ABŞ

Şimali Amerikada demokratik ölkə

ABŞ (ing. USA) və ya Amerika (ing. America), ya da rəsmi adı ilə Amerika Birləşmiş Ştatları (ing. United States of America), yaxud da qısaca Birləşmiş Ştatlar (ing. United States) — 50 ştatdan, bir federal dairədən, beş böyük özünüidarə edən ərazidən [qeydlər 3]müxtəlif mülklərdən ibarət ölkə. 3,8 milyon mil2 (9,8 milyon km2) əraziyə malik ABŞ dünyanın ərazisinə görə 3-cü və ya 4-cü ölkəsidir [qeydlər 4] və bütün Avropa qitəsindən təxminən 3,9 milyon mil2 (10,1 milyon km2) kiçikdir. 327 milyon nəfərdən çox əhalisi olan ABŞ dünyanın ən çox əhaliyə malik üçüncü ölkəsidir. Paytaxtı Vaşinqton, ən çox əhaliyə malik şəhəri Nyu-Yorkdur. Qırx səkkiz ştat və federal ərazi kontinentaldır və Şimali Amerikada KanadaMeksika arasında yerləşir.

ABŞ
ing. United States of America
Bayraq Gerb
Bayraq Gerb
azərb. Biz Tanrıya güvənirik
In God We Trust
Tarixi
 • Bəyannamə 4 iyul 1776
 • Konfederasiya 1 mart 1781
 • Paris sülh müqaviləsi 3 sentyabr 1783
 • Mövcud konstitusiya 21 iyun 1788
 • Dövlətə ən son qəbul 24 mart 1976
Rəsmi dilləri
Paytaxt Vaşinqton
38°53′ şm. e. 77°01′ q. u.HGYO
İdarəetmə forması Federal prezidentli konstitusiya respublikası
Prezident Co Bayden (D)
Vitse-prezident Kamala Harris (D)
Palata spikeri Mayk Conson (R)
Baş hakim Con Roberts (R)
 • Su sahəsi (%) 6,97
Əhalisi
 • Əhali 334.726.000[qeydlər 2][2] nəfər (3-cü)
 • Siyahıyaalma (2010) 308.745.538[qeydlər 2][3] nəf.
ÜDM (AQP)
 • Ümumi $26.855 trilyon [4] dollar  (2-ci)
 • Adambaşına $80.035 [4] dollar  (8-ci)
ÜDM (nominal)
 • Ümumi (2023) $26.854 trilyon[4] dollar  (1-ci)
 • Adambaşına $80.035 [4] dollar  (7-ci)
İİİ (2021) 0.921 (artış; 21-ci)
Demonim Amerikalı
Valyuta ABŞ dolları
İnternet domeni .us
ISO kodu US
BOK kodu USA
Telefon kodu +1
Saat qurşaqları
Nəqliyyatın yönü sağ[d]
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Paleohindilər ən azı 12 min il əvvəl Sibirdən Şimali Amerika materikinə köçmüşdürlər.[12] Avropalıların kolonizasiyası XVI əsrdə başlamışdır. ABŞ şərq sahili boyunca qurulan On üç ingilis koloniyasından yarandı. Fransız-hindu müharibəsindən sonra Böyük Britaniya ilə koloniyalar arasında çoxsaylı mübahisələr 1775-ci ildə başlamış Amerika inqilabına və ardından 1776-cı ildə ABŞ istiqlal bəyannaməsi ilə nəticələndi. Müharibə ABŞ-nin Avropa hakimiyyətindən müstəqillik əldə edən ilk ölkə olması ilə 1783-cü ildə başa çatdı.[13] Mövcud konstitusiya 1788-ci ildə qəbul edilmiş və bir çox fundamental vətəndaş azadlıqlarını təmin etmək üçün ümumilikdə hüquqlar haqqında Bill adlanan ilk on dəyişikliklə 1791-ci ildə ratifikasiya edilmişdir. ABŞ XIX əsrdə Şimali Amerikada güclü bir genişlənməyə başladı, yeni torpaqlar aldı,[14] yerli amerika qəbilələrini köçürdü və 1848-ci ildə qitəyə yayılanadək tədricən ştatları qəbul etdi.[14] XIX əsrin ikinci yarısında ABŞ-də vətəndaş müharibəsi ölkədə hüquqi köləliyin sona çatmasına səbəb oldu.[15][16] Əsrin sonunda ABŞ Sakit okeana qədər genişləndi[17]Sənaye inqilabı tərəfindən böyük ölçüdə yönləndirilən iqtisadiyyatı yüksəlməyə başladı.[18] İspan-ABŞ müharibəsiBirinci Dünya Müharibəsi ölkənin qlobal hərbi güc statusunu təsdiqlədi. ABŞ İkinci dünya müharibəsindən qlobal bir supergüc, nüvə silahı inkişaf etdirən ilk ölkə, müharibədə istifadə edən yeganə ölkə və Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Təhlükəsizlik Şurasının daimi üzvü olaraq çıxdı. Amin'de bele deyirdi Mülkiyyət hüquqları qanunvericiliyinin, xüsusən 1964-cü il Vətəndaş hüquqları aktı, 1965-ci il Səsvermə hüquqları aktı1968-ci il Ədalətli mənzil aktının qəbulu irqi və ya rəngə əsaslanan ayrı-seçkiliyi qadağan etmişdir. Soyuq müharibə zamanı ABŞ və Sovet İttifaqı 1969-cu ildə ABŞ-nin Aya enişi ilə pik nöqtəsinə çatan Kosmik yarışda mübarizə apardı. Soyuq müharibənin sona çatması və 1991-ci ildə Sovet İttifaqının dağılması ABŞ-ni dünyanın yeganə supergücü etdi.[19]

O, federativ respublikanümayəndəlik demokratiyasıdır. ABŞ Birləşmiş Millətlər Təşkilatının, Dünya Bankının, Beynəlxalq Valyuta Fondunun, Amerika Dövlətləri Təşkilatının (ADT) və bir çox digər beynəlxalq təşkilatların təsisçi üzvüdür. Qlobal ÜDM-in təxminən dörddə birini təşkil edən nominal ÜDM üzrə dünyanın ən iri iqtisadiyyatıAQP üzrə ikinci ən iri iqtisadiyyatına malik ABŞ yüksək inkişaf etmiş ölkədir.[20] ABŞ iqtisadiyyatı xidmətlərinbiliyə əsaslanan fəaliyyətlərin dominantlığı ilə xarakterizə edilən geniş postsənaye iqtisadiyyatdır, buna baxmayraq istehsalat sektoru dünyada ən böyük ikincidir.[21] ABŞ dünyada dəyərinə görə məhsulların ən böyük idxalçısı və ikinci ən böyük ixracatçısıdır.[22][23] Əhalisi dünya cəminin yalnız 4,3%-i olmasına baxmayaraq[24] ABŞ dünyada ümumi sərvətin 31%-ni təşkil edir, qlobal sərvətin ən böyük payı tək bir ölkədə cəmlənmişdir.[25]

Geniş gəlirsərvət bərabərsizliyinə baxmayaraq, ABŞ orta əmək haqqı, insan inkişafı, adambaşına düşən ÜDM və işçi məhsuldarlığı da daxil olmaqla sosial-iqtisadi göstəricilərdə çox yüksək sırada qalmağa davam edir.[26][27] Qlobal hərbi xərclərinin üçdə birini təşkil edən ABŞ dünyanın ən qabaqcıl hərbi qüvvəsidir[28] və beynəlxalq səviyyədə aparıcı siyasi, mədənielmi gücdür.[29]

Etimologiya

redaktə
 
Amerika qitələri italyan səyyah Ameriqo Vespuççinin adını daşıdığına inanılır.[30]

1507-ci ildə alman kartoqraf Martin Valdzmyuller qərb yarımkürəsi torpaqlarını italiyalı səyyah və kartoqraf Ameriqo Vespuççinin (lat. Americus Vespucius) şərəfinə Amerika adlandırdığı dünya xəritəsi hazırladı.[31] "Amerika Birləşmiş Ştatları" ifadəsinin ilk sənədli sübutu Vaşinqtonun adyutantıKontinental Ordunun şəxsi heyət generalı polkovnik-leytenant Cozef Ridə eskvayr Stiven Moylan tərəfindən yazılmış 2 yanvar 1776-cı il tarixli məktubdur. Moylan istiqlal müharibəsi səylərinə kömək istəmək məqsədilə "Amerika Birləşmiş Ştatlarından İspaniyaya tam və geniş səlahiyyətlər ilə" getmək istədiyini ifadə edirdi.[32][33][34] "Amerika Birləşmiş Ştatlarının" ifadəsinin ilk məlum nəşri Virciniya ştatının Vilyamsberq şəhərindəki The Virginia Gazette qəzetində 6 aprel 1776-cı ildə yazılmış anonim bir esse idi.[35]

Con Dikinson tərəfindən hazırlanan və 17 iyun 1776-cı ilə qədər tamamlanan Konfederasiya Maddələrinin ikinci layihəsi "Konfederasiyanın adı 'Amerika Birləşmiş Ştatları' olacağını" elan etdi.[36] 1777-ci ilin sonunda ratifikasiyası üçün ştatlara göndərilən Maddələrin yekun variantı "Konfederasiyanın müraciət forması 'Amerika Birləşmiş Ştatları' olacaq" cümləsini ehtiva edir.[37] 1776-cı il iyun ayında Tomas Cefferson özünün hazırladığı istiqlal bəyannaməsinin "orijinal kobud layihəsinin" sərlövhəsində "AMERİKA BİRLƏŞMİŞ ŞTATLARI" ifadəsini böyük hərflərlə yazmışdı.[36] Sənədin bu layihəsi 21 iyun 1776-cı ilə qədər üzə çıxmayıb və ifadəni Dikinsonun 17 iyun tarixli Konfederasiya Maddələri layihəsində istifadə etdikdən əvvəl və ya sonra yazıldığı naməlumdur.[36]

Qısa formada "Birləşmiş Ştatlar" da standartdır. Digər ümumi formalar "B. Ş.", "ABŞ" və "Amerika"dır. Danışıq adları "A-nın B. Ş.-ı" və beynəlxalq səviyyədə "Ştatlar"dır. XVIII əsrin sonlarında şeir və mahnılarda məşhur olan "Kolumbiya" adı öz mənşəyini Xristofor Kolumbdan götürür; bu Kölumbiya ölkəsi daxil olmaqla "Kolumbiya dairəsi", Qərb yarımkürəsinin bir çox yeri və quruluşunun adında özünü büruzə verir.[38]

"Birləşmiş Ştatlar" ifadəsi müstəqil ştatlar toplusunun təsviri olaraq orijinal formasında cəm halında idi, məsələn "Birləşmiş Ştatlardır" (ing. "the United States are") ifadəsini ehtiva edən ABŞ Konstitusiyasına on üçüncü dəyişiklik 1865-ci ildə ratifikasiya edilmişdi.[39] Tək forması, məsələn "Birləşmiş Ştatlardır" (ing. "the United States is") Amerika Vətəndaş müharibəsi başa çatdıqdan sonra məşhur oldu. İndi tək halı standart formadır; cəm halı "bu Birləşmiş Ştatlar" (ing. "these United States") deyimində saxlanılır. Fərq istifadədən daha əhəmiyyətlidir; bu ştatların toplusu və bir vahid arasındakı fərqdir.[40]

ABŞ vətəndaşı "Amerikalıdır". "Birləşmiş Ştatlar", "Amerika" və "B. Ş." ölkəyə sifət olaraq istinad edilir ("Amerika dəyərləri", "ABŞ qüvvələri"). İngilis dilində "Amerikan" sözü nadir hallarda Amerika Birləşmiş Ştatları ilə bir-başa bağlı olmayan mövzulara aiddir.[41]

Yerli xalqlar və Kolumba qədərki dövr tarixi

redaktə
Ətraflı bax: ABŞ-də yerli amerikalılar
Anasazilər tərəfindən inşa edilən Klif sarayı

Ümumi olaraq qəbul olunmuşdur ki, Şimali Amerikanın ilk sakinləri Berinq torpaq körpüsü vasitəsilə Sibirdən köçmüş və ən azı 12 min il əvvəl gəlib çatmışdılar, baxmayaraq ki, artan sübutlar daha əvvəl gəlmələrini göstərir.[12][42][43] Torpaq körpüsündən keçdikdən sonra ilk amerikalılar Sakit Okean sahili boyunca[44]KordilyerLavrentid buz örtükləri arasında daxili buzsuz dəhliz vasitəsilə cənuba hərəkət etdilər.[45] Klovis mədəniyyəti e.ə. 11,000-də meydana çıxdı və bu, Amerikanın sonrakı yerli mədəniyyətlərinin əksəriyyətinin əcdadı hesab olunur.[46] Klovis mədəniyyətinin Amerikanın ilk insan məskənini təmsil etdiyinə inanılırdı.[47] İllər keçdikcə 15.550 il bundan əvvələ aid alətlərin də daxil olduğu daha çox sübutlar "pre-Klovis" mədəniyyətləri ideyasını inkişaf etdirmişdi. Bu, ehtimal ki, Şimali Amerikaya immiqrasiyanın üç böyük dalğasının ilkini təmsil edir.[48]

Vaxt keçdikcə Şimali Amerikadakı yerli mədəniyyətlər getdikcə daha mürəkkəbləşdi, cənub-şərqdə mövcüd olmuş Kolumba qədərki dövr Missisipi mədəniyyəti kimi bəziləri qabaqcıl kənd təsərrüfatı, möhtəşəm memarlıq və dövlət səviyyəsində cəmiyyətlər inkişaf etdirdi.[49] Cənubda Missisipi mədəniyyəti eramızın 800–1600-cü illər arasında Meksika sərhədindən Floridaya qədər genişlənərək çiçəkləndi.[50] Şəhər dövləti Kahokiya müasir ABŞ-nin ən böyük, ən mürəkkəb Kolumba qədərki dövr arxeoloji sahəsi sayılır.[51] Dörd Künc bölgəsində isə Anasazilər mədəniyyəti əkinçilikdən daha çox asılılıq yaradan yüzilərlə davam edən kənd təsərrüfatı təcrübəsinin ən yüksək nöqtəsi kimi inkişaf etdi.[52] ABŞ-də mövcud olan UNESCO-nun ümumdünya irsinin üçü Pueblosa aid edilir: Mesa-Verde Milli Parkı, Çako Mədəniyyəti Milli Tarix ParkıTaos-Pueblo.[53][54] Həmçinin Luiziananın şimal-şərqindəki Poverti-Poynt mədəniyyətinə aid yerli amerikalılar tərəfindən inşa edilən torpaq işləri də UNESCO-nun ümumdünya irsinə daxil edilib. Böyük Göllər bölgəsinin cənubunda İrokezlər İttifaqı (Haudenosuni) XII və XV əsrlər arasında bir vaxtda yaradılmışdı.[55]

Havay adalarının ilk yaşayış məntəqələri tarixi müzakirə mövzusu olmağa davam edir.[56] Arxeoloji dəlillər eramızın 124-cü ilində yaşayış məntəqəsinin mövcudluğunu göstərir.[57]

Yerli xalqlar üstündə təsirləri və qarşılıqlı əlaqə

redaktə
Ətraflı bax: Hindi müharibələri, Hindi soyqırımlarıYerli amerikalıların xəstəlikləri və epidemiyaları

Müasir ABŞ ərazilərində Avropa müstəmləkəçiliyinin tərəqqisi ilə yerli amerikalılar tez-tez işğal edildi və didərgin düşdülər.[58] Amerikanın yerli əhalisi avropalılar gəldikdən sonra və əsasən təbii çiçəkqızılca xəstəlikləri kimi müxtəlif səbəblərə görə azaldı.[59][60]

Avropa ilə təmas zamanı Şimali Amerikanın orijinal əhalisinin sayını təxmin etmək çətin olsa da, XX əsrin əvvəllərində Ceyms Muni tərəfindən tarixi qeydlərdən istifadə edərək 1600-cü ildə Meksikanın şimalındakı yerli əhalinin sayını təxmin etmək üçün cəhd edildi.[61][62] Daha sonrakı illərdə Smitsonian İnstitutundan Duqlas Yubleykr bu rəqəmləri yeniləyib.[63] Yubleykr cənub Atlantik ştatlarında əhalinin sayını 92.916 və Körfəz ştatlarında əhalinin sayını 473.616 olduğunu təxmin etsə də, alimlərin əksəriyyəti rəqəmi çox aşağı hesab edir.[61] Antropoloq Henri Dobins əhalinin çox daha yüksək, Meksika körfəzinin sahillərində 1.100.000, FloridaMassaçusets arasında yaşayan 2.211.000 adam, Mississipi vadisində və qollarında 5.250.000 və Florida yarımadasında 697.000 nəfər olduğuna inanırdı.[61][62]

Avropalılar və yerli amerikalılar arasında ilk qarşılıqlı əlaqə skandinavlar tərəfindən edilmişdir. İndiyədək qalan bir sıra skandinav saqası Dənizkənarı əyalətlər və onun yerli əhalisi ilə əlaqəli məlumatlar verir. Skandinavlar Kolumbdan təxminən 500 il əvvəl Şimali Amerikada məskunlaşmağa cəhd etdilər.[64][65][66]

Kolonizasiyanın ilk günlərində bir çox avropalı qida çatışmazlığına, xəstəliklərə və yerli amerikalıların hücumlarına məruz qalmışdılar. Yerli amerikalılar tez-tez qonşu tayfalarla müharibə etmiş və Avropalılarla onların koloniya müharibələrində müttəfiq olmuşdular. Ancaq eyni zamanda bir çox yerli və kolonist bir-birindən asılı hala gəldi. Kolonistlər qida və heyvan dərisi, yerlilər isə silah, sursat və digər Avropa malları üçün ticarət edirdi.[67] Yerlilər bir çox kolonistə qarğıdalı, paxla və balqabağın harada, nə vaxt və necə becərilməli olduğunu öyrətdi. Avropalı misyonerlər və digərləri yerli amerikalıların "mədəniləşdirilməsinin" əhəmiyyətli olduğuna hiss edir və onları Avropa kənd təsərrüfatı metodlarına və həyat tərzinə uyğunlaşmağa çağırırdılar.[68][69]

Avropalıların məskunlaşması

redaktə
Ətraflı bax: ABŞ-nin kolonizasiya tarixi, Şimali Amerikanın kolonizasiyasıOn üç koloniya
 
Sent-Oqastin kontinental ABŞ-də avropalıların qurduğu ən qədim daimi yaşayış məntəqəsidir (1565-ci il)[70]
 
Meyflauer sazişi, 1620-ci il Jan Leon Jerom Ferrisin rəsm əsəri

İndiki ABŞ-nin ərazisində Avropa kolonizasiyasının inkişafı ilə, yerli amerikalılar tez-tez işğal edilmiş və yerlərindən qovulmuşdular.[71] Müasir ABŞ ərazisinə çatan ilk avropalılar 1513-cü ildə Floridaya ilk səfərini edən Xuan Ponse de Leon kimi ispan konkistadorları olmuşdu, lakin qeydiyyata alınmamış ərazilər də nəzərə alınsa 1493-cü il ekspedisiyasında Puerto-Rikoya çıxan Xristofor Kolumb bu şərəfə nail olub. İspanlar Florida və Nyu-Meksikoda Sent-Oqastin[70]Santa-Fe kimi ilk yaşayış məntəqələrini saldılar. Fransızlar özlərininkini Mississippi çayı boyunca qurdular. Şimali Amerikanın şərq sahillərində İngilislərin müvəffəqiyyətli məskunlaşması 1607-ci ildə Ceymstaunda Virciniya koloniyası və 1620-ci ildə Pilqremlərin Pilmut koloniyası ilə başladı. Mühacirləri çoxu dini azadlıq axtaran müxalifətçi xristian qrupları idi. Qitənin ilk seçilmiş qanunvericilik məclisi olan Virciniyanın Berjesslərin Evi 1619-cu ildə yaradıldı, sahilə çıxmazdan əvvəl Pilqremlər ilə Meyflauer sazişi bağlandı və Konnektikutun Əsas Sərəncamları Amerika koloniyaları boyunca inkişaf edəcək nümayəndəliklərin özünüidarəetmə və konstitusionalizm nümunəsi üçün presedentlər yaratdı.[72][73]

Hər koloniydakı mühacirlərin böyük hissəsi kiçik fermerlər idi, ancaq bir neçə on il ərzində koloniyaların müxtəlifliyi kimi digər sənaye sahələri də inkişaf etdi. Əmtəə bitkilərinə tütün, düyü və buğda daxil idi. Hasilat sənayesində xəz, balıqçılıq və taxta-şalban üstünlük təşkil edirdi. İstehsalçılar rom və gəmi hazırlayırdılar və kolonizasiya dövrününü sonunda amerikalılar dünyanın dəmir təchizatının yeddidə birini istehsal edirdilər.[74] Nəticədə şəhərlər yerli iqtisadiyyatları dəstəkləmək və ticarət mərkəzləri kimi xidmət etmək üçün sahillərə səpələndilər. İngilis kolonistlər Şotland-İrland və digər qrupların dalğaları ilə tamamlandı. Sahilyanı torpaqlar daha da bahalaşdıqca azad edilmiş muzdlu nökərlər daha qərbə sıxışdırıldılar.[75]

