Texts in Theatre Programs and Drama Editions by Kaiti Diamantakou
National Theatre of Greece, 2022
Short text for the theatrical performance of Bost's Medea, presented by the National Theatre of G... more Short text for the theatrical performance of Bost's Medea, presented by the National Theatre of Greece and directed by Yannis Kalavrianos, Summer 2022.
Afterword to the edition of the Iliad by Andreas Flourakis, Kapa Editions, Athens, 2022, pp. 107-... more Afterword to the edition of the Iliad by Andreas Flourakis, Kapa Editions, Athens, 2022, pp. 107-111.
"Lysistrata in quarantine". Introductory text in the theatre programme for Aristophanes' Lysistr... more "Lysistrata in quarantine". Introductory text in the theatre programme for Aristophanes' Lysistrata, staged by the National Theatre of Greece (Athens and Epidaurus Festival) and directed by Odysseus Papaspeliopoulos (National Theatre of Greece: Athens, 2020: 5-9).
"The vital lightness of parody", in Andreas Flourakis, Odyssey, Editions Kapa, Athens 2019: 87-92
"Oedipus Rex: The long-living challenge of the fallen king". Afterword in the edition of Oedipus ... more "Oedipus Rex: The long-living challenge of the fallen king". Afterword in the edition of Oedipus Rex's translation by Yannis Lignades, Ed. Kapa, Athens, 2019, p. 9-17.
"Theatrical Epistle to Everybody: But the greatest of all is Love". Preface in the Programme for the performance of the play "A Soldier Named Love" , by Iason Sigma, directed by Eleni Boza, National Theatre of Greece, April-May 2018.
«The darkness of Myth and the light of its (re)creation»: Preface in the edition of the play "Cly... more «The darkness of Myth and the light of its (re)creation»: Preface in the edition of the play "Clytemnestra - Cassandra: With the ebb of the Dark", Ed. Dodoni, Athens, 2017, pp. 7-8.
«The dream and the trap of the Myth»: Preface in the edition of the play "Dreamcatcher", by Maria... more «The dream and the trap of the Myth»: Preface in the edition of the play "Dreamcatcher", by Maria Koronellou, Athens 2018.
«Contemporary echoes of the ancient Myth», in the anniversary edition: Eleni Koutsilaiou (ed.), T... more «Contemporary echoes of the ancient Myth», in the anniversary edition: Eleni Koutsilaiou (ed.), The Dynamics of Greek Discourse in Theatre, Municipal Theatre of Piraeus - Spring Festival, 2018-2020, p. 40-45.
"Plutus: A therapeutical and a theatrical "marvel": Introductory text in the theatre programme f... more "Plutus: A therapeutical and a theatrical "marvel": Introductory text in the theatre programme for Aristophanes' Plutus, staged by the National Theatre of Greece (Athens and Epidaurus Festival) and directed by Nikita Milivojevic (National Theatre of Greece, Athens, 2018, p. 5-7).
«Redemptive flights, with a carriage or a pram». Text in the theatre programme for the performanc... more «Redemptive flights, with a carriage or a pram». Text in the theatre programme for the performance of the play "Phaethon" by Dimitris Dimitriadis, directed by Dimitris Karantzas, Theatre on Cyclades'Street, winter-spring 2015.
«From Aristophanes to Bost: The survival of the Paratragedy»: Text in the theatre programme for t... more «From Aristophanes to Bost: The survival of the Paratragedy»: Text in the theatre programme for the performance of the play "Maria Pentagiotissa" by Bost (Mentis Bostantzoglou), directed by Yannis Bostantzoglou, Ed. Aegokeros, Athens, 2014, p.16-25
«The touch of the Memory». Text in the theatre programme for the performance "The Common Language... more «The touch of the Memory». Text in the theatre programme for the performance "The Common Language" by Elli Papadimitriou, directed by Elias Grammatikos, Studio Mavromichali, Athens, 2013.
«The primeval anthropogeography of a contemporary world. Josep María Benet i Jornet, "A Landscap... more «The primeval anthropogeography of a contemporary world. Josep María Benet i Jornet, "A Landscape's Description». Text in the theatre programme of the Forum of Contemporary Dramaturgy (Hellenic Center of the International Theatre Institute, 2010), where the play "A Landscape's Description" was staged by Eleni Georgopoulou.
Books by Kaiti Diamantakou
https://www.dardanosnet.gr/product/theatrikes-istories-tou-pappou-aristofani/
Μελετήματα του τόμου:
1. «Νόσοι και ιάσεις στην αρχαία ελληνική τραγωδία και κωμωδία. H κλιμάκωσ... more Μελετήματα του τόμου:
1. «Νόσοι και ιάσεις στην αρχαία ελληνική τραγωδία και κωμωδία. H κλιμάκωση του ιατρικού συγκρητισμού και της θεραπευτικής αισιοδοξίας» (σελ. 21-119)
2. «Θηβαϊκός κύκλος: η τοπολογία μιας καταραμένης γενιάς» (Επτά επί Θήβας, Αντιγόνη, Οιδίπους Τύραννος, Ικέτιδες, Φοίνισσαι, Βάκχαι, Οιδίπους επί Κολωνώ)» (σελ. 121-159)
3. «Η τραγική “αναγνώριση” στην Ελένη του Ευριπίδη και η κωμική “αποκατάστασή” της στις Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη» (σελ. 161-187)
4. «Από τις πανηγύρεις του Αριστοφάνη στις ομηγύρεις του Μενάνδρου: Οι εορταστικές εκδηλώσεις στην κλασική πόλη και τον ελληνιστικό οίκο» (σελ. 189-234).
5. «Φαίδρας έρως: Το παλίμψηστο μιας πολύ παλιάς ιστορίας. Η συνομιλία του έργου Φαίδρας Έρως της Sarah Kane με τις τραγωδίες Ιππόλυτος του Ευριπίδη, Ιππόλυτος του Σενέκα και Φαίδρα του Ρακίνα» (σελ. 235-290)
6. «Από τον Αριστοφάνη στον Καμπανέλλη: Εναλλαγές και παραλλαγές του κωμικού» (σελ. 291-330)
7. «Η πρόσληψη της Νέας και της Ρωμαϊκής Κωμωδίας: στα ίχνη μιας αισθητής απουσίας» (σελ. 331-436)
8. «Η επιβίωση της παρ(ατραγ)ωδίας από την αρχαία στη νέα ελληνική δραματουργία» (σελ. 437-552).
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Προλογικό σημείωμα από τον Pascal THIERCY
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΘΕΑΤΡΙΚΗ Θ... more ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Προλογικό σημείωμα από τον Pascal THIERCY
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ: ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΜΙΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι:
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ
Ι.1. Θεατρολογία και θεατρική θεωρία: Εισαγωγικά
Ι.2. Προσεγγίζοντας την Αρχαία Kωμωδία: περιορισμοί και προοπτικές
Ι.2.1. Σωζόμενο vs απολεσθέν κειμενικό υλικό (…) – 1.2.2.Θεατρικά οικοδομικά κατάλοιπα
(…) – Ι.2.3. Οι εικονογραφικές-αγγειογραφικές μαρτυρίες (…) – Ι.2.4. Η Περί Ποιητικής
πραγματεία του Αριστοτέλη και η Αρχαία Κωμωδία (…) – 1.2.5. Τα «σχόλια» στις κωμωδίες
του Αριστοφάνη (…) – Ι.2.6. Άμεσες και έμμεσες «σκηνικές οδηγίες» (…) – 1.2.7. Ο ρόλος
του αρχαίου «διδασκάλου» (…) – Ι.2.8. Ο θεατρικός κώδικας της Αρχαίας Κωμωδίας και ο
αριστοφανικός υπο-κώδικας (…) – Ι.2.9. Ο «εσωτερικός» θεατρικός κώδικας και ο
«εξωτερικός» πολιτισμικός υπερ-κώδικας (…) – Ι.2.10. Το αρχαίο κωμικό θέατρο και το
«κωμικό» (…)
Ι.3. Το σύστημα σημείων του αριστοφανικού θεάτρου: γνώσεις και ελλείψεις
1.3.1. Τα γλωσσικά σημεία (…) – 1.3.2. Τα παραγλωσσικά σημεία (…) – 1.3.3. Τα ακουστικά
σημεία: ακουστικά εφέ και μουσικά σημεία (…) – 1.3.4. Τα κινησιακά (μιμικά, χειρονομιακά
και προσεγγιστικά) σημεία (…) – 1.3.5. Τα σημεία εμφάνισης των ηθοποιών (…)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ:
Ο ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
ΙΙ.1. Η σημειολογία του χώρου και του χρόνου: Γενικές παρατηρήσεις
ΙΙ.1.1. Ο χώρος και ο χρόνος στη θεατρική θεωρία (…)
ΙΙ.2. Το αριστοφανικό θέατρο μέσα από το πρίσμα του χώρου και του χρόνου: Διάκριση
και προσδιορισμός των κατηγοριών προσέγγισης
ΙΙ.2.1. Ο θεατρικός χώρος και ο θεατρικός χρόνος (…) – ΙΙ.2.2. Ο σκηνικός χώρος και ο
σκηνικός χρόνος (…) – ΙΙ.2.3. O δραματικός χώρος και ο δραματικός χρόνος (…)
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ:
ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
ΙΙΙ.1. Ο θεατρικός χώρος στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια
IΙΙ.2. Η ιστορική διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου
IΙΙ.3. Η θεατρική ιστορία του αρχαίου θεατρικού χώρου και οι δραματικές αποτυπώσεις
της
ΙΙΙ.3.1. Ένταξη πραγματικών δραματικών ποιητών στην κωμική μυθοπλασία (…) – ΙΙΙ.3.2.
