Aller au contenu

stipete

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
stipete sitipete estipete

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « stipe » avou l’ cawete « -ete »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
stipete stipetes

stipete femrin

  1. pitite estipe (po sotni ene sacwè).
  2. pitit boket d' bwès.
  3. pitite sacwè sins grande valixhance, pitit boket.
    • So cwénze djoûs, elle a cwanlminme crexhou d' ene sitipete, l' efant Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Il ont rnetyî l' coû et vos n' vierîz pus ene sitipete di mannestés dins les craeyes des cayôs Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • I gn årè todi bén onk di zels k' avénrè a bozer ene sitipete di ç' demoné feu la Bernard Louis (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.