Practicing My First Real Kiss PUBLISHED under POP FICTION

by seeyara

Published under POP FICTION.

May first kiss na ba kayo? AKO, obviously WALA! Pero, considered bang first kiss
kapag "AKSIDENTE"? or you're "practicing" it with another person? Well, siguro
nga. First kiss ko na siya. But for me, he's not my first REAL kiss!

=================

From the Author.

Enjoy reading Practicing My First Real Kiss!

- Seeyara xxoo

Updated July 19, 2014

> I'll be deleting the Epilogue. It is included in the published version.

> Practicing My First Real Kiss is now available at any branches of National
Bookstore, Pandayan Bookshop, Booksale, Expressions, Ministop and 7/11.

> P195.00

=================

Practicing My First Real Kiss

PRACTICING MY FIRST REAL KISS*

May first kiss na ba kayo? AKO, obviously WALA!Pero, considered bang first kiss
kapag ‘AKSIDENTE’? or you’re ‘practicing’ it with another person?Well, siguro nga.
First kiss ko na siya. But for me, he's not my first REAL kiss!

© Ciara Jamie S. Garcia (-

xiArA-)                                                                             
                                         Started: July21, 2009 – Ended: October 14,
2010                                                                               
=================

Chapter 1. The First Kiss.

Ano nga ba talaga ang first kiss? ‘Yun ba ‘yung kiss ng parents mo? Ng kapatid mo?
Ng mga pinsan mo? O ng girl friends mo? O ng kahit sinong lalaki dyan sa tabi-tabi?
Naku! H’wag naman sana ang panghuli dahil magmumukha akong cheap!  Siguro nga, tama
rin yung sinabi ko, yung panghuli. Syempre sa lalaki! Ano ka ba! Hindi ka naman
siguro lesbian or bisexual para humalik ng kauri mo, diba? At syempre, hindi rin sa
cheeks, noo, leeg, baba o kung anu-anong parte ng katawan ang tinutukoy kong
hahalikan. Syempre, ang ever luscious lips natin! E paano naman kung hindi
sinasadyang matuka ka? Considered ba ‘yun? Hindi naman siguro, diba? Paano mo naman
masisiguradong romantic ang first kiss mo kung hindi ka pa nakakahalik ng iba?
Considered din ba if you’re ‘practicing’ it with another person? Hay nako! So many
questions so little time! Gagraduate na ako ng high school at wala pa rin akong
first kiss! Marami ngang gwapo sa paligid ko pero kung hindi sila taken, mga bading
sila, kung hindi naman sila bading, mga suplado sila! Oo, mga nakakainis na
suplado! Lalo na si Ezekiel Bautista na ubod ng epal sa buhay ko! Naturingang pogi,
nagmamasungit! Pero ‘wag ka, siya lang talaga ang pinangarap kong maging first
kiss! Kahit sungit-sungitan niya ang beauty ni Maria Marciana Ochoco, also known as
‘Mars’, which si ako, ay hinding hindi siya tatantanan hangga’t hindi siya
nahahalikan! Oo na, cheap na kung cheap. Sa araw-araw ba naman na ginawa ng Diyos
na magkapartner kami sa Physics at siya rin ang Escort at ako ang Muse ng section,
ano bang pag iwas ang gagawin ko? At sa araw-araw na ginawa ng Diyos, ang lagi kong
nakikita ay ang mga labi niyang kumikintab against the light! Nako, nagmumukha na
akong manyak sa mga pinagsasabi ko.“Ayoko na! WAH!” Bigla kong sinabi nang makita
ko siyang kayakap si Jillian na malandi niyang girlfriend na bali-balitang
nahalikan na niya. Bakit ko nalaman? Aba’y ipinagkalat lang naman ni Jillian yung
halikan nila na torrid daw! UGH! Mapapatay ko siya. Pero napukaw ang atensyon ko ng
biglang umiyak si Jillian at nag walk-out si Ezekiel. Papunta siya dito sa
classroom, dire-diretso siya sa upuan niya at umupo. Nagbuntong hininga. Napansin
niya atang nakatitig ako sa kanya kaya nakipag eye-to-eye siya sakin. OMG. Eto na
ba ang katuparan ng aking pangarap na magkahiwalay na sila ni Jillian the –flirt –
ever?! Nagulat ako ng tumayo siya at tumabi sakin. Nakatingin pa rin siya sa mga
mata ko. Magki-kiss na ba kami? Kung panaginip ito, LORD! Wag niyo na akong
gisingin!“Mag-usap tayo mamayang uwian. Antayin mo ako dito sa classroom.” Tumayo
siya tapos lumabas ulit, sinundan ko siya ng tingin. Nasa labas pa rin si Jillian
na umiiyak pa rin, dinaan lang ni Ezekiel si Jillian. Lalo namang ikinaiyak ni
Jillian yung hindi pag pansin sa kanya ni Ezekiel.“WEEE! OMG!!! Ang saya-saya!
Uwian na!” Napatingin sakin ang mga kaklase ko. Mabuti na lang at wala si Ezekiel,
kundi iirapan ako nun. Bigla namang may bumatok sa akin. “Ano naman yang pa-tili-
tili mo dyan?” Ang epal ko namang kapatid na si Maria Florencia Ochoco, also known
as ‘Renz’. Actually kakambal ko ‘to pero hindi kami talaga mag kamukha. Parehas
lang kaming loka-loka pero mas maganda ako.  “Kasi naman, sister. Mag-uusap kami ni
Papa Ezekiel after school dito sa classroom! Baka maisakatuparan na ang pangarap ko
sa buhay!!” Napatingin ako sa paligid at napansin kong kami na lang ang natira. 
Hindi man lang nagpaalam sakin yung buong tropa! Hmmmp!“Sister, kailan mo ba
titigilan ‘yang pangarap mong maging first kiss si Ezekiel? E parang ngayon niya
lang ata nalaman na nag-exist ka!” Napangiti naman ako.“At least alam na niyang nag
e-exist ako!”  Napakamot naman sa batok si Renz.“Nako, kapag ikaw, napaiyak dyan
dahil sa pesteng pangarap mo, tatawanan talaga kita.” Nginitian ko lang
siya. “Aantayin pa ba kita?” Kinlekt na niya yung mga gamit niya at naghanda ng
umalis.“Hindi na siguro, sister. Umuwi ka na. Mag papasundo na lang ako kay Kuya
kung sakaling late na talaga.” Tumango-tango naman siya.“Sige, ingat,
sister.” Bumeso muna siya bago umalis. Tumayo ako at kinuha ang gamit ko. Pumunta
ako dun sa teacher’s table at nilapag sa sahig yung gamit ko. Umupo ako dun sa
lamesang nakaharap sa pintuan paa malaman ko kung paparating na si Papa Ezekiel.
And after 30 minutes of waiting. Dumating din siya. Saan ba siya nanggaling? Bakit
ang tagal niya?“Sorry, na-late ako.” Humihingal pa siya.“Ayos lang, saan ka ba
nanggaling?” Tanong ko naman sa kanya na umupo sa armchair, medyo malayo sa
akin.“Hinatid ko pa kasi si Jillian. Hindi niya kayang makauwi ng umiiyak.” Oh.
Teka... diba...?“Hindi ba’t b—” Pinutol niya yung itatanong ko at sinabing...“Break
na kami? Oo, at ikaw lang ang nakakaalam.” Napatingin ako sa kanya.“A-Anong ibig
mong sabihin, Ezekiel?” Napataas naman ang kilay ko.“Ikaw lang naman ang nakapansin
sa break up namin kanina.”  Katahimikan. Silence. Binalot kami ng awkward silence.
I think I should break the silence.“Ano nga pa lang gusto mong sabihin
sakin?” Tumingin ako sa kanya, napatingin naman siya sa akin na parang may naalala
tapos tumayo siya, lumapit pero hindi naman gaanong kalapit.“Nag break kami ni
Jillian dahil sa’yo.” WHAT?! Dahil sa akin?! Bakit naman?!“Dahil sa’kin? Papanong
dahil sakin?!” Grabe. M—May gusto rin ba siya sa akin?“Oo, dahil sa’yo. Alam kasi
sa buong school na may gusto ka sakin.” HUWAT?! Eh ano naman diba?! Tsaka, hello?!
Swerte niya nga dahil girlfriend siya ako, nagpapangarap lang!“Dahil lang dun? Baka
naman may—” Pinutol niya ang sasabihin ko.“May gusto ako sa’yo? Asa. Hinding-hindi
kita magugustuhan.” He smirked. Ouch. “Ginamit ko lang ang pangalan mo sa
pakikipag-break ko kay Jillian. Sakal na sakal na kasi ako sa kanya.” W—Why? Bakit
ako pa? Bakit sinasabi niya sakin ‘to ngayon?“Bakit mo sinasabi sakin ‘to
ngayon?” My cheeks were wet.  Umiiyak na pala ako. SHET! Dyahe!“Parang hindi mo
naman kilala si Jillian.” Tumalikod siya. I think he’s ready to leave me
now. “Panigurado, bukas kakalat na’ yan, ayoko lang na mag-assume ka sa’kin dahil
wala ka naman talagang dapat i-assume.” Then off he went. Natulala naman ako. Akala
ko ngayon matutupad ang wish kong magkaroon ng first kiss! Pero first major heart
break pala! AMP! Kung alam ko lang, sana sumabay na lang ako kay Renz. Kawawang
Mars! Basted!  Hindi ko namalayang alas sais na pala, nakaupo pa rin ako dito sa
teacher’s table. Umiiyak pa rin ako. Ang sakit kaya! Akala ko talaga! Naku! Mukhang
mamamaga ang mata ko nito! Tatanungin ako ni Mama't Papa pati na rin si Kuya at si
Renz! Nagulat ako ng biglang may pumasok sa pintuan. Akala ko si Ezekiel! Teka—
kaklase ko rin ‘to! If I’m not mistaken, best friend ‘to ni Ezekiel! Baka
pinabalikan niya ako!“Alas sais na a? Anong ginagawa mo dito?” Nandun lang siya sa
may bandang pintuan.“W-Wala lang. Ikaw? Bakit nandito ka pa?” Sabihin mong
pinabalikan ako ni Ezekiel! Sabihin mo! Sabihin mo!“Tatambay lang, kakagaling ko
lang ng practice.” Varsity nga pala ‘to. Ano nga palang pangalan nito?“Ano nga
palang pangalan mo?” Napakamot naman siya ng batok ng marinig ang tanong ko.“Mark
Villareal at your service, Marciana!” ARGH. Ayoko sa lahat eh yung tinatawag ako sa
totoo kong pangalan!“Mars na lang itawag mo sa’kin!” Napansin ko namang nakatitig
siya sakin. “Bakit ganyan ka makatingin?” Tanong ko sa kanya. Ayos a? Parang close
kami a?“Umiyak ka ba?” Napahawak naman ako sa pisnge ko, hindi pa pala ako
nakakapag punas ng luha at uhog! Mabuti na lang at medyo madilim na! “Bakit ka
umiiyak?” Di rin siya feeling close ‘no?“Yung kaibigan mo kasi. Pinaiyak
ako.” Napataas yung kilay niya.“Sinong kaibigan? As far as I know, walang
nagpapaiyak ng babae sa tropa ko.” Nagtataka niyang sinabi.“Si Ezekiel. So, ayan.
Meron ka ng kilala sa tropa mo na nagpapaiyak.” Sabi ko nanaiiyak ulit.“Anong
ginawa niya sa’yo?” Unti-unti siyang lumapit. Pero hindi gaano kalapit.“Ginamit
niya akong dahilan para maghiwalay sila ni Jillian tapos binasted niya naman ako.
Ang sama niya diba? Nag paiyak siya ng dalawang babae within one day? Paano ako
nito bukas? Baka awayin ako ni Jillian! War-freak pa naman ‘yun!” Natawa naman siya
dun sa sinabi ko. Pero ako naman etong si sawi, iyak pa rin ng iyak.“Tumahan ka na
nga! ‘Di bagay sa’yo umiiyak!” Nang-iinsulto pa ata to!“Oo na! Hindi na bagay kung
hindi bagay! Panget na kung panget! Nang-iinsulto ka pa! Umiiyak na nga
ako!” Natawa siya tapos lumapit. Pero inatake ata siya ng pagkaclumsy at natalisod
sa bag kong isa pang tanga na nakaharang sa sahig kaya ayun, na-out of balance sa
harapan kaya. Bonggang bongga! Na-trap ako at na-trap ang lips ko sa lips niya! 
Ang first kiss ko! Hindi kami nakagalaw, but our eyes were wide! Super wide! Hindi
pa rin kami gumagalaw, nakadikit lang talaga yung lips namin. But he suddenly
closed his eyes then moved his lips! I don’t know why or how but my lips didn’t
seem to realize that they’re moving too and my eyes went closed!  I just found
myself embracing Mark while kissing him. He suddenly stopped but he didn’t move.
Ako naman, na-realize ko na ang cheap ng ginawa ko kaya naitulak ko siya. Tumalsik
naman siya. Hawak ko lang yung lips ko, nakatulala ako sa kanya. WHAT THE HELL JUST
HAPPENED?!“Wow.” Napatingin ako sa kanya. Anong sinabi niya?!“Anong sabi
mo?!” Sigaw ko sa kanya.“Ang sabi ko, ‘Wow’.” Napatayo ako. “First time mo no?” He
said, smirking.“P-Paano mo nalaman?!” Napakagat ako sa lower lip ko. OMG!
Nakakaasar ‘tong lalaking ‘to!“Hindi ka kasi marunong humalik.” Sabi niya sabay
tawa, as if natural na bagay lang yung tinutukoy niya! First kiss ko ‘yun! Sacred
para sakin ‘yun ‘no!“Ang yabang mo! Hindi ka nga nagpapaiyak ng babae, nanghahalik
ka naman ng basta-basta!” Grabe, feeling ko puputok na ang butsi ko! Pinulot niya
yung bag niyang nalaglag dahil sa ka-clumsy-han niya. Tapos naglakad palabas, pero
bago siya umalis, may pahabol pa siya. “Pero, infairness, ang sarap mong
halikan.” Kumindat
siya tapos umalis na. Kinilabutan ako sa mga sinabi niya at sa pagkindat niya!
Napatingin ako sa paligid. Saksi ang classroom ko sa aking hindi inaasahang first
kiss! Teka, madilim na! Makaalis na nga, baka may iba pang nakawitness nun, ayoko
ng banggitin at baka magpakita pa sa’kin! Napatakbo naman ako dahil sa kaduwagan ko
at nakita ko na naman siya sa may gate. Nagyoyosi. EEEWWW. Di ko na lang siya
pinansin, di naman kami close para pagsabihan siya na masama manigarilyo
‘no.“Hoy.” Hindi ko siya pinansin at tuloy tuloy lang ako sa
paglalakad. “Huy!” Still no response pa rin ang lola niyong napakahaba ng
buhok. “Kapag hindi mo ako pinansin, ipagkakalat kong naghalikan tayo sa
classroom.” WHAT?! Napahinto ako agad at tumingin sa kanya! Ano bang klaseng term
yung ginamit niya! Nakakakilabot! He smirked at me tapos inakbayan niya ako sabay
hithit ng yosi. “Papansinin mo rin naman pala ako e.” Tinignan ko siya ng
masama.“Wag ka ngang magyosi sa harapan ko! Ang baho-baho!” Tinapon niya yung yosi
niya tapos ngumiti sakin. Kung hindi lang ‘to manyak, nagustuhan ko na sana
‘to!“May io-offer ako sa’yo.” Napaisip naman ako. Ano kaya ‘yun? Hindi naman kami
close ‘no!“Ano naman yun aside sa paghahatid mo sakin sa bahay ngayon?” Tanong ko
sa kanya. Nagulat naman ata siya sa sinabi ko.“Kapal nito. Papahatid ka sa bahay
mo?” Tanong niya sakin.“Sino kayang mas makapal ang mukha sa atin? Ikaw nga ‘tong
hindi ko naman ka-close, hinalikan ako sa lips! NI HINDI NGA TAYO FRIENDS! Tapos
aakbay-akbay pa sakin ngayon?” Taas kilay kong tanong sa kanya.“Oo na, ako na
makapal mukha. Pero gusto mo ngang malaman yung offer ko sa’yo?” Pinisil pisil niya
yung balikat ko.“Ano ba ‘yun?” Actually, naku-curious na ako dyan sa offer na ‘yan
a?“Tuturuan kitang humalik. Lahat ng klase ng halik. Tapos ilalakad kita kay Zeke
para siya ang maging first REAL kiss mo.” Ngiti niya sakin.“Nababaliw ka na ba?
Ako? Tuturuan mong humalik?! Eh hindi naman tayo!” Tinanggal ko yung kamay niya sa
balikat ko, nakakaramdam na ako ng pagkamanyak ng taong ‘to.“Hindi ako nababaliw,
okay? Kung yung pagiging hindi natin friends ang pinoproblema mo, madali lang ‘yan!
Edi maging friends tayo! Close friends pa! Ganun kasimple!”“Pero hinding hindi ko
na magiging first kiss si Ezekiel!” Sigaw ko sa kanya. “Dahil sa’yo! Dahil sa
kamanyakan mo!”“Bingi ka rin no? Kaya ng first REAL kiss diba? Siya ang kinonsider
mong first! Utak naman!” Binatukan ko siya. Hoy! Malaking effort yun! Especially sa
taong katulad niyang higante!“Pasensya lang! Wala akong alam sa mga ganyang
bagay!” Sumimangot ako habang nag-iisp ako kung papaya ba ako o hindi.“Halata
naman. Wala ka ngang alam sa halik. Maski smack. Hahaha!!!” Tawa siya ng tawa.
Hindi ko na lang pinansin. Titigil din ‘yan. Nagconcentrate ako habang naglalakad
kami, napansin ko na lang nasa harapan na kami ng bahay. Napansin ko ring nakaakbay
na ulit siya sakin. Napakagaling na manyak talaga nito!“Ano? Nakapag isip ka na
ba?” Tinanggal na niya yung pagkakaakbay niya tapos nakatingin lang sakin, nag
aabang.“Okay. Papayag na ako.” Hay. Sana naman hindi ko ito pagsisihan!“Okay! Wala
ng bawian yan ah!” Tumango- ako. “Pero may condition! Magiging girlfriend kita
habang tinuturuan pa kita! BYE!” Hinila niya ako then hinalikan sa lips pero
mabilis lang sabay tumakbo na siya paalis!“UGH! Perv!” I stomped my feet then went
inside the house.Lahat ng klase ng halik? Ilan ba ang mga ‘yun?!
=================

Chapter 2. The Hot Second Kiss.

Okay. Umiiwas ako ng tingin kay Kuya Kriz—also known as Krisantimo, ang baho no?—
pati na kay Renz na mukhang nawiwirduhan sa akin dahil sinabi kong magpapasundo
ako. But here I am, nakauwi safely. Makakalagpas nasana ako nang magsalita si Kuya
Kriz.“At saan sa tingin mo, Maria Marciana Ochoco, ikaw pupunta?” Napatingin ako
kay Kuya habang naka cross arms sila ni Renz, mukhang sila yung kambal ‘no?
UNFAIR!“Uhm, sa kwarto?” Sabi ko habang suot-suot ang pinakapekeng ngiti na nagawa
ko today.“Without even explaining bakit ngayon ka lang nakauwi? At diba sabi mo,
magpapasundo ka kay Kuya Kriz? Teka nga—may ginawa ba sa’yo si Ezekiel?!” WTF?!
Bakit napasok sa usapang ito si Ezekiel the Great?!“Walang ginawa sakin si Ezekiel,
okay?” I snapped at them.“Kaya pala namumugto ang mga mata mo no? Binasted ka
no?!” Lumaki yung mga mata ni Kuya Kriz sa narinig niya.“And who the hell is this
Ezekiel guy?! At anong binasted? Nanliligaw ka?! I thought you’re a play girl,
Mars?” He smirked. UGH. They’re getting on my nerves!“It’s none of your business,
Kuya and Renz! At kailan pa kayo naging si Mama at Papa? E wala namang mga pakialam
sakin yung mga taong yun, kayo pa kaya?!” I snapped at them AGAIN. Totoo naman eh,
wala naman talaga akong kwenta para sa mga magulang ko, lagi lang naman napupuri sa
bahay na ‘to si Renz at yung isa ko pang Ate na malamang-lamang, lumalandi sa
unibersidad na pinapasukan niya. So yun nga, nag walk-out ako. Ang galing ko
talagang tumakas sa isang sticky situation! Hindi naman ako galit, umiiwas lang ako
sa pagiging over-protective ni Kuya Kriz! Pero, surely mamaya, may halimaw na
mangungulit sa akin at aalamin kung bakit namumugto yung mga mata ko. Sino pa ba?
Edi yung kambal kong tyanak! HIndi ko sila pinansin ng dinner, mabuti at wala pa si
Mama at Papa, baka di pa ako ginanahang kumain kung nagkataon, kasi kapag nandito
sila, wala akong ibang marinig kundi compliments kay Renz. Hindi naman sa inscure
pero, damn it, kailangan pa bang i-compare kami to the point na pinapahiya na ako?
SHEEESSSH. Sana iba na lang magulang ko.“Ano bang nangyari kanina?” Oh. Look who’s
here? STOP IT, MARS! Wala siyang ginagawa sa’yo. But...“Hindi mo ba alam na matagal
ng nailagay sa dictionary ang word na ‘privacy’? At hindi mo rin ba alam na
naimbento na ang ‘pagkatok’ before entering someone’s room?” I snapped at
her.“Whoooa. Ang taray mo, kambal. It’s not like, mao-offend ako sa sinabi mo no,
mas lalo lang kitang kukulitin kung anong meron!” She said with an evil smile.“Oo
na! Sasabihin ko na! Bwisit.” Ngumiti naman siya ng nakakaloko tapos tinitigan ako
habang nag-aabang.“Ano na, kambal?” Pangungulit niya pa.“Uh... Kasi... Binasted ako
ni Ezekiel.” Nanlaki yung amat niya at sabay sabing...“OH EM GEE! Nako, kambal!
Okay ka lang?” Niyakap niya agad ako. Paano ko kaya sasabihing nagka-first kiss na
ako?“Akala ko ba tatawanan mo ako kapag umiyak ako dahil kay Ezekiel?” Bumitaw siya
agad sakin tapos sumimangot.“Magagwa ko ba naman ‘yun? Kakambal kita ‘no, kaya pala
naiiyak ako kanina kahit comedy yung pinapanood namin ni Kuya. Umiiyak ka na pala
nun!” Napansin ko na bigla siyang ngumiti ulit ng nakakaloko. “Hmmm... Anyway, may
napanood kaming horror kanina, hindi ko alam pero nagka butterflies ako sa tyan ko.
Dude, may nangyari ba after ng basted scene niyo?”  Sabi na! Mahuhuli at mahuhuli
ako nitong babaeng ‘to!“May first kiss na ako pero hindi si Ezekiel!” Nagmaktol ako
bigla. Tapos tumili siya ng tumili habang tumatalon kaya nabato ko tuloy siya ng
unan ng wala sa oras. “Renz! SHUT UP!” Napaupo naman siya bigla tapos nagti-
twinkle-twinkle na ang mga mata niya.“So, kambal? Sino ‘yun? Gwapo ba? O baka
manyak lang sa tabi-tabi yan a!” Binatukan ko naman siya agad.“Asa ka! Anong tabi-
tabi sa daan!? Ano ako cheap?!” Well, nachi-cheap-an na ako sa sarili ko dahil
hinalikan ako ni MARK!  “Oo na! Sorry! So, ano nga?”  “Gwapo naman siya pero
manyak! Higupin daw ba ang dila ko?!” Tumawa ng tumawa si Renz. “At sino naman yang
maswerteng lalaking nakahigop na nang dila mo?”  Pwede na bang pumatay ng kakambal
mo?  “Walang iba kung hindi si Mark Villareal.” Nagulat ako ng napatayo siya at
sabay sigaw ng...“What?! OH NOOOOOOO!!!” Then she stormed out of my room. Napaisip
naman ako bigla sa inarte ng kapatid ko... Hindi kaya in-offer-an din siya ni Mark
ng Kissing Lessons? “Maria Marciana Ochoco!!!” Nagising ako sa sigaw ng nanay ko.
Oo nga, napaka bungangera! POOOTEEEKK! Hindi ako pinapansin ni Renz, kahit anong
kulit ko sa kanya. Nagtataka na nga si Kuya Kriz. Nako, ano kayang meron kay Mark
at Renz?! Matanong nga yung Kissing Monster na ‘yun! Papalabas na ako ng gate ng
may naamoy akong usok ng sigarilyo, kanina pa umalis si Kuya Kriz. Hindi naman
nagyoyosi si Papa.  Isang tao lang ang pumasok sa kokote ko na may lakas ng loob na
magyosi sa harap ng bahay ko!“HOOOYYY! Kissing monster! Bakit ka nagyoyosi sa
harapan ng bahay ko?!” Napatingin siya sakin habang humihithit-buga ng yosi niya.
Pagkalapit ko sa kanya bigla siyang bumuga sa harapan ko. Napaubo naman ako, kaya
ayoko ng may nagyoyosi e! May hika ako! “Walang hiya ka! May hika ako!” Tinapon
niya sa sahig yung yosi tapos tinapakan.“Good Morning din sa’yo.” Hinawakan niya
yung batok ko sabay hila at hinalikan ako sa lips, saktong paglabas ni Renz na
napatingin sa amin na... errr... naghahalikan. Dinabog niya yung pinto tapos nag
walk-out. Napabitaw sakin si Mark tapos ngumiti. “Ano bang meron sa inyo ng kapatid
ko?” Taas kilay kong tanong.“Kapatid mo?” He repeated. Tumango lang ako. “Hindi ko
nga ka-close yung si Florencia eh.” Mukha nga, Florencia tawag niya eh.“E bakit
nung kinwento ko yung kamanyakan mo sakin kagabi, bigla siyang nagalit nung
nabanggit ko ‘yung pangalan mo?” Hindi ko napansing naglalakad na kami at dala-dala
na niya lahat ng gamit ko.“Baka naman type ako ng kapatid mo.” Tinignan ko siya ng
masama. Hindi naman siya natinag sa kayabangan niya.“Wala ka namang dapat ikaselos,
ikaw naman ang girlfriend ko, diba?” He grinned. Nakakainis ‘tong lalaking ‘to!
Muntik ko ng malimutan, kami na nga pala! ARGH!“Speaking of which, boyfriend na
kita diba? So kapag inaway ako mamaya sa school ni Jillian, ipagtatanggol mo
ako.” I smirked at him.“Pag-iisipan ko.” PAKSYET!“Sampalin kaya kita hanggang sa
mabungi ka.” I glared at him.“Hindi ka naman mabiro! Oo na! Poprotektahan kita!
Mahal na kita!” Napatingin ako sa kanya, then he winked. NAKAKAKILABOT! Pagpasok
naming dalawa sa campus, pinagtitinginan kami agad. OMG. Nagbubulungan pa nga sila.
Ano ba ‘to, nako-conscious na ako! Napansin ko pang yung ibang mga babae, masama
yung tingin sakin, yung ibang lalaki naman naka thumbs-up kay Mark na nakangiting
aso naman ngayon sa tabi ko.“Mark, nagtataka na ako sa mga tao sa paligid natin...
Bakit sila ganyan?” Umakbay naman siya sakin at mas lalong ngumiti.“Kalat na kaya
sa school na ikaw ang dahilan ng break-up ni Ezekiel at Jillian, idagdag mo pa na
girlfriend ka na ng crush ng bayan.” PWET MO! LUL!“Hindi ba talaga titino yang
bibig mo? Puro na lang kasinungalingan lumalabas.” He smirked.“Bigyan mo ako ng
isang sentence na kasinungalingan!” He challenged me.“Yung kanina, sabi mo mahal mo
na ako!” Sabi ko, habang nakangiti sa kanya, akala niya ha! BWAHAHA—pfft.“At sinong
nagsabing kasinungalingan ‘yun?” He challenged me again.“E-Ewan ko nga sa’yo!” Mars
naman! Bakit ngayon ka pa nagba-blush!“Uyyyy! Nagba-blush yung girlfriend
ko!” Sabay tawa ng tawa. Nasa loob na pala kami ng classroom, nilapag niya yung
gamit ko sa upuan ako. Tumingin siya dun sa katabi kong lalaki—may seat plan kasi
eh—masamang tingin. Sabay tinaboy, palit daw sila ng upuan. Napaka naman nitong
lalaking ‘to!“Pwedeng dun ka sa upuan mo?!” Inakbayan naman niya ako, nakarinig
naman ako ng tili sa likod. ARGH. Bakit kailangang dun pumwesto sa likuran yung
tropa ko?!“Gusto ko sa tabi ng girlfriend ko!” AMP naman oh! Nakakahiya!  Biglang
pumasok sa pinto si Ezekiel na bahagyang napatingin samin, umiwas ako ng tingin at
nabaling dun sa kakapasok lang ulit... si Renz. Di niya pa rin ako pinapansin!

“Dyan ka na nga!” Tumayo ako tapos lumabas. Makapag hilamos nga para mahimasmasan!
Pumunta ako ng CR. At sa hindi inaasahang pagkakataon, na trap ako sa mga tingin
nila Jillian at ng kanyang tropa.“Well, well, well. Nandito na ang mang-aagaw.” She
crossed her arms. ETO NA NGA BANG SINASABI KO E!!!!“Wala akong inagaw sa’yo.” Sige
pa. Magmatapang ka pa Mars! Para masambunutan ka. E bakit?! Hindi ko naman inagaw
sa kanya si Ezekiel a!“Oh come on! Wag ka ng magsinungaling. Si Zeke na ang mismong
umamin sakin kahapon. ” Alam ko, yung lalaking nambasted sakin!“Kung ano man ‘yang
sinabi niya sa’yo, imbento niya lang ‘yun!” I crossed my arms. Tarayan ba? Ilalabas
ko ang taray ko ngayon!“Sinasabi mo bang inimbento niya lang yun?! HA! Ang ganda mo
a?” She said sardonically.“Ngayon mo lang ba nalaman? Matagal na kaya akong
maganda.” I smirked at her. “Meron ka bang patunay na may gusto talaga sakin si
Ezekiel?” I challenged her. Natahimik naman siya. Tignan mo.“Pu—Zeke?!” Napatingin
ako sa likuran ko. Andun nga siya, masama ang tingin kay Jillian.“Tigil-tigilan
niyo nga siya.” Sabay hablot niya sa kamay ko at hinila ako, somewhere.Habang
kinakaladkad niya ako, pahigpit ng pahigpit yung hawak niya sa braso ko! Bwisit
‘tong lalakig ‘to! Kesa hodang gusto ko siya, may karapatan siyang saktan
ako!“Ezekiel! Nasasaktan ako! Saan mo ba ako dadalhin?!” Natauhan ata siya at
biglang tumigil tapos binitawan ang kamay ko.“You should be thankful that I saved
you from her.” Aba! Peste ‘to! Sino bang nagsabing iligtas niya ako?! Kaya ko naman
si Jillian ng mag-isa!“Excuse me lang ha, hindi naman ako humingi ng tulong sa’yo!
Kaya kong mag-isa si Jillian.” Bigla siyang natawa. Ano namang nakakatawa sa sinabi
ko?!“Bitter ka ba sakin dahil binasted kita?” WHAAAAAAATTTT?! Ang kapal ng mukha
nito!“Ang kapal din naman ng mukha mo no?! Bakit ba lagi na lang ganyan ka?! Ang
yabang mo!” He grinned.“Wala akong pakialam sa nararamdaman mo dahil wala akong
nararamdaman para sa’yo.” Ano? Bakit ba ang weird ng taong to?!Sasagot pa sana ako
nang may humawak sa magkabilang balikat ko at hinila ako. Mukhang nagulat din si
Ezekiel.“Okay. Okay. I’ll take it from here. Tol naman, wala naman
sanang talunan ng girlfriend.” Sabay hila niya sakin palayo kay Ezekiel. Okay...
What was that?! Pinag-aagawan ba nila ako?! Buong araw akong hindi pinansin ni
Mark. Ewan ko ba kung bakit, ako nga dapat ang magalit dahil wala siya sa tabi ko
nung inaway ako nila Jillian. Imbes na siya na boyfriend ko, si Ezekiel ang
nagligtas sa akin sa isang mainit na awayan sa ex niya. Kasalanan rin naman ni
Ezekiel kasi siya ang puno’t dulo ng gulo! Nadamay lang ako.  Akala ko buong araw
niya akong hindi papansinin. Pero nung uwian, pagkalabas ko ng room, inaantay niya
pala ako tapos wala sabi-sabing kinuha yung mga gamit ko tapos hinawakan yung kamay
ko. Though, nakikita ko yung pagka-aloof niya ngayon. I wonder why he’s acting this
way...“Galit ka ba sakin, Mark?” Tanong ko sa kanya para makaiwas sa tingin ng iba.
Syempre, PDA kaya! Holding hands sa loob ng campus!“Bakit naman ako magagalit
sa’yo?” Sabi niya habang nakatingin sa harapan.“Kanina ang kulit-kulit mo tapos
simula nung nakita mo kami ni Ezekiel, bigla ka na lang di namansin.” I heard him
sighed.“Gusto mo ba talaga malaman kung bakit ako nagkakaganito?” Finally, tumingin
na siya sakin pero parang natakot ata ako sa intensity ng tingin niya! WAAHH~!
MAMA!“O-Oo naman! Syempre!”“Nagseselos ako.” ANO?! Ano ba naman yan!“Mark naman!
Wag mo nga akong pagtripan!” He looked away. Di ko na siya pinansin pero may oras
na tinitignan ko siya. Grabe naman ‘to. Ang sama ng aura niya today! Baka hindi
halik ang gawin nito sakin! Baka ma-rape ako! He looked so pissed! SCARRRRRY!“Mark,
saan tayo pupunta?” tanong ko ng mapansin kong hindi ito yung daan papuntang bahay
namin.“Diba tuturuan kitang humalik? Alangan namang sa bahay mo diba?” Nakahinga
naman ako ng maluwag ng medyo gumaan yung atmosphere sa aming dalawa. But suddenly,
I gasped! Saan niya ako balak dalhin?! “Grabe naman ‘to maka-react! Sa bahay kita
dadalhin kasi may ibang tao pa dun! Ayoko namang dun ka sa condo ko, baka mag
chicken out ka bigla.” He chuckled. Ay mood swings? Baka may bloody visitor!
OMG!“May condo ka?” WOW. Yaman siguro nito! Mapagkakitaan nga! Just kidding! “Oo,
di mo ba alam na ang lalaking hinahalik-halikan mo ay anak ni Mayor?” Pfft.
Yabang!!!“Speaking of kissing lessons, anong una mong ituturo sakin?” He grinned.
Naman e, kakaiba iniisip nito kapag ganyan yung ngiti niya!“Napag-isipan ko kasing
yung 5 basic kisses muna. Tapos saka na sa ibang araw yung mga tricks.” Sabi niya
habang nakangiting aso. Mas okay na tong mukha siyang manyak kesa kanina, na parang
papatayin niya lahat ng taong nakatingin samin.“Ilang kiss ang ituturo mo sakin
kada araw?” Napaisip naman siya.“Dalawa.” Hayyy... Ilan ba ang klase ng halik na
ituturo niya?! Kung 100 yun, 50 days kaming magkarelasyon nun!“Ilang klase ba ng
halik ang ituturo mo sakin?” Napaisip ulit siya.“Kung ilan yung alam ko.” Nako,
paano kung araw-araw  padami ng padami yung nalalaman niya? Paano kung nagre-
research pala siya?! Bahala na nga!Nakarating na kami ng bahay nila tapos
sinalubong kami ng maraming katulong. Bumati lang sila kay Mark, tapos pinakilala
niya ako. Nagulat nga ako ng biglang may middle aged woman na tumakbo at niyakap
ako.“You must be Marciana? My son’s girlfriend, right?” I just nodded, napatingin
ako sa direksyon ni Mark na namumula.“Mommy, ayaw niyang tinatawag siyang Marciana,
Mars na lang.” Ngumiti sa akin yung Mommy niya.“I’m Evita Villareal, Mark’s mom.
Gusto mo tawagin mo na rin akong Mommy?” Nanlaki yung mata ni Mark.“MOMMY!!! Wag mo
nga akong ipahiya kay Mars!” Natawa naman yung Mommy ni Mark.“Uhm, okay po, M-
Mommy.” Gahd. Kahiya naman. Mukhang kinikilig pa yung mga katulong.“Sige, maiwan ko
na kayo, I need a beauty rest dahil magdidate kami ng Daddy ni Mark bukas. Do
whatever you want in this house, walang manggugulo sa inyo.” She winked at me. Huh?
Hindi rin loka-loka si Mommy no?Pumanhik na sa taas si Mommy. Napatingin ako kay
Mark na sobrang namumula sa kahihiyan. He looks so cuteeee! Umakbay siya bigla
sakin then he dragged me to the sofa.“So saan mo gustong matutunan ang first lesson
mo? Sa kwarto ko? Sa guest room? Sa balkonahe? Sa kitchen? Sa hagdan? Sa garden? O
sa banyo?” Binatukan ko naman siya!“Anong banyo?! Nakakahiya!” Tumawa naman siya ng
malakas.“Hindi ba’t sabi ni Mommy, gawin natin ang kahit anong gusto nating gawin?
Wala namang iistorbo satin e!” Naramdaman kong uminit yung mukha ko! AMP.“Ano ka
ba! Ayoko! Dito na lang.” Ngumiti siya.“Okay.” Nagulat ako ng bigla niyang nilapit
yung mukha niya, inch na lang! Bakit hindi man lang siya nagsabing eto na!“Now
na?” He nodded. “Anong kiss ito?”“Smack.” He looked deeply into my eyes this time
then to my lips.“Uhm, Mark? Baka biglang lumabas si Mommy—”“Shut up.” He closed his
eyes then I just felt his lips brushed against mine. I just felt like closing my
eyes to. He didn’t move his lips, tulad nga ng sabi niya ‘smack lang’ muna. I tried
to peek, napatingin ako sa taas at nakita ko si Mommy na kilig na kilig, nung
napansin niyang nakatingin ako, she said...“Oooppss...” Sabay biglang pasok ng
pinto. Ako yung unang humiwalay sa halik namin.“Bakit?” Napansin niya sigurong
namumula ako.“Nakita ko kasi si Mommy na kilig na kilig na nanunuod satin.” He
grinned.“Sus, yaan mo siya. Dali, ikaw naman humalik sakin, quiz mo.” He
chuckled.“Pwede bang sa kwarto mo na lang para walang makakita?” He rolled his
eyes. SOOO GAY!  “Sige na nga.” He stood up then picked up my stuff. Umakyat na
kami sa taas tapos sinara niya yung pintuan. “Ila-lock ko ba?” I nodded. Kesa naman
sumilip na naman si Mommy!After niyang i-lock yung pinto, pinaupo niya ako dun sa
kama niya tapos pinag antay niya ako ng kaunti dahil nagbihis pa! Pagkabalik niya
umupo na siya sa harapan ko. Nakatitig lang siya sakin. Bakit kaya?“Ano pang
inaantay mo? Halikan mo na ako!” PSSSSHHH. What an ass. “Oo na, eto na nga diba?”I
put my right hand on his left cheek tapos unti-unting lumapit sa kanya, I think
this would be the easiest kiss ever! Pagdidikitin mo lang naman yung lips niyo!
Kaya ayun, ginaya ko lang yung ginawa niya... Tinignan ko muna siya ng maigi sa
mata, tapos unti-unti akong tumingin sa lips niya. Sana naman hindi ako mukhang OA
nito sa paggaya ko sa kanya. Napansin kong napalunok si Mark, nininerbyos ba siya?!
Unti-unti kong nilapit yung lips ko sa lips niya hanggang sa magkalapat na sila. I
finally closed my eyes.  Medyo mas matagal yung pagdikit ng lips namin ngayon kesa
kanina, lalayo na sana ako ng bigla niyang hawakan yung likuran ng leeg ko pati
yung pisngi then he moved his lips! Napadilat ako ng di oras! Pero hindi ako
makapagprotesta, paring gustung-gusto ko rin ang nangyayari. I just found myself
closing my eyes and kissing him back.Matagal-tagal rin kaming naghalikan, napansin
ko na lang na nakahiga na kami! OMG! Ano na to?! Iba na ‘to! Napadilat ako, habang
naghahalikan kami, sinilip ko kung may suot pa ako, meron pa naman! Pero baka
mawala na ito pag hindi ko pa pigilan!So I pushed him lightly pero ayaw niya pa
ring tumugil. Gahd! Gusto ko man nito, ayoko pang pumunta sa next level! So I
pushed him hard! Natumba siya sa sahig, napaupo naman ako sa kama. Napatigin ako sa
sarili ko. Oh no. Gusot-gusot na ang uniform ko!!! Napatingin naman ako kay Mark,
mukhang nagulat din siya sa kinilos niya pero nung nakita niya akong nakatingin sa
kanya habang hawak-hawak yung lips ko, natawa siya bigla, tumabi siya
sakin.“TANGINA. Muntik na ‘yun.” I heard him chuckle. Pero hindi ako makapagrespond
dahil iniisip ko na muntik na! Muntik na kaming mag-ano.Nagulat ako ng hawakan nya
yung magkabilang kamay ko.“Look, I’m sorry. Hindi ko sinasadya, lalaki lang ako. I
can’t promise you that it will not happen again but I’ll try!”He looked sincere at
kinakabahan sa reaction
ng mukha ko. Ano bang facial expression ko? Mukha ata akong gago!Inantay niyang
makasagot ako pero hindi ko pa rin mahanap yung boses ko kaya tumango na lang ako.
Takte, unang lesson pa lang, sabit na! What more sa susunod?! But he said he’ll try
not to do this again.“Kung hindi ka pa rin convinced, sige. Nangangako akong
hinding-hindi ako magti-take advantage sa’yo! Rerespetuhin kita!” Napangiti ako sa
sagot niya and so is he.“Better?” I nodded.Nagkwentuhan muna kami bago mag proceed
dun sa last kiss na ituturo niya. Nagpadala muna siya ng meryenda dahil ginugutom
na kaming pareho. Marami pala kaming similarities ng lalaking to! Musically
inclined din siya, mahilig kumain, movie buff at techie. Nakakatuwa naman. At
least, nagkakakilala na kami ng boyfriend ko.  Anyway, after naming magmeryenda,
humiga kami sa kama niya. Hindi na ako kinakabahan dahil nag-promise siya sakin na
rerespetuhin niya ang pagkababae ko. Kaya chill lang.“Anong kiss yung ginawa natin
kanina?” Lumingon siya sakin.“Diba nga sabi ko smack?” Ang tange naman nito!“I
meant the last one! Yung muntik ng mag lead sa... you know.” He blushed furiously!
SOOO GAY YET SO CUTEEE!“Yun ba? French kiss na kaya ‘yun. Masyadong kang na-level
up.” He looked away then chuckled. “Wala pa nga tayo sa intimate kissing eh.
Errr... nagdaan din pala tayo dyan kanina, so nag level up ka talaga.”“Gahd, you’re
blushing!” Tawa ako ng tawa. Grabe, kiligin daw ba?! Maasar nga. “Ituro mo na sakin
yung next sa smack.” Hinarap ko siya sakin. He blinked twice.“Hindi mo ba
napapansin na nase-seduce mo ako ngayon mismo?” HA! GOTCHA! “Hindi ba halatang
sinasadya ko?” Kung sa landian lang naman ang labanan, panalo na ako dyan!  “Stop
it! Baka di ko mapigilan!” I chuckled, he’s really hella funny! “Ituro mo muna
sakin then I’ll stop seducing you.” I grabbed his collar. He swallowed hard. Wala
pa lang panama sakin ‘tong lalaking ‘to eh\! Hahaha.“Oo na! Sige na! Passionate ‘to
a!” I nodded. Nagulat ako ng halikan niya agad ako. Mabagal lang siya, masasabi
mong passionate nga kasi parang ini-enjoy mo lang yung moment. Then he suddenly
opened his lips slightly then I felt his tongue, na-gets ko naman na itong
passionate kiss. Madali lang siya kung feel mo yung moment at synchronize kayo ng
kissing partner mo.He’s the one who pulled away first and stood up. Inalalayan niya
akong tumayo tapos lumabas kami ng kwarto. Humarap siya sakin, ano kayang gagawin
nito? Don’t tell me di pa tapos? Nagulat ako ng binatukan niya ako! AMP.“Wag mo ng
uulitin yun a! Baka hindi ko mapigilan!” Natawa naman ako sa reaction niya. Fine,
na touch ako. Determinado siyang hindi mabali yung promise niya na rerespetuhin
niya ako.“Sorry! Nag-try lang naman ako kung gagana sa’yo yung seducing powers
ko.” He frowned.“Masaya ka na ngayon at gumana?” I smiled at him.“Syempre naman!” I
chuckled.“Lika na nga! Gutom lang yan!”“YEY! FOOD!”Sa kanila ako naghapunan,
nakasabay namin si Mommy na nang-aasar kung ano yung ginawa namin sa kwarto ni
Mark. Hindi pa nakatulong na nag-blush kaming pareho kaya tawa ng tawa si Mommy.
Kaya ayun, puro asar ang inabot namin. After naming kumain, hinatid niya na ako sa
bahay. 7PM na kasi, baka pagalitan na naman ako ni Kuya Kriz.“So, sunduin kita ulit
bukas ng umaga?” Sabi niya pagdating namin sa harap ng gate.“Okay.” Nginitian ko
lang siya ng matamis na matamis! “Okay, bye.” “Mark! Wait!” Lumingon siya.Hinila ko
siya at hinalikan sa lips, smack lang syempre.“Paganti sa ginawa mo kahapon bago ka
umuwi. Bye!” He grinned then waved his goodbye.Ayos din naman pala kapag great
kisser ang boyfriend mo no? >.<

=================

Chapter 3. The Kissing Monster Gets Jealous.