İngilis kaperləri ilə genişmiqyaslı bir kölə ticarətinə başlanıldı.[76] Xəstəliklərin az olması və daha yaxşı qida və müalicə səbəbi ilə Şimali Amerikada kölələrin orta ömür uzunluğu cənuba nisbətən daha çox olması kölə sayının sürətlə artmasına səbəb oldu.[77][78] Kolonist cəmiyyət əsasən köləliyin dini və mənəvi yönü baxımından bölünmüşdü və koloniyalar bu praktikanın lehinə və əleyhinə qanun aktları qəbul etdilər.[79][80] Amma XVIII əsrin başlaması ilə xüsusilə cənub bölgələrində əmtəə bitkilərinin əkilməsində afrikalı kölələrin yerini muzdlu nökərlər aldı.[81]

1732-ci ildə Corciyanın Britaniyalılar tərəfindən kolonizasiyası ilə ABŞ-ni əmələ gətirəcək on üç koloniyanın əsası qoyuldu.[82] Hamısında İngilislərin qədim hüquqlarına və respublikaçılığa dəstək verən, özünüidarə hissinə sadiqliyi artan azad kişilərin bir çoxuna açıq seçkilərlə müəyyənləşdirilmiş yerli hökumətləri vardı.[83] Son dərəcə yüksək doğum göstəriciləri, aşağı ölüm göstəriciləri və sabit məskunlaşma ilə koloniya əhalisi sürətlə böyüdü. Nisbətən daha az yerli amerikalı əhalisi tutulurdu.[84] Böyük Oyanış kimi tanınan 1730-cu və 1740-cı illərin Xristian dirçəliş hərəkatı həm dinə, həm də dini azadlığa marağı artırdı.[85]

Yeddiillik müharibə (ABŞ-də Fransız-Hindi müharibəsi kimi tanınır) dövründə ingilis orduları Kanadanı fransızlardan aldılar, ancaq frankofon əhali cənub koloniyalarından siyasi cəhətdən təcrid olunmuş vəziyyətdə qaldı. Zəbt edilmiş və sürgün edilmiş yerli amerikalıları nəzərə almasaq, 1770-ci ildə 13 Britaniya koloniyasının 2,1 milyondan çox əhaliyəsi var idi, bu təxminən Britaniyanın üçdə birinə bərabərdi. Yeni gələnlərin davam etməsinə baxmayaraq, 1770-ci illərdə təbii artım tempi xaricdə anadan olan amerikalıların az olduğu vəziyyətdə idi.[86] Koloniyaların İngiltərədən olan məsafəsi özünüidarəetmənin inkişafına imkan verdi, lakin müvəffəqiyyətləri monarxları mütəmadi olaraq krallıq hakimiyyətini yenidən təsdiq etdirməyə sövq etdi.[87]

1774-cü ildə İspaniya Hərbi Dəniz Qüvvələri gəmisi Santiago Xuan Xose Peres Ernandes başçılığı altında indiki Britaniya Kolumbiyasındakı Vankuver adasının Nutka boğazının girişinə daxil oldu və lövbər saldı. İspanların gəmidən enməməsinə baxmayaraq yerlilər xəz ilə Kaliforniyadan gətirilmiş balıq qulağı qabığı mübadiləsi etmək üçün gəmiyə tərəf üzdülər.[88] O vaxtlar İspaniya Portuqaliyaya məhdud lisenziya verməklə Asiya və Şimali Amerika arasında ticarəti inhisara almağa müvəffəq olmuşdu. Ruslar Alyaskada böyüyən xəz ticarət sistemini qurmağa başladıqda ispanlar Peresin pasifik şimal-qərbdə bir çoxu ilə ilkə imza atan səyahətləri ilə ruslara meydan oxudu.[89][qeydlər 5]

Üçüncü və son ekspedisiyası zamanı kapitan Ceyms Kuk Havay ilə rəsmi təmasda olmuş ilk avropalıdır.[91] Kapitan Ceyms Kukun son ekspedisiyası Şimal-Qərb keçidinin axtarışı məqsədilə Şimali Amerika və Alyaska sahillərində üzməsi daxil olmaqla təxminən doqquz ay çəkdi.[92]

Müstəqillik və genişləndirmə (1776–1865)

redaktə
Ətraflı bax: ABŞ İstiqlal müharibəsi, ABŞ istiqlal bəyannaməsi, Amerika inqilabıABŞ ərazisinin formalaşması
 
İstiqlal bəyannaməsi, Con Trambullun rəsm əsəri

ABŞ İstiqlal müharibəsi Avropa hakimiyyətinə qarşı müstəqillik uğrunda ilk uğurlu koloniya mübarizəsi idi. Amerikalılar hökumətin xalqın yerli qanunvericilikdə ifadə edilən iradəsinə uyğun olan bir "respublikaçılıq" ideologiyası hazırladılar. Onlar ingilis olmaq və "təmsilçiliyi olmayanlardan vergitutmama" hüquqlarını tələb etdilər. İngilislər imperiyanı parlament vasitəsilə idarə etməkdə təkid edirdilər və münaqişə müharibəyə çevrildi.[93]

İkinci Kontinental konqres 4 iyulda İstiqlal bəyannaməsini yekdilliklə qəbul etdi, uzun preambulada bütünü kişilərin bərabər və Yaradıcıları tərəfindən onların ayrılmaz hüquqları ilə birlikdə yaradıldığı və bu hüququların Böyük Britaniya tərəfindən mühafizə edilmədiyini tanındı və qətnamənin sözlərinə görə on üç birləşmiş Koloniya müstəqil bir dövlət meydana gətirdi və daha Britaniya tacına sadiq qalmağa ehtiyac qalmadı. Hər il iyul ayının dördüncü günü Müstəqillik günü kimi qeyd olunur.[94] 9 sentyabrda İkinci Kontinental konqres bəyan etdi ki, "burada bu vaxta qədər 'Birləşmiş Koloniyalar' sözləri istifadə edilir, bu müraciət forması gələcəkdə 'Birləşmiş Ştatlar' kimi dəyişdirilə bilər".[95] 1777-ci ildə Konfederasiyanın Maddələri 1789-cu ilə qədər fəaliyyət göstərən zəif bir hökumət qurdu.[94]

 
ABŞ ərazilərinin satın alınması –XVII əsrdən bəri hər bir əraziyə ştat statusu verildi.

1781-ci ildə Yorktaun məğlubiyyətindən sonra[96] Britaniya 1783-cü il sülh müqaviləsini imzaladı və Atlantikin qərb sahilindən Missisipi çayına qədər Amerikanın suverenliyi tanındı. Milliyətçilər ABŞ Konstitusiyasının yazılıdığı 1787-ci il Filadelfiya qurultayına rəhbərlik etdilər, 1788-ci ildə ştat qurultaylarında ratifikasiya edildi. 1789-cu ildə federal hökumət əlverişli nəzarət və balans yaratma prinsipi ilə üç şöbə olmaqla yenidən təşkil edildi. İnqilab ordusuna rəhbərlik edən Corc Vaşinqton yeni konstitusiya ilə seçilən ilk prezident oldu. 1791-ci ildə fərdi azadlıqların məhdudlaşdırılmasını federal səviyyədə qadağan edən və bir sıra hüququ müdafiəni təmin edən hüquqlar haqqında Bill qəbul edildi.[97]

1808-ci ildə federal hökumət beynəlxalq qul ticarətinin cinayət olduğunu qəbul etməsinə baxmayaraq, 1820-ci ildən sonra Dərin Cənubda yüksək gəlirli pambıq əkini və buna bağlı olaraq qul sayı kəskin artdı.[98][99][100] İkinci Böyük Oyanış, xüsusən 1800–1840-cı illər milyonları yevangel protestantına çevrildi. Bu, şimalda abolisionizm daxil olmaqla bir çox ictimai islahat hərəkatlarını gücləndirdi;[101] cənubda metodistlər və baptistlər qul əhalisi arasında yayılırdı.[102]

 
ABŞ-nin ştat və ərazilərinin xəritəsi, təx. 1834-cü il

Amerikalıların qərbə genişlənmək istəyi uzun müddət davam edən Hindi müharibələrinə səbəb oldu.[103] 1803-cü ildə Fransanın torpaq iddiasında olduğu Luiziananın satın alınması demək olar ki ölkə ərazisini iki dəfə artırdı.[104] Müxtəlif narazılıqlara görə İngiltərəyə qarşı 1812-ci il müharibəsi elan edildi və birlikdə mübarizə edildi, ABŞ millətçiliyi gücləndi.[105] Floridaya bir sıra hərbi müdaxilələr 1819-cu ildə İspaniyanın burdan və digər Körfəz sahili əraziləridən imtina etməsinə səbəb oldu.[106] Genişlənmə paraxodların EriI&M kimi yeni kanallar ilə bağlanan böyük su nəqliyyatı vasitəsilə Amerika boyunca hərəkət etməyə, daha sonra sürətli dəmiryollarının ölkə ərazisi boyunca yayılmasına başlamasından sonra buxar gücündən asılı oldu.[107]

1820-ci ildən 1850-ci illərə qədər Cekson demokratiyası daha çox ağdərili kişilərin seçki hüququnu əhatə edən bir sıra islahatlara başladı, bu 1828-ci ildən 1854-cü illərə qədər Demokratlar və Viqlərin hakim partiyalar olduğu İkinci Partiya Sisteminin yüksəlməsinə səbəb oldu. 1830-cu illərdə Gözyaşı yolu hindi rezervlərindən hindiləri qərbə köçürməklə hindilərin sürgün siyasətinə nümunə oldu. Ekspansionist tale manifesti ərzində Texas Respublikası 1845-ci ildə ABŞ-yə birləşdi.[108] 1846-cı ildə Britaniya ilə imzalanan Oreqon müqaviləsi indiki şimal-qərbi Amerikanın ABŞ nəzarətinə keçməsinə gətirib çıxardı.[109] Meksika-ABŞ müharibəsində qələbə Kaliforniya və indiki cənub-qərbi Amerikanın böyük qisminin Meksikanın güzəştə getməsi ilə nəticələndi.[110]

 
Milli məməməli olan Amerika bizonu Yellouston Milli Parkında, Vayominq

1848–1849-cu illər Kaliforniya qızıl hərisliyi qərbə miqrasiyaya, Kaliforniya soyqırımına[111][112][113][114] və əlavə qərb ştatlarının yaranmasına sövq verdi.[115] ABŞ-də vətəndaş müharibəsindən sonra yeni transkontinental dəmiryolları məskunların yerdəyişməsini asanlaşdırdı, daxili ticarət genişləndi və yerli amerikalılarla qarşıdurmalar artdı.[116] Yarım əsr ərzində Amerika bizonunun (bəzən "bufallo" adlanır) məhvi bir çox düzənlik hindilərinin mədəniyyətlərinə ekzistensial zərbə vurdu.[117] 1869-cu ildə yeni sülh siyasəti yerli amerikalıları sui-istifadədən qorumaq, daha çox müharibədən yayınmaq və onların sonrakı ABŞ vətəndaşlığını təmin etmək üçün çalışırdı. Bununla belə, genişmiqyaslı münaqişələr Qərbdə 1900-cü illərə qədər davam etdi.

Vətəndaş müharibəsi və Yenidənqurma dövrü

redaktə
Ətraflı bax: ABŞ-də vətəndaş müharibəsiYenidənqurma dövrü
 
Gettisberq döyüşü, Ture de Tulstrupun rəsm əsəri

Afrikalılarınafroamerikalıların köləliyinə dair fikir ayrılığı nəticədə ABŞ-də vətəndaş müharibəsinə gətirib çıxardı.[118] Əvvəlcə, İttifaqa daxil olan ştatlar kölə və azad ştatlar olmaqla dəyişiliyə yol açaraq, Senatda balans saxlanılmışdılar, amma əhali arasında və Nümayəndələr Palatasında azad ştatlar kölə ştatlara nəzərən üstünlük təşkil edirdilər, amma əlavə qərb ərazisi və daha çox boş torpaqlar ilə kölə və azad ştatlar arasındakı gərginlik köləliyi genişləndirmək və ya məhdudlaşdırmaq üçün federalizm və ərazilərin yerləşdirilməsinə dair müzakirələrə səbəb oldu.[119]

1860-cı ildə köləliyə qarşı Respublika Partiyasından olan ilk prezident Avraam Linkolnun seçilməsi ilə on üç kölə ştatı qurultay nəticəsində ayrıldığını elan etdi və Amerika Konfederativ Ştatlarını ("Cənub"u) qurdu, baxmayaraq ki federal hökumət ("İttifaq") ayrılmanın qanunsuz olduğunu müdafiə etdi.[119] Bu ayrılmanı təmin etmək üçün separatçılar hərbi əməliyyatlara başladı və İttifaq da eyni cavabı verdi. Bunun nəticəsi olan müharibə təxminən 618.000 əsgərin və bir çox vətəndaşın ölümünə səbəb oldu. Bu münaqişə Amerika tarixində ən ölümcül hərbi münaqişə oldu.[120] Cənub qulların azadlığına qarşı mübarizə aparırdı, İttifaq isə ilk növbədə ölkəni bir bütün halda saxlamaq üçün mübarizə aparırdı. Bunula belə 1863-cü ildən sonra meydana gələn itkilər və Linkolnun öz Azadlıq Bəyannaməsini elan etməsi İttifaq baxımından müharibənin əsas məqsədini köləliyin ləğvinə çevirdi. Həqiqətən də İttifaq 1865-ci il aprel ayında müharibəni tamamilə qazandıqda məğlub olan Cənubdakı ştatların hər birini köləliyi qadağan edən on üçüncu dəyişikliyi ratifikasiya etməyə məcbur etdi.

Müharibədən sonrakı illərdə ABŞ Konstitusiyasına üç dəyişiklik əlavə edildi: yuxarıda adı çəkilən on üçüncü dəyişiklik ilə yanaşı kölə olmuş təxminən dörd milyon afroamerikalıya vətəndaşlığı təmin edən on dördüncü dəyişiklik[121] və afroamerikalıların nəzəriyyədə səs vermə hüququnu təmin edən on beşinci dəyişiklik. Müharibə və onun nəticəsi reinteqrasiya və yeni azad olunan qulların hüquqlarını təmin etməklə Cənubun yenidən bərpası məqsədi daşıyan federal gücün[122] əhəmiyyətli dərəcədə artımına səbəb oldu.

Müharibədən sonra ciddi şəkildə yenidənqurma başladı. Prezident Linkoln İttifaq və keçmiş Konfedarasiya arasında dostluq və əfvi təşviq etməyə təşəbbüs göstərərkən, 14 aprel 1865-ci ildə bir sui-qəsdçi gülləsi Şimal ilə Cənub arasında təkrar bir sərhəd çəkdi. Federal hökumətdə Respublikaçılar Cənubun yenidən qurulmasını və afroamerikalıların hüquqlarının təmin edilməsini öz amallarına çevirdilər. Onlar Demokratların 1876-cı prezident seçkilərini güzəştə getmək müqabilində Respublikaçıların afroamerikalıların hüquqlarının qorunması barədə razılaşdığı 1877-ci il Kompromisinə qədər israr etdilər.

Özlərini "Xilaskarlar" adlandıran Cənublu ağ Demokratlar Yenidənqurmadan sonra Cənubu öz nəzarətlərinə aldılar. 1890-cı ildən 1910-cu illərə qədər qondarma Jim Krou qanunları bölgənin bir çox qara və bəzi kasıb ağlarını hüquqlarından məhrum etdi. Qaralar xüsusilə Cənubda irqi seqresiya ilə üzləşdilər.[123] Onlar həmçinin vaxtaşırı linç daxil olmaqla qeyri-qanuni zorakılığa məruz qaldılar.[124]

 
Nyu-York şəhərindəki Ellis adası avropalı immiqrantlar üçün başlıca giriş qapısı olmuşdu.[125]
 
1886-cı ildə hədiyyə edilmiş Nyu-York şəhərindəki Azadlıq heykəli ABŞ ilə yanaşı azadlıq, demokratiya və ədalətin də simvoludur.[126]

Əlavə immiqrasiya, genişləndirmə və sənayeləşmə

redaktə

Şimalda urbanizasiya və CənubiŞərqi Avropadan immiqrantların görünməmiş axını ölkəni sənayeləşmə üçün izafi içşi qüvvəsi ilə təmin etdi və onun mədəniyyətinə çevrildi.[127] Teleqraftranskontinental dəmir yolları daxil olmaqla milli infrastruktur iqtisadi artıma və Vəhşi Qərbin yaşayış məntəqələrinin böyüməsinə və inkişafına səbəb oldu. Daha sonra elektrik lampasınıntelefonun ixtirası kommunikasiya və şəhər həyatına da təsir edəcəkdir.[128]

ABŞ, 1810-cu ildən ən az 1890-cı ilədək Mississippi çayının qərbindəki Hindi müharibələrində vuruşdu.[129] Bu münaqişələrin əksəriyyəti yerli hindi ərzilərinin güzəştə gedilməsi və sonuncuların hindi rezervlərinə məhkum olması ilə nəticələndi. Bu, mexaniki becərilən əkin sahələrini daha da genişləndiridi, beynəlxalq bazarlar üçün əlavə dəyərləri artırdı.[130] Materik genişlənməsi 1867-ci ildə Rusiyadan Alyaskanın satın alınmasını da əhatə etmişdi.[131] 1893-cü ildə Havayda Amerikayönümlü qüvvələr monarxiyanı devirdi və 1898-ci ildə ABŞ-yə qoşulacaq Havay Respublikasını yaratdı. Eyni il İspan-ABŞ müharibəsi nəticəsində Puerto-Riko, QuamFilippin İspaniya tərəfindən güzəştə gedildi.[132] 1900-cü ildə İkinci Samoa Vətəndaş müharibəsi başa çatdıqdan sonra Amerika Samoası ABŞ tərəfindən əldə edildi.[133] ABŞ 1917-ci ildə ABŞ Vircin adalarını Danimarkadan satın aldı.[134]

XIX əsrin sonu və XX əsrin əvvəllərində sürətli iqtisadi inkişaf bir çox görkəmli sənayeçilərin yüksəlməsinə səbəb oldu. Kornelius Vanderbilt, Con RokfellerEndrü Karnegi kimi maqnatlar dəmir yolu, neftpolad sənayesində milli irəliləyişə rəhbərlik etmişdi. Bankçılıq C. P. Morqanın əhəmiyyətli rolu ilə birlikdə iqtisadiyyatın mühüm hissəsinə çevrildi. EdisonTesla elektrik enerjisinin sənayeyə, evlərə və küçələrin işıqlandırılması üçün geniş yayılmasını öz öhdələrinə götürdülər. Henri Ford avtomobil sənayesində inqilab etdi. Amerika iqtisadiyyatı bum yaşayaraq dünyanın ən nəhənginə çevrildi və ABŞ böyük güc statusu əldə etdi.[135] Bu dramatik dəyişikliklər ictimai iğtişaşlar və populist, sosialistanarxist hərəkatların yüksəlməsi ilə müşayiət olundu.[136] Bu dövr sonunda qadınlara seçki hüququnun verilməsi, spirtli içki qadağası, istehlak mallarının tənzimlənməsi, işçi vəziyyətinə rəqabət və diqqətin təmin edilməsi üçün daha çox antiinhisar tədbirləri daxil olmaqla, bir çox ictimai sahələrdə ciddi islahatlar keçirən Proqressiv dövrünün inkişafı ilə sona çatdı.[137][138][139]

Birinci Dünya müharibəsi, Böyük böhran və İkinci Dünya Müharibəsi

redaktə
Ətraflı bax: Birinci Dünya müharibəsi, Böyük böhranİkinci Dünya müharibəsi
 
Böyük böhran dövründə, 1931-ci ildə Empayr Steyt Bildinq tamamlandığında dünyanın ən hündür binası idi.

ABŞ Birinci Dünya müharibəsinin başladığı 1914-cü ildən Mərkəzi qüvvələrin axınına qarşı Müttəfiq dövlətləri ilə formal olaraq yanaşı "dəstək qüvvə" qismində müharibəyə qoşulduğu 1917-ci ilə qədər bitərəf qaldı. 1919-cu ildə prezident Vudro Vilson Paris Sülh Konfransında aparıcı diplomatik rol oynadı və ABŞ-nin Millətlər Liqasına qoşulmasını güclü şəkildə müdafiə etdi. Buna baxmayaraq, Senat bunu təsdiqləməkdən imtina etdi və Millətlər Liqasını təsis edən Versal müqaviləsini ratifikasiya etmədi.[140]

1920-ci ildə qadın hüquqları hərəkatı qadınlara seçki hüququ verən konstitusiya dəyişikliyinin qəbulunu təmin etmişdi.[141] 1920-ci və 1930-cu illərdə kütləvi kommunikasiya üçün radioların artımı və erkən televiziyanın ixtirası müşahidə edildi.[142] Kükrəyən iyirmilərin tərəqqisi 1929-cu il Uoll-Strit iflasıBöyük böhranın başlanğıcı ilə sona çatdı. 1932-ci ildə prezident seçildikdən sonra Franklin D. Ruzvelt Sosial Təminatın yaradılmasını da əhatə edən Yeni xətt ilə cavab verdi.[143] Amerikanın cənubundan milyonlarla afroamerikalının böyük köçü Birinci Dünya müharibəsindən əvvəl başlamış və 1960-cı illərə qədər davam etmişdir;[144] halbuki 1930-cu illərin ortalarında Toz kasası bir çox kənd təsərrüfatı icmalarını yoxsullaşdırdı və qərbə yeni köç dalğasını gücləndirdi.[145]

İkinci Dünya müharibəsi dövründə əvvəlcə bitərəf olan ABŞ Almaniyanın Avropa qitəsinin böyük hissəsini işğal etməsi ilə 1941-ci il mart ayında Lend-Liz proqramı vasitəsilə Müttəfiqlərə material tədarük etməyə başladı. 7 dekabr 1941-ci ildə Yaponiya imperiyasının gözlənilmədən başladığı Pörl-Harbor hücumu ABŞ-ni Ox qüvvələrinə qarşı Müttəfiqlərə qoşulmağa təşviq etdi.[146] Müharibə dövründə ABŞ Britaniya, Sovet İttifaqı və Çin ilə yanaşı müharibədən sonrakı dünya planını razılaşdıran Müttəfiq qüvvələrinin "Dörd polisindən"[147] biri hesab olunurdu.[148][149] Ölkə təxminən 400.000 hərbi personalını itirməsinə[150] baxmayaraq müharibədən iqtisadi və hərbi nüfuzunu daha da artıraraq nisbətən zərər görmədən çıxdı.[151]

 
Manhetten layihəsinin Triniti sınağı nüvə silahının ilk partlayışı idi.

