Bewixygirlwp His Way of Revenge

His Way of Revenge
by BeWIXyGirl_Wp
Tama ba? Tama bang pumayag siyang magpakasal kay Zachary Genson?Ang ex-boyfriend ng
best friend niya?
At ngayon ano? Siya ang naghihirap at nagtitiis sa pagpapahirap ng asawa niya sa
kanya.
Ang masakit pa,alam niyang paghihiganti lang ang pakay nito ng pakasalan siya.
Yes,mahal niya ang lalaking walang ginawa kundi saktan siya.
Bakit siya pa ang ginawang pambayad sa kasalanan ng best friend niya?
Pero sa kabila ng pananakit ng damdamin niya, hindi niya makayang iwan ito.
Siya si Allison Sandoval,ang babaeng martyr sa pag-ibig.
=================
Prologue
BABALA:
MARAMING MALI KATULAD NA LANG NG MGA,WRONG GRAMMAR, WRONG TYPO&WRONG SPELLING.HUWAG

DING ASAHANG MAGANDA ITO KATULAD NG MGA KILALA NIYONG SIKAT NA AUTHOR.KATUWAAN KO
LANG 'TO.KAYA NAPASUBO.UNEDITED DIN SIYA.TAMAD AKO MAG-REVIEW EH.KAYA IF AYAW MO NG
MGA GAN'ON,HUWAG NG BASAHIN KUNG AYAW MONG MAGREKLAMO NA 'WALA MAN LANG PALANG
KWENTA'.AYAN NA HA,BINALAAN KO NA KAYO.THANKS AND GOD BLESS EVERYONE!
***************************
"Marry me Allison.This is not a proposal. This is my f*cking command.And I...won't

take no...for an answer." seryoso at mariin niyang saad.
"What the hell are you talking about Zachary?!Are you insane,aren't you?!" halos
lumabas na ang kaluluwa ko sa galit at sa pagsigaw.Gulat na gulat ako sa mga
pinagsasabi ng ex boyfriend ng best friend ko.
Ngumisi lang ito na parang demonyo.Halatang-halata ang galit. Parang leon na

handang lumapa anumang oras.
"Tulad ng sinabi ko Allison,I won't take no for an answer.And you have no choice
kundi ang sumunod sa gusto ko."
"You're crazy Zachary!Why?!Anong purpose mo sa walang kwenta mong idea,huh?!Alam

mong best friend ko ang ex-girlfriend mo di ba?!" napapawisan na ako sa
kakasigaw.Hindi ko lubos akalain na ganito pala ang lalaking to.Ibang-iba na simula
ng iwan ito ng best friend ko.
"Nasagot mo na ang tanong mo, Allison.Yes,she's your best friend.At isa iyon sa mga
dahilan ko kung bakit pakakasal ka sa akin,sa
ayaw at sa gusto mo." at tumawa pa ito ng mala-demonyo.
My gosh!Wala na yata akong mahagilap na mga kataga para sabihin dito.
"No,hindi puwede!Ayoko Zachary!Nahihibang ka lang!"
Ngumisi ulit ito. "Papakasal ka sa akin Allison!That's final!" ibinagsak pa ang mga
kamay nito sa table ko.Pumarito kasi ito sa office ko.Nagbabadyang na ang mga luha
ko na handang pumatak.Bakit,ano ang naisipang kalokohan ng lalaking ito?
"A-at kung ayaw ko,ano ang magagawa mo, aber?" nabubulol kong tanong. Nilalakasan
ko ang loob para malaman kung ano ba talaga ang gustong mangyari ng kaharap kong
ito.
Nanlilisik ang mga matang tumingin ito sa akin.
"Marami akong puwedeng gawin Allison.Mayaman ako,alam mo yun.Triple ng kayamanan

ko,ang kayamanan ng pamilya mo. Kaya wala kang magawa kundi ang sundin ako." bawat
salita nito ay dinidiinan.
"P-pero bakit ako Zachary?Ano ba talaga ang dahilan mo? W-wala akong alam." at
pumatak na ang mga luha ko.
"Well,dahil ikaw..." itinuro pa ako nito. "...ikaw ang kailangan ko para

makapaghiganti sa sakit na naramdaman ko ngayon." napatiim pa ito.
Ganoon na ba talaga ang galit nito sa best friend ko?Oo, nasaktan siya,pero ano
naman ang kinalaman niya?
"A-at ano naman ang kinalaman ko diyan Zachary?Bakit ako pa ang naisipan mong
gamitin para sa kagaguhan mo?" diniinan ko pa ang huling salita.
Parang demonyo ito na tumatawa. "Hindi mo ba naiisip Allison?Akala ko ba'y matalino
ka?Pero ok, explain ko sayo." tinitigan pa siya nito. "Ganito yun eh.Alam kong
mahal na mahal ka ng best friend mo. At napatunayan ko yun noong hindi pa niya ako
iniwan.Kaya
kapag nakita ka niyang naghihirap sa piling ko,alam kong masasaktan siya.Pero alam
mo ba kung ano yung mas makakasakit sa kanya?Yung malaman niya na ang best friend
niya ay yun ang ipinalit ko sa kanya?Iisipin niyang inahas mo siya.Isn't it amazing
idea?" at ngumisi ulit ito.
Nanlalaki naman ang mga mata ko.
"Eh,gago ka rin ano? Bobo ka pa!Ang babaw naman ng dahilan mo! Sa palagay mo ba,
malalaman niyang nagpakasal tayo,gayung nasa ibang bansa ito? And besides, simula
ng umalis yun, wala na kaming communication." totoo naman kasi ang sinabi ko.Di ko
nga alam kung saang bansa ito naroon sa ngayon.
"Taga-Pilipinas pa rin siya Allison.Alam kung uuwi pa rin yun dito.At ikaw ang una
niyang hahanapin."
"Damn you Zachary! Hindi!hinding-hindi ako papayag na magpapakasal sa isang baliw

na kagaya mo!" sigaw ko dito.Nasasaktan ako,hindi lang para sa aking
bestfriend,kundi para rin kay Zachary.Sobrang mahal nito ang kaibigan ko,kaya
nagkaganito ito ngayon.
"Tulad ng sinabi ko,wala kang choice Allison.This company,..." inikot niya muna ang
mga mata sa loob ng office na kinaroonan nila. "....kaya kong bilhin o sabihin na
nating, pabagsakin?Di ba, mahalaga ito sayo?" nakangisi na naman ito na para bang
panalo na siya.
"Wag mong idamay ang kumpanyang ito Zachary.Kung anuman ang nangyari sa inyo ng
best friend ko,wala na akong pakialam kung tutuusin.Kaya ka nga siguro niya
iniwan,dahil hibang ka.Baliw ka!" nangigil na talaga ako sa lalaking ito.
"Dahil sa kanya,kaya ako nagkaganito Allison." napatiim bagang ito.
" Well,move-on Zachary.Hindi lang siya ang babae sa mundo."
"Hindi nga siya nag-iisa sa mundo,ngunit,nag-iisa din siya na gumawa nito sa akin."
nakakuyom na ito.
"Karma,right?" ewan ko ba kung bakit yan ang lumabas sa mga labi ko.Bigla naman
napanganga si Zachary sa sinabi niya.Tumayo na ito.
"Papakasal ka pa rin sa akin Allison!"
Tumayo na rin siya. "Ayoko,may boyfriend ako,di ba?"
"Then,break him up!"
"What?! Isa ka ngang baliw!Akala mo ba ganun lang kadali yun,ha?!"
"Gawin mo ba o makikita mo na lang siyang malamig na bangkay?At kasabay noon,ay ang

pagbagsak at pagkawala ng company mo, Allison!"
Hindi ko na nga kilala ang lakaking ito. Lahat,magagawa ng taong hibang ang mga
masasamang bagay.Takot na ako. Baka totohanin nga. At sa nakikita ko
ngayon,magagawa nga niya ang mga bagay na iyon.
"That's all Allison." humakbang na ito papuntang pintuan.Pero bago pa ito

makalabas,lumingon pa ito sa kanya.
"Prepare for the wedding." at tuluyan ng lumabas ito.
Naiwanan akong napatulala.
----------------------------------
A/N: okay,ngayon ko lang to lagyan ng note.Hehe.
Binasa ko ulit to.At waaaahhhh...ang corny2x pala ng Prologue ko.Ahaha.
Sorry pepz,unti-unti ko ng binabasa ito at unti-unti ko na ring e-edit ang mga next
chaps.
Kaya kung mahilig po kayo magpuna sa mga wrong grammar at typos,wag niyo munang
ituloy.Marami yata sa next chap.Kaya nga sinisimulan ko na siyang e-edit eh.But for
now,prologue muna.Okay?
Pagpasensyahan niyo na po.First story ko kasi ito.Sabay ng My Amazing Alalay.
This is a work of FICTION.
The Names, Places, Characters & Incidents, are purely made of my wide imagination.
So read at your own risk.
Tatanggapin ko po ang positive and negative comments niyo.Pero wag naman po yung
parang nagbasa ka lang para mangoreksyon.Ay siya wag ka na magbasa.Tapos parang
napapansin lang ay yung kamalian ng Author. Hehe.
Sa mga magbabasa pa lang,hope na ma-enjoy niyo ang kwentong ito.
Don't forget to vote & comments.
Nababasa ko po yan lahat.
Thanks and God bless!
=================
Chapter 1
Allison's POV
"[Hey best,where are you?]" Agad na tanong ni Lindsay ng sagutin ko ang tawag
niya.She's my best friend.Halos lahat ay may pagkakahawig kami.Ugali man o kahit sa
pag-ayos ng sarili.We're just twenty five years old.Pero para sa akin,siya ang
pinakamagandang babae na nakilala ko.She's Lindsay Sagrete.
"Of course,I am here in my office best.Sa palagay mo,saan ako pupunta sa ganitong
oras? Hindi ba halata na office hour ngayon?" I smiled.Kungsabagay,alas diyes pa
lang naman ng umaga.
"[Alam ko.]" there,At narinig ko na naman ang sarkastiko niyang tono sa kabilang
linya.I know na naiinis na naman siya.I smiled silently,habang iniisip ang maamo
niyang mukha na namumula. "[Alam kong nandiyan ka sa opisina mo,nagpapakayaman.Tss.
I just want to invite you lang naman to have lunch sa labas eh.With my
boyfriend.Ipakilala ko siya sa 'yo.Di ba sabi ko sayo, ipakilala ko siya sayo sa
first monthsary namin?]" she said.
I rolled my eyes. "Really?Finally,I'm gonna meet him soon.I'm so excited best."

Oo.Totoo yun.Hindi ko pa kasi nakilala 'yon simula ng naging official sila.And I
don't even know his name.Nangako kasi siya sa akin na ipakilala niya ito sa akin sa
araw ng kanilang monthsary.
["Oo nga. Kailangan ba talagang paulit-ulit?Unli lang ang peg mo best?]" Tumawa
siya.
Masaya ako para sa kanya.Inlove na inlove na nga ang best friend ko sa lalaking
'yon.
"Hahaha!I just want to make sure best.Okay,magkita na lang tayo dun.You just text
me ng pangalan ng restaurant.Bibilisan ko sa abot ng aking makakaya." I laughed
then,pinindot ko na ang end button .
Bumaba na
ako ng kotseng dala ko nang makarating na ako sa restaurant na itinext ni Lindsay

sa akin.It's a Japanese restaurant.Ang paborito naming resto.Sobrang excited na ako
na makilala ang boyfriend ng bestfriend ko.
"Ma'am,for how many person po?" salubong na tanong kaagad sa akin ng

waiter.Since,ako ang nauna dito,ako na yung kukuha ng table namin.
"Uhmm,for three please." at ngumiti ako.
"This way po ma'am." itinuro niya sa akin ang magiging table namin.Binigyan niya
rin ako ng menu.
"Can I order later?Mga ilang sandali lang naman. I'll wait my company to arrive
before we order." Ngumiti ako ulit sa kanya.
"No problem ma'am." at saka siya tumalikod .
Five minutes had past.

"Hi best!" dumating na sila. Agad siyang nagbeso-beso sa akin.Kaya di ko kaagad
napansin kung sino ang boyfriend niya.
"Best, this is my boyfriend." nilingon niya muna ito. "Zachary Genson,bhabe,my best
friend,Allison Sandoval." formal na pagpapakilala ni best sa amin.Tiningnan ko
siya..I was shocked ng makita ko ang mukha ng lalaking nasa harapan ko..Ngumiti
siya at naglahad ng kamay sa akin.
"Nice to meet you Allison." I was petrified.Ni hindi nga ako nag-abala para tugunan
ang paglalahad niya ng kamay sa akin.Kaya parang napahiya siya. Binawi niya na lang
ang mga kamay niya.He is Zachary Henson?Really?Boyfriend of my best friend?
"Hey best.Are you ok?" parang doon lang ako nagising sa pagkatulala noong tinapik
ni Lindsay ang balikat ko.
"Yeah,I'm ok best." sagot ko habang pilit na ngumiti. "Nice meeting you too
Zachary." nilingon ko siya at nagpanggap na ni minsan hindi ko siya nakilala.
"Uhm,bhabe,maganda din pala ang best friend mo." Saad niya kay Lindsay habang
nakangito.At pagkatapos ay hinawakan niya ang kamay ng bestfriend ko.
"Oo naman bhabe,pareho kaming maganda ng best friend ko kaya." kinindatan ako ni
Lindsay.
I know,i'm blushing right now.Oo.Namumula ako.Namumula ang pisngi ko hindi dahil sa

sinabi ng kaibigan ko kundi sa taong ito na kinasusuklaman ko.
"Uy best,ayan ka na naman,nagba-blush kapag pinupuri ang iyong kagandahan." Ngumiti

si Lindsay ng nakkaloko.Nagkatinginan naman kami ni Zachary.Umiwas ako ng tingin.
"Sira ka talaga best." hinampas ko pa siya. "Let's order.I'm starving." pag-iiba ko

ng usapan.
We called the waiter at nag-order na.

Ang dami pa naming pinag-usapan.Masayang-masaya si Lindsay.Halatang in love talaga
kay Zachary.And obviously, Zachary too.
=================
Chapter 2
Allison's POV
"Hon,are you still here?" pukaw ng boyfriend ko sa malalim na pag-iisip ko.Yes,I

have a boyfriend.His name is Sandro Santana.
"Oh,i'm sorry hon." tipid akong ngumiti sa kanya.Tumingin ako sa mukha niya.He's so
handsome.At ang swerte ko dahil meron akong siya.Ang mapagmahal at maalagang
boyfriend.Pero alam kong may mali sa akin.I love him,pero hindi kagaya ng pag-ibig
na nararamdaman ko noon.Ughh...never mind.Ayoko ng maalala pa 'yon.This man is
almost perfect.So,ano pa ba ang hahanapin ko?
We're here now at the restaurant,having a dinner together.Pagkadating niya kanina

galing ibang bansa for his business,ako kaagad ang pinuntahan.Kaya damang-dama ko
ang pagmamahal niya sa akin,at ang kahalagahan ko sa kanya.
Nakatitig siya sa akin habang hinahawakan ang kamay ko.Pinisil-pisil pa niya ito.
"I missed you so much hon and I love you so much." Kasabay ng pagsabi niya nyon,ay
agad niyang dinala ang kamay ko sa mga labi niya at saka hinalikan ito.Nakangiti pa
siya. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang pagmamahal sa akin.
"I love you too hon." I hugged him.Magkatabi lang kasi kami sa upu-an.Paano,ayaw
humiwalay sa akin,dahil miss nya daw ako ng sobra.Humarap siya sa akin at dahan-
dahan na inilapit ang mga mukha namin. At saka siniil ako ng halik.Halik na parang
uhaw na uhaw.Hinalikan niya ako ng mariin subalit may pag-iingat naman.Habang ang
mga kamay niya ay gumagapang sa katawan ko.Nagulat ako at marahan siyang naitulak
ng maramdaman kong nakarating na ang mga kamay niya sa dibdib ko.Private room kasi
ito ng restaurant,kaya wala namang nakakita sa amin.
Humihingal pa ako ng maghiwalay ang mga labi namin.Nakita ko ang panghihinayang sa

mukha niya. But,he's still smiling noong tiningnan ako.
"Tsk!Hanggang ngayon ba hon,ayaw mo pa rin?Hmm,miss na miss kita eh." niyakap niya
ako.Ang bango talaga ng boyfriend.Hinampas ko siya.
"Hon,baka di na ako makahinga sa kakayakap mo." saway ko sa kanya.
"Sagutin mo muna tanong ko hon before I let you go." he said while pouting.Natawa
ako ng kaunti.He's acting like a kid.Dumagdag tuloy sa kagwapuhan niya.
"Hoy,Mr.Santana,we're not married yet." at pinitik ko pa siya sa noo. Ang tagal

niya nang hinihingi ang bagay na gawain ng mag-asawa.Pero, di ko binibigay yun,
dahil takot ako.Takot akong magaya sa ina ko.
"Eh?Matagal na kitang niyayang magpakasal kaya hon.Ayaw mo naman eh." nagtatampo na

ang tono niya.
"Hon,makapag-antay yan, di ba? Napag-usapan na natin to." Tiningnan ko siya ng

deretso sa mga mata. Alam niya kasing dami ko pang gustong tapusin eh.Dami ko pang
pangarap.Hindi pa kasi ako successful woman.Although,manager naman ako ng sarili
kong kumpanya.Pero hindi pa sapat yun.
"Gusto na kasi kita makasama hon.I want you to be mine.Yung ako na talaga ang
nagmamay-ari sayo. At wala ng makakaagaw sayo sa akin.I'm so scared kasi hon,baka
mamaya maagaw ka pa ng iba sa akin.Di ako papayag hon.You are mine." mahaba at
seryoso niyang sabi.At doon na ako napatawa.Parang bata kasi eh.
"Hahaha!Wala kang tiwala sa akin hon?"
"Of course,I trusted you hon.Pero,ang dami
kasing puwedeng mangyari eh." nakasimangot na ito.
"Nangangako ako sa 'yo hon,I won't leave you." I said.
"Thank you hon.Panghahawakan ko yan ha.I love you so much hon." tapos,mabilis niya
akong hinalikan at humiwalay din agad. Ang laki ng respeto niya sa akin.Kaya,di ko
rin siya kayang saktan.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sandro's POV
I really love this woman.Kapag siya ang kasama ko,parang tumitigil ang mundo.Binago
niya ang buhay ko.Sobrang mahal ko siya.At ayokong mawala siya sa akin.Di ko
kakayanin yun. Kaya natatakot akong, maagaw siya ng iba sa akin.
"Hon,matutunaw ako oh." natatawa siya habang sinasabi ang mga bagay na
'yan.Nakatitig lang kasi ako sa kanya. Kapag ngumingiti siya, halos mapalundag ako
sa saya. Gusto ko lang na makikita siyang nakangiti.
"Ok lang hon kapag matutunaw ka eh." at ngumiti ako ng pilyo sa kanya. Kaya ayun
hinampas na naman ako.
"Ang sama mo hon.Bakit mo nasabi yan?" nag-pout pa siya.
"Dahil freezer ako hon.Kapag natunaw ka,bubuuin naman kita ulit eh." I laughed at
kinindatan siya.
At doon na siya humagalpak ng tawa.
"Ang corny hon,grabi!" at tumawa pa ulit.
"At least,I'm trying hon.Simula nga nang minahal kita,eh,di ko na alam ang salitang
corny eh." niyakap ko siya ulit.Kahit yakap at halik lang,kuntento na
ako.Nirerespeto ko siya.Ang ganda sa pakiramdam ko na nayayakap ko siya lagi. Two
years and three months and two days na kaming mag-syota.Bilang na bilang ko ang mga
araw.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Allison's POV
Pagkatapos naming mag-dinner ni Sandro,gumala kami muna dito sa mall.Magkaholding-

hands pa kami.
"Best,best!" tawag ng familiar na boses sa akin.At alam ko kung sino ito.
"Uy best,you're here din?" tanong ko nang paglingon ko sa kanya. Kasama niya pala
ang boyfriend niya.At magka-holding hands pa sila.
"Dumating na pala ang lover boy mo? Kaya pala di ka sumasagot sa mga text ko.Hi
Sand!" binati niya si Sandro.Ngumiti naman si Sandro kay Lindsay.
"Ehemm!" tsaka doon lang namin napansin si Zachary.
"Hi Allison!" bati pa niya sa akin.Ngumiti naman ako sa kanya at tiningnan ko siya.
Kaya umiwas siya ng tingin.
"Hello too Zachary!" sagot ko sa kanya.
"Hon,tara na. May date din kasi sila eh." yaya ni Sandro sa akin habang nakahawak
pa sa mga kamay ko.Doon ko lang naisipan na ipakilala si Sandro kay Zachary.
"Hon,this is my best friend, boyfriend Zachary Genson.Zachary,this is my

boyfriend,Sandro Santana." pagpapakilala ko sa kanila.
"Nice meeting you pare."sabay pa nilang sabi at nag-shake hand pa.
"May boyfriend ka na pala Allison?" tanong ni Zachary.
"May nakakagulat ba doon kung may boyfriend ang bestfriend ko bhabe?" si Lindsay na
ang sumagot.
"Ah wala naman bhabe.Wala ka kasing sinabi eh.Tara na!" niyakag niya na si Lindsay
at hinawakan sa kamay.
Kaya kami,tumuloy na rin sa pamamasyal.

=================
Chapter 3
Lindsay's POV
Parang kailan lang,five months na pala kami ni Zach.Ang sarap lang sa pakiramdam na
minamahal ka talaga ng taong mahal mo.He's so sweet.Kaya parang busog na busog ako
sa pagmamahal niya.Napapangiti tuloy ako lagi na mag-isa.Haist,pag-ibig nga
naman.Nakakawala ng katinu-an.He he.
Ah basta ako,mahal na mahal ko siya.Maliban sa kagwapuhan niya,maalaga pa.Yung

tipong di ka paiiyakin.
Pero bakit di mawala sa isipan ko ang mga tinginan nila ng best friend kong si
Allison?Kung minsan, pareho pa silang nag-iiwasan ng tingin.Palagi kasi kaming
magkasamang apat kasama din si Sandro.Kaya kung minsan, di ko maiwasang mag-isip ng
kung ano.Para kasing my something sa kanila eh.Haiisttt....Ano ba naman yan ang
naiisip ko?Baka napa-praning lang ako sa kgwapuhan ng boyfriend ko.At tsaka,mahal
ng best friend ko si Sandro no.Kung di ko lang talaga best friend si Allison,siguro
magdududa ako.Ah di mangyayari yun. Mahal ako ng best friend ko.At mahal na mahal
ko rin siya.
Makapag-ayos na nga ng mga gamit ko dahil dadaan pa ako sa mall.May bibilhin

ako.Alas kwatro na rin eh.Di naman ako masusundo ni Zach,dahil nasa business trip
ito. Pareho kaming C.E.O. ng sari-sarili naming company.Kaya sobrang kapagod din
ang magpatakbo ng company.Actually,di talaga ito ang gusto ko.Kaso,nahiya lang
akong tumanggi kay papa.Gusto ko kasi na maging isang model sa ibang bansa eh.
Nandito na ako ngayon sa isang mall.Dumiretso na ako agad sa book store.
I was about to pick up the book nang may tumawag sa pangalan ko.
"Lindsay?"
Lumingon ako kung sino.Siya
nga. Nakauwi na pala siya.Ilang buwan din siyang nawala ha.

"Rainier!Rainier Bankoff you're back." sinalubong niya ako ng yakap.Gumanti naman
ako.Isa siya sa mga naging malapit naming kaibigan ni Allison.
"Of course.I'm back,para sa 'yo" ngumiti siya ng matamis at kumalas na sa

pagkakayakap sa akin.
"Kaw talaga.Di ka pa rin nagbabago." hinampas ko pa siya. Lagi niya kasing sinasabi
sa akin dati na may gusto siya sa akin.Pero, di ko siniseryoso yun, kasi nga di
naman talaga siya seryoso.
"Hahaha!So,how's Allison?I missed her too." tanong niya.Ang gwapo din nito. Pero
wala siyang girlfriend .Half american siya dahil ang daddy niya ay isang
amerikano.Kaya lang dito na sila nanirahan sa Philippines. Magbabarkada pa kami
dati noong college days namin.
"Ano pa nga ba? Lagi naman masaya ang buhay noon.Alam mo na, laging in-love yun.
Hahaha!" nakangiti kong sagot.
"Kaya nga eh.And you?" tanong niya sa akin.
"Hmm.Meron na." di ko maiwasan tuloy ang makilig.Para lang akong enga kapag si Zach
na ang nasa isip ko.Nakita ko naman ang disappointment sa mukha niya.
"At sino naman ang malas na lalaking yun?" biro niya at nagpeke pa ng ngiti.
"Ipakilala ko na lang sayo kapag dumating na siya.Nasa business trip eh."
"I see." tumango lang siya.
"Care to have dinner?Para naman makapag-usap tayo ng maayos." yaya niya.Oo nga
naman.Dito pa kami nag-uusap sa bookstore.
Kaya pumayag na lang ako.

******************************
Allison's
POV
Nag-iimpake ako ngayon ng mga gamit kong dadalhin bukas sa Cebu ng bigla namang
nag-ring ang phone ko.Haist,istorbo naman.Kung kailan na nagmamadali ako.Pero
sinagot ko rin naman ito. Alam kong si best ang tumatawag.
"Yes?" walang ganang sagot ko.
"[Ay ang taray best ha.Wala man lang bang hello?Yung mga ganun man lang sana.Nag-
level up na pala ang pagsagot mo ng phone ngayon ano?]" narinig ko pa ang maarteng
tono niya sa kabilang linya habang tumatawa ito.
"I'm sorry best.I am just busy."
"[Busy of what best? Don't tell me sa ganitong oras ng gabi,nagtatrabaho ka pa rin?

Ikaw na talaga best.]" alas nueve na kasi ng gabi eh.Kaya niya nasabi yan.At alam
niyang pagdating sa trabaho,wala akong pinapalampas na oras.
"Nah,I'm just packing away my things,best.I'm leaving tomorrow." sagot ko.
"[Ah,I see.But where best?]" tanong niya.
"Cebu." makulit kasi to ang best friend ko eh.Kahit di mo sabihin sa

kanya,mamimilit pa rin yun.
"[Cebu best?Bakit sa Cebu?]" parang may pagdududa sa tanong niya.
"What's wrong kung sa Cebu best?Lagi naman ako doon ah.Di ba may isang branch ako
doon?"
"[Ha?Ah eh,wala best.Ano...ah nandun din kasi si...]" hindi niya naipagpatuloy ang
sasabihin niya.
"Hmmm...Sino?May sasabihin ka ba best?" kahit alam ko na kung sino ang tinutukoy
niya.
"[Ah,wala.He he.May sasabihin lang sana ako sayo best.Kaya tinawagan kita.]" hindi
na niya sinagot ang tanong ko kung sino.Kaya binalewala ko rin.Bakit ganun,lately,I
noticed her na may kakaiba.Hindi kaya,alam niya na? Napasinghap na lang ako.
"W-what is it best?" kinakabahan kong tanong.
"[He's back.]" sagot niya.Ha?Ano daw? Sino ang tinutukoy niya. Napaisip tuloy ako
kung sino.
"[Best, are you still there?I said,Rainier is back?]" dun lang ako natauhan.
"Oh really best?I missed him.Nagkita na pala kayo?So kamusta siya?" tanong ko.Si
Rainier ay malapit naming kaibigan.At,may lihim na pagmamahal kay Lindsay.Pero ewan
ko ba kay best.Alam ko namang may gusto din siya kay Rainier dati eh.Kaso,hay ewan
ko sa kanilang dalawa.Seven months din siyang nasa America.
"[Grabi best.Lalo siyang pumogi.]" kinikilig pa ito. Eh kung batokan ko kaya to?May
boyfriend na kaya siya.
"Uy best,umayos ka ha.May boyfriend ka kaya no?Kung kiligin ka diyan."
"[Best naman!Hahaha!Alam ko naman yun. Sinasabi ko lang sayo ang totoo. Alam mo
namang mahal na mahal ko si Zach diba?Kaya wag kang mag-alala.Di ko siya
pakakawalan.]" sabi niya.Bakit ganun?Parang iba ang gusto niyang iparating sa akin?
Ano ba to?Baka napapraning lang ako.
"Oo na best.Alam ko na yun.Sige ha,ipagpatuloy ko na ang ginagawa ko.Just tell

Rainier na magkikita na lang kami pagbalik ko." pagpapaalam ko.
"[Sure best.Ingat ka dun ha.Wag kalimutan ang pasalubong ko.I love you best.]"
narinig ko pa na tumawa siya.
"He he.Ok best.I love you too." we're always like this.Always may I love you.
Pinatay niya na ang phone niya.
Napapailing na lang ako.
Nakokonsensiya ako.Dapat lang ba na sabihin ko sa kanya ang totoo? Magagalit kaya

siya? Baka hindi naman.Tsk!Siguro,saka ko na sabihin sa kanya.Alam ko namang mahal
siya ni Zachary eh.Ayoko sanang maglihim sa kanya. Sorry best.Malalaman mo rin ang
lahat.But not now.
=================
Chapter 4
Allison's POV
Salamat dahil natapos na rin ang meeting ko.Makapagpahinga na ako nito. Malapit na
palang mag-alas dose.I'm gonna eat lunch later na lang.Ang aga ko nakarating dito
kanina.Mga alas syete yata yun.Mabuti na lang,may reservation na ako sa hotel na
ito. Pinareserve kaagad kahapon ng secretary ko.Kaya kaninang umaga,dito na ako
tumuloy,bago ang meeting. Dideretso na sana ako sa room ko ng may tumawag sa akin.
"Allison!" I know,it's him. Kilalang-kilala ko ang boses niya. Lumingon ako sa

pinanggalingan ng boses at tsaka ngumiti sa kanya.Naglakad naman siyang pasalubong
sa akin habang nakangiti.Napakagwapo lang niya.Sino bang babae ang tatanggi sa
isang...
"Zachary?" banggit ko sa pangalan niya.
Nang makalapit na siya, nagbeso pa sa akin.Still Zachary pa rin. Kahit ang pabango
niya, walang pinagkaiba sa dati.
"So?" nakangiting tanong niya sa akin.Nagkibit-balikat lang ako.Pero, naiilang pa

rin ako.
"Let's have lunch first." yaya niya sa akin.

"Sure." sagot ko.At lumabas na kami ng hotel at naghanap ng restaurant.
Nang nasa restaurant na kami,parang walang gustong magsalita.Nagpapakiramdaman

lang.Nakapag-order na nga kami eh.
"Why are you here?" sabay pa naming tanong. Kaya sabay din kaming tumawa.
"For business.At isa pa,nakapagtataka ba? Alam mo namang taga-rito ako sa Cebu
diba?How about you?" siya ang unang sumagot.And yes,taga Cebu nga pala siya.Di ko
na naisip yun.
"Same.For busine---..."
"Yeah,I know." putol niya sa sasabihin ko sana.Alam niya naman pala eh,magtatanong
pa.Tinaasan ko siya ng kilay.
"Ikaw,bakit nandoon ka kanina sa hotel?" tanong
ko.
"Ah doon kasi ang meeting place namin eh." sagot niya.Tumango na lang ako.
Nang dumating na ang order namin,tahimik na kaming kumain.Pero ako,heto, ewan.

Parang ang awkward lang kasi sa pakiramdam ko eh.Di ko naisip na darating ang
panahong ito na makapag-usap kaming dalawa na parang normal lang.Dahil nga siguro
sa may kanya-kanya na kaming buhay.Oo, galit ako sa kanya, pero ngayon,di ko na
alam. At siya, parang normal lang sa kanya ang lahat.Noong una naming pagkikita
muli, alam kong nagulat din siya ng ipakilala kami ni Lindsay sa isa't-isa.Magaling
lang siya sigurong umakto na di kami magkakilala dati. Dahil sa ganun nga ang
nangyari,nagpanggap na rin ako na di kami magkakilala.
"How's Sandro?I mean kamusta siya bilang boyfriend?" basag niya sa pag-iisip ko
habang sumusubo ng pagkain.Bakit niya kaya naitanong yun?
"Ahm,he's sweet,loving,caring at nasa kanya na yata ang lahat.He's almost perfect."

napangiti ako.Totoo naman kasi yun eh.
"Kaya ba mahal na mahal mo siya?Tama ba ako? Don't mind,nakikita ko kasi sa inyo."
saad niya.So,ibig sabihin pala minamanmanan niya rin kami ni Sandro?
"Oh yes,mahal ko siya.Parang ikaw lang at si Lindsay,di ba? Alam kong nagmamalan
kayo ng sobra." habang sinasabi ko yun,di ko alam ang nararamdaman ko.
"Yes.Mahal ko rin siya.Masaya ako sa kanya." nangislap pa ang mga mata niya.Mahal
niya talaga ang best friend ko.
"Zach?" tumingin ako ng diretso sa mga mata niya.
"Hmmm." yan lang ang
sagot niya.
"Sana,mahalin mo ng totoo si best ha.H'wag mo siyang paiiyakin o iiwan." diniinan

ko pa ang huling salita ko.Siguro naman,makukuha niya na kung anong ibig kong
sabihin.Nag-iba naman ang expression ng mukha niya sa sinabi ko.Ngunit bumalik din
naman agad sa dati.
"Hinding-hindi ko siya iiwan.I love her so much." siya naman ang tumingin sa mga
mata ko.Bawat kataga na lumalabas sa mga labi niya ay may mga pagdidiin.
"Good." yan lang sagot ko at umiwas ako ng tingin.
"Alli?" siya naman ang tumawag sa pangalan ko.Nagulat pa nga ako dahil tinawag niya
akong Alli.Tanging siya lang ang tumatawag niyan sa akin.Nagpatuloy siya sa
sinasabi niya kahit di pa ako sumagot.
"Alam naman nating masaya na tayo sa ating mga buhay.Can we just forget the pas-"
di niya natuloy dahil may tumawag sa kanya.
"Pare Zacharias!"
Tumingin siya dun sa tumawag sa kanya.Nakatalikod kasi ako.Kaya di ko alam kung
sino. Pero, kilala ko naman ang may-ari ng boses na yun at yung pagtawag sa
pangalan niya. Pagkagulat lang ang reaction ni Zachary.
"Kevin,pare." kumaway lang si Zachary.Sabi na nga eh.Si Kevin Sacramento nga yun.
Ang bestfriend niya.Hindi ako lumingon.Parang ayaw kong makita siya kahit nami-miss
ko rin.
"Takte pare.May bago ka na namang chikababe?Hahaha!" ganyan si Kevin,walang

pinipiling lugar.Basta masabi niya lang ang nasa isip.
"Ulol!" sagot naman ni Zachary.Kaya bago pa sila magkainitan,humarap na ako kay

Kevin.
"Hi Kevs." nakangiting bati ko sa kanya. Parang nagulat naman siya.May ilang
seconds din ang nakaraan bago
siya nakapagsalita.
"Allison?Ikaw ba talaga yan?" di makapaniwalang tanong niya habang ang mga mata ay
palipat-lipat sa amin ni Zachary.At nababasa ko ang iniisip niya ngayon.
"Bakit,sa palagay mo ba kaluluwa ko to?" biro ko.Si Zachary naman ay tahimik lang.
"No,ibig kong sabihin ay...paanong?Haist...Ano ba dapat ang itatanong ko?"

kumakamot pa siya sa ulo.
"Dapat may question mark sa dulo para tanong na yun?" biro ko ulit.Kahit na alam ko
na ang itatanong niya.Ni hindi man lang tumawa sa joke ko.Ewan ko nga kung joke
yun.Knowing Kevin,siya ang tipong may babaeng bunganga.Hindi pinapalampas ang nasa
isip.
"Ah,bakit kayo magkasama?At kailan pa kayo nagkaba-"
"Kevin!" saway ni Zachary sa kanya. Kaya ayun,di na niya,naituloy ang itatanong.
"Pare naman eh.Kailan ka pa naglihim sa akin?" maktol niya kay Zachary.Tiningnan

naman siya nito ng nakakamatay na tingin.Kaya ayun,tumahimik ulit.
"Sige na nga lang.Oo, bawal na pala ngayon magtanong.Tsk!Para namang di ako naging
part ng buhay nila ah." naiirita na niyang wika.
"Can you just leave pare?" si Zachary na nakasimangot na.
"Oo na, aalis naman talaga ako.Palibhasa,di na ako kailangan.Kungbaga sa mga

pelikula,tapos na ang rule ko.Tss.Diyan na nga kayo.Sige enjoy." akmang tatalikod
na siya ng tawagin ko ito.
"Kevs,nice meeting you again.Sorry ha.I know,it's been a long time.Thanks.Pero yung
nasa isip mo, alisin mo yun, dahil di totoo yun.At hindi na magkatotoo pa."
kumindat ako sa kanya.
"Uhm.Malay natin." at ngumiti siya ng nakakaloko.Tsaka,tuluyan ng umalis.
"So,still Kevin huh?" sabi ko kay Zachary nang lingunin ko ito. Naman
kasi,pinalayas niya na kaagad si Kevin.Dahil,ang alam ko,ayaw niya lang ungkatin
ang nakaraan.
"Yeah.Walang pinagbago.Kahit yung friendship namin, ganun pa rin.Palagi pa rin yan

pumupunta ng office ko doon sa Maynila." mahaba niyang sabi.
"Ah ganun ba? Na-miss ko tuloy ang biru-an namin." joker kasi si Kevin eh.
Ngumiti lang si Zachary sa sinabi ko.
Pagkatapos naming magbayad ng bill,ay inihatid na niya ako sa hotel na tinuluyan

ko.
Siguro nga, ngayong nakapag-usap na kami ni Zachary,kailangan ko na talaga ibaon sa

limot ang nakaraan.Dahil sigurado akong ganun din siya.
=================
Chapter 5
Allison's POV
Dahil napagod ako ng sobra sa work.Gusto kong matulog ng maaga.It's just eight
pm.Hihiga na sana ako ng biglang may kumalabog at yun ang pintuan ng kwarto ko dito
sa condo.Yes,sa condo lang ako nakatira dahil ako na lang mag-isa sa buhay.
"Best?!" bulalas ko ng pumasok si Lindsay na umiiyak.Namamaga ang mata nito at

pulang-pula sa kakaiyak siguro.May susi kasi siya ng condo ko.Kaya anytime,
makakapasok siya.
"Best." tumakbo siya sa akin at niyakap ako habang umiiyak.
"Shhhhh.What happened best?What's your problem?" natatarantang tanong ko habang

mahigpit ko siyang niyayakap.I know, malaki ang problema niya kapag ganito siya.
Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at tumingin sa mga mata ko.I saw the pain in
her eyes.
"B-break na kami best." nauutal niyang sabi.Patuloy pa rin ang pagtulo ng mga luha
niya.
"Ha?Paanong nangyari yan best?Sino ang nakipag-break? Joke ba yan? Kaw talaga
best.H'wag namang ganyang joke." naguguluhan kong tanong.Parang di ako makapaniwala
kasi eh.
Naupo kami sa kama ko at nagpatuloy ng pinag-uusapan namin.
"I'm not joking best.Ako ang nakipaghiwalay sa kanya." sagot niya.
"Pero bakit best?Wala naman kayong pinag-awayan di ba?" naguguluhan kong

tanong.Pero lately kasi,napapansin ko kay Lindsay na parang wala sa sarili.Akala ko
pagod lang sa trabaho.
"Mahal na mahal ko siya best.Alam mo yun,diba?" lalo pa itong napaiyak.Tumango-

tango lang ako tanda ng pagsang-ayon.
"Ayan naman pala best eh.Bakit mo pa siya hiniwalayan?Mahal ka niya best.Alam
ko yun." napatunayan ko kasi yun nung nasa Cebu kami ni Zachary.Three months ago.
"Mas pinili ko ang career ko best.Di ba, gusto kong maging model sa ibang bansa?
Pinili ko ang pangarap ko kesa kanya." napayuko siya.
"No best,hindi yan ang totoo mong dahilan di ba?So,please, tell me the truth." alam
na alam kong di yan ang tunay na dahilan.Hindi niya pipiliin ang pangarap niya kesa
kay Zachary.
"I'm leaving tomorrow." yan lang ang sinabi niya.Ni hindi nga niya nasagot ang
tanong ko.
"Best,sagutin mo lang ang tanong ko.I want to know.I'm your best friend." may mga
pagdidiin ang mga binibitawan kong salita.Gusto ko lang kasi malaman ang totoo
eh.What the hell is going on sa kanila?
"Yeah,I know best,you're my best friend.But I'm sorry if I can't tell you the
truth.Sorry best.Someday,malalaman mo rin." pagkasabi noon,tumayo na siya.
"Best." tawag ko sa kanya nang akmang tatalikod na siya.Kaya napalingon siya sa

akin.
"Is it,because of Rainier?" tanong ko.Nakita ko ang pagkagulat sa mukha

niya.Napapansin ko kasi sa kanilang dalawa na parang may tinatago eh.Yung mga galaw
nila at mga titigan.
"No!" mabilis niyang sagot.
"Really?So,saang bansa ka pupunta best?" nagdududa kong tanong.
"You don't need to know best.I'm sorry."
"No best.Kahit man lang sana yun ay sabihin mo sa akin.Ang hirap sayo best
eh,lately,napakalihim mo na sa akin.Why?" gusto ko ng mainis sa kanya. Kahit ba
naman bansang pupuntahan niya,ayaw pang sabihin?
"I'm sorry best." napayuko siya. Hindi niya ako matingnan ng diretso. "Ikaw na
bahala kay
Zachary ha.Babalikan ko siya best, pagkatapos ng lahat ng ito. Mahal na mahal ko

siya." doon na siya umiyak ng malakas.Nasasaktan din ako.Ayokong makita ang best
friend ko na nasasaktan.Bakit ba kailangan niyang iwan si Zachary?
Nilapitan ko siya at niyakap.
"Sige na nga best.Di na kita pipilitin. Pero, kapag di mo na kaya,tawagan mo lang

ako ha.I'm always here, for you." kahit masakit man,iintindihin ko na lang
siya.Napaiyak na rin ako.Ayoko kasing magkahiwalay din kami eh.
"I will best. Thanks for everything.I love you best.Take care of Zachary please.
Yun lang pakiusap ko sayo.Ingat ka rin dito ha.Babalik ako.At sana sa pagbalik
ko,may babalikan pa ako." napahagulhol na naman siya. Bakit,ang sakit sa pakiramdam
ko yung inihabilin niya sa akin si Zachary?
"Ok, I promise best.I love you too.Kaw din,mag-ingat doon ha.Hihintayin kita rito.
Basta, kapag kami ikinasal ni Sandro,uwi ka ha." habilin ko rin sa kanya.
"Sure." sagot niya.And once more,nagyakapan kami.Ang sakit lang.
Inihatid ko na siya sa pinto at sinundan ng tingin papalayo.Naiwanan akong

nakatulala.Bakit ganun na lang ang nangyari.Kamusta kaya si Zachary?
Gusto ko siyang tawagan,but not now.Alam kong nasasaktan din siya.
*************************
One month after nung umalis si Lindsay.Hindi ko na alam kung kamusta na siya?
Tinotoo nga niya ang sinabi niya.Wala na kaming communication.
Si Zachary,ilang beses ko siyang tinawagan,ngunit di ko siya ma-

contact.Nababalitaan ko rin na bibihira na rin itong pumasok sa trabaho.Yun ang
sabi ng secretary niya nung tumawag ako sa office niya.Ibang-iba na daw ito.Kahit
one time nakita ko siya,pero di man lang ako pinansin.Si Rainier,bigla lang din
naglaho.Ano ba ang nangyayari na hindi ko alam? Tanging si Sandro at si Jasmine na
secretary ko na lang ang natitirang malapit sa akin.Maliban sa mga kamag-anakan ko
na sa malalayong lugar.Si Jasmine Imperial maliban sa secretary ko siya,friend rin
siya namin ni Lindsay.
Kahit tuloy trabaho ko,naaapektuhan na sa mga nangyayari.Nandito nga ako sa office

pero, wala naman dito ang isip ko.
Napalingon ako ng biglang bumukas ang pinto ng pagkalakas-lakas.At doon ay iniluwa

si Zachary.Nagulat pa ako sa kanya. Nakikita ko sa mga mata niya ang galit. Galit
ba yun o kalasingan lang?Matalim siyang tumingin sa akin.Ngingiti-an ko pa siya
sana ngunit nauna na itong nagsalita habang papunta sa desk ko.
"Marry me Allison!This is not a proposal!This is my f*cking command.And I won't

take no for an answer!" galit niyang sabi.
Ha?Ano daw?Ano ang mga pinagsasabi nito? Parang doon lang ako nahimasamasan.
"What the hell are you talking about Zachary?!Are you insane, aren't you?!" bulyaw
ko sa kanya.
****************************
=================
Chapter 6
A/N:
Ito
na,ito
na ang
pagsisimula ng
impyernong buhay
ni
Allison.Ano
kaya ang
totoo? Bakit
napakababaw naman
ng dahilan
ni Zachary
para pilitin
siya nitong
pakasalan?At
yung paglayo
ni
Lindsay,ano
ba ang
totoo? Kahit
ako,naguguluhan
din.Hindi
ko rin
alam eh.Hahaha!At bakit kaya walang POV pa si Zachary?Next chapter na ng buhay ni

Allison.Ito na!
*****************************
Allison's POV
"Hubad!" sigaw ni Zachary sa akin.
Ha?Ano daw?Tama ba ang narinig ko?Nakatayo lang ako na nakatingin sa kanya. Dito na
kami dumiretso sa condo niya after ng kasal namin.Judge lang ang nagkasal sa amin
kanina.Dito na rin ako titira.
Ang bilis ng mga pangyayari.Ngayon asawa ko na siya. Naging mag-asawa kami dahil sa
kahibangan niya.Ilang luha na ba ang sinayang ko simula noong inalok niya akong
pakasalan siya?
"Ano ba?! Naririnig mo ba ako?!" sigaw niya ulit.
Doon nanumbalik ang isip ko.
"Teka lang Zachary ha!Wala to sa usapan natin!" di ko alam kung nanginginig ba ako
o pinapawisan habang sinasabi ko yan.Nandito kami ngayon sa kwarto niya eh.Ngumisi
siya.
"Sa palagay mo ba, papayag akong hindi tayo magse-sex?" he smirked again. "Kasal na
tayo Allison.Kaya gagawin ko ang gusto kong gawin sayo. Sa ayaw at sa gusto mo!"
"Damn you Zachary!Hindi,ayoko!"
pagtanggi ko.
"At sino ang gusto mo, ang gagong Sandro na yun?!" sinipa pa niya ang kama.
"H'wag mong idamay si Sandro dito Zachary!" sigaw ko rin sa kanya. Biglang tumulo
ang luha ko ng maalala ko si Sandro.Nasaktan ko siya ng sobra.
"Kung gayun,sundin mo ang gusto ko Allison!Now,hubad!" pasigaw na utos niya.Halos

di ako makagalaw.
"Sabi ng hubad! O gusto mong ako ang gagawa niyan?!" tiningnan pa niya ang kabuuan
ko.I saw a lust in his eyes.God,asan na ang dating Zachary?Lalo namang tumulo ang
mga luha ko.Bakit kailangan pang mangyari ito sa amin?Ok na sana kami,di ba?
"Ayaw mo talaga?!" halos mapatalon ako sa sigaw niya.Umiling lang ako.Ayoko,ayokong

gawin niya ito sa akin.
"Zach,please. H'wag mo namang gawin to sa akin oh." pagsusumamo ko sa kanya. Baka

sakaling maawa siya sa akin.
"Bakit,di niyo ba ginagawa to ni Sandro?Acting like a virgin ha!" mapang-insulto

niyang wika habang nakatitig sa akin o sabihin na nating sa katawan ko.Sa mga
tingin niya,para akong hinuhubaran.
Anong palagay niya sa akin,isang babaeng basta-basta na lang ibigay ang pagkababae
ko?Oo, matagal kami ni Sandro,pero nirespeto niya ako.
Uminit ang mukha ko sa sinabi niya.
"Bastos!Anong akala mo kay Sandro ha,kagaya mo Zach?" I smirked.

"At sino ang niloloko mo Allison?Lalaki ako.Tanga lang ang lalaking palalampasin
ang isang pagkakataon sa sex."
Aba't,gago pala to eh.Sobra na siya. Ang sakit ng mga pinagsasabi niya.Yun pala
ang tingin niya sa akin?Akmang sasampalin ko na siya ngunit mabilis niyang

nahawakan ang braso ko.
"Bakit Allison?Masakit ba, masakit ba ang katotohanan?Masakit bang malaman mo na

ganun ang tingin ko sayo?Na isa kang babaeng sasama sa kung sinong lalaki." hawak-
hawak niya pa rin ang braso ko.Nasasaktan ako,dahil napapahigpit ang paghawak niya
ng braso ko.Habang sinasabi niya yun, napapalakas ang paghawak niya. Yun bang
parang galit na galit.Bakit ganun ang mga pinagsasabi niya?Ang sakit.
"N-nasasaktan ako Zach." sabi ko habang pinipilit na kumawala sa pagkakahawak

niya.Binitiwan niya naman ito.Ngunit laking gulat ko nang binitawan niya ang mga
braso ko,walang pakandungang itinulak niya ako sa kama.Dahilan upang mapahiga
ako.Agad naman siyang sumampa sa akin.Nanlaki ang mga mata ko.Ano ba ang ginagawa
niya sa akin?
"Sinabi ko na sayong maghubad ka,pero di mo ako sinunod.Kaya ako na ang gagawa

niyan." nakangisi niyang sabi.Kasabay nun,ay ang mabilis niyang pagpunit ng suot
kong dress at saka hinagis ito sa kung saan.
"Zach, what are you doing?!" sigaw ko sa kanya.Hiyang-hiya ako dahil nakikita na
ang katawan ko.Tanging ang bra at panty ko na lang ang natitira.
"What do you think I'm doing baby?Dadalhin lang naman kita sa langit. Oh mali
pala,sa impyerno pala kita dadalhin." tapos tumawa siya na parang demonyo .
"No Zach,please!Don't." pagmamakaawa ko sa kanya habang pilit na tinatakpan ang

katawan ko ng mga kamay ko.Ngunit parang bingi lang siya. Nakita ko pang
napapalunok siya nung tinitigan niya ang katawan
ko.Nasa ibabaw ko pa rin siya.Umangat lang siya ng kaunti para titigan ang kabuuan
ko.
"Nice view ha.Sayang nga lang,dahil siguradong pinagsawaan na ito ng gagong

Sandro." muling pang-iinsulto niya.
Tama na,tama ng pang-iinsulto sa akin.Sobra na siya.Kaya inipon ko ang lakas ko

para itulak siya.Ngunit di umobra yun. Mas malakas pa rin siya.
"F*ck!What do you think you're doing ha?!Akala mo, pakakawalan kita?!" sigaw niya
tsaka mabilis na tinanggal ang bra ko at siniil ako ng halik.Halik na punung-puno
ng galit. Nagpupumiglas ako at iniwasan ang bawat paghalik niya sa akin.Gusto kong
sumigaw,pero di ko nagawa dahil sakop niya ang mga labi ko.Madiin ang bawat halik
niya.Sobrang sakit.Parang yun bang kinakagat niya.Kahit anong pagpupumiglas
ko,hindi umuobra.Masyado siyang malakas.Nararamdaman ko na lang ang mga kamay niya
na gumagapang sa katawan ko.Pagkatapos hinalikan niya ako sa mga labi.Naramdaman ko
ang mga labi niya sa leeg ko pababa sa maselang bahagi ng pagkatao ko.
Wala na talaga akong magawa.Naramdaman ko na lang na parang may kung anong

kakaibang lasa sa bibig ko.And it's a blood.Dumugo ang bibig ko sa ginawa niya.
Hinayaan ko na lang siya sa kababuyang ginagawa niya sa katawan ko.Lahat ng parte

ng katawan ko ay nadaanan ng mga labi niya at kamay.
Napakainit ng katawan niya.At di ko rin maintindihan ang nararamdaman ko.This is my

first time. Sa ganitong paraan pa.
Hanggang sa nararamdaman ko na lang na marahas niyang ibinaba ang panty
ko.Napatulo na lang ang luha ko.I cried silently.Ayokong makita niya akong
umiiyak.I wiped my tears quickly.Ayokong makita niya akong talunan.No!
After ng pagtanggal niya sa panty ko.Pumantay siya ulit sa akin.At nakangising

tumingin sa mga mata ko.Umiwas ako ng tingin.
"Gawin ko na ang gusto mong gawin sa akin Zach.." matapang kong utos sa kanya. Yun
naman ang gusto niya di ba, ang babuyin ang katawan ko.
"Not so fast baby.Don't be so excited.Marami pa tayong seremonyas na gagawin bago

marating ang tuktok ng tagumpay.He claimed my lips again.At hindi ko na namalayan
ang kasunod na pangyayari. Basta hinayaan ko na lang siya.Hanggang sa may matigas
na bagay akong naramdaman sa pagkatao ko.And I know kung ano yun. Ang
sakit.Nararamdaman kong napapaigtad ako kapag ipinipilit niyang ipasok ang bagay na
yun.Huminto siya saglit at nagpatuloy.Until he reached the climax.
Yeah,that's it.Nawala na ang virginity ko.
Agad siyang humiga sa tabi ko pagkatapos.Hingal na hingal pa siya.Narinig ko pang

huminga siya ng malalim.Tumalikod ako sa kanya at tahimik na umiyak.Wala na ang
pagka-babaeng iniingatan ko.Yung nilalaan ko sana sa maging asawa ko.Oo nga pala,
asawa ko na siya, pero walang pagmamahal.Ang sakit lang.Ah parang may mali sa
sinabi kong, walang pagmamahal.Dahil,di ko kayang dayain ang sarili ko.
*****************************
A/N: Hahaha!Sabaw ang bs na ito. Sorry po,di pa ako expert sa bed scene eh.At
tsaka,pinilit lang naman siya eh.Alangan umungol si Allison di ba? Hahaha!Next ko
na lang gagandahan ang bs. Talagang di ako marunong eh.Pinilit ko lang to ang self
ko.Di ko pa masyadong keribels eh.hahaha!
Peace!
=================
Chapter 7
Allison's POV
"I love you.Yan ang sabi ng puso ko.Ikaw,ikaw ang nagmamay-ari nito
Allison.Come,touch it." kinuha niya ang kanang kamay ko at inilagay sa dib-dib
niya. "Now,do you know how fast my heartbeats when you touched?" tanong niya.
"Now,put
your head on my chest.At pakinggan mo ang tibok nito." utos niya.Inihilig ko naman
ang ulo ko sa dib-dib niya.Dinig na dinig ko ang mabilis at malakas na pagtibok
nito.
"You heard it?" tanong niya.Tumango lang ako at ngumiti sa kanya.I love this man so
much.
"Ganyan ang kabog ng puso ko kapag nasa tabi kita Allison.Bawat pintig nito, ikaw
ang dahilan." seryoso niyang sabi habang tinuturo ang dib-dib. "At kapag mawala ka
siguro,mababawasan ang pagtibok nito. And one thing I assure you,it just like
mabubuhay
ako na parang patay ." malungkot niyang sabi.Doon na ako napatawa ng malakas.
"Don't you know Mr.that,I am not a type of a woman na magugustuhan ang ka-cornihan
mo?" sinasabi ko yan pero pasimpleng kinikilig naman.
"That's why I love you!" yun lang ang isinagot
niya.
"Weh?Ang layo naman po ng sagot mo?" nakalabi kong wika.
"Mas malayo nga ng sagot mo eh.Sabi ko I love you,tapos, yan ang sagot mo?" sa
nagtatampo niyang tono. Pero niyakap niya rin ako.
"I love you Alli." nakatitig niyang saad.