Grabe na ito! Sa mga past boyfriends ko, hindi pa ako naka-experience ng ganung
kiss!   Grabe na ito! Parang Mars + Mark = Kalandian! Perfect match! Ngayon ko lang
naalala, hindi kami close bago maging kami... Ano nga ba ang mga alam ko tungkol sa
kanya besides the fact na magaling siya humalik at manyak siya? “Sino yung
kahalikan mo sa labas? I thought may nambasted sa’yo kahapon?” Hinarang ako sa
pintuan ng room ko ni Kuya Kriz.“Pwede bang sa loob na tayo ng kwarto ko mag-
usap?” I snapped at him. Pumasok naman siya sa kwarto ko at umupo sa edge ng kama
ko, ni-lock ko naman yung pintuan ng kwarto ko at nilapag yung gamit ko sa may
study table ko tapos umupo ako sa tabi ni Kuya Kriz.“SO ano nga? Sino yung
kahalikan mo? Diba kakabasted lang sa’yo kahapon?” Tinignan ko ng masama si Kuya
Kriz.“Hindi ba't sinabi mo rin kahapon na play girl ako? Nag e-enjoy lang ako
ngayon sa boyfriend ko.” Nanlaki yung mata ni Kuya.“Boyfriend mo na ‘yun?!” Obvious
ba? Hindi naman ako nanhahalik ng lalaki na hindi ko boyfriend! Unless ako yung
hinalikan!  “Oo, gwapo naman siya, mabait, magaling humalik pero may pagkamanyak
lang.” Natawa ako sa huli kong nasabi.“ANO?!” Sabi na e, aandar na naman ang
pagiging over-protective ni Kuya Kriz!“Kuya, wag kang mag-alala. Nag-promise sa
akin yung tao na di niya ako iti-take advantage.” Hinawakan naman ni Kuya yung
magkabilang balikat ko at inalog-alog ako.“Siguraduhin mo lang! Kapag mas malala
yung ginawa niyan sa’yo kesa dun sa Ezekiel, naku!” Tinawanan ko lang si
Kuya.“Hindi niya magagawa ‘yun, takot niya lang sakin.” Bumitaw si Kuya sabay tapik
sa balikat ko.“Gusto ko makilala ‘yun a? Kikilatisin ko ng mabuti ‘yun!” Tumayo
siya at lumabas na ng kwarto.

Si Kuya Kriz ayos na. Si Renz na lang, ano ba kasing meron kay Mark at kailangan
niya akong hindi pansinin?! Kambal niya pa naman ako! So after kong magshower at
magbihis, pumunta ako sa room ni Renz. Nasa may pintuan ako at kumatok. “Renz?
Pwede ba tayong mag-usap?” Katok pa rin ako ng katok. Natuwa naman ako nang sumagot
siya. “Sige, pasok.” Pumasok ako sa kwarto niya at sinara ang pinto.“Renz, galit ka
ba sakin?” Napatingin siya sakin, nasa harapan kasi siya ng laptop niya.“Bakit
naman ako magagalit sa’yo?” Kailangan niya pa bang itanong yan?! Hindi nga siya
namamansin at laging nagdadabog sa harapan namin ni Mark. Pero hindi ko sinabi
‘yun, syempre, makikipagbati ako e.“E kasi hindi ka namamansin. Tsaka ano bang
meron sa inyo ni Mark?” Umupo siya tapos sumenyas din siyang umupo.“Hindi naman ako
galit sa’yo. Sa totoo lang, naiinggit ako sa’yo kasi crush ko si Mark. Pero after
kong makapag-isip-isip kanina, marami ka ng pinaraya para sa akin kaya I thought
this time, ako naman ang magpaparaya para sa’yo. May onting tampo din ako sa’yo
kasi hindi mo sinabing kayo na! Kailangan ko pa banag malaman sa mga kaklase
natin?” Natawa naman ako sa kanya.“Sa’yo ko kaya pinaplanong unang sabihin pero
umalis ka kaagad nung nalaman mong si Mark yung humigop sa dila ko.” Natawa naman
si Renz sa sinabi ko.“Sorry na, Sis! For being so immature!” Niyakap naman niya ako
ng sobrang higpit.“It’s okay, kambal. So ayan, peace na tayo a?”Humiwalay ako sa
kanya then she nodded.“So, ipapakilala mo ba ako kay Mark?” Baka agawan mo pa
ako... Hmm.“Okay. Siguro bukas, sa uwian.” She smiled. Hmmm...  Umagang-umaga,
naasar agad ako. Kasi naman eh, hindi pa nga ako nakakalabas ng gate amoy ko na
naman yung usok ng sigarilyo ni Mark! Dinabog ko yung pintuan paglabas ko,
napatingin siya sakin. Hindi ko siya pinansin at dire-diretsong naglakad. Ewan ko
ba! Nakakapikon kasi e, ang aga-aga, nagyoyosi! GRRR.“Huy! Ano bang ginawa ko sa’yo
at di mo ako pinapansin?” Di ko pa rin siya pinapansin. “Huy! Pansinin mo naman
ako!” Bahala ka sa buhay mo! Pagdating naming dalawa sa school, pinagtitinginan
kami ng tao tapos pag-uusapan. Nakakahiya naman kasi yung ginagawa ni Mark. Sorry
ng sorry, walang pakialam sa dinadaan at nababangga. Di man lang nagso-sorry! Pero,
hindi nakuntento ang mokong, bigla akong hinila habang naglalakad ako sa
kalagitnaan ng hallway dito sa 3rd floor. Hinarap niya ako sa kanya pero tumingin
ako sa kaliwa. Iiwasan ko na lang siya ng tingin.“May problema ba tayo? Kagabi
naman okay tayo a?” Hindi pa rin ako sumasagot. “Kapag hindi mo ako sagutin this
instance, hahalikan kita dito!” Narinig kong nagreact yung tao sa paligid. Humarap
ako sa kanya at tinaas yung kaliwang kilay ko. Talaga lang ha? As if kaya niy—mpf!
Hinalikan ako ng mokong! I gasped so loudly! Tinulak ko siya at nag walk-out, I
heard him laugh, tapos sinundan niya ako.“Akala mo di ko kaya no?” Tawa pa rin siya
ng tawa. Pumasok ako ng classroom, lahat sila nakatingin sakin, narinig na siguro
nila yung ‘show’ sa hallway. Sa bilis ba naman ng balita sa school na ito! Nilapag
ko yung gamit ko ng padabog tapos lalabas ulit ako pero sumunod ulit siya kaya
hinarap ko siya. “H’wag na h’wag mo akong susundan! Kung ayaw mong
malintikan!” Lumabas na ako ng classroom kahit hindi ko pa naririnig yung reaction
niya. Naglakad ako kung saan-saan. 45 minutes pa naman bago magflag ceremony,
Friday kasi ngayon. Pinagtitinginan ako ng mga nakakasalubong ko. Kaasar, ang hirap
maging instant celebrity dahil sa kahihiyan na ginawa ng boyfriend mo! Sa
paglalakad ko na wala namang direksyong pupuntahan, napadpad ako sa mini-forest ng
school. Marami kasing puno dito kaya siya tinawag na mini-forest. Umupo ako sa
lilim ng isang puno. Pumikit ako at huminga ng malalim tapos sumigaw. “Nakakaasar
ka, Mark! Ayos ka na sana! Mabisyo ka lang! Ipapakilala pa naman sana kita sa Kuya
ko! At bakit kelangan ipahiya mo ako sa buong school?! Nakaka-stress ka!
Hayyyyy!!!” Nako mukha akong sira ulo dito! Nagulat ako ng biglang may
nagsalita.“Ayos kayo sa eksena niyo kanina ng boyfriend mo a?”Kahit kilala ko kung
sino yung nagsalita, nagkunwari akong hindi, instead hinanap ko siya. Luminga-linga
ako sa paligid.“Sino ‘yan?” Lumingon-lingon ako sa paligid. I heard him chuckle.
Nagulat ako ng may manggaling sa taas at bumagsak sa harapan ko sabay umupo. “E-
Ezekiel?”“Ganyan ka pala kapag naiistress ka sa boyfriend mo.” Narining ko siyang
tumawa ulit. Parang nakakalimutan kong binasted niya ako. Natutunaw niya na naman
yung puso ko. Dati, tingin lang namin na nagtatama, kinikilig na ako. Ngayon pa
kayang kinakausap niya ako at tumatawa sa harapan ko?“Sa lahat-lahat naman ng
makakarinig... Bakit ikaw pa?!” He sighed. Napalingon ako sa
kanya. “Ezekiel...” Napatingin siya sakin.“Zeke na lang.” Wow. Close na kami?“Okay.
Pwede bang magtanong?” He smiled at me.“Nagtatanong ka na kaya.” Pfft.
Pilosopo.“Geez. Ang pilosopo mo. I meant another question.” He chuckled then he
nodded. “May split-personality ka ba?” Natawa naman siya sa tanong ko.“Bakit mo
naman natanong ‘yan?” He asked after he recovered from his laugh. “E kasi... diba
nung isang araw lang pinaiyak mo ako, tapos kahapon sinalba mo ko dun sa monstrous
ex mo at parang ikaw naman ang aaway sakin tapos ngayon, nagtatawanan tayo.” Naging
seryoso naman siya bigla tapos yumuko, nagulat ako ng hawakan niya yung kamay ko.
Teka, na-realize niya na bang mahal niya ako? “Sorry sa mga nasabi ko. Masyado
akong naging harsh sa’yo. Sana mapatawad mo ako.” Oh. Akala ko naman kung ano
na...  Nag-bell na, nginitian ko siya at tumayo. Bago ako umalis nagsalita muna
ako, mga sagot sa sinabi niya. “Ayos na sa akin na nag-sorry ka.” Naglakad na ako,
nagulat ako ng hawakan niya yung braso ko.“Kung mas maaga sana kitang nakilala,
sana hindi na kita sinaktan. Mars, please, hayaan mo akong itama lahat ng maling
nagawa ko sa’yo.” Bumitaw siya at umalis na.Oh-kay... What was that?! Habang
nandito ako sa pila habang nagfa-flag ceremony, napapansin kong panay ang lingon
sakin ni Mark galing sa kabilang pila. Napatingin naman ako kay Zeke na nakatulala
somewhere. Napaisip naman ako sa nangyari kanina... Paano kung nag-confess nga
sakin si Zeke? Paano na si Mark? Ngayon ko lang naisip si Mark. Sa pagkakaalam ko,
walang bisyo si Zeke, si Mark obviously, meron. Gentleman sa lahat ng nagiging
girlfriend niya si Zeke, si Mark, manyak na nga harutitat pa! Pero kahit ganyan si
Mark at ilang araw pa lang kaming close at ‘kami’, na-attached na ako sa kanya.
Tsaka, kahit manyak siya nag-promise siya sa aking hindi niya ako babastusin at
aabusuhin. Pero, pareha rin namang kakaunti lang ang alam ko sa kanilang dalawa.
Siguro, someday, kung babalik ‘yang tanong na ‘yan sa sa utak ko, alam ko na ang
sagot. Kasi, for sure, mas makikilala ko pa sila. Ngayon nga pala ang homeroom
subject namin at talaga namang palaging nakatingin sakin si Mark. Napapansin na nga
ng teacher namin. Laging ba namang nakangiting aso sa akin.“Balita ko may
naghalikan daw sa corridor kanina? LQ pa daw ng ganung lagay!” Tawa ng tawa yung
teacher namin. Naramdaman ko naman ang pag-init ng magkabilang pisngi ko at mas
lalong hindi nakatulong yung mga kaklase ko sa pagtili at pang-aasar! “Sino nga ba
yung dalawang ‘yun? Magsitayo nga!” Sabi ni Sir na natatawa. Tumayo naman si Mark
na nangangamot pa ng batok habang kinukulit ako ng mga kaklase ko na tumayo, tatayo
na sana ako nang may marinig akong sumigaw.“SIR, MAY I GO OUT?!” Natahimik yung
klase. Tumayo siya at diri-diretsong lumabas ng classroom. Nagtaas naman ako ng
kamay.“May I go out also?” Narinig ko namang mag-‘awwww’ yung kaklase ko. Eto ang
huling paraan para makatakas ako.“Ms Ochoco, antayin mong bumalik si Mr
Bautista.” AMP naman!“Puputok na pantog ko, Sir! Please?!!!!” Tumango na lang si
Sir at tumakbo ako palabas. Narinig ko pang nagsalita si Sir.“Paano ba ‘yan, Mr
Villareal? Nasusulutan ka na ata?” Nagtawanan ang buong klase. Naku! Napahiya ko sa
klase si Mark! Bad, Mars! Bad!!!! Tumakbo ako paputang mini-forest. Nakita ko
siyang naka-higa sa sanga ng puno. Lumapit ako sa kanya. Nakapikit lang
siya.“Zeke?” Napabalikwas siya kaya muntik na siya mahulog.“Naku! Sorry! Muntik ka
ng mahulog dahil sakin!” Sabi ko after niyang bumaba ng puno. Nginitian niya lang
ako.“What brings you here again?” Umupo siya dun sa lilim.“Uhm, umiiwas sa
intriga.” Sabi ko sa kanya. Siya naman sumenyas na umupo ako sa tabi niya. Umupo
naman ako.“Mas iintrigahin ka dahil sa pagsunod mo sakin.” He chuckled.“Bahala
na.” Huminga ako ng malalim at ngumiti. “Ang saya ng ganitong feeling no? Nakatakas
ka sa problema mo...” He chuckled again. Bakit ba napakamasayahin nito
ngayon?“Pwede mag tanong, Mars?” Tumango lang ako tapos tumingin ako sa
kanya. “Kailan pa kayo naging mag bf/gf ni Mark?” Oh... Sasabihin ko na after yun
ng binasted niya ako? Iisipin niyang rebound ko si Mark.“Hindi ko rin alam. Basta
naging kami na lang.” He sighed.“Mahal mo ba siya?” Lumakas yung tibok ng puso ko.
Anong isasagot ko?! Ano?!“O-Oo naman.” I’m such a big fat liar!“Pwede bang kapag
nagsawa ka na sa kanya, sakin ka mapupunta?” Nanlaki yung mata ko. Sheeet. Eto na
yung inaantay ko sa tanang buhay ko pero bakit hindi ko siya ma-feel?! Bakit parang
hindi pa ito ang tamang oras?“I-I think I should go.” Tatayo na sana ako ng hawakan
niya yung kamay ko.“Stay.” Hindi kami nag-usap pero magkahawak kami ng kamay. Bakit
ganun? Eto yung gusto kong mangyari pero feeling ko mali! Kapag nakita ba kami ni
Mark, magagalit kaya siya? Kapag nalaman niyang umamin sakin si Zeke, magagalit
kaya siya? Teka... bakit ko ba siya iniisip? Hindi ko namalayang nakatulog na
kaming dalawa at nakaunan ako sa balikat niya at nakaunan siya sa ulo ko. Nagising
ako, pero mukhang tulog pa siya. I-cherish ko muna siguro yung moment! Ang bango
niya... Nakaka in-love yung pabango niya. Sana pabango na lang siya! Tinignan ko
yung kamay niyang nakahawak sa kamay ko.
Para silang puzzle pieces na meant na magkadikit para maging buo kami.Hayyy...
Tama ba itong ginagawa ko?“Uhm, Zeke?” Gusto ko ng matapos to. Nagi-guilty ako eh!
Parang mali tong ginagawa ko!“Yes?” Kanina pa siya gising.“Kanina ka pa gising?” He
chuckled.“Sino namang nagsabi sa’yong natutulog ako?” AMP. Kaasar naman!“I think I
should really go now.” Binitawan ko yung kamay niya at umayos siya ng upo. Tumayo
naman ako at nagpagpag. “Sige, babalik na ako.”“Tandaan mo yung sinabi ko ah?
Andito lang ako kung sakaling magsawa ka na sa kanya.” Oh my God, Zeke. What
happened to you?! Pagbalik ko ng classroom, lahat sila nakatingin. Lumapit agad
sakin si Renz. Halata sa mukha niya ang takot at kaba. “What’s... up?” I asked
her.“Si Mark...” A-Anong...?!“A-Anong nangyari kay Mark?!” She looked down.“Na
badtrip siya bigla nung lumabas ka, ang tagal mo pang nawala. Tapos lumabas din
siya, hinanap ka ata. Tapos nalaman na lang naming may binubugbog na
siya!”  Nanlaki yung mata ko!“What?! Where is he?!” Tumingin ulit siya ng diretso
sakin.“Nandun siya kay Madam M, sa Order and Discipline Office.” Di ko alam kung
bakit pero napatakbo talaga ako papuntang ODO. Sakto namang papalabas siya at
lumabas na rin yung nabugbog niya at wala man lang galos sa mukha niya pero yung
nabugbog niya... kawawa.“Mark! Ayos ka lang ba?” Tanong ko sa kanya pagkalapit ko.
Tiningnan niya lang ako. Ang cold niya...“Ayos lang ako.” Bumilis yung paglalakad
niya kaya sinabayan ko yung phasing niya. Naman! Ano bang topak nitong lalaking
to?!“Mark, ano bang nangyari? Bakit ka ba nakipagsuntukan?” Huminto siya then he
glared at me.“Gusto mo ba talaga malaman kung bakit?” Men, hindi ko siya gusto
kapag ganito siya!“Oo.” He looked away.“H’wag na, wala ka rin namang
pakialam.” Tapos nag walk-out siya. Oh my... ano bang nangyayari sa mga tao
ngayon?! Uwian na at hindi niya pa rin ako pinapansin... Ano ba talagang meron sa
kanya?! Diba nga dapat galit pa ako sa kanya dahil sa bisyo niya? Pero bakit
sobrang alalang-alala ako? Syempre naman!

Nakipagbugbugan yung boyfriend mo ng hindi mo alam yung dahilan! Nung nag-bell siya
yung pinaka-una sa lumabas, lahat nga sila nagtinginan samin. Ewan ko pero naiiyak
na ako? Feeling ko may part na may kasalanan ako sa kanya. Gahd! Guilty talaga ako
kahit saang anggulo mo tignan! Pero bakit naman siya magagalit diba?! Were not
‘emotionally’ together.  Paglabas ko, wala siya. Sabi na, isa ako sa mga dahilan
kung bakit siya nakipagbugbugan. Ewan ko pero tumulo yung luha ko. Siguro kasi
hindi lang ako sanay na kaaway yung mga palagi kong kasama, kapag nakakaaway ko
yung tropa ko naiiyak talaga ako. Pati si Kuya at Renz. Nakayuko ako habang
naglalakad palabas ng school gate, paano ba umiiyak ako. Hindi naman hagulgol.
Tamang tahimik na iyak lang. Nagulat ako ng may tumabi sakin habang naglalakad.
Hindi na ako lumingon kung sino siya dahil naamoy ko yung usok ng sigarilyo.
Nagulat ako ng kunin niya yung gamit ko tapos hinawakan niya yung kamay ko. Hindi
ito direksyon papuntang bahay ko o bahay niya. Kaya nagtanong ako kung saan kami
papunta.“Saan tayo pupunta, Mark?” Tumingin ako sa kanya na nakakunot pa rin ang
noo.“Sa condo ko.” Matipid niyang sagot. Pagdating namin sa condo niya, nilapag
niya agad yung gamit niya at ni-lock yung pintuan. Tumingin ako sa kanya, hindi ko
na ma-contain yung curiosity ko.“Mark, magtapat ka nga sakin, bakit ka ba
nakipagsuntukan talaga?” Tumingin siya sakin ng masama.“Gusto mo talagang malaman
kung bakit?!” Sigaw niya sakin na pagalit.“Oo!” He grabbed my arms and twist it,
napangiwi naman ako sa sakit. “Mark! Nasasaktan ako!”“Sa tingin mo, sinong matinong
boyfriend ang matutuwa kapag nakita niyang may ka holding hands yung girlfriend
niya at nakaunan sa balikat ng ibang lalaki?!” WHAT?! Nakita niya?!“I can
explain!” Nagpupumilit akong pumiglas. Nagulat ako ng ibato niya ako sa kama at
pinunit yung damit ko then he pinned me down and kissed me aggressively, iyak na
ako ng iyak. I thought he won’t take advantage of me... I was wrong. Dead wrong. He
kissed my neck. Iyak ko lang talaga ang maririnig sa kwarto. But he suddenly
stopped then sit up. I burst into tears, halos hindi na ako makahinga. He made me
sit down then he hugged me tight. Na-realize niya siguro yung kagaguhang ginagawa
niya.“Diba sabi mo rerespetuhin mo ako? Ano tong ginagawa mo?” I said between my
sobs.“I’m sorry... I’m sorry...” I heard him whisper into my ears. I just sat
there, letting this stranger hug me like he didn’t do anything to me. “I’m sorry...
Nagdilim yung paningin ko. I didn’t know what I was thinking... I’m so sorry... I’m
very sorry...” He pulled away then he wiped my tears.“I’m teribly sorry... Hindi mo
lang alam kung anong selos ang naramdaman ko. Gusto na ata kita, Mars.” And with
that I burst into tears again.

=================

Chapter 4. The Steamy Long Kiss.

Iyak pa rin ako ng iyak. Si Mark naman, nakaupo lang sa kama. Pinahiga niya kasi
ako tapos kinumutan, kaya ito nagmumukmok sa kama niya. Ikaw ba naman, muntikan ng
ma-rape magiging masaya ka pa? Magse-celebrate ka pa?! Humarap siya sakin tapos
inabot yung pisngi ko at pinunasan, tahimik lang siya. Halata sa mata niya ang
guilt at pagiging concerned. Dapat lang!“Tsk. Pano ka uuwi nito...” Sabi niya sakin
in a low voice. Oo nga, papano to?“Hindi naman siguro ako pwedeng umuwi nito
no?” Sabi ko sa kanya after kong umiyak. Hikbi nga lang ako ng hikbi. “Gusto mong
tubig?” Tumango lang ako. Umalis na siya tapos pumuntang kusina. Kakaiba itong
condo niya. Walang pintuan yung mga kwarto, lahat nakadivider lang. Kung tumira
kaya ako dito? Kahit isang gabi lang? Ano kayang mangyayari sa amin? OOOOHHHH. Wag
naman sana. I’m not yet ready. Pumasok na siya sa kwarto at inabot sakin yung robe
tsaka isang basong tubig. Ininom ko naman. Naiilang siya tumingin. Gago pala siya
e!. Mamunit daw ba ng damit?“S-So, pano ka uuwi?” Tumingin siya sa kisame.“Pwede
bang dito ako matulog ngayong gabi?” Napatingin siya sakin at halos luluwa na ang
mga mata.“HA?!” Hindi ako bingi! ARGH!“Hindi naman siguro ako pwedeng umuwi nito,
iisipin nilang na-rape ako though frustrated lang.” Napakamot siya sa ulo.“Tumawag
ka na sa inyo.” Inabot niya yung cellphone niya. Hindi ko tinanggap, imbes humiga
ako. Walang pakialam kung nakabalandra na yung dibdib ko sa kanya.“Wala namang
pakialam sakin magulang ko.” Nagulat ako ng may bumalot sakin kumot.“Umayos ka nga!
Nasisilipan na kita e!” Tumingin ako sa kanya ng masama.“Para ano pa’t tatakpan
ko?! Nakita mo na kanina!” He blushed. Bading talaga to! Tumayo siya bigla.“Sige.
Ibibili lang kita ng pantulog mo.” Sabay alis. WHATDA?! Ibibili?!  Hinabol ko siya
pero ang bilis niyang mag-disappear. Tanga naman nun! Pwedeng damit niya naman ang
gamitin ko. Teka, edi wala naman akong undergarments nun! Ang bobo ko rin! Nilibot
ko yung condo niya. Di mo akalaing lalaki ang nakatira. Ang linis kasi! Teka, malay
mo may housekeeping dito! Bumalik ako sa kama at humiga. Napatingin ako sa gilid at
nakita ko yung laptop niya. Tumayo ako tapos inabot ko. Mabuksan nga.  Pumunta ako
sa My Documents, then sa may isang folder na ang title ay Claudine. At ang sabi nga
nila diba? Curiosity kills! Nagulat ako ng may makita akong picture na may
kahalikan siyang babae! OH MY GOD~ What the hell is this?! Nilipat-lipat ko pa,
hanggang sa halos lahat ng kiss na naturo niya sakin nakita ko na dito sa folder na
binuksan ko! And then, the next folder, ganun din! And then the next... lahat ng
sumunod na folder na name nang girls, puro kiss ang nakikita ko! OH MEN~ He’s a BAD
BOYFRIEND! UGH! I hate him! Tinignan ko kasi yung mga date ng pics, jusko! Yung
iba, kahapon lang! Nakakainis siya! Bakit ako naiinis?! Well, aside from the fact
that he’s cheating on me, kung makapag-react pa siya kaninang kasama ko si Zeke,
akala mo mari-rape niya na talaga ako dahil sa selos! Pero ano to?! Hmmm... I know!
He’ll pay for this BIG TIMEEEE!  Hours later, dumating na siya. Sinalubong ko siya
nagulat siyang hindi nakatakip yung blouse ko sa dibdib ko. Napatulala siya. Hinila
ko siya tapos sinara ko yung pintuan, inilagay ko yung mga braso ko sa balikat
niya.  Napansin kong may nagfo-form na beads of sweat sa noo niya. Hmmm~ Mukhang
may ginawang kagaguhan ito behind my back, at mukhang ngayon-ngayon lang din!“A-
Anong meron?” Nagtataka siya siguro sa kinikilos ko ngayon. Tutal, napatunayan kong
tumatalab talaga sa kanya ang seducing powers ko, gagamitin ko ito ngayon. Nilapit
ko yung bibig ko sa tenga niya at nagsalita. “Wala lang~ Masama ba itong ginagawa
ko?” I said with a husky voice. Patay ka sakin ngayon!“M-Magpalit ka kaya m-
muna?” May kagaguhan nga itong ginawa.“Bakit ka nauutal, Mark? Is there
something... wrong?” Di ko pa rin nilulubayan yung tenga niya. “W-Wala naman.
Naiilang lang ako sa ginagawa mo.” I pulled away. But I maintained an eye
contact.“Naiilang ka? Bakit naman? May ginawa ka talaga sigurong kagaguhan.” I
crossed my arms.“I didn’t do something stupid behind your back.” Napataas naman ang
kilay ko.“Oh really? Kiss me, then.” Napakamot siya sa batok niya tapos unti-unting
lumapit at hinalikan ako. Syempre, hindi smack! May galaw syempre! Sa kalagitnaan
ng halikan namin, tinulak ko siya.“What?” Sinundan niya ako papuntang kwarto
niya.“Bakit lasang strawberry ang lips mo? At mapula?” He looked uneasy. Kinapa
niya yung labi niya.“Hindi ah! W-Wala to. Tsaka bat naman mamumula?” I smirked at
him.“I dunno. Maybe because you kissed another girl behind my back. Lip gloss niya
siguro yang kumapit sa labi mo.” His face went red.“Hindi nga! Ang kulit mo
naman.” Kinuha ko yung paper bag na hawak niya. Eto na siguro yung pantulog
ko.“Sabihin na nga nating, hindi ka humalik ng ibang babae kanina. Pero paano mo
madi-deny yung picture sa laptop mo? Marami kang kahalikan dun, nakapost pa ang
date.” He gasped then he looked at his laptop. Then he muttered “Shit.” Bago ako
pumasok ng banyo, humarap ako sa kanya. Hindi siya mapalagay, halatang-halatang
guilty sa ginawa. Then I spoke. “Kapag inulit mo to, babalik ako kay Zeke. Gusto ko
ako lang, Mark. Gusto ko ako lang ang makakatikim sa’yo.”And then I went inside the
bathroom and took a shower. Pagkabuklat ko nung paper bag, natuwa ako sa nakita ko!
Granny panties! Syempre may brassiere na rin na kasama! Hindi man lang nag-abalang
maghanap nang VS store! And spongebob PJ’s! I LOVE IT! Then tooth brush and other
girl stuff. Ayos na rin ito, at least comfy matulog mamaya! Lumabas ako ng
bathroom, nagpupunas ng hair sa towel. Nakita ko siya, nakaupo sa kama at nagla-
laptop. Baka may videos pa siya ng mga kisses niya sa girls niya, baka V-LOG niya.
Umupo ako sa harapan niya. Tumingin naman siya sakin, nakipag eye-to-eye ako.
Tinanggal niya sa lap niya yung laptop at itinabi sa bed side table. Then umurong
papalapit sakin hanggang sa magkatabi na kami.“What?” He hugged me tightly then
snuggled on my neck.“Sorry na! Promise ko sa’yo, hinding-hindi na ako hahalik ng
ibang babae, ikaw lang!” Natatawa naman ako sa actions niya, though kami nga, hindi
naman kami emotionally attached sa isa’t isa. Nagsisimula pa lang siguro! “Fine.
Fine. Nakakaasar ka kasi, ang galling-galing mo magselos tapos ikaw din naman pala
itong hindi naman loyal! Isa ka ring two-timer. AMP.” Hinigpitan niya ulit yung
yakap niya.“Sorry na talaga.” He made me stand up tapos kinaladkad ako papuntang
kusina at pinaupo ako sa hapagkainan. “Dahil ako ay isang pasaway na boyfriend.
Babawi ako sa’yo. Magiging slave mo ako for this whole night.” I grinned at
him.“That would be great!” I swear I saw him swallow hard.  Pinagluto niya ako ng
CPA, as in Chicken-Pork Adobo. Ang sarap nga e! May future maging asawa! Natawa nga
ako ng isang beses kaya nabulunan ako, nataranta naman ang loko at napatakbo sa ref
para makakuha ng tubig. Pinanom niya naman agad ako.“Okay ka na?” He looked so
concerned.“Yup. Thanks.” He grinned.“I thought you need a CPR.” Nako. Banat ba
yan?! Baka banatan ko siya! “I think I need it later.” I winked at him. Parehas
kaming naghugas ng plato then we brushed our teeth, then pumasok na nang kwarto.
Umupo siya dun sa may sofa niya at naghahandang humiga.“Hey. Don’t tell me, dyan ka
matutulog?” He looked at me.“Yup. Bakit naman hindi?” I rolled up my eyes.“As if
naman sanay ka dyan. Lika na! Tabi tayo!” His face went beet red.“Wag na! Baka may
magawa akong hindi maganda sa’yo.” I grinned at him.“Hindi ‘yan, baka ako pa nga
ang may gagawin sa’yong masama.” He let out an exasperated sigh then he stood up
and went beside me on the bed. Humiga na rin siya sa tabi ko. He looked so tensed.
Baka hindi na ‘to gumalaw. Silly boy! Humarap ako sa kanya tapos yumakap. Ako
mananantsing ngayon.  Napaharap siya sa akin, so few inches na lang ang layo ng
faces namin. I naughtily smiled at him and so he did.“You’re such a naughty
girl.” He grinned.“And so  are you.” Linapit ko yung mukha niya sa mukha ko. “What
do you want?” He asked while smiling.“Naalala kong hindi mo pa ako natuturuan
today. So pwede bang magturo ka na ngayon mismo?” I smiled at him.“Are you
sure?”“Yep. Never been this sure.” I grinned. Nilapit niya yung labi niya. Then he
kissed the corners of my lips then we kissed torridly. After a few minutes, we’re
both gasping for air. Shit. That was soooo hot. I turned to looked at him, I saw
him smiling. He looked at me then he winked. He caressed my face.“Want another
round?” He grinned.“Hell yeah.” I grabbed his collar then I kissed him again. We
kissed like there’s no tomorrow. Grabe na ito, it was like we were trading our
salivas! Oh my God... I sound like a slut! He suddenly stopped. Nabitin ako.“Kiss
me until the sun comes up.”

Right now, the kiss is getting hotter and hotter by the second! He would suck my
tongue then explore my whole mouth. Syempre, ginagawa ko rin ‘yun. I’m just giving
back the favor!At ngayon talaga, masasabi kong painit na ng painit. Naramdaman kong
hinahalikan niya na ang pisngi ko, papuntang tenga, todo layo naman ako sa sobrang
kiliting naidudulot nito, nung natapos siya sa pagni-nible ng tenga ko, napunta
siya sa leeg ko. Nagulat naman ako sa sunod niyang ginawa!“Bakit mo ko nilagyan ng
chikinini?!” Lumayo ako sa kanya. Tumingin lang siya at tumawa. “May nakakatawa
ba?” Taas kilay at pagmamataray kong tanong.“Ikaw.” He smiled playfully.“Anong
ako?!” I asked, irritated.“Wala lang.” Hinila niya ulit ako pahiga ng kama niya,
sumunod naman ako. GAGANTIHAN KO SIYA! “OK fine. Kiss na lang ulit tayo.” He kissed
my lips passionately again. Ako naman yung humalik sa leeg niya at sunud-sunod ang
paglagay ko ng chikinini sa leeg niya! Hindi naman siya pumalag pero tawa siya ng
tawa. May kiliti siguro to sa leeg!“Bakit ka ba tawa ng tawa?” Humiwalay ako sa
kanya at umupo ng maayos sa kama.“Nakakatawa ka kasi.” he grinned.“Kanina ka pa!
Ano ba kasi talaga ang nakakatawa sa akin?!” Namula ako bigla. Papansin kasi ‘to
e!“Masaya lang ako na girlfriend kita. Lika na ulit, sige na!” Kinumbinsi niya ako
ng kinumbinsi na humiga, ayoko nga! Papansin siya! Buset!“Hihiga ako but in one
condition!” His eyebrows met.“Ano yun, labs?” He grinned.“Labs your face! Bukas,
mag malling tayo pero ako mamimili ng susuotin mo, okay?” He nodded then pulled me
hard, nag landing tuloy diretso yung mukha ko sa mukha niya.Hindi niya naman
masyado ini-enjoy yung make-out sessions namin no? “Ayokong mag suot ng polo shirt
lang!” Eto na ang ganti ko!“Eh bakit ba?!” Nakabihis na ako ngayon, kasama pala ito
sa mga pinamili niya kagabi, di ko napansin, my bad!“Makikita yung mga chikinini ko
sa leeg!” I grinned.“Fair lang tayo no! Kita rin naman ang hickey na nilagay mo sa
akin a?” His face reddened.“Okay lang naman sana kung isa, pero sampu yung ginawa
mo!” This time I had to laugh! You should have seen his face! Nakumbinsi ko pa rin
siyang suotin yung polo shirt, holding hands kaming naglalakd sa mall. Natatawa nga
ako sa mga babaeng nakakasalubong namin, ngiting-ngiti kay Mark tapos mapapatingin
sa kamay namin yung babae sabay sisismangot. Isang beses nga nagCR lang ako saglit,
pagbalik ko may tatlong kausap na babae. Lumapit ako ng dahan-dahan. Hindi niya
napansing nandun na ako sa tabi nila at naka crossed arms na ako on my chest with
matching one brow raised.“Sige na, pogi! Sumama ka na kasi samin!” Pumulupot sa
kanya yung isang babae.“Sorry, Miss! May girlfriend na ako!” Pumulupot naman sa
kabilang braso niya yung isang girl.“One night lang naman eh!” Eww. Can I say
gross?  “Sorry girls! I’m too tired from last night with my girlfriend.” WHAT?!
Siraulo!“So kaya ka pala may hickeys dyan?” Sabi nung third girl na nasa harapan
niya na unti-unting lumalapit. Malapit na yung face nung girl sa boyfriend ko and I
think she’s going to kiss him!“Ladies, if I were you I’d go away right now as fast
as I can. Wanna know why?” Bakit? Papatayin mo ba sila?  “Bakit, pogi?” Lalong
humigpit yung pagyakap nung isang girl.“Coz my girl is right there—” Tinuro niya
kung nasaan ako,“—and she’s about to pull every strands of your hair in your
body!” Nagkalasan yung kapit ng mga linta. Ngumiti lang ako sa kanila, actually
hindi siya friendly smile, it’s a SMIRK.  “Ano bang meron sa mga babaeng yun? Tsaka
ano yung pinag-uusapan niyo?” Though alam ko na yun, still I have to play
innocent.“Nothing, really.” He reassured me with his arms wrapped around my
shoulders.“I heard something like ‘one night lang naman’ dun sa isang girl na
mukhang may tipus.” Lumalabas ang pagiging meanie ko.  “Nagyaya kasi, foursome
daw.”  Can’t he stop being so honest? He needs someone to filter his mouth! “Like
EEEEWWW!” Sabi ko na nandidiri.“Arte nito! Parang hindi naman natin gagawin yun sa
future! I was planning a fivesome nga e—”“Shut the fuck up, you perv!” Kinalas ko
ng malakas yung pagkakaakbay niya sa akin at nag walk-out, sinundan niya naman
ako.“UY! Nagjo-joke lang naman ako!” I glared at him.“Well I don’t find it
funny.” I continued walking.“Babe naman!” He grabbed my arm.“Don’t call me babe! I
hate it! And I hate you!” Hindi ko napansin na nakalabas na ako ng mall. Hindi na
niya ako sinundan! What a jerk!“Pwede bang kapag nagsawa ka na sa kanya, sakin ka
mapupunta?” Bigla kong naalala ang mga katagang sinabi ni Zeke.Actually, nagsasawa
na ako sa kabastusan ni Mark! Tama, close na rin naman na kami ni Zeke at para
naman sa kanya naman talaga ang puso ko, babalik na ako sa kanya!Kahit na dahil din
sa kabastusan ni Mark, kaya ako nahuhulog sa kanya.  Shit. Wala akong load! And I
don’t have Zeke’s number! How will I be able to contact him?! Mukhang nawawala pa
ako! Sorry for being stupid but I’m not familiar with this fucking mall’s
surrounding! Mukhang napadpad na ako sa lugar ng mga squatters! At pinagtitinginan
nila ako! OH MY! Somebody, please help me! “Miss, na wawala ka ba?” Napalingon ako
dun sa mamang mukhang goons.“Opo e, alam niyo po ba kung saan yung sakayan pabalik
sa mall na ‘yun?” Turo ko dun sa mall. Medio malayo na rin kasi ako.“Halika, sumama
ka sakin.” Hinila ako nung mamang mukhang goons, napansin ko namang mukhang
papalayo na kami sa mall na dapat pupuntahan ko kaya nagsalita na ako.“Hindi niyo
naman ata ako dadalhin pabalik sa mall! Saan mo ba ako dadalhin?!” Nagpupumiglas
ako sa paghawak nung lalaki.“Sino bang may sabing dadalhin kita dun?! Sa byaheng
langit tayo!” Sa gwapong si Mark nga di ako pumayag sa kanya pa kayang mukhang
goons!?“WAAAAAHHH! RAPISSSSTTTT!” Tinakpan niya yung bibig ko at kinaladkad ako
papasok ng isang van pero may humila sa akin palabas! Si MARK!!!Sinapak niya yung
goons, nagulat ako nung dumami sila! Nag-alala naman ako kay Mark, may sugat na
siya sa side ng lips niya! Nagdudugo! Pero parang nangangarate yung boyfirned ko,
puro round house kick yung nakikita ko! Napabagsak niya naman lahat at hinila na
niya ako at sinakay sa kotse niya.Hindi ko alam kung bakit pero iyak ako ng iyak.
Ang saklap naman ng buhay ko! Dalawang beses na akong muntikang ma-rape! At yung
pumigil sa pangalawa ay yung pang-unang nag-try! “Gusto mo bang ihatid na kita sa
inyo?” Napahinto ako sa pag-iyak, tinignan ko siya. Nakatingin lang siya sa
windshield.“Ayoko pa.” He sighed.“Saan mo gustong pumunta?” He asked calmly.“Balik
na lang tayo sa condo mo.” Napatingin siya sakin, then binalik sa wind shield at
nanahimik na lang kami pareho.Tahimik kaming pumasok sa may condo niya, at first
hindi ko alam ang gagawin ko. Magso-sorry ba ako? Ano ba?!