Αναφορές σε πρόσωπα και πράγματα του θεάτρου και της τέχνης (…) – ΙΙΙ.3.3. Μορφές
«παρατραγωδίας» (…)
ΙΙΙ.4. Η θρησκευτική-τελετουργική διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου
ΙΙΙ.5. Η ένταξη του αρχαίου θεατρικού χώρου στο φυσικό και το αστικό περιβάλλον
ΙΙΙ.5.1. H φυσική διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου (…) – ΙΙΙ.5.2. Η πολιτική-δημόσια
διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου (…)
ΙΙΙ.6. Τα συστατικά αρχιτεκτονικά μέρη του αρχαίου θεατρικού χώρου
ΙΙΙ.7. Ο χώρος του κοινού
ΙΙΙ.7.1. Η σύσταση του αρχαίου κοινού και η χωρική κατανομή του (…) – ΙΙΙ.7.2. Το μέγεθος
του αρχαίου κοινού (…) – ΙΙΙ.7.3. Οι οπτικές-ακουστικές συνθήκες και η επίδρασή τους στη
θεατρική πράξη (…)
ΙΙΙ.8. Η σχέση του σκηνικού/δραματικού χώρου με το χώρο των θεατών: ο επικός χαρακτήρας του αριστοφανικού θεάτρου
ΙΙΙ.8.1. Ο κωμικός Χορός ως θεατής δευτέρου βαθμού (…) – ΙΙΙ.8.2. Η Παράβαση του
αρχαίου κωμικού Χορού (…) – ΙΙΙ.8.3. Πρόλογοι και Επίλογοι (…) – ΙΙΙ.8.4. Τα κατ’ ιδίαν
των κωμικών προσώπων (…) – ΙΙΙ.8.5. Οι αποστροφές προς το κοινό (…)
ΙII.9. Ο θεατρικός χρόνος στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια (…)
ΙΙΙ.9.1. Ο προ-παραστασιακός και ο μετα-παραστασιακός χρόνος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV:
ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
IV.1. Ο σκηνικός χώρος στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια
IV.2. Η γενική αρχιτεκτονική διάρθρωση του αρχαίου σκηνικού χώρου
IV.2.1. Το σκηνικό οικοδόμημα (σκηνή) και η γενική εξελικτική πορεία του (…) – IV.2.2. Η
σκηνή των αριστοφανικών παραστάσεων (…) – IV.2.3. Ο αμφίβολος αριθμός των θυρών (…)
– IV.2.4. Ο σκηνικός διάκοσμος (…)
IV.3. Άλλα οπτικά σημεία του σκηνικού χώρου: ενδυμασία - σκηνικά αντικείμενα
IV.3.1. Το σημειακό σύστημα της κωμικής ενδυμασίας – Η επίμαχη παρουσία του φαλλού
(…) – IV.3.2. Το σημειακό σύστημα των σκηνικών αντικειμένων (…) – IV.3.3. Τα σκηνικά
«μηχανήματα» (…)
IV.4. Κύριοι και δευτερεύοντες χώροι δράσης
IV.4.1. Η ορχήστρα, η εξελικτική πορεία και η λειτουργία της (…) – IV.4.2. Τα όρια
σκηνής-ορχήστρας και οι δυνατότητες υπέρβασής τους
ΙV.5. Οι έμψυχοι επενδυτές του αρχαίου σκηνικού χώρου
IV. 5.1. Η κυρίαρχη έμφυλη ταυτότητα (…) – IV.5.2. Οι επενδυτές της σκηνής: κωμικοί
υποκριτές και βοηθητικά πρόσωπα (…) – IV.5.3. Οι επενδυτές της ορχήστρας: ο κωμικός
Xορός (…) – IV.5.4. Ο μέγιστος και ο ελάχιστος βαθμός επένδυσης του σκηνικού χώρου
ΙV.6. Ο σκηνικός χρόνος των αριστοφανικών παραστάσεων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V:
ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΩΜΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
V.1. Η μελέτη του δραματικού χώρου και χρόνου: Εισαγωγικά
V.2. Η διάκριση των κωμωδιών σε μεγάλες και μέσες ακολουθίες
V.2.1. Οι μεγάλες (ή μακρο-) σκηνικές ακολουθίες των αριστοφανικών κωμωδιών (…) –
V.2.2. Οι μέσες σκηνικές ακολουθίες των αριστοφανικών κωμωδιών (…) – V.2.3.
Γλωσσότυποι για την είσοδο και την έξοδο των δραματικών προσώπων (…)
V.3. Μιμητικοί και διηγητικοί τόποι δράσης
V.3.1. Ποσοτικές σχέσεις επικυριαρχίας μεταξύ των μιμητικών και των διηγητικών τόπων
δράσης (…) – V.3.2. Η βασική σημασιολογική διάκριση των τόπων δράσης (…) – V.3.3.
Διηγητικός χώρος και κειμενικό παράδειγμα
V.4. Μιμητικοί και διηγητικοί χρόνοι δράσης
V.4.1. Ποσοτικές σχέσεις επικυριαρχίας μεταξύ των μιμητικών και των διηγητικών χρόνων
δράσης (…) – V.4.2. Η περίπτωση των χορικών: Ονειρικός και μυθικός χρόνος (…) – V.4.3.
Δραματικός χρόνος: Αμεσότητα vs απόσταση (…) – V.4.4. Δραματικός χρόνος:
Διαδοχή vs συγχρονία (…) – V.4.5. Δραματικός χρόνος: Πρόοδος vs στάση και
γραμμικότητα vs κύκλος (…) – V.4.6. Η «ενότητα χώρου» και η «ενότητα χρόνου»: Γενικές
παρατηρήσεις (…) – V.4.7. Οι αριστοφανικές κωμωδίες ως έργα ανοιχτής ή κλειστής
χωρο-χρονικής δομής
V.5. Οι μυθοπλασιακοί επενδυτές του αριστοφανικού σύμπαντος
V.5.1. Ποσοτικές σχέσεις επικυριαρχίας μεταξύ των δραματικών προσώπων (…) – V.5.2. Οι
σκηνικοί συνδυασμοί και τα διαγράμματα σκηνικής παρουσίας των δραματικών προσώπων
(…) – V.5.3. Μέγεθος και διάρκεια των σκηνικών συνδυασμών (…) – V.5.4. Η πυκνότητα
επικοινωνίας των δραματικών προσώπων (…) – V.5.5. Ο βαθμός συνεμφάνισης των
δραματικών προσώπων (…) – V.5.6. Το μέγεθος της κειμενικής παρουσίας και η συχνότητα
της σκηνικής παρουσίας των δραματικών προσώπων
V.6. Ο ρυθμός της θεατρικής δράσης στις σωζόμενες κωμωδίες.