"And I love you
too,Mr.P." sagot ko.Kaya,nangunot naman ang noo niya.
"Mr.P.?" he asked.
"Yes.As in Y-E-S! You are Mr.P. Mr.Possessive.Kasi nga lahat na lang,pinagseselosan

mo kaya.Hahaha!" natatawa pa ako ng malakas.
"Dahil mahal kita." pagkasabi niya
nun ay agad akong hinalikan.Halik na ingat na ingat.Kaya di na ako nakasagot sa

kanya.
Napabalikwas ako sa napanaginipan ko.Parang sariwa na sariwa pa ang kaganapang

iyon.
Nakatulog pala ako kanina after nung kahayupan ni Zachary.Lumingon ako sa side
ko.Wala na siya. Six o'clock na pala ng gabi.Saan na kaya pumunta yun?
Pinilit kong bumangon kahit masakit pa ang katawan ko.Paika-ika pa ako sa

paglalakad.Kailangan ko pang ayusin ang mga gamit ko na dala kanina.At isa
pa,nagugutom na rin ako.
Naglakad ako papuntang kusina.Hinanap ko si Zachary ng tingin ko,ngunit wala

talaga.Baka may pinuntahan ang tukmol na yun.
Naghanap na lang ako ng puwedeng makain sa fridge.Pero wala eh.Kailangan ko pa

talagang magluto.Bahala na,papakialaman ko na lang ang ref niya. Kumpleto naman ito
ng lulutuin ko.Napakakalat ng kusina niya.Linisin ko na lang to pagkatapos magluto.
Alas nueve na, pero wala pa siya. Naligpit ko na ang lahat at nilinis ko na rin ang
mga nagsisikalatan.Lalaki nga talaga,masyadong makalat.
Pero, hindi naman siya ganito dati eh.Alam ko,napakalinis
niya.Kaunting dumi lang,talagang magwawala na yun.
Bumukas ang pinto.Nandito na siya pala. Teka lang,pasuray-suray ang lakad niya.
Ibig sabihin,lasing siya.
"Zachary!" tawag ko sa kanya. Muntik na kasi siyang mauntog eh.Tiningnan niya ako
ng masama.
"T-tumabi ka,babae!hek!D-di kita kailangan.hek!" sumisinok pa ito sa

kalasingan.Tumabi daw? Eh nandito naman ako sa sofa.Lasing na nga ito. Mabuti
nakauwi pa ito sa ganyang kalagayan.
"K-kayo,k-kayong mga babae,hek!..m-mga walang kuwenta.M-matapos niyong paibigin

kaming mga lalaki,itatapon niyo na lang?hek! B-bakit?hek, dahil ba sa napagsawaan
niyo na kami?heek!" halos di pa niya matapos ang sasabihin dahil putul-putol ito.
Kami pa ngayon ang walang kuwenta ha?Sobrang pula na ng mukha nito.Pero, lumilitaw
pa rin ang kagwapuhan niya. "A-at ikaw Allison,hek, ikaw!Ang landi mo! F-flirt!
hek!" itinuro niya pa ako,pero sa ibang direction naman.Ayan na naman,ang sakit ng
mga pinagsasabi niya.Kahit lasing siya,pero tumatagos pa rin ang mga pinagsasabi
niya.Pinigilan ko ang umiyak.Bakit ganun ang tingin niya sa akin?Di ba siya ang
nakauna sa akin?Hindi niya ba narealize yun?
"Zach,lasing ka." naglakad ako papunta sa kanya.Ewan,pero, naaawa ako sa kanya.

Dapat nga sana magalit ako eh.Pero, di ko magawa.Nasaktan lang siya ng sobra sa
ginawa ni Lindsay.Kaya,gusto kong intindihin siya. I've been there before.Alam ko
kung paano ang masaktan.
"Zach,matulog ka na." utos ko sa kanya habang hinahawakan ang braso niya.Gusto ko

sanang hilain siya papunta sa kwarto niya.Pero mabilis siyang pumiksi.
"At sino ka para utusan ako ha?hek! You
are just my slave.Kaya wag kang humarang sa daraanan ko.I don't like to see your
f*cking face,bitch!" sigaw niya sa akin habang tinutulak ako.Hindi ako
nakaimik.Parang natulos ako sa kinatatayu-an ko.Hinayaan ko siyang maglakad na mag-
isa papuntang kwarto niya. Sinundan ko na lang siya ng tanaw.Ngunit laking gulat ko
ng matumba ito.
"Zach!" sigaw ko.Tumakbo ako papunta sa kanya.Itinayo ko siya ngunit wala na itong
malay.
Siguradong nakatulog lang ito sa kalasingan kaya natumba.Kahit mabigat siya,

pinilit ko pa ring hila-in siya papuntang kwarto niya.
Nang maihiga ko na siya,naisipan kong bihisan siya. Hindi puwedeng matulog siyang
amoy alak at pawisan.
Unti-unti kong tinanggal ang suot niya.Ng natapos ko ng tanggalin ang t-shirt at
jeans niya,nag-aalangan pa ako kung pati ba brief ay huhubarin ko pa? Tinitigan ko
ang kabuuan niya.Napapalunok ako.Shit!Six pack abs.Minamanyak na yata ako.Damn!
Napapamura ako sa sarili ko.
Napatigil ako sa ginagawa ko.Tinitigan ko lang ang mukha niya.Hell!He's so totally

handsome.Para siyang anghel.Ang makikinis niyang mukha,ang masisingkit niyang mga
mata at mapupula niyang labi na nang-aakit.Unti-unting lumalapit ang mga labi ko sa
mga labi niya. Ngunit napatigil ako ng gumalaw siya ng kaunti.But he's still
sleeping.Parang inaakit yata ako ng mga labi niya.
This man.Tinitigan ko siya ulit.At dun ko namalayan na tumulo na ang luha ko.
"Bakit Zach,bakit kailangan pang mangyari
ito sa atin? Di ko akalain na kasusuklaman mo ako.Akala ko,ako,ako ang may galit

sayo. Alam mo ba, nawala ang lahat ng galit ko sayo, dahil kay Lindsay yun.At
ngayon,siya din pala ang dahilan para magalit ka sa akin.Pero bakit Zach?
Napakababaw naman yata ng dahilan mo, para kasuklaman ako." naiiyak kong bulong sa
kanya. Alam kong di niya maririnig yun.
Patuloy ko pa rin siyang tinitigan.Isa siya sa pinakamayamang young business man sa

bansa.Si Zachary Genson.The heir of Genson Group of Companies.Yes,nag-iisang anak
siya.Isa din sila sa may-ari ng biggest Shipping lines in the Philippines. At owner
ng maraming sikat na Hotels dito sa bansa.Dadagan pa ng mga business nila sa ibang
bansa.Ganun kayaman ang family niya.Sa Cebu siya lumaki.Kaya tama siya,wala sa
kalahati ng kayamanan nila ang pera ko.Minana ko lang naman yun sa namayapa kong
ina eh.At yung ama ko,di ko na alam.
Ng nanumbalik ang isipan ko,nag-aalangan pa rin ako kung huhubarin ko yung brief
niya.At sa huli,hinubad ko pa rin. Bahala na. Pumikit na lang ako at marahan na
tinanggal yun.
Pagkatapos nun,kumuha ako ng bimpo at pinunasan ang katawan niya.Bawat diin ng

balat ko sa kanya, napapalunok ako.Kailan pa ba ako naging manyakis?DamnShit naman
oh.
Mabilis akong lumabas ng matapos ko na siyang bihisan.Sa kabilang kwarto na rin ako
natulog.
=================
Chapter 8
Zachary's POV
F*ck!Ang sakit ng ulo ko.What happened last night?Teka lang,ano oras na ba? Alas
syete na ng umaga?Putek!Bakit ngayon lang ako nagising?Papasok pa ako.Naparami pala
ang nainum naming alak kagabi ni Kevin.Pero bakit nandito na ako sa kwarto ko?Paano
ako napapunta rito? Natandaan ko pang nag-drive ako pauwi dito kagabi eh.Pero
pagpasok ko dito sa loob,di ko na matandaan.Aisshhh!Napatampal ako sa noo ko.
Napaniginipan ko pa si Allison kagabi.May sinasabi daw siya,pero di ko

naiintindihan.Tapos,binibihisan niya daw ako.Tiningnan ko ang suot ko.Damn!Parang
totoong binihisan niya nga ako.
Uminit ang ulo ko.Ayokong gawin ng babaeng yun ang ginawa niyang pagbihis sa
akin.Ayokong umasta siyang asawa ko.
Galit ako sa kanya. Kaya gagawin kong impyerno ang buhay niya.Nagsisimula pa lang
ako.Sila ng best friend niya.Mararanasan nila ang revenge ko.
"Zach." tawag niya sa pangalan ko pagka-bukas ng pinto.
"What are you doing here?!" sigaw ko kaagad sa kanya. "Did I give you a permission
to enter my room without knocking the door?!" pasigaw kong tanong sa kanya.Sinabi
ko kasi sa kanya after ng kasal namin na sa kabilang room yung kwarto niya.
Napatulala siyang nakatingin lang sa akin. "What?!" sigaw ko ulit.
"A-ah w-wala.G-gusto lang sana kita i-check kung gising ka na." nauutal niyang
sagot.
"What for?!" galit kong sagot.
"Eh kasi kagab---"
"Wala ka ng pakialam dun." pagputol ko sa sasabihin niya.Ayokong marinig mula kanya

ang ginawa niya sa akin kagabi.
"Now,get out!" utos ko sa kanya habang tinuturo ang pintu-an.Pero di ito

gumagalaw.Nakatingin lang siya sa akin.
"Ano
pa ang tinatanga-tanga mo diyan?!Out!O baka naman..." binitin ko ang sasabihin ko

sa kanya.At sinuri ang kabuuan niya.Oo, aaminin ko,napakaganda niya at sexy.
"...you want fuck?Hindi ka ba satisfied sa ginawa ko kahapon?Well,sad to say na, I
don't want to fuck you,now.Wala pa akong gana. At isa pa, tatawagin naman kita
kapag gusto ko." nakangisi kong pang-iinsulto sa kanya. Kahit alam kong di naman
totoo yun.Yes,di ako ignorante para di malaman na ako ang nakauna sa kanya.
Napansin ko na lang na tumulo ang luha niya.Hindi na siya sumagot.Lumakad na siya

papuntang pintu-an.
"Allison!" tawag ko sa kanya.
Huminto naman siya ngunit di man lang lumingon.
"I'm hungry.Lutu-an mo ako ng breakfast.Bilisan mo!Kailangan,pagbaba ko,nakahanda

na. Dahil kung hindi pa,malilintikan ka sa akin!" utos ko.
Huminga siya ng malalim at tuluyan ng lumabas.
Bullshit!Umiling-iling na lang ako.Mabigat man sa kalooban ko,pero kailangan kong

gawin yun.
*******************************
Allison's POV
Mabilis kong pinunasan ang mga luha ko pagkalabas ng kwarto niya. Ang sakit talaga
ng mga pinagsasabi niya.Bakit ba kailangan kong gawin ito? What happened to me?
DamnShit!
Nagtungo na ako sa kusina dahil magluluto pa ako.Bacon,egg at fried rice na lang

ang lulutu-in ko.
Pagkatapos kong magluto,nagset-up na ako ng kakainan niya.Narinig kong bumukas na
ang kwarto niya.Pagkakita ko sa kanya niyakag ko na siyang kumain.
"Kain na Zach."
"Ayoko na. Nawalan na ako ng gana." sinabi niya yan pagkatapos niyang tingnan ang
mga niluto ko.
"Ayaw mo ba ng niluto ko?Hindi mo naman kasi sinabi kung ano ang kakai-" tanong
ko.Baka kasi ayaw niya eh.Pero alam ko,kumakain siya nito.
"Ayoko sa nagluto niyan." mabilis niyang sagot.
"P-pero paano to ang niluto ko?" nag-aalangan kong tanong. Kagaguhan talaga ng
taong ito no?Sabi niya magluto ako.Tapos ayaw din.Ginagago ba ako nito?At ang
masakit pa,ay yung sinabi niyang,ayaw niya sa nagluto.Oh Zach,ano ba ang nangyayari
sayo? Bakit,gusto ko pa ring intindihin ka?
Kagabi habang tinitigan ko siya, narealize ko na siya pa rin pala. Siya pa rin pala
ang taong mahal ko hanggang ngayon.Ang taong unang nagpatibok ng puso ko.
"Then,throw it!" pasigaw na sagot niya.Tsaka mabilis na naglakad papuntang pinto at

lumabas.
Wow!Great!Great Allison!Kausap ko na lang sa sarili ko.Di na muna siguro ako

papasok ngayon.Baka bukas na lang.Mukhang stress pa kasi ang mukha ko eh.
Natahimik na naman ako.Tama ba ang pagpayag kong magpakasal kay Zach,gayung ngayon
pa lang,nararamdaman ko na ang impyerno sa piling niya?Kung di lang talaga ako
nagipit,di ako papayag. Haistttt.....
=================
Chapter 9
Zachary's POV
Bullshit!Mabilis akong lumabas ng unit ko at pumunta ng parking para kunin ang
kotse ko.Ayokong makita ang pagmumukha niya.
Pagkasakay ko ng kotse,di ko maiwasan ang may maalala.
"Why are you crying Alli?" Tanong ko.
"Nothing." Nagkibit balikat lang siya habang nakatungo.Dahan-dahan kong iniangat

ang mukha niya para magkatinginan kami.Umiwas siya ng tingin sa akin.Alam kong may
nagawa akong kasalanan kapag ganyan siya.
"Please,tell me Alli. May nagawa ba akong kasalanan sayo?Alam mo namang ayaw kong
nakikita kang nasasaktan at umiiyak di ba? Lalung-lalo na kapag ako ang
dahilan.Kaya please." Pilit ko
sa kanya. Niyakap ko siya agad. Nasasaktan kasi ako kapag nakikita kong nasasaktan
siya.
"Y-you,ikaw,ikaw kasi!" Tinuru-turo pa niya ako. "Bakit nandun ang lintang babaeng
yun sa office mo kahapon ha?" Pagpatuloy niya sa pamamagitan ng paghikbi.Hinigpitan
ko lalo ang pagyakap sa kanya.
"Asus!Selos naman agad ang mahal ko oh.Naghatid lang yun ng pasalubong niya sa
akin.Di ba galing siya sa ibang bansa?" Pagpapaliwanag ko sa kanya. Alam
kong nagseselos siya palagi sa kaibigan kong si Miesha Alcantara.
"Kahit na. Ayoko pa ring lumalapit siya sayo.Plastic kaya yun. Palagi ngang masama
ang tingin sa akin eh." She said while pouting.She's so cute.Napapangiti tuloy ako
ng lihim.
"Oo na, iiwasan ko na siya.H'wag ka lang umiyak dahil mahal na mahal kita Allison.I
love you so much!" Totoo ang lahat ng sinabi ko.Mahal ko siya ng sobra. Kaya kung
yun ang gusto niya,lalayu-an ko na si Miesha kahit
labag sa kalooban ko.
"Thank you and I love you too." Nakangiting sagot niya sa akin.Isang ngiti niya
lang talaga,masayang-masaya na ako.Huminto na rin siya sa pag-iyak.Pagkasabi niya
nun,agad ko siyang hinalikan sa labi.
Damn!Ayoko ng maalala yun. Ayoko ng maalala ang pagiging tanga ko minsan.
Pinukpok ko ang manibela sa sobrang inis. At saka pinaharurot ko na ang kotse.
*****************************
Allison's POV
Pagkalabas niya,pinilit kong iwaksi sa isipan ko ang mga masasakit na ginagawa niya
sa akin.Gusto kong isipin na di totoo ang lahat ng yun. Parang di ko kasi
matatanggap na ang isang Zachary na minahal ko ng sobra nun,ay magagawa ang mga
bagay na ito sa akin ngayon.
Hindi asawa ang turing niya sa akin,kundi isang alipin.At ako naman itong si
tanga,pumapayag din.Sa halip na kamumuhi-an ko siya, lalo namang bumabalik ang
nararamdaman kong pagmamahal sa kanya nun.Baka
nga di talaga nawala ang pagmamahal ko sa kanya.
Di ko tuloy namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko.
Nagbakasyon ako nun sa Cebu after ng graduation ko sa College. Maliban sa

magbabakasyon ako dun.Magte-training din akong mamahala ng business ng mom ko na
naroon.
"Cousin,meet my two friends, Zachary Genson and Kevin Sacramento.Mga bro,meet my

beautiful cousin,Allison Sandoval." Pagpapakilala ng pinsan kong si Javier.Birthday
party niya kasi.Kaya ang daming invited na mga mayayaman at mga kilalang tao sa
siyudad.Mayaman naman kasi ang family ng pinsan ko.Kapatid ng mom ang mom niya.
"Ikinagagalak kong makilala ang pinakamagandang
binibining nakilala ko sa mundong ito." si Zachary yan habang naglalahad ng

kamay.Sinalubong ko yung mga tingin niya na nang-aakit.Shems! Ang gwapo niya.
Bumilis ang tibok ng puso ko.Maluwag ko namang tinananggap ang kamay niya. Halos di
pa niya ito binibitawan.
"Tangna ka bro!H'wag mong gamitan ng nilalanggam mong dila ang pinsan ko.Alam mo
bang NBSB yan? Umayos ka bro kung ayaw mong manghiram ng mukha sa kabayo." Banta ni
Javier
sa kanya.Uminit naman ang mukha ko sa sinabi ng pinsan ko.
"Ayan tuloy pare Zacharias, pinamulahan ng mukha si Allison.Anyway,nice to meet you

Allison." Si Kevin habang naglalahad ng kamay.
"Mga ugag!I'm just telling the truth." Sagot niya naman sa dalawa niyang
kaibigan.Tahimik lang akong nakikinig sa mga biru-an nila.
Lumipas ang mga araw, halos araw-araw niya na akong hatid sundo sa office ko.
"Cous,nanliligaw ba sayo si
Zacharias?" Tanong ni Javier nung naghahapunan kami.They used to call

him,Zacharias.
"Ha?Ah...eh...malay ko cous." Nag-aalangan kong sagot.Close kasi kami ni

Javier.Siya lang ang ka-close ko sa aming magpipinsan.
"Hahaha!Nice answer cous." Nagulat na lang ako dahil bigla siyang tumawa ng
malakas.Ano ba ang mali sa sinabi ko?Sinamaan ko siya ng tingin.Kaya tumahimik
siya.
"Sige na nga,ako na lang ang magtatanong kay Zacharias." Seryoso niyang saad. Pero,
nakikita ko naman na pinipigilan
niya ang tumawa.
"Cous?" Tawag niya sa akin.
"Yes cous?" Sagot ko sa kanya.Seryoso na ito.
"Alam kong may gusto siya sayo.Kaya payo ko lang,mag-ingat ka.Kahit kaibigan ko
yun, ayokong kunsintihin pagdating sayo. Masyadong babaero yun. At alam ko rin at
nakikita ko sayo na may gusto ka rin sa kanya. Kaya nasa iyo na ang
desisyon.Pinapaalalahanan lang kita cous." Mahaba niyang wika tsaka tumayo
na.Tinapik pa ako sa balikat at tuluyan ng umalis.Umiling na lang ako.Mahal
ko na kasi si Zachary sa umpisa pa lang.
"Hi,can we have dinner tonight?" Aya ni Zachary sa akin.Nandito siya ngayon sa

office ko.Kakarating lang.Tiningnan ko ang relo ko.It's just 4pm.
"Sure." Nakangiting sagot ko sa kanya. Sa totoo lang,lagi akong nai-excite na

makasama siya. "What time?" Dugtong ko pa.
"Let's go now." Agad niyang hinawakan ang mga kamay ko.
"P-pero wait lang Zach.It's too early pa oh." Ang
aga pa naman kasi for dinner.
"I know." He said. "Manuod muna tayo ng movie." Hawak-hawak niya pa rin ang kamay
ko.Kumindat pa siya sa akin.Pakiramdam ko tuloy para akong pinamulahan ng mukha.
"Please..." Nag-puppy eyes pa siya.Ang cute.Makakatanggi pa ba ako?At isa pa,gusto
ko naman siyang makasama eh.Kinikilig tuloy ako.I sighed first.
"Ok." Sagot ko.Lumawak naman ang ngiti niya.
"Oh yes!" Halos sumigaw na siya. "Tara na." Yakag niya sa akin sabay akbay.Ayoko
ng ganito,yung magkadikit ang balat namin.
"Wait Zach,I'll just get my bag." Pasimple kong inalis ang pagkakaakbay niya.Pero
di niya ito inalis. Sa halip,lalo pa niya hinigpitan ang pagkakaakbay niya.Kaya
lumabas kaming nakaakbay siya sa akin.Nakita ko pa ang pag-ngiti niya.
Nasa mall na kami pero hawak-hawak niya pa rin ang kamay ko.Ang sweet niya
talaga.Meron pang nakaalalay siya palagi sa akin.
Pagkatapos naming manuod ng movie,dumiretso na kami sa restaurant na kung saan
kami magdi-dinner.
Kinakabahan ako habang papasok ng resto. Madilim kasi eh.Kaya napapakapit na lang
ako sa braso niya.Iniisip ko na baka ganun lang talaga dito.Hindi masyadong
maliwanag.Pero parang hindi eh.
Nagulat na lang ako ng biglang umilaw.

Napamangha ako sa mga nakikita ko.Napaka-romantic kasi ng decoration. Tapos,parang
meron pa yatang tutugtog na banda.May mini stage at may drum,guitar,at microphone
pa ito.
Hinila niya ako pa-upo sa center table na naroon.Nun ko lang napansin
na may naka-ready na palang mga pagkain.
"Magandang gabi sa ating lahat." Pagbati nung nagsalita.Napalingon ako sa mini

stage na kung saan,dun nanggaling ang boses. Tumawa ako ng makita ko kung sino.Si
Javier pala yun. Kasunod nito ay si Kevin na may hawak ng gitara.Yung nasa stage na
guitar.Tinapunan ko ng tingin si Zachary.Nagtatanong kung anong meron.Ngunit
ngumiti lang siya at nagkibit-balikat.
"Kung di lang talaga sa pamimilit ng isang inlababong tao diyan,di ko gagawin ang
kabaduyang
ito. Baduy dude.Baduy!" Nang-aasar na sabi ni Javier habang nakahawak sa

microphone. "Come up the stage,at tapusin mo na ang kabaduyang ito." Tumawa pa ito
ng malakas.Ganun din si Kevin.
Pinisil lang ni Zachary ang kamay ko at mabilis na humarurot sa stage.
Kinakabahan ako.Ano kayang kalokohan ang naisipan ng tatlong to?Nakita ko pang

ibinigay ni Javier ang microphone kay Zachary at pumunta na sa drum.
"Hmmm!" Nag-clear throat muna si Zachary bago nagpatuloy ng sasabihin.Halata kong

kinakabahan siya.
"We made this for you baby." Inikot niya muna ang mga mata niya sa lugar na ito at
diretsang tumingin sa akin.Nakangiti na ito. Sobrang gwapo lang.Ako naman,parang
mahuhulog na sa kinauupu-an ko sa sobrang kilig.Nag-effort talaga siya.
"Yooowwwwwwnnnnnn oh!" Kantiyaw ng dalawa sa kanya. Kahit ako natatawa sa reaction

niya.Mukhang namumutla pa ito.
Sinimulan ng kaskasin ni Kevin ang gitara.Ganun din ang drum ni Javier.Nagsimula na

siyang
kumanta.Mabilis ito at kay Bruno Mars pa.Yung Treasure.
Ang ganda ng pagkakanta niya. Sinsabayan pa nilang tatlo na sayawan ang kanta.They
are so good. Parang pinagpraktisan talaga ng maigi.Si Zachary, di maalis-alis ang
tingin sa akin.Panay pa ang ngiti at kindat nito.
Natapos na siyang kumanta.Pero di pa rin umaalis ang dalawa.
"Alli,I know na nagulat ka sa ginawa namin. Gusto ko lang kasi iparating sayo na
sobrang mahal kita.Kahit na ilang ulit ko na nasabi sayo
yan." Sabi niya.Oo, ilang beses na nga niya yan sinabi sa akin.Di ako
nakapagsalita.Nakatitig lang ako sa kanya. Siya naman,nakangiti sa akin.May kinuha
siyang bouquet of roses at bumaba sa stage,papunta sa akin.Hawak-hawak niya pa rin
ang microphone habang iniabot ang bouquet of roses sa akin.Combination of three
colors,red,white and pink.Ang ganda ng arrangement nito.
"Alli,mahal na mahal kita. Nagbago ako dahil sayo.Iniwan

ko ang pang-babae ko dahil ikaw na lang ang tinitibok at sinisigaw ng puso ko."
Titig na titig siya sa mga mata ko.I saw a love in his eyes. Hinawakan niya ang
dalawang kamay ko at lumuhod.
"Please Alli give me a chance to prove to you that I love you so damn much.Can you
be my girlfriend?" Nangungusap ang mga mata niya.Daig pa yata nito ang marriage
proposal.
"Sagutin na kasi para matapos na ang kabaduyang ito." Si Kevin.
"Sige na cous,
payag na ako sa inyo. Baka kasi sumabog na ang dib-dib niyan." Si Javier.
Tapos sabay pa silang nagtawanan ng nakakaloko.Hindi naman sila pinansin ni

Zachary.Feeling ko tuloy,umiinit ang mukha ko.Ayoko na ring patagalin ang
pagtanggap kay Zach,kasi mahal ko rin ito.
"Please." Ulit niya.Mukhang kawawa pa ang hitsura nito. Nahihiya man ako sa
dalawang audience namin, pero kailangan ko ding sundin ang puso.Huminga muna ako ng
malalim
bago sumagot.
"Z-zach,alam mo bang di pa ako handang pumasok sa isang relasyon.Ayoko kasing

masaktan lang balang araw." Sabi ko.Nakita ko ang pagbagsak ng mukha
niya.Magsasalita na sana siya ngunit mabilis kong ipinagpatuloy ang sasabihin ko.
"P-pero kahit anong takot ko,di ko kayang dayain ang damdamin ko.Mahal kita sa
simula pa lang Zach.Kaya walang dahilan para di kita sagutin.Kaya,oo,
tinatang------" Di ko na naipagpatuloy ang
sasabihin ko dahil sakop niya ang mga labi ko.Halo-halong emotion ang nararamdaman
ko ngayon.
Nagkahiwalay ang mga labi namin na hingal na hingal pa.Tumingin siya sa mga mata ko
na nakangiti.
"I'm so happy.Do you know how happy I am now baby?Wala na yatang malalagyan.I love
you so much." At niyakap niya ako ng mahigpit.
"I love you too Zach." And again,we kiss one more time.Wala na akong pakialam kung
sino man ang nasa paligid namin. Ang alam ko lang
ay masayang-masaya ako sa mga sandaling ito.
Mabilis kong pinunasan ang mga luha kong nag-uunahang magbagsakan.Sobrang sakit
kapag naaalala ko ang masasayang nakaraan namin na kahit kailanman ay hinding-hindi
na maibabalik pang muli. Bahagi na lang ng nakaraan yun.
A/N:Naloka ako sa chapter na ito. 3x ko yata na-delete ito at pinalitan.Hirap na

hirap ako nito. Kaya ewan ko ba kung bakit napunta na sa kay Bruno Mars.Haha!Yung
Treasure po,magandang song yan. Kaya bet ko siya para dito.
Thanks sa mga friends ko na sumusuporta sa akin.
BhebethGarcia
iwant_watty
ChocNut016
Hello girls! *Kaway-kaway*
=================
Chapter 10
Allison's POV
Agad akong napabangon ng maramdaman kong may nakamasid sa akin.
"Zach!" Bulalas ko.Titig na titig kasi siya sa akin.Amoy alak ito. Lasing na naman
siguro.
"Kumain ka na ba? G-gusto mo bang ipaghanda kita?" Nauutal kong tanong.Pasimple

kong tiningnan ang wall clock.Alas diyes na pala. Napagpasyahan ko kasi kanina na
matulog na lang kaysa mag-mukhang tanga ako sa kaka-hintay sa kanya.
"Sa palagay mo ba may gana pa akong kumain?" Sarkastikong sagot niya.Hindi na ako
umimik pa.Lalabas na sana ako ng bigla niya akong pigilan sa braso.
"Iba ang gusto kong kainin." Nakangising sabi niya.Kinabahan ako.Alam ko kung ano
ang gusto niya.Sa mga tingin niya pa lang kasi sa katawan ko parang gusto niya na
akong hubaran.
"Huh?" Nagkunwari pa ako na di ko naintindihan ang sinasabi niya.

"Maghubad ka!" Sigaw niya sa akin.Muntikan pa ako mapalundag sa taas ng boses niya.
"Z-zach." Bigla na lang ako nabalutan ng takot.Bakit kailangan pa niya akong

sigawan?
"What?!Tutunganga ka na lang ba?!O gusto mo ako pa ang maghuhubad sayo?!"
Pakiramdam ko,bigla akong binuhusan ng malamig na tubig.Halos manginig kasi ako.

Muulit na naman ba ang nangyari nung una niya akong inangkin.Para akong niri-rape
sa ginawa niya nun.
"I said,maghubad ka!" Ulit niya.Wala na akong magawa kundi sundin siya.
Unti-unti kong hinubad ang pantulog ko.Nakikita ko pang napalunok siya nung naka-
bra at panty na lang ako.Hiyang-hiya ako.Gusto
kong takpan ang katawan ko.
"Everything!" Na ang ibig niyang sabihin ay hubarin ko lahat.Nag-aalangan pa akong

sundin siya.
Nahubad ko ng lahat.
"Very good." Nakangising wika niya habang ang mga mata niya ay sinusuri ang kabuuan
ko.God!I wanna die right now.
Mabilis niyang tinanggal ang saplot niya. "You are mine.Lahat ng parte ng katawan
mo ay akin.Do you understand?Akin lang." Sabi niya.
At sa isang segundo lang ay inangkin na niya ang mga labi ko.Gusto ko mang
tumutol,pero wala na akong magawa.Dinala niya ako sa kama at nangyari nga ang
lahat,ulit.
Nakatulog kaming pareho.Sa tabi ko na siya natulog.

Kinaumagahan.
Nagising ako na may mabigat na bagay na nakapatong sa tiyan ko.Braso pala ni

Zach.Dahan-dahan ko itong inalis. Naupo ako at minasdan ang mukha niya habang
mahimbing pa itong natutulog.Ang amo ng mukha niya.Kahit na pinapabayaan niya na
ito, di pa rin maitatago na gwapo siya. May kaunting balbas at bigote na tumutubo
na. Dati, kapag tinitigan ko ang maamo niyang mukha,bumibilis ang tibok ng puso
ko.Gusto ko siya kaagad yakapin.Pinakiramdaman ko ang dib-dib ko kung ganun pa rin
ang nararamdaman nito.And yes,wala pa rin palang pinagbago.I'm still in love with
him.Napaka-unfair naman.Ako,hanggang ngayon,mahal ko pa rin siya pero siya, galit
sa akin.Ang sakit.Sana balang araw, maibabalik pa ang pagmamahal niya sa akin.
"Zach,mahal pa rin kita." Bulong ko sa kanya.Mabilis ko siyang hinalikan sa noo at

agad na lumabas.
Dito ako dumiretso
sa kusina.Quarter to six na pala. Kailangan kong makapagluto bago pumasok si Zach

sa office niya.
Habang nagluluto ako,ang daming pumapasok sa isipan ko.I need him back.Gusto kong
bumalik ang dating Zachary. Gusto ko,mahalin niya ulit ako.Gagawin ko ang
lahat,mahalin niya lang ako ulit.Kahit na masakit,kahit na mahihirapan ako.Napag-
desisyonan ko na na paiibigin ko siya muli. Bahala na kung masaktan at maging
martyr ako.Sana makayanan ko ang lahat.
Natapos ko ng lutuin ang omellete.I need to take a bath kasi papasok na rin
ako.Sasabayan ko na lang si Zach sa pag-almusal niya.
Bumalik ako sa kwarto para makapag-shower na. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto
sa pag-aakalang natutulog pa siya sa kama ko.Pero wala na pala siya. Bumalik na
siguro sa kwarto niya.Agad akong pumasok ng bathroom at nag-umpisa ng maligo.
Pagkatapos kung naligo at nagbihis,lumabas na agad ako ng kwarto para pumunta ng

kusina.
Napahinto ako ng maabutan ko si Zachary na kumakain na. Dahan-dahan akong pumunta

sa likod niya at tiningnan kung kinain niya yung niluto ko.Kinain nga.Halos maubos
pa ito. Tatlong itlog kaya yun. Ang takaw.Favorite niya kasi ang omellete
eh.Nakabihis at nakaligo na pala siya.
Agad siyang napahinto sa pagkain ng maramdaman niyang nasa likod niya ako.Lumingon
siya sa akin.Kumunot ang noo niya.
"Saan ka pupunta?" Tanong niya agad. Wala man lang kangiti-ngiti.
Umupo muna ako sa katapat niyang upu-an.At siya namang pagtayo niya. I know, ayaw
niya lang ako kasabay kumain.Ni hindi niya pa nga natapos ang pagkain niya.Pero di
ko na lang pinansin yun.
"Sa office
Zach.I need to report." Sagot ko.
" No!You stay here!" Matigas niyang pagtutol.
"Pero Zach,I need to report becau-----"Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil

naibagsak niya na ng malakas ang kamay niya sa mesa.Dahilan ng pagkagulat ko.
"I said no!" Sumigaw na siya. "Bakit ba ang tigas ng ulo mong babae ka ha?"
"Eh,ano naman ang gagawin ko dito Zach?At saka di ko puwedeng pabayaan ang company
ko." Kahit kinakabahan ako,pinilit ko pa ring sumagot.
"Mag-leave ka ng one month.That's final." Ma-awtoridad niyang saad.
One month?Ok lang ba siya?Di naman puwedeng ganun yun.
"One month Zach?Sino naman ang mamahala dun? Ang tagal ng one month Zach.Di biro
yan." Sagot ko.Tiningnan niya ako ng matalim.
"Gusto mong pumasok para ano? Para madali kang makipagkita sa Ex mong si Sandro?
No,you stay here!Naiintindihan mo ba?"
Nadamay na naman si Sandro.

"Zach,ang concern ko lang ay yung, walang mamahala sa kompanya." Gusto kong
ipaliwanag sa kanya.
"Ako na ang bahala dun. I'll ask Kevin." Sabi niya.
"What?!Si Kevin?Zach naman.Hindi ganun kadali yun." Pagtutol ko.Pambihira!Pati ba

naman si Kevin,idinamay pa.
"That's enough Allison!Wag ka ng tumutol dahil baka ikulong na lang kita dito sa
bahay!" Sigaw niya ulit.Mabibingi na yata ako sa kakasigaw nito. Wala na naman pala
akong magawa.
"O-ok Zach.Kung yan ang gusto mo. But please,payagan mo muna ako ngayon para naman
makapagpaalam ako sa secretary ko.Two days na akong wala.Baka magtaka na yun
Zach.Please... Uwi din ako agad." Pagmamakaawa
ko sa kanya. Naka-off kasi ang mobile ko eh.Sinadya ko,para di ako matawagan ni

Sandro.
Bumuntung hininga muna siya bago nagsalita.
"Ok. Pero siguraduhin mo lang na uuwi ka agad. Kailangan pag-uwi ko,nandito ka na.
Maliwanag ba?" Tumalikod na siya pagkatapos kung tumango.
"Zach." Tawag ko sa kanya.Lumingon naman siya sa akin.
"Thank you." Pasalamat ko sa kanya dahil pinayagan niya ako.Kahit masama ang loob
ko,ginawa ko pa ring magpasalamat.
Hindi siya sumagot.Sa halip,tumalikod na siya at lumabas.
***************************
Zachary's POV
Babangon na sana ako ng bigla kong naramdaman na gumalaw siya. Kaya nagkunwari na
lang ako na mahimbing pang natutulog.Nakayakap pa pala ako sa kanya. Dahan-dahan
niyang tinanggal ang braso kong nakapulupot sa bewang niya.
Bumangon siya.Kahit na nakapikit ako,pero ramdam kong tinititigan niya ako.
"Zach,mahal pa rin kita." Bulong niya na umabot naman sa pandinig ko.Gusto kong
imulat ang mga mata ko.At mas lalo akong nagulat ng halikan niya ako sa noo. Gawain
niya yan dati. Idinilat ko ang mga mata ko.Ngunit huli na pala kasi mabilis na
siyang lumabas.Mahal niya pa rin ako?F*uck!Kasinungalingan!
Mabuti na lang napigilan ko ang sarili ko na yakapin siya habang binabanggit niya
ang mga katagang yun.
Hindi,hindi pa sa ngayon Allison.I'm not done yet.
This is bullshit!Why am I affected
sa mga sinabi niya? At yung paghalik niya sa noo ko?Parang bumalik ang lahat ng
masasayang araw namin noon.
Kaysa isipin ko ang mga bagay na yun.Lumabas na lang ako ng kwarto niya.
Naligo na lang ako at bumihis.
Pumunta ako ng kusina para uminum lang sana ng tubig. Pero nakita kong may nakahain
ng breakfast.Nagluto pala siya. Nasaan na kaya ang babaeng yun? Baka bumalik na sa
kwarto niya.
Na-upo ako at kumuha na ng pagkain.Omellete ang niluto niya.Naaalala pa niya pala

ang paborito ko.
Mabilis akong nagsubo.
Uhm.Ang sarap lang.
Ang dami kong kinain. Ginanahan ako eh.Ngayon lang ulit kasi ako nakatikim ng
omellete.
Napahinto ako ng pagsubo ng maramdaman kong may nakamasid sa likuran ko.Alam kong
siya yan. Ang pabango niya kasi,still the same.
Lumingon ako sa kanya na nakakunot ang noo. Nakabihis kasi.Alam kong pupunta ito sa
office niya.
"Saan ka pupunta?" Tanong ko.
Umupo muna siya sa tapat ko.Ngunit mabilis naman akong tumayo.Ayokong makita kasi
ang mukha niya at baka bumigay ako.
"Sa office Zach.I need to report." Sagot niya.
"No!You stay here." Matigas kong tutol.
"Pero Zach,I need to report becau----" Hindi ko na pinatapos ang sasabihin

niya.Ibinagsak ko ang mga kamay ko sa mesa dahil sa pamimilit niya.
"I said no!" Napasigaw na ako. "Bakit ba ang tigas ng ulo mong babae ka ha?!"
"Eh,ano naman gagawin ko dito Zach?Di ko naman puwedeng pabayaan ang company ko."
Kinakabahan niyang sagot.
"Mag-leave
ka ng one month.That's final." Utos ko sa kanya. Ewan ko ba kung bakit naisip ko

yun. Nanahimik siya saglit.Para bang may iniisip.
"One month Zach?Sino ang mamahala dun? Ang tagal ng one month Zach.Di biro yan."
"Gusto mong pumasok para ano? Para madali kang makipagkita sa ex mong si
Sandro.No,you stay here!Naiintndihan mo ba?!"Pumasok na lang bigla sa isipan ko ang
lalaking yun. Kapag kasi papasok siya ng office,siguradong pupuntahan siya ni
Sandro.Nakita ko kung gaano siya kamahal ni Sandro.Kaya alam kong magmamakaawa ito
sa kanya.
Uminit ang ulo ko sa sa naisip kong yun.
"Zach,yung concern ko lang ay yung, walang mamahala sa kumpanya." Sagot niya.
"Ako na ang bahala dun. I'll ask Kevin." Agad kong naisip si Kevin.Tama, siya
nga.Dun naman yun nagtatrabaho sa company ko eh.Lumayas kasi ang ugag na yun sa ama
niya.
"What?!Si Kevin?Zach naman.Hindi ganun kadali yun." Pagtutol niya.
"That's enough Allison.Wag ka ng tumutol dahil baka ikulong na lang kita dito sa
bahay!" Sigaw ko sa kanya. Tinatakot ko lang naman siya eh.Di ko naman totohanin
yan. Naiinis lang ako dahil ang dami pang dahilan.
"O-ok Zach.Kung yan ang gusto mo.But please,payagan mo muna ako ngayon para naman
makapag-paalam ako sa secretary ko.Two days na akong wala.Baka magtaka na yun
Zach.Please....Uwi din ako agad." Pagmamakaawa niya. Hindi ko na kayang tagalan ang
makita siyang ganyan.Damn!
"Ok. Pero siguraduhin mo lang na uuwi ka agad.Kailangan pag-uwi ko,nandito ka na.

Maliwanag ba?" Sagot ko sa kanya.Tumango lang siya.Nag lakad na ako papuntang
pintuan.
"Zach!" Tawag niya. Napahinto ako at lumingon sa kanya.
"Thank you." Sabi niya.
Bullshit!Napapamura ako sa isipan ko ng marinig ang sinabi niya.Nagpasalamat pa sa

akin kahit ganun na ang ginawa ko sa kanya. Nangungonsensiya ba ang babaeng ito?Di
ko siya sinagot at tuluyan na akong lumabas.
Bakit,parang ako ang nahihirapan sa ginagawa ko sa kanya. Bakit?Gusto ko ng

suntukin ang sarili ko.
=================
Chapter 11
Allison's POV
"Uy girl.I missed you.Bakit dalawang araw kang wala?" Si Jasmine yan.Yung secretary
ko.Tanong niya agad ng makita ako.Tulad ng sinabi ko,friend ko rin siya.
Hindi ko pinansin ang tanong niya.Sinulyapan ko lang siya at tumuloy-tuloy na sa

office ko.
"Ang dami ng nangyari nung wala ka.Alam mo ba yun?" Nakabuntot pala siya sa akin.
"Magle-leave ako ng one month Jas." Sagot ko na lang na ikinagulat niya.
"What?!You're just kidding right?" Gulat niyang tanong.
"Nah, I'm not." Sagot ko.
"Pero bakit? Ano ba ang mga kaganapang di ko alam girl?Naguguluhan ako.Pakiklaro

nga.Nung una,si Lindsay,di na nagpakita.Pangalawa,two days kang wala at ngayon may
pa-leave-leave ka pang nalalaman.Pangatlo,si Mr.Lim at Mr.Gamboa nawala na lang
bigla dito sa kumpanya.At yung pang apat..." Binitin niya ang sasabihin niya at
tumingin sa mga mata ko.Si Mr.Lim at Mr.Gamboa ay may mga shares din sa kumpanyang
ito. Pero alam ko kung ano ang dahilan ng pagkawala nila.
"Ano yung pang-apat Jas?" Tanong ko habang inaayos ang mga papers na nasa mesa ko.
"Si Sandro nandito kahapon.Lasing na lasing.Gusto ka daw niyang

kausapin.Nagmamakaawa siya. Pero ano naman isasagot ko sa kanya eh di ka nga ma-
contact.Now tell me girl,may dapat ba akong malaman?Ano ba ang nangyayari?Wala
akong alam." Napasuklay pa siya sa buhok niya.Si Sandro,nandito kahapon?Kaya
pinatay ko ang mobile ko kasi alam kong di susuko yun. Nanahimik na lang ako.Di ko
na pinansin si Jasmine. Maguguluhan lang siya. Tumungo na lang ako.
"Uy,madame Allison,answer me." Niyugyog pa talaga ako.Ganyan siya
umasta sa akin kasi kahit kailan di ko siya tinuring na iba. Ayoko rin muna malaman
niya ang lahat.
"Tsaka na Jas pagbalik ko.May aayusin lang ako ngayon dito kaya ako narito.Kevin
will be the one who manage this company while I'm on leave." Paliwanag ko.Lalo
namang kumunot ang noo niya.
"Kevin?Who is he?New character girl?" Tumaas pa ang isang kilay niya.
"My friend." Pagdadahilan ko.
"Friend?Kung makapag-friend ka diyan.Eh lahat naman ng friend mo, kilala ko eh.At

hoy madame,kilala kita no.Di mo basta-basta ipagkatiwala itong company sa kung sino
lang." Nakapamewang pa siya.Tama nga siya. Pero ayoko na ng maraming tanong.
"Please Jas. Next time ko na ipapaliwanag sayo ang lahat,puwede?" Pakiusap ko sa

kanya. Nilakihan ko pa siya ng mata.
"Ok, ok!" Nagtaas pa siya ng mga kamay at tumalikod na.
*****************************
Jasmine's POV
Lumabas ako sa office niya na napapailing.Nahihiwagaan na ako sa mga nangyayari.
Break na kaya sila ni Sandro?Pero bakit parang ang bilis naman?
Umupo na ako sa silya ko at nangalumbaba sa mesa habang nag-iisip.May problema

talaga si Allison.
Kaso ayaw naman sabihin.Ngayon lang siya ganyan.Nasa ganyang ayos ako ng may
napansin akong lalaki na tuluy-tuloy sa office ni Allison.Feeling nito. Di man lang
nagtanong.
Bago pa siya makapasok,mabilis ko siyang hinarang.
"Excuse me sir.Do you have an appointment to miss Sandoval?" Tiningnan ko siya.

Muntik na akong mahimatay dahil sa kgwapuhan niya.Hahaha!
"Is this an office of miss Allison?" Tanong niya habang tinuturo ang pintuan.Wala
man lang ka-ngiti-ngiti.Di rin sinagot ang tanong ko.Naku, matarayan nga.
"Uhm...sir,I'm asking you.Kaya wag mo rin akong sagutin ng tanong." Tumaas na ang
kilay ko.
"Do I need to answer your question? I'm looking for miss Sandoval,not you." Itinuro
pa niya ako.Aba't,napakabastos din pala nito.
"Sir,I just want to know.Malay ko ba kung magnanakaw ka." Medyo tumaas ang boses
ko.Nagulat ako ng bigla itong tumawa malakas.Mali pala ako,di pala ito
magnanakaw,kundi isang baliw.
"Do I look like a thief miss?Sa gwapo kong ito? Hahaha!" Itinuro pa ang sarili
niya. "Kungsabagay,magnanakaw nga ako.Kaya ingat ka,baka manakaw ko ang puso mo.
Ikaw din." Then he winked at me.Gwapo nga sana.Kaso dinaig pa ang bagyong Yolanda
sa lakas ng saltik nito.
"Huh!Well,di ako pumapatol sa mga may saltik pogay!" Nilambutan ko pa yung pogay na
word.Ngumisi ulit ito ng nakakaloko.
"Gusto mo bang ipakilala ko sayo ang ibig sabihin ng pogay,miss?" Inilapit pa niya
sa akin ang mukha niya. Malisyosong tiningnan niya ang mga labi ko.Nilingon ko ang
paligid kung may taong nakamasid sa amin.Mabuti naman dahil wala.Mabilis ko siyang
itinulak.
"Bastos!" Sigaw ko sa kanya. Tawa naman siya ng tawa.Sasampalin ko na siya sana ng

bigla naman bumukas ang pintuan ng opisina ni Allison.Nasa may harap kasi kami
mismo ng pinto.
"Ano bang inga-Kevin?" Si Allison.Mukhang nagulat pa siya.
"Hi Allison." Bati niya kay Allison at agad na nag-beso.So,ito pala ang Kevin na
sinasabi niya kanina?
"How are you?" Tanong niya kay Allison.
"I
think,I'm fine." Nagkibit-balikat lang si Allison. "Come,let's go inside.Kanina ka

pa ba?"
"Medyo.Hinarang kasi ako eh." Sagot niya.Lumingon siya sa akin.Nilakihan ko siya ng

mata.
"Sino siya?" Pagpapatuloy niya na ang tinutukoy ay ako.
"She's my-"
"Secretary." Sagot ko agad. Di ko na pinatapos si Allison.Ngumiti siya agad ng

nakakaloko.
"So tara na." Yaya sa kanya ni Allison.
"Wait Allison,puwede ko bang pakisuyu-an ang secretary mo na ipagtimpla ako ng

kape?" Diniinan pa niya ang secretary.
"Sure." Sagot naman ng isang utu-uto.Tiningnan pa ako.ni Allison.Kaya wala na akong

magawa.Tiningnan ko muna ng masama ang Kevin na to bago tumalikod.Pero bago pa ako
tumalikod,nahagip ko pa ang pagngiti niya na ipinapahiwatig niyang,panalo siya.
Nakakainis ang lecheng lalaking yun. Naku! So,ibig sabihin nun,maging boss ko siya
ng temporary?
Oh hindiiii!
****************************
Allison's POV
"Kevs,magpapatawag na lang ako ng meeting para ipakilala kita." Agad kong wika sa
kanya pagkapasok namin. Umiiwas kasi ako sa maari niyang itanong eh.
"What happened Allison?" Parang blangko ang expression ng mukha niya habang
tinatanong yan. Akala ko makakaiwas ako sa mga maaaring itanong niya.Hindi pala.Si
Kevin nga pala ito.
Huminga muna ako ng malalim at saka tumingin sa kanya.Nagkibit balikat lang ako as
a sign na wala akong sasabihin.
"Hindi ka masaya,tama?Bakit pa kasi pumayag ka sa gusto niya Allison?" Malungkot

niyang sabi.
Pinipigilan ko ang maiyak.
"Sa palagay mo ba Kevs,may magagawa ako kapag tumanggi ako sa kanya?" Tanong ko
habang inaayos ang mga documents for the meeting.
Ngumiti siya ng tipid. "Marami kang magawa Allison.Sa palagay mo ba, magagawa niya
ang mga banta niya?" Umupo ito sa swivel chair ko at nag-cross legs.Umiling-iling
lang siya na para bang may iniisip.
"Don't worry,I'll help you.Kung gusto mo ng kausap,nandito lang ako." Then he

winked at me.Napansin niya sigurong di ako umiimik kaya nagpapatuloy siya ng
pagsasalita.
"Salamat Kevs." Naalala ko tuloy yung mga panahon na siya ang takbuhan ko.
"Do you still love him?" Tanong niya na ikinagulat ko naman.

Oo, walang nagbago. Pero sa isip ko lang yun. Tiningnan ko siya sa mga
mata.Nangungusap ang mga mata ko na kung puwede,wag ko ng sagutin.At naintindihan
niya naman ang gusto kong ipahiwatig.
"Ok." Nakangiti na siya. Mabuti pa to si Kevin masayahin.Walang problema sa buhay.
"Yung secretary mo, ang sungit." Basag niya sa maiksing katahimikan namin. "Mukhang
mag-i-enjoy ako sa kanya ah." Sumilay ang nakakalokong ngiti sa mga labi niya.
"Magiging secretary ko rin ba siya?" Pagpapatuloy niya.Di pa nga ako nakasagot,ang
dami ng sunud-sunod na tanong.
"Yeah." Maiksi kong sagot.
"Good." Sagot niya.Ano kaya ang pinaplano niya?
"Anong pinaplano mo?" Tanong ko.
"Wala." Nakangising sagot niya.
"Kevin,alam ko ang nasa isip mo. Kung may balak ka kay Jasmine,wag mo ng
ipagpatuloy.Di ka o-obra dun. At isa pa,di lang siya secretary ko.She's my friend
too." Paliwanag ko sa kanya.Kaya di na siya umimik pa.
After ng lahat na habilin ko sa office.Nagpaalam na ako at tuloy-tuloy ng umuwi sa

condo ni Zachary.
=================
Chapter 12
Allison's POV
One month na ang nakaraan.Natapos na rin ang leave ko.