 Pumasok siya sa kwarto niya, pumunta naman ako ng kusina para uminom ng tubig. Ano
ba naman, naha-hyperventilate ako nito!Pumunta ako sa may CR, kinuha ko yung first
aid kit sa medicine cabinet. Then pumunta ako sa kwarto niya at nakita ko siyang
nakaupo dun sa upuan sa harapan ng windowpane. Actually, maaga pa. Alas dose pa nga
lang. “Mark?” Pansinin mo ako, please!“Bakit?” Lumapit ako sa kanya ng paunti-
unti.“Gamutin ko yung sugat mo a?” Tumango lang siya.WOW naman. Ano ito? Cold
treatment? Hello?! Muntik ng ma-rape ang girlfriend mo! Baka nakakalimutan mong
kelangn niya ng comfort?! ARGH!Pero dahil sinave niya naman ako sa mga goons na
yun, di ko muna siya aawayin. Papalampasin ko muna ito, kahit masakit.Nakatitig
lang siya sa akin habang ginagamot ko yung sugat niya sa labi. Paano ko siya
mahahalikan nito? May sugat! Masasaktan siya! “Bakit ka sumimagot?” OOOOPPPPSSSS.
My bad. Napansin niya ang pagsimangot ko!“Kasi naisip kong... di na kita
mahahalikan.” Namula siya bigla.“Bakit naman?” Himawakan niya yung kamay
ko.“Masasaktan ka dahil dyan sa sugat mo.” He smiled.“Kaya ko namang tiisin kahit
anong sakit para sa’yo.” Di ko napigilan at napaupo ako sa lap niya at yumakap.
Iyak ako ng iyak.“Sorry for being such a brat! Sorry for being soooo sensitive!
Sorry for being so immature! Sorry for making you feel bad! Sorry! Sorry!” Tawa
naman siya ng tawa.“I’ll forgive only if you get out of my lap.” Then suddenly I
felt something twitch between his legs. I pulled away to that hug and kissed
him.“Hard, eh?” He chuckled then he brushed his lips against mine.

For all I care what will happen now, but I’m sure I’ll never regret doing it.

=================

Chapter 5. The Kiss in Public.

Nakatalikod ako ngayon sa kanya, nakahiga sa kama at balot na balot ng kumot. Ghad!
I can’t believe that I did that! I’ll take back what I said, pinagsisisihan ko
‘yun! Ano na lang sasabihin ng iba kapag nalaman nila yun?  Nagulat ako ng
naramdaman kong yumakap si Mark sa likuran ko.“Mars...” Bulong niya sa tenga ko.
Ayoko siyang pansinin! Nahihiya ako! Alam ko na, magtutulog-tulugan na lang ako.
“Alam kong nagtutulog-tulugan ka lang. Pansinin mo nga ako.” Hindi ko pa rin
dinilat yung mata ko. “Ano bang problema? Kapag hindi ka pa dumilat dyan, ilalaglag
kita dito sa kama.” Napadilat ako ng di-oras. Hinarap niya ako sa kanya. “Ano bang
problema?” Namula ako bigla. “Nahihiya ako sa nangyari.” I swear my face is beet
red now.“Wala namang nangyari satin.” He chuckled.“Pero nakakahiya pa rin! Ako yung
nag initiate nun, tapos ikaw yung tumanggi.” He brushed his hand on my hair.“Ako
naman talaga yung dapat tumanggi. I don’t wanna break my promise. Diba sabi ko
rerespetuhin kita? Ganito na lang... let’s just forget about it.” He smiled
sincerely.“Thanks.” He brushed his lips on my forehead. Ilang araw na akong nandito
sa condo niya. I’m still enjoying my stay. Monday na nga ngayon, tinamad kaming
pumasok kaya ito, nagtatawanan kami habang nakahiga sa kama. Nagkukwentuhan kami
about sa mga pasts embarrassments namin.“OH MYYY! Hahaha! I can’t believe you were
kissed by a fag! Hahaha! He’s sooo lucky!” We laughed in unison.“But you’re the
luckiest. Kissing me all day? Sinong hindi maiinggit sa kalagayan mo ngayon?” Here
we go again, him being sooo conceited.  “Whatever.” I rolled my eyes.“Whatever pala
a?” Suddenly he tickled me! Wala naman akong magawa kundi tumawa ng tumawa.  And
saan pa ba mauuwi ang kilitian? Syempre sa halikan.  Suddenly his cellphone
rang. “Hello?” Napaupo siya bigla and so am I. “Yeah, she’s with me.” He scratched
the back of his head. “Mkay, bye.” After hanging the phone, he looked at me.“Who
was that?” I asked.“Si Zeke.” Zeke? Why would he call?“Bakit daw?” I asked
again.“Nasa school daw parents mo, hindi daw sila magrereklamo kapag nagpakita tayo
ngayon.” I frowned.“Awww. Ano na naman bang meron sa bahay?! I’m still enjoying my
stay!” I scratched my head.“But I don’t want you to get into trouble again.” He
brushed his lips on my forehead then he stood up. He helped me stood up then we
hurried to go to school. Pagkadating namin, mukha kaagad ni Mama ang sumalubong sa
amin.“Saan ka na naman nagsuot bata ka?!” She hugged me tight then I saw Papa
fiercely looked at Mark.“Ikaw ba nag-uwi sa anak ko? Anong ginawa mo sa kanya?!” He
asked hotly.“Sir, I didn’t do anything bad to your daughter.” Papa closed the space
between them by grabbing Mark’s collar “You stay away from my daughter or
else...” This time I think I had to intrude, I went between them and grab a hold of
Mark’s arm then I looked fiercely at Papa’s eyes.“Shut up, Dad.” Then I dragged
Mark away from my parents. Umupo ako sa may field. Bahala na, iiyak ako dito.
Bwisit naman si Papa! Bakit ginanun niya si Mark?! Yun na nga lang yung taong
nagpapasaya sakin, sila na nga ‘tong palagi na lang ako ang nakikitang masama at
palagi na lang pinapasama yung luob ko sa pagko-compare sakin sa mga kapatid ko.
Kay Mark ko nga lang nakita na may importansya din naman pala ako! Sa kanya ko lang
naramdaman na minahal ako. Kahit hindi naman talaga ako sure kung mahal na nga niya
ako. Niyakap niya ako pagkaupo niya sa tabi ko, tapos pinunasan niya gamit yung
hanky niya yung mukha kong puro luha at uhog.“Tumigil ka na nga, para kang bata
umiyak.” Sabi niya habang pinupunasan yung mukha ko. “Bwisit si Papa e.” I sobbed.
Nagulat ako ng batukan niya ako. “Araaaaay! Para saan yon?!” I scratched the spot
where his hand landed on my head.“Ang tapang-tapang mo kanina, shinatap-shatap mo
pa tatay mo tapos iiyak ka ngayon?” He chuckled.“Syempre kailangan kong maging
matapang, sasapukin ka na ng hinayupak kong tatay e.” He looked down.“Sorry.
Mukhang mapapahamak ka talaga ng dahil sakin.” Nagbunot na siya ng damo sa field
habang nakaupo sa tabi ko.“Okay na ‘to, atleast may thrill ang buhay natin ngayon.”
I smiled at him.“Sira ka talaga.” He pinched my nose.“Pag hindi mo tinanggal yan,
mapipiga mo yung sipon ko.” Bigla niyang tinanggal.“Eeewww.” Umarte siya
nandidiri.“FAG.” Nagulat ako ng halikan niya ako sa right cheek ko tapos ginulo
niya yung buhok ko pagkatayo niya.“Tara na, Bebi.” Hinala niya ako patayo. Dahan-
dahan lang kaming naglakad papuntang school building. Biglang huminto si Mark tapos
may binasang text after niyang kunin sa pocket niya yung cellphone niya. I heard
him sigh. “Nag-text si Zeke, umalis na daw parents mo. Pero kumalat na sa buong
school yung eksena, may mga nakakita kasi.” Napahawak naman agad siya sa kamay ko
ng may mga dumaan sa harapan namin. Sila Jillian...“Naku po, pa-demure effect pa
nung una, binabahay na pala ng boylet niya ngayon.” Humigpit yung hawak ni Mark sa
kamay ko.“Alam mo, Jillian? Wag mong ibunton sa girlfriend ko yung inis mo sa ex
mo. Kaya siya nakipagbreak sa’yo dahil sa kasamaan ng ugali mo hindi dahil sa
girlfriend ko.” Hinila naman ako ni Mark, leaving Jillian dumbfounded. Pagdaan
naman namin sa may Gym eh saktong nagsilabasan yung teammates ni Mark. Halos lahat
nga nakangiting aso samin.“Mark! Long time no see! Balita ko nagbahay-bahayan daw
kayo?” Nagtawanan sila, ngumiti lang si Mark.“Pakyu! Lul!” They continued laughing.
After nilang magtawanan at mag-asaran, ipinakilala ako ni Mark sa teammates niyang
mga pilyo. Mukha naman silang harmless. At isa pa, binantaan sila ni Mark.“Walang
aagaw dito sa girlfriend ko, magkakasubukan tayo.” Um-oo naman sila, malaki ata
takot nila kay Mark?“Mark, bakit parang takot silang lahat sa’yo?” Tanong ko sa
kanya after mag-alisan yung mga teammates niya.“Subukan lang nilang gaguhin yung
girlfriend ko kung gusto pa nilang mabuhay. Pamatay yung ibibigay ko sa kanilang
warm-up kung sakali.” Ibibigay niyang warm-up?“Taga-bigay ka ng warm-up?” Binatukan
naman niya ako bigla.“Abnoy! Team captain ako!” Napakamot naman ako ng ulo
ko.“Talaga?!” Pasigaw kong tanong dahil sa gulat.“Hindi mo alam?!” Tanong niya
habang nanlalaki ang kanyang mga mata.“Hindi ko alaaaaaam.” Ghad, I’m
helplessss.“Saang planeta ka ba galing, Bebi?! Matagal na akong naglalaro dyan ‘no?
Don’t tell me hindi ka nanunuod ng laban namin?” Umiling ako.“I’ve watched only one
game but I haven’t seen you there!” He chuckled.“You’re dumb yet sexy.” Aba?
Biglang banat? Pero parang insult ata yun eh!“Shut up, Fag.” And then he did the
unexpected.Our one of many kisses in public.

=================

Chapter 6. The Confusion of First Love's Kiss.

Naghiyawan yung tao sa corridor and napatakbo ako ng di-oras! I’m so lame. Di ko na
kasi alam kung anong iri-react eh. Awww men. Kawawa ang boyfriend ko. I left him
hanging.  Well, it’s his fault, ‘di siya nagbigay ng warning sa akin na hahalikan
niya ako, edi sana prepared ako diba?!  Pumunta ako sa classroom namin tapos
naghiyawan ulit yung mga nakakita sakin! Grabe naman! Sobra na ako sa exposure!
Ayoko sa spotlight no! Anyway, ayun, isa pa pa lang factor na nagpapahiyaw sa
kanila nasa likuran ko na agad si Mark. Gahd. When will he stop...from being so
HOT?! Tae. May ganun?! Nasasabaw na ako! Walang naidudulot na maganda ‘to sa
pagsama ko kay Mark, nasasabaw talaga ako! “Bebi, instant superstar tayo.” He
grinned. Dumiretso naman kami sa upuan namin. Hinawakan naman niya yung kamay ko
tapos may kung ano-anong pinagsasabi, ang naintindihan ko lang eh... “Tangna. Ang
swerte ko.” Napatingin ako sa kanya, then I smiled.“Swerte rin ako.” I smiled at
him. Biglang naghiyawan yung klase. Amp! Nakatingin pala silang lahat sa amin! Ano
kami?! Live show?!  “Oh. Kaya pala maingay, andito na ang mga estudyanteng
nagbabahay-bahayan!” Joke ni Sir. Ha-ha-ha. Funny, Sir. As in, super funny.  “Yo,
Sir!” Nagsalute naman siya kay Sir.“Anyway, Marciana. Kakausapin kita mamaya after
classes, okay?” Sabi sakin ni Sir.“Okay, Sir.” Ngumiti ako kay Sir. Nag-umpisa ng
mag lesson si Sir. Samantalang mukhang na-badtrip naman yung boyfriend
ko. “Problema mo?” Napatingin siya sakin. Napakamot naman siya ng batok niya.“E...
kasi gusto ko mamaya, manuod ka sa practice game namin. Mukhang may papagawin sa’yo
si Sir.” Hinawakan ko yung kamay niya.“Don’t worry. Bibilisan ko para mapanuod kita
at ng hindi ka naman ma-disappoint sakin!” Nginitian ko siya. Nung nag-lunch, kami
ang magkasama, okay lang naman sa tropa ko. Pagkatapos naming kumain sa canteen
magkaholding hands lang kaming naglalakbay sa field. Cloudy day kasi ngayon tapos
mahangin, may times nga tumataas yung palda ko, siya pa yung na uuna saking ibaba
nun! So ayun, habang palakad-lakad kami sa field, holding hands, may na-feel ako
bigla. Lumingon ako sa kanya, nakatingin siya sa malayo... Then I felt butterflies.
What is this feeling? Could it be? Errrr... Love? Shit. Ang korni. Bigla niyang
binitawan yung kamay ko. Bakit kaya? Hindi naman ako pasmado—naramdaman ko naman
yung braso niya na pumulupot sa leeg ko. Bakit naman bigla-bigla siyang yumayakap?!
Napupuno na ng butterflies yung tyan ko!“Bakit, Mark?” I asked him. Grabe, ang
bango-bango ng boyfriend ko! I am crushed in his chest! And I can hear his
heartbeat.“I just wanna ask you something.” Nakayakap pa rin siya sakin.“Hmmm. What
is that?” I wrapped my arms around him too.“Have you ever felt so in love?” I heard
his heart beats faster after he said those words.“Yup. Right now, I guess?” I heard
him sigh then I felt him kiss my hair.“H KNUD XNT, My Eight.” What?! My eight? 8 ba
monthsary namin? Parang wala akong natatandaang 8 kami ah?“My eight? Sino yun?!”
Nagtataka kong pagtatanong.“Marciana Ochoco. OTSO-KO. My eight.” Oh... Code name
ko? Astig a!“I like it.” I grinned at him. Biglang bumilis yung heartbeat ko. Not
because I’m feeling sooo in love. Yeah I admit it. I love him na! And I’m kind of
scared and nervous. But I don’t know why... I think something bad is bound to
happen. Tapos na ang klase and papaalis na kami ni Mark. Ihahatid niya daw muna ako
sa faculty tapos pupunta na siya sa gym. Ano kayang gagawin ko dun sa faculty
room?“Bebi, iwan na kita dito a? Practice na kami a?” He pouted his lips; I gave
him a peck on the lips.“Bye.” Umulit pa ng isang kiss tapos nag-wink tapos naglakad
na paalis. Kumatok naman ako sa may pintuan, mga 5 knocks lang ata (?) bumukas na
yung pinto at pinapasok ako ni Sir. Tapos nagsilapitan yung mga teachers ko sa
ibang subject. WHOOOOAAA. Anong meron?!“Miss Ochoco, fill this up.” Binigay sakin
ng isa kong teacher. Pagkabasa ko dun sa papel.“Mr and Ms Orpheum High registration
form?!” Ako ang isasali nila?!“Miss Ochoco, ikaw ang representative ng section
natin. Ngayon ang last day ng pasahan niyan, kailangan mo yang mapasa ngayon.” Sabi
naman ni Sir. Eto ata yung kinakakaba ko kanina! Binasa ko yung mga tanong sa
papel.“Sir, essay yung huli kong pi-fill up-an o!” Tinuro ko yung papel.“We’ll give
you ideas, basta i-represent mo lang ang section natin!” Ghad. Is this what you
called pressuring?! Inumpisahan ko ng fill-up-an yung form. Medyo binibilis-bilisan
ko na, gusto kong manuod nung game ni Mark no! I want to watch badly! Dumugo pa
yung utak ko nung pagdating sa essay! Damn. Naubos English words ko dun! Masyadong
na-consume nung registration form na yun yung utak ko! Finally, isinusulat ko na
yung last line ng essay ko. Binigay ko agad kay Sir after I finished writing it.
Binasa niya paaaaaa. My Ghad. Nakakabuset! Ayaw pa akong paalisin! I’m doing him a
favor na nga na sasali ako, ayaw pa akong paalisin agad. Pinag-hihintay pa ako!“I
never thought you could be this smart, Miss Ochoco.” Pfft. Ano ‘yun?!
Insulto?!“I’ll take that as a compliment, Sir. Now, pwede na po ba akong umalis?
Nagmamadali po kasi ako.” Tumango naman siya.“Paghandaan mo ang talent portion a?
Dapat kakaiba.” Then he opened the door tas lumabas na ako. Napatakbo naman ako ng
di-oras sa gym. Walangya! Alas sais y medya na! 5 pa yung uwian namin! Malayo-layo
pa naman ang faculty at gym. Tumakbo lang ako ng tumakbo, napahinto naman ako sa
harapan ng cafeteria. May tubig kaya yun? Mabilhan nga. So, ayun, bumili ako ng
tatlong bote. Para syempre prepared diba? Para hindi na ako babalik kung sakaling
magkulang.  Naglakad na lang ako, instead na tumakbo. Nakarating din naman ako sa
gym. Inayos ko muna yung uniform ko tsaka yung pagkakasabit ng bag ko sa balikat
ko. Papasok na sana ako ng may narinig akong hiyawan sa luob ng court. Pero halata
mong kaunti lang ang tao.  Binuksan ko ang pintuan—What the fuck?! Nahulog ko bigla
yung tatlong boteng nakalagay sa plastic. Napalingon lahat ng tao sakin, yung
players, yung cheerdancers at silang dalawa.... Yung boyfriend ko at yung kakambal
kong...naghahalikan.Napabitaw naman bigla si Mark sa pagkakahawak niya sa mukha ni
Renz. Lahat kami tahimik. He took a step forward.“L-Look, Mars... it’s not what you
think it is—” “Fuck off.” Tinalikuran ko siya at nagsimulang maglakad. Tumulo bigla
yung luha ko. All this time, pinaniwala niya akong ako lang. Wala ng iba. ‘Yun
pala, kapatid ko pa pala?! Bakit kung kelan tinanggap ko sa sarili ko na mahal ko
siya, saka ko ‘to nalaman!? Sana noon pa diba?!“Mars! Baby! Wait up!” Binilisan ko
ang paglalakad. Nakalapit naman siya agad at hinablot yung braso ko.“Ano
ba?!” Nagpupumiglas ako.“Baby, it’s not what you think it is! It was just a kiss—” 
I slapped him.“Just a kiss? Just so you know, kapatid ko ‘yun! Kakambal ko din
siya! Bakit kung kelan nahuhulog na ako sa’yo, nangyari to?! Sanan noon pa diba?! I
shouldn’t have took your offer! Bakit nga ba ako nagre-react ng ganito?! Diba at
the first place, dapat kay Zeke naman talaga ako?! So now, back off! Let’s just end
this worthless relationship!” Then I walked out. Hindi pala yung about dun sa
registration ang naramdaman kong nakakatakot. Eto pala yun. A fucking heartache.
Umuwi na ako ng bahay. Sinalubong ako ni Mama at Kuya ng yakap at halik. Namiss daw
nila ako. Si Kuya naman, na-sense na may problema ako kaya sinundan ako sa kwarto
ko. “Anong problema?” My eyes start to produce tears.“My boyfriend cheated on
me.” I looked down, alam ko kasing bubungangaan ako nito!“Anak ng! Mapapatay ko
‘yun! Wala siyang karapatang paiyakin yung paborito kong kapatid no! Gusto mo
resbakan natin yung babae niya?!” Natawa naman ako nun. “Anong tinatawa-tawa mo
diyan?! Nababaliw ka na ba?! Kanina lang umiiyak ka a!”“Si Renz yung babae
niya.” Natahimik si Kuya.“Gusto mo bang kausapin ko si Renz?”  Umiling ako. “Alam
ko na! Gusto mong isumbong ko kay Mama?!” Nabatukan ko naman si Kuya Kriz. “Aray
naman! Joke lang yun no!”Niyakap naman niya ako, which made me cry harder.“Kuya...
Bakit ganun? Bakit kung kelan... aminado na akong mahal ko siya, saka niya ako
lolokohin?! Tsaka bakit kelangang si Renz pa?! At bakit pumayag si Renz?!” Hinagod
lang ni Kuya yug likuran ko.“Everything will be alright, Mars. You’ll
see.” Hinalikan ako sa noo ni Kuya. “Hay nako! Ang paborito kong kapaid, dalaga na
talaga! Hindi na mapigilan!” He chuckled. Iniwan na ako ni Kuya, may ginagawa pa
kasi siyang homework. At ako ito, kakatapos lang maligo. Nagpapahangin sa veranda
ng kwarto ko, nag-aantay ng tawag para kumain na. Hindi ko alam kung paano ko
haharapin sa hapag-kainan si Renz at si Papa.“Mga Anak! Kain na!” Sigaw ni Mama.
Pasensya na, nakalunok lang talaga ‘yan ng megaphone.“Bababa na po, Ma!” Sigaw ko.
Pagbaba ko, nakaupo na silang lahat sa lamesa. Buti wala yung ate ko ngayon, dun na
lang ako sa pwesto niya uupo, sa tabi ni Kuya Kriz, kesa sa tabi nitong si Renz.
Kinuha ko yung plato ko at yung utensils ko at nilapag sa tabi ni Kuya at umupo na.
Nag-umpisa na ring kumain. Tahimik lang kaming kumakain, tunog lang ng kutsara’t
tinidor ang maririnig mo. Dad break the ice when he cleared his throat tumingin
siya sakin. “What brings you back here?” Tanong niya. Napa-smirk naman ako.“Why
don’t you ask your favorite daughter? Maybe she’ll tell you why she kissed my
boyfriend...” Napatingin sakin si Renz. Mom gasped.“Bakit mo hinalikan yung
boyfirned ng ate mo, Renz?!” Sabi ni Mama pagkalapag niya ng kutsara’t tinidor
niya.“Because she liked him so much... So much na kaya niyang saktan yung sarili
niyang ate...” Uminom ako ng tubig.“Ate...” Nilapag ko yung utensils na hawak
ko.“Save it.” Tatayo na sana ako ng biglang bumukas yung pintuan.“Hi, Mom and Dad!
Miss me, Guys?!” Oh c’mon! Si Ate Krista?! Bakit bumalik pa siya?!“Oh great. So
much for my oh-so-happy life.” Tumayo naman ako at umakyat papunta sa kwarto ko.
Maag akong pumasok. Sa itsura
ko ngayon? Hindi makakaila na umiyak ako kagabi. Kulang na lang, hindi ako
makadilat sa sobrang puffy ng eyes ko. Shit naman. Tantalizing eyes na naman
ako...NOT! Pagpasok ko ng classroom, di ko inaasahan na sila ang unang makikita
ko.“Oh c’mon! Kaya nga pumasok ng maaga para makaiwas!“ I murmured. Napatayo naman
siya agad nung nakita niyang nilapag ko yung gamit ko sa usual seat ko. Lumabas
naman agad ako, sasalubungin ko na lang yung barkada ko sa gate. Sumunod pala siya
sakin.“Mars, please let me explain.” Humarap ako sa kanya.“Tama na, please. I am
begging you, stop talking to me para matigil na yung pagsakit nito.” Tinuro ko yung
left part ng chest ko. “Itigil na natin ‘tong relasyon na to. Tama na.” I turned my
back on him, I ran quickly para makawala na sa kanya. Napunta ako sa mini-forest na
teritoryo ni Zeke. Sana wala pa siya dito. Napasandal naman ako dun sa may puno at
napaupo habang umiiyak. Parang kahapon lang, ang saya-saya namin, I’m planning to
tell him pa naman na totohanin na namin yung namamagitan sa amin. Kasi akala ko...
akala ko... pareha kami ng nararamdaman sa isat isa.“Heyyy...” Napatingin ako sa
taas. Si Zeke, andyan pala. Tumalon naman siya tapos pinatayo niya ako. Pinunasan
naman niya yung luha ako. “Anong problema?” He asked me.“I broke up with
him.” Pinunasan niya ulit yung luhang tumulo galing sa mata ko. “Ang sakit pala...
ang sakit-sakit.” Kasi nag-uumpisa pa lang. Nawala agad?“Then let me mend your
broken heart.” Napatingin ako sa mga mata niya.“Zeke, I don’t think it’s
appropriate. Kaka-break lang namin, best friend ka ng ex ko at isa pa may issue sa
ating dalawa—mpf.” Hinalikan niya ako. I kissed back, just to feel if there’s a
spark or yung kakaibang electricity, yung butterflies, yung pagbilis ng tibok ng
puso. Pero... wala.Siya ang first love ko diba? Siya ang dahilan kung bakit ako
pumayag na makipagrelasyon kay Mark para mailapit ako ni Mark sa kanya... At the
first place, sa kanya naman talaga ako diba? Pero ano itong nararamdaman ko? Wala
akong maramdaman.Bumilis bigla yung tibok ng puso ko ng makita kong nakatingin
siya, then he took a step backward the he started to walk away.Ugh. Is this what
they call ‘confusion of first love’s kiss’?

=================

Chapter 7. The First Real Kiss.

I slightly push him away. Yumuko ako at nagpunas ng luha. I think he got the
message. Narinig ko siyang tumawa. Napatingin naman ako sa kanya.“Anong
nakakatawa?” Tanong ko sa kanya, habang umiiling-iling siya.“Na-realize ko lang
kasi na dati ikaw yung naghahabol sakin, tapos ngayon... ako naman ang humahabol
sa’yo.” Natawa din ako sa sinabi niya. Oo nga no? Ang bongga ko naman.“Kasi naman,
kung noon ka pa nagkagusto sakin, tayo na sana. Iba na ang sitwasyon ngayon. May
mahal na akong iba.” I heard him sigh.“Ang laking panghihinayang nun sa part
ko.” He smiled at me. “Tara na nga.” Hinila niya ako papuntang classroom, kaunti pa
lang ang tao. Iniwan naman ako ni Zeke sa upuan ko at umupo siya sa usual seat
niya, at si Mark? Ang kapal ng mukha niya kung tatabi siya sakin! Nasa
pinakalikuran siya at nakayuko. Maigi ‘yan, matulog na lang siyang buong araw or
wag na siyang dumilat pa, ever!Sheesh. Look what he has done to me! Nagiging
ampalaya flavor na ako! Lahat ng kaklase ko nagtataka kung bakit magkahiwalay kami,
kung bakit puffy ang eyes ko, kung bakit natutulog lang siya at kung bakit wala
yung peste kong kakambal. Maski yung mga teacher, nang-iintriga. Mabuti na lang at
nahalata nila na wala ako sa mood kaya tinantanan na nila kami.  Habang nagkaklase,
napaisip naman ako bigla. Hinalikan na ako ni Zeke. Was that my first real
kiss? Parang ayoko... Parang ang gusto kong i-consider ay si Mark. And technically,
siya naman talaga diba? Siya ang first kiss ko at siya na rin siguro ang first real
kiss ko. Kahit sinaktan niya ako. Biglang nag-bell na, kahit hindi pa nagdismiss
nang klase si Sir, may tumayo na, si Mark. Habang naglalakd siya palabas ng
classroom, nagpupunas siya ng mata. Umiyak din ba siya? Pagkalabas na pagkalabas
niya, napatingin sakin yung mga kaklase ko at lumapit sakin yung adviser
namin. “Mars, may problema ba kayong dalawa?” Napayuko naman ako. Hindi ko kayang
sumagot. Hindi ko kayang sabihin na wala na talaga kami. Napansin naman ata yon ni
Sir kaya pinalabas niya muna yung ibang estudyante. Pagkalabas nila tumabi siya
sakin.“Sir, wala na po kami.” Nagulat naman yung teacher ko. Kelan lang naman niya
nalaman na kami diba? This is sooooo pathetic.“Kakasimula pa lang ng relationship
niyo diba? Magpinag-awayan ba kayo?” Napaiyak naman ako bigla.“Sir... Nakita ko
sila ni Renz... Naghahalikan sila...” Nagulat na naman si Sir. Maski naman ako
nagulat.“Renz? Yung kakambal mo?” Tumango ako. “Pinag-explain mo ba siya?” Umiling
naman ako. “Sir, para san pa? Marami na siyang hinalikang babae behind my back!
Pero pinalampas ko yun, pero ngayon, hindi na! Kapatid ko na yung tinalo
niya!” Pinatahan naman na ako ni Sir.“Pero diba crush ni Renz si Mark? Malay mo...
may story behind dun. Malay mo may dapat ka pang malaman. Bakit hindi mo pakinggan
yung side ni Mark?” Huminga siya ng malalim. “Tsaka diba kapag mahal mo ang tao,
tanggap mo mga kalokohan niya? Malay mo it’s just a dare? Alam mo naman mga utak ng
cheerleaders at varsity dito sa school na to.” Patuloy-tuloy lang ang sermon ni
Sir. Iniwan din agad ako ni Sir para makapag-isip isip daw ako. Hindi na rin ako
lumabas para kumain, wala naman akong gana eh. Umiiyak lang ako dito, medyo
bumibigat na ang paghinga ko kakahikbi. May isang bagay akong kinaiinisan sa sarili
ko, once na umiyak kasi ako, matagal akong patahanin. At kung mamalasin
pa... Hihikain pa ako. Eto na nga sinasabi ko, hinihika na ako. Hindi ko pa naman
dala yung inhaler ko. Kamusta naman ‘yun?! Nagulat naman ako ng may pumasok... Si
Mark. Napansin niya ata na hinahabol ko na yung hininga ko kaya lumapit siya
sakin.“Mars!” Napatakbo siya sakin. “H-Hindi ako m-maka... hingaaaa...” Pinilit
kong tumayo, muntik naman akong matumba, mabuti na lang nasalo niya agad
ako.“Bubuhatin na kita papuntang clinic.” Aapela pa sana ako pero hindi ko na
kaya. Nanghihina ako sa mga hawak niya. Binuhat niya nga ako, pangkasal. Tinakbo
niya ako sa clinic, maraming nakakita samin. Nakarating naman ako sa clinic. Pero
nawalan na ako ng malay... Nagising naman na ako. Siya ang una kong hinanap.
Lumapit sakin yung nurse. “Okay ka na ba, Hija? Ngayon ka na lang ulit napadpad
dito a?” Natatawang sabi nung Nurse.“Oo nga po. Na saan na po pala yung nagbuhat
sakin dito?” Tanong ko sa kanya.“Ang yung boyfriend mo? Pinapasok ko na kanina pa.
Ang kulit nga e, ayaw kang iwanan. Para namang mawawala ka kapag iniwan ka niya
dito.” He wanted to stay?“Hindi ko na po boyfriend ‘yun.” Napangiti naman yung
nurse.“Kaya ka siguro hinika kakaiyak dahil sa break-up niyo no?” Aba, si Ateng
Nurse, tsismosa?  “Alam mo ba, umiiyak yung boyfriend mo kanina. Mahal na mahal ka
ata. Magbalikan kaya kayo! Para kayong mga sira.” Tawa siya ng tawa. Sipain ko kaya
‘to?!  Aalis na sana siya, may pahabol nga lang. “Mga kabataan nga naman, mahal ang
isa’t isa pero naghihiwalay? Ang labo!” At tuluyan na siyang umalis.“Hindi lang
naman ‘to tungkol sa pagmamahal... Iba na kapag nasira ang tiwala...” I murmured to
myself. Lumabas na ako ng clnic, nakaramdam na kasi ako ng gutom. Pero hindi ko
feel magkanin. Mag-ice cream na lang siguro ako? Sige. Magandang ideya ‘yan!
Lulusog ako sa napakasustansyang ice cream na ‘yan.  Pumunta ako sa canteen at
bumili ng paborito kong cornetto. Binalatang ko muna lahat saka ko kinain. 
Naglakad-lakad naman ako sa kung saan-saan. Kung saan lang ako madala ng paa ko.
Hanep ‘no? May utak yung paa ko? Papaliko sana ako sa isang daanan ng may marinig
akong nag-uusap.“I still can’t believe it.” I heard her laugh. “Naagaw mo yung
boyfriend ng ate mo? That’s cool.” Boses ni Jillian ‘to ah? Hindi ako pwedeng
magkamali! Pero bakit feeling ko... ako yung pinag-uusapan?“Oo naman. I never
thought na napakadali nilang paghiwalayin. Sooner or later, magiging kami na rin ni
Mark, nahalikan ko na naman siya.” Boses ito ng kakambal ko a?! Hindi ako pwedeng
magkamali! Buong buhay ko, siya ang nakasama ko! Sumilip ako, just to make sure na
hindi ako nagkakamali. Sila nga ni Jillian. Ano ‘to? A secret alliance to pull me
down? Nakinig pa ako... Baka may malaman pa akong iba.“Paano mo pala napapayag si
Mark na halikan ka niya?” Oo nga.. Napapayag? So that means... wala silang
relasyon?“I dared him.” She dared him?!“You dared him? How?” Oo nga! Paano?!“Sinabi
ko na kapag hindi niya ako hinalikan... Sisirain ko ang reputasyon ng kapatid ko.
Sisirain ko silang dalawa sa Mama at Papa ko, sa pamilya namin.” ANG SAMA-SAMA
NIYO!

Walanghiya ka, Maria Florencia Ochoco!!! Nagpaalam na sila sa isat isa. Hindi
pwedeng wala akong gagawin!? Naalala ko naman yung hawak kong ice cream... Hmmm...
Sometimes it’s good to be BAD.  Hinabol ko silang dalawa. Hinawakan ko sa balikat
si Renz at hinarap ko siya sakin. Sabay dutdot sa mukhka niya  ‘yung ice cream na
hawak ko. Kinalat ko pa sa mukha niya at pinunas sa damit niya. Natulala naman
sakin si Jillian.“Hindi ka pa aalis sa harapan ko?” Pagmamataray ko kay
Jillian. “Baka gusto mo ring manlagkit sa ice cream?” Umalis siya agad. Humarap
naman ako sa kakambal kong mukha ng ice cream.“Ate?! Ano ba tong ginawa mo?!” I
smirked.“You’re seriously asking me that? Narinig ko ang buong usapan niyo ni
Jillian! Huwag mo kong gawing tanga! Kung inaakala mong magtatagumpay ka.. well,
you’re not.” Tinulak ko siya at napaupo siya sa sahig. Nag-umpisa na akong
maglakad... Teka may nakalimutan akong sabihin. Huminto ako at humarap ulit sa
kanya na umiiyak na. “And oh, serves you right, bitch.”  I must admit, what I did
is really bad. But it felt so damn good! Dumiretso ako ng CR at naghugas ng kamay. 
Naglakad-lakad ulit ako... Tinamad na akong pumasok! Tsaka baka may masagap na
naman akong impormasyon. Wala nga lang akong ice cream this time.  Sa kalagitnaan
naman ng paglalakad ko sa hallway, may humila sakin, dinikit ako sa mga locker at
hinalikan ako. Pinakamasarap at damang-dama na halik na natanggap ko galing
kay Mark.

My first REAL Kiss...Wala sa perfect time... Wala sa perfect place... Pero nasa
deserving na tao.

=================

Chapter 8. The Almost Love-Making.

Siya ang unang humiwalay sa halik namin, but he maintained an eye contact habang
nakadikit yung noo ko  sa noo niya and he’s holding my both cheeks. I can see tears
forming from his eyes.“Bakit ka umiiyak?” I asked him while smiling.“Kasi...
ayokong mawala ka sakin. I’m sorry, just let me explain, okay?” He said after I
wiped his tears.“You don’t have to. Alam ko na ang lahat... lahat-lahat.” I smiled
at him.“So that means... Tayo na ulit?” He asked while smiling. Nako ha! Yang ngiti
na ‘yan! Napapalambot ang tuhod ko!  “Okay! But only in one condition!” Humiwalay
siya sakin tapos nagseryoso ng mukha.“Anything just to win you back.”  Ayieeee~ How
could I say no to him? Yung pagiging sincere niya pa lang, malaking factor na para
mahalin ko talaga siya.“Wag mo na lang akong ulit saktan, okay na sakin ‘yun.
Okay?” He kissed me again, pero saglit lang! Mag-uuwian na rin kasi, mahirap na at
may makakita na teacher or kung sino man na magsusumbong!  Bawala ang PDA sa
school.  Yumakap siya sakin tapos may linyang binulong... DAMN! Kinilig ako.
Hahaha.“The only way I could hurt you is by biting your lips when I'm torridly
kissing you.” He grinned. Naglakad lang kami pauwi, holding hands while walking na
may pa-swin-swing pa!  Pinagtitinginan nga kami ng mga nakakasalubong naming
schoolmates namin. Ganun na ba kami kasikat? Alam ng lahat na nag-away kami at
nagkabalikan naman na ngayon?  Hinatid niya ako sa harapan ng bahay at syempre,
hindi mawawalan ng goodbye kiss. Pagpasok ko naman ng bahay, sinalubong ako ng
masamang tingin na tatay ko.“What now?” Tanong ko sa kanya. Hindi ko gusto kapag
tinitignan ako ng ganyan ng tatay ko. Teka nga! Kahit kelan naman hindi ko
nagustuhan ang tingin ng tatay ko!“Sigurado kang tinatanong mo sakin ‘yan?!” Ohhh.
Ang init ng ulo ni ama!  “Yes, sigurado ako. Ano ba talagang meron?” Grabe, takang-
taka na ako dito!“Umuwi dito yung kapatid mong punong-puno ng ice cream sa mukha!
At ikaw daw ang may kagagawan!” Natawa naman ako. Bakit hindi? Napaikot na naman
sila sa palad ng kapatid kong great manipulator.  “Grabe a? Kapag ba nagpaliwanag
ako ng side ko paniniwalaan niyo ako?” I rolled my eyes. “Dad, sawang-sawa na akong
i-compare sa mga kapatid ko, sawang-sawa na ako na pinamumukha niyo sakin kung
gaano ako kawalang kwenta! Bakit ba kasi hindi niyo ko paniwalaan? Bakit ba
palaging siya? Dahil paborito niyo siya? Ganun?” I smirked and walked-out.
Nakakapikon na sila a! Punong-puno na ako! Pagdating ko sa kwarto ko, hinanap ko
yung maleta ko, MAGLALAYAS NA AKO! Final decision ko na ‘to! Hindi ko na talaga
kaya sa pamamahay na ‘to! Wala akong kakampi, nasa Manila na si Kuya Kriz!“Mars?
Saan ka pupunta?” Nabigla ako ng pumasok siya sa pintuan.“Anong ginagawa mo dito sa
kwarto ko?” Taas-kilay kong tanong.“H’wag mo akong sagutin ng tanong ang tanong
ko!” Aba? Sinisigawan ako ni Ate?“Maglalayas ako. Tama nang sagot yan.” Nagulat
siya.“Hindi ka aalis nang bahay!” Aba? Mas demanding pa pala si Ate sa tatay
namin. “At kelan ka pa nagkaroon ng pakialam sakin?” Nakakapanibago ‘to. Ang weird.
“Pwede ba, Mars! Sumunod ka na lang sakin!” Ako? Susunod sa kanya?“Kelan pa ba ako
sumunod sa mga batas niyo? At ano bang pakialam mo sakin ha?!” Sinarado ko na yung
aking maleta at sinara na rin ang zipper.“Kapatid kita, Mars! Natural na mag-aalala
ako sa’yo!” Ha! Nagpapatawa ba siya?“Really now?” I smirked.“Alam ko na ang lahat,
Mars.” Lahat? By means of what?“Anong pinagsasabi mo?” Anong alam niya?“Yung
nangyaring aksidente dati... Alam ko na ang totoo...” Anong ‘totoo’?!
Paano?“Paano?” Sheessshhh. Wala pa akong sinasabihan nun!“Binasa ko yung diary
mo.” WHAT?!“Bakit mo pinakialaman ang gamit ko?!” Nairita naman bigla si Ate.“Hindi
na yun mahalaga! Ang point ditto, alam ko na ang lahat at malilinaw na natin kay
Papa yun!” Aghhh... Never akong makikipag-ayos sa tatay ko. “Ayoko.” Sabay hila ko
ng maleta ko at lumabas ng kwarto ko. Hindi naman ako tinantanan ni Ate Krista at
hinabol habol ako hanggang sa makuha niya ang atensyon ni Mama at Papa.“Mars? Anong
ibig sabihin nito?” Tanong ni Mama.“Mama! Si Mars, maglalayas! Pigilan niyo nga
siya!” Sabi ni Ate Krista kay Mama, mukhang desperado na siyang hindi ako
makalayas.“Walang aalis ng pamamahay na 'to!” Sigaw ni Papa.“Watch me, Dad. Watch
me...” Tuloy-tuloy akong umalis kahit sigaw ng sigaw silang tatlo para mapabalik
ako.  Saan kaya ako pupunta? Hmmm... Kay Lola kaya? Oo tama! Hindi ko ata nabanggit
sa inyo na ako ang paboritong apo ni Lola at siya ang pinakamalupit kong
tagapagtanggol sa tatay ko! Astig no? Kinakalaban ni Lola ang sarili niyang anak
para sakin? Hmm. Sige na nga. Dun ako kay Lola!  Nandito na ako sa kwarto ko at
happy na happy dahil mas malaki yung kwarto ko dito kaysa sa kwarto ko sa bahay ni
ama. Iba na talaga pag spoiled ng Lola.“Bakit ka naglayas, apo?” Tanong ni Lola
pagkatapos kong makakain ng paborito kong ulam.“The usual problem po. Sibling
rivalries. Mas malala nga lang po ngayon, kasi pati boyfriend ko inaagaw ni Renz.
Buti na lang at nalaman kong pakana niya ang lahat nang nangyari kaya nagkabalikan
kami ni boyfriend ko, Lola!” Buong ngiti kong sabi.“Iyang kapatid mo talaga! Wala
ng naidulot na maganda sa iyo! Napaka-sama ng ugali.” Niyakap naman ako ni
Lola.“Kaya mahal na mahal ko kayo ng Kuya Kriz mo, kayo lang ang mabait.” Ayieee.
Nilalambing ako ni Lola.“Pero ako ang pinakapaborito mo no, Lola? Yikeee!” Kinurot
naman ako sa tagiliran ni Lola.“Napakaharot mo talagang bata ka!” Tinawanan ko lang
si Lola. “Kelan mo ba ipapakilala sakin yang lalaking kinababaliwan niyong
magkapatid?” Napaisip naman ako bigla. Pati pala si Kuya hindi pa name-meet ng
personal si Mark no?“Kapag andito na si Kuya Kriz para sabay na, Lola. Ayos lang po
ba sa’yo’ yun?” Tumango naman si Lola tapos hinalikan ako sa noo.“Ayos lang, apo.
Siguraduhin mong magugustuhan ko yang lalaking ‘yan a?” Tumango naman ako. Medyo na
bored na ako dito sa bahay ni Lola, matawagan kaya ang tropa ko? Lately, hindi na
kami nakakagimik dahil sa panlalandi sakin ng boyfriend ko.  Sige na nga, namiss ko
na ang mga bruho at bruha!  Dinial ko yung number ni Kolleen sa telephone dito sa
sala, ayos lang naman kasing magtelebabad dito! Hindi ako pakikialaman ni Lola
Dearie. Mga five rings lang sumagot na siya.“Hello?” Bati naman niya.“Kolleen! Si
Mars to! Musta na?” Bati at tanong ko sa kanya.“Aba’y himala at naalala mo pa ako?
Hahaha! Ayos naman kami ng barkada, ikaw? Kamusta ang kalandian mo?” Sabay tawa
niya. Eto talagang si Kolleen!  “Ayun, nagkaayos na kami! Ang saya pala nito, maha
na mahal ko na siya! At alam mo ba?...” Tuloy-tuloy ang kwento ko tungkol sa
kasamaan ng kapatid ko at kung paano kami nagkabati ni Mark. Tili naman ng tili sa
kakiligan si Kolleen.“So kung nakapaghalikan na si Renz at Mark, I presume may
nagki-kiss na kayo?” Uhhh.. Naman. Dun nga nag-umpisa ang lahat e!“Oo naman! Mapa
smack, passionate, torrid and French kiss, you name it, nagawa na namin.” Totoo
naman kasi!“What about sex?” Tekaaa---ano daw?!“Ha?” What the fuck?! C’mon! Ang
babata pa naman para dun!“Oh c’mon! You know what I mean! May nangyari na ba sa
inyo?” I was really caught off guard.“Bakit mo ba tinatanong?” Obviously, iniiba ko
yung usapan. Hindi ako kumportable sa ganitong usapan!“Have you ever tried
that?” Hindi talaga siya titigil!“Uhhh... Muntik na?” I heard her laugh.“Naalala ko
tuloy nung may nangyari samin ni Melvin.” She giggled. Si Melvin? OH MY GOD?! Yung
napakatahimik niyang boyfriend?! Lumalandi din pala ‘yun?!“May nangyari na sa inyo
ni Melvin?!” Pasigaw kong tanong sa kanya.“Yep. And he’s my first! Wag ka! Mahal
naman ako nung tao at mahal ko siya.” She said.“Uhh, Kolleen? Are you out of your
mind? Hindi pa sure na kayo talaga sa huli no! At hindi ba sabi nga nila,
‘Virginity is the best gift to your husband’?” Paliwanag ko sa kanya.“Duh, Mars.
We’re in 20th century, for God’s sakes! Liberated na ang tao ngayon, and anong best
gift-best gift?! Shouldn’t it be the ‘love’? Hindi ang katawan ng babae para sa
mapapang-asawa niya? And kung hindi nga kami ni Melvin sa huli, atleast we did it
out of love not just out of lust. At kung may iba pa ngang lalaki para sakin diyan
sa tabi-tabi, tatanggapin niya ang pagkatao ko and even my not-so-virgin
body.” Natawa naman ako sa huling linya ni Kolleen.“May point ka diyan,
infairness.” Sabi ko naman sa kanya.“Teka—diba you said earlier na muntikan ng may
mangyari sa inyo? Bakit hindi natuloy?” Naalala ko tuloy. Nakakahiya kaya ‘yun! Ako
yung nag initiate.“Nung unang beses, kasi tinulak ko siya tsaka nasa bahay kami nun
nila Mark! Nasa kabilang kwarto lang ata yung Mom niya. Tapos yung pangalawa,
tumanggi siya kasi he promised me na rerespetuhin niya ako at hindi niya ako
mamadaliin sa mga ganung bagay.” Paliwanag ko naman kay Kolleen.“Hindi ka naman
naku-curious how does it feel?” Bigla akong nakaramdam ng electricity sa buong
katawan ko at bigla akong kinilabutan.“S-Syempre naman, naku-curious din ako.” I
said, honestly.“Why don’t you try it with him? Mahal mo naman siya diba?” Uh..
Yeah. Mahal ko siya, pero is that enough?“Nako ha, Kolleen! Napaka bad influence
mo!” Natatawa kong sinabi sa kanya. Tuloy tuloy lang yung pag-uusap namin hanggang
sa sumakit at uminit na yung tenga ko. At ngayon, eto ako... Pinag-iisipan yung mga
sinabi ni Kolleen, kahit kelan talaga, napaka liberated ng taong ‘yun! Pero may
point naman siya diba? Sa panahon naman kasi ngayon, hindi naman na kasama sa mga
tinitignan ‘yun sa tao, diba? Dahil sa mga napag usapan naming ‘yun, lumipad ang
utak ko at hindi ko alam na nagba-brouse na ako ng channels sa TV. Napahinto naman
ako sa ‘adult channel’ na alam niyo na ang palabas! Nawindang pa ako sa sumunod na
eksena! Kasi sabi nung bidang babae...“Ooohhh... Maaarrrkkk!” Bakit kasi Mark ang
pangalan nung ka-anuhan niya diba?! Napalipat ako kagad sa Disney Channel ng
marinig kong lumabas si Lola. Mukhang narinig niya yung ungol
nung girl sa TV! Halaaaa~ Anong ipapalusot ko! I’M DEAAAAD.“Apo, sino yung
umungol?” AAAAHHH! Anong sasabihin ko?!“Yung TV po kasi, nagba-brouse ako kanina ng
channel, hindi ko naman po alam na may channel na pang ‘adult’ ang pwedeng manuod
dito.” Natawa naman si Lola. Siguro nanunuod siya dun? I can only imagine!
Pinalagpas naman ‘yun ni Lola at tinantanan niya na ako. Nakakakaba ‘yun a! Hindi
ko alam kung magsisinungaling ako o hindi! Buti I chose not to, baka mawalan ng
tiwala sakin si Lola. Edi wala akong matitirhan nun?!

