kihossî
Apparence
Plinne cogne lidjwesse | Cogne namurwesse (nén spotchåve) | Sipotcheye cogne (Lidje-Årdene) |
kihossî | cohossî | khossî |
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe « hossî », avou l’ betchete « ki- » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ki.hɔ.siː/ /ky.hɔ.siː/ /ky.hɔ.se/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ki.hɔ.siː/
- Ricepeures : ki·ho·ssî
Viebe
[candjî]Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | k(i)hosse |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | k(i)hossîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | k(i)hossans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | k(i)hosnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | k(i)hosrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | k(i)hossive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | k(i)hosse |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | k(i)hossî |
Ôtes codjowaedjes | come waitî |
kihossî (viebe å coplemint):
- bodjî felmint ene sacwè mwintès feyes.
- Li feme kihosse si ome po-z aler å bal ou al fiesse. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- On n’ a nén co polou fé clintchî l’ prumî på
K’ al vude, on khosse èn ôte et k’ on n’ est co nole pårt. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Pasquèye », 1922, p.109 (fråze rifondowe). - Ele s' a rescoulé ene miete, kihossî l' paile on côp u deus, come po prinde si enondon al vude. Adonpwis, fé potchî l' boûkete e l' air. — Lucyin Mahin, Vera.
- (viebe å prono) : Loukîz a : « si kihossî ».
Ratourneures
[candjî]- {{r|kihossî come on poes so on tabeur
- {{r|s' kihossî voltî s' tiesse: catuzer
- li sincieus s’ kihosse voltî s' tiesse po ki l' machine overe e s’ plaece
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]wachoter, kihossî, arlochî, arlicoter
Ortografeyes
[candjî](kihossî, cohaossî & khossî)
Ratournaedjes
[candjî]s' kihossî s' tiesse
- Francès : se crever les méninges (fr)