Πέμπτη 17 Απριλίου 2025

13 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ Δ. ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΥ «Δεν βγαίνουν τα όνειρα σε πλειστηριασμό, δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα»

Ελλάδα


Δεκατρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τον θάνατο του Δημήτρη Μητροπάνου, του εξαίρετου λαϊκού τραγουδιστή που αγάπησε ο κόσμος.

Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού, αφήνοντας πίσω του σπουδαίες ερμηνείες που παραμένουν αξεπέραστες μέχρι σήμερα.

Με αφορμή τα δέκα χρόνια από τον θάνατό του, στις 30 Μάη 2022, η ΚΕ του ΚΚΕ και η οικογένειά του, συνδιοργάνωσαν μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα στο γήπεδο του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη.

To παραπάνω βίντεο, που προβλήθηκε στη συναυλία, ξεκινά από τα παιδικά χρόνια του Δημήτρη Μητροπάνου στη συνοικία της Αγιάς Μονής Τρικάλων και τις αγωνιστικές παραδόσεις της οικογένειάς του. Το βίντεο διατρέχει τη σχέση του Δημήτρη Μητροπάνου με το ΚΚΕ και το κίνημα στη χώρα μας.



Ο Δημήτρης Μητροπάνος διήνυσε μια 45χρονη διαδρομή στο τραγούδι στεφανωμένη με επιτυχίες, από τότε που τυχαία τον άκουσε να τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και μέσω εκείνου βρέθηκε στην «Κολούμπια». Έκτοτε ξεκινά μια πορεία στο ελληνικό τραγούδι, με διάρκεια και ερμηνείες-σταθμούς του λαϊκού και έντεχνου τραγουδιού που τον κατέταξαν στους λαϊκούς βάρδους.

Η φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου, ειδικά από τη δεκαετία του '90 και μετά, έγινε ο μελωδικός «τόπος» όπου συναντήθηκε ένα ρεύμα του λαϊκού τραγουδιού με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και με τραγούδια των οποίων οι στίχοι και η μουσική διαφοροποιούνταν από τη θεματολογία του κλασικού λαϊκού τραγουδιού.

Σε αυτή τη «συνάντηση» η φωνή του διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο γιατί προσέλκυσε στιχουργούς και συνθέτες να γράψουν με διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι μέχρι τότε, αλλά και μπόλιασε νέες μορφές στιχουργίας και σύνθεσης με τη δωρική λιτότητα του κλασικού λαϊκού τραγουδιού, το οποίο είχε επηρεάσει τον Μητροπάνο.

Συμμεριζόμενος την άποψη ότι ο καλλιτέχνης, αλλά και κάθε άνθρωπος έχει χρέος και ανάγκη να αφουγκράζεται, να μιλά, να αγωνίζεται για τα ζωτικά προβλήματα της εποχής μας, ο Δημήτρης Μητροπάνος σφράγισε με την απαράμιλλη ερμηνεία του τραγούδια χαραγμένα στη συνείδηση του λαού μας, των Μίκη Θεοδωράκη («Τραγούδι του Νεκρού αδερφού», «Άξιον Εστί», «Ρωμιοσύνη» κ.ά.), Χρήστου Λεοντή (το δοξαστικό της Ειρήνης από την «Καταχνιά») κ.ά.

Γεννημένος στις 2/4/1948, στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα - από την οποία καταγόταν η μητέρα του - μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως ο πατέρας του σκοτώθηκε στο βουνό (ήταν αντάρτης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας), οπότε έλαβε ένα γράμμα του πατέρα του που έλεγε πως ζει στη Ρουμανία. Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια. Πρώτα ως σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του και ύστερα σε ξυλουργεία. Μετά την Γ' Γυμνασίου, το 1964, ήρθε στην Αθήνα να ζήσει με το θείο του. Προτού τελειώσει το Γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει ως τραγουδιστής. Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι «Θεσσαλονίκη». Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού «Χαμένη Πασχαλιά», που λογοκρίθηκε από τη χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.

Στη μακρόχρονη πορεία του στο τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού και έντεχνου τραγουδιού: Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιάννης Σπανός, Μάριος Τόκας. Η πολύ σημαντική συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο στο δίσκο «Στου αιώνα την παράγκα», αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε πιο «έντεχνες» διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού. Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Μικρούτσικου, Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.ά.

Τελευταίες δισκογραφικές δουλειές του ήταν η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο (Σεπτέμβρης 2009) με τίτλο «Τα τραγούδια της ζωής μου» και ο δίσκος «Εδώ είμαστε» με τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη. 

 

Πηγή: 902



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Σαν σήμερα «έφυγε» ο σπουδαίος Νίκος Παπάζογλου

Ελλάδα


«Είναι κάτι στιγμές, τρυφερές και λεπτές, σαν κλωστές τυλιγμένες σ’ αδράχτι, σε γυρνούν απαλά, σε μεθούν σιωπηρά, σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι»

 Στις 17 Απριλίου του 2011 ο Νίκος Παπάζογλου έχασε τη μάχη με τον καρκίνο και η μουσική σκηνή της Ελλάδας φτώχυνε λίγο ακόμα.

Ο μεγάλος Νίκος Παπάζογλου, ο «ινδιάνος της ελληνικής μουσικής», ο Πους Πουλ, «έφυγε» συμπτωματικά λίγο μετά τον θάνατο του φίλου και συνεργάτη του Μανώλη Ρασούλη.

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1948, ο καλλιτέχνης με τη χαρακτηριστική φωνή που παραπέμπει σε λυγμό, ασχολήθηκε με τη μουσική από πολύ μικρή ηλικία.

Θαύμαζε απεριόριστα τον Ντίλαν και σε μικρή ηλικία μετά τα πρώτα του μουσικά βήματα στην Ελλάδα, επιχείρησε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό μετακομίζοντας στο Αachen της Γερμανίας. Εκείνη την περίοδο ηχογράφησε έξι τραγούδια τα οποία δεν κυκλοφόρησαν ποτέ.

Με την επιστροφή του στη χώρα, συνεργάστηκε με σπουδαία ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου, όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Μανώλης Ρασούλης ο Νίκος Ξυδάκης και άλλοι.

Ο ίδιος απαντώντας σε ερώτηση για τον λυγμό της φωνής του είχε πει:

«Υπήρχε πάντα. Πρέπει να το ‘χω πάρει απ’ τη μητέρα μου. Της οποίας το τραγούδισμα ήτανε κάπως έτσι. Δηλαδή, μου δόθηκε, σαν… μητρική γλώσσα».


Χαρακτηριστικό του χαρακτήρα του Παπάζογλου ήταν ότι, ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθήσει νέους καλλιτέχνες. Αυτός ήταν που έδωσε χώρο και ώθηση στον Σωκράτη Μάλαμα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τη Μελίνα Κανά τον Ορφέα Περίδη και πολλούς άλλους.

Όταν διέκρινε νέους με αγάπη για τη μουσική, τους παραχωρούσε, δωρεάν, το στούντιο «Αγροτικόν» που είχε φτιάξει ο ίδιος στη Θεσσαλονίκη.

Εκτός από τον λυγμό στη φωνή του, ο Παπάζογλου είχε ακόμα δύο χαρακτηριστικά στοιχεία. Τα τζιν του πουκάμισα και το κόκκινο φουλάρι. Πουθενά δεν πήγαινε χωρίς αυτό το μαντίλι.

«Πιτσιρικάς, για να βγάζω ένα χαρτζιλίκι, είχα ένα κόκκινο μάλλινο πανί στην τσέπη του μπλουτζίν μου και τριγυρνούσα στους πάγκους των εμπόρων γυαλίζοντας τα φρούτα τους για να ’χουν ωραία μόστρα. Μάλλον από κει ’μου έμεινε η συνήθεια με την μπαντάνα κι απ’ το γεγονός ότι η μητέρα μου δεν μ’ άφηνε ποτέ να φύγω απ’ το σπίτι χωρίς μαντίλι»,
είχε πει σε συνέντευξή του το 2007.

Όσο για τα περιβόητα τζιν πουκάμισα ή αλλιώς τα πουκάμισα της φυλακής όπως έλεγε, στην αρχή τα φορούσε από ανάγκη, καθώς ήταν φτηνά και τα οικονομικά του, αφού απολύθηκε από τον στρατό δεν βοηθούσαν την κατάσταση. Έτσι ο Παπάζογλου αγόραζε μόνο τζιν πουκάμισα μετά από παραγγελία. Εξαιτίας αυτού, δέχτηκε μία μορφή κοινωνικού ρατσισμού αφού παρατήρησε πως πολλοί ήταν οι γνωστοί του που απέφευγαν να τον καλέσουν σε διάφορες εκδηλώσεις επειδή όπως έλεγαν, φορούσε πάντα το ίδιο πουκάμισο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο μουσικός να πεισμώσει και να φοράει μόνο τζιν πουκάμισα, όπως άλλωστε έκανε μέχρι και το τέλος.

 
Πηγή: documentonews



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Εκατοντάδες ευρώ πρέπει να δώσει μια οικογένεια για να ταξιδέψει με πλοίο

Ελλάδα


Εναν σκασμό λεφτά καλούνται να δώσουν όσοι πρόκειται να ταξιδέψουν με πλοίο για τις μέρες του Πάσχα.

Μια λαϊκή οικογένεια πρέπει να δαπανήσει σχεδόν έναν μισθό μόνο για το πήγαινε - έλα προς κάποιο νησί, αφού οι τιμές στα ακτοπλοϊκά είναι φωτιά, προμηνύοντας για το τι θα ισχύσει και το ερχόμενο καλοκαίρι.

Χαρακτηριστικά για τα «τσουχτερά» ταξίδια είναι τα παρακάτω παραδείγματα:

Μια 4μελής οικογένεια για να πάει και να γυρίσει στη Χίο μαζί με το αυτοκίνητό της θα πληρώσει 644 ευρώ. Και μιλάμε για το κατάστρωμα ή το σαλόνι, όχι κάποια καμπίνα, ούτε καν τις λεγόμενες αεροπορικές θέσεις.

Στην Ικαρία τώρα το εισιτήριο ενός ατόμου στη μονή διαδρομή για το πήγαινε είναι στα 73,50 ευρώ, ενώ για το γύρνα 59,50 ευρώ. Το αμάξι είναι από 100 ευρώ για την κάθε διαδρομή. Με αυτά και με αυτά, μια 4μελής οικογένεια θα δώσει περίπου 626 ευρώ.

Αλλά και στην πιο κοντινή στον Πειραιά Πάρο, το 600άρι είναι μες στο νερό. Για παράδειγμα, αν η παραπάνω οικογένεια επιλέξει το ταχύπλοο θα ξοδέψει περίπου 679 ευρώ.

Κοντά στα 400 ευρώ θα δώσει ένα ζευγάρι με το ΙΧ του, που θα επιλέξει τη Σύρο.

Πιο βόρεια, αν προορισμός είναι η Μυτιλήνη, μια 4μελής οικογένεια καλείται να δώσει 557 ευρώ.

Στην Τήνο μια οικογένεια με 2 παιδιά κάτω των 10 ετών και ΙΧ, με συμβατικό πλοίο, θα πρέπει να πληρώσει 50 ευρώ το κάθε εισιτήριο των ενηλίκων, 25 ευρώ το εισιτήριο για τα παιδιά και από 110 ευρώ η κάθε διαδρομή για το ΙΧ, με τη συνολική δαπάνη να φτάνει τα 520 ευρώ.

Μονίμως τραγική κατάσταση με τα πανάκριβα εισιτήρια

Σε κάθε περίπτωση επιβεβαιώνεται πως η κατάσταση με τα πανάκριβα εισιτήρια είναι τραγική και αυτό δεν ισχύει μόνο τις μέρες του Πάσχα. Αυτό αναδεικνύουν άλλωστε συνεχώς σωματεία και μαζικοί φορείς από τα νησιά, που όλο το προηγούμενο διάστημα με αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης και πλαίσιο διεκδικήσεων απαίτησαν φθηνά εισιτήρια για όλο τον λαό, σύγχρονα και ασφαλή πλοία.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα γράφονται στο υπόμνημα που κατέθεσαν, κατά τη διαμαρτυρία τους στο υπουργείο Ναυτιλίας τον Απρίλη, Εργατικά Κέντρα, Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ, σωματεία και φορείς από τα νησιά του Αιγαίου. Μεταξύ άλλων ανέφεραν: «Οι τιμές είναι δυσθεώρητες, ενώ οι μετακινήσεις των νησιωτών προς τον Πειραιά και μεταξύ των νησιών είναι επιβεβλημένες και συχνές. Αναγκαζόμαστε να μετακινηθούμε για ζητήματα υγείας, γιατί οι ελλείψεις στα νοσοκομεία σε προσωπικό και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό είναι πολύ μεγάλες και η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ανύπαρκτη. Εκπαιδευτικοί, στρατιωτικοί, φοιτητές, που είναι μακριά από τα σπίτια τους και ούτως ή άλλως έχουν τεράστια έξοδα για τη διαμονή και διαβίωσή τους στα νησιά μας, δεν αντέχουν και αυτό το βάρος. Εμποροβιοτέχνες που εκτός από τη φοροληστεία έχουν να αντιμετωπίσουν και τα αυξημένα ναύλα για τη μεταφορά των εμπορευμάτων τους, δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο στη δουλειά τους. Απαγορευτική είναι ακόμη και για λόγους αναψυχής η μετακίνηση οικογενειών από την ηπειρωτική Ελλάδα προς τα νησιά μας».

Προκλητική η κυβέρνηση

Την ώρα που ακόμα και η πιο μικρή απόδραση, η μετακίνηση των νησιωτών από και προς τον τόπο τους, κοστίζει χρυσάφι, η κυβέρνηση προκλητικά παρουσιάζει ως επιτυχία το ενδεχόμενο να μην αυξηθούν ξανά οι τιμές των ακτοπλοϊκών από 1η Μαΐου, ή να αυξηθούν «ελάχιστα» λόγω του ότι μειώνει τα λιμενικά τέλη για 50% τουλάχιστον για έναν χρόνο. Πρόκειται για ακόμα ένα δώρο αξίας 35 εκατομμυρίων στους ακτοπλόους εφοπλιστές, που προστίθεται στα πολλά που ήδη απολαμβάνουν. Η φιλοδοξία της κυβέρνησης είναι να λειτουργήσει ως αντάλλαγμα, ώστε εκείνοι να μην αυξήσουν τις τιμές από την 1η Μαΐου, που μπαίνει σε εφαρμογή η Οδηγία της ΕΕ για τη χρήση ακριβότερου καυσίμου με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε θείο. Βέβαια, τα λεφτά που δεν θα δώσουν οι εφοπλιστές, θα τα δώσουν οι φορολογούμενοι μέσω των πράσινων φόρων, για τη χρηματοδότηση των λιμένων από το «πράσινο» ταμείο.

Στο παραπάνω πλαίσιο εντάσσεται και η επίσκεψη του υπουργού Ναυτιλίας χτες στο λιμάνι του Πειραιά. Εκεί μεταξύ άλλων σημείωσε πως η μείωση των λιμενικών τελών «θα περάσει απευθείας σε μείωση στις τιμές των εισιτηρίων, έτσι ώστε να συγκρατηθούν και να ανασχεθούν οι τιμές». Ενώ είπε πως έχει την «αίσθηση» πως δεν θα γίνουν προαναγγελλόμενες αυξήσεις από την 1η Μάη. Είναι προφανές και μέσω των δηλώσεων πως ουδεμία πόρτα κλείνει για νέες αυξήσεις, αλλά και πως σίγουρα οι τιμές θα παραμείνουν στα ύψη. Οσο για τις «σχετικές συνεννοήσεις» που έχουν ήδη γίνει για να «επιτευχθούν καλύτερες τιμές και σημαντικές εκπτώσεις», είναι το ίδιο τροπάριο που ακούγεται συνήθως τα καλοκαίρια, που έχει αποδειχθεί πως οι όποιες εκπτώσεις είναι ανεπαρκείς και με μεγάλους περιορισμούς. 


 Πηγή: rizospastis


Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Ενεργός...... εξόντωση



Σχεδόν ένας στους δύο νεκρούς που θρηνεί η εργατική τάξη μόνο τους τελευταίους μήνες είναι πάνω από 55 χρόνων. Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των δύο ξενοδοχοϋπαλλήλων που σκοτώθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο: Μία 59χρονη στη Σαντορίνη και ένας 65χρονος στη Ρόδο. Από τους 27 νεκρούς εργάτες που καταγράφει το πιο πρόσφατο ρεπορτάζ της εφημερίδας μας, οι 12 είναι άνω των 55 ετών, ενώ ο μέσος όρος ηλικίας όσων χάνονται στο μεροκάματο είναι 55 έτη! Τα «πρωτεία» στο μακελειό έχει ο κλάδος των κατασκευών, καθώς ένας στους τέσσερις νεκρούς είναι οικοδόμος, στη συντριπτική τους πλειοψηφία από 56 χρόνων και πάνω, φτάνοντας μέχρι και στα 70 σκαρφαλωμένοι στο μαδέρι. 

Πρόκειται για έγκλημα διαρκείας, με τη σφραγίδα κράτους, κυβέρνησης και εργοδοσίας, αφού από τη μία τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ξεχειλώνονται και, από την άλλη, οι συντάξεις - ψίχουλα σπρώχνουν όλο και περισσότερους απόμαχους της δουλειάς να επιστρέφουν στο μεροκάματο.

Η ίδια η κυβέρνηση διαφημίζει τα «κίνητρα» που δίνει σε συνταξιούχους να επιστρέφουν στη δουλειά, πανηγυρίζοντας μάλιστα ότι «πενταπλασιάστηκαν» όσοι ασκούν το «δικαίωμα επιστροφής στο μεροκάματο»! 

Χώρια το άλλο ...«δικαίωμα» που προπαγανδίζεται, με τα «προγράμματα απασχόλησης» να φτάνουν μέχρι τα 74 έτη, σπρώχνοντας προς τα εκεί τα επίσημα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Αντί δηλαδή οι εργαζόμενοι να απολαμβάνουν τις δυνατότητες που προσφέρουν η άνοδος της παραγωγικότητας και η πρόοδος της τεχνολογίας, αντί να δουλεύουν λιγότερες ώρες και να βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη, το κράτος και οι επιχειρηματικοί όμιλοι τους καταδικάζουν σε δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, αυξάνοντας έτσι και τους κινδύνους για εργοδοτικά εγκλήματα. 

Η ίδια βαρβαρότητα συμπυκνώνεται στους στόχους της «ενεργού γήρανσης» και της «ασημένιας οικονομίας» που προωθούνται από την ΕΕ και τα κόμματά της, αντιμετωπίζοντας την τρίτη ηλικία ως πεδίο εκμετάλλευσης και πιστοποιώντας ότι το καπιταλιστικό κέρδος σκοτώνει αδιακρίτως.


Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 16 Απριλίου 2025

Κική Δημουλά, «Η απαρηγορία» (Μεγάλη εβδομάδα)

Κική Δημουλά


«Οι βιολέτες, όπως ανήσυχα,
διορατικά μυρίζουν
όταν κάτι δεν πάει καλά,
κάτι απογοητεύει πάλι.

Η Μεγάλη Εβδομάδα,
όπως στάζει κερί και τάμα
στη θρησκόληπτη ανάμνηση,
στην άθεη απουσία.

Η Κυριακή του Νυμφίου,
όπως αναστατώνει,
βασίζεις δεν βασίζεις το Μεγάλο
στις αφίξεις.

Οι διάφοροι Νυμφίοι,
που κάτι τους τυχαίνει και δεν έρχονται,
κάποια διήμερη εκδρομή,
κάποια ευκολότερη θρησκεία
που την ασπάζονται.

Οι πολλαπλασιασμένοι κήποι της Γεθσημανή
σε κάθε βήμα,
όπως κατασταλάζεις για το έθιμο,
έχουν δεν έχουνε ανθίσει οι απορίες.

Οι Πατέρες μας, γέροι στο σπίτι,
περιμένουν αυγά και τσουρέκι.

Οι πολλαπλασιασμένοι κήποι της Γεθσημανή,
τα περιστύλια της υπομονής,
τα παγκάκια να κάτσεις να περιμένεις
τον ετήσιο Ιούδα,
πού αργεί να ‘ρθεί
από το ράφτη, απ’ τον κουρέα.
Το μεγάλο ποσόν που του δίνεις
για να δεχθεί να σε προδίνει ανεξήγητα.

Της καμπάνας η Μεγάλη εξάντληση
κι η άπαρηγορία,
ο νηστικός της ήχος
όπως λιποθυμάει
στα εαρινά αρμόνια
των καθολικών απογευμάτων.

Οι αργίες,
οι αργοπορίες,
οι αγριότητες,
όπως τις πάμε ως επάνω μόνοι μας.

Ο Σίμων, που στο τέλος αδιαφόρησε
κι έφτιαξε τη ζωή του.

Η Μυροφόρος έλλειψις,
που θα σε ψάχνει απόψε να σε ράνει.

Η Προηγιασμένη των διαφόρων θρήνων
τη Μεγάλη Εβδομάδα
και τις διάφορες άλλες εβδομάδες τα ίδια.

Η Αγία Επανάληψη,
η θαυματουργή,
η άχειροποίητος,
όπως τη βρήκανε ανυπόγραφη τα πράγματα,
θαμμένη
σε κάποια παλαιότητα της μοίρας μας,
σε κάποιο προγονό μας μέλλον.
Όπως την πιστεύω.


(Κική Δημουλά, Ποιήματα, εκδ. Ίκαρος, 1998) 



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Ο υπουργός – “σερίφης” διέταξε: “Απαγορεύονται οι συναυλίες στα Εξάρχεια”!

Από Ημεροδρόμο


Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο “σερίφης” της πόλης, ο πανταχού παρόν δια της καταστολής, Μιχάλης Χρυσοχοίδης, εκμεταλλευόμενος – τα πολύ βολικά άλλωστε γι’ αυτόν – επεισόδια το βράδυ του Σαββάτου στα Εξάρχεια, ανακοίνωσε με δηλώσεις του σε ραδιοφωνική συνέντευξη ότι θα “απαγορεύσει” τις συναυλίες στα Εξάρχεια!

Αδιανόητο! Με ύφος περασμένων μαύρων εποχών και νοοτροπία ενωματάρχη του ’50 σε εκσυγχρονισμένη έκδοση είπε: «Δεν υπάρχει λόγος να γίνονται συναυλίες σε μια περιοχή τόσο πυκνοκατοικημένη και ουσιαστικά χρησιμοποιείται από κάποιους ως ορμητήριο για επεισόδια. Δεν έχουν κανένα λόγο να μαζεύονται εκεί 2-3 χιλιάδες άνθρωποι και να κάνουν εκδηλώσεις πχ για τη Γάζα ή για οτιδήποτε. Ας πάνε κάπου αλλού. Είναι μια πυκνοκατοικημένη περιοχή, δεν μπορούμε να επιβαρύνουμε περιοχές οι οποίες ήδη έχουν πολλά βάρη», μιλώντας στον ραδιοσταθμό «Παραπολιτικά 90,1.

Για ποιο λόγο το αποκαλύπτει αμέσως μετά: «Το μήνυμα είναι ότι δεν θα ξαναεπιτραπούν – ανεξάρτητα ποιος δίνει άδεια και ποιος όχι – τέτοιου είδους εκδηλώσεις στα Εξάρχεια, στο Λόφο του Στρέφη και όπου αλλού διότι στα Εξάρχεια αυτή τη στιγμή γίνεται μια κοσμογονία εξέλιξης και ανάπτυξης πολύ θετική και πολύ ευχάριστη»

Η κοσμογονία, για την οποία μιλάει ο κ. Χρυσοχοίδης είναι η Golden Visa, ισραηλινά, κινέζικα ή και άλλα funds και real estate που έχουν αγοράσει ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα διαθέτοντάς τα για βραχυχρόνια μίσθωση τύπου airbnb και ξενοδοχεία. Είναι ο βίαιος εκτοπισμός των κατοίκων και η δυστοπική αλλοίωση της περιοχής μέσα από την μετατροπή της σε “εναλλακτική” τουριστική Disneyland από τα αρπακτικά του τουριστικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου.

Πόσο πιο καθαρά να το πει και ο υπουργός; 



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Απλησίαστα



Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία για το κόστος της στέγης, καθώς το 40% του λαϊκού εισοδήματος δαπανάται για τέτοιες ανάγκες. 
Οι διαπιστώσεις βέβαια ούτε τις αιτίες αγγίζουν, ούτε λύνουν το πρόβλημα για εκατομμύρια λαϊκές οικογένειες που στενάζουν από τα πανάκριβα ενοίκια. ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν τεράστιες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση και την ίδια ώρα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για μέτρα - πυροτεχνήματα, που δεν προσφέρουν ανακούφιση, ενώ σπρώχνουν και καινούργια πελατεία σε τράπεζες και κατασκευαστικές. 

Το ζήτημα είναι ότι όσο η στέγη παραμένει εμπόρευμα, τόσο θα μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στις δυνατότητες που προσφέρει η εποχή μας για φτηνή και σύγχρονη στέγη για όλους και στην αγωνία διαρκείας που βιώνουν τα νοικοκυριά για το πού θα φτάσουν τα νοίκια, αν θα έχουν και του χρόνου το ίδιο σπίτι, αν θα πάψουν να είναι γυρολόγοι κάθε φορά που ένα ακίνητο αξιοποιείται για τουριστικούς ή άλλους λόγους και ο ιδιοκτήτης τούς ξεσπιτώνει άρον άρον. 

Η πραγματική διέξοδος για τον λαό περνάει μέσα από τη σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, που μετατρέπει τη στέγη σε πανάκριβο εμπόρευμα, διεκδικώντας κατάργηση των πλειστηριασμών, ουσιαστικά μέτρα ενίσχυσης του λαϊκού εισοδήματος και ανακούφισης από το κόστος της στέγης, προγράμματα λαϊκής στέγης με ευθύνη και χρηματοδότηση από το κράτος, φτηνά και ασφαλή σπίτια για όλο τον λαό.


Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Ανάγκη του λαού η δημόσια, δωρεάν, σύγχρονη οδοντιατρική περίθαλψη



Να αναπτυχθούν σύγχρονες δημόσιες οδοντιατρικές μονάδες σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, απαιτεί το ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή προς τον υπουργό Υγείας Αδ. Γεωργιάδη.

Με τη στοματική υγεία να αποτελεί έναν ακόμα σημαντικό δείκτη της συνολικής υγείας των ανθρώπων, η ανυπαρξία δημόσιας και δωρεάν οδοντιατρικής περίθαλψης φέρνει μία ακόμα μεγάλη επιβάρυνση στον λαό, που βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Αλλωστε, η κακή στοματική υγεία και η έλλειψη της κατάλληλης οδοντιατρικής φροντίδας συνεπάγονται λειτουργικούς περιορισμούς, ψυχικές και κοινωνικές επιπτώσεις, στιγματισμό, μειωμένη επίδοση των παιδιών στο σχολείο αλλά και επιπλοκές στη γενική υγεία, δεδομένου ότι οι νόσοι του στόματος έχουν συχνά συννοσηρότητα με άλλα νοσήματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως αναφέρεται και στην Ερώτηση του ΚΚΕ, από τις συνολικές δαπάνες για οδοντιατρική περίθαλψη το 98% πληρώνεται από τους ίδιους τους ασθενείς και μόνο το 2% περίπου από το Δημόσιο (κράτος και ασφαλιστικά ταμεία). «Αυτό επιβεβαιώνει ότι η στοματική υγεία αντιμετωπίζεται από το κράτος ως "πολυτέλεια" και με πλήρη ευθύνη των ασθενών να την καλύψουν», τονίζεται στην Ερώτηση.

Το γεγονός επίσης ότι οι δαπάνες για τη στοματική υγεία που πληρώνουν οι ασθενείς είναι μειωμένες κατά 50% σε σχέση με το παρελθόν δεν σημαίνει ότι αυτές οι ανάγκες καλύφθηκαν από το Δημόσιο. Αντίθετα, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν μπορεί να πληρώσει και δεν πραγματοποιεί αναγκαίες εργασίες για τη στοματική του υγεία, ενώ τα διάφορα περιορισμένα, ληξιπρόθεσμα και ανεπαρκέστατα «δωρεάν προγράμματα» ούτε κατ' ελάχιστο δεν καλύπτουν τις ανάγκες.