Kinabukasan, mag-isa lang akong pumasok. Malamang alamang, hindi ko nasabi kay Mark
na wala na ako sa pamamahay na ‘yun! Nakakainis! Pati ba naman ‘yun? Nakalimutan ko
pa! Hindi ko pa naman alam kung paano ko siya haharapin, iniisip ko kasi yung
sinabi ni Kolleen sakin kagabi eh. Nakakainis talaga ‘yung babaeng ‘yun!Pagkarating
ko naman ng classroom, sinalubong ako ni Mark ng yakap at halik sa pisngi, napansin
ko namang andun na si Kolleen at kumindat sakin. Nung bumitaw na sa yakap si Mark
at dumiretsp na ako sa upuan ko ng walang imik. Tumabi naman siya sakin.
Naapektuhan nitong iniisip yung pakikitungo ko sa boyfriend ko!“Balita ko naglayas
ka daw a?” Napatingin naman ako sa kanya.“Uhhh... San mo naman yan nalaman?” Tanong
ko sa kanya.“Kay Ate Krista mo, tinaboy nga ako agad nun, baka makita daw ako ng
Papa niyo. Tapos sabi niya pa, alagaan daw kita. Mabait naman Ate Krista mo a?”
Napanguso naman ako.“Ewan ko.” Nagkibit balikat ako.“Awww... Galit ka na niyan
sakin?” Nginitian ko lang siya to assure him na hinidi ako galit.Buong klase ako
tahimik ako. Grabe naman kasi si Kolleen! Naloloka na ako! Nakabusangot tuloy ako
buong araw, nag-aalala na nga siya sakin. Minu-minuto niya akong tinatanong kung
okay lang ako, tango lang naman ako ng tango.“Mars, san tayo? Sa condo ko?” Tanong
niya sakin habang palabas na kami ng school gate. Bigla naman akong kinabahan.
Kumabog bigla yung dibdib ko! “C-Condo mo?” Pautal kong tanong sa kanya.“Bakit?
Ayaw mo ba? Kung gusto mo sa bahay na lang namin?”“What about sex?”UGGGHHH.
Badtrip! Ano ba itong utak koooo!“Eh hindi ka naman naku-curious how
does it feel?”Ano ba itong utak ko!“Why don’t you try it with him? Mahal mo naman
siya diba?”Masama ba kung ita-try ko? Ano na itong iniisip ko? Ang green na ata ng
utak ko! Kailangan kong mag cool down! Chill ka lang , Mars... Chill
laaaang!“Uhhh... Sige, sa condo mo na lang siguro?” Tumango naman siya at ngumiti.
Napalunok naman ako bigla.Pagkadating naman naming dalawa sa condo niya, dumiretso
ako sa kwarto niya at napahiga sa kama. Hmmm... Actually, may point naman si
Kolleen, mahal ko siya pero mahal niya ba ako? Oo, nakikita ko naman sa mga
kinikilos niya pero hindi niya pa rin na sasabi yung 3 magic words! Iba kasi yung
impact na pinapakita niya na nga, sinasabi niya pa, hindi ba?Pumasok siya sa kwarto
niya at dumiretso sa cabinet, kukuha ata ng pamalit ng damit. Kausapin ko kaya
siya? Mukhang nawawala yung pagkaprangka ko a? Sige, tanungin natin kung mahal niya
ako!“Uhmm.. Mark?” Lumingon naman siya.“Yes, Mars?” Tanong niya.“Can we
talk?” Tumango naman siya at tumabi sakin.“Tungkol saan ba?” Hinawakan ko yung
dalawa niyang kamay.“About us, Mark. Are we... uh... a real couple now?” He
smiled.“Ayaw mo?” Napangiti naman ako.“Gusto ko naman na maging tayo na for real
pero... kasi...” I hesitated. Nakakahiya kaya yung sasabihin ko!“Pero? Kasi?” He
asked.“Wala pa akong nakukuhang go signal sa’yo.” He scratched the back of his
head.“Go signal? Anong go signal yun?” Hindi naman ako nagsalita. He should know
that! Every girl wants to hear that from the man they love, right? Napangisi naman
siya.“Ohhh... So nagpapaka Blair Waldorf ka? 3 words, 8 letters? Say it and I’m
yours?” He chuckled. How could he know that?! Nanunuod siya ng Gossip Girl?!“You’re
watching Gossip Girl?! That is ssooo gaaayy—hmpf.” Bigla akong hinalikan ng
loko! “I love you.” He said between his kisses. Syempre gumanti rin ako ng halik
diba? Unfair naman sa part niya na siya lang ang gagalaw! He pulled away first then
he smiled. “I love you, Mars.” He caressed my face.“I love you, too, Mark.” Then I
kissed him again. It was more aggressive, ako yung aggressive sa aming dalawa. I
just found myself on top of Mark, nakahiga na pala kami. Bigla siyang tumigil sa
paghalik sakin, tumigil din ako, huminga ako ulit.“Mars, may problema ka ba?” Hindi
kami umayos ng pwesto, nakapatong pa rin ako sa kanya. He caressed my face.“I want
us to have sex.” Napaubo naman siya bigla. Nabilaukan ata siya sa sinabi ko.“Are
you sure about that?!” He said right after he recovered.“Yes, I am sure.” Napaupo
naman siya bigla.“At bakit? And Mars, I don’t do sex, I make love.” I sighed. Hindi
ito madali a!“I wanna do this with the person whom I truly love.”Pangkukumbinsin ko
sa kanya.“Won’t you preserve it after marriage?” He asked me.“Mark, kung ayaw mo
pwede ka namang tumanggi.” Tumayo ako, napaupo naman siya.“It’s not that ayoko,
ikaw lang ang inaalala ko. I don’t want you to get hurt again. Diba nagpromise na
ako sa’yo na hindi na kita sasaktan?” Naalala ko nung nag reconcile kaming dalawa
sa hallway.“Just say yes or no. Tatanggapin ko ng buong-buo.” He sighed. Lumapit
naman siya sakin tas pinaupo ako sa kama.“I will make love to you.” He held my face
and kissed me passionately.The kiss went so intense, I just found myself
unbuttoning his school uniform and he’s doing the same thing. He’s now on top of
me, I am totally naked now habang naka pants pa siya. He pulled away from our kiss
and he stood up and looked at his bed side, mukhang naiinip na siya ng hindi niya
makita yung hinahanap niya.“Ano ba yung hinahanap mo?” I asked, a bit annoyed."Fuck
naman! I'm not prepared! Stay there! Bibili lang ako ng condom, okay?" Nairita
naman ako bigla. Game na game na e!“Don’t make me wait... or else!” Nagbihis naman
siya ng ibang shirt tapos napatakbo palabas ng kwarto at narinig kong kumalabog
yung pintuan.Napahiga naman ako bigla. Shit. Eto na ‘yun, etong eto naaa!After 15
minutes, dumating na siya na mukhang inis na inis. Mukhang alam ko na kung bakit
siya nakabusangot. He’s just a minor, bakit siya papabilhin sa 7eleven nun
diba?! “Wala?” He nodded tapos umupo sa kama. “Edi hindi na natin itutuloy?” I
asked him.“May withdrawal method pa naman.” Naisip ko bigla ‘yun. Naging lesson
namin yun sa SexEd, natural way ng family planning. Though, wala pa naman kaming
balak na gumawa ng pamilya.He took off his shirt again and we kissed aggressively
and passionately again. Grabe, ang init~ Hindi ko ma-explain yung feeling.
Hinalikan niya ako sa labi, sa pisngi, sa leeg, sa dibdib, sa balikat... He kissed
every inch of my body.Hanggang sa nakakalokang part na, kung saan kailangan ng pag-
iingat. He’s on top na, we’re both sweating and having a hard time to breathe."For
the last time before we do this, I'm going to ask you... Magiging mabuti ka bang
nanay?" Huling hirit niya.“Ano ba yang pinagsasabi mo?” I asked him, getting a
little bit excited/annoyed.“Just in case lang naman.” He said.“Basta nandiyan ka sa
tabi ko.” He kissed my forehead.He was about to do it when the fire sprinkler
discharged water! Then nag alarm ng sobrang lakas! Hindi na namin alam ang gagawin
naming dalawa, napatayo na lang kami at nagmadaling magbihis kahit basa na kami.
Pagkababa naming dalawa sa lobby, sobrangang daming tao!Naalala ko naman, muntik NA
NAMAN! Punyeta! Kelan ba kasi matutuloy?!Niyakap niya naman ako bigla. Humalik siya
sa noo ko at may binulong sa tenga ko.“Hindi pa talaga ngayon, Mars. Hindi pa
talaga. May tamang oras talaga para dun.” I nodded. He kissed my forehead again. “I
love you.” He murmured.“I love you more.”

=================

Chapter 9. The First Boyfriend.

Ilang lingo na ang nakalipas since nangyari ‘yun. Wala naman kaming ilangan pero
parang kinakabahan ako. Feeling ko may hindi magandang mangyayari sa relasyon
namin. Sana mali itong feeling na to.  “Bakit ang tahimik mo?” Bulong niya sakin.
Nandito nga pala kami ngayon sa auditorium. Pinatawag kasi ‘yung mga kasali sa
school pageant. Yup. Kasali rin tong mokong na ‘to, hindi ko nga rin alam kung
paano at bakit. Ang alam ko kasi, si Zeke ang escort ng klase? Hindi kaya binantaan
niya ‘yung best friend niya?“Wala. May iniisip lang ako.” Bigla naman siyang nag
evil smile. Naku! Ano na naman kaya ang iniisip nitong gagong ‘to?!“Eto naman o!
Nandito lang ako sa tabi mo, h’wag mo na akong isipin.” Inirapan ko na lang
siya.“Sira!” He chuckled.“I love you.” Sheeeesh. Ayan na naman siya sa pakilig
powers niya. Infairness, effective naman siya. *blushes*Tumingin na ako sa harap at
sinubukang makinig. Sabi nung speaker, magbubunutan daw ng partners para sa
pageant. Nagsisimula na pala ‘yung bunutan. Sana si Mark ang mabunot koooo!“Awww.
What the hell!?” Bigla kong nasabi nung makita kong magkaiba yung symbol ng mga
nasa papel naming dalawa ni Mark. Dapat kasi match, kung sino ‘yung ka-match mo,
‘yun ‘yung partner mo.“Anong problema?” Sumimangot ako. Hindi ba obvious?! Siya
lang ang gusto kong maging partner ko!“Buset na buhay ‘yan o! Ikaw ang gusto kong
makapartner! Ano ba sa tingin mo?” Sabay irap ko.“Hayaan mo na, sa pageant lang
naman tayo hindi magkapartner pero sa totoong buhay tayo ang partners? Diba?”  Ang
sweet talaga nitong mokong na ‘to. Lagi na lang nagpapalubag ng kalooban
ko.“Whatever you say.” Tinago ko lang ‘yung kilig ko, baka lumaki ang ulo niya na
naman!Nung pinagmatch-match na kami, nalaman ko na wala akong ka-match! Absent yung
lalaking ka-match ko kaya nasa bunutan pa ‘yung isang papel na sana nabunot na lang
ni Mark. As for Mark, yung babaeng nababaliw sa kanya yung kapartner niya. Mukha
namang okay lang kay Mark kasi nakangiti siya dun sa girl. Mukha namang walang
malisya o patay malisya lang?  “Ma'am, sino po ba yung absent?” Tanong ko dun sa
adviser  na nag pakulo nito.“Si Christopher ng IV-Carbon.” Christopher? May
Christopher ba sa Carbon? “If I’m not mistaken, siya ‘yung transferee last, last
week.”“Ahh...” ‘Yun lang ang nasagot ko. Kung sino mang yang Christopher yan,
bahala siya. Wala akong pakialam sa kanya. Hindi ako interesadong makilala
siya.Okay. I lied. Soooobrang interesado akong makilala siyaaaa! Kung sino mang
‘yang si Christopher na ‘yan, sana pumasok na siya bukas at nang malaman ko na kung
gwapo ba siya or what! Napapraning na ako dahil diyan sa Christopher na yan a!“Hey,
sinong kapartner mo sa pageant?” Nabigla naman ako ng biglang sumulpot si
Mark.“Hindi ko pa siya kilala.” I pouted.“Bakit di mo pa kilala?” Halata sa itsura
niya ang pagtataka.“Absent kasi siya. So, no choice siya at ako ang partner
niya.” I sighed.“Ang malas niya naman.” ANOOOOO?! Tama ba ‘yung narining
ko?!“Ulitin mo nga yung sinabi mo!” Eto na, simula na naman ng away.“Ang sabi ko
ang malas niya.” He smirked.“At bakit?!” Mas malas siya kasi siya ang boyfriend
ko!“Kasi bubugbugin ko siya kapag hindi ka niya inalagaan at inalalayan sa
practices.” Sabay akbay sa akin.Awwww... Kahit kelan talaga ang landi mo, Mark
Villareal!  “Ang landi-landi mo talaga!” Sabi ko habang nakasubsob yung mukha ko sa
kili-kili niya.“Mahal mo naman ng sobra-sobra!” Pshhh. Yeah-yeah! Mahal nga kita ng
sobra-sobra.  “Oo na, oo na! Ikaw na! You alreadyyy!” He chuckled.Palabas na kami
ng school ng bigla siyang huminto at dumokot sa bulsa. Tinignan ko lang kung anong
ginagawa niya. Kumuha ng barya. Hinawakan niya ulit yung kamay ko tapos tuloy-tuloy
kami sa labas. Dire-diretso naman kami sa may tindahan. Nginitian naman kami nung
tindera. Teka nga, don’t tell me may pagnanasa ‘tong tindera na to sa boyfriend ko?
Mahiya naman siya, ang tanda na niya!“Ate, alam niyo na.” Aba? At may mutual
understanding pa ang dalawa?“Alam ang alin, Mark?” Ngumiti lang siya sakin,
pagkatingin ko naman dun sa inabot nung babae, napasimangot ako. Diyos ko! Ano pa
nga ba?! YOSI. Amp.Hinala niya ulit ako. Habang naglalakad naman kami or should I
say habang hinihila-hila niya ako, nakakita ako ng tindahan ng mga ihaw-ihaw.
Bumitaw ako sa kanya at tumakbo dun.Kung meron siyang kinaaadikan, syempre meron
din ako.  Mukha namang nagtaka siya at sumunod din sakin.“Anong ginagawa mo
dito?” Tanong niya.“Ako? Obvious ba? Edi bumibili.” Nagulat naman siya. Teka, may
kagulat-gulat ba sa sinabi ko?“Bibili ka niyan?!” Gulat na gulat at takang-taka
niyang tanong.“Oo nga! Tsaka bakit ba?!” Binatukan niya naman ako bigla.“Hindi ka
naman sure kung malinis pagkakaluto niyan!” Napatingin naman ako dun sa tindera na
nanlilisik na ‘yung tingin kay Mark. Si Mark naman wapakels, basta maaway lang
ako.“Kaya nga iihawin para matanggal yung germs! My God, utak naman, Mark!” Naiinis
kong pagkasabi.“H’wag ka ng bumili niyan! Magkaka-bad breath ka niyan! Magki-kiss
pa tayo! ANO BA?!” Tumingin ako ng masama sa kanya.“Mas magkakabad breath ka naman
dyan sa yosi no!” Inirapan ko siya, tumingin naman ako dun sa tindera. “Ale,
sampung isaw, 5 na balat tapos 5 betamax! Tenkyu!” Natawa naman sa akin ‘yung
tindera. Narinig ko namang nag-grunt si Mark. Bahala ka diyan sa buhay mo! Enjoy-in
mo na lang ‘yang yosi mo! Nakaamoy naman ako ng usok. Malamang kanina pa dahil sa
usok dito sa ihawan diba? Pero ibang usok to! Amoy yosi! Napatingin naman ako kay
Mark, at ayun bumuga tapos ngumiti tas humithit! Ay badtrip! Nananadya talaga! Sama
talaga ng ugali! Inirapan ko siya at chinika ko na lang si Aleng tindera.The whole
time na magkasama sa tindahan ng ihaw-ihaw, lamon lang ako ng lamon. Hindi ko
namamalayan na nasa tabi ko na lang pala siya. Pinagmamasdan akong kumain, yung
expression ng mukha niya, may hint na medyo nandidiri. Well, hindi ko siya
masisisi, anak mayaman ‘yan siya, anak ni Mayor.  “Gushto moh?” Tanong ko sa kanya
habang nginunguya yung betamax. Napalunok naman siyang bigla.“No,
thanks.” Pagkatapos ko namang kumain, hinala na niya ako at nag-umpisang
maglakad.“Saan tayo?” Tanong ko sa kanya nang mapansin kong iba ‘yung dinadaanan
namin.“Sa grocery store dun sa kanto, bili tayong toothbrush tsaka pang-gargle
mo.” Kumunot naman noo ko. “Ano bang mabaho sa kinain ko?” Huminto siya sa
paglalakad tas lumapit sa mukha ko, umaktong inamoy yung bibig ko tapos
lumayo.“Amoy suka.” Sabi niya. Nako! Malamang, suka yung sawsawan!“Diyos ko!
Malamang, ‘yun’ yung sawsawan ng kinain ko! Ikaw nga, kahit amoy usok yung hininga
mo, hindi ako nagrereklamo kapag naghahalikan tayo!” Sumimangot ako.“So may bad
breath pala ako?!” Sigaw niya sakin.“Kapag nagyoyosi ka lang! So if I were you,
tatantanan ko na 'yan kundi hinding-hindi kita hahalikan ulit!” He smirked.“Hindi
ako titigil sa pagyoyosi hangga’t hindi ka tumitigil kumain nung itim na mukhang
brownies!” Aba! Nanghamon pa! Atsaka, BROWNIES?! HAHAHAHA!“Tanga! Betamax ‘yun!
Tsaka sige, bahala ka! Wala kang halik sakin, uuwi na lang ako!”  Tumalikod ako at
nagsimulang tahakin ang daanan papunta sa bahay ni Lola.Hinila niya naman bigla
yung braso ko tapos hinarap ako sa kanya. Nakataas lang yung isang kilay
ko.“Yes?” Painosente kong tanong.“Sige na, sige na. Panalo ka na, pipilitin ko ng
hindi magyosi!” Napangiti naman ako, nilahad ko naman ‘yung kamay ko.“Ano
'yan?” Tanong naman niya.“Akin na yung yosi mo.” Nagulat naman siya tapos napa-
stepback siya.“Bakit? Anong gagawin mo sa yosi ko?” Nako, titgilan na daw oh. 
“Puputulin natin. Tsaka para hindi mo na gamitin talaga 'yun.” Ngumisi ako.“Last na
lang yun. Pramis! Tapos bukas, hindi na talaga!” Binawi ko ‘yung ngiti ko tapos
sumimangot na ako at umakmang aalis, hinila niya naman agad ako. “Eto na nga sabi
ko,” He sighed. Humarap ako sa kanya, kinuha niya sa bulsa yung yosi tas nilaglag
sa sahig tas tinapak-tapakan hanggang sa madurog yung yosi. Talagang pinanggigilan
ko ‘yung yosi! “Awww... Na-touch naman ako!” Tawa ako ng tawa tas niyakap ko
siya. “Ayoko nang magyoyosi ka ah?” Sabi ko sa kanya.“Opo, opo. Labyu.” HInalikan
niya yung noo ko at hinigpitan ko naman ‘yung yakap ko sa kanya.Dumiretso kami sa
condo niya after bumili ng sipilyo at gargle, sinunod ko na siya, sinunod niya na
rin naman ako. Tsaka para walang hassle mamaya sa kissing session naming dalawa
diba?  So nagtu-toothbrush kami napatingin naman ako sa kanya na nakatingin sa
salamin at kinakapa yung bigote at balbas niyang nagtutubuan na. Nagmumog na siya
tapos inabot yung shaving cream, naglagay sa kamay tapos pinahid na sa mukha niya.
Nagmumog naman ako tas humarap ako sa kanya.“Gusto mong ako magshave sayo?” Tanong
ko sa kanya. Napatingin naman siya sakin.“Marunong ka?” Gulat niyang
tanong.“Duh.”  Anong tingin niyang ginagawa ko sa buhok ko sa kili-kili?!
PInapatubo ko lang?!  “Ay. Hahaha!” Tas parang may naisip siya kakaiba. Hmmm...
Alam na. Gunggong talaga ‘tong si Mark!So umupo ako sa sink tas humarap sa kanya.
Inahit ko na ‘yung nagtutubuan niyang balbas niya at bigote habang siya nakaitig
lang sakin. Hinilamusan niya naman ‘yung mukha niya tas inabot ko sa kanya ‘yung
face towel niya. After nun humarap siya sakin, tas unti-unting lumapit yung mukha
niya sa mukha ko hanggang sa nagdikit na yung mga labi naming dalawa.The kiss was
aggressive, hindi ko napansin na karga-karga na ako ni Mark habang nakapulupot yung
legs ko sa kanya. Dahan-dahan niya akong nilapag sa kama niya. Patuloy pa rin kami
sa paghahalikan, napatigil lang kami nung kinagat niya yung lower lip
ko.“Ouch!” Napahawak ako sa labi ko.“Sorry!” Hinakawan niya naman yung lower lip
ko.“Bakit mo naman kasi ako kinagat?” Ang sakit kaya.  “Nanggigigil kasi ako
sa’yo.” He naughtily smiled. Sumimangot naman ako.“Leche ka! Ang sakit!” Still,
nakangiti pa rin siya.“Ki-kiss ko na lang ulit para mawala na ‘yung sakit?” Hindi
pa ako nakakapag-respond nang halikan niya ulit ako. Oportunista! 
Pasaway talaga ‘tong boyfriend ko! Pero kahit ganyan yan, hinding-hindi ko yan
ipagpapalit. Ngayon ko na nga pala makikilala kung sino yung Christopher na
magiging kapartner ko sa pageant! Ngayon ko na lang ulit naalala yung tungkol sa
kanya! Kinakabahan pa akong makilala siya, kasi gustong sumama ni Mark. Wala naman
akong dapat ika-kaba diba? Bakit ganun?! Pinapunta na kami ng auditorium tapos as
usual magkatabi kami ni Mark sa upuan. Tinawag naman ako nung adviser, nasa may
harapan daw yung Christopher. Leche! Siya ang lalaki, dapat siya ang lalapit! Oh
well, wala na atang gentleman ngayon.  Sumunod naman sakin si Mark papunta sa
harapan.“Ma'am? Asan po yung partner ko? ‘Yung Christopher?” Napangiti naman ‘yung
adviser ng school pageant.“Ayun siya!” Tinignan naman namin yung direksyon na
tinuro niya. Wow! Ang gwapo ng likuran niya! Infairness.“Ma'am naman!
Nakatalikod!” Mukhang kinakabahan din ang boyfriend ko ah?  “Halikayo, lapitan
natin siya.” Nagsimula ng maglakad si Ma'am. Umakbay naman sakin si Mark tas
bumulong.“Shit ‘tong si Ma'am. Bakit tayo pang lalapit?” Natawa naman ako sa sinabi
ni Mark, parehang-pareha kasi kami ng iniisip.  Lumapit kami dun sa Christopher na
nakatalikod pa rin. Nako ha, feeling ko ‘talikod-genic’ lang ‘tong taong ‘to! Ang
broad kasi ng shoulders! OMG. Landi ko! Nasa tabi ko lang ang boyfriend ko. Bad,
Mars! Bad!Kinalabit siya ni Ma'am pagkaharap niya... I gasped.“Crispy?!” Mukhang
nagulat din siya sa pagkakakita sa akin.Si Cristopher Mariano ang partner ko?! Ang
FIRST ‘EVER’ BOYFRIEND ko?!
=================

Chapter 10. The Escape.

Still in shock, my eyes were still wide. Mark nudge me lightly, which brings me
back to reality.“K-Kelan ka pa bumalik?” He's been in States for the last 2
years.“Last month lang. Last, last week ko lang naisipang pumasok. ” He smiled.
Hindi pa rin nagbabago ‘yung pagiging charming niya.“Psh. Tamad ka pa rin.” Ngiti
ko sa kanya.“Ehem.” Napatingin naman ako kay Mark. Fuck. Kausap ko ‘yung ex ko sa
harapan ng walang kamalay-malay kong boyfriend.“Oh. Mark, this is Crispy. Crispy
this is Mark, my boyfriend.” They shook hands. “Nice meeting you, dude. Boyet na
lang.” Bakit ayaw na niyang magpatawag ng ‘Crispy?’“Nice meeting you, P're.” Pero
napansin kong may tension sa pagitan nila. Bakit kaya?Tumingin ulit sakin si
Crispy. “You haven't change since we broke up.” He smiled at me. Naramdaman ko
naman humigpit yung pagkakahawak ni Mark sa kamay ko.“Ikaw din naman. Teka lang,
may nakalimutan pala akong kunin sa locker ko. Hehe.” Ang awkward ng tawa ko.
Nakakainis! Hinila ko na lang agad si Mark paalis.Pagkalayo na pagkalayo naming sa
labas ng Auditorium, bumitaw siya sa pagkakahawak sa kamay ko. Napahinto naman ako
sa paglalakad at napaharap ako sa kanya.“Ex-lovers, huh?” Napatingin ako sa kanya.
Medyo mukhang badtrip siya.“Mark, that was years ago. Ikaw na ngayon no.” I smiled
at him while reaching out for his hands.He scratched the back of his neck and
frowned. “Pucha. Pasalamat ka mahal kita.” Niyakap niya naman ako bigla.“So you’re
jealous?” He sighed.“Sino kayang matinong boyfriend ang hindi magseselos kapag
nakita yung girlfriend niyang mukhang na-aattract sa isang mas gwapong lalaki na
ex-boyfriend niya pala.” Natawa naman ako bigla. Mas gwapong lalaki?! Ang gwapo-
gwapo kaya ni Mark! Walang makakatalo sa kagwapuhan niya! Makalaglag panty!  “Ano
ba 'yan, Mark!” Tawa pa rin ako ng tawa.“May nakakatawa ba sa mga sinabi ko?” Taas
kilay niyang tanong.“HAHAHA! I've never seen you so... INSECURE! HAHAHA!” Tawa pa
rin ako ng tawa. Nagulat ako ng biglang binatukan niya ako.“Sige. Mang-asar ka
pa.” Nagpigil na akong tumawa.“Sorry. Hindi na talaga.” He heaved a sigh.“So ano ba
'yung naiwan mo sa locker mo?” Ngumiti ulit ako.“Wala.” He frowned.“Bakit sabi mo
kanina may naiwan ka?” Hay nako. Ang sloooow.  “Na se-sense ko kasing nagseselos ka
na kaya gumawa na ako ng way para umalis.” Ngumiti ako ng nakakaloko.“Ayan ka na
naman! Nagsisimula ka na namang mang-asar!” Natawa naman ako ulit. Hindi ko na
napigilan.“Psh. Don't frown, Baby. Mababawasan kagwapuhan mo niyan.” I kissed him
on the lips. Risking to be seen. Bumalik na kami ng Auditorium tapos pumunta na
kami sa kanya-kanya naming partner. I reassured my boyfriend na hinding-hindi ako
magfi-flirt dahil siya lang talaga.  “Hey partner.” Lumingon siya sakin.“Hey.” He
smiled.“So you've heard the news about the talent portion?” He raised one brow.“Ano
bang meron?” He scratched his head.“By partners daw ang performance sa talent
portion. So dapat may unity tayo sa talent. Ano bang talent mo?” Tanong ko sa
kanya.“Balak kong magpa iyak ng gitara. ‘Yun lang ang alam kong talent na meron
ako.” He smiled again, revealing his dimples at yung charming chinky eyes
niya.“Paano naman ako? Wala akong talent.” He leaned forward. Invading my personal
space.“Meron kaya.” He grinned.“Ano naman 'yun?” I swallowed hard.“Making me fall
for you all over again.” I step backward. Being caught off guard.Hindi ako
nakasagot instead napalingon ako dun sa bumagsak na upuan. Shit. He must've seen
us. Si Mark nakita kong nakatayo sa may kabilang dulo habang naniningkit yung mata
sa galit. Nag walk-out naman siya bigla. Napatingin ako kay Crispy.“Don't you do
that again.” He frowned.“Ang alin?” I looked down at my feet.“Huwag mong galitin
yung boyfriend ko. Mahal na mahal ko yun. Ayokong nagagalit ‘yung dahil sa
akin.” Then I looked straight in his eyes.“I want you back, Hon. Ikaw ang dahilan
kung bakit ako bumalik after 2 years.” Argh. He won't listen. Being so sure and
arrogant. At tinawag niya pa ako sa tawagan namin dati. Nung kami pa... Which is
nakakakilabot! Ayoko nga noong tinatawag niyang Hon kasi, hindi ako kumportable.
Napipilitan lang ako. What more ngayon?Kung nuon ayaw ko na?“Hear to this. I love
my boyfriend so much that seeing him angry makes me angry at you too.” I turned my
back on him. Grabe. Ang pikon ko.“I want you back and I won't take a no for an
answer. No one refuses me. Ever.” He grabbed my wrist.“Well, I think everything has
it's first.” I gave him my dake saccharine smile.

Sinundan ko si Mark after ng banggaan namin nung ex kong...UGH. Flirt? ‘Yun mismo.
I'm sure hindi pa siya nakakalayo!  Mahahanap ko ang boyfriend ko! Pagkalabas ko ng
auditorium, medyo malayo na siya. Pero carry pang habulin!

Kaya ayun, tinakbo ko siya. At sa wakas, nahabol ko naman ‘tong pahabol na

tsonggong ito.  Aba ang arte niya!

"Mark! Mark! Baby!" I grabbed a hold of his arms.

"What?!" He looked so annoyed.

"I'm sorry, okay? Hindi ko naman pinansin yung mga pinag-sasabi niya! Inaway ko pa
nga siya, kasi nakakapikon na siya! Please, wag ka ng magalit! Pleaseeee!" I swear,
mukha akong eng-eng sa gitna field na umiiyak...

Tinitigan niya lang ako. Still, cold pa rin siya. Ang hirap talaga matantsa yung
ugali niya kapag nag-seselos. 

"Mark..."  Tumutulo yung luha ko sa pisngi. Nakatingin ako sa kanya habang

humihikbi.

He sighed. "Sorry na." Niyakap niya ako tapos hinalikan niya ako sa forehead.
"Sorry. Napaka-seloso ko. Alam mo naman ako, gago ako e. Lagi kitang sinasaktan
kapag nasasaktan mo ko. Next time hindi na ako gaganti. Ayoko nang iiyak ka ulit."
He pulled away. Pinunasan niya yung mga luha sa mukha kong nagkalat.

"Tsk. Ano ba ‘yan?! Para kang bata, may uhog ka pa!" Kinuha niya sa bulsa niya yung
panyo niya tapos pinunasan yung ilong ko.

"Ikaw kasi eh!" Ngumiti lang siya sakin. Hinawakan ko yung kamay niya. Kinaladkad
ko siya papalayo ng auditorium.

"Hoy! Saan tayo pupunta? Hindi ba tayo babalik sa auditorium?"  Nginitian ko siya.

"Cutting tayo?"   Kahit hindi pa siya nakakasagot, tumakbo ako hawak-hawak ‘yung
kamay niya papunta sa haven ni Zeke. Yes. Makikigulo kami sa teritoryo ni Zeke.

"Anong ginagawa natin dito? Teritoryo to ni Zeke ah."Nakasimangot niyang sabi.

"Sshh. Magtiwala ka lang sakin." I kissed his left cheek.

Nakita ko naman si Zeke, kumaway siya samin at nakangiti. Narinig ko lang na nag-
grunt si Mark. Ugh. So much for a seloso boyfriend.

"Dito ka lang, may sasabihin lang ako kay Zeke."  Tapos tumakbo ako papunta kay
Zeke leaving my boyfriend behind.

"What brought you here? And Mark?"  Nginitian ko siya.

"Wala lang! Hindi na kasi kita nakikita! Anyway, may alam ka bang labasan dito sa
mini forest mo? Trip kong mag-cutting. " Binatukan naman niya ako bigla. What’s up
with guys these days? Batok sila ng batok sa akin!

Since nung tinanggihan ko yung pagmamahal niya na in-offer niya nuon, naging close
friends na lang kami, more like best of friends.  Masaya kayang magkaroon ng
bestfriend na lalaki!  Especially, bestfriend din ng boyfriend ko!

"So ano? Meron ka ngang alam?" Nagkamot siya ng ulo. Hayyy... Mukhang ayaw pa ata
kaming paalisin nitong gagong to.

"Eh pano kapag nahuli kayo?"  ‘Yun naman pala. ‘Yung lang pala kinakatakot niya.
Akala ko naman bitter pa rin siya sa pagmamahalan namin ni Mark. Ay? Feelingera si
ate?

"Sus! Don't worry! Hindi ka namin ilalaglag!" Napahingang malalim na lang siya.

"Sige na nga." Nauna na siyang maglakad kung saan man yung labasan na tinutukoy
niya.

Pinuntahan ko naman si Mark sa pwesto niya, inip na inip na siya dun sa pwesto
niya.  Hinila ko agad siya papunta sa pwesto ni Zeke. Dinala niya kami sa isang
wall na may magdanan. Wow. Sinong gumawa nito?

"Who did this ladder?" Ngumiti lang nang nakakaloko si Zeke.

"Sige na! Lumayas na kayong dalawa!" Habang umaarte na tinataboy kami paakyat dun
sa hagdanan, pinauna naman na ako ni Mark.

Wala naman na saking kaso na masilipan niya ako. Nakita na niya ang dapat at ang
mga hindi na dapat makita sakin.  

Balak ko sanang pumunta kami sa condo niya. Alam niyo na, magiging busy kami for
sure. At sure din na mawawalan kami ng time sa isa't isa. Kaya kelangang... uhm...
pano ko ba sasabihin ito?

Dahil bawal pa kaming mag make-love, make-out na lang muna?

=================

Chapter 11. The Upside-Down Kiss.

Nasa doorstep kami ng condo niya ng bigla ko siyang yakapin habang nakatalikod siya
at sinususi ang pintuan niya. Tuloy-tuloy lang siya sa pagbubukas ng pinto, pero
halata namang nag-stiffen siya. Nabuksan na niya yung pintuan, humiwalay na ako sa
kanya habang sinara niya yung pintuan. Sinundan ko siya papunta sa kwarto
niya. "Inaantok na ako." He said right after he yawned. "Tutulugan mo ko?" Tanong
ko naman sa kanya."Anong gusto mong gagawin natin? Magtagu-taguan?" Pamimilosopo
niya pa.Hindi niya pala alam ang balak ko?  Tinulak ko siya sa kama kaya napahiga
siya. Mukha naman siyang nagulat. Dinaganan ko naman siya agad at ngumiti ng
nakakaloko sa kanya."Tagu-taguan? Mag-isa ka! Mas maganda pa yung pinaplano kong
gawin." Akala mo ah!  "Don't tell me magyaya ka na namang maglove-making?! " I
grinned. Pasaway ‘tong boyfriend ko!"Alam ko namang ayaw mo pa. Alam mo bang
naimbento na ang word na 'alternatives'?" Pang-aasar ko sa kanya."Alternatives?
Anong alternatives naman ang naisip mo?" Napataas naman ang kilay niya habang
nagtatanong."Making-out." Then I started kissing him in his lips. Bigla naman
siyang humiwalay."What?" I asked, a bit annoyed."I'll just clear things up." He
grinned. "I don't want this to lead to... you know." Then he blushed."Promise! Only
kissing..." I kissed him on his lips. "and gropping." Kinuha ko yung kamay niya at
nilagay sa dibdib ko. Nagulat siya at humilay ulit."Kissing lang, Marciana." He
said sternly.GRRR. Fine."Prolonged kisses." Then I started kissing him again,
tinanggal niya naman yung kamay niya sa dibdib ko at hinawakan niya yung mukha
ko."Mark naman e!" Tinginan niyo nga naman. Pagkatapos maglandian, nag-aaway na
naman kami."Ayoko nga!" Sigaw niya naman sakin kahit na magkaharap lang kami na
nakaupo sa kama."Grrrr! Kukuha ka lang naman ng pagkain sa ref a?!" Yeah. Ginugutom
kasi ako. Ang tagal kaya nung prolooooonged kiss namin.  "Heh! Manahimik ka nga,
wag kang tamad! Ikaw kumuha nun mag-isa!" Kelan pa to natutong awayin ako ng
ganito?  "Mark! Pleassseeeeee?" Puppy-eyes, gumana kaaaa!"Haaayyy... Ang sarap ata
matulog ngayon." Humikab siya tapos humiga at nagtakip ng unan. Sa sobrang inis ko,
pinagpapalo ko siya ng unan. Lumabas na naman pagkabayolente ko!  Lumabas na ako ng
kwarto niya at dumiretso sa ref niya. Hinalughog ko naman yung buong ref niya at
ang daming pagkain! Parang mas masarap ma-inlove sa ref ni Mark kesa sa kanya!  Sa
may dining area ako kumain ng kumain. Bahala siya dun. Mahalin niya ang unan at
kama niya. Mamahalin ko ang pagkain niya. Bigla naman akong may naisip. Since,
katampo-tampo naman yung ginawa niya, magtatampo ako. Tignan natin kung hindi siya
magsisi.  After kong kumain, binisita ko yung tv set niya at nanuod mag-isa. Ay
tanghali na pala! May replay ng Gossip Girl sa ETC. Makapanuod nga! Nasa part na
ako ng mabubunggo si Serena at Tripp ng may sumigaw na bakulaw. Grabe, ang istorbo
niya sa panunuod a? Hindi ko nga pinansin, nagpapapansin lang ‘yun. Tuloy-tuloy
lang akong nanunuod ng Gossip Girl, nagdu-drool ako sa harapan ng TV dahil sa
kagwapuhan ni Nate Archibald! Kasing gwapo ng hinayupak kong boyfriend! "MARS!"
Bahala ka magtawag diyan. Matapos mo akong itaboy at pakuhain ng sarili kong
pagkain? Manigas ka! "Hayyy... Ang gwapo talaga ni Nate at Chuck."  Sabi ko habang
nakatulala sa TV kahit puro pangalan na lang ang nakikita ko. Tapos na pala yung
GG?  Nagulat ako ng biglang may bumuhat sakin, nasa gilid ko na pala ‘yung bakulaw
habang nanunuod ng GG kanina! Hindi ko napansin! Masyado akong natulala sa
kagwapuhan ni Chuck and Nate!"Ibaba mo nga ako!"  Sabi ko habang binabatukan ko
siya. Tawa lang siya ng tawa. Tas binagsak ako sa kama tas tumabi siya sakin.
GRRR... Hindi man lang magsorry!  Sa sobrang inis ko, tumayo ako, tyempo namang
nakaharap ako sa salamin. Buseeeet. Gusot-gusot na damit ko! Dumiretso ako sa
cabinet niya at kumuha ng white shirt niya at nagpalit. Bumalik ako sa kama pero
instead na dun ako umupo sa kama, sa sahig ako umupo at sumandal lang sa kama. Diba
nga nagtatampo ako?  "Mars?" Hindi ko pa rin siya pinapansin. Bahal ka sa buhay mo.
TSEH! "Baby, wag ka na magtampo. Mahal naman kita." Hindi ko pa rin pinansin. Gago
ka ba? Mahal-mahal ka diyan? Ginutom mo nga ako kanina! Naramdaman ko namang
gumalaw yung kama tas naramdaman ko na rin yung hininga niya sa leeg ko.
Nakakakilabot na nakakakilig! "Naturo ko na ba sa'yo yung Upside-Down
Kiss?" Pagkatapos niyang sabihin ‘yun, bigla niyang ni-nibble yung kanang tenga
ko."Mark..." Hindi ko na matiis yung pagbanggit sa pangalan niya."Yes, baby?" Hindi
niya pa rin tinantanan ‘yung tenga ko, occasionally napupunta na siya sa leeg
ko. "Gusto mong ituro ko sa'yo ‘yun?" Hindi na ako makapagsalita kaya tumango na
lang ako.Humiwalay na yung labi niya sa tenga ko tapos kinuha niya yung kaliwang
kamay ko at nilock niya yung fingers ko sa fingers niya. Nung una, nagkatitigan pa
kami, pero unti-unting bumaba yung ulo niya, hinalikan niya ako sa noo, sa ilong at
hinalikan na niya ako sa lips. Just like Spider Man did.  After naming magkiss,
tumitig siya sa mata ko. Tae. Kakaduling ‘to a.  "I love you." I beamed at him."Mas
mahal kita." Then he kissed me again. Maipagpapalit mo ba naman ‘yung ganito ka-
perfect na boyfriend? 