V.6.1. Η έκταση ή η συχνότητα διακοπής της ρήσης των ομιλούντων προσώπων
ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ - ΠΙΝΑΚΕΣ
Διαγράμματα σκηνικής παρουσίας των 11 αριστοφανικών κωμωδιών
Πίνακας Ι: Πρόσθετα πρόσωπα & μορφές-σολίστες
Πίνακας ΙΙ: Σκηνικά μηχανήματα
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Α. ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ
Ι. Βασικές εκδόσεις, Σχόλια, Ιndices
ΙΙ. Συλλογικά αφιερώματα
ΙΙΙ. Μονογραφίες και άρθρα
Β. ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ, AΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ & ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Γ. ΑΛΛΕΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ & ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΡΓΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ-ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΝΝΟΙΩΝ-ΟΡΩΝ
RÉSUMÉ
TABLE DES MATIÈRES
Edited Volumes by Kaiti Diamantakou
Andreas Marknantonatos - Kaiti Diamantakou (Eds), Politics of Violence and Politics of Life in An... more Andreas Marknantonatos - Kaiti Diamantakou (Eds), Politics of Violence and Politics of Life in Ancient Theatre: From the classical fifth century BCE to the twenty-first century. Proceedings of the Third Conference on Ancient Drama, dedicated to Hara Bakonikola (Department of Theatre Studies and Hellenic Foundation for Culture), Hellenic Foundation for Culture, Athens, 2024
Uploads
Texts in Theatre Programs and Drama Editions by Kaiti Diamantakou
Books by Kaiti Diamantakou
1. «Νόσοι και ιάσεις στην αρχαία ελληνική τραγωδία και κωμωδία. H κλιμάκωση του ιατρικού συγκρητισμού και της θεραπευτικής αισιοδοξίας» (σελ. 21-119)
2. «Θηβαϊκός κύκλος: η τοπολογία μιας καταραμένης γενιάς» (Επτά επί Θήβας, Αντιγόνη, Οιδίπους Τύραννος, Ικέτιδες, Φοίνισσαι, Βάκχαι, Οιδίπους επί Κολωνώ)» (σελ. 121-159)
3. «Η τραγική “αναγνώριση” στην Ελένη του Ευριπίδη και η κωμική “αποκατάστασή” της στις Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη» (σελ. 161-187)
4. «Από τις πανηγύρεις του Αριστοφάνη στις ομηγύρεις του Μενάνδρου: Οι εορταστικές εκδηλώσεις στην κλασική πόλη και τον ελληνιστικό οίκο» (σελ. 189-234).
5. «Φαίδρας έρως: Το παλίμψηστο μιας πολύ παλιάς ιστορίας. Η συνομιλία του έργου Φαίδρας Έρως της Sarah Kane με τις τραγωδίες Ιππόλυτος του Ευριπίδη, Ιππόλυτος του Σενέκα και Φαίδρα του Ρακίνα» (σελ. 235-290)
6. «Από τον Αριστοφάνη στον Καμπανέλλη: Εναλλαγές και παραλλαγές του κωμικού» (σελ. 291-330)
7. «Η πρόσληψη της Νέας και της Ρωμαϊκής Κωμωδίας: στα ίχνη μιας αισθητής απουσίας» (σελ. 331-436)
8. «Η επιβίωση της παρ(ατραγ)ωδίας από την αρχαία στη νέα ελληνική δραματουργία» (σελ. 437-552).
Προλογικό σημείωμα από τον Pascal THIERCY
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ: ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΜΙΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι:
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ
Ι.1. Θεατρολογία και θεατρική θεωρία: Εισαγωγικά
Ι.2. Προσεγγίζοντας την Αρχαία Kωμωδία: περιορισμοί και προοπτικές
Ι.2.1. Σωζόμενο vs απολεσθέν κειμενικό υλικό (…) – 1.2.2.Θεατρικά οικοδομικά κατάλοιπα
(…) – Ι.2.3. Οι εικονογραφικές-αγγειογραφικές μαρτυρίες (…) – Ι.2.4. Η Περί Ποιητικής
πραγματεία του Αριστοτέλη και η Αρχαία Κωμωδία (…) – 1.2.5. Τα «σχόλια» στις κωμωδίες
του Αριστοφάνη (…) – Ι.2.6. Άμεσες και έμμεσες «σκηνικές οδηγίες» (…) – 1.2.7. Ο ρόλος
του αρχαίου «διδασκάλου» (…) – Ι.2.8. Ο θεατρικός κώδικας της Αρχαίας Κωμωδίας και ο
αριστοφανικός υπο-κώδικας (…) – Ι.2.9. Ο «εσωτερικός» θεατρικός κώδικας και ο
«εξωτερικός» πολιτισμικός υπερ-κώδικας (…) – Ι.2.10. Το αρχαίο κωμικό θέατρο και το
«κωμικό» (…)
Ι.3. Το σύστημα σημείων του αριστοφανικού θεάτρου: γνώσεις και ελλείψεις
1.3.1. Τα γλωσσικά σημεία (…) – 1.3.2. Τα παραγλωσσικά σημεία (…) – 1.3.3. Τα ακουστικά
σημεία: ακουστικά εφέ και μουσικά σημεία (…) – 1.3.4. Τα κινησιακά (μιμικά, χειρονομιακά
και προσεγγιστικά) σημεία (…) – 1.3.5. Τα σημεία εμφάνισης των ηθοποιών (…)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ:
Ο ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
ΙΙ.1. Η σημειολογία του χώρου και του χρόνου: Γενικές παρατηρήσεις
ΙΙ.1.1. Ο χώρος και ο χρόνος στη θεατρική θεωρία (…)
ΙΙ.2. Το αριστοφανικό θέατρο μέσα από το πρίσμα του χώρου και του χρόνου: Διάκριση
και προσδιορισμός των κατηγοριών προσέγγισης
ΙΙ.2.1. Ο θεατρικός χώρος και ο θεατρικός χρόνος (…) – ΙΙ.2.2. Ο σκηνικός χώρος και ο
σκηνικός χρόνος (…) – ΙΙ.2.3. O δραματικός χώρος και ο δραματικός χρόνος (…)
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ:
ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
ΙΙΙ.1. Ο θεατρικός χώρος στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια
IΙΙ.2. Η ιστορική διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου
IΙΙ.3. Η θεατρική ιστορία του αρχαίου θεατρικού χώρου και οι δραματικές αποτυπώσεις
της
ΙΙΙ.3.1. Ένταξη πραγματικών δραματικών ποιητών στην κωμική μυθοπλασία (…) – ΙΙΙ.3.2.
Αναφορές σε πρόσωπα και πράγματα του θεάτρου και της τέχνης (…) – ΙΙΙ.3.3. Μορφές
«παρατραγωδίας» (…)
ΙΙΙ.4. Η θρησκευτική-τελετουργική διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου
ΙΙΙ.5. Η ένταξη του αρχαίου θεατρικού χώρου στο φυσικό και το αστικό περιβάλλον
ΙΙΙ.5.1. H φυσική διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου (…) – ΙΙΙ.5.2. Η πολιτική-δημόσια
διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου (…)
ΙΙΙ.6. Τα συστατικά αρχιτεκτονικά μέρη του αρχαίου θεατρικού χώρου
ΙΙΙ.7. Ο χώρος του κοινού
ΙΙΙ.7.1. Η σύσταση του αρχαίου κοινού και η χωρική κατανομή του (…) – ΙΙΙ.7.2. Το μέγεθος
του αρχαίου κοινού (…) – ΙΙΙ.7.3. Οι οπτικές-ακουστικές συνθήκες και η επίδρασή τους στη
θεατρική πράξη (…)
ΙΙΙ.8. Η σχέση του σκηνικού/δραματικού χώρου με το χώρο των θεατών: ο επικός χαρακτήρας του αριστοφανικού θεάτρου
ΙΙΙ.8.1. Ο κωμικός Χορός ως θεατής δευτέρου βαθμού (…) – ΙΙΙ.8.2. Η Παράβαση του
αρχαίου κωμικού Χορού (…) – ΙΙΙ.8.3. Πρόλογοι και Επίλογοι (…) – ΙΙΙ.8.4. Τα κατ’ ιδίαν
των κωμικών προσώπων (…) – ΙΙΙ.8.5. Οι αποστροφές προς το κοινό (…)
ΙII.9. Ο θεατρικός χρόνος στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια (…)
ΙΙΙ.9.1. Ο προ-παραστασιακός και ο μετα-παραστασιακός χρόνος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV:
ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
IV.1. Ο σκηνικός χώρος στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια
IV.2. Η γενική αρχιτεκτονική διάρθρωση του αρχαίου σκηνικού χώρου
IV.2.1. Το σκηνικό οικοδόμημα (σκηνή) και η γενική εξελικτική πορεία του (…) – IV.2.2. Η
σκηνή των αριστοφανικών παραστάσεων (…) – IV.2.3. Ο αμφίβολος αριθμός των θυρών (…)
– IV.2.4. Ο σκηνικός διάκοσμος (…)
IV.3. Άλλα οπτικά σημεία του σκηνικού χώρου: ενδυμασία - σκηνικά αντικείμενα
IV.3.1. Το σημειακό σύστημα της κωμικής ενδυμασίας – Η επίμαχη παρουσία του φαλλού
(…) – IV.3.2. Το σημειακό σύστημα των σκηνικών αντικειμένων (…) – IV.3.3. Τα σκηνικά
«μηχανήματα» (…)
IV.4. Κύριοι και δευτερεύοντες χώροι δράσης
IV.4.1. Η ορχήστρα, η εξελικτική πορεία και η λειτουργία της (…) – IV.4.2. Τα όρια
σκηνής-ορχήστρας και οι δυνατότητες υπέρβασής τους
ΙV.5. Οι έμψυχοι επενδυτές του αρχαίου σκηνικού χώρου
IV. 5.1. Η κυρίαρχη έμφυλη ταυτότητα (…) – IV.5.2. Οι επενδυτές της σκηνής: κωμικοί
υποκριτές και βοηθητικά πρόσωπα (…) – IV.5.3. Οι επενδυτές της ορχήστρας: ο κωμικός
Xορός (…) – IV.5.4. Ο μέγιστος και ο ελάχιστος βαθμός επένδυσης του σκηνικού χώρου
ΙV.6. Ο σκηνικός χρόνος των αριστοφανικών παραστάσεων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V:
ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΩΜΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
V.1. Η μελέτη του δραματικού χώρου και χρόνου: Εισαγωγικά
V.2. Η διάκριση των κωμωδιών σε μεγάλες και μέσες ακολουθίες
V.2.1. Οι μεγάλες (ή μακρο-) σκηνικές ακολουθίες των αριστοφανικών κωμωδιών (…) –
V.2.2. Οι μέσες σκηνικές ακολουθίες των αριστοφανικών κωμωδιών (…) – V.2.3.
