought in the Ottoman Empire a new fashion: photography, considered as the most popular instrument to keep memories and at the same time share them with others. In the heart of Pera, the modern European district of Constantinople, photographers opened prestigious studios and their long client lists included both regular people and important names from the empire. "Official photographer of the Sultan" was the most wanted inscription to put in the windows of photography workshops and, at the same time, the most attractive one for the clients. It was a formula that opened the way to a wider success. The photographers were not exclusively used for personal purposes, but, gradually, as the Ottoman sultans and elites understood the power of photography, they also served as official imperial propaganda in presenting the empire as a modern European state. Images ranging from monuments to everyday life scenes and views from different corners of the empire were included in the albums sent to the European courts as a gift, while constantly insisting on cultural diversity.
The role of photographers in Ottoman high-life, attraction to family portraits, imperial albums and the use of photography as personal or state propaganda are some of the topics addressed in this article. In the second part of the article is emphasized the recent interest on Ottoman photography in Turkey and a case study of a small private collection of Ottoman photographs is included.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Dobrogea după 1878 în perspectivă otomană - ed. de Aurel-Daniel Stănică, Gabriel Custurea, Daniela Stănică, Emanuel Plopeanu ed. , 2016
Dobruodja, the territory between the Danube and the Black Sea, has been a topic of interest in bo... more Dobruodja, the territory between the Danube and the Black Sea, has been a topic of interest in both political and historiographical debates for the last two centuries. Dobrudja became a political subject in 1878: first Bulgaria in the Treaty of San Stefano included it in the Great Kingdom of Bulgaria, as a legitimate legacy from the Ottoman Empire, in Bulgarian perspective. Later, as a result of the Treaty of Berlin Dobroudja became a compensation for Romania for the loss of the three districts from the south of the Danube. The historiographical debates developed around the question of legitimacy of the control on this territory of the different powers - from Mircea the Old, the Wallachian prince at the beginning of the 15th century to the Ottomans, Romanians or later Bulgarians. Impressive enough, a territory, which does not cover more than 23 000 km2, determined many historiographical pages and, at the same time, the birth of strong nationalist discourses. In this article the interest is directed towards a different aspect of the history of this territory, as part of Romania: the ways in which King Carol I approached the territory after 1878 and at the same time how the representatives of the former ruler, Ottoman diplomats, reported his voyages in Dobroudja.
The main source for this artcile comes from a file identified during my research at the Bashbakanlık Osmanlı Archives (Ottoman Archive of the Istanbul Council of Ministers) named "Travels of the prince and dignitaries (Romanian)". The file includes detailed information on the visits of Carol I, King of Romania and his heir, Prince Ferdinand, in different areas from Romania and Europe. More, the visits of the different prime ministers,or ministers of foreign affairs are described in detail. Among these reports, I identified 10 pages concerning Dobroudja, emphasized in the present article.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Journal of the Institute of Croatian History's Special Issue "Between Europe and the Middle East: Migrations and Their Consequences in Southeast Europe and Anatolia in Transimperial and Intercultural Context", 2019
