Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
2017, "Artykuły. Magazyn Studentów Historii Sztuki KUL"
…
10 pages
1 file
Valentino Rovisi (ur. grudzień 1715 w Moenie, zm. 12 marca 1783 w Wenecji) – włoski malarz, freskant okresu rokoka, propagator weneckiego malarstwa dekoracyjnego. Zasługą Rovisiego jest przeniesienie szkoły malarstwa weneckiego na jego rodzinne tereny. Znaczna część jego prac znajduje się w Moenie i pobliskich miejscowościach: w Val di Fassa, Val di Fiemme, Trydencie i Górnej Adydze. Freski są świadectwem jego działalności w Alleghe, Cembra, Cavedine, Roncegno, Moenie i Pietralbie.
Biuletyn Uniejowski
Tomasz z Uniejowa, notariusz publiczny i pleban w Wieleninie, należał do środowiska mieszczańskich „litterati”, czyli ludzi, którzy na co dzień posługiwali się pismem. W artykule ukazano znane źródłowo fragmenty z jego życia na tle środowiska w którym działał i jego relacje z otoczeniem.
Medycyna Nowożytna, 2018
Studia ŹródŁoznawcze, 2007
Tak zwany "Latopis Połocki" w przekazie Wasilja Tatiščeva Rola Drohiczyna w kontaktach polsko-ruskich drugiej połowy XII wieku 1 Skąpe informacje dotyczące pogranicza polsko-ruskiego w XII wieku znajdują się w Kronice Polaków Wincentego Kadłubka oraz w Latopisie Hipackim. Braki źródłowe próbuje się uzupełnić przy pomocy Historii Rosyjskiej Wasilja Tatiščeva, zakładając, że zawiera ona również zaginione przekazy. Tatiščev (1686-1750), był absolwe urzędnikiem carskim interesował się dziejami ojczyzny, przy okazji opracowywania w 1719 r. na polecenie Piotra Wielkiego, utworu o geografii Rosji. Uznał, że poznanie historii kraju ułatwiłoby mu przygotowanie tej pracy. W latach dwudziestych XVIII wieku rozpoczął zbieranie źródeł do swojego dzieła. Zadanie nie było proste, ponieważ wówczas latopisy nie były wydane, a krytyczna wersja dziejów Rosji jeszcze nie powstała. Materiały do swojej pracy czerpał z Biblioteki Akademii Nauk oraz ze zbiorów znajdujących się w Kazaniu, Astrachaniu, Sybirsku, z których miał okazję korzystać pełniąc funkcje urzędowe, a także z kolekcji prywatnych Artemija Wołyńskiego, Teofana Prokopowicza, Dymitra Golicyna i innych 2. W swojej Historii Rosyjskiej wykorzystał Ruską Prawdę, Powieść Doroczną, Latopis Radziwiłłowski, w kopii z czasów Piotra I oraz wiele innych źródeł, które i dzisiaj znane są badaczom 3. Tatiščev przygotowując swoje dzieło "stał w rozkroku" pomiędzy wówczas nowoczesną europejską historiografią krytyczną a tradycją średniowiecznego rocznikarstwa ruskiego. O ile odrzucał wiadomości legendarne, podążając za duchem zachodnioeuropejskiej idei krytycyzmu, o tyle tworząc układ chronologiczny pracy oraz kompilując dostępne źródła, nawiązywał do tradycji latopisarskiej 4. Równocześnie studiując dostępne przekazy uzupełniał je informacjami prawdopodobnymi, tuszują przy tym fakt, że podany opis nie pochodzi ze źródła, lecz stanowi prawdopodobny wynik własnej analizy zdarzeń. Ukończona w 1749 r. praca cieszyła się znacznym uznaniem takich osobistości jak Michał Łomonosow, Iwan Bołtin i wielu innych 5. Trak-1 Niniejszy artykuł jest fragmentem pracy magisterskiej, która powstawała na seminariach Panów Profesorów Andrzeja Poppe i Sławomira Gawlasa w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Za uwagi dziękuję Panu Doktorowi Kazimierzowi Pacuskiemu. Za pouczającą dyskusję chciałbym podziękować także Panu Profesorowi Aleksejowi Tołočko,
Folia Historica Cracoviensia, 2017
Józef Rostafiński w 1883 r. wystosował ankietę, zwaną Odezwą, której celem było zbadanie tradycji używania roślin wśród ludu żyjącego na terytorium trzech zaborów Pierwszej Rzeczpospolitej. Rostafiński chciał uzyskać dzięki temu materiał źródłowy dotyczący zwyczajów stosowania ziół w kuchni, obrzędach i medycynie ludowej. Na podstawie uzyskanych danych wydawał publikacje naukowe. Archiwalne odpowiedzi na Odezwę Rostafińskiego w dużej części zostały zachowane w zbiorze Uniwersytetu Jagiellońskiego. Natomiast część uznawano za zaginioną. W 2014 r. zostały one odnalezione w dokumentach po prof. Tadeuszu Wilczyńskim ze Lwowa. W odnalezionych archiwaliach Rostafińskiego znajdują się odpowiedzi związane z Odezwą oraz inne dokumenty np.: listy: ks. Pawła Smolikowskiego CR, Jana Karłowicza, które zostaną zasygnalizowane w artykule.