Γλωσσότυποι για την είσοδο και την έξοδο των δραματικών προσώπων (…)
V.3. Μιμητικοί και διηγητικοί τόποι δράσης
V.3.1. Ποσοτικές σχέσεις επικυριαρχίας μεταξύ των μιμητικών και των διηγητικών τόπων
δράσης (…) – V.3.2. Η βασική σημασιολογική διάκριση των τόπων δράσης (…) – V.3.3.
Διηγητικός χώρος και κειμενικό παράδειγμα
V.4. Μιμητικοί και διηγητικοί χρόνοι δράσης
V.4.1. Ποσοτικές σχέσεις επικυριαρχίας μεταξύ των μιμητικών και των διηγητικών χρόνων
δράσης (…) – V.4.2. Η περίπτωση των χορικών: Ονειρικός και μυθικός χρόνος (…) – V.4.3.
Δραματικός χρόνος: Αμεσότητα vs απόσταση (…) – V.4.4. Δραματικός χρόνος:
Διαδοχή vs συγχρονία (…) – V.4.5. Δραματικός χρόνος: Πρόοδος vs στάση και
γραμμικότητα vs κύκλος (…) – V.4.6. Η «ενότητα χώρου» και η «ενότητα χρόνου»: Γενικές
παρατηρήσεις (…) – V.4.7. Οι αριστοφανικές κωμωδίες ως έργα ανοιχτής ή κλειστής
χωρο-χρονικής δομής
V.5. Οι μυθοπλασιακοί επενδυτές του αριστοφανικού σύμπαντος
V.5.1. Ποσοτικές σχέσεις επικυριαρχίας μεταξύ των δραματικών προσώπων (…) – V.5.2. Οι
σκηνικοί συνδυασμοί και τα διαγράμματα σκηνικής παρουσίας των δραματικών προσώπων
(…) – V.5.3. Μέγεθος και διάρκεια των σκηνικών συνδυασμών (…) – V.5.4. Η πυκνότητα
επικοινωνίας των δραματικών προσώπων (…) – V.5.5. Ο βαθμός συνεμφάνισης των
δραματικών προσώπων (…) – V.5.6. Το μέγεθος της κειμενικής παρουσίας και η συχνότητα
της σκηνικής παρουσίας των δραματικών προσώπων
V.6. Ο ρυθμός της θεατρικής δράσης στις σωζόμενες κωμωδίες.
V.6.1. Η έκταση ή η συχνότητα διακοπής της ρήσης των ομιλούντων προσώπων
ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ - ΠΙΝΑΚΕΣ
Διαγράμματα σκηνικής παρουσίας των 11 αριστοφανικών κωμωδιών
Πίνακας Ι: Πρόσθετα πρόσωπα & μορφές-σολίστες
Πίνακας ΙΙ: Σκηνικά μηχανήματα
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Α. ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ
Ι. Βασικές εκδόσεις, Σχόλια, Ιndices
ΙΙ. Συλλογικά αφιερώματα
ΙΙΙ. Μονογραφίες και άρθρα
Β. ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ, AΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ & ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Γ. ΑΛΛΕΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ & ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΡΓΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ-ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΝΝΟΙΩΝ-ΟΡΩΝ
RÉSUMÉ
TABLE DES MATIÈRES
Edited Volumes by Kaiti Diamantakou
The proceedings are posted on the website of the Department and the Laboratory:
https://www.theatre.uoa.gr/ereyna/ekdoseis/memonomenes_ekdoseis/
https://ancientdramalab.theatre.uoa.gr/anakoinoseis_kai_ekdiloseis/proboli_anakoinosis/psifiaki_ekdosi_toy_tomoy_chamenoi_sti_metafrasi_i_diereynontas_tis_adimosieytes_metafraseis_archa/
1. «Νόσοι και ιάσεις στην αρχαία ελληνική τραγωδία και κωμωδία. H κλιμάκωση του ιατρικού συγκρητισμού και της θεραπευτικής αισιοδοξίας» (σελ. 21-119)
2. «Θηβαϊκός κύκλος: η τοπολογία μιας καταραμένης γενιάς» (Επτά επί Θήβας, Αντιγόνη, Οιδίπους Τύραννος, Ικέτιδες, Φοίνισσαι, Βάκχαι, Οιδίπους επί Κολωνώ)» (σελ. 121-159)
3. «Η τραγική “αναγνώριση” στην Ελένη του Ευριπίδη και η κωμική “αποκατάστασή” της στις Θεσμοφοριάζουσες του Αριστοφάνη» (σελ. 161-187)
4. «Από τις πανηγύρεις του Αριστοφάνη στις ομηγύρεις του Μενάνδρου: Οι εορταστικές εκδηλώσεις στην κλασική πόλη και τον ελληνιστικό οίκο» (σελ. 189-234).
5. «Φαίδρας έρως: Το παλίμψηστο μιας πολύ παλιάς ιστορίας. Η συνομιλία του έργου Φαίδρας Έρως της Sarah Kane με τις τραγωδίες Ιππόλυτος του Ευριπίδη, Ιππόλυτος του Σενέκα και Φαίδρα του Ρακίνα» (σελ. 235-290)
6. «Από τον Αριστοφάνη στον Καμπανέλλη: Εναλλαγές και παραλλαγές του κωμικού» (σελ. 291-330)
7. «Η πρόσληψη της Νέας και της Ρωμαϊκής Κωμωδίας: στα ίχνη μιας αισθητής απουσίας» (σελ. 331-436)
8. «Η επιβίωση της παρ(ατραγ)ωδίας από την αρχαία στη νέα ελληνική δραματουργία» (σελ. 437-552).
Προλογικό σημείωμα από τον Pascal THIERCY
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ: ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΜΙΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι:
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ
Ι.1. Θεατρολογία και θεατρική θεωρία: Εισαγωγικά
Ι.2. Προσεγγίζοντας την Αρχαία Kωμωδία: περιορισμοί και προοπτικές
Ι.2.1. Σωζόμενο vs απολεσθέν κειμενικό υλικό (…) – 1.2.2.Θεατρικά οικοδομικά κατάλοιπα
(…) – Ι.2.3. Οι εικονογραφικές-αγγειογραφικές μαρτυρίες (…) – Ι.2.4. Η Περί Ποιητικής
πραγματεία του Αριστοτέλη και η Αρχαία Κωμωδία (…) – 1.2.5. Τα «σχόλια» στις κωμωδίες
του Αριστοφάνη (…) – Ι.2.6. Άμεσες και έμμεσες «σκηνικές οδηγίες» (…) – 1.2.7. Ο ρόλος
του αρχαίου «διδασκάλου» (…) – Ι.2.8. Ο θεατρικός κώδικας της Αρχαίας Κωμωδίας και ο
αριστοφανικός υπο-κώδικας (…) – Ι.2.9. Ο «εσωτερικός» θεατρικός κώδικας και ο
«εξωτερικός» πολιτισμικός υπερ-κώδικας (…) – Ι.2.10. Το αρχαίο κωμικό θέατρο και το
«κωμικό» (…)
Ι.3. Το σύστημα σημείων του αριστοφανικού θεάτρου: γνώσεις και ελλείψεις
1.3.1. Τα γλωσσικά σημεία (…) – 1.3.2. Τα παραγλωσσικά σημεία (…) – 1.3.3. Τα ακουστικά
σημεία: ακουστικά εφέ και μουσικά σημεία (…) – 1.3.4. Τα κινησιακά (μιμικά, χειρονομιακά
και προσεγγιστικά) σημεία (…) – 1.3.5. Τα σημεία εμφάνισης των ηθοποιών (…)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ:
Ο ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ
ΙΙ.1. Η σημειολογία του χώρου και του χρόνου: Γενικές παρατηρήσεις
ΙΙ.1.1. Ο χώρος και ο χρόνος στη θεατρική θεωρία (…)
ΙΙ.2. Το αριστοφανικό θέατρο μέσα από το πρίσμα του χώρου και του χρόνου: Διάκριση
και προσδιορισμός των κατηγοριών προσέγγισης
ΙΙ.2.1. Ο θεατρικός χώρος και ο θεατρικός χρόνος (…) – ΙΙ.2.2. Ο σκηνικός χώρος και ο
σκηνικός χρόνος (…) – ΙΙ.2.3. O δραματικός χώρος και ο δραματικός χρόνος (…)
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ:
ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
ΙΙΙ.1. Ο θεατρικός χώρος στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια
IΙΙ.2. Η ιστορική διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου
IΙΙ.3. Η θεατρική ιστορία του αρχαίου θεατρικού χώρου και οι δραματικές αποτυπώσεις
της
ΙΙΙ.3.1. Ένταξη πραγματικών δραματικών ποιητών στην κωμική μυθοπλασία (…) – ΙΙΙ.3.2.