The article focuses on certain results of a long-term research project which addresses a very spe... more The article focuses on certain results of a long-term research project which addresses a very specific aspect concerning Romanian-Ottoman relations after 1878: Romanian subjects, residents of the Ottoman Empire, perceived as a community under the protection of the diplomatic and consular missions of Romania. The present contribution accords particular attention to the definition of this community and the legal status of the members of the colony registered with Romanian consulates in the imperial capital. A brief discussion of their ethno-religious profile and socio-economic characteristics is also included in the analysis. This is the first attempt to analyse several aspects concerning the Romanian multiethnic colony in Constantinople from different perspectives, such as occupations, nationality papers or the major problems which influenced their status as foreign residents in the Ottoman Empire. The primary sources of data are the consular registers and correspondence between representatives of the Romanian state and the Ministry of the Foreign Affairs, with a special focus on the analysis of an unpublished volume of documents, no. 422, “Registration,” and dated 1867-1916, from the Romanian Diplomatic Archives, Constantinople fonds. Other alternative sources were also used, such as censuses, newspapers and memoirs, in order to reconstruct an image of the Romanian colony in Constantinople up to 1900.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Poseban broj Radova Zavoda za hrvatsku povijest. Između Europe i Bliskog istoka: migracije i njihove posljedice na području Jugoistočne Europe i Anaodlije u transimperijalnom i interkulturalnom kontekstu, 2019
Vol. 51, No. 1 (2019)
Table of Contents / Sadržaj:
1) Vjeran Kursar, Uvod gostujućeg urednika. ... more Vol. 51, No. 1 (2019)
Table of Contents / Sadržaj:
1) Vjeran Kursar, Uvod gostujućeg urednika. Između Europe i Bliskog istoka: migracije i njihove posljedice na području Jugoistočne Europe i Anadolije u transimperijalnom i interkulturalnom kontekstu
Vjeran Kursar, Guest Editor’s Introduction: Between Europe and Middle East: Migrations and Their Consequences in of Southeast Europe and Anatolia in Transimperial and Intercultural Context
2) Jasmina Osterman, Amoritski identitet: simbol MAR u protoklinastim izvorima (Amorite Identity: Symbol MAR in Protocuneiform Sources)
3) Nikolay Antov, Demographic and Ethno-Religious Change in 15th- and 16th-Century Ottoman Dobrudja (NE Balkans) and the Related Impact of Migrations
4) Kayhan Orbay, “They Left Behind Institutions in Financial Jeopardy”: Central Anatolian Waqfs in the Wake of Great Flight
5) Eujeong Yi, Interreligious Relations in 17th-Century Istanbul in the Light of Immigration and Demographic Change
6) Silvana Rachieru, Between the King and the Sultan: the Romanian Colony in Constantinople at the End of the 19th Century
7) Nada Zečević, Restoration, Reconstruction and the Union: Memories of Home in the Stratiot Poetry of Antonio Molino
8) Robert Skenderović, Ekološko-geografska determiniranost koloniziranja Slavonije u 18. stoljeću
9) Stefan Rohdewald & Florian Riedler, Migration and Mobility in a Transottoman Context
This issue is dedicated to the phenomenon of migrations in history. The idea was to approach migrations diachronically, from the ancient migrations to the modern era and the end of the 19th century. The starting point is the assumption that major patterns, as well as social function of migration, did not change substantially over time, despite significant alterations of external factors, technological progress, quantitative volume, as well as changes and acceleration of the rhythm. Spatially, the focus is on migrations between the Middle East, the Balkans, and East- and Central Europe, extending over an area that represents an “intercontinental bridge” between not only geographic units, but specific cultural, historic, political, religious, societal, ethnic, and even civilizational entities. The aim of the present issue is not only to determine the directions of migrant movement (origin and final destinations), but to analyze the nature of migration, its causes and effects it had on migrants, as well as their original and host communities (and/or states).
