(Del Fuego Series 1) The Devil's

Del Fuego Series: The Devil's...
Prologue [Del Fuego Series: The Devil's...]
WARNING!
THIS STORY CONTAINS MATURED SCENES THAT ARE NOT SUITABLE TO VERY YOUNG READERS.
READ AT YOUR OWN RISK!
Prologue
"Mr. Del Fuego isang pagkakataon pa. Pangako babayaran ko ang utang ko sa inyo."
Pinagpapawisang wika ng matandang lalaki.
Paminsan minsan ay pinupunasan niya ang kanyang butil butil na pawis.
Napataas ang kilay ng lalaking tinawag na Mr. Del fuego pagkatapos ay kinuha ang
isang folder at inabot iyon sa matanda.
"Alam mo ba magkano ang pagkakautang mo sa akin at sa kumpanya?" Tanong ng binata

bago kinuha ang kopita na may lamang alak at bahagyang sumimsim doon.
Sa nangangatal na kamay ay binuksan ng matandang lalaki ang folder at mas lalong

nanginig ang kanyang kamay.
"Limampung milyon. Limampung milyon ang pagkakautang mo at wala pa ang interes

diyan."
"K-Kung gusto mo ay ibibigay ko sa iyo ang titulo ng lupa at bahay namin. Alam ko
na hindi iyon sapat pero unti unti kitang babayaran." Nauutal na wika ng matanda
bago binalik sa mesa ang folder.
Umiling ang binata at bahagyang natawa. Isang sarkastikong tawa.
"I doubt it kung aabot ng kalahati ng utang mo ang bahay at lupa mo Mr. Valdez."
May halong insultong wika nito.
"Alam ko na hindi sapat iyon ngunit kung bibigyan mo ako ng isa pang pagkakataon ay
mababayaran ko ang utang ko." Namamag-asang wika ng matanda.
"I am a business man Mr. Valdez at hindi ako nag iinvest sa isang negosyong
matatalo ako sa bandang huli." Wika ng binata bago muling binuksan ang drawer ng
kanyang mesa at kinuha doon ang isang larawan.
"Kahit ano gagawin ko. Bigyan mo lang ako ng isa pang pagkakataon." Halos lumuhod
na wika ng matanda.
"We can talk about it Mr. Valdez. Madali akong kausap." Anito at inabot ang larawan
sa matanda na ikinalaki ng mata nito. Mabilis na tumaas ang kanyang dugo at nawala
ang kaninang mapagkumbabang pagkatao nito.
Mahigpit niyang hinawakan ang larawan at mabilis na sumiklab ang galit sa kanyang
mukha.
"Kakalimutan ko ang utang mo sa akin kapalit ng anak mo." Balewalang wika nito na
nagpatayo sa matanda mula sa pagkakaupo.
"Not my daughter!" Halos maisigaw niya na ikinailing ng binata.
Nagkibit balikat ito. "It was a decent proposal Mr. Valdez. I will marry your
daughter kapalit ng utang mo. You will benefit from it." Balewalang wika nito na
nagpasingkit sa mata ng matanda.
"She's my only daughter at hindi siya isang bagay na pwede kong ipagpalit!" Wika
nito sa matigas na tinig.
Tila gusto niyang sugurin ang binata at suntukin ito ngunit pinigil niya ang
kanyang sarili.
Nagdilim ang paningin ng binata at tumayo. "Kung gayon ay mag-umpisa na kayong

magbalot at lumayas sa bahay ninyo. You cannot bring anything aside from your
clothes. Kulang pa ang kabayarang iyon sa utang mo Mr. Valdez. Kahit magtago ka pa
ay mahahanap at mahahanap kita." Wika ng binata at mabilis na tinungo ang pinto
ngunit mabilis ding napahinto sa narinig.
"Why do you want to marry my daughter. Hindi pa kayo nagkikita at nakakasiguro

akong wala kang dam-"
"Its none of your business Mr. Valdez. Your daughter or nothing at all."
Kinuyom ng matanda ang kanyang kamao. Habang ang binata naman ay lihim na
napangiti. Business is business. And what he wants he gets.
WARNING!
THIS STORY IS NOT PERFECT. YOU WILL ENCOUNTER TYPO AND GRAMMATICAL ERROR. THIS
VERSION IS NOT YET EDITED SO KUNG PERFECT KA MAG HANAP KA MUNA NG IBANG STORY.
THANK YOU!
Chapter 1 [Del Fuego Series: The Devil's...]
Chapter 1
"Good morning Daddy!" Masayang bati ko sa Daddy ko ng maabutan ko siya sa dining

room. Lumapit ako sa kanya at mabilis na hinalikan ang pisngi niya.
Ngumiti ito at bahagyang tinapik ang balikat ko.
"Happy birthday Princess." Masayang wika ni Daddy ngunit hindi umabot sa mata niya
ang kanyang ngiti.
"Thanks Dad. Parang hindi ka ata masaya." Biro ko sa kanya habang kumukuha ng
pagkain.
"Ang bilis ng panahon. Dati ay buhat buhat pa kita pero ngayon ay dalaga kana."
Naiiling na wika niya kaya napatawa ako.
"You're being sentimental Dad. Para namang aalis ako. Kahit na dalaga na ako ay
dito pa rin ako. I am still your princess." Natatawang wika ko bago sumubo.
Nakita ko pa siyang umiling. " Yes you're still my Princess." Sabi niya na tila mas
lalong nalungkot.
Ipinagkibit balikat ko nalamang iyon. There are times na nagiging sentimental

talaga siya lalo na kapag ako ang usapan.
"Nasaan pala si Mommy?" Tanong ko at bahagya pang uminom ng tubig.
"Maaga siyang umalis para kunin ang gown mo." Sagot nito na ikinangiti ko.
"Are you excited?" Tanong niya kaya mabilis akong tumango.
"Super excited! Oo nga pala Daddy sino nga pala yung pang 18th roses ko?" Tanong ko
dahil noong nagpagawa kami ng invitation at pinaiwan iyong blangko ng Daddy. Sabi
niya ay mayroon daw mag eescort sa akin.
Biglang naglumikot ang mata niya at bahagyang tumikhim. "Someone I know Princess.
Finish your food at kailangan mo pang magpahinga para mamaya."
"Sino? Do I know him? Gusto kasi ni Josh na siya maging escort ko."
Mabilis akong napatingin sa kanya ng bigla niyang bitawan ang hawak niyang kutsara
na lumikha ng ingay.
"Do you have a romantic relationship with him?" Seryosong tanong niya kaya
napahalakhak ako.
"How can I Dad? Hindi kita kayang suwayin. And aside from that ay magkaibigan lang
kami ni Josh. At isa pa andami kong bodyguards hindi pa man nakakaporma ang mga
lalaki sa akin ay masama na ang tingin ng mga bodyguards ko e." Natatawang wika ko.
It started when I was sixteen. Kinausap ako ng Daddy about sa pakikipag boyfriend.
Sabi niya ay huwag muna akong makipagboyfriend until I turn eighteen. Mula din ng
araw na iyon ay may tatlong bodyguard na laging nakabuntot sa akin. Dinaig ko pa
ang anak ng presidente ng pilipinas.
At first ay nagtataka ako ngunit mabilis ding nawala iyon dahil alam ko naman na
nagiging protective lang ang Daddy ko dahil nag iisa akong anak.
Hindi naitago ang relief sa mukha ni Dad sa sinabi ko. Para bang nabunutan siya ng
tinik.
"By the way Princess, can you please sign this for me. I have book you a flight in
Isla Del Fuego. It will be my Birthday gift to you." Wika niya kaya nanlaki ang mga
mata ko.
"Really Dad?!"bulalas ko.
Tumango naman siya kaya mabilis akong napalapit sa kanya at niyakap siya. "Thank
you Daddy! Alam mo talaga ang gusto ko! I love you!" Masayang wika ko.
Matagal na kasi akong umuungot na magpunta kami ng beach. There was a certain beach
that I want to go to. It was the Isla Del Fuego. Nakita ko lang iyon sa picture.
Dad has been there and I fell inlove with the place. It was in siquijor.
"You can sign this and finish your food Princess." Wika nito bago inabot sa akin
ang folder.
Hindi ko na pinagabalahang basahin iyon at mabilis ko iyong pinirmahan.

"Done." Sabi ko at binalik sa kanya ang papel.
Tumango lang siya at niyakap ako. "I-I love you Princess. I will do everything for
you." Wika niya na medyo garalgal kaya niyakap ko din siya ng mahigpit.
"I know Dad and I love you more, kayo ni Mommy." Sagot ko at bagbiro pa. "Huwag ka
ng umiyak diyan. Para naman akong ikakasal kung makapag senti ka." Biro ko na
bahagya pang tumawa ngunit hindi siya nagsalita.
****
"Happy Birthday Brat!" Bati ni josh sa akin sabay abot ng regalo niya. Kadarating
lang niya at pormadong pormado siya sa suot niyang itim na tuxedo.
Mabilis akong napangiti. "Thank you." Pasasalamat ko bago ko siya niyakap.
"My pleasure." Anito na gumanti ng yakap sa akin.
Mabilis kong iginala ang mata ko dahil may pakiramdam akong may nakatingin sa amin
ngayon. There I saw a man standing near the garden. May kasama siyang iba pero ang
mata niya ay nakatuon sa akin. Or should I say sa amin ni Josh. I dont know why
pero parang patalim ang mata niya habang nakatingin sa gawi namin.
Kung nakakamatay lang ang tingin ay baka namatay na kami ni Josh.
Mabilis akong kumalas ng yakap kay Josh at iniwas ang paningin ko sa lalaki. He
gives me chills.
"Ang gwapo mo ngayon ah. Saan ang libing?" Biro ko sa kanya na ikinatawa niya.
Pasimple akong lumingon sa kinaroroonan ng lalaki ngunit wala na ito doon.
"Pagbibigyan kita dahil birthday mo ngayon. And you look gorgeous." Puri niya sa
akin bago iginala ang paningin sa paligid. "Dumating na ba si Dianne?" Tanong niya
na ikinataas ng kilay ko.
"Looking for your love huh?" Sabi ko na sinundot pa ang tagiliran niya.
"Shh. Wag ka ngang maingay." Saway niya sa akin at inakbayan ako. "Nasaan na ba ang
kaibigan mo?" Muli ay tanong niya kaya napatawa ako.
"Nandoon na sa mesa. Bakit kasi hindi mo pa ligawan. Dinadaan mo pa sa paasar

asar." Biro ko sa kanya. Nakaakbay pa rin siya sa akin habang naglalakad kami.
Marami na ang tao at halos mga business partner iyon ni Daddy. May mga kaibigan din
si Mommy doon. Ang tanging inimbita ko lang ay si Josh at si Dianne.
Tumawa siya at umiling. "Dont be nosy." Aniya at bahagya pang ngumiti.
Josh is my bestfriend. Matanda siya ng dalawang taon sa amin ni Dianne. He's a

childhood friend. Parang magkapatid na ang turing namin sa isat-isa. Kahit hindi
naman sabihin ni josh sa akin ay alam ko namang iba ang tingin niya kay Dianne.
"Hayun si Dianne oh!" Turo ko kay Dianne na nasa isang mesa.
Mabilis kaming lumapit doon. "Nag iisa ang bratinella." Buska ni Josh na ikinairap
ni Dianne.
"Mukha kang patay." Balik asar naman ni Dianne kaya napailing ako sa kanila.
"I told you josh." Tumatawang wika ko. Bigla namang nalukot ang ilong niya kaya
sabay kaming natawa ni Dianne.
"Happy birthday again sis." Bati ulit ni Dianne at niyakap pa ako. "Huwag kang
lapit ng lapit sa panget na yan at baka mahawa ka." Aniya sa akin at nilayo niya
ako kay Josh.
"Sus selos ka lang niyan. Wag kang mag alala baby Dianne. Ikaw pa rin ang baby ko."
Sabi ni Josh na kinindatan pa si Dianne na ikinapula ng huli.
"Gago. Ang panget mo." Dianne.
"Sa lahat ng panget ako ang gusto mo, ganon ba?" Josh habang nakangisi.
"Wag ka ngang feeling diyan! Ang kapal ng mukha mo, mukha ka namang unggoy!"
Natawa na lang ako sa asaran ng Dalawa.
"Bagay talaga kayo." Sabi ko na lalong ikinapula ni Dianne.
"Narinig mo yon baby? Bagay daw tayo." Sabi ni Josh na inakbayan si Dianne.
"Hindi tayo bagay, kasi ako tao ikaw hayop." Nakangising wika ni Dianne kaya
napasimangot si Josh.
"Sa lahat ng hayop ako ang pinakagwapo."
Sabay kaming natawa ni Dianne.
Ilang sandali pa kaming nagbiruan bago ako nagpaalam sa kanila.
"Guys iwan ko muna kayo. Mag iistart na." Sabi ko sa kanila ng makita ko na
sinenyasan ako ni Mommy.
Hindi ko na sila hinintay sumagot at mabilis akong tumungo sa may stage ng tawagin
ako.
Nagsimula ang 18 roses. Ang unang nagsayaw sa akin ay ang Daddy ko. Dinla niya ako
sa gitna at doon kami nagsimulang magsayaw.
"You look wonderful Princess." Puri niya sa akin na ikinangiti ko.
"Syempre kanino pa ba ako magmamana?" Pabirong wika ko.
Marahan siyang tumawa. Ilang sandali pa kaming nagsayaw hanggang muli siyang
magsalita.
"I hope you can forgive me after this Night. Just always remember that I love you.
We love you." Anito bago ako pinasa sa kasunod kong kasayaw.
Hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin ni Daddy sa sinabi niya pero tila may
kabang bumundol sa dibdib ko.
Gusto ko sana siyang pigilan pero nagsimula ng sumayaw ang kapareha ko. Pinilit ko
na lang ngumiti at nagpatuloy sa pagsasayaw.
Ilang sandali pa ay nag eenjoy na ako sa pagsasayaw. Ang ilan sa mga nakasayaw ko
ay mga pinsan ako at ang iba ay anak ng mga kaibigan ni Daddy.
Ngunit muli ring bumalik ang pagkabahala sa isip ko.
Nasa seventeen roses na pero hindi ko pa rin alam kung sino ang escort ko. Paano
kung hindi pala pumunta ang pang 18th roses ko? It will be embarassing.
Hinagilap ng mata ko ang paligid and there I saw the man earlier. Nakatingin na
naman siya sa akin. But this time walang emosyon ang mukha niya.
He's handsome. Hindi naitago ng dilim ang kagwapuhan niya. He has this
authoritative eyes, pointed nose and a sexy red lips. Hindi siya maputi pero
bumagay ang kulay niya sa kanyang mukha. He look masculine. Lalaking lalaki.
"Hey kanina ka pa tahimik." Ani ni Josh. Siya ang kasayaw ko.
"I am nervous. Paano kung hindi dumating ang escort ko. Baka mapahiya ako dito sa
gitna. Sana pala ay tinanong ko si Dad kung nandito na yon." Wika ko at inilibot
ang tingin sa buong paligid.
Nakita kong umakyat sa stage si Daddy.
Tumawa si Josh at bahagya pang kinurot ang pisngi ko. "Okay lang kahit hindi
lumitaw ang escort mo. Ako ang mageescort sayo." Anito kaya napailing ako.
"Nako huwag mong sabihin yan dahil kapag hindi dumating yon ay lagot ka sa akin.
Sasabihin ko kay Dianne wag kang sagutin." Banta ko sa kanya at inalis ang kamay sa
mukha ko.
"Hindi ka na mabiro. Parang hindi kita kaibigan ah." Anito na kunway nagtatampo pa
kaya napangiti ako.
Huminto kami sa pagsasayaw at sabay kaming napalingon ni Josh ng marinig namin ang
boses ni Daddy sa may stage.
"Ladies and gentlemen my only Daughter, Samantha Nicole Valdez Del Fuego!" Mula sa
speaker ay umalingaw-ngaw sa buong bulwagan ang boses ng Daddy ko.
Mabilis akong napalingon sa kanya. Hindi siya nakatingin sa akin at ang mata niya
ay nakafocus sa mga bisita.
'Samantha Nicole Valdez.... Del Fuego.' Tama ba ang dinig ko?
Nilipat ko ang tingin ko kay Mommy at ganon din siya. Nakayuko at hindi magawang
salubungin ang tingin ko.
Biglang kumabog ang dibdib ko ng makita ko sa sulok ng mata ko ang paglapit ng

lalaking kanina pa nakatingin sa akin.
Napatingin ako sa mga bisita. Lahat ay nagulat. Lahat ay nagbubulungan. Maging sina
Josh ay hindi rin napigilan ang gulat na lumatay sa kanyang mukha.
"May I have this Dance?" Tanong ng lalaki na bahagya akong sinulyapan at

nakipagtitigan kay Josh na hawak pa rin ako.
Tinignan ako ni Josh. "Sam." Aniya matapos ng ilang sandali. Lumingon ako sa
magulang ko at kita ko ang pagtango nila.
Hindi ko alam kung bakit nagdalawang isip ako. Siya ba ang pang 18th roses ko?
Kilala siya nina Mommy at may go signal mula sa kanila pero bakit pakiramdam ko ay
may ibang mangyayari?
Tinignan ko ang lalaki. Naghihintay pa rin siya habang nakalahad ang kamay sa
harapan ko. Hindi siya nakangiti at pormal lang ang mukha niya na lalong
nagpatingkad ng appeal nito.
Iniiwas ko ang tingin ko sa kanya at tumango kay Josh.
Chapter 2
Bigla akong napasinghap ng hapitin ako sa bewang ng lalaki. Walang emosyon ang
mukha niya na nakatingin ng diretso sa mukha ko.
Otomatikong napakapit ako sa balikat niya habang nakatingin sa kanyang mukha.
Nagsimula na kaming sumayaw at walang bumasag sa katahimakang namagitan sa amin.
Hindi ko dinig ang mga bulungan ng mga tao. Ang tanging naririnig ko lang ay ang
tibok ng puso ko.
Sobrang lapit namin. Ramdam ko ang init ng hininga niya na tumatama sa mukha ko.
"W-Who are you?" Mahinang tanong ko habang sinasalubong ang kanyang tingin.
He has a mysterious dark eyes na tila ka hinihigop upang titigan ito. He has a
sensual lips na kapag malapitan ay tila nang aakit na hagkan. Akala ko kanina ay
gwapo na siya pero mas gwapo siya sa malapitan.
Matangkad din siya sa akin at umabot lamang ako sa taas ng balikat niya and to
mention na nakasuot pa ako ng heels. Paano kung wala akong heels baka saktong
balikat niya lang ako.
Mabilis kong ipinilig ang ulo ko sa naisip ko. Kailan pa ako natutong maglarawan ng
ganon sa isang lalaki?
Tumaas ang kilay ng lalaki at bahagya ding umangat ang sulok ng kanyang labi.
"Samantha Nicole Del Fuego." Wika niya na ikinakunot ng noo ko.
"It's not Del Fuego. Valdez, Valdez ang apelido ko." Pagtatama ko sa kanya at
akmang lalayo ngunit mas lalo niyang hinapit ang bewang ko na ikinalaki ng mga mata
ko.
"Valdez." Ulit niya at umiling. Pinaglandas niya ang daliri niya sa pisngi ko na
nagpakislat sa akin. May kuryente akong naramdaman na dumaloy sa katawan ko sa
ginawa niya. "No my dear. You are already mine kaya hindi mo na gagamitin ang
Valdez. You are now Mrs. Tres Del Fuego." Wika nito na nakapagpalaki ng mga mata
ko.
"W-What are you talking about?!" Tanong ko na hindi naitago ang galit at pagkalito.
"We are married." Balewalang wika nito na bahagya akong inilayo sa kanya. "You look
beautiful wife." Anito na ikinapula ng pisngi ko.
Gusto kong sabunutan ang sarili ko. Its not the right time to blush. Damn it.
At ano daw? Wife?
"You are talking nonsense!" Galit na pahayag ko bago ko siya itulak. Kumalas naman
siya sa pagkakahawak sa akin ngunit nananatili ang lapit ng katawan niya sa katawan
ko.
Umatras ako.
"Lets go." Wika niya. Mabilis kong piniksi ang kamay niya at lumayo dahil sa gulat.
"Don't touch me!" Nagulat na wika ko. May kuryente akong nararamdaman sa bawat
dantay ng kamay niya sa balat ko. And it makes me uncomfortable.
Iiwan ko na sana siya sa gitna ngunit hinawakan niya ang braso. Mahigpit. Sobrang
higpit na palagay ko ay bumabaon na ang daliri niya sa balat ko.
Pilit kong binabawi ang braso ko mula sa pagkakahawak niya.
"You're hurting me!" Sabi ko.
"You bet." Anito at marahas akong hinapit sa bewang at pilit na pinasabay sa

paglalakad niya patungo sa mga magulang ko.
"Don't fight back sweetheart. Hindi mo ako kaya."

"Bitawan mo ako! You are being rude!"
"I know. At kung ayaw mong bitbitin kita sa harap ng maraming tao ay umayos ka."
Aniya at bahagya pa akong nginisian.
"Assh*le!" Wika ko at pilit na inignora ang kamay niya na tumataas baba sa bewang.
Tumawa lang siya at mas lalo pa akong hinapit sa bewang.
Mabuti na lamang at nakalapit na kami sa magulang ko kaya mabilis akong lumayo sa

kanya.
"Mom, Dad can you explain to me what's happening?" Hindi ko tinago ang inis na nasa
mukha ko.
"Let's go on the library." Wika ni Dad na mabilis na tumalikod kasabay ang mommy
ko.
Susunod na dapat ako ng marinig ko ang tinig ni Josh na nakapag pahinto sa akin.
"Sam, whats going on?" Tanong niya na hinawakan pa ako sa braso. Kita sa mukha niya
ang pag aalala.
"Josh. I dont-"
"You can ask without touching my wife." Putol ng lalaki sa sasabihin ko at mabilis
akong hinila papunta sa kanya. Halata sa mukha ni Josh ang gulat sa sinabi ng
lalaki.
"What is wrong with you?! Hindi kita asawa. I never married anyone!" Asik ko sa
kanya bago tumingin sa paligid ko.
Thanks God at malakas ang tugtog at tila may kanya kanya na ulit na buhay ang mga
bisita.
"Sino ka ba?" Tanong ni Josh sa lalaki ng makabawi ito. Nagmukhang totoy si Josh sa
harap ng lalaki. Matangkad din si josh pero mas matangkad ang lalaki at mas malaki
ang pangangatawan. At kung ikukumpara ang dalawa ay lamang na lamang ang lalaking
nakahawak sa braso ko ngayon.
"Tres Del Fuego. So if you'll excuse us." Anito at mabilis akong hinila patungo sa
library.
Gusto ko pa sanang kausapin si Josh at sabihing wag mag alala ang mga ito ngunit
hindi ko na nagawa dahil hila na ako ni Tres.
Pagdating namin ng library ay nakaupo na sa sofa si Mommy at umiiyak habang si

Daddy naman ay nakayuko.
"M-Mom, Dad." Wika ko at mabilis silang tinakbo.
"What's happening? Ano ang sinasabi ng lalaking ito?" Turo ko sa lalaki na nakatayo
lang.
"I-Im sorry Princess. Its my fault." Paunang wika ni Daddy.
Mabilis na kumabog ang dibdib ko. Ayokong marinig ang susunod niyang sasabihin
ngunit hindi ko magawang takpan ang tenga ko. Bawat hinga at bawat buka ng bibig
niya ay inaabangan ko.
"You're already Married with Mr. Del Fuego." Wika nito na parang bombang sumabog sa
harapan ko.
Mabilis akong umatras. Tila nanghina ako sa sinabi nito. "T-Tell me you're joking
Dad." Sabi ko habang unti unting naglalandas ang mga luha ko.
"T-The documents that I asked you to sign earlier are the marriage contract. I'm
sorry hija-"
"No!" Sigaw ko. I felt betrayed. Sariling magulang ko pa. Of all the people bakit
sila pa?
Hindi ko napigilan ang pagkawala ng hikbi sa lalamunan ko. Niloko nila ako. Parang
sinasakal ang puso ko sa sobrang sakit.
"Nagkaroon ako ng mga maling desisyon noon kaya nagkaroon ako ng utang sa mga Del
Fuego. Kung ibibigay ko ang lupa at bahay natin upang makabayad utang ay wala
tayong masisilungan. Wala tayong ibang matitirahan at hindi mababayaran ang
pagkakautang ko sa mga Del Fuego gamit lamang ang maliit na halagang mapupunta sa
atin sa pagbebentahan ng bahay at-"
"That's why you trade me. Ako kapalit ng utang niyo!" Akusa ko sa kanya. Nakita
kong bumalatay ang sakit sa mukha niya. Gusto kong bawiin ang sinabi ko pero mas
nangingibabaw ang galit ko.
"Hindi sa ganoon Sam." Salo ng Mommy ko na lalong ikinasingkit ng mga mata ko.
"Then what?! Ano pa bang magandang tawag sa ginawa ninyo?!" Sigaw ko.
"Its for your own good. Para sa kinabukasan mo kaya namin ginawa ito."
"Its not for me! Its all for yourself!" Sigaw ko lalo.
"I'm sorry Princess. Maiintindihan mo din ang lahat." Wika ni Daddy at tinanguan
ang tahimik na si Tres na nasa tabi ng pinto.
"Lets go." Wika nito na walang emosyong kakabakasan sa kanyang mukha.
"Mom , Dad!" Sigaw ko dahil nakatingin lang sila.
"Ikaw na ang bahala sa anak ko Tres. Take good care of her." Wika ni Daddy habang
lumapit naman sa akin si Mommy at niyakap ako.
"Call me if you need anything. We love you honey."umiiyak na wika niya.
"No please! " umiiyak na pakiusap ko. "Dont let me leave Daddy." Tawag ko sa kanya.
"I'm sorry princess. I love you." Anito bago hinalikan ang noo ko.
"No-"
Shock and betrayal isama mo pa ang pagod at sakit sa puso na nararamdaman ko ay

sapat na upang mawalan ako ng malay. Bago ko naisara ang mata ko ay naramdaman ko
ang pagsalo sa akin ni Tres.
Chapter 3
Nagising ako init ng sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. Dalawang beses akong
napakurap at mabilis na napaupo ng hindi pamilyar na lugar na bumungad sa akin.
Hindi ito ang kwarto ko. The room is spacious. Malaki ang kamang kinauupuan ko
ngayon. The blue and beige color complimented each other. Kulay beige ang pintura
ng pader at ang lining naman nito ay light blue. Ang kurtina ay kulay beige din.
Mukhang bagong pintura ang kwarto. It has a combination of spanish and modern
interior at maging ang mga kasangkapan doon ay antique. Even the vanity table.
Mabilis akong tumayo at pumunta sa veranda kung saan tumatagos ang sikat ng araw.
There I saw the breath taking view. Kita sa kinaroroonan ko ang dagat, and bundok
at at berdeng kapaligiran. Malakas ang hangin at tila napakagaan ng lugar.
Tila nakalimutan ko kung nasaan ako ngayon dahil sa ganda ng tanawin. It was
relaxing. I close my eyes and spread my arms.
Ilang sandali ako sa ganoong posisyon ng maramdaman kong may nakatingin sa akin.
Mabilis kong minulat ang mga mata ko at lumingon.
Gulat. Iyon ang rumehisyro sa mukha ko ng makita kung sino ang taong nasa harap ko
ngayon.
"A-Anong ginagawa mo dito?!"tanong ko na biglang bumalik ang sakit sa puso ko ng

maalala ang nangyari kagabi.
Ngumisi siya sa akin at nagtaas ng kilay. "Its my house." Anito kaya nanlaki ang
mga mata ko.
"Bahay mo to?!" Gulat na ulit ko.
Mabilis kong kinapa ang sarili ko at ganoon na lang ang panlalaki ng mata ko ng
makitang iba na ang suot ko. It was a big tshirt and a boxer short.
Hindi ko napansin kanina. Tinignan ko siya.
There was an amusement in his eyes while looking at me. Mukhang alam niya ang nasa
isip ko.
Nagdududang tinignan ko siya."S-Sinong nagbihis sa akin?" Kinakabahang tanong ko.
Nagsimula siyang humakbang patungo sa akin kaya napaatras ako.

"Ako." Sabi niya."Hindi ko naman pwedeng utusan ang mga tauhan ko na bihisan ang
asawa ko, hindi ba?" Aniya na lalong ikinalaki ng mga mata ko. He was teasing me.
Mabilis na namula ang mukha ko. It means he saw everything?!
"W-Wag kang lalapit!" Sigaw ko ng pilit pa rin siyang lumalapit sa akin. Nakasandal
na ang likod ko sa may veranda at wala na akong aatrasan pa.
Lumakas ang tibok ng puso ko ng ilang dipa na lang ang layo namin sa isat-isa.
"I have seen every parts of your body my Dear wife." He said using a husky voice
that makes me blush even more. Tila ba nanunukso pa ang tinig niya na mas lalong
nakakainis.
"You pervert! Isusumbong kita sa Daddy ko!" Sigaw ko sa kanya na ikinatawa niya. I
am stunned. He has a perfect set of white teeth. Mula kagabi ay ngayon ko lang
siyang nakitang tumawa and it was a sexy laugh. A one of a kind laugh.
Mabilis kong pinilig ang ulo ko. 'Its not the time to compliment him! He is a
Devil!' Paalala ko sa sarili ko.
Akmang lalagpasan ko siya ngunit mabilis niya akong ibinalik sa kinapupwestuhan ko

kanina.
"Bitiwan mo ako!" Sigaw ko sa kanya at pilit na binawi ang braso ko. Wala na ang
ngiti sa labi niya. He is back to being serious again.
"Stop fighting, Samantha!" Wika niya kaya mabilis akong napahinto. He didnt shout
pero may authority ang boses niya na nakapagpahinto sa akin. There was something in
his personality na mapapasunod ka. And thats irritating.
"A-Ano bang kailangan mo sa akin? Bakit mo ako dinala dito sa bahay mo?" Mahinahong
tanong ko.
I tried to be civil kahit na nagsisimula na ang kamay niyang humawak sa katawan ko.
Pilit kong inalis sa isip ko ang paraan niya ng paghawak sa akin. He is caressing
my arms. Nakakaliti.
"You're my wife at dapat lang na nandito ka sa bahay ko."
Hinapit niya ako sa bewang at niyuko ang ulo niya sa ulo. Bahagya din niyang
pinisil ang bewang ko na nakapagpatalon sa akin.
"A-Anong gagawin mo?" Tanong ko sa kanya na bahagya pang nautal.
Malakas ang kabog ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay mauubusan ako ng hininga dahil sa
ginagawa niya sa akin. He is caressing my back, up and down habang ang mukha niya
ay bumababa sa mukha ko.
"The thing that we should have done yesterday." Aniya na mabilis na tinawid ang
pagitan ng mga labi namin.
I was shocked. Mulat ang mga mata ko habang hinahalikan niya ako. He was teasing
me. He sip and suck my lower lips. He gently push his tongue inside my mouth. Ang
mga kamay naman niya ay naglulumikot sa katawan ko. I tried to stay still. Hindi ko
binuka ang bibig ko kagaya ng gusto niya. But the Devil has its way. He bite my
lower lip that makes me part my lips.
Nalasahan ko pa ang dugo sa bibig.
I want to push him away pero tila nanlalambot ako. From gentle to rough and now
hungry. Mas lalong lumalalim ang halik niya.
He's trying to tease and seduce me. At kung hindi pa siya tumigil ay baka nadala na
din ako.
Bahagya niyang inilayo ang mukha niya sa mukha ko ngunit nananatiling magkalapit
ang mga mukha namin. We are both gasping for air.
"Sweet bloody lips." Aniya na pinunasan pa ang natirang dugo sa labi ko.
Lust. It was visible in his eyes habang ako naman ay shocked. How can a kiss be so
gentle and rough yet hungry? It was a nerve-wracking kiss.
It was my first kiss and it was sexy.
"We can continue it in our bed sweetheart." Aniya na nakapagbalik sa katinuan ko.
Akmang hahalikan niya ako ulit ngunit umiwas ako.
Biglang kumunot ang noo niya.
"N-No!" Mabilis na sabi ko. "Y-You cant do this to me! I will sue you!" Banta ko sa
kanya.
Tumaas naman ang kilay niya at ngumisi. "Such an innocent young lady."
"Sapalagay mo ba ay may maniniwala sayo? You are my wife and I have all the rights
to get what is mine. And for the record I can make love to you without forcing you
my dear wife." Mayabang na wika niya.
"Over my dead body! Huwag kang mag ilusyon dahil ngayon palang ay aalis na ako
dito!"
Mabilis ko siyang nilagpasan. Nakita ko pang sumunod siya sa akin ngunit dumiretso
siya ng upo sa kama.
"Yeah over your dead body. By the way Mrs. Del Fuego this is a private Island at
walang sinuman ang mangangahas na tumapak sa lupain ko ng hindi ko iniimbitahan."
Aniya na nakapagpalingon sa akin.
Hindi ang sinabi niya ang nakapagpalingon sa akin kung hindi ang ginamit niya na
pantukoy sa akin. 'Mrs. Del Fuego.' Ayoko man ngunit may naramdaman akong sense of
belonging sa ginamit niyang iyon. Para bang bagay na bagay iyon sa akin at ang
sarap sa tenga na pakinggan iyon.
"Walang bangka o kahit anumang way of transportation dito. Ang gamit ko sa pagpunta
dito ay ang chopper at kung minsan naman ay ang lantsa. So kung gusto mong umalis
ngayon palang ay umpisahan mo ng lumangoy. Race with the shark in the sea." Nang
iinis na sabi niya na nakapanlisik ng mga mata ko.
"Damn you Devil! I'd rather die than to be with you in this hell!" Sigaw ko na
nakapag pabago ng anyo niya. From sarcastic to a dangerous look. And I swear tumaas
ata ang balahibo ko sa katawan sa mapanganib niyang anyo.
Ilang segundo lang ay nasa harap ko na siya at hawak niya ang braso ko.
"You can't escape me Samantha. Not now. Not tomorrow. Never." wika niya sa
nanggagalaiting tinig.
I take a step backward to avoid his skin to touch mine. May kakaibang damdamin ang
pumupukaw sa akin kapag nagdidikit ang mga balat namin. And its not normal.
"Y-You can't lock me up in this Island! Hindi mo ako pagmamay-ari! No one owns me!"
kahit natatakot ay pilit kong pinatatag ang boses ko.
"No sweetheart. I. Own. You. Your father sold you to me. Pag aari kita. So better
be a good girl like before kung ayaw mong magalit ako. You know how mad dogs are."
Mariing wika nito pagkatapos hapitin ang bewang ko na naging dahilan ng malakas
kong pagsinghap.
I am trapped with the Devil! And Damn Tres Del Fuego to make me feel this
uncomfortable feeling.
Disclaimer [Del Fuego Series: The Devil's...]
This is a work of fiction. Names, Characters, Businesses, places, events

and incidents are either product of the author’s imagination or used in a
fictitious manner. Any resemblance to actual person Living or Dead, or actual
events is purely coincidental.
Written by: Nammmiii-san
Date started: April 7 2020

Chapter 4
Matapos ang tagpong iyon sa kwarto ay lumabas din si Tres. Nanatili ako sa kwarto
ng ilang sandali bago ko naipasyang lumabas din.
Maganda ang disenyo ng bahay. Luma na pero nandoon pa rin ang spanish style na
nahaluaan na ng modern interior kagaya ng nasa kwarto. Malaking staircase ang
sumalubong sa akin. The house is bigger than our house.
Malalaki din ang mga chandelier na nakasabit sa ceiling. Maging ang mga antigong
kasangkapan ay halatang pangmayaman. May mga painting din na nakasabit sa
dingding.
Pagbaba ko ng hagdan ay nakuha ang atensyon ko ng isang malaking painting.
Lumapit ako doon at pinakatitigan iyon.
Kamukha ni Tres ang nasa painting kaya lang ay mas older version niya kasama nito
ang isang magandang babae.
"Sila ang magulang ni Tres. Si Don Primo Del Fuego at si Donya Anastacia Del
Fuego." Napalingon ako sa tinig na nagmula sa likod ko.
Isang matandang babae ang bumungad sa akin. Malaki ang ngiti niya kaya mas lalong
na emphasize ang ilang guhit sa mukha niya dala ng katandaan. May iilang uban din
sa kanyang buhok na talagang kapansin pansin dahil itim ang kanyang buhok.
"Ako nga pala si Manang Flor. Hindi ka na pinagising ni Tres kaninang almusal dahil
masyado ka daw napagod kagabi."
Tumango ako at ngumiti. "Ako po si Samantha. Sam na lang po."
Mukha namang mabait ang matanda at napakaaliwalas ng mukha niya. Sa palagay ko ay

madali ko siyang makagaanan ng loob.
"Halina't kumain ka na sa komedor. Ipaghahanda kita ng makakain." Yakag niya sa

akin na hindi ko tinanggihan.
Kailangan kong umisip ng paraan para makaalis dito. At kailangan ko ng lakas upang
gawin iyon.
"Matagal na po ba kayo dito?" Tanong ko sa matanda habang naglalakad kami.