Böyük Britaniya, Sovet İttifaqı və digər müttəfiqlər ilə yeni beynəlxalq maliyyə institutları və Avropanın müharibədən sonra yenidən qurulması haqqında müqavilələrin imzalandığı Bretton-VudsYalta konfranslarında ABŞ-nin aparıcı rolu olmuşdur. Müttəfiqlər Avropada qələbə qazandıqda 1945-ci ildə San-Fransiskoda keçirilən beynəlxalq konfransda müharibədən sonra fəaliyyətə başlayacaq BMT Nizamnaməsi hazırlandı.[152] ABŞ ilk nüvə bombasını inkişaf etdirdi və Yaponiyanın Hiroşima və Naqasaki şəhərlərində istifadə etməsi yaponların təslim olmasına səbəb olaraq 2 sentyabrda İkinci Dünya müharibəsini sonlandırdı.[153][154] Qələbə Günü olaraq bilinən parad və bayramlar başladı.[155]

Soyuq müharibə və mülki hüquqlar dövrü

redaktə
Ətraflı bax: Soyuq müharibə, Mülki hüquqlar hərəkatı, Yoxsulluğa qarşı müharibə, Kosmik yarışReyqanomika
 
Martin Lüter Kinq Sent-Pol şəhərində yerləşən Minnesota Universitetində Vyetnam müharibəsinə qarşı mitinqdə çıxış edərkən, 27 aprel 1967-ci il
 
ABŞ Prezidenti Ronald Reyqan (solda) və Sov.İKP MK-nın Baş katibi Mixail Qorbaçovun (sağda) 1985-ci ildə Cenevrədə görüşü

İkinci Dünya müharibəsindən sonra Soyuq müharibə kimi tanınan dövrdə ideoloji olaraq kapitalizmkommunizm[156]geosiyasi baxımdan Atlantik və Avrasiya düşərgələrinə bölünmüş ABŞ və Sovet İttifaqı güc yarışına başladı. Bir tərəfdə ABŞ və onun NATO müttəfiqləri, digər tərəfdə isə SSRİ və onun Varşava Paktı müttəfiqləri ilə Avropanın hərbi əlaqələrində hökmranlıq edirdilər. ABŞ kommunist nüfuzunun genişlənməsinə qarşı çəkindirmə siyasəti hazırladı. ABŞ və Sovet İttifaqı vasitəçilik müharibələri etsələr və güclü nüvə silahları inkişaf etdirsələr də iki ölkə birbaşa hərbi münaqişədən çəkinirdi.

ABŞ bir çox hallarda Sovet himayəsində olduğunu düşündüyü Üçüncü dünya hərəkatına qarşı çıxırdı və bəzən sağçı hökumətlərə qarşı rejim dəyişikliyi üçün birbaşa müdaxilə edirdi.[157] 1950–53-cü illərdə Koreya müharibəsində Amerika əsgərləri kommunist ÇinŞimali Koreya qüvvələri ilə döyüşdülər.[158] Sovet İttifaqının 1957-ci ildə ilk süni peyki buraxması və 1961-ci ildə ilk insanlı kosmik uçuşu başlatmasına qarşı 1969-cu ildə ABŞ-nin Aya insanın ayaq basdığı ilk ölkəyə çevrilməsi "Kosmik yarış"-ın başlanğıcını qoydu.[158] Cənub-Şərqi Asiyada vasitəçilik müharibəsi sonda Vyetnam müharibəsində ABŞ-nin tam iştirak etməsi ilə nəticələndi.

Öz ölkəsində ABŞ davamlı iqtisadi inkişafaəhalisininorta sinfin sürətlə artımına nail oldu. Ştatlararası avtomagistral sisteminin tikintisi növbəti on illər ərzində ölkənin infrastrukturuna böyük təsir göstərdi. Milyonlarla insan fermalardan və daxili şəhərlərdən böyük şəhərətrafı mənzillərə köçdü.[159][160] 1959-cu ildə Havay ölkəyə qoşulan 50-ci və sonuncu ABŞ ştatı oldu.[161] Artan mülki hüquqlar hərəkatı Martin Lüter Kinqin görkəmli liderliyi və öndərliyində seqreqasiya və diskriminasiyaya qarşı dinc mübarizədən istifadə edirdi. Məhkəmə qərarları və qanunvericiliyin birləşməsi irqçi ayrı-seçkiliyi dayandırmağa çalışan 1968-ci il Mülki Hüquqlar aktı ilə başa çatmışdı.[162][163][164] Bu arada, Vyetnam müharibəsinə, qara millətçiliyinəseksual inqilaba qarşı alovlanan kontur-mədəniyyət hərəkatı genişlənirdi.

MedikeyrMedikeydin yaradılması, eləcə də yaşlılara və yoxsullara tibbi səhiyyə xidməti təmin edən müfavif olaraq qida talonuhimayəsində uşaqlar olan ailələrə yardım adlı iki proqram daxil olmaqla "Yoxsulluğa qarşı müharibə"nin başlaması sosial təminat hüquqlarını və xərclərini genişləndirdi.[165]

1970-ci illər və 1980-ci illərin əvvəlləri staqflyasiyanın başlanğıcı oldu. 1980-ci ildə prezident seçildikdən sonra Ronald Reyqan iqtisadi durgunluğa azad bazar yönümlü islahatlarla cavab verdi. Yumşalmanın çöküşündən sonra o, "çəkindirmə"dən imtina etdi və SSRİ-yə qarşı daha təcavüzkar "geriyə qaytarma" strategiyasına başladı.[166][167][168][169][170] Keçən on il ərzində qadınların əmək fəaliyyətində iştirakının artmasından sonra 1985-ci ilədək yaşı 16 və daha çox olan qadınların əksəriyyəti işlə təmin olundu.[171]

1980-ci illərin sonları Sovet İttifaqı ilə münasibətlərə "yumşalma" gətirdi və 1991-ci ildə onun dağılması Soyuq Müharibəni sonlandırdı.[172][173][174][175] Bu, ABŞ-nin dünyadakı dominant supergücü kimi tək qütblü[176] olmasına gətirib çıxardı. İkinci Dünya müharibəsindən sonrakı dövrdə ortaya çıxan Pax Americana konsepsiyası Soyuq müharibədən sonra yeni dünya nizamı termini olaraq geniş populyarlıq qazanmışdı.

Yeni tarix

redaktə
Ətraflı bax: Körfəz müharibəsi, 11 sentyabr terror aktları, Terrorizmlə Mübarizə, 2007-2008-ci il maliyyə böhranıXəstə müdafiəsi və əlverişli qayğı aktı
Aşağı Manhettendə yerləşən Dünya Ticarət Mərkəzi islam terorist qrupu Əl-Qaidə tərəfindən törədilən 2001-ci il 11 sentyabr terror aktları zamanı
Onun yerində yeni tikilmiş Dünya Ticarət Mərkəzi 1

Soyuq müharibədən sonra 1990-cı ildə Səddam Hüseynin rəhbərliyində İraqın ABŞ-nin müttəfiqi olan Küveyti işğal və birləşdirməyə cəhd etdiyi vaxt Yaxın Şərqdə yaranan münaqişə 1990-cı ildə böhrana səbəb oldu. Qeyri-sabitliyin digər bölgələrə yayılacağından qorxan prezident Corc H. U. Buş Səudiyyə Ərəbistanı müdafiə məqsədilə Səhra qalxanı əməliyyatıSəhra fırtınası əməliyyatına başladı, İraqa qarşı ABŞ liderliyindəki 34 ölkədən olan koalisiya qüvvələri İraq qüvvələrini Küveytdən müvəffəqiyyətlə çıxartdı və keçmiş monarxiyanı bərpa etdi.[177]

ABŞ-nin müdafiə şəbəkələrindən yaranan İnternet beynəlxalq akademik şəbəkələrə, sonra isə 1990-cı illərdə ictimaiyyətə yayılır, bu da qlobal iqtisadiyyata, cəmiyyətə və mədəniyyətə böyük təsir göstərir.[178]

Dot-kom bumu, Alan Qrinspen rəhbərliyində sabit pul siyasəti və sosial təminat xərclərinin azaldılması səbəbiylə, 1990-cı illər 2001-ci ildə sona çatan müasir ABŞ tarixində ən uzun iqtisadi böyüməyə şahid oldu.[179] 1994-cü ilin əvvəllərində ABŞ 450 milyon insanın 17 trilyon $ dəyərində məhsul və xidmət istehsal etdiyi Şimali Amerika Azad Ticarət Assosiasiyasına (NAFTA) daxil oldu. Müqavilənin məqsədi 1 yanvar 2008-ci ilədək ABŞ, Kanada və Meksika arasında ticarət və investisiya maneələrini aradan qaldırmaq idi. Üç tərəfdaş arasında ticarət NAFTA qüvvəyə mindikdən sonra artmışdır.[180]

2001-ci il sentyabrın 11-də Əl-Qaidə terrorçuları Nyu-York şəhərindəki Dünya Ticarət Mərkəzinə və Vaşinqtonda yerləşən Pentaqona zərbə vurdu, təxminən 3,000 nəfər həlak oldu.[181] Buna cavab olaraq ABŞ, Əfqanıstanda müharibəİraq müharibəsini əhatə edən Terrorizmlə Mübarizə başlatdı.[182][183] 2007-ci ildə Buş administrasiyası İraq müharibəsində böyük hərbi birlikləri artırmış,[184] bu da şiddətin müvəffəqiyyətlə azaldılmasına və regionda daha çox sabitliyə gətirib çıxarmışdı.[185][186]

Əlverişli mənzillərin təşviq edilməsi üçün hökumət siyasəti,[187] korporativ və tənzimləyici idarəetmədə geniş yayılmış uğursuzluqlar[188] və Federal Ehtiyat tərəfindən müəyyən edilmiş tarixən aşağı faiz dərəcələri[189] Böyük böhrandan sonra ölkə tarixində ən böyük daralma olan 2008-ci il maliyyə böhranı ilə nəticələnən 2000-ci illərin ortalarının mənzil bumuna səbəb oldu.[190] İlk afroamerikalı[191]çoxirqli[192] prezident olan Barak Obama böhranın ortasında 2008-ci ildə seçilmiş[193] və böhranın mənfi təsirlərini azaltmaq və təkrarlanmamasını təmin etmək üçün stimullaşdırıcı tədbirlər olan Dodd-Frank Uoll-Strit islahatları və istehlakçı qoruma aktının qəbuluna nail oldu. Bu stimul infrastrukturun təkmilləşdirilməsinə[194] və işsizliyin nisbətən azalmasına şərait yaratdı.[195] İqtisadiyyata təsirləri haqqında müzakirələr olmasına baxmayaraq[196] Dodd-Frank maliyyə sabitliyi və istehlakçı qorumasını yaxşılaşdırdı.[197]

2010-cu ildə Obama administrasiyası təxminən beş on il ərzində ölkənin səhiyyə sisteminə mandat, subsidiyasığorta mübadiləsi daxil olmaqla ən geniş islahatları həyayta keçirən əlverişli qayğı aktını qəbul etdi. Qanun 2016-cı ildə 24 milyon nəfəri əhatə edərək, sağlamlıq sığortası olmayan insanların sayının və faizinin əhəmiyyətli dərəcədə azaldılmasına gətirib çıxardı,[198] lakin səhiyyə xərcləri, sığorta haqları və iqtisadi göstəricilərə təsirləri səbəbindən mübahisəli qalır.[199] 2009-cu il iyun ayında tənəzzülün miniumuma çatmasına baxmayaraq, seçicilər iqtisadiyyatın bərpasının yavaş tempi qarşısında məyus qaldılar. Obamanın siyasətinə qarşı çıxan Respublikaçılar 2010-cu ildə səs çoxluğu ilə Nümayəndələr Palatasını və 2014-cü ildə Senatı nəzarət altına aldılar.[200]

2009 və 2010-cu illərdə İraqdakı ABŞ qoşunlarının böyük qismi geri çəkildi və bölgədəki müharibənin 2011-ci il dekabr ayında rəsmən bitdiyi elan edildi.[201] Geri çəkilmə Əl-Qaidənin bölgədəki varisi olan İraq Şam İslam Dövlətinin yüksəlməsi nəticəsində məzhəb qiyamlarının artmasına səbəb oldu.[202][203] 2014-cü ildə Obama Kuba ilə tam diplomatik əlaqələrin bərpa ediləcəyini elan etdi.[204] Növbəti il, ABŞ 5+1 qrupu ölkələrinin üzvü olaraq İranın nüvə proqramının inkişafını ləngitməyə yönəldilmiş saziş olan Hərtərəfli Birgə Fəaliyyət Planını imzaladı,[205] baxmayaraq ki, ABŞ 2018-ci il may ayında sazişdən geri çəkildi.[206] 2016-cı il ABŞ Prezident seçiklərində Respublikaçı Donald Tramp ABŞ-nin 45-ci prezidenti seçildi. Tramp ABŞ tarixində ən yaşlı və ən varlı prezident seçilmişdir.[207]

Coğrafiya, iqlim və təbiət

redaktə
  Əsas məqalələr: ABŞ coğrafiyası , ABŞ iqlimi, və ABŞ təbiəti
 
Kontinental ABŞ və ətraf ərazilərin kompleks peyk şəkli
 
Köppen iqlim təsnifatları

ABŞ-nin bütün quru ərazisi təxminən 3,800,000 kvadrat mil (9,841,955 km2),[208] bunun isə 2,959,064 kvadrat mil (7,663,940.6 km2) hissəsini kontinental ABŞ təşkil edir. Kontinental ABŞ-dən Kanada ilə ayrılmış Alyaska 663,268 kvadrat mil (1,717,856.2 km2) ərazi ilə ən böyük ştatdır. Sakit okeanın şimalında, Şimali Amerikanın cənub-qərbində yerləşən arxipelaqda olan Havay 10,931 kvadrat mil (28,311 km2) əraziyə malikdir. Puerto-Riko, Amerika Samoası, Quam, Şimali Mariana adalarıABŞ Vircin adalarının əhaliyə malik əraziləri birlikdə 9,185 kvadrat mil (23,789 km2) ərazini əhatə edir.[209] Yalnız quru ərazisi nəzərə alındıqda Rusiya və Çindən sonra üçüncü olan ABŞ Kanadanın önündədir.[210]

ABŞ, Rusiya və Kanadadan sonra və Çindən əvvəl və ya sonra olmaqla, ümumi sahəsinə (torpaq və su) görə dünyanın üçüncü və ya dördüncü ən böyük ölkəsidir. Sıralama, Çin və Hindistan tərəfindən mübahisə edilən iki ərazinin necə hesablandığına və ABŞ-nin ümumi ölçüsünün necə ölçüldüyünə bağlı olaraq dəyişir.[qeydlər 4] Məsələn, Britannika Ensiklopediyası, ABŞ-nin ölçüsünü 3,677,649 kvadrat mil (9,525,067 km2) olaraq göstərir, çünki onlar ölkənin sahil və ya məhəlli sularını saymır.[211] Bu suları əhatə edən The World Factbook rəqəmi 3,796,742 kvadrat mil (9,833,517 km2) olaraq verir.[212]

Atlantik boyu sahil düzənliyinin daxilində daha çox yarpağını tökən meşələr və Pidmontun yastı təpələrinə rast gəlinir.[213] Appalaç dağları şərq sahilini Böyük göllərəOrta Qərbin otlaqlarına bölür.[214] Dünyanın dördüncü ən uzun çay sistemi olan Missisipi-Missuri çayı, ölkənin mərkəzi ilə əsasən şimal-cənub istiqamətində hərəkət edir. Böyük düzənliklərin yastı, münbit preriləri cənub-şərqdə dağlıq bir bölgə tərəfindən bölünərək qərbə uzanır.[214]

 
Ölkədə ən yüksək nöqtə olan Denali dağı

Böyük düzənliklərin qərb sərhəddindəki Qayalı dağlar, ölkənin şimalından cənuba uzanır və Koloradoda 14,000 fut (4,300 m)-dən çox yüksəkliyinə çatır.[215] Daha şərqdə qayalı Böyük hövzəÇiuauaMoxave kimi səhralar var.[216] Syerra-NevadaKaskad dağ silsilələri Sakit okena sahilinə yaxın uzanır və hər ikisi də 14,000 fut (4,300 m)-dən artıq yüksəkliyə çatırlar. Kontinental ABŞ-nin ən alçaq və ən yüksək nöqtələri Kaliforniya ştatındadır[217] və aralarında sadəcə 84 mil (135 km) məsafə vardır.[218] 20,310 fut (6,190.5 m) hündürlüyə malik Alyaska Denalisi (Mak-Kinli dağı) ölkənin və Şimali Amerikanın ən yüksək nöqtəsidir.[219] Aktiv vulkanlar Alyaskanın AleksandrAleut adaları boyunca yayılmışdır və Havay vulkanik adalardan ibarətdir. Qayalarda yerləşən Yellouston Milli Parkında əsasını təşkil edən supervulkan qitənin ən böyük vulkanik xüsusiyyətidir.[220] ABŞ dünyanın digər ölkələrinin hər birindən daha çox ekoregiona malikdir.[221]

Böyük miqyaslı və coğrafi müxtəlifliyi ilə ABŞ, əksər iqlim növlərini əhatə edir. 100-cü meridianın şərqində iqlim şimalda rütubətli kontinentaldan cənubda rütubətli subtropikə qədər dəyişir.[222] 100-cü meridianın qərbindəki Böyük düzənliklər yarımsəhradır. Qərb dağlarının çox hissəsi dağ iqliminə malikdir. Böyük hövzədə və Cənub-qərbdəki səhralarda çöl, Kaliforniya sahilində AralıqOreqon, Vaşinqton və cənubi Alyaskada dəniz iqlimi mövcuddur. Alyaskanın əksəriyyəti subarktik və ya arktikdir. Havay və Floridanın cənub kənarı Karib və Sakit okean ərazilərində olduğu kimi tropikdir.[223] Ekstremal hava qeyri-adi deyil — Meksika körfəzini əhatələyən ştatlar qasırğalara meyillidir və dünya tornadolarının əksəriyyəti ölkə daxilində, əsasən Orta Qərb və Cənubdakı Tornado xiyabanı adlı ərazilərdə baş verir.[224]

Vəhşi təbiət

redaktə
  Əsas məqalələr: ABŞ faunasıABŞ florası
 
Ağbaş qartal 1782-ci ildən bəri ABŞ-nin milli quşudur.[225]

ABŞ ekologiyası meqamüxtəlifdir : kontinental ABŞ və Alyaskada təxminən 17.000 damarlı bitki növü müşahidə edilir və Havayda 1.800-dən artıq çiçəkli bitki növü vardır, bunların bəziləri materikdə müşahidə edilir.[226] ABŞ 428 məməli, 784 quş, 311 sürünən və 295 amfibiya növünə ev sahibliyi edir.[227] Təxminən 91.000 həşərat növü təsvir edilmişdir.[228] Ağbaş qartal ABŞ-nin həm milli quşu, həm də milli heyvanıdır və ölkənin özünəməxsus simvoludur.[229]

59 milli park və yüzlərlə digər federal idarəyə tabe park, meşə və vəhşi təbiət əraziləri var.[230] Ümumiyyətlə, hökumət ölkənin torpaq sahəsinin 28%-nə sahibdir.[231] Bunların əksəriyyəti mühafizə olunur, baxmayaraq ki, bunların bəziləri neft və qaz hasilatı, dağ-mədən, ağac tədarükü və ya iribuynuzlu maldarlıq üçün icarəyə verilir; təxminən 0,86%-i hərbi məqsədlər üçün istifadə olunur.[232][233]

Ekoloji problemlər 1970-ci ildən milli gündəlikdə olub. Ətraf mühit mübahisələrinə neft və nüvə enerjisi ilə bağlı müzakirələr, hava və suyun çirklənməsi, vəhşi təbiətin qorunmasının iqtisadi xərcləri, ağac tədarükü və meşəsizləşmə[234][235] və qlobal istiləşməyə qarşı beynəlxalq reaksiyalar daxildir.[236][237] Bir çox federal və ştat qurumları iştirak edir. Ən görkəmlisi olan Ətraf Mühitin Mühafizəsi Agentliyi (EPA) 1970-ci ildə prezidentin əmri ilə yaradılmışdır.[238] Vəhşi təbiət ideyası 1964-cü ildən bəri Vəhşi təbiət aktı ilə ictimai torpaqların idarə edilməsini formalaşdırmışdır.[239] 1973-cü il nəsli kəsilməkdə olan növlər aktı, ABŞ Balıq və Vəhşi Təbiət Xidməti tərəfindən izlənilən təhlükə altında və nəsli kəsilməkdə olan növlər və onların yaşayış yerlərinə qorumaq üçün nəzərdə tutulmuşdur.[240]