Kultura i Społeczeństwo, 2020
Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica, 2018
2011
Tryb recenzowania artykułów zgłaszanych do "Pamietnika Słowiańskiego" Recenzowanie artykułów zgłaszanych do "Pamiętnika Słowiańskiego" ma charakter dwuetapowy. Recenzja ma formę pisemną (elektroniczną) i zawiera jednoznaczny wniosek o dopuszczeniu artykułu do publikacji lub jego odrzuceniu.
Meander
, jeden z największych badaczy kultury antycznej 1. Pierwsze wspomnienie na dźwięk jego nazwiska to kolokwium z trzeciej deklinacji greckiej i jego świdrujący wzrok z fotografii zawieszonej na ścianie sali wykładowej. To nie jest spojrzenie człowieka, który odpuści, przymknie oko na studenckie niedociągnięcia. Kiedy przeglądamy jego prace, jesteśmy w pełni świadomi, że mamy do czynienia z niedoścignionym ideałem uczonego 2. Jeszcze dziś, pomimo upływu tylu lat, kiedy rozmawiamy z pracownikami Instytutu Filologii Klasycznej na Uniwersytecie w Petersburgu, możemy odnieść wrażenie, że opowiadają nam nie o dawnym pracowniku swojej uczelni, ale jednym z mieszkańców Olimpu. Hanna Geremek, historyk starożytności związana z Uniwersytetem Warszawskim, ostatnie lata swojego życia poświęciła badaniom jego biografii oraz dorobku naukowego. W Japonii odnalazła rękopis autobiografii Zielińskiego (Mein Lebens lauf) napisanej w Schondorfie nad Ammersee, w Bawarii, w r. 1944 3. Pisał ją w wieku 65 lat, z perspektywy czasu. Można więc odnieść wrażenie, że z wyrozumiałością traktuje swoje młodzieńcze wyskoki, i gdyby nie zachowały się inne dokumenty, moglibyśmy założyć, że niczego nie wybiela, opisuje swoje życie dokładnie, zgodnie z faktami. Trudno jest połączyć w wyobraźni fotografię surowego uczonego z opisami jego studenckich przygód, w tym "męskich" spotkań towarzyskich w niemieckich tawernach (podczas których, przy sporej ilości piwa, czytano oczywiście Arystofanesa). Kiedy śledzimy jego czasy studenckie, w pewnym momencie zdajemy sobie sprawę, że każde z nas chciałoby mieć takiego przyjaciela, takiego współlokatora w akademiku, kompana młodzieńczych ekscesów. Ciekawego świata, gotowego na ciągłą jego eksplorację, wesołego, a przy tym-nieprzyzwoicie zdolnego. Zieliń-1 Tekst ten jest skróconą wersją artykułu pt.
Przegląd Archeologiczny, 2023
Tarih İncelemeleri Dergisi 39/1, 2024
Nuestra Historia. Revista de Historia de la FIM, 2022
Ruralia. Sciences sociales et mondes ruraux contemporains, 1998
ANCIENT DIOLKOS-CORINTH. American Writer (Dr. Joshua Kagavi) with Question.Ancient Greeks Built a Road and Primitive Railway to Haul Cargo Overland | HISTORY. Joshua Kagavi Archives | HISTORY., 2024
Fruit, Vegetable and Cereal Science and Biotechnology, 2010
Tubav Bilim Dergisi, 2012
Languages in Contrast, 1999
Kicin przez wieki. Historia wsi na obrzeżach aglomeracji poznańskiej, 2016
Nature : National Academic Journal of Architecture
AL-Rafidain Journal of Computer Sciences and Mathematics, 2020
Advance Journal of Food Science and Technology, 2015
Economía Teoría y Práctica, 2007
arXiv (Cornell University), 2018
Organizações & Sociedade, 2024
IntechOpen eBooks, 2020
Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölüm Dergisi, 2012
HPB Surgery, 1993
American Journal of Surgery and Clinical Case Reports , 2024