Fleurs d' esté (arimés)
Fleûrs d'osté
Fleurs d' esté (Fleûrs d'osté), c' est ene ramexhnêye d' arimés da Djôzef Mignolet.
Elle a stî eplaidî a Lidje e 1931.
Sol coviete divintrinne, gn a ene foite aiwe da Jos. Delfosse.
Sacwants powinmes di "Fleurs d' esté" ont stî rprins dins "Les troes ådjes del veye.
Onk des powinmes do live
[candjî | candjî l’ côde wiki]- Li naçale
- El nuteye k' adschind so nosse Mouze,
- Ene pitite naçale porshût s' coûsse
- Loyminoymint…
- Elle endè va come a l' avire
- Schoûtant çou k' el vesprêye sospire
- Ås clairès fleurs di nos djårdéns…
- Di wice vént ele ? El sårîz vs dire ?
- Elle est rafûlêye di banires
- Et s' lét on sol vierna : prétins …
--
- El nuteye k' adschind so nosse Mouze,
- Ene pitite naçale porshût s' coûsse
- Loyminoymint…
- Li lune ki tchereye dizeu l' veye
- Loume on fir djonne ome et ene djonne feye
- K' elle avize moussî d' blanc satin…
- Et vive l' amour… Li crapåde påme
- Et l' batlî k' a pierdou ses rames,
- El tchouftêye tot lyi tnant les mwins.
--
- El nuteye k' adschind so nosse Mouze,
- Ene pitite naçale porshût s' coûsse
- Loyminoymint…
- Ele va, pareye a ene tourturale
- Elaxheye divins les gris vweles
- Ki l' cir tape so les flots d' årdjint
- Mins wice court ele ? … Wice ?… lon del Veye,
- Viè des payis d' sondjes et d' merveyes
- La k' on n' voet måy mori l' prétins.