Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝ
[Υπομνηματισμός
των εδαφίων: Ματθ.25,1-13]
«Τότε ὁμοιωθήσεται
ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοις, αἵτινες λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας αὐτῶν ἐξῆλθον
εἰς ἀπάντησιν τοῦ νυμφίου(:Τότε, όταν
δηλαδή έλθει ο Μεσσίας κατά τη δευτέρα Του παρουσία, η έλευση αυτής της ουράνιας βασιλείας Του και όσα θα συμβούν τότε, θα μοιάζουν με ό,τι έγινε σε δέκα παρθένες.
Αυτές λοιπόν, αφού πήραν τα λυχνάρια τους, βγήκαν να υποδεχτούν τον γαμπρό, που
θα ερχόταν τη νύχτα να παραλάβει τη νύφη)».πέντε δὲ ἦσαν ἐξ αὐτῶν φρόνιμοι καὶ αἱ
πέντε μωραί(:πέντε όμως απ’ αυτές ήταν φρόνιμες
και μυαλωμένες, ενώ οι πέντε άλλες ήταν ασυλλόγιστες και ανόητες),αἵτινες
μωραὶ λαβοῦσαι τὰς λαμπάδας ἑαυτῶν οὐκ ἔλαβον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἔλαιον(:και οι
ανόητες αυτές, όταν πήραν τα λυχνάρια τους, δεν πήραν μαζί τους και λάδι)·αἱ
δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖς ἀγγείοις αὐτῶν μετὰ τῶν λαμπάδων αὐτῶν(:οι
φρόνιμες όμως μαζί με τα αναμμένα λυχνάρια τους πήραν και λάδι στα ειδικά
δοχεία τους)». Χρονίζοντος δὲ τοῦ νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον(:επειδή όμως αργούσε τη νύχτα να έλθει
ο γαμπρός, νύσταξαν όλες και κοιμούνταν)»[Ματθ.25,1-5].
Οι
παραβολές αυτές μοιάζουν με την προηγούμενη, την παραβολή του έμπιστου δούλου
και του αχάριστου, ο οποίος κατέφαγε την περιουσία του δεσπότη. Διότι τέσσερεις
είναι όλες οι παραβολές, που μας προτρέπουν για τα ίδια πράγματα με τρόπο
διαφορετικό. εννοώ δηλαδή τη φροντίδα
της ελεημοσύνης και της ωφέλειας του πλησίον με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο
που μπορούμε να μετέλθουμε, διότι δεν
είναι δυνατό να σωθούμε με άλλο τρόπο.
Στην παραβολή
των ταλάντων ομιλεί γενικότερα για κάθε
ωφέλεια που πρέπει να επιδιώκουμε προς τον πλησίον. Στην παραβολή όμως των
παρθένων μιλάει ειδικά για την ελεημοσύνη, η οποία γίνεται με χρήματα, και
μάλιστα με περισσότερη έμφαση από ό,τι η προηγούμενη παραβολή του πιστού και
του κακού και αχάριστου δούλου.
Διότι σε εκείνη μεν τιμωρεί εκείνον που κτυπά και μεθά και σκορπίζει και
σπαταλά την περιουσία του δεσπότη του, ενώ
εδώ τιμωρεί και εκείνον ο οποίος δεν ωφελεί, ούτε δίνει με αφθονία στους
φτωχούς όσα έχει· διότι οι ασύνετες παρθένες είχαν λάδι, αλλά όχι άφθονο
και γι΄ αυτό τιμωρούνται.