En weer is het zondag

En weer is het zondag, ja.
Weer een week gegaan.

Op mijn werk hou ik me bijna voltijds bezig met het archief. Deze maand hebben we namelijk een consult ingehuurd die me helpt en nu is het de bedoeling dat ik zoveel mogelijk leer en we ook al een heel deel samen doen. Heel intensief en vermoeiend.
Op woensdag hadden we met al het personeel een lezing en discussiemomenten met als thema: "Trans in de kerk". Over HBTQI+, wat kunnen we als kerk doen zodat iedereen zich welkom voelt, enz.
Het was erg interessant. De lezing werd gegeven door Oliver, een transpersoon die o.a. voorzitter is van de christelijke HBTQI+ beweging in Zweden. 
Voor een deel een persoonlijk verhaal en voor een deel goede discussievragen voor ons, in kleine groepjes.

Het was de hele week aardig weer; best veel zon gezien. 
En ook de volle maan die ik probeerde te fotograferen terwijl ik in de straat reed, maar dat ging maar een beetje....

Vrijdag was het Valentijdsdag. Op initiatief van Annika en Lotta aten we 's avonds met elkaar.
Lekker pizza's gehaald. (Arthur, ik, Lotta, Oscar, Agne, Kalle en Annika.)
Gezellig. Dat was een goed idee!!!!
(Jammer dat Mats zover weg woont; helemaal compleet had ook erg fijn geweest.)

Zaterdagochtend had ik weer een orkestrepetitie voor ons aankomende "Schubert-concert".
Dat was ff lekker blazen op de basklarinet.

's Middags proefverfde ik met twee kleuren op de muur van de komende gastenkamer. (Kalle's oude kamer)
Arthur heeft bijna alle oneffenheden nu glad gemaakt.
Een lichte geel en een lichte groen stuk zit op de muur; we kozen voor de gele verf.
Het behang is gehaald (voor één wandje) en de vloerbedekking wordt van de week geleverd.
Kortom: we hebben weer lekker wat te klussen. Maar op ons gemakkie...
Als het allemaal maar klaar is als we in mei bezoek krijgen. (van oma Hoogland, tante Hanneke, Jonah en Anna.)

Vanmorgen waren Arthur, Annika, Lotta, Agne en ik op de sportschool.
Dat was een fijn begin van deze dag.

Verder heb ik een aantal wasjes gedaan met de nieuwe wasmachine. Erg fijn na al die weken zonder.
(Vanaf voor de kerst was dat al.)

Nu maar weer zien wat de nieuwe week brengt.......

Weekend

Het weekend zit er nagenoeg weer op. En dat na een week van griep.
Ik was dinsdag tot en met donderdag thuis.
Dinsdag was ik echt geen knip voor de neus waard. Koortsig, moe en ontzettende hoofdpijn.
De woensdag ging het al beter en de donderdag hield ik me ook nog wat rustig thuis.
Dat zit er weer op! Hopelijk weer voor minstens een jaar, want ziek zijn, daar doe ik eigenlijk nooit zo aan. 😜

We hebben net ons avondeten op met Lotta en Agne op bezoek.
Lekker met bietjes en gezellig met de kleine jongen erbij.

We waren 's middags al even een rondje wezen lopen met een sleetje achter ons aan trekkend.

 

Het was lekker weer buiten. Bijna geen wind en maar een paar graadjes onder nul.
Het weer was trouwens het hele weekend zo mild. 
(Afgelopen dinsdag is er nog een decimeter sneeuw bijgekomen. Lekker mooi wit!)

Vrijdagavond zaten we ook al even buiten, toen om lekker makkelijk te eten: broodjes worst.
Enne, ook een paar "gegrilde" oliebollen. 😂
Ook toen waren Lotta en Agne even langs.

En ja, vanmorgen waren we trouwens ook even in de tuin.
Als het even kan, is het natuurlijk fijn om even buiten te zijn!

En nu zit het weekend er dus bijna op.
Weer een gewone werkweek staat ons voor de boeg.

Terug van weg geweest

Terug van weg geweest hier op het blog, maar ook in het echie.
Vrijdagochtend 24 januari reisden we weer eens naar Nederland.
Deze keer kwamen we met z'n drietjes, want Annika ging met ons mee.
Die was donderdagavond alvast naar Stockholm gevlogen omdat dat goedkoper was, zelfs met hotelovernachting!
Maar om kwart over acht gingen we dan met z'n drietjes op weg naar Amsterdam.

