Papers by Vibeke Bischoff
Archaeonautica 21/2021, Open sea/Closed Sea. Local and Inter-Regional Traditions in Shipbuilding. Proceedings of the Fifteenth International Symposium on Boat and Ship Archaeology Marseilles 2018. I: G. Boetto, P. Pomey & P. Poveda (ed.), 2021
Saga Oseberg, a full-scale reconstruction of the Oseberg ship, has been tested using different ap... more Saga Oseberg, a full-scale reconstruction of the Oseberg ship, has been tested using different approaches. First, the principles employed for handling traditional square-rigged boats from Norway were applied. The ship manoeuvred badly, and this was taken as proof that the reconstruction was incorrect. Subsequently, a new programme of test sailing was undertaken using a more investigative approach to the full-scale reconstruction, resulting in a marked improvement in the ship's performance. This paper will present an outline of the methods used, posing critical questions as to the application of more recent sailing traditions to the handling of archaeological reconstructions: is it possible to set one's preconceptions aside to let replicas 'speak' for themselves?
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Rekonstruktion af Osebergskibet - Form, konstruktion og funktion, 2020
Dansk resumé
Rekonstruktion af Osebergskibet – Form, konstruktion og funktion.
Osebergskibet fra... more Dansk resumé
Rekonstruktion af Osebergskibet – Form, konstruktion og funktion.
Osebergskibet fra 820 e. Kr. fremstår velbevaret i udstillingen på Vikingskipshuset i Oslo, men det var betydeligt medtaget efter opholdet i gravhøjen, da det blev udgravet i 1904. Det må derfor have været en krævende opgave at genopstille og udstille skibet i en samlet form.
I 1987 blev en fuldskalarekonstruktion, Dronningen, bygget efter tegninger af det udstillede skib. Skibet forliste under de første afprøvende sejladser, hvilket gav anledning til mange spørgsmål om skibets oprindelige form og sødygtighed.
Dette forskningsprojekts formål har været at rekonstruere Osebergskibets form og konstruktion for at kunne udlede skibets oprindelige funktion og sejlegenskaber.
I nærværende arbejde er Osebergskibets skrogform rekonstrueret i en model, hvor der er taget højde for alle revner, flækker og deformationer. Arbejdet har vist, at Osebergskibet er udstillet med mange afgørende deformationer i form og konstruktion, hvilket der ikke var kompenseret for i de tegninger, der blev anvendt til bygningen af Dronningen.
Den nye rekonstruktion har ført til væsentlige ændringer i skrogformen. Skibet har oprindeligt været bredere over vandlinjen og fyldigere i undervandsskroget. En hydrodynamisk undersøgelse af en model af den nye rekonstruktion og en model af Dronningen viste, at den nye skrogform har større stabilitet og bedre sejlegenskaber end Dronningen.
I 2012 blev Saga Oseberg bygget efter nye rekonstruktionstegninger af Osebergskibet. Den første afprøvning for sejl blev gennemført efter samme retningslinjer, som traditionelle norske råsejlsriggede Nordlandsbåde og Åfjordsbåde anvender. Saga Oseberg manøvrerede dårligt, og der blev sat spørgsmålstegn ved den nye rekonstruktions troværdighed.
Skibet blev derefter afprøvet med en anden indgangsvinkel, hvor de bevarede rigspor og konstruktionsdetaljer blev anvendt analytisk til at udlede, hvordan skibet blev sejlet oprindelig. Denne metode førte til betydelig bedre sejlegenskaber.
De forskellige resultater fra afprøvningerne tydeliggjorde, at indgangsvinkel og forforståelse påvirker resultatet. Dette er afgørende for, hvordan rekonstruktionen evalueres, og i sidste ende for hvordan det arkæologiske fund tolkes.
Nærværende forskningsprojekt har påvist, at Osebergskibet i modsætning til tidligere tolkninger var teknisk avanceret og yderst sødygtigt.
English Summary
Reconstruction of the Oseberg ship – Form, construction and function.