Demoqrafiya

redaktə
İllərə görə əhali
İl Əhl.
17903.929.214
18005.308.4830%
18107.239.8810%
18209.638.4530%
183012.866.0200%
184017.069.4530%
185023.191.8760%
186031.443.3210%
187038.558.3710%
188050.189.2090%
189062.979.7660%
190076.212.1680%
191092.228.4960%
1920106.021.5370%
1930123.202.6240%
1940132.164.5690%
1950151.325.7980%
1960179.323.1750%
1970203.211.9260%
1980226.545.8050%
1990248.709.8730%
2000281.421.9060%
2010308.745.5380%
Təxm. 2018[2]327.167.4340%
1610–1780-ci illər əhali məlumatı.[241]
Qeyd edək ki, siyahıyaalma rəqəmləri 1860-cı
ilə qədər yerli amerikalıları əhatə etmir.[242]

ABŞ Siyahıyaalma Bürosu, ölkənin əhalisini 1 iyul 2018-ci il tarixinə olan məlumata əsasən 327.167.434 olaraq hesablamış və buna hər 13 saniyədə bir nəfər (tam artım) və gündə təxminən 6.646 adam əlavə edilir.[24] XX əsr ərzində demək olar ki, dörd dəfə artan ABŞ əhalisi 1900-cü ildə 76,2 milyondan 2000-ci ildə 281,4 milyon nəfərə çatmışdır.[243] ÇinHindistandan sonra ən çox əhaliyə malik ölkə olan ABŞ böyük əhali artımının proqnozlaşdırıldığı yeganə böyük sənaye ölkəsidir.[244] 1800-cü illərdə orta hesabla bir qadına 7,04 uşaq düşürdü,[245] 1900-cü illərdə isə bu rəqəm 3,56-ya endi.[246] 1970-ci illərin əvvəlindən etibarən, doğum səviyyəsi 2017-ci ildə qadın başına düşən 1,76 uşaq ilə 2,1-ə bərabər əvəzetmə nisbətindən aşağı düşmüşdür.[247] Xarici doğumluların immiqrasiyası xaricdə doğulan əhalinin sayını iki dəfə artıraraq 1990-cı ildə təxminən 20 milyondan 2015-ci ildə 45 milyona çatdıraraq ABŞ əhalisi sürətlə artımının davam etməsinə səbəb oldu,[248] bu əhali artımının üçdə birini təşkil edirdi.[249] 2018-ci ildə demək olar ki, 90 milyon immiqrant və onların ABŞ-də doğulmuş uşaqları (ikinci nəsil) var idi, bu ümumi ABŞ əhalisinin 28%-inə bərabər idi.[250] ABŞ bir çox müxtəlif millətlərə malikdir, 37 əcdad qrupunun 1 milyondan çox nümayənədəsi var.[251] Amerika almanları ən böyük etnik qrupdur (50 milyondan çox), onları amerika irlandları (təxminən 37 milyon), amerika meksikalıları (təxminən 31 milyon) və amerika ingilisləri (təxminən 28 milyon) izləyir.[252][253]

Ağ amerikalılar (əsasən Avropalı əcdada malik qruplar) ən böyük irqi qrupdur; Qara amerikalılar ölkənin ən böyük irqi azlığı (qeyd edək ki, ABŞ Siyahıyaalma Bürosu, Hispanik və Latın amerikalılarını "irqi" qrup kimi yox, etnik qrup kimi hesaba alır) və ən böyük üçüncü əcdad qrupudur.[251] Amerika asiyalıları ölkənin ikinci ən böyük irqi azlığıdır; ən böyük üç amerika asiyalıları etnik qrupu amerika çinliləri, amerika flippinliləriamerika hindliləridir.[251] 2015-ci il sorğularının nəticələrinə görə, Avropa mənşəli ən böyük Amerika cəmiyyəti əhalinin 14%-dən çoxunu təşkil edən Amerika almanlarıdır.[254] 2010-cu ildə ABŞ əhalisinə bəzi Amerika hindiləriAlyaska yerlilərinin (sırf belə bir nəsildən 2,9 milyon) nəslindən təxminən 5,2 milyon nəfər və yerli havaylılarokeaniyalıların (sırf 0,5 milyon) nəslindən 1,2 milyon nəfər daxil idi.[255] Siyahıyaalma 2010-cu ildə rəsmi beş irq kateqoriyasının "hər hansı bir ilə müəyyən edilə bilməyən" 19 milyondan çox adamı "Bəzi Digər İrq" kimi hesab etmişdi, bunlardan 18,5 milyondan çoxu (97%) Hispanik etnik mənsubiyyətinə aid idi.[255]

 
200-cü ildə ABŞ ştatının hər birində hakim əcdadlar

Hispanik və ya Latın amerikalıların əhali artımı (şərtlər rəsmi olaraq əvəzlənəbilir) əsas demoqrafik tendensiyadır. 50,5 milyon Hispanik mənşəli amerikalı[255] Siyahıyaalma Bürosu tərəfindən ayrı-ayrı "etnik mənsubiyyəti" paylaşmış kimi tanınır; hispanik amerikalıların 64%-i Meksika mənşəlidir.[256] 2000–2010-cu illərdə ölkənin hispanik əhalisi 43% artıb, qeyri-hispan əhalisi isə yalnız 4,9% artıb.[257] Bu artımın çox hissəsi immiqrasiyadır; 2007-ci ildə ABŞ əhalisinin 12,6%-i xaricdə doğulub, bu rəqəmin 54%-i Latın Amerikasında doğulmuşdur.[258][qeydlər 6]

ABŞ-də fertilliyin 2007-ci ildə 2,08-dən 2017-ci ildə 1,76-a düşməsi, əsasən yaşlı qadınların 2,1 olan əvəzetmə nisbətindən az olan doğum nisbətinin yüksəlməsinə baxmayaraq Hispaniklərin, yeniyetmələrin və gənc qadınların doğum nisbətinin azalması ilə əlaqədardır.[265] 2018-ci ildə ABŞ əhalisinin orta yaşı 38,1 il olmuşdu.[266]

2012-ci ildə azlıqlar (Siyahıyaalma Bürosu tərəfindən qeyri-Hispanik və çoxirqli olmayan ağlarla yanaşı tərif edilən) əhalinin 37,2%-ni[267] və bir yaşdan aşağı uşaqların 50%-ni təşkil etmişdi[262][268] və 2044-cü ilə qədər nisbi əksəriyyəti təşkil edəcəyi proqnozlaşdırılır.[268]

ABŞ-də doğum nisbəti əhalinin hər 1000 nəfərinə 13-dür ki, bu da dünya ortalamasından 5 doğuş azdır.[269] Əhalinin artım tempi müsbət 0,7 faizdir, bu da bir çox inkişaf etmiş ölkələrdən daha yüksəkdir.[270] 2017-ci maliyyə ili üçün bir milyondan çox immiqrant (onların əksəriyyəti ailə birləşməsi yolu ilə daxil olmuşdur) üçün yaşayış hüququ verilmişdir.[271] Meksika 1965-ci il İmmiqrasiya aktından bəri yeni sakinlərin başlıca mənbəyi olmuşdur. Çin, Hindistan və Flippin 1990-cı illlərdən bəri hər il donor ölklər arasında ilk dördlükdə olmuşdur.[272] 2012-ci il (2012-ci il) tarixinə olan məlumata əsasən, təxminən 11,4 milyon sakin qanunsuz immiqrantdır.[273] 2015-ci il (2015-ci il) tarixinə olan məlumata əsasən, bütün immiqrantların 47%-i Hispanik, 26%-i asiyalı, 18%-i ağ və 8%-i qaradır. Asiyadan olan immiqrantların faizi artarkən, Hispaniklərin faizi isə azalır.[248] Qeyri-qanuni immiqrantların təxmini sayı 2007-ci ildəki 12,2 milyonluq pik nöqtədən 2017-ci ildə 10,7 milyona enmişdir. 2017-ci ildə ABŞ-də 33.000 mühacir köçürüldü. Bu on illər ərzində ilk dəfə dünyanın digər hissələrindən az idi.[274] 2017-ci il Qellap sorğusu yetkin amerikalıların 4,5%-nin (qadınların 5,1%-i və kişilərin 3,9%-i) LGBT olduğunu müəyyənləşdirdi.[275] Ən yüksək faiz Kolumbiya dairəsində (10%) əldə edilmiş, ən aşağı faizə malik ştat isə 1,7% ilə Şimali Dakota olmuşdur.[276]

Başlıca yaşayış məskənləri

redaktə

ABŞ Siyahıyaalma Bürosu yaşayış məntəqələrini şəhərə, metropiliten statistik ərazilərinə (MSƏ-lər) və daha böyük birləşmiş statistik ərazilərə (BSƏ) görə sıralayır.

Amerikalıların təxminən 82%-i urban ərazilərdə (şəhərətrafı daxil olmaqla) yaşayır;[212] onların da təxminən yarısı əhalisi 50.000-dən çox olan şəhərlərin sakinidirlər.[277] ABŞ meqaregion kimi tanınan bir çox şəhər birləşmələrinə malikdir, ən böyüyü olan Böyük Göllər meqapolisindən sonra Şimal-şərq meqapolisiCənubi Kaliforniya gəlir. 2008-ci ildə 273 birləşmiş bələdiyyənin 100.000-dən çox əhalisi var idi, 9 şəhərdə bir milyondan çox və dörd qlobal şəhərdə iki milyondan çox (Nyu-York, Los-Anceles, ÇikaqoHyuston) əhali olmuşdur.[278] Bir milyondan çox əhalisi olan 52 metropolitan ərazisi var.[279] Ən sürətli inkişaf edən 50 metro ərazisinin 47-i Qərbdə və ya Cənubdadır.[280] San-Bernardino, Dallas, Hyuston, AtlantaFiniks metro ərazilərində 2000 və 2008-ci illər arasında əhali artımı bir milyondan çox olmuşdur.[279]

  Əsas məqalə: ABŞ dilləri

İngilis dili (Amerikan ingiliscəsi) de-fakto milli dildir. Federal səviyyədə rəsmi bir dil olmasa da, ABŞ vətəndaşlığına qəbul şərtləri kimi bəzi qanunlar ingilis dilini tələb edir. 2010-cu ildə beş və daha çox yaşı olan əhalinin təxminən 230 milyonu və ya 80%-i evdə yalnız ingilis dilində danışırdı. Əhlinin 12%-i tərəfindən evdə danışılan ispan dili ikinci ən ümumi dil və ən çox tədris edilən ikinci dildir.[281][282] Bəzi amerikalılar 32 ştatada olduğu kimi, ölkənin rəsmi dilini ingilis dili olmasına tərəfdardırlar.[283]

Havayda ştat qanunlarına görə havay və ingilis dilinin hər ikisi rəsmi dildir.[284] Alyaska ingilis dili ilə yanaşı iyirmi yerli dili tanıyır.[285] Rəsmi dil olmasına baxmayaraq Nyu-Meksiko qaydaları ingilis və ispan dilinin, Luiziana qaydaları isə ingilis və fransız dilinin istifadəsini nəzərdə tutur.[286] Kaliforniya kimi digər ştatlar məhkəmə formaları daxil olmaqla, bəzi hökumət sənədlərinin ispanca versiyalarının dərc edilməsini tövsiyə edirlər.[287]

Bir neçə federal torpaq ingilis dili ilə yanaşı öz yerli dillərini də rəsmi tanınmasını təmin etmişlər: samoa dili rəsmi olaraq Amerika Samoası tərəfindən tanınır.[288] Çamorro dili Quamın rəsmi dilidir.[289] Karolin və çamorro dilinin hər ikisi Şimali Marian adalarında rəsmi tanınır.[290] İspan dili Puerto-Rikonun rəsmi dilidir və orada ingilis dilindən daha çox danışılır.[291] ABŞ-də uşaq baxcasından universitetlərin bakalavr səviyyəsinə qədər qeydiyyat sayı baxımından ən çox tədris edilən xarici dillər ispan (təxminən 7,2 milyon tələbə), fransız (1,5 milyon) və alman (500.000) dilidir. Digər çox tədris edilən dillərə latın, yapon dili, AİD, italyançin dili daxildir.[292][293] Bütün amerikalıların 18%-i ingilis dilindən əlavə ən az bir dil danışdığını iddia edir.[294]

ABŞ-də 1 milyondan çox insanın evdə danışdığı dillər (2016-cı il)[295][296][qeydlər 7]
Dil Əhalinin
faizi
Danışanların
sayı
İngilis dilini
əla danışanların
sayı
İngilis dilini
əla danışmayanların
sayı
İngiliscə (sadəcə) ~80% 237.810.023 N/A N/A
İspanca
(İspan kreolu daxil olmaqla, amma Puerto-Riko istisna olmaqla)
13% 40.489.813 23.899.421 16.590.392
Çincə
(MandarinKanton daxil olmaqla bütün növlər)
1,0% 3.372.930 1.518.619 1.854.311
Taqalca
(Filippin dili daxi olmaqla)
0,5% 1.701.960 1.159.211 542.749
Vyetnamca 0,4% 1.509.993 634.273 875.720
Ərəbcə
(bütün növlər)
0,3% 1.231.098 770.882 460.216
Fransızca
(PatuaKajun daxil olmaqla)
0,3% 1.216.668 965.584 251.087
Koreyaca 0,2% 1.088.788 505.734 583.054
  Əsas məqalə: ABŞ-də din
ABŞ-də dini mənsubiyyət (2014-cü il)[297]
Mənsubiyyət ABŞ əhalisinin %-i
Xristianlıq 70,6 70.6
 
Protestantlıq 46,5 46.5
 
Evangelik protestantlıq 25,4 25.4
 
Meynstrim protestantlığı 14,7 14.7
 
Qara Kilsə 6,5 6.5
 
Roma-Katolik 20,8 20.8
 
Mormonlar 1,6 1.6
 
Yehovanın Şahidləri 0,8 0.8
 
Şərqi pravoslav kilsəsi 0,5 0.5
 
Digər xristianlıq 0,4 0.4
 
İudaizm 1,9 1.9
 
Hinduizm 1,2 1.2
 
İslam 0,9 0.9
 
Buddizm 0,9 0.9
 
Digər inanclar 1,8 1.8
 
Dinsizlik 22,8 22.8
 
Xüsusi heç bir şey 15,8 15.8
 
Aqnostik 4,0 4
 
Ateist 3,1 3.1
 
Bilmir vəya cavab vermir 0,6 0.6
 

ABŞ Konstitusiyasına edilən birinci dəyişiklik dinin azad həyata keçirilməsinə zəmanət verir və qurulmasına uyğun olaraq Konqresi qanunların qəbul edilməsinə qadağa qoyur.

2013-cü ildəki sorğuda amerikalılar 56%-i dinin "onların həyatında çox önəmli rol" oynadığını demişdilər, bu rəqəm də digər inkişaf etmiş ölkələrdən çok daha yüksəkdir.[298] 2009-cu il Qellap sorğusunda amerikalıların 42%-i həftəlik və ya demək olar ki, həftəlik kilsədə iştirak etdiyini söylədilər, bu rəqəm ən az Vermontda olmaqla 23% və ən çox Missisipidə olmaqla 63% dəyişir.[299]

Digər Qərb ölkələrində olduğu kimi, ABŞ daha az dindar hala gəlir. 30 yaşdan gənc amerikalılar arasında dinsizlik sürətlə genişlənir.[300] Sorğular göstərir ki, 1980-ci ilin ortalarından etibarən bütün Amerikada mütəşəkkil dinə olan inam azalıb,[301] xüsusən də gənc amerikalılar getdikcə dinsiz olurlar.[297][302] 2012-ci il tədqiqatına əsasən, ABŞ əhalisi arasında protestantlığın çəkisi 48%-ə enmişdir, bu da ilk dəfə onun əksəriyyətin dini kateqoriyası statusunu əlindən almışdır.[303][304] 2,2 uşağa malik xrsitianlarla müqayisədə dinsiz amerikalıların 1,7 uşağı var. Xristianların 52%-nin evliliyi ilə müqayisədə dinsizlərin 37% evlilik ilə evlənməyə daha az həvəslidirlər.[305]

2014-cü il sorğusuna əsasən, ABŞ-dəki yetkinlərin 70,6%-i özlərini xristian hesab edirlər.[306] Protestantlıq 46,5%-ə malik olsa da, 20,8% ilə Roma-Katolik kilsəsi ən geniş tək məzhəbi formalaşdırır.[307] 2014-cü ildə ABŞ yetkinlərinin 5,9%-i qeyri-xristian dinə inandıqlarını dedilər.[297] Bunlara İudaizm (1,9%), Hinduizm (1,2%), Buddizm (0,9%) və İslam (0,9%) aiddir.[297] Tədqiqatda amerikalıların 22,8%-i özlərini aqnostik, ateist və ya sadəcə dini olmayan kimi təsvir etdilər, bu 1990-cı ildən 8,2 % artıq idi.[307][308][309] Burada həmçinin Uniteryan Universalizm, Sayentologiya, Bəhailik, Siqhizm, Caynizm, Şintoizm, Konfutsiçilik, Satanizm, Daosizm, Druidizm, Yerli amerikalıların dini, Vikka, Dini humanizmDeizm icmaları vardır.[310]

Protestantlıq təxminən bütün amerikalıların yarısı hesabına ən böyük xristian dini qruplaşmasıdır. Baptistlər ümumi şəkildə 15,4% ilə protestantlığın ən böyük məzhəbini təşkil edirlər[311] və ABŞ əhalisinin 5,3%-nin mənsub olduğu Cənubi Baptist Konvensiyası ən geniş fərdi protestant məzhəbidir.[311] Baptistlərdən başqa digər protestant kateqoriyalarına məzhəbsiz protestantlıq, Metodizm, Əllincilər, müəyyənləşdirilməmiş Protestanlar, Lüteranlıq, Presbiterianizm, Konqreqasional kilsə, digər Kalvinizm, Episkopalianizm/Anqlikanizm, Kvakerlər, Adventisizm, Müqəddəslik hərəkatı, Xristian fundamentalizm, Anabaptistlər, Pietizmbaşqaları daxildir.[311] Amerikalı protestantların üçdə ikisi yenidən doğulacaqlarını düşünürlər.[311] ABŞ-də Roma-Katolizmi amerikadakı ispanfransız koloniyalarında, eləcə də ingilis koloniyası olan Merilend koloniyasında yaranmışdır.[312] Daha sonra irland, italyan, polyak, alman və hispanik immiqrasiya nəticəsində inkişaf etdi. Rod-Aylend ən böyük Katolik nisbətə malikdir, ümumi əhalinin 40%-i.[313] Yuta Mormonizmin əhalisinin əksəriyyətinin dini olduğu yeganə ştatdır.[314] Mormon koridoru həmçinin Arizona, Kaliforniya, Aydaho, NevadaVayominq ərazlərinə qədər genişlənib.[315] Şərqi pravoslav kilsəsi keçmiş Rusiya koloniyası olan Alyaskada əhalinin 5%-i tərəfindən qəbul edilib[316]Şərqi Avropadan gələn son immiqrasiya səbəbiylə kontinental ABŞ-də varlığını təmin edir. Nəhayət Birlik pentekostalizmi, Yehovanın Şahidləri, Restavrasionizm, Məsihin kilsələri, Xristian elm, Unitarianizmbaşqaları daxil olmaqla bir sıra digər xristian qrupları ölkədə fəaldırlar.

İncil kəməri Cənubi ABŞ-dəki sosial mühafizəkar evangelist protestantlığın mədəniyyətin əhəmiyyətli bir hissəsi və məzhəblər arasında xristian kilsəsinə iştiraka əsasən ölkə ortalamasından yüksək olduğu bölgə üçün qeyri-rəsmi ifadədir. Əksinə, din Yeni İngiltərəQərbi ABŞ-də daha az əhəmiyyətə malik rol oynayır.[299]

Ailə quruluşu

redaktə
  Əsas məqalə: ABŞ-də ailə quruluşu

2007-ci il (2007-ci il) tarixinə olan məlumata əsasən, 18 yaşında və böyük amerikalıların 58%-i evli, 6%-i dul, 10%-i boşanmış, 25%-i isə heç bir vaxt evlənməmişdi.[317] Qadınlar əsasən evdən kənarda çalışırlar və əksəriyyəti bakalavr dərəcələri almışdırlar.[318]

ABŞ-də yeniyetmələrin hamiləlik əmsalı hər 1000 qadına 26,5-dir. Bu əmsal 1991-ci ildən bəri 57% azalmışdır.[319] 2013-cü ildə ən yüksək yeniyetmə doğuş nisbəti Alabamada, ən aşağı isə Vayominqdə oldu.[319][320] ABŞ-də abort ABŞ Ali Məhkəməsinin Rou Uoyda qarşı iddiasında 1973-cü il tarixli əmsal qərarına əsasən qanunidir. Abort nisbəti düşsə də, 1000 canlı doğuma 241 abort nisbəti və 15–44 yaşlı hər 1000 qadına 15 abort nisbəti bir çox Qərb ölkələrindən daha yüksək olaraq qalmaqdadır.[321] 2013-cü ildə ilk doğumda orta yaş 26 idi, doğuşların 40,6%-i evlənməmiş qadınların payına düşürdü.[322]

2016-cı ildə ümumi fertillik əmsalı (ÜFƏ) hər 1000 qadına 1,82 doğuş idi.[323] ABŞ-də övladlığa götürmə geniş yayılıb və hüquqi cəhətdən nisbətən asandır (digər Qərb ölkələri ilə müqayisədə).[324] 2001-ci ildə 127.000-dən çox övladlığa götürmə ilə ABŞ bütün dünyadakı övladlığa götürmə rəqəminin təxminən yarısını təşkil etdi.[325] Ali məhkəmənin Oberqefell Hocesə qarşı işi üzrə 2015-ci il qərarına əsasən eynicinslilərin nikahı bütün ölkədə qanunidir və eynicinsli cütlüklərin övladlığa götürməsi də qanunidir. Poliqamiya bütün ABŞ-də qeyri-qanunidir.[326]

Səhiyyə

redaktə
 
Fannin küçəsindən Texas Medical Center-in görünüşü. Mərkəz dünyada ən böyük tibbi kompleksdir.