"Aba'y Oo. Ako ang nag alaga kay Tres sanggol pa lamang siya. Hindi palakwento yang
batang yan. Kaya nagulat na lang ako ng sabihin niyang iuuwi niya dito ang asawa
niya." wika nito bago ako sinulyapan.
Bahagya naman akong nailang. Lalo na sa sinabi nitong 'asawa'.
"Ikaw ang unang babaeng dinala dito ni Tres. Alam mo ang asawa mong iyan ay hindi
nakakatagal ng maynila ng isang linggo. Uuwi at uuwi yan dito sa Isla." Patuloy
nito sa pagkukwento.
"Ilan po ang nakatira sa bahay na to?" Tanong ko dahil wala pa akong nakitang ibang
tao sa bahay.
Umupo ako sa may hapag kainan at pinanood ang matanda na maghanda ng pagkain.
"Si Tres lang ang nakatira dito. Mula ng pumanaw ang Papa niya ay mag isa na lang
siyang namuhay dito sa isla. Minsan sa isang linggo ay dumarating si Melba at
Rosario para maglinis dito habang ako naman ay tatlong beses sa isang linggo. Ang
dalawang kapatid naman niya ay may sari-sarili ng bahay pero paminsan-minsan ay
dumadalaw sila dito." Paliwanag niya.
Napataas ang kilay ko at nabuhayan ako ng pag asa. Kung ganon pala ay uwian ang mga
ito?
"Ano pong sinasakyan niyo pauwi? Sabi kasi ni Tres ay walang way of transportation
dito?" Usisa ko na kunwa'y hindi gaanong interesado.
"Manang." Bago pa nakasagot si Manang Flor ay naunahan na siya ng tinig mula sa

likod ko.
Kahit hindi ko siya tignan ay ramdam ko ang talim ng titig niya mula sa likod ko.
Hindi ko siya nilingon.
"Oh nandyan ka na pala Tres. Ipaghahanda ko lamang ng pagkain si Samantha at ng

makakain na siya. Pagkatapos ko dito ay aalis na ako." Wika ng matanda na
nakapagpatayo sa akin.
"Aalis po kayo?!" Nagulat na tanong ko. Akala ko kasi ay hanggang mamayang gabi pa
siya dito. Kailangan ko pa siyang makausap para malaman ko kung paano ako
makakaalis dito.
"Aba'y oo ineng. Nasa ospital ang anak ko ngayon at bagong panganak. Ito ang
magiging huling punta ko dito dahil aasikasuhin ko pa ang apo ko." Bakas ang
kasiyahan sa tinig niya lalo pa ng baggitin niya ang salitang apo na kabaliktaran
naman ng nararamdaman ko. Nanlumo ako at tila nawalan ng pag asa. Ibig sabihin lang
non ay matagal pa bago makabalik ang matanda dito sa isla.
"Huwag kang mag alala Samantha at nandiyan naman ang asawa mo. Hindi ka niya
pababayaan."
'Yun na nga ang problema. Kasama ko ang lalaking ito at iyon ang panganib.' Nais
kong iwika sa matanda.
"Dont worry Manang. Aalagaan ko ang 'asawa' ko." Sabi ni Tres bago ako akbayan.
Bahagya pa akong napatalon dahil pinisil niya ang balikat ko at kagatin ng marahan
ang isang tenga ko. Mabuti na lamang at hindi iyon nakita ni Manang Flor.
"Dapat lamang." Wika ni Manang bago inihapag ang pagkain sa Mesa. I swear kung wala
lamang ang matanda dito ay baka nasampal ko na ang lalaking ito.
****
Natapos na akong kumain at nakaalis na din si Manang Flor. Pagpasok ko sa Sala ay

nadatnan ko doon si Tres. Prente siyang nakaupo sa sofa.
Hindi ko siya pinansin at nagdiretso lang ako sa hagdan. I need to take a shower.
"Naihatid na kaninang umaga ang mga damit mo. Pinaayos ko na yon kay Manang Flor."
Wika ni Tres nang nasa ikatlong baitang na ako ng hagdan.
Hindi ko siya pinansin at nagtuloy na sa pagpanhik. Pagpasok ko sa kwartong ginamit

ko kanina ay tinignan ko kaagad ang walk in closet upang kumuha ng damit. Ganoon na
lang ang pagkunot nang noo ko ng makitang may damit panlalaki din doon.
Sigurado akong kay Tres ang mga damit. Pabigla kong sinara ulit ang closet at
mabilis na bumaba ng hagdan.
"Bakit nandoon ang mga damit mo?!" Angil ko sa lalaki na prente pa ring nakaupo sa
sofa habang kaharap nito ang laptop.
"Its my room. Natural lang na nandoon ang mga gamit ko." Aniya na hindi man lang
ako nilingon.
"Y-Your room?! Eh bakit doon mo pinaayos ang mga gamit ko?!"
Tinignan niya ako at nginisian bago tumayo. "Of course. May mag asawa bang
magkahiwalay ng higaan?" Nakakalokong wika niya na nakapagpamula ng pisngi ko.
"I dont care! Ilipat mo ang mga gamit mo sa ibang kwarto dahil hindi ako tatabi
sayo! Over my dead body!" Sigaw ko sa kanya na ikinataas ng kilay niya.
Lumapit siya sa akin ng dahan-dahan ngunit hindi ako nagpatinag. Nanatili ako sa
kinatatayuan ko.
"You already did, wife. We already slept together last night." Sabi niya na
ikinalaki ng mga mata ko.
Mahina ang boses niya at tila bagong gising. Tinignan niya ako sa mukha na bumaba
sa labi at pagkatapos ay sa may dibdib. Mabilis akong lumayo sa kanya ngunit
hinapit niya ang bewang ko.
"W-What are you doing?!"
Nagpumiglas ako sa pagkakahawak niya ngunit mas lalo niyang hinapit ang bewang ko.
Inipit niya ang kamay ko sa pagitan ng mga dibdib namin.
"Pinapaalala ko lang kung paano mo ako yakapin kagabi. Kung gaano tayo kalapit sa
isat-isa. Kung paano ka natulog sa loob ng mga braso ko." Mahinang wika niya sa may
tenga ko na bahagya pa niyang kinagat.
Bumilis ang tibok ng puso ko. Pakiramdam ko ay pulang-pula ang mukha ko.
"L-Let me go!" Sabi ko na pilit parin siyang itinutulak.
"Not until you remember how you hug me last night, sweetheart."
"Hindi ko matatandaan iyon dahil hindi naman nangyari so let me go! You jerk!"
Mas lalo niya akong ipinaloob sa braso niya and the next thing I knew he was
grinding his lower part to mine. Ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata ko ng
maramdaman ang pagkalalaki niya sa tiyan ko. It was hard, and big and he's grinding
it erotically in my belly.
Kasabay niyon ang ang mumunting halik niya sa tenga ko na nagbigay kiliti sa akin.
My mind wants to resist and fight back but my body is asking for more. This is the
first time I've experience it and it gives me a different feeling.
Pigil ang hininga na nanatili ako sa posisyon ko. I didnt even try to move as if
waiting for the next thing that he will do.
Bumaba ang halik niya sa labi ko. He's teasing me again. Kinagat kagat niya ang
pang ibaba kong labi. "Open your mouth sweetheart." Bulong niya sa pagitan ng
paghalik niya sa akin.
I open my mouth and he thrust his tongue inside. He's kissing me passionately at
nadadala na ako. Inilagay ko ang braso ko sa batok niya at gumanti ng halik. I dont
know how pero ginaya ko ang ginagawa niya.
I heard him chuckle. Hindi ko alam kung ilang minuto kaming magkahalikan. All I
know is I am enjoying the moment.
Unti-unti ay inilayo niya ang labi niya sa labi ko. And to my surprise ay hinabol
ko pa ang labi niya na ikinangisi niya.
I felt my cheeks heated. Mabilis akong lumayo sa kanya.
"I think you need to learn how to kiss Sweetheart." Sabi niya kaya mas lalo akong
namula.
It was very embarassing. Parang gusto kong batukan ang sarili ko. At kung maaari
lang ay lamunin na ako ng lupa.
"J-Jerk!" Sigaw ko sa kanya bago tumakbo paakyat.
"No worries wife, you still turn me on!" Sigaw niya.
Mas lalo kong binilisan ang pagpanhik ko at tinakpan ang tenga ko ng marinig ko ang
halakhak niya.
Damn you Tres!
Authors Note [Del Fuego Series: The Devil's...]
Hi! First of all thank you for making time reading my story. Alam ko naman
na may mas magandang story na pwede niyong basahin but still binigyan niyo ng
pagkakataon ang istoryang ito.
Second, this story is my first story here in wattpad. Its not a perfect story so
kung judger ka, fine haha ߘ°ߘ. You can judge my story but please wala naman
sanang below the belt. I am open for your opinion so you can comment anything
below.
Third, Please do follow me on my accounts, Leave a comment and also vote for each
chapter that makes you giggle, laugh,and cry.
Thank you. Stay at home and be safe °ߒ.

-Nammmiii-San
Chapter 5
Matapos ang engkwentro namin ni Tres sa sala ay hindi na ako lumabas ng kwarto.
Bandang hapunan ay doon ko na lang siya ulit nakita.
բSinong nagluto?” tanong ko ng makita ang pagkaing nasa mesa.
Natakam ako dahil mukhang masarap. Parang pagkain sa restaurant.
“Ako.” Sabi niya kaya napataas ang kilay ko.
Hindi ako naniniwalang siya ang nagluto, maniniwala sana ako kung sinabi niyang
inorder niya ang pagkaing nasa harap namin.
Mukhang nahulaan niya ang nasa isip ko dahil sa sumunod niyang sinabi.
“Ang restaurant ay nasa bayan pa. kailangan munang sumakay ng lantsa bago
makarating doon. Aabutin iyon ng kalahating oras. And one more thing I hate
ordering foods. As much as possible ako ang nagluluto ng kinakain ko o kaya ay si
Manang Flor. And I want to cook for my wife.” Mahabang wika niya.
Hindi na ako sumagot ngunit lihim akong ngumiti. Hindi ko alam kung bakit napangiti
ako. Maybe for the effort.
Sinimulan ko ng kumuha ng pagkain.
“Ang sarap.” Wika ko ng matikman ang pagkaing niluto niya.
“I’m glad you like it.” Aniya na sumubo din.
“I like eating. I like delicious foods.” Sabi ko na sunod sunod ang naging pagsubo.
I am enjoying the food well.
“I know.” Sagot niya na hindi nakaabot sa pandinig ko.
“Ano yon?”
“Wala. Sabi ko dahan-dahan ka walang humahabol sayo.” Aniya na ngumiti pa.
Lumabas ang mapuputi at pantay-pantay niyang ngipin. And Damn it, it was the most
sexiest smile I’ve ever seen.
Pangalawang beses na niyang ngumiti mula kanina and it has the same effect on me.
Biglang kumabog ang dibdib ko. Parang may nagkakarerahang kabayo sa loob nito.
Bigla akong sininok.
Napatakip ako sa bibig ko dahil sunod-sunod ang pagsinok ko.
“Drink some water.” Sabi ni tres na inabot pa sa akin ang tubig. Mabilis ko iyong
kinuha at ininom.
“Are you okay?” tanong niya habang nakatingin sa akin. Tumango ako at iniiwas ang
tingin ko sa kanya.
Bakit ganito ang pakiramdam ko? I feel like my heart is going to burst.
Malakas pa rin ang kabog ng dibdib ko at tila may paro-paro sa sikmura ko.
Mabilis kong nahila ang kamay ko ng bigla niya iyong hawakan. Hindi ko sinasadyang
hilain ang kamay ko pero nang oras na dumampi ang balat niya sa balat ko ay tila
ako lalagnatin. Mainit at tila nakukuryente ako.
Lumipad ang tingin ko sa mukha niya. Wala na ang kaninang ngiti at ngayon ay
bumalik sa pagkaseryoso ang mukha niya.
“Papanhik na ako.” Wika ko. Hindi ko na siya hinintay sumagot at mabilis kong
tinakbo ang hagdan. Pagdating ko sa kwarto ay mabilis kong hinawakan ang tapat ng
dibdib ko.
What is the meaning of this? The butterfly in my stomach? The spark? The race in my
chest?
I have this kind of attraction with Tres since I saw him yesterday pero hindi ko
akalain na ganito ang magiging epekto niya sa akin. Malaki ang epekto niya sa akin
and its not healthy.
***
Hindi ko alam kung anong oras na ako dinalaw ng antok kagabi. Buong oras ay
nakatingin lang ako sa pinto.
Nilocked ko ang pinto dahil ayokong pasukin ako ni Tres sa kwarto. I’m not scared
that Tres might do something I won’t approved. Mas takot ako sa sarili ko. Baka
hindi ko makontrol ang sarili ko at makagawa ako ng bagay na pagsisisihan ko
bandang huli.
Bukod kay Tres ay may isa pang dahilan kaya hindi ako kaagad dinalaw ng antok. I am
thinking of my current situation.
Maybe I can escape in this Island but not with our marriage. Mapapagod lang ako
kung tatakas pa ako. At saan naman ako pupunta kung makakatakas ako? Sa magulang
ko? They already sold me to Tres. I am already cornered. Wala na akong ibang
mapupuntahan na hindi alam ni Tres. Should I just accept my destiny? Iyon ang bagay
na nakatulugan ko.
Nagising ako ng bigla akong makaramdam ng uhaw. Napatingin ako sa side table. Ala
una na ng madaling araw. Bumangon ako ngunit bago ako lumapit sa may pinto ay
tinignan ko ang kabilang side ng kama.
‘Hindi talaga siya pumasok sa kwarto.’
If he wants to, he can easily open the door. In that thought I smile. Siguro nga ay
tama siya. Hindi niya ako pipilitin sa bagay na ayaw kong gawin. Tuluyan na akong
lumabas ng kwarto at dumiretso sa kusina. Pagkatapos kong uminom ay akmang papanhik
na ako ng marinig ko ang pagstrum ng isang gitara.
Nagmumula iyon sa labas. At dahil nasa kusina ako ay dinig na dinig ko iyon.
Mabilis akong lumapit sa may pinto at binuksan iyon.
‘Si Tres.’
Nakaupo siya sa duyan na nandoon at nag iistrum ng gitara. Nakatalikod siya sa akin
kaya hindi niya ako napansin.
There are days

I wake up and I pinch myself
You're with me, not someone else
And I am scared, yeah, I'm still scared
That it's all a dream
Napahawak ako sa tapat ng dibdib ko. Bumilis na naman ang tibok ng puso ko. And his
voice is soothing my ears. Ang sarap pakinggan ng boses niya. Husky and soothing.
'Cause you still look perfect as days go by

Even the worst ones, you make me smile
I'd stop the world if it gave us time
'Cause when you love someone

You open up your heart
When you love someone
You make room
If you love someone
And you're not afraid to lose 'em
You probably never loved someone like I do
Damang dama niya ang kanta at tila ba andaming emosyong nakapaloob doon. I want to
go near him. Titigan ang mukha niya habang kumakanta. My heart is beating
erotically. And it gives me butterfly in my stomach.
When you say

You love the way I make you feel
Everything becomes so real
Don't be scared, no, don't be scared
'Cause you're all I need
And you still look perfect as days go by

Hindi ko napansin na lumakad pala ako patungo sa kinaroroonan niya. Lukas Graham I
love his songs. Umupo ako sa upuang nasa tapat niya. Halatang nagulat siya sa
biglang pagsulpot ko pero nagpatuloy siya sa pagkanta.

You make room
If you love someone
I was just listening intently to him. Sinasabayan ko ng tingin ang pagstrum niya ng
gitara at ang pagbuka ng labi niya. He looks more handsomer.
All my life
I thought it'd be hard to find
The one 'til I found you
And I find it bittersweet
'Cause you gave me something to lose
I saw different emotion pass through his eyes. Love? Longing? Hurt?
But when you love someone

You make room
If you love someone
Ilang sandali pa ay natapos ang kanta. He still look at me. Wala na ang emosyong
nasa mata niya kanina. He was serious again.
“Bakit gising ka pa?/Hindi ka pa natutulog?” magkasabay na tanong namin kaya hindi

ko napigilang ngumiti.
“Its the first time I saw you smile since yesterday and its pretty.” aniya kaya
mabilis kong iniiwas ang tingin ko sa kanya upang maitago ang pamumula ng pisngi
ko.
“Bakit hindi ka pa natutulog?” tanong ko.
Nagkibit balikat siya. “My wife lock the door of our room. Hindi ako makapasok.”
aniya na tinignan pa ako ng matiim.
Namilog ang mga mata ko. “Bakit hindi ka matulog sa ibang kwarto? Ang laki ng bahay
mo at andaming kw-”
“I want to be with you. Hindi rin ako makakatulog knowing na nasa kabilang kwarto
ka lang.” diretsong wika niya.
“Crazy.” wika ko na inirapan pa siya.
There was something in his eyes that makes me want to believe him pero may parte sa
akin na ayaw maniwala. Siguro ay dahil sa katotohanang pambayad utang lang ako.
Gusto niyang maningil gamit ang katawan ko.
And that fact hurts the most.
Tumayo siya habang bitbit ang gitara niya. Lumapit siya sa akin at niyuko ang labi
ko. I was stunned for a moment and I cant move. He claim my lips gently.
“Matulog ka na. I will tour you tomorrow.” aniya na nauna nang naglakad papasok sa
loob.
I was left with a question in my mind. Kung gusto niyang maningil ay magagawa niya
iyon anytime. But why is he playing like a real gentleman?
Napahawak ako sa labi ko bago napailing.

Chapter 6
Kinabukasan ay alas otso na akong naging. Mabilis akong naligo at nagbihis. I chose
a yellow cotton dress na umabot hanggang taas ng tuhod ko. Pinaris ko doon ang flat
sandals na kulay puti.. Nagsuklay lang ako ng buhok at bumaba sa may kusina.
Doon ay nadatnan ko si Tres na naghahanda ng pagkain.
“G-Good morning.” bati ko sa kanya.
Last night I’ve made a decision. I wont resist. If he wants me stay here then fine.
In the first place ay mag asawa naman kami. Maybe I can give it a try.
“Good morning wife.” ganting bati niya at sinenyasan akong lumapit. “Would you give
me a hand?” sabi niya habang hinahalo ang fried rice na niluluto niya.
Tumango naman ako at lumapit. “Anong gagawin ko?” tanong ko sa kanya.
“Can you please slice this?” sabi niya at inabot sa akin ang patatas at sibuyas.
Kinuha ko iyon at nagsimulang maghiwa. I am too focus on slicing the onion kaya
hindi ko napansin na nakatitig na pala sa akin si Tres.
Nang mapasulyap ako sa kanya ay nakasandal siya sa may sink at nakatingin sa akin.
“B-Bakit?”
Lumapit siya at mabilis akong niyakap na nakapagpahinto sa akin. Eto na naman ang
puso ko. Beating so fast.
“When you’re this near I cant help my self but to hug you. I want to cuddle with
you, kiss you and make love to you.” sabi niya na nakapagpapula sa mukha ko.
Marahan ko siyang tinulak at tumalikod sa kanya dahil sa ayokong makita niya na

namumula ang pisngi ko.
“You want to claim our payment.” hindi ko napigilang sabihin.
As if on cue ay bigla niya akong hinawakan sa braso at iniharap sa kanya. He’s

holding me tightly. Gusto kong batukan ang sarili ko. I didn’t mean to tell those
words. Bigla na lang lumabas sa labi ko. And I regret it. Lalo na ng makita ko sang
sakit sa mata niya. Sandali lang iyon pero hindi nakaligtas sa paningin ko.
“Ganoon ang tingin mo sa akin? You think its all about payment?!”madiing wika niya
at bahagya pang niyugyog ang balikat ko.
“Ganoon naman talaga ang dahilan kung bakit ako nandito hindi ba?” patuloy ko na
itinago ang sakit na nararamdaman ko dahil sa higpit ng hawak niya. “You’re a
greedy and a ruthless businessman and you just hate to lose. And that’s the reason
I am here, I am married to you.”
Marahas niya akong binitawan at sinamaan ng tingin. “You’re numb and stupid
Samantha.” aniya bago ako iwan sa kusina.
Napabuntong hinanga ako habang hinihimas ang balikat ko na hawak niya kanina. I
control myself from following him. I just flip over the mood. And I want to slap my
face hard.
****
Napagpasyahan kong ituloy ang niluluto niya. Matapos kong magluto ay mabilis akong
naghain. Nakaupo na ako sa harap ng mesa pero hindi pa ako nagsisimulang kumain.
Nakatingin lang ako sa pwestong inookupa ni Tres kapag kumakain.
Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Gusto ko siyang puntahan at
ayaing kumain but my damn pride is keeping me from doing that.
Ilang sandali na akong nakatingin sa upuan niya bago tumayo. Damn my Goddamn pride!
Mabilis akong lumabas ng kusina at hinanap si Tres. Wala siya sala at wala din sa
kwarto kaya napagpasayahan kong lumabas.
This is my first time leaving the house. And God the place is breathtaking. Its
beautiful. Naalala ko, pinangakuan ako ni Tres na ililibot sa buong Isla.
Puti ang buhangin na nakikita ko sa may tabing dagat. Ang kulay ng langit at ng
dagat ay mas nagbibigay ng kalamadong pakiramdam sa kung sino mang titingin doon.
May mga puno din na nagbibigay ng mas lalong ka-aya-ayang itsura ng lugar. Malakas
ang hangin na dumadampi sa balat ko and hinding-hindi ako magsasawang tumira dito.
Mabilis akong pumunta sa tabing dagat. There I saw Tres. Nakaupo siya sa lilim ng
isang punong niyog. Looking the calm waves.
Ilang sandali ko muna siyang tinitigan bago ako lumapit sa kanya. Ilang sandali na
akong nakatayo sa tabi niya ngunit hindi niya ako nililingon. Alam ko na alam
niyang nandoon ako and I hate the way he act. Naiinis ako na hindi niya pinansin
ang presensya ko.
“Kakain na.” mahinang wika ko.

Hindi siya lumingon sa akin ngunit sumagot siya. “Kumain ka na.” mahinahong wika
niya.
Napalunok ako. “H-Hindi ako makakakain ng walang kasabay.”
“Mauna ka ng kumain baka mawalan ka ng gana kung kasabay mo ako.”
Nainis ako sa sinabi niya. Bakit naman ako mawawalan ng gana kung kasabay ko siya?
“Baka sabihin mo ayaw mo lang akong kasabay.” hindi ko napigilan ang pagkawala ng
hinanakit sa boses ko.
I am really sorry for what I told him earlier and here I am asking him to eat with
me pero hindi niya pala ako gustong kasabay. And the fact that I swallow my pride
just to ask him to eat with me.
Mabilis niya akong nilingon. Walang ekspresyon ang mga mata niya nang tumitig sa
akin.
Tumalikod ako sa kanya bago pa bumuhos ang luhang pinipigilan ko. I am so stupid to
swallow my pride and follow him. Ang tanga ko! I should have know na ayaw niya
talaga akong kasabay dahil instead na ako ang mawalan ng gana ay siya ang mawawalan
ng gana dahil sa sinabi ko sa kanya kanina!
Bigla akong napahinto sa paglalakad ng humawak siya sa kamay ko.
“Bakit umiiyak ka?” tanong niya sa akin habang dahan dahang pinupunasan ang luha sa
pisngi ko.
"D-Dont touch me!" Sigaw ko sa kanya na hinawi pa ang kamay niya.
Kumunot ang noo niya at bumuntong hininga. "Lets eat." Mukhang napipilitang wika
niya kaya mas lalo akong nainis.
"Never mind! Ako na lang ang kakain tutal ayaw mo naman akong kasabay!" Pigil ang
hikbing wika ko. Pinunasan ko ang luha ko at tumalikod sa kanya ngunit muli niya
akong hinawakan sa braso.
"Ano bang problema mo?! Kaninang ayaw kong kumain ay umiiyak ka! Ngayon namang
inaaya kitang kumain ay umaayaw ka naman?! What's wrong with you?!" Sigaw niya sa
akin kaya mas lalo akong napaiyak.
"B-Bakit sinisigawan mo ako?!"

"Because you're unexplainable! Hindi ko alam kung anong gagawin ko sayo! Hindi ko
alam kung saan ako lulugar sayo! One moment we are good then the next thing is
we're messed up! Minsan okay tayo minsan hindi! Tatlong araw palang tayo dito pero
sa loob ng tatlong araw na yon ay hindi kita maintindihan! I am trying to be good
to you but you always know how to ruin the mood!" Sigaw niya sa mukha ko kaya
napatahimik ako.
My heart is beating too fast. Nasa mukha niya ang galit, lungkot, disappointment,
at pagod. Ngayon ko lang siya natitigan ng husto mula kaninang umaga. He had dark
circles. Halatang kulang sa tulog.
Did I really do that? Masyado ko ba siyang pinapahirapan? On the first place ay

dapat ko pa nga siyang pasalamatan. He dont have to marry me dahil sa utang ng
Daddy ko. He can just have me without marrying but he was decent enough to marry
me. He was decent enough to offer his name to me.
Although hindi disente ang way ng pagpapakasal namin dahil hindi ko iyon alam pero
mas dapat pa rin akong magpasalamat dahil hindi niya ako ginawang bed warmer.
"I'm sorry." Wika niya ng hindi ako sumagot. Mukhang nagulat din siya sa mga sinabi
niya.
Sinubukan kong pigilan ang hikbi ko ngunit hindi ko nagawa. Kusang lumabas iyon sa
bibig ko lalo na nang yakapin niya ako.
“A-Ang sama mo! A-Ayaw mo akong kasabay kumain! I swallow my pride to follow you
pero sinigawan mo ako!” parang batang sabi ko na hindi pa napigilan ang paghikbi.
“Shhh. I’m sorry, wife.” mas hinigpitan niya ang yakap at hinalikan ang buhok ko.
“I’m sorry.”
Niyakap ko din siya ng mahigpit. I Dont know but I feel safe and secured in his
arms. I dont really know what is the reason behind my tears. All I know is that
there was a different feeling while I'm in his arms.
****
Sabay kaming nag almusal ni Tres pagkatapos ay inilibot niya ako sa buong isla. And
the whole time I am amazed by the beauty of the Island. Sa likod pala ng bahay ay
may hagdan pababa patungo sa isang hidden falls. Elevated ang lupang kinatitirikan
ng bahay kaya naman pagbaba sa hagdan ay makikita ang napakagandang falls.
Napakalawak ng Isla Del Fuego. At kung nag mamay-ari si Tres ng ganito kalaking
Isla ay nasisigurado kong makapangyarihan talaga siya.
“Dito ako lumaki. My Father bought this Island for my mother when they got
married.” wika niya habang nakatingin sa pagbuhos ng tubig mula sa falls.
“Where are they?” tanong ko.
“My mother died when I was Twenty six years old. And my father died a year after.
Heart attack.” aniya na may bahid ng lungkot sa tinig.
“I’m sorry.” naiwika ko habang hawak ang kamay niya.
Ngumiti siya sa akin. “Do you want to swim?”
Tumingin ako sa falls. Mukhang nagiimbita ang malamig nitong tubig ngunit mabilis
akong umiling. “Wala akong dalang pampaligo.”
“You can just swim in a raw. It was a private Island anyway.” aniya sa nanunuksong
tinig kaya mabilis akong namula.
Sasagot sana ako kaaya lang ay tumunog ang Cellphone niya. Mabilis niya iyong
kinuha at tinignan ang caller.
‘Carissa.’ iyon ang nasulyapan kong pangalan sa screen ng phone nito. Mabilis na
nag init ang ulo ko lalo na ng magpaalam siya at lumayo sa akin bago sagutin ang
tawag.
Bakit kailangan niya pang lumayo para lang masagot ang tawag ng babaeng yon? He can
answer the call while I’m here.
Dahan dahan akong lumapit sa kanya habang nakatalikod siya sa akin.

“Yes Of course, I miss you too. Kailan ka pa nakadating?” sabi ni Tres kaya mabilis
akong napakunot noo.
‘I miss you too?’ Parang may tumusok na daang-daang karayom sa puso ko dahil sa
narinig ko.
“Oh I see. Yes no worries. You can have your Vacation here in Isla Del Fuego.
You’re always welcome here. You know how I love seeing you here.” patuloy niya pa
kaya lalo akong ninibugho. Is he cheating behind my back? Bakit pinakasalan niya pa
ako kung may iba naman pala siyang gusto? And the fact that I think he was decent?!
Damn him!
“I’ll pick you up the Day after tomorrow then.” aniya bago tapusin ang tawag.
Pakiramdam ko ay unti-unting pinipisil ang puso ko. Damn Tres for making me feel
this way.
Mabilis akong tumalikod ng humarap siya sa akin.

“Let’s go.” sabi niya na inakbayan pa ako pero inalis ko ang kamay niya sa balikat
ko at naunang naglakad.
Nakita ko pa siyang nagkibit balikat at hindi maalis-alis ang ngiti sa labi niya.
Is he excited to see that Carissa? Ano bang relasyon nila?
“I am going to Manila the day after tomorrow. Come with me para mabisita mo ang
parents mo.” aniya kaya mabilis akong napahinto sa paglalakaad.
“A-Anong gagawin mo sa manila?” tanong ko na bahagya pang nautal.
“I am going to pick up someone.” aniya bago ako lagpasan.
Is that all? Walang explanation kung sino yon? Walang paliwanag? Mabilis na
nangilid ng luha ko ngunit pinigilan ko iyon. Whoever that Carissa is, then she’s a
goddamn bitch!
Mabilis akong naglakad at binangga ang balikat ni Tres.
“Hey!” dinig kong sabi ni Tres kaya mas lalo akong nanggigil.
‘Hey?’ dati ay wife siya ng wife ngayon isang tawag lang ng Carissa na iyon ay
‘hey’ na ang itatawag niya sa akin?! Unbelievable!
Mabilis kong tinakbo ang pabalik sa bahay at mabilis na umakyat sa kwarto.

Pabalibag kong sinara ang pinto at nilocked iyon.
Tumungo ako sa kama at mabilis na nagtalukbong ng kumot at umiyak. Damn Tres! Damn
that Carissa! Magsama sila! They can go to hell!
And shit this! Why the hell I am crying? Wala akong makapang sagot. Ang alam ko
lang ay naiiyak ako for unknown reason.
Wala pang ilang minuto akong nakatalukbong sa kumot at umiiyak ay narinig ko ang
pagtunog ng doorknob.
“Sam open the door.” dinig kong wika ni Tres kaya mas lalo akong naghimagsik sa
galit. Sam pala ah! Damn you.
Hindi ko siya pinansin at marahas kong pinunasan ang luha ko at nanatiling

nakatalukbong ng kumot.
“Samantha! Open this Goddamn door!” sigaw niya kasabay ng pagkalampag niya ng
pinto.
Hindi ako sumagot at hinyaan lang siya. Ilang sandali pa ay wala na akong narinig
na ingay ngunit ganon na lang gulat ko ng umingit ang pinto.
“Do you think you can escape me? May susi ako sa lahat ng kwarto sa pamamahay ko.”
umpisa niya na umupo sa may gilid ng kama.Pinakiramdaman ko ang bawat kilos niya.
Alam ko kahit hindi ko nakita dahil lumundo ang bahaging iyon ng kama.
“What happened to you?” tanong niya na mabilis inalis ang kumot na nakatalukbong sa
akin ngunit binalik ko iyon.
“Go away.” mahinang wika ko na nagpipigil ng galit. Pinigilan ko ang paghikbi.
“Samantha Nicole!” bulyaw niya sa akin ngunit nanatili akong nakatalikod sa kanya.
“Hindi ako aalis dito hanggat hindi mo sinasabi kung anong nangyari sayo.”
Huminga ako ng malalim at pinigilan ang galit na namumuo sa dibdib ko.
“Just leave. Sumakit lang ang ulo ko.” dahilan ko at pumikit. I’d rather lie that
to tell him that I am jealous! Ayokong gawin niya akong katatawanan.
'Did I say jealous?' No way! I-Im just mad because he's cheating! That's all. I am
not jealous and will never be!
“Bakit hindi mo kaagad sinabi? Ano pang masakit sayo? Do you want me to bring you
to the hospital?” may bahid ng pag aalalang sabi niya.
Gusto kong umiyak lalo dahil parang totoo ang pag aalalang pinapakita niya pero
alam ko na palabas lang yon. He love someone else! And he's cheating! Niloloko niya
ako!
“N-No. I just want to rest.” muling wika ko. Narinig ko ang pagbuntong hininga
niya.
“Okay rest for now. Do you want to eat something? Ipagluluto kita. Gamot. Ikukuha
kita ng gamot. ” aniya na mabilis tumayo ngunit muli rin akong nagsalita.
“Don’t bother. Magpapahinga lang ako. You can leave.” I said coldly.
Narinig ko ang muling pagbuntong hininga niya. “Rest well.” malamig ding tugon niya
at pabalibag na isinara ang pinto.

Chapter 7
Tumayo ako at muling inilock ang pinto. Nakahiga ako habang nakatitig sa kisame.
Who is Carissa? Bakit ganoon na lang ang tuwa ni Tres ng tumawag yung babaeng yon?
He even missed that girl. Napabuntong hininga na lang ako hanggang hindi ko
namalayan na nakatulog na pala ako dahil sa pagod at sakit na nararamdaman ko.
Hindi ko alam kung ilang oras na akong tulog ng maramdaman kong may humahalik sa
akin. Napaungol ako ng biglang lumalim ang halik at naglumikot ang kamay ng taong
humahalik sa akin. I thought it was just a dream ngunit nasaktan ako sa ginawang
pagkagat sa pang ibabang labi ko. Mabilis kong iminulat ang mga mata ko. Ganon na
lang ang gulat ko ng makita kung sino ang pangahas na humahalik sa akin.
‘Tres.’
Nanlaki ang mga mata ko at mabilis akong nagpumiglas.
“Wife, you’re so beautiful.” bulong niya sa pagitan ng kanyang mga halik.
“T-Tres anong ginagawa mo? P-Paano ka nakapasok dito?” magkahalong kaba at gulat na
tanong ko ng humiwalay ang labi niya sa labi ko. Hawak niya ang dalawang kamay ko
at nakadiin iyon sa kama kaya hindi ko siya maitulak.
“Its my house and I have spare key, wife.” anito at nagsimula na namang humalik sa
leeg ko pabalik sa labi ko. And damn it! Unti-unti akong nadadala sa mga halik
niya. Mabilis na kumabog ang dibdib ko. I am nervous. Ngayon lang ako nakaramdam ng
ganitong kaba.
“S-Stop this T-Tres kung h-hindi sisigaw ako.” banta ko sa kanya ngunit hindi niya
ako pinansin. Mas lalo akong nagpumiglas at pilit na inilayo ang mukha ko sa kanya.
Narinig ko ang mahina niyang tawa. “Shout baby. Tayong dalawa lang ang nandito.”
“Damn you Tres!” Unti unti ay nawawalan na ako ng pag asa. How did I forget that he
was a devil. Tuso at walang puso.
“Stop fighting wife.” aniya na muli akong hinalikan.

“Y-You said b-before that you won’t force-”
“I am not forcing you. I am doing my own way for you to approve it.” sabi niya na
mas pinalalim ang halik. I want to resist but he is holding me tightly. His voice
is Husky and seducing.
“T-Tres.” naiwika ko ng bumaba muli ang halik niya sa leeg ko.

