Papers by Triantafyllia Vrana
Aristotle University of Thessaloniki, 2012
Lit 9-490 Supervised Research Paper
«Μια βραδιά με τη Σύλβια Πλαθ και τον Αλέξη Τραϊανό» Γράφει η Τριανταφυλλιά Βράνα Ανεβοκατεβαίνω ... more «Μια βραδιά με τη Σύλβια Πλαθ και τον Αλέξη Τραϊανό» Γράφει η Τριανταφυλλιά Βράνα Ανεβοκατεβαίνω αυτό το ήρεμο γκρίζο Συγχωρέθηκα σε μια λέξη Προφέροντας τ' όνομά σου/ κοιτάζοντας τη φωτογραφία σου Μερικά χρόνια προτού πεθάνεις/ απ' το ίδιο σου χέρι [Α. Τραϊανός, «Μια βραδιά με τη Σύλβια Πλαθ 1 », 28.2.1974]
Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης , 2019
Για τις Διαδοχικές ασυνέχειες της Γιώτας Τεμπρίδου, Ακυβέρνητες Πολιτείες, 2018 ΔΕΒΘ 2019, Παρουσ... more Για τις Διαδοχικές ασυνέχειες της Γιώτας Τεμπρίδου, Ακυβέρνητες Πολιτείες, 2018 ΔΕΒΘ 2019, Παρουσίαση του βιβλίου-Βράνα Τριανταφυλλιά «Τα γλωσσικά, λογοτεχνικά, χωροχρονικά και ανθρώπινα περάσματα των Διαδοχικών ασυνεχειών» Αν πέσει πάνω σου όλη η ευθύνη, […] θα καταλάβεις, πως τίποτα δεν σου έχει ανατεθεί, αλλά αυτή η ευθύνη είσαι εσύ ο ίδιος. [Φ. Κάφκα, Τα μπλε τετράδια, 51] Οι Διαδοχικές ασυνέχειες, τα μικρο-διηγήματα της Γιώτας Τεμπρίδου, μετρούν πλέον περισσότερο από έναν χρόνο εκδοτικής ζωής, από τις Ακυβέρνητες Πολιτείες, οπωσδήποτε μετρούν περισσότερο χρόνο συγγραφικής σύλληψης και δημιουργίας: «Not that the story need be long, but it will take a long while to make it short», γράφει ο Henry David Thoreau, και σε ελεύθερη απόδοση, «δεν είναι απαραίτητο η ιστορία να είναι μεγάλη, αλλά θα χρειαστεί ένα σχετικά μεγάλο διάστημα ώστε να γίνει μικρή». Και ενώ τα διαβάζω 1 , όλο αυτό το σχετικά μεγάλο διάστημα της κυκλοφορίας τους, έχω διαρκώς την αίσθηση πως τα μικρο-διηγήματα εξακολουθούν να παραμένουν ακυβέρνητα, καθώς αποκαλύπτουν μέσα από τις συνεχείς και ασυνεχείς αναγνώσεις έναν κόσμο συγγραφικού πειραματισμού που στηρίζεται σε ένα παιχνίδι με τις λέξεις και ταυτόχρονα στην ακρίβεια του λόγου που μοιάζει να θέτει αυστηρά όρια στον αριθμό των λέξεων-το πρώτο διήγημα μετρά 26 λέξεις, μαζί με τον τίτλο-, στη χρήση της στίξης-υπάρχει διήγημα με 16 κόμματα και μία τελεία-για να αιτηθούν έναν κόσμο ελευθερίας που ασφυκτιά όχι μέσα στις λέξεις, αλλά στα όρια που αυτές περιγράφουν και καταγράφουν· διαβάζω από το δεύτερο διήγημα: Όταν μεγαλώσω, θα γίνω μικρή. Η Grace Paley έχει πει για το λογοτεχνικό είδος των μικρο-διηγημάτων πως αυτά «πρέπει να διαβάζονται όπως τα ποιήματα», δηλαδή αργά, κι εγώ θα προσθέσω, για τις ιστορίες της Γιώτας Τεμπρίδου, πολλές φορές και σε κάποιες περιπτώσεις με μια ανάσα. 1 Το κείμενο, με ελάχιστες τροποποιήσεις, διαβάστηκε στην παρουσίαση των Διαδοχικών ασυνεχειών στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, τον Μάιο του 2019.