On illərlə davam edən artımın ardından gözlənilən ömür uzunluğu azalmasının üçüncü ili olan 2017-ci ildə ABŞ-də orta ömür uzunluğu 78,6 idi. Son zamanlardakı azalmaya əsasən narkotik vasitələrdən istifadəintiharın kəskin artımı səbəb olur. Orta ömür uzunluğu ən çox Asiyalılar və Hispaniklərdə, ən az qaradərililərdə idi.[327][328] XNM və Siyahıyaalma Bürosu məlumatına əsasən, intihar, alkoqol və narkotik vasitələrdən istifadə ilə bağlı ölümlər 2017-ci ildə rekord səviyyəyə çatıb.[329]

ABŞ-də köklüyün artması və dünyanın digər yerlərində səhiyyənin inkişafı ölkənin orta ömür uzunluğuna görə 1987-ci ildəki 11-ci yerdən 2007-ci ildə 42-ci yerə qədər düşməsinə səbəb oldu.[330] Köklük nisbəti son 30 ildə iki dəfədən artıq artaraq sənayeləşmiş dünyada və digər yerlərdən ən yüksək səviyyəyə çatdı.[331][332] Yetkinlərin təxminən hər üç nəfərindən biri kökdür və bundan əlavə biri isə normadan artıq çəkiyə malikdir.[333] Köklük ilə əlaqəli II tip diabet səhiyyə mütəxəssisləri tərəfindən epidemiya olaraq qəbul edilir.[334]

2010-cu ildə ürəyin işemik xəstəliyi, ağciyər xərçəngi, insult, ağciyərlərin xroniki obstruktiv xəstəliyi və yol qəzaları ABŞ-də il ərzində ən çox ölüm səbəbi olmuşdur. Bel ağrısı, depressiya, sümük-əzələ xəstəlikləri, servikalgiyahəyəcan pozğunluqları il ərzində ən çox əlillik səbəbi olmuşdur. Ən zərərli risk faktorları yetərsiz qidalanma, tütünçəkmə, köklük, yüksək qan təzyiqi, yüksək qan şəkəri, fiziki hərəkətsizlik və spirt istifadəsi idi. Altsheymer xəstəliyi, narkotik vasitələrdən istifadə, böyrək xəstəlikləri, xərçəng və yıxılmalar 1990-cı illərdə adam başında düşən yaşa görə sıralanmış ölüm səbəbi oldu.[335] ABŞ-də yeniyetmə hamiləliyi və abort dərəcələri digər Qərb ölkələrinə nisbətən daha yüksəkdir, xüsusən də qaraların və hispaniklərin arasında.[336]

ABŞ tibbi innovasiyada qlobal liderdir. 2001-ci ildə həkimlər arasında aparıla sorğuya görə, ABŞ 1975-ci ildən etibarən ən əhəmiyyətli ilk on mühüm tibbi innovasiyaların 9-unu inkişaf etdirmişdir, halbuki Avropa İttifaqı və İsveçrə birlikdə beş töhfə vermişdir.[337] 1966-cı ildən etibarən ümumilikdə dünyanın qalan hissələrinə nisbətən daha çox amerikalılar tibb üzrə Nobel mükafatı almışlar. 1989-cu ildən 2002-ci ilə qədər Amerikada özəl biotexnologiya şirkətlərinə Avropadan 4 dəfə artıq investisiya qoyulmuşdur.[338] ABŞ səhiyyə sistemi adambaşına düşən xərclər və ÜDM-in faizləri ilə rəqəmlərin hər ikisinə görə digər dövlətlərdən çox-çox üstündür.[339]

ABŞ-də səhiyyə xidmətinin əhatə dairəsi dövlət və özəl səylərin birləşməsidir və universal deyil. 2017-ci ildə əhalinin 12,2%-i tibbi sığortalanmamışdı.[340] Sığortanamamış və qeyri-kafi sığortalanmış amerikalılar mövzusu böyük siyasi məsələdir.[341][342] 2006-cı ildə Massaçusets universal tibbi sığorta səlahiyyətini həyata keçirən ilk ştat oldu.[343] 2010-cu ilin əvvəlində qəbul edilən federal qanunvericilik, 2014-cü ilə qədər ölkə ərazisində universal tibbi sığortaya yaxın sisteminin yaranmasına səbəb olacaqdı, buna baxmayaraq, qanun layihəsi və onun yekun təsiri mübahisəlidir.[344][345]

Təhsil

redaktə
  Əsas məqalə: ABŞ-nin təhsil sistemi
 
1819-cu ildə Tomas Cefferson tərəfindən əsası qoyulmuş Virciniya Universiteti ABŞ-də çoxsaylı dövlət universitetlərindən biridir. ABŞ-də hökumət tərəfindən universal maliyyələşdirilən təhsil mövcuddur, bununla yanaşı bir çox özəl maliyyələşdirilən qurumlar da var.

ABŞ-də ictimai təhsili dövlət və yerli hökumətlər tərəfindən idarə olunur, federal qrantlar üzrə məhdudiyyətlər vasitəsilə ABŞ Təhsil Nazirliyi tərəfindən tənzimlənir. Ştatların əksəriyyətində uşaqlar altı ya da yeddi yaşından (əsasən, uşaq bağçası və ya birinci sinifdən) 18 yaşına qədər (əsasən on ikinci sinifə çataraq orta məktəbi bitirənədək) məktəbə gəlməlidirlər; bəzi ştatlar tələbələrə 16 və ya 17 yaşlarında məktəbləri tərk etməyə imkan verir.[346]

Uşaqların təxminən 12%-i paroxial və ya qeyri-təriqətçi özəl məktəblərə qeyd olunur. Uşaqların yalnız 2%-i evdə təhsil alır.[347] ABŞ hər bir şagirdə dünyanın digər dövlətlərindən daha çox pul xərcləyir, 2010-cu ildə hər bir ibtidai təhsil şagirdi üçün 11.000 $-dan artıq və hər bir orta təhsil şagirdi üçün isə 12.000 $-dan çox xərclənib.[348] ABŞ-nin kollec tələbələrinin təxminən 80%-i dövlət universitetlərinə qəbul olunur.[349]

25 və daha yaşlı amerikalıların 84,6%-ni orta məktəb, 52,6%-i kollec, 27,2%-i bakalavr, 9,6%-i isə magistr dərəcəsi alıb.[350] Əsas savadlılıq səviyyəsi təxminən 99% təşkil edir.[212][351] BMT-nin ABŞ-yə verdiyi 0,97 təhsil indeksi onu dünyada 12-ci yerə qoyur.[352]

Ali təhsil

redaktə
  Əsas məqalə: ABŞ-də ali təhsil

ABŞ-də bir çox rəqabət aparan xüsusi və dövlət ali təhsil müəssisələri var. Müxtəlif qiymətləndirmə təşkilatları tərəfindən siyahılanan dünyanın ən yaxşı universitetlərinin əksəriyyəti ABŞ-dədır.[353][354][355] Həmçinin əsasən daha çox açıq qəbul siyasəti, daha qısa akademik proqramlar və aşağı təhsil haqqı olan yerli icma kollecləri də var.

2018-ci ildə tədqiqat yönümlü universitetlərin şəbəkəsi olan U21 ABŞ-ni ali təhsilin genişliyi və keyfiyyətinə görə dünyada birinci, ÜDM nəzərə alındıqda isə 15-ci yerdə qərarlaşdırdı.[356]

Ali təhsilə dövlət xərclərinə gəldikdə ABŞ bəzi digər İƏİT ölkələrindən geri qalsa da, lakin tələbə başına digər İƏİT ortalamasından və bütün ölkələrin dövlət və özəl xərclərinin cəmindən daha çox xərcləyir.[348][357] 2018-ci il (2018-ci il) tarixinə olan məlumata əsasən, tələbə kredit borcu 1,5 trilyon $-dan çoxdur, bu amerikalıların kredit kartları borcundan daha çoxdur.[358][359]

Hökumət və siyasət

redaktə
ABŞ Kapitoli,
Konqresinin toplaşdığı yer:
solda Senat, sağda Palata
Ağ Ev, ABŞ prezidentinin yaşayış və iş yeri

ABŞ dünyanın mövcud ən qədim federasiyasıdır. Bu "qanunla qorunan azlıqların hüquqularına riayət edilən çoxluq qaydasında" nümayəndəlik demokratiyasıdır.[360] Hökumət ölkənin ali qanuni sənədi olan ABŞ Konstitusiyası ilə müəyyən edilmiş bir yoxlamalar və tarazlıqlar sistemi ilə tənzimlənir.[361] 2018-ci ildə ABŞ Demokratiya İndeksində 25-ci[362]Korrupsiya Qavrama İndeksində 22-ci sırada olmuşdur.[363]

Amerika federal sistemində vətəndaşlar əsasən hökumətin üç səviyyəsinin subyektidir: federal, ştat və yerli. Yerli hökumətin vəzifələri əsasən qraflıqbələdiyyə orqanları arasında bölünür. Demək olar ki, bütün hallarda icra və qanunvericilik nümayəndələri dairələrə görə vətəndaşların səs çoxluğu ilə seçilirlər. Proporsional seçki sistemi federal səviyyədə yoxdur və aşağı səviyyələrdə nadirdir.[364]

Federal hökumət üç şöbədən ibarətdir:

Nümayəndələr Palatasında 435 səsvermə hüququna malik üzv var, hər biri iki il müddətinə bir konqres dairəsini təmsil edir. Palatadakı mandatlar hər on ildə bir əhali sayına görə ştatlar arasında bölüşdürülür. 2010-cu il əhalinin siyahıya alınmasında, yeddi ştat ən azı bir nümayəndəyə malik idi, halbuki ən çox əhaliyə malik Kaliforniya ştatı isə 53 nümayəndəyə malik idi.[369] Kolumbiya dairəsi və beş böyük ABŞ ərazisinin hər birinin bir Konqres üzvü var — bu üzvlərə səs verməyə icazə verilmir.[370]

Senatda altı illik müddətə seçilmiş hər ştatdan 2 senator olmaqla 100 üzv var; hər iki ildən bir Senatdakı mandatların üçdə biri yenidən seçilir. Kolumbiya dairəsi və beş böyük ABŞ ərazisinin senatorları yoxdur.[370] Prezident dörd il müddətinə səlahiyyətlərini yerinə yetirir və iki dəfədən artıq vəzifəyə seçilə bilməz. Prezident birbaşa səsvermə yolu ilə deyil, ştatlar və Kolumbiya dairəsi arasında bölüşdürülmüş səslərin müəyyənləşdirdiyi Seçicilər Kollegiyası sistemi tərəfindən seçilir.[371] ABŞ Ali Məhkəməsinin sədrinin başçılıq etdiyi Ali Məhkəmənin ömürlük xidmət edən doqquz üzvü var.[372]

Ştat hökumətləri təxminən oxşar şəkildə qurulmuşdur; Nebraska özünəməxsus birpalatalı qanunvericiliyə malikdir.[373] Hər bir ştatın qubernatoru (icraçı direktoru) birbaşa seçilir. Bəzi ştatlarda hakimlər və kabinet işçilər müvafiq ştatların qubernatorları tərəfindən, bəzilərində isə səsvermə ilə seçilir.

Konstitusiyanın ilkin mətni federal hökumətin strukturu və vəzifələrini və fərdi ştatlarla əlaqələrini qurur. Birinci maddə habeas korpusun "böyük yazı" hüququnu qoruyur. Konstitusiya 27 dəfə dəyişiklik edilib;[374] hüquqlar haqqında Billi təşkil edən ilk on dəyişiklik və dördüncü dəyişiklik Amerikalıların fərdi hüquqlarının mərkəzi bazasını təşkil edir. Bütün qanunlar və hökumət prosedurları məhkəmə baxışına tabedir və məhkəmələr tərəfindən Konstitusiyaya zidd olduğuna hökm edilən hər bir qanun qüvvədən düşür. Konstitusiyada açıq şəkildə qeyd olunmayan məhkəmə baxışının prinsipi Merberi Medisona qarşı (1803-cü il)[375] iddiasında Ali Məhkəmənin sədri Con Marşall tərəfindən verilmiş qərarla Ali Məhkəmə tərəfindən yaradılıb.[376]

İnzibati bölgüsü

redaktə
Ətraflı bax: ABŞ ərazisinin təkamülüABŞ ərazilərinin satın alınması
 
Ştatların, ərazilərin və mülklərin göstərildiyi ABŞ-nin müstəsna iqtisadi zona xəritəsi[377]

ABŞ 50 ştat, bir federal dairə, beş ərazi və bir neçə məskunlaşmamış ada mülklərindən ibarət federal respublikadır.[378][379][380] Ştatlar və ərazilər ölkənin əsas inzibati rayonlarıdır. Bunlar qraflıqlara və müstəqil şəhərlərə bölünürlər. Kolumbiya dairəsi ABŞ-nin paytxatı olan Vaşinqtondan ibarət federal dairədir.[381] Ştatlar və Kolumbiya dairəsi ABŞ Prezidentini seçirlər. Hər bir ştatın Konqresdə öz nümayəndə və senatorlarının sayına bərabər, Kolumbiya dairəsinin isə üç prezident seçicisi var (23-cü dəyişikliyə görə).[382] Puerto-Riko kimi ABŞ-nin əraziləri prezident seçicilərinə malik deyil və bu ərazilərdə olan insanlar prezidentə səs verə bilməzlər.[370]

Konqres dairələri on ildə bir dəfə əhalinin siyahıyaalınmasından sonra ştatlar arasında yenidən bölüşdürülür. Hər bir ştat daha sonra siyahıyaalma bölüşdürülməsinə uyğun olaraq birmandatlı dairələr tərtib edir. Səsvermə hüququna malik nümayəndələrin ümumi sayı 435-dir. Həmçinin, Kolumbiya dairəsini və ABŞ-nin beş böyük ərazisini təmsil edən 6 səsvermə hüququna malik olmayan nümayəndə var.[383]

ABŞ həmçinin ştatların suverenliyi kimi Amerika hindi xalqlarının məhdud dərəcədə tayfa suverenliyini tanıyır. Amerika hindilərı ABŞ vətəndaşıdırlar və qəbilə torpaqları ABŞ Konqresinin və federal məhkəmələrin səlahiyyətlərinə tabedir. Ştatlar kimi onların da böyük muxtariyyəti var, lakin ştatlar kimi onlara da müharibə etməyə, öz xarici əlaqələrini qurmağa və ya valyuta çap etməyə və buraxmağa icazə verilmir.[384]

Amerika Samoası istisna olmaqla bütün ştatlar, Kolumbiya dairəsi və bütün böyük ABŞ ərazilərində doğulanlara vətandaşlıq ilə təmin edilir.[385] [386]

Siyasi partiyalar və seçki

redaktə
 
2011-ci ildə o vaxtkı prezident Obamanın konqresin rəhbərliyi ilə görüşü.[387]
Co Bayden
46-cı Prezident
20 yanvar 2021-ci ildən
Kamala Harris
49-cu vitse-prezident
20 yanvar 2021-ci ildən

ABŞ öz tarixinin böyük hissəsində ikipartiyalı sistem əsasında idarə edilmişdir.[388] Əksər səviyyələrdə seçkili vəzifələr üçün ştat tərəfindən idarə olunan ilkin seçkilərdə sonrakı ümumi seçkilər üçün əsas partiya namizədləri seçilirlər. 1856-cı il ümumi seçkilərindən bəri əsas partiyalar 1824-cü ildə qurulmuş Demokrat Partiya1854-cü ildə qurulmuş Respublikaçılar Partiyasıdır. Vətəndaş Müharibəsindən bəri, yalnız bir üçüncü partiya prezident namizədi — 1912-ci ildə Proqressiv kimi namizədliyini irəli sürən keçmiş prezident Teodor Ruzvelt xalq səslərinin 20 %-ini qazanmışdı. Prezident və vitse-prezident Seçicilər Kollegiyası sistemi vasitəsilə seçilir.[389]

Amerika siyasi mədəniyyətinin içərisində sağ mərkəzçi Respublikaçılar Partiyası "mühafizəkar", sol mərkəzçi Demokrat Partiya isə "liberal" hesab olunur.[390][391] "Mavi ştatlar" kimi tanınan Şimal Şərq, Qərbi sahili və bəzi Böyük Göllər ştatları nisbətən liberaldırlar. Cənubi ABŞBöyük DüzənliklərQayalı Dağların bəzi hissələrinin "qırmızı ştatları" nisbətən mühafizəkardır.

2020-ci il prezident seçkilərində qalib olan Demokrat Kamala Harris, 46-cı ABŞ prezidenti vəzifəsini icra edir. Senat rəhbərliyinə Vitse-prezident Kamala Harris, Prezident Pre Tempore Patrik Lihi, Çoxluq rəhbəri Çak Şumer və Azlıq rəhbəri Mitç Makkonnell daxildir.[392] Palata rəhbərliyinə Palata Spikeri Nensi Pelosi, Çoxluq rəhbəri Steni Hoyer və Azlıq rəhbəri Kevin Makkarti daxildir.[393]

ABŞ-nin 117-ci Konqresində Nümayəndələr PalatasınaSenata Demokrat Partiyası nəzarət edir. Senat 50 Respublikaçı və Demokratlarla birlikdə olan 2 partiyasız ilə 48 Demokratdan ibarətdir, Nümayəndələr Palatası 222 Demokrat və 211 Respublikaçıdan ibarətdir.[394] Ştat qubernatorluğunda 27 Respublikaçı və 23 Demokrat var.[395] KM meri və 5 ərazi qubernatoru arasında 2 Respublikaçı, 1 Demokrat, 1 Yeni Progressiv və 2 partiyasız var.[396][397]

Xarici əlaqələr

redaktə
 
Birləşmiş Millətlər Təşkilatının baş qərargahı 1952-ci ildə Midtaun Manhettendə inşa edilmişdir.[398]

ABŞ xarici əlaqələrin qurulmuş strukturuna malikdir. Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Təhlükəsizlik Şurasının daimi üzvüdür və Nyu-York şəhəri Birləşmiş Millətlər Təşkilatının baş qərargahına ev sahibliyi edir. G7,[399] G20İqtisadi Əməkdaşlıq və İnkişaf Təşkilatının üzvüdür. Demək olar ki, Vaşinqtonda bütün ölkələrin səfirlikləri var və bir çoxlarının ölkə ərazisində konsulluqları xidmət göstərir. Eyni şəkildə demək olar ki, bütün ölkələr ABŞ diplomatik nümayəndəliklərinə malikdir. Buna baxmayaraq İran, Şimali Koreya, ButanÇin Respublikası (Tayvan) ABŞ ilə rəsmi diplomatik əlaqələrə malik deyildir (baxmayaraq ki, ABŞ hələ də Tayvan ilə qeyri-rəsmi münasibətləri saxlayır və onu hərbi təchizat ilə təmin edir).[400]

ABŞ-nin Böyük Britaniya ilə "Xüsusi münasibət"i[401]Kanada,[402] Avstraliya,[403] Yeni Zelandiya,[404] Filippin,[405] Yaponiya,[406] Cənubi Koreya,[407] İsrail[408]Fransa, İtaliya, Almaniyaİspaniya da daxil olmaqla bir çox Avropa İttifaqı ölkələri ilə sıx əlaqələri var. NATO-nun digər üzvləri ilə hərbi və təhlükəsizlik məsələləri, qonşuları ilə Amerika Dövlətləri Təşkilatı və Kanada və Meksika ilə üçtərəfli Şimali Amerika Azad Ticarət Assosiasiyası kimi azad ticarət sazişləri ilə sıx əməkdaşlıq edir. 2008-ci ildə ABŞ rəsmi inkişaf yardımına 25,4 milyard $ xərcləyib. Amerikanın Ümumi Milli Gəliri ən böyük olmasına baxmayaraq 0,18 %-lik iştirak ilə 22 donor ölkə arasında sonuncudur. Əksinə, Amerikalılar tərəfindən xaricə xüsusi ianələr nisbətən daha səxavətlidir.[409] Kolumbiya ənənəvi olaraq ABŞ tərəfindən onun Cənubi Amerikada ən sadiq müttəfiqi kimi qəbul edilir. Hər iki ölkədəki siyasətçilər Kolumbiya Planının ABŞ üçün xarici siyasət uğuru hesab edirlər.[410][411][412]

ABŞ Azad assosiasiya sazişi vasitəsilə üç suveren dövlət (Mikroneziya, Marşal adalarıPalau) üçün tam beynəlxalq müdafiə etmə orqanı və məsuliyyətini həyata keçirir. Bunlar ABŞ tərəfindən idarə olunan Sakit okean adaları etimad ərazisinin bir hissəsi olmuş, daha sonra müstəqillik əldə etmiş Sakit okean adalarıdır.[413]