Napasinghap pa ako ng hawakan nito ang kabilang dibdib ko.
“A-Anong g-ginagawa mo?” Nanginginig ang buong katawan ko sa pinaghalong takot at

excitement dahil sa ginagawa niya. Lahat ng pagtutol ko ay unti-unting nawala dahil
lang sa hawak niya. A soft moan escape from my mouth.
“Pleasuring my wife.” bulong niya na hindi tumitigil sa kanyang ginagawa.
Tuluyan siyang pumatong sa akin at nanlaki ang mga mata ko sa naramdaman ko sa pang
ibabang katawan niya. I felt his hard virility that was moving erotically in my
belly. Kahit na may suot pa siyang pang ibaba ay ramdam ko iyon. Halo-halo ang
nararamdaman ko ngayon. Takot, pagkalito, kaba at excitement.
A soft moan escape in my mouth when his mouth reach one of my breast. “T-Tres p-
please.” He suck and sip it and I cant help but to moan in pleasure.
“Please what?” tanong niya na muling bumalik ang labi sa mukha ko. He let go of my
hands and touch my body with expertise. I don’t know how he did it but in a swift
move he successfully undress me.
Tila ba may satriling isip ang mga kamay ko at gumawa ito ng sariling landas sa
likod ni Tres.
“Please what wife?” ulit nito.
Hindi ako makapag-isip ng tama. There was something between my thigh that’s new to
me. He cupped one of my breast and play with it. I can feel his rough hands in my
skin that add so much heat in my body. After a while he also removed his clothes. I
divert my eyes to the ceiling when I saw his Masculinity. He was huge and hard. I
swallow hard when he join me in bed again.
“Don’t be shy wife. You will see it everyday.” bulong niya ngunit wala na doon ang
atensyon ko.
He lowered his lips and suck one of my breast while his another hand is making its
way down there. I cant control my moan when he reach my flesh.
“T-Tres.” I arched my body in pleasure. I bit my lips and hug his back.
“Do you want me to stop wife?” tanong niya at dahil wala na ako sa katinuan dahil
sa sensasyong ipinadama niya sa akin kaya hindi ko nagawang tumutol.
His tongue is playing with mine sensually. Hanggang sa naging padampi-dampi ang
halik na ibinibigay niya sa akin.
“G-Go on.” sagot ko na mas lalo siyang niyakap. I felt his lips form a curved as a
sign of victory. He position his self on top of me and pressed his hard masculinity
in my fleshed. I cried in pain.
“T-Tres it hurts.” mabilis na namilisbis ang luha sa pisngi ko.
“I’ll be gentle.” bulong niya sa akin bago ako muling hinalikan. He is kissing me
torridly. While moving slowly.
It feels like something is being torn between my thighs. Tuloy tuloy sa pag agos
ang luha ko. I didn’t expect it to be this painful. And oh God! He is big that I
thought it cannot fit in mine.
“I’m sorry wife. Sa umpisa lang yan. After a few minutes you will feel the
pleasure.” bulong niyang muli.
He moves gently at first but after a few seconds he’s going deeper and deeper.
Unti-unti na ding nababawasan ang sakit until the pleasure was the only one that
was left.
****
Nagising ako sa marahang paghaplos sa pisngi ko. Unti-unti ay minulat ko ang mga
mata ko. And there he was. Tres while caressing my cheeks.
“Good morning mo leannan.” wika niya ng nakangiti.
Mabilis na nag init ang pisngi ko ng unti-unti ay bumalik ang alala ko sa nangyari
kagabi. Mabilis akong napabalikwas ng bangon ngunit muli ring napahiga dahil
nauntog ang noo ko sa labi niya.
“Aray!” daing ko habang nakahawak sa noo ko.
“Are you hurt? Patingin?” aniya na halata ang pag aalala sa boses. Inalis niya ang
kamay kong nakahawak sa noo ko at tinignan iyon.
Napakunot noo ako ng makita na pumutok ang labi niya pero heto siya at noo ko ang
sinusuri niya.
Marahan niyang hinaplos ang noo ko at hinipan niya iyon. Parang sa ganoong paraan
ba ay maaalis ang sakit.
“M-May sugat ka.” sabi ko sa kanya at ininguso ang labi niya.
Hindi niya ako pinansin at patuloy lang siya sa pagihip sa noo ko. “ Masakit pa
ba?” tanong niya.
Inalis ko ang kamay niya sa noo ko. “May sugat ka din oh.” sabi ko na itinuro pa
ang Labi niya. “Its nothing. I created a bigger wound to you yesterday.”
nanunuksong sabi niya kaya mas namula ako. Mabuti na lang at iniba niya ang usapan.
“Gusto mo ba ikuha kita ng yelo lagyan natin yang noo mo?”
“Paano yang sugat mo?” tanong ko sa kanya na bahagyang nailang dahil sa pwesto
namin. Nakahiga ako habang siya naman ay halos nakapatong sa akin. And take note I
am still in a raw. Tanging kumot lang ang tumatakip sa hubad kong katawan.
“If you are worried you can just kiss me. Para mawala ang sakit.” isang ngisi ang
kumawala sa labi niya matapos iyong sabihin. Mas lalong pumula ang pisngi ko na
ikinatawa niya lalo.
“I’m just kidding. Let’s go the breakfast is ready.” aniya na nauna ng tumayo.
Akmang tatayo ako habang kipkip ang kumot ngunit napigil iyon dahil bumalik sa kama
si Tres at mabilis akong hinalikan sa labi.
“I just had my good morning kiss.” nakangiting dahilan niya bago ako talikuran.
I was left with shocked ngunit mabilis ko ding ipinilig ang ulo ko. Good thing ay
wala siyang nabanggit sa nangyari kagabi. It was awkward. Ilang beses pang naulit
ang nangyari kagabi. Madaling araw na ng makatulog kaming pareho at sa tuwing
naaalala ko iyon ay namumula ako.
Tumayo ako ngunit mabilis ding napaupo. I feel the soreness in between my thigh.
“I really did it. We did it.” bulong ko habang nakatingin sa pulang mantsa na nasa
kumot.
I felt happy but at the same time nervous in realizing something. I Think I’m
falling. I’m falling in love with Tres Del Fuego.

CHAPTER 8
Mabilis akong naligo at bumaba patungo sa kusina. Nasa may bungad na ako ng kusina
ng marinig kong tila may kausap si Tres. Hindi ko alam kung bakit hindi ako tumuloy
papasok at nanatili ako sa labas ng kusina. He was facing the sink kaya hindi iya
ako kita.
“Yes honey. Alam mo namang kung gaano ka kahalaga sa akin. Nagkita na ba kayo ni
Alas?” napakunot noo ako.
‘Honey?’ sino namang kausap niya at kailangan pang tawaging Honey? Yun ba yung
kausap niya kahapon? Yung Carissa?
“Don’t worry about that, I’ll talk to him. And no worries bukas na bukas ay nandyan
ako sa hotel. Lets have lunch together. You know I miss you so much.” Patuloy ni
Tres kaya napakuyom ng kamao ko.
Naninikip ang dibdib ko at ramdam ko ang pangingilid ng luha ko. Damn it!
Pagkatapos ng nangyari kagabi ay may gana pa siyang kumausap ng ibang babae? Is he
really cheating on me?
Tumingala ako para hindi matuloy ang luhang nagbabadyang pumatak sa mukha ko. I
felt cheated and insecure.
Huminga ako ng malalim at pinakalma ko ang sarili ko.
I will do everything for Tres to love me. Even it takes a lot of effort.
Huminga ako ng malalim at tuluyang pumasok sa kusina.
“Yes Honey I will. You take care.” Dinig kong pagtatapos niya sa tawag.
“Sino yon?” tanong ko habang nakatalikod pa rin siya.
Nakita ko ang bahagyang pagkagulat sa mukha niya ngunit mabilis din siyang
nakabawi.
“Just someone.” Tipid na sabi niya bago niya ako akayin sa mesa.
“How was your sleep?” nakangiting tanong niya kaya mabilis na namula ang mukha ko.
Mabilis akong napayuko upang hindi niya makita iyon.
“Fine.” Kunwa’y wala lang na sagot ko.

Sa sulok ng mata ko ay nakita ko ang pagtaas ng kilay niya at ang paglapad ng
kanyang ngiti kaya nainis ako. Is he having fun of me? Letse!
“Let’s eat. Alam kong gutom ka na.” patuloy niya habang nilalagyan ng pagkain ang
plato ko.
Hindi ako sumagot at tahimik na kumain. “W-Who is C-Carissa?” mahinang tanong ko

matapos ang ilang sandali.
Hindi ko na mapigilan ang sarili ko dahil sa sobrang curious ko kung sino ba talaga
ang Carissa na iyon. Is she his girlfriend? Pero bakit hindi na lang si Carissa ang
pinakasalan niya kung may relasyon pala sila?
Natigilan siya. “Why?” tanong niya na nakapag painis sa akin.
“I-I just asked.” Sagot ko na hindi sinasalubong ang tingin niya.
Mahirap bang sagutin kung sino ang babaeg yon?
“Carissa is a very important person to me.”
“Halata nga.” Inis na bulong ko.
“Saying something Samantha?”
Binitawan ko ang hawak kong kubyertos na lumikha ng ingay. Samantha. Nasaan na ang
wife? Kapag nababanggit ang pangalan Carissa ay nakakalimutan niya ng ako ang asawa
niya. Naiinis ako.
Tumayo ako. “Nawalan ako ng ganang kumain.” Sabi ko bago ko siya nilagpasan.
Dumiretso ako sa labas ng bahay at pumunta sa may Falls. Naupo ako sa may batuhan
at tinignan ang pagbagsak ng tubig sa batis.
Damn Tres for making me jealous. Carissa! Carissa my face! Letse siya!
***
Nakalabas na ng kusina si Samantha ngunit nanatili ako sa kinauupuan ko. Two years
ago I saw her in my company waiting patiently for his Dad. She had a sparkling
eyes, pointed nose and a sultry lips. I don’t know how long did I stare at her.
Hindi siya nakakasawang titigan. I want to come near her and kiss her inviting
lips.
And damn me for having a boner for a sixteen years old girl. That time I swear to
make her mine. I ask someone to watch over her. I know everything about her. Her
likes and dislikes. She loves to eat that’s why I study hard to cook and baked. She
loves music that’s why I study music.
She’s my obsession, my sweetheart, my love.
When I had the opportunity to have her I grab it immediately without thinking what
will be the effect on her. I am foolish to think that she will love me back when we
live together.
Tanga nga siguro ako dahil iniisip kong mamahalin niya ako. I bought her from her
parents. I use my money to be with her and God knows how much I curse my self when
I saw her cry with that reality. I really want to court her but I can’t wait for
too long.
And Damn! It was a punishment to have her in my room. Asleep in my bed for our
first night. The thing between my thigh is very hard. Just the sight of her in my
bed makes me grow hard.
When I removed her clothes, I try very hard to control my self from touching her
more, even though its killing me. She has this natural effect on me that only her
can do without trying very hard.
I am a devil when it comes to business but not with my love. But when he called me
devil I want to believed in her. Demonyo lang ang makakagawa ng ginawa ko sa kanya.
I deceived them. I use my money and power to have her. And she had all the rights
to call me Devil.
Nailing ako bago tumayo. Having an eighteen year old wife is amazing but it was
also like having a stubborn child. Hindi ko masundan ang mood niya. She’s
submissive sometimes but often sarcastic. Para akong nag alaga ng ten years old na
anak.
Nakita ko siyang nakaupo sa may batuhan sa gilid ng falls. Hindi ko muna siya
nilapitan at pinagsawa ko ang mata ko sa kabuuan niya. Such a young, innocent lady.
I smiled when I remember what happen last night.
“What are you doing here?” Tanong ko ng makalapit ako sa kanya.
“Ah!” Dahil sa gulat kaya mabilis siyang napatayo at naapakan ang parting may
lumot.
Mabilis kong hinapit ang bewang niya upang hindi siya matumba ngunit nahila niya
ako kaya sabay kaming natumba sa may tubig.
“Bakit ba nanggugulat ka?!” angil niya sa akin ng makabawi siya. Hanggang bewang
lang ang tubig pero bumagsak kami kaya pareho kaming basa sa buong katawan.
“I didn’t mean to.” Sagot ko habang inihilamos ang kamay ko sa mukha ko.
Hindi niya ako sinagot at sa halip ay sinamaan niya ako ng tingin bago naglakad
palayo sa akin.
“Samantha may problema ba tayo?” tanong ko ngunit hindi niya ako pinansin. I don’t
have much patience pero mula ng pakasalan ko siya ay hindi ko alam kung saan ko
nakukuha lahat ng pasensyang meron ako ngayon.
“Samantha! I am talking to you.” Wika ko kasabay ng paghila ko sa braso niya kaya

napasubsob siya sa dibdib ko.
“Ano ba! Samantha-hin mo ang mukha mo! Letse ka!” sigaw niya sa akin kaya nagulat
ako. Pilit niyang binawi ang braso niya ngunit hindi ko iyon binitawan.
What did I do this time?
“Ano bang problema?” mahinahong tanong ko.
“Itanong mo sa palaka! Bitiwan mo nga ako!”
“No! Not until you tell me what’s the problem is!”
Hinapit ko siya sa bewang at mas lalo kong inilapit ang katawan ko sa kanya.
***
Nanlaki ang mga mata ko ng mas lalo akong hapitin ni Tres at dalhin sa ilalim ng
bumabagsak na tubig.
“T-Tres!” sigaw ko sa kanya ng bigla niyang halikan ang leeg ko.
His hands is making its way ‘down there’. I held my breath when he reach my flesh.
Bumibilis ang tibok ng puso ko at nag uumpisa na naman akong mawala sa sarili ko.
“T-Tres.” A soft moan escape my mouth.

“What is your problem young lady? Bakit ba lagi kang nagwawalk out?” tanong niya sa
pagitan ng paghalik sa akin.
“Oh my gosh Tres!” he inserted one finger in my flesh that makes my body arched.
His another hand is freely making a circular motion in my breast.
“Answer me wife.” Bulong niya sa tenga ko at marahan pa iyong kinagat.
“T-Tres stop.” Pigil ko sa kanya sa natitirang katinuan sa isip ko.
“Answer me wife. What is the problem?” tanong niya na hindi pinansin ang pagtutol
ko. He continue pleasuring me and God I feel my knees weakened.
“I-I am m-mad. I-I h-heard y-you…. Y-You called s-someone ‘H-Honey’.”

Wala sa loob na amin ko sa pagitan ng ungol. Ramdam ko ang lamig na dulot ng tubig
na bumabagsak sa katawan naming ngunit hindi iyon sapat upang pawiin ang init na
nagsisimula ng tumupok sa amin.
“Are you jealous?” muli niyang tanong ngunit hindi ako sumagot.
He lowered his mouth in my breast and suck it while cupping the other one.
“I am asking wife.” He said seductively.
“T-Tres… Oh my gosh T-Tres!” I cried in pleasure when he inserted another finger on

my flesh.
“Are you jealous?” ulit niya sa tanong niya.
Lahat ng Kontrol ko sa sarili ko ay nawala. Unti-Unti akong tinutupok ng init ng

katawan. Hindi ako makapag isip ng maayos.
“Y-Yes I-Iam.” Pag amin ko ngunit mabilis din akong nahimasmasan ng tumigil si
Tres. He was looking at me. Hindi ko mabasa ang mukha niya.
Para akong binuhusan ng yelo dahil sa nangyari. I just admitted that I am fucking
jealous.
Chapter 9
“Y-Yes I-Iam.” Pag amin ko ngunit mabilis din akong nahimasmasan ng tumigil si
Tres. He was looking at me. Hindi ko mabasa ang mukha niya.
Para akong binuhusan ng yelo dahil sa nangyari. I just admitted that I am fucking
jealous.
Mabilis kong iniiwas ang tingin ko sa kanya at lumayo.
“You’re jealous wife?” muling tanong niya habang nakangiti. Kita sa mga mata niya
ang tuwa at galak kaya lalo akong nainis. He is making fun of me. Pinagtatawanan
niya ang nararamdaman ko kaya mas lalong umusbong ang galit sa dibdib ko.
“S-Stop making fun of me! H-HHindi nakakatuwa!” angil ko sa kanya bago siya
talikuran.
“Wife you’re really jealous right?” ulit niya pa matapos akong hilahin muli pabalik
sa kanya. Lahat ng inis ko ay unti unting kumawala. Bakit kailanngan niya pang
pagtawanan ang nararamdaman ko? Can’t he be a little more sensitive with my
feelings?
“Stop it! H-Hindi ako nagseselos! You seduce me kaya nasabi ko iyon! Pinilit mo
akong sabihin yon!” sigaw ko sa kanya habang nagpupumiglas sa hawak niya. I wont
let him make fun of me.
Binitiwan naman niya ako at nawala ang ngiti sa mukha niya. Lahat ng emosyong
nakita ko kanina ay unti-unting naglaho at napalitan ng galit.
“Damn you Samantha!”
“No! Damn you Tres! You seduce me! You’re a ruthless devil! Lahat ay gagawin mo
para makuha mo ang gusto mo! Wala kang pakialam kung sa paanong paraan, that makes
you a devil! And I really hate you for that! I hate you for locking me in this
Island! And I hate you more for claiming my innocence! For seducing me! I hate
you!” sigaw ko sa kanya na bahagya pang hiningal. Ramdam ko ang pag agos ng luha sa
pisngi ko ngunit humalo iyon sa tubig na nagmumula sa fall kaya hindi halata.
Tumataas baba ang dibdib ko dala ng galit.
Mas lalong nagdilim ang mukha ni Tres. “I want to strangle your neck right now
Samantha.” mapanganib na wika niya. “I seduce you but your body wants more. Alam
kong gusto mo rin ang mga ginawa natin. You can lie to me but your body is saying
different things. You can hate me for all you want but mark this on your brain.
YOU. ARE. MINE. Lahat ng gagawin ko sayo at sa katawan mo ay karapatan ko. I
already bought you.” patuloy niya na inilapit pa ang bibig sa may tenga ko. “You
are worth of millions. Millions Samantha kaya wala kang karapatang tumanggi sa
akin.” sabi niya bago kagatin ang tenga ko.
“D-Damn you T-Tres! Gawin mo kung anong gusto mo pero lalaban ako sa bawat gawin mo
sa akin! You cannot have me easily!” matatag ang boses na sagot ko at pilit na
inalis ang pagdududa sa mismong sinabi ko.
Bigla siyang tumawa. Isang sarkastikong tawa. “ Fight back wife. Pero hanggang
saan? Your body wants me too.” he said then cupped one of my breast. I bit my lips.
I tried to suppress my moan but the he make his way to my flesh. Lahat ng kontrol
ko ay nawala at lumabas ang isang ungol sa bibig ko.
“T-Tresss.”
He chuckled. “See? Your body say’s it all.” aniya bago ako lagpasan at iwanan ng
sarkastikong ngiti.
Damn it! I am so embarrassed. Totoo ang sinasabi niya, lahat ng ginagawa niya ay
sumasangayon ang katawan ko. Tinatraydor ako ng katawan ko and Damn Tres for
knowing it! And damn me for letting him!
Naiwan ako sa gitna ng Falls. I tried to calm myself. Hinayaan kong bumuhos sa
katawan ko ang malamig na tubig na nanggagaling sa falls.
Bumalik sa isipan ko ang sinabi ni Tres kanina at mapait na napangiti. Kasabay

niyon ay ang tuloy-tuloy na pag agos ng luha sa mga mata ko.
‘I seduce you but your body wants more. Alam kong gusto mo rin ang mga ginawa
natin. You can lie to me but your body is saying different things. You can hate me
for all you want but mark this on your brain. YOU. ARE. MINE. Lahat ng gagawin ko
sayo at sa katawan mo ay karapatan ko. I already bought you.’
“Y-Yes y-you already bought me T-Tres…….and I d-didn’t expect na pati ang puso ko
ay mapapasayo….. And the reality hurts…… N-Nandito l-lang ako d-dahil bibnili mo
ako, nothing more nothing less….Y-You j-just make it m-more decent in m-marrying me
but the p-purpose is s-still the s-same. Y-You w-want me as your b-bed warmer… A-
And shame on me for being in love with you!” bulong ko sa pagitan ng paghikbi.
Hindi ko alam kung ilang minuto akong nasa falls. Nang makaramdam ako ng lamig ay
umahon na ako. Dumaan ako sa kusina para sana hindi ako makita ni T-Tres ngunit
mabilis din akong natigilan ng makita ko siya doon. Nakaupo siya sa may bar
counter. Nakapagpalit na siya ng damit at may hawak na gitara.


This is the second time I heard him sing. At kagaya ng unang beses ay namangha ako
sa boses niya. It was the same song.

You make room
If you love someone
Nainlove na ba siya? Baka kaya niya kinakanta iyon ay dahil nagmahal na siya. Maybe
it was Carissa. Maybe he’s afraid to lose Carissa. Sa kaisipang iyon ay para pang
tinarakan ng kutsilyo ang puso ko. Masakit.

And you still look perfect as days go by

Mabilis akong tumalikod at pumunta sa likod ng bahay bago niya pa ako makita.
Nilalamig ako pero mas lamang ang sakit na nararamdaman ko. Huminga ako ng malalim
at pinunasan ang butil ng luha na kumawala sa mata ko.
“Why are you still here? Umakyat ka na para maligo.” boses ni Tres ang pumukaw sa
akin. Mahinahon ngunit wala ng kahit anong emosyong nakapaloob doon.
Bumuntong hininga ako at hinarap ko siya. Nakatingin lang ang walang emosyon
niyang mata sa akin. I cant read any emotion. Umiwas ako ng tingin sa kanya
at akmang lalagpasan siya ng hawakan niya ang braso ko upang pigilan.
“After you change your clothes kumain ka na. Aalis ako. Pupunta ako sa bayan dahil
paubos na ang grocery natin. Baka gabihin na ako.” malamig na wika niya bago ako
binitawan.
His coldness hurts me more. Hindi ako nagpakita ng kahit katiting na emosyon sa
kanya at mabilis siyang nilagpasan. Pumunta ako sa kwarto at dumiretso sa banyo.
Halos kalahating oras akong nakababad sa bathtub bago ako umahon. Nagbihis lang ako
at lumabas ng kwarto.
I think Tres already went out. Wala ng tao sa kusina at maging sa sala at sa guest
room. Napabuntong hininga ako. Nilibot ko ang paningin ko sa buong bahay. I am
bored at ayoko ng lumabas ng bahay.
Inabala ko ang sarili ko sa pagtingin sa buong kabahayan. Malaki ang bahay na ito
nina Tres at ngayon ko lang naisipang ilibot ang sarili ko sa buong kabahayan.
Bukod sa painting ng mga magulang ni Tres ay may mga pictures din na nakadisplay
doon na hindi ko na inabalang tignan noong unang beses na tapak ko dito.
“I think I have more reason to check it now. I am bored.” bulong ko. Lumapit ako sa
istante. May mga pictures doon pero ang nakakuha ng atensyon ko ay ang picture ng
tatlong lalaki. Hindi sila nalalayo sa edad ni Tres.
Kinuha ko iyon at tinignan. Pare-pareho silang naka-suit at wala ding ngiti sa mga
labi nila. Magkakamukha sila kaya nasisiguro kong kapatid sila ni Tres. Siya ang
nasa gitna habang ang dalawang lalaki ay nasa magkabilang gilid niya.
“Ang gwapo mo pero mas gwapo ka kung ngingiti ka.” bulong ko bago iyon ibinalik sa
dati nitong pwesto. Akmang aalis na ako sa harap ng istante ng mapansin ko ang isa
pang picture. It was Tres and a girl. Palagay ko ay may ilang taon na rin mula ng
makunan ang larawan na iyon. Maputi ang babae at matangkad. She has a very pretty
smile. May dimples sa magkabila niyang pisngi at ang buhok niya ay kulay brown.
Bilugin ang mata niya at ang tangos ng ilong niya.
Kinuha ko ang frame at mas tinitigan pa iyon. Parang may bumundol sa dibdib ko sa
pangalang pumasok sa utak ko. “Carissa?”
Magkaakbay sila at nakatingin si Tres sa babae habang ang babae naman ay nakatingin
sa camera. It was a very romantic photo. At kahit sinong titingin ay makikita kung
gaano ka gentle ang tingin ni Tres sa babae. And damn this! I am jealous again. It
was just a picture pero makikita doon kung paano tignan ni Tres ang babae.
Siya ba ang babaeng ito? Si Carissa ba ito?
****
A/N
Hi! Please vote and comment if you like this chapter. And sana follow na din haha .
thank you. See you on the next chapter ߘͰߘ. Kamsahamnida.
Chapter 10
Napatingin ako sa relong pambisig na suot ko. Alas syete na ng gabi ngunit wala pa
rin si Tres. Kanina pa siya umalis kaya dapat ngayon ay nandito na siya.
Matapos kong igala ang sarili ko sa buong kabahayan ay nagpasaya akong

magluto.Hindi pa ako kumakain dahil hinihintay ko siya. Gusto ko siyang makasabay
kumain. At ngayon ay nandito pa rin ako sa labas at hinihintay si Tres.
Nagpalakad-lakad ako sa harap ng bahay at mahigit isang oras na akong nandito

ngunit hindi pa rin siya dumadating. Kinakabahan na ako. Hindi naman siguro niya
ako iniwang mag isa dito hindi ba? Baka nainis na siya sa akin kaya iniwan na lang
niya ako dito.
Naupo ako sa hagdang bato sa harap ng bahay at nagpangalumbaba. Sa totoo lang ay

binubundol na ako ng takot dahil mag isa lang ako sa buong isla.
Paano kung may masamang tao ang mapadpad dito? Paano kung pasukin ang bahay?
Napailing ako.
‫آ‬No Samantha. Don’t think anything.” bulong ko sa sarili ko upang kumalma ang
sistema ko. Ilang sandali pa akong nakapangalumbaba nang makarinig ako ng mumunting
kaluskos.
Mabilis akong napatayo at napatingin sa may halamanan. “S-Sino yan?” natatakkot na

tanong ko habang umaatras.
Walang sumagot ngunit patuloy ang pagkaluskos. Binundol ako ng kaba at takot.
Mabilis kong pinulot ang bato na nasa paanan ko.
“S-Sino sabi yan e!” sigaw ko habang hawak sa kamay ko ang bato. Na tila handang
ibato iyon sa oras na makakita ng kalaban.
Nang wala pa ring sumagot ay mabilis kong binato ang parte ng halamanan kung saan
ko narinig ang kaluskos.
“Damn!” dinig kong bulong ng pamilyar na tinig.
Napakunot ang noo ko. Hindi ako pwedeng magkamali si Tres yon.
“T-Tres?!” sigaw ko at mabilis na lumapit doon.
Unti-unti ay lumakad siya palabas ng halaman. May hawak siyang grocery bag ngunit
hindi iyon ang nakaagaw sa atensyon ko kundi sa dumudugo niyang noo!
“Oh my Gosh!” mabilis kong nilapitan si Tres at tinignan ang noo niya.
“What the hell are you doing lady?!” galit na wika niya pagkatapos ibaba ang
grocery bag. Hinawakan niya ang noo niya at napailing.
“A-Akala ko masamang tao na k-kasi kanina pa may k-kumakaluskos diyan.” nauutal na

paliwanag ko at puno ng pagaalala na hinawakan ang noo niya ngunit umiwas siya.
“Tss.”
Nasaktan ako sa ginawa niya ngunit hindi ko iyon ipinahalata.”A-Ano bang ginagawa
mo d-diyan?”
“Kadarating ko lang ng batuhin mo ako.” may halong inis na wika niya.
“A-Ano yung naririnig kong kumakaluskos?”
“Hangin lang siguro yon.” aniya na mabilis akong nilagpasan. Hawak niya sa kabilang
kamay niya ang grocery bag habang ang isa naman ay pinupunasan ang dugong tumutulo
sa mukha niya.
Nakokonsensya ako. Akala ko kasi ay kung ano na. Hindi ko naman alam na matatamaan
siya.
Mabilis ko siyang sinundan papasok. Nasa may sink na siya ng abutan ko. Naghilamos
siya ng mukha ngunit mukhang hindi maampat ang pagdugo ng noo niya.
“Damn it!” sigaw niya pagkatapos patayin ang gripo.
Pumikit siya at huminga ng malalim bago ako lagpasan.
“T-Tres.” tawag ko sa kanya habang sinusundan siya.
“What?”
“S-Sorry. Hindi ko sinasadya.” wika ko habang pigil pigil ang luhang gustong
kumawala sa mga mata ko.
Tinignan niya ako ng matagal bago sumagot.
“Its fine.” tipid niyang wika bago ako muling lagpasan. Mabilis akong kumilos at
kinuha ang first aid kit na nasa cabinet. Mas gusto kong sigawan niya ako at
sisihin pero ang tahimik niya. Wala siyang sinasabi kaya mas lalo akong
nakukunsensya at kinakabahan.
“G-Gamutin natin ang sugat mo.” sabi ko. Lumapit ako sa kanya. Nakaupo siya sa may
sofa at nakapikit na nakasandal sa sandalan.
“Wag ka ng mag abala.” sagot niya sa malamig na tinig kaya mas lalo akong nasaktan.
“P-Please let me. Nakokonsensya ako…. I’m sorry. Hindi ko naman sinasadya.” umpisa
ko habang nililinis ang dugo na tumutulo sa mukha niya. Hindi siya sumagot at hindi
niya rin ako pinigilan. “N-Natatakot ako kanina kasi …. ako lang mag isa…”
pinigilan ko ang hikbi ko habang siya ay nanatiling nakapikit. “A-Akala ko I-iniwan
mo na ako dito. A-Akala ko ay hindi mo na ako babalikan kasi nagagalit ka sa akin.”
Suminghot ako.
Nilinis ko ang sugat niya at pagkatapos ay naglagay ako ng betadine sa bulak at

dinampian ang sugat niya. Hindi naman kalakihan iyon pero nag aalalala ako dahil
matagal bago naampat ang pagdurugo ng sugat niya. Kinakabahan ako dahil baka
nagkaroon siya ng concussion.
“N-Natakot ako sa kaluskos na narinig ko kanina. Akala ko ay kung sino na k-

kasi..k-kasi walang sumasagot ng tanungin ko kung sino yon.” paputol-putol na wika
ko. “I’m sorry.. Hindi ko talaga sina-” napatigil ako sa pagsasalita ng pigilin
niya ang braso ko at magmulat ng mata.
“Can you please stop saying sorry.” seryosong wika niya kaya napalunok ako.
Pinunasan niya ang bakas ng luha na nasa mukha ko at hinawakan ang magkabilang
pisngi ko.
“The damage has been done and your sorry doesn’t change anything.” aniya kaya para
bang nanikip ang dibdib ko. Nasaktan ako sa sinabi niya. Mabilis akong napayuko
ngunit tinaas niya ang mukha ko. Halos magdikit ang mukha namin at ramdam ko ang
malakas na tibok ng puso ko. “Saying sorry doesn’t change anything but your action
does. Ang ginagawa mo ngayon na paggamot sa akin ay sapat na.” wika niya. Lahat ng
sakit sa dibdib ko ay biglang nawala. Hindi ko maipalaiwang ang galak na namuo sa
dibdib ko dahil sa sinabi niya. Lumakas ang tambol ng puso ko at hindi ko napigilan
ang sarili ko.
Mabilis kong iniyakap ang braso ko sa kanya at umiyak. “N-Natakot talaga ako
kanina.” humihikbing wika ko. Ramdam ko ang paghaplos niya sa likod ko at ang
ginagawa niyang paghalik sa buhok ko.
“Hindi ko alam na aabutin ako ng ganitong oras. Pinuntahan ko pa kasi ang anak ni
Manang Flor dahil kakapanganak lang nito at nagkaroon daw ng komplikasyon sa
kalusugan ng mag ina.” paliwanag niya.
Hindi ako sumagot at mas lalo kong hinigpitan ang yakap ko sa kanya.
“I don’t want to say Sorry because I hate that word. But ever since I met you, I
learn how to say Sorry. Before I just believe that action is better than words. It
was one word against a thousand actions that I can do for you. Pero binago mo ang
paniniwala ko. I learned how to say sorry. But right now I don’t want to hear that
word from you. I just want you to prove it using action.” patuloy niya.
Napalunok ako. Lumayo ako sa kanya at tinitigan siya sa mata. Ang daming emosyong
nakapaloob sa mga mata niya. Lust and excitement. Iyon ang dalawang emosyon namas
nangingibabaw sa mata niya. Muli akong napalunok.
Dahan dahan kong inilapit ang mukha ko sa kanya at hinalikan siya. Gumanti siya ng
halik sa akin. Malalim at mapaghanap. His hands is making its own way. Cupping and
caressing. Touching and pleasuring every parts of my body.
‘I am sorry Tres. I already fell in love with you and I will do everything to have
your heart.’
*Please leave your vote and comment below. And also please follow me. ߘ.
Dedicated to JeremyYoushouldknow thank you for patiently waiting for the

update.
Chapter 11
Nagising ako sa mahinang tapik sa pisngi ko. Unti-unti ay minulat ko ang mata ko.
There I saw Tres. Nakaupo siya sa gilid ng kama at mukhang bagong ligo.
‫آ‬Good Afternoon wife.” wika niya na marahang sinuklay ang buhok ko gamit ang daliri
niya.
“A-Afternoon?” malat ang boses na tanong ko.

“Yes. Ala una na ng hapon.” aniya bago tumayo.
Namilog ang mga mata ko at napabalikwas ng bangon sa sinabi niya ngunit mabilis
ding natigilan ng mapansin kong hubad pa ako kaya lumitaw ang dibdib ko na
ikinapula ng mukha ko. I saw lust flickered in his eyes, kaya mabilis kong hinablot
ang kumot at itinaas iyon hanggang dibdib ko.
“B-Bakit hindi mo ako ginising?” tanong ko sa kanya upang pagtakpan ang pamumula ng
pisngi ko.
“I want you to rest. Alam ko naman na napagod ka kagabi.” sagot niya. Nakita ko ang
pagsungaw ng saya at amusement sa mga mata niya kaya mas lalo akong namula.
We did it again yesterday. Hindi lang isang beses. We did it in every corner of the
house. Sikat na ang araw ng tigilan niya ako kaya naman oras na rin akong nagising.
“Bakit pala ganyan ang suot mo? Saka kamusta na ang sugat mo?” takang tanong ko
upang malayo ang usapan sa nangyari kagabi. Its awkward. Kapag naaalala ko iyon ay
hindi ko maiwasang hindi mamula.
Nakasuot siya ng formal attire. Kulay blue ang long sleeve na suot niya sa ilalim
ng black suit. Lumapit siya sa cabinet at may kinuha doon bago sumagot sa akin. Ang
sugat naman niya at natatakpan ng buhok niya kaya hindi ko masyadong makita.
“Okay na ako." Aniya na bahagyang hinaplos ang noo bago nagpatuloy. "And by the way
we will go to Manila. I need to attend an important meeting at isa pa may susunduin
ako.”aniya na lumapit sa may kama at naupo.
“Susunduin? So dito mag iisytay ang susunduin mo?”
“Yes. She’s a visitor. A very important person.” sagot niya na may halong kislap
ang mga mata kaya hindi ko maiwasang hindi manibugho. Iniiwas ko ang paningin ko sa
kanya.
“P-Pwede bang huwag na lang akong sumama?” tanong ko sa kanya. Nakita ko sa gilid
ng mata ko ang pagkunot ng noo niya.
Ayoko sanang sumama dahil kakainin lang ako ng selos kung kasama pa akong susundo
sa bisita niya. I know si Carissa ang susunduin niya. I overheard them last time.
“You should come. Para mabisita mo din ang parents mo. I know you miss them. At isa
pa ay ayokong maiwan ka ditong mag isa. Mas panatag ako kapag kasama kita.”
Hindi na ako sumagot dahil baka may masabi na naman ako dala ng selos. Pero hindi
rin maalis ang bahagi sa akin na natutuwa dahil sa pag aalala niya.
Akmang tatayo na ako para makaligo ng bigla niyang hawakan ang kamay ko. Takang
tinignan ko siya. “I forgot to give this to you wife.”wika niya na ikinasinghap ko.
Dahan-dahan niyang isinuot sa akin ang singsing na may malaking bato sa

gitna.Nakatingin siya sa akin ng nakangiti.Lumakas ang tibok ng puso ko at tila may
paro-paro na naglalaro sa tiyan ko. “It will symbolize that you’re already mine.
That you’re my property.” possessive na wika niya bago ako hilahin payakap.
Lahat ng kilig na nararamdaman ko ay unti-unting nawala. Ang pagkabog ng dibdib ko

ay napalitan ng sakit. Ang paro-paro sa sikmura ko ay biglang naglaho.
May parte sa akin ang masaya dahil binigyan niya ako ng singsing pero mas lamang
ang parte sa akin na nasasaktan at nalulungkot. He just gave me ring to prove that
I am his property. Para bang lumalabas sa sinasabi niya na simbolo ng singsing na
iyon na kanya ako at binili niya ako.
“Take a shower wife. Anytime ay darating na ang helicopter na susundo sa atin.”

wika niya bago ako binitawan. Mabilis siyang lumabas ng kwarto kaya napabuntong
hininga ako. Tinignan ko ang singsing na nasa daliri ko.
I smiled bitterly.
***
Pagkatapos kong maligo at mag ayos ay lumabas na ako ng kwarto. Nakita ko si Tres
na nasa labas na at may kausap. Mula sa kinatatayuan ko ay kita ko ang helicopter
na nakalapag na. Malakas ang hangin at ang buhangin ay humahalo dito dahil sa pag
ikot ng rotor blade nito.
Napalingon sa akin si Tres at ngumiti kaya naman lumapit ako sa kanya.
“Are you ready?” tanong niya sa akin at hinapit pa ang bewang ko.
“Oo.” sagot ko na bahagya pang ngumiti bago sulyapan ang kausap niya.
“This is Brylle my secretary. Brylle my wife.” pakilala niya sa amin. Tumango ang
lalaki at bahagyang ngumiti.
“Nice to meet you Mrs. Del Fuego.”
“Nice to meet you.” nakangiti ding sagot ko. Halos kasing tangkad ko lang si
Brylle. Payat at may salamin sa mata.
“Let’s go?” tanong ni Tres na ikinalingon ko sa kanya.