Nandito na ako ngayon sa office.Salamat naman dahil di na ako mabo-bored sa bahay.
Hingang malalim lang ang ginawa ko.Sa loob ng isang buwan,ganun pa rin ang
pangyayari sa amin ni Zachary.Yung marahas, mapusok at puno ng galit na pang-
aangkin niya sa akin.Dagdagan pa ng pasigaw niyang kausap sa akin.Wala kaming
naging matino o maayos man lang na usapan sa loob ng isang buwan.Palagi din siyang
gabi na kung umuwi at ano pa nga ba, eh di lasing.Parang isang beses o dalawa lang
yata ako nakalabas ng condo niya.Masyado siyang mahigpit.At yung pa-ulit-ulit
niyang sinusumbat sa akin ay si Sandro.Si Sandro na walang kaalam-alam.Ang lupit ni
Zachary.Kahit ba naman dito sa opisina ko,di ako tinatantanan ng mga pinagagawa
niya sa akin.
Nasasaktan ako.Nasasaktan ako na wala pa ring pinagbago ang pakikitungo niya sa

akin.Sinunod ko na nga ang gusto niyang mangyari.Inasikaso ko siya na parang tunay
na asawa,pero siya, alipin,alipin ang turing sa akin.Ang sasakit pa ng mga binabato
niyang kataga sa akin.Malandi daw ako.Bakit ganun ang tingin niya sa akin?Paulit-
ulit ko na lang tinatanong ito.
Napahinto ako sa pag-iisip ng may kumatok.
"Come in." Sabi ko. Tiningnan ko kung sino. Si Jasmine pala.Mangungulit na naman
to.
"Lunch time na madame.Baka gusto mo kumain.Parang kanina ka pa kasi walang imik."

Tiningnan ko ang wrist watch ko. Almost 12 na pala.Di ko napansin sa kakaisip.
"At,di mo pa ako kinikwentuhan ah." Dugtong pa niya.Wala na talaga akong kawala sa
babaeng ito. Kaya
niyakag ko na lang siya.
"Let's go."
"Wait.Where?" Kunot-noong tanong niya.
"Di ba gusto mong sabihin sayo lahat ang nangyayari?" Tanong ko sa kanya. Malungkot
akong tumingin sa mga mata niya.Tama. Kailangan ko ng may mapaglabasan ng sama ng
loob.
"So,sa labas tayo magla-lunch?" Parang nag-aalangan pa siya. Di na ako

nagsalita.Tumayo na lang ako at dinampot ang shoulder bag ko at tumuloy-tuloy ng
lumabas.Sumunod naman siya.
Sa mall kami dumiretso.Isang Japanese restaurant ang pinasukan namin.
Ng matapos kaming makapag-order,nagsimula na siyang mang-usisa?
"So what happened Allison?Anong problema ba? My God,sa loob ng isang buwan,ang laki
na ng pinayat mo." Hinagod niya ang katawan ko ng tingin.Tama siya.Napansin ko
nitong mga nakaraang araw na pumayat na nga ako.Lumuwag kasi lahat ng mga damit ko.
"J-jas..." Banggit ko sa pangalan niya. Hindi ko kasi alam kung saan ako
magsisimula sa pagkuwento.
"Ano?Pangalan ko na lang ba ang babanggitin mo Allison?Now tell me,anong problema

ba?"
"Jas,di ko kasi alam kung paano ko sisimulan eh." Nahihirapan kasi talaga
ako.Inabot niya ang kamay ko.Yun bang parang pinapalakas niya ang loob ko.
"Malaki nga ang problema mo. Nakikita ko sa mga mata mo Allison.Willing naman akong
tumulong sayo ah.Basta ba kaya ko.Al, itinuring mo na akong hindi iba sayo.
Itinuring mo rin ako na kaibigan.Baka sa ganitong paraan lang,masukli-an ko ang
kabaitan mo sa akin.Handa akong makinig at magbigay ng payo sayo. Nandito ako
Allison." Gusto ko ng mapaiyak sa sinabi niya.
"Ok. Sasabihin ko sayo ang lahat Jas." Tipid akong ngumiti sa kanya.Pero alam
ko na kahit nakangiti ako,masisilayan niya pa rin ang lungkot sa mga mata

ko.Dumating na rin ang in-order namin. Kumain muna kami.
" So now,tell me na." Habang sumusubo siya.Tiningnan ko siya muna sa mga mata bago
nagsimula.
Ikwenento ko sa kanya kung saan nga ba ngasimula ang lahat.Mataman at tahimik naman
siyang nakikinig.Habang kinikwento ko sa kanya, di ko maiwasan ang
mapaiyak.Nakatungo ako habang nagkikwento.Ayoko kasing may makakita sa akin na
umiiyak ako.Marami pa namang tao.
"Oh my God!" Bulalas niya pagkatapos kong ikwento sa kanya.Nanlalaki ang mga mata
niya habang ang mga daliri ay nasa bunganga niya nakatakip.Hindi siya makapaniwala.
"Bakit naisip ni Zachary ang katarantaduhang yan Al? Kung tutuusin lang,wala ka ng
pakialam sa kanila.Naku lang.Makita ko lang ang Zachary na yan, malilintikan talaga
siya sa akin.Matalinong tao pero di nag-iisip.Nung una akala ko,napakaswerte ni
Lindsay o ng mapapangasawa niya.Yun pala ay... nakakagigil!" Halos di na ako
makasingit sa mga sinasabi niya. "Paano na lang kapag dumating si Lindsay?" Dugtong
pa niya.
"I dunno Jas." Umiiling-iling ako.Oo nga,paano at ano ang mangyayari sa pagiging
magkaibigan namin ni Lindsay if she find out?
"Big problem yan Al. Ok lang sana kung di kayo magbest-friend eh.Ang labas kasi
niyan,tinaraidor mo siya gayung inihabilin pa niya si Zachary sayo." Halos di niya
masubo-subo ang pagkain. "Anyway,paano ka niya napapayag na pakasalan siya?Alam ko
naman na di ka papayag kung
si Sandro lang ang iba-blackmail niya sayo.Si, Mr.Lim at Mr.Gamboa, what happened
sa kanila?Kasama din ba sila sa mga pangyayari?" Tanong niya.Tumango lang ako at
nagsimulang mag-kwento.
Flashback
"What?!" Gulat na gulat ako ng magtapat ang dalawang matanda na may shares din sa
kumapanyang ito. Sila sina Mr.Lim at Mr.Gamboa. Nag-set sila ng meeting.
"How come?I mean what happened?Why did you sell your shares without informing me?"
Halos mangiyak-ngiyak ako.My God!Napakamot ako sa ulo sa sobrang inis. 25% yung
share ni Mr.Lim at 30% naman ang kay Mr.Gamboa. I have a 45%.Pero paano kung iisang
tao
lang ang bumili nun?Magkakaroon siya ng 55% which is bigger than mine.Sana wag
naman.Ayoko!
"I'm sorry miss Sandoval.We're hoping that you would understand. This is a
business. He bought our shares a triple of it." Paliwanag ni Mr.Lim.Parang bombang
sumabog yun sa pandinig ko.Tama nga, isang tao lang ang bumili.It means,my
karapatan na siyang mamahala at kung tutuusin,magiging kanya na ang kumpanya ko.Ang
company na iningatan ko at inalagaan.At higit sa lahat,mahal ko ito dahil
ito lang ang tanging

iniwan ng mom
ko.Pinawisan ako kahit
may aircon
naman.Nanginginig ang mga
paa ko and even
my hands are
shaken.I can't uttered
the words.Nakatitig lang
ako sa kanila habang
tumutulo ang mga
luha.I can't believed
that they did
it.Kungsabagay pera ang
usapan dito.Sino ba
ang tatanggi kung triple
ang ibinayad.Masyado naman
yatang interesado ang
bumili nito. Gumastos pa
ng napakalaking halaga.But
wait "he?" Naisatinig ko
pala yun. It
means,lalaki siya.Lalong
bumilis ang
tibok ng puso ko.Wag naman sana na siya ang bumili.
"Yes miss Sandoval." Si Mr.Gamboa. Nakatungo lang siya.
"At sino siya?!" Halos dumadgundong na ang boses ko sa loob ng board room.Kaming
tatlo lang ang narito.Wala si Jasmine dahil nga gusto nila, kami lang.
Akmang sasagot na si Mr.Lim ng biglang bumukas ang pinto.
"Me!" Sagot nung kararating lang.Hindi ako nakaimik.Parang matutumba ako.Napahigpit

ang pagkakahawak ko sa gilid ng swivel
chair ko.
"Zachary?" Halos pabulong lang yun.Wala na kasi akong lakas eh.
"Yes it's me!" Nakangisi niyang sagot at umupo sa harap ko. "You may now
leave.Thank you gentlemen." Baling niya sa dalawa.Mabilis naman silang tumayo.Ni
hindi na nga nakapag-paalam sa akin.
"Now what miss Sandoval?" Nag-cross legs pa ito at pinaikot-ikot ang inuupo-an
habang ang isang kamay ay nasa chin niya.Nakangisi pa ang loko niya. "Don't tell
me,titigan mo na lang ako." At dun ako
natauhan.Tumayo ako at lumapit sa kanya.
"Bakit mo ito ginawa Zachary?" May mga pagdidiin ang mga binitiwan kong salita.
"To marry me of course." Walang emosyon na sagot niya.
"For pete's sake Zachary,that was too much, insane!" Sigaw ko.Ginawa niya ito para
mapilitan akong pakasalan siya.
"Yes baby.This is too much.Isasauli ko naman sayo ang company na to kung papayag ka
na sa gusto kong mangyari." Wala na yatang ginawa ang lalaking to kundi ang
ngumisi. "Tsk,tsk,tsk!Binalaan na kita pero nagpakatigas ka pa." Umiling-iling pa
ito.
Kaya napagpasyahan ko na lang na pumayag sa gusto niya.Alang-alang sa company na

ito.
"Grabi!Ang sama niya talaga!" Di makapaniwalang sabi ni Jasmine pagkatapos ko

magkuwento.
Sasagot na sana ako ng may napansin ako sa kabilang table.Si Zachary!May kasama
siyang babae.At,at naghahalikan pa sila.
"No!" Naisatinig ko pala yun.
"Huh?No ang ano Allison?" Tanong ni Jasmine.Agad kong inalis ang mga tingin ko na
nakapako dun sa puwesto nila Zachary.
"Ah wala." Sagot ko.Ayoko kasi na makita niya si Zach.Lalung-lalo na at may kasama
pa itong babae.
=================
Chapter 13
Allison's POV
"Are you ok?" Tanong ni Jasmine habang naglalakad kami papuntang parking na kung
saan nakaparada ang sasakyan ko.
Niyaya ko na siyang lumabas kasi di ko na kaya ang nakikita ko.Ang sweet nila. Si
Zach,ang tamis pa ng ngiti sa babaeng yun.
Kahit nagtataka si Jasmine kung bakit di namin pinatapos ang pagkain ay sumunod
naman siya. Dinahilan ko kasi na biglang sumama ang pakiramdam ko.
"I'm fine Jas. I need to rest lang." Matamlay na sagot ko sa kanya. Kinikinita ko
pa kung paano halikan ni Zach yung babaeng yun. Very gentle.Samantala kapag ako ang
hinalikan niya ay marahas ito. Gusto ko silang sugurin pareho.Kaso napag-isip-isip
ko na ano nga pala ang karapatan ko?
Ang sakit.Doble pala ang sakit nito kaysa mga pinaggagawa niya sa akin.
"Gusto mo, bili muna tayo ng gamot?" Nag-aalalang tanong niya sa akin.
"Nah.It's ok. Mawawala din to mamaya." Sagot ko.
Sa office na kami dumiretso.
Kahit ang dami kong ginagawa sa office ay naiisip ko pa rin ang eksenang yun.
Pumatak ang mga luha ko.Why it's so hurt badly?
*********************
Zachary's POV
Pagkapasok na pagkapasok pa lang nila sa restaurant na ito ay nakita ko na sila ni

Jasmine.
Damn!Bakit halos lahat ng mga lalaki dito ay na kay Allison nakatingin?Sino ba

naman ang di mapapatingin sa kanya?Maganda,sexy at matangkad.Bagay na gustung-gusto
ko sa kanya.Wait,did I said that?Nah! Shit!gusto ko na siyang hilahin palabas
dito.Nakakainit ng ulo ang mga tingin ng mga lalaki sa asawa ko.
Arghh!Ano ba ang nangyayari sa akin?
"Hey Zachary.Kanina ka pa tulala diyan." Pukaw ni Melanie sa pag-iisip ko.Nandito

pala kami para sa meeting.Nabo-bored na ako sa babaeng to.Halata naman na nagpapa-
cute siya sa akin.Anak siya ng isa sa aming investor.
"Oh I'm sorry.Proceeds with your discussion please." Paumanhin ko.Pero bago pa siya
magsalita,nawala na naman ang isip ko sa mga discussion niya.Hindi ko nga narinig
kung ano mga pinagsasabi niya.Nakatanaw lang ako sa puwesto nina Allison.Nakatungo
lang siya. Parang may kinikuwento yata kay Jasmine.Napakunot-noo ako.Kahit
nakatungo siya,alam ko namang umiiyak siya. At alam ko rin na ako ang dahilan
nun.Ako ang dahilan ng pag-iyak niya?F*ck!Bakit may kirot akong nararamdaman?Hindi
puwede to.
Habang nandito ang babaeng yan hindi ako maka-concentrate sa meeting na ito. I
really hate this feeling.Damn it!
"Sino ba kasi ang tinitingnan mo diyan?" Tanong ni Melanie.Sinundan rin ng mga mata
niya kung saan ako nakatingin.
"Do you know her?" She asked.
"No." Pagsisinungaling ko.Gusto kong sabihin na asawa ko yun. Pero di ko na sinabi

dahil wala naman silang alam na may asawa na ako.Tanging si Kevin lang.
"Ah.Maganda siya. Kaya nasa kanya ang mga mata ng kalalakihan dito." Puna niya na
lalong nagpainit sa ulo ko.Naikuyom ko ang kamao ko.Pinigilan ko baka masapak ko
ang babaeng kaharap ko.Ipinamukha pa sa akin.Hindi puwedeng ako lang ang
makakaramdam nito Allison.
"She's not beautiful." Sagot ko.Ngumiti naman siya ng matamis.
"Really?" Inabot pa niya ang mga kamay ko ngunit mabilis ko namang iniwas. Ayoko
yung nilalandi ako.
Di pa rin maalis-alis
ang tingin ko sa kinaroroonan nina Allison.Ng makita kong unti-unting nabaling ang
tingin niya dito sa amin,mabilis kong hinila si Melanie at hinalikan sa labi.
Matagal ang ginawa kong halik para makita ni Allison.Oo, sinadya ko para makaganti
naman ako.
Pero bullshit talaga.Bakit parang di ko kaya to?Nako-konsensiya ba ako?
Hindi nakaimik si Melanie sa ginawa ko.Nanlaki lang ang mga mata niya.Pero sumilay
naman ang mga ngiti sa labi niya.
Napansin kong mabilis na tumayo si Allison at mabilis na lumabas.Kasunod si

Jasmine.Damn! Gusto kong pagsisihan ang ginawa ko.Gusto ko siyang habulin at
magpaliwanag.
"What was that for?" Tanong ni Melanie.
"Nothing." Emotionless na sagot ko.

"What?Nothing?" Nanlaki ang mga mata niya.
"You heard it right?"
"So,why did you do that?" Tumaas ang boses niya.
"Dahil ginamit lang kita. That woman is my wife." Prangkang sagot ko habang
tinuturo sina Allison na papalabas.Umiba ang expression ng mukha niya.
"W-what?Do you have wife?" Nauutal niyang sagot.Parang di makapaniwala.
"Yes." Sagot ko.
"Damn you Zachary!Makakarating ito kay daddy.Babawiin ko ang deal namin!" Sigaw
niya.
"Then do it.Hindi kayo kawalan sa company namin." Then I smirked at mabilis na

iniwan siya.
Gusto kong habulin si Allison.Gusto kong magpaliwanag.
Mabilis akong lumabas sa mall at pumunta ng parking sa pag-aakalang maabutan ko pa

sila. Pero wala na pala.
Tinangka kong tawagan siya pero di ko naituloy ng maisip-isip ko kung ano naman ang
idadahilan ko kapag nagtanong siya.
This is bullshit!
Mabilis kong pinaharorot ang kotse.Hindi ko alam kung saan ako pupunta.
Sa huli,sa office din ako tumuloy.
Kahit di ko man aminin, pero mahal ko pa rin siya.And I hated myself for being such
a stupid man.
Kahit sobrang sakit ang ginawa niya sa akin dati pero, di pa rin mamatay matay ang
nararamdaman ko sa kanya.Paghihiganti lang ang gusto ko.Pero, ganito din pala ang
kalalabasan.Ang mahalin pa rin siya sa kabila ng lahat.
F*ck!
Hindi maari to.Nilugmok niya ako nun habang siya ay nagpapakasaya.Kaya mararanasan
niya rin ang naranasan ko nun.Lintik lang ang walang ganti Allison Sandoval.
=================
Chapter 14
Allison's POV
Umuwi ako ng maaga.Ang bigat kasi ng pakiramdam ko eh.Lalong sumakit pa ang ulo ko.
Gusto kong magpahinga.Gusto kong mawala lahat sa isipan ko ang nakita ko kanina.
Kahit anong pikit ng mata ko ay di ko pa rin magawa ang matulog.Kaya nilibang ko na

lang ang sarili ko sa panunuod ng telebisyon dito sa sala.
Hanggang sumapit ang alas kwatro.
Bumukas ang pintu-an.Napansin ko agad si Zachary.Himala yata dahil maaga ito

ngayon.Anong nakain nito?
Nagtama ang mga mata namin. Ngunit umiwas naman ako agad.
"Ang aga mo naman Zach." Kumento ko.Huli na ng maisip ko kung bakit naitanong ko
yun.Pinilit kong ngumiti kahit naaalala ko pa rin ang eksenang yun.
"Bakit,wala na ba akong karapatan umuwi ng maaga?Ayaw mo ba na umuwi ako ng maaga?

Bakit,may hinihintay ka bang iba?" Tuluy-tuloy ang tanong niya.
"A-ah wala naman Zach." Nag-aalangan na sagot ko.Hindi na siya sumagot.Napansin

kong matamlay siya.
"May sakit ka ba Zach?" Nag-aalalang tanong ko.Kahit ganito siya sa akin,di ko pa

rin maiwasan ang mag-alala sa kanya.At isa pa,di na ako sanay na makita siyang
matamlay.Gusto kong kapain ang leeg niya. Baka kasi mainit siya at may lagnat. Pero
naunahan ako ng takot.Takot na baka magalit siya.
"Wala.I'm fine." Mahinang sagot niya. Himala yata, di ako sinigawan.
Dumiretso na siya sa kwarto niya.
Alas 8 na pero di pa rin lumabas si Zach para maghapunan.Napagod yata.Napagod sa
pakikipaglandian.Hell!Gusto kong mainis at magalit sa kanya. Gusto kong sumbatan

siya. Pero anong karapatan ko para gawin yan?
Nang mga 15 minutes pa ang nakaraan na di pa rin siya lumalabas ng kwarto niya ay
napagpasyahan ko na katukin na lang siya.
"Zach!" Tawag ko sa pangalan niya kasabay ng pagkatok.Wala pa ring sumasagot.
Inulit ko ulit ang pagkatok.Pero wala pa ring sumasagot.
Nakailang ulit na akong kumatok pero ganun pa rin, walang sumasagot.Bigla akong
kinabahan.
Inisip ko na baka nasa banyo lang siya. Pinihit ko ang doorknob. Mabuti naman dahil
di ito naka-lock.Pumasok ako ng dahan-dahan. "Zach." Tawag ko ulit.
"Zach!" Biglang sigaw ko.Tumakbo ako palapit sa kanya. Nanginginig siya.Kinapa ko
siya. Napakainit ng katawan niya.Inaapoy siya ng lagnat.
"A-alli?" Mahinang banggit niya sa pangalan ko.
"Wait here Zach." At mabilis akong tumakbo papuntang kusina para kumuha ng water
with ice.Kumuha na rin ako ng gamot sa medicine cabinet at alcohol na ilalagay sa
tubig na may yelo.Dinala ko rin ang thermometer.
Bumalik ako ng kwarto.Nanginginig pa rin siya.
"Take this Zach." Isinubo ko sa kanya ang gamot.Ngumanga naman siya.
Pagkatapos ko siyang painumin ng gamot ay pinunasan ko siya ng bimpo na

malamig.40°c kasi ang fever niya.
Maya't-maya pa ay nawala na ang panginginig niya.
Nakapikit na siya. Kanina habang pinupunasan ko siya ay nakatitig lang siya sa

akin.Kaya naiilang ako.Hindi siya nagsasalita.Nataranta ako ng
sobra kanina.Binihisan ko na rin siya.
Lumabas ako ng kwarto niya dahil magluluto ako ng soup.Di pa kasi siya nakapag-
hapunan eh.
Bumalik na ako ng kwarto niya pagkaluto ng chicken noodles soup.
"Zach,wake-up first.You need to eat." Tinapik ko siya ng marahan.Unti-unti namang

dumilat ang mga singkit niyang mata. Ang mga singkit niyang mata na gustung-gusto
ko titigan.
Tinulungan ko siyang makasandal sa headboard ng kama niya.

"Thanks." Sabi niya. Ngumiti pa siya ng kaunti.Gusto kong magdiwang dahil sa pag-
ngiti niya. Ang saya ko.
"Welcome." Tipid kong sagot na pinipigilan ang mapangiti.Bumaba na ang lagnat niya.
"Ahh!" Pinapanganga ko siya habang sinusubuan.
"Ako na." Aagawin niya sana ang kutsara ngunit mabilis kong iniwas ito.
"Let me Zach.Let me do this to you.Obligasyon ko to bilang asawa mo." Sabi

ko.Nakita kong umiba ang expression niya.Di ko mabasa kung nagalit ba ito. Hindi na
siya nagsalita.Pumayag na lang siya na ako ang susubo sa kanya.I love this.Gusto ko
to na ako ang aasikaso sa kanya.
Habang sinusubu-an ko siya, nakatitig lang siya sa akin.At kapag nagtatama ang mga
mata namin, agad siyang umiiwas.
***********************
Zachary's POV
Habang sinusubuan niya ako,tinititigan ko lang siya.At kapag tumatama ang mga mata
naman ay agad ko itong iniiwas.Parang nahihiya kasi ako sa kanya. O sabihin kong
nakokonsensiya ako dahil sa kabila ng lahat ng ginawa ko sa kanya,pero heto pa rin
siya,natataranta sa kaka-alaga sa akin.Ang babaeng ito na pinangarap kong maging
asawa dati. Nun pa,nakikita ko na sa kanya na magiging maaalagaing asawa siya at
mapagmahal.Perfect wife.Kaso,sinira niya ang lahat ng yun. Ang nararamdaman kong

pag-ibig sa kanya dati ay napalitan ng poot.Laking pasalamat ko nga kay Miesha na
siya ang karamay ko nung iwan ko siya.
Ginawa ko ang lahat para mag-krus ulit ang landas namin. Para makaganti ako sa
kanya. Gusto kong makaranas din siya ng sakit na yun.
Hindi ko na sana ipagpatuloy ang balak kong paghiganti sa kanya dahil nakikita kong
baka di na tatalab sa kanya dahil in love siya kay Sandro.At ako,unti-unti na ring
nahuhulog kay Lindsay.Pero dahil sa iniwan at inapakan niya rin ang pagkatao
ko,sumiklab ulit ang galit ko.At dun ko napag-isipan na ituloy ang mga plano ko.
Inaayos niya na ang mga pinagkainan ko.Inilabas niya ito. Ako naman,humiga na rin
ulit.Di pa kasi ako tuluyan na magaling. Mabigat pa rin ang ulo ko.
Nagising na lang ako kanina dahil ginigising na pala ako ni Allison.Giniginaw at

halos di na ako makadilat ng mata.Ewan ko kung bakit nilagnat ako.Pag-uwi ko kanina
dito,mabigat na talaga ang pakiramdam ko kaya humiga ako sa kama at natulog.
Bumukas ang pinto.Agad akong pumikit.Alam kong bumalik siya.Naramdaman kong

idinantay niya yung kamay niya sa leeg ko.Nakikita ko sa kanya kanina na sobrang
nag-aalala siya sa akin.
"Goodnight Zach." Bulong niya.Inaakala niya sigurong tulog talaga ako.
"I'm still in-love with you Zach." Pagpapatuloy niya.F*ck!Gusto kong dumilat pero
di ko magawa dahil hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya. Gusto ko siyang
yakapin at halikan.Di ko man aaminin,pero masaya ako na naririnig ko sa kanya ang
mga katagang yan. Gusto kong sumabog at umiyak.Shit lang!Nakakabakla!
Next thing na ginawa niya ay ang humalik sa noo ko na gawain na niya nun pa.
Naramdaman ko na lang na humiga siya sa tabi ko.
Niyakap niya ako at tinitigan.Kahit nakapikit ako,pero naramdaman ko yun.
Hindi ako makagalaw.Umiinit kasi ang katawan ko sa pagkakayakap niya sa akin.I want
to make love with her.But I can't.Wala akong lakas. Kaya pinilit ko na lang ang
matulog kahit di ako mapakali.
=================
Chapter 15
Allison's POV
"Hello." Dinig ko kay Zach habang my kausap sa phone.Medyo naalimpungatan pa ako

dahil sa ringtone nito kanina nung tumunog.Alas singko pa lang ng umaga may kausap
na sa phone.Dito na kasi ako natulog kagabi sa kwarto niya.
Bahagya siyang tumalikod sa akin ng sagutin niya ito at dahan-dahang

bumangon.Pumunta siya sa night table niya at dun naupo.
"Now?Bakit,wala ka bang driver?" Tanong niya dun sa kausap niya.Mahina lang ang
boses niya ngunit dinig ko naman.Nagkunwari kasi ako na tulog pa eh.Sino kaya
kausap nito?
"Oh yeah,yeah.Sige, just wait me there.Alam mo namang di kita matatanggihan kapag

naglambing ka na." Pagpapatuloy niya.Parang may kung anong kirot akong naramdaman
sa puso ko sa mga naririnig ko.Babae kaya kausap niya? Sino na namang babae yun? Di
kaya yung babae sa restaurant? Shit!Ang sakit na naman.
"Yes.I miss you too Miesh...ok bye...of course I will...me too,I'm so excited." Oh
my God!Gusto kong dumilat ng mga mata.Pero di ko na nagawa.Naninikip na kasi ang
dib-dib ko.
Akala ko ba wala na silang communication.Alam na alam kong si Miesha Alcantara yung

kausap niya.Ang babaeng sumira sa relasiyon namin. Ang babaeng iyon.Tumulo ang mga
luha ko.Ngunit di ko pinahalata sa kanya.
Naramdaman ko na lang na nagsara na ang pinto ng banyo.Saan niya kaya susunduin

yun?
Pagdating talaga kay Miesha,hindi niya alam ang salitang AYOKO.
Simula pa lang nun,sobra na ang selos ko sa babaeng yun. Ginawa niya ang
lahat,mapaghiwalay lang kami ni Zach.At nanalo nga siya.Pero ang hindi ko akalain
na hanggang ngayon pala ay nandiyan pa rin ang anino niya.
Nagngingit-ngit ako
sa galit.Napakapit ako sa unan ng mahigpit.Nag-uunahan ang mga luha ko na

magbagsakan.I want to cry out loud.Lalong nanikip ang dib-dib ko dahil pinipigilan
ko ang umiyak.
Gusto kong lumabas ng kwarto niya at dun iiyak sa sarili kong kwarto.Kaya agad
akong bumangon at naglakad na papalabas habang nasa banyo pa siya.
"Saan ka pupunta?Matulog ka pa.Maaga pa naman." Napatigil ako sa nagsalitang yun.
Naabutan niya ako.Nasa likod ko lang siya.Nakalabas na pala ng banyo.Unti-unti
akong lumingon sa kanya.
"Magluluto na ako.Papasok kasi ako ng maaga." Pagdadahilan ko ng hindi nakatingin

sa kanya. Baka kasi mahalata niyang umiyak ako.
Napakunot-noo siya. "Papasok ka?Eh linggo ngayon." Tanong niya.Ay oo nga pala.Tsk!
Nalimutan ko.Ano ang idadahilan ko?Na gusto ko lang lumabas sa kwarto niya dahil
gusto kong umiyak.
"Matulog ka na lang ulit." Dugtong pa niya.
"Aalis ka?" Di ko napigilan ang magtanong.
"Yeah.Susunduin ko si Meisha sa Airport." Walang emosyong sagot niya.Pero pasalamat

na rin ako dahil kinakausap niya ako ng maayos ngayon.So tama nga ako,si Miesha
nga.
"Ah." Tumango-tango lang ako.Di ko na dinagdagan ang tanong ko.Marami pa sana akong
itanong sa kanya. Ok na yung ganito na di na ako mang-usisa pa para di na ako
masaktan.
"Magaling ka na ba? Kagabi kasi nilag------." Di ko na natapos dahil bigla na lang

siyang sumagot.
"I'm okay now." Tipid niyang sagot.Nakita ko pang umasim ang mukha niya. Ano ba ang
nasabi ko?Parang nagtatanong lang eh.Di marunong sa tinatawag na concern.
"Sige, aalis na ako.I'll be here by eight o clock." Nagsalita siya nung napansin
niyang di na ako nagsalita pa.
Totoo ba ang narinig ko?Totoo ba yun? Totoo ba talaga na nagpa-alam siya sa akin?
Gusto kong isipin na panaginip lang ito. Pero hindi eh.Gising ako,gising na gising
oh.Gusto ko tuloy ngumiti pero pinigilan ko.
"B-baka aalis ako.Siguro pagdating mo dito,wala na ako." Sagot ko na lang.Naalala
ko kasi na pupunta ako sa apartment ni Jasmine. Gusto kong magliw-aliw para di
naman ako magmukhang tanga dito habang masaya siyang kasama si Miesha.
Naisipan ko rin kasi na baka isama pa niya yun dito sa condo.
"Ah ok." Tumingin lang siya saglit sa akin at lumakad ng palabas.Wow!Himala. Di ako
pinigilan.Samantala ayaw na ayaw niyang lumalabas ako.Hinintay ko pa naman na
pigilan niya ako.
Siyempre, di ako pipigilan nun kasi nandiyan naman si Miesha eh.Ano pa ba ang
aasahan ko?
Napapailing na lang ako.
=================
Chapter 16
Zachary's POV
Pinaharurot ko ang kotse sa sobrang inis. Halos ibangga ko pa ito.
Damn that girl!Damn that stubborn woman!
Nagmamadali pa naman akong sunduin si Miesha para makauwi ako kaagad,tapos aalis
lang pala.
That's bullshit!
Tapos, wala pa siyang reaction ng sabihin kong si Miesha ang susunduin ko.Samantala
dati, agad magseselos siya.
May pa I love you pang nalalaman.Di naman pala totoo.

Nakarating ako sa airport na nagngingit-ngit ang kalooban.
Nasaan na ba si Miesha?
Hinanap ko siya ng paningin ko.Nakita ko siyang naka-abang na.Agad akong nag-park

at bumaba upang kuhanin ang hawak niyag maleta.
"Hi Mesh." Bati ko sa kanya. Ang ganda niya pa rin at sexy.Walang pinagbago.
"Hi Zach." Ganting bati niya rin sa akin habang nakangiti.Niyakap niya ako.So do I.
"I missed you." Dugtong pa niya.Kumalas naman siya agad at tumingin sa mga mata
ko.Then,hinagod niya ang buong katauhan ko.Tsk!
"Ilang buwan ka na bang di nagsasalamin?" Mapang-asar na tanong niya. "At,wala ka

na bang pambili ng shaver?" Dugtong pa niya.Oo, masyado ko ng pinabayaan ang sarili
ko.Sa halip na sagutin ko ang mga tanong niya,hinila ko na siya sabay sabi ng...
"I missed you too." She pouted.Pero bago pa siya makapagsalita ay itinulak ko na
siya papasok ng kotse.
Pagkatapos kong mailagay sa compartment ng sasakyan ang maleta niya ay agad na

akong nag-drive.
"So,kamusta na kayong dalawa?" Tanong ko sa kanya.
"Uhm!Let's not talk about it Zach." Sinulyapan ko siya dahil sa sagot niya.
Deretsong nakatingin lang siya sa labas kaya hindi ko makita ang
expression niya.
"I need to know." Pamimilit ko.
"Well,I hope na maging ok na sa amin ang lahat.Nakikita ko naman na sobra-sobra na

ang pag-eeffort niya eh.And I realized na kasalanan ko naman ang lahat." Kahit
nakatungo lang siya, nakikita ko na parang naiiyak na siya. "Kaya nandito ako
ngayon para tapusin na ang paghihirap ko-naming tatlo.Naging duwag kasi ako
eh.Ngayon,gusto ko ng happy ending." Tuluyan ng tumulo ang mga luha niya.Kaya
inabot ko ang mga kamay niya at pinisil.Habang ang kaliwang kamay ko ay nasa
manibela.
"Don't worry Miesh, I'm here.Tutulungan kita. Wag ka ng umiyak.Papangit ka niyan

lalo." Biniro ko pa siya.
"Ikaw talaga." Hinampas pa ako. "Alam ko naman yun eh."
"Basta ikaw,kahit anong oras, darating ako." I winked at her. "Remember, ikaw din
ang nasa tabi ko nung iniwan ko si Alli------" Hindi ko na ipinagpatuloy ang
sasabihin ko.Ayoko siyang pag-usapan.
"How are you?I mean your love life?" Iniba niya yung usapan ng mapansin niyang
ayokong pag-usapan pa yun.
Tumingin lang ako sa kanya. Di ako sumasagot.Hindi ko kasi alam kung paano ko
sisimulan at sasabihin sa kanya na kasama ko sa iisang bubong si Allison.
"Oh c'mon Zach.Don't tell me na hanggang ngayon ay siya pa rin?" Pinandilatan niya
ako ng mata.Kaya nag-kibit balikat na lang ako.
"You should be.Dapat nga hinahanap mo siya eh.Dahil walang magagawa yang pag-eemote
mo kapag wala kang move na gagawin." Ayan na naman siya. Kahit alam niya na kung
ano ang ginawa ni Allison sa akin,ay pinipilit at butong-buto pa rin siya dun.
Kahit nung nasa Europe kami
at ako ay nagpapakalasing,palagi niyang pinipilit na patawarin ko si Allison dahil

mahal na mahal daw ako ng babaing yun. Pero f*ck lang talaga.Di ko kaya.Hindi ko
kayang patawarin siya dahil nalugmok na ako.Sinaktan niya ako ng sobra. Mahal na
mahal ko siya nun pero napalitan na ng poot yun.
"So,saan pala kita ihahatid?" Tanong ko na lang sa kanya. Binalewala ko yung sinabi
niya.
"Sa condo mo." Deretsong sagot niya.

"W-what?" Nagulat ako.
"Sabi ko po sa condo m-"
"No!Hindi puwede." Putol ko sa sasabihin niya.
"At bakit?" Tiningnan niya ako ng masama.Naka-cross arms pa siya. "May tinatago ka
ba dun?" Isang malokong ngiti ang binitawan niya. "OMG!Wag mong sabihin na may
babae ka dun?" She rolled her eyes.
"Ano ba yung mga pinagsasabi mo Miesh?" Kunwaring tanong ko.Hindi niya puwedeng
malaman na magkasama kami ni Allison. "Bakit hindi ka na lang nag-hotel?Pangit kasi
Miesh sa isang babae na tumira kasama ang lalaki." Wala kasi silang bahay dito sa
Maynila.Nasa Cebu pa.
"Oh bakit,palagi naman tayong magkasama nun sa iisang bubong ah?" Naka-nguso na
siya. "At isa pa,di rin ako uuwi ng Cebu.Kaya baka matagalan ako dito sa
Maynila.Sayang naman kung mag-hotel ako.Magastos." pagpapaliwanag niya.May point
nga naman siya.
"Kuripot." Halos pabulong lang yun pero sinadya kong iparinig sa kanya.
"Hoy!Pagtitipid ang tawag dun hindi kakuriputan." Kasabay pa nun ang hampas sa
akin. "Kaya sige na please." At nag-puppy eyes pa siya.
"Bakit hindi ka dun kay Ja-?" Hindi na ako natapos sa pagsasalita dahil inagaw niya
na ang sasabihin ko.
"Ayoko muna dun. Hayaan mong siya ang susundo sa akin sa condo mo."
"Damn it Miesh! Ang dami mong alam na kaartehan." Hindi ko tuloy maisip kung ano
ang idadahilan ko pa sa kanya.
"Sige na." Pangungulit niya ulit.

"Ok." Kahit nag-aalangan ako ay pumayag naman ako.Bahala na lang to.
"Talaga?" Masayang-masaya siya. Halos yakapin niya na ako pero di niya nagawa dahil
nagmamaneho ako.
Mabilis kong kinuha ang mobile ko at tinext si Allison na ilipat na ang mga gamit
niya sa kwarto ko.Dalawang bedrooms lang kasi ang condo ko.
Sigurado akong magugulat siya kapag makita niya si Allison dun.
Bahala na nga ang susunod na kaganapan.
********************
Please vote and comments naman po.Also follow me.
Maraming salamat.
God bless us!
=================
Chapter 17
Allison's POV
"Iligpit mo ang mga gamit mo at dalhin sa room ko.Miesha will stay there." Text ni
Zachary sa akin.
What the hell is he doing?Dito niya papatirahin ang babaing yun? Urgh!
Pero wala naman akong magawa.Kaya ginayak ko na lang ang mga gamit ko.Kaunti lang
naman ito.Alas 7 pa lang naman.Dapat bago mag-alas 8 nakaalis na ako dito.Ayokong
makita ang pagdating nila. At lalong ayokong makipag-plastikan sa babaing yun. Ano
na naman ang pumasok sa kukuti ng Zacharing yun at dito pa niya talaga patutuluyin
yun?
Sigurado akong mahihirapan ako nito dahil makakasama ko ang babaing yun. Ang
babaing kinaiinisan ko.Naghahalukipkip na naman ang kalooban ko.
Mabilis kong natapos at nailipat sa kwarto niya ang mga gamit ko.Kaya umalis na rin
ako gamit ang sasakyan ko.
Dumeretso ako sa apartment ni Jasmine. Sigurado akong magugulat yun.Alam ko naman

kung saan eh kasi minsan na ako napadpad rito.Di niya alam na pupunta ako ngayon
dito.Gusto ko lang siya kasing yayain na mag-breakfast o mag-coffee sa labas.
Nag-doorbell ako at agad naman itong binuksan.
"Oh,Allison!" Nanlaki pa ang mga mata niya. Pero ngumiti din agad. Kakagising lang
siguro nito kasi gulung-gulo pa ang buhok.Gayunpaman,maganda pa rin ito.
"Hi! Can I invite you na mag-breakfast sa labas ?" Pinilit kong ngumiti sa kanya.
"Any problem?" Tanong niya. Hindi nga niya sinagot ang tanong ko sa kanya. Ganun na
ba ako ka-transparent para makita niyang may problema ako? "Wag ka ng denial diyan
girl.Ano na naman ang ginawa sayo ng ogag na yun, ha?" Nakapa-mewang pa siya.
"Ba,baka gusto mong papasukin muna ako." Sabi ko.
"Oh I'm sorry.Come in." Nilakihan pa niya ang awang ng pintu-an.
Pumasok na kami. "Pasensiya ka na kung di kaagad kita napapasok.Alam ko kasing

pasan mo na naman ang daigdig.At nagtataka nga ako kung paano mo nakakaya yun."
Pagbibiro niya. Ang babaing ito at laging may baong biro. Iyan ang gusto ko sa
kanya.Kahit papano, napapangiti niya ako.
Pina-upo niya ako sa sofa.Kahit maliit lang ang apartment niya ay malinis at maayos
ito.
"So,ano na?" Tanong ko na ang tinutukoy ko ay yung pagyakag ko sa kanya.

"Aayaw pa ba ako?Eh?Nandito ka na. Ayaw ko pa nun,libre ako." Tumawa siya ng
kaunti.Napangiti na rin ako. "Just wait here ha.I'll just take a shower quickly."
"Ok." Sagot ko.
********************
Zachary's POV
"Are you hungry?" Tanong ko kay Miesha.Nagba-byahe pa kasi kami.Medyo traffic

eh.Baka gutom na ito.
"A little." Sagot niya.
"Ok. Let's eat breakfast first. Where do you want to eat?" Tanong ko.
"I want UCC Coffee" Na ang tinutukoy niya ay ang pangalan ng gusto niyang kainan.
"Good choice. They're good when it comes sa breakfast." Pagsang-ayon ko.
Kaya naghanap na kami ng UCC.
Mga ilang minuto din bago kami nakahanap.
Nag-park na ako at bumaba na ng kotse.Inalalayan ko pa siyang bumaba.
"Thanks." Nakangiti niyang pagpapasalamat.Kumapit siya sa braso ko at tuluyan ng

pumasok sa loob.
=================
Chapter 18
Allison's POV
Nakapag-order na kami ni Jasmine. At naghihintay na lang na dumating.
Dito kami nag-coffee at nag-breakfast sa UCC Coffee.
Nakaupo siya patalikod sa may pintuan samantala ako ay nakaharap.Kaya kitang-kita

ko kung sinu-sino ang mga papasok.
Dumating na rin ang order namin. Kaya nagsimula na kaming kumain.
"So what's your problem." Tanong ni Jasmine habang nasa pagkain ang attention. "Of
course, si Zachary na naman.Kailangan ko pa bang itanong yan?" Dugtong pa niya.
"Naiinis kasi ako sa kanya eh.Inalagaan ko na nga kagabi,parang wala lang sa kanya.
At yun, umalis na. Ni hindi nga nagpasalamat." Himutok ko.
"Oh bakit?Naghihingalo na ba siya kagabi?Mamatay na ba siya?Well,congrats girl,balo

ka na." At sarkastiko itong ngumisi.Nakaramdam ako ng sakit sa sinabi ni Jasmine.
Kahit ganun si Zach sa akin,di ko naman pinangarap na mawala siya.
"Jas, wag ka naman magbiro ng ganyan oh." Seryosong sabi ko.
"Bakit,masasaktan ka ba kung mamatay siya?Hindi mo naman siya mahal di ba? Kumpanya

mo lang naman ang inaalala mo kaya mo siya pinakasalan.Tumigil ka nga diyan."
Tuluy-tuloy itong nagsalita.Hindi niya kasi alam ang totoong namagitan sa amin ni
Zach.Gusto kong sabihin sa kanya na mahal ko si Zach.Mahal ko siya. Pero walang may
lumalabas sa bunganga ko.Nakaawang lang ang mga labi ko habang minamasdan siyang
kumakain.Mabuti pa ang babaing ito. Easy lang.Palaging masayahin.
"Oh ba't di ka na nakasagot diyan?" Sinulyapan niya ako ng tingin. "Pero seryoso
Al, nahihirapan din ako sa sitwasyon mo. Pero marami namang paraan para hiwalayan
mo yung Zachary na yun eh.Matalino
ka,alam ko yun. Bakit di mo magawa?" Sumeryoso na ito.

"Di kasi ganun kadali yun eh.May mga dahilan pa kasi ako Jas."
"Ha?Eh ano?"nakakunot-noo pa siya.
"Kasi maha----" di ko na naipagpatuloy ang sasabihin ko ng makita ko si Zach at

Miesha na papasok dito.
May kung anong kirot sa puso ko ng makita ko silang nagtatawanan habang ang mga
kamay ni Miesha ay nakapulupot sa braso ni Zach.Ang sweet nila at mapagkamalan pa
itong magnobyo.
Medyo tumagilid ako ng kaunti para di ako kaagad mapansin.
"Oh my G!" Si Jasmine. Nakatanaw din pala sa papalapit na mga tao.Wala ng ibang
bakanting table kundi yung sa katabi namin.
Iginaya sila ng waiter dun.
Pinanlakihan ko ng mata si Jasmine. "Wag kang maingay Jas." Saway ko.
"At bakit?" Nakataas ang kilay nito. "Nakita mo bang may babaing kalandian yang
asawa mong ipinaglihi sa demonyo?" Halos pabulong lang ang pagkakasambit niya.
Nakataas pa ang mga kilay.
"Naku! Pigilan mo ako Allison.Baka susugurin at kakalbuhin ko silang pareho."

Nagtatagis pa ang mga bagang nito.
"Relax Jas." Sabi ko.
"Ano?!" Nanlaki ulit ang mga mata niya. "Paano mong nagawa na mag-relax samantala
kitang-kita ng dalawang eyeballs mo yan?Di ka na nga tinuturing na asawa,aapakan pa
ang pagkatao mo. Tangna!" Sinamaan niya ako ng tingin.
"Ok lang Jas." Malungkot na sagot ko.Nasasaktan kasi ako eh.Sobra. Di mo lang kasi
alam Jas.
"Ok lang?The hell Allison,the hell!"
Nginiti-an ko lang siya ng mapait.
"Bayaran mo
na to para makalabas na tayo.Parang di ako makapag-timpi eh." Utos niya sa

akin.Mabuti pa nga.Kasi,pakiramdam ko,nilalamig na ako sa nararamdaman kong sakit.
Agad kong nilabas ang pera at inilapag sa mesa.Hindi na namin tinawag ang
waiter.Pinasobrahan ko naman ang perang nilagay ko eh.Mabilis kaming tumayo ngunit
sa kasamaang palad ay binangga ako ni...
"Allison?" Nanlalaki ang mga mata niya sa pagkagulat.Tumayo din kasi siya at di ako
napansin na dadaan.
Tiningnan ko rin siya. Ang ganda lang ng babaing ito. Sexy pa.Mukhang anghel pero
may ka-demonyuhan na ginagawa.Napasulyap ako sa puwesto ni Zach.Kampanteng naka-upo
lang ito. Di ko mabasa na naman ang nasa isip nito.
"Hey!How are you?Are you ok? I'm so sorry." Sunud-sunod niyang tanong tapos parang
sinusuri pa ang kaanyu-an ko.
"I'm fine." Tipid kong sagot.Hinanap ng mga mata ko si Jasmine.Nakatayo lang siya
malapit sa akin na naka-kunot noo.
"Lalo kang sumexy at gumanda." Labas sa ilong na pagpuri niya sa akin.Sinulyapan

niya si Zach.
"Hey Zach,come here." Tawag niya. "Allison's here." Tinuro pa niya ako.Tumango lang
si Zach.Di nga tumayo eh.
"We meet again?oh my gosh!Small world talaga." Nakangiti pa siya na di mo

masilayang peke ang mga ngiti niya.
"Yes.Sorry,but we have to leave." Ngumiti din ako sa kanya kahit plastik lang.
"Oh I see." Tumangu-tango siya.
"Ok, bye." Agad siyang nag-beso sa akin.Feeling close?
"Uy,Zach! Ano ba?" Tawag niya ulit kay Zach at tiningnan ito ng masama.
Bago pa makapag-salita si Miesha ay agad kong itinaas ang kaliwang kamay ko.
"It's ok Miesha."
"Are you married?" Tanong niya na para bang di makapaniwala.Nakita niya pala ang
wedding ring sa daliri ko.Yung kay Zach kasi,di niya sinusuot.At kapag ako yung di
sumusuot,nagagalit kaagad.
"Yes." Sagot ko na lang at hinila na si Jasmine palabas.
"Oh my gosh Zach." Dinig ko pa ang sinabi niya.
=================
Chapter 19
Zachary's POV
"Oh my gosh Zach." Bulalas ni Miesha pagkaupo niya.Halos hampasin pa ako nito.
"Kainis ka.Hindi mo man lang nilapitan ang ex-girlfriend mo at the same time,first
love mo." Ngingiti-ngiti siya na para bang nakakaloko.Sa halip na sumagot ay
nagkunwari na lang ako na tumitingin sa menu.
Sinakop na naman ni Allison ang isip ko.Ang babaing yun na laging di mawawala sa
isip ko.Amputs! Oo, aaminin ko na,na mahal ko pa rin siya.Pero hindi ko puwedeng
ipakita sa kanya.Kahit pride na lang kung mayroon pang matitira sa akin.
Kanina nung nabangga siya ni Miesha,gusto ko siyang lapitan at tanungin kung

nasaktan ba siya?Pero nabato-balani ako dahil nakita ko ang naging reaction niya ng
makita si Miesha.Galit ang nakikita ko.Gusto kong isipin na galit siya dahil
nagseselos siya. Pero hindi eh.Ibang galit ang nababanaag sa mga mata niya kanina.
"Hey!Talaga bang di ka na interesado sa kanya? Kungsabagay,dapat lang kasi kasal na

siya." Pukaw niya sa pag-iisip ko.Kung alam mo lang Miesha.
Kunwaring di ko pa rin siya naririnig.
"Lalo siyang gumanda at sumexy.Kahit may anak at asawa na yun siguro naku, marami
pang magkakandarapa sa kanyang mga lalaki." Hindi ko alam kung sinadya niya ba
talagang sabihin yan.
Agad nag-init ang ulo ko sa iisiping marami pa ring lalaki ang magkakandarapa kay
Allison kahit may asawa na.Kaya naibagsak ko ang hawak kung menu at tiningnan ko
siya ng masama.
"No.That's not true." Lumabas na lang sa mga labi ko ang mga salitang yun. Di kasi
matanggap ng sistema ko.Akin lang si Allison.Akin lang siya. Makakapatay siguro ako
ng tao kapag inagaw siya sa akin.
"But why?She's
beautiful, sexy at mabait pa." Dinagdagan pa niya.
"No,she won't." Dinidiinan ko ang bawat katagang yun. At parang mas nag-enjoy pa
yata si Miesha na lalo akong asarin.
"Bulag ka ba? Di mo ba nakikita ang mga kalalakihan dito na sa kay Allison lang ang
mga mata?Hahaha!Poor Zach." Pang-aasar niya ulit.
Naikuyom ko ang mga kamao ko.Gusto kong manapak.Pero hindi ko alam kung
kanino.Gusto kong pagsasapakin ang mga lalaki dito na narito ngayon.
"Hey relax.I was just joking.Masyado kang nagpapahalata eh." Nakangesi pa rin siya.
"Miesha Alcantara,di ka na nakakatawa." Sabi ko na sinamaan ko siya ng tingin.
"Ok, ok." Nakataas pa ang mga kamay niya. "Sorry.Di ko man alam yung saloobin mo
ngayon pero one thing lang ang nasisiguro kong nararamdaman mo. At yun ay mahal mo
pa rin siya." Sumeryoso na siya at bumuntong hininga.
Hindi ko na rin siya sinagot.Dahil alam kong totoo ang sinabi niya.
Nag-order na lang kami at pagdating ng food namin ay agad kaming kumain.
"Deretso na tayo sa condo ko Miesh ha." Sabi ko sa kanya nung nasa loob na kami ng
kotse.Excited na kasi akong umuwi para makita ang asawa ko.At sana sa pag-uwi
ko,nandun na siya.
Bigla ko siyang na-miss.Kanina,gustung-gusto ko na siyang yakapin.
Ngumiti ako ng lihim ng may maisipan akong plano.
**********************
Allison's POV
"Sino yun?" Tanong kaagad ni Jasmine pagkasakay namin ng kotse ko.
"She's Miesha Alcantara." Sagot ko.
"Kilala mo pala yun?" Tanong niya.