The Oseberg ship from 820 AD was broken and deformed when excavated in 1904. So despite its well-preserved appearance in the Viking Ship Museum in Oslo, re-assembling the ship must have been a challenging task.
In 1987, Dronningen, a full-scale reconstruction of the ship, was built based on drawings made of the exhibited ship. Dronningen capsized and sank during the first test-sail, giving rise to many questions, concerning the ships original performance.
The purpose of the present work has been to reconstruct the ship’s form and construction in order to deduce its function and sailing capacities. The hull form was reconstructed in a model setup taking all cracks into consideration. The work showed that the exhibited ship had several deformations in many of the essential parts in the construction, which had not been compensated for in the drawings of the ship that were used for building Dronningen.
The new reconstruction led to radical changes in the hull form. The ship was originally broader above the waterline in the bow and more voluminous in the submerged part of the hull. A solid scale model of the new reconstruction and a model of Dronningen were then tested in a hydrodynamic laboratory. The new reconstruction proved considerably more stable than Dronningen and displayed an improved performance.
In 2012, the full-scale reconstruction Saga Oseberg was built based on the new reconstruction drawings. Initially, the principles employed for handling traditional square-rigged boats from Norway were used for the test-sailing. Saga Oseberg manoeuvred badly, and this was taken as proof that the new reconstruction was incorrect.
Afterwards, a second test-sailing was undertaken using a different approach: the idea that details in the ship could be analysed to deduce how it handled originally. This approach led to a marked improvement in the ship’s performance.
The different results from the two sailing trials emphasize the importance of methodology choice when testing full-scale reconstructions: different approaches and different expectations influence the result. This applies to both the interpretation of the reconstruction as well the archaeological find.
The present work disproves former scepticism and confirms that the Oseberg Ship was originally technically advanced and seaworthy.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Rekonstruktion af Osebergskibet - Form, konstruktion og funktion, 2020
Bilag / Appendix
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Arkæologiske Skrifter 14, Vikingetidens Sejl. Festskrift tilegnet Erik Andersen. Saxo instituttet, Københavns Universitet 2016.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Arkæologiske Skrifter 14, Vikingetidens Sejl. Festskrift tilegnet Erik Andersen, 2016
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Why 3D? Challenges and solutions with the use of 3D visualizations in archaeology. Proceedings from the Why3D? seminar. Øhavsmuseet Faaborgs Forlag., 2016
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Archeologia dei relitti postmedievali, Archaeology of Post-Medieval Shipwrecks, Firenze. , 2014
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Experiments Past. Histories of Experimental Archaeology. , 2014
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Between Continents. Proceedings of the Twelfth Symposium on Boat and Ship Archaeology Istanbul 2009 . Istanbul., 2012
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Oxford Handbooks Online, 2011
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Maritime Archaeology Newsletter from Denmark, No. 25, 2010
Bookmarks Related papers MentionsView impact
In Beltrame, C. (ed) Boats, Ships and Shipyards. Proceedings of the Ninth International Symposium on Boat and Ship Archaeology Venice 2000., 2003
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Papers by Vibeke Bischoff
Rekonstruktion af Osebergskibet – Form, konstruktion og funktion.
Osebergskibet fra 820 e. Kr. fremstår velbevaret i udstillingen på Vikingskipshuset i Oslo, men det var betydeligt medtaget efter opholdet i gravhøjen, da det blev udgravet i 1904. Det må derfor have været en krævende opgave at genopstille og udstille skibet i en samlet form.
I 1987 blev en fuldskalarekonstruktion, Dronningen, bygget efter tegninger af det udstillede skib. Skibet forliste under de første afprøvende sejladser, hvilket gav anledning til mange spørgsmål om skibets oprindelige form og sødygtighed.
Dette forskningsprojekts formål har været at rekonstruere Osebergskibets form og konstruktion for at kunne udlede skibets oprindelige funktion og sejlegenskaber.