Op Schiphol aangekomen, zagen we onze koffers niet op de bagageband.
Met nog een paar andere reizigers stonden we even later bij een balie formulieren in te vullen.
Het bleek dat onze bagage niet meegekomen was uit Stockholm. Een te korte overstap blijkbaar.
Nou ja, met de belofte dat ze de volgende morgen bezorgd zouden gaan worden, gingen we dan maar weg. 

Na de douanecontrole werden we door Harris opgewacht. Super!
Hij wilde ons wel naar Schiedam rijden.
Daar gingen Annika en ik bij (o)ma Hoogland lunchen en "inkwartieren" terwijl Arthur en Harris samen op stap gingen.

Na de lunch gingen we eventjes met de tram de stad in, naar de Passage.  En zaten we gezellig effies bij de Hema. 

's Avonds kwam broer Peter bij ma eten en zag ik die ook meteen! Gezellig.
Vanwege de vroege reis maakten we het niet laat 's avonds....

Zaterdagochtend kreeg ik een telefoontje dat de koffers 's middags bezorgd zouden gaan worden. Gelukkig maar.
Deze ochtend had ik met Malinka afgesproken. Het bezoekje in Nederland was maar kort, maar dit konden we toch nog even fixen. 

Na de lunch gingen Annika en ik naar oom Richard en tante Petra. Daar kon ik namelijk Petra's autootje lenen om naar de verjaarsdag van Naomi te gaan. (die was vrijdag jarig.)
Leuk dat dat er nu eens van kwam!
Ze had erg haar best gedaan op het gebak. Prachtige taarten had ze gebakken. (en ook een suikervrije citroencake. Mmmmm)

Een gezellig feestje. We aten chinees met elkaar. Dat was ook lang geleden dat ik dat gegeten heb. Ik was vergeten hoe lekker dat smaakt!

Zondagochtend deden we het wat rustig aan. Ook wat boodschapjes nog gehaald. Bepaalde dingetjes wil je toch graag mee terug nemen naar Zweden. KAAS bijvoorbeeld! 

's Middags kwam iedereen van mijn kant naar (o)ma op het Hargplein. (De mannen gingen eind van de ochtend al op stap om te golfen (glow in the dark)
Een volle bak bij ma. 
Eerst lekker taart eten, kletsen, bingo spelen en met elkaar eten.

En zo was het al snel weer maandagochtend.
Zwager Michel was zo lief om ons 's morgens vroeg op te pikken en op het station af te zetten.
Fijn, scheelt een hoop gedoe met alle koffers.

Die reis ging vlotjes en we hadden ruim de tijd om nog even een bakkie te doen.

Voor we het wisten gingen we de lucht weer in!

Nederland. 

Op Stockholm even een snelle hap bij de Max. 
We hadden inmiddels wel honger want het was al twee uur!

Zweden

Terug in het donker en terug in de kou.
En weer het gewone leven: de auto sneeuwvrij maken.....
Er lag een flinke laag op. En het was weer een "koude koelkast" om in te rijden.

En dan is het fijn om weer thuis te komen.
En dat vond Maisi ook. Hehe.
Zoals altijd: Home sweet home!

Nog steeds glad

Het is nog steeds boven nul overdag en dus nog steeds glad.
De oprit is een spiegel

Ik heb liever niet dat we grind strooien op de oprit, omdat dat uiteindelijk dan bij het sneeuwruimen in het gras terecht komt. Maar het is best gevaarlijk glad!
Met onze "spijkerschoenen" is het geen probleem, maar ja, ik heb die niet altijd aan...

Vanmorgen hadden we ze allebei even aangedaan.
Het weer was aangenaam en we maakten een wandeling over het scooterpad, door het bos.

Een fijn wandelingetje zo op de zondag.

IJzel

Waar al voor werd gewaarschuwd kwam ook gisteren: regen.
En dat terwijl hij een lange periode koud geweest is. Dan snap je het wel: spekgladde wegen!

Normaal gesproken zit ik op kantoor in Kyrkbyn, maar juist deze dag hadden we een personeelsvergadering aan de andere kant van Luleå.