Ovaj broj Radova Zavoda za hrvatsku povijest posvećen je fenomenu migracija u povijesti. Zamisao je bila migracijama pristupiti u dijakronoj perspektivi, od prvih povijesnih, starovjekovnih migracija do modernog doba i konca 19. stoljeća, polazeći od pretpostavke da se ključni obrasci, kao i socijalna uloga migracija, nisu bitno mijenjali unatoč znatnim promjenama izvanjskih danosti, tehnološkom napretku, kvantitativnom opsegu te promjenama i ubrzanju ritma migracija. U prostornom smislu, fokus ovoga broja je na migracijama na Bliskom istoku, Balkanu te Istočnoj i Srednjoj Europi, dakle, na prostoru koji do danas predstavlja “interkontinentalni most” između ne samo geografskih cjelina, nego i kulturno, povijesno, politički, vjerski, društveno, etnički, pa čak i civilizacijski zasebnih entiteta. Cilj broja, u navedenom kontekstu, nije samo utvrditi pravce kretanja migranata (ishodište i odredište), nego i analizirati prirodu samih migracija, njihove uzroke i posljedice, kako za migrante, tako i za društva (i države) koja napuštaju i ona u koje se doseljavaju.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
ANALELE ŞTIINŢIFICE ALE UNIVERSITĂŢII „ALEXANDRU IOAN CUZA” DIN IAŞI (SERIE NOUĂ), LXV, 2019
În ultimele decenii, întâlnim în istoriografia românească un interes crescut față de subiectul at... more În ultimele decenii, întâlnim în istoriografia românească un interes crescut față de subiectul atașaților militari ai României până în 1918, de la liste nominale publicate la începutul anilor ‘80 ai secolului trecut și până la prezentarea activității atașaților militari la Paris și Berlin în intervalul 1878-1940. În același context au apărut și studii de caz, cum ar fi activitatea generalului Dabija, atașat militar la Sofia între 1910-1913, care a început să fie analizată cu mai multă atenție , în condițiile în care memoriile acestuia au fost publicate încă de la mijlocul anilor ‘30 . Toate aceste publicații sunt însă departe de a epuiza subiectul având în vedere că între 1878 și 1918, au fost acreditați aproximativ 50 de atașați militari în diferite capitale europene, iar rapoartele acestora au rămas în mare parte inedite. Printre aceștia îl întâlnim și pe Lucian Trantomir, atașat militar al României la Constantinopol, în intervalul 1913-1916, a cărui primă încercare de biografie este schițată în rândurile de mai jos. Documentele aflate spre păstrare în Arhivele din Iași, alături de cele din alte instituții românești, coroborate cu literatura autobiografică s-au dovedit a fi foarte utile în acest demers.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Claudiu-Lucian Topor, Daniel Cain, Alexandru Istrate (eds.), Through the Diplomats’Eyes: Romanian Social Life in the Late 19th and Early 20th Century, Parthenon Verlag: Kaiserslautern, p. 43-55. , 2016
The opening of the diplomatic relations between Romania and the
Ottoman Empire at the end of 187... more The opening of the diplomatic relations between Romania and the
Ottoman Empire at the end of 1878, in the aftermath of the Treaty of Ber-
lin, brought to Bucharest a new presence: the Ottoman diplomat, as a
permanent representative of the Sultan in Romania. After centuries of
vassal relations, the peaceful agents of the former suzerain, sent to facilitate the transition from one international political reality to another, wrote interesting reports about the society where they had to fulfill their missions every day. This article focuses on the perspective of the Ottoman diplomats on the modern Romanian society and the similarities and differences they observed, in a few specific cases. Distinctive social topics are emphasized, as well as the uniqueness of the Ottoman diplomats in the Romanian social environment.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Introduction to "Istorie şi identitate la turcii din Dobrogea" / coord.: Adriana Cupcea, Kozá... more Introduction to "Istorie şi identitate la turcii din Dobrogea" / coord.: Adriana Cupcea, Kozák Gyula. - Cluj-Napoca, Editura Institutului pentru Studierea Problemelor Minorităţilor Naţionale, 2017, p. 9-14.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Orient și Occident. Studii în memoria prof. Gheorghe Zbuchea, coord. Manuela Dobre, Ecaterina Lung, Rudolf Dinu, Universitatea București, Bucuresti, 2018
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Maria Baramova, Plamen Mitev, Ivan Parvev, Vania Racheva (Eds.) Power and Influence in South-Eastern Europe, 16-19th century Reihe: Geschichte: Forschung und Wissenschaft Bd. 38, 2013
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Romanian and European Diplomacy. From Cabinet Diplomacy to the 21st Century Challenges edited by Gh. Cliveti, Adrian-Bogdan Ceobanu, Adrian Viţalaru, Ionuţ Nistor, Iasi, p. 125-139, 2013
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Romano-Turcica. Romanian Yearbook of Turkish Studies, I/2003, The ISIS Press, Istanbul, 2003
Bookmarks Related papers MentionsView impact
„Identităţi colective şi identitate naţională. Percepţii asupra identităţii în lumea medievală şi modernă” , coordonator Mirela-Luminiţa Murgescu, Bucureşti, 2000
Bookmarks Related papers MentionsView impact
“Despre femei şi istoria lor în România”, ed. de Alin Ciupală, Editura Universitătii Bucureşti, 2004
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Papers by Silvana Rachieru
of political interreferences between the Romanian Principalities and later
modern Romania and the Ottoman Empire, determined a series of cultural, artistic
and social influences easy to identify in our days. The analysis and debate of
these influences always represented a subject of interest for historians but also for
sociologists, art historians, linguists, etc. Frequently defined as Ottoman Legacy
in Romania, this phenomenon is actually visible in vocabulary but also art, traditions,
costumes, etc. This article discusses the recent developments in Romanian
academia about the Ottoman heritage and how the discussions interfered with
public discourse, perceived as a long and challenging journey towards visibility.