I nærværende arbejde er Osebergskibets skrogform rekonstrueret i en model, hvor der er taget højde for alle revner, flækker og deformationer. Arbejdet har vist, at Osebergskibet er udstillet med mange afgørende deformationer i form og konstruktion, hvilket der ikke var kompenseret for i de tegninger, der blev anvendt til bygningen af Dronningen.
Den nye rekonstruktion har ført til væsentlige ændringer i skrogformen. Skibet har oprindeligt været bredere over vandlinjen og fyldigere i undervandsskroget. En hydrodynamisk undersøgelse af en model af den nye rekonstruktion og en model af Dronningen viste, at den nye skrogform har større stabilitet og bedre sejlegenskaber end Dronningen.
I 2012 blev Saga Oseberg bygget efter nye rekonstruktionstegninger af Osebergskibet. Den første afprøvning for sejl blev gennemført efter samme retningslinjer, som traditionelle norske råsejlsriggede Nordlandsbåde og Åfjordsbåde anvender. Saga Oseberg manøvrerede dårligt, og der blev sat spørgsmålstegn ved den nye rekonstruktions troværdighed.
Skibet blev derefter afprøvet med en anden indgangsvinkel, hvor de bevarede rigspor og konstruktionsdetaljer blev anvendt analytisk til at udlede, hvordan skibet blev sejlet oprindelig. Denne metode førte til betydelig bedre sejlegenskaber.
De forskellige resultater fra afprøvningerne tydeliggjorde, at indgangsvinkel og forforståelse påvirker resultatet. Dette er afgørende for, hvordan rekonstruktionen evalueres, og i sidste ende for hvordan det arkæologiske fund tolkes.
Nærværende forskningsprojekt har påvist, at Osebergskibet i modsætning til tidligere tolkninger var teknisk avanceret og yderst sødygtigt.
English Summary
Reconstruction of the Oseberg ship – Form, construction and function.
The Oseberg ship from 820 AD was broken and deformed when excavated in 1904. So despite its well-preserved appearance in the Viking Ship Museum in Oslo, re-assembling the ship must have been a challenging task.
In 1987, Dronningen, a full-scale reconstruction of the ship, was built based on drawings made of the exhibited ship. Dronningen capsized and sank during the first test-sail, giving rise to many questions, concerning the ships original performance.
The purpose of the present work has been to reconstruct the ship’s form and construction in order to deduce its function and sailing capacities. The hull form was reconstructed in a model setup taking all cracks into consideration. The work showed that the exhibited ship had several deformations in many of the essential parts in the construction, which had not been compensated for in the drawings of the ship that were used for building Dronningen.
The new reconstruction led to radical changes in the hull form. The ship was originally broader above the waterline in the bow and more voluminous in the submerged part of the hull. A solid scale model of the new reconstruction and a model of Dronningen were then tested in a hydrodynamic laboratory. The new reconstruction proved considerably more stable than Dronningen and displayed an improved performance.
In 2012, the full-scale reconstruction Saga Oseberg was built based on the new reconstruction drawings. Initially, the principles employed for handling traditional square-rigged boats from Norway were used for the test-sailing. Saga Oseberg manoeuvred badly, and this was taken as proof that the new reconstruction was incorrect.
Afterwards, a second test-sailing was undertaken using a different approach: the idea that details in the ship could be analysed to deduce how it handled originally. This approach led to a marked improvement in the ship’s performance.
The different results from the two sailing trials emphasize the importance of methodology choice when testing full-scale reconstructions: different approaches and different expectations influence the result. This applies to both the interpretation of the reconstruction as well the archaeological find.
The present work disproves former scepticism and confirms that the Oseberg Ship was originally technically advanced and seaworthy.
Rekonstruktion af Osebergskibet – Form, konstruktion og funktion.
Osebergskibet fra 820 e. Kr. fremstår velbevaret i udstillingen på Vikingskipshuset i Oslo, men det var betydeligt medtaget efter opholdet i gravhøjen, da det blev udgravet i 1904. Det må derfor have været en krævende opgave at genopstille og udstille skibet i en samlet form.