=================

Chapter 12. The Cheating Boyfriend.

Isang linggo na ring kaming hindi nagkakasama ni Mark at dahil ‘yun sa

pagpapractice para sa Pageant ng school. Nagtataka lang ako, kasi kapag break time
sa practices namin, kapag lalapit na ako sa kanya, it's either aalis siya kasama
yung mga ibang lalaking kasali (syempre hindi kasama si Crispy dun) or sasamahan
niya yung partner niya. Hindi ko malaman kung mapipikon ako or what. May karapatan
naman siguro akong magalit diba? MALAMANG! Girlfriend niya ako! I texted him
kanina, hanggang ngayon hindi pa rin sumasagot. Kaya eto, tinatadtad ko na. Bahala
na kung may naiistorbo akong gawain niya. Basta ang alam ko, naiinis na ako sa
kanya!"Hey. What's with the face, partner?" Napaangat yung ulo ko kung sino yung
nagsalita. Si Crispy... Sino pa ba? Bakit ba inaasahan mong papansinin ka ng gago
mong boyfriend? Ha, Marciana?!  "Uhh... Napipikon lang ako." Umupo siya sa tabi ko
habang ako naman, binalik ko yung tingin ko sa cellphone ko."Boyfriend mo
no?" Napatingin ulit ako sa kanya."Bakit mo nasabi?" He smiled at me."Akala mo ba
hindi ko napapansin yung mga tingin mo sa mga kaibigan niyang nagyayakag sa kanya
paalis? At yung mga nakakamatay mong tingin sa partner niya?"Natawa naman ako sa
sinabi niya. Ampots. Kilala talaga ako ni Mokong.  "Hindi ba talaga ako
nagbago?" Tanong ko sa kanya ng nakangiti. Siguro ida-divert ko na lang yung
atensyon ko kay Crispy. Wala naman kasing pakialam sakin yung boyfriend ko.
"Hinding hindi. Kaya nga gusto pa rin kita." HOPYA MANI POPCORN! Hayop sa banat si
Kuya!  "Ikaw din naman di nagbago. Bolero ka pa rin." Natatawa kong
sinabi.Nagkwentuhan lang kami ng nagkwentuhan hanggang sa tinawag na ulit kami ng
organizer nung pageant. Napansin kong nakatitig sakin si Mark. Heh. Manigas ka
diyan. Di kita papansinin.  Ngayon ko lang nabasa text niya. At napaka
walaaaaaaaaaang kwenta! Nakakainis!  From: heh. <3Mhine. d kta msusundo ult.sori.
i'l make it up to u, promise.iloveyou. Nag-init ulo ko sa mga nabasa ko. GRRRRRRRR!
To: heh. <3Gagu ka ba?! Anong d nnman ihhtid at il make it up 2 u?!ano ako gagu na
magaantay lng sau kng kelanaq nman pde mong iprioritize?!ipapaalala q lng sau, aq
ang gf mo, d yng tropamo at yng partner mo! at anong mhine?! KELANPA NATIN NAGING
TAWAGAN YUN?! YOU KNOW HOW MUCH I HATE THAT ENDEARMENT!  Message Sent.Okay.
Nakahinga ako ng malalim sa pagse-send ng message ko na ‘yan. Ewan ko na lang kung
hindi pa siya manginig niyan sa takot. Iba ako magalit. At alam niya yun.  Minutes
later, dumating ang hinihingal na Mark sa harapan ko dito sa labas ng school, sa
may gate. Tinignan ko lang siya. Magmamataray ako ngayon. Tignan lang natin."Halika
na?" Sabi niya pagkatapos niyang makarecover sa pagkahingal.Kukunin niya sana yung
gamit ko ng umiwas ako at naglakad na agad. Galit ako. Ayoko ng ginaganito ako.
Ayoko ‘yung parang walang nangyari at parang wala siyang ginawa at hindi siya
magso-sorry. Oo, mapride ako at ayokong matatapakan yun.  "Tsk. Mars! Ano bang
problema at hindi ka namamansin?! Andito na nga ako diba?! Ihahatid na nga kita
diba?! Ano pa bang gusto mo?!" Nagpanting naman yung tenga ko at humarap sa
kanya."Tinatanong mo ako kung anong problema?! IKAW! Wala ka ng oras sakin! Palagi
ka na lang nasa barkada mo o nasa partner mo! Hindi mo kino-consider yung
nararamdaman ko as girlfriend mo!  At anong tingin mo sakin?! Ginawa kitang
boyfriend para ihatid mo lang ako?! Hindi lang ‘yun yung hinahanap ko sa'yo! Yung
pagmamahal mo gusto ko maramdaman! Nawawala ka na! Nawawala na yung Mark na gusto
ko!" Bumuhos na yung luha ko na dulot ng galit at frustrations."Kaya naman kita
hindi nahahatid araw-araw kasi... uhhh... may ginagawa kaming props! Tsaka marami
pa akong iniintindi para sa pageant!" Maniniwala na sana ako kung hindi lang dumaan
yung mga kasama namin sa pageant."Dude! Antayin ka namin sa MB ah? Itutuloy natin
yung di matapos-tapos na game natin sa DoTA. Wag ka agad mafi-first blood tulad
kahapon a?" Tapos umalis na agad sila. Nakatingin lang ako sa kanya na nagmumukhang
gagong nahuli sa kasinungalingan niya."Props pala a?" With that, I left him,
crying.Okay. Grabe. We made a scene, sa harapan pa ng school. ARGH! I HATE HIM!
Nagagawa na niyang magsinungaling sakin? Ano ng nangyari sa Mark na minahal ko?
Unti-unti na ba siyang nagbabago? Unti-unti na ba siyang nawawala?  Pag-uwi ko sa
bahay. Hindi ko alam pero nami-miss ko siya. Nabubwisit ako. Niloloko na nga ako,
pinagsisinungalingan pa ako pero namimiss ko pa rin at minamahal? ANO BA MARS! GET
A GRIP!Sheesh. Sabi nga diba nila? Na given na yung pagiging tanga kapag nasa
relasyon ka?Sa hindi ko alam na dahilan, gumalaw na lang basta yung kamay ko at
inangat yung phone at dinial yung number na mas kabisado ko pa sa spelling ng
pangalan ko.After 5 rings... may sumagot at...."Hello?" Babae ang sumagot."Is this
Mark's phone or wrong number lang ako?" Tanong ko naman. Ayoko namang magkamali ako
at mag assume. Ayoko pang magbreak kami."Kay Mark nga ito. Who's this?" Kaboses to
ni Christa ah? Yung partner niya."Si Christa ka ba?" Yeah. I know ang bastos. Pero
girlfriend ako nung may ari nung phone at may karapatan akong mang-gisa ng kung
sino mang babae ang sumagot at gumalaw ng cellphone niya."Ako nga? Sino ka
nga?" Okay. Chill ka lang, Mars. Chill ka lang. Chill..."Girlfriend ka ba
niya?" Bigla na lang siya lumabas sa bibig ko."Hindi pa." Control your temper,
Mars. Please, control it!"Hindi PA?" I repeated and add an emphasis dun sa PA
part."Oo. Nililigawan niya ako. Teka--Sino ka b--" Pinutol ko na sinabi niya with
my statement."BOO, YOU WHORE! This is Mars and you just dug your own grave. FUCK
OFF." Its very obvious na hindi ko na kinayang mag-‘chill’ at kontroliln ang galit
ko. GRABE NA! NASASAKTAN NA AKO!And now... He’s cheating on me? 

=================

Chapter 13. The Break-Up.

Nagising ako ng maaga. Excited na akong gawing miserable yung buhay ni Christa. I
don't care kung may gawing hindi maganda sakin si Mark or ma-expelled ako. All I
know is nasaktan ako ng sobra at GAGANTI ako. After kong maligo, namili ako agad ng
damit na susuotin ko. Pwede kasi kaming magcivilian ngayon, buong araw kaming
magpa-practice para sa pageant, alam niyo na, papalapit na ng papalapit yung
pageant night.Yung pinili kong damit ay yung sigurado akong maglalaway ang lahat ng
lalaking dadaanan ko. Syempre, hindi pwedeng ipakita ang 'cleaves' baka di ako
papasukin ng school. Short shorts siguro pwede diba? Yummy naman ang legs ko at
kutis ko.  Pagdating ko sa school, as usual, nagluwaan mga mata nila. See? Who
wouldn't? Yabang ko ever. Pagpasok ko naman ng auditorium, nandun na si Boyet.
Ngumiti siya sakin tapos palapit na siya. Ngingitian ko sana siya ng biglang may
narinig akong tumitili dahil sa kilig(?) tapos humahagikhik pa. Pagtingin ko sa
gilid, naglalandian yung dalawa, nagkikilitian. What a good way to start a
morning... NOT.Napansin ni Boyet yung mukha ko at sinundan yung tingin ko.
Napatingin ako sa kanya nang nag napatawa siya. "Bakit?" I asked him, wala namang
nakakatawa. May nakakaasar nga sa gilid e!"Kasi yung Mars na kilala ko, kapag
nagseselos at nagagalit, hindi lang tumatayo sa sulok, meron siyang ginagawa dapat
ngayon." He grinned. Napaisip ako, oo nga no? May karapatan akong magwala."Watch
me." Sabi ko habang papalapit sa dalawang naglalandian."Ang landi at ang kati mo
rin talaga no?" Sabi ko pagkalapit na pagkalapit ko sa kanila. Napatayo naman si
Mark, si Christa naman mukhang iiyak. Hindi ata sanay sa confrontation ‘to? Geez.
Ang fail niya."M-Mars..." Nasambit ni Mark, hindi niya siguro ako napansin, guilty
na nahuli."Hindi mo siguro napansin na pumasok ako no? Paano naman kasi, baby,
nakikipaglandian ka pa diyan sa makating babaeng ‘yan." I smiled at him. Hindi
naman halata ang pagiging sarcastic ko no?  "Baby, hindi kami naglalandian ni
Christa, we're just having a good time." Pagpapaliwanag niya."Having a good
time?" I repeated, he nodded. "Having a good time sa babaeng bago mong nililigawan
habang tayo pa?" I asked him, cornered na siya ngayon. Hindi siya makapagsalita
kaya tumingin ako kay Christa."You haven't told your 'suitor' our conversation last
night? Correct me if I'm wrong ha, hindi ba't sinabi mo na nililigawan ka niya?
Hindi mo ba alam na may girlfriend siya?" Yeah sure, harmless pa tong pang aaway
ko. HAHA.  "About that, Mar--" I interrupted him by pointing a finger at him."I'm
not talking to you, asshole." He shut his mouth. Inaantay ko pa ring magsalita si
Christa."Ano? Napipi ka na?" A tear fell from her left eye. Geeeez. What a cry
baby. "I'm warning you, landiin mo pa ang boyfriend ko, malalaman-laman ko pang may
kagaguhan kayong ginagawa sa likuran ko, I'm going to make sure na permanent ka ng
hindi makakapagsalita." Then umalis na ako sa harapan niya.Napansin kong hindi
sumusunod sakin si Mark at mukhang napako siya kinatatayuan niya. Lumingon ako sa
kanya. "You coming, Mark?" Mataray kong pagtatanong. Mukha naman siyang natauhan at
sumunod na sa akin.Nadaanan ko si Boyet na nakangisi at naka thumbs up sa sakin.
Ha, you see, mataray talaga ako kapag inagrabyado mo ako. Hindi kita tatantanan,
kahit sino ka pa, and I'm going to make sure na papaiyakin kita at papahiyain. Sa
sarili ko ngang kapatid nagawa ko, what more kung pipitsuging bitch ka lang diba? 
Nakalabas na kami ng auditorium at dumiretso kami sa teritoryo ni Zeke. Oh, I
missed that guy! Umupo ako sa may damuhan at tumabi siya sakin. Walang umiimik.
Tangina. Ang kapal din ng mukha nitong isipin na ako ang unang gagawa ng way para
magkabati at mag usap kami? Ako na nga itong ginago niya at niloko tapos ako pa ang
gagawa ng way para mag-usap kami? Ang sama niya---Naramdaman ko na lang na may
labing nakalapat sa labi ko at may nakahawak sa batok at pisngi ko. And I found
myself kissing him back and lying down on the grass. Torrid yung kiss, grabe,
namiss ko to. Napansin kong tumutulo yung luha ko, mas lalo ko siyang minamahal sa
bawat araw na lumilipas, pero bakit ganito na siya? Bigla siyang magiging sweet,
bigla niyang kakalimutan na may girlfriend siya, bigla siyang manliligaw ng
iba.Dahil naalala ko yung issue kay Chrsita, I broke off the kiss. Sinubukan niya
pang habulin yung labi ko pero umupo na ako ng maayos at inayos yung damit ko."I'm
sorry about what I did. Marami lang talagang gumugulo sa isipan ko ngayon, I just
used her to be a distraction." Hindi pa rin huminto yung pagtulo ng luha ko. I
faced him."Hindi pa pwedeng ako lang ang gawin mong distraction sa mga kaguluhan sa
utak mo? Girlfriend mo ako, tungkulin kong samahan ka sa pagharap ng mga problema
mo, tungkulin kong maging girlfriend mo talaga. HINDI LANG AKO SIMPLENG BABAE LANG
SA BUHAY MO! Girlfriend mo ako..." Hindi ko na kinaya at humagulgol na ako. Grabe
naman kasi. Sino hindi iiyak kapag ganyan kagago ang boyfriend mo? Akala mo matino,
akala mo naiiba siya sa mga ibang lalaki, yun pala malala pa sa pinakagago,
papaiyakin niya rin pala ako. Pucha.  "I'm sorry." Niyakap niya ako ng mahigpit.I
savored the moment hugging him. Minsan lang kami magkaroon ng moment na ganito.
Yung tipong tahimik na, wala nang magsasalita, magkayakap o magkahawak lang, tila
nagkakaintindihan at nagkapatawaran na. Or so I thought...  Humiwalay ako sa kanya,
then looked straight in his eyes. I'm just going to ask him the most relevant
question."Mahal mo pa ba ako?" Hindi siya sumagot. Instead, hinalikan niya ulit
ako. Nadala ako sa halik niya, it was so... intense? Then he started to kiss my
neck. Kahit na nasasarapan ako, I need to stop this and I need to know what's his
answer."Stop it, Mark." I said as I pull away."Sorry." He said and looked down. 
Sorry? 'Sorry' para saan? Sa kiss na ginawa niya o 'sorry' kasi hindi na niya na
ako mahal?"Hindi mo na ba ako mahal?" Tanong ko sa kanya. Unti-unti siyang lumapit
at hinawakan yung kaliwang pisngi ko. "Mahal kita, okay? And I'm sorry sa mga
nagawa ko at magagawa ko." Magagawa?"What do you mean? Magagawa?" He just smiled
but it didn't reach his eyes. I know, there's something wrong. Very wrong."I love
you." Then he hugged me so tight. Yung yakap niya parang hindi na niya ako
mayayakap ulit. Parang huling yakap na niya ito. Sana nagha-hallucinate lang ako
kung ganun nga nga nangyayari ngayon. Bumalik na kami ngayon sa auditorium. Palagi
akong nakatingin sa kanya, kapag napapatingin ako sa kanya, ngumingiti siya pero
ganun pa rin, ang lungkot pa rin ng mata niya. Kapag naman napupunta yung tingin ko
kay Christa, it's either titingin siya sa ibang direksyon o titingin lang sa baba.
Oh well, tama lang ‘yun. Mahiya naman siya sa kalandian niya! Si Crispy naman
nakangiti lang sakin palagi. "Mukhang may nangyaring maganda a?" I smiled at
him."Oo eh. Nagsorry siya sakin tungkol dun sa mga nagawa niya." Naisip ko na naman
yung sinabi niya na 'magagawa' niya. Hindi ko na lang inisip ulit yun. Baka
napaparanoid lang ako.  "Yun lang?" He asked."Anong 'yun lang'?" May dapat pa ba
siyang sabihin sakin?"I mean, ganun lang? Pinatawad mo na yung tao?" Oo. Sincere
naman yung pagkasabi niya.“He said he's sorry and I know he mean it.” I said."Are
you convincing me or yourself?" Psh. Pinagsasabi nito?! "Did he even promised that
he will not do it again?" Napaisip ako."No, he didn't." I admitted."See? Friendly
advice, huwag mo ibigay lahat-lahat sa kanya, baka bigla ka na lang niyang iwan."
Natawa naman ako. "May nakakatawa ba sa sinabi ko? Seryoso ako dito, Ineng." Umakto
siyang parang istriktong tatay. Mukhang tanga lang."May naalala lang ako. Muntik ko
na kasi ibigay sa kanya yung lahat-lahat." Nanlaki naman yung mata niya."Whut?!
Why?!" Natawa ako sa reaction niya."Naimpluwensyahan ako ni Kolleen." Napapalo
naman siya sa noo niya."Hanggang ngayon pala bad influence pa rin ‘yun." He said
while chuckling. Yeah, kilala niya si Kolleen. Did I mention na kasama siya sa
circle of friends ko bago pa maging kami? "Hindi mo ba siya nakikita dito sa
school?" Ang weird kung hindi. Kasi tatalong building lang naman ‘tong
school."Hello? Para namang ang lawak-lawak ng school para hindi kami magkita
no!" Oo nga. Sabi ko nga."Anyway, bakit nga pala 'muntik' lang? Bakit hindi
natuloy?" He said."Actually, apat na beses yung 'muntik' na yun. Yung una,
napigilan niya. Yung pangalawa, yung galit na galit siya sakin, I thought he's
going to rape me. HAHAHA. Kakaiba kasi magselos yang lalaki na yan, mabuti na lang
ngayon hindi na masyado, patampo-tampo na lang. Yung pangatlo, ako yung nag
initiate pero tumanggi siya. Tas yung pang-apat, yung pinakamuntik na, we made out,
no clothes, nasa kama kami, as in yun na lang kulang." Natawa ako sa sinasabi
ko."Alin? Yung in-and-out action?" He said then he chuckled."Yup, yun nga." I
admitted, blushing furiously."Bakit hindi natuloy sa ganun?" Ano ba ‘yan! Naalala
ko tuloy ‘yun! "Kasi naman, nagkasunog kaya bumukas yung sprinkler sa condo niya.
Naudlot. Napabihis kami ng tuluyan." Tumawa siya bigla, ako din nadamay na. Na-
imagine niya siguro kami."Excuse me, pwede ko bang mahirap yung girlfriend ko?"
Napatingin naman kami dun sa nagsalita. Malamang, si Mark lang naman ang boyfriend
ko."Yeah sure, Dude. Just make it sure na hindi mo na ulit sasaktan ‘to, kundi
aangkinin ko ‘yan." He smiled right after he said that, Mark just give him a nod. A
NOD. JUST A NOD?! Hindi siya affected?!"See ya later, Partner." Hindi pa kami
nakakalayo sa kanya nung tinawag ulit ako ni Crispy."Mars!" Napalingon
kami."Yep?" Sumenyas siya na lumapit sakin. "Teka lang, Baby a?" Tumango lang
siya."Ano ‘yun, Crispy?" Tanong ko sa kanya pagkalapit ko."Totoo yung sinabi ko.
Kapag sinaktan ka niya, aangkinin kita." I guess he's back to his old self. "Yeah,
yeah. I know." He smiled."And a friendly reminder, a cheater will always be a
cheater." After
he said that, he messed up with my hair then he walked away. All day kaming
magkasama. Kapag break time sa rehearsal ng pageant, tatabi siya sakin at maiiwan
sa kinatatayuan niya si Christa, si Crispy naman, nanlalandi ng ibang babae. Tapos
after naman nung rehearsal, nag gala pa kami. Nagdate kami sa mall, pinagtitinginan
kami. Syempre, maganda at gwapo kami. Yeah, I know. We're conceited.  Bumalik na
din yung malambing na Mark na kilala ko. Yung Mark na manyak, bumalik na
din. Namiss ko ‘yun. At sana hindi na bumalik yung Mark na walang pakialam at yung
nakakalimot na may girlfriend siya.

Nag-aalala na ako. Hindi man lang siya nagtext na hindi siya magre-rehearsal
ngayong araw na to. And no, hindi absent ngayon si Christa. Mukha nga siyang tanga
kasi wala siyang partner. Buti nga sa kanya.  Tinatawagan ko siya, pero hindi niya
sinasagot. Pupuntahan ko to sa bahay niya! HUMANDA SIYA!  So ayun, tumakas ako sa
rehearsal at pumunta sa teritoryo ni Zeke. Leche yung lalaking ‘yun, hindi na
nagpakita. Hahanapin ko ‘yun kapag hindi na ako busy sa rehearsal! Pumunta ako dun
sa daanan na tinuro dati samin ni Zeke para makalabas ng school. At ayun!
Successful at nakalabas ako! Mabuti na lang at naka-civilian ako, at walang sisita
sakin kung sakaling may makakita saking nasa labas ako ng school.  Pagkadating ko
sa pintuan ng condo niya at tinawagan ko muna siya. Pero wala pa ring sumasagot.
Kaya dahan-dahan kong binuksan yung pintuan. Sumilip ako at nakita ko siyang hawak-
hawak niya yung cellphone lang at nakangiti, mukhang may textmate? Sino naman
kayang ka-text nito. Sinubukan ko siyang tawagan. Nag-ring yung cellphone niya pero
tinititigan niya lang at inaantay niya lang matapos yung tawag ko. ANO NA NAMAN
BANG KAGAGUHAN TO, MARK VILLAREAL?!  Dahil sa sobrang galit binuksan ko ng padabog
yung pintuan, napatayo naman siya. "Bakit hindi mo sinasagot yung tawag ko?! Bakit
tinititigan mo lang yung cellphone mo kapag tumatawag ako?!" Inagaw ko sa kanya
yung cellphone niya at pumunta sa inbox. PUCHA. Tama hinala ko puro textmate! Mga
hindi ko kilala yung pangalan! MGA HINDI FAMILIAR AT PURO JEJEMON!  "TANGINA NAMAN,
MARK! ANO NA NAMAN BA ‘TO?!" Sa sobrang galit ko pinagsusuntok-suntok ko lang siya.
Wala akong pakialam kung masira ko yung mukha niya! BASTA GALIT AKO! PUNUNG-PUNO NA
AKO!  At dahil sa pagod na pag iyak at pagsuntok sa kanya, napaupo na lang ako...
at umiyak ng umiyak pa rin. And he doesn't even care. Bumalik na naman ba yung Mark
na walang pakialam?  "Mark, ano na naman ba ‘to? Akala ko ba tapos na tong
panggagago mo sakin? Nagsorry ka na diba? Bakit sinasaktan mo na naman ako? Akala
ko ba okay na tayo?" Hindi siya lumingon sakin. Instead, tumayo siya."Kunga pagod
ka na, let's just break up." Nanigas ako sa kinauupuan ko."Ganun na lang ba kadali
‘yun?" I managed to say. "Oo. Ayoko na e." He said as he walk away. Hindi ito
pwede! Alam ko mahal niya pa ako!"Diba sabi mo mahal mo ako? Mahal mo pa ako diba?"
Sinabi ko habang sinusundan siya papuntang kwarto niya. Hinarap niya ako, tinignan
ko yung mata niya. Parang wala siyang tulog, walang emosyong pinapakita yung mata
niya. Parang bored na bored siyang kausapin ako. "Sinabi ko lang ‘yun para magtigil
ka. Hindi na kita mahal okay?" Bumuhos yung luha ko sa mga sinabi niya."Hindi mo na
ba talaga ako mahal?" Tanong ko sa kanya. Just to make it sure na hindi ako
nananaginip."Kami na ni Christa." Napapikit ako, ang sakit. Patuloy lang sa
pagbuhos yung luha ko. Pagdilat ko, nakatingin pa rin siya sakin, ganun pa rin ang
itsura niya. "Baby, please. Don't tell me it's over." Pagmamakaawa ko sa
kanya. "Sabihin mo yung mga ayaw mo sakin, aayusin ko! Please don't break up with
me!""Pwede ba?! Magtira ka naman ng dignidad! Wag kang magmakaawa sakin dahil hindi
kita kakaawaan!Ayoko na sa'yo! Alam mo kung anong ayaw ko sa'yo?! Porket mahal mo
yung tao, ibibigay mo yung virginity mo?! ALAM MO BA KUNG ANONG DATING SAKIN NUN?!
ALAM MO BA KUNG BAKIT AKO TUMATANGGI?! KASI NALALANDIAN NA AKO SA'YO! WALA KA NG
KWENTA PARA SAKIN---" I slapped him. Tapos binato ko sa kanya yung susi ng condo
niya na bigay niya sakin."Putang ina ka! Sana pala binalaan mo pa ako nuon, sana
hindi na kita pinatulan. Wala kang kwenta! Ikaw ang walang kwenta! SINUNGALING KA
NA NGA! MANLOLOKO KA PA!" I slapped him again."Sampal-sampalin mo man ako. Hindi na
babalik yung pagmamahal ko sa'yo. Teka, minahal nga ba kita?" Hindi ko na kinaya
yung mga sinabi niya at tumakbo na ako palabas ng condo niya. At kamalasan nga
naman. Nakisabay pa sa pagluha ko ang pagluha ng langit. Wala na kami. It's over
now.We're over now. Wala ng Mark sa buhay ko.

=================

Chapter 14. The Unwanted Encounter.

Mahigit isang oras na akong palaboy-laboy sa kalsada at sa ilalim ng ulan. Masakit

na rin yung mata ko kakaiyak, nangungulubot na yung kamay ko dahil sa tagal ko sa
ilalim ng ulan, nahihilo na ako, siguro may lagnat na ako ngayon at higit sa
lahat...basag ang puso ko.  *BEEEEEEEEEEEEEEEEEEP!* Dahil sa hilo at lagnat, hindi
ko namalayan kung nabangga ba ako o sadya lang akong natumba."Mars? MARS!" Sabi
nung lalaking tumulong sa akin at binuhat ako, pinasok niya ako sa loob ng kotse
niya. Dalawa na ang paningin ko ngayon. Lasing ba ako? TANGINA. Ano na bang
nangyayari sakin?"HOY LALAKE! SINO KA BA?! HINDI KA BA NALALANDIAN SAKIN?!" Tanong
ko dun sa lalaking nagda-drive."Gago ka ba, Mars? MALAMANG HINDI! Mukha kang tanga
kanina sa ilalim ng ulan! At bakit ka ba nagkakaganyan HA?!?" Ang kulit nitong
driver na to. SINO KA BAAAA?!"Malandi daw kasi ako eh..." Umiyak ulit ako. ANG BOBO
KO TALAGAAAA."At nakikinig ka na lang sa sinasabi ng iba?" Lalo akong
napaiyak."Boyfriend ko kaya yung nagsabi. Ay! Ex na pala, break na daw kasi
kami." Napahinto naman yung driver at kamuntik na akong malaglag sa back seat."SI
MARK?! HINIWALAYAN KA?!" Patanong na sigaw ni driver."TANGINA MO. Sino ka ba? Bakit
kilala mo ko?!" Mura ko kay driver."Talagang kilala kita no! Bestfriend mo
ko!" Napadilat ako ng maayos at sinubukang aninagin yung driver."Zeke..." How come
hindi ko siya nakilala agad?AT BIGLANG UMITIM ANG PALIGID.Nararamdaman ko na lang
na lumulutang yung katawan ko at biglang lumapat yung likod ko sa malambot na kama.
Gising na diwa ko, pero ayaw bumukas ng mata ko. Pagod na siguro kakaiyak. 
"Sigurado kang hindi ikaw ang dahilan ng pag-iyak at pagpapaulan niyang apo
ko?" Boses ni Lola ‘yun a?"Opo Lola Groovey." Medyo ngumiti yung kaluluwa ko nung
narinig ‘yun."Kawawa naman ang apo ko." Naramdaman kong may umupo sa kama at
nakaramdam ako ng haplos ng kamay sa buhok ko."Break na po ata sila nung boyfriend
niya." Napatigil sa paghaplos ng buhok ko si lola."Yung pinag-agawan ba nila yun ni
Renz?" At walang kagatol-tagol na sinagot siya ni Zeke."’Yun nga po." Naramdaman
kong tumayo si Lola."Aba't sayang pala ang paglaban ng apo sa pagmamahal niya, ano?
Mahal na mahal pa naman ‘yun ng apo ko. Paniguradong sobra siyang nasasaktan ngayon
hanggang sa pagtulog niya." Bumuntong hininga si Lola."Lola Groovey, don't stress
yourself. Ako na po ang magbabantay sa kanya?" Patanong na sabi ni Zeke."Teka, ako
ang magpapalit ng damit niya." Sabay tawa ni Lola. Nakarinig naman ako ng pagbukas
at pagsara ng pintuan.Nagising ako sa amoy ng napaka bagong sopas. Nakaramdam na
rin ako ng pagkagutom ng tiyan ko. Napatingin ako sa gilid ng kama ko. May gwapong
natutulog. Pero hindi naman siya yung gwapo na hinahangad kong makkita.  Nag-umpisa
na naman akong umiyak at nauwi sa hagulgol. Naging dahilan pa ‘yun ng paggising ng
best friend ko. LECHE. Hindi ako sanay ng ganito. AYOKO NG UMIIYAK AKO!  "Sige,
iiyak mo lang ‘yan." Sabay yakap sakin.Ako naman tong si tanga, umiiyak lang.
Patuloy na binabasa yung damit ni Zeke sa may bandang balikat. Habang siya, haplos
lang ng haplos sa may buhok ko."Gusto mo bang mag-gala? Hindi ka pa kumakain simula
kahapon. Gusto mo sa KFC? Sa Jollibee? Sa Max's? Sa Friday's? San ba? Ano dali." I
don't want to eat. I just want him BACK.  "Kakainin ko na lang yung sopas." Bumitaw
siya at kinuha yung sopas at sinubuan ako. Grabehan to, broken hearted ako pero
hindi ako baldado. Pero okay na ‘to, gusto kong maramdaman na may nagmamahal sa
akin ngayon.Tapos na akong kumain kaya pinagbihis na niya ako. Ayaw niya daw kasi
akong maburo dito sa bahay at lalong mag-iiyak. Igagala niya daw ako sa buong
Pilipinas ngayong araw na ‘to. Abnormal talaga.Nakarating kami sa MOA. Palakad
lakad lang. Sabi niya mag Retail Theraphy daw kami. Tumanggi ako. Ayokong maging
spoiled. Baka buong mall pa bilhin ko. Habang naglalakad kami. May naamoy akong
familiar na pabango. Hindi ako pwedeng magkamali. Sa isang tao ko lang naaamoy
‘yun.  "Huy! Umiiyak ka na naman?!" Nagpanic bigla si Zeke ng biglang bumagsak yung
mga luha ko. "Ano ba ‘uan! Halika! Hanap tayo ng ice cream!" Kinaladkad niya ako sa
pinakamalapit na Ice Cream parlor. Tapos binigyan niya ako nga isang gallon ng
cookies and cream. Papatayin ba ako nito?!Pero tinanggap ko pa rin siya. Hindi ko
lang siya makain ng maayos dahil singhot ako ng singhot dahil sa sipon. Nakaramdam
na rin ako ng tawag ng kalikasan."Zeke, CR lang ako." Tumayo din siya."Samahan na
kita." Napakamot naman ako ng ulo."Dito ka na lang. Kaya ko na mag-isa." Naglakad
na ako agad.Habang umiihi ako may naririnig akong nagsasalita."Andito na ako sa
MOA, nasa may CR nga lang ako. Ano ba! Excited ka namang makita ako! Puntahan mo na
lang ako dito, medyo malapit to dun sa Ice Cream Parlor." Sabay tumawa siya ng
tumawa. Familiar yung boses."Jusko naman! Hindi porket boyfriend na kita,
mamadaliin mo ako! BYE NA!" Kilala ko talaga ‘yan. Hindi ako pwedeng magkamali.AND
I PROMISED TO HER NA GAGAWIN KONG MISERABLE ANG BUHAY NIYA.  Padabog kong binuksan
yung cubicle na pinanggalingan ko. Napatingin naman yung nag-iisang babaeng kasama
ko dito sa CR."M-Mars?" Tamang-tama. Takot na takot."Bitch ka din talaga no?
Binalaan na kita diba? Kumerengkeng ka pa rin!" Sigaw ko sa kanya. Wala akong
pakialam kung marinig buong MOA yung boses ko."Hindi na naman kayo?" PUTANG INANG
‘to sumasagot pa!"Naging kayo nung kami PA. So kahit papano may atraso ka pa rin
sakin." Hinablot ko yung braso niya at tinwist so mas lumapit siya sakin."Please
tama na, Mars. Masaya na siya sa piling ko, tanggapin mo na lang na hindi ka na
niya mahal." Sinampal ko siya. At oo, hindi lang isang beses. Sinampal ko siya,
hindi lang samapal. Sinambunutan ko siya hanggang sa magsawa ako. Ganyan ako
kabayolente. Binuhos ko lahat ng galit ko sa kanya. "Pipiliin mo kasi yung
kakalabanin, tangina ka." Iniwan ko siyang umiiyak sa CR.Paglabas ko, nakasalubong
ko naman yung... taong naging dahilan ng pag-iyak ko.Napahinto naman siya.
Nilapitan ko siya at sinampal. Ano akala niyo? Sapat na yung sampal ko sa kanya
kahapon at yung sampal ko sa girlfriend niya? There's no way in hell na
makukuntento akong sirain ang relasyon nila.  "I wish you all the WORST." Sabay
alis.

=================

Chapter 15. The Pageant.

Hanggang sa dumating ang bisperas ng Pageant, hindi pa rin ako maayos. Hindi ko pa
rin magawang ngumiti o tumawa. Masyadong naging mabigat para sakin yung break up na
‘yun, kasi biglaan. Ayoko nang mga ganun. Ayoko ng biglaan tapos matagal mananatili
yung sakit.Sa mga panahong ito, may dalawang lalaki ang nagbabantay sakin. Si Zeke
at si Crispy. May mga rotation sila ng pagbabantay sakin. Kahapon, si Crispy ang
bantay ko, ngayon naman si Zeke. Ang aking magiting na best friend. Kasama ko si
Zeke ngayon, break time kasi sa pagpapractice sa pageant, baka manugod na naman daw
ako, kaya everytime na magkakasama kaming tatlo ni Mark at Christa sa iisang lugar.
Feeling ko nagiging masikip na ang mundo at kailangang mamatay na sila. Seriously,
ganito ako ka brutal ngayon. Hindi ko na alam kung bakit ako nagkakaganito. Hindi
naman ako ganito dati... na parang papatay ng tao.   "Zeke?" Napatingin naman siya
sakin. "Zeke, pwede bang pagselosin natin si Mark?" Tinignan niya ako na parang
iniisip na 'ano-na-naman-iniisip-mo?'"Marciana, let him go." He said sternly. "Kung
hindi ka na niya mahal talaga, tama na. Tantanan mo na." He said, looking a bit
irritated."Kung sabagay, kung mahal naman niya talaga ako, babalik at babalik naman
siya sakin, diba?" Minasahe niya yung gilid ng ulo niya. Sobra ko na talaga silang
napeperwisyo."No, Mars. Kung mahal ka naman niya in the first place, bakit ka niya
iniwan? Tsaka, kung once na niyang nagawa, maaari niya pang gawin ‘yun
ulit!" Halata na talaga ang inis at pagkapikon sa boses niya.Bigla namang bumagsak
yung luha ko. Hinawakan ni Zeke yung kamay ko. "Mars, just stop it. Hayaan mo na
lang na kusang mag let go yung puso mo tapos wag kang maging bitter, masama ang
karma kapag ganun ka." Nasabi niya na medyo natatawa."Mahirap yun, Zeke. Mahal na
mahal ko yung tao e." He sighed."Mars, you just have to." Hindi ko pa rin mapigil
yung luha ko. "O bat ka ba umiiyak?" Pinunasan niya yung luha ko."Ang sakit kaya ng
sinabi mo. Tagos kaya." Tama din kasi yung mga sinabi niya. I need to let him
go."Ganun talaga. Kung ako sa'yo, wag mo muna siyang isipin. Isipin mo yung pageant
na ‘to. May plus grades ka diba? Baka kapag manalo ka, mas mataas pang plus yung
ibigay sa'yo. Maghanap ka ng distractions para hindi mo maiisip yung masasakit na
bagay." Tumango naman ako. Napaisip naman ako bigla ng magandang magagawa ngayon...
AHA! Magpapractice na lang kami ng pang talent portion namin."Nasaan ba si
Crispy?" Sabi ko matapos kong magpunas ng luha."Teka, itetext ko." Nilabas naman
niya yung cellphone niya at nagtext. "Nasa canteen daw siya. Tara." Kinuha niya
yung bag niya at bag ko at parehang dinala. Dumiretso kami sa canteen at hinanap
yung partner kong si Crispy. Nakita naman namin siya at nilapitan agad."Hey,
Crispy! Libre mo naman kami ni Zeke, please?" Nag puppy-dog eyes naman ako."Oo nga
naman, Pre! Nakakapagod magbantay ng war-freak!" Hinampas ko naman si Zeke tapos
binalik ko ulit yung atensyon ko kay Crispy."Huy, Crispy! Please?" Tumango lang
siya. "Tapos magpractice na tayo?" Uminom naman siya ng tubig tas humarap na
sakin."Saan naman?" Tanong niya naman. Teka, bakit parang ang tamlay nito?"Sa music
room, syempre." Sabi ko habang minamatsagan yung kilos niya."Okay." Sagot naman
niya. Nilapat ko naman yung likuran ng kamay ko sa leeg niya habang yung kabilang
kamay ko nasa leeg ko."OMG! May sinat ka! Gusto mo hatid kita sa clinic?" Tanong ko
agad sa kanya na medyo nagpapanic."After na lang ng practice natin." ANO KA
BAAAAA?! AHAAAY!"Eeeeehhh! Ano ka ba?! Mamaya tumaas yang lagnat mo!" Inakbayan
niya naman ako."Don't worry. Nakainom na ako ng gamot." Tas hinalikan niya ako sa
noo.Saktong nagkatinginan kami ni Mark habang papasok siya ng canteen. Umiwas na
lang ako ng tingin at inalalayan palabas ng canteen si Crispy papunta ng music
room. Habang si Zeke may dala lahat ng bag namin, yes, I know, major alalay ang
dating ni best friend!  "So anong piece ang tutugtugin natin?" Umupo na siya sa
harapan ng piano."Say it again by Marie Digby!" Tumabi naman ako sa kanya tas
ngumiti siya ng matamlay."Bakit naman ‘yun pa?" Bakit nga ba hindi?"We're suppose
to make pakilig diba?" Bigla naman siyang ngumiti ng nakakaloko."At sinong niloko
mo? Magpakilig o magpaselos?" Bigla naman akong namula."Hindi kaya!" Inakbayan
naman niya ako at binlungan."Alam mo namang sa lahat ng naging ex mo, ako ang
pinakanakakakilala sa'yo." Lumayo na siya at binuksan yung piano. "And I don't
think makakanta mo yan ng maayos. Kailangan yung akma sa sitwasyon mo para mas feel
mo." Then he started playing the piano.

SOBRANG KINAKABAHAN AKO! Nanlalamig ako talaga! Tapos na yung pagrampa-rampa namin
ng Casual wear, sunod pala dun ang talent portion! Kaya ito, nanginginig ako sa
kaba!"Ang alam ko, ako ang nilalagnat at hindi ikaw. Bakit ba ang putla-putla mo
ngayon?" Napatingin ako sa kanya."Parang hindi mo naman alam na kinakabahan ako!
Like hello, ngayon na lang ulit ako magpa-piano sa harap ng maraming tao
no!"  Kainis kaya! Parang hindi obvious! Hindi ba siya kinakabahan?"Mag CR ka nga!
Itae mo na lang yang kaba mo!" Tas tinulak niya ako paalis. Next na pala kami sa
magpeperform! Kelangan ko na talagang mag-dasal!After kong magCR, sakto paglabas ko
nakasalubong ko siya. Nginitian niya ako, hindi ko maintindihan kung bakit niya ako
nginitian."Kamusta ka na?" Napatitig lang ako sa kanya."Kinakabahan ka ba? Next na
nga pala kayo no?" Hindi ko magawang magsalita at sagutin yung mga tanong niya,
masyadong maraming emosyon yung nararamdaman ko ngayon. Nami-miss ko to. Nami-miss
ko yung taong nasa harapan ko.Narinig ko namang pinaghahanda na kami nung organizer
ng pageant. Yumuko ako at nag-umpisa nang maglakad ng biglang may humila sakin at
hinalikan ako sa labi. Tinitigan niya muna yung mata ko, yung mga mata niya
palaging may gustong ipahiwatig, bago niya sabihin ang mga katagang..."Good
Luck." Hindi ako nakagalaw. Nanigas ako sa mismong lugar na kinakatayuan ko.
Bumalik lang ako sa ulirat ng umalis na siya sa harapan at nagsusumigaw na pala
yung organizer.Lumabas na kami sa backstage at dumiretso sa piano at umupo kaming
pareha ni Crispy. Nag-umpisa na siyang tumugtog."You called me from your room in
your hotel. All full of romance for someone that you met. And telling me how sorry
you were, leaving so soon. And that you miss me sometimes when you're alone in your
room. Do I feel lonely too?" Miss na miss ko na talaga siya..."You have no right to
ask me how I feel. You have no right to speak to me so kind." Ako naman ang
nagpiano. "Kamusta ka na? May pa kamusta-kamusta pa siyang nalalaman no? Ang kapal
talaga ng mukha mo no? Bakit ba ang malas ko sa buhay?"We can't go on holding on to
time. Now that we're living separate lives.""Well I held on to let you go. And if
you lost your love for me, well you never let it show. There was no way to
compromise. So now we're living. Separate lives..."You never let it show...
Never..."Ooh, it's so typical, love leads to isolation. So you build that
wall..."It felt like I was isolated after the break up.  "You build that
wall...""Yes, you build that wall...""You build that wall. And you make it
stronger..."Ikaw ang gumawa ng malaking gap sa ating dalawa. Pero paano mo pa rin
nagagawang kausapin at kamustahin ako ng ganun-ganun lang? Hinalikan mo pa
ako..."Well you have no right to ask me how I feel. You have no right to speak to
me so kind.""Some day, I might find myself looking in your eyes. But for now, we'll
go on living separate lives.""Yes for now, we'll go on living separate lives..."Mas
madali siguro akong makaka move-on kung hindi niya ako hinalikan at tinitigan... Na
parang may gustong ipahiwatig...