"Hindi gaano." Nakaismid kong sagot.Di
ko naman talaga gaanong close yun.Basta ang alam ko lang siya ang dahilan ng
paghiwalay namin ni Zachary.Siya ang gumawa ng paraan para mapaghiwalay kami.At yun
ang di ko matanggap.Siya na malapit na kaibigan ni Zach.Si Zach na may tiwala sa
kanya. Pinagkakatiwalaan siya nito. Pero isa pala siyang ahas.Ahas na handang
tumuklaw anumang oras.
"Paano mo siya nakilala?" Makulit na tanong nito.
"Childhood friend ni Zach." Pagsisimula ko habang ang mga tingin ay deretso lang sa
daan. "Ang nag-iisang babaing minahal nina Kevin at Javier." Lumingon muna ako kay
Jasmine. Nakita ko pa ang pagkunot-noo nito na wari ba ay di niya naiintindihan ang
kuwento ko. "Yes.Alam kong naguguluhan ka Jas. But let me tell you this." Dugtong
ko.Tumangu-tango lang siya. "Zachary,Kevin,and Javier ay mga magbabarkada. Javier
is my cousin.They fell in love sa iisang babae lang.Except Zachary,and it was
Miesha." Lalong kumunot ang noo niya.Alam kong naiisip niya kung paano ko alam ito.
Kaya nagkalakas ako ng loob na sabihin sa kanya ang totoong nakaraan namin ni
Zachary. "Are you willing to listen Jas?" Tanong ko.Ngumiti siya sa akin and she
nodded.
"Zachary is my ex-boyfriend." Mapait na lumabas sa mga labi ko ang mga katagang

yun.
"W-wha---?" Ngunit di niya na naipagpatuloy dahil sinenyasan ko siya na wag munang

mag-react.Humugot ako ng hingang malalim saka ngpatuloy ng pagkwento. "Ng ma-inlove
sila pareho kay Miesha,nagkagulo na silang dalawa.Kevin and Javier of course.
Because Zach that time is my boyfriend. P-pero ang di ko pala alam ay..." Nauutal
na ako sa pagkwento.I paused first. "ay si Zachary pala ang mahal nito. Hindi ko
alam Jas kung paano ko pa tatapusin ang kwento kong ito." Garalgal na ang boses
ko.Akala ko,makakaya ko ng i-kwento ang lahat.Hindi pa pala. Nandito pa rin sa puso
ko ang sakit.Masakit pa rin ng sobra. Nasasaktan pa rin ako kapag naiisip ko ang
nasaksihan kong kataksilan nila. "I'm sorry Jasmine.Hindi ko pa kaya eh.S-
siguro,next time na lang." Ngumiti ako ng pilit sa kanya. Di ko pala namalayan na
nagbabagsakan na ang mga luha ko.
"It's ok Al, naintindihan kita. Handa naman akong maghintay kong kailan mo na
kaya.Nakikita ko kasi sa mga mata mo ang sakit eh.Kahit di ko pa alam ang lahat."
Akmang yayakapin niya ako ngunit pinigilan ko siya.Nagmamaneho kasi ako eh.
"Salamat Jas."
"Welcome. Ikaw pa." Kinindatan niya ako.Napansin ko na lang na sa tapat na pala

kami ng apartment niya.
"We're here na. Thank you Jas ha." Nagpasalamat ako sa kanya kasi nandito siya
palagi sa tabi ko.
Bago pa siya bumaba ng kotse ay niyakag niya muna ako na pumasok.Pero tumanggi na
ako dahil gusto ko ng umuwi.
Paano na lang kaya kapag magkasama kaming tatlo sa iisang bobong?
Sa iisiping yun,ay napapailing na lang ako.
Kailangan ko ng makauwi dahil this time,ayoko ng apakan pa niya ang pagkatao

ko.Magtu-tuos tayo Miesha Alcantara.Makilala mo na ang totoong ako.
Dahil ngayon,may karapatan na ako kay Zach.Dahil asawa ko na siya. Ipaglalaban ko

na siya. Kasal na kami at wala ka ng magagawa pa.
=================
Chapter 20
Allison's POV
"Hahaha!" Narinig kong tawanan pagkapasok ko mismo. Dahan-dahan kong isinara ang
pinto.At nagdahan-dahan ding naglakad papuntang sala.Madadaanan kasi ang sala kapag
pumunta sa kwarto ni Zach.
Nakita ko sila na masayang nagke-kwentuhan.Kapag ganito siguro araw-araw ang

makikita ko,ewan ko lang kung makakayanan ko.
Di-deretso na sana ako sa kwarto ng...
"Allison?!" Bulalas ni Miesha.Pagkagulat ang reaction ng mukha nito. Tumingin ako

kay Zachary na nagta-tanong ang mga mata kung alam na ba ni Miesha na mag-asawa na
kami.
"Let me explain this,Miesh." Sabi niya nung nilingon niya si Miesha na naka-nganga
at halos di makapag-salita. Hinawakan niya ang kamay ni Miesha.Kailangan bang may
explanation talaga?
Ang sakit nun ha. "Excuse me.Papasok na ako sa kwarto." Pagpapaalam ko sa

kanila.Ayoko kasi ng ganito eh.
"No!You stay here." Si Zach yan.Kung makatingin naman to sa akin,akala mo ang laki
ng kasalanan ko.Ang sama kasi ng tingin eh.Siya nga tong may dalang babae.
Sinamaan ko rin siya ng tingin. "What for?" Tanong ko na nakangesi.Iniripan ko pa

siya.
"Teka lang ha." Si Miesha na nakataas ang mga kamay. "Ano ang ibig sabihin nito?"
Palipat-lipat ang mga mata niya sa amin ni Zachary.
Ng makita ko ang mga labi ni Zach na sasagot inunahan ko na siya.
"We're married. Kuha mo?" Mataray kong sagot.Hindi siya nakasagot.Nakaawang lang
ang mga labi niya. " And now,can I go to our room?" Na diniinan ko pa ang
our.Sinulyapan ko si Zachary. Nakita kung di
rin siya makaimik sa sinagot ko.At siguro sa tono na rin ng pananalita ko.
Tinalikuran ko na sila nung hindi sila pareho naka-imik.
*******************
Zachary's POV
"Explain it to me now.Naguguluhan ako eh." Nakapamewang na ito na nakaharap sa

akin. "Ano to Zach ha?Bakit di mo sinabi sa akin na kasal na kayo ni Allison?"
Sunud-sunod na tanong niya.
"You don't need to know Miesha." Sagot ko.Ayoko lang kasi maalala kung paano ko
siya naging asawa.May masakit na parti ng puso ko kapag naalala ko ang sapilitang
kasalan.
"Ano?!" Tumataas na ang boses niya. "Ganun lang ba ang isasagot mo? Shit naman
Zachary oh.Kanina,di mo rin sinabi sa akin nung nagkita tayo nina Allison,ngayon di
mo rin sasabihin?Ano pa ang hindi ko nalalaman,ha Zachary?" Nanlalaki na ang mga
mata nito.
"Not now Miesha,please." Pakikiusap ko sa kanya. "Sa ngayon,ang masasabi ko lang ay

kasal na kami.A-and I'm still..." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko.
"You're still in love with her?" Tanong niya.Aaminin ko na ba sa sarili ko ng

buong-buo na mahal ko pa rin siya? "What?" Tanong niya. "Oh c'mon Zach, alam ko
namang mahal mo pa rin siya eh.Ang gusto ko lang talaga malaman kung bakit ang
bilis naman yata na naging mag-asawa kayo agad?" Tiningnan niya ako sa mga
mata.Kaya napilitan na rin akong ikwento ang lahat-lahat sa kanya.
"Oh my God Zach!Bakit mo ginawa yun? Paano na lang kapag nalaman niya ang totoo? Sa
palagay mo ba mapapatawad ka niya?" Reaction niya pagkatapos kong magkwento.
"She loves me,Miesha." Sagot ko
sa kanya.
"She loves you?" Nakaismid na tanong nito. "Ok, ipagpalagay na nga natin na mahal
ka pa rin niya. Pero Zach,ang pagmamahal na yan ay nawawala kapag ang isang tao ay
napapagod na. Kahit gaano ka niya ka-mahal,pero isusuko ka rin niya kung di na niya
talaga makayanan." Seryoso niyang wika. "Parang isang bagay lang yan na
mabigat.Nung una mo itong binuhat,nakakaya mo pa kasi hindi mo pa nararamdaman ang
pagod. Pero habang tumatagal,dun mo na mapapansin na nangangalay ka na at gusto mo
na itong bitawan para mawala na ang pangangalay ng mga kamay at braso mo. Ganyan
din sa pag-ibig Zach."
Halu-halong emosyon ang pumasok sa isipan ko ng sinabi niya ang mga bagay na
iyan.At alam kong totoo iyong mga pinagsasabi niya.
"Thank you Miesha." Pagpapasalamat ko sa kanya. Ang babaing to,di nagsasawa sa

pangangaral at sa pagdamay palagi sa akin.
"Welcome. Maaayos mo rin ito. Tutulungan kita Zachary. Kaya dapat alisin mo na ang
hatred diyan sa puso mo at palitan na ng pag-ibig lahat.Wag mong hayaan na lamunin
yan ng galit." Then she smiled at me. "Paano,punta muna ako ng kwarto.Puntahan mo
na ang asawa mo dahil parang hanggang ngayon nagseselos pa rin yun sa akin.Go
na.Malay mo maka-sco..." Hindi niya na itinuloy ang sasabihin.Sinadya niyang
bitinin ito. Ngumiti siya ng nakakaloko and then she winked.At mabilis na naglakad
papuntang kabilang kwarto.
Ngumiti na lang ako ng lihim.
*******************
Allison's POV
Tumingin ako sa kakapasok lang.Hinihintay kong sumbatan ako nito sa ginawa ko

kanina.
Tumingin lang siya sa akin at naupo sa kama niya.Ako kasi nakaupo sa may night
table niya.
Pinakiramdaman ko lang siya. Nagkunwari akong busy sa laptop ko.Hindi ko alam pero
nararamdaman kung nakatitig lang siya sa akin kahit nakatalikod ako sa kanya. Kaya
parang naiilang ako.
"May lakad ka ba?" Tanong niya na ikinagulat ko ng kaunti ng magsalita siya.

Nilingon ko siya kung ako ba ang kausap nito o yung mobile niya.
Ako nga talaga ang kausap niya.Napakunot noo ako.Bakit niya naitanong?
"I dunno yet." Nagkibit-balikat pa ako.Hindi ko rin kasi talaga alam kung may
pupuntahan ako.Ayoko kasing dumito sa bahay dahil makikita ko lang ang paghaharutan
nila.
"Let's go out for lunch?" Yakag niya na parang di naman sigurado kasi may question
mark.Bahagya akong nagulat.Tiningnan ko lang siya habang iniisip kung totoo ba ang
narinig ko.Mag-yaya tapos di sigurado.Kaya nainis na rin ako.Anong gustong
palabasin nito kaya?
"I'm busy." Sagot ko kahit gusto kong pumayag.Nakita kung naiba ang expression ng
mukha niya.Magagalit na naman ba ito.Pero wala na akong pakialam kung magalit man
siya.Hindi ko kasi alam kung anong laro na naman itong naisip niya.
"Busy ka?Wala ka namang gagawin dito sa bahay." Tumaas ang boses niya.
"Si Miesha na lang ang yakagin mo." Sagot ko.Bakit nga kaya hindi ang babaing yun
ang yayain nito.Binalik ko na ang attention sa laptop at nagkunwari na namang may
sini-search. "Ayokong maging chaperon." Dugtong ko pa ng maisipan kung baka nga
kasama pa si Miesha.
Nakita ko sa reflection ng salamin na parang ngumiti siya. May salamin kasi itong
night table niya eh.Pero di ko na pinansin yun dahil nasa computer na ulit ang
paningin ko.
"Tanging ikaw lang at ako." Nagulat na lang ako nung may nagsalita sa likod ko
habang ang mga kamay niya ay nasa balikat ko nakapatong.
=================
Chapter 22
Allison's POV
Naalimpungatan ako.Nakatulog pala ako after nung...napapangiti na lang ako ng

makita ko yung katabi ko na nakayapos pa rin sa akin.
Katulad ng ginagawa ko dati, tinitigan ko siya ulit.
Ang gwapo talaga nito.
Napansin kong gumalaw siya. Dumilat ng mga mata niya at matamis na ngumiti sa akin.
Ano kaya ang nalunok nito at bigla naman yatang bumait to sa akin?
"Hi." Nag-aalangang bati ko sa kanya.
Sa halip na sumagot ay isang mabilis na halik ang ginawad niya sa akin.Isiniksik pa

talaga ang sarili niya sa akin.
"Zach,I'm hungry." Totoo naman talagang gutom na ako.Alas dose na kaya ng tanghali.
"Me too." Makahulugang sagot niya.Kaya dahan-dahan ko siyang inilayo sa akin. "I
mean,I want to eat."
Ngumisi ulit siya ng nakakaloloko.
"One more.Then kain na tayo." He winked.Kaya hinampas ko siya.
"Perv!" Pagkasabi ko nun ay di na ako nakapagsalita dahil sakop na niya ang mga
labi ko.Wala na rin akong magawa kundi ang gantihan ang matatamis at nakaka-akit
niyang mga halik.
And once more,we made love again.
"Tara,ligo na tayo." Yaya niya.
"Ligo?" Naguguluhan kong tanong. Eh?Kakain lang maliligo pa talaga.Ni hindi pa nga
ako nakapagluto eh.
"Yes." Sagot niya. "Di ba sabi ko sayo sa labas tayo kakain?Kaso,inuna na kasi
natin tong appetizer eh." Nakangisi siya ng nakakaloko kaya pinamulahan ako ng
mukha.Oo nga pala, sa labas kami kakain.
"Bastos!" Hinampas ko pa siya.Tumawa lang siya ng malakas at agad tumayo.
Binuhat niya agad ako.Bagay na ikinagulat ko. "Let's take a bath together baby."
Sabi niya habang buhat-buhat ako papuntang
banyo.Nahihiya man ako dahil hubad ako ay hinayaan ko na lang.Ano pa ba ang itatago
ko sa taong ito?
Nagsabay nga kami na nag-shower.

Kitang-kita ko ang hubad niyang katawan.Halos di ko pa ito matingnan dahil nahihiya
pa ako.
Nakakaloko ang mga ngiti niya kapag nakikita niyang nakatingin ako sa katawan niya.
Six pack abs kasi.Kaya kahit sinong babae siguro ay matutukso dito.
Kahit nasa loob kami ng banyo ay alam niyo na kung anong nangyari ulit.
Natapos na kaming naligo.
Nakapagbihis na rin at lumabas na. Nakaakbay pa siya sa akin.Nahihiwagaan ako sa

lalaking ito kung ano ba ang nangyayari dahil ang sweet niya ngayon.
Sa sala ay nakita ko si Miesha na naka-upo at naka-cross legs pa.Lumingon siya sa

amin.
"Ang tagal niyo naman." Reklamo niya. Wait,kasama ba namin ang babaing ito?
Nakabihis din eh.Parang nawalan tuloy ako ng ganang lumabas Inalis ko ang
pagkakaakbay ni Zachary sa akin.At tiningnan ng masama.Naiinis na kasi ako
eh.Sinuri niya na naman ang kabuuan ko.Problema ba ng babaing ito sa akin?Nakamaong
short lang kasi ako na maiksi.At naka-white sleeveless then naka-rubber
shoes.Kanina nga nung una,pinapalitan ni Zach ang short ko dahil daw sobrang iksi
iyon.
"Sorry Miesh.Are you hungry?" Tanong ni Zach sa kanya. Hell! Kasama nga talaga.
"Ano pa kasi ang ginawa niyo?" Then she smiled mockingly.
"Here's the key.Just use my car." Inihagis ni Zach sa kanya ang susi. "Sasakyan ba
lang ni Allison ang gagamitin namin." Na inakbayan ako ulit.So ibig sabihin,di pala
namin kasama ang babaing ito?
Sabay-sabay kaming tatlo na lumabas ng unit

si Zach.Ang awkward nga eh.Kahit nasa elevator kami,silang dalawa lang ang nag-
uusap.Di kasi ako gaanong sumasagot kapag tinatanong ako ni Miesha.Dahil hindi
talaga mawala-wala sa isip ko ang kataksilan nilang ginawa.
"So,paano Miesha,we go ahead." Paalam ni Zach sa kanya nung nasa parking na kami.
"Ok. Take care guys." Ngumiti pa siya.Ngunit di talaga ako ngumiti.Nag-goodbye din
si Zachary sa kanya.
Nakarating kami sa mall.Sa isang Japanese Restaurant kami kumain.
"Can I take your order sir,ma'am?" Tanong ng waiter pagka-upo namin.
"Eyes off bro." Sita niya sa waiter ng makita niyang sa akin nakatingin.Sinamaan
niya pa ito ng tingin.Kaya napakunot-noo ako.
Hindi ako makapaniwala sa mga kinikilos nito ngayon?Agad namang umiwas yung waiter
ng tingin.
Anong klasing hangin ang pumasok sa kukuti nito?
Siya na yung nag-order.Hinayaan ko lang siya.Ni hindi ko nga alam ang in-order niya
dahil lumilipad ang isip ko sa bilis ng pagbabago niya.
"Sabi ko naman sayo wag kang mag-short eh." Sumbat niya sa akin pagka-alis ng
waiter.
"What's wrong with it?" Nakataas ang kilay ko.Ano ba masama kung naka-short ako?
Gusto kong isipin na nagseselos ito? Pero bakit naman siya magseselos eh hindi nga
ako mahal nito.
Galit siya sa akin.Kaya hindi pa rin ako kampante sa pinapakita niya sa akin
ngayon.Kahit gustung-gusto ko ng kiligin.Malay ko,baka mayroon siyang plano.
"What's wrong? Hindi mo ba nakikita na nasa iyo na lahat ang mata ng mga
kalalakihan?Halos hubaran ka na nila. Damn it!" Nangangalaiti niyang sabi.
Napangiti ako ng lihim.Wala na, kinilig na ako ng tuluyan.Hindi na rin ako sumagot
baka
mahalata pa niyang kinikilig ako.
"After this,let's watch movie." Sabi niya habang nilalagyan ako ng pagkain sa plato
ko.Dumating na kasi ang order namin. Muntik pa akong masamid sa sarili kong laway.
Totoo ba talaga ang mga narinig ko?Niyaya niya akong manuod ng sine?
Napangiti tuloy ako sa iisiping date ito namin.Pero date nga ba ito? Bakit mayroong
pag-aalinlangan sa puso ko.Pag-aalinlangan na baka palabas niya lang ang lahat ng
ito. Pero bakit pa niya gagawin yun?
"O-ok." Nag-aalangang sagot ko.Pilit akong ngumiti sa kanya nung nginitian niya ako
at kinindatan.Ang sweet nito.
Natapos na kaming kumain at nakapagbayad na rin siya ng bill.
Magka-holding hands kaming lumabas sa restaurant.Ang lakas ng kabog ng dib-dib ko

kapag nahahawakan niya ako.
Pagkapasok namin sa sinehan ay inalalayan pa akong maupo.
Maya't-maya pa ay nagsimula na ang pinanuod naming movie.It's a romance.
"Open your mouth." Anito habang sinusubuan ako.
"Ako na kasi." Inagaw ko sa kanya ang popcorn na sinusubo niya sa akin.Bumili kasi
kami kanina bago pumasok sa loob.
"Nah, let me." Na iniwas niya ito. "Sige na, open your mouth." May paglalambing ang
tono niya.Kaya tiningnan ko siya.Dahil ngumingiti lang ito ay napilitan akong
ngumanga.Kaya naisubo niya yung popcorn.
Gusto ko ng himatayin sa ka-sweetan ng lalaking ito. "Thanks." Nakangiti ako sa

kanya.Yung totoong ngiti na. Bahala na. Kung anuman ang pinaplano nito ay saka ko
na iisipin.Ang importante ngayon ay
masaya ako.Magpakasaya muna ako habang ganito pa siya sa akin.Kahit ngayon

lang,magkaroon naman ng kasiyahan ang puso kong labis na nagmamahal sa kanya.
"Welcome." Pinisil pa niya ang kanang kamay ko na ayaw niyang pakawalan kanina pa.
"I missed this." Kahit pabulong lang ang pagkasabi nito pero umabot naman sa
pandinig ko.Napalingon tuloy ako sa kanya.
Akmang tatanungin ko na siya ngunit mabilis niyang isinubo ulit sa akin ang
popcorn.Tapos binigyan niya rin ako ng juice.Yung juice na pinainum niya sa akin ay
yung juice na iniinum niya rin. Large kasi ito kaya malaki.Share na lang daw kasi
kami.
Ininum ko rin ang inabot niyang juice sa akin.Laking gulat ko ng pagkatapos kung
inumin,ay agad niya akong hinalikan sa labi. Mabilis lang yun. Pero nakaramdam ako
ng boltahe agad.
Hinampas ko siya. "Ikaw,pumapara-paraan ka ha." At inirapan ko siya.
"Tinutukso mo kasi ako eh." Nakanguso niyang sagot. "Halika nga rito. Di ka ba
nilalamig?" Tanong niya.At saka niyakap ako ng mahigpit.Hindi ako nakapag-dala ng
jacket kasi hindi ko naman alam na yakagin niya akong manuod ng sine.Paano ako
lalamigin nito eh nag-iinit nga ang katawan ko sa ginagawa nito sa akin.
Hinalik-halikan pa niya ang buhok ko.
Kilig overload tuloy ako.
"Hmm." Yan lang ang lumabas sa mga labi ko.Hindi kasi ako mapakali sa pagyakap niya
sa akin.Lalung-lalo na dahil naamoy ko pa na mabango siya.
Ayan tuloy,di na ako nakapag-concentrate sa pinapanuod namin.
"Hmm.Ang bango naman ng asawa ko." Malambing ang boses nito. Asawa daw? Pangalawang
beses ko ng narinig ang salitang asawa.Kanina sa restaurant at ngayon.
Dahil sa mga narinig ko,napayakap na rin ako sa kanya.Namiss ko 'to .Miss ko na ang
dating kami.Yung ganito.
Naglapat ang mga labi namin. Bawat halik na pinagsasaluhan namin ay punung-puno ng
pananabik.Yun bang matagal kami naghiwalay tapos ngayon lang nagkita ulit.
Hanggang sa lumalim ang halikan namin.
"Let's go home." Yakag niya sa akin pagkatapos ng matagal naming halikan.
"W-what?" Nagtatakang tanong ko.Niyaya akong manuod ng sine tapos yayakaging umuwi
agad.
"I said,let's go home. Gusto mo bang dito natin ipagpatuloy yun? Sige ka,hindi ako
makapagpigil." Nakakalokong ngiti ang pinakawalan niya at ginawaran ulit ako ng
halik sa labi.
"Aba't,nakakarami ka na ha.Umuwi kang mag-isa mo." Kunwaring naaasar ako.
"So gusto mo talaga dito?Puwede rin kaso huhulihin tayo." Nakabungisngis pa ito.
"Bastos ka talaga." Kinurot ko siya sa tagiliran.
Harutan lang ang ginagawa namin sa loob ng sinehan.
Napapayag ko rin siya na wag munang lumabas.

Kaya ang ginagawa niya ay ninanakawan na lang ako ng halik paminsan-minsan.
Napapangiti na lang ako dahil umaapaw sa puso ko ang kaligayahang nadarama ko

ngayon.Sana ganito na lang palagi.
Umuwi kami ng bahay and we end up in the bed again.
=================
Chapter 23
Allison's POV
Ngingiti-ngiti ako nung mabasa ko ang sms ni Zachary sa akin.Susunduin niya daw ako
dito sa office ko.Paano ba naman,ngayon niya lang ako susunduin.
Kaya't maya't-maya ay nasa orasan ang mata ko.Di na nga ako maka-concentrate ng
trabaho kasi sakop na niya ang isipan ko.
Agad kong kinuha ang phone ko ng mag-ring ito. Halos mabitawan ko pa ito ng makita
kung sino.Shit!Para akong teenager kung kiligin.
"Hello." Casual kunwari na boses ko.
"[Hi.I'll pick you up later baby.]" Inulit niya lang yung sa text niya.Pero baby
daw? Pinipigilan ko ang tumili.OA na kung OA.Basta kinikilig ako.
"O-ok." Sagot ko.
"[Ok. See you then.]" At binaba niya na ang phone.Yun lang?I pouted.
Pero ok na yun.
Binilisan ko na lang ang mag-review,pirma at magbasa ng mga documents para maaga

akong matapos.
Habang busy ako ay text naman siya ng text.Tanong ng tanong kung busy ako.Kung ano
ginagawa ko.Kung nag-lunch na ba ako.At yung last niyang text.
"Wag kang magpakapagod para may matira ka pang lakas para mamaya." Pervert talaga
kahit sa text. Lumapad tuloy ang ngiti ko dahil sa text na iyon.Pilyo kasi eh.
Haisstt.Bakit ba ako kinikilig sa simpleng ganun lang?
Dahil ba umaasa ako na mahal niya na ako?
Sana lang.
Sa wakas,nandito na ako ngayon sa parking.Hinihintay ko si Zachary na
sunduin ako.Masyado akong excited kaya mabilis kong natapos ang mga gawain ko.
Mga ilang minuto na rin ang nakalipas sa paghihintay ko sa kanya.Pero walang may
dumating.Maya't-maya na nga ako tumitingin sa relo ko eh.Baka na-traffic lang yun.
Dumaan pa ang thirty minutes ngunit wala pa ring mukha ni Zach na dumating.Naiinip
na nga ako dito sa kakahintay.Tini-text ko naman siya at tinatawagan pero out of
coverage area naman.
Kaunting hintay pa siguro.
Di ko namalayan na isang oras na pala ang lumipas.
Zachary,nasaan ka na ba?
Sa totoo lang naiinip na ako.

Kaya di ko namalayan na may kotse na pala na huminto sa harapan ko.Akala ko nga si
Zachary na. Pero hindi naman ito yung sasakyan niya.
Laking gulat ko ng bumukas ito at bumaba ang naka-sakay.Halos nanlalaki pa ang mga
mata ko.
No!Bakit nagpakita pa siya?
"Sandro?" Mahina lang ang pagka-sabi ko pero alam kong dinig niya yun.
"Hi." Pilit siyang ngumiti at lumapit sa akin.Kahit nakangiti siya pero nababakas
pa rin sa mukha niya ang kalungkutan.
Ang laki ng pinagbago ng katawan.Parang di na siya ang Sandro na nakilala ko dati.
Pa-bilis ng pa-bilis ang pagtibok ng puso ko habang lumalapit.Ewan ko ba. Parang

kinakabahan kasi ako.
Habang nakatingin ako sa kanya na papalapit sa kinaroroonan ko ay unti-unting nag-

flashback ang lahat kung paano ko siya hiniwalayan.
Flashback
"I'm sorry Sandro.Pero hanggang dito na lang tayo.Makikipag-hiwalay
na ako sayo." Matapang na sabi ko kahit nasasaktan din ako.Minahal ko rin naman
kasi siya.
"W-what?Pero bakit hon?M-may nagawa ba akong kasalanan?Please tell me.Wag naman

yung ganitong biro hon.Ayoko ng ganyan." Garalgal ang boses niya pinipilit niyang
pakalmahin ang sarili.Siguro pakiramdam niya nag-bibiro lang ako.Pero nakikita ko
sa mga mata niya ang takot at sakit.
"No,this isn't a joke Sandro.I'm serious." Iniwas ko ang tingin sa
kanya.
"P-pero bakit hon?Anong kasalanan ko?Please,wag mo namang gawin to sa akin oh.D-di

ko kaya hon.A-ayokong mawala ka sa akin.Anong dapat kong gawin para wag mo lang
akong iwan?" Sunud-sunod na tanong niya.Napansin ko na lang na tumutulo na ang mga
luha niya.
Niyakap niya ako ng mahigpit.Ngunit itinulak ko siya. Nandito kami ngayon sa park
na paborito naming pasyalan.Ang park na ito ang saksi sa mga masasayang araw namin.
/>"B-bakit Allison?Bakit ganito?Bakit kailangan mo pa akong iwanan?May problema ka

ba? Tutulungan naman kita eh.Di ba,nangako ako sayo na tutulungan kita sa hirap at
ginhawa?Kasi,mahal na mahal kita. Ikaw lang ang mahal ko,alam mo yun. Kaya,pag-
usapan naman natin to oh.Di ako papayag na iwanan mo na lang ako ng basta-basta.I
love you hon." Akmang yayakapin na naman niya ako pero dumistansiya ako ng kaunti.
Gusto ko rin umiyak dahil nakikita ko siyang nasasaktan.
"D-di ba hon,a-ang
sabi mo, di mo ako iiwan?Pero bakit nagka-ganito?" Dugtong pa niya habang dahan-
dahang lumalapit sa akin.At ako naman ay urong din ng urong.
"Sandro,I'm sorry.Pero ang totoo niyan,hindi talaga kita mahal. Naintindihan mo?
Kailanman hindi kita minahal!" Napasigaw na ako.Ito na lang ang tanging paraan para
matapos na to.Tinapangan ko ang loob ko para ipakita sa kanya na sincere ako sa
sinasabi ko.Ni hindi nga ako umiyak.Kahit pa gusto ng magsi-tuluan ang mga luha
ko.Masakit din para sa
akin.At ayoko siyang nakikitang miserable ng dahil sa akin.
Ayokong masaktan ang taong nag-respeto at nagmahal sa akin ng totoo. Pero wala na
akong magawa kundi ang gawin ito kahit labag sa kalooban ko.
"No.Hindi totoo yan Allison. Ramdam ko at alam kong mahal mo ako.Naramdaman ko dito
oh." Parang bata pa siya na itinuro ang kaliwang dib-dib.God!Di ko kakayanin na
makita siyang ganito.
"Bakit ba di mo matanggap Sandro na di na kita mahal? May mahal na akong iba.

Oo,tama. Kaya nga
makipaghiwalay na ako sayo eh.Kasi,tinataksilan kita." Basta na lang lumabas sa

bunganga ko ang mga katagang yun.
"Kasinungalingan!" Pagkasabi niya nun ay mabilis niya akong niyakap ng

mahigpit.Sobrang higpit.Yun bang,ayaw akong pakawalan.Hindi ko kasi napansin na
nakalapit na siya pala sa akin.
"Please tell me,ano gusto mong gawin ko para mapatawad mo ako kung mayroon man
akong nagawang kasalanan?O-ok lang sa akin hon na parusahan mo ako,basta
wag yung ganito na iiwan mo ako." Basa na ang balikat ko dahil sa mga luha niya.
Awang-awa ako sa kanya. Gusto kong wag siyang iwan,pero di pwede.
Kaya kailangan ko na siyang layuan baka kasi bumigay pa ako eh.
"Ano ba Sandro,di ka ba nakakaintindi ng di na kita mahal?" At saka ubod lakas ko

siyang itinulak.
Tumingin siya sa mga mata ko habang umiiling-iling.Pulang-pula ito dahil sa

kakaiyak.Wala siyang paki-alam kung
may mga tao man.

"B-bakit?" Namamaos na siya.Halos pabulong lang yun. Yun bang parang wala na siyang
lakas.
Ngunit laking gulat ko ng bigla siyang lumuhod sa harapan ko at nagmakaawa.
"P-please Allison. Wag ganito.Mahal kita eh.Mahal na mahal."
"Ano ba Sandro,tumayo ka diyan.Kahit anong gagawin mo, ay di na magbabago ang isip

ko.Ayoko na talaga sayo.Tumayo ka na diyan.Nakakahiya ka!" At saka tumalikod na ako
at tumakbong papunta sa kotse ko.Narinig ko pa ang pagtawag niya pero di ko na
nilingon pa.
Ang mga huling sinabi ko ay labag sa kalooban ko.Pero,I have no choice.
Sa sasakyan ko ibinuhos ang lahat ng luha ko na gusto ng tumulo kanina sa harapan

niya.Ang sakit din kasi.
I'm sorry and goodbye Sandro.
End of flashback
"Pwede ba tayong mag-usap kahit sandali lang Allison?" Tanong niya.Nakangiti pa rin
siya. "Kahit ngayon lang." Dugtong pa niya.
=================
Chapter 24
Allison's POV
Natagpuan ko na lang ang sarili ko na kasama na ang dati kong boyfriend.Nasa

seaside niya ako dinala. Nakaharap kami sa dagat.May mga restaurant at talagang
pasyalan ito. Sosyal nga lang ang lugar na ito. Halos lahat ay mayayaman.
Dinig na dinig ko pa ang mga hampas ng alon.Mahangin din dito.Kaya presko sa

pakiramdam at ang sarap damhin ng hangin.
Tanging si Sandro lang ang nakakagawa nito sa akin.Yun bang dadalhin ako sa isang
lugar na alam niyang magkakaroon ako ng peace.
Napasinghap na lang ako.
Naalala ko kung paano niya ako nagawang makumbinsi na sumama sa kanya.

Flashback
"Please Allison.Kahit ngayon lang.Kahit ngayon lang.Huli na to.Pagkatapos nito ay

di na ako magpaparamdam sayo." Kinuha niya ang kanang kamay ko at hinawakan ito.
Tumingin siya sa mga mata ko.Ang lungkot ng mga yun. Wala na ang dating kinang na
nakikita ko
kapag magkasama kami.Gusto kong bawiin ang kamay ko na hawak-hawak pa niya pero
hinayaan ko na lang.Awang-awa ako sa kanya. Ang sakit din.
Pinigilang kong wag umiyak pero nagkusa na ang mga luha ko na pumatak.
Guilty kasi ako.Ako ang dahilan ng kanyang kalungkutan sa ngayon.
Hindi ko napigilan na yakapin siya ng mahigpit.Ginantihan niya rin naman.Yun bang

yakap niya na parang panghuli na.Patuloy ang pag-iyak ko sa balikat niya.
Humiwalay na ako at saka tumingin sa mga mata niya.
"I'm s-sorry." Ang tanging nasambit ko.Paano
ko ba papawiin ang sakit na nararamdaman niya ngayon?
"C'mon,let's go." Yaya ko sa kanya. Pumayag na ako kasi alam kong huli na ito.
End of flashback
"I want to know everything Allison.Yung totoo." Siya ang unang nagsalita.
Sasabihin ko ba sa kanya ang totoo?Siguro mabuti ng wag niyang malaman ang lahat.
"Because of this." Itinaas ko ang kaliwang kamay at ipinakita sa kanya ang wedding
ring namin ni Zachary. Di niya kasi ito napansin kanina.
Nakita ko ang pagkabigla na rumihistro sa mukha niya.Di ko mababasa kung galit ba

siya o ano?
"What the f*ck Allison? Nagpakasal ka kaya ka nakipaghiwalay sa akin?!" Napalakas

ang boses niya.Alam kong nagpipigil siya ng galit dahil nakita ko pang napakuyom
siya. "At sino yung tarantado na yun,huh?" Tanong niya. Tumulo ang mga luha niya.
Hindi ako makasagot sa mga tanong niya.Tumahimik ako.Ang importante lang naman sa
akin ay malaman niyang kasal na ako at di na siya umasa pa.Alam kong gumagawa siya
ng paraan para makipag-usap sa akin pero lagi siyang hinaharang ng mga guards sa
company.
At ang lahat ng yun ay kagagawan ni Zach.Ayaw niya kasing mapalapit pa ito sa akin.
"Answer me Allison!Goddamn it!" Nagulat pa ako ng
bigla niyang tadyakan ang bagay na nasa harapan niya. Di ko nakita kung ano yun
kasi tumilapon na.
"I-i'm sorry Sandro.B-but,you don't need to know.I'm sorry." Kinakabahan man ako ay
nagawa ko pa ring sumagot.Pero tumutulo na naman ang mga luha ko.
"Di ako makapaniwala na magagawa mo ito sa akin." Iiling-iling pa siya. "Mahal mo

ako di ba? Di mo ako kayang lokohin di ba? Pero bakit, bakit Allison?Bakit ganitong
sakit ang ipinaramdam mo sa akin?Bakit?!" Napasabunot siya sa buhok niya.I know
kung gaano siya nasasaktan ngayon.
Pero kailangan ko ng tapusin ito. Ayoko rin malaman niya na si Zachary ang lalaking
iyon.
"I'm sorry." Yan na lang ang tanging masasagot ko sa kanya. Ayoko ng dagdagan ang
sakit na idinulot ko sa kanya.
"Sorry?!Yan lang ba ang maisasagot mo Allison.F*ck!Bakit unti-unting pinapatay mo

ako?Alam mo ba kung gaano kasakit yun, huh?!" Niyugyog pa niya ako.Tumango-tango
lang ako habang nakatungo lang.Ayaw kong salubungin ang mata niyang galit na galit.
"Now tell me.Why,why did you do this to me?Kulang pa ba ang pagmamahal na ibinigay
ko sayo?Nagkulang ba ako Allison?"
Umiling-iling lang ako.
"Then why?" Pagpatuloy niya?
"Dahil gusto kong mailigitas ang kumpanya ko." Naisatinig ko rin.

"What that hell!Eh de sana sinabi mo sa akin.Kaya ko naman yun eh.Handa naman akong
tulungan ka Allison.Kahit maubos pa ang pera ko.Ganun kita ka-mahal." Lalong
napalakas ang iyak niya.
"I know Sandro.Pero di mo naman maiintindi-"
"Ang alin ang di ko maintindihan?!" Putol niya sa sasabihin ko.
"W-wala.Kaya kalimutan mo na ako Sandro.Wala na tayong pag-asa na maging tayo

ulit.Maghanap
ka na lang ng iba. Marami pang magmamahal sayo. Sorry a-and goodbye!" At saka
mabilis na tumakbo.Ayoko na kasing tagalan pa ang pag-uusap namin. Para naman
siyang natulala dahil di na siya nakakibo.
Alam kung marami pa akong dapat tapusin sa amin.Pero wag na muna ngayon.Sobrang
nasaktan ko na siya. Siguro kapag nalimutan niya na ako at kapag may mahal na
siyang iba saka ko siya haharapin muli. Yun bang di ko na siya nakikitang
nasasaktan.At sana dumating na ang panahong yun na ok na siya. Na masaya na siya
ulit.Yun lang ang hinihiling ko.
Di ko pa kasi kayang sabihin sa kanya ang lahat sa ngayon.
I'm so sorry Sandro.
Mabilis akong nakapara ng taxi upang makauwi na kaagad.
Mugto at namumula pa ang mga mata ko dahil sa kakaiyak.Nakita ko kasi ito sa

salamin ng taxi.
Pinunasan ko ang mga luha ko ng makita kong malapit na ako sa condo namin ni Zach.
Isa pa ang Zachary na ito. Pinaasa niya lang ako na sunduin.Kung dumating siya sana
kaagad di pa sana kami nagpang-abot ni Sandro.
Kaya heto, lalo akong umiyak dahil sa iniisip ko na baka ito na nga ang ganti ni
Zachary sa ka-sweetan na ipinakita niya.At ito ang kinakatakot ko.Yung masaktan ako
ng sobra. Kasi umasa ako na mahal niya na ako muli. Pero di pala.
Ang malas naman ng araw ko.Ito na ba ang karma ko sa pag-iwan kay Sandro?
Ang sakit kasi eh.Kung ano ano ang nararamdaman ni Sandro ngayon ay ganun din ako.
Sumusunod-sunod tuloy ang pagpatak ng mga luha ko sa iisiping,pinaasa at sasaktan

lang pala ako ni Zach.This is his way of revenge. Too much revenge. Hindi na
makatarungan.
Nakatingin lang sa akin ang driver ng taxi.But the hell I care.Masakit eh.Dobleng
sakit ang nararamdaman ko ngayon.
Ng makababa na ako ng taxi ay pinunasan ko muna ang mga mata ko at bumuntong

hininga.
Inihanda ko ang sarili ko para sa pagharap namin ni Zachary.
Hindi na ako kumatok pa dahil may susi naman ako.
Ng dumaan ako sa dining ay nanlaki ang mga mata ko sa bisitang nakaupo sa mesa at
kasabay na kumakain sina Zachary at Miesha.
"Allison." Tawag niya sa akin.
Di ako maka-kibo.Parang natulala ako lalo na ng tumayo ito at lumapit sa akin.
Oh-oh!Paano ko ba ipapaliwanag sa kanya ang lahat?
=================
Chapter 25
Allison's POV
Tinitigan ko ang babaing nasa harapan ko ngayon.
She's still beautiful. Napaka-sosyal pa rin niya tingnan.Ang mga labi niya na
palaging nakangiti.She's almost perfect. Ang mga mata niyang singkit na kung saan
ito ang minana ni Zachary sa kanya.Yes,mommy siya ni Zachary.Ang dad niya kasi ay
isang pinoy.Samantala ang mom niya ay isang half Korean.
"Tita Sandy?" Pilit akong ngumiti.Agad niya naman akong niyakap.Close kasi kami
nun.Ang bait niya pa.Kapag nag-aaway kami dati ni Zach ay siya ang taga-ayos.
"Oh iha. I missed you.Good to see you again." Hinila niya ako para makaupo sa
mesa.Nagpatianod naman ako.Pina-upo niya ako sa side ni Zach.
"I can't believe it.Ano ito Zacharias, Miesha,at Allison?" Tanong niya. Isa-isa pa
niya kaming tiningnan. Pinandilatan niya pa kami ng mga mata.Hindi ba sinabi sa
kanya ni Zachary ang mga pangyayaring ito?
Sinulyapan ko si Zach.Tumingin din siya sa akin ng masama.Ano na naman ba ang

nagawa kong kasalanan?Siya nga itong hindi sumipot sa usapan namin.Kaya masamang
tingin din ang iginanti ko sa kanya.
Si Miesha ay nakatungo lang habang kumakain.Di ko mabasa ang nasa isip niya.Kanina
pa siya kasi tahimik.May kakaibang tensyon akong nararamdaman na hindi ko
maipaliwanag.
"What?Wala bang sasagot sa tanong ko?" Nagulat pa ako ng biglang nagsalita si Tita.
"Mom,we're married." Walang ganang sagot ni Zach.
"What?! Ni sino?" Palipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Miesha habang nakakunot
ang noo.Tumaas pa ang boses nito.
"Allison." Maiksing
sagot niya.Heto na naman siya,sinulyapan niya naman ako ng masama.Bakit ba Zach?

"Nagpakasal kayo,tapos di niyo ako sinabihan man lamang?Ikaw Zacharias..." Lumingon
siya kay Zach. "....alam mo pa ba ang salitang respeto?"
"Mom,no need.We're married dahil lang sa company.For pete's sake mom.Mabilis lang
magpa-annul.Ang kasal na ito ay walang kwenta.Gusto na nga yata niya ma-annul kami
agad eh." Lumingon siya sa akin.Hindi nakaligtas sa paningin ko ang pagkuyom ng
kamao niya.
Nagulat ako sa sinabi niya.Parang bomba na sumabog sa pandinig ko iyon.Bakit

biglang ganun ang sinabi niya?Di ba ok na kami? Bakit hanggang ngayon ay patuloy
niya pa rin akong sinasaktan.Bakit Zachary?
Pinigilan kong wag pumatak ang mga luha ko.Nakakasikip sa dib-dib ang mga
pinagsasabi niya.
Sobrang sakit.Oo, dahil lang naman sa company kaya napilitan akong magpakasal sa
kanya. Pero kailangan ba talagang ipangalandakan yun? Kailangan ba talagang
ipagsigawan sa harap ng mommy niya at kay Miesha kahit nandito akong nakaharap sa
kanya. Parang sinampal niya lang ako ng ubod lakas. Ang lupit mo Zach.
"Zacharias!" Saway ng mommy niya.Pinanlakihan niya ito ng mata. "Hindi maganda-"
"Totoo naman po tita." Sagot ko kaagad.Pinutol ko na ang sasabihin niya.Pinatatag

ko ang sarili ko at matapang na nagsalita.Sinigurado ko munang walang bakas ng
lungkot sa mukha ko.Galit na pala ang nararamdaman ko.Di kalungkutan. "Totoo po
yun. At nagmamadali na nga akong maghiwalay kami.Kaya ngayon pinag-iisipan ko na
lang na ipaubaya ko na sa kanya ang kumpanya ko.And I'm willing to give up my
company para lang maghiwalay na kami." Umismid ako.Napatingin silang lahat sa
akin.Nakita ko pang lumungkot ang mukha ng mommy niya.Speechless ito. Marahil ay di
niya ini-expect na ganito ang pangyayari.
"Ayoko rin po kasi sa ganitong sitwasyon eh.Mag-asawa nga kami pero walang love na
involve.Di ko siya mahal, and definitely di niya rin ako mahal.Nang dahil lang sa
company." Ngumiti pa ako. "Excuse me." At tumayo na at naglakad papuntang
kwarto.Bahala na. Bastos na kung bastos. Pero di ko na kaya eh.Bibigay na ang mga
luha ko.Pinipigilan ko lang ang umiyak.
Akala ko,magsisimula na kami.Akala ko,ok na kami ulit?Pero bakit ganun?Ganito ba

talaga ang gusto mong mangyari Zach? Ok, sayong-sayo na ang company.Pagod na ako
eh.Pagod na pagod na.
Pagkarating ko sa kwarto ay ibinuhos ko lahat ng mga luha ko.
Gusto kong umiyak ng pagkalakas-lakas para maibsan ang paninikip ng dib-dib ko.
******************
Zachary's POV
Sinundan ko na lamang siya ng tanaw habang naglalakad papuntang kwarto namin.
Hindi ko in-expect na ganun ang isinagot niya.Akala ko tututol siya. Pero parang
masaya pa siya nung narinig niya na magpapa-annul kami.
Kaya ko lang naman nasabi yun kasi galit pa ako sa kanya. Galit ako sa kanya dahil
sa mga nasaksihan ko kanina.
Akala ko mahal niya ako.Akala ko,di pa rin nawawala ang pagmamahal niya sa
akin.Nakahanda na sana akong magsimula kaming muli.
Kahit sina mommy at Miesha ay halos di nakapag-salita sa mga sinabi ni Allison.
Napapailing na lang ako.Nasasaktan kasi ako sa tuwing papasok sa isipan ko ang mga
kaganapang yun. Yung magkasama sila ni Sandro na yumakap pa siya. Kitang-kita pa
naman ng dalawang mata ko yun.
F*ck! Bakit ba sinasaktan mo pa rin ako hanggang ngayon Allison?
=================
Chapter 26
Zachary's POV
"Bakit di kayo umuwi ng Cebu Zachary?" Untag ni mommy sa aking pag-iisip.

"What for,mommy?" Kunot-noong tanong ko.Ano naman ba ang nasa isip ng aking ina?
"Eh de doon na kayo tumira iho.I-uwi mo na si Allison.Para naman malaman ng daddy

mo na nagpakasal na kayo." Sagot niya.
"No!" Agad kong pagtutol.Para ano pa na uuwi kami ng Cebu na kasama ko siya?Gusto
na nga niya makipaghiwalay di ba? "Narinig mo naman ang sinabi niya mommy di ba?
Maghihiwalay din kami.So para ano pa?" Sa binanggit kong salita na maghiwalay din
kami,parang may karayom na tumusok sa puso ko.Damn!
"Sa palagay mo ba Zach,papayag ako this time na maghihiwalay kayo ulit?" Seryoso
ang mukha ni mommy.Wala akong ngiti na nakikita sa kanya. Pagkaganun na yung
hitsura niya,alam kong di na mababali ang pasya niya.
"Excuse me po.Tita, Zach,maiwan ko muna kayo ha.Para makapag-usap naman kayo na

kayo lang." Si Miesha.Tsaka ko lang napansin na nandito pa siya pala. Sabay pa kami
ni mommy na tumango.At lumakad na nga si Miesha.
"Tulad ng sinabi ko mommy,wala ng pagmamahal na namamagitan sa amin." Iniwas ko ang

mga mata kay mommy.
"Sinungaling.Sino ba ang niloloko mo Zachary? Sarili mo lang din naman di ba? Sa

palagay mo maniniwala ako sayo. Huwag mo akong pinagloloko my beloved son.Kilala
kita mula ulo hanggang daliri mo sa paa.Dahil sa ilang taon na nawala si Allison
sayo, wala ka pang ibang minahal na babae. At sa tagal ng paghihiwalay niyo,halos
walang kinang iyang mga mata mo. Ngayong nandito na siya ulit,nakikita ko na ang
ningning ng mga mata mo. Dinaig pa nga yata niyan ang kislap ng mga tala eh.I'm
your mom
Zach." Mahabang saad niya.Halos wala na nga akong masagot sa mga sinasabi niya.
Totoo naman kasi.Sa tinagal-tagal ng panahon parang kinalimutan ko na ang
magmahal.Kung nagkaroon man ako ng babae yun ay isang fling lang para sa akin.Ng
dumating si Lindsay sa buhay ko,pinilit ko naman siyang mahalin kahit pa isa pa isa
lang siya sana sa mga daan ko upang mapalapit kay Allison. Para
makapaghiganti.Ngunit ng makita kong mahal talaga nito si Sandro,pinilit kong
ibaling ang pagmamahal kay Lindsay.Pero iniwan niya rin pala ako.
"Zacharias." Pukaw ni mommy sa malalim kong pag-iisip. "Wala ka na palang

maisasagot.Siguro puwede na akong mamahinga muna.Napagod ako sa byahe anak."
Dugtong pa nito.
"Mom,hatid ko na po kayo sa hotel." Sabi ko.Wala kasi siyang matutulugan rito.

Nandito kasi si Miesha.
"No.Dito ako matutulog iho.Balak ko nga kanina na sa hotel ako mag-stay.Pero dahil
gusto ko pang makausap si Allison.Napag-isipan kong dito na lang ako matutulog.At
isa pa,di ako mapakali sa sitwasyon niyo." Napabuntong-hininga pa siya.
"But mom,two bedrooms lang ang mayroon ang condo na ito. Si Miesha ang naka-stay
doon." Pagpapaliwanag ko sa kanya.
"No problem son.Then,share kami." Nakakalokong ngiti ang pinakawalan niya. Kaya
wala na akong magawa kundi ang igaya siya sa kwarto ni Miesha.Knowing my mom,siya
yung babae na may paninindigan sa mga sinabi.
*****************
Allison's POV
Iniunat ko ang mga kamay ko pagkagising ko.Inaantok pa kasi ako.Kaso di na ako

makatulog dahil sa sikat ng araw na pumapasok sa kwarto
namin ni Zach.Kwarto namin ni Zach?Oo nga pala nakatulog ako kagabi sa sobrang
pagod sa kakaiyak.Nasaan kaya si Zachary?
Sa tuwing nababanggit ko ang pangalan niya,nasasaktan ako.
Bumangon na ako at ginawa ang daily routine ko.
Pagkatapos ay lumabas na ako ng kwarto.Alas 8 na rin kasi.Kaya nagugutom na rin

ako.Di pa ako nakapag-almusal.
"Oh iha,gising ka na pala?" Agad na salubong ni tita sa akin.Akala ko ba ay sa

hotel ito matutulog.Nasa dining na pala silang dalawa ni Zachary.Nahiya tuloy ako
kay tita dahil sa paraan ng pagsagot ko kagabi. "Good morning." Nakangiting bati pa
niya sa akin.
Mabuti pa itong si tita bumati sa akin.Pero ang asawa ko,ni tingin sa akin ay di
magawa.Nilalantakan lang nito ang mga pagkain na nakahain.Parang galit na galit sa
pagkain.Asa ka pa Allison.
"Good morning too tita." Alanganing bati ko rin sa kanya.
"Sit down iha.Nagluto na ako.Wala pala si Miesha.Maagang umalis." Sabi nito. Naupo
na rin ako dito sa tabi ni Zach.Sa ibang upuan sana ako uupo pero dito ako pinaupo
ni tita eh.Invisible yata ako sa tingin niya. Kasi kahit sulyap man lang sa akin ay
di magagawa.
"Mommy na lang iha ang itawag mo sa akin.Total mag-asawa na rin lamang kayo." Si
tita. Mukhang nagulat pa ako sa sinabi niya.Di ba alam niya naman na maghihiwalay
din kami ni Zachary? Pinakiramdaman ko si Zach kung ano ang reaction niya.Ngunit
wala.Nakatungo pa rin ito. Damn this man! "Sabay na kayo sa akin na umuwi ng Cebu."
Dugtong pa nito. Bagay na ikinagulat ko.
"Ano po tita?" Nanlalaki pa ang mga mata ko.
"Mommy." Pagtatama niya.
"A-ano po M-mommy?" Halos di ko pa mabanggit-banggit ang mga katagang mommy.Bakit

uuwi kami sa Cebu?Di ba nandito ang hawak ni Zachary na business nila? Di ba alam
naman niya na maghihiwalay din kami?
Sinulyapan ko si Zach.At nagtama ang mga mata namin. Ngunit mabilis niya itong
inilag.
"Para doon na kayo magsisimula ng panibagong buhay niyo bilang mag-asawa."

Seryosong wika nito.
Ano daw? Panibagong buhay bilang mag-asawa?
Ano ang ibig niyang sabihin?Alam niya naman ang lahat ah.
Napabuntong hininga na lang ako.
=================
Chapter 27
Miesha's POV
Hindi ko mapigilan ang makonsensiya sa tuwing makikita ko silang

nagkakasakitan.Alam ko naman na nagmamahalan pa rin sila hanggang ngayon.
Kung may magagawa lang sana ako para magkaayos na sila,sana ginawa ko na. Pero alam
kong kahit gagawin ko ang gusto kong gawin, di ko na magawa.She hated me.At
naiintindihan ko siya. Sino ba naman ang di magagalit sa nasaksihan niya sa amin ni
Zach?
Kung alam lang sana nila na mayroong malapit na malapit na tao sa kanila ang gusto
silang sirain,sana hindi nagkaganito.Napapailing na lang ako kapag naisip ko ang
taong yun. Kapag naisip ko na pati ako ay ginamit pa niya.Ang mga gabing iyon na
pinagsisisihan ko ng lubusan.Ang gabing iyon na winasak ko ang buhay nila.
Kaya ginusto ko na dito tumira dahil mas mapadali sana ang pag-aayos ko sa kanila.
Pero paano?Natatakot ako sa magiging reaksiyon nila. Natatakot ako na baka di nila
ako mapapatawad.
Nakatulala ako habang malayo ang tingin ngunit may napansin akong nakatayo sa
likuran ko.Nasa sala kasi ako nakaupo.
Paglingon ko,isang mabagsik na tingin ang ibinigay niya sa akin.I know na sa tuwing
magku-krus ang landas namin, gusto niya akong saktan. Gusto niyang iparamdam ang
sakit na ipinadarama ko sa kanya noon.
"Allison." Mahinang banggit ko sa pangalan niya.Nakita ko pa ang pag-smirk niya

habang humahakbang siya papunta sa akin.
Kinakabahan ako.Alam kong may gagawin siya sa akin.Pero nakahanda akong tanggapin
kung anuman yun.
*******************
Allison's POV
Lumabas ako ng kwarto namin ni Zachary. Hindi ko alam kasi kung saan na siya.
Si mommy niya ay
nakauwi na rin sa Cebu.Pinilit ko kasi yun na wag muna kaming sumama sa kanya. Na
bigyan niya muna kami ng time na maaayos ang lahat na dapat ayusin dito.Mabuti
naman dahil nakumbinsi ko siya. Na ang totoo, ayoko talagang sumama dun. Ayoko na.
Ayoko na ng ganitong sitwasyon namin ni Zach.Pagod na ako.Hands up na ako.
Kaya ako lumabas dahil nagugutom ako.Gusto kong kumain sana.Kaso,alam kung walang
may nagluto.Alas 6 na kasi ng gabi.Oras iyan ng aking hapunan.
Ngunit nawala lahat ang gutom ko dahil sa isang tao na nakaupo sa sofa.Malayo ang
tingin.Ano na naman kaya ang iniisip nito? Anong plano na naman kaya ang gagawin
niya.Na kungsabagay wala na siyang gagawin para mapaghiwalay kami ni Zach dahil dun
na rin ang punta namin. Soon,maghihiwalay din kami.
Biglang nanikip ang dibdib ko sa iisiping iyon.Parang mayroong

kumurot.Yes,nasasaktan ako.
Habang nakatingin ako sa kanya, unti-unting bumabalik sa isipan ko ang gabing

iyon.Ang gabi ng pagtataksil nila sa akin.
Flashback
Birthday party ni Zachary.
Hinanap ko siya kung nasaan.Medyo tipsy na kasi yun nung iniwan ko siya. Nagbanyo
muna ako.Uminum kasi sila nina Javier at Kevin.Pero kahit papaano ay nagpaalam
naman siya.
"Ah tita Sandy,nakita niyo ho ba si Zach.Kanina ko pa po siya kasi hinahanap eh."

