Ο Καβάφης ... ούζο!

2013

2014

<jats:p>Στην παρούσα διατριβή εξετάζεται η ποικιλόμορφη και πολυδιάστατη παρουσία του αρχαίου θεάτρου στο καβαφικό έργο· πιο συγκεκριμένα επιχειρείται η συγκεντρωτική καταγραφή και φιλολογική ανάλυση όλων των έργων του ποιητή που συνδέονται, άμεσα ή έμμεσα, με το αρχαίο θέατρο. Όπως διαπιστώνεται, η προσέγγιση του αρχαίου θεάτρου από τον Καβάφη εξελίσσεται σταδιακά κατά την ποιητική διαδρομή του από το Ρομαντισμό στον Παρνασσισμό και το Συμβολισμό (περίοδος κατά την οποία εντοπίζονται και τα περισσότερα από τα ποιήματα της συγκεκριμένης θεματικής), και στη συνέχεια στο Ρεαλισμό, καθώς ο ποιητής ακολουθεί την ιστορική εξέλιξη του θεάτρου από την κλασική περίοδο (5ος αι. π.Χ.) έως την ελληνιστική / ελληνορωμαϊκή περίοδο (4ος αι. π.Χ. - 1ος αι. μ.Χ.) και την ύστερη αρχαιότητα (4ος - 5ος αι. μ.Χ.), μια φθίνουσα πορεία προς την παρακμή. Παρά το γεγονός ότι η εξέταση των έργων της πρώιμης ποιητικής περιόδου (1882;-1903), όπως και των έργων της ώριμης ποίησής του (1913-1929), αποκαλύπτει την απουσία μιας ενιαίας μεθόδου προβολής και «χρήσης» του αρχαίου θεάτρου από τον Καβάφη -σχεδόν κάθε αναφορά εστιάζει σε κάποιο διαφορετικό σημείο από ένα σύνολο ετερόκλιτων στοιχείων (κείμενα, θεματικές, χώρος, τεχνικές κ.λπ.)-, ωστόσο βασικό συνδετικό στοιχείο των έργων της ωριμότητας αποτελεί η σταθερή ένταξη του αρχαίου θεάτρου σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο παρακμής -με έμφαση στο ερωτικό στοιχείο-, σε τέτοιο, μάλιστα, βαθμό, ώστε να μετατρέπεται πλέον σε βασικό σύμβολο παρακμής. Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας εξετάστηκαν, επιπλέον, και άλλα επιμέρους θέματα, όπως η επαφή του Καβάφη με το αρχαίο θέατρο ως αναγνώστη και θεατή (γνώση και χρήση εκδόσεων αρχαίων κειμένων και σχετικών μελετών, παρακολούθηση παραστάσεων αρχαίου δράματος, ενδιαφέρον για τις Δελφικές Εορτές, γνωριμία με ηθοποιούς της εποχής του κ.λπ.), η ιδιάζουσα στάση του απέναντι στην αρχαία τραγωδία, που καταδεικνύεται από την προφανή απροθυμία του να συμπεριλάβει ποιήματα που σχετίζονται με αυτή στην επίσημη ποίησή του, και η ποιητική «αναμέτρησή» του με τον Αισχύλο, τον σημαντικότερο εκπρόσωπο του αρχαίου δράματος στο έργο του. Παράλληλα, μελετήθηκαν ειδικότερα ζητήματα της ιστορίας του αρχαίου θεάτρου, που απαντούν στην ποίησή του: η σχέση αρχαίου θεάτρου και σοφιστικής· η θέση του θεάτρου στη σύγκρουση Χριστιανισμού - ειδωλολατρίας (και ο ρόλος του Ιουλιανού του Παραβάτη)· η θέση των ηθοποιών στην κοινωνία των πρώτων χριστιανικών αιώνων έως και την ύστερη αρχαιότητα. Επιπλέον, στη διατριβή ερευνάται η ευρύτερη αφομοίωση στοιχείων του αρχαίου θεάτρου στην ποίηση του Καβάφη, κυρίως στα ιστορικά ποιήματά του: απόηχος τραγικών μοτίβων και θεμάτων, όπως και επιμέρους στοιχεία τεχνικής (τραγική ειρωνεία, περιπέτεια, από μηχανής θεοί, χορός, αγγελιαφόροι, βωβά πρόσωπα κ.ά.). Τέλος, εξετάζεται η ειδικότερη σύνδεση στην καβαφική ποίηση του αρχαίου θεάτρου με το τελετουργικό στοιχείο.</jats:p>

Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, 2011

HAL (Le Centre pour la Communication Scientifique Directe), 1999

HAL (Le Centre pour la Communication Scientifique Directe), 1999

2020

Οι Αλυκές της Αναβύσσου έχουν αποτελέσει κρίσιμο σημείο στην ιστορία της περιοχής και θέμα διαλόγου τις τελευταίες δεκαετίες, υπό το πρίσμα μιας ενδεχόμενης αξιοποίησης της έκτασής τους. Ερευνώνται οι ανάγκες και η φυσιογνωμία της περιοχής της Αναβύσσου που τις φιλοξενεί, σαν κομμάτι του παραλιακού μετώπου, τμήμα του Δήμου Σαρωνικού αλλά και σαν αυτοτελής και ανεξάρτητη κοινότητα. Οι προτάσεις που έχουν γίνει για τις Αλυκές παρουσιάζονται και αξιολογούνται με κριτήρια που απορρέουν από τις αρχές της βιωσιμότητας και της ανθεκτικότητας. Εξετάζονται ως προς την συνεισφορά τους στην κάλυψη των αναγκών της Αναβύσσου αλλά και ως προς τις ευρύτερες επιπτώσεις τους, στην κοινωνία και το περιβάλλον της περιοχής.

Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, 2011

Ο Δήµος Καβάλας έχει υπογράψει το «Σύµφωνο των Δηµάρχων», δεσµευόµενος εθελοντικά στη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας στην περιοχή ευθύνης του. Η βασική υποχρέωση του Δήµου που απορρέει από τη συµµετοχή στο «Σύµφωνο των Δηµάρχων», είναι η εκπόνηση και η υποβολή ενός Σχεδίου Δράσης Αειφορικής Ενέργειας (ΣΔΑΕ), το οποίο αναπτύχθηκε και περιγράφεται αναλυτικά στο πλαίσιο της παρούσας τελικής έκθεσης. Η έκθεση αποτελείται από έξι (6) κεφάλαια στα οποία περιγράφονται αναλυτικά οι στρατηγικές, οι δράσεις και τα οφέλη που απορρέουν από την εφαρµογή του ΣΔΑΕ για το Δήµο Καβάλας. Στο 1ο Κεφάλαιο παρουσιάζονται τα βασικά στοιχεία ανάπτυξης και εφαρµογής του ΣΔΑΕ του Δήµου Καβάλας. Πιο συγκεκριµένα περιγράφονται αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του ΣΔΑΕ, τα περιεχόµενα του και η σηµαντικότητα εφαρµογής του. Επιπλέον αναλύονται οι οργανωτικές δοµές και οι αντικειµενικοί στόχοι που απορρέουν από την ανάπτυξη µιας ενιαίας ενεργειακής στρατηγικής και σχεδίου δράσης, στοιχεία απαραίτητα για την ...

H διδακτορική διατριβή επιχειρεί να μελετήσει τη λειτουργία του επίθετου μέσα στο παύλειο corpus της Καινής Διαθήκης με ερμηνευτικό εργαλείο έναν από τους κλάδους της Γλωσσολογίας, αυτόν της Μορφολογίας. Αρχικά, επιχειρείται η μορφολογική εξέταση των κατασκευασμένων επιθέτων του corpus. Καταγράφονται όλα τα επίθετα και ταξινομούνται με κριτήριο την μορφολογική τους κατασκευή. Από το σύνολο των κατασκευασμένων επιθέτων αναζητούνται οι νεολογισμοί του corpus και περιγράφεται ειδικώς η μορφολογία και η σημασιολογία κάθε νεολογισμού. Η ανάλυση αυτή αξιοποιείται στην ερμηνεία των νεολογισμών με σκοπό να φωτίσει ερμηνευτικά ζητήματα μέσω της γλωσσικής τους φύσης. Το συμπέρασμα που προκύπτει από την εν λόγω μελέτη σχετίζεται με την πολυποίκιλη χρήση των επιθέτων ως γλωσσικών μέσων έκφρασης της θεολογικής σκέψης του αποστόλου. Αναλύονται παραδείγματα επιθέτων που είναι προσδιοριστικά προσώπων (του Χριστού, του αποστόλου, των επισκόπων, των ανθρώπων των έσχατων χρόνων, των πιστών, κάποιων ομ...

2006