"Separate lives..." Natapos ang kanta namin sa isang titigan ni Mark.Sana nga't

namamalik-mata lang ako na nagpunas siya ng luha... Para makalimutan ko na siya ng
tuluyan...

=================

Chapter 16. The Kiss Under the Mistletoe.

Bisperas na nga pala ng Pasko ngayon! Yes! Ilang buwan na ang nakalipas ng break-up
namin at ng Pageant. Speaking of pageant! Kami ang nanalo sa talent portion!  Astig
kasi no? 1st runner up lang ako, and would you believe na ang Mr Orpheum High ay 
si Christopher Mariano ko? Okay. Scratch the 'ko-part'! Kakapalan na yan ng mukha
ko! Si Christa Manansala? Hindi nakapasok sa sa Top 5! Kulang kasi sa dating,
unlike me!  Si Mark Villareal? Runner up siya ni Crispy. Yep, pareha kami.
Nagkatilian nga nung tinabi ako kay Mark. Kung napansin niyo, okay na talaga
ako. Walang halong kaplastikan. Tapos na yung panahong hindi ko alam na sobrang
sama na ng ginagawa ko. Nasa kalagitnaan na talaga ako ng pagmo-move on. Hindi na
ako yung tipong, hindi ko nasasambit yung mga pangalan nilang dalawa, si Mark at
Christa. Hindi na rin ako bitter sa kanila. Hindi na rin ako yung tipo na kapag
nakikita ko sila ay gustong-gusto ko silang mapatay. Hindi na. Malayong-malayo na.
I'm back to my old self. Well, not really. Kasi yung old self na naiisip ko ay yung
mga panahong play girl ako at patay na patay ako kay Zeke. Sa tingin ko, ako na
yung bagong Mars na stronger at wiser dahil sa mga pangyayari. Happy-go-lucky na
ulit ako.  Anong nakatulong sakin para makamove-on? Syempre, ang sarili ko. Alam mo
bang tumaas ang grades ko? Proud pa sakin lola ko! Tapos kapag nakikita ko naman
silang magkasama, nginingitian ko sila or binabati. Nag-sorry na rin ako kay
Christa. Yeah I know, I changed a lot but it was for the better. Iniisip ko na
lang, bakit ako magiging bitter kay Mark? He was once a part of my life, and I
think, so far siya yung greatest love ko. Marami akong natutunan sa buhay habang
siya ang kasama ko, dapat pa nga akong maging thankful sa kanya. Bakit? Ayon nga sa
kanta ni Regine Velasquez. "Coz you made me stronger by breaking my heart."At
syempre, nandyan yung mga taong nagmamahal sakin na tumutulong sakin sa araw-araw.
Si Lola kong maganda, si Zeke na best friend ko, si Crispy ko--yes, inaangkin ko
talaga siya-- si Kolleen na hindi na ako mabi-B.I. at ang tropa. Malaki ang atraso
ko sa kanila, nakakalimutan ko sila kapag may boyfriend ako, so for the mean time,
sila na muna ang karelasyon ko. CHAR! "Mars?" Napatingin ako kay Crispy ko. Yes,
andito siya sa bahay, kasama ang buong tropa. Wala namang kaso kay Lola na gawin
naming tambayan ang bahay na to."Yes, Crispy ko?" Oo, makapal talaga mukha ko."What
are your plans later?" Plans? Uhh... wala?"Aside sa pag-celebrate ng pasko kasama
si Lola, wala naman. Bakit? Idi-date mo ba ako?" Tanong ko sa kanya."Noooo. What
makes you think na idi-date kita?" Taas kilay niyang tanong."Aray naman,
basted." Napatingin ako kay Lorraine."Laslas ka na, Mars." Sabi naman ni
Katherine."Leche kayo a! Pagtulungan niyo pa ako!" Ayan si Lorraine Mariano, pinsan
pala siya ni Crispy. Matagal ko nang alam ‘yan pero nakakalimutan ko lang. Si
Katherine naman, bestfriend yan ni Lorraine.

"Ang hangin mo kasi." Sabi niya ng natatawa tas umakbay sakin."Isa ka pang jirits.
Alam mo yun?" Pinilit kong matanggal yung braso niyang nakapulupot sa leeg ko."Sige
na, para hindi ka na ma-jirits. Ididate kita mamaya." Sabay hinalikan ako sa
pisnge."HEP! Sinong nagsabing maglandian kayo?! Hindi porket magpinsan tayo,
Crispy, hindi ako pwedeng magselos!" Sabay bato ni Lorraine ng throw pillow
samin."Yuck, incest much?" Napatingin kami kay Ayana, nabusy-ng busy ka-text yung
boyfriend niyang FIRST LOVE niya, si MACKY! "Heh! Intindihin mo na lang yung first
love mo diyan!" Binato niya rin si Ayana ng throw pillow, nakailag lang
siya."Tantanan mo nga kami, Lorraine! Isumbong kita kay Glenn? Gusto mo?" At dahil
diyan, tumiklop ang madaldal."Sabi ko nga, tantanan na kasi." At nakipagkulitan na
siya sa iba. Bipolar talaga. Tsk.Ganyan kadalasan ang eksena kapag magkakasama ang
tropa, paano ka nga namang hindi makakamove on kung kumakabog ang puso mo palagi
dahil sa saya na dulot ng mga kaibigan mo diba?"So idi-date mo talaga
ako?" Tumingin siya sakin."Oo naman. Pero diba nga, may kondisyon." He grinned."Ano
ba yun?" Tanong ko naman."Makipag-ayos ka sa kakambal mo." Nanlaki naman ang aking
mga mata."WHAHAAAAAATTT?!" Napatalon naman sa gulat samin si Crispy."May masama ba
sa sinabi ko?" Tanong niya sakin."Yes, there is!" Napa-pikit naman bigla si Crispy,
palatandaan na naiinis siya."But its Christmas, Mars." Napa-buntong hininga naman
ako."It's not that easy." Napayuko ako."How come madali mong napatawad si Mark at
Christa na mas malaki ang kasalanan sa'yo? Pero yung kapatid mo hindi mo magawang
patawarin?" Yeah, may point siya."Pag-iisipan ko muna." Tumayo siya bigla."Aalis na
muna ako." Galit ba siya?"Bakit?" Sinundan ko siya paalis."I have to celebrate
Christmas with my family." At tuluyan na siya umalis.Kami na lang ulit ni lola ang
nandito sa bahay at pinag-iisipan ko pa rin yung sinabi ni Crispy. Kausapin ko kaya
si Zeke? Oo, tama. Kailangan ko yung payo ng best friend ko ngayon!"He's right.
Give her a chance." So tumawag nga ako kay Zeke, at yan ang tumataginting na sagot
niya after kong i-explain sa kanya yung condition ni Crispy."Mahirap naman kasi
yung pinapagawa niya. Tsaka siya yung may ginawa sa akin na hindi maganda!" I heard
him sigh."Marciana, pasko na. Ang Diyos nga pinatawad tayong lahat sa mga kasalanan
natin, sino ka para magmatigas?" Aray. Ang harsh nun, Pre."Okay. Fine. Ako na
magso-sorry sa kanya. Happy?!" Halatang pilit na pilit ako. "Sobraaaaang
happy." Ugh. Nakakairita! "Pero paano?" Narinig ko naman siyang tumawa sa kabilang
linya."Taken care of." Huh? Pinagbalakan nab a nila ito ni Crispy?!  "Wait!
What---?!" And dial tone. Ang galing ng best friend ko. Binabaan ako ng phone. 
Minutes later, narinig ko na lang may nag-doorbell. Nagmadali naman ako palabas ng
bahay. Pagbukas ko ng gate, sinalubong ako ng yakap ni... Renz. Nasa likuran niya
si Mama, Kuya Kriz, Ate Krista at si Papa."Ate, sorry." She said while sobbing.
Naiyak naman ako ng yakapin kami ni Kuya Kriz, Ate Krista at si Mama. Si Papa,
mukhang naiilang. Nung bumitaw sila sa pagkakayakap sakin, lumapit ako kay
Papa."Papa, sorry po..." Niyakap niya naman ako at hinalikan sa noo."Sorry din,
Anak. Balik ka na sa bahay, please?" Ngumiti naman ako at tumango.Finally,
nagkaayos na din kaming lahat. At dapat kong ipasalamat yun kay Zeke at syempre kay
Crispy. Si Lola naman tuwang-tuwa para sa amin, pero syempre malulungkot siya dahil
mag-isa na naman siya dito sa bahay niya. Kaya napagkasundaan namin na dito muna
kaming magkakapatid sa bahay ni Lola. Tapos kapag pasukan na ulit, dito kami uuwi
ng Friday hanggang Sunday.Habang nagkukulitan sila sa sala, tinawagan ko naman si
Crispy. 20 minutes na lang kasi Pasko na talaga. May surprise ako sa kanya kapag
pumunta siya dito ng mismong 12 midnight.  Dumating naman siya ng 11:55 PM. Jusko,
maaga. Paano ko ‘to masu-surprise?  "Bakit mo ko pinapunta?" Nginitian ko siya.
Andito lang kami sa may pintuan ng bahay."Thank you." I said, sincerely."Whatever
are you thanking me for?" He grinned."For everything." I blushed."Awww... Like nga
dito." Niyakap niya naman ako ng mahigpit, tumingin ako sa orasan pagkatapos niya
akong yakapin."In a hurry?" Tanong niya naman."Hindi naman." I grinned at
him."Bakit ka tumingin sa orasan?" Interrogation ba ito? Huwag ko kaya ituloy yung
surprise ko?"Tinitignan ko lang kung oras na para..." Napataas naman yung kilay
niya."Oras na para?" Bakit ba ang matanong nito? "Oras na para batiin ka ng 'Merry
Christmas!'." Sabay yakap sa kanya while chuckling."Akala ko naman kung ano. Merry
Christmas, Marciana." He smiled guinely."Merry Christmas, Crispy ko." And then I
gave him my surprise.A kiss under the mistletoe. 

=================

Chapter 17. The New Boyfriend.

Official nang nanliligaw sakin si Crispy! 6 days na siya nanliligaw sakin, which
means December 31 na today! Yup, mamayang onti bagong taon na naman!  Bagong buhay!
Tapos magpapasukan na ulit, tapos mas pagbubutihan ko ang pag-aaral ko. Pero kahit
naman pagbutihan ko di na ako aabot sa honor roll. Alam niyo bang running for
valedictorian si Mark? Kahit naman ako nagulat nung nalaman ko, akala ko kasi puro
kalandian lang din yung inaatupag niya. May tinatago din palang katalinuhan. Sana
tinago niya na lang talaga. JOKE!  Anyway, kasama ko si Crispy ngayon. Andito pa
rin kami sa bahay ni Lola, nag-iistroll lang dito sa garden niya. Magkahawak kamay,
though nanliligaw pa lang siya.  Yeah, malakas hatak niya sakin. Pero! Hindi pa
niya ulit ako nahahalikan since nung pasko. Kailangan niyang pagpaguran yun no!
Patikim lang yun. "Anong tinatawa-tawa mo diyan?" Napatingin ako sa kanya."Wala
naman." Siya naman ang natawa."Akala ko napasukan ka na ng hangin sa utak."
Tinignan ko naman siya ng masama."Tae ka. Sa lahat ng nanligaw sakin, ikaw talaga
yung pinakamasama sakin." Inakbayan niya naman ako."Pero ako naman ang
pinakanakakakilala sa'yo. Yung tunay na Mars." Nagka eye-to-eye naman kami.
Napansin ko naman na papalapit ng papalapit yung mukha niya sa mukha ko kaya
nilamukos ko yung mukha niya gamit yung dalawang kamay ko."ARAAAAAY." Hinawakan
niya yung dalawang kamay ko."Mananantsing ka na naman kasi!" Sigaw ko sa
kanya."Gusto mo naman yung gagawin ko!" He grinned. "Ang kapal talaga ng mukha
mo!" Sabay palo sa braso niya. "Ah ganun?! Aalis na nga ako." Hindi ko siya
pinansin.Pero ilang saglit lang, lumingon ako sa kanya. Aba! Aalis talaga!
Matampuhin talaga to! Argh! Mahabol nga. Pangit din naman talaga yung lumabas sa
bibig ko. Isa pa, hindi ko makakayang magalit sakin ‘yan, sandalan ko ‘yan.

"Crispy! Wait up!" Tumakbo ako papunta sa kanya, hinila ko yung braso niya. Nagulat
naman ako ng hapitin niya yung likuran ko at hinila ako papalapit sakanya."Galit ka
pa?" Tanong ko sa kanya habang nakatitig siya sa mga mata ko. Ang intense ng tingin
niya."Mahal kita." At na-shock naman ang beauty ko diba? Ibubuka ko pa lang sana
yung bibig ko ng hawakan ng isa niyang kamay yung pisngi ko at unti-unting lumapit
yung muha niya sakin. At tuluyang lumapat yung labi niya sa labi ko. Hindi ganon
katagal o kabagal yung kiss, sapat lang naman. Siya unang humiwalay sa kiss at
hinawakan niya ako sa magkabilang balikat ko."Mars, akin ka na lang.
Please?" Napatulala ako sa kanya. ‘Yan din mismo yung mga salitang binitiwan niya
nung unang beses maging kami."Pero, Crispy---" Lumuhod siya."Please?" Napatingin
ako sa taas. Sakaling tamaan ako ng kidlat dahil sa nangyayari. Ayoko pa. Ayokong
gawin siyang panakip butas. Masyado siyang mabait para sakin."Crispy, masyado kang
mabait para sakin. Ayokong masaktan na naman kita. Pwedeng huwag muna ngayon? Alam
mo naman sigurong nasa kalagitnaan pa rin ako ng paglimot kay Mark diba?" Umiling
siya."Handa akong magpaka rebound, Mars. Tutulungan kitang tuluyan siyang
makalimutan. Please, Mars..." Nakatitig ako sa mga mga mata niyang nakikiusap at
nagmamakaawa.Huminga ako ng malalim. "Sige..." Naulat ako ng bigla niya akong
yakapin pagkatayo niya. Sobrang higpit. Nagtatalon siya na parang bata pagkahiwalay
niya sa pagkakayakap niya sakin. Masayang-masaya siya. Napangiti ako... pero binawi
ko rin yung ngiti ko ng may imahe ng isang lalaki ang pumasok sa isipan ko.Bakit si
Mark ang nakikita ko imbes na si Crispy?

=================

Chapter 18. The Rumors.

3 weeks na ata kami ni Crispy ngayon? Actually, 2 weeks na kasi na may pasok. At
itong mokong na kasama ko, pinamalita na sa school na nagkabalikan na kami. Masaya
at masarap  siyang maging boyfriend. Bakit? Sinusundo niya ako sa bahay, hinahatid
sa classroom, nagbubuhat ng gamit ko, minsan taga gawa na rin ng assignments.
Turing niya sakin parang figurine ako, na anytime pwedeng mabasag. Yeah, sobra
siyang maalaga. Actually, wala ka ng hihilingin pa sa kanya. Gwapo, matalino,
mayaman, mahal na mahal ka, di ka hahayaang masaktan at higit sa lahat... tumutupad
sa mga pangako.  Andito nga pala ako ngayon sa may school grounds, sa hallway to be
specific. Gumagala lang ako, may meeting daw kasi mga teachers. Nagtataka kayo kung
bakit di ko kasama si Crispy no? Well, tinakasan ko lang naman siya. Makaupo na nga
lang dito, nakakapagod din pala gumala-gala ng wala kang kausap at kasama no?
Mabuti na lang may mga upuan dito sa hallway.Nagulat ako ng may naaninag akong
dalawang tao na dadaan sa lugar kung saan ako nakaupo. Papalapit sila ng papalapit.
Nang malapit na sila sakin, ngumiti yung isa sakin, yung isa di ako pinansin.
Hanggang sa lumagpas na sila sakin... magkahawak-kamay. May naramdaman akong kirot
sa puso ko. I shouldn't feel this. Hindi na dapat ako maapektuhan kay Mark at
Christa. Hindi na dapat diba? Nasa kalagitnaan na ako diba? May boyfriend na ako,
boyfriend na handang tulungan ako hanggang sa maabot ko yung hangganan ng moving on
process na ‘yan. Pero bakit suddenly, bumalik yung sakit?! Bakit?!  "That must be
hard. Makita yung ex boyfriend mo with his present no?" Narinig kong may nagsalita.
Ayoko sa lahat, may nakakakita ng awkward moments ng buhay ko!"Oo nga. And alam mo
ba, wala ata sa bokabolaryo nila yung three month rule?" Napataas naman yung kulay
ko. Tama bang pagkwentuhan yung love story namin ni Mark? Mga babae nga naman, past
time talaga ang pagtsi-tsismis.   "Tama ka dyan! Si Mark nga, di pa sila
naghihiwalay may nahagilap na agad na kapalit sa kanya. Siya naman, easy to get
masyado! Sinagot agad si Crispy!" Inis na inis na pagkakakwneto nung babae sa
kadaldalan niya."Balita ko nung pasko lang siya niligawan ni Crispy tapos after
ilang days lang sinagot na agad! Hindi ata alam kung paano magpakipot. Malandi
kasi." Nang marinig ko yung 'malandi' word na ipinatatama nila sakin, tumayo ako at
humarap dun sa dalawang nagtsitsismisan para sabunin. Hindi ko nga lang ata
magagawa dahil may gagawa na nun para sakin."Mga miss, excuse lang a? Matanong ko
lang, anong mapapala niyo sa pagtsitsismisan niyo sa mga buhay ng ibang tao? At isa
pa, wala naman talagang 'easy to get'. Sadyang gusto na niya ako nung niligawan ko
siya. Tsaka ako ang nagtanong sa kanya kung pwede na maging kami, okay? Get your
facts straight first!" I swear, may kiss sakin mamaya to!  Lumapit ako sa kanila at
humawak sa braso ni Crispy na kininagulat nila. "Babe, don't mind them. Halika na,
wag na nating pag-aksayahan ng panahon yang mga pangit na ‘yan." Oo, malakas ako
mamikon.  "Anong sabi mo?!" Aba, nabinge ka 'Te?"Ang sabi ko, ang papangit
niyo." Tinignan naman ako ni Crispy na parang nagtataka."Kung makapagsalita ka,
akala mo kung sino kang maganda!" Nag-uusok yung ilong niya habang sumisigaw siya
sakin."Aba! Kung ikukumpara sa inyo, talagang-talaga! Kayo nga, kung makapagsalita
kayo, akala niyo alam niyo yung bawat nangyayari sa buhay namin!" Malumanay kong
sinabi. At hindi na sila nakapagsalita kaya hinila na ako ni Crispy.Dumiretso kami
sa canteen para kumain na lang. Badtrip kasi. Ikakain na lang namin tong inis namin
ni Crispy. Umupo na ako sa una kong nakitang bakanteng table at mukhang
pinagtitripan kami ng tadhana ng umupo sa harapang table namin si Christa at si
Mark na mukhang bad trip."Babe, lasagna. You want?" Napatingin ako kay
Crispy.Tumango naman ako. "Alam na alam mo talaga yung paborito ko." Tas ngumiti
ako sa kanya, siya din naman ngumiti sakin. Bago siya umalis, humalik muna siya sa
may noo ko. Hindi ko naman sinasadyang mapatingin kay Mark sa kabilang table... na
nakatingin pala samin. Ang hindi ko lang maintindihan, kung bakit nakakunot yung
noo niya. Hindi ko na lang siya pinansin dahil naalala ko yung pang-iisnob niya
sakin kanina dun sa hallway. Buti pa si Christa, nginitian ako. Oy! Wala naman
atang halong kaplastikan ‘yun."One lasagna for my beautiful girlfriend and one
baked mac for the handsome man named Crispy." He said while smiling then he sat
beside me."Magbuhat daw ba ng sariling bangko? Ang yabang a." He chuckled."Um-oo ka
na lang! Huwag ka ng umangal pa. Sinabihan naman kita ng 'beautiful'!" Kahit kailan
talaga, Crispy... Ang kapal.  "Yung sakin naman totoo! Yung sa'yo ba totoo?
Haaaa?" I challenged him."Totoo kaya na gwapo ako!" Tumaas naman yung kilay
ko."Weh? Paano mo naman nasabi?" Lumapit yung mukha niya sakin. He's invading my
personal space!"Bakit, ikaw ba Maria Marciana Ochoco, papatol sa pangit? Syempre sa
mga gwapo lang! Tulad ko." Ako naman ang lumapit sa kanya."Di mo ba alam na
exempted ka dun?" He frowned.OKAY! 1 point sakin! Talo na naman siya sa
asaran. Sakin pa? Ako pa kakalabanin niya sa asaran? Hindi ako nagpapatalo dun no. 
Kinain ko na lang yung napakasarap na lasagna habang siya, kinakain yung paborito
niyang baked mac. Napatingin naman ulit ako sa table nila. Magki-kiss sana sila,
pero lumayo si Christa tapos napatingin siya sa akin. Si Mark naman mukhang
naiirita."Pinagseselos ka lang niyan?" Napatingin ako sa kanya."You think
so?" Ngumiti  siya sakin."Even Christa sensed it. Diba hindi pumayag na magpahalik
si Christa? Alam niya kasi na nakatingin ka at baka pinagseselos ka nga nung gagong
‘yun. Palibhasa kasi mukhang nagseselos siya satin." Uminom naman ako ng
tubig."Should I be happy?" He sighed."With what?" Napakamot naman ako ng
ulo."Should I be happy... because he's jealous?" Inakbayan niya naman ako."You
should be happy because you're with me now." Then he kissed my temple.

=================

Chapter 19. The Forced Kiss.

Kinakabahan ako ngayong araw na ‘to. Kumag kasi ‘tong si Crispy! May balak sumali
sa basketball team! Nagtataka ba kayo kung bakit pa tumatanggap ng players or kung
bakit may ganyan pa sa mga panahong ito samantalang Magfe-February na? Well, kung
hindi ba naman siraulo yung mga kasama sa basketball team at nakipag-away last week
at nabugbog ng husto edi sana, walang hassle. Buti na lang pumayag yung commission
chuchu sa sports ng mga universities na palaruin pa sa championship ang basketball
team ng school. Pero eto ang catch, suspended ang mga players na nakisali sa gulo.
At kamusta naman, sa dinami-dami nila. 4 lang ang natira na pwedeng maglaro. At
alam niyo naman diba na captain ball si Mark? Yeah sure, okay na kami. Pero hindi
rin maiiwasan na magkainitan. Hindi ko naman sinasabi na dahil sakin pero pwede
ring sa ibang bagay. Gamay ko na yung temper ng dalawang ‘yan. Lalong-lalo na yung
temper ni Mark. Ayokong magkasakitan sila. Wala namang masama kung magsisiguro ako
diba?  "Crispy, how many times do I have to tell you na wag kang sumali
dyan?!" Sinigawan ko siya habang nasa hallway kami at tinitignan yung listahan ng
mga magta-try outs mamaya.At ang linaw-linaw, unang-unang nakalagay duon ay
Christopher Mariano! Nakakainis! Nasalisihan ako ng mokong.  "Babe, how many times
do I have to tell you din na first love ko ang basketball?" Ay ganon?  "So anong
pinapalabas mo? Ipagpapalit mo ako dyan? Ganun ba?" Pagmamataray ko naman sa
kanya."Babe, sige na naman. Ibigay mo na sakin ‘to" Sabay niyakap ako. Nako,
idadaan na naman ako sa lambing nito."No. " Pagmamatigas ko. Akala niya ah."Sige
naaaaa." Bumitaw ako sa yakap niya."Diba, I said no?"  With matching one hand on
hip ‘yan.  Sasagot pa sana si Crispy ng biglang may nakipasok sa eksena namin."So
magta-try outs ka pala mamaya?" Parehas kaming napatingin sa kanya."Oo, Pare." Ang
intense ng tinginan sila. Parang wala ako dito."Good luck sa'yo." Well. it didn't
sound like gusto niyang makasama sa team si Crispy. It sounds like a warning. 
"Don't worry, Pare. I assure you, makakasama ako sa team niyo." And Crispy
smirked.At kinabahan na ako, delikado na kapag nagii-smirk si Crispy. I need to do
something! "Uhmmm--" At tumingin sakin si Mark."Manunuod ka ba mamaya?" Manonood ba
ako? Kapag sinabi kong oo, ibig sabihin din nun, pumapayag akong mag try outs si
Crispy!  "I really don't know kung makakapunta ako." Tumaas yung isang kilay
niya."Why is that?" He challenged."Marami kasi akong requirements na gagawin. Alam
mo na, malapit na yun Finals." And he smirked. May nasabi ba akong mali?  "Oh. I
see, more on studies ka na pala ngayon. Mas vinavalue mo na pala pag-aaral ngayon
kesa sa love life mo no?" Okaaay. Inaaway ba ako nitong gagong to?  "People
change." Maiksi kong sagot."I can see that. Nakakabigla lang yung sa'yo." Was that
an insult?  "You know what, Mark. Hindi lang ikaw ang may karapatang magbago. Yes,
I've change and that's because of you. And thank you, I've change for the
better." I smiled to him sweetly.Tumingin ako kay Crispy na nakatingin lang sa
sagutan namin ni Mark. Hinawakan ko yung kamay niya. "Tara na, Babe?” Tumango lang
siya.Nag-umpisa na kaming maglakad at nilampasan na namin siya."Babe! You have to
let me play!" Inirapan ko siya."I said no!" He muttered something under his breath.
Mura ata."Babe, kitang kita mo naman kanina diba? He challenged me and I can't back
down!" Napataas naman ang kilay ko."Ano ba talagang gusto mong ipakita sa kanya? Na
mas magaling ka sa kanya?! Ano?!" Napapikit siya. Sign na nagpipigil siya ng
galit."Alam mo kung anong gusto kong patunayan sa kanya?! Na deserving ako para
sa'yo! Na hindi ako isang taong bumibitaw ng pangako at hindi tinutupad! Na hindi
ako tulad niya! Gusto kong ipamukha sa kanya na magkaiba kami at mas mabuti ako sa
kanya!" And he stormed out.Last subject na namin. Kinakabahan ako dahil wala na sa
classroom si Mark. Ibig sabihin, start na nga ng try outs. Syempre siya ang
captain, kinakailangan siya dun. At peste pa ‘tong last subject na ‘to!
Nakakabagot! Gustong-gusto ko ng lumabas. Pero mukhang matatagalan pa dahil
kakasimula pa lang ng subject na ‘to. Meron pa akong 55 minutes para mamatay sa
boredom dito.  Yung 55 minutes naging 45 minutes...30 minutes...20 minutes...15
minutes...5 minutes...PUTANGINA! Palabasin mo na kami! Bwiset tong teacher namin,
nag-extend pa ng oras! Imbyerna! Mag-iisip na talaga ako ng paraan para mapatay
tong Math Teacher na to! GRRRR..."Class Dismissed!" At napatayo naman ako sa
galak.Dali-dali kong inayos yung mga gamit ko. Kumaripas agad ako ng takbo papunta
sa napakalayong gymnasium! Sana lang, hindi pa ako huli. Sana hindi pa sila
nagkakasakitan! Sana wala akong maabutan na hindi maganda.Malapit na ako sa
gymnasium ng makarinig ako ng sigawan. Hay salamat! Mukhang walang away. Sumilip
naman ako sa loob. 5 on 5 pala ang labanan nila.Humanap naman ako ng pwestong
maganda. Yung tipong makikita ako ni Crispy na sumusuporta ako sa kanya. Napatingin
ako sa score board, close fight. 90-95, in favor of? Sino kaya?Tumingin ako sa
paligid. Nagbabakasakaling may makita akong kakilala. At saktong sakto, bumungad sa
likuran ko ang poging-pogi kong best friend!  "Zeke!" Kumaway ako sa kanya. Ngumiti
naman siya at ginulo yung buhok ko."Oy! Long time no see!" He grinned."Oo nga.
Anyway, sinong lamang?" Tumabi naman siya sakin."Lamang? Yung team ng boyfriend
mo." Tas tumingin siya sa court."Sina Crispy?" Tumingin siya sakin na nakangiting
demonyo."Sino pa ba? Bakit, si Mark ba boyfriend mo?" Sabi niya habang nagtataas
baba ng kilay."Pakyu." I said after nudging him. Tumingin naman ako sa court.
Paspasan talaga yung laro ni Crispy! Napatingin ako sa score board, lamang pa rin
sila!  Nung napasa sa kanya yung bola. Tumayo ako. Syempre, ichi-cheer ko ‘yan! 
"GO BABEEEE!" Napatingin siya sakin tas ngumiti bago mag three points! Then
shoot!  Nag sign naman siya ng 'bang sign'. Yung baril tas tinutok niya sakin. Nag
flying kiss naman ako para bongga ang beauty ko!  "Yuck. Ang corny niyong
magboyfriend girlfriend." Napatingin ako kay Zeke."Inggit ka lang! Di ka pa kasi
nakaka move on sakin nung binasted kita." Tumawa naman siya."In your dreams, Maria
Marciana." Binara niya lang ako, alam naman kasi naming dalawa na tama
ako.Sasagutin ko pa sana siya kaso tumunog yung buzzer. Sinyales na tapos na ang
laro. Napatingin ako sa score board. Panalo sila Babe!  Bababa na rin sana ako
tulad ng iba ng magtilian yung mga babae. Hindi tilang nagchi-cheer kundi tiling
natatakot! Napatingin naman ako sa pinanggagalingan nung tili, may kumpol dun sa
gilid. May nagsusuntukan! Bumilis yun tibok ng puso ko.Malakas ang kutob ko, yung
past at present ko yung nagsusuntukan. Nang makalapit ako sa kumpol. Positibo ako
talaga sila ‘yun. "TANGINA KA! LAHAT LAHAT NA KINUHA MO SAKIN!" Pak! May suntok
akong narinig."E TANGINA MO RIN PALA EH! LAHAT?! UNA SA LAHAT, BINITAWAN MO SIYA!
BINITAWAN MO! GAGO! TAS NGAYON, MAGIGING GANYAN KA? MAMBIBINTANG KA NA INAGAW KO
SIYA SA'YO?! SIRAULO KA!" Pak! Pak! Pak! Sunod-sunod.Kahit pinipigil na sila, wala.
Ang lalakas nilang dalawa. Nakasingit ako. Kelangan kong gumawa ng paraan. Alam ko,
somehow, isa ako sa pinag-aawayan nila. Tumakbo ako sa gitna nilang dalawa."TAMA
NAAAA!" I shrieked. Hindi ko napapansin, umiiyak na pala ako."Mars." Bumitaw sila
pareho sa umaawat sa kanila. Hindi ko alam kung bakit ako kay Mark napatingin.
Putok yung labi niya, pawisan dahil sa laro. Napatingin ako kay Crispy, nag walk
out siya. Syempre, hinabol ko yung boyfriend ko. "Crispy!" Huminto naman siya."Sana
naman, nagpanggap ka ng maayos na ako na yung mahal mo." Nanigas ako sa
kinatatayuan ko. Hindi ko namalayang wala na sa paningin ko si Crispy.Sa hindi ko
malamang dahilan, pumasok ulit ako ng gymnasium. Wala ng tao pwera sakin at
kay Mark...Nilapitan ko siya. Alam ko, siya nagsimula ng gulo. Hindi ganung tao si
Crispy na basta-bastang nagsisimula ng gulo. Mas pino pa sakin yung nao na ‘yun!
"Mark." Napatingin siya sakin. Lumapit siya. Magkaharap na kami, syempre may
personal space pa rin. "Alam ko, ikaw ang nagsimula ng gulo. Ano pa bang gusto mo
Mark? Masaya na kami. Binitawan mo na ako. Naka move-on na ako. Ano pa
ba?!" Umiiyak na naman pala ako.Lumapit siya sakin at sinara niya yung gap na
namamagitan sa amin sa pamamagitan ng biglaang halik sa aking mga labi. Nagpumiglas
ako ng una, pero natalo nila ako. Niya at ng puso ko. Hindi ko maitatanggi na
namiss ko ‘to. Hinding-hindi. Kalahating parte ng katawan ko ay gustong-gusto ang
pangyayaring ito, pero yung isang kalahati. Nagsusumigaw na mali ito. I'm cheating
on Crispy...  Bumitaw siya, hinalikan niya ulit ako. Hindi ko napansin na sa leeg
ko na siya humahalik. "Talaga bang naka move on ka na? Parang hindi
naman." Nagising ako sa mga sinabi niya. Natulak ko siya."Walang hiya ka!" He
smirked."Wag kang mag-aalala. Sa ating dalawa lang ‘to, hindi makakalabas na
niloloko mo siya." Hinila niya ulit ako."Ano? Isa pa?" Hinalikan niya ulit ako,
nagpumiglas ako. Nang bitawan niya ako, sinampal ko siya.“I’M NOT LIKE YOU! I’M
NOTHING LIKE YOU!”At tumakbo na ako palayo... 

=================

Chapter 20. The Truth.

Hindi ko alam kung nalaman ni Crispy yung nangyari samin ni Mark sa gym, grabe kasi
yung hindi niya pagpansin sakin. I mean, yeah, tuwing breaks magkasama kami pero
dahil ‘yun sa kakulitan ko. Sinusundan ko siya kung saan siya pupunta. Kahit na
halatang naiirita na siya sa akin pinipilit niyang huwag mag salita dahil nga galit
siya sa akin. Kaya ayokong nagagalit ‘tong taong ‘to, ang hirap makipag-ayos sa
kanya kapag pumitik na siya.  "Crispy, hindi mo pa rin ba ako papansinin?" Tinignan
niya lang ako, tapos lumingon ulit siya sa tinitignan niya kanina. Nandito nga pala
kami sa fields, nanunuod ng mga taong tumatakbo, naglalaro o naglalakad-lakad lang
sa paligid."Sa tingin mo dapat na ba kitang pansinin?" Napangiti naman ako sa sagot
niya. OO! Nagsasalita na siya, which means, bati na kami!  "Oo naman. Sobra na kaya
yung pagdedeadma mo sakin tsaka nami---" Naputol yung sasabihin ko ng may ituro si
Crispy."Ang ganda nung babaeng yun oh." Napataas yung kilay ko at tinignan ko kung
sino. Oh my God.  Okay lang kahit sino ituro niyang maganda! Pero si Jilian?! 
"Si Jilian?!" I made it sure na may emphasis yung 'Jilian'. Baka sakaling mapansin
niya na naiinis na ako."Sa tingin mo, pwede ko kaya siyang ligawan?" Nakatingin pa
rin siya kay Jilian."Why don't you find out for yourself?" I snapped at him."Then
what? Pupunta ka naman kay Mark? Makikipagbalikan ka?" He smirked."What?" I
blinked. "God, I can't believe this." I stood up."Saan ka pupunta?" He asked."Kung
saan malayo sa boyfriend ko na hindi alam na yung tinuturo niyang magandang babae
ay ang mortal niyang kaaway." Nagulat naman siya sa sinabi ko kaya napatayo siya at
sinundan ako."Wait, Babe. I didn't meant it like that." Huminto ako."I think, we
should take a break." He froze."No, Babe. Please." He hold on both of my shoulders
and he looked me in the eye. "I'm sorry for acting like a jerk towards you. I
promise you, it won't happen again. Promise. Babe, please." I shook my head."This
won't work if we're like this. We both need space." Bumagsak yung mga kamay niya
and his tears. God damn it! Kaya gusto ko ng umalis agad! Iyakin ‘tong kumag na
‘to."Please, Babe. I'm sorry." And I walked out on him.Masakit sa akin na saktan ng
ganito si Crispy. Oo, hindi ko nga siya mahal tulad ng pagmamahal ko kay Mark. Pero
yung pagmamahal ko sa kanya, enough na ‘yun para masaktan ako habang nasasaktan
siya. I'm such a bad person. Sinasaktan ko yung mga taong nagmamahal talaga sakin.I
unconsciously sniffed. Shit. Umiiyak na naman ako. Nagsisimula na naman kalbaryo ng
mata ko, magkaka eye bags na naman ako kakaiyak. Kamusta naman diba? Na saan na ba
ako? Tumingin ako sa paligid. Oh great. Nasa loob pa pala ako ng school. Halos wala
ng tao? Bakit ka nga naman ba mag stay dito kung pwedeng lumabas diba? O pwede
namang manuod ng program dun sa gym. Ang pasaway ko no? Pagala-gala lang
ako. Haaayyy... Aaliwin ko na lang sarili ko!Panigurado, may mga nagtatagong lovers
dito sa mga classroom na may mga ginagawang kababalaghan! Paisa-isa kong sinilip
yung mga classroom at syempre patago!  At syempre may ilan-ilan akong nakita, mga
kakilala ko pa. Naeexcite nga ako makarating sa classroom namin, baka may kaklase
akong naglalampungan dun.  At nang makarating ako sa classroom, may naamoy ako na
ikinatindig ng balahibo ko. Davidoff Cool water na may halong usok. Could it be?
Mark and Christa doing something? Well, there's only one way to find out!  "Hindi
pa rin ako makapaniwala na pinagkatiwalaan mo ko at sinabi mo sa akin yung tunay na
dahilan kung bakit mo hiniwalayan si Mars." Para akong binuhusan ng nagyeyelong
tubig. Pinilit kong masilip sila ng hindi ako makikita."What can I say? Best friend
kita, anong magagawa ko?" Sinabi niya after bumuga ng usok. "Best friend din ako ni
Mars. Alam mo na, my tendency na bumaliktad ako." Zeke chuckled."I know you
wouldn't do that." Sabay hithit ng yosi."Paano mo naman nasabi yan, Pre?" Sabi ni
Zeke habang nagsisindi ng yosi. So marunong din pala magyosi ang gagong ‘to? 
"We've been best friends since second year. Gamay na kita. Nasa akin ang loyalty
mo." He grinned. Napataas naman ang kilay ko. Ganon ba ‘yun? At ano ba talaga yung
dahilan na ‘yun?!"Second year. HAHAHA! Naalala ko yung unang araw na tumuntong ka
dito sa school, muntik na tayong magsapakan. Ang angas mo kasi. Kung hindi lang
siguro dumaan si Mars nun no? Hindi sana tayo mag best friend ngayon." Second year?
Hindi ko pa sila kilala nun! Pero how come kilala na nila ako?! At si Zeke! Kilala
na niya ako nun!  "Akalain mo no? Na love at first sight ako kay Mars nun. Tapos
ang sabi ko pa nun, 'Pre, ang ganda nun. Sino yun?' Parang di tayo nag-aaway nun
no? HAHAHA." Love at first sight? Sa akin?  "At akalain mo pang magiging girlfriend
mo pa siya no? Paano mo nga pala napa-oo ‘yun?" Hindi ko alam kung alam ni Zeke
yung about dun sa deal namin ni Mark. "Ako din, hindi din ako makapaniwala na
magiging girlfriend ko siya. Pano ko siya napa-oo? Secret ko na ‘yun! Baka gamitin
mo pa sa iba ‘yun!" Nagtawanan silang dalawa."Pero, Pare. Kahit naiintindihan ko
yung dahilan mo kung bakit mo siya hiniwalayan. Naiinis pa rin ako sa'yo. Sana
sinabi mo sa kanya, maiintindihan niya naman yun." Sumeryoso yung mukha ni
Zeke."Mas masasaktan lang siya kapag pinagpatuloy namin yung relasyon namin, Zeke.
Mahal na mahal ko siya. Mas okay na ‘to ngayon na galit siya sakin... makakalimutan
niya agad ako. " He smiled... but it didn't reached his eyes."Kaya mas sinasaktan
mo siya para mas lumayo siya sa'yo? Ganun ba?" Tumango naman si Mark. Napaupo ako
sa sahig. Nang hina ako bigla. Kung ano man yung dahilan na ‘yun... Sana banggitin
na nila para makaalis na ako. Ayoko ng marinig kung gaano niya ako kamahal dahil
baka imbes na siya ang kalimutan ko baka si Crispy pa."Pare, wag kang mag-alala. Di
naman namin pinapabayaan si Mars, just do your part." Tumayo naman si Mark at
pumunta sa harapan ng bintana."Alam mo bang inis na inis ako sa'yo?" Bakit naman
siya inis na inis sa best friend niya?  "Ano na namang ginawa ko?" Sabi ni Zeke
after bumuga ng usok."Hinayaan mo siyang mapunta kay Crispy. Pare naman. Alam mo
naman kung gaano ako kainis sa taong ‘yun! Akala ko pa naman, kapag binitawan ko si
Mars, ikaw ang sasalo. Na sa'yo yung tiwala ko. Tsaka diba, gusto mo rin naman si
Mars?" Natawa naman si Zeke."Hindi ko na siya gustong maging girlfriend pero gusto
ko siyang alagaan." Sabi naman ni Zeke."Kung hindi lang siguro dumating ‘tong
oportunidad na ‘to para maging proud sakin si Daddy, sana masaya pa kami ni
Mars." Oportunidad para maging proud ang Daddy ni Mark? Ano ba ‘yun? Ano ba ang
makakapagpasaya sa tatay ni Mark?  "Pare, hindi pa naman huli ang lahat. After
graduation ka pa naman aalis!" Sabi niya pagkatapos batukan si Mark."Baka hindi ko
kayaning umalis. Tsaka tulad nga ng sabi ko, parehas kaming mahihirapan. Masyadong
malayo ang California sa Manila." C-California? Aalis siya papuntang California
after graduation?"You should have faith on Mars. Matatag na babae ‘yun! Hindi
basta-basta bumibigay ‘yun hangga’t kaya niya!" Tinakpan ko yung bibig ko dahil
baka marinig nila yung paghikbi ko."Ayoko. And I don't think maibibigay ko pa sa
kanya yung saya na nararapat para sa kanya, sasaktan ko rin naman siya afterwards.
Might as well, wag ng patagalin diba? I'm sure nasa kalagitnaan na siya ng paglimot
sakin." Kinamot niya yung batok niya."I doubt that." Napatingin naman si Mark sa
kanya. "Bakit naman?" He looked so confused."Kung di ka rin naman gunggong!
Hinalikan mo kaya siya kahapon! Malamang malakas ang impact nun sa kanya." Napayuko
si Mark."Hindi ako nakapagpigil. Namiss ko mga halik niya. Tangina ko
talaga." Napaupo ulit siya sa desk."Alam mo, Pre. Kung gusto mo talagang kalimutan
ka na ni Mars, tigil-tigilan mo yang paghalik-halik sa kanya. Mas magandang wag mo
na lang siyang pansinin kesa ganyan yung way ng pang-iinis mo, walang napapala."
Tumayo naman si Zeke at nag-inat."Don't worry, Pare. This time, susundin na kita.
Hindi ko na siya gaganunin. Kasabay ng paglimot niya sa akin ang paglimot ko sa
kanya." And that's the last thing I've heard after I left silently.