Nakangiting tanong ko kay tita. Nasalubong ko siya pababa ng hagdan.Welcome kasi
ako rito sa bahay nila. Kilala na ako ng mga parents dahil kung minsan dito rin ako
natutulog.Kaya masyado kaming close ni tita. Sabi niya pa,love niya daw ako kasi
wala siyang anak na babae.
"Ah oo iha.Lasing na. Kaya dinala na ni Miesha sa kwarto
niya." Nakangiting tugon niya rin.
Miesha,si Miesha na naman?Pakialamera talaga ang babaing yun.
"Sige po tita. Aakyatin ko na." Paalam ko.At mabilis na pumanhik ng hagdan.
Habang palapit ako ng palapit sa kwarto ni Zach ay mabilis din ang tibok ng puso
ko.Kinakabahan ako sa di maipapaliwanag na dahilan.
Dahan-dahan kong pinihit ang doorknob.At ng lumaki na ang awang nito ay bumalagta
sa paningin ko si Zach at Miesha.Pareho silang nakahubad at magkayakap pa na
nakahiga sa kama.
Bigla akong natulos
sa kinatatayuan ko.Namanhid yata ang katawan ko.Namanhid ba o nanginginig?Di ko

maintindihan.
Parehong mahihimbing ang tulog nila. Namalayan ko na lang na sunud-sunod na

pumapatak ang mga luha ko.Ang sakit.Para akong sinasaksak ng punyal.Hindi ako tanga
para di ko maintindihan ang nangyari.
Damn them!
Agad akong tumakbo pababa at nagtuluy-tuloy sa garden na kung saan naroon ang
party.
Pagkarating ko dun, kumuha ako ng alak at itinungga iyon ng sunud-sunod.Bahala
na kung malasing ako.Gusto kong malimutan ang nakita ko.Tiniis ko ang lasa ng
iniinum ko kasi di naman ako sanay.Mas mapait pa ang naramdaman ko ngayon kesa
inumin na ito. Gusto kong magpakalunod.
Tuluy-tuloy pa rin ang pagluha ko.Wala na akong pakialam kung may mga nakatingin
man sa akin.Bakit,mawawala ba ang sakit na ito kapag pinansin ko sila? Damn!Hindi.
"Hi miss.Lasing ka na oh." Sabi nung lalaki na tumabi sa
akin dito sa table.Sinulyapan ko lang siya at kumuha ulit ng alak.Nilagok ko ulit

yun. Lasing na ba ako?Hindi pa no?Kakainum ko nga lang eh.Pero nararamdaman ko na
nga na umi-epekto na sa akin ang inumin na ito. Pero ito naman ang gusto ko di ba?
Hindi ko rin alam kung bakit ayaw ko pa umuwi.Gusto ko munang magpakalasing.Sunud-

sunod lang na lagok ang ginawa ko hanggang sa malasing ako.
"Tama na yan miss.Lasing na lasing ka na oh.Ano ba ang
problema mo?" Tanong niya.
"Ano ba ang pakialam mo?" Singhal ko rito. Di ko nga ito matandaan kung saan ko
siya nakita.
"Kanina ka pa kasi umiiyak eh." Sagot niya.
"Alam mo, kayong mga lalaki,mga manloloko kayo.Mga manlolo-" Di ko na naituloy

dahil nasulyapan ko si Zach na papalapit sa amin.Kaya agad akong may naisip.Lintik
lang ang walang ganti.
"Alam mo bang yung boyfriend ko na si Zachary Genson,di
ko naman totoong mahal yun. Niloloko ko lang yun." Nakangising sabi ko.Sa mga
sinasabi ko ay nasasaktan din ako. Nakita ko pa ang ekspresyon ng lalaking ito na
nagulat sa sinabi ko.Wala naman siyang alam eh.
"At yung gago naman,naniwala din na mahal ko syà.Galing ko no?" Kumapit pa ako sa
braso niya. "Tara,uwi na tayo.Hatid mo ako." Nilambingan ko pa ang boses
ko.Sinigurado kong marinig lahat ni Zach yun. Napansin ko na lang na agad siyang
tamalikod.Napangiti ako.Di pwedeng ako lang ang masaktan Zach.
Tinalikuran ko agad ang lalaking ito na naguguluhan yata sa mga sinabi ko.
End of flashback
"Allison." Narinig ko ang mahinang pagtawag niya sa pangalan ko.Umusbong ang galit
ko sa babaing ito ng maalala ko ang mga iyon.Gusto ko siyang saktan. Gusto ko
siyang sapakin.Gusto ko siyang ingudngod.Naiisip ko kasi na hanggang ngayon ay nasa
buhay pa rin namin siya ni Zach.
Mabilis ang mga hakbang ko na pumunta sa gawi niya.Ngayon ko gustong ibuhos ang
galit ko sa kanya.
Tumayo siya.Nang magkaharap na kami.Isang malakas na sampal ang ginawa ko sa kanya.
"Taksil!" Sigaw ko.
"Traidor!" At isang sampal pa sa kaliwa naman ng pisngi niya ang ginawa ko.
=================
Chapter 28
Allison's POV
Gigil na gigil ako sa babaing kaharap ko.Nakikita kong namumula na ang mukha niya
sa dalawang beses kong pagsampal sa kanya.Pero nakatungo lang siya. Walang salita
na lumalabas sa mga labi niya.
She deserved it,right? Sinira niya ang masasayang mga araw ko noon,na sana hanggang
ngayon ay nakakamit ko pa rin. Siya ang dahilan ng lahat ng paghihirap ko sa
ngayon.
"Masakit ba?!" Pasigaw na tanong ko sa kanya.

"Sige, saktan mo ako Allison. Ibuhos mo na lahat ng galit mo sa aki-"
Hindi ko na pinatapos ang sinabi niya dahil isang sampal na naman ang ginawad ko sa
pisngi niya.
"Kung tutuusin,kulang pa yan sa ginawa mong pasakit sa akin.Kulang na kulang pa

Miesha!Plastik ka,ahas ka!" Sigaw ko.Hindi ko alam pero nanginginig ako sa galit.
Siguro,punung-puno na ako.Siguro dahil gusto ko lang ilabas ang galit

ko.Siguro,gusto ko lang na sa kanya ibunton ang lahat.Dahil siya naman talaga ang
pinagmulan ng lahat ng ito.Parang pagod na kasi ako sa pagtitimpi eh.Wala akong
ginawa upang lumaban noon.Sa totoo lang,di ko na dapat inungkat ito.Pero sa tuwing
bumabalik ang nakaraang iyon,bumabalik ang sakit,ang galit ko.
Pati ako ay napapaluha na rin.
"A-allison,alam kong malaki ang naging kasalan ko,pero believe me,di ko ginusto
yun."Naiiyak na sagot niya.
Napakunot-noo ako.Ano ang di niya ginusto?At isa pa,ang ipinagtataka ko,bakit di

man lang siya nagtanong sa akin kung ano ang kasalanan niya?Ibig niya bang
sabihin,pinagplanohan niya talaga na sirain kami ni Zachary?
Sa iisiping iyon,lalong
nagngingitngit ako sa galit.
"Hindi mo sinadya na sirain kami?Ganun ba Miesha?Ganun ba?!" Sigaw ko ulit. "Damn

you!" Dugtong ko pa.Akma ko na siyang sasampalin ulit ngunit may humawak na ng
braso ko.
"What the hell Allison?Anong ginagawa mo kay Miesha?!" Sigaw ni Zachary sa akin at
agad na pabalibag na binitawan ang braso ko.Ngunit iba ang isinagot ko.Hindi mga
kataga kundi isang ubod lakas din na sampal.Itinodo ko na. Tutal,last na naming
paghaharap ito.
"F*ck!Allison!" Sigaw niya sa akin.

"F*ck you too Zachary!" Sigaw ko rin. Wala na, naghe-hystirical na ako sa
pakiramdam ko.
Uminit kasi lalo ang ulo ko nung tinanong pa ako kung ano ang ginagawa ko kay
Miesha.Siyempre,kakampihan niya pa rin ang babaing ito.
Pagkasagot ko sa kanya ay agad akong tumalikod.Kahit sila siguro ay nagulat sa

ginawa ko.Di nila siguro inasahan na ganito ang gagawin ko.
"Are you ok?" Dinig ko pang tanong niya kay Miesha.Kaya lalo akong napaluha.This is
too much.Sa kahuli-hulihan pala ay si Miesha pa rin ang panalo.Kaya nakabuo na ako
ng pasya.
*****************
Zachary's POV
Pagkapasok ko sa loob ng unit ko,nagulat ako sa mga kaganapang nabungaran ko sa

sala. Si Allison,kitang-kita ko na sasampalin niya si Miesha.Kaya agad kong tinakbo
ang braso niya at pinigilan.
"What the hell Allison?!Anong ginagawa mo kay Miesha?!" Sigaw ko at ibinalibag ang
braso niya. Pero isang malakas na sampal lang ang isinagot niya sa akin.Hindi ako
makapaniwala na si Allison ang kaharap ko.Ang babaing,di kaya ang manakit dati
ngayon ay nagagawa niya na. Bakit?Dahil ba gusto niya na talagang makipaghiwalay sa
akin?
Sa iisiping iyon,bigla ko siyang nasigawan.
"F*ck!Allison!"
"F*ck you too Zachary!" Ganti niya sa akin.At saka tumalikod na siya. Ibang-iba
siya ngayon.Kaya parang di ako makapaniwala.
"Are you ok?" Tanong ko kaagad kay Miesha.

"I'm ok Zach.Sundan mo na lang si Allison. Ayusin niyo to Zach,please." Sabi niya
sa akin.Kaya itinuring ko na talaga ito na parang tunay na kapatid dahil sa
kabaitan nito at sa pagsusuporta niya sa akin.
"Miesh, kakausapin ko siya.Di pwedeng saktan ka niya." Sagot ko.Pero umiling lang
siya.
"Zach,magbati na kayo.Wag mo na siyang pagalitan oh." Dugtong pa nito.
"No!Hindi pwede Miesha.Kailangan ko siyang kausapin na wala siyang karapatan na

saktan ka." Sagot ko.Di ko na siya binigyan ng pagkakataon na makapagsalita dahil
tumalikod na ako agad.
Pagkapasok ko ng kwarto,nanlaki ang mga mata ko.Nag-iimpake na siya?
"Aalis na ako.At di mo na ako kailangang palayasin pa." Sabi niya habang ipinapasok
ang mga damit at gamit niya sa maleta.
Bigla akong kinabahan sa naging desisyon niya.Nasasaktan ako na iiwanan niya na

ako.Hindi ako nakaimik.Nakamasid lang ako habang nag-iimpake siya.Iniisip ko kung
pipigilan ko ba siya?
Kapag pinigilan ko kaya siya, magpapapigil din kaya.
"Don't worry,wala akong intention na magpapigil sayo Zach.Malaya ka na. Malaya na

kayo ni Miesha mo." Pagkasabi niya, agad niyang hinila ang maleta niya at naiwanan
akong nakatulala.
Magsasama na ba sila ni Sandro?Agad na kumirot ang puso ko.
=================
Chapter 29
Jasmine's POV
Tinungo ko ang pintuan ng may kumatok dito.Wala naman akong inaasahang bisita
ah.Pero binuksan ko pa rin ito.
"J-jas..." Bungad niya sa akin.
"Allison?Gabi na ah.At saka, bakit ka may maleta?" Gulat kong tanong sa kanya.
Lumayas ba ito kaya may dalang maleta?
"Jas, di ko na kaya." Naluluhang sabi niya sa akin sabay yakap.Alam ko na kung ano
ang dahilan nito.Kilala ko na ang babaing ito.
"Pasok ka muna." Yaya ko sa kanya pagkakalas ko sa pagkakayakap niya.
"Why,what happened Al?" Tanong ko kaagad ng makaupo kami sa maliit kong sofa.Di ko
kasi afford ang bumili ng malaki ano? He he!
"P-pwede ba akong tumuloy muna dito sayo Jas?" Nakayuko lang siya.
"Sure,tatanggi pa ba ako eh may bitbit ka ng abobot kaya.He he!" Biro ko sa kanya.

I was just trying to make her smile.But I failed.Kaya nagseryoso na ako.Kung bakit
nandito siya tumuloy ay di ko na tinanong pa.May condo naman kasi ito. "Kaso
pagpasensiyahan mo na itong apartment ko ha.Pero sigurado akong kasya tayo rito."
Dugtong ko pa.
"Ok lang Jasmine.Ang importante may makakasama ako." Parang nanghihinang sabi niya.
"Anong nangyari ba?" Nag-aalalang tanong ko sa kanya. Agad siyang tumingin sa mga
mata ko ng malungkot.At nagsimula na siyang magkwento.
Tahimik lang akong nakikinig sa kanya. Nagpapatuloy siya sa pagkwento ng mga

pangyayari kanina pero, panay din ang tulo ng luha niya.Awang-awa ako sa kaibigan
kong ito. Hindi ko alam kung bakit ganito
ang pinagdadaanan niya sa buhay.Ako na lang ang tanging mayroon siya. Kaya hinding-
hindi ko siya iiwan.
Nawala na sa kanya ang family niya,bestfriend niyang si Lindsay,si Sandro at ngayon
ay si Zach.Nag-iisa na lang siya sa buhay niya kung tutuusin.
Lahat ay ikwenento niya. Kung saan nagsimula ang lahat.Wala siyang tinirang ibang
detalye.Lahat-lahat,kung paano sila nun nagkakilala ni Zach.Ako naman ay
napapanganga na lang sa mga kwento niya.
Pagkatapos niyang magkwento,ay niyakap ko siya ng mahigpit.Napahagulhol na siya

kasi.
"Sshh...I'm here Al. Hinding-hindi kita iiwan." Pagpapanatag ko sa kanya. Totoo

naman kasi yun.
Pumiling ang ulo niya sa akin at ngumiti ng mapait. "Thank you so much Jas."
Pagpapasalamat niya.
"You're always welcome girl.Teka,kumain ka na ba?" Nag-aalalang tanong ko.Umiling

lang siya. "Sige ipaghanda na kita. Naku, anong oras na oh.Alas 8 na kaya." Dugtong
ko pa at saka tumalikod papuntang kusina.Nilingon ko pa siya. Ayun,parang basang
sisiw ang hitsura.
Binilisan ko na lang ang pagluto at para makakain siya kaagad Mabuti,mabilis akong
magluto kahit tatlong putahe ang niluto ko.Piniritong spam,instant nido soup,at
fried rice.Oh diba ang hirap?Hahaha!Eh sa yun lang ang mayroon akong stock dito
eh.Mahilig ako sa mga instant dahil wala akong time magluto at isa pa ako lang
naman mag-isa dito eh.
"Pasensiya ka na Al sa pagkain ha.He he!Wala kasi akong stock na iba eh." Paumanhin
ko sa kanya.
"Ok lang Jas. Ano ba? Ako nga ang dapat mahiya sayo kasi inabala pa kita." Pilit
siyang ngumiti.Ang
bait lang ng babaing ito. Kaya naaabuso eh.Pero believe din naman ako sa ginawa
niya kay Miesha at Zach kanina.
Ang babaing ito ay karapat dapat na mahalin.
Mabilis lang siyang kumain.Kaya natapos kaagad.Isa pa,wala siyang gana kahit di pa
niya sabihin sa akin.
Nakapagpahinga na kami matapos naming ayusin ang lahat pati mga gamit na dala niya.
Kung maiisip ko si Zachary na iyon,ang sarap suntukin.Walang modo.Nanggigil ako sa

kanya.
Maya't-maya pa ay nagkwentuhan na kami.Kaya di namin napansin na alas 11 na pala.
"Tulog na tayo.Magpahinga ka na oh.Wag ka munang pumasok bukas ha." Sabi ko sa

kanya.
"Ok Jas.Thank you talaga." At humiga na siya.Dumeretso na kami kasi dito sa kwarto
ko after naming magligpit. Share kami sa bed kasi tulad ng sinabi ko,maliit lang
ang inuupahan kong apartment.
Nang akmang hihiga na ako,ay siya namang pagring ng phone ko.Kaya dali-dali ko
itong dinampot at sinagot.
"Hello?"
"[Hello,nandiyan ba si Allison?]" Tanong kaagad ng nasa kabilang linya.May tonong

pagsusuplado pa ito.
"At bakit,sino ba ito, ha?" Mataray kong sagot.
"[Goddamn it.Tinatanong ko kung nandiyan si Allison,Jasmine.Kaya sagutin mo.]"

Tumaas ang boses nito.Kilala niya ako?Napakunot noo ako.Kung makasigaw naman
ito.Akala niya di ko rin siya sisigawan.
"[Oh,bakit nanahimik ka diyan?]" Untag nito sa akin.Agad kong naalala ang masungit
at ang mahangin na taong yun. Bakit nalaman niyang number ko?
"Kevin?" Tanong ko ng maalala na siya.Tiningnan

ko si Allison ngunit nakatulog na ito. Napagod na siguro.
"[Mabuti naman at naalala mo ako.Akala ko ganun lang kadali sayo na kalimutan ang
ginawa kong halik sayo.]" Narinig ko pa ang pag-smirk niya.
"Bastos!" Sigaw ko.Pakiramdam ko,pinamulahan ako sa sinabi niya.Paano ko

malilimutan ang ginawa niyang halik sa akin nun sa loob ng office niya?O sabihin ko
na lang na kay Allison office iyon.
"[Gusto mo rin naman yun. Kaya wag kang mag-iinarte.]" Sarkastikong sagot niya.
"[Kaya ibigay mo na kay Allison ang phone dahil kakausapin ko siya.]" Dugtong pa
nito.
"What for?Kung tungkol lang din kay Zachary na best friend mo, well,sorry ka.Tulog
na siya dahil napagod sa kakaiyak diyan sa kaibigan mong walang puso." Inis na
singhal ko sa kanya. Nalaman ko rin pala na mag best friend sila ni Zachary.
"[Hoy babae! Ibigay mo na ang phone sa kanya dahil magpapakamatay na yata dito sa
bar si Zachary sa kalasingan.Ayaw pang umuwi.Baka si Allison lang ang makapag-pauwi
sa kanya.]" Paliwanag niya.Kaya pala maingay sa kabilang linya kasi nasa bar sila.
Umalpas ang inis at galit ko kay Zachary.Sasaktan niya ang damdamin ni Allison,
tapos magpapakalasing at magpapasundo pa.Kakaiba ang drama.Ano to,gaguhan?
"Sabihin mo diyan sa kaibigan mo na magpakamatay na lang siya.Para masaya na ako."

Pagkatapos kong sabihin yun, agad kong pinindot ang end button at in-off din ang
phone ko.
Kung gusto niyang magpakamatay,eh de magpakamatay siya. Isama niya na rin ang Kevin
na iyon.
*******************
Zachary's POV
Nang umalis siya,wala na akong
magawa kungdi ang mapatulala.

Nagsisi ako na pigilan siya.Shit,ang sakit kapag iniisip ko na sasama siya kay
Sandro.
Kaya dahil gusto kong makalimot,tinawag ko si Kevin at niyayang mag-bar.Gusto ko

kasing maglasing.Gusto kong magpakalunod sa alak ngayon.
Ang gago ko lang.Kasi wala akong ginawa para pigilan siya. Natatakot kasi ako na
baka harap-harapan niyang sabihin sa akin na sasama na siya kay Sandro.Baka di ko
matatanggap yun.
Tama si mommy. Walang ibang pumalit sa pagmamahal ko kay Allison.Ngayon ko lang

lubusang nalaman.
Gago kasi ako eh.Ang gago ko lang.
Mabilis akong nakarating sa bar.
Pagdating ko dito,wala pa si Kevin.Kaya nauna na akong mag-order ng maiinum.Tungga

lang ako ng tungga.At di ko na alam kong gaano na ba kadami ang nainum ko.Pero
parang di pa rin tumatalab sa akin ang alak dahil nararamdaman ko pa rin ang
pagsakit ng puso ko.Shit!
"Pare,anong problema ba?" Nag-aalalang tanong kaagad ni Kevin sa akin pagkarating

niya.Halos di ko na nga siya naulinagan dahil medyo malabo na ang paningin
ko.Nalalasing na nga ako.Pero ang bwesit kong puso ay kumikirot pa rin.
"Pare,she left me." Agad na sumbong ko kay Kevin.Amputs!Parang nakakabakla itong

sinasabi ko sa kanya. But the hell I care!
"Si Allison?!" Tanong niyang naka-kunot noo.Parang masaya pa ang klase ng

pagtatanong niya. "You deserved it pare." Dugtong pa niya.
"Bullshit naman Kevin oh!" Malakas pang sigaw ko.Kahit maingay sa loob ng bar na
ito, alam kong naririnig niya pa rin ang pagsigaw ko.
"Whoa!Easy pare.I was just telling you the truth.Bakit pare,nasasaktan
ka ba sa pag-iwan niya sayo at kailangan mo pang magpakalasing?" Tanong nito sa

akin.
"Ulol!Magpapakalasing ba ako kung di ako nasasaktan?Pare,ang sakit.Alam mo namang

di ako huminto sa pagmamahal sa kanya di ba?" Sagot ko sa kanya.
"Yun na nga Zacharias.Di nawala ang pagmamahal mo sa kanya. Pero ipinadama mo ba

ito sa kanya? Pinakita mo ba sa kanya na mahal mo pa rin siya?Wala di ba? Sa
halip,sinaktan mo pa ang damdamin niya.Mas pinairal mo pa ang galit mo kesa mahalin
siya at tanungin sa nakaraan ninyong dalawa.Palibhasa,di mo alam ang naranasan niya
Zach nung sumama ka kay Miesha sa Paris." Mahabang saad niya.Napatigil ako sa
pagtungga dahil sa mga sinabi niya.Anong ibig sabihin ni Kevin?
"A-anong ibig mong sabihin?" Naguguluhang tanong ko.Oo,iniwan ko siya agad nun na
di pa kami nag-uusap nung gabing nangyari ang lahat.Nung gabing nalaman ko na di
niya pala ako mahal. Nung gabing yun na nalaman kong ginagago niya lang pala
ako.Nung gabing yun na nakilala ko siya ng lubusan.Ang gabing iyon na natuklasan
kong may kalandian siya. Ang gabing iyon ng birthday ko.Gabi ng pagdurog niya ng
puso ko.Damn!Unti-unti itong bumabalik sa isipan ko.
Flashback
Napabalikwas ako ng bangon. Bakit nandito na ako sa kwarto ko?Sino ang nagdala sa
akin dito?Nalasing nga talaga ako dahil di ko na natatandaan ang
pangyayari.Grabi.Kaunti lang naman ang nainum kong alak ah.At isa pa di naman ako
natatablan agad. Pero bakit ngayon ay ang bilis ng epekto?
Tumayo na ako.Ang bigat at ang sakit ng ulo ko.Parang matutumba pa ako.Shit.Pero
napansin ko na hubad pala ako.Wala ni isang saplot.Sino naman kaya ang naghubad sa
akin?Sinipat ko ang mga mata ko sa loob ng kwarto ko.Nakangiti pa ako sa iisiping
si Allison ang naghubad.Pero wala naman siya rito. Baka bumaba ulit.
Di kaya ay may nangyari sa amin? Sa iisiping iyon,ay lalo akong napangiti.Tiningnan

ko ang kama.Baka kasi may makita akong bakas na may nangyari nga sa amin.Pero wala
eh.Kung may nangyari nga sa amin,siguradong may kaunting dugo sa kama dahil alam
kong virgin pa ang babaing mahal na mahal ko.Ang babaing buhay ko.Siya ang lahat sa
akin.
Kaysa mag-isip ng mga yun, mabilis akong nagbihis at excited na bumaba para hanapin
ang babaing nilalaman ng puso ko.Akala ko pa naman ay magiging best day ever ko ito
dahil nangako siya sa akin na ibibigay niya ang sarili niya sa akin sa araw ng
birthday ko.Kasi sigurado na daw siya sa akin.Kung bakit kasi nalasing pa ako?
Mabuti nga at nagising kaagad ako.May mga bisita pa siguro.
Pagkababa ko,dumeretso na ako sa garden na kung saan dito ang venue.
There she is.Nakita ko na siya kaagad at umiinum ng alak?Nagulat ako.Umiinum siya

ng sunud-sunod?At yung katabi pa niyang lalaki ay ang pinsan kong si
Jason.Pamangkin siya ng mom ko.Bale second cousin ko na.Dahan-dahan akong lumapit
sa kanila.
"Alam mo bang yung boyfriend ko na si Zachary Henson,di ko naman totoong mahal yun.
Niloloko ko lang yun. At ang gago naman,naniwala din na mahal ko siya.Galing ko
no?" Narinig kong sabi niya.Kumapit
pa ito sa braso ng pinsan ko.Para akong tumigas sa kinatatayuan ko.Para akong

binagsakan ng langit.Hindi ko maisip na nagawa niya ito sa akin.
"Tara,uwi na tayo.Hatid mo ako." Malambing pang yaya niya dito.God!Di ako handa sa
mga kaganapang ito. Ang tanga ko talaga.Napapaniwala niya ako sa sinasabi niyang
mahal niya ako.
Kitang-kita ng dalawang mata ko kung paano siya kumapit sa pinsan ko.Kung paano
niya ito lambingin.Di ko akalain na ang babaing minamahal ko ay may tinatagong
kalandian din pala. Binago ko ang lahat sa akin,tapos gagaguhin niya lang pala ako?
Agad akong tumalikod ng di lumilingon.Ang sakit lang kasi.Di kaya ng mga mata ko
ang makitang may kalandian siyang iba.
Bakit mo ako ginanito Allison?Bakit mo ako pinaniwala na mahal mo ako?
Nabuo ang galit ko sa kanya. Gusto ko siyang balikan at pakinggan ang paliwanag
niya.Pero no!Hindi ako bingi at tanga sa mga naririnig ko.Ginago niya na ako.Ayoko
ng maulit pa muli.
Pumapasok ako sa loob habang ang mga luha ko ay nagpapatakan na. Ang sakit.
Bullshit!Ang sakit ng ginawa ng babaing labis kong minahal.Ng babaing pinangarap
kong makasama habang buhay.
Dumeretso ako sa kwarto ko at nagmuk-mok.Kahit sinasabi ko sa sairili ko na tama na
ang mga narinig ko mula mismo sa mga labi niya,inaasahan ko pa rin na kumatok siya
sa kwarto ko.Pero wala.Kaya pinaghahagis ko lahat ng gamit na narito sa kwarto
ko.Gusto kong maibsan ang sakit.
Akala ko,mabawasan ang sakit pero hindi eh.Kaya lumabas ako na tumatakbo.Sana
maabutan ko pa si Allison.Gusto kong magmakaawa sa kanya na wag niya akong iwan.Na
mahalin niya rin ako.
Pero nadismaya ako dahil wala na daw siya sabi ni mommy.Hinanap ko rin si
Jason,pero wala na rin. Ibig sabihin,magkasama na sila?
Bigla akong nanlumo sa iisiping iyon.Wala na, iniwan niya na ako at sumama sa ibang
lalaki.At sigurado akong, ito din ang simula ng miserable kong buhay.Nawala na ang
babaing nagbibigay saya sa akin.Ang babaing itinatak ko sa isip na karugtong na ng
hininga ko.Ang babaing,labis-labis kong mahal.
End of flashback
"Pare, mabasag mo iyang wine glass oh." Untag ni Kevin sa akin.Napapahigpit kasi
ang pagkakahawak ko rito dahil sa mga naalala ko.
"A-ano nga yun ulit Pare?Anong ibig mong sabihin na di ko alam?" Tanong ko ulit.
"Di mo ba alam na ilang beses ka niyang binalikan noon at nagmamakaawa sa akin na

sabihin sa kanya na kung saan ka na. Pero ano naman ang sasabihin ko?At isa pa,wala
na rin tayong communication nun." Mahabang sabi niya.
Binalikan niya ako noon?
=================
Chapter 30
Kevin's POV
Bigla siyang natahimik dahil sa sinabi kong binalikan siya noon ni Allison.
Totoo naman kasi.Hindi ko alam kong ano ba talaga ang dahilan kung bakit bigla niya
na lang iniwan ang babaing halos lumuhod na sa akin sa pagmamakaawa.
After ng mga pangyayaring iyon,wala na akong balita sa kanila.Pati kay Javier at

Miesha.Nagkaroon na lang ulit kami ng communication ni Zach nung umuwi ito. Akala
ko,nakapagmove-on na siya.Pero nagulat na lang ako na bumalik siya para sa
paghihiganti kay Allison. Para daw iparanas dito kung gaano kasakit ang ginawa
nito.Para maging miserable din daw ang buhay nito. Hindi ko sinabi ang totoo rito
noon.At yun ang bagay na pinagsisihan ko.
"Pare,bakit ba iniwan mo si Allison?" Seryosong tanong ko sa kanya.
"Why wouldn't I?She... cheated on me.She fooled me.She...broke my heart!" Mapait na

sabi niya.Paputol-putol pa ito dahil tipsy na siya.
Napaisip tuloy ako.Paano niya nasabi yan? Alam ko kung gaano siya ka-mahal ni
Allison.
"No,she won't." Depensa ko.Totoo naman kasi di ba?
"Yes,she did.I saw her.I...saw them." Halos pumiyok pa siya.
"Them?Ni sino?" Naguguluhang tanong ko.
"Si Jason.Yung second cousin ko." Sagot niya.
"Ano ang nakita mo sa kanila?" Usisa ko pa.
"Kitang-kita ko kung paano siya landiin at lambingin ni Allison.Pare,dinig na dinig

ko ang sinabi niya na di niya daw ako...mahal. Na niloloko niya lang daw ako.Kaya
paanong di ako maniniwala kung galing mismo sa bunganga niya yan?" Bumuntong
hininga pa
siya. I saw the bitterness in his eyes.Sigurado akong di magagawa ni Allison yan
unless mayroong dahilan.Dahilan?
"Di kaya may iba siyang dahilan pare kung bakit nasabi niya yun? Di kaya sinadya
niyang iparinig sayo yun? Pare..." Tinap ko muna ang balikat niya. "...sigurado
akong mahal na mahal ka ni Allison.May sinabi siya sa akin na, kaya niya lang daw
nasabi yun, dahil sinaktan mo siya." Kwento ko ng maalala na may sinabi nga ng
ganun si Allison sa akin.Kahit anong pilit ko sa kanya, ayaw niyang sabihin ang
whole details.
"Sinaktan ko siya?" Napakunot siya na animo'y may pinipilit na inaalala. "Sa anong
paraan?" Tanong pa nito.
"I don't know pare.Wala siyang sinabi na iba. Pare,makinig ka.Sasabihin ko sayo ang
ginawa niya after nung iniwan mo siya.Noon ko pa sana sasabihin sayo to.Kaso,ang
buong akala ko,talagang wala na siyang puwang sa puso mo. Pero alam kong
nagkukunwari ka lang." Paliwanag ko sa kanya at nagsimula na akong mag-flashbak.
Flashback
Mabilis kong inayos ang mga papers na napirmahan ko na. Nagmamadali na kasi ako na
makasama ko ang bago kong fling na babae. She's so hot when it comes in bed.Oh
yes,oo na. Babaero ako.Casanova nga daw .Iba't-ibang babae ang naikakama sa araw-
araw o gabi-gabi.Nung binasted kasi ako ni Miesha naging ganito na ako.
Sa ganung pag-iisip ako ng biglang may kumatok.
"Come in." Sigaw ko.
"Kevs,pwede ba kitang makausap?" Bungad kaagad ni Allison habang papalapit siya sa

table ko.Nakita ko pang mugto ang
mga mata niya. Nagulat pa nga ako dahil naparito siya sa office ko.Di ko inaasahan
ito.
"Yes naman.Ano ba yan Alli?" Nakangiting sagot ko.
"Kevs,please...help me." Umiiyak na sabi niya.Parang nagsusumamo pa siya.

"Help? Why Allison?" Kunot-noong tanong ko sa kanya. Naguguluhan kasi ako.
"Alam kong alam mo kung nasaan si Zachary. Please...tell me.Please Kevin.Di ko kaya
pala na wala siya." Nauutal pa na pakikiusap niya sa akin.Kaya lalo akong
naguluhan.Ano ang nangyayari sa kanila?
"Bakit,anong nangyari sa inyo Allison?" Seryosong tanong ko sa kanya.
"Hindi ko alam Kevs.Kung ano man ang mga nasabi ko,hindi ko sinasadya yun.Sadyang
pinarinig ko talaga sa kanya. Masakit Kevs eh.Masakit ang ginawa niya sa
akin.Sinaktan niya ang damdamin ko.P-pero na-realize ko na hindi ko pala kaya na
wala siya sa akin.Kevs,kung kailangan na magmakaawa ako sa kanya para balikan niya
ako at mahalin, gagawin ko.Babaliwalain ko ang lahat.M-makasama ko lang siya ulit."
Patuloy pa rin ang paglandas ng mga luha niya.
"Teka lang Allison ha?Ano ba talaga ang nagawa mo at ang nagawa niya?Masaya naman
kayo sa party niya ah." Tanong ko.Masaya naman talaga sila sa party.Maaga lang ako
napauwi nun dahil kinukulit na ako ng chikababe kong di ko na matandaan ang
pangalan.
"Maraming nangyari Kevin.Kaya wala kang alam. Pero hindi na mahalaga na malaman mo
pa.Sabihin mo na lang kung saan ko siya makikita.Kevs,please...maaawa ka sa
akin.Hindi ko kaya eh.Ang sakit-sakit rito
oh." Sabay turo pa sa dib-dib niya. Amputs! Paano ko sasabihin sa kanya kung wala
akong alam?
"Allison,paano ko sasabihin sayo kung di ko talaga alam. Wala akong alam kung saan
siya ngayon." Napapailing na sagot ko sa kanya.
"Kevin,nagsisinungaling ka lang...pinagtatakpan mo lang siya. A-alam mo di ba? A-

ayaw mo lang sabihin." Sisinok-sinok na sabi niya. Takte naman oh.Bakit kasi nasaan
na iyong Zacharias na iyon?Bakit bigla na lang nawala?Pati tuloy ako parang
matatangay sa iyak ng babaing ito. Paano ko ba siya papaniwalain na talagang di ko
alam.
"Kevin please...." Pamimilit niya.Tumingin pa siya ng deretso sa mga mata ko.
"I'm sorry Allison.Pero talagang wala akong ala-" Di ko na natapos ang sasabihin ko
ng mapansin kong luluhod siya sa harapan ko. "Allison.'Wag mong gawin yan." Saway
ko sa kanya. Inawat ko siya at itinayo.
"Kung yan lang ang paraan para sabihin mo kung nasaan si Zach,Kevin,gagawin ko.Kaya
please...s-sabihin mo na oh." Lalo siyang napahagulhol.Shit!Awang-awa ako sa kanya.
"I'm sorry Allison.Pero kahit anong gawin mo, talagang wala akong alam. Bakit di na
lang si tita Sandy ang tanungin mo?" Suhestiyon ko sa kanya.
"Tara na,hatid na kita ha.Malay mo, ma-realize niyang mahal ka niya talaga at
babalikan ka.Magpakatatag ka lang Allison.Sigurado naman akong mahal ka nun eh."
Pagpapanatag ko sa kanya. Di ko na siya binigyan ng pag-asa na makapagsalita dahil
hinila ko na siya palabas ng office ko.
At mula nun,araw-araw na siyang nasa office ko at nagbabakasakali na kontakin ako

ni Zach.Pero wala.
Kaya napagpasyahan niya na lang na bumalik sa Manila at para makapagmove-on daw.
End
of flashback
"Ha?nagawa niya yun?" Halos di makapaniwala na tanong niya after ko magkwento.
"Oo pare.Mahal na mahal ka ni Allison.At sigurado ako na hanggang ngayon ay mahal

ka pa rin nun.Kaya sana,wag mong sayangin ang pagkakataong ito. Na nagkaroon kayo
ng second chance." Saad ko.
"Pare,pinairal ko kasi ang galit ko.Ang gago ko talaga.Ang tanga ko.P-pero bakit
niya sinabi yun? Wala naman akong ginawang kasalanan ah." Huminga siya ng malalim
at pumikit.Baka iniisip niya kung ano ang kasalanan niya.
Alam kong lasing na siya.Ngunit ganun pa man ay nakakausap ko pa naman siya ng

matino at sigurado akong naiintindihan pa niya ang lahat.
"Pare,ang tanga ko no?Sinasabi ko sa iyo,sa sarili ko na hindi ko na siya mahal.

Pero sinungaling ako.Di ko kayang dayain ang puso ko.Ang gusto ko lang naman sana
ay pahirapan siya at iparanas din sa kanya ang naramdaman ko nun.Pinairal ko ang
galit ko,ang paghihiganti ko.P-pero lintik lang pare,nasasaktan ako sa ginagawa ko
sa kanya.Pinahirapan ko siya. At ngayon,iniwan na niya ako.Kasalanan ko to."
Sinusuntok pa niya ang sarili niya ng marahan.
"Bakit di mo siya suyuin pare?Bakit di mo sabihin sa kanya ang totoo mong damdamin?
Wag mong hayaan na masaktan mo siya ulit ng labis at magalit siya sayo.Wag mong
sayangin ang pagkakataon pare.Kung mahal mo siya, eh de gumawa ka ng paraan para
magkaayos kayo.Huwag masyadong ma-pride pare,baka mamatay ka niyan." Biro ko pa sa
kanya.
"Mapapatawad pa niya kaya ako?Mamahalin niya pa kaya ako sa
kabila ng mga ginawa ko sa kanya?Pare,natatakot ako na baka di na niya ako

mapatawad at di ko na matatanggap yun." Nakita kong tumulo na ang mga luha niya.Ay
bakla ang gago na ito. Gusto kong tumawa pero naiintindihan ko siya.Wala naman kasi
siyang nilihim sa akin.Magkapatid na ang turingan namin.
Kahit pa nung pinakasalan niya daw si Allison, ay alam ko na. At alam ko rin ang
pakay niya kung bakit nagawa niya ang lahat.Pinaikot niya si Allison.Ginamit niya
ang pera niya para pumayag lang ito sa kalokohan niya.Pero sa tuwing
nagpapakalasing siya nun,at idinadahilan na si Lindsay ang dahilan,alam kong di
totoo. Dahil di niya talaga maamin sa akin na si Allison pa rin ang mahal niya.At
ang pagpapakalasing niya,ay si Allison din ang dahilan.Kawawang Lindsay,dahil
ginamit lang siya ni Zachary.
"Mapapatawad ka nun pare.Tiwala lang." Payo ko sa kanya. "Tara hatid na kita.

Lasing na lasing ka na oh." Yakag ko sa kanya.
"Ayoko pang umuwi pare.Wala naman akong uuwiang asawa dun.I-iniwan na niya ako...s-
sumama na siya kay Sandro.Ang gago ko kasi eh.Ang bobo ko." At napasabunot pa siya
sa buhok niya. Ang gagong ito. Kung makapagdrama,daig pa ang babae.
"Pare,lasing na lasing ka na oh.Umuwi ka na. Hatid na kita." Pangungumbinsi ko.
"Ayoko!" Piksi niya ng tangkain kong hilain na siya. "G-gusto ko si Allison lang
ang mag-uuwi sa akin.G-gusto ko,siya ang sasaway sa akin dahil nagpapakalasing
ako.T-tulad ng...dati."
Takte naman oh.Paano ko ba mapapauwi ito?

Kaya naisip kong tawagan si Allison.Pero nakapatay naman ang phone niya.
Shit!Paano ko ba mako-kontak ang isang iyon?
Kasama nga kaya siya ni Sandro.No,of course not.Bweset naman oh.Para akong baliw na
kinakausap na ang sarili.
Sino kaya mga kaibigan ni Allison.
Kaibigan?
Aha!Si Jasmine. Ang mabungangang babae.Mabuti na lang nadekwat ko ang number niya
sa may mesa niya nung ako ang pumalit kay Allison.Para sana pagtripan ko lang siya.
Lumayo ako ng kaunti kay Zachary.
Idinial ko number ni Jasmine at sumagot kaagad.As usual,naririndi na naman ako sa

ingay ng bunganga niya.
Akala ko mapipilit ko siya na makausap si Allison,pero tumatanggi ang babaing

kausap ko.Sarap lagyan ng packing tape ang bunganga.
Nagulat na lang ako ng patayan ako ng phone. Dinial ko ulit pero patay na ang phone
niya. Nakailang dial pa ako,pero ganun pa rin.
Kaya bumalik na lang ako sa pwesto ni Zach.
"Pare,hatid na lang kasi ki-" di ko na natapos ang sasabihin ko dahil nakatulog na

pala ito ng lingunin ko.
Pambihira!
=================
Chapter 31
Allison's POV
Dahil ayaw ni Jasmine na magmukmok ako sa apartment niya niyaya niya akong gumala
daw muna sa mall.Pero iniwanan niya ako saglit dahil may bibilhin daw siya muna.
Kaya di ko alam na napapunta na pala ako dito sa tindahan ng mga gamit ng mga baby.
Bumuntong hininga ako.Ang sarap lang siguro kapag may baby.Kaso parang di matutupad
yan dahil maghihiwalay din kami ni Zach.
Agad akong nalungkot sa iisiping yun.
"Aray!" Anang nasa likod ko.Di ko namalayan na napapaurong pala ako at

nakabangga.Nilingon ko ang binangga ko.
"I'm sorry mi-Patricia?!" Nagulat ako ng mamukhaan kung sino.
"A-allison?" Nakangiting pagkukumpirma niya.
Si Patricia ay pinsan ko.Magpinsan ang dad niya at ang mom ko.Kaya medyo di kami
close kasi bibihira lang talaga kaming magkita.Kagaya ngayon.
"How are you?" Pilit akong ngumiti sa kanya. Di kasi talaga kami nag-uusap dati.
Kaya di kami close.Ang tagal na ng panahon bago kami nag kita ulit.
"I'm fine.Heto masaya na." Sabi nito sa akin at hinimas ang impis pang tiyan nito.
Pinasadahan ko ang tiyan niya ng tingin.
"Buntis ka?" Gulat na tanong ko.Akala ko kasi naghiwalay sila ng nabalitaang kong
asawa niya na si Stuart.Oo, nabalitaan ko dati yun.Nabalitaan ko rin kung anong
hirap ang dinanas niya sa piling ng asawa niya.Nabalitaan ko rin na nagpakatanga
siya rito.
Natatawa ako.Kasi pareho kaming nagpakatanga sa pag-ibig.

"Hi.Let's go." Yaya sa kanya ng kakarating lang na lalaki.Hinapit pa siya nito sa
baywang.Ito siguro si Stuart.
"Stuart, meet
my cousin, Allison. Alli,this is my husband,Stuart." Pagpapakilala niya.
"Nice meeting you Allison.Di mo sinabi sa akin na may pinsan ka pa." Baling nito sa
asawa.
"Medyo di namin nga matandaan na magpinsan pa pala kami.Ang tagal na nun kasi ng
last naming pagkita." Sagot ni Patricia sa kanya. At magiliw na ngumiti ito sa
asawa. "Paano Allison,we'll go ahead." Paalam nito at lumisan na. Sinundan ko na
lang ng tanaw ang mag-asawa.Naiinggit ako sa kanila. Kasi kahit sa kabila ng
pagsubok sa buhay nila ay sila pa rin pala talaga ang magkakatuluyan.Kami kaya ni
Zach?Di ko maiwasan na malungkot na tanungin ang sarili ko.
Buntis si Patricia?Magkakababy na sila? Ang pinsan kong model ay buntis na? Maarte
din yun, kaya di ko naisip na papayag siyang mabuntis.Mahal nga niya talaga si
Stuart.
Samantala ako,heto nasasaktan at di alam kung liligaya pa ba ako kay Zach.Maging

kami kaya ulit kagaya nina Patricia?
Biglang pumatak ang mga luha ko sa iisiping iyon.Ang bigat sa pakiramdam.Naiinggit

ako sa mga taong lubos na nagmamahalan.
*******************
"Tulala ka diyan?" Puna ni Jasmine sa akin.Nandito na kasi kami sa Coffee Bean.
"Ha?Ah wala." Nagkibit balikat lang ako.Kahit di siya umiimik,alam kong ramdam niya
na nasasaktan pa rin ako.At nagpapasalamat ako na narito siya para damayan ako sa
sakit na nararamdaman ko.
Si Zachary kaya,kamusta?Di ko maiwasan ang isipin siya.

Lalo akong napabuga ng hangin sa bibig ko dahil hindi niya man lang ako pinigilan
at di niya man lang ako hinanap.Well,ano pa ba ang aasahan ko?Baka nga nagdiwang na
yun.
Kung naabutan ko siya
kaya noon,napigilan ko kaya siya na wag sumama kay Miesha?
Flashback
Pagkagaling ko sa office ni Kevin,agad akong pumunta sa bahay nina Zachary.Parang

tanga nga ako sa harap ni Kevin eh.Halos lumuhod pa ako para sabihin niya lang sa
akin kung nasaan si Zach.Pero di man lang sinabi sa akin.Kahit na nagmamakaawa na
ako.Na-realize ko kasi na di ko kaya.Na di ko kayang wala siya sa akin.Ok lang sa
akin na mahal niya si Miesha pero wag niya lang akong iwan.
Gusto kong tanungin ulit si tita. Bahala na kung makukulitan siya sa akin.
"Tita, parang awa niyo na po.Sabihin niyo na po kung nasaan si Zach." Umiiyak na
pagmamakaawa ko kaagad pagdating ko sa kanila.
"Iha,ayokong masaktan ka." Huminga pa ito ng malalim.
"Ok lang po.Basta sabihin mo sa akin ang totoo kung nasaan si Zach tita. Please..."
Panay pa rin ang tulo ng mga luha ko.
"Ok iha.Magpakatatag ka ha.Ayokong masaktan ka sana.Pero ito ang tama. Para naman
kalimutan mo na siya at makapag-move on ka na.Iha,..." Huminto ito sa sinasabi at
matiim na tumitig sa akin bago nagpatuloy. "....magkasama na sila ngayon ni
Miesha.Iha,sumama na siya kay Miesha sa Paris." Malungkot na pag-amin ni tita sa
akin.
Sumama na siya kay Miesha....
Sa mga narinig kong iyon,daig ko pa ang sinaksak sa puso.Sa pakiramdam ko,parang

mabubuwal ako sa kinatatayuan ko.Pakiramdam ko,umikot ang paligid ko.Ang sakit.Ang
sakit-sakit.
Pinagpalit
niya na ako kay Miesha.Niloko nila ako.Pinagtaksilan nila ako.
Tumakbo ako agad ng di na nakapagpaalam kay tita. Napahagulhol ako sa pag-iyak

habang tumatakbo.
Namuo ang galit ko sa kanilang dalawa.Ang dating pag-ibig ko kay Zach,ngayon ay

napalitan na ng poot.
Pinaniwala niyang mahal niya ako.Damn him!
End of flashback
"Ano ang plano mo ngayon?" Pukaw niya sa pagbabalik tanaw ko sa nakaraan.
"Ewan Jas. Wala pa akong maisip." Sagot ko sa kanya.Sa totoo lang,wala pa akong
desisyon sa ngayon.Gusto ko lang muna makalimot kahit saglit lang.
Ayoko munang isipin si Zachary.
"Tumawag pala kagabi sa akin yung mahangin na si Kevin." Walang ganang sabi
niya.Kaya napaangat ako ng mukha.
"Bakit daw?" Kunot-noong tanong ko.Nakita ko pa ang mukha ni Jasmine na naiinis sa

tuwing binabanggit ang pangalan ni Kevin.
"Ang walang hiyang asawa mo, gusto na yatang magakamatay sa kalasingan kagabi.Kaya
tumawag ang tukmol na iyon sa akin dahil tinatanong kung kasama daw kita?" Parang
bored na bored siya sa pagkekwento.
"Eh anong sagot mo?" Tanong ko kaagad.

"Excited lang?Di pa nga ako tapos na magkwento eh sumabat na agad.Narinig lang ang
asawa eh nabuhayan na ng dugo.Umayos ka girl ha.Tiisin mo muna yun." Then she
rolled her eyes. "Sabi ko,tulog ka na. Kaya wag ka ng istorbohin.Kung
magpapakamatay siya then gawin niya. Ayaw daw kasing umuwi eh.Baka ikaw lang daw
ang makapagpa-uwi sa Zachary na iyon." Dugtong
pa niya.
"Bakit di mo ako ginising kaagad?" Bigla akong napatayo mula sa kinauupuan ko.May
kung anong damdamin kasi na nabuhay sa loob ko ng marinig na baka ako lang ang
makapagpa-uwi sa asawa ko.Sigurado akong pawis na pawis na naman yun sa pag-uwi
niyang lasing.Walang bibihis dun.
"Gaganess to!" Bigla na lang ako hinila ni Jasmine paupo. "Umayos ka Allison
ha.Baka nalimutan mo na ang ginawang pananakit niya sa damdamin mo. Kaloka ka.Ano
yun, isang tawag lang sa pangalan mo ay agad kang darating?Pakipot naman kaunti
diyan." Panenermon niya sa akin.
"Jas, nag-aalala lang kasi ako na baka-"
"Baka ano?!" Agaw niya sa sasabihin ko.
"Na baka ano ang mangyayari sa kanya." Sagot ko.Sa totoo lang,nag-aalala ako.Ganyan
talaga siguro kapag mahal mo ang isang tao.Kahit nasasaktan ka na,di mo pa rin siya
matiis.
"Wala yun. Masamang damo yun. Iniuwi naman siya siguro ni bentot Kevin.'Wag mo na
ngang alalahanin ang asawa mong walang kwenta.Bakit ikaw ba Allison,inaalala
niya?'Wag tanga uy.Masyado ng cliché yan.Nakakasawa na." Naiinis na sabi niya.
Sasagot na sana ako ngunit itinaas niya na ang palad niya tanda ng pagpapahinto
niya sa akin. "'Wag ka ng sumagot diyan." Tinaasan pa ako ng kilay.Kaya nanahimik
na lang ako.Pero sa loob-loob ko,gusto ko ng umuwi at kamustahin siya.Pero tama nga
si Jasmine, pakipot muna ako kahit di naman ako sinusuyo.Siguro,pride na lang ang
paiiralin ko.
******************
Zachary's POV
Napabalikwas ako ng bangon. Bakit nandito na ako sa kwarto ko?Sa pagkakatanda ko ay

nasa bar ako kagabi.Ah baka inuwi ako ni Kevin.Sobrang
nalasing ako.
Nag-ayos na lang ako ng sarili,naligo,nagbihis at lumabas na sa kwarto. Papasok pa
rin ako kahit ang sama ng pakiramdam ko.Shit!I miss her.Miss ko na ang mukha niya
na nakikita ko sa tuwing umaga.Kamusta na kaya siya?
Bakit naduduwag ako na hanapin siya at suyuin?
Gustung-gusto kong gawin yan pero natatakot talaga ako.Natatakot ako na baka
makikita kong magkasama sila ni Sandro.F*ck! Si Sandro na naman?
Pagkadaan ko ng sala nakita kong nakaupo si Miesha.
"Hi good morning." Nakangiting bati niya sa akin.Pero nasisilayan ko sa mga mata
niya ang pag-aalala.Siguro dahil sa bilis ng pangyayari.
Tipid na ngiti lang ang isinukli ko sa kanya.
"Pasok na ako Miesha." Paalam ko sa kanya.
"Saglit lang Zach.May itatanong lang ako.Maupo ka muna. Baka kasi aalis na rin ako
rito." Huminga siya ng malalim.
Naupo na rin ako sa harap niya.
"Zach,akala ko ba ay ok na kayo?P-pero bakit bigla na lang dumating sa ganito?Akala

ko,aayusin mo na ang relasyon niyo?Bakit umuwi na lang ikaw at si Allison dito ng
mga nagdaang gabi na galit na sa isa't-isa?Anyare Zach?" Malungkot na tanong niya.
Hindi ko alam kung bakit ganun na lang ang concern niya.Sa nakikita ko sa kanya ay
parang binabagabag ng konsensiya.Pero bakit?
Dahil alam kong mangungulit siya, kwenento ko sa kanya ang nasaksihan kong yakapan
nila.
Flashback
Masayang-masaya akong nagamamaneho.Susunduin ko na kasi si Allison.
Sana maayos na namin ang relasyon namin. Gusto ko ng kalimutan ang lahat ng mga
nakaraan namin.
Napapangiti ako kapag nakikita ko na ang aming future na isang masayang

pamilya.Gusto ko na kasing magkaanak kami agad. Binilisan ko pa lalo ang
pagpapatakbo ng sasakyan ko.Pero sa kasamaang palad ay heavy traffic pa sa
EDSA.This is f*cking bullshit!Kung kailan pang nagmamadali ako eh.
Galing pa kasi ako sa Makati.Malayo pa naman ang office ni Allison dahil malapit pa
ito sa Quezon city hall.
Dinampot ko ang iPhone ko dahil tatawagan ko siya at sasabihin na matatagalan ako

dahil nga traffic Pero nanlumo ako na dead battery na talaga ang phone ko.Drain na
drain na ito. Kahit anong on ko,di na talaga gumana.
Sa inis ko,inihagis ko na lang ang phone.Bakit kasi nalimutan ko ang charger sa

condo?Di ko rin naman ito machacharge sa car kasi wala din akong dala na kahit
anong cable na pwedeng pang-charge rito.
Umiinit lalo ang ulo ko.
Isa, dalawa at mahigit akong nagtiis sa traffic bago makarating sa office niya.
Pero iba pala ang sumalubong sa akin.At yun ay ang yakapan at iyakan nila ni
Sandro.
Kaya biglang umusbong ang galit ko.Niloloko niya lang pala ako.Sabi niya,mahal niya
ako.
Agad akong umalis dahil baka di ko mapigil ang sarili ko at mapatay ko si Sandro.
End of flashback
"Bakit di ka bumaba at kinausap mo sila o siya Zach?Baka may iba namang dahilan ang
nakita mo.Talagang nabulag ka lang Zach. I'm sure mahal ka pa rin niya."
Pagpapaliwanga niya matapos akong magkwento.
Nasabi ko na rin kasi sa kanya na si Sandro ang boyfriend ni Allison bago ko siya
pinilit na pakasalan ako.Kasal na... shit!Isa pa yun sa pinoproblema ko.Damn!
Bumuntong hininga na lang ako at tumayo na.
Totoo naman kasi ang sinasabi ni Miesha.Marahil ay naging duwag ako.Na ngayon ay
pinagsisisihan ko na.
Lahat sila ay naniniwalang nagmamahalan pa rin kami ni Allison.
Kaya dapat na gumawa ako ng paraan para magkabalikan kami.This time,sisiguraduhin

ko na ang lahat.
=================
Chapter 32
Allison's POV
"Alam mo bang maliban sa paghihiganti niya sayo tungkol kay Lindsay ay may iba pa
siyang dahilan,Allison?" Pukaw ni Kevin sa gitna ng katahimikan naming
tatlo.Tinutukoy nito si Zach.Kasama ko kasi si Jasmine sa kotse niya.Bale nasa
front seat ako katabi niya.While Jasmine is in the back.
Dahil wala siyang driver ay siya ang nagmamaneho.
Di ko inaasahan na i-oopen niya ito sa akin.

