Aller au contenu

wandler

Èn årtike di Wiccionaire.
Dobès rfondowes
wandler wåler


Etimolodjeye

[candjî]

Bodje neyerlandès « wandelen » ‎(« si pormoenner »), racuzinave avou li vî francès galer.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) wandele
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) wandlez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) wandlans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) wandelnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) wandelrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) wandléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) wandele
pårt. erirece (dj’ a, vos av) wandlé

wandler (v. sins coplemint)

  1. roter sins saveur la k' on va.
  2. s' ocuper a des tchitchêyes.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, E200, R13

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant