Gaan na inhoud

Alfeus

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Gravure deur Bernard Picart van ’n toneel uit Ovidius se Metamorfoses waarin Alfeus probeer om die nimf Arethusa te vang.

Alfeus, ook bekend as Alpheios (Grieks: Ἀλφειός), was in die Griekse mitologie ’n rivier en riviergod.[1] Soos die meeste riviergode was hy die seun van Okeanos en Tetis.[2][3]

Alfeus was ’n kranige jagter en het verlief geraak op die nimf Aretusa, maar sy het na ’n eiland gevlug en haarself in ’n put verander. Daarna het Alfeus homself in ’n rivier verander wat onder die see deur gevloei het tot waar sy water met die put Aretusa saamgevloei het[4]

Die Romeinse skrywer Ovidius het die verhaal affens anders vertel: Aretusa, ’n pragtige nimf, is eenkeer onkant betrap deur die god terwyl sy in die rivier Alfeus gebad het en hy het haar probeer vang. Die godin Artemis het haar jammer gekry en in ’n put verander.[5][6][7][8]

Alfeus is ook die rivier waarvan Herakles die vloei verander het tydens die vyfde van sy twaalf take, om die Augiasstal in ’n enkele dag skoon te maak, ’n taak wat as onmoontlik beskou is.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Engelse Wikipedia-artikel en:Alpheus (mythology)
  1. Schmitz, Leonhard (1867). "Alpheias". Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology 1. Ed. William Smith. Boston: Little, Brown and Company. 133–134.  Geargiveer 13 Junie 2008 op Wayback Machine
  2. Hesiodus, Teogonie 338
  3. Pindar, Nemean Odes i. 1
  4. Pausanias, Description of Greece v. 7. § 2
  5. Ovidius, Metamorfoses v. 572, &c.
  6. Vergilius, Aeneis iii. 694
  7. Statius, Silvae i. 2, 203
  8. Lucian, Dialogi Marini 3