Αναφορές σε πρόσωπα και πράγματα του θεάτρου και της τέχνης (…) – ΙΙΙ.3.3. Μορφές
«παρατραγωδίας» (…)
ΙΙΙ.4. Η θρησκευτική-τελετουργική διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου
ΙΙΙ.5. Η ένταξη του αρχαίου θεατρικού χώρου στο φυσικό και το αστικό περιβάλλον
ΙΙΙ.5.1. H φυσική διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου (…) – ΙΙΙ.5.2. Η πολιτική-δημόσια
διάσταση του αρχαίου θεατρικού χώρου (…)
ΙΙΙ.6. Τα συστατικά αρχιτεκτονικά μέρη του αρχαίου θεατρικού χώρου
ΙΙΙ.7. Ο χώρος του κοινού
ΙΙΙ.7.1. Η σύσταση του αρχαίου κοινού και η χωρική κατανομή του (…) – ΙΙΙ.7.2. Το μέγεθος
του αρχαίου κοινού (…) – ΙΙΙ.7.3. Οι οπτικές-ακουστικές συνθήκες και η επίδρασή τους στη
θεατρική πράξη (…)
ΙΙΙ.8. Η σχέση του σκηνικού/δραματικού χώρου με το χώρο των θεατών: ο επικός χαρακτήρας του αριστοφανικού θεάτρου
ΙΙΙ.8.1. Ο κωμικός Χορός ως θεατής δευτέρου βαθμού (…) – ΙΙΙ.8.2. Η Παράβαση του
αρχαίου κωμικού Χορού (…) – ΙΙΙ.8.3. Πρόλογοι και Επίλογοι (…) – ΙΙΙ.8.4. Τα κατ’ ιδίαν
των κωμικών προσώπων (…) – ΙΙΙ.8.5. Οι αποστροφές προς το κοινό (…)
ΙII.9. Ο θεατρικός χρόνος στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια (…)
ΙΙΙ.9.1. Ο προ-παραστασιακός και ο μετα-παραστασιακός χρόνος
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV:
ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
IV.1. Ο σκηνικός χώρος στα Μεγάλα Διονύσια και τα Λήναια
IV.2. Η γενική αρχιτεκτονική διάρθρωση του αρχαίου σκηνικού χώρου
IV.2.1. Το σκηνικό οικοδόμημα (σκηνή) και η γενική εξελικτική πορεία του (…) – IV.2.2. Η
σκηνή των αριστοφανικών παραστάσεων (…) – IV.2.3. Ο αμφίβολος αριθμός των θυρών (…)
– IV.2.4. Ο σκηνικός διάκοσμος (…)
IV.3. Άλλα οπτικά σημεία του σκηνικού χώρου: ενδυμασία - σκηνικά αντικείμενα
IV.3.1. Το σημειακό σύστημα της κωμικής ενδυμασίας – Η επίμαχη παρουσία του φαλλού
(…) – IV.3.2. Το σημειακό σύστημα των σκηνικών αντικειμένων (…) – IV.3.3. Τα σκηνικά
«μηχανήματα» (…)
IV.4. Κύριοι και δευτερεύοντες χώροι δράσης
IV.4.1. Η ορχήστρα, η εξελικτική πορεία και η λειτουργία της (…) – IV.4.2. Τα όρια
σκηνής-ορχήστρας και οι δυνατότητες υπέρβασής τους
ΙV.5. Οι έμψυχοι επενδυτές του αρχαίου σκηνικού χώρου
IV. 5.1. Η κυρίαρχη έμφυλη ταυτότητα (…) – IV.5.2. Οι επενδυτές της σκηνής: κωμικοί
υποκριτές και βοηθητικά πρόσωπα (…) – IV.5.3. Οι επενδυτές της ορχήστρας: ο κωμικός
Xορός (…) – IV.5.4. Ο μέγιστος και ο ελάχιστος βαθμός επένδυσης του σκηνικού χώρου
ΙV.6. Ο σκηνικός χρόνος των αριστοφανικών παραστάσεων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V:
ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΩΜΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ - ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ
V.1. Η μελέτη του δραματικού χώρου και χρόνου: Εισαγωγικά
V.2. Η διάκριση των κωμωδιών σε μεγάλες και μέσες ακολουθίες
V.2.1. Οι μεγάλες (ή μακρο-) σκηνικές ακολουθίες των αριστοφανικών κωμωδιών (…) –
V.2.2. Οι μέσες σκηνικές ακολουθίες των αριστοφανικών κωμωδιών (…) – V.2.3.
Γλωσσότυποι για την είσοδο και την έξοδο των δραματικών προσώπων (…)
V.3. Μιμητικοί και διηγητικοί τόποι δράσης
V.3.1. Ποσοτικές σχέσεις επικυριαρχίας μεταξύ των μιμητικών και των διηγητικών τόπων
δράσης (…) – V.3.2. Η βασική σημασιολογική διάκριση των τόπων δράσης (…) – V.3.3.
Διηγητικός χώρος και κειμενικό παράδειγμα
V.4. Μιμητικοί και διηγητικοί χρόνοι δράσης
V.4.1. Ποσοτικές σχέσεις επικυριαρχίας μεταξύ των μιμητικών και των διηγητικών χρόνων
δράσης (…) – V.4.2. Η περίπτωση των χορικών: Ονειρικός και μυθικός χρόνος (…) – V.4.3.
Δραματικός χρόνος: Αμεσότητα vs απόσταση (…) – V.4.4. Δραματικός χρόνος:
Διαδοχή vs συγχρονία (…) – V.4.5. Δραματικός χρόνος: Πρόοδος vs στάση και
γραμμικότητα vs κύκλος (…) – V.4.6. Η «ενότητα χώρου» και η «ενότητα χρόνου»: Γενικές
παρατηρήσεις (…) – V.4.7. Οι αριστοφανικές κωμωδίες ως έργα ανοιχτής ή κλειστής
χωρο-χρονικής δομής
V.5. Οι μυθοπλασιακοί επενδυτές του αριστοφανικού σύμπαντος
V.5.1. Ποσοτικές σχέσεις επικυριαρχίας μεταξύ των δραματικών προσώπων (…) – V.5.2. Οι
σκηνικοί συνδυασμοί και τα διαγράμματα σκηνικής παρουσίας των δραματικών προσώπων
(…) – V.5.3. Μέγεθος και διάρκεια των σκηνικών συνδυασμών (…) – V.5.4. Η πυκνότητα
επικοινωνίας των δραματικών προσώπων (…) – V.5.5. Ο βαθμός συνεμφάνισης των
δραματικών προσώπων (…) – V.5.6. Το μέγεθος της κειμενικής παρουσίας και η συχνότητα
της σκηνικής παρουσίας των δραματικών προσώπων
V.6. Ο ρυθμός της θεατρικής δράσης στις σωζόμενες κωμωδίες.