=================

Chapter 21. The Message.

Hindi ako pumasok ngayon. Lungkot na lungkot ako sa mga narinig ko. All along...
Kapakanan ko lang ang iniisip niya, ayaw niya lang ako masaktan ng sobra kapag
umalis siya. I understand why he had to do all those things. Pinipilit kong hindi
maging narrow-minded sa mga narinig ko kahapon. Pero aminin na natin, kahit sinong
babae ang mapunta sa sitwasyon ko ngayon, makakaramdam sila ng panghihinayang. Oo,
nanghihinayang ako. I don't wanna be a hypocrite that's why I'm going to admit that
I wish he could've at least had faith on me. Kakayanin ko naman... I guess..."Ate
Mars?" Narinig ko ang boses ni Renz kasabay ng pagkatok niya."Bukas ‘yan.
Pasok." Pumasok naman siya agad-agad. Hindi siya dumiretso sa kama niya, instead sa
kama ko siya umupo.Yup, andito na ako ngayon sa bahay ng mga magulang ko. Magkaayos
na kaming lahat. Magkaayos na kami ni Renz pero hindi maitatanggi na may gap na at
may ilangan na dahil sa mga nangyari dati. Teka nga... Ang alam ko, ako lang ang
dapat absent? Bakit absent din ‘tong kumag na ‘to? "Ate, may problema
ba?" Napatingin naman ako sa kanya saglit tapos binalik ko agad yung atensyon ko sa
kisame."Wala naman. Bakit?" Humiga naman siya sa tabi ko, natulala din sa
kisame."Alam ko meron." Kambal nga pala kami. I rolled my eyes on the idea."There's
nothing wrong. Really." I assured her."You can trust me." I just kept quiet.I
dunno. Oo, magkaayos na nga kami. Pero, nasira na kasi yung trust eh.  "So you
don't trust me anymore?"  Then I heard her sighed."You broke my trust, that's why
its hard for me to trust you again." She sat up."I understand and I'm sorry." And
there was silence.

Good thing someone rang the doorbell. I looked on my clock on my bed side table.
Alas-dose ng tanghali pa lang a? Sinong may topak na bumisita ngayon?"Tignan ko
lang kung sino yung nasa baba." Then she left me in our room.Napakahirap pala kapag
sinira ng isa sa mga minamahal mong tao yung trust mo no? Kambal ko pa.  I know
someday, I'll find it in my heart to trust her again. I sat up and decided to use
my laptop. 50 years ko na atang hindi nagagamit yung FB ko! Baka sabog-sabog na
notifications ko!  And soon after I logged in, may nag pop-up agad na chatbox. And
its... Crispy.Christopher: Baby...Christopher: I miss you so much. I love you.
Please forgive me. =(

Sasagutin ko sana yung message niya ng biglang kumatok si Renz. Napatingin naman
ako agad sa kanya."Ate Mars, may naghahanap sa'yo sa baba." Sa akin? Tanghali pa
lang!"Sino daw?" Tanong ko naman habang pinag-iisipan kung anong isasagot ko kay
Crispy."Ayaw niyang ipasabi kung sino siya. For sure daw hindi ka magpapakita kapag
sinabi ko sa'yo kung sino siya.' And then suddenly I felt my stomach had a nervous
flip.Mukhang naramdaman ni Renz yung kaba ko. Then she said, "Pwede ko siyang
paalisin kung ayaw mo?" She offered."No. I wanna see kung sino siya. Baka
importante." She just nodded. Tumayo naman ako at lumabas na ng kwarto.Nagulat
naman ako nung pagkababa ko ng hagdanan... nakita ko si Mark. Nakaupo sa sofa ng
sala namin."A-Anong ginagawa mo dito?" Pinilit kong magmukhang matapang at matigas
sa harapan niya, pero nahihirapan ako dahil sa mga narinig ko kahapon."Gusto kong
makausap ka ng masinsinan." Kinabahan ako lalo sa mga sinabi niya."Tungkol
saan?" Umupo ako sa sofa na kaharap niya."Tungkol satin." Pabigat ng pabigat yung
nararamdaman ko sa bawat oras na itinatagal niya dito.

"Anong gusto mong pag-usapan tungkol satin?" I managed to say."Gusto kong magsorry
para sa lahat ng bagay na nagawa ko. I'm very sorry." Kahit hindi ako makatingin sa
kanya ng diretso, alam na alam kong sincere siya."You're already for
forgiven." Sabi ko habang nakatingin sa mga paa ko."I am very sorry for the things
that I've said, promises that I've broken and mostly, for causing you so much
pain." Hindi ako makapag isip ng response sa kanya instead... I silently
cried. "Huwag ka na rin mag-alala. This would be the last time na magkikita
tayo." Bigla ako nakaramdam ng kirot. I thought after graduation pa siya aalis?
Napaaga ba? Dahil ba ito sa kiss? Dahil ba hindi niya kayang makita ako araw-araw
sa school?"Bakit? Aalis ka ba?" Nasabi ko nang hindi sinasadya.He laughed
bitterly. "Hindi a. San naman ako pupunta kung aalis ako?" Sa California. I
thought."I dunno. Maybe magma-migrate kayo ng family mo?" I managed to say. I'm
pushing my luck here, baka umamin siyang aalis talaga siya."Migrate? That's
impossible. Remember, mayor dito si Daddy." He smiled but it didn't reached his
eyes."Then why'd you said this would be the last time that we will be seeing each
other?" Pasimple kong pinunsan yung pisngi at mata ko."Wala lang. Ayoko lang na
makita mo pa ako, no offense meant." I shook my head."You apologized already,
right? Wala na sakin yung mga ginawa mo. Let's just be friends." Friends... How
pathetic, Mars. Well, do I have a choice? In one month's time, aalis na siya. At
least, kahit friends lang... I can still see him before he goes to Cali."Sige. For
you." Napangiti naman ako."Promise?" He nodded."Promise ‘yan." Tumayo naman ako at
lumapit sa kanya."You want something to drink?" Nakalimutan ko na ata ang manners
ko, hindi ko siya natanong agad kanina. FACEPALM.  "Tubig na lang." Sabi niya ng
nakangiti."With ice, right?" He nodded. Naglakad na ako papuntang kusina... akma
namang bubuksan ko na yung refrigerator ng makaramdam ako ng yakap. I froze from
his embrace."Five minutes lang, Mars." Tears fell unconsciously from my eyes."This
isn't a good idea, Mark." I managed to say while trying hard not to sob."Three
minutes." I nodded. Say forever, please.  I'm pretty sure lagpas ng 5 or 3 minutes
yung yakap niya. When he let me go, I handed him the glass of water. Ininom naman
niya agad ‘yun."So kamusta na kayo ni Christa?" I tried to change the topic while
heading back to our living room."We broke up." He said casually after sitting on
his seat earlier."Paano ‘yan? Malapit na ang prom... May date ka na ba?" He
grinned."Obviously, wala. Not like you." Napataas naman ang isang kilay ko."Not
like me? What's that supposed to mean?" I challenged him."May boyfriend ka diba.
For sure, siya ang date mo." He said, matter-of-factly."Cool off kami." Nagsalubong
naman yung kilay niya."Why? Niloko ka ba niya?" Wow.Hhe looked concerned."Nope.
He's not like you." He clenched hi jaw. Ooopss. I guess I hit a nerve?"Wala kang
date? Try Zeke." I want you, you idiot. I thought."I'll try to ask him later. Ikaw?
You planning to go alone?" Okay, pushing my luck again. Sana may mapala this
time."Yes, actually." Well, look into the bright side, Marciana! You can have a
dance with him, walang date na magagalit!  "Isasayaw mo ba ako?" I asked him. Mas
magandang ikontrata na.  "I'm saving my last dance for you." Wow. That was
unexpected."Why me? Why not Christa?" He smiled."Pwedeng sakin na lang kung
bakit?" I think I know why. Because... he still loves me. "I think I should go
now." Tumayo na siya, I did the same.Hinatid ko siya hanggang sa pintuan. "Salamat
sa oras. Bye, Mars." Aalis na sana siya ng pigilan ko siya. Humarap naman siya
sakin. "What do you want?""I think you know what I want and this will be the
last... I promise." He nodded. Then he slowly moved closer... until I felt he
brushed his lips unto mine.It is slow and passionate. It made my knees weak. It
delivers message... and I think we both got it.And it says I love you.

=================

Chapter 22. The Fireworks.

Hindin ko alam kung masasabi niyong masamang tao ako dahil si Crispy ang ka-date ko
ngayon sa Prom o sasabihin niyong masochist ako para sa sarili ko. Imagine, last
week may iba akong lalaking hinalikan sa likuran niya habang cool-off lang kami.
Diba parang pareha ko lang pinapahirapan ang sarili ko at si Crispy.

And yes, magkaayos na kami. Pero hindi pa rin stable ang relationship namin. Gusto
ko munang makasiguro sa gagawin ko mamaya. Kailangan ko pa ng matinding pag-iisip
sa gagawin kong desisyon."Kanina ka pa tahimik? Gutom ka pa?" Napatingin ako sa
tabi ko."No. I'm full." He sighed. "You sure?” Tumango ako. Tumayo siya at nilahad
yung kamay niya. “May I have this dance?" Nginitian ko siya at tinanggap yung
nilahad niyang kamay."Sure." And then he led me to the dance floor.He put his hands
on my waist while I put mine around his neck. Nakatitig siya sa akin, habang ako
naman ay umiiwas ng tingin sa kanya. Masyado akong guilty. Mapaghahalataan ako sa
ginagawa ko nito. Ano ba? Sasabihin ko ba sa kanya? Makikipag-break na ba ako ng
tuluyan? Sasaktan ko na naman ba siya? At tama bang ngayon ko ito gagawin? Sa
pinakamemorable na pangyayari sa buhay ng isang estudyante?"I need to tell you
something---" Bigla siyang nag-salita."I love you." Okay. Nice way para mapa-
speechless ako at maduwag na naman sa sasabihin ko.  "Listen, Christopher---" At
bago ko matapos yung sasabihin ko na naman, hinalikan ako ni Crispy. I closed my
eyes and gave in. Yes, I gave in para malaman ko kung magfi-flip yung puso ko tulad
nung pagflip niya nung hinalikan ko si Mark last week. Dito ko malalaman kung mahal
ko ba talaga siya o baka pinapahirapan ko lang siya at ang sarili ko.He
stopped. Walang flip pero may twinge. Unti-unti siguro akong papatayin ng guilt na
to."I love you." Yung mga mata niya, nangungusap na sana sumagot ako. Na sana
marinig niya yung sagot na inaasam niya."I...I---" At may pumutol na naman ng
sasabihin ko and this time, hindi na ito si Crispy."Excuse me?" Napatingin kami sa
kanya. "Can I borrow her, Dude?" Tumango naman si Crispy then tumingin siya
sakin."Enjoy, Babe." He whispered. Wala siyang halong sarcasm, sincere yung
pagkakasabi niya. Kaya may kirot na naman sa dibdib ko.Tuluyan ng umalis sa
kinatatayuan niya sa iba si Crispy at nagyayang makipagsayaw sa iba. Sinundan ko
lang siya ng tingin, alam mo na. Baka kay Jilian pa mapadpad ‘yang si
Crispy."Susundan mo lang ba siya ng tingin o magsasayaw tayo?" Napatingin ako kay
Mark."Oh. Sorry." Sabay tingin sa paanan ko."Maaari ba kitang
maisayaw, aking binibini?" Napatingin naman ako sa kanya na lumuhod at naglahad ng
kamay. Napansin ko naman na may ilang tumigil sa pagsasayaw at napatingin
samin."Masyado ka namang pormal. Tara na at magsayaw na tayo." Tinanggap ko yung
kamay na nilahad niya habang sobrang init ng pakiramdam ko, lalo na ng mukha ko.So
katulad ng posisyon namin ni Crispy yung posisyon namin ngayon. Kaya lang, may mas
malaking distansya kami ngayon."Takot ka ba sakin?" Napatingin ako bigla sa
kanya."Ha?" I said, absent-minded."Ang sabi ko, 'Takot ka ba sakin?'" Sabi niya ng
nakangiti."Uhm, hindi. Bat mo naman naitanong?" Tanong ko naman sa kanya."Ang layo
mo kaya sakin!" Sabi niya ng natatawa. Teka nga, bakit ako lang ata ang naiilang
dito?!"Susko. Nakakailang kaya! Anong gusto mo magyakap tayo dito?! Ano na lang ang
sasabihin ng mga nakakita?" Nagulat na lang ako ng biglaan niyang niyakap yung
bewang ko ng mahigpit at napayakap rin ako sa kanya dahil sa pagkabigla."Wala akong
pakialam sa sasabihin ng iba. Basta gagawin ko yung gusto kong gawin." Bulong niya
naman sakin."Walang masama, pero may nasasagasaan ka naman sa gusto mong gawin.
Baka nakakalimutan mo, may boyfriend ako." Pakikipagtalo ko pa sa kanya."Hindi siya
nakatingin." Mabilis niyang sagot."May magsusumbong sa kanya. Marami siyang
kaibigan dito sa paligid." Sagot ko naman sa kanya."Hindi ako natatakot." Mas lalo
niya pang hinigpitan yung yakap niya. Ramdam na ramdam ko yung pagtibok ng puso
niya."Bakit mo ba to ginagawa sakin?" Walang pakundangan kong sinabi. Magandang
diretsahin ko na siya! Nang magkaalaman na!"Alam mo, ang unfair mo. Last week,
pinayagan kitang kagat-kagatin mo yung labi ko. Tas ngayon, ang hinihiling ko lang,
makasayaw at makayakap ka ngayong gabi!" Natawa naman ako ng kaunti sa term niyang
'kagat-kagatin'."At least yun sa bahay, walang makakakita satin! Dito, halos buong
Third Year at Fourth Year!" Humiwalay siya ng kaunti, napatingin ako sa mukha
niya."Hayaan mo silang mainggit." He grinned then he hugged me again. Inirapan ko
lang siya.Ngayon ko lang napansin, ang ganda pala ng kanta. You and Me ng
Lifehouse. Napapikit ako sa pagnamnam ko nung lyrics. Ang ganda grabe. Lalo palang
gumaganda yung kanta kapag pinakikinggan mo siya habang kayakap mo yung
pinakamamahal mo no?  And it's you and me and all of the people with nothing to do,
nothing to lose. Inangat ko yung ulo ko para magka-access ako sa pagtingin sa mga
mata niya. Nakatingin rin siya sakin, he smiled. Which made my heart melt.“And it's
you and me, and all of the people. And I don't know why I can't keep my eyes off of
you”. Kinanta niya yung linyang yan habang dinikit niya yung noo niya sa noo ko,
magkatingin sa mata."May sasabihin ako sa'yo." Niyakap niya ulit ako para
makabulong siya direkta sa tenga ko."Ano ‘yun?" Ano kayang pwedeng maisip nito na
sasabihin niya ngayon?"Basta. But before that, promise me walang magbabago, sa
relasyon natin ngayon at sa relasyon niyo ni Crispy." Napatango na lang ako sa
kadahilanang nagtataka pa rin ako."Mahal pa rin kita. Hindi yon nagbago, hindi din
nabawasan. Mas nadagdagan pa." I gasped in shock nung nagsink in sakin yung mga
sinabi niya. Napabitaw ako sa pagkakayakap ko sa kanya at nakatingin lang ako sa
kanya.
"I... I---" He laid a finger on my lips."You don't have to say anything." Sabay
tinanggal niya sa paglabi ko yung pagkakapatong ng hintuturo niya. Ako naman,
napatingin sa sahig dahil ayokong makita niya yung mga nangingilid kong luha. "Yung
promise mo a?" Bumagsak yung luha ko ng sinabi niya yun... "---But before that,
promise me walang magbabago, sa relasyon natin ngayon at sa relasyon niyo ni
Crispy."Klarong-klaro. Kahit umamin siya sa nararamdaman niya, hindi niya pa rin
ako babalikan! Disidido na talaga siyang iwanan ako. Hindi na ako umimik nang
yakapin niya ulit ako. At sigurado akong nararamdaman niya ang pagluha ko. Mabuti
na lang water-proof tong nilagay nung bakla sa mukha ko."Excuse me. Pwedeng isayaw
yung best friend ko?" Hindi na ako lumingon para malaman kung sino yung nagsalita
dahil kilala ko na kung sino ‘yun at busy ako sa pag-iyak."Ako o si Mars?" Sabi ni
Mark ng pabiro."Bobo ka talaga. Malamang yung babae." Bumitaw naman sakin si Mark,
ako naman nakatungo lang."Magseselos na ako niyan a." Sabi pa ni Mark."Ulul.
Mandiri ka nga sa pinagsasabi mo." Umakto pa siyang nandidiri sa sinabi ni
Mark."Asa ka. Hindi naman ikaw." After niyang sabihin yung umalis na siya.Si Zeke
naman, hinawakan yung dalawang kamay ko. "Oh anong meron? Nandito na naman ako, ang
knight in shining armor mo." Gumaan naman kaunti yung dibdib ko dahil sinagip na
naman ako ni Zeke sa bangin.Out of impulse, niyakap ko bigla si Zeke at humagulgol
na, pero tahimik naman. Hindi yung agaw atensyon. Si Zeke naman, hinagod lang yung
likuran ko."Zeke, bakit siya ganun? Sasabihin niyang mahal niya pa rin ako pero
ayaw niyang magkabalikan kami! Bakit ba gustong-gusto niyang saktan ako? Na
pahirapan ako? Ano bang balak niyang gawin sa akin? Patayin ako sa pagdurog ng puso
ko?" Hindi ko na napigilan yung mga pinagsasabi ko. Ang sakit-sakit kaya!Narinig ko
namang bumulong sa ere ng mura si Zeke. "Mars, malay mo may dahilan siya kaya niya
ginagawa yun para sa'yo. Malay mo, para sa ikabubuti ng lahat to?"Alam ko naman
yun! Pero sana... magkaroon naman siya ng tiwala sakin. Namakakayanan ko yung
pagsubok na pinagkakait niya sakin."Zeke, hanggang ganito na lang ba talaga kami?
Don't I deserve to be happy? Don't I deserve a happy ending?" Tinignan ko sa mata
si Zeke, si Zeke naman kinuha yung panyo sa bulsa niya at marahang pinahid yung mga
luha ko."Everyone deserves a happy ending. Baka hindi pa malapit ang ending ng love
story mo kaya hindi ka pa happy. Malay mo sinusulat pa lang Niya yung maganda at
deserve mong lovestory. Diba? Have faith in God kase!" Sinabi niya habang nakangit.
Parang dati lang, siya ang pinoproblema ko. Kung kalian ko siya mahahalikan. Kung
siya ba ang magiging first kiss ko? Pero ngayon, malayo na ang nangyayari sa buhay
ko. Malayong-malayo sa mga pinoproblema ko nuon.Tama si Zeke, baka nga hindi pa
ending kaya hindi pa ako happy? Pero magiging happy kaya ako kapag dumating yung
ending na ‘yun? May posibilidad ding tragic ang ending ng isang istorya diba?  Have
faith in God. Right. Yan na lang ang pinanghahawakan ko ngayon. Yung faith ko kay
God.  Tuluyan na akong tahimik ngayong gabi, hindi na ako masyadong sumayaw ngayong
gabi. Hindi lang  naman dahil sa pagod na yung paa ko, pagod na rin kasi yung utak
ko, yung puso ko lalo. Pagod na pagod na ako."Babe, gusto mo na bang umuwi? Mukhang
pagod na pagod ka na eh." He look concerned."Oo, pagod na ako. Pagod na pagod na
ako." Tumayo na siya."Halika na, ihahatid na kita sa inyo." Hinawakan niya yung
kamay ko."Ayoko na, Crispy. Pagod na pagod na ako." Tumulo na yung luha ko. "Ayoko
ng magpanggap na hindi ako nasasaktan. Ayoko ng saktan ka. Ayoko na. Tigilan na
natin ‘to. Please." Lumuhod naman siya sa harapan ko."Sige. Ayoko na ring nakikita
kang nasasaktan dahil sakin. Hindi ko na dapat pinagpilitan pa yung malabo naman
talagang mangyari." He smiled but it didn't reached his eyes. Pinunasan niya yung
luha ko."I'm sorry." That's all I can manage to say."So tara na?" Bago ko siya
sagutin,, nagulat na lang ako ng umilaw yung paligid namin. Hindi pala palagid
namin. Kami pala ang umilaw dahil nakatutok yung spotlight sa amin."---Maria
Marciana Ochoco!" Napatingin ako sa stage. WHAT?! Prom queen ako?! Sa ganitong
kalagayan na labas-labas uhog ko?! At sa hindi ko malamang dahilan, nasa stage na
ako at nakakorona na ako, may nakasampay ng sash sa katawan ko at hawak-hawak ko
yung boquet of roses. At sino ba ang Prom king ko?! Diba siya dapat ang unang
tinawag? Bakit ako lang ang walang partner? Yung Ms Elegant may Mr Elegant siya!
May Mr Sweetheart si Ms Sweetheart! May Mr Destiny si Ms Destiny! Bakit si Prom
Queen walang Prom King?!

"Yo, Sir! I'm here!" Napatingin ako sa may gilid. Bakit nandito si Mark?!"Pambihira
ka, Mr Villareal! Akala ko mapapahiya dito si Ms Ochoco!" Sabi ni Sir Anton, yung
nagsilbi na ring Emcee. Syempre, hindi naka-on yung mic no. Pero tekaaaa---Siya ang
Prom King ko?!"Sorry, Sir. Nakakahiya naman sa Prom Queen kung dyahe itsura ng Prom
King niya diba? Mas nakakahiya pa ‘yun! So nagpapogi muna ako." Pagbibiro niya
pa. Wala ng sinayang na oras si Sir Anton at pinagsayaw na yung mga awarded
couples. AT syempre, special ‘yung sa amin. Kami lang dalawa ang nasa dance floor.
Last Chance pa ang tugtog! Talaga bang nananadya ang tadhana?This is my last dance
with you. This is my only chance to do, all  I can do. At tulad ng ginawa niya
kanina habang nagsasayaw kami, niyakap niya ulit ako."Talaga bang nagpapogi ka kaya
ka na-late sa pagpunta sa stage o lumandi ka lang?" Tanong ko sa kanya ng
pabiro."Ang totoo niyan, pauwi na sana ako." Napataas naman ang kilay ko. At bakit
an gaga niya naming uuwi?"Bakit? Naje-jebs ka na no?" Natatawa pa ako habang
sinasabi ko ‘yun. Parang hindi ako nanggaling sa isang matinding iyakan kanina sa
pag-asta ko ngayon/ "Hindi ‘no. Nakuha ko na kasi yung gusto ko." Gusto niya?"Pwede
ko bang malaman kung ano yung gusto mo?" Sana sagutin niya! Sana! Sana! Sana!"Ikaw
na kasi yung first and last dance ko. Kuntento na ako kaya uuwi na sana
ako." Nanlaki naman yung mata ko. Seryoso?  "Talaga?! Hindi ka rin adik
no?" Nagulat naman ako ng hawakan niya yung babang part ng mata ko."Sobrang
namamaga mata mo. Anong meron?" He grinned."Basta. Pero sorry. Hindi ko pala
matutupad yung promise ko sa'yo." Napataas yung kilay niya. "We broke up." Hindi
siya nagsalita. "Galit ka?" This time, ako yung mahigpit na yumakap. Hindi pa rin
siya nagsasalita, nakatitig lang siya sa akin. "I love you, Baby." I smiled at him.

"I love you more, My Eight." Then he brushed his lips unto mine... 

We kissed while the fireworks go off overhead.

=================

Chapter 23. The Irony.

Hmmm... Familiar yung amoy. Kahit hindi ako dumilat, alam ko kung sino yung katabi
ko dito sa kama. Kahit hindi na ako dumilat forever, kung ganito lang din naman
kagaan sa pakiramdam, diba? Pero, hindi naman pupwedeng nakapikit lang nga talaga
ako forever dahil walang thrill ‘yun! Kaya, ibuka ang mga mata! "Hey there,
Beautiful." Napangiti naman ako ng makita ko yung nagsalita sa tabi ko."Na-spoiled
na talaga ako sa'yo, Babe." I said as I leaned up to peck on his lips."Eeeww. Mag-
toothbrush ka nga muna." He chuckled."Ganon? Fine." Tatayo na sana ako ng yakapin
niya ako at bumagsak kami sa kama."Pikon." He kissed the tip of my nose."Parang
kasing sinasabi mong mabaho hininga ko." I pouted. Kunyari nagtatampo."I never said
that. Niloloko lang kita. And in fact, mas sumarap pa ata lips mo ngayon." He
grinned."Tanga. AKO ang masarap, buong AKO ang masarap. Hindi lang ang lips ko." I
chuckled."Who said I didn't know that?" Next thing I know, we wrestled then he
pinned me down to the bed."Huwag po, bata pa po ako! RAPE!" I kidded."Anong rape ka
dyan? Edi nasiyahan ka pag ginawa ko ‘yun." He chuckled. All of a sudden, I'm
crying my heart out while laughing. Why? Ikaw ba naman halik-halikan sa kili-kili?!
"HUY! Ano ba, Mark! HAHAHAHAHAHAHA!" Hindi pa rin siya tumigil kakahalik sa
underarms ko."Bango ng kili-kili mo, Babe. Kinis pa." Ngiting-ngiti niyang
sinabi."Underarm fetish?" He winked. Oh shit! Anong oras na?! Hindi pala ako
nakapagtext sa kanila kagabi! Di ako nakapagpaalam na dito ako matutulog kay Mark
after ng Prom. Hindi na namin inisip na pumunta sa after party kasi mas worth-while
naman kapag siya lang ang kasama ko. Kinapa ko yung cellular phone ko at nang
mahanap ko na... 15 new messages, 10 miss calls. 1 nanggaling kay Renz, 8 galing
kay Zeke, 5 mga GM ng kaklase ko at isa galing kay Crispy. Binasa ko muna yung kay
Renz."Te, nakila Mark ka daw ngayon? Sabi kasi sakin ni Crispy. Don't worry. Di ako
magsusumbong. Enjoy!!! -Renz""Balita ko, naglalandi ka daw ngayon? - Zeke" Gunggong
talaga! 5 messages ganyan ang laman! Don't tell me, ganun din yung tatlo?!"Di ka pa
daw umuuwi?! Wag kang masyadong mag-enjoy dyan! Umuwi ka na!-Zeke" Anong problema
nito? "Huy! Leche ka! Umuwi kana agad dito! Inaantay kita!-Zeke" Ano bang meron?!
Kaninang 6AM pa tong message na to? Alas otso na ngayon!"HOOOY! Emergency to, tol!
Babalik na ng California si Crispy mamayang 10AM!" Napatayo ako sa kama ng mabasa
ko yung last message ni Zeke."Hey, Babe. What's the matter?" Napaupo siya sa kama.
Ang hot ng itsura niya ngayon. Bedroom hair + boxer shorts + abs = HOT. Talagang
talaga! Naman. Wag ka munang manyak ngayon, Mars! Yung lalaking pinagkakautangan mo
ng buhay mo ay aalis na in 2 hours time!

"We need to go to NAIA! Bilis maligo ka na!" Hinila ko siya papasok sa CR."Ano bang
meron? Magse-sex tayo dito?" Binatukan ko siya. Parang di naman nakikinig sa mga
sinasabi ko!"Ang sabi ko maligo ka! Pupunta tayong NAIA! We need to get there
before 10AM! Bilis!" Napataas naman kilay niya."How 'bout you? Hindi ka ba
maliligo?" Mas tinulak ko siya ng malakas."Later! Kaya bilis na! Nagmamadali tayo!"
He grinned."Gusto mo sabay na tayo? Nagmamadali tayo diba?" He murmured while
kissing my neck. Nakuha pa talagang mang-seduce! "Stop turning me on! Maligo ka
na!" I pushed him and left the bathroom. I only heard him chuckle."Sino ba kasing
pupuntahan natin dito?!" Okay. Nagpapakita na naman ang pagkamainipin nitong mokong
na ‘to!"Si Crispy, okay?! Kaya halika na! I can't afford to lose him!" Napahinto
naman siya."Don't tell me pipigilan mo siya? Pagmumukhain mo akong tanga dito?" He
sound angry. Well, I'm frustated! "Yeah, pipigilan ko siya. Because I owe him my
sanity when you left me. At hindi kita pagmumukhaing tanga dito!" Tumahimik siya at
nagpaubaya ng magpahila sakin.

"Mars! Mark!" Napalingon kaming pareho sa likuran."Zeke, where is he?" Hinihingal-

hingal pa kami ni Mark habang papalapit kay Zeke."He already left." Nanghina naman
ako bigla."Hindi man lang ako nakapagpaalam. Hindi man lang ako nakapagpasalamat."
I started crying. Niyakap naman din agad ako ni Mark."Babe, tahan na." Hindi pa rin
ako tumigil."Mars." Napatigil ako at napabitiw sa yakap ni Mark."Crispy..." Niyakap
ko siya at umiyak ng umiyak."Hindi ko alam kung matutuwa ako o masasaktan dahil
nakikita kitang umiyak ngayon dahil sa akin. But I never thought... it could hurt
this much to seeing you crying like this." Pinunasan niya yung luha ko."I'm so
sorry. For everything." I sobbed. "Salamat sa lahat." I hugged him once again.
"Huwag kang umalis. Please..." I pleaded."Mars, kung di ako aalis ngayon. Kailan ko
pa matututunang kalimutan ka? Kailan ko pa matututunang magmahal ng iba?" I tried
to stop crying then I looked into his eyes."Okay. I will let you go this time. Pero
babalik ka a? Pero dapat wala ka ng nararamdaman sa akin, dapat friends na lang a?
Babalik ka dapat! Magpromise ka!" I sobbed."Promise." Niyakap niya ako at hinalikan
sa noo. "Goodbye." I saw him walked pass everyone. Including me. He went for a
final glance then he waved, I waved back. I suddenly got scared when I imagined
Mark leaving like what Crispy just did now. Eventually, iiwan niya rin ako. Iiwan
rin nila akong lahat."Isn't it ironic, Mark? Seeing your girlfriend crying for
another guy? In an airport no less?" I heard Zeke whispered to Mark as I neared
them.Ironic? Indeed.
=================

Chapter 24. The Truth About Christa.

Kinakabahan ako ng sobra-sobra. Ngayong araw kasi ang unang araw na magkasabay
kaming papasok  ulit after nung Prom. Kinakabahan ako sa mga tao sa paligid namin
kasi paniguradong may mga opinion sila. May matutuwa, maiinis at syempre deadma o
keme lang."You ready, Babe?" Tanong sa akin ni Mark ngayong nasa harapan na kami ng
school gate."I'm ready if you're ready." I smiled nervously."Hay nako. Halika na
nga." Hinawakan niya naman yung kaliwang kamay ko. Nakaramdam ako ng peace at
relief. Kaya ko ‘to! Kaya namin ‘to! Bakit ko nga ba iniintindi itong mga sasabihin
ng mga tao sa paligid? Hindi ba nga ako ay si Mars Ochoco, isang matapang na babae!
Habang naglalakad kami sa hallway, pinagtitinginan kami ng mga nakakasulbong at
nadadaanan naming dalawa. Napatingin naman ako kay Mark, nakangiti siya. Halata sa
ngiti niya na masayang-masaya siya. Para kasing nanalo lang ng lotto!"Ngiting-ngiti
ka ata, Babe?" Tanong ko sa kanya."Masaya lang talaga ako. Ganito pala kasarap sa
pakiramdam kapag sinunod mo yung sinasabi ng puso mo." He beamed."Tama na nga ang
drama. Baka pag-isipan pa kitang bading." Natawa naman siya tapos inakbayan
ako."OMG! Nagkabalikan na sila?" Gulat na gulat yung babaeng nakasalubong namin
bago makapasok ng classroom."Kayo na ulit?" Tanong ng isa sa mga kaklase
namin."Yeah, bakit? Ayaw mo?" Maangas na pagtanong ni Mark sa kaklase namin."Hindi!
Hindi! Ay... I mean, syempre gusto kong kayo." Nginitian ko na lang siya at hinila
sa upuan ko si Mark. Nagulat naman ako ng dinumog kaming dalawa ni Mark ng mga
babae naming kaklase. "Kayo na talaga ulit?" Tumango naman ako."Paano na si
Crispy?" Nabigla naman ako sa tanong nung kaklase namin. Wala man lang warning na
ganun ka-sensitive yung tanong? "Hey! Ano ba yan---" I cut him out."He's in
California." They gasped."Kelan pa?" Friends nga pala sila ni Crispy kaya ganyan
sila umatake ng mga tanong. "Nung Saturday lang. Hinatid nga namin siya nila Zeke
at Mark." I smiled at them."Kelan pa naging kayo ulit?" At wala ata talaga silang
balak tumigil kakatanong no?"Nung Prom pa." They gasped again."Edi kaya umalis si
Crispy dahil nagkabalikan na kayo?" Sasagot na sana ako ng tumayo si Mark."Excuse
lang. Nakipagbreak muna si Mars kay Crispy at tinanggap ‘yun ni Crispy at binigyan
niya kami ng basbas bago maging kami. Okay? No more questions? Go! LAYAS." Sabay
taboy niya sa mga nasa harapan namin. Good thing hindi na sila nagpumilit magstay
at iniwan na nila kami ni Mark for our privacy. "Grabe naman yung mga tanong!
Dinaig pa natin yung mga nasa presscon!" Inis na inis na pagkakasabi ni Mark."Chill
ka lang, Babe." Nakasimangot pa rin siya."Ang eepal kasi. Akala mo mga tropa ni
Crispy, if I know... Pagtsitsismisan lang nila tayo mamaya. At for sure, dagdag-
bawas version yung ipapakalat niyang mga ‘yan." Hinalikan ko siya sa pisngi."Wag ka
ng sumimangot. Magkakawrinkles ka niya." Natawa naman siya. "Teka, CR lang ako."
Tumango lang siya. Dire-diretso naman akong pumasok ng CR. Pagpasok ko, tumahimik
yung mga tao sa loob ng CR. Teka... Bakit? Nasa tamang rest room naman ako ah?
Napatingin naman ako sa gilid. Oh God. Kaya naman pala. Napatingin ako sa mga tao
sa paligid. Imbyerna, mga leche. "So talagang tititigan niyo lang kami? Hindi kayo
aalis? Walang nakakahalata sa inyong mag-uusap kami? Ganon?" Taas kilay kong
pagpaparinig sa mga tsismosang babae dito sa CR. Nagsialisan naman sila agad at
naiwan kami ni..."Mars." ... Christa."Uh... Yeah." Ewan ko ba ba't na-speechless
ako bigla."Nabalitaan kong nagkabalikan na kayo ni Mark? Tama ba?" She asked,
smiling. Ewan ko ba bakit wala akong nakikitang kaplastikan sa ngiti niya. Sincere
siya."Yeah, it's true. Hindi ba nakipagbreak sa'yo ng maayos si Mark?" She shook
her head."Hindi naman naging kami ni pinsan." HA?! "ANO!? MAGPINSAN KAYO?!"
Nilapitan niya ako bigla."Ssshhh! Ano ka ba, Mars! Huwag kang sumigaw!" Tinakpan
niya yung bibig ko. Tumango naman ako at binitawan niya na ulit yung bibig
ko."Pero... Bakit? Bakit kayo naglalandian?" SERIOUSLY. I'm fucking lost here.
"Nagpapanggap lang kami ni Mark para magbreak kayo." Seriously, nalo-lost pa rin
ako."Bakit mo ‘to sinasabi sa akin ngayon?" I asked her."Dahil alam kong alam mo na
kung bakit." Oh. California. Napayuko naman ako. "Sinasabi ko to sa'yo Mars kasi
ayoko nang magtago sa'yo. Alam kong masakit na ‘tong pinagdadaanan mo. Naisip ko
lang na baka lumuwag yung pakiramdam mo kahit papano kapag may nalaman ka pang
katotohanan." I looked up."Mars, mahal na mahal ka ni Mark. Yan lang ang laging
tatandaan mo. Lahat nang ginagawa niya, ikaw ang nagbebenifit. Kapag nasasaktan ka,
mas naghihirap siya." Napatitig lang ako sa  kanya... Nahihiya ako, naaalala ko
yung pananakit ko sa kanya. "God. I'm sorry for everything, Christa." Niyakap ko
siya."It's okay. Naiintindihan naman kita." Niyakap niya din ako. “Tsaka nakaganti
naman ako kay Mark nung binugbog mo ako, siya ang nabugbog ko.” She chuckled.

All this time... ako lang pala talaga ang iniisip nila.

=================

Chapter 25. The Whisper.

Busy-busy-han ako ngayon sa pagpapaganda. Bakit? May date kasi kami ngayon ni Mark
and ako ang nagset up ng date na ‘to. Ako sa halos lahat. Ako nagpa-reserve sa
isang fine dining restaurant, ako nag-isip kung saan pa kami pupunta after, pero
syempre hindi lang ako pwede ang magbabayad. Alam niyo na, masakit sa ego ng lalaki
‘yun. Nag-ring naman bigla yung cellphone ko. Sinagot ko naman syempre, important
call kasi... Galing sa boyfriend ko. "Hey, Babe. You ready?" Pagkasagot ko ng phone
yan agad ang tumambad sakin."Kaunti na lang, Babe. Na saan ka na ba?" Sabi ko
habang naglalagay ng hikaw."Nasa tapat na ako ng bahay niyo." Napatakbo naman ako
sa may bintana. At meron na ngang kotse sa harapan ng bahay namin."Car mo yan,
Babe?" Hindi ako makapaniwala sa kotseng dala niya."Kay Daddy to, hiniram ko lang.
You like it?" Galing kay Mr. Villareal.  "Uhh... Yeah. Bababa na ako. Bye." Pinutol
ko na yung linya and kumaripas ng takbo pababa ng hagdan at palabas ng
bahay."Babe!" Tumakbo din siya papalapit at niyakap ako pagkakasalubong namin."Ang
drama naman natin." I chuckled."You look beautiful tonight." He smiled."Aw. Thank
you." I grinned, paniguradong nag-aabang din ‘to ng compliment."Yun lang? Thank you
lang? Wala bang, 'Babe, ang gwapo-gwapo mo talaga!'. Walang ganun?" I shook my
head. "Ang daya naman.""Lalaki kasi ulo mo." I chuckled while pinching his nose. He
guided me to his car. Binuksan niya yung sa tabi ng driver's seat. Pumasok naman na
ako then siya naman dun sa kabila."Wala talagang 'Ang gwapo-gwapo mo, Babe.'?" I
shook my head again."Eto na lang." I pulled and kissed him on the lips. "Solve?" He
grinned."Shall we?" I nodded. "Teka, san ba tayo kakain?""Sa Pasta House." Ngiting-
ngiti kong sabi sa kanya."Diba dapat magpa-reservation dun?" Lalo naman akong
napangiti."It's already taken care of." Napataas naman ang kilay niya."Pero mahal
dun a?" Sabay kamot sa batok."Minsan lang naman ‘to! Tsaka first time natin
together na mag fine dining no!" And probably the last.  Tumango na lang siya at
hindi na umimik. Parehas siguro kami ng iniisip nito ngayon. Ay pwede ba! Huwag ko
na nga munang isipin ‘yun! Mai-stress lang ako, dapat i-enjoy itong gabi na ‘to!
Habang papasok na kami ng Pasta House, hinawakan niya yung kamay ko. Napatingin ako
sa kanya at nakakapanlambot yung pinakita niyang ngiti. Pagkapasok namin, hinatid
kami ng waiter dun sa reserved table namin. Um-order, usap-usap habang nag-aantay
ng kakainin. Patawa lang siya ng patawa. Siguro para hindi muna maisip yung mga
problemang dinadala naming dalawa. After naming kumain, naglakad muna kami sa
tabing dagat. Sa harapan kasi ng dagat yung Pasta House na pinagkainan namin
kanina. At as usual, nakaakbay siya sakin ngayon. Suot-suot ko yung jacket niya na
sobrang laki sakin. "Babe?" Bigla niyang tawag."Hmmm?" Aamin na kaya siya? "Mahal
na mahal kita." Hindi pa rin pala. "Sana huwag mong isipin na kahit isang beses
kinalimutan kitang mahalin. Walang papalit sa'yo dito sa puso ko, ikaw lang.
Pangako yan, kahit anong mangyari, ikaw lang talaga ang nasa puso ko." Nagsimula ng
mamuo yung mga luha sa mata ko. Nase-sense ko na. Unti-unti na talaga siyang
nagpapaalam. Hindi ko na kayang itago sa kanya yung mga nalalaman ko."Bakit ka
umiiyak?" Kitang-kita yung pag-aalala sa mukha niya."Na-touch lang ako." Kung pwede
ko lang sabihing 'Nasasaktan na naman kasi ako.'"Huwag ka ng umiyak. Alam mo namang
hindi ko kayang nakikita kang umiiyak." Niyakap ko siya nang mahigpit. "Grabe ka
naman makayakap, Babe. Hindi naman ako aalis. Hindi naman kita iiwan." Isang
malaking kasinungalingan. "Huwag ka na lang kasing umalis..." Bulong ko."Ha? Anong
sinabi mo? Hindi ko narinig?" Mabuti na lang. Pinunasan ko yung luha ko at ngumiti
sa kanya. "Ang sabi ko, mahal na mahal din kita." Hinalikan niya ako sa noo.
"Ramdam na ramdam ko." Sabay yakap.

=================

Chapter 26. The Phone Call.