“Tara.” nakangiting sagot ko.
Ilang sandali pa ay lulan na kami ng helicopter. Nasa harap si Brylle katabi ang
piloto habang kami ni Tres ay sa likod nila.
May binabasa si Tres kaya naman hindi ko siya inistorbo. Iginala ko na lang ang
paningin ko sa bintana. Hindi ko maiwasang hindi matuwa. Ang ganda ng view.
Mula dito ay kita ko ang Berdeng kapaligaran at ang asul na dagat. It’s refreshing
at hindi ko mapigilang hindi mangiti.
“Are you enjoying the view wife?” tanong ni Tres na mabilis kong nilingon. Hindi ko
napansin na nakatingin na pala siya sa akin.
Mabilis akong tumango. “Super. Ang ganda ng view.”
“Mas maganda ka.” dinig kong wika niya na ikinapula ng tingin ko.
“Talaga?” tanong ko sa kanya ng nakangiti.
“Yes. You’re very beautiful wife.” aniya na mabilis akong hinalikan. Hindi man iyon
nagtagal ng limang segundo ngunit sapat na iyon upang bumilis ang tibok ng puso ko.
“M-May ibang tao.” bulong ko sa kanya at sinubsob ang mukha ko sa dibdib niya sa
hiya ng makita kong nakangiti si Brylle sa amin.
Bigla siyang tumawa at bumaling kay Brylle. “May nakita ka ba Brylle?” tanong niya
sa sekretarya niya kaya mas lalong nag init ang pisngi ko.
“Wala akong nakita Sir.” mabilis na sagot ni Brylle.
“See wife?” aniya na mas niyakap pa ako papunta sa kanya.
Mabilis akong lumayo sa kanya at nakasimangot na tinignan siya. “I am hungry. Hindi

mo ako pinakain.”
“Pinakain kita. Did you forget? Umaga ka na ngang natulog dahil sa kakakai-”
“Tres!” suway ko sa kanya dahil iba ang tinutukoy niyang pagkain. Mas namula ang
pisngi ko habang siya naman ay tumatawa lang.
“I’m just kidding wife. May reservation ako sa restaurant. Well’ have a late
lunch.” aniya na muli akong niyakap kaya napangiti ako.
Hindi nagtagal ay lumapag ang helicopter sa mismong rooftop ng building na pag-

mamay-ari ni Tres. Bumaba kami sa ground floor at bawat makasalubong namin ay
binabati siya pero ni isang beses ay hindi siya gumanti ng bati sa mga empleyado
niya.
“Aren’t you going to greet back your employee?” tanong ko sa kanya.
Hinawakan niya ang kamay ko at pinagsalikop iyon sa daliri niya.

We walk while holding each others hand na talagang nakapagpangiti sa akin.
“Sanay na sila.” sagot niya sa akin kaya napasimangot ako.
“Kaya nagmumukha kang masungit e. Baka isang araw wala ka na palang empleyado dahil
diyan.” biro ko sa kanya.
“Mawala na silang lahat wag lang ikaw.” aniya na kinindatan pa ako.
Pigil ang ngiting pinalo ko ang braso niya. “Bola.” natatawang sagot ko sa kanya.
Tumawa naman siya ngunit hindi na sumagot. Bola lang ba talaga kaya yon?
Pagdating namin sa lobby ay pinakuha niya ang sasakyan niya. Habang naghihintay ay
inilibot ko ang paningin sa buong paligid. Para kasing pamilyar ito sa akin.
“I've been here.” wala sa sariling wika ko.
“Saying something wife?”
“Nanggaling na ako dito. Two years ago.” nakangiting ko ko habang nakatingin sa

kanya. “Hinihintay ko si Daddy dito. Naalala ko kasi asikasong-asikaso ako noon ng
mga empleyado dito. Alam mo bang lagi akong tinatanong ng isang empleyado dati kung
ano ang gusto at kailangan ko? Binigyan pa nila ako ng chocolate at saka cupcakes.
Sabi ko nga noon kapag nakatapos ako mag-aapply ako dito. Kasi may libreng
cupcakes.” natatawang wika ko ng maalala ko ang nangyari two years ago.
Dito sa mismong lobby. Hinihintay ko si Daddy habang nakaupo ako sa sofa ng

nilapitan ako ng isang empleyado. They ask me what I need. Binigyan pa nila ako ng
cupcakes. Nagtaka ako noong una pero nawala din iyon dahil naisip ko na baka
accommodating lang talaga ang management at ang mga empleyado. And now thinking
about it again ay muli na naman akong nagtaka. Why would they accommodate a sixteen
year old girl na nakikiupo lang sa lobby nila.
“May mga pa special offer ba ang company mo noon?” natatawang wika ko.
Nagkibit balikat siya at ngumiti. “Baka nakita nila na ikaw ang magiging future
wife ko kaya inasikaso ka talaga. Ayaw nilang matanggalan ng trabaho.” biro niya
kaya natawa din ako.
Nang dumating ang sasakyan niya ay mabilis kaming lumulan doon at nagtungo sa
restaurant kung saan siya nagbook ng reservation.
Five star hotel ito at mukhang pang mayaman talaga.
“This way Mr. Del Fuego.” sabi ng waitress na sumalubong sa amin.
Magkahawak kamay parin kaming naglalakad ng pareho kaming mapahinto.
“Tres!”
*Thank you sa pahihintay ng update. Vote, comment and be a fan ߘͰߘ.*
Chapter 12
‫آ‬Tres!” tawag ng isang babae na palapit sa amin. Nakasuot siya ng kulay pulang
Dress na umabot lamang sa kalahati ng binti niya. Matangkad, maputi at may mahaba
at kulot na buhok. She’s beautiful. Lalo pa siyang kapansin-pansin dahil sa pag
indayog ng balakang niya habang palapit sa amin.
“Margaret.” nakangiting wika ni Tres nang tuluyang makalapit sa amin ang babae.
Ngumiti ng matamis ang babae at hinalikan sa pisngi si Tres na nakapagpanibugho sa

akin.
“I didn’t expect to see you here. Akala ko ay nasa Isla ka at nagpapakatandang

binata! I know you hate the city!” biro niya na binuntutan ng malamusikang tawa.
The woman is undeniably gorgeous. Sa bawat galaw niya ay naroon ang finesse and
gracefulness. Maamo ang mukha niya at sexy.
Tumawa din si Tres bago nagsalita. “Indeed but right now I need to attend some
urgent meeting. And susunduin ko si Carissa.”
“Oh Carissa?! Kailan pa siya nakabalik?” tanong ni Margaret na puno ng kasabikan sa

mukha.
Palihim akong napaismid dahil mukhang nakalimutan na ako ni Tres pero ang Carissa
na iyon ay hindi.
“The other Day. Magbabakasyon siya sa Isla.”
“Oh really? That’s nice! Alam ko naman na namiss niyo ang isa’t-isa. Ang sweet niyo
kaya dati. Kung hindi nga lang kay A-”
Umismid ako na ikinaputol ng sasabihin ni Margaret at mapatingin sa akin. Mukhang

ngayon niya lang ako napansin kaya nainis ako. Kanina pa ako dito pero ngayon lang
ako tinignan?! At isa pa itong Tres na ito na nakalimutan pa akong ipakilala!
“Who is she?” tanong ni Margaret na puno ng pagtataka.
Tumingin si Tres sa akin at nginitian ako. “She’s Samantha. She’s my wife.”

pakilala niya sa akin kaya medyo nagulat pa ako.
He introduced me as his wife?
‘Ano ba dapat? Alangan namang Yaya diba?’ bulong ng kabilang bahagi ng isip ko.
“Oh!” napahawak sa bibig na wika ni Margaret. “She’s Samantha?! I didn’t know na

ganito pala siya kaganda!” nakangiting wika ni Margaret ng makabawi siya kaya
napakunot noo ako.
Sa pananalita niya ay mukhang kilala niya ako. Umiling na lang ako dahil imposible
yon.
“Hi. I am Samantha, wife of Tres.” taas noong wika ko ng hindi ngumingiti. Why
should I smile? Naghaharutan sila sa harap ko at hindi ako natutuwa.
I heard Tres chuckle kaya naman nilingon ko siya at sinamaan ng tingin.
“Hello Samantha! Its nice to Finally meet you. I am Margaret Lopez. Pinsan ko yang
si Tres!” wika niya kaya namilog ang mga mata ko na kanina ay naniningkit sa inis.
Lahat ng pagmamaldita ko ay nawala at napalitan ng gulat.
“Pinsan?!” bulalas ko. Akala ko ay isa siya sa mga babae ni Tres.
Tumango naman ang dalawa kaya napahiya ako. “Her Mother and My mother are sibling.”
paliwanang ni Tres.
Mabilis akong napayuko. I should have ask first pero kasalanan ito ni Tres dahil
hindi niya agad sinabi. And I am rude earlier. “I-I’m sorry I-I didn’t know na
pinsan ka niya.” hingi ko ng paumanhin na parehong ikinatawa ng dalawa.
“Its alright.” nakangiting wika ni Margaret bago ako nilapitan at halikan sa

pisngi. “You look good together.” nakangiting wika niya pagkatapos.
“We’re going to eat, come and join us.” aya ni Tres kay Samantha ngunit umiling ang
babae.
“Maybe next time. I am going to meet someone.” aniya na muling tumingin sa akin.
“Nice meeting you again Samantha. Enjoy your date.” aniya sa amin bago tuluyang
umalis.
Naiinis na tinignan ko si Tres ng makaalis si Margaret. “Bakit hindi mo sinabing

pinsan mo siya!”
“Hindi mo naman tinanong.” aniya na natatawa.
“Given na yon! You should have told me! Nakakahiya!”

“Its alright wife. Mabait yon. Wag ka kasing selos ng selos!” aniya na iginiya
akong muli sa mesa namin.
“Letse!” angil ko sa kanya na ikinatawa niya lalo bago nagpagiya papunta sa mesa
namin.
Pagdating namin sa mesa ay mabilis ding naiserve ang pagkain namin. Masyado akong
gutom kaya hindi ko muna pinansin si Tres. Nakafocus ang atensyon ko sa pagkain.
Malapit na kaming matapos ng tumunog ang Cellphone niya.
Kumunot ang noo niya bago sinagot ang tawag.
“Alas.” umpisa niya. “WHAT?! Damn you Alas! Saan mo naman dadalhin si Carissa?!…….
Damn you asshole!……. Kapag may nangyaring masama kay Carissa ay hindi kita
mapapatawad!….. Let me talk to her then!…….Hello? Carissa? What did he do to you?
….. Damn it! Nasaan ba kayo? Pupuntahan kita…”
Nabitawan ko ang hawak kong kubyertos na lumikha ng tunog kaya napatingin si Tres
sa akin. Pinigilan ko ang pagdaloy ng emosyon sa sa mata ko. Sino ba talaga si
Carissa? Gaano ba siya kaimportante para magalit ng ganito si Tres sa kausap niya?
Tumingin si Tres sa akin bago tinapos ang tawag. “Are you done?” may pagmamadaling
wika niya.
“S-Sino yon?” tanong ko sa kanya.
“An Asshole.” sagot niya na kuyom ang kamao. Iniiwas ko ang tinigin ko sa kanya at
huminga ng malalim. Para bang sinasakal ang puso ko.
“Wife, I just need to go somewhere. I’ll drop you at your parents house.” aniya na
nagsimula ng tumayo ngunit nanatili akong nakaupo. Pilit kong pinapakalma ang
sarili ko. Jealousy is eating me slowly at lahat ng matinong kaisipan sa utak ko ay
unti-unting kinakain.
“Wife.” tawag niyang muli. Inangat ko ang tingin ko sa kanya.
“You can go. Uuwi akong mag isa.” malamig na tugon ko.
“I’ll drop you to your parents house.” matigas na wika niya at hindi na ako
binigyan ng pagkakataong tumutol dahil tumalikod na siya.
Muli akong huminga ng malalim at pinigilan ang pagpatak ng luha ko. Walang kibong
sumunod na lang ako sa kanya. Parang nawala lahat ng lakas ko at hindi ko na kayang
makipagtalo pa.
Pagdating namin sa sasakyan niya ay mabilis niyang pinaandar iyon. Bumilis ang
tibok ng puso ko sa bilis ng pagmamaneho niya.
“T-Tres slow down!” sigaw ko sa kanya na napakapit pa sa sariling upuan ko.
Huminga naman siya ng malalim at bahagyang lumingon sa akin bago binagalan ng konti
ang pagpatakbo niya.
Ganoon siguro talaga ka-importante sa kanya ang Carissa na iyon! Masyado siyang
nagmamadali para makita ito! Pati kaligtasan namin ay kaya niyang isakripisyo!
Pagdating namin sa bahay ay akmang lalabas na ako ng hindi siya kinakausap ngunit
hinawakan niya ang braso ko. Tinignan ko lang siya.
May kinuha siya sa Dashboard ng kotse niya at inabot sa akin iyon. Mabilis na
kumunot ang noo ko ng makita ang Cellphone ko. Nakalimutan ko na ito dahil sa dami
ng nangyari. Hindi ko alam na nasa kanya pala yon.
Kinuha ko iyon at mabilis na binawi ang braso ko ngunit mas hinigpitan niya ang
kapit. “I’ll see you la-”
“Papasok na ako.” putol ko sa sasabihin niya at malakas na binawi ang braso ko at
malakas na isinara ang pinto ng kotse niya.
‘Kahit wag ka ng bumalik!’
Hindi ko na siya hinintay na makaalis at mabilis na pumasok sa loob ng bahay.
“Ma’am Samantha!” gulat na wika ng kasambahay ng makita ako.

Huminga ako ng malalim at pilit na ngumiti. “Hello Ising. Nandyan ba sina Daddy?”
tanong ko sa kanya.
“Ay opo!opo! Halikana Ma’am at paniguradong matutuwa sila Sir dahil sobra na niya
kayong namimiss.” madaldal na wika ng katulong na naunang pumasok.
Pagtapak ko ng bahay ay muling bumalik ang ala-ala ko sa bahay namin. How I miss
our house.
“Samantha!” gulat na gulat na wika ni Mommy na nasa puno ng hagdan at mabilis na

bumaba papunta sa akin.
“Mommy!” hindi maitago ang tuwang wika ko at sinalubong siya ng yakap.
“Anak! Miss na miss ka namin!” naiiyak na wika niya kaya nagaya ako.
“I miss you too Mommy!” sagot ko. “Nasaan ang Daddy?” wika ko pagkakalas ko sa
pagkakayap niya.
“Nasa library. Mula ng umalis ka ay lagi siya doon at tinititigan ang picture mo.
Miss na miss ka ng Daddy mo.” malungkot na wika niya kaya mapait akong napangiti.
“I miss him too Mommy.” mabilis na nangilid ang luha sa mga mata ko.
Pinagsisihan ko ang mga sinabi ko sa kanya nang huling beses ko siyang nakausap.
He’s a good father to me. Lahat ng gusto at luho ko ay pinaburan niya. At kahit
kailan ay hindi niya ako pinabayaan. And right now I realize what kind of daughter
I am. Hindi ko siya inintindi at bigla akong nagalit.
“Puntahan mo na siya. Magluluto ako ng paborito mong pagkain para sabay sabay
tayong maghapunan.” puno ng kasabikang wika ni Mommy kaya tumango ako.
Mabilis kong tinungo ang library at kumatok ng tatlong beses. Pinihit ko ang pinto
at doon ay nakita ko siyang nakatingin sa picture namin. I smiled then enter the
room.
“Daddy.” tawag pansin ko sa kanya. Mukhang nagulat naman siya ngunit mabilis na
nakabawi. Tumayo siya at mabilis na lumapit sa akin.
“Samantha? Ikaw ba talaga yan anak?” naluluhang wika niya na tila ba hindi
makapaniwala kaya tumango ako.
“I miss you Daddy. I-I’m sorry. I-I already regret the things I have said before.”
umiiyak na wika ko habang yakap siya.
Yumugyog ang balikat niya kaya alam kong umiiyak siya. “N-No Sam. Ako ang may
kasalanan ng lahat and I deserve that. I’m sorry. Naging mahina ako at pati ikaw ay
nadamay sa kagaguhan ko.”
Lumayo ako sa kanya at ngumiti. “I understand you now Daddy. Alam kong ginawa mo
lang ang bagay na iyon dahil iniisip mo kami ni Mommy. At first I am Mad dahil
pakiramdam ko binenta mo ako but I realize that things happen for a reason.” wika
ko at huminga ng malalim.
Kumunot ang noo niya at tumingin sa mga mata ko. “Do you love him?” bigla niyang
tanong kaya naiiwas ko ang tingin ko sa kanya. Napalunok ako.
“You love him.” pahayag niya kaya napayuko ako.
“I-It wasn’t my plan to fall in love with him. He was rude sometimes but caring.
He’s sarcastic but then gentle. He’s a Devil but then I was wrong because he has a
heart.. Kasi kung devil, kung wala nga siyang puso ay hindi siya mag aalala sa
akin. Hindi niya ako pagpapasensyahan sa mga tantrums ko.” wika ko at tumawa ng
mapait ng maalala ko ang pinagsamahan namin sa isla.
Muli akong niyakap ni Daddy and this time kumalma ang buong sistema ko. Ramdam ko
ang pamamasa ng mga pisngi ko sa hindi ko mapigilang luha.
“I understand hija.” wika niya at marahang hinaplos ang buhok ko. “Alam mo ba noong
sinabi niyang ikaw ang gusto niyang kapalit sa utang ko ay galit na galit ako.”
huminga siya ng malalim. “I want to punch him hard para magising siya sa kahibangan
niya. But then I saw something to his eyes. Mabilis lang iyon ngunit alam ko kung
ano yon. He like you even before you met him.” patuloy niya kaya mabilis akong
kumalas sa kanya at gulat na tinignan siya.
“W-What are you saying D-Dad?”
“Hindi kita ipagkakatiwala sa kanya kung alam kong wala siyang pagtingin sa iyo.
Ikaw ang kayamanan ko anak kaya kahit mawala ang lahat sa atin ay hindi kita
ipagpapalit. But then nakita ko sa mata niya na gusto ka niya. That’s why I gamble
your freedom and pray hard that it will be a successful relationship between the
two of you.” paliwanag niya sa akin.
May parte na gustong maniwala sa sinabi niya ngunit meron din sa akin ang ayaw
maniwala. Kung gusto niya ako bakit ganoon ang reaksyon niya mabanggit lang ang
Carissa na iyon? Bakit ganon na lang ang pag-aalala niya sa babaeng yon?
*Please vote and comment. Be a fan ߘͰߘ.*
Dedicated to NanetDizon thank you for reading and voting. Really appreciate
it ߘ‫ذ‬.
Chapter 13
Mabilis ang patakbo ko ng sasakyan habang kunot noong nakatingin sa klasada.

Napahigpit ang hawak ko sa manibela at nanginginig ako sa galit.
ʢDamn you Alas! Kapag may nangyaring masama kay Carissa ay mananagot ka sa akin!”
bulong ko.
Hindi ko alam kung nasaan sila dahil pinatay ni Alas ang Cellphone kanina.
Hindi ko maiwasang hindi balikan ang pinag-usapan namin kanina sa cellphone.
*FLASHBACK*
“Alas.” bungad ko sa kanya.
“Hey Dear Brother. Nasabi ni Carissa na susunduin mo daw siya sa hotel ngayon. No
need dahil kasama ko na siya ngayon.”
“WHAT?! Damn you Alas! Saan mo naman dadalhin si Carissa?!” Puno ng inis na wika ko
sa kanya. Narinig ko ang pagtawa niya at nasisiguro kong nakangisi na ang lokong
ito sa sandaling ito.
“Chill bro! Wala naman akong gagawin sa kanya. You know how I feel about her.”
Kinabahan ako. I know Alas. His obsession toward Carissa is too much at kinakabahan
ako sa kalokohang maiisip na naman niya.
“Damn you asshole! Kapag may nangyaring masama kay Carissa ay hindi kita
mapapatawad!” kuyom ang kamaong wika ko.
Alas is my brother. He is Ace Del Fuego ngunit ang tawag sa kanya ay Alas. He has a
twin. It was Vandos Del fuego. Mas matanda ng isang minuto si Dos kay Alas. They
are twin pero magkaiba ang ugali nila.
Alas is kinda playful habang si Dos naman ay seryoso lagi. Napailing ako dahil muli
kong naalala ang kalokohan ni Alas kay Carissa noon.
Carissa is our childhood friend. Para ko na siyang nakakabatang kapatid dahil sa

amin siya lumaki. Katiwala sa Isla ang mga magulang niya at noong namatay ang mga
ito sa aksidente ay kami na ang kumupkop sa kanya. Close kaming dalawa dahil ako at
si Dos ang tagapagtanggol niya kapag inaaway siya ni Alas.
Pero nagbago ang lahat ng magdalaga siya. Doon na nagsimulang magabago ang
pakikitungo ni Alas sa kanya. He was obsess with Carissa kaya naman ang ginawa ng
magulang namin ay pinadala si Carissa sa ibang bansa. And now after five years ay
nagbalik na siya at nasisiguro kong guguluhin na naman siya ni Alas.
“Don’t worry bro iingatan ko siya.” aniya na tumawa pa kaya napailing ako.
“Let me talk to her then!” I just wanna make sure na okay lang si Carissa. I know
hindi siya nagkusang sumama kay Alas.
“Wait.”
Ilang sandaling tahimik ang linya hanggang marinig ko ang impit na hikbi.
“Hello? Carissa? What did he do to you?”tanong ko ng marinig ko siyang umiiyak.

Hindi kaagad siya nakapagsalita kaya naman kinabahan ako lalo. I was about to ask
again ng marinig ko ang boses niya sa kabilang linya.
“K-Kuya. I want too go h-home.” bumilis ang tibok ng puso ko. What did A-Alas do to
make Carissa cry?
“Damn it!” wala sa loob na bulalas ko. “Nasaan ba kayo?Pupuntahan kita…”

Narinig ko ang pagbagsak ng kubyertos kaya napatingin ako kay Samantha. Damn she’s
mad again. Sa isip ko ay napailing na lang ako.
Hindi ko na narinig ang boses ni Carissa at ang sumunod kong narinig ay si Alas.
“Bye Brother.”
I curse Alas in my mind!
**End of Flashback**
At ngayon ay papunta ako sa bahay ni Alas dito sa Maynila. I even sacrifice the
'time to be with my wife dahil sa kabaliwan niya.
Muli kong naalala ang ekspresyon ng mukha ni Samantha. I know she’s mad and
jealous.
May parte sa akin na natutuwa dahil nagseselos siya dahil ibig sabihin lang non ay
may nararamdaman siya sa akin. Pero may parte din ang natatakot. Ayokong nagagalit
siya sa akin at mas lalong ayoko ng hindi niya ako pinapansin. Mas masakit yon.
Kinuha ko ag Cellphone ko sa may dashboard at kinonek doon ang wireless earphone

para tawagan ko siya.
I have her phone for the last few days. Sadyang tinago ko iyon upang hindi niya
matawagan ang kaibigan niyang lalaki. Josh. I think that’s his name. Well kahit
sinong lalaki pa yan ay ayokong kausap niya. I am territorial. Ang akin ay akin
lang. I am not savage like Alas but not too gentle.
Napakunot noo ako ng hindi ko mareach ang Cellphone niya. Line busy. Tsk.
‘Who the hell is she talking to?’
Wala pa man ay naiinis na ako sa selos. And God! Gusto ko ng bumalik sa bahay nila
kung hindi lang importante ang sadya ko.
Inalis ko sa tenga ko ang earphone at pabato iyong inilagay sa dashboard.
Ilang sandali pa ay nakarating na ako sa bahay ni Alas. Nakabukas ang gate kaya
dire-diretso na akong pumasok.
“ALAS!” sigaw ko na tila kulog sa lakas.
Ilang beses akong sumigaw ng isang katulong ang lumabas. “Nasaan na si Alas?” kunot
noong tanong ko sa nabiglang katulong.
“Sir noong isang araw pa po hindi umuuwi si Sir Alas.” wika ng katulong kaya nainis
ako.
“Alam mo ba kung saan siya nagpunta? May sinabi ba siya sayo?” sunod-sunod na
tanong ko.
“Nako Sir wala po. Pero noong huling uwi niya ay kumuha lang siya ng mga damit at
umalis na din.”
Marahas akong bumuntong hininga at walang ano-ano ay tinalikuran siya.
‘Damn You Alas!’
Inis na hinampas ko ang manibela ng sasakyan bago ako nagmaneho pabalik sa Hotel
kung saan Nagcheck in si Carissa.
“Excuse me?” Agaw pansin ko sa receptionist. Ngumiti naman siya ng malawak sa akin
at sumagot.
“Yes Sir?”
“I am looking for Carissa Dela Cruz. Nakapagcheck out na ba siya?”
“Carissa Dela Cruz. Let me just go ahead and check.” wika niya at ilang sandali pa
ay tinignan niya ang computer.
“Mel nagcheck out na yon noong isang araw. Si Sir Alas ang nagcheck out. Ako kasi
ang nandito nung umalis sila. Nagmamadali nga e.” wika ng katabi ng babaeng kausap
ko kanina kaya mabilis na kumunot ang noo ko.
“Si Alas ang nagcheck out?” ulit ko.
“Yes Sir. Kapatid niyo po si Sir Alas hindi ba?” tanong ng babaeng nagbigay ng
impormasyon.
Hindi ko siya sinagot at inis na lumabas ng hotel. Damn it! Masyado na bang
okyupado ni Samantha ang utak ko at nakalimutan kong pagmamay-ari ni Alas ang hotel
na ito? Dapat ay una palang hindi ko na pinayagang magcheck in si Carissa sa kahit
anong hotel! Damn it!
****
ILANG sandali lang kaming nag usap ni Daddy bago ako pumanhik sa kwarto ko para
magpahinga. Walang pang ilang minuto ay tumunog ang Cellphone ko at napangiti ako
ng makitang pangalan ni Josh ang rumehistro.
“Hello?”
“Thank God Sumagot ka din!” OA na wika ni Josh kaya napailing ako.
“How are you?” tanong ko na naupo sa kama.
“I’m good. Ikaw ang dapat kong tanungin? How are you? Ano ang nangyari sa gabi ng
Party mo? Hindi ka na bumalik.” puno ng pag-aalalang wika niya.
“It’s a long story.” wika ko. “But to make it short I am already married.” patuloy
ko na ikinasinghap niya sa kabilang linya.
“Its not a good joke Brat.” seryosong wika niya kaya natawa ako.
“And who said I am joking?” ganting tanong ko.
Ilang sandali siyang walang kibo ngunit nagsalita din naman.
“How?”
“Lets just say that it was an arrange marriage.” wika ko at palihim na bumuntong
hininga.
“Arrange marriage? Uso pa pala yan ngayon.”
“Hindi yan nawawala sa uso.”
“You didn’t invite us. Alam mo bang nagtatampo si Dianne sayo? We tried to call you
everyday pero walang sumasagot.” puno ng hinanakit na wika niya kaya napangiti ako
ng mapait.
“Ngayon ko lang nakuha ang Phone ko. Sa dami ng nangyari ay ngayon ko lang
naalala.” sagot ko at kinagat ang pang ibabang labi ko. Paano ko sasabihin na
walang kasal na naganap?
“You didn’t invite us.” ulit niya kaya kunway naubo ako.
“Hahaha. It was so sudden kaya -”
“You’re lying. Noong gabi ng birthday mo he said he’s your husband. So care to tell
me the truth brat?”
He really knows me. Napabuntong hininga na lang ako at kinwento ko sa kanya kung
paanong nagyari iyon. Pagkatapos kong magkwento ay hindi siya kaagad nagsalita.
“Do you like him?” tanong niya matapos ang ilang sandali. Natigilan naman ako.
“Am I that obvious at kahit hindi mo ako nakikita ay alam mo ang nararamdaman ko?”
biro ko sa kanya.
“Pra na kitang nakakabatang kapatid. We grow together at alam ko kung kailan mo

gusto ang isang lalaki o hindi." Sabi niya kaya hindi ko napigilang hindi mangiti.
" You know I am always here. Kami ni Dianne. If you need our help we are more than
willing.” patuloy niya kaya napangiti ako lalo.
“Aye Aye Brother!” sagot ko at sumaludo pa kahit hindi nya nakikita. Narinig kong
tumawa siya. Ilang sandali pa ay nagpaalam na siya pero hinabilin niyang tawagan ko
si Dianne mamaya.
Huminga ako ng malalim at nahiga sa kama. It was obvious that I love Tres pero si
Tres kaya ay napapansin iyon? Is he aware that I love him? Baka aware siya pero
hindi niya magagawang suklian dahil may Carissa na siya?

Dedicated to queenylagmay. Thank you for reading ☺.
Chapter 14
Gabi na ngunit wala pa rin si Tres. Ayoko siyang hintayin ngunit nagkukusa ang puso
at isip ko na hintayin siya. Sabi niya ay babalikan niya ako pero anong oras na ay
wala pa rin siya.
Nakaharap na kami ngayon sa hapag kainan ngunit nilalaro ko lang ang pagkain ko
gamit ang tinidor.
“Don’t you like the food Sam?” tanong ni Mommy kaya mabilis akong napatingin sa
kanila.
“N-No.” mabilis na sagot ko kasabay ng pag iling. “I like the food.. Paborito ko to
e. May iniisip lang ako.” sagot ko na napangiti pa dahil lahat ng nasa hapag kainan
ay mga paborito ko. Ngunit hindi ko maiwasang hindi malungkot. Thinking that Tres
is with another Girl, wants me scream in anger. Gabi na ngunit wala pa rin siya.
“Where is Tres by the way?” tanong ni Daddy kaya namilog ang mga mata ko ngunit
mabilis ding nakabawi.
“Oo nga nasaan ba ang asawa mo? Nakalimutan ko ng itanong kanina. Hinatid ka ba
niya dito?” Mommy.
Tumango ako. “H-He need to attend an emergency meeting. Hinatid muna niya ako bago
dumiretso sa company pero sabi niya ay babalik siya.” sagot ko ng hindi
sinasalubong ang tingin nila.
Hindi naman ako nagsinungaling dahil totoong kailangan umattend ni Tres sa meeting
hindi ko nga lang alam kung umattend pa ba siya. Iyon ang dahilan niya kung bakit
kami pumunta dito sa maynila. Ayoko naman sabihin na wala siya ngayon dito dahil
nag-aalala siya sa Carissa NIYA.
Baka maguilty lang si Daddy kung malalaman niyang ibang babae ang dahilan kung
bakit wala si Tres dito.
Hindi na sila sumagot kaya nagpatuloy kami sa pagkain.Natapos ang hapunan ay hindi
dumating si Tres. Ganon na lang ang inis ko dahil hindi niya tinupad ang sinabi
niya kanina. Nasa kwarto na ako at nakapaghimalamos na ngunit wala pa ring Tres na
dumadating.
Hindi ko alam kung anong oras na akong nakatulog. Nagising na lang ako sa pagkatok
sa labas ng kwarto ko.
Pupungas-pungas akong tumayo at tinignan kung sino ang nasa labas. “Mommy?” kunot
noong wika ko ng makita na siya ang nasa labas ng pinto.
“Good morning hija. Nandyan na ang asawa mo. Bumaba ka na ng makakain na tayo.” si
Mommy na nakangiti sa labas ng pinto.
Biglang kumabog ang dbdib ko. Nandyan na si Tres? Tila nagising ang katawang lupa
ko sa sinabi ni Mommy.
Mabilis akong tumakbo patungo sa Cr at mabilisang naligo. Pagbaba ko ng Dining area

ay nadoon na nga si Tres kasama si Mommy at Daddy. Mabilis kong hinamig ang sarili
ko at hindi nagpahalata na excited akong makita siya.
“Good Morning Dad, Mom.” Hindi ko siya nilingon bagkus ay lumapit lang ako kay
Daddy at hinalikan siya sa pisngi gayon na rin kay Mommy. I miss him but I’m mad.
Siguro naman may karapatan akong magalit?
Umupo ako sa tabi ni Tres ng hindi tumitingin sa kanya. “Goodmorning wife. Where’s
my morning kiss?” bulong niya sa akin ngunit hindi ko siya pinansin. Magdusa siya.
Sabi niya ay babalikan niya ako kahapon. He’s a liar!
“Kamusta ka na hijo?” tanong ni Mommy sa kanya kaya nalipat ang atensyon niya sa
Mommy ko.
Nagsimula na akong kumain gayon din sila.
“I’m good Mrs. Valdez.” pormal na wika ni Tres. Kita ko sa gilid ng mga mata ko na
bahagya niya pang sinulyapan si Daddy.
“I think it will be better if you will call us Mom and Dad.” sagot ni Mommy na
sumulyap pa kay Daddy.
Nakita kong tinanguan ni Dad si Tres kaya lihim akong napangiti.
“Are you going home today?” tanong ni Dad kaya bumaling ang paningin ko kay Tres.
Hindi ko pa siya natanong kung uuwi na ba kami ngayon.
Tumikhim muna siya at tinignan ako bago sumagot. “Not yet Dad. I think we will be
staying here in Manila for a few more days. May inaaskiaso pa ako.” aniya kaya
kumunot ang noo ko.
Gusto kong itanong kung ano ang inaasikaso niya ngunit nanahimik na lang ako. I am
still mad at him! Kaya bahala siya! I won’t talk to him. Pabor din naman sa akin na
dito muna kami. I miss my parents.
Natapos ang agahan ng hindi ako nagsasalita. Dad talk to me pero puro tango at
iling lang ang sagot ko.
Pagkatapos kumain ay pumunta ako sa garden at kagaya ng dati ay ako na ang nagdilig
ng halaman. Ngunit wala pa akong kinse minutos doon ay dumating si Tres.
“Bakit hindi mo ako kinakausap?” tanong niya. Hindi ko siya sinagot at patuloy lang
ako sa pagdidilig ng mga bulaklak. Do I need to answer his question? He should
know.
“Wife?” hindi ko siya pinansin at tila walang narinig. Patuloy lang ako sa
pagdidilig.
“Samantha.” No response.
“Mrs. Del Fuego.” Inis na tumalikod ako sa kanya at binitawan ang hose. I was about
to leave when he hugged me from behind. Nagulat ako.
Bumilis ang tibok ng puso ko at nagsimula na namang magrambulan ang mga laman loob
ko. Sa isang yakap mula sa kanya ay parang natunaw ang pagtatampo ko. Kahit ata
pigilin ko ang puso ko ay hindi ko magagawa dahil kusa siyang tumitibok ng mabilis
kapag nasa malapit si Tres.
There are days

Nagsimula siyang kumanta sa mahinang boses. His lips were touching my ears. At
nagbibigay iyon ng hindi maipaliwanag na pakiramdam sa akin. There was an
electrifying feeling that runs in my skin.
Pinatong niya ang baba niya sa balikat ko at hinigpitan ang yakap sa sa akin.