Keywords: Ottoman Empire, heritage, Romania, legacy, protection.
relations after the international recognition of Romania’s independence.
Once the minister’s plenipotentiary were sent to both capital cities,
negotiations for different treaties and conventions were opened. They
focused on the situation of the Ottoman prisoners in Romania after the end of the Russian-Ottoman War, on commercial relations and consular
agreement. The main interest of Romania out of these three directions was
provided by the new possibility to open toward the Ottoman market and
negotiations and conclusions over the decades demonstrate once again in
which direction the Romanian interest was targeted. On the other side, the
Ottoman state was looking for a strategic partner in the region,
understanding Romania’s interest to position itself as an important player
in the decision-making map in the Balkans. The paper will focus on the
military aspects, which shaped this relationship, from the interest of the
Ottoman Empire to have a permanent military representative in the country
through military attachés in Bucharest, to its effort to determine the
conclusion of a military convention with the newly independent state, in a
comparative perspective to the Romanian investment in this direction.
Paragrafele următoare ne duc pe urmele lui Cuza în Constantinopol, într-o reluare a lecturii relatărilor lui Dimitrie Bolintineanu în paralel cu cele din presa vremii, o refacere a traseului străbătut de către domnitorul Unirii în capitala otomană și o privire asupra modernizării protocolului otoman în secolul al XIX-lea.
The role of photographers in Ottoman high-life, attraction to family portraits, imperial albums and the use of photography as personal or state propaganda are some of the topics addressed in this article. In the second part of the article is emphasized the recent interest on Ottoman photography in Turkey and a case study of a small private collection of Ottoman photographs is included.
The main source for this artcile comes from a file identified during my research at the Bashbakanlık Osmanlı Archives (Ottoman Archive of the Istanbul Council of Ministers) named "Travels of the prince and dignitaries (Romanian)". The file includes detailed information on the visits of Carol I, King of Romania and his heir, Prince Ferdinand, in different areas from Romania and Europe. More, the visits of the different prime ministers,or ministers of foreign affairs are described in detail. Among these reports, I identified 10 pages concerning Dobroudja, emphasized in the present article.