V.6.1. Η έκταση ή η συχνότητα διακοπής της ρήσης των ομιλούντων προσώπων
ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ - ΠΙΝΑΚΕΣ
Διαγράμματα σκηνικής παρουσίας των 11 αριστοφανικών κωμωδιών
Πίνακας Ι: Πρόσθετα πρόσωπα & μορφές-σολίστες
Πίνακας ΙΙ: Σκηνικά μηχανήματα
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Α. ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ
Ι. Βασικές εκδόσεις, Σχόλια, Ιndices
ΙΙ. Συλλογικά αφιερώματα
ΙΙΙ. Μονογραφίες και άρθρα
Β. ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ, AΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ & ΑΡΧΑΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Γ. ΑΛΛΕΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ & ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΡΓΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ-ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΝΝΟΙΩΝ-ΟΡΩΝ
RÉSUMÉ
TABLE DES MATIÈRES
The proceedings are posted on the website of the Department and the Laboratory:
https://www.theatre.uoa.gr/ereyna/ekdoseis/memonomenes_ekdoseis/
https://ancientdramalab.theatre.uoa.gr/anakoinoseis_kai_ekdiloseis/proboli_anakoinosis/psifiaki_ekdosi_toy_tomoy_chamenoi_sti_metafrasi_i_diereynontas_tis_adimosieytes_metafraseis_archa/
38 papers focusing on Cypriot plays, playwrights, troupes, artists, institutions, as well as on the reception of the Cypriot drama abroad or, vice versa, on the reception of non-Cypriot dramaturgies by the Cypriot theatrical scene.
Ο τόμος αποτελεί τα πρακτικά του ομότιτλου επιστημονικού συνεδρίου, το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Λεμεσό το τριήμερο 30 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου 2015 και συνδιοργανώθηκε από το Θεατρικό Μουσείο Κύπρου, τον Δήμο Λεμεσού, τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και το Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου, με τη στήριξη του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Θεατρικές Σπουδές» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Το συνέδριο, σύμφωνα με τον Βάλτερ Πούχνερ, «ήταν, από μια ιστορική οπτική γωνία, κάτι σαν καταστατική πράξη μιας ξεχωριστής κυπριακής Θεατρολογίας». Τριάντα οκτώ (38) επιστημονικά άρθρα δημοσιεύονται στον τόμο, τα οποία εστιάζουν στο θέατρο στην Κύπρο ή σε Κύπριους καλλιτέχνες, με το φάσμα των θεματικών να εκτείνεται από την κυπριακή θεατρική γραφή στον διάλογο μεταξύ κυπριακού και νεοελληνικού θεάτρου, στην πρόσληψη του αρχαίου δράματος, στη σκηνοθεσία και την παράσταση έως και τη θεατρική δραστηριότητα σε συνάρτηση με την κοινωνία και την πολιτική.
http://www.theatre.uoa.gr/fileadmin/theatre.uoa.gr/uploads/Synedrio_THeatro_kai_Dimokratia/PRAKTIKA_THEATRO_KAI_DIMOKRATIA_-_A_TOMOS.pdf
http://www.theatre.uoa.gr/fileadmin/theatre.uoa.gr/uploads/Synedrio_THeatro_kai_Dimokratia/PRAKTIKA_THEATRO_KAI_DIMOKRATIA_-_B_TOMOS.pdf
Στην εκτενή εισαγωγή του τόμου συνοψίζονται σε ισάριθμα διαδοχικά υποκεφάλαια: οι επιστημονικοί καταρχήν λόγοι που υπαγόρευσαν τη δημοσίευση του τόμου• η δομή, τα περιεχόμενα και τα κριτήρια της τελικής διαμόρφωσης του τόμου• η επιστημονική, συγγραφική, εκπαιδευτική και θεατρική εργο-βιογραφία του Τάσου Λιγνάδη• η γλωσσική ιδιόλεκτος του κριτικού και οι βασικές επεμβάσεις που έγιναν στα πρωτότυπα δημοσιεύματά του• το ευρύτερο μεταπολιτευτικό θεατρικό τοπίο (θεσμοί, φορείς, χώροι, πρόσωπα) στο οποίο ασκήθηκε και με το οποίο αλληλεπέδρασε ο κριτικός λόγος• οι δομικές, θεωρητικές και μεθοδολογικές, αρχές του κριτικού λόγου του Τάσου Λιγνάδη• ορισμένες βασικές θέσεις του σχετικά με πρόσωπα, θεσμούς και τάσεις που συνδέθηκαν καθοριστικά με τη θεατρική ιστορία του αρχαίου δράματος στην Ελλάδα κατά την ίδια περίοδο. Μέσα από τις αναλυτικές και εμπεριστατωμένες, υπεύθυνες και «ειλικρινείς» κριτικές του Τάσου Λιγνάδη, που τροφοδότησε δυναμικά στην εποχή του και εξακολουθεί να τροφοδοτεί τον διάλογο σχετικά με το διαρκώς φλέγον και σύνθετο, αισθητικά και ιδεολογικά, ζήτημα της «αναβίωσης» και της «χρήσης» του αρχαίου δράματος από τους Έλληνες κληρονόμους του, ανασυστήνονται δύο σημαντικές δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, που κυοφόρησαν και διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό, πολιτισμικό, γλωσσικό και θεατρικό σήμερα.
We focus on the scenic presence of the murdered Aegisthus in Euripides’ Electra, where the fateful and controversial new king of Argos and new husband of Clytemnestra is – unlike the other tragic versions of the same mythical episode – an exclusive narrative/diegetic character throughout the play, while he acquires a ‘physical’ stage presence only as a dead man. The pre-announcement of the transfer of the dead Aegisthus from the off-stage to the stage and the verbal references to him when he is brought on stage have divided both the literary-academic and the translation and theatrical community to date as to the stage appearance and treatment of the corpse. The paper will summarize the main ‘schools’ of thought regarding the conception of the on-stage Aegisthus (a head; a corpse; a head and a corpse?), with corresponding examples from the literary, translation and theatrical, Greek and international, legacy, and will comment on the different interpretative implications and the different stage effects that each proposal potentially brings. Personal, familial, political, religious values are in rapid collapse in Euripides’ Electra, and a (decapitated?) dead man and his desecration are the apex, or rather the nadir, of this de-heroized world, deliberately differentiating itself from the heroic past and desperately (and probably in vain) seeking new standards and new values.
The paper focuses on Euripidean Suppliants’ final scenes, where, at first, the second Chorus of the orphan boys, carrying the bones of their warrior fathers, join the lament of the main Chorus of Argive (grand-)mothers and give promises of vengeance for their fathers’ death (5th Stasimon-kommos). Then, Theseus reminds Adrastus of Argives’ debt to Athens, which the survivor king of Argos and leader of the Suppliants gratefully acknowledges (first dialogic and anthropocentric part of the exodus). At last, enters ex machina goddess Athena —not being probably satisfied with the human negotiations and moral commitments— who not only directs Theseus to extract an oath of perpetual alliance from the Argives and to memorialize solemnly this oath at the temple of Apollo at Delphi, but she also promises and urges the sons of the Seven to future revenge against Thebes, once they have come to adulthood (second and final, quasi-monologic and theocentric, part of the exodus). These much controversial closing sequences, which have long since divided the academic reception of the play, are monitored through five modern Greek-speaking performances of the play (1966, 1978, 1985, 2006, 2019) which have reacted in their own, latent or manifest, way to this never-ending renewal of further wars and conquests. And these scenic answers, however much different they may be in their aesthetic form, seem to reinforce supplementarily the probability that Suppliants —far from being a one-dimensional patriotic, occasional encomium of Athens and its (considered to be) high democratic values— may have had, at the time and at the eyes of Euripides already, a much more politically ironic and existentially pessimistic, constative and prophetic alike, significance: there and then, here and now, “warfare is ineradicably endemic in the human experience”, as James Morwood wrote in 2020, a very few years in advance of the menace of a third worldwide large-scale military conflict.
Among these three films, the paper shall focus on the first one (If all the women in the world (1967), summarizing its fundamental thematic, narrative and formal, semantic and ideological features, in relation to Aristophanes’ theatrical “tradition” till then, as this tradition had been already inaugurated mainly through the National Theatre of Greece and its primum director Alexis Solomos, but also through other important theatrical groups and directors of the time, like Karolos Koun and Minos Volanakis. There will be commented the ways in which Aristophanes’ cinematic reception discourses most probably with his respective theatrical reception at the time, filling in some “gaps” of the latter and proposing new perspectives on the ancient comic playwright’ artistic actualization.
Critical Stages/Scènes critiques (the journal of IATC - International Association of Theatre Critics), winter Issue no 26 (2022), special topic “Theatre & Ecology” (guest editors: Vicky Angelaki and Elizabeth Sakellaridou)
Nevertheless, as the “golden age” of Athens constantly fades in the aftermath of the destructive Peloponnesian War and on the eve of the Macedonian domination, Plato launches a virulent attack on theatre, among other arts, blaming the insidious effects of its mimetic –i.e. reproducing the phenomenal world of appearance– effects on citizens’ conception of reality and, consequently, on their intellectual, moral and political formation as well. In this perspective, theatrical art is banned from the Ideal State, which is set forth in Plato’s Republic, since it cannot play any positive educational or cultural role, compared to true philosophy that is exclusively competent in perceiving, securing and propagating the “essential nature” and the “real truth” of the things.