I can’t suppress the smile that form in my lips. Hindi ko man aminin ngunit kitang-
kita sa mukha ko ang kilig at saya. Gusto kong humarap sa kanya at sabihing okay na
pero pinipigilan ako ng pride ko.
Lumayo siya sa akin at hinarap ako sa kanya. Idinikit niya ang noo niya sa noo ko
at nagpatuloy sa pagkanta. I bit my lips and diverted my gaze. I can feel his eyes.
They are staring at me.
All my life
Ilang sandali na siyang tapos kumanta ngunit ganon pa rin ang ayos namin. Sinubukan
kong lumayo sa kanya ngunit humigpit ang hawak niya sa bewang ko.
“Aren’t you going to talk to me wife?” bulong niya kaya tumama ang mainit niyang
hininga sa mukha ko. Gusto kong pumikit at namnamin ang kakaibang pakiramdam na
dulot ng hininga niyang tumatama sa mukha ngunit mariin kong pinigilan ang sarili
ko.
Iniiwas ko ang tingin ko sa mata niya dahil anytime ay bibigay na ako.
“Wife. I’m sorry.” aniyang muli bago ako tuluyang yakapin. “Kung anoman ang nagawa
ko, sorry.” sabi niya pa kaya mabilis na kumunot ang noo ko. Itinulak ko siya at
sinamaan ng tingin. Lahat ng inis ko ay naipon sa ulo ko.
“Hindi mo alam kung anong ginawa mo?!” sigaw ko sa kanya. Naiinis ako. How can he
forgot what he promised me yesterday?!
Sa pagkakataong ito ay siya naman ang kumunot ang noo. “N-No I don’t know.” walang
ideyang sagot niya kaya hinampas ko siya.
“Gago ka ba! Bakit hindi mo alam?!” sigaw ko na ikinagulat niya at maging ako ay
nagulat sa sinabi ko ngunit hindi ako nagpahalata.
“What? Did you cussed at me?” hindi makapaniwalang tanong niya at napailing.
Kinagat ko ang labi ko. “Wife?” aniya.
“Ikaw kasi! May kasalanan ka sa akin pero hindi mo alam! You apologize without
knowing the reason why I am mad! Hindi ba importante sayo ang iisipin ko? You were
just apologizing to make us okay pero hindi mo naman alam ang rason! You just
apologize pero hindi sincere! Para sabihin ko sayo nagagalit ako sayo kasi hindi mo
tinupad ang pangako mo! Ang sabi mo babalikan mo ako kahapon! Naghintay ako pero ni
anino mo wala akong nakita tapos sasabihin mo hindi mo alam kung bakit hindi kita
kinakausa-”
Nakulong sa bibig ko ang lahat ng gusto kong sabihin ng bigla niyang angkinin ang
labi ko. He’s kissing me torridly. He bit and suck my lower lips. Then a few
seconds his tongue was already playing with mine. Lahat ng pagtutol ko ay nawala at
unti-unting natupok. Gumanti ako ng halik sa kanya at ipinulupot ko ang kamay ko sa
batok niya.
After a few minutes he release my lips and smile at me. “Sweet lips.” aniya kaya
namula ako. Nanlisik ang mga mata ko at dinuro siya.
“Hindi ko pa rin nakakalimutan ang atraso mo sa akin!” angil ko sa kanya at lumayo

ng konti.
“That’s why I’m sorry. I came here around 3 am pero patay na lahat ng ilaw kaya
nagstay ako sa sasakyan ko. Im sorry wife.”
Para namang nakonsensya ako sa paliwanang niya. He stayed in his Car for hours.
Hindi komportable na matulog sa sasakyan. Sa laki niyang tao ay baka nangawit lang
siya.
“If you want you can look at the CCTV ca-”
“B-Bakit kasi alas tres ka ng nakarating dito?! Dapat tumawag ka pa rin! May
cellphone ka hindi mo naman ginagamit?!” mahina ngunit paangil na wika ko.
Kasalanan ko bang late na siyang umuwi? He should come home early. “Parang
kasalanan ko pa na natulog ka sa sasakyan mo!”
“Something came that’s why. At hindi kita sinisisi.” tipid na sagot niya na halata
namang ayaw pag usapan kung anong nangyari sa lakad niya kahapon.
Lihim na lang akong napabuntong hininga. I shouldn’t think anything. I should trust
him. Iyan ang tinitibok ng puso ko pero iba ang sinasabi ng isip ko.
Napailing ako. I am overthinking again.
"Am I forgiven?" Tanong niya. Napataas ang kilay ko at hinampas pa siya ng isang
beses.
"Pasalamat ka maganda boses mo!" Kunwari ay angil ko sa kanya. Tumawa naman siya at
hinapit ako sa bewang.
"Boses lang ba? Akala ko napatawad mo na ako dahil sa halik ko."pilyong wika niya
kaya mabilis ko siyang kinurot. Humalakhak siya at pinigil ang braso ko.
"Siya nga pala, wala ka na bang ibang alam na kanta? Yan lagi ang naririnig ko sayo
e." Tanong ko. Maybe it was his favorite song.
"Love someone by Lukas Graham. I love this song. I heard it from a sixteen year old
girl and it keeps ringing in my head." Aniya na tila inalala ang unang beses na
narinig ang kanta.
"Sino yung babae? Huwag mong sabihin nagkagusto ka sa sixteen years old?! Child
abuse ka Manong!" Biro ko sa kanya na tinawanan niya lang.
Lumayo ako sa kanya at kinuha ko ulit ang hose at pinagpatuloy ang pagdidilig
habang si Tres naman ay naupo sa bakal na upuan na nandoon.
“Wife, Do you want to go shopping?” tanong ni Tres matapos ang ilang sandali kaya
bumalik sa kanya ang tingin ko.
“Shopping?”
“Yes. Shopping then date.” nakangising wika niya.
“Ano suhol?” inis kong tanong.
“Hindi suhol to. I just want to date my wife. Hindi pa tayo nakakapag date.” aniya
na kinindatan pa ako.
Binaba ko ang hose at ngumiti sa kanya.
“Pasalamat ka gusto kong magshopping.” sabi ko bago ko siya lagpasan. Narinig ko pa

ang tawa niya kaya napangiti ako.
*Please leave your vote and comment. Pakifollow na din. Thank youߘ*
A/N. Hi thank you for reading my story.͂ Konti na lang at matatapos na natin
ang Devil sweetheart. Next in line will be the second series which is SAVAGE. Story
of Alas and Carissa. Please leave a vote and comment. Paki follow na din thanks. 0
ߘʰߘ.
-Nammmiii
Chapter 15
Kagaya ng sinabi ni Tres ay pumunta kami ng Mall. Nasa isang botique kami ngayon at
kanina pa ako naiinis. Why? Dahil sa mga sales lady na walang ibang ginawa kung
hindi magpacute kay Tres. Ako yung naghahanap ng damit pero tanong sila ng tanong
kay Tres.
ʢSir kung gusto niyo meron pa kaming bagong labas na design. We can show it to
you.”
“Wife? Do you want to have the new design?” baling sa akin ni Tres.
Inirapan ko siya bago ako bumaling sa sales lady. “Excuse me. Hindi bakla ang asawa
ko kaya wag siya ang tanungin mo sa mga design na meron kayo. As far as I am
concern ay ako ang magsusuot ng damit at hindi siya.” Taas kilay na wika ko sa
sales lady. Mukhang napahiya naman siya kaya nagyuko siya ng ulo.
“I-I’m sorry.”
Hindi ko siya pinansin at lumabas ng botique kaya sumunod sa akin si Tres.
“Wife. Hindi ko alam na ganyan ka palang magselos.” nakangising wika niya kaya
hinampas ko siya ng bag ko.
“Hindi ako nagseselos! Naiiinis ako! Ako ang bibili ng damit pero ikaw ng ikaw ang
kinakausap?!”
“I will be the one to pay.”
“But I am the one who will wear those clothes at hindi ikaw! Bakit ikaw ang
tinatanong?!” nagpatuloy ako sa paglalakad. Sumabay siya sa akin at hinapit ang
bewang ko.
“You look even beautiful when you’re angry.” bulong niya sa tenga ko kaya mabilis
ko siyang siniko.
“Wag kang mambola dahil isa ka din! You are enjoying talking to that lady!”
“No I’m not.” tanggi niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.
“Nag eenjoy ka! Pangiti-ngiti ka pa habang kausap siya!”
“Hindi naman pwedeng sumimangot ako hindi ba? Mabait naman yung sales lady at ang
sama ko naman kung susungitan ko siya.” depensa niya pa kaya lalong naningkit ang
mga mata ko.
“Magsama kayo pareho kayong mabait!” sarkastikong sagot ko sa kanya.

"Pero ikaw ang gusto kong kasama." Nakangiting wika niya.
"Hoy! Mr. Del Fuego huwag mo akong idaan sa paganyan ganyan mo dahil mas lalo akong
naiinis sayo!"
Tumawa naman siya at hinarap din ako. "Honest lang ako Mrs. Del fuego. Ikaw ang
gusto kong kasama."
"Letche ka! Wag mo akong idadaan sa bola mo at baka batukan kita diyan!" Inis na
nagpatuloy ako sa paglalakad.
"Ang brutal mo naman Misis. Para kang bipolar. Gusto mo pa ata akong gawing
battered husband." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya at nameywang sa harap
niya.
"Hoy Mr. Del fuego! Kung bipolar ako bakit mo ako pinakasalan? Dapat naghanap ka ng
babaeng walang mood swings! Good luck sayo kung makahanap ka!"
"Kontento na ako sayo. Pero bakit nga ba kita pinakasalan?" Kunway nag iisp na
tanong niya kaya kumunot ang noo ko at tila nag hihintay ng magiging sagot niya. I
am also curious. Bukod sa utang ni Daddy ano pa kaya ang dahilan kung bakit niya
ako pinakasalan. "Wala din akong maisip na dahilan e." Aniya kaya mabilis ko siyang
tinadyakan. Sa dami ng magagandang katangian ko ay wala siyang maisip?
Unbelievable!
"Aray!" Aniya habang hawak ang tuhod.
"Excuse me! Maganda ako, matalino, sexy, mabait lahat ng yan ay pang wife material
kaya wag mong sasabihing wala kang maisip na magandang dahilan kung bakit ako ang
pinakasalan mo!" Angil ko sa kanya.
"Oo alam ko. Masungit ka din madalas, sumpungin, malakas kumain at mahilig mang
hampas. Pero hindi iyon ang dahilan kung bakit kita pinakasalan. I just feel it.
Were destiny." Sabi niya sabay kindat sa akin kaya namula ako.
Ibig sabihin naniniwala siyang destiny kami? He married me because he believed in

destiny?
"Look oh ang cute ng mag asawa."
"Oo nga bagay sila."
"Pero ang gwapo ng lalaki no?"
"True. Ang cute nilang mag away."

Usapan ng mga. College students na malapit sa amin ngunit wala doon ang atensyon
ko. I am still shocked. Overwhelm. He thinks we are destined for each other.
"Wife did you hear that?" Pukaw niya sa akin.
"A-Ang alin?"
"Na gwapo daw ako." Aniya na ngumisi pa sa akin. Inirapan ko siya at nagpatuloy
maglakad. "I'm just kidding. Pero sabi nila bagay daw tayo. I agree with them."
Nakangiting wika niya kaya napangiti din ako.
"Maganda ako abnormal ka. Perfect match." Natatawang wika ko.
Tumawa din siya ng malakas kaya naman napalingon sa kanya ang mga tao. Actually
kanina pa siya tinitignan. Who wouldn’t be? Gwapo, macho, matangkad and he looks
even dashing when he laugh.
Natigil siya sa pagtawa habang nakatingin sa harap namin kaya sinundan ko ang
tingin niya. Namilog ang mga mata ko ng makita si Josh at Dianne.
“Brat!” masayang salubong sa akin ni Josh at niyakap pa ako.
“Josh!” gulat na wika ko. I didn’t expect them to see here.
“We supposed to come to your house ng maisipan ni Dianne na mamili muna ng

ireregalo sa iyo.” nakangiting wika niya ni Josh ng kumalas siya sa akin.
Napalingon ako kay Dianne ngunit nakatingin siya kay Tres kaya palihim kong
sinulyapan ang huli. Sa akin at kay Josh siya nakatingin. And he’s not just
looking. Masama ang tingin niya at kung nakakamatay ang tingin ay baka namatay na
kami ni Josh.
“Gift?” baling ko kay josh.
“Yes. Wedding gift.” aniya na lumapit pa kay Dianne kaya nawala ang tingin niya kay
Tres. Ngumiti siya sa akin at yumakap.
“Congrats Sis. Hindi ko ineexpect na ikakasal ka kaagad. And you didn’t invite us.
Nakakatampo.” aniya kaya pilit akong ngumiti.
“It was so sudden. And by the way my h-husband T-Tres Del Fuego.” pakilala ko kay
Tres na umakbay sa akin. “Tres my friends. Si josh and Dianne.”
Tumango siya kina Josh. “Nice to meet you.” pormal na wika niya.
“Gusto niyo bang kumain? It would be perfect kung sabay sabay na tayong maglunch
since sa inyo naman dapat ang punta namin.” wika ni Dianne na muling tumingin kay
Tres bago ako sulyapan.
“No thanks./Yes of course.” Tres/ ako.
Tumingin ako sa kanya. “Please.” wika ko sa kanya. I miss my friends at wala naman
sigurong masama kung kakain kaming magkakasama.
Bumuntong hininga siya at tumango. “Okay Wife.” Napangiti naman ako at iniyakap ang
kamay ko sa bewang niya kagaya ng pagkakahawak niya sa akin.
Ilang sandali pa ay nasa isang restaurant na kami. Nagsisimula na kaming kumain ng

magbukas ng usapan si Dianne.
“Ilang linggo ka rin nawala. Saan ba kayo galing?” tanong niya na puno ng
kuryosidad.
“Honeymoon.” tipid na sagot ni Tres kaya mabilis na namula ang pisngi ko. Yumuko
ako upang huwag iyong mapansin.
“H-Honeymoon?” ulit ni Dianne na tila nagulat.
“Syempre magha-honeymoon ang bagong kasal. Ano ka ba Dianne.” natatawang wika ni

Josh. Tumingin ako kay Dianne at kita ko na pilit siyang ngumiti. Ngunit hindi iyon
ang nakaagaw ng pansin ko. I am sure nakita ko na nanlisik ang mga mata niya.
Mabilis lang iyon pero sigurado ako sa nakita ko.
Actually kanina pa ako nagtataka kay Dianne. Iba ang kinikilos niya. Hindi ko
matukoy kung anong iba pero may iba talaga. Maybe I am just imagining things dahil
sa tagal ko silang hindi nakita.
“Ah yes.” awkward siyang tumawa. “How are you by the way Sam?”
“I’m good. Kakabalik lang namin kahapon dito sa manila pero babalik din kami sa
Isla.” wika ko bago sumubo.
“Isla?” tanong niya pa habang ang dalawang lalaki ay tahimik na nakikinig lang sa
ammin.
Nilunok ko muna ang nasa bibig ko bago sumagot sa kanya. “Ah yes. Nag-iistay kami
sa Private Island nina Tres.” wika ko at sumubo muli. Tinignan ko si Tres ng
maglagay siya ng pagkain sa plato ko.
“Eat more.”bulong niya sa akin at ngumiti.
“I’m good. Ikaw kumain ka pa din.” sabi ko at nilagyan ko din ng pagkain ang plato
niya. I heard him laugh. Mahina lang iyon ngunit sapat na para marinig naming apat.
“Ang sweet niyo.” wika ni Dianne at ewan ko kung ako lang pro parang may pait sa
tinig niya.
Ngumiti ako.
“We are always sweet to each other.” nakangiting wika ni Tres na sumulyap pa sa
dalawa. Napansin ko si Josh na medyo sumeryoso ang anyo.
“You look good together. Sabi ni Sam ay arrange marriage daw ang nangyari sa inyo
but it doesnt look like that.” nakangiting wika ni Josh na sumulyap pa kay Dianne
na ngayon ay kapansin-pansin ang pananahimik.
“I am captivated by my Beautiful wife. Kahit sino naman siguro ay mahuhulog kung

ganito kaganda ang magiging asawa.” si Tres na hinawakan pa ang kamay ko. Ngumiti
ako at iniiwas ang tingin kay Dianne. I am not comfortable. May nagbago talaga sa
kanya.
Kumunot ang noo ko.“I s there any problem?” tanong ko kay Dianne ng ibagsak niya
ang hawak niyang kubyertos.
Hinawakan ni Josh ang kamay ni Dianne. “Are you okay?” may pag-aalalang wika niya
kay Dianne.
Mabilis niyang inayos ang sarili niya at ngumiti. “I just remember something.
Pinapapunta nga pala ako ni Mommy sa flower shop niya.” mabilis na wika niya bago
tumayo. “I think I need to go.”
Napatayo din si Josh. “I’ll drive you there.” wika niya at hinawakan sa siko si
Dianne. Tumango naman ang huli at muling nagpaalam sa amin. Kunot noo kong sinundan
sila ng tingin. I think something is wrong with them. Ngunit kahit anong isip ko ay
walang mapiga ang utak ko.
“Wife?”
“Ha?” gulat na wika ko ng hawakan ni Tres ang magkabilang pisngi ko.
“Are you okay?” kunot noong tanong niya.

“Ah y-yes.. Yes I am good.” wika ko at tumango.
Tumango naman siya at sinulyapan din ang dinaanan nila Josh.
“Matagal na ba kayong magkaibigan?” Tukoy niya kina Dianne.
Tumango ako bago sumagot. “Yes. Since elementary.” sabi ko kaya tumango siya. Hindi
na siya nagsalita kaya tumahimik na lang din ako.
Dedicated to xhiallexene thank you for reading ☺.
Chapter 16
Pag-uwi namin ay kaagad akong umupo sa sofa habang si Tres naman ay may tatawagan
daw kaya nagpunta siya sa may Garden.
Abala pa rin ako sa pag iisip ng mga ikinikilos ni Dianne. I am bothered with her
actions. May problema kaya siya?
“Hija mabuti at nandito ka na. May nagpadala sayo ng bulaklak.” nakangiting wika ni
Mommy at inabot sa akin ang bungkos ng bulaklak.
Napakunot noo ako. Sino namang magbibigay ng bulaklak sa akin. Hindi kaya si Tres?
Pero magkasama lang kami. He can give me flowers ng hindi nagpapadeliver. May
pagtatakang tinignan ko ang bungkos ng bulaklak.
“Ang sweet naman ng asawa mo at binigyan ka pa ng bulaklak.” nakangiting wika ni

Mommy kaya nginitian ko na lang siya.
Tinignan ko ang bungkos ng bulaklak at tinignan kung may card. Hindi nga ako
nagkamali dahil meron nga.
‘To my Dearest Samantha.’
Enjoy your sweetest moment before I kill you.
Napahawak ako sa bibig ko upang mapigilan ang pagkawala ng isang tili. The heck!
Sino ang magpapadala ng ganito? Bumilis ang tibok ng puso ko. The letter was
written in a bloody red color. At may bakas pa ng dugo!
“Anong nangyari Hija?” tanong ni Mommy na mabilis na lumapit sa akin ngunit tumayo
ako.
Ramdam ko ang pagsunod niya ng tingin sa akin ngunit hindi ko siya sinagot. Mabilis
akong lumabas ng bahay at ilagay sa basurahan ang bulaklak. Ramdam ko ang pananayo
ng balahibo ko at ang pangangatal ng kamay ko.
“What is that?” tanong mula sa likod ko. It was Tres. Hindi ko siya nilingon at
hinawakan ang magkabilang kamay ko. Pilit kong pinapakalma ang sarili ko.
Mula sa likod ko ay lumapit siya sa basurahan at kinuha ang bulaklak na itinapon ko

na.
“Itapon mo na yan!”sigaw ko sa kanya at akmang aagawin ang bulaklak ngunit mabilis

niya iyong itinaas at kinuha ang card. Kita ko kung paano kumunot ang noo niya at
manlisik ang mga mata niya. I heard him a cussed.
“Do you have any idea who sent this to you?” seryoso at kuyom ang kamong wika niya
kaya napayuko ako at umiling.
Kahit anong isip ang gawin ko ay wala akong maisip. Wala akong kaaway at kababalik
lang namin ni Tres kahapon dito. Sino naman ang magpapadala sa akin ng ganito?
Maybe it was a prank. Baka may nananakot lang sa akin. Mga Istambay na walang
magawa sa buhay.
Napalunok ako. “B-Baka hindi para sa akin yan.” pagpapaniwala ko sa sarili ko.
“Tss It was for Samantha. Sino pa bang samantha dito?” tila inis na wika niya bago
inilabas ang phone.
“Brylle. I want you to conduct an investigation. Someone just sent a fucking threat
to my wife!” aniya sa matigas na tinig.
Nasa mata niya ang galit at pag-aalala. Kuyom ang kamao at madillim ang mukha.
Hindi ko alam kung tama ba ang nararamdaman ko ngayon. Lahat ng takot at pangamba
ko ay nawala habang nakatingin sa mukha niya.
Matapos niyang ibinaba ang tawag ay mabilis akong yumakap sa kanya. Ang pangamba sa
dibdib ko ay unti-unting nawala at pakiramdam ko ay ligtas na ligtas ako.
It was just a matter of 0.1 seconds to say that you have already fallen inlove. Sa
loob ng ganon kaikling oras ay malalaman mo ang totoo mong damdamin. Love.
This is love. It was just a matter of seconds to fall in love. A matter of seconds
to confess your love.
“Don’t worry wife. Whoever pulled this trick to you will suffer.” puno ng
paniniguradong wika niya kaya napahinga ako ng malalim.
Kahit hindi sabihin sa akin ni Tres ay ipinaparamdam naman niya na mahal niya ako.
Sa palagay ko ay sapat na iyon. Iyon ang bagay na panghahawakan ko.
“I love you Tres.” bulong ko. Alam kong umabot iyon sa pandinig niya ngunit hindi
siya sumagot. Hindi ko na iyon pinansin at hinigpitan ang yakap ko sa kanya.
Kung mali man ang hinala ko sa nararamdamaan niya sa akin ay hindi ko pagsisisihang
umamin ako. I love him and I’ll take the risk.
***
Nasa kwarto na ako at si Tres naman ay nasa Cr at naliligo. Dapat ay uuwi kami sa
bahay ni Tres dito sa manila ngunit humiling si Daddy na dito na muna kami magstay
ng ilang araw dahil namimiss niya daw ako. Pumayag naman si Tres kaya ngayon ay
nandito kami sa kwarto ko.
Napalunok ako dahil paglabas ni Tres ay nakatapi lang siya ng Twalya sa bewang.
Litaw na litaw ang abs niya na may tumutulo pang tubig pababa.
Mabilis akong tumalikod ng higa at napalunok. Oh damn! Bakit ba ganito kabilis ang
kabog ng dibdib ko? Nagpaulit-ulit sa utak ko ang mukha at ang abs niya.
Feeling ko ay uminit bigla sa kwarto kahit na nakatodo ang aircon.
“Wife.” tawag ni Tres na umupo sa kama. Ramdam ko ang paglapit niya sa akin at ang
paghaplos niya sa braso ko.
“Wife.” ulit niyang bulong sa tenga ko. Damn! He’s teasing me.
Hinalikan niya ang braso ko ng ilang beses bago ako pinihit paharap sa kanya.
Mariin kong ipinikit ang mata ko.
“We did it multiple times but it feels like it was always your first time?” bulong
niya na pumatong sa akin. Iminulat ko ang mata ko at sinalubong ang tingin niya.
“Tres. I…I..”
“Shh. Just relax wife and enjoy.” wika niya bago ako halikan. It was a passionate
kiss. Sucking and biting. He inserted his tongue in my mouth and played with it.
His hands starting to make a cicrular move in my breast. He unbotton by pajama’s

expertly and removed my clothes. I arched my body when his mouth suck my nipples.
“Tressss! Oh!” ungol ko. He is sucking and playing my nipples with his tongue.
Pakiramdam ko anumang oras ay mawawalan ako ng malay.
He inserted his two fingers in my flesh. And damn it feels heaven.
“Faster Tres!” I moaned.
After a swift move I am already naked. He kissed every part of me. From my lips, to
my breast, to my Navel and down there, to my flesh..
All I did is moaned and arched my body. Caressing his body with my hands.
After a few minutes he was already inside me. Thrusting. Faster.Deeper. Until we
reach the climax.
“Je t’aime.” bulong niya. Kahit na antok na antok na ako sa pagod ay pinilit ko pa
ring magsalita..
“Anong ibig sabihin non?” tanong ko sa kanya sa inaantok na tinig. Pumikit ako at
niyakap siya.
“Goodnight.” bulong niya bago ko naramdaman ang hallik niya sa noo ko. Goodnight?
“Je t’aime.” bulong ko din sa kanya bago ako lamunin ng antok ngunit narinig ko pa
ang bahagyang pagtawa niya.
****
“Good morning wife.” nakangiting bungad ni Tres ng magising ako kinabukasan.
Kumunot ang noo ko. “Morning?” tanong ko sa kanya.
Umaga na ba? Feeling ko kasi ay kakapikit palang ng mga mata ko. We did it agin. At
kalahating oras niya lang akong pinagpahinga kaya naman pakiramdam ko ay hindi man
talaga ako natulog.
“Yes Wife.” sagot niya at tumayo kaya umupo ako sa kama.

“How was your sleep?” tanong niya kaya mabilis ko siyang inirapan.
“Bitin!” wika ko sa kanya at kinamot ng bahagya ang leeg ko.
Tumawa naman siya at lumapit sa akin. “Tulog mo ba ang bitin o….” Binitin niya ang
sinasabi niya ngunit alam ko ang tinutukoy niya. Mabilis na namula ang mukha ko at
hinampas siya.
“Maliligo na ako!” wika ko at mabilis na itinakip ang kumot sa katawan ko ngunit

hinila niya iyon kaya napatili ako. “Tres!” sigaw ko ng humantad ang katawan ko sa
paningin niya.
“I already saw everything wife. Not only saw but also taste.” sabi niya na
binuntutan ng mapanuksong tawa kaya napaiwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung
paano ko tatakpan ang kahubaran ko sa harap niya.
“Pervert!” sigaw ko sa kanya upang mapagtakpan ang hiya ko.
Tumawa lang siya at lumait sa akin. Sa sobrang lapit ay parang kahit hangin ay
mahihiyang dumaan. “Do you want me to join you in shower?” he said in a husky
seducctive voice. Unti-unti niyang inilalapit sa akin ang mukha niya.
Napalunok ako. “I-I can manage!” wika ko na mabilis siyang itinulaak at tumakbo
papunta sa banyo.
Damn! He really know how to seduce me! Damn flirt!
Napangiti na lang ako. At wala sa sariling napahawak sa dibdib ko.
*A/N. If you want to be updated for the upcoming stories I suggest to follow me
para kung may news and updates ay mabilis niyong makikita. Thank you. Again vote,
follow and leave a comment. * ☺
A/N [Del Fuego Series: The Devil's...]
Hi guys! Again thank you for reading Devil Sweetheart. I am so greatful sa

mga feedback niyo. Alam ko iilan lang kayo but it makes me happy. Hanggang chapter
25 lang po ang Devil Sweetheart at malapit ko na siyang matapos. I know its not a
perfect story but you are still there patiently waiting for my update.
Sorry for the typo and grammatical errors.
So kung perfect kayo at wala kayong gagawin kung hindi laitin at punain lahat ng
errors ng story then Im sorry to say, its not the right story for you. Basahin mo
nalang kapag na edit na. Minsan may mga rambled words or letters na hindi ko na
napapansin dahil hindi ko naman binabasa ulit. Post lang ako ng post. (But still
thank you for reading.)
Again thank you. And sana sa mga silent readers mag vote din kayo and comment kasi
nakakainspire talaga. Binabasa ko ung mga comment niyo na talaga namang
nakakaoverwhelm.
At sana din ifollow niyo ako para updated kayo sa next stories ng Del Fuego series.
You can also add me in my facebook acc. You can see my acc in my wattpad wall.
Thank you very much until later.
-Nammmiii
Chapter 17
Paglabas ko sa cr ay wala na si Tres sa kwarto. Isang maliit na note sa may side

table na lang ang nadatnan ko.
‘Wife I’ll be waiting for you down stairs.’
Napangiti ako at mabilis na nagbihis. Bago ako lumabas ng kwarto ay inipit ko muna
ang note sa may wallet ko.
Nadatnan ko sa baba si Mommy na kasama si Daddy na nakaupo sa sofa.
“Goodmorning Mom, Dad.” wika ko na kapwa sila hinalikan sa pisngi. “Where is Tres?”
tanong ko sa kanila.
“Why didn’t you tell us?” seryosong tanong ni Daddy sa akin kaya napakunot ang noo
ko.
“About what?” tanong ko pabalik.

“Habang naliligo ka kanina ay may nagpadala ulit ng bulaklak. And this time may
kasama iyong patay na daga! Tres immediately went out para mahabol ang nagdala
niyon dito.” puno ng pag-aalalang wika ni Mommy.
“W-What?!” Hindi makapaniwalang tanong ko.
“You should have told us Samantha! Hindi magandang biro ang ganon! That was a
threat!” sigaw ni Daddy na tumayo pa at hinawakan ang sentido.
“K-Kanina pa ba umalis si Tres?” kinakabahang tanong ko.
“I think ten minutes ago.” wika ni Mommy at lumapit sa akin.
Binundol ako ng kaba. Baka may mangyari sa kanya dahil sa ginawa niya. Mabilis
akong tuamkbo palabas ng bahay. Narinig ko pa ang pagtawag sakin ngunit hindi ko
sila pinansin. I am nervous. Paano kung may mangyari sa kanyang masama? Nagpalingon
lingon ako sa labas ng bahay ngunit wala si Tres doon. Nasaan na ba yon?
Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama kay Tres!
“Anak. Tayo na sa loob. Doon mo na hintayin si Tres.” si Mommy.
“Mommy p-paano k-kapag may nangyaring masama kay Tres dahil dito?” naiiyak na
tanong ko. Hindi pa rin humuhupa ang kaba na nasa dibdib ko. Hanggat hindi ko
nakikita si Tres ay hindi ako mapapanatag.
"He will be fine hija."
"But Mom whoever did this is crazy! Hindi natin masasabi baka kung anong gawin niya
kay Tres!" Histerikal na sagot ko. Kunot na kunot ang noo ko at natatakot ako!
Akmang sasagot pa si Mommy ng marinig ko ang papalapit na sasakyan. It was Tres

car!
Pagkababang-pagkababa niya sa kotse niya ay mabilis akong tumakbo palapit sa kanya.
“Anong nangyari?” mabilis na tanong ko at ininspeksyon pa kung may sugat siya.

“Hindi ka ba nasaktan? Wala bang masakit sayo? Tell me Tres!” natatarantang wika
ko. Hinawakan niya ang magkabilang balikat ko at ngumiti ng bahagya.
“I’m fine wife. You don’t need to worry.” aniya kaya para bang nawala ang bara sa
dibdib ko at nakahinga ako ng maaayos.
“Bakit ba kasi sinundan mo pa yon?! Paano kung may gawin siya sayo? Paano kung
nasaktan ka?!” sigaw ko sa kanya.
“Seeing you worried right now wants me to kiss you. But your mother is here I think
I’ll do it later.” bulong niya habang yakap ako.
Iniyakap ko ang braso ko sa likod niya. “Sobra akong nag-alala. Alam mo ba na para
akong aatakihin sa puso ng marinig kong sinundan mo ang nagpadala ng patay na daga?
Hindi mo alam kung gaano ako natakot. Paano kung masama talagang tao yon at saktan
ka?” sita ko na sumubsob pa sa dibdib niya.
“But I am fine. Hindi ko nga nahabol e. He was riding a motorcycle at nagsuot siya
sa makipot na eskinita kaya hindi ko nagawang ipasok doon ang sasakyan ko. Swerte
niya dahil hindi ko siya nahuli pero malas niya dahil sa susunod sisiguraduhin kong
sa kamay ko ang bagsak niya.” mahabang wika niya bago kinalas ang yakap namin.
“Hayaan mo na ang pulis ang mag imbestiga. Don’t put yourself in danger.”
“Hinde pwede yon dahil ang ‘buhay’ ko ang nasa panganib.” makahulugang wika niya na
nagpakunot ng noo.
Ako ang nasa panganib pero buhay niya ang tinutukoy niya. I don’t get it.
“Do you think I need to buy a motorcycle?” biglang tanong niya kaya nanlisik ang
mga mata ko.
“Don’t you dare Tres!” sigaw ko sa kanya at iniwan siyang tumatawa.
Tss. Buy a motorcycle? Para ano? Para mabilis niyang masundan ang nasa likod ng
lahat ng ito? Never! Baka dahil sa gaagwin niyang pagsunod ay mapahamak pa siya.
***
Sa hapong ding iyon ay dumating si Dianne sa bahay. Nagulat pa ako dahil hindi ko
akalaing dadalaw siya ngayon. Tres went to his office dahil tumawag si Brylle.
“Pasensya na nga pala sa nangyari noong nakaraan. Nasira ko ata ang lunch natin.”
aniya ng madatnan ko siya sa sala.
Ngumiti naman ako at tumabi sa kanya. “Okay lang yon. How are you?” tanong ko sa
kanya.
“Actually nagkaroon kami ng problema ni Mommy kaya naman hindi ako okay ng mga
sandaling iyon. Alam mo naman kung paano kami mag away.” aniya na mapait na
napangiti.
Yes. Her mom is kinda strict. Hindi naman siya ganoon kabait pero wala rin naman
siyang pinakitang masama kapag nasa kanila kami. She was civil and formal.
“Do you mind if I asked? Ano bang pinag-awayan niyo? Maybe I can help.”
Ngumiti siya ng mapait. “Old issues. Unending fights over her bad habits.” aniya na
tila ayaw ng pag usapan iyon. I understand her. Dati pa man ay iyon na ang reklamo
niya sa nanay niya.
Divorced ang mommy at daddy niya. At mula noon ay wala ng ginawa ang mommy niya
kundi magpakalulong sa mga bisyo. Alak, sigarilyo. Kahit na ang business nila ay
unti-unti ng nalulugi dahil napabayaan.
“I see. Would you like to go out? Like the old times.” nakangiting wika ko. Biglang
nagliwanag ang mukha niya at ngumiti.
“Sure. May bagong bukas na Restobar na napuntahan na namin ni Josh. We can go

there.” nakangiting wika niya kaya tumango ako. I think this will be better para
naman makalimot siya ng konti.
“I’ll get my bag then we will go.” sabi ko bago ko siya iwan at mabillis na umakyat
para kunin ang bag ko.
***
“SIR nakuha na namin ang CCTV footage sa subdivision nina Ms. Samantha.” wika ni
Brylle na ngayon ay kakapasok lang ng opisina ko.
“Forward it to me via email brylle.” kunot noong wika ko. I am thinking about what
happen earlier.
Nakita ko ang tattoo sa may bandang binti ng taong nakamotor at alam kong nakita ko
na iyon dati. I just cant remember where. Walang kaaway ang asawa ko at kakabalik
lang namin galing isla kaya wala akong makitang dahil upang magkaroon siya ng
kaaway.
Napatingin ako sa laptop ko ng tumunog iyon. Binuksan ko ang email ko at pinanoon

ang CCTV. Ganon na lang ang pagkuyom ng kamao ko ng makita ang pamilyar na mukha.
Damn it! I should have been aware of that!
Muli kong tinawag si Brylle at pinaimbestigahan sa kanya ang taong nakita ko. I
know there was something fishy the first time I saw this person.
Matapos kong utusan si Brylle ay sinubukan kong tawagan muli si Alas. Isa pa itong
lalaking ito. I am worried with my wife pero nag aalala din ako kay Carissa.
“Hello brother!” mula sa kabilang linya ay wika ni Alas.
“Damn you Alas! Mabuti at sinagot mo ang tawag! Where is Carissa?”
“Chill brother. Sabi ko naman sayo relax ka lang. I wont hurt her okay.” aniya na
tila natatawa sa pagkabahala ko.
“Paano akong makakasiguradong hindi mo siya sasaktan?”
“You know me. I won’t hurt her.” seryosong wika niya kaya natahimik ako. I know he
has something for Carissa even before. Ang pinag-aalala ko lang ay baka matakot si
Carissa sa kanya.
Bumuntong hininga ako. “Do you know where Dos is?” tanong ko sa kanya.
“Bakit ako ang tinatanong mo? Try to call him bro.”
“Hindi kita tatawagan kung sumagot siya sa tawag ko.” inis na wika ko bago muling
sumulyap sa laptop kung saan kitang-kita ko ang pamilyar na mukha.
“Baka nasa operasyon. Alam mo naman yon mahilig sa action.” tumatawang wika niya
kaya napailing ako.
“Gago! Kapag nahanap kita ay malalagot ka sa akin. Isang galos lang ang makita ko
kay Carissa ay ipapadala kita sa giyera sa north korea Alas!” sigaw ko sa kanya na
tinawanan niya lang.
“Not even a scratch bro. Kapag nagalusan siya ay baka magkaroon ng world war four
dahil sa inyo ni Dos. And please don’t tell Dos about us.” aniya bago pinatay ang
tawag.
“Asshole!”
Now I need to think of a plan to catch this dimwit. Kahit gahibla ng buhok ng asawa
ko ang masaling ay hindi ako magdadalawang isip na patayin siya.
*Vote, comment and follow me ߘ.*
-Nammmiii
Dedicated to monadelgado thank you for reading ʰߘ.
Chapter 18
Alas otso na ng gabi ay nadito parin kami ni Dianne dito sa Restobar. She keeps on
complaining about her mother. At ayoko naman siyang iwan basta na lang dito. She
already ordered two shots of tequilla at magkasunod iyong inistraight.
͢Bakit ako lang ang umiinom. You should try too Sam.” aniya sa akin at sumenyas sa
bartender ng dalawa pang baso ng alak kaya napailing ako.
“Hindi ako umiinom Dianne. At saka walang magdadrive sa atin kapag nalasing tayong
pareho.” paliwanag ko sa kanya.
“Isang shot lang Sam. Hindi ka malalasing sa isang shot ng tequilla.” aniya na
binuntutan pa ng tawa.
“I think you’re tipsy. Lets go home Dianne. Hindi ka naman sanay uminom.” wika ko
at tumayo ngunit tinabig niya nag kamay ko kaya bumuhos sa damit ko ang hawak
niyang alak.
“Oh I’m sorry Sam. Im sorry.” wika niya habang pinupunasan ang damit ko. Huminga
ako ng malalim.
Sa tingin ko kasi ay sinadya niyang ibuhos ang alak sa akin. Napailing na lang ako.
Why would she do that? Baka mali lang ako ng tingin.
“Its fine. Hintayin mo ako diyan. I’ll just go to restroom.” wika ko kaya tumango
siya.
Pagdating ko sa restroom ay mabilis kong pinunasan ang alak na tumapon sa akin.