"Alam ko Kevin." Pinakawalan ko ang paghinga ng malalim.Para bang humuhugot ako ng
hangin na ihihinga.
Hindi ako tanga para di malaman na hindi lang paghihiganti ni Zach kay Lindsay ang
dahilan ng paghihiganti niya.Kaya nga lalong nagalit pa rin ako kay Miesha di ba?
"Alam mo na? Paano mo nalaman?" Maang na tanong niya. Isa din itong Kevin na ito
eh.Alam ko rin na alam niya lahat ng mga plano ni Zach sa akin.Tapos,nung nagkita
kami sa Cebu,nagkunwari pa na di niya alam ang pagkikita namin ni Zach.
"Alam ko.Alam kong naghihiganti siya sa akin dahil sa nakaraan namin. Ginamit niya
lang si Lindsay.Hindi yun ang totoong dahilan niya, di ba Kevin?" Deretso lang ang
tingin ko sa daan.Samantala si Jasmine ay tahimik lang na nakikinig sa amin ni
Kevin.Wala naman na akong dapat ilihim kay Jasmine eh.Alam niya na lahat-lahat.
Tumango-tango lang siya. "Pero paano mo nga nalaman?" Tanong nito.
"Narinig ko kayo one time na magkausap sa phone.At I know na ikaw ang kausap niya
dahil binanggit niya ang pangalan mo." Mahabang
saad ko.
"Kakalabas ko lang nun ng kwarto.At siya naman ay nasa sala. Dahan-dahan akong
humakbang palapit kaya di niya ako namalayan.Ang sabi niya sayo, galit pa rin siya
sa ginawa ko sa kanya dahil winasak ko daw ang buhay niya.Kaya nararapat lang na
wawasakin niya rin ang buhay ko.Paghihigantihan niya raw ako." Pumatak ang mga luha
ko.Naalala ko na naman yun. Yung araw na nakumpirma kong, di talaga si Lindsay ang
dahilan ng paghihiganti niya sa akin.Napakababaw kasi ng dahilan niya kapag iisipin
ko na iyon nga ang dahilan niya. "Nagpanggap akong walang alam na alam ko na ang
totoo.Hindi ko alam Kevs.Gusto ko siyang sumbatan nun.Gusto ko na kasing magkaayos
kami.Kaso dumating naman si Miesha.Ang babaing kinamumuhi-an ko.Ang babaing sumira
ng..."
"Ng buhay niyo?" Dugtong niya at pagputol ng sasabihin ko. "Alam niyo,kung ano
talaga ang totoong nangyari ng gabing iyon Allison,dapat mag-usap na kayo ng
masinsinan.Wag puro kaduwagan ang gagawin niyo.Harapin niyo ito. Walang
makapaglutas niyan kapag di kayo nagkausap.Ayoko kasing pangunahan kayo. Tutulungan
ko kayong magkaayos.Kaya isinama kita ngayon.Gusto kong marealize niyong dalawa ang
totoong nararamdaman niyo.Specially Zach.Pero kung pagkatapos nito na di pa kayo
nagkaayos,I'm sorry.But I'm done.I did may part already." Makahulugan ang mga
binitawan niyang salita.Kaya parang di ko naintindihan.Kumunot ang noo ko.
"What do you mean?" Tanong ko.

"Ito ang dahilan kung bakit kita pinilit na pumunta sa sinasabi kong
party.Malalaman mo rin mamaya kaya wag ka ng magtanong." Sagot nito. Oo nga pala.
Tinawagan
niya ako kanina at pinilit na may party daw kami na pupuntahan.Na isasama niya raw
ako.Nung una,ayaw ko pa.Pero talagang mapilit siya at di pa kami nagkasundo ng
sabihin kong isasama ko si Jasmine.Pero ayun,pumayag din.
Sinabi kasi sa akin ni Jasmine na nagbabangayan daw sila ni Kevin kapag magkaharap.
Kaya itong Kevin,ay ayaw ring isama ko si Jasmine dahil maingay daw.
Mabilis naming narating ang party na sinasabi ni Kevin.
Isang bahay?Naitanong ko sa sarili.
"Bahay ko ito. Nagpatayo ako ng sarili kong bahay.Alam mo namang ayoko sa masikip
na condo.At isa pa,dito na ako mamalagi sa Manila.Yun nga lang,nag-iisa lang ako
rito." Agad na paliwanag ni Kevin.Siguro parang nabasa niya yung isipan ko.
"Gusto mo ng kasama?Ayan oh,si Jasmine." Tukso ko sa kanila.
"Never!" Sabay pa na sagot nila. Gusto kong matawa sa mga reaksiyon nila. Parang
diring-diri sila sa isa't-isa.
Di na lang ako kumibo.
Naunang lumakad si Kevin papasok sa loob.Talagang may party nga. Pero kakunti lang
ang mga bisita. Iilan nga lang eh.
"Happy birthday bro." Bati ng isang lalaki na kaedad siguro ni Kevin.
Nagulat ako.Birthday niya pala wala man lang akong kaalam-alam.

Lumingon siya sa amin ni Jasmine. Binati ko siya agad.
Ganun din ang ginawa ni Jas. Pero halata kong napipilitan lang siyang bumati kay
Kevin.
Ilang minuto rin ang nakaraan.Nakaupo lang kami ni Jasmine. Mabuti naman dahil
inaasikaso kami ni Kevin.Ang ibang bisita pala ay mga pinsan at kaibigan niya rin.
Na di ko naman kakilala.Siguro mga sampu
lang.Parang special party ito.
"Hi,late na ba kami cousin?" Biglang tanong ng kakarating lang.At nanlaki ang mga
mata ko kung sino ang nasa likuran ng lalaking kakarating lang.
Si- "Sandro?"
Mahina lang ang pagkakasabi ko pero nahagip ni Jasmine ito. May kasama ring babae
si Sandro na di ko kilala.
Biglang napatigil saglit si Sandro ng makita ako.Gustuhin ko man na umiwas ng

tingin sa kanya, pero huli na. Nagpang-abot na ang mga mata namin.
Ngumiti siya sa akin ng mapakla at agad na naglakad papunta sa kinaroroonan

ko.Kasunod nito ang babaing kasama niya na nakatingin din sa akin ng masama.
"Hi." Bati niya kaagad sa akin.Natameme ako.Di ko alam kung ano ang isasagot. "Hi
Jasmine." Bati din nito kay Jas. Tipid na ngiti lang ang iginanti ni Jasmine rito.
At tulad ko,alam kong kinakabahan din siya.
"Hi din." Sagot ko.Di ko alam, pero nahihiya ako kay Sandro at sa kasama nitong
babae na mapanuring tingin lang ang ipinupukol sa akin.
"Ho-I-i mean Allison,this is my childhood friend,Caryl.Car,this is my-"
"Your ex?" Nakataas pa ang kilay nito. Nagulat ako dahil pinutol niya ang sasabihin
ni Sandro.
Siguro nga kinikwento rito ni Sandro na ako ang ex-girlfriend niya.Di ko alam na
may kababata pala siyang babae.
Hindi na ako umimik.Kasi kakaiba na ang tensiyon na nararamdaman ko.
"Hello guys,mabuti dumating kayo Sandro." Si Kevin.Magkakilala sila ni Sandro? Pero

bago pa ako nakapag-tanong ay naunahan
niya na ako. "Pinsan siya ng pinsan ko.Yung kasama niya kanina."
Alam niya kaya ang totoo na naging kami ni Sandro?
Namalayan ko na lang na naupo na si Sandro sa tabi ko.
******************
Kevin's POV
Alam kong kakaiba ang tensiyon na nararamdaman nila ngayon.
Oo, sinadya kong magpaparty ako sa bagong bili kong bahay.Gusto ko lang kasi silang
matulungan eh.
Nung malaman ko na pinsan pala ng pinsan ko ang ex-boyfriend ni Allison na si

Sandro,ay nakabuo ako ng ganitong set-up.Minsan ko na kasi na-meet si Sandro.
Sana this time ay oobra na.
Kaya ko nalaman na ex ito ni Allison dahil palagi itong binabanggit ni Zach sa

tuwing nagseselos siya rito at naglalasing.
I'll make them realize na nagmamahalan pa silang dalawa.

Kahit pa na natatanaw ko na,na mayroong gulo na mangyayari mamaya.Napaghandaan ko
na rin ito.
Ang tagal naman ni Zacharias. Kanina ko pa tinatawagan yun eh.Mabuti nga napapayag
ko eh.Ayaw pa sana.
Hindi nila alam ang plano at ang idea kong ito.
****************
Zachary's POV
Dahil nga sa paalis na si Miesha bukas,isinama ko muna siya sa birthday party ni

Kevin.Kainis nga ang gagong iyon.Pinilit pa ako.Hahanapin ko pa sana si Allison.
Oh God,sobrang namiss ko siya.Parang may biglang bumundol sa puso ko ng maalala ko

siya.
Ipinangako ko na sa sarili ko na babawiin ko siya kay Sandro.Wala ng pipigil pa sa

akin.Aayusin ko na ito. Di ko na kaya eh.Di ko na matitiis ang sakit.
Nakarating kami kaagad sa bagong bahay ni Kevin.Tahimik lang kaming nagbyahe ni

Miesha.Walang kibuan.
Mabuti pa ang Kevin na ito ay walang problema sa pag-ibig.
Inalalayan ko si Miesha na makababa sa car hanggang papasok sa kabahayan.
Sinalubong kami agad ni Kevin ng mapansin kami.
"Dito tayo." Yakag niya sa amin.Nauna siyang maglakad at nasa likuran lang kami ni
Miesha.
Ngunit napatigil ako ng lakad at napakuyom ng kamao mapagtanto ko kung sino ang
nakaupo sa isang mesa na magkatabi.
Totoo pala. Totoo pa lang magkasama na sila ni Sandro.
Biglang umakyat ang dugo sa ulo ko.Gusto kong sugurin si Sandro at paulanan ng
kamao ko.
Gusto kong hablutin si Allison at hihilahin pauwi.
Ang makita ko silang magkatabi ay parang minamartilyo ang puso ko sa sakit.
Bumalot sa akin ngayon ang halu-halong emosyon.Galit, selos at sakit.Putek!Ako ang

asawa.Di ba dapat may karapatan ako kay Allison?
Oo tama.
Napansin ko rin na napatigil si Miesha.Siguro nakita niya rin si Allison.
Nakita ko pa kung paano tingnan ni Sandro ang asawa ko.Bagay na di ko na ma-kontrol

ang sarili ko.
Mabilis akong humakbang papunta sa kinaroroonan nila.
At wala pang dalawang segundo ay nasa harap na nila ako.
"Gago ka!Layuan mo ang asawa ko!" Kasabay nun ay ang pagsuntok ko ng malakas kay
Sandro na siyang dahilan ng pagkatumba niya kasabay ng inuupuan nito.
"Zach!What are you doing?!" Gulat na gulat na tanong ni Allison.Lahat sila ay

nagulat sa ginawa ko.Tumayo agad si Sandro na sapu-sapo pa ang baba niya na
tinamaan ko ng suntok.Dumugo ito agad sa ubod ng lakas na ginawa ko.
"Isa ka pang babae ka!" Sigaw ko kay Allison. "Napakalan-" Hindi ko na naituloy ang
sasabihin ko dahil isang matigas na bagay na ang lumanding sa mukha ko.At yun ay
ang kamao ni Sandro.
=================
Chapter 33
Allison's POV
"Gago ka!Layuan mo ang asawa ko!" Isang malakas na suntok ang pinakawalan ng
kararating lang na siya namang ikinagulat ko.Nakikita ko pa ang mga mata niyang
galit na galit.Hindi ko ito in-expect.
"Zach!What are you doing?!" Gulat na gulat ako sa ginawa niya.Bakit niya agad
sinuntok si Sandro?
Shit!Magtataka pa ba ako?Palagi niya namang pinag-iinitan si Sandro eh.
"Isa ka pang babae ka! Napakalan--" Ngunit di na niya naituloy dahil isang malakas
na suntok galing kay Sandro ang natamo nito. Halos tumabingi pa ang mukha nito.
Nagkagulo ang lahat.Gulat na gulat sa pangyayari.Ako,si Miesha,Jasmine at si Caryl

na kababata ni Sandro ay halos napako na sa kinatatayuan namin dahil siguro sa
gulat at takot?
"Damn you Zachary! Ulitin mo ang sinabi?Ano sabi mo? Asawa mo si Allison?!" At isa
pang suntok ang ginawa ni Sandro kay Zach ngunit mabilis na nakaiwas si Zach.
"Hindi mo ba narinig?Oo asawa ko siya.Asawa ko si Allison!" Malakas na sigaw ni

Zach at saka isang suntok na naman ang pinakawalan nito kay Sandro na siyang
dahilan ng pagkatumba nito muli.
Dehado na si Sandro kung tutuusin.Halos walang umaawat sa dalawa.Nakatunganga lang

ang lahat.
"Totoo ba Allison?" Malungkot na tanong ni Sandro sa akin habang pilit na

bumabangon.Akmang sasalubungin na naman ito ni Zach pero napasigaw na ako.
"Stop!Tama na please!Zach,tama na. Sandro,please." Umiiyak na sigaw ko.Parang doon
lang natauhan ang lahat sa pagsigaw ko.Hindi ko alam kung sino ang dadaluhan ko sa
dalawang lalaking ito. Si Zach ba na galit na galit? O si Sandro na putok ang mga
labi.
Kasalanan ko to eh.
Nakita ko na lang na inaalalayan na ni Caryl si Sandro.At si Zach naman ay

pinipigilan ni Miesha na wag sugurin si Sandro.
Kaunting katahimikan.
Nakatayo pa rin ako habang nanginginig sa takot.Gusto kong yakapin si Zach at

pipigilan.Si Sandro naman ay awang-awa ako sa sitwasyon niya ngayon.Talagang
pinurohan ni Zach.
"Totoo ba Allison?" Parang nanghihinang tanong ni Sandro sa akin.
Ano ba ang isasagot ko?
"Talaga bang di ka maniniwala sa akin Sandro?!" Si Zach na akmang susugod ngunit

mabilis na pinigilan ito ni Miesha.This girl! Ang sarap ding suntukin eh.
"Why would I believe you Zachary? I need the answer from Allison,not from you!" At
ngumisi pa si Sandro.Na para bang nanghahamon talaga ng away.
"Allison!" Tawag ni Zach sa pangalan ko.Napapitlag pa ako sa lakas nito. "Bakit

hindi mo sabihin sa kanya?!" Dugtong pa niya.
"Sabihin mong hindi totoo yan Allison." Si Sandro.
"I'm sorry Sandro,pero totoo yun." Napayuko ako habang sinasabi ang sagot ko.Ayaw
ko kasing makita ang reaksiyon ni Sandro.
"Tinaraidor niyo kami ni Lindsay?!Tinaraidor niyo kami?!Siya pala ang pinakasalan

mo Allison? Siya pala ang sinasabi mo?! Bakit siya pa?Bakit ang ex-boyfriend pa ng
best friend mo?!" Halos dumadagundong pa ang boses ni Sandro.
"Sandro,I'm sorry." Nangangatog ang bibig ko habang sinasabi ko iyan.Iba't-ibang

emosyon ang mayroon ako ngayon.
Nakita ko na lang na bumalagta na si Zach sa sahig dahil inisahan pa ito ni Sandro
bago mabilis na umalis.
Dali-dali ko siyang dinaluhan.Tinabig ko pa si Miesha.Kahit papaano kasi,nasasaktan

at nahihirapan pa rin ako na makikita ko siyang nasasaktan dahil kahit anong gawin
ko ay mahal ko pa rin siya.
"Zach." Naiiyak na sambit ko sa pangalan niya.Gusto ko siyang hawakan ngunit

iwinawaksi niya ang kamay ko.
Tumayo siya.At ngayon ay magkaharap na kami.
Wala na palang mga tao.Tanging si Kevin,Miesha,Jasmine,Zach at ako na lang pala ang

narito.
"Bakit hindi ka sumama sa lalaki mo, huh Allison?" Galit niyang tanong.
"Z-zach,wala na kaming relasiyon simula ng makasal tayo.?" Nauutal na sagot ko.
"Hanggang ngayon ba naman Allison,gagaguhin at bibilugin mo pa rin ang ulo ko,ha?!"

Sigaw niya. "Ilan pa ba kaming lalaki ang dumaan sa buhay mo? Ang niloko mo?Hindi
ka pa rin nagbabago pala. Malandi ka pa rin!Na kahit ang pinsan kong si Jason ay
pinatos mo pa!"
Isang malakas na sampal ang agad kong iginawad sa kanya. Nainsulto ako,nasaktan
ako.Ako pa ba?Ako pa ba ang nagkasala nun?
"Bakit ikaw Zachary?Di mo ba ako niloko nun?Di niyo ba ako niloko ng babaing yan?!"
Sigaw ko rin sa kanya sabay turo kay Miesha.
"Hindi ka namin niloko.Naging tapat ako sayo Allison."
"Tapat?!Yun ba ang tapat Zachary?! Tapat ba yun yung maabutan ko kayong hubo't-
hubad sa kwarto mo na magkayakap ng babaing iyan?!" Bumaling ulit ako kay
Miesha.Nakita ko pa ang pamumutla niya.
"A-anong ibig mong sabihin?" Nakakunot ang noo na tanong niya.
"'Wag ka ng magmaang-maangan pa Zach." Isang sampal na naman ang ginawa ko sa

kanya.Nag-uunahan lang na magpatakan ang mga luha ko.Nasasaktan talaga kasi ako
kapag naiisip ko yun.Wag niyang sabihin na di niya alam yun."Bakit hindi mo siya
tanungin,ha?" Inilipat ko ang tingin kay Miesha.
"Miesha?" Nilingon niya si Miesha.
"I'm sorry Zach.Hindi ko sinadya na sirain kayo.Nilasing kita nun sa birthday party
mo. Nilagyan ko ng gamot ang inumin mo kaya ka nalasing agad at agad din kitang
inakyat sa kwarto mo.Hinubaran kita at naghubad din ako.Dahil alam kong papasok si
Allison anumang oras.Ng sa ganun,mahuhuli niya tayo sa ganung sitwasyon at iwan ka
niya.Pero believe me,inutusan at tinakot lang ako Zach.Sinet-up lang kayo
Zach,Allison.Pati yung kay Jason." Naiiyak na paliwanag niya.Kahit ako ay di
makapaniwala sa sinabi niya. Inutusan siya?Ni sino?Gumagawa ba ng kwento ang
babaing ito?
Agad ko siyang nilapitan at pinagsasampal.
"Walang hiya ka!Sinira mo ang buhay ko.Papatayin kita!" Naglalandasan pa rin ang
mga luha ko.
At dito na ako pinigilan ni Kevin at Jasmine.
"Tama na Allison.Relax." Yakap-yakap ako ng dalawa.
"Kung totoo ang sinasabi mo Miesha,sino ang nag-utos sa iyo na paghiwalayin kami ni
Allison?" Galit na tanong niya kay Miesha.
"S-si mommy mo Zach." Nauutal na sagot niya.
What?!
Si mommy ni Zach?Si tita Sandy?Pero bakit?Ang bait niya sa akin di ba?
Parang nanginginig tuloy ako.Di ko akalain na si tita Sandy ang may kagagawan ng
lahat.
=================
Chapter 34
Zachary's POV
Namalayan ko na lang na narito na ako ngayon sa bahay namin sa Cebu.
Hindi ko nga maalala kung paano ako nakarating dito kaagad.Basta ang alam ko ay
makausap ko si mommy.
Gusto kong malaman ang lahat.Di kasi matanggap ng sistema ko na siya ang may
kagagawan ng lahat ng ito.Bakit sa dinami-daming tao na pwedeng sumira sa amin noon
ni Allison ay bakit ang ina ko pa?Bakit ang ina ko pa na pinagkatiwalaan namin ni
Allison noon?
Ng marinig ko mula kay Miesha na si mommy ang may pakana,pakiramdam ko parang

binuhusan ako ng mainit na tubig.Parang sinunog ang katawan ko.Hindi ko kasi alam
kung ano ang nararamdaman ko ng mga oras na iyon.Siguro nga,pagkagulat at
hiya.Nahihiya ako sa mga naroon lalung-lalo na kay Allison.Kaya umalis kaagad ako
matapos kong marinig ang lahat.
Hindi ko kasi kayang harapin si Allison ng mga sandaling iyong.

Nakita ko pa ang naging reaksiyon niya sa mga ipinagtapat ni Miesha.Alam kong
nagulat din siya at di makapaniwala.Laglag ang mga balikat niya.Nahagip pa ng mga
mata ko na tumulo ang mga luha niya bago ako tumalikod ng mabilis.
Masakit isipin.Napakasakit na ang dami naming sakripisyo tapos ang lahat ng ito ay
kagagawan lang ng ina ko.
"Manang, where's my mom?!" Malakas ang boses ko.Sumalubong kasi sa akin ang aming
katiwalang helper.Pero bago pa siya nakasagot ay narinig ko na ang boses ni mommy.
"I'm here son.Why?Napaaga yata ang uwi mo?Where is Allison?" Nasa sala ito at
nakaupo sa couch.
Mabilis ang mga hakbang ko papunta sa kinaroroonan niya. Gusto ko na siyang

sigawan.Ewan,pero parang
bomba ako na gustong sumabog sa harapn niya.Sasabog ako sa galit.
"Totoo ba mommy?!Totoo bang ikaw ang may kagagawan ng paghihiwalay namin ni Allison
noon sa araw mismo ng birthday party ko?!" Sigaw ko sa kanya. Sa tanang buhay ko,di
ko nagawang sumigaw kay mommy.Ngayon lang.
"A-anak..." Halos pumiyok pa siya sa pagkagulat.
"Sagutin mo ako mommy.I want to know everything!" Sigaw ko ulit.Gusto kong marinig
sa kanya na hindi totoo yun. Sana nga. Dahil hindi ko alam kung may mukha pa akong
ihaharap kay Allison kung totoo nga.
"A-anak, patawarin mo ako.Patawarin mo ako.Pinagsisihan ko na yun." Biglang tumulo

ang mga luha niya.
"So,totoo pala ang lahat?Totoong sinira mo kami ha,mommy?Bakit?Bakit?!" Sigaw ko

ulit.Pakiramdam ko,ako ang nabibingi sa lakas ng boses ko.God!Hindi ko na alam ang
nararamdaman ko ngayon.Nanlulumo ako.Napasabunot pa ako sa buhok ko.Ang ina ko na
akala ko perfect ay may tinatagong kasamaan?
"S-son,I'm sorry.Nagawa ko lang naman yun dahil ayaw ko,na siya ang mapangasawa
mo." Tuloy pa rin ang iyak niya.
*****************
Sandy's POV(Zach's mom)
Alam kong galit na galit siya sa akin ngayon.Ito na ang ikinatatakot ko ang malaman
niya ang katotohanan.
Napapaluha ako.I hope I can undo the things that I did before. That was my biggest
mistake that I ever made.Pero nangyari na yun. At wala na akong magawa kundi
harapin ang galit nila ni Allison.
Alam kong darating ang pagkakataong ito.
"Mom,kahit anong sorry mo, hindi mo na maibabalik
ang mga panahong iyon.Ang mga panahong winasak mo ang buhay namin. Ang mga panahong
iyon na alam mong halos mabaliw ako sa sakit na nararamdaman ko!" Sigaw niya
ulit.Ngayon lang niya ginawa ito. Ang sumigaw sa akin.Hindi ko naman siya masisisi.
Tama siya.Ang mga panahong iyon na muntikan na siyang mawala sa akin.Binalak niya
noon magpakamatay.Mabuti na lang nadatnan siya ni Miesha kaagad sa apartment nito
doon sa Paris na nakahandusay na sa sahig dahil uminum ito ng lason.Naging
miserable ang buhay niya. Halos di na siya makakausap ng matino noon.
At doon ko napagtanto na malaking kasalanan pala ang nagawa ko.Hindi niya

matanggap-tanggap na niloko siya ni Allison.
At simula noon,pinagsisisihan ko na ang ginawa kong iyon.Binagabag ako ng

konsensiya ko.Laking pasalamat ko na akala ko,natulungan na siya naming makapag-
move on.Pero hindi pa pala. Dahil kahit sinasabi niyang galit siya kay Allison,alam
kong mahal niya pa rin ito.
Gustuhin ko man na sabihin sa kanya ang totoo noon, pero pinanghihinaan ako ng
loob.Natatakot ako na baka isumpa niya ako.
"Bakit nagawa mo iyon,mommy?!" Nagulat ako sa muling pagsigaw niya.

"A-anak,tulad ng sinabi ko,ayaw ko na siya ang mapangasawa mo dahil natatakot akong
malaman ng mga kaibigan at kakilala natin na ang girlfriend mo ay anak ng isang..."
"Ng isang malandi?Ng isang kabit?Ng isang maruming babae? Ganun ba mommy?Inisip mo
yung kahihiyan ng pamilya natin, samantala ako...ako,hinayaan mong
masaktan.Hinayaan mong madurog.Ang mga yun ba ay naisip mo ha,mommy?Inisip mo
ba kung ano ang maaari kong maramdaman?Buong buhay ko,inisip ko na niloko ako ni
Allison .Kinamuhian ko siya na di naman pala dapat.Pati si Miesha at si
Jason,ginamit mo pa.Paano mo ito maipapaliwanag sa akin mommy?Paano kita
mapapatawad?Paano?!" At mabilis niyang tinadyakan ang sofa.
Parang nanginginig ako sa takot.Naghuhurementado ang anak ko.Ngayon ko lang siyang

nasaksihan na ganito.
"A-anak, listen.Kasalanan ko ang lahat.Hindi mo man ako mapatawad sa ngayon,pero

gusto ko lang malaman mo na kaya ko nagawa iyon dahil mahal kita.Ng malaman kong
nagpakasal kayo ni Allison,natuwa ako kasi nagkabalikan kayo.At dahil gusto kong
makabawi sa mga kasalanan kong nagawa,pinilit ko kayo na umuwi dito sa Cebu.Dahil
gusto ko,wag na kayong maghiwalay.Anak, sa tuwing nakikita ko kayo ni Allison sa
condo mo na di magkasundo at galit sa isa't-isa,lalo akong nakokonsensiya." Naiiyak
na sabi ko.
"Hindi,hindi ko alam kung maniniwala pa ako sayo mommy. Pinaniwala mo kami na

gustung-gusto mo si Allison for me,tapos pala palihim mo kaming sisirain?At paano
mo napapayag sina Miesha at Jason na maging kasabwat mo?!" Nakasigaw pa rin siya
pero nakikita kong nanghihina na siya.
"Kung gusto mong malaman anak, ikekwento ko sayo ang lahat.At sana after
this,...kahit di mo man ako mapatawad agad, kilalanin mo pa rin ako bilang ina mo."
Sa namamaos kong boses.
Pero di na siya umiimik.Natahimik na lamang siya.Kaya sinimulan ko na ang

magkwento.
Flashback
"Tita, I need your help." Yan kaagad ang bungad ni Miesha sa akin pagkarating niya
sa bahay.Kaming dalawa lang ang narito sa sala.
"About what iha?" Nakataas ang
kilay na tanong ko.
"Money,financial tita. T-tita, malulugi na ang negosyo ni Dad.At ayokong mangyari

yun.Pinaghirapan niya ito. At baka mapaano pa si daddy kapag tuluyang mangyari
yun.Di ko po kakayanin yun. Kaya sana po,mangungutang ako sayo tita. Wag po kayong
mag-alala,babayaran ko po yan kapag nakabawi na ang company.Wala na po akong ibang
matakbuhan tita." Naiiyak na sabi niya.Kaya nagkaroon ako agad ng idea.
"Oh?Mga magkano ba iha?" Nakangesing tanong ko.Pwede kong gawing advantage ito.
"Mga 10millions lang siguro muna tita. Kaya please po." Pagmamakaawa niya ulit.
"Wow!Malaking halaga din yan iha.Pero ibibigay ko sayo yan ng libre kapag susundin
mo ang ipapagawa ko sayo." Nakangisi pa rin ako habang mayroong naglalarong plano
sa isipan ko.
"Ha?Ano po ba yun tita?" Kunot-noong tanong niya.
"Break them apart.Paghiwalayin mo si Zach at ang Allison na iyon.At sisiguraduhin

kong mas malaki pa ang matatanggap mo." Utos ko.
"W-what po?Pero bakit po?I mean,di ba gusto mo si Allison for Zach?" Naguguluhang
tanong niya.
"Sa palagay mo ba Miesha,gugustuhin ko ang babaing iyon na makakatuluyan ng anak

ko?The hell!Of course not.Pakitang tao lang yung ginagawa ko.Dahil ayaw kong umiba
ang pagtingin ng nag-iisang anak ko sa akin.At isa pa,ang babaing iyon ay galing sa
middle class family.Oh my.Siyempre, di ako papayag na siya lang ang makakatuluyan
ni Zach.Hindi siya nararapat sa anak ko.Kaya tulungan mo ako.Gawin natin ito ng
patago at walang makakaalam.At kapag nagawa mo iyan,solve na ang problema mo."
Tumawa pa ako.
"No tita, ayoko.Masasaktan po si Zach.Mahal na mahal niya po si Allison." Tanggi

nito at the
same time nagulat din.Kaya parang nainis ako.

"Kung masaktan man ang anak ko,makapag-move on din yan. Dahil pagnagawa mo ang
plano ko,ipapasama ko siya sayo sa Paris.At sigurado akong makakalimutan niya ang
babaing iyon.Isipin mo iha, more than 10 million. Madali lang naman yun. Lasingin
mo si Zach at pagnalasing na dalhin mo sa kwarto niya.And the rest ay ako na ang
gagawa." Pangungumbinsi ko.
"No!Ayoko tita." Tanggi niya.
"Ok. Kung ayaw mo, then you me now leave.At sana di ka magsisisi kung may masamang
mangyari sa ama mo dahil sa pride mo.Simple lang ang pinapagawa ko Miesha.Malapit
na birthday party ni Zach." Alam kong di niya ako matatanggihan.Kaya napabuntong-
hininga siya at nag-isip.
Maya't-maya pa ay pumayag na siya.
At ang mga sumunod kong ginawa ay si Jason naman ang kinausap ko.Siyempre, pinainan
ko rin siya ng pera. Mukhang pera kasi,kaya di ako natanggihan.
Kinausap ko siya na itaon na makikita ni Zach at maririnig ang mga pinagsasabi niya
kay Allison. At inutusan ko pa siya na halikan si Allison.
At naging matagumpay nga ako nung pagdating ng party ni Zach.
End of flashback
"Akala ko nun,nagawa ni Jason ang pinapagawa ko.Pero si Allison na mismo ang gumawa
ng bagay na ikagagalit mo anak.Yun ay marahil nakita niya kayo ni Miesha na hubo't-
hubad sa kama." Dugtong ko pa sa kwento ko.Ang sakit din kapag naiisip ko ang
kabaliwan kong iyon.
"Baliw ka mommy!Baliw ka!" Ito lang ang isinagot niya sa akin at mabilis na
tumalima.Naiwanan akong humahagulhol sa iyak.
Matagal ko ng pinagsisisihan ang mga nagawa ko.Pero masakit pa rin. Lalung-lalo

na't galit na galit ang anak ko sa akin ngayon.
*****************
Zachary's POV
Ng matapos kong marinig ang lahat-lahat ay agad na akong umalis.Sapat na ang mga
narinig ko.
Napatunayan ko na,na isang setup lang ang nangyari sa amin ni Allison.
At ngayon ay nagsisisi ako.Nagsisisi ako na di ko muna inalam ang lahat noon bago
ko siya iwan.Nagpadalos-dalos ako ng desisyon at sa poot ng puso ko.
Sinaktan ko ang babaing minamahal ko.Pinahirapan ko siya. Ang dami kong nagawang
kasalanan sa kanya.
Pinaghigantihan ko siya kahit wala naman pala siyang kasalanan sa akin.
Ang tanga ko.Di ko man lang siya ipinaglaban noon.Ang duwag ko.At ngayon,wala na
akong mukha na maihaharap sa kanya. Paano ko pa aayusin ito kung kahit ang humingi
ng tawad sa kanya ay di ko alam. Di ko kasi alam kung saan ko sisimulan ang humingi
sa kanya ng tawad.
Sinaktan ko siya ng labis.
At walang kapatawaran ang ginawang pananakit ko ng damdamin niya.
=================
Chapter 35
Allison's POV
Dalawang araw na ang nakaraan simula nung nalaman ko ang totoo. Pero kahit hanggang
ngayon ay di ko pa rin lubos maisip na magagawa iyon ni tita.
Kung iisipin ko lang,ang babaw ng dahilan niya. Pero siguro ganyan naman talaga
kapag mga mayayaman.Pinipili yung mga ka-level nila para lalong madagdagan ang
kayamanan nila at lalong magkaroon sila ng kapangyarihan.
Nung isiniwalat ni Miesha ang katotohanan,parang ayaw kong maniwala.
Pero unti-unti ko ring napagtagpi-tagpi ang kaganapan.
Kaya siguro itinuro ni tita na nasa kwarto si Zach dahil naroon si Miesha at para
maabutan ko sila. Tapos,sinabi pa niya sa akin na sumama si Zach kay Miesha sa
Paris.Para siguro masaktan ako at magalit kay Zach dahil alam ni tita na nagseselos
ako kay Miesha.
Ikwenento lahat ni Miesha sa akin ng umalis na si Zach pagkatapos niyang marinig

ang mga sinabi nito.Ewan ko kung saan siya pumunta.
Lahat ng paghihirap at ang muntikan na nitong magpakamatay noon ay nai-kwento niya

rin.Galit na galit din daw si Zach sa akin.Kaya naisipan nitong paghigantihan
ako.At ginamit lang nito si Lindsay para mapalapit siya sa akin.Palihim niya pala
akong pinasubaybayan.
I sighed.Di ko akalain na ganito ang mangyayari sa amin ni Zachary.Na yung dati

naming pagmamahalan ay nauwi sa ganito katinding sakitan ng damdamin.
At kapag naaalala ko yun, napapaiyak ako.Sobrang sakit eh.Sobrang sakit na di namin

naipaglaban ang isa't-isa.Kaya humantong na sa ganito.
Sana,bumalik si Zach sa akin.Kahit di na siya magpapaliwanag at hihingi ng tawad sa

akin ay tatanggapin
ko pa rin siya. Dahil gusto kong maging kami ulit at maibalik yung dati naming
pagmamahalan.
Pero paano?Dalawang araw na ang nakaraan pero di ko pa rin alam kung nasaan na
siya.Kahit si Kevin ay di alam kung nasaan ito ngayon.
Nandito pa rin ako sa apartment ni Jasmine. Kailangan ko rin kasi siya. Siya na
lang ang kinakapitan ko.
Mabuti sana kung nandito si Javier.Yung pinsan ko na friend din nina Zach at
Kevin.Kaso wala na rin akong balita sa kanya simula ng iwan din ito ni Miesha.
Medyo matagal-tagal din na di na ako pumapasok ng office.Wala naman akong lakas

para pumasok.
May mga pinagkakatiwalaang tao naman ako doon. Kaya sigurado akong di naman
napabayaan yun.
Napabuntong-hininga ako ulit.
Ang hirap ng ganitong kalagayan.
Nasaan na ba si Zach?Sana maisipan niyang bumalik sa akin.Sana,this time ay

ipaglaban niya na ako.Sana marealize niya na mahal niya pa rin ako.
Nasa ganung pag-iisip ako ng may kumatok.
Si Jasmine siguro yun. Napaaga ang uwi niya.Baka naisip niya na mag-isa lang ako
rito.
Alas 3 pa lang kasi ng hapon.Alas kwarto pa ang labas nun sa company.
Tumayo ako at tinungo ang pintuan.Binuksan ko na ito.
"Ang aga naman ng uwi mo Jas--Zach?!" Napalakas ang pagkabanggit ko ng pangalan

niya.Nagulat kasi ako.Di ko in-expect na siya. Akala ko kasi si Jasmin eh.
"A-allison." Nauutal na banggit niya sa pangalan ko.Halos di pa siya makatingin ng

deretso sa akin.Nahihiya ba siya?
Pero ako,heto. Ang saya-saya.Dahil binalikan niya ako.Gustung-gusto ko na siyang
yakapin dahil sobrang miss ko siya.
Pero parang di ko magawa kasi parang napako na ako sa kinatatayuan ko.
"Z-zach?" Ang tanging nasabi ko.Nanginginig kasi ang mga labi ko.
Di ko tuloy namalayan na pumatak na ang isang butil ng luha ko sa pisngi.
"Allison,pwede ba tayong mag-usap?Please." Parang nagsusumamo na pakiusap niya.

Kahit na gustung-gusto ko na siyang yakapin,pinapasok ko muna siya. Pinasadahan ko
pa siya ng tingin.My God!Parang miserable ang hitsura niya ngayon.
"M-maupo ka." Itinuro ko pa sa kanya ang sofa.Napapalunok pa ako.Para kasing may

bikig sa lalamunan ko sa tuwing magsasalita ako eh.Kasi siguro,pigil na pigil ko
ang umiyak.
Tahimik lang siya.Para bang ang lalim ng iniisip.
"Kuha lang ako ng tubig ha." Paalam ko sa kanya at tumalikod na. Pero nagulat na
lang ako ng yumapos siya sa akin mula sa likuran.Napasinghap ako.
"A-allison,patawarin mo ako.Ang g-gago ko kasi eh.Ang tanga ko.Bigla na lang kitang

iniwan nun." Namamaos ang boses nito. Umiiyak siya?
Pumatak din ang mga luha ko.
"Nagpadala kasi ako sa galit na nararamdaman ko noon.Di ko kasi matanggap-tanggap

na niloloko mo lang ako.Allison,kahit anong galit ko sayo,pero di maipagkakaila ng
puso ko na ikaw pa rin ang tintawag nito. Mahal pa rin kita. Mahal na mahal.S-
sana,mapatawad mo pa rin ako.S-sana bigyan mo pa ako ng chance na makabawi sa mga
kagaguhang nagawa ko.Kahit na pahirapan mo pa ako tatanggapin ko.Patawarin mo lang
ako." Dugtong pa niya.
Sa mga naririnig ko,di na mapigilan ang pagbaha ng mga luha ko.Di ba sabi ko,kahit
di na siya magpapaliwanag basta bumalik lang siya sa akin ay maging masaya na ako?
Kahit pa di siya humingi ng tawad,pinapatawad
ko na siya.Basta sa akin pa rin siya babalik.
Tinanggal ko ang mga braso niyang nakapulopot sa akin at humarap sa kanya.
Tama nga. Umiiyak siya.Ngayon ko lang to nakitang umiiyak siya. Napatingin siya sa
mga mata ko at inabot niya ito. Marahan niyang pinunasan ang mga luha ko. "Ayokong
nakikita kang umiiyak.At siguraduhin kong, huling pagtulo na ito ng luha mo. Kaya
please Allison,forgive me.Alam ko namang di ganun kadali mo ako mapatawad,pero sana
kahit chance lang." Walang kakurap-kurap na saad niya.
Kaya di ko na napigilan ang sarili ko.Niyakap ko na siya ng mahigpit.
"Z-zach.Mahal pa rin kita. A-at kahit di ka pa humingi ng tawad,pinatawad na kita.

Hindi lang naman ikaw ang may kasalanan.Ako rin. Zach,mahal na mahal kita. At di
nawala yun." Naiiyak na sabi ko.
Grabi!Nag-uumapaw ang saya ko ngayon.Sana ito na ang huling pagluha ko.
"Allison,maraming salamat.Di ako nagkamali na puntahan ka dito.Pinilit ko pa si

Jasmine kung nasaan ang apartment niya.Ang sabi ko sa sarili ko,wag muna akong
magpakita sayo kasi di ko pa alam kung saan ako magsisimulang humingi ng tawad
sayo. Pero mapilit ang puso ko eh.Hindi niya ako pinapatulog.Akala ko isip lang ng
tao ang may kakayahan na gawin yun. Pati pala puso,nagkakaroon na rin ng isip.
Mabuti na lang,this time,puso ko na ang sinunod ko." Hinaplos niya ang mukha ko. "I
miss you and I love you baby.Pinapangako kong last mo ng pag-iyak ito na ako ang
dahilan.At kapag umiyak ka man na ako ang dahilan,sisiguraduhin kong iyak yun ng
kasiyahan." At mabilis niyang sinakop ang mga labi ko ng labi niya. Di ko pa rin
maiwasan
ang tuluy-tuloy na pagluha ko.Lalo kasi ako napaiyak ng tawagin niya akong baby.Yan
yung endearment niya sa akin dati. Finally,bumalik na ang Zachary ko.Bumalik na
siya sa akin.My Zach.The man that I love the most.
"Why are you crying?" Takhang tanong niya sa akin ng maghiwalay siya sa paghalik sa
akin.Bigla pang nalungkot ang mukha niya.
"Tears of joy Zach.I love you." Sagot ko at niyakap siya ulit.This is it.Wala ng
mapagsidlan ang kaligyahan ko.
Maya't-maya pa ay naglapat muli ang mga labi namin. At unti-unting dinala ako sa
maliit na sofa.
"I love you baby." Paanas na sabi niya sa akin.
Ganito pala kapag mahal mo talaga ang isang tao no?Mabilis mo siyang mapatawad ng
walang maraming paliwanag.Di niya namang kailangan na magpaliwanag pa dahil alam ko
na ang lahat.
Kung naging mahina man kami sa mga pagsubok na iyon,sisiguraduhin kong this
time,triple pa ang tatag at tiwala na gagawin ko.At sigurado akong pati si Zach ay
ganun rin.
Palalim ng palalim ang ginawa naming halikan.Parang sabik na sabik sa isa't-isa.Di

ko na nga naiisip na dito pa kami sa sofa.
"I love you." Muli niyang sabi.Mahina lang ito dahil habol pa namin ang mga hininga
namin dahil kakahiwalay lang ng mga labi namin.
Tinitigan niya muna ako at ngumiti ng matamis sa akin.
Nakita kong may kinang na sa mga mata ni Zach ngayon.Dati kasi parang galit ang
nasisilayan ko.
Ngumiti din ako sa kanya at ako na mismo ang unang humalik sa kanya. Kinakabahan
ako.Pakiramdam ko,first time naming maghalikan.Iba kasi ngayon eh.Natapos na kasi
ang mga pagsubok sa buhay namin.
At si tita Sandy,kahit ganun ang ginawa niya sa amin,mapapatawad ko pa rin siya

dahil ina siya ng taong minamahal ko.
Naramdaman ko na lang na gumapang na ang mga kamay niya sa iba't-ibang party ng

katawan ko.And ohhh.Para na akong nakukuryente.Kakaibang sensasiyon na ang
nararamdaman ko.And yes,namiss ko ang paglapat ng mga katawan namin.
"Uhmm..." Di ko mapigilan ang umungol ng dakutin ng malapad niyang palad ang

kabilang dibdib ko.Kahit pa may mga damit pa kami.
"Hep-hep!Bati na pala kayo?Pwede bang umuwi na kayo at doon na yan
ipagpatuloy.Jusme! Maawa naman kayo sa sofa ko.Wala akong pambili pa niyan."
Nakangising awat sa amin ng kararating lang.Bigla kaming napatayo ni Zach.Narito na
pala si Jasmine. Pakiramdam ko tuloy pinamulahan ako.
"Sorry Jasmine. Thanks again." Si Zach.
"Naku, kung di ko lang mahal tong kaibigan ko,di ko sasabihin sayo nho. Oh siya
sige. Uwi na kayo.Uwi!Dito niyo pa yatang balak gawin si magiging inaanak ko." At
ngumiti ito ng pilyo.
=================
Chapter 36
Allison's POV
"Saan ba tayo pupunta Zach?" Tanong ko sa lalaking katabi ko sa sasakyan na ito.

Nagmamaneho kasi siya.
Lumingon siya sa akin at ngumiti.Kaya para akong teenager tuloy na kinikilig.Ang

gwapo talaga ng asawa ko.
"Hanggang ngayon ba naman baby ay wala ka pang endearment sa akin?" Nakasimangot na

tanong niya.
Napabuntong-hininga ako.Kahit anong expression talaga ng mukha ni Zach ay gwapo pa

rin. Ang lakas tuloy ng kabog ng dib-dib ko.
"Eh di naman yan mahalaga di ba? Ang importante lang naman ay ang pagmamahal ko
sayo Zach." Naka-ngiting sagot ko sa kanya. Para sa akin di naman talaga yan
mahalaga.Kasi nga, puso ko ang bina-basehan ko rito.Mas damang-dama ko kasi kapag
ang pangalan niya ang tawag ko sa kanya.Para kasing may tainga ang puso ko na sa
isang sambit ko lang ng pangalan niya ay nag-uumalpas na ang kaligayahan dito.Halos
buong pagkatao ko kasi ang apektado ng pangalan niya.So why do I need that kind of
endearment?
"Tsk!" Umiling-iling pa siya.
"Zach,alam mo ba kung bakit mas gusto kong pangalan mo ang tawag ko sayo?"
Seryosong tanong ko sa kanya. Lumingon siya ulit sa akin at magka-salubong na ang
kilay.
"Bakit?"
"Dahil ang kahulugan ng Zach for me ay,sweet,and my alpha and omega." Sagot ko.At
mabilis ko siyang kinintilan ng kiss.Alpha and omega ang sabi ko kasi siya ang una
at huli kong mamahalin eh.Kahit pa na ang daming pagsubok na dumating sa buhay
namin.
Napansin kong ngumiti naman siya pagkatapos ko siyang halikan.Para bang kinikilig.
Dalawang buwan na kasi ang nakaraan simula ng maging ayos na kami ulit.Ang mommy
niya ay humingi na ng tawad
sa amin.At mabilis ko naman siyang napatawad.Pero si Zach ay di pa daw niya kayang

patawarin ito sa ngayon.
Patuloy lang ang pagbyahe namin. At ewan ko ba kung saan niya ako dadalhin.Baka
surprise na naman ito.
Simula kasi ng magka-ayos na kami ay halos araw-araw siyang may surprise sa

akin.Bumabawi daw siya kasi.Ang condo nga namin parang flower shop na sa kaka-bigay
sa akin araw-araw ng mga bulaklak.Wala siyang araw na pinapalampas para mapasaya
ako.Si Zach yan eh.Ang Zachary na minahal ko noon pa.
Kaya ngayon ay nag-uumapaw na kaligayahan ang nadarama ko.Sana ganito na lang kami
hanggang sa pagtanda namin. Sana wala ng pagsubok na darating pa.Parang na-pakyaw
na kasi namin lahat ng pagsubok eh.
Si Miesha ay wala na rin akong balita sa kanya. Pero bago siya umalis ay nagka-ayos
naman kami at napatawad ko na siya.
"Malapit na tayo baby." Pukaw niya sa aking pag-iisip. "Pero kailangan mo munang
maglagay nito para di mo makikita ang surprise ko sayo." Kinuha niya ang isang tila
at agad na inilagay sa mata ko.Kaya di na rin ako naka-imik.
Ngayon ay wala na akong makikita.Naka-piring na kasi ang mata ko.Ano na naman bang
pakulo ang naisip ng lalaking ito?
Maya't-maya pa ay huminto na kami.
Inalalayan niya akong bumaba ng kotse.
"Almost there baby." Bulong niya sa akin sa pamamagitan ng paglalakad namin. Dahan-
dahan ang ginagawa naming paglalakad at nakapulupot pa ang isang kamay nito sa
baywang ko.
"Are you ready?"
Tanong niya sa akin ng huminto kami.
Tumango-tango lang ako.
Napasinghap pa ako dahil kinakabahan ako.Wala kasi akong idea eh.
Naramdaman kong tinanggal niya na yung piring ko.Pero naka-pikit pa rin ako.Para
kasing kumukuha ako ng bwelo.
"Open your eyes baby." Utos niya sa akin.Unti-unti ko naman itong dinilat.A-at
bumalagta sa akin ang...
"Happy Valentines Allison.I love you so much.This is my gift for you." Sabi niya.
Hinila niya pa ang katawan ko palapit sa kanya at tumingala sa sinasabi niyang gift
for me.Malaking bahay ito.
Napaawang ang mga labi ko.Napapalunok din ako ng laway.Malaki ito kung dito kami
titira.
"You like it?" At hinapit pa niya ako.Ngingiti-ngiti pa siya. "Para sayo ang bahay
na ito Allison. Para sa atin. Para sa ating magiging mga anak." Dugtong pa nito.
Inikot ko muna ang paningin ko sa paligid.Nasa loob pala kami ng isang subdivision.
"I love it Zach.Happy valentines too." Nalimutan ko pala na valentines ngayon.Wala

tuloy akong gift sa kanya.
Di ko mapigilan ang pagka-mangha sa ganda nito.Kaya niyakap ko siya. Di pa man ito

gaanong natapos pero sigurado akong maganda ang kalalabasan nito.
"Pero paano mo ito napagawa agad?" Takhang tanong ko?Ang bilis naman kasi.
"Noong,binalak kong magka-ayos tayo.Nung araw na una tayong nanuod ng sine bilang
mag-asawa." Nakangiting sabi nito. At oo, natatandaan ko yun. Yun yung araw na
kararating lang ni Miesha nun.Na akala ko,magkakabati na kami ni Zach at magsimula
ng panibagong buhay.
Pero naglaho ang mga yun ng makita niya kami ni Sandro.
At ang lahat ng iyon ay nai-kwento niya sa akin.
Kaya napagtanto
namin na marami palang dapat mangyari sa mga maling akala.
Pero dahil sa mga pagkakamaling iyon,ay madali na namin ngayon mahahawakan ang mga
bagay na maaring hahadlang sa aming pagmamahalan.Ang pagkakamaling iyon ay siyang
nagbibigay ng tatag sa kung anong mayroong relasiyon kami ngayon.Basta ang mahalaga
sa amin ngayon ay maging open lang kami sa isa't-isa.
"I love you so much baby." Bulong niya sa akin at kinabig niya ako.Ipinantay niya
ang mga mukha namin. "Lahat ibibigay ko sayo,wag ka lang mawala ulit sa akin.Kahit
pa nung iniwan kita noon,may isang party pa rin ng puso ko ang nagsasabi na sa iyo
pa rin ako uuwi.Dahil ikaw ang tahanan ko.Allison,you are my home. Ang matatag kong
tahanan." Di na niya ako hinintay na makapag-salita dahil sakop na niya ang mga
labi ko.At sa tuwing magkalapat ang mga labi namin ay parang niyayanig ang mundo
ko.Nawawala ako sa isip.
"Let's go inside baby.Doon natin ipagpatuloy ang pagha-honeymoon natin." Yakag niya
sa akin ng maghiwalay ang mga labi natin. At hinila na ako pagkatapos niyang
ngumiti ng pilyo.
Pagkapasok namin sa loob ng bahay,ay mas lalong namangha ako.Sobrang ganda nito. My
second floor pa ito. Ang laki ng kusina na halos puno na ng mga gamit.Maluwag ang
bahay na ito kung para lang sa amin.
Umakyat pa kami sa second floor.At may apat na kwarto rito.
"Alam mo ba baby,dito ko balak mabuo ang unang baby natin." Sabi niya ng matapos
niya akong iikot sa kabu-an ng bahay.
Nagulat na lang ako ng bigla niya akong buhatin.Napatili tuloy ako.
"Zach,saan mo ako dadalhin?" Nagtitili na tanong ko.
"Gagawa tayo ng unang project natin baby." Then he winked at me.
Dinala niya ako sa isang kwarto na sinabi niya kaninang master bedroom daw at
magiging kwarto namin.
Marahan niya akong inihiga sa kama.
"I love you so much Allison.Sana hayaan mo akong makabawi sa lahat ng kagaguhang
nagawa ko sayo. Hayaan mo akong pagsilbihan ka sa araw-araw.Salamat,dahil binigyan
mo ako ng chance na makasama kang muli.Salamat,dahil sa kabila ng lahat ay minahal
mo pa rin ako." Titig na titig siya sa mga mata ko habang sinasabi ang mga bagay na
iyon.
"Zach,kahit kailan,hindi ka nawala sa puso ko.Salamat din dahil binalikan mo

ako.Zach,mahal na mahal din kita ng sobra.Tandaan mo yan."
Pagkatapos kong sabihin ang mga bagay na yan ay ngumiti siya at naglapat na ang mga
labi namin.
Tinotoo nga ang sinabi niya na dito namin sisimulan ang paggawa ng project.At yun
ay ang magiging baby namin.
=================
Chapter 37
Allison's POV
"Wala pa bang laman ito?" Tanong ni Zach sa akin habang hinihimas-himas ang tiyan
ko.Kaka-tapos lang kasi namin ng alam niyo na. He he!
"Wala eh." Maiksing sagot ko.Kahit ako kasi di alam kung bakit di pa ako
nabubuntis.
"Ang bagal ko naman pala. Ano ba yan? Palagi naman tayong nagdo-double time
ah.Dapat siguro triple time talaga." At ngumiti pa siya ng pilyo.
"Sira." Hinampas ko siya. "Pauso ka rin ano?May pa-triple time ka pang nalalaman
diyan ha." Natatawa kong sabi sa kanya.
"Oh bakit,di ba pwede yun baby?Kung pwede pa nga ng multiple time eh,sana ginawa ko
na. Kaso ayoko naman ng ganun,baka ma-over use ka at sumabog.Sayang, baka tuluyan
ng di tayo makabuo." Napatawa na ito ng malakas at saka niyakap ako.Sa mga ganung
banat niya ay di pa rin nauubos ang kilig ko.Kinikilig ako sa mga banat niya
palagi.Ang hilig niya kasi eh.Kaya pakiramdam ko,parang nanliligaw pa rin siya sa
akin.
Ikaw ba naman ang papakiligin araw-araw?At ewan ko kung saang libro niya kinukuha
ang mga ganyang banat. Oh baka naman na talagang talent niya na yan.
"Tumigil ka na nga diyan Zacharias." Saway ko sa kanya. Pero halata naman na

kinikilig ako.
"Pinapatigil mo ako kasi baka himatayin ka na sa kilig,ganun ba baby?" Nakakalokong
ngiti pa ang pinakawalan nito. "I love you Allison." Bulong niya sa akin.
"I love you too Zach." Sagot ko sa kanya.
"Ano kaya ang magiging anak natin ano?" Humiwalay ito sa pagkakayakap sa akin at
tumingin sa kisame.Yun bang parang nangangarap. "Alam mo ba Allison,sayo lang ako
nangarap na magkaroon ng anak.Kaya
kahit noon pang time na kakasimula pa lang natin bilang mag-asawa ay di na ako
gumamit ng proteksiyon.Hindi ko naisip yun." Bumuntong hininga pa ito. Tama nga.
Hindi nga ito gumamit ng proteksiyon para di ako mabuntis.
"Zach,bakit di tayo magpacheck-up?Baka naman ma-"
"No Allison. Walang may deperensiya sa atin." Putol niya kaagad sa sinabi ko.
"Gumamit ka ba noon ng proteksiyon para di ka mabuntis sa akin?" Tanong pa nito.
"Never akong gumamit." Sagot ko.Totoo naman kasi eh.Ni hindi ko nga naisip yan.
"Baka di lang talaga muna ipinagkaloob sa atin." Pagpapanatag niya sa akin. "Gusto
kong mayroon ng sanggol sa bahay na ito. Yun bang uuwi ako na mayroong asawa at
anak na sasalubong sa akin.Tapos hahalik sa akin." Anito.Nakaramdam tuloy ako ng
awa sa asawa ko.Ramdam na ramdam ko kasi kung gaano na niya gustong magkaroon ng
anak. Pero ano ang gagawin ko?Di naman ako nabubuntis.
Nakalipat na pala kami rito sa bahay na ni-regalo niya sa akin nung valentines.
Mga isa't kalahating buwan na ang nakaraan.Kaya kumpleto na rin kami sa mga gamit
dito.Totally finish na rin ang bahay na ito.
"Darating tayo diyan Zach." Ako naman ngayon ang nagpapanatag sa kanya.
"Kaya nga. Kaya umpisahan na natin ulit." At mabilis itong pumaibabaw sa akin.Loko
talaga kasi ito. Pumapara-paraan lang.
Kinabukasan...
"Zach,may nagdo-doorbell.Can you please open the door." Sigaw ko sa kanya.

Nagluluto kasi ako ng lunch namin kaya di ko maiwanan.Sunday kasi eh.
"Yes baby.Isang sigaw mo lang,nanginginig na ako sa takot." Sagot nito.
Loko!
Napangiti na lang tuloy ako.
"Kevin,anong ginagawa mo rito?" Narinig kong sita niya sa kakarating lang.At yun ay
ang best friend niyang si Kevin.
"May masama ba pare kung bisitahin ko ang bago niyong love nest?" Dinig ko pang
sagot ni Kevin. "At isa pa pare,alam ko namang miss mo na ang kagwapuhan ko at ang
hot kong katawan.Kaya nagkusa na akong magpakita sayo. Para naman di ka na
mahirapan na tawagan ako at para na rin di ka mapa-gastos ng pantawag sa akin."
Dugtong pa nito. Napatawa na lang ako sa tinuran ng Kevin na ito. Still Kevin huh!
Dahil tapos na rin akong magluto,lumapit na rin ako sa sala na kung saan ay naroon
sila.
"Hi Kevin...Lunch is ready." Yaya ko sa kanila.Tumayo na ang mag best friend at

dumeretso na kami sa dining.Pero si Zach ay naka-akbay sa akin.
"Hmmm...Ang bango naman ng misis ko." At inamoy-amoy pa ang buhok.
"Mabango ka diyan.Kailan pa naging mabango ang amoy ng salpicao?" Nakasimangot na

tanong ko sa kanya. Paano ba naman eh nangangamoy pa ako ng ulam. Yung salpicao,yun
yung niluto ko.Beef kasi at may bawang kaya medyo maamoy.
"Kahit na. Mabango ka pa rin sa akin." Sagot nito.
"Whoa!Magpakain muna kayo.Pambihira naman Zacharias. Alam kong mahal mo si

Allison,pero wag mo namang ipakita sa akin ang ka-cornihan mo. Nababaduyan ako." Si
Kevin habang nilalantakan na ang mga pagkain sa mesa.Alam kong biro niya lang yan.
Naupo na rin kami ni Zach.Pinaghatak pa niya ako ng upuan.
"Naiinggit ka lang kamo Kevin.Di bale,malapit
mo ng maranasan ang magkaroon ng asawa." Tukso ni Zach sa kanya. Kaya napasimangot

si Kevin at di na nakasagot. "Excited ka na ba sa kasal mo pare?" Dugtong na
kantiyaw pa ni Zach.
"Of course not.Di ko ma-imagine ang sarili ko na may asawa na. Lalo na kung di ko
naman mahal ito." Naiinis na sagot nito. Kaya sa inis din ni Zach,ay binatukan niya
ito.
"Gago!Kasalanan mo yan. Pinairal mo kasi ang libog mo."
"Kayo ang may kasalanan noon.Kung di niyo inimbitahan ang babaing yun sa pagpa-
blessings ng bahay niyo,sana di pa ako makapag-asawa ng wala sa oras. Pero kahit na
may asawa na ako,di ko pa rin maiwasan ang mangbabae.Wala eh.Habulin na talaga ako
ng chix.Sino ba naman ako para tumanggi?" At sa inis ko.Ako naman ang nagbatok sa
kanya.
"Aray! Pinagtutulungan niyo ako ah." Reklamo nito.
"Yan ang wag na wag mong gawin Kevin." Banta ko sa kanya. "At sana,kung di mo man
mahal ang mapapangasawa mo, respetuhin mo na lang." Naiinis pa rin ako sa iisiping
yun. Ayoko ko kasing masaktan ang wife-to be niya.Oo ikakasal na si Kevin.
Nangyari kasi yun ng nagpa-bendisyon kami ng bagong bahay na ito.
Nagseryoso naman siya bigla.
Kaya nagkatinginan na lang kami ni Zach.
Tahimik kaming kumain.

Hanggang sa matapos na ito.
"Tulungan na kitang magligpit baby." Sabi ni Zach.
"Ako na. Doon ka na kay Kevin.Kausapin mo. Alam mo naman na pasan niya ang daigdig
sa ngayon.Di pa niya siguro tanggap." Utos ko sa kanya.
"I love you Allison. Sige doon na ako." At hinalikan niya ako sa mga labi bago
tumalikod.
Napabuntong hininga na lang ako.Mga lalaki nga naman.
*******************
Zachary's POV
"Ano pare,naipagtapat mo na ba kay Allison ang totoo?" Mahinang pagkakatanong ni

Kevin sa akin.Tiningnan niya pa kung nasa kusina pa si Allison.
"W-wala pa pare.Parang natatakot akong sabihin sa kanya ang totoo. Paano kung
magagalit na naman siya at iiwanan ako?Di ko na yata kakayanin yun." Mahinang sagot
ko rin sa kanya at saka nagbuntong-hininga ako.
"Gago!Talagang magagalit yun. Kaya habang maaga pa ay sabihin mo na.'Wag mong

hayaan na siya pa ang makatuklas ng katotohanan.Baka di ka na niya mapatawad talaga
Zach.Wag mo siyang bigyan ng rason na tuluyan kang iiwan.Ang dami mo ng
isinakripisyo.Napaka-gago mo kasi eh.Hindi mo inayos.Pinairal mo kasi ang galit mo
dati." Naiiling na sabi nito sa akin.
Kahit ako ay di rin naka-imik.Tama naman kasi si Kevin.Paano kapag siya pa ang
nakatuklas ng katotohanan.
"I'll try pare.Sana maunawaan niya ako.Sana maniwala siya na mahal na mahal ko
siya." Sagot ko sa kanya.
"Gawin mo. Wag mong subukan.Di yan biro pare.Malaking problema yan." At saka siya
tumayo.
"Sige, uwi na ako.Hinahanap na siguro ako ng babaing yun sa bahay.Sabi ko kasi sa

kanya kanina magbabanyo lang ako kasi nag-eLBM ako.Pero dito ako dumeretso.Gusto ko
lang kasi siyang iwasan." Paalam nito sa akin.Kaya medyo napatawa ako sa dahilan
niya na LBM.
"Ugag.Hanggang ngayon ba ginagamit mo pa ring dahilan yang LBM?" Tanong ko.Paano ko

nasasabi yan? Kasi si Kevin ay isang womanizer, casanova. Kaya yun ang palaging
dahilan niya kapag iniiwanan niya ang babae.
"Basta gawin mo." Habilin pa niya.
Nagpaalam rin siya kay Allison at saka umalis na.
Napabuntong-hininga na lang ako.
Sinulyapan ko ang babaing busy sa pag-aayos ng kusina.Ang babaing nagpapatibok ng

puso ko.Ang laki ng kasalanan ko sa kanya. Paano ko ba sisimulan ang ipaliwanag sa
kanya ang lahat?
=================
Chapter 38
Allison's POV
Dahil linggo ngayon,nandito kami ni Zach sa mall.Nakasanayan na kasi naming dalawa

ang mamasyal tuwing linggo. Para lang kaming magnobyo.
Nuod ng sine,kain sa restaurant at magsa-shopping.
Sarap lang sa pakiramdam.Yun bang ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niya sa

akin.Araw-araw,di siya pumapalya sa pagpapa-saya sa akin.
Ganun talaga siguro kapag nagsimulang muli ano? Parang binabawi niya kasi ang mga
araw na sinayang namin. Yung mga panahon na puno ng galit ang mga puso namin.
At sa tuwing mapadaan kami sa tindahan ng mga toys,di niya maiwasan ang mangarap na
magkaroon kami ng anak.Na kahit ako ay ganun din ang pangarap.
"Wait here baby.Banyo lang ako." Humiwalay siya sa pagkaka-akbay sa akin.
"Sure Zach." Nakangiting sagot ko sa kanya. Pero bago siya umalis ay hinalikan muna
niya ako sa lips bago naglakad.Kaya yung mga sales lady na naka-kita ay mga
kinikilig.
"Ang sweet po ni sir ma'am ano?" Kinikilig na puna ng isang sales lady.Napangiti
ako sa kanya. Kahit ako nga eh,kinikilig pa rin.
"Bagay ba to sa asawa ko?" Tanong ko sa kanya.Itinaas ko pa ang shirt na naka-

hanger.Nandito kasi kami sa mens section ng mga damit dito sa Zara.Sinamantala ko
na ang pagiging madaldal niya.
"Naku ma'am,kahit ano naman po ay bagay doon kay sir." Sagot naman niya which is
true naman.Kahit ano namang damit talaga ay bagay kay Zach.Gusto ko siya kasing
bilhan.
"Ok. I'll take it.Thank you" Nakangiting sabi ko sa sales lady.
"Welcome ma'am.Thank you also.Bagay po talaga kayo ni sir." Pahabol pa nito.
Papunta na ako sa may counter area ng may mabangga
akong tao.
"I'm sorry-Rainier?!" Napalakas pa ang boses ko.Di ko inakala na si Rainier ang

mabangga ko.(natandaan niyo pa ba si Rainier Bankoff? Nasa chapter 3).
"Allison?!" Kahit siya ay nagulat rin. "How are you?" Nakangiting tanong niya.Pero
pakiramdam ko pilit lang ang pagkakangiti niya.
Luminga-linga ako sa paligid baka kasi dumating si Zach.Kinabahan tuloy ako dahil
magkakilala rin sila ni Zach Pinakilala ito kasi dati ni Lindsay sa kanya.
Paano na lang kung magpang-abot sila ni Zach?Ano ang isasagot ko rito kapag
nagtanong?Alam nito kasi na mag-boyfriend si Lindsay at Zach dati.
"I'm fine Nier." Nier kasi ang tawag ko sa kanya. "Ikaw?" Tanong ko pa.Pero sa
loob-loob ko ay kinakabahan na ako.
"Heto, medyo madrama ang buhay pero ok lang." Malungkot na sagot niya.Gusto ko siya
sanang tanungin kung may balita siya kay Lindsay pero di ko na ginawa baka kasi
magtagal pa siya. Marami pa sana akong gustong itanong sa kanya pero wag muna
ngayon. "Paano Allison,alis na ako." Paalam niya.Di ko na siya pinigilan.Tumango na
lang ako.Mabuti nga yun para di na sila magkita ni Zach.
Akala ko ba ay papasok siya. Pero para namang nagmadali nung nakita ako.
Napailing na lang ako.
"Hi baby,pasensiya na kung natagalan ako ha.Ang haba ng pila eh." Si Zach yan.
Kakarating lang.Ngumiti naman ako sa kanya.
Lumabas na kami sa tindahan na ito.
"Zach,I saw Rainier." Bulong ko sa kanya.Kaya napakunot-noo siya.
"Where?" Mahinang tanong nito.
"Sa loob ng tindahan kanina." Sagot ko.Di talaga
ako mapakali eh.

"Hayaan mo na yun." Pambabalewala na sagot ni Zach sa akin.At saka ako hinapit sa
baywang.
Kahit winawaksi ko sa isipan ang pagkikita naming iyon ni Rainier,ay di pa rin

mawala sa isip ko ang pangamba.Parang kinakabahan ako ng di ko alam.
Kaya habang nasa sasakyan kami ni Zach ay tahimik lang ako.Pareho pala kaming
tahimik dahil siya rin ay di nagsasalita.Parang mayroong gumugulo sa isipan niya.O
baka naman nakakaramdam lang siya sa akin na nasa malalim na pag-iisip.Pero bakit
ko nga ba iisipin ang pagbalik ni Rainier?Wala naman dapat na ipag-alala di ba?
*******************
Nagdaan pa ang mga araw. Naging masaya naman kami ni Zach.Tulad ng sinabi ko,walang
araw na hindi ako pinapasaya ni Zach.Kaya pakiramdam namin ay wala na talagang
hadlang sa pagmamahalan namin.
Nandito ako ngayon sa sala. Hinihintay ko na bumaba si Zach.Paano ba naman

kasi,kung umayos yun ng sarili niya ay dinaig pa ako.Kaya ang daming babaing
nagakandahaba-haba ang leeg sa kakatingin sa kanya. Bagay na nakasanayan ko na.
Kasi nga, nasa kay Zach man ang mga mata nila, nasa akin naman ang mga mata ni
Zach.At wala siyang ibang tinitingnan kundi ako lang.
Haaiissssttt...ang tagal naman niya.Napapabuntong-hininga na lang ako.Baka kasi

hinihintay na kami nina Jasmine eh.
Napatayo ako ng may nag-door bell.Dali-dali kong tinungo ang pintuan at agad na
binuksan ito.
At sa pagbukas ko,bigla akong nabato-balani kung sino ang panauhin.
"Lindsay?!" Gulat na gulat na tanong ko.Hindi ko alam kung ano ang ire-react ko.
"Best...I missed you." At niyakap niya
ako.Ako naman ay parang robot din napayakap na rin sa kanya.Pero ang nararamdaman
ko ay malakas na pagkabog ng dib-dib ko.
Paano niya kaya natunton ang bahay namin?
Di ako nakapag-salita.
"Oh my God best...mabuti di ako nahirapan na tuntunin ang bahay niyo.Nag-asawa ka

na pala eh di ko alam. Kailan pa kayo ikinasal ni Sandro?" Excited na tanong
niya.Ang akala niya ba ay si Sandro ang napangasawa ko?
Di ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya. Kaya napapalunok ako ng laway.Ang
hirap ng ganitong sitwasyon.Paano ko ipapaliwanag ito sa kanya?Ano ang maging
reaksiyon niya kapag sinabi kong si Zach ang asawa ko.
"A-ah...Lindsay,hindi si Sand -" Ngunit naputol ang sasabihin ko dahil sa...
"Baby,hindi ko mahana - Lindsay?" Namimilog ang mata ni Zach sa pagkagulat ng

makita si Lindsay.Pareho kasi kaming napalingon ng magsalita si Zach.Naka-kunot ang
noo ni Lindsay.
"A-anong ibig s-sabihin nito?" Halos pumiyok pa siya sa pagtanong.Si Zach naman ay
napatigil sa may hagdan.Para rin siyang na-statwa.
"L-lindsay,magpapaliwanag ako." Kinakabahang sabi ko.Inabot ko pa ang mga kamay

niya ngunit mabilis niya itong iniwas.
"S-si Zach ba ang n-napangasawa mo...Allison?!" Putol-putol na tanong niya pero

lumakas ang boses niya.Gumuhit sa mukha niya ang galit.
"Lind - " Di ko na natuloy ang sasabihin ko dahil sa lakas ng pagkakasampal niya sa

akin.Halos tumabingi pa ang mukha ko.
"Ahas ka Allison!Ahas!" Sigaw niya.Akmang sasampalin na naman niya ako ngunit

mabilis na napigilan ni Zach ang mga kamay niya.
"Stop it Lindsay!" Sigaw din ni Zach sa kanya. Ako naman ay tumulo ang luha.
"Di ba, sabi ko sayo,bantayan mo si Zach dahil babalikan ko siya?!Hindi yung ahasin
mo ako!" Sigaw niya ulit.Pero pigil-pigil pa rin siya ni Zach at sinasaway.
"Lindsay,...magpapaliwanag ako." Sabi ko.Garalgal na ang boses ko.
"Wala ka ng dapat ipaliwanag Allison.Traidor ka!Taksil!Itinuring kitang kapatid

tapos ganituhin mo ako?Ang ahasin. Manang-mana ka talaga sa ina mo!" Nagwawala na
sabi niya. Nakita ko pang tumutulo ang luha niya.Gusto ko siyang sagutin dahil
idinamay niya ang ina ko pero di na kayang bumuka ng bibig ko dahil sa mga luha na
umagos dito.
"Mga ahas kayo!" Sigaw niya ulit at saka ubod-lakas na itinulak si Zach.Nanakbo na
itong palabas.
"Lindsay wait!Let me explain please!" Sigaw ni Zach kay Lindsay.At hinabol pa niya
ito sa labas. Gusto ko siyang pigilan na wag habulin si Lindsay pero di ko na
naisatinig.
Lalo kasi akong nanigas sa mga ginawa ni Zach.Bakit kailangan niya pang habulin si
Lindsay para magpapaliwanag?
Sa iisiping iyon,lalo akong nasaktan.Ang sakit.Ang sakit na yung asawa mo ay

kailangan pang habulin ang ex-girlfriend para magpaliwanag.Ano ang ibig sabihin ni
Zach?
=================
Chapter 39
Zachary's POV
Mabilis akong nakalabas ng bahay at hinabol si Lindsay.

Gusto ko siya kasing makausap ng maayos.Gusto kong ipapaliwanag sa kanya ang
lahat.Ayokong isipin niya na niloko o tinaraidor siya ni Allison.This is all my
fault.Kaya ako ang dapat na mag-ayos nito.
Mahal na mahal ko si Allison.At ayaw ko siyang masaktan dahil sa mga nagawa kong
pagkakamali.Alam kong labis niyang dinaramdam ang ginawa ni Lindsay sa kanya. At
yun ang di ko kakayanin.Ang makita siyang umiiyak dahil galit sa kanya ang
mahalagang tao sa buhay niya.
Alam ko kung paano nila pinahalagahan ang pagkakaibigan noon.Nagturingan na sila na

parang magkapatid.
Mabuti na lang dahil mabilis kong nahabol si Lindsay.
"Lindsay wait.Let's talk." Hinawakan ko pa ang braso niya. Kaya napatigil siya at
humarap sa akin.
Pak!
Isang malakas na sampal agad ang iginawad niya sa akin.
"At ano pa ang dapat na ipaliwanag mo sa akin Zachary,ha?! Yung totoo ang hinala ko
sa inyong dalawa ni Allison?Tama ba, tama ba na noon pa lang ay nagtataksil na
kayong dalawa sa akin?Tama ba ang hinala ko noon na tinatraidor niyo ako?!" Sigaw
niya na halos ikabingi ko.Tumutulo na rin ang mga luha niya.So,noon pa pala ay may
duda na siya sa amin ni Allison?Dahil ba yan sa mga titig ko kay Allison?Palagi
kasing kina Sandro at Allison ang mga mata ko kapag magkasama kaming apat. Dahil
noong mga panahon na iyon ay hindi lang galit ang nararamdaman ko kundi selos.
"L-lindsay,makinig ka." Hinawakan ko ang magkabilang balikat niya at niyugyog ito.

Para kasi sana makinig siya sa akin ngunit iwinaksi niya ang mga kamay
ko na nakapatong sa balikat niya.
"At ano ang dapat kong pakinggan Zach?Yung malaking sampal sa pagmumukha ko na
ginawa niyo ng ex-bestfriend ko?Zach,I trusted you.Ibinigay ko sayo ang
lahat.Minahal kita ng sobra. Pero ano itong ginawa mo?Pinatalikod mo lang ako at
pinakasalan agad ang best friend ko?Two years lang akong nawala,tapos ganito na ang
nadatnan ko?!" Nanginginig na sigaw niya. Sa mga sinabi niyang ito ay umusbong din
ang galit ko.
"Hindi ka namin pinagtaksilan Lindsay.Dahil nung umalis ka,wala na tayo.Alalahanin

mo, ikaw ang nang-iwan,hindi ako.Iniwan mo ako na kung saan, handa na kitang
mahalin.Ngayon,paano mo masasabi na nagtaksil kami kung pag-alis mo pa lang ay wala
ng tayo.Iniwan mo akong may malaking katanungan di ba? Iniwan mo akong nag-iisip
kung anong kasalanan ang ginawa ko sayo?" Napatiim bagang ako habang sinasabi ang
mga bagay na iyan.Hindi dahil sa nasasaktan ako nung iniwanan niya kundi dahil sa
ginawa niya rin akong tanga.Dahil nung mga panahong iyon ay sinabi ko na sa sarili
ko na ipapaubaya ko na si Allison kay Sandro.Pero ng dahil sa pakiramdam ko na
ginago rin ako ni Lindsay,bumangon ang galit sa puso ko.Inisip ko noon na ganito ba
talaga ang mga kababaihan?Mga manloloko?
"So,talaga pa lang di mo ako minahal?" Nakataas ang kilay na tanong niya? "Kung
ganun,niloko mo na pala ako sa simula pa lang?Bakit Zach?Bakit mo ako niligawan at
pinaasang mahal mo gayung, di mo naman pala ako mahal?!" Pinunasan niya pa ang mga
luha niya gamit ang mga palad.
"Dahil mahal ko si Allison.Lindsay,makinig ka.Ginawa ko ang mga bagay na iyon dahil

gusto kong mapalapit kay Allison."
Tinitigan ko pa siya sa mga mata niya.Gusto ko kasing malaman niya ang lahat-lahat
para di na siya magalit sa kay Allison.Kahit sa akin na siya magalit,wag lang sa
babaing mahal ko.
Nakita ko ang pagkunot-noo niya. Di siya nakapagsalita.Siguro nga ay dahil di niya

maintindihan ang gusto kong iparating.Kaya sinamantala ko at nagpatuloy. "She was
my ex-girlfriend nung naging tayo.Siya ang babaing minahal ko at mamahalin pa ng
habang buhay Lindsay." Sabi ko.Akmang magsasalita siya ngunit sinenyasan ko siya na
wag muna magsalita.Na patapusin niya ako. "Lindsay,I'm sorry.'Wag kang magalit kay
Allison.Ako ang may kasalanan ng lahat.Ginamit kita para lang mapala -" di ko na
natapos magsalita dahil sinampal niya ako ulit.
"Ang tanga ko Zach.Ang tanga ko pala na umasa sayo. A-ang tanga ko dahil wala akong
tinira para sa sarili ko." Napahagulhol na siya. "Pero alam mo ba kung bakit ako
umalis noon Zach?D-dahil..." Napatingin siya sa mga mata ko.
At sa mga titig niyang iyon ay kinabahan ako.Para kasing may gusto siyang sabihin.
"....dahil buntis ako noon." Sa mga sinabi niya ay halos natulos ako sa
kinatatayuan ko.Pakiramdam ko,gumuho ang mundo.Buntis siya noon?Ibig sabihin may
anak ako sa kanya?
"Dahil sa pag-aakala kong di ka pa handa noon,iniwan kita. Natakot kasi ako na

kapag nalaman mong buntis ako ay iiwanan mo ako bigla.Dahil noon pa,ramdam ko na,na
di mo ako mahal.Pero may isang bahagi
ng katawan ko ang naniniwalang mahal mo ako.At yun din ang paniniwala ko.Pero ng
huli, na-realize ko na sa halip na sabihin ko sayo ay mabuti pang magpakalayo-layo
ako sayo. At yun ang dahilan kung bakit iniwan kita ng walang dahilan Zach."
Mahabang pagpapaliwanag niya. "Zach,may anak tayo.At babae yun." Pagpapatuloy niya?
May anak kami?Hindi ko alam kung matutuwa ako o hindi.
"'Wag kang gumawa ng kwento Lindsay." Sabi ko.Ayoko kasing isipin na totoo ang mga
sinasabi niya.Although na may nangyari nga sa amin ni Lindsay noon pero dalawang
beses lang yun.At sa pagkakatanda ko,gumamit ako ng proteksiyon noon.
Sa iisiping iyon,ay lalo akong natakot.Natakot ako na paano na kapag nalaman ni

Allison?Di ba dapat maging masaya ako dahil may anak na ako pero wala akong
naramdaman sa dib-dib ko ng ganun. "Hindi ako naniniwala sayo Lindsay.Gumamit ako
ng proteksiyon noon.At alam mo yan. So paanong nabuntis ka?"
"Z-Zach,hindi lahat ng gumagamit ng proteksiyon ay siguradong di makakabuntis.Kaya

ako bumalik dito dahil gusto ko na sanang makilala mo ang anak natin. Pero sa halip
na maniwala ka,parang ayaw mo rin palang tanggapin.Kung ganun,tama pala ang naging
desisiyon ko noon na wag ng ipaalam sayo. Ng dahil diyan Zach,kahit kailan,hinding-
hindi mo na makikita ang anak mo sa akin.Hindi na. Wala kang kwenta!" Sigaw niya na
halos nagwawala na siya.
Dahil sa pagkatulala ko ay di ko na napansin na nakatakbo na pala siya.
Paano kaya kung totoo? Hindi ko na makikita ang anak ko?Matagal ko ng pinangarap na
magka-anak pero hindi sa ibang babae
kundi kay Allison lang.Pero paano,di nga siya nabubuntis?
Bumalik ako sa loob ng bahay na nasa malalim na pag-iisip.Kaya di ko napansin na

tinatawag na pala ako ni Allison.
"Z-zach!" Narinig ko pang tawag niya pero wala ako sa sarili na umakyat at
dumeretso sa kwarto.
*****************
Allison's POV
Ng makalabas si Zach ay sinilip ko silang dalawa dito sa binatana.Kitang-kita ang
seryosong pag-uusap nila. Nakita ko pang napahagulhol si Lindsay.Hindi ko alam kung
ano ang pinag-uusapan nila dahil nakita ko pang sinampal ni Lindsay si Zach.
Nagpatuloy sila sa pag-uusap.Napakaseryoso nila. Kaya di mapigilan ng puso ko ang

masaktan.Nagpapaliwanag na kaya si Zach kay Lindsay?Ano ba ang ipinapaliwanag niya
rito? Na napilitan lang siyang pakasalan ako?
No!
Mahal ako ni Zach.Siguro di naman ganun yung paliwanag niya.Pero di talaga

mapigilan ng isip ko ang mag-isip ng ganun.
Nakita ko na lang na tumakbo na si Lindsay.Na hinayaan naman ni Zach.
Ng makapasok si Zach ay sinalubong ko siya.Gusto ko lang sanang alamin ang pinag-

usapan nila pero napansin ko na parang may iniisip ito ng malalim.Halos wala sa
sarili.Kaya lalo akong nanginig sa takot.Paano kung na-realize niya na mahal niya
talaga si Lindsay?
"Z-zach?" Halos pumiyok pa ako sa pagkakabanggit sa pangalan niya.Pero parang di

niya naman ako pinansin dahil ni paglingon nga sa akin ay di niya ginawa.Sa halip
umakyat na siya at dumeretso sa kwarto.
Naiwan akong napatulo na lang ang luha.Ito na ba ang katapusan ng aming masasayang
araw nitong huli? Akala ko,wala ng hangganan yun.Mayroon pa pala.
"Zach,please stay.Wag mo akong iwan ulit." Bulong ko sa sarili habang minamasahe

ang sentedo ko.Nahihilo na kasi ako.Napa-upo ako sa sofa at dito ibinuhos ang mga
luha.
=================
Chapter 40
Zachary's POV
Nandito ako sa kwarto habang nag-iisip pa rin. Si Allison di rin ako pinuntahan
rito. Siguro,nagtataka din siya sa inasta ko kanina.
Litung-lito kasi ako.Di ako makapaniwala na may anak ako kay Lindsay.Parang di
matanggap ng pagkatao ko.Kaya ngayon,parang di ko kayang harapin si Allison.Hindi
ko kasi alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya. At kung saan ako magsisimula.Ayoko
siyang masaktan kaya parang di ko kayang sabihin sa kanya.
Naalala ko pa kanina.Masaya akong bumababa ng hagdan kasi masisilayan ko na naman

ang babaing nagpapa-ikot ng mundo ko.Ang babaing mahal na mahal ko.
Mamayang gabi kasi sana,ipagtapat ko na sa kanya ang totoo.Ang matagal ko ng

tinatago sa kanya.Tama si Kevin.Habang maaga pa.Kahit kinakabahan ako ng maisip ko
yan, pero lalakasan ko ang loob ko.
Kaso,dumating si Lindsay at nasira na ang mga plano ko.Bagkus,nadagdagan pa

ito.Bakit kung kailan handa na ako ay may sagabal na dumating pa?
Napabuntong-hininga na lang ako.Basta kung malaman man ni Allison ang lahat,di ko

siya bibitawan.Ipaglalaban ko na siya this time.
Ng maisip ko ang mga bagay na iyan ay tumayo na ako.Bakit ba kasi nagmu-mukmok ako
rito?
Ng akmang maglalakad na ako papuntang pintuan ay siya namang pagbukas nito.
At doon ay nakita ko sa Allison na namamaga pa ang mga mata niya.God!Parang

hinihiwa ang puso ko.Nasaktan ko na naman ba siya.
Gago ka talaga Zach.Oo naman.Kastigo
ko sa sarili.
"Z-zach,..." Halos di pa niya mabanggit ang pangalan ko.Nakita ko na lang na

pumatak ang luha niya.Agad ko siyang tinakbo at mahigpit na niyakap.
"Alli...baby.I love you so damn much." Sabi ko sa kanya. Alam kong kulang pa ang
mga katagang yan para pawiin ang nararamdaman niya ngayon.At kung anuman yun.Ang
alam ko,nasasaktan siya ngayon.
"Z-zach...please...wag mo akong iwan ha..." Pakiramdam ko ay nagsusumamo siya ng

sabihin niya ang mga bagay na iyan.Na siya namang lalong nagpakirot ng puso ko.
Kumalas ako sa pagkaka-yakap sa kanya at ipinantay ang mga mukha namin. Pinunasan
ko muna ang mga luha niya bago ako nagsalita.
"Mahal na mahal kita Allison.At wala akong karapatan na iwanan ka...Wala.Dapat nga
ako ang magsasabi sayo niyan eh." Sabi ko sa kanya. Ikinulong ko pa ang mukha niya
sa mga palad ko at tinitigan siya sa mga mata.
"I love you Zach." Sagot niya sa sinabi ko.At siya na ang kusang humalik sa akin.
"Promise me na di mo ako iiwan ha." Saad niya ng kumalas siya sa paghalik sa mga
labi ko.
"Wag mong isipin na iiwan kita Allison.Dahil kapag narinig ko yan sa mga labi mo,
para akong tinatamaan ng kidlat Dahil pakiramdam ko,pag ginawa ko yan, pareho
lamang na pinatay ko ang sarili ko.Allison,ikaw ang lahat sa akin.Ikaw ang hangin
na nagsu-supply sa bawat paghinga ko.Kaya aasahan mong di tayo maghihiwalay dahil
karugtong ka na ng pagkatao ko." Emosyonal na sagot ko sa kanya. Nakaka-bakla di
ba? Pero umiibig lang ako.Kaya kahit kabaduyan man yan,the hell I care.
Muling naglapat ang mga labi namin. At this time ay ako naman ang unang humalik sa
kanya.
Pero di rin nagtagal dahil kumalas din siya
at saka parang may naisip.
"Paano si Lindsay?" Tanong niya.
"Anong paano?Walang kami baby." Sagot ko.Kahit pa na kinakabahan ako kasi naisip ko
na naman ang anak daw namin. Hindi ko muna ito sasabihin kay Allison hanggat di pa
ako sigurado sa batang iyon.Kailangan ko munang ipa-DNA yun bago gumawa ng
hakbang.Oo,masama na itanggi ang bata pero parang may mali eh Di ba dapat excited
ako?Pero di ko mahanap.
"Zach,galit si Lindsay sa akin dahil ang akala niya ay pinag-taksilan natin siya.
Hindi ako handa sa pagdating niya at isa pa,hindi ko inisip na darating na lang
siya bigla." Tumulo na naman ang luha niya.
"Shhhh..." Tama na yang iyak mo Allison.Nasasaktan ako." At niyakap ko siya ulit.

"Kanina,kaya ko siya hinabol at gustong magpaliwanag dahil ayokong magalit siya
sayo. Ayokong damdamin mo ang galit niya sayo Allison.Kaya pinilit kong
maipaliwanag sa kanya ang lahat.Pero sarado na ang isipan niya.Pero wag ka ng mag-
alala baby.Ako na ang bahala.Ako naman ang may kasalanan ng lahat eh.Basta wag mo
na siyang isipin muna. Maayos natin ito. Magkakabati rin kayo." Pagpapanatag ko sa
kanya.
"Salamat Zach.Salamat dahil nandito ka sa tabi ko." Sisingok-singok pa rin na sabi

niya.
Muling naglapat ang mga labi namin ng kumalas siya sa pagkakayakap sa kanya. At ang
lahat ay na-uwi sa aming matamis na love-making.
*******************
Allison's POV
Five days na ang nakaraan pero di na pumunta si Lindsay dito ulit.Nanghihinayang

talaga ako sa pagkakaibigan namin. Sana dumating pa ang mga
araw na maibabalik namin yun.
Bumalik na rin sa normal ang buhay namin ni Zach.
At si Zach,paminsan-minsan napapansin ko rin na nasa malalim na pag-iisip siya. At

kapag nakikita niya ako,agad siyang ngumingiti.Pero di ko na iyan pinansin.Basta sa
ngayon ang mahalaga ay nandito pa rin siya sa tabi ko.
"Hi baby.Pasok na ako." Mula sa likuran ko ay niyakap niya ako.Di na rin ako
pumapasok sa office dahil dito na lang daw ako sa bahay para walang maraming
problema.May mga magagaling na tauhan naman siya na pwedeng mamahala sa company ko.
"Zach,ano ba yang pabango mo?Ang baho." Reklamo ko.Parang humilab tuloy ang sikmura
ko.Tumakip pa ako ng ilong. Mabaho talaga eh.
"Ha?Palagi ko naman itong ginagamit baby ah." Kunot-noo na tanong niya. "Gusto mo
bang magbihis ako ng iba at palitan ang pabango ko?" Nakangiting tanong niya.
"No,wag na. Male-late ka na. Tara hatid na kita sa pintuan." Isinabit ko na ang
braso ko sa braso niya at hinila na siya. Pero habang bumababa kami ay panay ang
halik niya sa akin.
Nakarating kami sa pintuan.Ng binuksan niya ito ay bumulagta sa harapan namin si

Lindsay na may dalang sanggol.Sa pagtingin ko dito ay mga one year old mahigit ito.
"Hello daddy." Nakangiting sabi niya kay Zach.Si Zach naman ay natameme.At parang
gulat na gulat.Ako naman ay naka-awang lang ang mga labi.
Daddy?
Si Zach ba ang tinawag ni Lindsay na daddy? Si Zach ba ang ama nito.Lord,parang

biglang nanghina ang tuhod ko.
"Oh Zach,hindi mo man lang ba kukuhanin ang anak natin?" Na diniinan niya pa ang
pagkakasabi ng anak natin
habang inaabot kay Zach ang batang babae na mahimbing na natutulog.
Anong biro na naman ito? Talaga bang wala ng katapusan ang pagsubok na ito.
Sinulyapan ko si Zach na mataman lang na nakatingin sa bata. Hindi ko mabasa ang

nasa isip niya.
"M-my anak ka Lindsay?" Nauutal na tanong ko sa kanya. Nanginginig kasi ako.
"Anak namin ni Zach Allison." Bawat katagang binabanggit niya ay may mga
pagdidiin.Ibig ba sabihin ng umalis siya ay buntis na siya?Hindi ako nakapag-
salita.Nanatiling nakatikom lang ang mga bibig ko.Hanggang sa marinig ko na lang na
nagsalita na si Zach.
"Hindi ko hahawakan ang batang iyan Lindsay hanggat di ko napa-DNA yan." Sabi
niya.Tiningnan ko siya at ganun din siya sa akin.Dapat ba akong magalit kay Zach?
Kaya ba palaging nasa malalim na pag-iisip dito dahil ba sinabi na ito sa kanya ni
Lindsay?
"Napakasama mo talaga Zach.Paano mo naitatanggi ang anak mo?!" Sigaw niya.
"Dahil ramdam ko Lindsay na hindi ko dugo ang nanalaytay diyan.So please,stop your
freaking game.We're done.At mahal ko si Allison.Stop bothering us." Hinawakan pa ni
Zach ang kamay ko.Sa sinabi niyang iyon,parang natunaw ang umuusbong kong galit
sana.Mahal ako ni Zach.At kung totoo man na anak niya ang batang iyan,ay
tatanggapin ko.Basta sa akin pa rin siya.Ako pa rin ang pipiliin niya.
Bigla siyang natahimik.Parang nagulat sa sinabi ni Zach.
Ako naman ngayon ang tiningnan ni Lindsay ng masama.
"Hindi pa tayo tapos Allison.Babawiin ko ang dapat ay sa akin!" Sigaw niya
sa akin.At mabilis na tumalikod.Gusto ko pa siya sanang sagutin pero malayo na pala

sila ng batang bit bit niya.Kung hindi si Zach ang ama ng batang iyon,ay sino?
"Salamat baby dahil di ka kaagad naniwala sa kanya." Ginagap niya ang mga kamay ko
at hinalikan.
"Zach,kung di ikaw ang ama,sino?" Ito ang naisagot ko sa kanya.
"Hindi ko alam. At wala na akong balak na alamin pa.Dahil sigurado akong di ko anak
yun.Ang mahalaga sa akin ngayon ay nandito ka pa rin sa tabi ko Allison.Akala ko
kanina,pag-aawayan na naman natin yun." Hinapit niya ako sa baywang.
"Zach,sawa na akong iwasan ang mga pagsubok.Kaya kailangan kong maging malawak ang
pag-iisip at tiwala sayo." Madamdaming sabi ko sa kanya.
"Salamat Allison. Kaya mahal na mahal kita eh." Idinikit pa niya ang mga katawan
namin at saka ako hinalikan sa mga labi.
Ng maisip kong papasok pa siya ay itinulak ko siya ng marahan.
"May pasok ka pa.Kaya alis na." Nakangiting sabi ko na kunwaring tinutulak ko pa

siya.
"Nagbago na isip ko baby.Di na ako papasok dahil iba na ang gusto kong pasukan."
Kumindat pa siya sa akin at ngumiti ng pilyo.
******************
Kaka-labas ko lang sa isang drugs store.May binili kasi ako.Palagi na kasing masama
ang pakiramdam ko eh.
Napangiti ako ng tiningnan ko ang binili ko.Sana maging positive.
"Allison,pwede ba tayong mag-usap?" Nagulat pa ako ng biglang may nag-salita sa

likuran ko.Paglingon ko ay si...
"Rainier?"
Ngumiti lang siya sa akin.
"Pwede ba Allison?" Tanong niya ulit.
"Sure.Saan?" Na-miss ko rin siya eh.Kaya pwede naman kaming mag-usap.
"Sa coffee shop?" Tanong niya.
"Nah!Nagmamadali ako." Sagot ko ng maalala si Zach.Baka pauwi na yun.

"Sa loob na lang ng kotse ko." Sabi niya. Kaya pumayag na lang ako.
"Anong pag-uusapan natin Rainier?" Deretsong tanong ko.
"Ano ba ang nangyari sa inyo ni Zach?Bakit naging mag-asawa kayo?" Binalewala niya
ang tanong ko.Hindi na ako nagtaka kung bakit alam niya na. Baka sinabi ni
Lindsay.I'm sure may communication pa ang dalawang ito.
Sinimulan kong ikwento sa kanya ang lahat-lahat ng kaganapan namin sa buhay ni

Zach.Simula noon at sa muli naming pagkikita ni Zach.Hanggang sa ngayon.Wala akong
pinalampas na detalye pati ang mga ginawa ni Lindsay at sa pagdala ng bata na
sinasabing anak ito ni Zach.
Pagkatapos kong mag-kwento ay napabuntong-hininga siya.
"Base sa kwento mo Allison, talagang mahal ka ni Zach.At ganun ka rin sa kanya.

Sana maging matatag kayo.Allison,tungkol doon sa bata,wag kang maniwala na anak yun
ni Zach.Magtiwala ka sa kanya." Seryosong sabi niya kaya napakunot-noo ako.May alam
ba siya sa anak ni Lindsay?
"Alam ko ang lahat Allison.Hindi anak yun ni Zach." Dugtong pa niya.
"Kung hindi si Zach ang ama nun,eh sino Rainier?" Tanong ko.
"Ako." Sagot niya na ikinagulat ko.
Paano siya naging ama ng bata?
=================
Chapter 41
Allison's POV
"Ano?!Paanong ikaw ang ama ng batang iyon?" Nanlalaki ang mata ko habang tinatanong
ko siya.
"I-i mean paanong nangyari yun? Si Zach pa ang boyfriend ni Lindsay noon ah?"
Dugtong ko pa habang nabubulol sa pagsasalita.Di kasi ako makapaniwala eh.Oo, alam
ko naman na matagal ng may lihim na pagmamahal si Rainier sa kay Lindsay.Pero di
naman ito nanligaw.
"May nangyari sa amin nung time na nasasaktan siya." Sagot niya na sa labas ng
kotse naka-tingin.
"Ha?Anong nasasaktan?" Kunot noong tanong ko.Saan siya nasasaktan?Ang alam ko kasi
masaya naman siya sa piling ni Zachary eh.Pakiramdam ko nga noon,mahal na siya ni
Zach.Kungsabagay,sabi nga pala ni Zach sa akin na ginagawa niya lang pala yun para
isipin ko na balewala na ako sa kanya at mahal niya si Lindsay.Pero ng makita
niyang masaya naman ako kay Sandro,pinilit niya naman daw na mahalin si Lindsay
pero huli na dahil iniwanan na rin siya nito.
"Allison,alam mong kahit kailan,hindi minahal ni Zach si Lindsay.Dahil ikaw pa rin

ang laman ng puso niya." Napatiim bagang pa ito ng binanggit ang pangalan ni Zach.
"H-hindi ko naman kasi alam noon na ako pa rin ang mahal ni Zach.I'm sorry."
Nauutal kong sagot kay Rainier.
"Alam ko." Seryosong sabi nito. "Alam mo bang naglasing siya. Umiyak ng sobra?
Allison,itinago niya sayo ang totoong dahilan dahil ayaw ka niyang madamay sa
problema niya.Kasi iniisip mo noon na masaya na siya sa piling ni Zach na di naman
totoo." Kwento nito na para bang binabalikan ang nakaraan.
Natahimik na lang ako.Di ko inisip kasi na may dinaramdam pala si Lindsay noon.
*******************
/>Rainier's POV
Habang ikini-kwento ko kay Allison ang pangyayari noon ay napapabuntong hininga

ako.Naalala ko na naman kasi ang miserableng mukha noon ni Lindsay.At ngayon ay
ganun na naman ang nakita ko.Akala ko kasi,nakalimutan niya si Zachary.Ang lalaking
dapat kinaiinisan ko Pero ng magkwento si Allison,nawala lahat ng galit ko sa
kanya. Dahil ramdam ko ang nararamdaman niya.Kasi ganun din ako.Gagawin ang lahat
para sa minamahal.Mapabuti man yan o mapasama.
"Allison,sinamantala ko ang pagkakataong iyon na nasasaktan siya." Pag-amin ko sa

kanya.
"Anong sinamantala?" Nakakunot-noo na naman siya.
"Makinig ka.Iki-kwento ko sayo." Sabi ko saka humugot ng hininga.
Flashback
"Anong ginagawa mo Lindsay?" Tanong ko sa kanya pagka-pasok ko sa kwarto

niya.Welcome kasi ako dito sa bahay nila eh.Wala ang mga magulang nito ngayon.Nasa
ibang bansa.
Hawak-hawak niya ang kopitang may lamang alak na halos punuin niya pa ito.She
looked so messy.Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya.
"Si Z-zach...alam mo bang di niya pala ako totoong mahal?" Sabi niya sa akin at
akma na naman siyang iinum ngunit mabilis ko itong inagaw sa kanya.
"Ano ba ang problema ninyo ni Zachary?" Inosenteng tanong ko.Wala naman akong idea
kasi nakikita ko naman na ok sila eh.Kung minsan kasi,niyaya din nila ako na
lumabas kasama sina Allison at Sandro.Kaya nakikita ko ang lambingan nila. Kahit na
nasasaktan ako pero tinitiis ko.Ayoko kasing mahalata nila.
"M-may iba siyang mahal Rainier.H-hindi niya pala ako mahal.Noong mga nakaraang
araw,pumunta
ako sa office niya pero narinig ko si Zach na may kausap.Sabi niya sa kausap
niya,ginamit niya lang daw ako.Na hanggang ngayon daw di niya pa rin malimutan ang
babaing minamahal niya.Ang sakit lang Rainier.Ang sakit-sakit.Niloloko niya lang
pala ako.At kung sino man ang babaing iyon,humanda siya sa akin." At hamagulhol na
siya. Akmang magsasalita na sana ako pero naunahan na naman niya ako.Ayaw niya
magpa-awat. "A-akala ko,nung una, mahal na mahal niya ako kasi ang sweet niya
eh.Alam mo, para siyang gasera,at ako naman itong gamu-gamo.Inakit-akit niya ako sa
maganda niyang liwanag tapos ng makalapit na ako,sasaktan niya lang pala ako.At
hindi lang sinaktan,pinatay niya pa ako." Tuloy-tuloy ang paglandas ng luha
niya.Pero patuloy pa rin sa pagsasalita.Kaya niyakap ko siya.
"Ang sakit eh...kasi...sobrang nahulog ako sa kanya. Na akala ko,tunay ang
pagmamahal niya sa akin.Iyon pala, mahal niya lang ako kapag kaharap ko kayo nina
Allison."
Hindi ko alam kung anong mga kataga ang dapat kong sasabihin.Umusbong bigla ang
galit ko kay Zachary.Ang babaing mahal ko ay sinasaktan niya lang.
Kinalas ko siya sa pagkakayakap at hinarap sa akin.Ipinantay ko ang mga mukha namin

at ikinulong ito sa dalawang palad ko. Tiningnan ko siya sa mga mata.Nakita ko ang
kalungkutan niya.
"Kung ganun,bakit hindi mo na lang siya hiwalayan?" Tanong ko sa kanya. Mahina lang
yun pero alam kong dinig niya iyon.
"No!" Mabilis niyang sagot. "Mahal na mahal ko si Zach.Kaya di ko siya iiwan