2017-ci il oktyabrın 25-də vitse-prezident Mayk Pens Vaşinqtonda Xristianların Müdafiəsi illik şam ziyafətində ABŞ-nin Yaxın Şərqdə Xristianların təqibinə qarşı mübarizə hallarının da daxil olduğu BMT-nin yardım səylərinin maliyyələşdirməsini dayandıracağını, lakin ABŞ-nin xristianlara birbaşa Beynəlxalq İnkişaf Agentliyi vasitəsilə yardım və kömək edəcəklərini bəyan etdi.[414] Pens dekabr ayında Yaxın Şərqə səfər edəcəyini və sülh müqavilələrini müzakirə etmək üçün İsrail Baş naziri Benyamin Netanyahu və Fələstin Prezidenti Mahmud Abbas ilə görüşəcəyini söylədi.[415][416]

Dövlət maliyyəsi

redaktə
 
1790-cı ildən 2013-cü ilə qədər əhaliyə ÜDM faizi ilə düşən ABŞ-nin federal borcu.[417]
 

ABŞ-də vergilər federal, dövlət və yerli hökumət səviyyələrində qoyulur. Bunlara gəlir, əmək haqqı, əmlak satışı, idxal, mülklər və hədiyyələr üzrə vergilər, habelə müxtəlif yığımlar daxildir. ABŞ-də vergilər yaşamağa deyil, vətəndaşlığa əsaslanır.[418] Xaricdə yaşayan qeyri-rezident vətəndaşlar və Qrin kard sahibləri yaşadıqları və ya gəlir əldə etdiklərin yerdən asılı olmayaraq, gəlirləri üzrə vergiyə cəlb edilirlər. Eritreyadan başqa dünyada yeganə dövlədir ki, bu praktikaya malikdir.[419]

2010-cu ildə federal, ştat və bələdiyyə hökumətləri tərəfindən toplanan vergilər ÜDM-in 24,8% -ni təşkil edib.[420] 2012-ci maliyyə ilində federal hökumət vergi gəlirlərindən təxminən 2,45 trilyon $ əldə edib, bu 2,30 trilyon $ əldə edilən 2011-ci maliyyə ilinin yekunundan 147 milyard $ və ya 6% artıqdır. Başlıca gəlir kateqoriyalarına fərdi mənfəət vergiləri (1,132 milyard $ və ya 47%), Sosial Müdafiə / Sosial Sığorta vergiləri (845 $ milyard və ya 35%) və korporativ vergilər (242 milyard $ və ya 10%) daxil olmuşdur.[421] KBİ hesablamalarına əsasən,[422] 2013-cü il vergi qanun ilə ilk 1%-lik hissə 1979-cu ildən bəri ən yüksək vergini ödəyəcək, amma digər gəlir qrupları isə indiyə qədərki ən aşağı səviyyədə qalacaq.[423]

ABŞ-nin vergi sistemi, xüsusilə federal gəlir vergisi tarixən əsasən proqressiv olmuşdur, buna baxmayaraq, 1980-ci ildən sonra əksər tədbirlər nəzərəçarpacaq dərəcədə daha az proqressiv olmuşdur.[424][425] Bu bəzən inkişaf etmiş dünyada ən proqressivlər arasında təsvir edilir, lakin bu xarakteristikalar mübahisəlidir.[425][426][427][428][429] Gəlir əldə edənlərin ən yüksək 10%-i federal vergilərin əksəriyyətini[430] və bütün vergilərin təxminən yarısını ödəyir.[431] Sosial Müdafiə üçün əmək haqqı vergisi düz reqressiv vergidir, gəlirləri 118,500 $ -dan az olanlar (2015 və 2016-cı il üçün) vergiyə cəlb olunmur və səhmlər və kapital mənfəətləri kimi qazanılmamış gəlirə heç bir vergi ödənilmir.[432][433] Əmək haqqı vergisinin reqressiv xarakterinin tarixi mühakimələri ondan ibarətdir ki, hüquq proqramları rifah köçürmələri kimi qiymətləndirilməmişdir.[434][435] Lakin, Konqresin Büdcə İdarəsinə görə, Sosial Müdafiənin bariz təsiri vergi rüsumunun fayda sistemi ən yüksək qazanc kvantili üçün təxminən 70%-dən ən aşağı qazanılmış kvantili üçün təxminən 170%-ə qədər artaraq sistemin mütərəqqi olmasını təmin edir.[436]

2009-cu ildə ilk 10%-lik hissə ümumi federal vergilərin 51,8%-ni ödəyib və ilk 1%-lik hissə vergidən əvvəlki milli gəlirin 13,4% ilə birlikdə federal vergilərin 22,3%-ini ödəyib.[437] 2013-cü ildə Vergi Siyasəti Mərkəzi ümumilikdə federal effektiv vergi dərəcələrinin ilk 1%-lik hissə üçün 35,5%, yuxarı kvantil üçün 27,2%, orta kvantil üçün 13,8% və aşağı kvantil üçün −2,7% səviyyəsində proqnozlaşdırmışdır.[438][439] Korporativ gəlir vergisinin yükü on illər boyu davam edən müzakirə mövzusudur.[429][440] Ştat və yerli vergilər geniş şəkildə fərqlənir, lakin əsasən federal vergilərə nisbətən daha az proqressivdirlər, çünki gəlirlik axını daha az olan geniş əhatəli reqressiv satış və əmlak vergilərinə əsaslanırlar, baxmayaraq ki, onların dəyərləndirilməsi ümumi vergitutmanın proqressiv xarakterini aradan qaldırmır.[429][441]

2012-ci maliyyə ili ərzində federal hökumət büdcə və ya kassa əsasında 3,54 trilyon $ xərclədi, bu da 2011-ci ildəki 3,60 trilyon $ xərcdən 60 milyard $ və ya 1,7% azdır. 2012-ci maliyyə ilinin xərclərinin əsas kateqoriyalarına daxildir: Medicare & Medicaid (802 milyard $ və ya xərclərin 23%-i), sosial müdafiə (768 milyard $ və ya 22%), Müdafiə Nazirliyi (670 milyard $ və ya 19%), qeyri-müdafiə diskresion (615 milyard $ və ya 17%), digər zəruri (461 milyard $ və ya 13%) və faiz (223 milyard $ və ya 6%).[421]

2014-cü ildə ABŞ-nin dövlət borcu 18,527 trilyon $ (ÜDM-in 106%-i) təşkil etmişdir.[442][qeydlər 8] ABŞ dünyada ən böyük xarici borca və dünyada ÜDM %-i nisbətinə görə ən böyük 14-cü dövlət borcuna malikdir.

Silahlı qüvvələr

redaktə
 
Dəniz piyadaları, donanmahərbi hava qüvvələrinə aid təyyarələr ilə Kitty Hawk, Ronald Reagan, and Abraham Lincolndan ibarət daşıyıcı zərbə qrupu.

Prezident, ölkənin silahlı qüvvələrinin Ali Baş KomandanıdırMüdafiə NaziriniBaş Qərargah Heyətinin rəisini təyin edir. ABŞ Müdafiə Nazirliyi ordu, dəniz piyadaları, donanmahərbi hava qüvvələri daxil olmaqla silahlı qüvvələri idarə edir. Sahil Mühafizə Xidməti sülh dövründə Milli Təhlükəsizlik Nazirliyi və müharibə dövründə Dəniz Qüvvələri Nazirliyi tərəfindən idarə olunur. 2008-ci ildə silahlı qüvvələrin aktiv vəzifədə 1,4 milyon nəfər kadrı vardı. EhtiyatMilli Qvardiya ümumi qoşun sayını 2,3 milyona çatdırdı. Müdafiə Nazirliyi podratçılar istisna olmaqlaq 700.000 mülki şəxsi işə götürmüşdür.[447]

Hərbi xidmət könüllüdür, buna baxmayaraq, Seçici Xidmət Sistemi vasitəsilə müharibə dövründə səfərbərlik elan edilə bilər.[448] Amerika qüvvələri hava qüvvələrinin geniş nəqliyyat təyyarələri donanması, donanmanın 11 aktiv aviadaşıyıcısıAtlantikSakit Okean flotlarına malik dəniz piyadaları ekspedisiya bölmələri vasitəsilə sürətlə yerləşdirilə bilir. Ordunun xaricdə 865 bazası və qurğusu fəaliyyət göstərir[449] və 25 xarici ölkədə 100-dən çox fəal kontingenti mövcuddur.[450]

 
ABŞ-nin qlobal hərbi mövcudluğu.

2011-ci ildə ABŞ-nin hərbi büdcəsi 700 milyard $-dan artıq idi, bu da qlobal hərbi xərclərin 41%-ini təşkil edirdi və sonrakı ən böyük 14 milli hərbi xərcin cəminə bərabər idi. ÜDM-in 4,7%-i dərəcəsi ilə 15 aparıcı hərbi xərclər arasında Səudiyyə Ərəbistanından sonra ikinci yerdə idi.[451] MKİ-yə görə 2012-ci ildə ABŞ-nin müdafiə xərcləri ÜDM fazi nisbətində dünyada 23-cü yerdə dayanır.[452] Müdafiə xərcləri ABŞ Müdafiə Nazirliyi tərəfindən maliyyələşdirilən federal tədqiqat və inkişafın təxminən yarısı ilə elm və texnologiya investisiyalarında böyük rol oynayır.[453] Ümumilikdə ABŞ iqtisadiyyatında müdafiənin payı ümumilikdə son on illərdə aşağı düşüb, Soyuq müharibə dövründəki pik zamanında, 1953-cü ildə ÜDM-in 14,2%-i və 1954-cü ildə federal xərclərin 69,5%-indən 2011-ci ildə ÜDM-in 4,7%-inə və federal xərclərin 18,8%-inə enmişdir.[454]

2012-ci il üçün Müdafiə Nazirliyinin büdcəsinin nəzərdə tutulan bazası, 553 milyard $ olmuşdu, 2011-ci ildən 4,2% artmışdır; İraq və Əfqanıstanda hərbi əməliyyatlar üçün əlavə 118 milyard $ nəzərdə tutulmuşdu.[455] İraqda xidmət edən son Amerikan əsgərləri 2011-ci il dekabr ayında ərazini tərk edib[456]İraq müharibəsi zamanı 4.484 xidmət üzvü ölüb.[457] 2012-ci il aprel ayında təxminən 90 min ABŞ əsgəri Əfqanıstanda xidmət edirdi[458] və 8 noyabr 2013-cü il tarixinə qədər Əfqanıstandakı müharibə zamanı 2.285 nəfər ölüb.[459]

Hüquq-mühafizə və cinayətkarlıq

redaktə
 
ABŞ-də hüquq-mühafizə əsasən yerli polis departamentləri tərəfindən həyata keçirilir. Nyu-York Polis Departamenti (NYPD) ölkədə ən böyükdür.

ABŞ-də hüquq-mühafizə daha geniş xidmət göstərən ştat polisi ilə birlikdə əsasən yerli polis departamentlərinin və şerif idarələrinin səlahiyyətindədir. Nyu-York Polis Departamenti (NYPD) ölkədə ən böyükdür. Federal Təhqiqat Bürosu (FBI) və ABŞ Marşal Xidməti kimi federal orqanlar, vətəndaş hüquqlarını, milli təhlükəsizliyi qoruyan və ABŞ federal məhkəmələrinin qərarlarını və federal qanunları tətbiq edən xüsusi vəzifələrə malikdir.[460] Federal səviyyədə və demək olar ki, hər bir ştatda hüquq sistemi ortaq hüquq müstəvisində işləyir. Ştat məhkəmləri daha çox cinayət işlərinə baxırlar, federal məhkəmlər isə müəyyən edilmiş cinayət işləri ilə yanaşı ştat məhkəmələrindən edilən şikayət işlərinə baxırlar. Təqsirin etirafı geniş yayılmışdır, ölkədəki cinayət işlərinin əksəriyyəti andlılar məhkəməsindən daha çox təqsirin etirafı ilə həll edilir.[461]

2015-ci ildə 15.696 qətl hadisəsi olmuşdur, bu 2014-cü ildən 1.532 hadisə artaraq 10,8% yüksək, 1971-ci ildən bəri isə ən yüksək səviyyəyə idi.[462] 2015-ci ildə qətl nisbəti hər 100.000 nəfərə 4,9 idi.[463] 2016-cı ildə 17.413 qətl hadisəsi ilə qətl nisbəti 8,6% faiz artmışdır.[464] 2015-ci ildə adam öldürmə üçün milli klirens nisbəti 1965-ci ildəki 90% ilə müqayisədə 64,1% olmuşdu.[465] 2012-ci ildə ABŞ-də hər 100.000 nəfərə qətl 1980-ci ildəki müasir pik olan 10,2-dən 54% azalaraq 4,7 olub.[466] 2001–2002-ci illərdə ABŞ digər inkişaf etmiş ölkələrlə müqayisədə zorakı cinayətlərdə ortalamadan yüksək və xüsusilə də silahlı zorakılıqlarda yüksək səviyyələrə malik idi.[467] Ümumdünya Səhiyyə Təşkilatının Ölüm Məlumat Bazasının 2010-cu ildən müqayisəli təhlili göstərmişdir ki, "digər yüksək gəlirli ölkələrə nisbətən qətl hadisələri 7,0 dəfə, silahlı qətl hadisələri isə 25,2 dəfə yüksəkdir."[468] Silah əldə etmək hüququ mübahisəli siyasi müzakirə mövzusu olmağa davam edir. 2016-cı ildə ABŞ-nin 100.000-ə 5,4 olan qətl nisbəti təxmini qlobal ortalama olan 100.000-ə 5,15 olan nisbəti ilə bənzər idi.[469]

2017-ci ildə 17.264 qətl hadisəsi olmuşdur və qətl nisbəti 100.000-ə 5,3 idi. Silahla bağlı cinayətlərin 73%-i odlu silahla, 10%-i bıçaqla, 17%-i digər vasitələrlə törədilib.[470] Zorakı cinayət 1960-cı illərdən 1990-cı illərə qədər kəskin şəkildə artmış və 1990-cı illərin sonu və 2000-ci illərdə azalmışdır.[470] 2014-cü ildə qətl nisbəti 1957-ci ildən (4,0) ən aşağı səviyyəyə (4,5) düşmüşdür.[471] 2014–2017-ci illər arasında zorakı cinayətlər nisbəti 5,9% və qətl nisbəti 20,5% artmışdır. 2017-ci ildə ağır cinayətlərə görə həbs olunanların 58,5%-i ağlar, 37,5%-i qaralar, 2,1%-i amerika hindiləri və ya Alyaska yerliləri və 1,5% -i asiyalılar idi. Etnik olaraq, 23,5% -i Hispanik, 76,5%-i qeyri-Hispanik idi.[472] Silah zaorakılığı 1999-cu ildə 9.527-ə geriləmədən əvvəl 1993-cü ildə 17.125 silahlı qətl ilə zirvəyə çatdı və o vaxtdan bəri davamlı olaraq 12.772-yə yüksəlir. Silahsız cinayətlər 1980-ci ildə 8.340 pik səviyyəsinə çatdı və 2017-ci ildə 4.668 ilə 2010-cu illərin əvvəllərinə qədər bir çox ildə geriləmişdir.[473] Oğurluq nisbəti 1990–2017-ci illər arasında 62% azalmışdır.[470]

1980-ci ildən 2008-ci ilə qədər qətl qurbanlarının 77%-ini və cinayətkarların 90%-ini kişilər təşkil etmişdir. Qaradərililər bu müddət ərzindəki bütün qətllərin 52,5%-ində iştirak ediblər, bu nisbət ağlardan ("ağlar" hispaniklərin əksəriyyətini əhatə edir) demək olar ki, səkkiz dəfə çox idi və ağlardan altı dəfə artıq qurban olublar. Qətllərin əksəriyyəti irqlər daxilində idi, qaradərili qurbanların 93%-i qaradırililər tərəfindən, ağ qurbanların 84%-i ağlar tərəfindən öldürülüb.[474] 2012-ci ildə ABŞ-də qətl və ehtiyatsızlıqdan adam öldürmə nisbəti ən yüksək Luizianada, ən aşağı Nyu-Hempşirdə idi.[475] FTB-nin Vahid Cinayət Hesabatları hesablamalarına görə, 2012-ci ildə hər 100,000 min sakinə 3.246 zorakı və əmlak cinayəti faktı var idi, cinayətlərin ümumi cəmi 9 milyondan artıq idi.[476]

ABŞ-də ölüm hökmü müəyyən federal və hərbi cinayətlər üçün və həmçinin, ştat səviyyəsində 30 ştatda tətbiq olunur.[477][478] Ölüm hökmünün ixtiyari tətbiq edilməsi ilə bağlı ABŞ Ali məhkəməsinin qərarına görə 1967-ci ildən 1977-ci ilə qədər icra edilməyib. 1976-cı ildə Məhkəmə müvafiq hallarda ölüm cəzasının tətbiqinin konstitusional olduğuna hökm verdi. Qərarın qəbulundan bəri 1.300-dən artıq edam icra edilib, onların böyük əksəriyyəti üç ştatın payına düşür: Texas, Virciniya və Oklahoma.[479] Eyni zamanda, bir neçə ştat edam hökmü qanunlarını ləğv edib ya da dayandırıb. 2015-ci ildə ölüm hökmünün icra sayında görə ölkə Çin, İran, PakistanSəudiyyə Ərəbistanından sonra beşinci yerdə idi.[480]

 
İllər üzrə ABŞ-də ümumi həbs

ABŞ dünyada sənədləşdirilmiş ən yüksək həbs dərəcəsinəən çox məhbus sayına malikdir.[481] 2008-ci ilin əvvəlində 2,3 milyondan artıq şəxs həbs edilmişdi, bu hər 100 yetkin şəxsə birdən artıq idi.[482] 2012-ci il dekabr ayında müştərək ABŞ islah müəssisələri sistemi təxminən 6.937.600 cinayətkara nəzarət edirdi. 2012-ci il dekabr ayında hər 35 yetkin ABŞ sakinindən təxminən 1-i müəyyən formada islah altında idi, bu 1997-ci ildən bəri ən aşağı göstərici idi.[483] Həbsxana sakinlərinin sayı 1980-ci ildən bəri 4 dəfə artmış[484] və bu müddət ərzində həbsxana və nəzarətxanalara ayrılmış ştat və yerli xərclər ictimai təhsilə ayrılan xərclərdən üç dəfə artıq böyümüşdü.[485] Buna baxmayaraq, 2013-cü ildə ştat və federal müəssisələrdə bir ildən artıq həbs cəzası verilmiş bütün məhbuslar üçün azadlıqdan məhrumetmə nisbəti 100.000-ə 478 olmuş[486] və 2012-ci ildə məhkəməyə qədər və nəzarətdə olan məhkum hər 100.000 nəfərə 153 olmuşdur.[487] Ölkənin yüksəksəviyyəli həbs nisbəti əsasən məhkumluq təlimatlarınarkotik siyasəti ilə bağlıdır.[488] Federal Cəzaçəkmə Bürosunun məlumatına görə, federal həbsxanalarda saxlanılan məhkumların əksəriyyəti narkotik cinayətlərdə ittiham olunublar.[489] Həbsxanaların və həbsxana xidmətlərinin özəlləşdirilməsi 1980-ci illərin əvvələrindən başlayan müzakirənin mövzusu olmuşdur.[490][491] 2018-ci ildə ən yüksək həbs dərəcəsinə Oklahoma (hər 100.000 nəfərə 1.079) və ən aşağı Massaçusets (hər 100.000 nəfərə 324) sahib olmuşdur.[492][493] ABŞ-nin əraziləri arasında həbs dərəcəsi ən yüksək ABŞ Vircin adalarında (hər 100.000 nəfərə 542) və ən aşağı Puerto-Rikoda (hər 100.000 nəfərə 313) olmuşdu.[494][495]

Amerika İmmiqrasiya İslahatları Federasiyası 2018-ci ildə ştatlar və bələdiyyələr daxil olmaqla 564 ABŞ yurisdiksiyasının dini siyasəti mənimsədiyini təxmin etmişdi.[496][497]

İqtisadiyyat

redaktə
  Əsas məqalə: ABŞ iqtisadiyyatı
İqtisadi göstəricilər
Nominal ÜDM 20.66 trilyon $(Q3 2018) [498]
Real ÜDM artımı 3,5% (Q3 2018) [498]
2,1% (2017) [498]
İQİ inflyasiyası 2,2% (Noyabr 2018) [499]
Məşğulluq-əhali nisbəti 60,6% (Noyabr 2018) [500]
İşsizlik 3,7% (Noyabr 2018) [501]
İşçi qüvvəsi iştirak nisbəti 62,9% (Noyabr 2018) [502]
Ümumi dövlət borcu 21,85 trilyon $ (Noyabr 2018) [503]
Təsərrüfatın xalis dəyəri 109,0 trilyon $ (Q3 2018) [504]