Pagkatapos ay kinuha ko ang cellphone ko pero ganon na lang ang gulat ko ng makita
na ang daming missed call at sa iisang tao lang galing.
Napatalon pa ako sa gulat ng magvibrate iyon. Lumakas na naman ang kabog ng dibdib
ko. Huminga ako ng malalim at sinagot ang tawag. “T-Tres.” bungad ko.
“Where are you?” seryosong wika niya kaya napalunok ako.
Sinabi ko kung nasaan kami ni Dianne at sunod-sunod na mura ang narinig ko. “Fuck!
Wag kayong aalis diyan. Papunta na ako.” mabilis na wika niya bago ibaba ang tawag.
Paglabas ko ng bar ay nakita ko si Josh na kasama na si Dianne. Kailan pa siya

dumating dito? Baka tinawagan siya ni Dianne.
Lumapit ako sa kanila. “Josh.” wika ko. Halatang nagulat siya ng makita ako ngunit
mabilis ding ngumiti.
“Sam. Tinawagan ako ni Dianne at mabuti nalang nasa malapit lang ako.” wika niya na
inalalayan si Dianne na tumayo ng tuwid.
Napatango naman ako. “Buti at dumating ka. Pauwi na rin kami ni Dianne.” sagot ko.
“Okay ka na ba Dianne?” tanong ko sa kanya.
Tumango lang siya at inirapan ako. Inirapan ako?Pinilig ko ang ulo ko. Lasing lang
siya kaya ganon ang kinikilos niya. Pagpapaniwala ko sa sarili ko.
Inalalayan namin siya ni Josh magkabilaan para makalabas ng bar. Pagdating namin sa
labas ay saktong nandoon na rin si Tres. Madilim ang mukha.
“Tres.” wika ko ng lumapit siya sa amin.
“Lets go wife.” aniya nang makalapit sa amin.
“P-Pero..”
“I said lets go.” wika niya ng hindi nagbabago ang anyo.
Tumingin ako kina Josh at Dianne. “Okay lang ba kung mauuna-” napahinto ako sa
pagsasalita ng marahas na bawiin ni Dianne ang braso niya mula sa akin kaya
napaatras ako.
“Dianne!” suway sa kanya ni Josh. Napakunot ang noo ko. Ano bang nangyayari sa
kanya?
“Just leave.” wika ni Dianne na basta-basta na lang akong tinalikuran. Hindi ko

alam kung anong nangyari at bigla na lang siyang nagalit.
“Ako ng bahala sa kanya.” wika ni Josh na apologetic ang tinig. Hindi ko

maintindihan kung anong nangyayari kay Dianne ngunit tumango na lang ako at
nagpahila kay Tres.
Pagdating namin sa sasakyan ay tahimik lang si Tres. Hindi na rin ako nagsalita
dahil okyupado ang isip ko sa ikinikilos ni Dianne. She’s acting weird. Kaninang
kami lang ang magkasama ay okay naman siya.
“Were here.” pukaw ni Tres sa akin kaya napalingon ako sa paligid. Tama siya. Nasa
harap na kami ng bahay. Inalis ko ang seatbelt ko at tumingin sa kanya.
“Hindi ka pa ba papasok?” tanong ko dahil hindi niya inalis ang seatbelt niya.
“Pumasok ka na. I need to do something in the office.” wika niya kaya naman lihim
akong napabuntong hininga.
“Galit ka ba sa akin?” tanong ko.
“May dapat ba akong ikagalit?”
“Dahil ba hindi ko nasagot kaagad ang tawag mo? Nag-alala ka ba?” nakangiting
tanong ko.
“Tss. Sinong asawa ang magpapaparty kung hindi sumasagot ang asawa niya sa tawag.
Hindi ko alam kung nasaan ka?” angil niya na nakakunot noo sa akin kaya mas lalo
akong nangiti.
Lumapit ako sa kanya at ini-stretch ang noo niya gamit ang dalawang diliri ko.
“Huwag kang kumunot noo lalo kang nagmumukhang matanda.” biro ko sa kanya ngunit
mas lalo lang nagdilim ang mukha niya.
“I am just twenty eight years old lady.” depensa niya.
“Oo nga. Sampung taon ang tanda mo sa akin.” nakangiting wika ko.
“Tss. You don’t have to mention our age gap. Bumaba ka na.”
"Its a fact. Sinasabi ko lang ang totoo."
"I know it. Hindi mo na kailangan ipaalala." Walang emosyong wika niya kaya mas
lalo akong nangiti.
"Akala ko nakalimutan mo e. Siyempre bata ang asawa mo kaya kailangan ding magparty
paminsan-minsan. Millennial e." Nakangising sabi ko.
"So partying with other men is good?!"
"Other men? Wala naman kaming kasamang lalaki ni Dianne e." Depensa ko pa.
"Anong tawag mo sa kaibigan mong lalaki?" Sarkastikong wika niya.
"Excuse me Mister. Kaming dalawa lang ni Dianne kanina. Dumating lang si Josh nang
palabas na kami sa bar." Paliwanang ko sa kanya.
"Are you sure?" Paninigurado niya kaya kunwari ay nag isip ako.
"Sure ba ako? Sandali ah. Iisipin ko muna."
"Wife!" Sigaw niya kaya natawa ako ng malakas dahil sa inis na nasa mukha niya.
“Kahit na sampung taon ang tanda mo ikaw pa rin ang asawa ko. Swerte mo dahil bata
at sexy ang asawa mo. Pero mas swerte ka dahil loyal ako. At wala kaming kasamang
lalaki. Nagkwentuhan lang kami ni Dianne dahil sa Mommy niya.” nakangiting wika ko
kaya unti-unti siyang napangiti. Nawala ang pagkakakunot ng noo niya.
"Tss."
"Yan lang ba ang masasabi mo sa magandang asawa mo?" Kunwari ay tanong ko sa kanya.
“Tss Fine I’m lucky to have you.”
“Seryoso?”
“Yes Of course. Do I look like I’m joking?”
“Totoo? Baka naman bola lang yan.”
“Tss. Pumasok ka na sa loob para makapagpahinga ka na. Don’t wait for me dahil
didiretso ako sa opisina..” aniya kaya tumango ako. Gusto ko sanang tanungin kung
anong gagawin niya sa opisina ng ganitong oras pero pinigil ko ang sarili ko.
“Trust me wife.” aniya pa kaya ngumiti ako.
****
PAGPASOK ni Samantha sa gate ay mabilis kong pinaharurot ang sasakyan ko papunta sa

bahay ni Dos. I need to ask him a favor. Tinawagan ko siya kanina at alam niyang
darating ako ngayon.
Pagdating ko sa harap ng bahay niya ay tatlong beses pa akong bumusina bago bumaba
ng kotse. Dos and Alas are fratenal twins kaya naman hindi problema ang pag-alam
kung sino ang sino hindi kagaya ng identical twins.
“Tres.” wika ni Dos pagbukas niya ng gate. Hindi ako sanay na tawaging kuya at
hindi rin nila nakagawian na tumawag ng kuya kaya walang problema sa amin iyon.
Nilagpasan ko siya at pumasok sa bahay niya. “I need you to do me a favor Dos. My

wife has a death threat at hindi na ako natutuwa.” wika ko na naupo pa sa couch
niya. Tumaas ang kilay niya at tumungon sa may bar counter. Kumuha siya ng dalawang
kopita at sinalinan ng brandy.
“Your wife? So you already married the sixteen year-old lady.” nakangising wika
niya matapos iabot sa akin ang alak.
“She’s no longer sixteen years old tres. Nasa legal age na siya.” umiling si Tres
at umupo sa kaharap kong couch.
“Yeah yeah. Bantay sarado mo ba naman. I still cant believed that my older brother
is obsess with a minor.” natatwang wika niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.
“Kapag nagmahal ka hindi mo na iintindihin ang edad.” seryosong wika ko at inisang

lagok ang hawak kong alak.
“That sounds corny.” aniya at umiling pa.
Tumawa din ako at tumayo. Kinuha ko ang brandy at nasalin ulit sa baso ko. “I need
a favor. Can you please investigate this person for me?” inabot ko sa kanya ang mga
larawan at tinignan niya iyon.
“Why?” tanong niya.
“There’s a death trhreat for my wife. I don’t know who it was pero malakas ang
kutob ko na isa sakanila ang suspect ko.” sagot ko sa kanya.
Tumango-tango naman siya. “For how much?” tanong niya kaya napakunot ang noo ko.
“Brother wala ng libre ngayon.” nakangising wika niya kaya binato ko siya ng throw
pillow.
Tumawa naman siya at mabilis na umilag. “Pwede ng bayad sa akin ang bahay mo sa
baguio.” aniya kaya mas lalo ko siyang sinamaan ng tingin.
“Dos-”
“Mahal ang bayad sa akin dahil ako mismo ang gagawa ng trabaho. I will do it within
two days. Lahat ng impormasyon. Now choose brother kaligtasan ng asawa mo o ang
bahay mo?” tanong niya na binuntutan pa ng tawa.
Napailing na lang ako at tumayo. Wala naman akong magagawa. Dos is Dos. “I’ll sleep
here for the night.” wika ko at umakyat sa hagdan ngunit mabilis siyang nagsalita.
“Bakit dito ka matutulog? May asawa ko Bro!” aniya na humarang pa sa daraanan ko.
I told her earliier that I wont sleep on their house. Hindi dahil matatagalan ako
dito sa bahay ni Dos kung hindi dahil gusto ko siyang matulog ng maayos. I cant
help but to touch her more and more when we're on the same room. Hindi siya
makakatulog ng maayos kung nandoon ako.
“She needs rest.” tipid na wika ko at nilagpasan siya.
“Iba ka Bro!” dinig ko pang wika niya na binuntutan ng tawa. Tss. Bakit ba
nagkaroon ako ng dalawang kapatid na banormal. Tss.
Pagpasok ko sa kwarto ay mabilis akong humiga sa kama. Parang agos na unti-unting

bumalik sa ala-ala ko ang unang pagkikita namin ni Samantha.
Chapter 19
I was in a bad mood today. Galing pa ako ng Isla and those damn idiots ask for a
meeting! Mabilis akong bumaba ng sasakyan at pumasok sa lobby. There I saw a girl.
Kapansin-pansin siya dahil sa inosente niyang mukha. She has a round sparkling
eyes, well define brows, pointed nose and a sultry lips. She’s roaming and
wondering around the lobby. Hindi ko alam kung anong anong nagtulak sa akin na
umupo sa couch na malapit sa kanya.
“Sir the meeting will start in ten minutes.” wika ni Brylle.
“Tell them I’ll be late.” wika ko at iminuwestra na umalis na siya. Yumuko siya
bago tuluyang umalis. Biglang umupo ang dalagita sa katabi kong upuan. And Damn it!
Nag init ang pakiramdam ko dahil sa amoy niya. She has a sweet scent. Nakasuot siya
ng uniform kaya nakakasigurado akong bata pa siya. And damn I have a boner for a
high school student!
Hindi naman siya mukhang naiinip at bagkus ay nawiwili pa siya sa paggala ng

paningin siya sa buong lobby. Kinuha niya nag Cellphone niya sa bulsa ng uniform
niya at isinuot ang earphone.
Lahat ng kilos niya ay tinitignan ko. Maging ang pag angat ng labi niya ay
sinusundan ko ng tingin.Then she started humming until she already sing a song that
I wasn’t familiar with.
There are days


She’s tapping her feet while singing and humming and I just cant take my eyes off
her.

You make room
If you love someone
All my life
I smiled when she finish the song. She has an angelic voice and I cant keep myself
from humming the song in my head. Mabilis akong tumayo at lumapit sa reception
area.
“Yes Mr. Del Fuego?” nakangiting wika ng receptionist.
“Can you see that girl?” turo ko sa dalagita.
Tumango naman siya kaya nagpatuloy ako. “Order the best cupcakes in a well known
pastry shop. Then give it to her. Ask her also if she needs anything and provide
it.” wika ko na ikinakunot noo niya.
“Sir?” halatang nagulat na wika niya.
“Dont ask. Just do it. Faster!”seryosong wika ko kaya naman mabilis siyang kumilos
para gawin ang iniuutos ko.
I smiled secretly when she ate the cupcakes I ask for. Tss. Why cupcakes? Maybe
because she’s a high school student and I thought she would like it.
If Alas and Dos will knew about it, they will laugh at me. Napailing ako.
I watched her as she enjoyed eating the cupcakes. Hindi ako umalis sa lobby hanggat
nandoon siya. Then Mr. Valdez came. She embrace the old man at laugh happily. It
mesmerized the hell out of me. How can a girl had an enchanting smile.
*End Of Flashback*
I smiled. Thats the time that I stalked her. I did everything to make her mine.
She’s my Sanity. And earlier when I cant reached her I thought I’ll be out of my
mind. Hindi lang si Dos ang tinawagan ko at hindi lang iisang tao ang pinaghanap
ko. Tss.
****
NAGISING ako sa marahang paghaplos sa buhok ko. Unti-unti ay iminulat ko ang mata
ko. There I saw the most handsome face I ever seen.
“Tres.” malat ang boses na tawag ko sa kanya.
“Morning wife.” aniya at mabilis na humalik sa labi ko. Niyakap ko siya at sumubsob
sa dibdib niya.
"Kakabalik mo lang?"
"Yes. I think 30 minutes ago." Aniya na tumingin pa sa relo niyang pambisig.
"30 minutes mo din ba akong tinititigan?" Buling ko at pumikit.
Tumawa siya na tila musika sa pandinig ko. "Yes I am watching you for 30 mintues
now." Amin niya kaya napangiti ako.
“I’m still sleepy. Anong oras na ba?” tanong ko sa kanya.
“Its already Nine am.”
“Maaga pa.” tamad na tamad na wika ko.
“Tss. Lazy. Tumayo ka na diyan at ng makakain na tayo.” aniya at nagsimula ng

tumayo ngunit mas niyakap ko siya.
“Alam mo bang gustong-gusto ko ang amoy mo?” wala sa loob na sabi ko sa kanya. At
suminghot pa upang mas maamoy ko siya lalo.
Tumawa siya ng mahina kaya napakunot ang noo ko. I feel irritated. “Bakit tumatawa
ka?” bumangon ako at kunot noo siyang tinignan.
“Am I not even allowed to laugh here?” tanong niya habang nakataas ang dalawang
kilay.
“Wag kang tumawa walang nakakatawa.” nakasimangot na wika ko at tumayo ngunit

mabilis din akong napaupo ng mahilo ako.
“Hey are you okay wife?” tanong niya habang nakahawak sa siko ko.
Napahawak ako sa ulo ko bago tumango. Siguro ay nabigla lang ako sa pagtayo. “I’m
fine.” sagot ko.
Napatingin ako sa kanya. Ewan ko pero naiirita ako dahil bahagya siyang nakangiti.
Iniiwas ko ang tingin sa kanya at tumayo. Akmang lalabas na ako ng kwarto ng
magsalita siya.
“Wife ayaw mo bang maligo muna?” tanong niya.
Napatingin ako sa suot ko. Nakapajama pa din ako. Umiling ako sa kanya. “Nagugutom
na ako.” sabi ko at iniwan siya sa loob ng kwarto ngunit ilang sandali pa ay
nakasunod na siya sa akin.
“What do you want to eat? I’ll cook for you.”
Hindi ko siya pinansin at dumiretso sa kusina. “Nasaan sila Mommy?”
“Umalis siya kasama si Dad.”
Binuksan ko ang Ref at kumuha ng mansanas ngunit naka-isang kagat pa lang ay ay

binitawan ko na iyon. I want something. Hindi ko alam kung ano pero may gusto akong
kainin.
“What do you want to eat wife?” Nilingon ko siya at sinamaan ng tingin. Nakakairita
siya. Kanina pa siya tanong ng tanong.
“Bakit ba paulit-ulit ka? Kanina ka pa nagtatanong?”
Ngumisi siya sa akin at lumapit. “Bakit ba ang sungit mo?” ganting tanong niya.
Bakit nga ba? Hindi ko din alam. Masama lang siguro ang gising ko ngayon. Gusto ko
pang matulog. Hindi ko na siya pinansin at umupo na lang sa mesa.
“Gusto ko ng Macaroni Salad.” natatakam na wika ko makaraan ang ilang sandali.
“Ha?”
“Macaroni Salad ang gusto kong kainin.” wika ko pero mas lalong kumunot ang noo
niya.
“This early?”
“Malamang! Hindi naman pwede mamayang gabi!” sarkastikong wika ko.
Kumunot ang noo niya at tila may naisip.
“Wife.” akmang lalapit siya sa akin ngunit naunahan siya ni Ising na lumapit sa
akin habang hawak ang may kalakihang kahon.
“Ma’am may nag iwan po. Sabi para sa inyo daw po.” si Ising habang karga ang kahon.
Bigla akong binundol ng kaba.
Nanginig ang kamay ko at parang nahihirapan akong huminga. Hindi naman siguro to
isa sa mga prank na ipinapadala sa akin hindi ba? Bago ko pa naabot ang box ay
naunahan na ako ni Tres.
Mabilis na kumilos si Tres at kinuha ang Box at itinakbo palabas.
“Tres!” tawag ko sa kanya at sa nanghihinang tuhod ay mabilis ko siyang sinundan.

Abot-abot ang kaba ko.
“Ma’am-” hindi ko pinansin si Isang at mabilis na lumabas ng bahay. Nasa labas

siya ng gate at palingon-lingon pa. Mabilis niyang inihagis ang kahon sa bakanteng
lote.
“Tres! Ano bang nangyayari?” takang tanong ko ng makalapit ako sa kanya. Hindi niya
ako sinagot at lumapit sa lugar kung saan niya inihagis ang kahon.
Sumabay ako sa paglalakad sa kanya at ganon na lang ang ang pagtili ko sa nakita
ko.
“Oh my gosh!” sigaw ko ng makita ang patay na pusa sa kahon kasama ang mga lantang
bulaklak, isang card at nakakalat pa doon ang dugo ng pusa. Nanginig lalo ang
katawan ko dala ng takot. Mabilis na umagos ang luha sa mga mata ko. Damn! This is
not a joke.
“Dont look wife.” aniya na kinabig ako payakap sa kanya.
“T-They w-will k-kill me T-Tres.” umiiyak na wika ko. I am scared. Natatakot ako na
baka pati si Tres ay masaktan. Natatakot ako dahil kung sino man ang may gawa nito
ay baliw. "I-I d-didnt do..... a-anything w-wrong. W-Wala naman akong k-kaaway....
They are insane. ..They will kill us." Patuloy ko sa pagitan ng paghikbi.
“Shh. I’m here wife. Hindi ko hahayaang masaktan ka.” naramdaman ko ang paghigpit
ng yakap niya.
*Please vote and comment. Pakifollow na din ako thank you. ߘͰߘ. And by the way
you can leave a comment below kung sino ang hinala niyong kontra bida haha.*
A/N. Chill muna tayo hahaha. Enjoy reading ߘ‫ذ‬.
Chapter 20
Napatingin ako kay Tres na kanina pa nakatitig sa akin. Nanunuot ang tingin niya
hanggang sa buto ko. Iba ang titig niya ngayon kumpara sa mga pagtitig niya sa akin
noon.
͢M-May problema ba?” Tanong ko sa kanya at naupo sa gilid ng kama. After what
happen ay pumasok kami ng bahay. Dumiretso kami sa kwarto dahil parang nahilo ako
sa nangyari. Nag paulit-ulit sa utak ko ang itsura ng patay na pusa na mas lalong
nakadagdag sa sama ng pakiramdam ko. Parang maduduwal ako.
Nagkibit balikat siya at lumapit sa akin. “I’m just scared. Natatakot ako na baka
may mangyaring masama sayo.” bulong niya habang yakap ako mula sa likod ko.
Napapikit ako at bahagyang napangiti.
"Thank you Tres. Thank you for being with me. For protecting me." Wika ko at
humarap sa kanya.
Ipinatong ko ang dalawang kamay ko sa batok niya. "Thank you." Sabi ko pa bago
tumingkayad at gawaran siya ng halik.
Gumanti siya ng halik sa akin at binuhat pa ako. Ipinulupot ko ang dalawang binti
ko sa bewang niya.
Humiwalay siya sa akin at nakangiting nagsalita. "Kailan ka pa bumigat ng ganito?"
Kumunot noo ako. "What?! Mabigat ako!"
"Yeah. Tumaba ka din." Nakatawang wika niya kaya nainis ako. Akmang aalis na ako sa
pagkakapasan niya ng mabilis siyang yumukod na nakapagpatili sa akin. Mabilis kong
hinawak ang kamay ko sa leeg niya upang hindi ako mahulog.
"What are you doing?!" Inis na tanong ko. Nakayukod pa rin siya habang buhat ako sa
harap niya.
"I want to kiss you again." Aniya at mabilis na inangkin ang labi ko habang nasa
ganoon kaming posisyon.
Isang tili na naman ang naipit sa bibig ko ng tumuwid siya ng tayo. He's still
kissing me torridly. Akala ko ay mauubusan na ako ng hininga mabuti na lang at kusa
siyang bumitaw.
Kunot noo akong nakatingin sa kanya. Kanina pa siya ngiti ng ngiti at naiirita
talaga ako sa ngiti niyang iyon. "Put me down." Wika ko sa kanya ngunit umiling
siya.
"Tres!" Sigaw ko sa kanya.
"Yes Mrs. Del fuego?" Nakataas kilay niyang tanong.
"I said put me down!" Inis na pinalo ko ang dibdib niya.
"Bakit ba paiba-iba ka ng mood?" Nangiting wika niya.
Inirapan ko siya at yumakap sa kanya. "Bitin ata ang tulog ko." Nakangusong wika ko
habang nakapatong ang baba ko sa balikat niya.
"Anong oras ka bang natulog?"
"Pagkahatid mo sa akin ay naghilamos lang ako tapos natulog na."
"Pero bitin pa rin ang tulog mo? You slept for over nine hours."hindi ko makita
kung anong ekspresyon ng mukha niya dahil nakayakap ako sa kanya.
"I dont know. Gusto ko lang mahiga habang kumakain ng macaroni salad." Mabilis
akong lumayo sa kanya at nakangiting tinignan ang mukha niya.
"Magluto ka ng macaroni salad." Nakangiting wika ko.
"Are you sure wife?" Kunot na ang noo niya at nawala na ang ngiti sa labi niya pero
ang pinagtataka ko ay mas naiinis ako.
"Mukha ba akong nagjojoke?!" Inis na wika ko. "Put me down." Sabi ko pa sa kanya .
Binaba naman niya ako at tinitigan lalo.
"Lets go. I'll cook for you." Aniya habang hawak ako sa kamay.
"Sandali!" Pigil ko sa kanya.

"Why?"
"Tinatamad akong maglakad. Pasanin mo ako." Nakangiting suhestiyon ko kaya mas

lalong kumunot ang noo niya. "Pwede ba wag ka ngang sisimangot nakakainis ka na
ah!" Sigaw ko sa kanya. Naiinis talaga ako. Ayoko siyang nakangiti pero mas lalong
ayoko siyang nakakunot noo.
"Wife."
Inis na inunahan ko siyang lumabas ng kwarto. Kakainis kasi siya. Kung ayaw niya
pwede naman niyang sabihin bakit nakakunot noo pa siya? Hindi ba niya alam na
nakakainis siyang tignan?
"Wife?" Tawag niya ulit sa akin.
"Ano?!" Paangil na sagot ko ngunit patuloy pa rin sa pagbaba.
"I'm sorry okay. Nagugulat lang ako sa kinikilos mo."
"May nakakagulat ba kung maglalambing ako minsan?!"
"Tha's why I'm sorry. Lets go I'll cook for you." Sabi niya.
"Tres!" Tili ko ng bigla niya akong buhatin. Bridal style.
Tumawa siya at mabilis pa akong hinalikan habang naglalakad papunta sa kusina.
Iniyakap ko na lang ang dalawang kamay ko sa leeg niya at tinitigan ang mukha niya.
"Tres do you have friends?" Tanong ko sa kanya ng makarating kami sa Kusina.
I am curious. Wala pa kasi ako nakita ni isang kaibigan niya. Even his brother.
Hindi man niya pinakilala sa akin.
Binaba niya ako sa upuan at tumingin sa akin.
"Yes I do. Pero hindi na kami nagkikita. Nasa abroad sila." Pumunta siya sa may
cabinet at kumuha ng macaroni. "Why did you ask?"
Nagkibit balikat ako. "Wala ka kasing ipinapakilalang kaibigan sa akin. Even your
brother hindi ko pa nakikita."
Sumandal siya sa may sink at tumingin sa akin. "I will imtroduce you to them one
day."
Tumango ako. "Can you please tell me about your brother? Wala akong masyadong alam
sayo e."
"I have two siblings. They are twin. Si Dos at si Alas. They ate Fraternal twin.
Two years ang tanda ko sa kanila. We grew up in States then bumalik kami ng
pilipinas when I am eighteen years old. " kwento niya habang inihahanda ang mga
ingredients. "Tumira kami sa Isla. That Island is so precious to my parents. Sa
aming magkakapatid ay ako ang nagukol ng interes sa Isla. I know the twins love the
Island pero sila ang tipo ng taong hindi makukuntento sa iisang lugar. Dos loves
action and adventure kaya ngayon ay may sarili siyang Detective agency while Alas
is a Hotelier. While me I love the life in the Island." Aniya at sumulyap pa sa
akin.
Ngumiti ako. "I love the Island too." Wika ko kaya napangiti siya.
"I'm a ruthless devil when it comes to business. Ang iba ay natatakot sa akin.
Maybe because of my reputation. My father thought me to be ruthless in terms of
business. Ang sabi niya kapag naging mabait ako sa mga kakompetensiya ko ay
matatalo ako. I follow his advice. And he is right."
"But you are not a Devil. Not to me. Matigas lang ang ulo ko at hindi ko matanggap
na pinambayad ako ng Daddy ko." Bulong ko sa kaya tumawa siya.
"Yes I know that wife."
"Ang alin?"
"That you are stubborn." Binuntutan niya ng tawa ang sinabi niya kaya inirapan ko
siya.
"Forget about the payment wife. You are not a payment. I chose you to be my wife.
May pambayad utang ba na pinagluluto pa ang nagkautang sa kanya?" Nakangiting wika
niya kaya lumapit ako sa kanya at niyakap siya.
"Kaya nga swerte ako e." Nakatawang sagot ko.
"You make the worst of me but then you gave me chance to show the best in me. And I
am more luckier to have you in my life. Je t'aime wife."
Ngumiti ako ngunit biglang kumunot ang noo ko. "Umaga na Tres."
"I know." Nakangising wika niya.

"Bakit nag papagoodnight ka pa?" Takang tanong ko na tinawanan niya lang.
Dedicate to NhingOlaguir thank yoi for reading ߘ.
Chapter 21
ʢI already had an update Bro. And you won’t believed it.” Bungad sa akin ni Dos
kaya mabilis na kumunot ang noo ko. Iniabot niya sa akin ang Folder na naglalaman
ng mga background ng taong pinaimbestigahan ko.
Mabilis ko iyong binuksan at ganoon na lang ang pagkuyom ng mga kamao ko. “Damn
it!” sigaw ko at inihagis ang Folder.
“Kanina lang ay may nagpadala ng patay na pusa sa asawa ko.” Umpisa ko at inabot sa
kanya ang Card na kalakip ng patay na pusa. And remembering how scared my wife is
ay parang gusto kong sakalin ang taong naging dahilan non.
‘You won’t have everything Samantha. I will kill you.’
Iyon ang nakasulat sa note na nasa kahon. Hindi ko na pinakita iyon kay Samantha
dahil lalo siyang matatakot. And I swear hindi ako titigil hanggat hindi ko
nahuhuli ang mga nananakot sa asawa ko.
I am really scared earlier. Hindi para sa sarili ko kung hindi para kay Samantha.
Paano kung bomba pala ang laman ng box na iyon? Hindi ko alam ang gagawin ko kung
mawawala sa akin si Samantha and I will kill anyone who will hurt her.
“Anong plano mo ngayon?” tanong ni Dos kaya napatingin ako sa kanya.
“My plan is to take down everyone who try to hurt my wife.” matalim ang tinig na
wika ko.
Napakuyom ang kamao ko at sumulyap sa laman ng folder na nagkalat sa sahig. I will

kill bastards who will touch my wife.
**
“KAILANGAN na talaga nating magreport sa pulis. This is not funny anymore!” galit
na usal ni Daddy habang hawak ang sentido.
“Tawagan mo ang kumpare mo para matulungan tayo. Baka kung ano pang mangyari kay
Samantha dahil sa baliw na nagpapadala sa kanya ng kung ano-ano!” si Mommy na
nakaupo sa sofa halata sa mukha niya ang pagaalala. Dahan-dahan kong isinarado ang
pinto ng library at tumungo sa may garden.
Napabuntong hininga ako. I am really scared. Bago umalis si Tres ay hinintay niya
munang dumating sila Daddy. Sabi niya ay may pupuntahan siya. Ayoko sana siyang
umalis dahil masama ang kutob ko ngunit nagpumilit siya. I don’t know. Malakas ang
pakiramdam ko na may mangyayaring hindi maganda.
Napatalon pa ako sa gulat dahil tumunog ang Cellphone ko. Mabilis na napakunot ang
noo ko.
Kinuha ko iyon at sinagot. “Dianne?” bungad ko sa kabilang linya.
“S-Sam p-puntahan mo ako please.” basag ang boses na sagot niya kaya mas lalong
napakunot ang noo ko.
“Anong nangyari?” kinakabahang wika ko.
“Si J-Josh… Si J-Josh.” Binundol ako ng kaba at nahirapang huminga. Ano bang
nangyayari?
“A-anong nangyari kay Josh?” tanong ko sa kanya.
Napatayo ako at napakagat labi. Hindi ko maipaliwanang ang kabang lumulukob sa

akin. Mabilis ang tibok ng puso ko at nangangatal ang mga kamay ko.
“P-Puntahan mo ako please.” muling iyak niya. Hindi na ako nagdalawang isip na
sumagot sa kanya.
“Pupuntahan kita. Nasaan ka ba?” Tanong ko. Hindi na ako nag aksaya ng oras at
mabilis akong lumabas ng bahay.
Hindi ko alam kung bakit ganito na lang ang bundol ng kaba sa dibdib ko. Paano kung
may nangyaring masama kina Josh?
May kung anong pumipigil sa akin na huwag pumunta ngunit natatalo iyon ng pag-
aalala para sa mga kaibigan ko.
Pagdating ko sa bahay nina Dianne ay dire-diretso akong pumasok dahil nakabukas

naman ang gate.
“Dianne!” sigaw ko ngunit walang sumasagot. Nakabukas ang front door at nagkalat
ang mga gamit.
“Dianne!” muling sigaw ko. Tuluyan na akong pumasok sa loob ng bahay at ganon na
lang ang gulat ko ng makita ang mga patay na hayop.
“Oh my God!” tili ko at mabilis na napaatras.
Gilit ang leeg ng pusa at aso na nakapalibot sa sala. Gusto kong maduwal at magsuka
ng magsuka dahil sa masangsang na amoy na nanggagaling sa dugo ng hayop.
Mabilis akong binundol ng kaba. Naginig ang tuhod ko at parang anomang oras ay
matutumba ako. Sinong matinong tao ang gagawa nito?
'Si Dianne?! Nasaan na si Dianne?'
“Dianne!” sigaw ko ulit ngunit mabilis din akong napatigil ng maramdaman ko ang
malamig na bagay na nakadikit sa likod ng ulo ko.
“One wrong move and you’ll die.”wika ng boses na nagmula sa likod ko. A very
familiar voice.
Takot, pagkalito, pangamba at galit ang nararamdaman ko ngayon. Bakit? Anong ginawa
ko?
***
“DAMN it! I will kill that bastard!” sigaw ko at malakas na ibinato ang hawak kong
baso na lumikha ng malakas na tunog.
“Calm down br-”
“Calm down? How can I calm down kung nasa panganib ang buhay ng asawa ko? Are you
trying to make me laugh?!” sigaw ko sa kanya.
Nakita ko siyang umiling ngunit hindi sumagot.
Huminga ako ng malalim at hinawakan ang sentido ko. I was about to go earlier but
then tumawag sa akin ang Daddy ni Samantha. According to him ay nawawala si
Samantha. Hindi daw siya nagpaalam na aalis. They tried to call her phone at may
sumagot daw pero isang tili ang narinig nila.
I am damn worried!
I am sure nasa kanila ang asawa ko. Those bastards kahit isang galos lang ang
makita ko ay papatayin ko sila.
“Saan ka pupunta?” tanong ni Dos nang maglakad ako palabas ng bahay.
Hindi ko siya pinansin. Sumakay ako sa kotse ko at pinaharurot iyon. Hindi pa ako
kinabahan ng ganito sa tanang buhay ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag may
nangyaring masama sa asawa ko. I will kill them first.
**
KAHIT nahihilo ay pinilit kong imulat ang mga mata ko. Konti lang ang naaaninag ko
dahil umiikot pa ang paningin ko. Madilim. Nakakasuka ang amoy.Pinikit-pikit ko ang
mga mata ko hanggang makapagadjust ang paningin ko.
‘Where am I?’ Puro pader lang ang nakikita ko. May mga gamit kagaya ng kartilya.
Mga kahoy. Bakal at mga paso.
“Gising na pala si Sleeping beauty.” tinig na nakapagpaalala sa akin ng nangyari.
Nasa bahay ako nina Dianne. Magulo. May patay na hayop. Masangsang ang amoy at
nakakasuka.
Umatras ako hanggang marinig ko ang boses na yon. Gusto kong lumingon at
kumpirmahin ang hinala ko ngunit may pumalo sa ulo ko. Bago ako mawalan ng malay ay
isang pares pa ng paa ang nakita ko. Hindi ko nakita kung sino.
Napabalik ako sa kasalukuyan ng mula sa likod ko ay lumitaw ang kahuli-huliang tao

na pag iisipan ko ng masama.
“Ikaw?!” gulat na bulalas ko.
“The one and only.” aniya na yumukod pa.
"B-Bakit?" Puno ng sakit na tanong ko. Parang biglang nanikip ang dibdib ko ng
nginisian niya lang ako at tawanan.
Nang hindi siya sumagot ay muli akong nagtanong kahit na natatakot ako sa maaari
niyang isagot.
“I-Ikaw din ba ang nagpapadala ng mga death threat sa akin?” lakas loob na tanong
ko.
“You got it right Brat!” sa kauna-unahang pagkakataon ay sinagot niya ako na mas
lalong nakapagpalito sa akin. Bakit anong ginawa ko sa kanya? Bakit gusto niya
akong patayin? Si Dianne? Anong ginawa niya kay Dianne?
“B-Bakit Josh?” puno ng sakit na tanong ko. Siya ang kahuli-huliang taong
paghihinalaan ko. Kapatid, kaibigan at ang tagapagtanggol ko. Pero bakit?
Please vote, comment and follow me ߘͰߘ.
Dedicated to graceful2012 thank you for reading Ͱߘ.
Chapter 22
ʢB-Bakit J-Josh?” Puno ng pagtatakang wika ko. Wala akong pinakitang masama sa
kanya. I treated him like a brother at ni sa hinagap ay hindi ko siya pinagisipan
ng masama.
Umiling-iling si Josh at kunwa'y natatawa sa sinabi ko.
“Bakit?” tanong niya na pinalobo pa ang pisngi gamit ang dila. “Hmm sabihin na lang
natin na mapapakinabangan kita.”
“A-Anong ibig mong sabihin?” kinakabahang tanong ko.
Inilabas niya ang baril na mula sa likod niya at ginamit iyon sa pagkamot sa ulo
niya. Kinabahan ako. Hindi siya ang Josh na kilala ko.
“Alam mong gusto ko si Dianne. Gustong-gusto ko siya pero nasaktan ang

pinakamamahal kong Dianne dahil sayo!” sigaw niya at mabilis na itinutok sa akin
ang baril niya kaya nahigit ko ang hininga ko.
“A-Ano bang ibig mong sabihin?! Hindi kita maintindihan!” puno ng kalituhan na wika
ko.
Tumawa siya at kinuha ang kartilya. Ganon na lang ang gulat at takot ko ng makita
kung ano ang nasa loob.
“A-Anong ginawa mo kay Tita?!” gulat na wika ko ng makita ang duguang babe na
nakasakay sa loob niyon. Gusto kong maduwal. Nilalangaw na ang katawan at sobrang
baho ng amoy. Marahil iyon ang naamoy ko kanina pa.
Gusto kong takpan ang ilong ko ngunit nakatali ang mga kamay ko.
“Tita Leila. Mommy siya ni Dianne pero ano ang ginawa niya kay Dianne? Lagi niyang
sinasaktan! And to get my revenge I killed her.” aniya na tumawa at hinaplos pa ang
pisngi ng bangkay.
Basang-basa na ang mukha ko ng luha. Takot at pangamba at awa ang nararamdaman ko

ngayon. Josh needs Psychological help! Wala na siya sa katinuan!
“Itigil mo na ito Josh! Parang awa mo na!” pakiusap ko sa kanya. Wala akong maisip
na dahilan kung bakit niya ginagawa ito. Wala akong kasalanan sa kanya!
“Why would I? kaya nasasaktan ng ganito si Dianne ay dahil sayo! Dahil sa inyong
lahat!” sigaw niya at mabilis na tinadyakan ang kartilya kaya tumilapon ang bangkay
sa paanan ko na nakapagpatili sa akin.
Napapikit ako! I can’t take it anymore! ‘Tres help me please!’
“Please josh pakawalan mo na ako dito. Wala akong ginawa kay Dianne! Kaibigan ko
siya at importante siya sa akin. Importante kayo sa akin.”
Tumawa siya ng malakas at pinaikutan ako. “Importante?! Huwag mo akong lokohin

Samantha! Walang importante sayo kung hindi ang sarili mo!” hinawakan niya ang
buhok ko sa likod at itiningala sa kanya.
“Dianne is crying. Pinaka ayokong nakikita siyang umiiyak that’s why I’m doing
this! I will protect her!” aniya kaya napakunot noo ako.
“S-Saan mo dinala si Dianne?!” hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.
“Uh-oh! Saan ko nga ba dinala ang prinsesa ko?” parang baliw na tanong niya.
Marahas niyang binitawan ang buhok ko at muling tumungo sa harapan ko.
“Alam mo ba ang dahilan kung bakit ka nandito? Dahil iyon sa asawa mo!” sigaw niya
kaya natigilan ako.
“D-Dahil kay Tres?” hindi makapaniwalang tanong ko.