Rainier." Binaklas niya ang mga kamay ko sa mukha niya. "Kung kailangan na
magpanggap akong di ko alam yun, ay gagawin ko.Rainier,mahal
ko siya eh.At hihintayin ko ang pagbalik niya galing Cebu." Nasa Cebu kasi si
Zachary.
"Lindsay,please,wag kang ganyan." Sabi ko.
"Di ba, mahal mo ako Rainier?" Tanong niya sa akin na di pinansin ang tanong
ko.Marahan akong tumango.
"Then kiss me." Utos niya sa akin. "Ng sa ganun makaganti ako sa panloloko ni Zach
sa akin." Dugtong pa niya.
"Pero Lind -" Hindi na ako nakapag-salita dahil siya na ang kusang humalik sa
akin.At hindi ko akalain na mauwi pala sa isang maalab na halikan hanggang sa may
nangyari na nga sa amin.
End of flashback
"At naulit pa yun ng ilang beses Allison.Hindi ko alam pero parang baliw ako na
nagmamahal sa kanya. Inamin niya rin sa akin na may nangyari nga sa kanila ni
Zachary ng dalawang beses pero di na nasundan pa.Kaya naiinis siya. Pinaubaya niya
sa akin ang katawan niya.Dahil galit siya kay Zachary.Ng may nangyari na sa
amin,hindi na siya ginamit ng Zachary na iyon.At laking tuwa ko lang.Lalo na ng
sinabi niya sa akin na buntis siya.Walang mapaglagyan ang galak ko noon.Pero..."
Napabuntong-hininga muna ako.Si Allison ay tahimik lang na nakikinig.Di siya
nagsasalita. "....nadismaya ako ng sabihin niyang ipa-angkin niya daw kay Zachary
yun. Kaya sa sobrang galit ko ay binantaan ko siya na sasabihin ko rin ang lahat
kay Zachary. Natakot siya. Kaya umalis siya papuntang ibang bansa. Sinundan ko
siya, pero di ko nahanap.At nitong huli ay nagkita kami sa Canada. Hindi ko na siya
pinakawalan.Pero di ko alam na mahal niya
pa rin pala si Zach.At may balak siyang ipakilala ang anak namin kay Zach na ito
daw ang anak nila. Sobrang sakit Allison.Pero dahil sa kailangan niya ako,naging
sunud-sunuran ako sa kanya.Mahal ko siya eh." Mahabang kwento ko.
"R-rainier." Yan lang ang isinagot niya.
"Allison,sana mapatawad mo si Lindsay,ayokong mawala siya sa mundong ito na may mga

taong galit sa kanya. Mahal ko siya. Mahal na mahal. Kaya ko ginagawa ito para
makapiling siya kahit sa mga huling ara -"
"A-anong ibig mong sabihin R-rainier?" Tanong niya kaagad kaya pinutol niya ang
sasabihin ko.Parang nagulat pa siya.
"A-ah...wala.Sige na baka hinahanap ka na ng asawa mo." Pagdadahilan ko.Hindi pa

niya dapat malaman ang totoo. Nagpumilit pa siya na ikwento ko pero hinila ko na
siya palabas ng kotse.
*****************
Zachary's POV
Hindi pumapasok sa isip ko ang mga files na kailangan kong i-review.Iniisip ko kasi
ang anak daw namin ni Lindsay.Paano niya nasabing akin yun eh matagal ng walang
nangyari sa amin.At bakit kung buntis siya noon,di niya sinabi kaagad.Ang labo
naman ng dahilan niya na di pa daw ako handa.Napapailing na lang ako ng maalala ang
huling paalam niya sa akin.
Flashback
"Zach,maghiwalay na tayo." Deretsong sabi niya sa akin.Pumunta siya dito sa office

ko.Nagulat naman ako kung bakit?Ngayon niya pa ba ako hihiwalayan kung kailan na
pinipilit ko na ang sarili ko na mahalin siya.
"P-pero bakit Lindsay?" Nalilitong tanong ko.Bigla akong nainis dahil pati ba siya
ay iiwan din ako.Although ako ang nang-iwan noon kay Allison pero pakiramdam ko
noon ay siya ang nang-iwan.
"Gusto ko kasing mag-aral abroad ng modelling.Zach,I'm sorry pero na-realize ko na

mahal ko pala ang pangarap ko kaysa sayo." Agad na tumulo ang mga luha niya.Bigla
akong nagalit.Ng dahil lang sa pangarap niya ay ipagpalit ako?
"Damn Lindsay!Damn your f*cking dreams!" Ibinagsak ko pa ang dalawang kamay sa mesa
ko.Nakita ko pa ang panginginig niya sa pagsigaw ko.
"Mas pipiliin mo pa yun kaysa sa akin?!" Sigaw ko ulit na halos magpalundag sa

kanya. Nagagalit ako sa kanya hindi dahil nasasaktan ako kundi dahil parang
inapakan ang ego ko.
"I-im sorry Zach.Pero yun ang totoo." Akmang lalakad na siya ngunit mabilis kong
nahawakan ang braso niya.
"L-lindsay please.Wag mo tong gawin sa akin." Biglang umiba ang tono ko.Ayoko kasi
na pati siya ay lalayo din sa akin.Dahil pakiramdam ko,ipinagpalit na naman
ako.Halos lumuhod pa ako sa pagmamakaawa sa kanya. Pero mabilis niyang ipiniksi ang
braso niya at lumabas na. Di ko na siya hinabol.Naiwanan akong galit na galit. At
yun ay naisip kong ipagpatuloy na lang ang paghihiganti kay Allison dahil pareho
lang sila ng kaibigan niya.
End of flashback
Napapailing na lang ako sa tuwing maiisip ko ang mga bagay na iyon.
Napabuntong hininga ako.Makauwi na nga lang.Nami-miss ko na ang baby ko eh.Mabuti

na lang dahil hindi siya kaagad naniwala kay Lindsay.
Thank you Allison. Bulong ko sa sarili.
=================
Chapter 42
Allison's POV
What would I do without your smart mouth
Drawing me in,and you kicking me out
You got my head spinning,no kidding
I can't pin you down...
Kaygandang pakinggan ng kantang ito na kay Zach mismo nagmula ang boses.
Siya kasi ang kumakanta,gamit ang kanyang gitara.Magaling naman talaga siya mag-
gitara eh.Parang damang-dama niya bawat kataga. Yun bang tinatawag nilang may
hugot.
Narito kami ngayon ni Zach sa kanyang gym's room.Nagulat na lang ako kanina na
hinila niya ako pagdating ko.
Nauna pa siya kasing dumating sa akin.
Talagang inayos at pinaghandaan niya ang room na ito.
Parang dinner date na tanging mga kandila lang ang nagbibigay ng liwanag.Nakakataba
ng puso na ang taong mahal mo ay gumagawa talaga ng effort para mapasaya ka lang.
What's going on in that beautiful mind
I'm on your magical mystery ride
And I'm so dizzy,don't know what hit me,but I'll be
alright
Tumingin siya sa kinaroroonan ko at kumindat.Kahit sa ganung ginawa lang ni Zach ay

kinilig na ako.Ang saya niyang tingnan.
Nakaupo ako sa lapag na mayroong mini table.May kaunting pagkain din.Siguro
dinner.Parang Korean style ang ayos na ito.Kungsabagay,half Korean naman talaga si
Zach.Siya kasi ay medyo malayo ng kaunti sa akin.Siguro mga seven steps.Nakaupo din
siya sa silya na hawak ang gitara.Malawak naman kasi ang room na ito. At di ko alam
kung paano niya ito inayos kanina.
My head's underwater
But I'm breathing fine
You're crazy and I'm out of my mind
Pagpapatuloy niya habang tumitingin sa akin ng walang kakurap-kurap.
'Cause all of me
Loves all of you...
Sa mga katagang iyon ay biglang tumulo ang mga luha ko sa di malamang

dahilan.Siguro,sa saya.
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections...
Lalong tumulo ang mga luha ko.Pagtingin ko kay Zach at ng magtama ang mga mata
namin ay nakita ko rin na tumulo ang mga luha niya. Kahit pa tumulo ang mga luha
niya,pero di ko nakikita ang kalungkutan
sa kanya. Bagkus,kasiyahan ang nakikita ko.Pwede pala yun no?Yung umiiyak na hindi
nasasaktan.Sa halip ay nasisiyahan.Tears of joy nga sabi nila.
Give your all to me
I'll give my all to you
Sinenyasan niya ako na lumapit sa kanya. Kaya tumayo ako at pumunta sa kinaroroonan
niya.
You're my end and my beginning
Even when I lose I'm winning...
Hinapit niya ako sa baywang.Saglit na naputol ang pagkanta niya at pagkaskas ng

gitara.
Sa mga huling lyrics ng kantang ito ay lalo akong napahagulhol.Bagay na bagay kasi
ang kantang ito sa amin.Siya kasi ang una at huli kong mamahalin.
"I love you.Ikaw lang ang una at huling mamahalin ko baby." Bulong niya sa akin.At
isang patak pa ng luha ang lumabas sa mata niya.Ang saya ko kasi di nawala ang
pagmamahal niya sa akin.Wala na yatang mapagsidlan ang kaligayahan ko sa ngayon.
Dinampot niya ulit ang gitara na inilapag niya kanina ng hapitin niya ako.
"I-i love you too Zach." Sagot ko.Namamaos pa ako.
Cause I give you
all of me
And you give me all of you...
Tinapos niya ang kanta ng di ako umaalis sa tabi niya.
Bawat kataga sa lyrics na ito ay tumatagos sa puso ko.
Ganyan ko siya kasi ka-mahal.Na lahat-lahat ng sa akin ay ibibigay ko sa kanya.
"Allison,alam mo bang ang kantang yun ay inaalay ko talaga para sayo. Kasi,ganun
kita ka-mahal.Na ang lahat-lahat ay kaya kung gawin at ibigay sayo. Na kahit
talunan man ako,basta nandiyan ka lang sa tabi ko,panalo pa rin ako.Na kapag nakita
kong paparating ka ay nawawala na ako sa sarili.Lahat ay nakakalimutan ko na. Na
kahit pangalan ko ay di ko na maalala dahil pangalan mo lang ang natatandaan ko?"
Sabi niya habang hawak-hawak ang mga kamay ko.Ang sarap pakinggan kasi pareho ang
nilalaman ng puso namin.
"Hmmm...Tinagalog mo lang yung lyrics ng kanta eh." Nakangiting tukso ko sa kanya.
"Kaya nga yun ang napili ko kasi swak talaga sayo yun." Nakangiti din siya.At saka
mabilis na hinalikan.
"Yun lang?" Tanong ko sa kanya na ngumingiti ng pilyo.Ang tinutukoy ko ay ang

mabilis niyang paghalik sa akin.At itinulis ko pa talaga ang mga labi ko.
"Oo. Kasi kapag magtagal baby,baka di ko na maipag-mayabang ang iba ko pang mga
talent sayo.Marami pa akong pinaghandaang dialogue." At kinindatan pa ako.Kahit
nasanay na ako sa pangingindat ni Zach,pakiramdam ko pinamulahan pa rin ako.
"Hmmm...Sira."
At hinampas ko siya. "Zach,alam ko na ang totoo." Dugtong ko pa na siyang

ikinagulat niya naman.
"A-anong totoo Allison?" Parang kinakabahan na tanong niya.Kaya napaisip din

ako.Bakit ganun ang reaksiyon niya?
"Na di mo tunay na anak yung anak ni Lindsay." Sabi ko.
"Yes!Sabi ko na nga ba baby eh." At bigla akong binuhat at inikot-ikot.
"Zach,mahihilo ako." Natatawang saway ko sa kanya.
"Kasi,wala akong balak na magka-anak sa iba. Sayo lang." Nakangiting sabi niya sa
akin ng ihinto niya ang pag-ikot. "Pero sino daw ang ama?" Tanong niya.
Ikwenento ko sa kanya ang lahat.At ng matapos akong mag-kwento ay parang wala din
naman siyang pakialam.
"Halika rito." Hinila niya ako papunta sa kinaroroonan ng gitara. "Alam mo ba

baby,sa mga gamit na narito ngayon,ay sa dalawang bagay kita ihahambing?" Pagsimula
niya.Dinampot niya ang gitara at hinwakan ito.
"Una,itong gitara.Alam mo kung bakit kita inihahambing rito? Kasi..." Tumingin siya
sa mga mata ko. "....kasi,ang gitara isang bagay na kayang magpasaya ng tao.Lalung-
lalo na sa taong minamahal mo. Bawat pagkaskas ng string nito ay mayroong kakaibang
mensahe na nais iparating.Ang bawat tunog nito ay nakakaaliw.Parang ikaw
Allison.Isang kataga mo lang ay parang musika na sa pandinig ko.Isang ngiti mo lang
ay naaaliw at naaakit na ako sayo.Marinig ko lang ang boses mo ay parang may
mensahe na ito na gustong iparating sa akin." Seryosong sabi niya sa akin.
"Z-zach..." Ang tanging nasambit ko.Bigla akong naging speechless.Hindi ko inasahan

na maririnig ko sa kanya ang mga bagay na ito.Na kungsabagay,marami naman siyang
banat sa akin kahit noon pa.Kakaiba lang kasi ngayon.
Maya't-maya pa ay hinila na naman niya ako ng mapansin niyang di ako nakaimik

papunta sa...
Punching bag?
"Oh,bakit punching bag?Wag mong sabihin Zach na ihahambing mo ako diyan.At ano,
gagawin mo akong punching bag?" Nakasimangot kunwari ako.
"Ito yung pangalawa baby.Punching bag." Binalewala niya yung pagtatanong ko.At saka
nagpatuloy.Nasa gym's room kami kaya may punching bag.
"Punching bag kasi isang matigas na bagay na kapag sinuntok mo ay nasasaktan ang
mga kamay mo. Kung minsan nga dumudugo pa.Pero habang nagpapakasakit ka sa pagpa-
practice nito, namalayan mo na lang na lalakas pala ang mga kamao mo. Hindi lang
kamao,pati ang buong katawan mo. At kapag ikaw ay isinalang sa isang
labanan,mananalo ka kasi pinag-praktisan mo ang isang punching bag na masakit man
sa kamao,sigurado ka naman na mananalo ka." Seryosong sabi na naman nito. "Parang
ikaw Allison.Para kang punching bag na sa huli at sa anong laban ko,ay panalo pa
rin ako.Panalong-panalo ako sayo.Ikaw ang nagbibigay ng lakas sa akin para
mapaglabanan ang mga pagsubok." At niyakap niya ako.
Isang butil ng luha ko ang pumatak.Hindi ko kasi alam kung ano ang is as a got
ko.Sobrang saya ko na kahit pati dila ko ay naki-diwang din kasi di na ito naka-
galaw.
Bakit ba pinapakilig mo ako ng ganito Zach.
Sa mga ganitong pagpapa-kilig mo ay natatakot ako.Natatakot ako na sa sobrang saya

ko ngayon,natin baka lungkot ang kasunod nito. Sana wag naman.
"I love you,Baby.You are my life.Ikaw lang.Kaya ibibigay ko sayo ang lahat-
lahat.Makabawi lang ako sa mga kasalanang nagawa ko sayo Allison.Mahal na mahal
kita. Kung kailangan na wala akong ititira sa sarili ko ay gagawin ko.All of me ay
sayo." Madamdaming saad nito.
Magsasalita pa sana ako pero sakop na niya ang mga labi ko.
Salamat Zach.Salamat sa pagbuo muli ng pagkatao ko.
=================
Chapter 43
Third Person's POV
"Where have you been Lindsay?" Nag-aalalang tanong kaagad ni Rainier pagka-uwi ni
Lindsay.Naiinis kasi siya at nag-aalala sa kalagayan ng babae. Magkasama na kasi
ang mga ito sa bahay.
Ang akala kasi ng mga parents ni Lindsay ay nagpakasal na ang dalawang ito sa
Canada.
Ng tumakas kasi si Lindsay sa kanya ay talagang hinanap niya ito. Sobrang mahal
niya kasi ang babaing ito na nahihibang sa ibang lalaki.At yun ay ang asawa na
ngayon ng best friend nito.
"Naghahanap lang ako ng bagay na pwedeng makapag-hiwalay sa mga taksil na iyon.At

ang galing ko.Kung ayaw man maniwala ni Zach na anak niya ang anak ko,mayroon pa
akong alas." Nakangising sagot niya kay Rainier.
"Lindsay,nahihibang ka na. Wag mo ng guluhin ang buhay nila. Nagmamahalan sila.At

alam na rin ni Allison na hindi tunay na anak ni Zach ang anak natin." At diniinan
pa niya ang mga katagang anak natin.
"Sinabi mo?! Sinabi mo ba sa babaing iyon?Ha?!" Sigaw nito kaagad sa kanya. Parang
nakikita niya na ang pagwawala nito mamaya.
"Oo.Para tumigil ka na sa kahibangan mo. Lindsay,nandito pa ako.Nandito pa kami ng

anak natin. Kaya tigilan mo na ito please." Pagsusumamo niya sa babae at hinawakan
ang dalawang kamay ni Lindsay ngunit mabilis itong ipiniksi.
"Kung hindi dahil sayo, di magka-letse-letse ang buhay ko.Binuntis mo ako.Kaya kung
nahihirapan ka man sa akin ngayon,yun ay kulang pa Rainier. Kulang pa yan.Dahil
kahit kailan,hindi kita minahal.Si
Zach lang!" Sigaw nito sa kanya na halos ikabingi niya.
"Lindsay,ginusto mo yun. Ikaw ang unang nang-akit sa akin noon.Kaya hindi mo sa

akin dapat ibunton ang lahat.Lindsay,minahal lang kita kaya nagpaka-tanga ako
sayo.At sana kahit katiting lang,masuklian mo yun. Hindi ko hinihiling na mahalin
mo ako ng buo. Pero sana,hindi mo na dapat ipamukha sa akin na hindi mo ako
minahal." Kahit siya ay nagtutubig na ang mata.Ang tagal na kasing nasasaktan siya
sa tuwing ipamukha ni Lindsay sa kanya na si Zach ang mahal nito.
"No!Hindi ko magagawa na mahalin ka Rainier.Kaya gagawin ko ang lahat.Makuha ko

lang ulit si Zach.Mabawi ko lang siya sa kaibigan kong taksil.Pinagtaksilan nila
ako!" Nangangalaiti na sigaw nito.
"Lindsay,hindi ka nila pinag-taksilan.Makinig ka kasi." Niyugyog niya si Lindsay.
Sinamantala niya ito at ikwenento niya ang lahat ng nakaraan ni Zachary at Allison
dito.Inaakala niya kasi na baka sakaling maintindihan ito ng kaharap.Pero ng
matapos siyang magkwento ay iba pala ang naging reaksiyon nito.
"Siya pala? Siya pala ang babaing iyon na tinutukoy ni Zach.Ahas siya. Kaya pala
ganun na lang ang mga titigan nila noon?" Lalo siyang nagalit kasi hindi naman
sinabi sa kanya ni Allison ang totoo noon.Talaga palang traidor ang itinuring
niyang parang kapatid.Ginawa siya nitong tanga.Kaya hindi siya papayag na sasaya
ito sa piling ni Zach.Hindi.Lalo na ngayon dahil may hawak na siyang bagay na
sigurado siyang makakasira sa mga iyon.
Asawa pala ha? Sa isip niya.Sumilay ang isang nakakalokong ngiti sa mga labi niya.
"Ano na naman ang pinaplano mo Lindsay?"
Tanong kaagad ni Rainier sa kanya ng makita nito ang nakangising mukha ng babae.
"Ano bang pakialam mo?!" Singhal niya rito.
"May pakialam ako dahil ina ka ng anak ko.Kaya maawa ka sa bata Lindsay.Wag kang
selfish.Ibigay mo na lahat ng oras sa bata. Wag mong iisipin na paghiwalayin pa
yung dalawa.Lindsay, habang nakakasama mo pa ang anak mo, iparamdam mo naman na
mahal mo siya." Madamdaming sabi niya kay Lindsay.
Pak! Isang malakas na sampal ang nakamit niya rito. Kapag ganito kasi ang topic
nila, siguradong magwawala na naman ang babae.
"Hindi pa ako mawawala sa mundo Rainier.At isa pa,wala kang karapatan na pagsabihan
ako na di ko mahal ang anak ko.Mahal na mahal ko siya.Dahil kung hindi, baka noon
pa ay pumayag na akong mawala siya sa akin.Isinakripisyo ko ang sarili ko para sa
kanya. Kahit ang kapalit noon ay buhay ko!" Sigaw nito na nanginginig.
"Lindsay,calm down." Biglang pagpapakalma ni Rainier rito. "Kailangan mo na ng

gamot." Sabi nito at agad na kinuha ang injection.
"Ayoko!Rainier, ayoko na niyan." Tanggi ni Lindsay ng makita ang injection.Naiiyak

pa ito habang umiiling.
"I'm sorry Lindsay." At agad itong itinurok sa balikat ng babae. Mabuti na lang
dahil tinuruan siya ng doctor na gumawa nito. Ayaw kasi ni Lindsay na sa clinic pa
ito pupunta.
Maya't-maya pa ay nakatulog na ang babae. Ang babaing kahit di siya mahal ay mahal
na mahal niya naman.
******************
Zachary's POV
Magkahawak-kamay kami ni Allison na lumabas ng bahay.
Niyaya ko siya kasing mag-dinner date kami ngayon.Dahil mamaya,sasabihin

ko na ang totoo sa kanya. Ang dapat na sasabihin ko noon pa sa kanya. Kaso palaging
nauudlot.Gusto ko kasi na talagang bigyan ko ito ng tamang timing.Dahil hindi ko
alam kung ano ang magiging reaksiyon niya.
At sa tuwing naiisip ko iyon,kinakabahan ako ng sobra. Sigurado akong magagalit

siya pero napag-handaan ko na iyan.
At kahit anong mangyari,sisiguraduhin kong di niya ako iiwan.
Napasulyap ako sa gawi niya.Nakasakay na kasi kami sa kotse.At lulan na papuntang

mall na kung saan doon naka-reserve sa isang restaurant ang dinner date namin.
Inakupahan ko ito at pinaayos ng mabuti.Inutos ko rin na gawing romantic ang lugar

na iyon.
"Anong sinusulyap-sulyap mo dito sa akin Mr.Henson,ha?" Ngingiti-ngiting tanong

niya at marahan pa akong kinurot sa hita.
Napapansin ko lately na ang hilig niyang mangurot sa hita ko.
"Di ko kasi lubos maisip na may maganda akong katabi sa kotseng ito." Sagot ko sa
kanya at saka kinindatan ko siya. Kaya nakita ko na naman ang pamumula niya.
"Hmp! Bolero." Nakangusong sabi niya.At saka inirapan ako.
Ginagap ko ang kaliwang kamay niya at dinala sa mga labi ko.Hinalikan ko ito.
"I love you Allison.Sana paniwalaan mo yan. Sana palagi kang maniwala sa akin."
Seryosong sabi ko sa kanya. Naisip ko na naman kasi ang sasabihin ko sa kanya
mamaya.
"Zach,ang OA mo ngayon.Oo naman.Pinaniniwalaan kita. At may surprise din ako sayo

mamaya." Ngumiti pa siya ng matamis.Ang saya niyang tingnan ngayon.At parang
nakokonsensiya ako na sisirain ko yan mamaya.
"Ano yun?" Excited na tanong ko.Ano kaya yun?
"Kaya nga surprise di ba?" Sagot niya.
Napabuntong-hininga na lang ako. "Sige na nga."
Mabilis kaming nakarating sa mall.
Nasa parking lots na kami.Ng mai-park ko na ang kotse ay inalalayan ko siyang

bumaba.
Hinawakan ko ang kamay niya at naglakad na kami papuntang entrance nitong mall.
"Hello there.So sweet naman." Napalingon pa kami sa nagsalita.
At parehong nanlaki ang mga mata namin ng makita si...
"Lindsay?!" Sabay na banggit namin sa pangalan ng dumating.Nakangisi pa ito. Parang

may pinaplano na naman.
=================
Chapter 44
Allison's POV
"Lindsay?" Sabay pa na banggit namin ni Zach sa kanya. Ano na naman kaya ang
pinaplano ng babaing ito?
Pinasadahan ko siya ng tingin.Ngayon ko lang napansin na ang payat niya pala.

Nanlalalim ang mga mata at nangingitim pa ang mga gilid nito. Maputla din siya. May
sakit ba siya?
Sa nakikita ko ngayon sa kaanyuan niya ay bigla akong nahabag sa best friend

ko.Ayoko naman sana na magkasakitan kami ng loob dahil mahal ko siya.
Pero anong magagawa ko?Galit siya sa akin dahil sa pag-aakala niya ay tinaraidor ko
siya. Kungsabagay,sino ba naman ang di magagalit na ang kaibigan mo ay siya palang
napangasawa ng taong mahal mo? Ang kaibigan mo na pinagkatiwalaan mo na bantayan at
alagaan ang minamahal niya.
Gusto ko siyang intindihin dahil alam kong ganyan talaga ang nagmamahal pero mahal
ko rin si Zach.
Sana pala noon pa,sinabi ko na sa kanya ang tungkol sa nakaraan namin ni

Zach.Siguro di pa umabot sa ganito na parang sukdulan na ang galit niya sa
akin.Kasalanan ko ang lahat eh.
"Oh ano? Titigan niyo na lang ba ako lovely couple... kono?" Untag niya sa amin ni
Zach.Nakatingin lang din kasi si Zach sa kanya? Habang nagsasalita siya ay
nakangisi pa ito. Yun bang ngisi na may ibig sabihin.
Sinulyapan niya rin ang mga kamay namin ni Zach na magka-holding hands pa rin.
Pasimple ko itong tinanggal.
"A-ano na naman ba ang kailangan mo Lindsay?" Naiinis na tanong ni Zach.Ngunit

tiningnan niya lang ito ng masama at kinuha ang kaliwang kamay ko.
"Ang ganda ng wedding ring niyo ano?Di halatang..." Ibinitin niya ang sasabihin
niya habang tinitingnan ang wedding ring namin ni Zach na
nasa daliri ko.Iiling-iling pa ito.
"Pwede ba Lindsay.Umalis ka na.Wag mo na kaming guluhin ng asawa ko.May date pa

kami." Na diniinan pa ni Zach ang mga katagang asawa ko.
"Oo nga pala. Ang tanga ko.Asawa mo nga pala siya Zachary." Binitawan niya ang
kamay ko at pagak na tumawa.Sa mga pinagsasabi niya,parang may laman ang mga ito.
"I said,leave!" Si Zach na mataas na ang boses.Parang kinakabahan pa ito. Tumingin

siya sa akin na para bang may gustong sabihin.
"Bakit Zach?Natatakot ka bang malaman ni Allison ang totoo?" Nakangisi pa rin ito.
Anong totoo? At saka bigla akong kinabahan.Parang may clue na ako kung ano. Oh my
God.Wag naman sana.
"A-anong totoo Lindsay?" Tanong ko sa kanya.Pilit kong pinakalma ang sarili pero
kinakabahan na ako.
"Bakit kaya hindi mo tanungin ang asawa mo Allison?Wag kang tanga.Hindi ko akalain
na isa ka rin palang tanga.Di mo ba alam na ginagago ka lang ng itinuturing asawa
mo Allison?" Kalamanteng sabi nito.
"Lindsay,sabi ko umalis ka na please." Hinawakan ni Zach ng madiin ang braso niya

at akma niya sana itong kaladkarin ngunit mabilis ko itong pinigilan.
"Bitawan mo siya Zach." Saway ko kay Zach.At pagkatapos ay binalingan ko na naman

si Lindsay. "A-anong totoo ang sinasabi mo Lindsay?" Napalunok pa ako ng laway
habang nagtatanong.
"Gusto mo bang malaman Allison?" Ngumisi ito. Tumango lang ako.
Sinulyapan ko si Zach.Nakita ko sa mga mata niya ang takot,lungkot at alam kong

kinakabahan siya. Naroon din sa mga mata niya na
para bang nagsasabi na intindihin ko ang mangyayari.
"Well..." Umikot-ikot si Lindsay sa akin.
"Wag ka ng paliguy-ligoy pa Lindsay.Sabihin mo na dahil naiinip na ako.At kung

anuman yang pinaplano mo, di kita papaniwalaan." Naiinis na sabi ko sa kanya.
"Really?Magagawa mo pa kaya yan Allison?" At tumawa ito ng malakas na para bang

baliw lang.
"Damn Lindsay!Spill it!" Sigaw ko.
"Ok.You don't need to shout best friend dahil kapag nasabi ko na yun,sigurado akong
di ka na makapagsalita.Total,nagmamadali ka rin lang naman,kaya heto na ang
bomba.At dahil alam niyo na rin na di anak ni Zach ang anak ko,ito na lang.Alam mo
ba,na ang loving husband mo ay matagal ka ng niloloko.Allison,your marriage with
him is..." Kunwaring huminga pa ito ng malalim.Sobrang kaba na ang nararamdaman
ko.Dahil parang alam ko na. Tumulo na kaagad ang mga luha ko.
"....fake.Ang galing ko di ba Allison?" Dugtong niya na siyang muntikan ko ng

ikatumba.Umatras ako ng kaunti sa kanya.
"No!Hindi totoo yan Lindsay.Gumagawa ka lang ng kwento. Sinungaling ka!Bawiin mo

ang sinabi mo!" Sigaw ko sa kanya.
"Lindsay,enough!" Si Zach na niyakap ako habang humahagulhol ako.Nakalapit na pala

siya sa akin.
"Bakit di mo itanong diyan sa fake husband mo?" Na itinuro pa nito si Zach.
Kumalas ako kay Zach at hinarap ko siya. "Totoo ba Zachary?!" Sigaw ko. Please say
no Zach.Sabi ko sa isipan.Kapag totoo ang mga sinabi ni Lindsay,hindi ko na
siguro alam kung ano ang gagawin ko.
Nakatitig lang ako sa mga mata niya.Kinakabahan ako ng sobra.
Biglang nabahiran ng pait at kalungkutan ang mukha niya.Kaya lalong napatulo ang
luha ko kasi parang alam ko na ang sagot niya.Nanghihina na rin ang tuhod ko.
"Allison,baby.Let me expl -"
"Just answer my question, Zach!" Sigaw ko sa kanya na di na pinatapos ang sasabihin

niya. "Just answer it." Dugtong ko pa ulit na parang wala na talaga akong lakas.
"Y-yes." Napalunok pa siya ng laway at hindi nakatingin sa mga mata ko. "But let me
explain fir -"
Pak!
Isang malakas na sampal ang pinakawalan ko.Ang sakit lang kasi.Buong buhay
ko,naniwala akong totoo ang kasal namin. Akala ko,legal ako na Mrs.Zachary Henson
pero hindi pala.
"Ginago mo ako Zach!Ginawa mo akong tanga!Pinaniwala mo ako sa mga kasinungalingan

mo!Hayop ka!" At pinaghahampas ko siya.
"A-allison I'm sorry.Maniwala ka,mahal kita." Pilit niya akong niyakap ngunit
nagpupumiglas ako at itinulak ko siya.
"Mahal?!" At isang sampal ulit ang ginawa ko.
"Ang sama mo Zach!Ang sama-sama mo!" Nagwawala na ako sa galit.
"Y-you!....Tangina mo Zach!...Gago ka!" Sa sobrang galit ko ay namura ko siya.
Galit ako eh.Galit na galit ako ngayon sa kanya.
Dahil hindi ko kayang makita siya ay mabilis akong tumakbo.
Gusto kong lumayo sa kanya. Ang sakit eh.Parang di ko matanggap.Bakit ganun Zach?
Bakit nagawa mo ito sa akin?Hindi ka pa ba sawa sa pananakit ng damdamin ko?
Bakit ngayon pa Zach?Bakit ngayon pa na magkakaroon na tayo ng anak?
Kinapa ko ang tiyan ko habang tumatakbo.Narinig
ko pa ang tawag ni Zach sa akin.
Kumapit ka baby ha.Sabi ko habang nasa tiyan ko pa rin ang palad ko.Oo, buntis
ako.Nalaman ko ito kahapon ng nag-pregnancy test ako.Ito pa naman sana ang
sasabihin ko sa kanya mamaya.Pero wala na. Nasira na ang plano ko.
Mabilis akong nakapara ng taxi at sumakay.Mula sa bintana ng taxi ay nakita ko pa

siyang humahabol sa akin.
Ang sama-sama mo Zach.Ang sakit ng ginawa mo. Sobra!
******************
Zachary's POV
"Zach." Hinawakan ni Lindsay ang braso ko ng akmang hahabulin ko si Allison. "Wag

mo na siyang habulin please." Dugtong pa niya.
"Bitawan mo ako Lindsay!" Sigaw ko sa kanya at binaklas ko ang kamay niya sa braso
ko. "Mahal ko si Allison.Mahal na mahal ko siya. Kaya nakikiusap ako
Lindsay.Tigilan mo na kami dahil si Allison lang ang babaing mamahalin ko.Not even
you!" At mabilis akong tumakbo upang habulin si Allison.
Nakailang tawag ako sa kanya ngunit di siya lumilingon.
Mabilis siyang nakapara ng taxi at kahit na humahabol ako sa kanya ay di na siya

bumaba ng taxi.
Mabilis akong bumalik sa kotse ko.
Nadatnan ko pa si Lindsay na nandito pa rin at parang nakatulala.
Hindi ko siya pinansin.
Mabilis akong sumakay sa kotse at pinaharurot ko na ito. Kailangan kung maabutan si

Allison.
Ayokong iwan niya ako.Hindi pwedeng magkahiwalay kami.Hindi ako papayag.
Binilisan ko pa ang pagpapatakbo ng kotse.Wala na akong pakialam.

Ang gago ko talaga.Ang tanga ko.Sinaktan ko na naman ang babaing mahal ko.Sana noon
ko pa sinabi sa kanya ang totoo.
Namalayan ko na lang na tumutulo na ang mga luha ko.Shit!Nakakabakla pero wala

akong pakialam.Nasasaktan ako eh.Nasasaktan ako dahil ako na naman ngayon ang
dahilan ng pananakit sa damdamin ni Allison.Ako lang naman ang palaging gumagawa
niyan sa kanya.
Sana kung inayos ko kaagad ito, hindi pa siguro umabot sa ganito.
God!Parang binabarena na naman ang puso ko.Wala akong ibang sisihin sa lahat ng ito
kundi ako lang din.Napaka-stupid ko talaga!Ang tanga ko!Gago!
Pinukpok ko ang manibela at lalo ko pang binilisan.Kailangan kung masundan si

Allison.Kaya di ko napansin na may isang truck pala ang biglang nag-overtake sa
akin na di ko ito napansin.
Dahil sa nag-change lane ako ay dumeretso ang kotse ko sa truck na nag-overtake sa

akin.Mabilis kong inapakan ang preno.Pero huli na ang lahat.Dahil mabilis ang
pagpapatakbo ko,di ko na agad naabutan pa ang paghinto ng kotse.
Naramdaman ko na lang ang lakas ng pagkakasalpok ng kotse ko sa truck.
Napansin ko pang may tumulong dugo sa mukha ko.Unti-unti na ring nandidilim ang
paningin ko.
Pero bago pa ako tuluyang mawalan ng malay ay nakita ko pa ang mukha ng babaing
pinakama-mahal ko na luhaan.
Allison,I-im sorry and I-i love you.
And everything went black.
=================
Chapter 45
Allison's POV
Hindi ko alam kung saan ako pupunta.Basta dito lang ako nagpahatid sa taxi na
sinakyan ko.Dito sa park na ito.Ang gusto ko lang naman ay makalayo kay Zachary.
Pero sa ngayon,gusto lang magpahangin bago magdesisyon.
Ayoko siya munang makita.Nagagalit pa rin ako sa kanya. Ang sakit ng ginawa niya
eh.
Tumulo na naman ang mga luha ko.
"Allison?" Isang tinig ang and narinig ko.Umangat ako ng ulo at tiningnan ang
lalaking tumawag ng pangalan ko.
"Sandro?" Gulat na banggit ko sa pangalan niya.Ngumiti siya sa akin.
Teka lang,tama ba ang nakita ko na ngumiti siya sa akin?
"K-kamusta ka?" Casual na tanong niya sa akin.Nagkibit balikat lang ako.Kaya

bumuntong-hininga siya.
"Ano ang nangyari?" Tanong niya ulit.
Tama ba na ikwento ko sa kanya ang lahat?Siguro ito na ang tamang panahon.
"Please tell me Allison.Anong problema mo? Wag kang mag-alala,dahil di na ako

masasaktan.Siguro nga kaya tayo nagkahiwalay dahil may isang taong nakalaan para sa
akin.Allison,sorry sa gulong nagawa ko ha.Sorry talaga." Madamdamin na sabi niya.
"Kahit ganun ang nangyari sa atin, gusto ko pa ring magpasalamat sayo dahil
natagpuan ko na ang babaing minamahal ko at minamahal din ako.Ang babaing mahal na
mahal ako." Nakangiti na saad niya.
"Talaga?Natagpuan mo na siya?" Masayang tanong ko sa kanya. Di na ako nagtanong pa

kung sino.Hintayin ko na lang na sabihin niya sa akin.
Nagsimula akong magkwento ng lahat-lahat sa kanya. At
naintindihan niya naman ito. Kaunting payo lang ang ibinigay niya sa akin at umalis
na sila ng babaing sinasabi niya.Bigla kasi itong dumating.Napapangiti na lang ako
habang sinusundan ko sila ng tingin.Si kupido nga naman,kakaiba ang uri ng pagpang-
pana.
Humugot ako ulit ng hininga.Eh?Ako,ano ang tadhana ko.Kami ng magiging anak namin
ni Zach.Makikita niya pa kaya ito?Tumulo ulit ang mga luha ko.
"B-best." Isang tinig na naman ang narinig ko.Baka guni-guni ko lang yun. Baka
naaalala ko lang si Lindsay. Kaya hindi na akong nag-abala na lingunin pa ito.
Ngunit nagulat na lang ako ng tinapik ang balikat ko.
"Ang kapal din ng mukha mo ano?!" Agad na sigaw ko sa kanya. Galit kasi ako sa
kanya. "Masaya ka na ba Lindsay?Masaya ka na bang nakikitang nasa impyerno ang
buhay ko ngayon,ha?!" Sigaw ko ulit sa kanya. Gusto ko siyang saktan pero di ko
magagawa dahil mahal ko pa rin siya bilang kaibigan.
"A-allison...I'm so s-sorry...s-sana ay mapatawad mo ako.A-ang laki ng kasalanan ko

sayo.Sobrang nasaktan kasi ako.A-akala ko kasi...niloko niyo ako na di naman pala.
Ako pala itong tanga.Masyado lang akong nabulag sa pagmamahal ko kay Zach.A-
allison,sana mapatawad mo ako best." Pilit niyang inabot ang kamay ko pero inilayo
ko ito sa kanya.
"Ano na naman bang palabas ito Lindsay,ha?Please,tama na! Tama na!" Galit na sigaw
ko sa kanya. Hindi ako naniniwala na totoo ang mga sinasabi niya.Pero ewan ko kasi
may isang bahagi ng puso ko ang nagsasabing sincere ang paghingi niya ng tawad.
"A-allison,..alam kong mahirap na maniwala ka agad. Pero kanina, ng hinabol ka ni

Zach at iniwanan ako,dun ko lang na-realize na mahal na mahal
ka niya talaga.Allison,mahal na mahal ka ni Zach.At napatunayan ko iyan na kahit

mamatay pa siya ay gagawin niya,wag mo lang siyang iwan at wag ka lang magalit sa
kanya." Mahabang paliwanag niya.Gusto ko na talagang maniwala pero nanatili na lang
ako na tumahimik.
"Allison,alam kong di mo ako mapatawad sa ngayon.Pero nais ko lang malaman mo na
kaya agad kitang hinanap dahil kay Zach." Ng marinig ko ang pangalan ni Zach ay
bigla akong nainis.
"Ayoko ng marinig ang pangalan niya.Galit ako sa kanya!" Sigaw ko pa rin.
"Kahit pa na nasa malubhang kalagayan siya Allison?" Seryoso at parang kinakabahan

siya sa sinabi niya.
Wait,malubhang kalagayan?Kinabahan ako bigla.
"A-ano ang i-ibig mong sabihin Lindsay?" Nauutal na tanong ko.At bigla na lang
tumulo ang mga luha ko kahit hindi ko pa alam.
"Kaya kita hinanap dahil...nabangga ang kotse ni Zach dahil hinabol ka niya
Allison." At umiyak na rin siya.
No!Hindi totoo ito. Hindi!
"Saan, saan siya Lindsay?" Hindi ko alam kong ano ang gagawin.
Ng masabi niya na sa akin ang hospital ay agad kaming sumakay sa kotse na dala
niya.
Hindi mapuknat ang iyak ko habang nagbabyahe kami papuntang hospital na dinalhan
kay Zach.
"Be strong and pray Allison.Ang lakas ng pagkakabangga niya." Sabi pa niya.
Halos manlalabo na ang mga mata ko sa kakaiyak.
God,pagalingin Mo po si Zach.Hindi ko kaya na mawala siya sa akin.
Kasalanan ko ito.
Sana kung di ko siya hinayaan na humabol sa akin,baka di pa siya

nadisgrasya.Humagulhol ako ng malakas.
Takot,kaba at pagsisisi ang nararamdaman ko ngayon.Di ko siguro mapatawad ang

sarili ko kung may masamang mangyari kay Zach. Hindi.
Mabilis naming narating ang hospital.
Dumeretso kami agad sa E.R. at hinintay na may lumabas na doctor.

Hindi ako mapakali habang nag-aabang.Kaya palakad-lakad ako habang sinasambit ang
pagdadasal.Nahihilo na rin kasi ako.
Mabuti dahil nandito si Lindsay na umaalalay sa akin.
Ng may lumabas na doctor ay agad kaming lumapit.
"Sino ang pamilya ni Zachary Henson?" Agad na tanong ng doctor.Siguro nalaman nito
ang pangalan dahil sa mga ID o driver license ni Zach.
"A-ako po ang asawa niya." Agad na presenta ko. "How's my husband doc?Is... he ok?
Di ba doc,...ligtas siya?" Sunud-sunod na tanong ang ginawa ko.
Tumingin lang sa akin ang doctor ng malungkot na siyang lalong ikinatakot

ko.Bumuntong-hininga pa ito bago mag-salita. "Mrs,tatagan mo ang loob mo. Ginawa na
namin ang lahat..." Umiling-iling pa ito bago nagpatuloy. "...I'm sorry pero..."
=================
Epilogue
Seven years later...
Allison's POV
Ipinatong ko ang mga Bulaklak na dala ko sa ibabaw ng puntod.Huminga ako ng

malalim.
Sa tuwing dadalaw ako sa puntod na ito ay di mapigilan ng mga luha ko ang sunud-
sunod na pagpatak.Ilang taon na ang nakaraan pero mabigat pa rin sa damdamin ko ang
pagkawala ng isang tao na naging bahagi na ng buhay ko.
Ang sakit lang sa tuwing maalala ko ang masasayang araw namin noon.
Sayang,kasi di niya man lang nakikita ang anak niya na lumalaki at napakaganda
nito. Ang anak niya lang ang tanging alaala na iniwan niya sa akin.
Pero tanggap ko na ang pagkawala niya.Masakit man pero kailangan kong tanggapin.
May mga mahal ka talaga sa buhay na mawawala sayo. Na ang tanging alaala na lang
nito ang iniwan.
"Mommy!" Bigla akong napalingon sa tumawag sa akin.At nakita ko ang anak ko na

ngumingiti sa akin.Parang biglang nawala kaagad ang sakit na nararamdaman ko.
Agad kong pinunasan ang mga luha ko.Ayaw niya kasing nakikita akong umiiyak kapag
nandito.
"You're crying again mom?" Tanong niya sa akin kaagad ng mapansin ang mga mata ko
na namumula.Nag-aalala lang naman kasi ang anak ko.Ang anak namin ni Zach.
Agad ko siyang niyakap at pinupog ng halik.Mahal na mahal ko ang anak ko.Katulad ng

pagmamahal ko sa ama niya.
"Who brought you here baby?" Tanong ko.Wala naman kasi kaming driver ngayon kasi
nag-day off.
"Lolo and lola po mom." Sagot niya sa akin.Ang tinutukoy niyang grandparents ay ang
mga magulang ni Zach.Palagi naman kasi silang lumuluwas ng Manila kaya di na ako
nagtaka na narito sila.
Tumatango-tango lang ako.

"Where are they?" Tiningnan ko ang kotse na nakaparada at nakita ko nga ang mom ni
Zach na may kalung-kalong na sanggol.Napapangiti ako.
At lalong napapangiti ako ng makita ko kung sino ang naglalakad palapit sa akin.
"Happy Anniversary baby." Bati niya kaagad ng makalapit sa akin at hinalikan ako sa
mga labi.Oo nga pala.Anniversary pala namin ngayon.March 20,ito ang araw na
ipinagkatiwala ko sa kanya ng buong-buo ang sarili ko at walang pag-aalinlangan.
"Zach,akala ko ba ay next week pa ang dating mo. Happy anniversary too." At niyakap
ko siya ng mahigpit.Nasa ibang bansa kasi siya dahil umatend ng conference.
"Mas mahalaga pa ba yun baby kaysa anniversary natin? Allison,I love you so
much.Ikaw ang buhay ko,kayo ng mga anak natin. Kaya nga binigyan pa ako ng chance
na makapiling kayo muli at nadagdagan pa ang bunga ng pagmamahalan natin baby,di
ba?" Mahaba at emosyonal na saad niya. Palagi siyang ganyan.Napaka-sweet niya at sa
tuwing bumabanat siya, nawawalan ako ng sagot.Oo,dalawa na ang anak namin at mag-
iisang taon pa lang ang bunso namin. Parehong mga lalaki ito at kamukha lahat ni
Zach.Gustuhin ko man na magtampo dahil parang mga xerox niya talaga ang mga ito
pero wala na akong magawa.Masaya naman ako na kamukha niya ang mga ito.
"I
love you too Zach." Sagot ko.
"Tara let's go.Let's celebrate baby.Magpaalam ka na diyan sa kaibigan mo. Alam

naman natin na masaya na si Lindsay para sa atin eh." Sabi niya. Agad naman akong
nagpaalam.Tama si Zach,kung nasaan man ngayon si Lindsay ay siguradong masaya siya
for me,for us.
Noon pa lang pala ay nagkaroon na siya ng brain cancer.Yung mga panahon na buntis
siya.Dahil buntis nga siya ay di siya pumayag na magpa-chemotherapy.Mas pinili
niyang buhayin ang anak kaysa sa kanya. At ngayon ang anak niya at na kay
Rainier.Masaya na rin ako para kay Rainier dahil nakatagpo na rin siya ng babaing
mahal at mahal siya pati ang anak nila ni Lindsay.Kamukhang-kamukha kasi ito ni
Lindsay ang napangasawa niya.Kaya parang nakikita ko ang kaanyuan ni Lindsay sa
kanya.
Kahit papaano ay dinadalaw ko ang anak ni Lindsay tulad ng pangako ko sa kanya bago
siya mawalan ng buhay.Nagkapatawaran na rin kaming lahat.
"So let's go." Yakag ko na kay Zach matapos makapagpaalam sa puntod ni
Lindsay.Kumapit ako sa mga braso niya at naglakad na kami habang karga-karga niya
ang panganay namin papuntang kotse na dala niya.
"Mom,dad kayo na po ang magdala ng mga bata sa bahay ha.May date lang kami ng baby
ko." Paalam niya sa parents niya ng nasa kotse na nila kami.
"Sure mga anak." Sabay pa na sagot ng mga ito. Matagal na rin kasing napatawad ni
Zach ang mommy niya.Kaya sobrang saya na namin.
Nagpaalam na kami sa kanila at sumakay na sa kotse na dala ni Zach.
"Zach,salamat.Salamat dahil di mo kami iniwan noon." Sabi ko sa kanya habang nagda-

drive siya.
"Hindi ako pumayag noon
na iwan ka Allison.Kasi kapag ginawa ko iyon,masasaktan na naman kita." Sabi niya

na nasa daan ang tingin.Simula kasi ng maaksidente siya noon ay doble na ang pag-
iingat niya sa pagmamaneho.Lalo na kapag sakay kami ng mga anak niya.
Naalala ko pa kung anong takot ko noon ng lumabas ang doctor.
Flashback
"Misis,tatagan mo ang loob mo. Ginawa na namin ang lahat..." Umiling-iling pa ito
bago nagpatuloy. "....I'm sorry pero until now your husband...still in critical
situation. Dahil sa malakas ang pagkakabangga ng ulo niya ay nagkaroon ng damage
ang utak niya.At may posibilidad na magkaka-comatose siya. Pero wag kang mag-alaala
di rin aabot ng taon yun. Manalangin ka na lang misis na mabilis siyang maka-
recover."
Mahabang paliwanag ng doctor.Bigla akong nabunutan ng tinik sa dibdib.
"Pero doc,ligtas na siya di ba?" Kinakabahan pa rin ako.Gusto ko lang kasi talaga
masigurado eh.
"Yes." Maiksi na sagot niya at ngumiti ito sa akin saka tumalikod na. Ang laking
pasasalamat ko kay Lord kasi binigyan niya pa kami ng pag-asa ni Zach.
End of flashback
Hindi rin nagtagal noon ay nagising na siya. Wala akong mapagsidlan ng galak
noon.Ni hindi ko na nga siya pinayagan na magpaliwanag sa akin.Ang mahalaga kasi
noon sa akin ay buhay siya.
Lalo kaming naging masaya ng ibalita ko sa kanya na buntis ako.
At kahit nasa hospital pa siya noon ay agad siyang nag-propose ng

kasal.Paano,napag-alaman ko na palagi pala siyang may dala-dalang
sing sing sa bulsa niya. Mabuti daw yung handa palagi lalo na baka daw malaman ko
ang totoo na fake ang kasal namin.
Naging maayos na ang lahat.Kahit si Sandro,Rainier,Miesha,Javier,Kevin at Jasmine

ay masasaya na sa kani-kanilang buhay.Ang buhay may asawa.
"I love you Allison." Agad niyang ginagap ang mga kamay ko kaya napukaw ang
pagbabalik-tanaw ko. "Salamat sa pagmamahal at tiwala.Makakaasa kang susuklian ko
ng triple yun. Lahat-lahat ng akin ay sayo lang.Lahat ng gustuhin mo at ng mga anak
natin ay ibibigay ko.Lahat baby.Dahil mahal na mahal kita. You're my end and
beginning.All of me ay para lang sayo." As usual,madrama na namang pahayag niya na
siya namang ikinakataba ng puso ko.
"I love you too Zach.Makakaasa ka na kung anong pagmamahal ang ibinibigay mo sa
amin,ay ganun din ang ibibigay ko sayo,namin Zach.You are my life." Naiiyak na
sagot ko sa kanya at mabilis niya akong hinalikan sa noo.
Someday, we'll forget the hurt,the reason we cried and who caused us pain.We will
finally realize that the secret of
being free is not revenge, but letting things unfold in their own way and own
time.After all,what matters is not the first, but the last chapter of our life
which shows how well we ran the race. So smile,laugh, forgive, believe, and love
all over again.
******************
A/N: Ako po ay taos pusong nagpapasalamat sa inyong lahat.Sa mga votes

niyo,comments at sa mga reads.Di niyo lang alam kung gaano ako kasaya na nandiyan
kayo na sumusuporta sa akin.
Maraming-maraming salamat ulit.
Please read po ng iba ko pang mga stories.
At ang balak ko ay magkakaroon ng mga side stories ang mga characters ko rito. Pero
not now.Di kaya ng daliri ko ang pagsabay-sabayin.Makalyo na po kasi ang kamay ko
sa kata-type.hahaha!
God bless us!
Sana nag-enjoy kayo kahit papaano.Nalulungkot ako kasi gudbye na tayo kay Allison
at Zach.Pero isisingit ko rin sila sa kwento ni Jasmine at Kevin.Sana support niyo
rin ang team JaVin.
=================
Announcement
Hello guys!
Hope you guys can understand.
Gusto ko lang magpasalamat sa mga support niyo.Sa mga nag-effort na mag

comments,votes at of course sa pagtatiyagang pagbasa nito.
Btw, please do support my other stories.
"Forbidden Love" - Jychel and Benjamin ng "My Amazing Alalay"
"Our Ridiculous Fate" - Team JaVin po.Jasmine and Kevin.
And please do read "My Amazing Alalay" too kung may time kayo.he he!
Abangan niyo rin po ang nga side stories ng mga tauhan dito.
"Chasing My Ex-Mistress" - Kay Miesha Alcantara story po ito.

Salamat sa lahat!
Maraming-marami salamat sa pag-iwan ng mga comments niyo good or bad man

yan.Maraming salamat dahil sa mga yan,alam ko if saan ako nagkakamali.
Love u guys!
God bless us!

Bewixygirlwp His Way of Revenge

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Bewixygirlwp His Way of Revenge

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Bewixygirlwp His Way of Revenge

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

His Way of Revenge

MARAMING MALI KATULAD NA LANG NG MGA,WRONG GRAMMAR, WRONG TYPO&WRONG SPELLING.HUWAG

"Marry me Allison.This is not a proposal. This is my f*cking command.And I...won't

Ngumisi lang ito na parang demonyo.Halatang-halata ang galit. Parang leon na

"You're crazy Zachary!Why?!Anong purpose mo sa walang kwenta mong idea,huh?!Alam

ayaw at sa gusto mo." at tumawa pa ito ng mala-demonyo.

My gosh!Wala na yata akong mahagilap na mga kataga para sabihin dito.

"No,hindi puwede!Ayoko Zachary!Nahihibang ka lang!"

Nanlilisik ang mga matang tumingin ito sa akin.

"Marami akong puwedeng gawin Allison.Mayaman ako,alam mo yun.Triple ng kayamanan

"Well,dahil ikaw..." itinuro pa ako nito. "...ikaw ang kailangan ko para

Nanlalaki naman ang mga mata ko.

"Damn you Zachary! Hindi!hinding-hindi ako papayag na magpapakasal sa isang baliw

"Dahil sa kanya,kaya ako nagkaganito Allison." napatiim bagang ito.

" Well,move-on Zachary.Hindi lang siya ang babae sa mundo."

"Papakasal ka pa rin sa akin Allison!"

Tumayo na rin siya. "Ayoko,may boyfriend ako,di ba?"

"Then,break him up!"

"What?! Isa ka ngang baliw!Akala mo ba ganun lang kadali yun,ha?!"

"Gawin mo ba o makikita mo na lang siyang malamig na bangkay?At kasabay noon,ay ang

"That's all Allison." humakbang na ito papuntang pintuan.Pero bago pa ito

"Prepare for the wedding." at tuluyan ng lumabas ito.

Naiwanan akong napatulala.

A/N: okay,ngayon ko lang to lagyan ng note.Hehe.

Binasa ko ulit to.At waaaahhhh...ang corny2x pala ng Prologue ko.Ahaha.

Pagpasensyahan niyo na po.First story ko kasi ito.Sabay ng My Amazing Alalay.

This is a work of FICTION.

So read at your own risk.

Sa mga magbabasa pa lang,hope na ma-enjoy niyo ang kwentong ito.

Don't forget to vote & comments.

Nababasa ko po yan lahat.

Thanks and God bless!

I rolled my eyes. "Really?Finally,I'm gonna meet him soon.I'm so excited best."

ako ng kotseng dala ko nang makarating na ako sa restaurant na itinext ni Lindsay

"Ma'am,for how many person po?" salubong na tanong kaagad sa akin ng

"Uhmm,for three please." at ngumiti ako.

"No problem ma'am." at saka siya tumalikod .

Five minutes had past.

I know,i'm blushing right now.Oo.Namumula ako.Namumula ang pisngi ko hindi dahil sa

"Uy best,ayan ka na naman,nagba-blush kapag pinupuri ang iyong kagandahan." Ngumiti

"Sira ka talaga best." hinampas ko pa siya. "Let's order.I'm starving." pag-iiba ko

We called the waiter at nag-order na.

"Hon,are you still here?" pukaw ng boyfriend ko sa malalim na pag-iisip ko.Yes,I

We're here now at the restaurant,having a dinner together.Pagkadating niya kanina

Humihingal pa ako ng maghiwalay ang mga labi namin.Nakita ko ang panghihinayang sa

"Hon,baka di na ako makahinga sa kakayakap mo." saway ko sa kanya.

"Hoy,Mr.Santana,we're not married yet." at pinitik ko pa siya sa noo. Ang tagal

"Eh?Matagal na kitang niyayang magpakasal kaya hon.Ayaw mo naman eh." nagtatampo na

"Hon,makapag-antay yan, di ba? Napag-usapan na natin to." Tiningnan ko siya ng

"Hahaha!Wala kang tiwala sa akin hon?"

"Of course,I trusted you hon.Pero,ang dami

kasing puwedeng mangyari eh." nakasimangot na ito.

"Nangangako ako sa 'yo hon,I won't leave you." I said.

"Ang sama mo hon.Bakit mo nasabi yan?" nag-pout pa siya.

At doon na siya humagalpak ng tawa.

"Ang corny hon,grabi!" at tumawa pa ulit.

Pagkatapos naming mag-dinner ni Sandro,gumala kami muna dito sa mall.Magkaholding-

"Ehemm!" tsaka doon lang namin napansin si Zachary.

"Hello too Zachary!" sagot ko sa kanya.