ΑΠΘ, 2018
Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία
Ο Κ. απειλείται και ταυτόχρονα απειλεί γιατί είναι διαφορετικός· σκέφτεται και ενεργεί ελεύθερα» ... more Ο Κ. απειλείται και ταυτόχρονα απειλεί γιατί είναι διαφορετικός· σκέφτεται και ενεργεί ελεύθερα» Τριανταφυλλιά Βράνα Ο Πύργος: από τη μηχανή γραφής του Κάφκα στην κινηματογραφική μηχανή του Χάνεκε. Το παράλογο και το απαραβίαστο της ανθρώπινης ύπαρξης «Με το βλέμμα καρφωμένο στον Πύργο, ο Κ. κίνησε πάλι […] μα όσο προχωρούσε, τόσο ο Πύργος τον απογοήτευε, δεν ήταν παρά μια άθλια κωμόπολη […] ενώ ο πυργίσκος -ο μόνος ορατός-ήταν […] σκεπασμένος σπλαχνικά απ' τον κισσό -κάτι το παρανοϊκό είχε αυτό-[…]. Λες και κάποιος ζοφερός ένοικος, που δικαιολογημένα κρατούσαν κλειδωμένο […] είχε τρυπήσει τη στέγη κι είχε πεταχτεί έξω για να εμφανιστεί στον κόσμο» 1 . Ο Καμύ στο δοκίμιό του για το παράλογο σημειώνει πως αυτό «αποδεκτό μέχρι τώρα ως συμπέρασμα, θεωρείται [στη δική του εξέταση] ως αφετηρία» 2 . 1 Φ. Κάφκα, Ο Πύργος, μτφ. Β. Πατέρας. Αθήνα: Ροές 2011, 16-17. Η έμφαση είναι δική μας. Στο εξής οι αριθμοί σελίδων δίνονται εντός παρενθέσεων. Αυτό το κείμενο αποτελεί επεξεργασμένη μορφή εργασίας μου, στο πλαίσιο του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας και Πολιτισμού του Α.Π.Θ., με τίτλο «Ο Πύργος: Από τη μηχανή γραφής του Κάφκα στην κινηματογραφική μηχανή του Χάνεκε. Μια μισοτελειωμένη πρόταση και απόπειρες ανάγνωσης στα όρια της ανθρώπινης σκέψης». 2 Α. Καμύ, Ο μύθος του Σίσυφου: Δοκίμιο πάνω στο παράλογο, μτφ. Β. Χατζηδημητρίου. Αθήνα: | Τριανταφυλλιά Βράνα
Books by Triantafyllia Vrana
ανθρώπινο 6, Νοέμβριος, 2017
Με αυτό το έκτο, δυνάμει μεθυστικό, τεύχος κλείνει και ο δεύτερος χρόνος ζωής του ανθρώπινου. Αν ... more Με αυτό το έκτο, δυνάμει μεθυστικό, τεύχος κλείνει και ο δεύτερος χρόνος ζωής του ανθρώπινου. Αν πρέπει να κάνουμε έναν συντομότατο απολογισμό: Τα θέματά μας τα παίρνουμε πάντα στα σοβαρά, ακόμα και όταν αφήνουν μια ανάλαφρη αίσθηση· δεν θέλουμε όμως να εγκλωβίζονται στην κυριολεξία. Η μέθη, στην οποία αφιερώνεται αυτό το ανθρώπινο, μπορεί να ζωντανέψει πόθους και πάθη, να θυμίσει «Το μεθυσμένο καράβι» του Αρθούρου Ρεμπώ, τους μοναχούς του Νίκου Καρούζου που «την ουράνια χαίρονται μέθη», «Το μεθύσι των νεκρών» του Βύρωνα Λεοντάρη. Πρωτίστως όμως φέρνει (μάλλον) στον νου τα μεθύσια ημών των ζωντανών, «με ουίσκι, τζιν και μπύρα», αψέντι ή κονιάκ, «τ’ άγιο Κρασί» ή τ’ «αλλιώτικο».
ανθρώπινο 5, Ιούνιος, 2017
Στα παιδιά αρκεί η εξήγηση «το είπε η μαμά μου» για να πιστέψουν πως κάτι είναι κακό. Στους μεγάλ... more Στα παιδιά αρκεί η εξήγηση «το είπε η μαμά μου» για να πιστέψουν πως κάτι είναι κακό. Στους μεγάλους ενίοτε λείπει η μαμά τους: στους περισσότερους θα άρεσε η πιθανότητα να αναλάμβανε κάποιος άλλος την ευθύνη να διακρίνει το κακό. Έστω πως είναι το αντίθετο του καλού: Τότε ό,τι δεν είναι καλό είναι κακό; Δεν υπάρχει κακό χωρίς καλό; Και καλό τι είναι; Από τον κατά λάθος κακό του Σωκράτη, το ευκαρτέρητον δεινόν του Επίκουρου, την κακιά ύλη του Πλωτίνου και άλλων, το πέρα από το καλό και το κακό του Νίτσε, μέχρι σήμερα, το κακό δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί μια πρόκληση –όχι μόνο για τη φιλοσοφία και τη θεολογία. Γιατί υπάρχει και από πού έρχεται; Αν ο (πανάγαθος και παντοδύναμος) θεός σχετίζεται μ’ αυτόν τον κόσμο, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει το κακό; Είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε το κακό; Πόσο θα αλλάζαμε αν είχαμε στη διάθεσή μας ένα δαχτυλίδι όπως εκείνο του Γύγη; Κακοί υπάρχουν ή είναι ανεμόμυλοι; Και, αν δεν τους πούμε με το όνομά τους, υπάρχει περίπτωση να μείνουν μακριά; Κάτι κακό (μια πράξη, μια σκέψη, έναν δαίμονα) θα βρούμε σε κάθε ανθρώπινο: ένα (έστω και κατά λάθος) λάθος, μια αστοχία, μια αμαρτία, ένα αμάρτημα –ενίοτε θανάσιμο.
Conference Presentations by Triantafyllia Vrana
ΤΟΜΕΑΣ ΝΕΣΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ, ΑΠΘ, 2023
ΙΖ΄ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
ΤΟΜΕΑΣ ΝΕΣΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ, ΑΠΘ
Βία και εξουσία: ίχνη στο σ... more ΙΖ΄ ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
ΤΟΜΕΑΣ ΝΕΣΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ, ΑΠΘ
Βία και εξουσία: ίχνη στο σώμα της λογοτεχνίας
Uploads
Papers by Triantafyllia Vrana
Books by Triantafyllia Vrana
Conference Presentations by Triantafyllia Vrana
ΤΟΜΕΑΣ ΝΕΣΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ, ΑΠΘ
Βία και εξουσία: ίχνη στο σώμα της λογοτεχνίας
ΤΟΜΕΑΣ ΝΕΣΣ, ΤΜΗΜΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ, ΑΠΘ
Βία και εξουσία: ίχνη στο σώμα της λογοτεχνίας