“Tres Del Fuego. Unang kita palang sa kanya ni Dianne ay nagkagusto na siya sa
Asawa mo.” umiiling na wika niya.
Si Dianne? May gusto kay Tres? Puno ng pagtataka ko siyang tinignan. Hindi ko siya
masundan. Hindi ko masundan ang sinasabi niya.
“Anong ibig mong sabihin?” takang tanong ko. I need time. I need to do something to
escape. Kailangan ko siyang lansingin.
Tumawa siya pagak at nagpatuloy. “Two years ago ay nakita ni Dianne si Tres sa
harap ng school natin. He was standing with all his might na para bang hari. That
day ay sinabi sa akin ni Dianne na may gusto na siyang lalaki. I saw that man.
Araw-araw nasa harap ng school. Alam mo ba kung anong gusto kong gawin sa mga
sandaling iyon? Gusto kong patayin ang Del Fuego na yan? I want to kill that
bastard!” sigaw niya. Napuno ako ng pagtataka at pinanatili sa isip ko ang tanong
na gumugulo sa akin.
Bakit naman magpupunta si Tres sa school namin?
“At the night of the party ng sinabi niya na asawa mo siya ay gusto kong matuwa
dahil malalayo siya kay Dianne pero tangina! Hindi siya nakalimutan ni Dianne! She
stalked her day and night! At nang malaman niya na kasal na kayo ay umiyak siya ng
umiyak! Do you know how I feel to see her cry because of that damn bastard?!” sigaw
niya sa mukha ko at marahas na hinawakan ang panga ko.
“W-Walang a-alam si Tres. W-Wala kaming alam sa nararamdaman ni Dianne.” kahit

hirap ay pinilit ko pa ring isatinig iyon. Isang malakas na sampal ang tumama sa
mukha ko na nakapagpamanhid sa kabilang parte ng pisngi ko. It hurts badly.
“Walang alam?! Ayaw mo lang malaman dahil makasarili ka!” sigaw niya.
“Hindi ako makasarili! Ikaw ang makasarili! Kung mahal mo si Dianne hindi mo
gagawin lahat ng ito Josh! Wake up! Hindi ganyan ang pagmamahal!”
“You’re funny Sam! Mamahalin ako ni Dianne kapag nawala ka! Sa palagay mo bakit
kita nagawang dalhin dito? I cannot do it in my own.” nakangising tanong niya.
Kinabahan ako sa naisip ko.
“Hindi! N-Nagbibiro ka lang!” sigaw ko sa kanya ng maisip ang pinupunto niya.
“Bakit naman siya magbibiro Sis?” mula sa pinto ay lumabas si Dianne.
Walang kahit na anong galos. Nakangiti siyang lumapit sa akin at hinalikan pa ang
pisngi ko.
Hindi makapaniwalang tinignan ko siya. “D-Dianne?”

“Yes my dear Samantha. Kami ang nasa likod ng threat sayo. Biruin mo yon hindi mo
kami pinaghinalaan. How stupid and gullible you are. Ang sarap mong paikutin sa
kamay ko.” aniya na puno ng galit sa mga mata.
“D-Dianne I-itigil niyo na ito! Wala kang mapapala sa mga ginagawa niyo!”
“Mali ka Samantha! Kapag namatay ka na ay mapapasaakin si Tres. Magiging masaya

kami ni Josh!” sigaw niya sa akin.
Betrayal and pain. This two feeling is enough to kill me right now. Bakit? I thout
we are friends? Akala ko totoong kaibigan sila? Pero bakit ganito?
Naninikip ang dibdib ko at mariing kumuyon ang mga kamao ko.
“You’re greedy!” sigaw ko sa kanya at bumaling kay Josh. “Can’t you see? Ginagamit
ka lang niya para makuha niya ang gusto niya. Wake up Josh! Hindi ka niya mah-”
isang malakas na sampal na mula kay Dianne ang pumutol sa sasabihin ko.
“Wala kang Alam Samantha! Kailangan mo lang namang mamatay para wala ng sagabal sa
amin!” sigaw ni Dianne bago sabunutan ang buhok ko patingala sa kanya.
“Without you matatahimik kami ni Josh at magiging akin si Tres. I will comfort him
to your lost.” nakangiting wika niya.
“You’re crazy!”
***
“SIGURADO ka ba diyan sa lead mo?” kinakabahang tanong ko kay Dos. Meron na siyang
natanggap na lead kung nasaan si Samantha. Earlier I went to the office. May bagong
ibinalita sa akin si Brylle.
Ang mga taong pinaimbestigahan ko kay Dos ay mga kaibigan ni Samantha. At ayon sa
imbestigasyon ay lulong ang dalawa sa drugs. Ang mga pinalakad ko naman kay Brylle
ay tungkol sa flower farm. Ang mga bulaklak na ipinadala kay Samantha ay galing sa
iisang flowershop. Nakita ko ang logo ng flowershop sa tattoo ng lalaking hinabol
ko noong nakaraan.
I didn’t ask Dos for this dahil gusto kong matapos niya agad ang imbestigasyon sa
dalawang yon. I want him to dig deeper with Samantha’s Friends at tama nga ang
hinala ko.
Those two were related to a new restobar that was under surveillance. Ang mga alak
na sineserve nila ay may halong drugs. It was to make the customer high at mas
lalong malango ang mga ito sa bisyo.
Pinuntahan na din namin kanina ang bahay ni Dianne at Josh. And to my surprise puno
ng larawan ko ang kwarto ng Dianne na iyon. The old pictures were taken two years
ago in front of their school.
“I am sure.” wika ni Dos at ipinakita pa sa akin ang CCTV kung saan nakuhanan ang
kotse ni Dianne sa highway.
“Lets go.” wika ko at mabilis na tumungo sa sasakyan ko.
‘Wait for me wife. I’ll save you.’
****
Dedicated to EstherPiamonte2 thanks for reading ߘ.
Chapter 23
"Yes I am crazy! Damn Crazy and I want to kill you now!" Sigaw niya na mabilis
kinuha ang baril mula kay Josh at itinutok sa akin.
Kinabahan ako. For a moment I closed my eyes and wait for her to pull the trigger.
It might be the end.
Ngunit ilang sandali na ang nakalipas ay wala akong narinig na putok ng baril. I
slowly open my eyes. She's still pointing the gun at me and smirking like a devil.
Tumawa siya ng malakas at nakakakilabot. "Scared Samantha?" Nakatawang tanong niya

kaya mabilis na nanlisik ang mga mata ko.
"Ano na kaya ang ginagawa ng mga magulang mo ngayon? Maybe they are already
alarmed." Si Josh na lumapit din sa akin at inakbayan pa si Dianne.
Kumunot ang noo ko. "A-Anong ginawa mo?" Kinakabahang tanong ko.
"I just alarmed them. Tumawag sila sa phone mo kaya sinagot ko at tumili ng malakas
na malakas. Para hindi ako mapaghinalaan." Nakangiti siya at tila proud na proud
siya sa ginawa niya.
"Siguradong nag aalala na ang parents niya at si Tres. Hahanapin ka nila pero hindi
ka nila mahahanap dahil mamamatay ka na. We will throw your body together with this
trash in a remote area. Mabubulok kayo doon at pagpipyestahan ng mga insekto at
hayop." Ani josh na sinipa pa ang katawan ng walang buhay na ina ni Dianne.
I swallow hard. Paano nila nagagawa ang ganitong kademonyohan?! They are crazy!
"Mahahanap ako ni Tres and he will save me!" Puno ng kumpyansang wika ko kahit sa
loob-loob ko ay dinadaga na ang dibdib ko.
Paano kung mahuli si Tres?
"Hindi ka niya mahahanap! Not now! Never!" Sigaw ni Dianne ngunit tinignan ko lang
siya.
"Do you think Tres will love you?" Tanong ko na puno ng kaseryosohan ang anyo. "No
Dianne. You're wrong Tres will never fall for you dahil baliw ka!" Patuloy ko sa
matigas na boses.
I have faith with Tres. I trust him. Ililigtas niya ako.
And this two? I pity them. Sa kagustuhan nilang masuklian ang pagmamahal nila sa
isang tao ay nagpakademonyo sila. That's not love. Love is something good not
selfish.
They are blinded by their selfish love.
"How dare you!" Isang sampal ang muling tumama sa mukha ko ngunit wala na akong
maiiyak. Namanhid na ang pisngi ko at namanhid na din ang sakit sa puso ko. I love
them more than a friend bu they betrayed me. I am not mad dahil mas lamang ang awa
para sa kanila.
"Sisiguraduhin kong akin lang si Tres. Kung hindi siya mapapasakin papatayin ko din
siya as simple as that. And josh here will help me. Right honey?" Nakangiting wika
ni Dianne.
"Of course. Anything for you."
Hindi ko na nagawang sumagot dahil sa pagsabog sa pinto. Hindi naman malakas ang
pagsabog ngunit sapat na upang masira ang pinto. Sabay sabay kaming napatingin
doon. Naging mabilis ang pagkilos ni Josh at mabilis niyang pinaputukan ang nasa
pinto.
Hindi ko makita kung sino iyon dahil madilim. Pero ang sumunod na nangyari ay
napakabilis. Isang malakas na hampas ang tumama sa likod ng ulo ko na unti-unting
nagpawala ng aking malay. But before I totally collapse I still manage to utter his
name.
"Tres."
***
3 years later
"Mumma!"
Mabilis akong napalingon sa anak kong tumatakbo patungo sa akin. I saw my Mommy
smiling at me. Nasa front door siya habang ako naman ay kakapasok ko palang sa
gate. And this little girl is running toward me.
I smiled as I welcomed her in my arms.
"Hi baby!" Wika ko at hinalikan siya sa pisngi. "How was your day?" Tanong ko sa
kanya.
Mag tatatlong taon na siya ngayong taon and she's a smart kid. Magdadalawang taon
pa lang siya noong natuto siyang bumilang. At ngayong magtatalong taon na siya ay
tuwid na tuwid na siyang magsalita. At marunong ng bumasa. She's very smart.
"Im fine Mumma but where's Dada?" Tanong niya sa akin kaya pinisil ko siya ng
bahagya sa pisngi at binuhat papasok sa loob ng bahay.
"He's still outside. Kinuha lang ang mga gamit namin." I answered her and Face my
mother. "Hi Mom." Baling ko sa kanya at mabilis na binaba si Vanessa.
"Hi hija. Mabuti naman at maaga ka ngayon. Tapos na ba ang photoshoot?' Tanong niya
habang sabay-sabay kaming pumapasok sa loob ng bahay.
"Yes. Maagang natapos dahil wala yung isang client namin. They postponed the
shoot." Sagot ko at binalingan ang anak. "Baby punta ka muna kay Yaya." Sabi ko at
sinenyasan ang taga alaga niya na kunin siya sandali.
"You looked tired hija. Why not take a break? Sa loob ng tatlong taon ay wala kang
ginawa kung hindi magtrabaho."
"I need to earn money. Para hindi ako umasa sa perang pinapadala ni.." I stopped
and take a deep breathe before I continue."Ni T-Tres." Wika ko at sumandal sa sofa.
"Anak tatlong taon na ang nakakaraan. Why not talk to him?"
I smiled bitterly. "Paano ko kakausapin ang taong ayaw magpakita sa akin?" Tanong
ko.
Three years. After the kidnapping ay hindi ko na nakita si Tres. I tried to ask the
people who help me escape that day ngunit wala silang maisagot. I also tried to
talk to his brother which is Dos but he was silent. Ang sabi niya lang ay umalis si
Tres ng araw na makidnapped ako.
And after that incident I learned that I am pregnant. Ang hirap ng pinagdaanan ko
habang ipinagbubuntis ko si Vanessa. Araw gabi akong umiiyak. I am looking for Tres
lalo na sa araw na hirap na hirap ako sa paglilihi. And I am so stupid to leave a
voice mail for over a month and hoping that he might hear that and come back to me.
Walang ano-ano ay iniwan niya ako ng walang dahilan. My parents doesnt believed
that he did that dahil nakausap daw nila si Tres at ito pa ang nagplano na kumilos
upang mailigtas ako but how can I believed that kung noong araw ding iyon ay hindi
ko siya nakita.
After the men of Dos saved me ay kaagad nila akong dinala sa malapit na hospital
dahil sa pagkakapalo sa ulo ko. Pagkagising ko kinabukasan ay una kong hinanap si
Tres ngunit wala siya. That was also the time that I learned I am pregnant. I am
happy but a part of me died knowing that Tres isnt there.
Sa loob ng isang buwan ay namighati ako sa pag iwan sa akin.. Sa amin.. But then I
tried to move on. For me and for my baby. Naging maayos ang pagbubuntis ko.
Josh and Dianne? Josh is Dead while Dianne is in a mental institute. Tuluyan na
siyang nabaliw and I pity her.
"Talk to his brother again Samantha. Hindi kami naniniwalang iniwan ka ni Tres
basta-basta. I know he loves you so much at kung totoong umalis siya ay
paniguradong mayroon siyangʂ valid reasons." Paliwanag ni Mommy kaya natawa ako ng
pagak.
"Valid Reasons? There are no Valid reasons for a man who leave his wife and
daughter in times of crisis." Mapait kong wika.
"Your Mom is right. Bakit hindi mo muna kausapin. Everything has a reason. Nadadala
ka lang ng galit mo anak." Wika ni Daddy na kakapasok lang habang bitbit ang tripod
ko at ang mga ginamit kanina sa photoshoot.
Tumayo ako at kinuha nag mga gamit mula sa kanya. "Thanks Dad." Tukoy ko sa
pagdadala niya ng mga gamit ko.
Sinamahan niya ako kanina sa isang photoshoot na pinuntahan ko dahil masyadong

marami ang bitbit ko.
Tumango siya sa akin. "Where's my Apo?" Tanong niya.
"Na kay Zeny Dad. Ibinigay ko muna dahil napagod ako masyado sa byahe." Sagot ko at
tinawag si Zeny.
Kinuha ko ang anak ko at muling bumalik sa sala kung nasaan sina Daddy.
"Dada!" Masayang wika ni Vanessa na nagpumilit magpababa upang makapunta sa lolo

niya.
"Hi Princess." Nakangiting wika ni Daddy kay Vanessa.
Vanessa got her looks on her father's mother. Donya Anastacia. Nakita ko lang siya
sa larawan sa Isla ngunit hindi non naalis sa isip ko ang maganda niyang mukha. Ang
nakuha lang sa akin ni Vanessa ay ang mga mata.
Ang huling araw na magkasama kami ng Daddy niya ay ang araw na kinukulit ko siya sa
Macaroni Salad. I didnt know na siya at ang macaroni salad pala ang pinaglilihian
ko. I remember how I hate his smile. Pero mas naiinis ako kapag nakakunot noo siya.
I smiled. A genuine one.

Chapter 24
"What?! Are you serious Jake?!" Bulalas ko habang kausap ang kasamahan kong
photographer sa cellphone.
Gusto daw ng client na magchange location at ang mas malala ay sa siquijor iyon. If
I didnt mention my Job for the last two years is a photographer. Nagshoshoot kami
ng mga picture para sa cover ng mga magazines and we even do a promotional video.
Nakilala ko si jake sa isang seminar about photograpy. We click at the first time
we talk. Hanggang sa nagdecide kaming maging partner sa mga raket namin.
We do photoshoots and do some shooting for promotional video na naging madali lang
dahil nagtapos si Jake ng multimedia arts habang ako naman ay nakatuntong ng 3rd
year college sa photography. Hinahati namin ang trabaho. If I will be the
photographer then he will be the editor. And really! Mas gusto ko ang magshooting
at humawak ng camera kaysa mag edit! Ang daming oras ang kailangan sa editing.
"Yes Sammy and the offer will be thrice as the previous amount. Libre lahat. Food,
accomodation and transportation." Excited na wika ni Jake kaya napabuntong hininga
ako.
"Jake masyadong malayo. May anak ako na kailangan kong uwian araw-araw. My father
has a small business at hindi niya matututukan ang anak ko. And my Mom is too old
para mag alaga ng bata. Baka sumumpong lang ang arthritis niya." Paliwang ko sa
kanya.
"May Yaya naman si Vanessa hindi ba?"
"Yes. Pero ayokong mawala sa paningin ko ang anak ko sa loob ng tatlong araw."
Umupo ako sa gilid ng kama ko.
"Then isama mo siya together with her Nanny. Sayang ang opportunity na ito Sammy.
It's a big Client. At kung successful ang gagawin nating promotional video ay mas
darami pa ang magiging big time client natin.". Napaisip ako. He has a point pero
hindi pa rin ako komportable dahil masyadong malayo ang siquijor.
"Sammy think this way okay. Kung magagawa natin ang trababong ito ay mas malaking
pera ang makukuha natin. Pwede mo ring iextend ang stay mo kung kaagad tayong
matapos para makapagbakasyon kayong mag ina. Take this opportunity Sam."
Malakas akong napabuntong hininga at napahiga sa kama. "Fine. Gawin natin." Sagot
ko bago pinatay ang tawag. I think it will be better. I hope so.
***
Pagbaba namin sa Van na sinasakyan namin ay mabilis kaming sinalubong ng mga staff
ng resort kung saan kami magiistay. Ang resort na ito ang gagawan namin ng
promotional video.
Pagbaba palang ng sasakyan ay mabilis na humaplos sa balat ko ang lamig ng hangin.

It was 1 o'clock in the afternoon.
Mabilis kong kinuha kay Zeny si Vanessa na tuwang tuwa sa nakikita.
"Mumma its beautiful!" Wika niya na ikinangiti ko.
Tama siya. Maganda nga ang lugar pero may mas magandang lugar kumpara dito.
'Isla Del Fuego.'
Biglang sumagi sa isip ko ang islang yon. The Island where Tres and I lived for
almost a month.
"The place is breathtakingly beautiful!"wika ni Jake na nasa tabi ko na. "Right

Vanessa?" Nakangiting baling nito sa anak ko.
"Yes tito pogi." Sagot ng bata kaya kinurot ng bahagya ni Jake ang pisngi niya.
Sign of adoration. "Mumma, are we going to swim later?"
"No honey but after my work we can do that." Sagot ko habang pasunod kami sa staff
na maghahatid sa magiging kwarto namin.
Si jake ay kasunod ang lalaking Staff na maghahatid sa kanya habang ako at si Zeny
ay nakasunod sa isa pang staff.
Pagdating namin sa room ay agad kong inilapag si Vanessa at nag ayos ng gamit.
Pagkatapos kong ayusin iyon ay napagpasyahan kong lumabas ng silid. Nakatulog na
ang bata kaya naman pinaiwan ko na si Zeny kung sakaling magising siya.
The place is really beautiful. May mga puno ng niyog na nagiging lilim sa masikat
na araw. Ang alon ay kalmado habang ang buhangin ay puti.
Sayang lang at naiwan ko ang Camera sa kwarto. This romantic view should be
captured.
Napatigil ako sa paglalakad ng makarinig ako ng isang tinig. My heart thump fast.
Isang boses lang ang nakakapagpabilis ng tibok ng puso ko and he was gone. Iniwan
niya ako.
I automatically followed the voice. Naging mabilis ang paghakbang ko hanggang

marating ang isang puno. Malapad ang puno kaya naman hindi ko masyadong makita kung
sino ang naroon. Patuloy ang pagstrum ng gitara at ang boses sa pagkanta.


You make room
If you love someone
Same voice. Same emotion. Nanatili akong nakatayo sa likod ng puno at tila nawalan
ako ng lakas upang kumpirmahin ang hinala ko.
When you say

You love the way I make you feel
Everything becomes so real
My heart is beating so damn fast and tears running down in my face. Bakit ba ako
naiiyak sa isang kanta? Why do I have to remember him when he already forget us?
All my life
He's a liar. I shouldn't trust. Hindi ko dapat siya minahal. He left me broken
hearted. Without a word. Without a goodbye.
Ano bang kailangan kong isipin? Ako lang naman ang nagmahal. I never heard him even
once that he tell me that he love me. Hindi niya ako minahal kaya ganon niya lang
ako kadaling kalimutan.
But when you love someone

You make room
If you love someone
I didnt notice that the song already ended. Eksaktong tumayo ang lalaki at humarap
sa direksyon ko.
I am shocked. Habang siya ay walang emosyon ang mukha.
"Samantha." Wika niya na para bang hindi kami matagal na hindi nagkita. It makes my
heart bleed in pain.
"T-Tres." Banggit ko sa pangalan niya. Damn destiny, fucked fate! Bakit ngayon ko
siya kailangan makita? After 3 years?
Mabilis akong tumalikod at pinunasan ang luha ko.
"Ang galing magbiro ng tadhana. I saw you here." Natatawang wika ko. And that laugh
is the most awkward laugh I did.
Muli akong humarap sa kanya. "Its not destiny. I hired your team to do a promotion
video for my resort. I am your employer for three days." Sagot niya na nagpakunot
ng noo ko.
"Y-You own this?!" Tanong ko sa kanya ng hindi makapaniwala.
Tumango siya at ngumisi sa akin. "Long time no see Samantha." Kaswal na wika niya
na parang wala siyang ginawang masama.
Tinignan ko siya ng masama. "So you plan all of this?" Tanong ko na nanghihingi ng
kompirmasyon.
"Yes but not this one. Wala pa sa plano ko ang magpakita sayo ngayong araw." Sagot
niya na mas lalong nakapagpainis sa akin.
*Please vote and comment. Follow niyo na rin ako 0ߘͰߘ*
Chapter 25
"Yes but not this one. Wala pa sa plano ko ang magpakita sayo ngayong araw." Sagot
niya na mas lalong nakapagpainis sa akin.
What the hell? I am confuse, mad and hurt.

Unang una ay dahil parang wala lang sa kanya na nakita niya ako ngayon. His
reaction is blank! Second! Bakit niya kami hinire? After 3 years ay magpapakita
siya at sasabihing hinire niya ako bilang empleyado niya? At pangatlo ano bang
akala niya sa akin? Isang laruan na pwede niyang paikutin sa kamay niya? Tatlong
taon na ang nakakaraan ng iwan niya ako ng walang paalam. Kahit isang tawag wala
but now he's here. Standing in front of me and not feeling guilty!
Lumayo ako sa kanya ng dalawang hakbang. "Damn you T-Tres!" I tried not to stutter
but this Damn feeling in my chest makes my voice weak.
Nawala ang ngisi sa mukha niya at napalitan iyon ng sandaling pangungulila at

lungkot. I am not sure if I saw it clearly dahil mabilis ding naging blangko ang
mga mata niya.
"Bakit hindi mo tinatanggap ang mga pinapadala ko?" Kunot noong tanong niya.
"I dont need your money Tres! Kaya kong mabuhay sa sarili kong paa!" Puno ng pait
na wika ko.
"But it was also for my child!" Sigaw niya kaya naman napangiti ako ng mapait.
"Your child? Kailan ka pa naging ama?" sarkastikong tanong ko.
Sa isang iglap lang ay nakalapit na siya sa akin at hawak na ang dalawang balikat
ko. Not too thight but not so gentle.
"Since you got pregnant!."sigaw niya sa mukha ko. "My sperm is the reason why my
child was born. So literally and biologically speaking I am his father!"‫؂‬
Mabilis na namula ang pisngi ko dahil sa sinabi niya. 'Sperm!' Para bang kumanta
lang siya ng ABC at walang kaabog-abog niyang nasabi iyon.
I remove his hands in my shoulder. Its not the time to blush.
Three years and he became more hotter, more handsomer. Ngunit parang pumayat siya.
I shook my head to removed that thought.
"Well thank you for your s-sperm. But My daughter has no father. Never had one."
Sagot ko bago ko siya talikuran.
Mabilis akong naglakad pabalik sa room namin. There I saw Vanessa still sleeping
habang ang Yaya naman niya ay nasa gilid ng kama.
"Zeny mamasyal ka muna." Wika ko sa tagabantay ng anak ko. Mabilis naman siyang
tumalima at nagpaalam sa akin.
Pagsara ng pinto ay tinitigan ko ang mukha ng anak ko. Hindi ko maiwasang isipin
ang naging tagpo kanina. He said that its not destiny. Pero noon sabi niya ay
pinakasalan niya ako dahil sa destiny. That he felt it. Napangiti ako ng mapait.
I shouldn't believed that. I am too young and inexperience kaya lahat ng sinasabi
niya sa akin ay tumatatak sa puso ko. And I am too gullible to believed him.
Huminga ako ng malalim at kinuha ang phone na nasa mesa. I dialed Jake number.
"Hello jake."
"Yes Sammy? Have you already looked the place?"
"Hmm." Wika ko at muling huminga ng malalim. " I want to back out. I dont want to
do this anymore." Wika ko. Ilang sandaling walang naging sagot si Jake.
"Why?"tanong niya sa kabilang linya matapos ang ilang sandali.
Kinwento ko sa kanya ang nangyari kanina. At maging siya ay hindi makapaniwala.
Jake is my friend. Bisexual siya. Actually Natakot na akong makipagkaibigan ulit

but then I realize na hindi lahat ng tao ay kagaya nina Dianne at Josh. Hindi lahat
ng tao ay masama. It just happen na nabulag sila ng kanilang nararamdaman. Jake
also knew about them since I really trust him.
"Are you okay?" Tanong niya na may halong pag aalala sa tinig.
"I dont know." Sagot ko na tinignan pa si Vanessa na natutulog.
"Let me talk to him. Sasabihin kong magbaback-out na tayo. I will give the payment
back to them."
"Thank you Jake." Sinserong pasasalamat ko.
Hindi ko kasi alam kung makakaya ko pang makapagtrabaho ng maayos kung si Tres ang
magiging amo ko. It was awkward. And I cant do it. Dahil kung anong emosyon ang
nararamdaman ko noon sa tuwing malapit siya ay ganoon pa rin hanggang ngayon.
Kailangan kong iiwas ang sarili ko sa panibagong sakit.
*****
Mabilis ang lakad na tinungo ko ang opisina ni Tres. Damn him! Tinawagan ako kanina
ni Jake at sinabi niyang ayaw pumayag ni Tres at kapag itinuloy daw namin ang
pagbaback out ay kakasuhan niya kami ng breach of contract.
He is blackmailing us!
"Nasaan si Tres?!" Tanong ko sa isang staff na nakasalubong ko.
"Ma'am hindi po kayo allowed dito." Sagot niya sa akin ngunit sinamaan ko siya ng
tingin.
Nilagpasan ko siya at hindi na nag abalang ulitin ang tanong ko dahil lumabas sa
isang kwarto ang lalaking hinahanap ko.
"Why did you do that?!" Sigaw ko sa kanya. Mukhang expected niyang darating ako at
sisigawan siya ng ganito kaya ni walang gulat sa ekpresyon niya.
"In my office." Bagkus ay wika niya ta muling pumasok sa loob nv pinto.
I immediately enter his office at pabalibag iyong isinara.
"So can you answer me now!" Walang pasensyang wika ko.
Umupo siya sa sofa na nandoon at ngumisi. "What was your question again Wife?"
Tanong niya na nakapag pairita sa akin lalo na sa ginamit niyang pantukoy.
Ayokong aminin ngunit may parte sa akin na tila sumaya. After 3 years muli kong
narinig na tinawag niya akong ganon. Para bang bumalik ang lahat ng alaala ko na
kasama siya. And damn this heart for beating so fast.
Mabilis kong hinamig ang sarili ko at kunwa'y walang epekto ang ginamit niyang
salita. "Dont call me that! At huwag kang umastang hindi mo narinig ang tanong ko
kanina!"
"Bakit ba lagi kang galit kapag nagkikita tayo? Nasaan na ang dating Samantha na
gustong maglambing?"
Sinamaan ko siya ng tingin upang pagtakpan ang pamumula ng pisngi ko. "Dont bring
back the past Tres! Hindi iyon ang ipinunta ko dito! Bakit ba ayaw mo kaming
papagback out?! I know mas maraming magagaling diyan. More competent than us! Kaya
tigilan mo na! Just look for another-"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil isang iglap lang ay nasa harap ko na
siya. Lahat ng salita ay nakulong sa bibig ko ng sakupin niya ang labi ko. He is
kissing me torridly.
Hawak niya ang batok ko habang ang isa niyang kamay ay nakapalupot sa bewang ko.
Sinubukan kong magpumiglas sa natitirang katinuan sa isip ko ngunit wala ding
nangyari. Mas lalo niya akong idinidiin sa kanya at mas lalo niyang pinapalalim ang
halik.
"T-Tressss." I moan when his hand carefully caressing my butt. Damn it but its
getting hot!
I encircle my hands around his nape and kissed him back. Lahat ng katinuan sa isip
ko ay unti-unting tinupok ng init.
Hinagod ng kamay ko ang buhok niya ng bumaba ang halik niya sa leeg ko. I am
touching his hair. Another moan escape in my mouth. Mas lalo kong diniinan ang ulo
niya sa leeg ko.
"Wife." Bulong niya na muling tumaas at halikan ako sa labi. Now he was making its
way to my breast and God! Parang kakapusin ako ng hininga.
He is gently cupping my breast when we both stopped. Nag ring ang phone ko.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Nakaramdam ako ng hiya. I pushed him away
ang fixed my self bago ko kinuha ang phone na nasa bulsa ko.
"Zeny?" Wika ko at tumalikod kay Tres dahil nasa mukha niya ang saya habang
pinapanood ako.
He is Damn happy na makita akong nababaliw pa rin sa kanya!
"Ma'am si Vanessa po nawawala. Kanina pa po ako nahahanap pero hindi ko siya.....

" Sagot niya na nakapagpahinto ng tibok ng puso ko.
Nabitawan ko ang cellphone ko dahil sa panginginig ng kamay ko.
"What happen?" Puno ng pag aalalang tanong ni tres na mabilis na nakalapit sa akin.
Mabilis na namilisbis ang luha sa mga mata ko. Hindi ako makahinga.
"O-Our d-daughter is m-missing."