De regen op mijn auto was direkt al ijs.

En toen ik op de heenweg even gauw ging tanken, gleed ik de afslag  letterlijk voorbij zo glad het was.

Na het tanken reed ik dan richting centrum. Ik zag een grote bus dwars op de weg om mee te beginnen.
En een km verderop stond een auto vast in de sneeuw aan de zijkant van de weg.
Dan weet je dat je echt voorzichtig aan moet doen!

Ik volgde de nieuwsberichten tijdens de dag.
Zoals te verwachten was, reden er heel weinig bussen en werd er aangeraden om niet de weg op te gaan als het niet nodig zou zijn.
En gelukkig kwam ik zowel zonder ongelukken op de vergadering en later ook weer thuis.

En 's avonds ging ik niet met Annika trainen. Het werd een avondje thuis.
Ook lekker hoor, lekker met pyama aan op de bank. :-)

Kapotte wasmachine

Onze wasmachine is kapot.
Dat is inmiddels al meer dan vier weken zo.
Hij maakte de laatste keren een enorm lawaai bij centrifugeren en na googlen en nadenken, was onze diagnose dat er waarschijnlijk nieuwe schokdempers nodig zouden zijn.

Dus bestelde Arthur die vlak voor oud- en nieuw.
En die kwamen dan eindelijk in het weekend aan. Joepie!

Spannend dan of we dit zouden kunnen, zelf dus....
We vonden een goed filmpje op YouTube van iemand die dat ook gedaan heeft met z'n Miele.
Dus met dat erbij gingen we aan de slag.

We vonden inderdaad een hele slechte en een beetje slechte schokdemper.

Het uit elkaar halen is één ding....en het lukte ons gelukkig ook om 'm weer in elkaar te krijgen. Heheh.

Een kort proefwasje met 3 kledingstukken leek goed te gaan.
Maar helaas kwamen we er gisteren achter dat meer kledingstukken toch niet goed gaan. Nog steeds een enorme herrie.

Nu hebben we weer nieuwe delen besteld, want in het filmpje werd ook gesuggereerd dat er misschien nieuwe veren nodig zijn nadat schokdempers kapot gegaan zijn.
Hopelijk lost dat onze problemen echt op!

Tot nu toe zit ik overigens niet met m'n handen in het haar.
Lotta heeft aardig wat wasjes gedaan en ik heb ook gevraagd of ik de machine op het werk mag gebruiken. (Dat deed ik gisteren voor het eerst.)
Wat een geluk, want zo lang zonder wasmachine zitten, is echt heeeeel onhandig!

De eerste werkweek van het jaar

De eerste werkweek van dit jaar is gauw voorbij gegaan. Het was natuurlijk ook een korte week omdat de 6e januari (driekoningen) hier een vrije dag is.
Dus dinsdag de eerste dag, is altijd een beetje op gang komen na alle vrije dagen.
En een nieuw jaar betekent voor mij op het werk dat het oude jaar afgesloten moet worden in het systeem en de papieren gearkiveerd moet worden in het archief.
Een klus die meerdere dagen kost. (Alles nalopen, checken en sorteren voordat het opgeborgen kan worden in archiefdozen.
Dus zodoende wist ik hoe deze week eruit zou gaan zien, buiten de gewone dingen om.

Op woensdag was er ineens weer eens een dik pak sneeuw gevallen.
Na het werk maakten Arthur en ik de oprit weer wat aan kant.

Hoewel de dagen nu weer aan het lengen zijn, is het nog steeds donker als we thuiskomen van het werk.

Het waren de afgelopen dagen koude dagen!
Meer dan -20 werd het.
Gisteren was het zelfs -24 C. Brrrr.
Ik ben dus ook niet zoveel buiten geweest.

Kalle's auto startte gistermiddag niet. Arthur hielp even met startkabels om de auto weer aan de praat te krijgen. Kalle kwam ff mee en we aten met elkaar en keken zelfs ook nog een film.
Een geluk bij een ongeluk dus, want hoewel hij ook in Luleå woont, zien we elkaar niet alle dagen.

Vanaf vandaag is het ineens weer mild buiten.
De voorspellingen zijn dat het volgende week weer boven nul kan zijn overdag.
Zo vreemd!