ABŞ bol təbii ehtiyatlar və yüksək məhsuldarlıq ilə təmin olunan kapitalist qarışıq iqtisadiyyata malikdir.[505] Beynəlxalq Valyuta Fondunun məlumatına əsasən, ABŞ-nin 16,8 trilyon $-lıq ÜDM-si dünya valyuta məzənnələri bazarındakı ümumi dünya məhsulunun 24%-ni və ümumi dünya məhsulunun alıcılıq qabiliyyəti paritetinin (AQP) 19%-dən çoxunu təşkil edir.[506] 2014-cü il (2014-cü il) tarixinə olan məlumata əsasən, ABŞ-nin nominal ÜDM-si 17,528 trilyon $ səviyyəsində qiymətləndirilir.[507] 1983-cü ildən 2008-ci ilədək real mürəkkəb illik ÜDM artımı G7-nin qalan hissəsi üçün 2,3% ağırlıqlı ortalama ilə müqayisədə 3,3% idi.[508] Birləşmiş Millətlər Təşkilatının məlumatına əsasən, ölkə adambaşına düşən nominal ÜDM-ə görə dünyada doqquzuncu (Amerikada birinci)[509]adambaşına düşən ÜDM (AQP)-yə görə altıncı yeri tutur.[506] ABŞ dolları dünyanın əsas ehtiyat valyutasıdır.[510]

Adambaşına düşən ixracat nisbətən aşağı olsa da, ABŞ ən böyük mal idxalçısı və ikinci ən böyük ixracatçısıdır. 2010-cu ildə ABŞ-nin ümumi ticarət kəsiri $635 milyard idi.[511] Kanada, Çin, Meksika, YaponiyaAlmaniya onun ən böyük ticarət tərəfdaşlarıdır.[512] 2010-cu ildə ölkənin ən böyük idxal məhsulu neft, ixrac məhsulu isə nəqliyyat vasitələri olmuşdu.[511] Yaponiya, ABŞ dövlət borcunun ən böyük xarici sahibidir.[513] ABŞ borcunun ən böyük sahibi, borcun əksəriyyətini təşkil edən federal hökumət hesabları və Federal Ehtiyat Sistemi də daxil olmaqla, Amerika orqanlarıdır.[514][515][516][517][qeydlər 9]

 
Uoll-Stritdəki Nyu-York Fond Birjası, əhəmiyyətli bir marj ilə qeydə alınmış şirkətlərin 2018-ci ilin aprel ayına olan məlumata əsasən 23,1 trilyon $-ı həcmində bazar kapitallaşmasına görə dünyanın ən böyük fond birjası[520][521][522]

2009-cu ildə iqtisadiyyatın 86,4%-ni özəl sektor, 4,3%-ini federal hökumət fəaliyyəti, qalan 9,3%-ini dövlət və yerli idarəetmə fəaliyyətləri (federal köçürmələr daxil olmaqla) təşkil edirdi.[523] Hökumətin bütün səviyyələrində işçilərin sayı istehsalatda olanlardan 1:1,7 nisbətində çoxdur.[524] İqtisadiyyatının postsənaye səviyyəsinə çatmasına və xidmət sahəsinin ÜDM-nin 67,8%-ini təşkil etməsinə baxmayraq, ABŞ sənaye gücü olaraq qalır.[525] Xalis gəlirlə istehsala görə ümumi biznes gəlirləri üzrə aparıcı biznes sahələri topdan və pərakəndə ticarətdir.[526] Françayzinq biznes modelində McDonald'sSubway dünyanın ən tanınmış iki markasıdır. Coca-Cola dünyanın ən tanınmış sərinləşdirici içki şirkətidir.[527]

Kimya sənayesi məhsulları aparıcı istehsalat sahəsidir.[528] ABŞ dünyanın ən böyük neft istehsalçısı və ikinci böyük idxalçısıdır.[529] O, dünyanın nüvə enerjisi nin bir nömrəli, eləcə də maye təbii qaz, kükürd, fosfatduz istehsalçısıdır. Milli Mədənçilik Assosaiyası kömürberillium, mis, qurğuşun, maqnezium, sink, titan və digərlərini ehtiva edən minerallara aid məlumatları təqdim edir.[530][531]

ÜDM-də kənd təsərrüfatının payı 1%-dən azdır,[525] lakin ABŞ hələ də qarğıdalı[532]soyanın dünyada ən böyük istehsalçısıdır.[533] Milli Kənd Təsərrüfatı Statistika Xidməti yerfındığı, yulaf, çovdar, buğda, düyü, pambıq, qarğıdalı, arpa, saman, günəbaxanbitki yağı məhsulları üçün kənd təsərrüfatı statistikasını aparır. Bundan əlavə, ABŞ Kənd Təsərrüfatı Nazirliyi (USDA) mal, quş, donuzsüd məhsulları ilə bağlı heyvandarlıq statistikalarını təmin edir. Ölkə dünyanın biotexniki bitkilərinin yarısını təmsil edən geni dəyişdirilmiş qidalarının əsas inkişaf etdiricisi və yetişdiricisidir.[534] Kontinental 48 ştatda otlaq kimi 35% torpaq istifadə edilir, 28%-i meşə ilə örtülmüşdür, 21%-i kənd təsərrüfatı torpaqlarıdır, 20%-dən azı digər məqsədlər ilə istifadə edilir.[535]

2015-ci ildə istehlakçı xərcləri ABŞ iqtisadiyyatının 68%-ni təşkil edir.[536] 2010-cu il avqust ayında Amerika işçi qüvvəsi 154,1 milyon nəfərdən ibarət idi. 21,2 milyon nəfər ilə hökumət məşğulluq sahəsində liderdir. Ən böyük fərdi məşğulluq sektoru, 16,4 milyon adam ilə səhiyyə və sosial yardımdır. Qərbi Avropadakı 30% ilə müqayisədə işçilərin təxminən 12 %-i həmkarlar ittifaqına üzvdürlər.[537] Dünya Bankı işçiləri işə götürmək və azad etməkdə asanlıqda ABŞ-də birinci sırada göstərir.[538] ABŞ həmçinin Qlobal Rəqabətlilik Hesabatında da ilk üçlükdədir. Daha kiçik bir sosial dövləti var və Avropalı ölkələrinə nisbətən hökumət hərəkatı vasitəsilə gəlirlərin daha az hissəsi yenidən paylaşdırırlır.[539]

ABŞ işçilərin ödənişli məzuniyyətinə təminat verməyən yeganə inkişaf etmiş iqtisadiyyatdır[540] və dünyada ödənişli hamiləliyə və doğuşa görə məzuniyyətin qanuni hüquq olmadığı çox az ölkədən biridir, digərləri isə Papua-Yeni Qvineya, SurinamLiberiyadır.[541] Federal qanunvericiliyin xəstəliyə görə məzuniyyət tələb etməməsinə baxmayaraq, dövlət işçiləri və şirkətlərdə tam ştat işçilər bundan faydalana bilirlər.[542] Əmək Statistikası Bürosunun məlumatına görə, tam ştat amerikalı işçilərin 74%-i xəstəliyə görə məzuniyyətə malikdirlər, buna baxmayaraq, yarım ştat işçilərin yalnız 24%-i eyni imtiyazlara malikdir.[542] 2009-cu ildə ABŞ, LüksemburqNorveçdən sonra dünyada üçüncü ən yüksək adam başına əmək məhsuldarlığına sahib olmuşdu. Saat başına düşən məhsuldarlığa görə bu iki ölkə və Niderlanddan sonra dördüncü idi.[543]

2008–2012-ci illərdə dünya maliyyə böhranı Konqresin Büdcə İdarəsinə görə hələ potensialın altında olan ABŞ-yə əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərmişdi.[544] Bu, yüksək işsizlik (azalan, lakin böhrandan əvvələ nisbətən yüksək qalan) ilə birlikdə aşağı istehlakçı inamı, ev qiymətlərinin mütəmadi azalması və girovların və şəxsi iflasların artması, artan federal borc böhranı, inflyasiyaneft və qida qiymətlərinin artması ilə nəticələndi.

Elm və texnologiya

redaktə
 
1971-ci ildə astronavt Ceyms İrvin Apollon 15-in ay modulununay roverinin yanında Ayda gəzir.

ABŞ XIX əsrin sonlarından etibarən texnoloji innovasiyada və XX əsrin ortalarından etibarən elmi tədqiqatlarda liderdir. XIX əsrin birinci yarısında ABŞ Müharibə Nazirliyinin Federal Arsenalı tərəfindən əvəzolunan hissələrin istehsal üsulları hazırlanmışdır. Bu texnologiya metalkəsən dəzgah sənayesinin yaradılması ilə yanaşı XIX əsrin sonlarında ABŞ-nin tikiş maşınları, velosipedlər və digər məmulatların istehsalını genişləndirmişdir və Amerikan istehsalat sistemi olaraq tanınır. XX əsrin əvvəllərində zavodların elektrikləşdirməsimontaj xəttinin və digər əməyə qənaət üsullarının tətbiqi kütləvi istehsal adlanan sistemi yaratdı.[545]

1876-cı ildə Aleksandr Qrem Bell telefon üçün ilk ABŞ patentini almışdı. Növünun ilklərindən biri olan Tomas Edisonun tədqiqat laboratoriyası fonoqrafı, ilk uzunömürlü işıq lampasını və ilk işləyən film kamerasını inkişaf etdirdi.[546] Sonuncusu dünya əyləncə sənayesinin ortaya çıxmasına gətirib çıxardı. XX əsrin əvvəllərində Rensom Eli OldsHenri Fordun avtomobil şirkətləri montaj xəttini populyarlaşdırdılar. 1903-cü ildə Rayt qardaşları ilk sabit və idarəolunan havadan yüngül özügedən uçuş həyata keçirdilər.[547]

1920-ci və 1930-cu illərdə faşizmnasizmin yüksəlişi Albert Eynşteyn, Enriko FermiCon fon Neyman da daxil olmaqla bir çox Avropalı alimin Amerikaya immiqrasiya etməsinə səbəb oldu.[548] İkinci Dünya müharibəsi ərzində Manhetten layihəsi Atom dövrünü başladan nüvə silahları inkişaf etdirdiyi müddətdə Kosmik yarış raket hazırlama, materialşünaslıqaeronavtika sahələrində sürətli irəliləyişlər etdi.[549][550]

1950-ci illərdə praktik olaraq bütün müasir elektronikanın əsas aktiv komponenti olan tranzistorun ixtirası bir çox texnoloji inkişafa və ABŞ texnologiya sənayesinin əhəmiyyətli dərəcədə genişlənməsinə gətirib çıxardı.[551][552][553] Bu da öz növbəsində, bir çox yeni texnologiya şirkətləri və ölkədə Kaliforniyadakı Silikon Vadisi kimi regionların yaranmasına səbəb oldu. Advanced Micro Devices (AMD) və Intel kimi Amerika mikroprosessor şirkətləri ilə yanaşı Adobe Systems, Apple Inc., IBM, MicrosoftSun Microsystems də daxil olmaqla proqram təminatıaparat təminatı şirkətləri şəxsi kompüteri yaratdı və populyarlaşdırdı. ARPANET 1960-cı illərdə Müdafiə Nazirliyinin tələblərinə cavab vermək üçün hazırlanmış və İnternetə çevrilən bir sıra şəbəkələrdən birincisi olmuşdur.[554]

Bu irəliləyişlər daha sonra fərdi istifadə üçün texnologiyanın daha çox şəxsiləşdirməsinə gətirib çıxartdı.[555] 2013-cü il (2013-cü il) tarixinə olan məlumata əsasən, Amerika ev təsərrüfatlarının 83,8%-i ən az bir kompüterə və 73,3%-i yüksəksürətli internet xidmətinə malikdir.[556] 2013-cü il may ayı (2013-cü il may ayı) tarixinə olan məlumata əsasən, Amerikalıların 91%-i mobil telefona sahibdir.[557] ABŞ internetdən istifadə azadlığı ilə əlaqədar yüksək dərəcələrə sahibdir.[558]

XXI əsrdə tədqiqat və inkişafın maliyyələşdirməsinin təxminən üçdə ikisi özəl sektora düşür.[559] ABŞ dünyanın elmi tədqiqat məqalələri və impakt faktorda liderlik edir.[560][561]

Gəlir, yoxsulluq və sərvət

redaktə
Ətraflı bax: ABŞ-də gəlir, ABŞ-də yoxsulluq, ABŞ-də zənginlik, Adam başına düşən gəlirə görə ABŞ qraflıqlarının siyahısıABŞ-də gəlir bərabərsizliyi
 
Kaliforniyanın San-Xose şəhərində kütləvi ev tikintisinin inkişafı

Dünya əhalisinin 4,4%-ni təşkil edən amerikalılar ümumilikdə dünyanın ümumi sərvətinin 41,6%-nə sahibdirlər[562] və dünyadakı milyonerlərin təxminən yarısını amerikalılar təşkil edirlər.[563] 2013-cü il mart ayında ABŞ Qlobal Qida Təhlükəsizliyi İndeksində qida imkanları və ümumi ərzaq təhlükəsizliyi üzrə birinci omuşdu.[564] Amerikalılar ortalama olaraq Avropa İttifaqı sakinlərindən iki dəfə daha artıq və hər bir Aİ ölkəsindən daha çox mənzil və adam başına düşən yaşayış sahəsinə malikdirlər.[565] ABŞ 2017-ci il üçün BMT-nin İnkişaf proqramının İnsan İnkişafı İndeksində 189 ölkə arasında 13-cü yerdə idi və Bərabərsizliyə uyğunlaşdırımış İnsan İnkişafı İndeksində (Bİİİ) 151 ölkə arasında 25-ci yerdə idi.[566]

2016-cı ildəki sabit artımdan sonra, Siyahıyaalma Bürosuna görə iki il ardıcıl rekord böyümədən sonra gəlir ən yüksək səviyyəyə çatdı, buna baxmayaraq, ən çox qazanan 5 şəxsin ümumi gəlirin yarısından çoxunu malik olması ilə gəlir bərabərsizliyi yüksək səviyyələrdə qalır.[567] 1970-ci illərdən etibarən məhsuldarlıq və orta gəlirlər arasında genişlənən bir boşluq olmuşdur.[568] Bununla birlikdə, tibbi sığorta kimi işçilərin artan imtiyazları sayəsində ümumi kompensasiya və məhsuldarlıq arasındakı fərq geniş deyil.[569] İllik gəlirin paylaşıdırılmasında 1976-cı ildəki 9%-dən iki dəfədən çox artaraq 2011-ci ildə 20% olan ilk 1%-lik hissənin payının yüksəlişi gəlir bərabərsizliyinə əhəmiyyətli dərəcədə təsir etmiş,[570] ABŞ-ni İƏİT ölkələri arasında ən geniş gəlir bölgülərindən birinə sahib etmişdir.[571] 2018-ci ildə İƏİT tərəfindən aparılan araşdırmalara əsasən, ABŞ digər inkişaf etmiş ölkələrdən daha yüksək gəlir bərabərsizliyinə və aşağı gəlirli işçilər daha böyük faiz nisbətinə malikdir. Bunun başlıca səbəbi riskli işçilərin demək olar ki, heç bir dövlət dəstəyinə malik olmaması və çox zəif kollektiv müqavilə sisteminin qurulmasıdır.[572] Gəlir əldə edənlərin ilk 1 faizi 2009-cu ildən 2015-ci ilədək gəlir artımının 52 faizini təşkil edib ki, burada gəlir dövlət köçürmələri istisna olmaqla, bazar gəliri kimi müəyyən edilib.[573] Gəlirin bərabərsizliyin həddi və uyğunluğu müzakirə mövzusudur.[574][575][576]

ABŞ ailələrinin orta xalis dəyəri Mənbə: Fed Survey of Consumer Finances[577]
2013-cü ildə ($ ilə) 1998 2013 fərq
Bütün ailələr 102.500$ 81.200$ -20,8%
Gəlirlərin aşağı 20%-i 8.300$ 6.100$ -26,5%
Gəlirlərin 2-ci aşağı 20%-i 47.400$ 22.400$ -52,7%
Gəlirlərin orta 20%-i 76.300$ 61.700$ -19,1%
Ən yüksək 10% 646.600$ 1.130.700$ +74,9%

Sərvət, gəlir və vergilər kimi yüksək mərkəzləşmiş səviyyədədir, yetkin əhalinin ən zəngin 10%-i ölkənin ev təsərrüfatlarının zənginliyinin 72%-inə, aşağı hissəsi isə yalnız 2%-inə malikdir.[578] Federal Ehtiyat Sisteminin 2017-ci il sentyabr ayına olan hesabatına əsasən, ilk 1% 2016-cı ildə ölkə sərvətinin 38,6%-ini idarə edirdi.[579] 2007-ci il iyun ayından 2008-ci il noyabr ayına qədər olan qlobal böhran dünyadakı aktiv qiymətlərinin düşməsinə gətirib çıxardı. Amerikalılara məxsus əmlaklar dəyərlərinin təxminən dörddə birini itirdi.[580] Ev təsərrüfatlarının sərvəti 2007-ci ilin ikinci rübündə zirvəyə çıxandan bəri 14 trilyon $ azalıb, lakin 2006-cı ildən bəri 14 trilyon $ artmışdır.[581][582] 2014-cü ilin sonunda ev təsərrüfatı borcu 2008-ci ilin sonundakı 13,8 trilyon $-dan[583] aşağı düşərək 11,8 trilyon $ təşkil etmişdir.[584]

2014-cü il yanvar ayında ABŞ-də sığınacağa malik və malik olmayan 578.424 nəfər evsiz insan olub və təxminən üçdə ikisi fövqəladə sığınacaqlarda və ya keçid mənzil proqramında qalır.[585] 2011-ci ildə 2007-ci ildəkindən təxminən 35% artıq olmaqla 16,7 milyon uşaq ərzaq təhlükəsizliyi olmayan evlərdə yaşayırdı, buna baxmayaraq ABŞ-dəki uşaqlarının yalnız 1,1%-i və ya 845.000-i il ərzində hər hansı bir müddətdə azaldılmış qida qəbulu və ya yemək normalarını pozulması ilə üzləşib və əksər hallar xroniki deyildi.[586] Siyahıyaalma Bürosunun 2014-cü il hesabatına görə, beş gənc yetkindən biri yoxsulluq şəraitində yaşayır, 1980-ci ildə isə bu rəqəm yeddi idi.[587] 2017-ci il sentyabr ayı (2017-ci il sentyabr ayı) tarixinə olan məlumata əsasən, ABŞ əhalisinin təxminən 12,7%-i olan 40 milyon insan yoxsulluq şəraitində yaşayırdı və bunun 18,5 milyonu dərin yoxsulluq (ailə gəliri yoxsulluq səviyyəsinin yarısından az olan) şəraitində yaşayırdı. 2016-cı ildə 13,3 milyon uşaq yoxsulluq şəraitində yaşayırdı, bu da yoxsul əhalinin 32,6% -ni təşkil edirdi.[588]

2017-ci ildə ən aşağı yoxsulluq səviyyəsi olan bölgə Nyu-Hempşir (7,3%), ən yüksək yoxsulluq səviyyəsi olan bölgə isə Amerika Samoası (65%) idi.[589][590][591] Ştatlar arasında ən yüksək yoxsulluq səviyyəsi Missisipidə (21,9 %) idi.[592] BMT-nin məlumatına görə, ABŞ-də təxminən beş milyon insan "üçüncü dünya" şəraitində yaşayır.[593]

İnfrastruktur

redaktə

Nəqliyyat

redaktə
  Əsas məqalə: ABŞ-də nəqliyyat
 
46,876 mil (75,440 km) uzanan ştatlararası avtomagistral sistemi.[594]

Şəxsi nəqliyyatda 57,000 mil (91,700 km) uzunluğu ilə dünyanın ən uzun avtomagistral sistemlərindən birinin də daxil olduğu 4 milyon mil (6.4 milyon kilometr) uzunluğa malik ictimai yollar şəbəkəsi ilə fəaliyyət göstərən avtomobillər üstünlük təşkil edir.[595][596] Dünyanın ikinci ən böyük avtomobil bazarı olan[597] ABŞ 1000 amerikalıya 765 nəqliyyat vasitəsi (1996-cı il) olmaqla dünyada ən yüksək adambaşına düşən nəqliyyat vasitə nisbətinə malikdir.[598] Şəxsi nəqliiyat vasitələrin təxminən 40%-i furqon, SUV və ya yüngül yük maşınlarıdır.[599] Orta Amerikalı yetkinlər (bütün sürücülər və sərnişinlər daxil olmaqla) hər gün sürüşə 55 dəqiqə sərf edərək 29 mil (47 km) yol gedir.[600] 2017-ci ildə minik avtomobilləri, avtobuslar və digər yük maşınları daxil olmaqla, lakin motosiklet və digər iki təkərlilər istisna olmaqla 255.009.283 ədəd motorlu nəqliyyat vasitəsi və ya hər 1.000 nəfərə 910 nəqliyyat vasitəsi var idi.[601]

 
ABŞ-də Amtrak (sərnişin) dəmiryolu sürətlərini göstərən xəritə.[602]

Kütləvi nəqliyyat bütün ABŞ iş səfərlərinin 9%-ni təşkil edir.[603][604] Dəmir yolu ilə malların daşınması genişdir, baxmayaraq ki, qismən ABŞ-nin daxili hissələrinin çoxunda əhalinin aşağı sıxlığı səbəbindən nisbətən az sayda sərnişin (təxminən ildə 31 milyon) şəhərlərarası dəmiryolundan istifadə edir.[605][606] Bununla belə, 2000-ci ildən 2010-cu ilədək milli şəhər arası sərnişin qatarı sistemi olan Amtrak təxminən 37% genişlənib.[607] Son illərdə yüngül relsli dəmir yolu inkişafı da artmışdır.[608] İşə gediş-gəlişlərdə velosiped istifadəsi minimum səviyyədədir.[609]

Mülki hava yolu sənayesi tamamilə özəl mülkiyyətə aiddir və 1978-ci ildən etibarən böyük ölçüdə nəzarət ləğv edilmişdir, buna baxmayaraq, ən böyük hava limanları isə ictimaiyyətə məxsusdur.[610] Sərnişin daşımaya görə dünyanın ən böyük üç aviaşirkəti ABŞ mənşəlidir, American Airlines 2013-cü ildə US Airways tərəfindən satın alındıqdan sonra birincidir.[611] Dünyanın ən işlək 50 sərniş hava limanından 16-sı ABŞ-dədır, bura ən işlək olan Hartsfield-Cekson Atlanta Beynəlxalq Hava Limanı, dördüncü ən işlək olan Los-Anceles Beynəlxalq Hava LimanıÇikaqoda yerləşən dördüncü ən işlək olan O'Hara Beynəlxalq Hava Limanı da daxildir.[612] 2001-ci ildə baş verən 11 sentyabr terror aktlarından sonra hava limanları və kommersiya məqsədli aviaşirkətləri qorumaq məqsədilə Nəqliyyat Təhlükəsizliyi İdarəsi yaradıldı.