Ταυτόχρονα, ούτε οι δημόσιες μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και τα νοσοκομεία μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες, λόγω της υποστελέχωσης ή και πλήρους έλλειψης οδοντιάτρων, ελλιπούς ή απαρχαιωμένου εξοπλισμού, έλλειψης υλικών κ.λπ., όπως αναφέρεται και από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Οδοντιάτρων Δημόσιου Τομέα Υγείας. Π.χ. ο αριθμός των υπηρετούντων σήμερα οδοντιάτρων στο δημόσιο σύστημα Υγείας είναι σχεδόν το 1/4 των οδοντιάτρων που υπηρετούσαν πριν από 15 χρόνια, και μάλιστα ενώ οι ανάγκες οδοντιατρικής περίθαλψης σήμερα είναι πολύ μεγαλύτερες. Επιπλέον, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των υπηρετούντων οδοντιάτρων βρίσκεται στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης, οξύνοντας ακόμα περισσότερο το πρόβλημα.

Με βάση τα παραπάνω, το ΚΚΕ απαιτεί: 
Να αναπτυχθούν σύγχρονες δημόσιες οδοντιατρικές μονάδες σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο και να καλύπτουν απολύτως δωρεάν όλες τις οδοντιατρικές εργασίες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης. 
Να στελεχωθούν οι μονάδες αυτές με οδοντιάτρους και άλλο προσωπικό, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. 
Να συσταθεί και να λειτουργήσει οδοντιατρική ομάδα στα δημόσια οδοντιατρικά τμήματα και ιατρεία, με την απαραίτητη συμμετοχή εξειδικευμένου βοηθητικού προσωπικού (νοσηλευτικό, οδοντοτεχνίτες κ.λπ.), για την ασφαλή και επιστημονικά ενδεδειγμένη άσκηση της οδοντιατρικής. 
Να εξασφαλιστεί επαρκής και σύγχρονος ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός, όπως και ανάλογη χωροταξική κατανομή. 
Να είναι σαφώς προσδιορισμένο το είδος της παρεχόμενης οδοντιατρικής φροντίδας από τους οδοντιάτρους στο ΕΣΥ. 
Να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση των οδοντιάτρων στο θέμα του ορισμού υπεύθυνου για τον συντονισμό επιστημονικής λειτουργίας των πρωτοβάθμιων υγειονομικών μονάδων. 
Να συμμετέχουν οι οδοντίατροι ισότιμα και χωρίς διακρίσεις στα εφημεριακά προγράμματα των υγειονομικών μονάδων. 
Να χρηματοδοτηθεί η οδοντιατρική περίθαλψη από τον κρατικό προϋπολογισμό. 


Πηγή: rizospastis



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Το τραγικό δυστύχημα στα διόδια Πολυμύλου επιβεβαιώνει τις ανησυχίες για την επικινδυνότητα του σημείου

Ελλάδα


Η Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, σε ανακοίνωσή της, για το τραγικό δυστύχημα στα διόδια Πολυμύλου αναφέρει τα εξής:

«Η Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στις οικογένειες και τους οικείους των θυμάτων και εύχεται ταχεία ανάρρωση στους τραυματίες.

Το σημερινό δυστύχημα στα διόδια Πολυμύλου, με τραγικό απολογισμό 2 νεκρούς και 3 τραυματίες επιβεβαίωσε τις ανησυχίες που εκφράζονται εδώ και χρόνια για την επικινδυνότητα του συγκεκριμένου σημείου αλλά και την έλλειψη επαρκών μέτρων ασφάλειας και σήμανσης.

Παρ’ όλο που έχουν σημειωθεί πολλά περιστατικά τα προηγούμενα χρόνια, όπως η μεγάλη καραμπόλα το 2022, δεν έχουν παρθεί επαρκή μέτρα για την ασφαλή διέλευση των χιλιάδων οδηγών που χρησιμοποιούν καθημερινά τον δρόμο, την ώρα που είναι γνωστό σε όλους τους αρμόδιους πως στη συγκεκριμένη περιοχή τους περισσότερους μήνες του χρόνου υπάρχει πυκνή ομίχλη, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν γίνει δεκάδες διαμαρτυρίες για την κατάργηση του σταθμού από το συγκεκριμένο σημείο.

Για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται το τραγικό αποτέλεσμα για τον λαό από τη λειτουργία των αυτοκινητόδρομων, είτε από το κράτος είτε από τους επιχειρηματικούς ομίλους, με κριτήριο το κέρδος, στο βωμό του οποίου θυσιάζονται τα όποια μέτρα ασφάλειας, καθώς συνθλίβονται στη λογική του "κόστους-οφέλους".