I 1987 blev en fuldskalarekonstruktion, Dronningen, bygget efter tegninger af det udstillede skib. Skibet forliste under de første afprøvende sejladser, hvilket gav anledning til mange spørgsmål om skibets oprindelige form og sødygtighed.
Dette forskningsprojekts formål har været at rekonstruere Osebergskibets form og konstruktion for at kunne udlede skibets oprindelige funktion og sejlegenskaber.
I nærværende arbejde er Osebergskibets skrogform rekonstrueret i en model, hvor der er taget højde for alle revner, flækker og deformationer. Arbejdet har vist, at Osebergskibet er udstillet med mange afgørende deformationer i form og konstruktion, hvilket der ikke var kompenseret for i de tegninger, der blev anvendt til bygningen af Dronningen.
Den nye rekonstruktion har ført til væsentlige ændringer i skrogformen. Skibet har oprindeligt været bredere over vandlinjen og fyldigere i undervandsskroget. En hydrodynamisk undersøgelse af en model af den nye rekonstruktion og en model af Dronningen viste, at den nye skrogform har større stabilitet og bedre sejlegenskaber end Dronningen.
I 2012 blev Saga Oseberg bygget efter nye rekonstruktionstegninger af Osebergskibet. Den første afprøvning for sejl blev gennemført efter samme retningslinjer, som traditionelle norske råsejlsriggede Nordlandsbåde og Åfjordsbåde anvender. Saga Oseberg manøvrerede dårligt, og der blev sat spørgsmålstegn ved den nye rekonstruktions troværdighed.
Skibet blev derefter afprøvet med en anden indgangsvinkel, hvor de bevarede rigspor og konstruktionsdetaljer blev anvendt analytisk til at udlede, hvordan skibet blev sejlet oprindelig. Denne metode førte til betydelig bedre sejlegenskaber.
De forskellige resultater fra afprøvningerne tydeliggjorde, at indgangsvinkel og forforståelse påvirker resultatet. Dette er afgørende for, hvordan rekonstruktionen evalueres, og i sidste ende for hvordan det arkæologiske fund tolkes.
Nærværende forskningsprojekt har påvist, at Osebergskibet i modsætning til tidligere tolkninger var teknisk avanceret og yderst sødygtigt.
English Summary
Reconstruction of the Oseberg ship – Form, construction and function.
The Oseberg ship from 820 AD was broken and deformed when excavated in 1904. So despite its well-preserved appearance in the Viking Ship Museum in Oslo, re-assembling the ship must have been a challenging task.
In 1987, Dronningen, a full-scale reconstruction of the ship, was built based on drawings made of the exhibited ship. Dronningen capsized and sank during the first test-sail, giving rise to many questions, concerning the ships original performance.
The purpose of the present work has been to reconstruct the ship’s form and construction in order to deduce its function and sailing capacities. The hull form was reconstructed in a model setup taking all cracks into consideration. The work showed that the exhibited ship had several deformations in many of the essential parts in the construction, which had not been compensated for in the drawings of the ship that were used for building Dronningen.
The new reconstruction led to radical changes in the hull form. The ship was originally broader above the waterline in the bow and more voluminous in the submerged part of the hull. A solid scale model of the new reconstruction and a model of Dronningen were then tested in a hydrodynamic laboratory. The new reconstruction proved considerably more stable than Dronningen and displayed an improved performance.
In 2012, the full-scale reconstruction Saga Oseberg was built based on the new reconstruction drawings. Initially, the principles employed for handling traditional square-rigged boats from Norway were used for the test-sailing. Saga Oseberg manoeuvred badly, and this was taken as proof that the new reconstruction was incorrect.
Afterwards, a second test-sailing was undertaken using a different approach: the idea that details in the ship could be analysed to deduce how it handled originally. This approach led to a marked improvement in the ship’s performance.
The different results from the two sailing trials emphasize the importance of methodology choice when testing full-scale reconstructions: different approaches and different expectations influence the result. This applies to both the interpretation of the reconstruction as well the archaeological find.
The present work disproves former scepticism and confirms that the Oseberg Ship was originally technically advanced and seaworthy.