Table of Contents / Sadržaj:
1) Vjeran Kursar, Uvod gostujućeg urednika. Između Europe i Bliskog istoka: migracije i njihove posljedice na području Jugoistočne Europe i Anadolije u transimperijalnom i interkulturalnom kontekstu
Vjeran Kursar, Guest Editor’s Introduction: Between Europe and Middle East: Migrations and Their Consequences in of Southeast Europe and Anatolia in Transimperial and Intercultural Context
2) Jasmina Osterman, Amoritski identitet: simbol MAR u protoklinastim izvorima (Amorite Identity: Symbol MAR in Protocuneiform Sources)
3) Nikolay Antov, Demographic and Ethno-Religious Change in 15th- and 16th-Century Ottoman Dobrudja (NE Balkans) and the Related Impact of Migrations
4) Kayhan Orbay, “They Left Behind Institutions in Financial Jeopardy”: Central Anatolian Waqfs in the Wake of Great Flight
5) Eujeong Yi, Interreligious Relations in 17th-Century Istanbul in the Light of Immigration and Demographic Change
6) Silvana Rachieru, Between the King and the Sultan: the Romanian Colony in Constantinople at the End of the 19th Century
7) Nada Zečević, Restoration, Reconstruction and the Union: Memories of Home in the Stratiot Poetry of Antonio Molino
8) Robert Skenderović, Ekološko-geografska determiniranost koloniziranja Slavonije u 18. stoljeću
9) Stefan Rohdewald & Florian Riedler, Migration and Mobility in a Transottoman Context
This issue is dedicated to the phenomenon of migrations in history. The idea was to approach migrations diachronically, from the ancient migrations to the modern era and the end of the 19th century. The starting point is the assumption that major patterns, as well as social function of migration, did not change substantially over time, despite significant alterations of external factors, technological progress, quantitative volume, as well as changes and acceleration of the rhythm. Spatially, the focus is on migrations between the Middle East, the Balkans, and East- and Central Europe, extending over an area that represents an “intercontinental bridge” between not only geographic units, but specific cultural, historic, political, religious, societal, ethnic, and even civilizational entities. The aim of the present issue is not only to determine the directions of migrant movement (origin and final destinations), but to analyze the nature of migration, its causes and effects it had on migrants, as well as their original and host communities (and/or states).
Ovaj broj Radova Zavoda za hrvatsku povijest posvećen je fenomenu migracija u povijesti. Zamisao je bila migracijama pristupiti u dijakronoj perspektivi, od prvih povijesnih, starovjekovnih migracija do modernog doba i konca 19. stoljeća, polazeći od pretpostavke da se ključni obrasci, kao i socijalna uloga migracija, nisu bitno mijenjali unatoč znatnim promjenama izvanjskih danosti, tehnološkom napretku, kvantitativnom opsegu te promjenama i ubrzanju ritma migracija. U prostornom smislu, fokus ovoga broja je na migracijama na Bliskom istoku, Balkanu te Istočnoj i Srednjoj Europi, dakle, na prostoru koji do danas predstavlja “interkontinentalni most” između ne samo geografskih cjelina, nego i kulturno, povijesno, politički, vjerski, društveno, etnički, pa čak i civilizacijski zasebnih entiteta. Cilj broja, u navedenom kontekstu, nije samo utvrditi pravce kretanja migranata (ishodište i odredište), nego i analizirati prirodu samih migracija, njihove uzroke i posljedice, kako za migrante, tako i za društva (i države) koja napuštaju i ona u koje se doseljavaju.
Ottoman Empire at the end of 1878, in the aftermath of the Treaty of Ber-
lin, brought to Bucharest a new presence: the Ottoman diplomat, as a
permanent representative of the Sultan in Romania. After centuries of
vassal relations, the peaceful agents of the former suzerain, sent to facilitate the transition from one international political reality to another, wrote interesting reports about the society where they had to fulfill their missions every day. This article focuses on the perspective of the Ottoman diplomats on the modern Romanian society and the similarities and differences they observed, in a few specific cases. Distinctive social topics are emphasized, as well as the uniqueness of the Ottoman diplomats in the Romanian social environment.
of political interreferences between the Romanian Principalities and later
modern Romania and the Ottoman Empire, determined a series of cultural, artistic
and social influences easy to identify in our days. The analysis and debate of
these influences always represented a subject of interest for historians but also for
sociologists, art historians, linguists, etc. Frequently defined as Ottoman Legacy
in Romania, this phenomenon is actually visible in vocabulary but also art, traditions,
costumes, etc. This article discusses the recent developments in Romanian
academia about the Ottoman heritage and how the discussions interfered with
public discourse, perceived as a long and challenging journey towards visibility.