Nu vanmiddag waren we in ieder geval even buiten. Lekker een bakkie koffie bij een vuurtje.
Knus en niet al te koud met -4.

Een oliebolletje roosteren? Ja hoor, dat kan. Arthur vond 'm prima smaken!

En mooi was het ook buiten met een bijna volle maan. Prachtig!

Een fijne afsluiting van een rustig weekendje.
Nu maar weer op naar een nieuwe week.

Mats weer terug naar het zuiden

Ondanks de kou gingen Mats en ik gisterochtend een heel kort wandelingetje doen.
Echt kort, want het was bitterkoud; mijn wangen deden na 10 minuten enorm pijn.
Maar zo hebben we wel "onze traditie" in ere gehouden: samen een wandelingetje en een selfie!

We hielden ons verder maar liever binnenshuis.
Kalle kwam na de lunch nog gezellig langs. 
Zo gingen de broeders nog lekker samen de sauna in. :-) en deden we een paar keertjes het kaartspelletje "Skipbo".
En ik maakte Halloumi hotpot als avondeten; een favoriet voor Mats en mij.

Na het eten was het tijd om Mats naar het vliegveld te brengen.
Eigenlijk had hij de trein van 17:00 willen nemen, maar vanwege de strenge kou zijn alle treinen in het noorden gecanceld. Vandaar dat het nu dan toch vliegen werd.

Hetzelfde plekje waar Annika en ik stonden toen we Mats gingen bezoeken...

Na een paar weken Norrbotten was het nu toch weer de tijd van afscheid nemen.
Het waren fijne dagen weer zo met elkaar!
En nu maar weer verder met video-gesprekken...

Een kijkje in Avafors

Vandaag ben ik even alleen thuis: Arthur, Mats en Annika zijn naar Avafors.
Even een kijkje nemen....

De kinders komen vanmiddag weer thuis maar Arthur blijft graag nog een tijdje stoken en chillen.
Want koud is het daar ook nu het huis een tijd koud heeft gestaan.

Ik "vermaak" me met het schoonmaken van de koel-vriezer. Dat is wel fijn na alle feestdagen en ook omdat er een beetje ijsvorming was en ik de laatste dagen hoor dat de koelkastmotor flink moet werken.

Wel zo makkelijk dat het nu koud is buiten: alle vriesspullen staan gewoon tijdelijk even voor de voordeur.
En de koelwaren bij de garagedeur, waar ze redelijk koel staan.
Het schoonmaken kostte me eigenlijk wel de hele dag. Plankje voor plankje; het was alweer een tijd geleden dat ik dat deed.... Het verschil valt enorm op.

Vanuit Avafors krijg ik wat berichtjes en fotootjes toegestuurd.
De oprit was kniehoge sneeuw, er moest natuurlijk weer gegraven worden voordat je het huis in kan en er werd weer flink gestookt.

Aan het eind van de middag zijn Annika en Mats weer teruggekomen. Ze hebben het best naar hun zin gehad.
En ik ook trouwens, zo met een dagje in de stilte. 😁

Een gezellig maar koud begin van 2025

Op 1 januari was de traditionele oliebollenbrunch.
Lotta, Oscar en Agne kwamen in de loop van de ochten naar Rutvik.
Kalle zou niet komen vanwege dat hij de nacht werkte. Die kon zijn slaap wel gebruiken.

Een lekker dagje weer met elkaar.
Behalve brunchen speelden we spelletjes, hadden wat chill en Agne hield ons allemaal ook wel bezig. Hehe.

We waren even buiten met Agne, maar oh wat koud is het ineens. 
-20 graden en het voelde nog kouder ook.
Brrrrr. Gauw weer naar binnen.

Zo relatief warm als we het jaar afsloten (net onder of boven nul) zo koud is het nu ineens.
Vandaag is het -22 °C!
En het gaat zelfs nog iets kouder worden, naar -30!

Vanmorgen bij het opstaan

Brrrr, wat een vooruitzichten

Zo begon ik de dag vanmorgen met het opstoken van de kachel.
Heel fijn dat we die hebben.
En dat vindt Maisi ook. 🐱 Die gaat er maar al te graag voor liggen.
En geeft ze eens ongelijk......