On the other hand, despite that overtly hostile attitude towards drama (text) and theatre (performance), Plato uses and adapts the dramatic techniques to his works, which seem to form a kind (if not a new genre) of “prose dramas” (dialogic form with or without narrative framing, defined dramatis personae, genuine emotional and intellectual interaction between them, embedded stage directions, absence of the authorial voice, variety of scenarios). In addition, he also incorporates into his texts the dominant theatrical discourse in the form either of verbatim quotations, either of refracted citations or in the form of completely latent structural or linguistic correspondences with ancient dramatic plays.
Based on the latter form that the osmosis of theatrical and philosophical discourse may take in Plato’s work, we first invoke, as an indicative example, the probable intertextual connection between Euripides’ Helen and Plato’ s “allegory of the cave” from the seventh Book of the Republic (514a–520a). Furthermore, we argue that, even if Plato tried with his dialogic “prose dramas” to invent an alternative “body-less” (non-acting and non-imitating) “speaking” theatre, his work cannot resist to the power of the theatrical enactment and mimesis per se. Among other modern performances of Plato’ s texts (especially the Apology), a recent Greek performance entitled The Cave –a mixture of new opera and shadow theatre, based on Plato’s allegory and its political connection to the contemporary world of virtual reality and false news– proves the theatrical potential of Plato’s text, against (or not?) the will of his creator.
In the last (at least, between the last) extant plays of ancient Greek, tragic and modern dramaturgy, Sophocles’ Oedipus at Colonus (written ca 409-406 BC and produced in 401 BC) and Aristophanes’ Wealth (produced in 388 BC), the fictional utopia of a regenerated or rather “re-generatable” Athens of the –once and recently existed– fa-milial, political and financial fulfillment is promoted as a vital antidote to the real, undesirable or even frightening dystopia of the turbulent period before and after the humili-ating defeat of Athens in the Peloponnesian War. The paper focuses on the rather discreet, latent and implicit conversa-tion between these two plays, in the broader frame of a complex network of texts invoked in their decoding process, where the cross-generic influences from tragedy to comedy or even, perhaps, from comedy to tragedy resist being iden-tified and ascertained indisputably – especially if we take into account the production of the first (lost) Wealth (short after? short before?) Oedipus at Colonus’ composition. If Oedipus at Colonus and Wealth, through numerous “elective affinities” between them and in a similar mutatis mutandis semiotic and semantic way, seem (to try) to establish –in vain, alas– a more or less hopeful future for the much tor-tured Athenian city, at least they both bring to happy close the long-lasting theatrical career of their authors as well as the theatrical tragic and comic production of classical and early postclassical Athens.
Through the mythical figure of Priam (the third Iliadic “paternal” figure for Achilles, after Peleus and Phoenix) we follow the morphological, structural, thematic and semantic intertextual shifts, which the ending of the Homeric Iliad undergoes during its generic and temporal displacement from the ancient epic narrative to the modern Greek playwrighting: The monodrama Priam’s night course and the monologic triptych Troas, written respectively by Andreas Flourakis (2008) and Dimitris Dimitriadis (2015) –two modern influential Greek dramatists, who have a highly rich and successful track record in ancient-themed plays– refract and condense, on the basis of Priam’s figure, the beforemath and the aftermath of the epic narration, posing and probably illuminating through their own lens issues such as: the heroic- masculine identity of Achaean and Trojan warriors; the equalization of Achaeans and Trojans alike in front of the war disaster and the human mortality; the allowance for forgiveness and reconciliation in a violent archaic world; the projection of the familial and domestic values amid a thoroughly martial milieu; the probable anti-war orientation of (at least) Iliad’s last rhapsody.
On the traces of a rich literary former tradition, the last play of Aeschylus’ “Theban tetralogy” culminates the anthropological and political impasse of Labdacides’ generation, with Oedipus’ two brothers and sons killing each other in battle. The still standing restricted number of two actors obliges eventually Aeschylus to focus on Eteocles and to develop his own version of the mythical story exclusively from the side of Thebes’ royal oikos and polis. In a different manner than later Euripides’ Phoenician Women and Sophocles’ late Oedipus at Colonus, Aeschylean Polynices remains continuously an off-stage attacking enemy, a visualized “other”, the spatial proximity and the moral/political distance of whom helps escalating Eteocles’ tragic dilemma, which ends up with his fatal final decision to fight against his brother. Only in the (original) exodos of the tragedy, the corpses of the two brothers will be displayed together in public view, henceforward being united under the common fate of death and the common lament of the Chorus. The visual vacuum created by the –physically absent– dramatic pole of Polynices has been reproduced in most modern performances of Seven against Thebes. Nevertheless, we shall focus on two specific performances of the Aeschylean tragedy in modern Greek (one produced by the Theatrical Organization of Cyprus in 2001, directed by Varnavas Kyriazis, and one produced by the National Theatre of Northern Greece in 2016), directed by Cezaris Grauzinis) and their original way of visual and dramatic incorporation of Polynices into the scenic text. Our paper will end with the assumption if even in the first performance of Seven against Thebes in 467 BC, Aeschylus (technically restricted by the two-actors convention) had already resorted to complementary performative means in order to reinforce the visual/aesthetic potential of his scenic text, as Athenaeus’testimony about the ‘dancer’ or ‘performer’ Telestes 1, 21f-22a) let us imagine.
Τhe paper focuses on three plays written by Antonis Georgiou: The soliloquial triptych My Lovely Launderette, the one-act play Disease and the metadrama I was Lysistrata; all of them premiered in Cyprus, the first
in 2007 (directed by Μonika Vassiliou), the second in 2009 (directed by Andri H. Constantinou) and the third in 2016 (directed by Lukasz Walewski). Our approach to the plays is based primarily on the use of the literary essence of the ancient myth: how, on one hand, it has been diffracted in various semiotic ways in all three plays and how, on the other hand, it permeates them largely in various semantic perspectives. In a continuous dialogue with the broader intertextual substrate of various genres (poetry, modern drama, media discourse, cinema) the
three plays deconstruct the core mythic material in order to reroute it through new dramatic fields, where heterogenous forms of otherness are projected insightfully and handled effectively.
See: http://theatrumundi.eu/category/kaiti-diamantakou-acting-history/
The text appears also (in Greek and English) at the personal website of prof. Theodoros Grammatas, http://theodoregrammatas.com/en/aristophanes-through-lysistrata-the-ancient-greek-comedy-on-the-modern-greek-stage/
A subtle performativity is always present in the constituent structure in the genre of ancient tragedy and it is up to the director and his/her co-workers’ discretion and willingness to activate it, affirming its contemporary dynamics as a living theatrical and social function, in the global and globalized post-modern landscape. This potential osmosis of performativity and ancient tragedy during the staging of the latter is going to be discussed based on two performances at the beginning of the new millenium: Euripides’ The Suppliants (Epidaurus Theatre, 2006, a co-production of the theatrical οrganizations Theseum Ansemble and Veenfabriek, co-directed by Michail Marmarinos and Paul Koek) and Aeschylus’ Prometheus Bound (Old Eleourgio-Olive Mill of Eleusis, 2010, a co-production of Constantinople - European Capital of Culture 2010, Athens Festival and Stiftung Zollverein, directed by Theodoros Terzopoulos). These multilingual co-productions ―each one with a different aesthetic armor, a distinctive intervening targeting and different quantitative and qualitative use of performativity as such― activate new forms of what is real, which could re-write the origins of the ritual core of ancient tragedy and its evolved dialectic concerns about the nature and the beginnings of an anthropocentric democracy, in the shattered contemporary urban scenery, deploying the deconstructed fragmented nature and inconsistency of the latter exactly for its aesthetic and semantic reconstruction.
See the Call for Papers and the Guidelines for the Authors, https://www.theatre.uoa.gr/ereyna/ekdoseis/parabasis/
-----------------------------------------------------------------
The Laboratory of Ancient Drama and Theatre Research of the Department of Theatre Studies of the National and Kapodistrian University of Athens is organizing on June 3, 2024 (Amphitheatre of the Library, School of Philosophy, N.K.U.A., Αthens - Zografou) the Conference entitled:
“Lost in Translation” or Looking for the unpublished translations of ancient drama
The aim of the Conference is to bring to light unpublished modern Greek translations of ancient drama, investigating their translational identity and theatrical dynamics, but also to highlight translation/theatrical issues related to this particular case of translations whose author consciously chose (if not forced for various practical reasons) not to publish them. This is an additional valuable – and largely not utilized – archival material for the investigation of the linguistic, translational, theatrical and, more generally, cultural reception of ancient drama in the modern post-war, post-junta and contemporary Greece (not excluding the identification of even older unpublished translations).
https://ancientdramalab-en.theatre.uoa.gr/el/activities/events/colloquia_symposia_conferences/conference_lost_in_translation/
Το 2ο Επιστημονικό Συνέδριο Νέων Ερευνητών «Ο Μάριος Ποντίκας στον 21ο αιώνα» θα διεξαχθεί στις 5 και 6 Οκτωβρίου 2023 (προσέλευση 12.30 μ.μ.) στο Αμφιθέατρο της Βιβλιοθήκης της Φιλοσοφικής Σχολής.