Keywords: Ottoman Empire, heritage, Romania, legacy, protection.
relations after the international recognition of Romania’s independence.
Once the minister’s plenipotentiary were sent to both capital cities,
negotiations for different treaties and conventions were opened. They
focused on the situation of the Ottoman prisoners in Romania after the end of the Russian-Ottoman War, on commercial relations and consular
agreement. The main interest of Romania out of these three directions was
provided by the new possibility to open toward the Ottoman market and
negotiations and conclusions over the decades demonstrate once again in
which direction the Romanian interest was targeted. On the other side, the
Ottoman state was looking for a strategic partner in the region,
understanding Romania’s interest to position itself as an important player
in the decision-making map in the Balkans. The paper will focus on the
military aspects, which shaped this relationship, from the interest of the
Ottoman Empire to have a permanent military representative in the country
through military attachés in Bucharest, to its effort to determine the
conclusion of a military convention with the newly independent state, in a
comparative perspective to the Romanian investment in this direction.
Paragrafele următoare ne duc pe urmele lui Cuza în Constantinopol, într-o reluare a lecturii relatărilor lui Dimitrie Bolintineanu în paralel cu cele din presa vremii, o refacere a traseului străbătut de către domnitorul Unirii în capitala otomană și o privire asupra modernizării protocolului otoman în secolul al XIX-lea.
The role of photographers in Ottoman high-life, attraction to family portraits, imperial albums and the use of photography as personal or state propaganda are some of the topics addressed in this article. In the second part of the article is emphasized the recent interest on Ottoman photography in Turkey and a case study of a small private collection of Ottoman photographs is included.
The main source for this artcile comes from a file identified during my research at the Bashbakanlık Osmanlı Archives (Ottoman Archive of the Istanbul Council of Ministers) named "Travels of the prince and dignitaries (Romanian)". The file includes detailed information on the visits of Carol I, King of Romania and his heir, Prince Ferdinand, in different areas from Romania and Europe. More, the visits of the different prime ministers,or ministers of foreign affairs are described in detail. Among these reports, I identified 10 pages concerning Dobroudja, emphasized in the present article.
Table of Contents / Sadržaj:
1) Vjeran Kursar, Uvod gostujućeg urednika. Između Europe i Bliskog istoka: migracije i njihove posljedice na području Jugoistočne Europe i Anadolije u transimperijalnom i interkulturalnom kontekstu
Vjeran Kursar, Guest Editor’s Introduction: Between Europe and Middle East: Migrations and Their Consequences in of Southeast Europe and Anatolia in Transimperial and Intercultural Context
2) Jasmina Osterman, Amoritski identitet: simbol MAR u protoklinastim izvorima (Amorite Identity: Symbol MAR in Protocuneiform Sources)
3) Nikolay Antov, Demographic and Ethno-Religious Change in 15th- and 16th-Century Ottoman Dobrudja (NE Balkans) and the Related Impact of Migrations
4) Kayhan Orbay, “They Left Behind Institutions in Financial Jeopardy”: Central Anatolian Waqfs in the Wake of Great Flight
5) Eujeong Yi, Interreligious Relations in 17th-Century Istanbul in the Light of Immigration and Demographic Change
6) Silvana Rachieru, Between the King and the Sultan: the Romanian Colony in Constantinople at the End of the 19th Century
7) Nada Zečević, Restoration, Reconstruction and the Union: Memories of Home in the Stratiot Poetry of Antonio Molino
8) Robert Skenderović, Ekološko-geografska determiniranost koloniziranja Slavonije u 18. stoljeću
9) Stefan Rohdewald & Florian Riedler, Migration and Mobility in a Transottoman Context
This issue is dedicated to the phenomenon of migrations in history. The idea was to approach migrations diachronically, from the ancient migrations to the modern era and the end of the 19th century. The starting point is the assumption that major patterns, as well as social function of migration, did not change substantially over time, despite significant alterations of external factors, technological progress, quantitative volume, as well as changes and acceleration of the rhythm. Spatially, the focus is on migrations between the Middle East, the Balkans, and East- and Central Europe, extending over an area that represents an “intercontinental bridge” between not only geographic units, but specific cultural, historic, political, religious, societal, ethnic, and even civilizational entities. The aim of the present issue is not only to determine the directions of migrant movement (origin and final destinations), but to analyze the nature of migration, its causes and effects it had on migrants, as well as their original and host communities (and/or states).