Nandito ako ngayon sa condo unit ni Mark. Nakakatuwang isipin, nasa akin ulit yung
duplicate key. Ano nga bang ginagawa ko dito? Well, sabi ni Mark, puntahan ko daw
siya dito. Gusto niya daw magbonding kami. Lagi naman kaming nagba-bonding diba?
Well, puro make-out nga lang ‘yun. "Oh Babe? Bakit bihis na bihis ka?" Ano bang
balak mo?!"Bakit? Ano bang gusto mo? Nakahubo't hubad ako?" Aba't ang pilosopo!
Nilagpasan ko siya at pupunta sana ako ng kusina."Huwag mo nga akong pilosopohin!"
Nagulat naman ako nang yakapin niya ako mula sa likuran ko. Bumulong naman
siya."Ikaw, Babe. Tumataas na yung lebel ng pagkahumaling mo sa akin. Dikit na
dikit yung katawan namin, lalo na yung labi niya sa tenga ko! Nakakapanghina!
Gagong lalaki ‘to! Nagawa pang mang seduce!"Tigil-tigilan mo nga ako." Lumayo na
ako sa kanya. "Ano ba talagang balak mo?" Inis na tanong ko sa kanya."Date tayo sa
park." He said while smiling. He guided me outside his condo unit, ni-lock niya
yung pinto at naglakad na kami papuntang elevator then sumakay na."Alam mo, nung
nagbreak tayo... iniisip kita palagi pati yung mga memories natin. Hindi ko naman
kasi inakalang magkakabalikan pa tayo dahil sa mga nasabi ko sa'yo. Hindi ko
akalaing sobrang tapang mo para sundin pa rin yung puso mo na patawarin ako despite
all the things I did to you." Hinigpitan niya yung pagkakahawak sa kamay ko."At
saan tayo dadalhin ng diskusyong ito?" Tanong ko naman sa kanya. Kasi ang drama!
Gusto ko kasi good vibes at kilig vibes lang muna. "Sabi ko nga e, nagrereminisce
lang ako nung wala na tayo.” Huminga siya ng malalim. “Bale ang memories lang na
naalala ko kapag kasama kita, palaging nasa kwarto tayo. I mean, yeah
nakakapagmalll tayo pero hindi naman madalas. Alam mo yun, feeling ko hindi ko
napagsisigawan sa mundo na mahal kita. Kaya ito, dadalhin kita sa park. Sa maraming
tao, ipapakita ko na may girlfriend ako na mahal na mahal ako at na mahal na mahal
ko rin." Medyo natatawa ako sa kanya kasi parang hindi na siya humihinga habang
nagsasalita. Pero syempre, naintindihan ko pa rin naman."Alam mo bang matagal ko ng
gustong marinig galing sa'yo yan?" Tanong ko naman."You do?" At anong hindi kapani-
paniwala dun? "Of course, you idiot! Lahat naman ng babae gustong makarinig sa
mahal nila ng ganyan no." Nako, paganahin ang common sense. "I love you." Hinalikan
niya ako bigla sa lips at tumakbo. At na-realize kong nasa park na pala kami.
Napangiti naman ako sa ginawa niya. "Habulin mo ko!" Sabi niya habang tumatakbo.
Para siyang bata! He look so adorable!"Patay ka sakin, chansingero ka!" At
inumpisahan ko na ring tumakbo. Naghabulan kaming dalawa sa buong park na parang
mga bata. Care-free. Parang walang mga problema. High na high sa saya. Mga mukhang
gusgusin na kami pero tuloy pa rin, sobrang saya kasi. Ngayon ko na lang ulit
naramdaman ‘to. Hanggang sa naiinggit samin yung mga bata at nakipaglaro na rin
sila sa amin. Napaka-isip bata naman pala ng boyfriend ko!"Oh dali, playmates!
Maiba taya tayo!" Yaya niya naman sa mga bata."Huwag mo kaming dadayain, Kuya!"
Sabi sa kanya nung batang parang leader nila."Anong 'kuya' ka dyan? Kaedad niyo
lang ako, no!" Sinimangutan naman siya nung bata."Mas isip-bata pa ata satin itong
si Kuya!" Sabi sa kanya nung isang bata."Nako, kids. Yaan niyo na si Kuya. Minsan
lang kasi makalabas ng bahay ‘yan." Tumango naman sakin yung mga bata. Napansin ko
namang may batang babae na yumakap sa binti ni Mark. "Kuya! Kuya! Boypren na lang
kita? Pwede?" Nako, bata ka. Huwag mo kong agawan dahil pumapatol ako sa bata. "Ha?
Magpaalam ka muna kay Ate, ‘yan kasi yung girlfriend ko. Pag pumayag siya, tayo
na." Nginitian niya naman yung batang parang inlove na inlove na sa kanya."Ate,
break na kayo a?" Aba ayos ‘tong batang to a. "Ha? Kakabalikan lang namin ni Kuya
niyo." Ayoko nga. Manigas kang bata ka. At umiyak ng umiyak yung bata. Binuhat
naman siya ni Mark. "Ganito na lang, iki-kiss na lang kita tapos bibilhan kita ng
ice cream?" Tanong niya sa batang umiiyak. Pagkarinig naman nung bata sa salitang
'icecream', nakalimutan na nito yung pagnanasa sa boyfriend ko. "YEY! Sige pooooo!"
Hinalikan siya nung bata sa pisngi."Ako din, Kuya! Kami din, libre moooo!"
Napakamot naman ng batok si Mark after ibaba yung bata."Sige, ililibre ko kayong
lahat pero mamaya kapag naglaro tayo,hu wag kayong papahuli sakin a?" Banta niya
naman sa mg batang tuwang-tuwa."SIGE PO! YEHEEEEEY!" Nagtakbuhan naman sa ice cream
vendor yung mga bata habang hila-hila si Mark. Sumunod lang ako sa kanila. Binilang
ni Mark kung ilang bata ang papakainin niya ng icecream. Bumili na siya kay Manong,
tuwang-tuwa yung mga bata sa libreng ice cream at mukhang masayang-masaya naman si
Mark."Pwede na ba akong tatay?" Sabi niya habang pasimpleng yumayakap sa akin.
"Hmmm... Hindi pa." Sabi ko naman na ikinagulat niya."At bakit naman? May mali ba
akong nagawa?" Tumango naman ako, yung mukha niya takang-taka."Kinalimutan mo naman
kasing bilhan din ng ice cream yung nanay ng mga magiging anak mo." I grinned.
Natawa naman siya."Share na lang tayo?" Tinapat niya naman sa bibig ko yung ice
cream at syempre, kinain ko na rin pero hawak niya pa rin. Hindi pa ako tapos
kumain ng halikan niya ako sa lips. Sabay ngiti niya."YUUUUCK!" Napatingin naman
kami sa mga bata, nakatingin na pala sila samin.  "Nyeeeeh. Paglaki niyo may
hahalikan din kayo no!" Napatayo naman siya ng ayos ng magring yung cellphone niya.
Tinignan niya kung sino at parang napasimangot siya. Tumingin siya sakin. "Babe, I
should take this." Tumango lang ako. Lumayo siya kaunti at sinagot na yung
tumatawag sa kanya. Hindi naman sa nag-i-eavesdrop ako pero malakas talaga yung
boses ni Mark, parang nag-aaway sila ng kausap niya."Yes, Dad. I'm with her...
Yeah, she still doesn't know." Tatay niya pala ang kausap niya at mukhang ako ang
pinag-uusapan nila. "I know, Dad! Sasabihin ko rin sa kanya, eventually. Huwag niyo
naman ako madaliin, I still got a month. At least ipaubaya niyo na ‘to sakin,
tsumityempo lang naman ako. Mahal ko si Mars, Dad. Sobrang dami ko ng nagawa sa
kanya at ito na siguro yung pinakamatinding pagsubok na kakaharapin namin. Ayoko ng
masaktan siya pero wala naman akong choice diba?” Isang mahabang pause. Sinermunan
siguro siya ni Mr. Villareal. “Ipaubaya mo na lang sakin ‘to, gusto ko masaya siya
sa mga huling araw ko dahil alam ko, sobrang malulungkot siya after kong iwanan
siya. Okay, Dad?" He ended their conversation. Any moment, I would burst into
tears. A month? Hindi ko na kayang magpanggap! Isang buwan na lang ang naalalabi
niya dito sa Pilipinas and yet ayaw niya pa rin sabihin sakin ang katotohanan!
"Game na, Kids!" Pasimple akong nagpunas ng luha at ngumiti sa mga bata.  In no
time, nagtakbuhan na ulit kami. Badtrip lang at dahil sa mga narinig ko,
nanlalambot ako kaya nadapa ako. And what's worst? Sa bubog lang naman ako nadapa. 
Napatakbo sa akin si Mark kasama yung mga bata. Bawat bata tinatanong ako kung okay
lang ako. Wala akong masagot! HINDI AKO OKAY! SOBRANG SAKIT NAAAA! "Babe, saan ba
masakit?" Yung puso ko. Sobrang sakit na. Sobra na. "Ang sakit-sakit, Mark. Ang
sakit-sakit na." Binuhos ko yung iyak na gusto kong ilabas kanina. Magpapanggap na
lang siguro ako sa pagkakadapa nasaktan, sa pagkakabubog ng tuhod ko. Itatago ko na
lang sa kanila na ang puso ko talaga ang masakit, na parang may bubog na pumupunit
sa puso ko.

=================

Chapter 27. The Birthday Party.

Nakakainis si Mark! Naiirita na ako ng sobra sa kanya! Bakit? Pano, niyayaya akong
pumunta sa birthday celebration ng daddy niya na si Mayor Marcus Villareal lang
naman. Alam niyo namang parang ayaw sa akin ng Daddy nun at parang nilalayo niya
yung anak niya sa akin diba? Haaayyy. Ang babaw ko na mag-isip! Malamang, gusto
niya lang bigyan ng magandang edukasyon yung anank niya kaya pinalilipat niya sa
California. "Mark, ano ba?! Saan bang parte ng 'ayoko' ang di mo maintindihan?!"
Sinisigawan ko na siya sa telepono."Eh bakit nga kasi ayaw mo?!" At sumigaw na rin
siya.  "May mga requirements pa akong hindi nagagawa, kailangan kong tapusin yun
para makagraduate ako no." Okay. Kasinungalingan yun dahil tapos na tapos na ako.
"Hindi ba pwedeng ipagpabukas mo na ‘yan? Tutulungan pa kita!" Bakit ba ang kulit-
kulit mo, Mark?!"No, I want to do it now." Tigalan mo na ako. There's no way in
hell na mapapapunta mo ako dyan. "Bakit di ka na lang sumama kasi? Ayaw mo bang
mami-meet si Daddy?" Ayoko. Ayokong-ayoko."Its not like I don't know him. Mark,
ayoko talagang pumunta, okay?" I'm sorry, I just can't."Mars, ano bang
makakapagpabago ng isip mo?" Napabuntong hininga naman ako."Nothing. Bakit ba ang
kulit-kulit mo? Hindi ba sinabi ko ng ayoko nga? Hindi ko naman party ‘yan, hindi
ba ‘yan magstart kapag wala ako?" Sa sobrang inis ko, kung ano-ano na naman nasabi
ko."Okay. Fine. Bye." At binabaan ako ng telepono. Bastos.  Okay. Alright. I'll
forgive him. He's just probably upset dahil wala ako dun. Gusto ko rin namang
pumunta dun kasi nandun siya, pero nandun ang Dad niya. Hindi ko alam kung
magugustuhan ng Dad niya na nandun ako. And besides, it's his Dad's birthday,
ayokong masira ‘yun kung sakaling ayaw nga sakin ng Dad niya. Nakarinig naman ako
ng kotseng huminto sa harapan ng bahay namin kaya napasilip ako sa bintana. Oh God,
ang tigas din naman ng ulo nitong taong ‘to! Napababa ako ng wala sa oras at
dumiretso sa labas ng bahay. Sinalubong niya naman ako ng ngiti. Ang gwapo-gwapo
niya talaga. Lalo na ngayong medyo pormal siya. May dala-dala din siyang paper bag
ng Marc Jacobs?! Meron ba nun dito sa Pinas?! "Mag-aalas sais na. Bakit nandito ka
pa?" Salubong ko sa kanya."Iaabot ko lang sana ito sa'yo." Binigay niya sakin yung
paper bag. Tinanggap ko naman pero nakataas pa rin ang kilay ko sa pagtataka."Para
sakin ‘to? Diba mahal ‘to? May store ba nito sa Pinas?" Natawa naman siya sa sunod-
sunod na tanong ko."Obviously, para sa'yo ‘yan at mahal nga ‘yan. Ewan ko, baka
meron dito pero galing kasi last week si Mommy sa Paris last week, naisip ka daw
niya kaya binilhan ka niya." Napatango naman ako, Wow naman, sana kapag palaging
nangingibang bansa ang Mommy niya, naiisip sana niya ako palagi no? "Pakisabi,
'Salamat' ah?" Tumango naman siya."And in case daw na magbago ang isip mo, she
would love to see you wearing this dress." At bago pa ako makapagsalita hinalikan
na niya ako sa lips at nagpaalam umalis. Pumasok na lang ako ng bahay at dumiretso
sa kwarto habang nag-iisip kung pupunta ba ako o hindi. Anak naman ng tupa. Oh
well, wala namang sinabi si Mark na gusto akong makita ng Dad niya, yung Dad niya
naman ang celebrant hindi yung Mom niya. Pero nakakahiya pa rin kay Tita Evita! 
From: Babe +6392737*****Babe, if ever magbago isip mo, text me kung magpapasundo
ka. Sayang, dad really wants to meet you. He doesn't bite naman daw. =) I love you.
Right. Like I have a choice. Pupunta na talaga ako. Naligo muna ako ulit after nun
nagtowel at nag blow dry ng buhok then nagpatulong kay Renz na kulutan ako. Ako
naman na ang nagmake-up sa sarili ko."Mabuti naman at nagbago isip mo. Bakit ka ba
kasi natatakot sa Dad niya?" Tanong ni Renz habang kinukulot yung likurang part ng
buhok ko."I don't think he likes me for his son." Nagulat naman ako ng bigla niya
akong batukan."Eng-eng ka rin pala! Mas dapat ka kayang pumunta kung ganun! Prove
him wrong, you idiot." Tignan mo ‘to, kung maka-idiot parang di ako Ate."Baka
nakakalimutan mo, Ate mo pa rin ako." Sabay irap ko sa kanya."Mas maaga ka lang
nilabas ni Mommy sating tatlo." Napatayo naman ako bigla."Ayos na siguro ‘tong
buhok ko, sige na lumabas ka na. Magbibihis na ako." Tinaboy ko siya agad. Ayoko
lang na napag-uusapan pa yung mga ganyang usapan, nalimutan ko na ‘yun. Mas masakit
kung uungkatin pa yung nakaraan. Napatingin naman ako dun sa dress na nakalatag sa
kama ko. After kong masuot yung damit, nagtext na ako kay Mark na nagbago na nga
ang isip ko at sunduin niya na ako. Napatingin naman ako sa salamin. Sana huwag
madisappoint yung Dad niya sa akin. Oh well, maganda pa rin naman ako kahit ayaw
niya sakin. After 30 minutes, dumating na yung sasakyan. Hindi si Mark yung
nagsundo sakin kundi yung driver nila. Sabi naman ni Kuya Driver, sobrang busy daw
ni Mark sa mga oras na ito dahil may surprise daw na inihanda siya sa tatay niya.
Pagdating ko sa mala-palasyong bahay nila, hinatid ako ng mga maid sa garden kung
saan nagaganap ang birthday celebration. Ohhh. Ang daming tao, mukhang puro
politicians. Nagulat ako ng bigla akong salubungin ni Zeke."Uy, Mars! Mabuti naman
at nakadating ka." sabi niya ng ngiting-ngiti. "Oo nga eh. Hehehe." Ilang kong
tawa."Lika, kanina ka pa inaantay ni Tita." Kinabahan naman ako. Hinahanap na daw
ako ni Tita? Kapag lumapit ako sa kanya, ibig sabihin mami-meet ko na rin si Mayor
Villareal. Hinila naman ako ng walang pakundangan ni Zeke papunta dun sa
pinakaharap na table. At nakita ko na si Tita Evita at si Mayos Marcus
Villareal."Finally, you're here!" Hindi ko alam kung bakit pero nagmano ako. "Good
eveing po, Tita Evita." Nagulat siya sa ginawa ko pero tumawa."You really are
different. Kaya ka siguro di mabitaw-bitawan ng anak ko. At diba sabi ko, Mommy ang
itawag mo sakin?" Nagflip bigla yung tyan ko."You must be my son's girlfriend?"
Nanigas naman ako sa boses na narinig ko, napatingin ako sa likuran ko at
nasaharapan ko na si Mayor Villareal."Opo. Happy birthday po, Sir." Kumunot naman
bigla yung noo niya. Oh nooo! Nagalit ata siya."Ganun lang? Walang mano?" He
smiled."Sorry po, Sir." Nagmano naman ako sa kanya."And don't call me 'Sir'. Tito
Marcus na lang or better yet, Daddy na rin." He grinned. Tumango naman ako. "And
wag kang matakot sakin, I like you for my son." At bago pa maprosesa ng utak ko
yung sinabi ni Mayor-- este ni Tito Marcus, napatingin kaming lahat sa stage."Good
Evening, everyone. First time kong kakanta sa birthday ni Dad, napilit lang talaga
ako ni Mommy. Actually, sabi ko kakanta lang ako kapag nandyan girlfriend ko." Nag-
awww naman yung mga nanunuod. Siguro anak yun ng mga politicians? "This one's for
you, Babe." He grinned. Kumanta na siya. Nakakahiya kasi birthday to ng Daddy niya
pero ako ang kinakantahan niya. Grabe na to a! Baka kung anong isipin na ng mga tao
niyan. "When I see you smile, the whole world stops and stares for a while. Coz
girl, you're amazing, just the way you are..."

 
 

Feeling ko nalaglag ata yung puso ko.

=================

Chapter 28. The Drunken Lady.

Nakaupo lang ako dito sa table na nakareserved para sa mga friends ni Mark. And,
isa lang ang kilala ko! Si Zeke lang, atmukha pang busy. May kalandian kasing
babae. Imagine, bestfriend mo, katabi mo tapos halata mo namang na-oOP siya tapos
anong gagawin mo? Makikipaglandian? Inis ah.  "Oh please. Get a room, you two!"
Paano ba naman?! Nagkiss sa harapan ko! Ano ba?! Inggitan ba to? "Oh. Mars." Sabi
ni Zeke paglingon niya sakin."Oh your face." Sabay irap and he just chuckled."Ano
na naman ba?" Tanong niya sakin. Like its not obvious no!?"For God's sake, Zeke.
We're in Tito Marcus' birthday party. Not in a bar where you can just kiss and
flirt anywhere." Bigla siyang tumawa, na parang mas nang-aasar pa!"Ang sabihin mo,
naiinggit ka lang samin ng girlfriend ko." He grinned. WHAT?! "Oh my God! I hate
you, Zeke! Bakit hindi mo sinasabi sa akin na may girlfriend ka na?!" Sabay hampas
ko sa braso niya."Busy ka kasi palagi!" Humarap siya sa girlfriend niya tapos
tinuro ako. "Babe, etong maingay na ‘to ay ang best friend ko, ‘yan si Mars.
Girlfriend siya ng anak ng birthday celebrant." Nginitian naman ako nung girlfriend
niya. "And Mars, this is my girlfriend, Ciara.""Finally, pinakilala ka na rin niya
sakin. Hi Ciara, I'm Mars!" I smiled at her."Hi, Mars! Nakilala na rin kita sa
wakas." She chuckled. Bakit naman gustung-gustong niya akong makilala?"Bakit?
Sinisiraan ba ako niyan ni Zeke?" Tanong ko, natawa naman si Zeke."Hindi naman!
Kinuwento niya lang sakin yung lovestory niyo ni Mark." She smiled. Ohhh. ‘Yun
pala. "Ganun? Bakit mas nauna niyang nakilala si Mark?" Tanong ko kay Zeke. "Ikaw!
May favoritism ka!" Natawa naman sakin si Zeke."Ano ba, Babe. Huwag mo na ngang
awayin ‘yang si Zeke. Ako na lang kulitin mo." Napatingin ako sa nagsalita. Ngumiti
siya at naglahad ng kamay. "Maaari ba kitang isayaw, aking binibini?" He grinned.
Naalala ko tuloy yung prom! "Sure, Babe." At nang makarating kami sa dancefloor,
sinayaw niya agad ako."Ang daya mo. Ngayon mo lang ako pinansin dito sa party."
Nagpout siya. Ang kyut. "Kita mo naman diba? Busy ako." Napairap naman ako sa
kanya."Sana di mo na lang ako pinilit na pumunta dito, ma-oOP lang pala ako."
Nagdrama pa ako."Fine. Sorry na." Tumango lang ako. "Nagustuhan mo ba yung pagkanta
ko sa stage?" Nginitian niya naman ako."Syempre! Sino bang hindi magugustuhan at
kikiligin dun?" Napatango naman siya. Niyakap niya naman ako ng mahigpit at
bumulong ng... "Mamimiss ko to."Mamimiss ko din to. Bubwit ka talaga."Babe, powder
room lang ako ah." Umalis agad ako, baka pigilan niya pa ako. Hindi naman ako
naiihi or something. Gusto ko lang magpahangin, bumibigat lang ang pakiramdam ko sa
garden. Pumasok ako ng bahay nila, nakasalubong ko pa nga si Tita Evita. Sabi ko
makiki-CR lang. Pero after nun, lumabas ulit ako at nakita kong walang tao sa
gazebo. Dun na lang siguro ako tatambay, for the mean time. Magkakaroon kaya ako ng
chance na makapagpaalam kay Mark? Baka kasi... isang araw, mawala na lang siya ng
parang bula at baka hindi ko na rin siya makikita kahit kailan. Sobrang layo ng
California, hindi naman ako anak-mayaman. Paano ko siya susundan? Ilang karagatan,
kabundukan at kung ano-ano pa ang pagitan namin kapag umalis siya. At kung nandun
na siya, hindi malayong mangyari na makahanap siya ng iba."Masisira ang make-up mo
niyan, Hija." Napaangat yung ulo ko, si Tito Marcus. Napapunas ako ng luha agad.
Hinidi ko na naman namalayang umiiyak na pala ako. "May problema ka ba, Hija?"
Umiling naman ako. Baka magalit siya kapag sinabi ko yung problema ko."Alam kong
meron. Hindi ka naman iiyak ng ganyan kung wala." Nginitian niya ako. "Alam mo na
ba ang balak ni Mark after graduation?" Tumango naman ako. Kahit anong pag-iwas ko
pala, dadating at dadating yung araw na mapapag-usapan ito.  "Kailan mo pa nalaman?
Sinabi ba sa'yo ni Mark?" Umiling ako."I overheard him talking to Zeke... about it.
Matagal-tagal na din po." Napabuntong hininga naman si Tito Marcus."Alam ko na kung
bakit ka natatakot sa akin." Natawa siya bigla. "Hindi naman sa ayaw kita para sa
anak ko, pero as a parent, I just want whats best for my kid." Tumango na lang ako.
"Alam mo bang Mark was once a rebel? At dahil yun sa first girlfriend niya." First
girlfriend? He never mentioned his exes sakin. "Sinubuklan naming buwagin yung
relasyon nila, pero mas lalong lumalala si Mark hanggang isang araw, umuwing
umiiyak si Mark at wala na kaming narinig tungkol kay Venus." Venus pala ang
pangalan niya. I wonder what happened to her. "Nilipat namin siya sa school niyo,
bumalik yung masigla naming anak, nagsikap mag-aral, pinagsabay niya yung pagiging
varsity niya pati ang pagiging top 1 student. Nag-scholar siya sa school niyo, ayaw
niya kasing sabihin na kaya siya nakapasok sa paaralan niyo ay galing sa pera ng
bayan. Ayaw niyang tinatawag siyang anak ni Mayor. Napaka-low profile ng batang
‘yan." Marami pa pala akong hindi alam tungkol kay Mark.  "Tapos dumating ka sa
buhay niya, mas lalong naging masaya yung anak ko, naging candidate pa siya sa
pagiging valedictorian. Kaya naisipan kong gumawa ng paraan na makapag-aral siya sa
ibang bansa dahil alam kong may potential ang anak ko." Tumango naman ako para
maipakita ko kay Tito Marcus na naiintindihan ko siya. Na naiintindihan ko kung ano
yung mga plano niya para sa anak niya. "Sana kaya mo siyang antayin, Hija. Mahal na
mahal ka ng anak ko, base sa nakikita ko. Hindi ka niya kayang basta-basta na lang
iwanan." Tumayo na si Tito Marcus. "Hintayin mo siya." Ngumiti siya bago umalis.
Makakaya ko ba siyang hintayin? Ilang years? Kakayanin ko ba ‘yun? Hihintayin rin
ba niya ang panahon na magkasama kami? Hindi niya ba ako ipagpapalit kapag nandun
na siya? Nag-CR ako para makapag-retouch. Ang haggard na pala ng itsura ko kahit
waterproof yung make-up ko. Pagkalabas ko, napadaan ako sa kusina. May alak,
makakuha nga ng isa. Pasimple kong kinuha yung alak at pasimpleng lumabas ng bahay
nila at bumalik sa gazebo. Tinungga ko yung alak. Ang sakit sa lalamunan!
Walangya, black label pala to! Pagtiisan ko na lang siguro ito.

After 30 minutes... Gusto ko nang umuwi!!! Matawag nga si pogi! "Mark! *hik* Hatid
mo na ako *hik* pauwi. *hik*" Nyeta, lasing na ata ako. Umiikot yung paningin ko at
di ko mapigil yung sinok ko. "Hello, Mars?! Lasing ka ba?! Nasan ka?!" Halaaaaa.
Nagpapanic na si boyfriend! "Nasa gazebo ako, nagdidate kami ni Johnny Walker!
Hihihi." Bigla namang dial tone na naririnig ko. Alien na si Mark? Dial tone
language! "Punyeta. Ano bang meron at naglasing ka bigla?!" Nagulat ako ng biglang
sumigaw sakin. Binuhat niya agad ako at papunta sa loob ng bahay nila."Kasi naman,
Babe! Hirap na hirap na akong itago yung sikreto mo!" Nakarating na kami ng
ikalawang palapag ng bahay nila habang hirap na hirap siyang buhatin ako."Anong
sikreto ko?" Oyyy! Curious!"Matagal ko na kayang alam na pupunta kang California!"
Bigla niya akong naibagsak sa sahig ng kwarto niya."AWWWIIEEEE!!!" Napasigaw ako sa
sakit."Anong sabi mo?" At bago ko pa siya masagot, I passed out.

=================

Chapter 29. The Graduation.

Nagising ako dahil sa boses na pamilyar. Sobrang pamilyar. At sobrang sakit ng ulo
ko kaya di ako agad makabangon at makapagdilat ng mata. Puchang hangover to.
Hinding-hindi na ako iinom ng alak! SWEAR!"Sorry po, Tita kung hindi ko kayo
natawagan kagabi. Sobra po kasing busy dito samin tapos dumagdag pa po si Mars."
Aba... Sisihin ba ako? "Nalasing po kasi siya kagabi. Hindi ko nga po alam kung san
niya nakuha yung alak na ‘yun." OH. Sinusumbong niya pa ako kay Mama! "Naku Tita.
Mabuti na lang po at busy si Daddy at hindi niya nakita. Hahaha. Don't worry po."
Napadilat ako at nakita kong nakatalikod siya sakin habang nakaupo sa kama. May
patango-tango pa siyang nalalaman. "Ihahatid ko din po siya kapag nagising na po
siya. Pasensya na po sa abala, Tita."Natawa siya bigla. "Naku, hindi po. Basta po
para kay Mars, hindi po abala sakin yun. Sige po. Bye." Tas may pinindot siya dun
sa cordless phone nila. Sinipa ko naman siya ng di gaano kalakas. "Aray!"
Harujusko. Ang arte. "Bat mo ko sinumbong kay Mama?!" Bigla akong bumangon.
"Awwwwiieeee." Napahawak ako sa ulo ko. Nagmadali naman siyang alalayan ako.
"Dahan-dahan kasi." Napansin kong may pagkain sa may bedside table. Kinuha niya
yung tray at nilagay sa lap ko."Wow. Breakfast in bed." He smiled."Kumain ka na
tapos uminom ka ng gamot para sa hangover mo a?" Tumango naman ako habang
nginunguya na yung almusal ko. Tinitigan niya lang ako the whole time na kumakain
ako. Medyo nako-conscious na nga ako. Ano bang meron?"May kanin ba sa mukha ko?"
Kinapa-kapa ko naman yung mukha ko."Wala. Kinakabisado ko lang yung sa mukha mo."
Bigla namang kumabog yung dibdib ko."Sa tagal natin, di mo pa nakakabisado yung
mukha ko?" Tumawa ako, halatang peke. Kinuha niya yung tray at tumayo. "Kailan mo
pa nalamang aalis ako?" Feeling ko huminto yung pagtibok ng puso ko nang marinig ko
yung sinabi niya."Paano mo nalamang alam ko na?" Hindi kaya sinabi ni Tito Marcus
sa kanya kagabi?"Nagsusumigaw ka kagabi, nabagsak pa nga kita nung mabigla ako sa
mga sinabi mo." Sumisigaw ako kagabi? "Paano pagkakasabi ko?" Ayoko na ngang
malasing. "Sabi mo hirap na hirap ka ng matago ng sikreto ko. At yun nga, sinabi
mong matagal mo ng alam na pupunta akong California." Napayuko naman ako. Ang laki
ko talagang tanga. "Kailan mo pa nalaman?" Tanong niya ulit."Nung bago mag Prom."
Tinignan ko siya. Nilapag niya yung tray sa bedside table."Matagal-tagal na din
pala." Umupo na siya sa tabi ko."Bakit ayaw mo sabihin sa akin? Pinaplano mo bang
umalis na wala akong alam?" Unti-unti ng namumuno yung luha ko."Hindi naman sa
ganun. Intindihin mo rin naman ako, mahirap din para saking sabihin sa'yo ‘to. Alam
mong ayaw na kitang nasasaktan." Tumango ako at pinunasan ko yung nagbabadyang
bumuhos na luha."Kahit naman sabihin mo o hindi. Wala pa rin namang magbabago.
Aalis ka pa rin naman diba?" Tumango siya. "Uuwi na ako." Sinubukan kong tumayo
pero nahirapan pa rin ako."Mamaya na. Hindi mo pa kaya." Hinawakan niya ako sa
magkabilang braso."Hindi na. Kaya ko na." Tinanggal ko yung kamay niya sa
pagkakahawak sa braso ko."Mars..." Napahinto ako saglit sa paglalalakd ng maalala
kong may dala pala ako kagabi na purse. Nakita ko naman sa gilid ‘yun. Kinuha ko
yung purse ko bago ako nagpaalam sa kanya. "Goodbye, Mark." Lumipas yung one week
na hindi ako masyadong nagpapakita sa kanya. Alam kong pagsisisihan ko itong
ginagawa ko kapag umalis na siya. Dapat kasi diba, pinupuno na lang sana namin ng
masasayang alaala yung isang linggo na ‘yun tulad ng ginagawa ng mga taong nasa
long distance relationship ngayon. Pero, iba kasi ako. Hindi ko magagawa ‘yun, mas
nasasaktan ako kapag nagsasaya kami. Masyadong masakit para sa akin. Hindi ko na
kayang magpanggap na masaya ako sa mga nangyayari ngayon."Anak, may bisita ka."
Napabuntong hininga naman ako."Ma, kung si Mark lang 'yan, pauwiin mo na siya."
Tinuloy ko naman yung pagbabasa ko ng libro."Anak, si Mayor Villareal nasa baba.
Inaantay ka." Napatayo ako bigla at tumakbo pababa ng hagdanan. Hindi naman kasi
agad sinabi ni Mama! "Good Evening po, Tito Marcus." Nagmano naman ako sa kanya.
"Good Evening, Hija. Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. Kung ano man ang tampuhan
niyo ng anak ko, isantabi niyo na muna. Graduation niyo na bukas, Mars. Kinabukasan
nun, aalis na siya. Huwag mong sayangin ang pagkakataon." Aalis na siya in 2 days?
"Opo, Tito Marcus. Kakausapin ko na siya." Wala na talaga akong magagawa para
pigilan siya.

GRADUATION.

Turns out kapag valedictorian ang boyfriend mo, hindi mo siya malalapitan sa
Commencement exercise lalo na kapag malapit na yung speech niya. Kasi sa stage sila
nakaupo, habang kayong may tamang honorable mentions lang ay nakaupo lang sa
harapan ng stage. Nakatitig lang siya sakin. Mukha siyang kinakabahan at walang
tulog. Ang sama ko talagang tao, hindi siya siguro nakatulog dahil sakin. Hanggang
sa tawagin na siya para sa speech niya. I smiled at him and I mouthed, Good
Luck."Good Evening, Everyone." He smiled warmly. "Kung di niyo ho mamasamain,
magtatagalog ho ako a." Nagtawanan ang lahat. "I don't feel like speaking in
English." Nagtawanan na naman sila. "Eto, seryoso na talaga. Gusto kong
magpasalamat at humingi ng tawad sa adviser namin dahil hindi ko na naman siya
sinunod. Hindi kasi ako nagsulat ng speech, gusto ko natural na lang na lalabas sa
utak ko yung sasabihin ko. Mas maganda namang maging totoo ang sinasabi kesa sa
praktisado diba?" Tumingin siya sakin. "This month, natutunan kong magpakatotoo at
magsabi ng totoo. Gusto kong humingi ng tawad sa mga taong nasaktan ko, lalo na sa
girlfriend kong hindi ko agad nasabihang aalis na akong papuntang California bukas.
Sorry talaga. Pati na rin sa mga teammates ko. Gusto ko namang magpasalamat sa mga
teachers ko, sa mga mentor ko dito sa school. Pati na rin syempre sa bestfriend ko,
sa girlfriend ko, sa Mommy ko at sa Daddy ko." Huminga siya ng malalim. "Lingid sa
kaalaman ng iba, scholar ako ng school na ‘to. May gusto kasi akong patunayan,
ayokong masabihang anak lang ni Mayor. Kaya nagsikap ako, kaya ito sigurado akong I
made my parents proud. Baon lang ang nagastos nila sa akin." Nagtawanan kaming
lahat. Patuloy lang siya sa pagsasalita. Tama si Tito Marcus, kung titignan mo siya
dito mula sa kinauupuan ko. May potensyal talaga siya, hindi pa man niya nakikita
pero natural na lumalabas sa kanya. Tama na rin siguro ang desisyon kong palayain
siya. Paniguradong mas makakapagfocus siya sa pag-aaral kapag wala ako sa isip
niya."Hindi man maituturing na tamang valedictorian address ito, sana may naibahagi
ako sa inyo tungkol sa pagsisikap ko at sa pagkamit ng mga pangarap ko.
Congratulation, Batchmates! Naka-graduate na tayo!" Tinaas niya yung kanang kamao
niya sa ere.

Natapos na ang Graduation at pagkababang pagkababa niya ng stage, nilapitan ko siya

at niyakap. "Sorry sa pag-iinarte ko." I cried."Pambihira naman ‘to, pinapaiyak mo
ko." Bumitaw ako sa pagkakayakap ko sa kanya at nagtawanan kami. "I love you,
MyEight."

"I love you, too, My Kissing Monster." I said before kissing him.

=================

Chapter 30. The Last Kiss.

Hindi mo aakalaing nasa despidida party ang mga taong nasa paligid ko. Bakit? Kasi
lahat sila nagdidiwang, nagsasaya at naghaharutan. Sabi kasi nila, opportunity na
‘yun para magpasikat si Mark! Basta hindi siya makakalimot magpadala. Nakakatuwa
rin na itong mga taong ito, imbis na makipagsalo-salo sa mga kamag-anakan nila,
sumama sila sa amin ngayon sa handaan ng mga Villareal para sa Graduation at
despidida ni Mark. Bukas na kasi ang alis niya... "Mukhang malalim ang iniisip
natin a?" Napatingin ako sa tumabi sakin."Zeke, mami-miss ko siya." I sighed."Bakit
hindi ka na lang din sa States mag-aral?" He asked."Hindi naman kami kasing yaman
niyo. Mahal ang tuition sa States no, compared mo dito. Tsaka, ayokong iwan yung
pamilya ko kung kelan kami nagka-ayos-ayos na kami." Inakbayan niya naman ako."So
anong balak mo, Mars?" Simple lang naman ang gusto ko sa buhay."Gusto ko maging
Registered Nurse balang araw." I smiled at him. First time kasi na may nagtanong sa
akin kung ano ang mga balak ko sa buhay."Susuportahan kita dyan." He grinned. I
looked around. Bakit wala dito si Mark? Nasaan ang boyfriend ko? Hay nako. Pasaway
talaga ‘yun! Kung kelan mo hinahanap, saka mawawala. Umakyat ako sa second floor,
baka nasa kwarto niya siya. Pagbukas, walang tao. Hindi ko alam kung bakit ako
kinabahan, pero ng binuksan ko yung cabinet... bigla na lang akong naiyak.Wala na
yung mga damit niya... I dialed his number. Sana sagutin niya. "Hello, Babe?" He
sound so lonely."Saan ka?" I tried my best not to sobbed."Andito sa condo." I
sighed with relief."Anong ginagawa mo diyan?" Umiiwas ba siya sa mga tao?"Packing."
Maikli niyang sagot. Iniwan niya agad ako. "Can I come over?" Sa 'yes' please.
"Yeah, sure." Napapikit naman ako. Salamat naman."Okay, I'll hung up na---" "Wait!"
I stopped talking. "You know I love you, right?""Yeah. Ang I love you, too." Even
if it hurts so much. Pagkapindot ko ng 'end button', umalis agad ako sa kwarto
niya at bumaba. Nagpaalam ako sa mga kasama ko pati kila Tita Evita na rin.
Pinahatid na nila ako sa driver nila. Mabuti naman, iwas gastos. Mabuti na lang at
palagi kong dala-dala yung spare key ng condo niya na ibinalik niya sakin. Nabuksan
ko naman agad yung pintuan. Tumambad sakin ang magulong pad niya dahil sa pag-
iimpake. Walang sabi-sabi akong lumapit at tumulong. Ngumiti lang siya sa akin nang
magtama ang tingin namin. Tahimik lang kaming nag-iimpake. Yung mga nilalapag
niyang damit sa kama niya, tinutupi ko at nilalagay sa maleta niya. Nagpaalam siya
na pupunta sa banyo para kunin yung toiletries niya. Kaya lang, nakakapagtaka na
ang tagal niya na sa luob ng banyo? Hindi kaya nag-suicide na ‘yun? Ooopss. Hindi
magandang biro ‘yun. Pinuntahan ko na siya sa banyo dahil kinabahan ako bigla.
Pagdating ko sa banyo, nakabukas ang pintuan, nakaupo siya sa sahig at nakatulala.
Nilapitan ko siya at saka lang siya bumalik sa katinuan. Ngayon ko lang din
napansin na tahimik siyang umiiyak ng magtama ang tingin namin. Niyakap ko siya.
Pinigilan kong umiyak. Hindi pwede. Hindi niya ako pwedeng makitang umiiyak, baka
hindi niya kayaning umalis kapag nakita niya akong umiyak. "Ayoko ng umalis, Mars.
Ayokong iwan ka..." Binulong niya sakin habang magkayakap kami."No. Ituloy mo ang
plano mo.” Pinigilan kong tumulo yung luha ko. Huminga muna ako ng malim bago
nagsalita ulit. “Ayokong balang araw, pagsisihan mo na hindi mo tinanggap ang
opportunity na ito. Ayokong may pagsisihan ka sa buhay." Kumalas ako sa
pagkakayakap niya. "Tara na. Ituloy na natin yung pag-iimpake mo." I smiled at him.
Nang matapos kaming mag-impake, tinabihan niya ako sa kama. "Kapag ba umalis ako,
maghahanap ka ng iba?" Napatingin ako sa kanya.

"Honestly, hindi ko alam." May pagtataka naman sa mukha niya."Hindi mo ba ako

kayang hintayin?" Malungkot niyang tanong."Hindi naman sa ganun. Pero, hindi naman
natin alam kung anong mangyayari sa future diba? Malay natin, mas mauna ka pang
makahanap ng iba sa akin. Malay natin, kung ma-in-love ako sa ibang lalaki. Malay
natin, hindi tayo para sa isa't-isa talaga." Napayuko ako sa sinabi ko."Edi gawin
nating tayo!" Hindi niya na napigilang sumigaw. "Are you breaking up with me,
Marciana?!" Bumuhos ang luha ko sa itinanong niya."Ayokong matali ka sakin, Mark.
Ayokong masakal ka. Ayokong maging hadlang sa ikasasaya mo sa future." Bigla naman
niyang hinawakan ang magkabilang balikat ko."Mars naman! Sa dinami-dami ng
pinagdaanan natin, ngayon ka pa ba susuko?!" Inalog-alog niya ako."Hindi madali
para sakin ito, Mark. Mapasa akin ka man o hindi, nahihirapan pa rin ako dahil wala
ka dito!" Sumigaw na rin ako."Isang matinding break-up talaga ang ipapabaon mong
alaala sakin, ‘no?" Matabang niyang sabi. Hindi ko na matiis yung kabog sa dibdib
ko kaya't hinalikan ko na siya. Ginantihan niya rin naman ito ng matinding halik.
Namalayan ko na lang na nakahiga na kami at pumaibabaw na siya. I unbuttoned my
blouse when he released my lips from his."Mars... We shouldn't do---" I silenced
him with a kiss."Ito ang ipapabaon ko sa'yo. Pagbigyan mo na ako. Ito na din ang
magandang alaalang iiwan mo sa akin." I smiled at him then a tear fell silently
from my eyes."Are you sure? Sa akin mo ibibigay ang una mo?" Nag-aalangan niyang
pag tatanong. I just nodded."Make love with me, Mark." Bigla niya na akong
hinalikan na may matinding intensity. Masakit. Hindi lang sa pagkababae ko pati na
rin sa puso ko. Masarap. Lalo na't mahal ko ang aking una. Masaya. Dahil alam
kong pumayag siya dahil mahal niya rin ako... Nagising na lang ako ng marinig ko
ang mga kalampag ng maleta. Aalis na siya. Hindi na siguro ako sasama sa airport.
Hindi ko makakayanang makita siyang umalis! Hindi ko kaya.

Naramdaman kong may umupo sa kama kaya pumikit ako. Nagpanggap akong natutulog.
Ayokong Makita niyang umiiyak ulit ako, baka ang pagbuhos nang luha ko pa ang
maging dahilan ng pag-stay niya. Naramdaman kong may lumapat na labi sa noo ko. At
isang bulong na dumurog sa puso ko..."I love you, MyEight. Sana hintayin mo ako."
Ilang minuto lang, naramdaman kong wala na ang presensya niya. Wala na siya...
Iniwan na niya ako. Umiyak ako ng umiyak habang yakap-yakap ang unan ng
pinakamamahal kong lalaki.

=================

EPILOGUE.

Deleted. July 19, 2014.

You can read the Epilogue in the published version.

=================

Season 2.

Sa mga nagtatanong kung meron o kailan lalabas ang Season 2, meron po at matagal na
siyang nailabas.

http://www.wattpad.com/2938738-remembering-my-first-real-kiss

Maraming salamat sa pagtangkilik ng Practicing My First Real Kiss! 

                                                                                  
-Seeyara

=================

Links For Book 2 & 3.

REMEMBERING MY FIRST REAL KISS

 > http://www.wattpad.com/story/827763-remembering-my-first-real-kiss-my-
first-real-kiss

FORGETTING MY FIRST REAL KISS

> http://www.wattpad.com/story/1761984-forgetting-my-first-real-kiss-my-first-
real-kiss