*Please vote and comment.*

Chapter 26
"O-Our d-daughter is m-missing." Sagot ko na mabilis na napahagulgol. Huminga ako

ng malalim at pilit na kinalma ang sarili ko. I looked again to Tres. I can see in
his eyes that he's also worried. "Help me Tres... H-Hindi ko kaya... k-kapag nawala
si V-Vanessa sa akin." Wika ko sa pagitan ng pag hikbi.
Kinabig niya ako palapit sa kanya at niyakap. "Shhh we will find our daughter."
Naramdaman ko pa ang paghalik niya sa ulo ko na lalong nakapagpakalma sa akin.
We went out to the office. Mabilis niyang ipinatawag ang mga staff niya at mabilis
na pinakilos. Magkasama kami ni Tres na naghahanap. Nasa mga cattoges na kami at
nagbabakasakali na baka naligaw lang doon ang bata. I am still in tears. Ang daming
tumatakbo sa utak ko.
Huminto ako sa paglalakad ng tumunog ang phone ko. It was jake.
"J-Jake." Umiiyak na wika ko. I saw Tres stop from walking and look at me. Nakita
ko kung paano kumunot ang noo niya.
"Are you crying Sam?"
"V-Vanessa is Missing." Sagot ko.
"Yes, I already saw Zeny and he already told me. Dont cry Sammy. Hinahanap ko din
siya. I just called you to say that call me if you already saw her. I will do the
same." Aniya kaya tumango ako kahit hindi niya nakikita.
I ended the call and look at Tres. He was quiet. Nagpatuloy kami sa paghahanap.
Halos isang oras pa ang lumipas ngunit hindi pa namin siya nakikita. Parang
nanlalambot na ang mga tuhod ko.
Matutumba na sana ako kung hindi naging mabilis ang kilos ni Tres. Sinalo niya ako
mula sa likod. Hawak niya ang magkabilang braso ko upang makatayo ako ng maayos. He
was too close. I can feel his breath near my ears. His warm body in my back.
"Mumma!" Sabay kaming napalingon ni Tres sa pinagmulan ng tinig. Para bang

nagkaroon ako ng panibagong lakas at mabilis na tumakbo paupunta kay Vanessa.
"B-Baby! May masakit ba sayo? Nasaktan ka ba? Saan ka nggaling? I am very worried."
Sunod sunod na tanong ko.
Mabilis ko siyang tinignan kung may sugat ba siya o ano. Nang mapansin kong wala
siya ni isang galos ay mabilis ko siyang niyakap.
"Saan ka ba galing? Mommy is very worried about you." Puno ng takot na wika ko
pagkakalas ko ng yakap.
"I am with my Tito Dos. He tour me around." Nakangiting wika niya kaya kumunot ang
noo ko. Napatingala ako ng tingin. There he was standing. Una ko siyang nakita
talong taon na ang nakakaraan. He look more handsome.
Hindi siya sa akin nakatingin kung hindi kay Tres. Nilingon ko si Tres and to my
surprise he was teary eyed. Yumuko siya at lumebel sa bata.
"Hi Princess. Do you know who I am?" Tanong ni Tres sa bata.
Tumango si Vanessa. "Daddy!" Masayang wika niya kaya naiiwas ko ang tingin ko lalo
na ng makita kong sumulyap sa akin si Tres.
"Y-Yes I am your Daddy. Can you please give Daddy a hug?"
I want to burst in tears when Vanessa hug Tres. It was a picture of a Father and
Daughter scene. And it makes my heart flutter.
Nandoon pa rin ang sakit sa puso ko sa ginawa ni Tres ngunit hindi ko ipinagkait
kay Vanessa ang Daddy niya. I always show a picture of Tres to her. So that she can
remember her own father. Ayokong dumating ang panahon na magkita sila ngunit sarili
niyang ama ay hindi niya kilala.
I look at Dos. Kagaya ko ay nakatingin siya sa mag ama. I dont know what he thinks.
Walang emosyon ang mga mata niya.
Binuhat ni Tres si Vanessa at tumingin sa akin. "Let's talk later." Wika niya. I
didnt answer. I dont know what to say. Anong pag uusapan namin?
"Mumma arent we going to eat? Tito Dos told me that we will look first for you and
Daddy and we'll going to eat." Aniya na pinaglipat-lipat ang tingin sa amin.
I smiled at her. "We will eat baby." Sagot ko at akmang kukunin siya kay Tres
ngunit hindi niya binigay sa akin. Napakunot noo ako.
"Let me carry my daughter." Aniya na naunang maglakad.
Sinundan ko sila ng tingin at makalipas ang ilang sandali ay akmang susunod na ako
ngunit nagsalita si Dos. "I'm sorry." Aniya kaya nangunot ang noo ko.
"For what?"
"For everything. I hope you will understand why I did that." Seryosong wika niya
bago ako lagpasan.
Hindi ko masundan ang sinasabi niya. I am confuse!
Ipinagkibit balikat ko na lang iyon at sumunod sa kanila. Ngunit bago iyon ay

tinawagan ko muna si Jake upang ipaalam na nakita na namin si Vanessa.
We ate Dinner together. Hindi ko halos magalaw ang pagkain ko. I am listening to
their conversation. And it pains me to see them. Nasasaktan ako para sa anak ko.
Sooner or later ay maiiwan na naman kaming dalawa. Tres will leave us. And I dont
want my daughter to feel the same pain I've felt.
Matapos ang dinner ay inihatid na kami ni Tres sa tapat ng kwarto namin while Dos
left already.
"Go ahead baby. Susunod si Mumma." Wika ko at nginitian siya. Her Yaya guide her to
enter the room but Vanessa stop and look at us.
"Daddy are you going to sleep with Mumma?" I immediately blush with that question.
Alam ko na walang ibang pakahulugan ang sinabi ng bata ngunit malinaw na bumalik sa
alaala ko ang nangyaring tagpo kanina.
Tumawa si Tres at lumingon sa akin. There was a smirked in his face na

nakapagpainis sa akin.
"Not now baby. But I will make sure that I will sleep with her soon." Aniya kaya
sinamaan ko siya ng tingin.
The hell is he talking about!
"Okay. Let me know Daddy because I want to hug you too in my sleep." Nakangusong
wika ng bata kaya natawa si Tres.
"Of course baby. I want to watch and hug you too while you're asleep." Tres kiss
her Cheeks and ask her to go inside. Sumunod naman ang bata at ng maiwan kami ay
kaagad kong sinamaaan ng tingin si Tres.
"Ano bang pag uusapan natin?" Tanong ko sa kanya.
Nagkibit balikat siya at sumagot. "Marami."
"Kagaya ng?"
"About the project that you signed. About Vanessa, About you about me. About us."
Aniya kaya mabilis na nanlisik ang mga mata ko.
Bumuntong hininga ako at kinalma ang sarili.
"Una sa lahat magbaback out na kami sa project na to. We will return your money and
you cant do anything about it. Pangalawa you can visit Vanessa anytime. Hindi kita
tatanggalan ng karapatan sa anak natin. And lastly walang tayo. Walang dapat pag
usapan tungkol sa akin, tungkol sayo dahil walang tayo!" Puno ng pait na wika ko at
akmang papasok na sa loob ngunit hinawakan niya ang magkabilang braso ko.
Kunot ang noo niya at Nanlilisik ang mga mata. "Why not cooperate with me and make
things simple?! Lahat na lang ba ay gagawin nating komplikado! Bakit ba ayaw mong
padaliin ang mga bagay sa atin?!" He shouted back kaya natawa ako ng pagak. Inalis
ko ang kamay niya sa braso ko at tinitigan siya ng matalim.
I make things complivmcated and hard? The hell with him!
"Mapadali? Are you kidding me? Walang paraan para mapadali ang mga bagay. You will
always face the hardship! At wag ako ang sasabihan mo ng ganyan Tres! Hinarap ko
lahat ng mag isa!.."
Huminga ako ng malalim at pinigil ang iyak ko ng maalala ang sakit na pinagdaanan
ko. "I-I face e-everything alone T-Tres! At wag mong sabihin sa aking padaliin ang
mga bagay dahil kahit anong gawin natin hindi magiging madali iyon!.....W-Wag mo
akong sumbatan na para bang pinapahirapan kita! I-I am the one w-who e-experience
pain m-more than anyone here! Sa mga panahong nahihirapan ako sa pagbubuntis nasaan
ka? Nang mga panahong kailangan na kailangan kita saan ka nagpunta?!" Sigaw ko sa
kanya at pinaghahampas ang dibdib niya. I already explode.
Akala ko tapos na ang sakit hindi pa pala, mas masakit pala na nakita ko nga siya
ulit but he never tried to explain anything. Walang paliwanag , walang salita and
here he is telling me about making things harder.
"W-Wala ka ng mga panahong kailangan kita! Wala ka ng nahihirapan ako! So dont tell
me about pain and hardship dahil hinarap ko lahat yan ng mag isa! Wag kang
magsalita na alam mo lahat ng pinagdaanan ko..."
Kinabig niya ako palapit sa kanya at niyakap. Damn Tres! Lahat ng sakit at hirap na
pinagdaanan ko ay kaya kong kalimutan. Just explain his side at tatanggapin ko siya
ulit.
"I'm sorry." Wika niya na kumalas sa akin. Natigagal ako.
Sorry? Why?
Mas lalo akong napahagulgol. Bakit hindi siya magpaliwanag? Bakit hindi niya
sabihin sa akin ang nangyari. I promise to accept him.
Tinalikuran niya ako at naglakad palayo. He left. Again.
Akala ko masakit ang ginawa niyang pagtalikod sa akin noon mas masakit pala ang
makita siya mismong talikuran ako ng harap-harapan.
Chapter 27
"Are you ready Vanessa?" Tanong ko sa anak ko. We already packed our things at
ngayong umaga mismo ang balik namin ng maynila. Jake already book a flight.
Naluluha ang mga matang tumingin siya sa akin. "Mumma we didnt swim yet. You
promised me yesterday that we will swim." Pagmumukmok niya.
Nilapitan ko siya at kinarga. "Yes I promised that to you pero kasi kailangan na
nating umuwi. Hindi mo ba namimiss si Dada?"
"I miss him. How about Daddy? Is he going with us?"
Napalunok ako. How can I tell her that me and her Daddy wont be together. I know
masasaktan siya. She really wants to see her dad in person.
"D-Daddy will stay here. He has a lot of works and he cant go for now." I bit my
lips in telling a lie.
Wala naman akong ibang choice kung hindi ang magsinungaling.

Biglang umatungal ng iyak si Vanessa kaya niyakap ko siya.
"D-Daddy promise me.... t-that he w-will be with us f-forever! He said he wont

leave us!" Iyak niya kaya maging ako ay nagsimula ng maluha.
I hope its true. Na mananatili siya sa tabi namin. Na hindi na niya kami iiwan pero
hindi e. He already left us before and he can always do that now.
"Vanessa s-stop crying... Dada will always be there for you, for us." Alo ko sa
kanya ngunit mas lalong lumakas ang iyak niya.
"I want to see Daddy! I want Daddy!" Huminga ako ng malalim at sinenyasan ang
kakapasok lang na si Zeny na lumapit.
"Huwag mo siyang bibitawan Zeny. Dont remove your eyes from her." Wika ko kay Zeny
na kaagad nmang tumango.
"Yes Maam."
"Baby I'll look for Daddy. Do t cry okay." Wika ko at mabilis na pinunasan ang luha
niya.
I will ask Tres to talk to her. Baka mapapayag siya ni Tres. Bumuntong hininga ako.
I immediately went to his office. Tatlong katok ang ginawa ko bago pinihit ang
pinto.
"T-Tres." Tawag ko sa kanya. He is looking at me intently. Mukhang nagulat pa siya

na makita ako.
Sabagay after what I told him yesterday ay hindi niya aakalaing pupunta pa ako
dito.
"We're leaving." Wika ko na ikinakunot noo niya.
"Sinong nagsabing umalis kayo?"matigas na wika niya kaya napabuntong hininga ako.
"Heto na naman tayo Tres! Pagod na pagod na akong magpaliwanag. Kaya lang naman ako
nandito para makapagpaalam ka kay Vanessa." Wika ko na ikinailing niya.
Tumayo sila at lumapit sa kinatatayuan ko. "Paalam? What kind of goodbye do you
want?" Matalim ang boses na wika niya na lalong nagpainis sa akin.
"Vanessa is crying. Ayaw niyang umalis ng hindi ka kasama. Just tell her that you
cant since you are a busy person!"
"So you want me to lie to my daughter?!"
"Hindi ba kaya hindi ka man lang bumisita sa loob ng tatlong taon ay dahil busy ka?
What's the difference now?!" Inis kong sigaw sa kanya.
Natigilan siya ngunit saglit lang yon. "You wont leave unless I say so." Sagot niya
na biglang hinapit ang bewang ko. "I wont think twice to lock you in an Island
where we can make love anytime wife. Hanggang sa ayaw mo ng umalis sa tabi ko."
Nanlaki ang mga mata ko ng hawakan niya ang dibdib ko. He is caressing and
encircling his hands in my firm breast.
"S-Stop T-Tres!" Sigaw ko sa kanya. But my voice is too weak that it cant handle
the sensation.
"You still have the perfect curves wife." Bulong niya sa tenga ko. I want to push
him away but the sensation he's making in my body is too hot to ignore.
"Ahhh." I moan when he suck one of my nipples above my clothes.
"Wife." Bulong niya habang pinaglalandas ang kamay niya sa katawan ko. I arched my
body when he reach my flesh above my pants.
He unbottoned my pants ang remove my clothes. Kung gaano kabilis naalis ang damit
ko ganoon din kabilis naalis ang kanya.
He guide me to the couch while still kissing. His left hand is caressing my breast
while the other one is playing with my flesh.
I moan when he inserted his finger on mine.
"Tresss." I cried in pain and ecstasy.
I automatically put my hands in his back when he started to thrust. May nakapa ako
sa likod niya ngunit hindi ko iyon pinansin. I almost reach the reach the climax
and he is thrusting deeper, harder and faster.
"Tress!" I shouted his name when We reach the climax.
**
Ilang sandali akong walang kibo. I am still on the couch naked while he was
smoking. He is still naked and he wanst even conscious even I saw his half erect
manhood.
Tumayo ako at nagsimulang magbihis. He was watching me while putting my clothes on.
"Ito ba ang bayad para mapapayag mo ako sa gusto mo?" Tanong niya pagkatapos habang
kinukuha ang pantalon at isinuot iyon.
Kumunot ang noo ko dahil sa tanong niya na malabo para sa akin.
"Anong ibig mong sabihin?"
"You asked me to talk to Vanessa. So is this the payme-" mabilis akong nakalapit sa
kanya at isang malakas na sampal ang ibinigay ko sa kanya.
My tears are running down from my eyes. And damn me for showing this to him.
"I-I am not a whore Tres. You know that. Ang ginawa natin ay walang kapalit kaya
wag mo akong itrato na para bang prostitute na n-nagpapabayad!" Sigaw ko sa kanya.
We really cant go back together. Araw araw kaming magsasabihan ng masasakit na

salita. Araw araw kaming mag aaway. At ngayon pa nga lang ay nanghihina na ako.
I walk toward the door but he stopped me. He hugged me from behind.
"I'm sorry." Wika niya habang nakapatong ang baba sa balikat ko.
"S-Sorry? I-Im tired with that word T-Tres. You know what I need? Your explanation!
Why did you leave me? Sa panahong kailangan na kailangan kita? Sa panahong akala ko
ay ililigtas mo ako?" Huminga ako ng malalim.
"I was very scared. Pero matapos ang aksidenteng yon ay mas lalo akong natakot. The
fear that I have when I wake up and look for you is uncomparable. Takot na takot
ako pero wala ka! You left me! And it was the most painful memory for me! At ngayon
nagpakita ka ulit na parang walang nangyari! Tres... Ako yung iniwan mo pero ikaw
pa ang ganyan ang trato sa akin! You're unfair!"
I said everything that I want to say. Kinalas ko nag kamay niya sa bewang ko at
tumingala.
'Please tears makipagcooperate ka. Tumigil ka na sa pagpatak.'

I face him and to my surprise he was crying.
Chapter 28
Kumunot ang noo ko ng makita kong tumulo ang luha niya sa kanang mata. He's crying.
"I'm sorry Wife." Aniya at tumingin sa akin.
"I said stop saying sorry!" Sigaw ko sa kanya.
Tumalikod siya sa akin at kita ko ang dalawang peklat sa likod niya. Parang hugis
bilog iyon pero hindi ganoon ka pulido.
Kasing laki siguro sila ng bente singko centavo.
"See this wife? It was the scar of saving my love."
'My love?' Ganon niya ba kamahal ang babaeng tinutukoy niya? Iyon ba ang dahilan
kaya iniwan niya ako. I felt the pain in my heart with that thought.
"When I saw her for the first time she was sitting in the lobby of my company.
Wondering around and singing. I sat next to her and hear her sing." Aniya kaya
napalunok ako.
"All my life
And I find it bittersweet" kanta niya sa sa linyang iyon kaya hindi ko maowasang
hindi siya titigan.
"Thats the time that I'd start to love this song and that girl. I stalked her,
followed her. I even do dirty things to make her mine. I asked her father to make
her my wife inexchange of the debt that they had. I know I am greedy and a devil
but what can I do? I just love this girl." Patuloy niya kaya nagsimulang tumulo ang
luha ko. This time halo halong emotion.
"She called me devil and I deserved that. Every single day with her is amazing. And
If it was a dream I dont want to wake up anymore." Kinuha niya ang kamay ko at
hinila iyon sa couch. "Lets sit wife. It will be a long story."
Pinaupo niya ako sa tabi niya and he stared at me. Halo-halong emosyon ang nasa
mata niya na lalong nagpakaba sa akin. "We argue most of the times but she never
failed to make me smile. I love everything about her but Im too scared to tell her
what I feel. Baka kapag sinabi kong mahal ko siya ay hindi siya maniwala. I am the
Devil and devil doesnt know how to love."
"But she told you she loves you." Sabat ko sa kanya. He chuckled and kiss my lips
quickly.
"At first I am shocked when she told me that she loves me. Sino bang hindi? Ang
babaeng matagal mo ng hinihintay ay sasabihin na mahal ka. I am very happy. I want
to shout 'I love you too' but the timing is wrong. There was a treath in her life
at akala ko ay bugso lang ng damdamin kaya niya nasabi yon. Maybe she's scared and
she needs comfort-"
"Ako ang nakaramdam non kaya sigurado akong mahal kita! I dont need com-" he kissed
me again and smirk.
"Im not yet done." Inayos niya ang buhok ko bago nagpatuloy. "Like what I said I
thougt that she's scared thats why she said that. I tried everything to know who
are the assholes who were trying to scare my wife. I even pay a Wise Detective for
my house and lot in baguio just to have it investigated as soon as possible."
Umiling siya at ngumiti.
"Then there came the result. I want to kill those bastard when I knew about them.
That day her father also called me. He said that my wife is missing. I think my
mind went blank. I want to kill anyone who will touch her. I ask Dos to look for it
immediately."
"You were there?" Tanong ko sa kanya. Tumango naman siya sa akin.
"I am there wife. When we went inside the room wala ka ng malay. I want to kill
that Josh but. He pulled the trigger exactly where you are. I didnt hesitate to
make my body as your shield. I want to shoot him first but I'm afraid. Paano kung
mas mauna ang bala niya na tumama sayo? Id rather sacrifice my self than my love."
Tears were unstoppable. Alam ko na namumugto na ang mga mata ko. But I cant help
but to cry. I accused him of the things he didnt do. Nagalit ako sa kanya sa maling
dahilan. But the teal question is why did he hide it from me?
"I am in critical condition. Two bullets hit an organ inside my body and there was
a low percentage if I'll live. Then Dos made a decision. Ayaw niyang maghintay ka
sa bagay na walang kasiguraduhan. He was worried with you and with me. Tinago niya
ang kalagayan ko sayo dahil bente porsyento lang ang pag asang mabuhay ako. He said
that it would be better if you dont know anything. Naging mahirap daw ang
pagbubuntis mo kaya ayaw niyang dagdagan ang stress mo kung makikita mo akong
parang lantang gulay."
Huminga siya ng malalim. "I was comatose for two years. But Dos and Alas didnt give
up. Dinala nila ako sa america. There I hear your voice. Araw araw naririnig ko ang
boses mo. 'Tres I miss you. Please come back.' 'Tres were having a baby what name
do you want to have?' 'Tres can you please call me? I miss you badly.'"
Those are the voicemail that I sent to him.
I didnt know. Wala akong maapuhap na salita.

"Araw araw ay naririnig ko ang boses mo. I want to fight. I want to live. And
luckily one day I woke up." Nakangiting saad niya. "I woke up and didnt know
anything. I lost my memory. Maybe because of the way I collapse. May head hit the
floor badly. I always dream about you. I always hear you voice. Until last month I
regain all my memories."
"Alam mo ba ang unang ginawa ko?" Tanong niya sa akin. Ngunit umiling ako.
"I flew back here in the philippines and went to you. Pero nakita ko na may yakap
kang Lalaki. I want to kill that bastard and I want to get mad at Dos. Dahil kung
sinabi niya ang nangyari sa akin ay hindi ka mapupunta sa iba." He smiled bitterly
and I was shocked.
"You have already a good life and I am scared to ruin that. Hindi na ako nag
abalang magpa imbestiga sa kung anong nangayari after 3 years. Why would I ? It
will fucking hurt to know the truth that you are already happy." He said as he
caress my cheeks.
Parang pinipitpit ang puso ko. Halo-halong emosyon. Akala ko ako lang ang nasaktan
at nahirapan. I thought it was just me. But then Tres face the most hardship
because of me. And I am here getting mad at him.
I hugged him. Sobrang higpit na pero parang kulang pa.
"Ayaw na kitang guluhin pero parang mababaliw ako kung hindi kita makakausap. Kung
hindi kita makikita. I pulled another trick to make you come. Ginawa ko lahat ng
paraan para makapunta ka dito. I didnt intend to be mean to you. I was just
jealous. Dahil ang kasama mong lalaki ang dahilan kung bakit atoko na kayong
guluhin."
Natigilan ako. "Si Jake? But we never had a roman-"
"Yes now I know that now. Sinabi sa akin ni Dos. He was watching you for the whole
three years. At kagabi niya lang sinabi sa akin. Siya din ang nagpapadala ng pera
ng mga oras na wala akong malay. Hindi niya daw kaagad sinabi dahil baka hindi pa
ako tuluyang nakakarecover. I get mad at him but the I thank him, for watching over
you." Nakita ko ang paglitaw ng luha sa mata niya kaya mabilis ko igong pinunasan.
Lumunok ako. "I-I didnt know." Parang may nakabara sa lalamunan ko. Three years
pinaniwala ko ang sarili ko na iniwan niya ako, kami. But then he suffered more
than I do.
Napalakas ang hikbi ko. "Shh dont cry wife. It hurts more to see you crying." Aniya
habang pinupunasana ng walang patid kong luha.
Niyakap ko siyang muli. "I was just waiting for your explanation at sinabi ko sa
sarili ko.. Na..na kahit anong paliwanag na magmumula sayo ay tatanggapin ko. Kahit
anong sasabihin mo ay paniniwalaan ko. Ganon kita kamahal. I love you T-Tres more
than you know."
Naramdaman ko ang kamay niya sa likod ko. Ayaw tumigil ng luha ko at palakas iyon
ng palakas. I am happy, sad and guilty.
"Shh Je t'aime wife." Aniya kaya napakalas ako sa pagkakayakap sa kanya.
"Goodnight?" Kunot noong tanong ko.
He laughed and kiss me. "It means I love you in french."
Epilogue [Del Fuego Series: The Devil's...]
Epilogue
"Are you happy wife?" Tanong ni Tres habang nakatingin sa papalubog na araw. Its
been a month.
We make our wedding vows two days ago. And I am more than happy because I married
the man I love.
Tumango ako at sumandal sa balikat niya. "Isla Del fuego's sunset view is
incomparable." Wika ko habang nakatingin din sa papalubog na araw. Natapos ang
isang araw na kasama ko siya and it will always be happy.
"Indeed. Nag iisa lang ang Islang ito. It has the best view for sunrise and
sunset." Aniya kaya nilingon ko siya.
The concept of sunrise and sunset is amazing. Sunset tell us that everything will
reach its end but then sunrise show's that every end has a beginning. And it was my
beginning with Tres.
"Do you want to swim wife? Hindi natin nagawa yon ng mga panahong nandito tayo."
Anyaya niya sa akin kaya napangiti ako.
"Ikaw gusto mong magswimming?" Balik tanong ko sa kanya.
Instead of answering me he removed his clothes. Lumapit siya sa akin at isang tili
ang kumawala sa bibig ko ng hubarin niya ang suot ko.
"Lets swim wife." Aniya na mabilis akong iginaya papunta sa mas malalim na parte.
He was holding my waist while I'm holding his shoulder.
"T-Tres were naked baka may makakita sa atin dito." Sabi ko sa kanya na tinawanan
niya lang.
"Shh wife. It was a private Island and no one will trespass." Aniya na humigpit ang
hawak sa akin.
He is touching my body under the water and I cant help but to moan.
"Tresss ahh." I moaned when he reach my flesh.
"Dont you think its time to follow Vanessa?" Pilyong wika niya habang hinahalikan
ang pisngi ko.
"Ikaw talaga!" Sabi ko at bahagyang hinampas ang dibdib niya. I bit my lips to
suppress my moan.
"Why not? Three years old na ang anak natin at mas maganda kung magkakaroon na siya
ng kapatid." Nakangising wika niya.
Napalunok ako. He was smirking while pleasuring my body.
"Tres." I said as he kiss my neck.
"W-We cant do it here." Sabi ko na bahagya ng natatanranta. Baka may maligaw na

mangingisda dito.
Biglang tumawa si Tres kaya napamaang ako sa kanya. "I'm just teasing you wife. We
cant do it here. But it will be a good experience if we do." Mabilis ko siyang
hinampas kaya mas lalo siyang natawa.
"Tres may mahihiling ka pa ba?" Tanong ko sa kanya matapos ang ilang sandali.
Curious lang ako kung may mahihiling pa siya sa buhay niya.
Niyakap niya ako ng mahigpit bago sumagot. "Meron pa." Aniya kaya napakunot noo
ako.
"You already have everything. Ano pa ang mahihiling mo?"
"A basket ball team." Aniya kaya napalayo ako sa kanya.

"Anong basketball team?" Takang tanong ko.
"Maraming anak hanggang sa makabuo ako ng basket ball team." Wika niya pagkatapos
ay tumawa ng malakas.
"Anong akala mo sa akin baboy?" Inis na tanong ko sa kanya.
"Of course not wife. Hindi ka mukhang baboy. And we will make more baby one at a
time." Aniya kaya napanguso ako.
"Heh!" Saway ko sa kanya.
Ilang sandali pa ay siya naman ang nagtanong.
"Ikaw ba may gusto ka pa ba bukod sa akin?" Tukso niya kaya namula ako.
"I cant ask for more. He already provided me more than I ask for." Sagot ko sa
kanya at mabilis siyang hinalikan.
Ngumiti siya at ginantihan ang halik ko hanggang may maalala ako. Tinulak ko siya
ng bahagya kaya napakunot noo siya.
"Who is Carissa?" Tanong ko sa kanya kaya bigla siyang ngumiti.
"Hanggang ngayon ba ay hindi mawala sa isip mo si Carissa?" Tanong niya ng

nakangisi.
"Becasue you didnt introduce her to me!" Akusa ko sa kanya at inirapan siya.
Umiling siya at tinignan ako sa mata. "I thought you trust me?"
Napaiwas ako ng tingin. I trust him but I'm jealous.
"I-I was just asking. Edi wag mong sagutin." Inis na wika ko at tuluyang lumayo sa
kanya ngunit mas hinapit niya ang bewang ko.
"I'm just kidding wife." Aniya na kaya sinamaan ko siya ng tingin. "Carissa is our
childhood friend. Parang kapatid na ang turing namin sa kanya ni Dos. She grew up
with us ng mamatay ang parents niya sa isang aksidente. Para na niya akong kuya.
And I am worried to her since Alas took her away." Paliwanag niya kaya napakunot
noo akong lalo.
"Alas? Your brother?"

Tumango siya. "Alas has something with Carissa mula pa ng mga bata pa kami. And
three years ago Carissa came back but then Alas abducted her. They have their own
love story to tell so lets just forget them for now." Aniya na muli akong
hinalikan.
Gumanti ako ng halik at ipinulupot ko ang kamay ko sa leeg niya.
Its not the end of our Love story. It was just a beginning. Maraming darating na
pagsubok pero alam kong malalagpasan namin iyon.
Love is much more stronger than any obstacles that we will face in the future.
I know now how much he love me and Vanessa and I love him more for that.
Jake? He's still in manila. Nagtayo kami ng maliit na studio at opisina para sa mga
kliyente namin.
Dos? He already apologize to me and I forgave him. O baka hindi ko siya napatawad
talaga dahil hindi naman ako nagalit sa kanya. I am more thankful to him for what
he did to us. It makes us stronger.
Alas? I saw him once. He looks like Dos pero hindi gaanong magkahawig. They are
fraternal twin. He talk to me and congratulate me. Pero wala akong nakitang kasama
niya. Maybe Tres is right. They have their own love story to tell and we just need
to wait for that.
Vanessa is bubbly like before. Siya ang pinakamasaya nang ikasal kami ni Tres.
She's already close with her Tito's. And she's been spoiled by them.
My parents? They had their vacation in Europe. Si Tred ang gumawa ng paraan para
makapagbakasyon ang dalawa. I calle them last night and seems they are enjoying it
well.
And us? We are having our second day of honeymoon. I am very happy and I cant
explain it using words.
"I love you Tres." Bulong ko sa pagitan ng halik niya. Naramdaman ko ang pagngiti
niya.
"I love you even more wife. Now and forever."
The end
Started: April 7 2020
End: May 26 2020
Hi! Thank you for reading The Devil's sweetheart until the end. I am very
greatful na umabot kayo dito. It was a roller coaster ride for me. May panahong
ayaw ko ng magsulat dahil wala namang magbabasa but then your comment, your vote
motivate me more. Ang sarap sa feeling na umabot tayo dito.
We did it! Akala ko noong una hindi ko siya matatapos pero heto at nagsusulat na
ako ng pasasalamat sa inyo. Thank you for waiting patiently for my update. Thank
you for motivating me.
Thank you for reading my story kahit na may mga typo at grammatical error.
I am very greatful to all of you and thank you is not enough.
This end will not be my end. It will be my beginning in writing. I hope you can
stay with me as we continue to explore the love story of Dos and Alas. See you on
my next story.
Dont forget to vote, comment and if you have time you can also follow me. Thank you
0ߘͰߘ.
--Nammmiii
Kachenahan 101 [Del Fuego Series: The Devil's...]
Hi! 200 na yung followers ko haha. Within a month naka achieve na ako ng
200 followers, and for the DEVILS Sweetheart we already have 27k reads and for
Savage we had 9k reads and I am so greatful for that.
Salamat talaga ng marami. I didnt expect na magkakaroon ako ng kagaya niyong

readers. Ang goal ko lang nung una ay magpost ng mga stories na naiisip ko but I
never thought na magkakaroon ako ng mga readers na katulad niyo. Thank you very
much and words cant explain how greatful I am.
And sana matulungan niyo din ako. I also wanna plug my Friend. She supports me the
way I support her. Sana maka subscribe kayo sa channel niya. RHO DO RA ADHORABLE
thats her name in Youtube. Comment kayo sa channel niya.
You will see my other friends there. Kung curious kayo sa akin you can ask her
questions.
She knows me better. Haha lablab ߘ‫ߘͰذ‬.
https://youtu.be/D5PBk-4bkHI
Heres the link. Thank you ͰߘͰߘ.
AN [Del Fuego Series: The Devil's...]
Hi guys! Can you please help me?͂ I am uploading my first video on Youtube.
Haha 0ߘŰߘ. Sana makapagsubscribe kayo and by the way I am planning to create my
second video and its content is #AskNami.
Can you please comment down below the things you want to ask. Its either from
wattpad, real life, or anything haha.
Haha pasupport naman po ako. Haha
And the first video that I am uploading is about 'WHATS IN MY BAG!' Thank you guys!
Click this link to my YT channel.
Ps. Hindi to perfect na vlog ah. Haha First time ko lang pong mag ganito haha.
Katuwaan lang.
https://youtu.be/RZi-R8fcYfA
Thank you in advance po. ŰߘͰߘͰߘ.
Hi guys! Im here again. So Del Fuego series is done. The next story that I
want to finish is the Heartless Society 1: If our love is wrong.
So series din ito pero after If our love is wrong ay hindi ko muna ipopost ang next
na series dahil tatapusin ko muna ang property of the bad boy and the Hunk series.
Then may pending akong bagong Series which is BITCH SERIES.
So before magreact its not literally bitch. It was the acronym for Beautiful
Individuals That Create Haters. This series was inspired by my friends.
So iyon ang Bitch series. It will be a different series dahil iba ang pagkakasulat
niya. Mas nakakatawa, nakakakilig at nakakaiyak.
And by the way I also wanna grab this opportunity to thank YourGuyWriter for the
amazing book cover of Del Fuego series. Thanks bebe!
Iyon lang! Thank you and stay safe!
Nami Ͱߒ.

(Del Fuego Series 1) The Devil's

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

(Del Fuego Series 1) The Devil's

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

(Del Fuego Series 1) The Devil's

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Del Fuego Series: The Devil's...

Prologue [Del Fuego Series: The Devil's...]

Paminsan minsan ay pinupunasan niya ang kanyang butil butil na pawis.

"Alam mo ba magkano ang pagkakautang mo sa akin at sa kumpanya?" Tanong ng binata

Sa nangangatal na kamay ay binuksan ng matandang lalaki ang folder at mas lalong

"Limampung milyon. Limampung milyon ang pagkakautang mo at wala pa ang interes

Umiling ang binata at bahagyang natawa. Isang sarkastikong tawa.

"Not my daughter!" Halos maisigaw niya na ikinailing ng binata.

Nagdilim ang paningin ng binata at tumayo. "Kung gayon ay mag-umpisa na kayong

"Why do you want to marry my daughter. Hindi pa kayo nagkikita at nakakasiguro

Chapter 1 [Del Fuego Series: The Devil's...]

"Good morning Daddy!" Masayang bati ko sa Daddy ko ng maabutan ko siya sa dining

Ngumiti ito at bahagyang tinapik ang balikat ko.

Ipinagkibit balikat ko nalamang iyon. There are times na nagiging sentimental

"Nasaan pala si Mommy?" Tanong ko at bahagya pang uminom ng tubig.

"Are you excited?" Tanong niya kaya mabilis akong tumango.

"Really Dad?!"bulalas ko.

Hindi ko na pinagabalahang basahin iyon at mabilis ko iyong pinirmahan.

Mabilis akong napangiti. "Thank you." Pasasalamat ko bago ko siya niyakap.

"My pleasure." Anito na gumanti ng yakap sa akin.

Kung nakakamatay lang ang tingin ay baka namatay na kami ni Josh.

Pasimple akong lumingon sa kinaroroonan ng lalaki ngunit wala na ito doon.

"Nandoon na sa mesa. Bakit kasi hindi mo pa ligawan. Dinadaan mo pa sa paasar

Tumawa siya at umiling. "Dont be nosy." Aniya at bahagya pang ngumiti.

Josh is my bestfriend. Matanda siya ng dalawang taon sa amin ni Dianne. He's a

"Hayun si Dianne oh!" Turo ko kay Dianne na nasa isang mesa.

"Gago. Ang panget mo." Dianne.

Natawa na lang ako sa asaran ng Dalawa.

"Bagay talaga kayo." Sabi ko na lalong ikinapula ni Dianne.

Sabay kaming natawa ni Dianne.

Ilang sandali pa kaming nagbiruan bago ako nagpaalam sa kanila.

"You look wonderful Princess." Puri niya sa akin na ikinangiti ko.

"Syempre kanino pa ba ako magmamana?" Pabirong wika ko.

Ngunit muli ring bumalik ang pagkabahala sa isip ko.

"Hey kanina ka pa tahimik." Ani ni Josh. Siya ang kasayaw ko.

Nakita kong umakyat sa stage si Daddy.

'Samantha Nicole Valdez.... Del Fuego.' Tama ba ang dinig ko?

Biglang kumabog ang dibdib ko ng makita ko sa sulok ng mata ko ang paglapit ng

"May I have this Dance?" Tanong ng lalaki na bahagya akong sinulyapan at

Iniiwas ko ang tingin ko sa kanya at tumango kay Josh.

Chapter 2 [Del Fuego Series: The Devil's...]

Otomatikong napakapit ako sa balikat niya habang nakatingin sa kanyang mukha.

Nagsimula na kaming sumayaw at walang bumasag sa katahimakang namagitan sa amin.

At ano daw? Wife?

Pilit kong binabawi ang braso ko mula sa pagkakahawak niya.

"You're hurting me!" Sabi ko.

"You bet." Anito at marahas akong hinapit sa bewang at pilit na pinasabay sa

"Don't fight back sweetheart. Hindi mo ako kaya."

Tumawa lang siya at mas lalo pa akong hinapit sa bewang.

Mabuti na lamang at nakalapit na kami sa magulang ko kaya mabilis akong lumayo sa

Pagdating namin ng library ay nakaupo na sa sofa si Mommy at umiiyak habang si

"M-Mom, Dad." Wika ko at mabilis silang tinakbo.

"I-Im sorry Princess. Its my fault." Paunang wika ni Daddy.

"Lets go." Wika nito na walang emosyong kakabakasan sa kanyang mukha.

"Mom , Dad!" Sigaw ko dahil nakatingin lang sila.

"Call me if you need anything. We love you honey."umiiyak na wika niya.

Shock and betrayal isama mo pa ang pagod at sakit sa puso na nararamdaman ko ay

Chapter 3 [Del Fuego Series: The Devil's...]

"A-Anong ginagawa mo dito?!"tanong ko na biglang bumalik ang sakit sa puso ko ng