Ovaj broj Radova Zavoda za hrvatsku povijest posvećen je fenomenu migracija u povijesti. Zamisao je bila migracijama pristupiti u dijakronoj perspektivi, od prvih povijesnih, starovjekovnih migracija do modernog doba i konca 19. stoljeća, polazeći od pretpostavke da se ključni obrasci, kao i socijalna uloga migracija, nisu bitno mijenjali unatoč znatnim promjenama izvanjskih danosti, tehnološkom napretku, kvantitativnom opsegu te promjenama i ubrzanju ritma migracija. U prostornom smislu, fokus ovoga broja je na migracijama na Bliskom istoku, Balkanu te Istočnoj i Srednjoj Europi, dakle, na prostoru koji do danas predstavlja “interkontinentalni most” između ne samo geografskih cjelina, nego i kulturno, povijesno, politički, vjerski, društveno, etnički, pa čak i civilizacijski zasebnih entiteta. Cilj broja, u navedenom kontekstu, nije samo utvrditi pravce kretanja migranata (ishodište i odredište), nego i analizirati prirodu samih migracija, njihove uzroke i posljedice, kako za migrante, tako i za društva (i države) koja napuštaju i ona u koje se doseljavaju.
Ottoman Empire at the end of 1878, in the aftermath of the Treaty of Ber-
lin, brought to Bucharest a new presence: the Ottoman diplomat, as a
permanent representative of the Sultan in Romania. After centuries of
vassal relations, the peaceful agents of the former suzerain, sent to facilitate the transition from one international political reality to another, wrote interesting reports about the society where they had to fulfill their missions every day. This article focuses on the perspective of the Ottoman diplomats on the modern Romanian society and the similarities and differences they observed, in a few specific cases. Distinctive social topics are emphasized, as well as the uniqueness of the Ottoman diplomats in the Romanian social environment.
Romanya’nın Ankara Büyükelçiliği’nin girişimiyle gerçekleşen ve Bükreş Üniversitesi Tarih Fakültesi Türk Araştırmaları Merkezi ile birlikte hazırlanan Uyum Yüzyılı: Romanya-Türkiye İlişkileri 1923-2023 adlı bu kitap, bugün hem Romen hem de Türk tarih yazımındaki önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Tarihçi, uluslararası ilişkiler ve diplomasi araştırmacısı dokuz uzman, farklı açılardan değerlendirilebilecek bu diyalog yüzyılını özetleyecek
kolektif bir çalışmanın gerçekleştirilmesine katkıda bulunma davetine yanıt verdi. Bu kitap, iki devletin diplomatik ilişkilerinde geçilen aşamalara kronolojik bir bakış sunmaktadır.
O iniţiativă a Ambasadei României la Ankara, volumul de faţă, Secolul
armoniei – Relaţii româno-turce 1923-2023, realizat împreună cu Centrul de Studii Turce din cadrul Facultăţii de Istorie a Universităţii din Bucureşti, acoperă astăzi un hiatus atât din istoriografia românescă, cât şi din ce turcă. Nouă specialişti, istorici şi cercetători ai relaţiilor internaţionale şi ai diplomaţiei, au răspuns invitaţiei de a contribui la realizarea unei lucrări colective care să sintetizeze acest secol de dialog, privit din unghiuri diferite.
Content (Romanian and English) and introduction (Romanian), 29 p.