Το παραπάνω επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι η Εγνατία Οδός, ένα έργο που κόστισε δισεκατομμύρια στον ελληνικό λαό, συνεχίζει να θησαυρίζει από τα διόδια, ακόμα και την ώρα έντονων φαινομένων ομίχλης και χαμηλής ορατότητας, όπως συνέβη και σήμερα.

Χρειάζεται άμεσα:

-Να διερευνηθούν οι αιτίες του δυστυχήματος.

-Να καταργηθεί ο σταθμός διοδίων Πολυμύλου.

-Να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας με επαρκή σήμανση, διάνοιξη οδών διαφυγής, κινητή μονάδα υγείας κ.α. με ευθύνη της αναδόχου εταιρείας». 



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 15 Απριλίου 2025

Νίκος Καββαδίας, «Kasbah» ή «Η πόρνη του Kasbah»

Ελλάδα

Για τις «σύγχρονες Μαγδαληνές», τις «Αγίες του έρωτα» ο λόγος! Ένα ποίημα του Καββαδία χαρακτηριστικό του “Καββαδιακού” κόσμου, με “τα μπαρ των λιμανιών και τα μπορντέλα”. …


Νίκος Καββαδίας, «Kasbah» ή «Η πόρνη του Kasbah»

Τραβούσαμε με βήμα αργό προς την Κασμπά.
Φέσι αλγερίνικο φορούσε ο συνοδός μου.
Το στίχο ποίηση το λαμπρότερό σου δώσμου
για να ιστορήσω κάποια πράγματα θαμπά….

Η παραλία κάτου φαινόταν με τα πλοία
κι ένας πολύγλωσσος που ερχόταν συφερτός.

Μαύρες γυναίκες, στολισμένες με λευκά,
Αλγερινές που εθορυβούσαν κι εγελούσαν
και ναυτικοί από ξένες χώρες που φορούσαν
κάσκες παράδοξες και ρούχα τροπικά.

Σπίτια παλιά, δίχως παράθυρα, ψηλά
κι απά σε πέτρινα πεζούλια καθισμένες
πατρόνες γριές, σαν από κόλαση βγαλμένες
παίζανε ζάρια και τραβούσανε λουλά.

Μες σε κοιτώνες χωρισμένους, σκοτεινούς,
απάνου σε φαρδιά και βρώμικα κρεββάτια,
άσπρες και μαύρες, με φρικτά κι άφωτα μάτια
δίχως ορίζοντα και δίχως ουρανούς.

Μέσα στο νούμερο “Ταλαάτ” ένα λευκό
κορμί γυναίκας σ’ ένα ολόμαυρο μεντέρι
στα χέρια της παίζει με τέχνη ένα μαχαίρι
κι ένα χοντρό βιβλίο διαβάζει, παλαιικό.

Με χαιρετά με μιαν ευχήν αραβική
και μου μιλεί από κάθε γλώσσα λίγα λόγια
που της εμάθαν μες τα ξένα καταγώγια
όσοι κοιμήθηκαν μαζί της ναυτικοί.

Ομως κρατά μετά τα χείλη της κλειστά.
Αν μείνεις -μου ‘πε- τ’ όνομά μου μη ρωτήσεις.
Μισώ τις μάταιες εξομολογήσεις
και των αντρών τα μάταια λόγια τα ζεστά.

Μείναμε δίχως να μιλάμε ως την αυγή
κι όταν επλήρωσα και κίνησα να φύγω,
κουδούνισε τα χρήματα στο χέρι λίγο
και μου τα πέταξε στο πρόσωπο με οργή.

Και μου πε: Αν ζήσατε πολύ στους τροπικούς
κι αν εδιαβάσατε παράξενα βιβλία,
μάθατε μόνο να οδηγάτε αργά τα πλοία,
στους χάρτες σκύβοντας τους Μερκατορικούς.

Αλλά το ασάλευτο ταξίδι των πορνών,
ποιός από σας, τυφλοί, ποτέ το βλέπει;
Ο μεσονύχτιος ήλιος πάντοτε το σκέπει
και τ’ άστρο κάποιων άγνωστών σας ουρανών.

Εβγήκα. Απέξω από την πόρτα της σειρά
προσμέναν Γάλλοι, Εγγλέζοι και Σενεγαλέζοι.
Κι αυτή κλεισμένη το μαχαίρι της να παίζει,
πετώντας το στον τοίχο τούτη τη φορά.

Κι ετράβηξα τρεκλίζοντας με βήμα αργό,
ώσπου έφτασα, με τη βοήθεια του κυρίου
απ’ την αρχαία πολιτεία του Αλγερίου
στο ξεβαμμένο μας τεράστιο φορτηγό.

(Νίκος Καββαδίας, Το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη, εκδόσεις Αγρα) 


 Πηγή: itzikas.wordpress.com



Η Σφήκα: Επιλογές




Διαβάστε Περισσότερα »