Το διήμερο επιστημονικό συνέδριο με αναφορές και εμπνεύσεις από τη συνολική εργογραφία του θεατρικού συγγραφέα και λογοτέχνη Μάριου Ποντίκα (δίπλα στα 15 θεατρικά έργα πρέπει να προστεθούν δύο συλλογές πεζογραφημάτων και μία σειρά διηγημάτων), περιλαμβάνει τέσσερα θεματικά πάνελ συζητήσεων και εισηγήσεων καθώς και performances, από τους νέους ερευνητές και καλλιτέχνες του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών και των Ερευνητικών Εργαστηρίων.
pontikasconference2023@gmail.com
"VAST-Ancient Greek Drama and Theatre Values Across Space and Time"
(HORIΖΟN 2020-2023), με επικεφαλής τον ομότιμο καθηγητή ΕΚΠΑ Θεόδωρο Γραμματά, παρουσιάζει τα πεπραγμένα και τις προοπτικές του Προγράμματος σε Ημερίδα που οργανώνει την Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2023, στο Αμφιθέατρο Άλκης Αργυριάδης, στο Κεντρικό Κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30).
Στο πρόγραμμα συμμετέχουν ως Leader το ερευνητικό κέντρο ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ και ως partners το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Πανεπιστήμιο του Μιλάνο (UMIL), το Πανεπιστήμιο της Λισαβώνας (NOVA), το Μουσείο του Παραμυθιού (FTM) της Λευκωσίας, το Ερευνητικό Κέντρο SEMANTIKA (SEM) της Τσεχίας, το Ινστιτούτο και Μουσείο Μελέτης των Επιστημών της
Φλωρεντίας (IMSS) και το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ.
Πληροφορίες για το ερευνητικό πρόγραμμα: https://www.vast-project.eu/
Series: Brill's Companions to Classical Studies, Volume: 7 Brill's Companions to Classical Studies: Warfare in the Ancient Mediterranean World, Volume: 7
Copyright Year: 2023
https://brill.com/display/title/69359
International Conference, entitled "Euripides' Troades: Readings" on Friday 5 and Saturday 6 May at the Conference Centre of the University of Patras and the Archaeological Museum of Patras, respectively. The conference is organized by the newly established Institute of Ancient Theatre of the University of Patras and by the Postgraduate Programme of the Department of Theatre Studies, entitled "Ancient Greek Theatre and its reception". The conference will be attended by academic scholars of the Ancient Greek Theatre and will present various aspects of the interpretation of the Troades, as well as the reception of this tragedy in our time.
Ομιλητές: Ευφημία Καρακάντζα (Συγγραφέας, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών), Βασίλης Βερτουδάκης (Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας, ΕΚΠΑ), Kαίτη Διαμαντάκου (Καθηγήτρια Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ), Γιώργος Σαμπατακάκης (Αναπληρωτής Καθηγητής Θεατρολογίας, Παράσταση και Δράμα, Πανεπιστήμιο Πατρών). Θα διαβάσει αποσπάσματα από τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή ο Ένκε Φεζολλάρι, Σκηνοθέτης – Ηθοποιός.
Αφιέρωμα στον τόμο «Το θέατρο στη νεότερη και στη σύγχρονη Κύπρο: Πρακτικά συνεδρίου» (Ηρόδοτος, Αθήνα, 2020) που παρουσιάζεται την Τρίτη 17 Μαΐου στις 7.30μ.μ. στο Πολιτιστικό Ίδρυμα της Τράπεζας Κύπρου (Φανερωμένη). Κύριοι ομιλητές: ο καθηγητής του ΑΠΚΥ Βάιος Λιαπής κι ο σκηνοθέτης Πάρις Ερωτοκρίτου, ενώ χαιρετισμό απευθύνει η πρόεδρος του ΘΟΚ και του Θεατρικού Μουσείου, Αντιγόνη Παπαφιλίππου. Συντονίζει η Άντρη Κωνσταντίνου, ενώ ο Λεωνίδας Γαλάζης θα κλείσει με αντιφώνηση εκ μέρους της ομάδας της επιστημονικής επιμέλειας.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
«Για την υπερβολή του θεάτρου»
Πρόγραμμα εκδήλωσης του Π.Μ.Σ. του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Ε.Κ.Π.Α. με τον συγγραφέα ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου 2019, Ώρα: 12:30-15:00
Αμφιθέατρο Βιβλιοθήκης της Φιλοσοφικής Σχολής
(Ζωγράφου, 15784)
Βασικοί συνομιλητές με τον συγγραφέα:
ΒΑΛΤΕΡ ΠΟΥΧΝΕΡ, ομότιμος καθηγητής Τ.Θ.Σ.
ΚΑΙΤΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ, αναπληρώτρια καθηγήτρια Τ.Θ.Σ.
& το Κοινό
Αποσπάσματα από θεατρικά έργα του Δημήτρη Δημητριάδη παρουσιάζουν οι ηθοποιοί-σκηνοθέτες και φοιτητές του Τ.Θ.Σ.
ΙΟΥΛΙΑ ΣΙΑΜΟΥ και ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ.
Συμμετέχει η ΝΙΚΗ ΤΣΕΤΙΚΑ.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ
- Εισαγωγικό απόσπασμα: Ό,τι πιο πολύ ποθείς (2011).
- Χαιρετισμός από τον Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α.
κ. ΑΧΙΛΛΕΑ ΧΑΛΔΑΙΑΚΗ
- Χαιρετισμός από την Πρόεδρο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών,
κ. ΧΡ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ
- Παρουσίαση αποσπασμάτων από τα θεατρικά έργα Η τιμή της ανταρσίας στη μαύρη αγορά (1966, 1981, 2005) και Ο κυκλισμός του τετραγώνου (2013)
Α΄ ΚΥΚΛΟΣ (ΣΥΝ)ΟΜΙΛΙΑΣ – ΘΕΑΤΡΟ: ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ
- Παρουσίαση αποσπάσματος από το θεατρικό έργο Πολιτισμός (2013)
Β΄ ΚΥΚΛΟΣ (ΣΥΝ)ΟΜΙΛΙΑΣ – ΘΕΑΤΡΟ: ΑΡΧΑΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ
- Παρουσίαση αποσπάσματος από το (μεταφρασμένο από τον Δημήτρη Δημητριάδη) θεατρικό έργο του Μπερνάρ-Μαρί Κολτές, Στη μοναξιά των κάμπων με βαμβάκι (1986, 1990)
Γ΄ ΚΥΚΛΟΣ (ΣΥΝ)ΟΜΙΛΙΑΣ – ΘΕΑΤΡΟ: ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ
- Απόσπασμα από τη συλλογή άρθρων και συνεντεύξεων του Δημήτρη Δημητριάδη Εμπράγματη φαντασία (2007)
Δ΄ ΚΥΚΛΟΣ (ΣΥΝ)ΟΜΙΛΙΑΣ – ΘΕΑΤΡΟ, ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ ΚΑΙ ΡΗΞΕΙΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ
Καταληκτικό απόσπασμα: έξοδος Λυσιστράτης Αριστοφάνη, μεταφρασμένης από τον Δημήτρη Δημητριάδη (2017)
Περιγραφή του Επεισοδίου 3: Το δημοκρατικό αρχαιοελληνικό θέατρο, το δημοφιλές σαιξπηρικό θέατρο της ελισαβετιανής εποχής και η αριστοκρατική μεγαλοπρέπεια του Μπαϊρόιτ: δύο χιλιάδες χρόνια θεάτρου εξετάζονται υπό το πρίσμα των διαστάσεων, των αναλογιών και της ακουστικής του κάθε τόπου. Πώς αντιλαμβάνονταν οι αρχιτέκτονες, οι σκηνοθέτες κι οι δραματουργοί την αρχιτεκτονική της σκηνής, τον χώρο των θεατών και τους ηθοποιούς στη διάρκεια της ιστορίας;
Η δική μου συμβολή (με θέμα την αρχαία δραματική ποίηση και την αρχαία θεατρική παραγωγή του 5ου αιώνα) έγινε στην εκπομπή που μεταδόθηκε στις 30/6/2019.
Η σειρά μεταδίδεται (και μπορεί να ακούσει κανείς και τα προηγούμενα επεισόδια) στο
http://www.skai.gr/player/radio/?mmid=321712