Ətraflı bax: ABŞ-nin enerji siyasəti

ABŞ-nin enerji bazarı ildə təxminən 29,000 teravatt saatdır.[613] Adambaşına düşən enerji istehlakı ildə 7,8 ton (7076 kq) neft ekvivalentidir, dünyanda ən yüksək 10-cudur. 2005-ci ildə bu enerjinin 40%-i neftdən, 23%-i kömürdən, 22%-i isə təbii qazdan əldə edilib. Qalanı isə nüvə enerjisi və bərpa olunan enerji qaynaqları ilə təmin edilib.[614] ABŞ dünyanın ən böyük neft istehlakçısıdır.[615] ABŞ qlobal kömür ehtiyatlarının 27%-inə malikdir.[616] Dünyanın ən böyük təbii qaz və xam neft istehsalçısıdır.[617]

1979-cu il Tri-Mayl-Aylend qəzasından sonra əhalinin qavrayışı səbəbi ilə on illər ərzində nüvə enerjisi digər inkişaf etmiş ölkələrə nisbətən məhdud rol oynadı. 2007-ci ildə yeni nüvə stansiyaları üçün bir neçə müraciət edilib.[618]

2007-ci ildən etibarən ABŞ-nin ümumi istixana qazları emmisiyası ölkə olaraq ikinci ən böyükdür, yalnız Çindən geri qalır.[619][620] ABŞ tarixən dünyanın ən böyük istixana qaz istehsalçısıdır və adambaşına düşən istixana qazı emissiyası yüksək olaraq qalmaqdadır.[621]

Su təchizatı və sanitariya

redaktə

ABŞ-də su təchizatını təsir edən məsələlər arasında Qərbdə quraqlıqlar, su qıtlığı, çirklənmə, investisiya borcları, kasıblar üçün suyun əlçatanlığı ilə bağlı narahatlıqlar və işçi qüvvəsinin sürətlə təqaüdə çıxması daxildir. İqlim dəyişikliyi nəticəsində yağışın dəyişkənliyi və intensivliyinin artmasının birləşdirilmiş kanalizasiya daşqınlarından su təchizatı və çirlənmə üçün potensial ciddi nəticələrə səbəb olacaq daha çox quraqlıq və daşqın yaratması gözlənilir.[622][623][qeydlər 10]

Mədəniyyət

redaktə
  Əsas məqalə: ABŞ mədəniyyəti

ABŞ bir çox mədəniyyətə, müxtəlif etnik qruplara, ənənələrə və dəyərlərin geniş müxtəlifliyinə ev sahibliyi edir.[626][627] Yerli amerikalılar, havaylılaralyaskalılardan başqa, demək olar ki, bütün amerikalılar və ya onların əcdadları son beş əsrdə məskunlaşıb və ya immiqrasiya edib.[628] Hakim Amerika mədəniyyəti əsasən Afrikalı kölələrin gətirdiyi ənənələr kimi digər mənbələrin təsirləri ilə Avropalı immiqrantların ənənələrindən törəmiş Qərb mədəniyyətidir.[626][629] Asiyadan və xüsusilə Latın Amerikasından olan ən son immiqrasiya həm homogen əritmə qazanı, həm də immiqrantlar və onların nəsillərinin fərqli mədəni xüsusiyyətlərini qoruyub saxladığı heterogen salat kasası kimi təsvir edilən mədəni qarışığa əlavə edilmişdi.[626]

Əsas Amerika mədəniyyəti protestant Britaniya kolonistləri tərəfindən yaradılıb və əldə edilən xüsusiyyətlərin nəsillərə ötürülməsi və asimilasya ilə immiqrantlara köçürülməsi ilə sərhədyanı yaşayış məntəqəsi prosesi ilə formalaşmışdır. Amerikalılar ənənəvi olaraq güclü iş etikası, rəqabət qabiliyyəti və fərdiyyətçiliyə,[630] habelə azadlığın, bərabərliyin, xüsusi mülkiyyətin, demokratiyanın, qanunun aliliyinin və məhdud hökumətin üstünlüyünü vurğulayan bir "Amerika kredosu"na birləşən inanc ilə xarakterizə olunurlar.[631] Amerikalılar qlobal standartlara görə son dərəcə xeyirxahdırlar. 2006-cı ildə bir ingilis araşdırmasına əsasən, amerikalılar ÜDM-in 1,67-ini xeyriyyəçilik üçün xərcləyirlər, bu tədqiq edilən bütün dövlətlərdən artıq idi, ikinci yerdəki ingilislərin 0,73%-lik göstəricisindən iki dəfə və fransızların 0,14%-lik göstəricisindən təxminən on iki dəfə artıq idi.[632][633][634]

Amerikan xəyalı və ya amerikalıların yüksək ictimai hərəkətlilikdən zövq aldığı ideyası immiqrantlar cəlb olunmasında əsas rol oynayır.[635] Bu ideyanın gerçəkliyi müzakirə mövzusu olmuşdur.[636][637][638][639][508][640] Hakim mədəniyyət ABŞ-nin sinifsiz cəmiyyət olduğunu düşünsə də,[641] alimlər ölkənin ictimai sinifləri arasında sosializasiya, dil və dəyərlərə təsir göstərən əhəmiyyətli fərqləri müəyyən edirlər.[642] Amerikalıların özünütənqid, sosial baxışları və mədəni ümidləri peşələri ilə qeyri-adi dərəcədə sıx bağlıdır.[643] Amerikalılar sosial-iqtisadi uğurları qiymətləndirmək üçün böyük dərəcədə məcbur olsa da, adi və ya ortalama olmaq ümumiyyətlə müsbət bir xüsusiyyət olaraq görülür. Amerikalılar ictimai-iqtisadi uğurları böyük qiymətləndirməyə meyilli olsalar da, adi və ya ortalama olmaq ümumiyyətlə müsbət bir xüsusiyyət olaraq görülür.[644]

Mətbəx

redaktə
  Əsas məqalə: ABŞ mətbəxi
 
Alma piroqu əsasən amerikan mətbəxi ilə əlaqələndirilən bir yeməkdir.

Əsas Amerika mətbəxi digər Qərb ölkələrində olanlara bənzərdir. Taxıl məhsullarının təxminən dörddə üçünün buğda unundan hazırlanması ilə buğda əsas dənli taxıl bitkisidir[645] və bir çox yeməklərdə yerli amerikalılar və erkən Avropalı mühacirlər tərəfindən yeyilən hind quşu, maral əti, kartof, şirin kartof, qarğıdalı, balqabaq və ağcaqayın şərbəti kimi yerli inqredientlərdən istifadə olunur.[646] Bu yerli qidalar Amerikanın ən məşhur bayramlarından birində paylaşılan milli menyunun bir hissəsidir, Şükran gününü qeyd etmək münasibətilə bəzi amerikalılar ənənəvi yeməklər hazırlayırlar.[647]

 
Qızardılmış hind quşu amerikan Şükran günü naharının ənənəvi menyusunun tərkib hissəsidir.[648]

Alma piroqu, qızardılmış toyuq, pitsa, hamburger və hot-doq kimi xarakterik yeməklər müxtəlif immiqrantların reseptlərindən yaranır. Fransız kartof qızartması, burrito və takos kimi meksika yeməkləri və italyan mənbələrindən sərbəst şəkildə uyğunlaşdırılan makaron yeməkləri geniş şəkildə istehlak edilir.[649] Amerikalılar çaydan üç dəfə artıq kofe içirlər.[650] ABŞ sənayeləri üzrə marketinq portağal suyu və südü hər yerdə səhər yeməyi içkisi etmək üçün böyük məsuliyyət daşıyır.[651][652]

Amerikan yemə vərdişləri müxtəlif variantları ilə özünün Britaniya mətbəxi köklərinə çox şey borcludur. Buna baxmayaraq, Amerika torpaqları Britaniyalıların yetişdirə bilməyədiyi yeni bitkiləri yetişdirə bilirdi, əksər kolonist Avropalılar tərəfindən mənimsənilənə qədər bu yeni qidaları yemədi.[653] Vaxt keçdikcə Amerika qidaları yemək tənqidçisi Con Hessin 1972-ci ildə bəyan etdiyi bir nöqtəyə gəldi: "Bizim qurucu atalarımız qidalarının keyfiyyətində olduğu kimi nəsr və zəkada da indiki siyasi liderlərdən daha üstün idi".[654]

Dünyanın ən genişi olan amerikan fəstfud sənayesi[655] 1940-cı illərdə drive-through formatına öncülük etmişdir.[656] Fəstfud istehlakı səhiyyə problemlərinə səbəb oldu. 1980-ci və 1990-cı illər ərzində Amerikalıların kalori qəbulu 24% artdı;[649] fəstfud yerlərində tez-tez yemək ictimai səhiyyə rəsmilərinin Amerikan "piylənmə epidemiyası" adlandırığı məfhumla əlaqələndirilir.[657] Yüksək dərəcədə şirinləşdirilmiş sərinləşdirici içkilər geniş yayılmışdır və şəkərli içkilər Amerikan kalori qəbulunun doqquz faizini təşkil edir.[658]

Ədəbiyyat, fəlsəfə və təsviri incəsənət

redaktə
 
Mark Tven, Amerika yazıçısı və yumorist.

XVIII əsr və XIX əsrin əvvəllərində Amerika incəsənəti və ədəbiyyatı öz mənşəyini böyük hissəsini Avropadan aldı. Nataniel Hotorn, Edqar Allan PoHenri Devid Toro kimi yazıçılar XIX əsrin ortalarına qədər səciyyəvi Amerikan ədəbi növünü yaratdılar. Mark Tven və şair Volt Vitmen əsrin ikinci yarısında başlıca simalar idi; həyatı boyu demək olar ki, heç tanınmayan Emili Dikinson indi əsas amerikalı şair kimi tanınır.[659] German Melvillin Mobi Dik (1851-ci il), Tvenin Heklberri Finnin macəraları (1885-ci il), Frensis Skott Fitsceraldın Böyük Getsbi (1925-ci il) və Harper Linin Bülbülü öldürmək (1960-cı il) kimi milli təcrübə və xarakterin əsas aspektlərinin əsası kimi görülən işlər "Böyük Amerika romanı" adlandırıla bilər.[660]

On iki ABŞ vətəndaşı Ədəbiyyat üzrə Nobel mükafatı alıb, ən sonuncusunu isə 2016-cı ildə Bob Dilan qazanıb. Vilyam Folkner, Ernest HeminqueyCon Steynbek XX əsrin ən nüfuzlu yazıçıları arasında sayılırlar.[661] ABŞ-də Vestern uydurmasıhardboiled cinayət uydurması kimi məşhur ədəbi janrlar inkişaf etmişdir. Con Bart, Tomas PinçonDon DeLillo kimi postmodernist yazıçıların daxil olduğu bit cərəyanı yazıçıları yeni ədəbi yanaşmalar açdılar.[662]

Toro və Ralf Uold Emersonun rəhbərlik etdiyi transsendentalistlər ilk böyük Amerika fəlsəfi cəryanını qurdular. Vətəndaş müharibəsindən sonra, Çarlz Sanders, daha sonra isə Vilyam CeymsCon Dyui praqmatizmin inkişafında lider idi. Uillard van Orman KuaynRiçard Rotri, sonradan Noam Çomski analitik fəlsəfəni Amerika fəlsəfə məktəbində ön plana çıxarmışdılar. Con RolzRobert Nozik siyasi fəlsəfənin canlanmasına rəhbərlik etdilər və Marta Nussbaum bu gün bunun ən əhəmiyyətli simasıdır. Kornel UestCudit Batler Amerika fəlsəfə məktəbində kontinental ənənəyə rəhbərlik etmişdir. Milton Fridmen, Ceyms ByukenenTomas Souell Çikaqo məktəbi iqtisadiyyatçıları sosial və siyasi fəlsəfədə müxtəlif sahələrə təsir ediblər.[663][664]

Təsviri incəsənətdə Hudzon çayı məktəbi Avropa naturalizm ənənələrində XIX əsr cərəyanı idi. Tomas İkinsin realist rəsmləri artıq geniş şəkildə tanınır. 1913-cü ildə Nyu-York şəhərində keçirilən Avropa modernist sənət sərgisi olan Arsenal şou ictimaiyyəti şok etdi və ABŞ-nin incəsənət səhnəsini dəyişdirdi.[665] Corciya O'Kiff, Marsden Hartli və və başqaları yeni, fərdi üslublarla təcrübələr apardılar. Cekson PollokVillem de Kuninqin abstrakt ekspressionizmiEndi UorholRoy Lixtenşteynin pop-artı kimi başlıca bədii hərəkatlar ABŞ-də geniş inkişaf etmişdir. Modernizmin və sonra postmodernizmin qabarıqlaşması Frank Lloyd Rayt, Filip ConsonFrank Qeri kimi Amerika memarlarına şöhrət gətirdi.[666] Alfred Stiqlitz, Edvard StayxenAnsel Adams da daxil olmaqla, böyük fotoqraflarla amerikalılar fotoqrafiyanın müasir sənət mühitində uzun müddət əhəmiyyətli olmuşdur.[667]

ABŞ teatrının ilk böyük təşəbbüskarlarından biri olan F. T. Barnum 1841-ci ildə aşağı Manhettendə əyləncə kompleksini fəaliyyətə başlatdı. Herriqan və Hart komandası 1870-ci illərin sonlarından başlayaraq Nyu-Yorkda bir sıra populyar müzikl komediyaları çıxardı. XX əsrdə Brodveydə müasir müzikl forması ortaya çıxdı, İrvinq Berlin, Koul PorterStiven Sondhaym kimi musiqi teatr bəstəkarlarının mahnıları pop standartlarına çevrildi. Dramaturq Yucin O'Nil 1936-cı ildə ədəbiyyat üzrə Nobel mükafatını qazandı; aralarında Tennessi Vilyams, Edvard OlbiAuqust Uilson da olan digər tanınmış ABŞ dramaturqları Pulitser mükafatına layiq görüldülər.[668]

Xoreoqraflar Aysedora DunkanMarta Qrehem müasir rəqsi yaratmağa kömək edirdi, Corc BalançinCerom Robbins isə XX əsr baletində lider idi.

  Əsas məqalələr: ABŞ musiqisiABŞ klassik musiqisi

O vaxtlar az tanınsa da də Çarlz Ayvsın 1910-cu illərdə etdiyi işlər onu klassik ənənədə ilk böyük ABŞ bəstəkarı etdi, Henri KouellCon Keyc kimi ekspermentalistlər klassik bəstəkarlığa fərqli bir Amerikan yanaşması yaratdılar. Aaron KoplendCorc Gerşvin populyar və klassik musiqinin yeni bir sintezini inkişaf etdirdilər.

Afroamerikan musiqisinin ritmik və lirik üslubları ABŞ musiqisinə geniş şəkildə təsir edərək, onu Avropa və Afrika ənənələrindən fərqləndirir. Blüz kimi xalq yaradıcılığı elementləri və indiki qədim musiqi qəbul edilmiş və qlobal auditoriya malik populyar janrlara çevrilmişdir. Caz XX əsrin əvvəllərində Lui ArmstronqDyuk Ellinqton kimi yenilikçilər tərəfindən hazırlanmışdır. 1920-ci illərdə kantri musiqisi, 1940-cı illərdə ritm və blüz inkişaf etmişdir.[669]

Elvis PresliÇak Berri 1950-ci illərin ortalarında rok-n-rollun qabaqcılları arasında idi. Metallica, EaglesAerosmith kimi rok qrupları dünya satışlarında ən yüksək gəlirlilər arasındadır.[670][671][672] 1960-cı illərdə Bob Dilan folk-rivayvldan Amerikanın ən məşhur yazıçılarından biri olaraq çıxdı və Ceyms Braun funkun inkişafına rəhbərlik etdi.

Daha yeni Amerikan yaradıcılığına hip-hophaus musiqisi daxildir. Amerikan pol ulduzlarına Elvis Presli, Maykl CeksonMadonna kimi dünyada məşhurları ilə yanaşı,[669] Teylor Svift, Britni Spirs, Keti Perri, Beyons, Jay-Z, Eminem, Kanye UestAriana Qrande kimi müasir musiqiçilər də daxildir.[673]

Kinemotoqrafiya

redaktə
  Əsas məqalə: ABŞ kinemotoqrafiyası
 
Hollivud işarəsi, Los-Anceles, Kaliforniya

Kaliforniya ştatının Los-Anceles şəhərinin şimal məhəlləsi olan Hollivud kino istehsalında liderlərdən biridir.[674] Dünyanın ilk kommersiya məqsədli kino sərgisi 1894-cü ildə Nyu-Yorkda Tomas Edisonun kinetoskopu ilə verilmişdir.[675] Növbəti il layihəyli filmin ilk kommersiya məqsədli nümayişi də Nyu-Yorkda oldu və ABŞ sonrakı illərdə səsli filmin inkişafında ön planda oldu. XX əsrin əvvəllərindən etibarən ABŞ film sənayesi əsasən Hollivud və ətrafında cəmlənmişdir, buna baxmayaraq XXI əsrdə burada çəkilməyən filmlərin sayı artmışdır və film şirkətləri qloballaşma qüvvələrinə tabedirlər.[676]

Səssiz film dövründə Amerikanın ən yaxşı film rejissoru olan D. U. Qriffit kino dilinin inkişafı üçün əsas idi və prodüser və sahibkar Volt Disney həm animasiya filmi, həm də film merçandayzinqində lider idi.[677] Con Ford kimi rejissorlar Amerikanın Vəhşi Qərb və tarixinin görünüşünü yenidən müəyyənləşdirdi və Con Hyuston kimi başqaları yer çəkilişləri ilə kino imkanlarını daha da genişləndirərək, sonrakı rejissorlara böyük təsir göstərmişlər. Sənaye erkən səs dövründən 1960-cı illərin əvvəllərinə qədər,[678] ikonik simvollar olmuş Con UeynMerilin Monro kimi aktyorlarla adətən "Hollivud Qızıl İli" adlandırılan qızıl illərini yaşamışdı.[679][680] 1970-ci illərdə Martin Skorseze, Frensis Ford KoppolaRobert Oltmen kimi kinorejissorları "Yeni Hollivud" və ya "Hollivud İntibahı" kimi tanınanların vacib hissəsi idi,[681] cəsur filmlərə müharibədən sonrakı dövr Fransız və İtalyan realist təsvirləri təsir edib.[682] O vaxtdan bəri Stiven Spilberq, Corc LukasCeyms Kemeron kimi rejissorlar əsasən yüksək istehsal xərcləri ilə xarakterizə olunan və kassada yüksək gəlir əldə edən blokbaster filmləri ilə məşhurlaşdılar, Kameronun Avatarı (2009-cu il) 2 milyard $-dan çox gəlir əldə etmişdir.[683]

Amerika Film İnstitutunun AFİ 100 siyahısında yer alan əhəmiyyətli filmlərə tez-tez bütün zamanların ən böyük filmi kimi qiymətləndirilən Orson Uellsin Vətəndaş Keyn (1941-ci il),[684][685] Kasablanka (1942-ci il), Xaç atası (1972-ci il), Küləklə sovrulanlar (1939-cu il), Ərəbistanlı Lourens (1962-ci il), Oz ölkəsinin sehrbazı (1939-cu il), Məzun (1967-ci il), Limanda (1954-cü il), Şindlerin siyahısı (1993-cü il), Yağışda mahnı oxumaq (1952-ci il), Bu gözəl həyatdır (1952-ci il) və Sanset bulvarı (1950-ci il) daxildir.[686] Oskar kimi tanınan Akademiya mükafatı 1929-cu ildən bəri hər il Kinematoqrafiya Sənət və Elm Akademiyası tərəfindən[687] və 1944-cü il yanvar ayından bəri hər il Qızıl qlobus mükafatı təqdim edilir.[688]

  Əsas məqalə: ABŞ-də idman

Amerika futbolu bir çox göstəriciyə görə ən məşhur tamaşaçı idmandır,[690] Milli Futbol Liqası (NFL) dünyada ən yüksək ortalama iştirakçıya malik idman liqasıdır və Super Boul dünyada milyonlar tərəfindən izlənilir. Beysbol XIX əsrin sonundan ABŞ-nin milli idman növü olaraq qəbul edilib, Böyük Beysbol Liqası (MLB) üst liqadır. Basketbolbuzüstü hokkey ölkənin növbəti iki aparıcı peşəkar komanda idmandır, Milli Basketbol Assosiasiyası (NBA) və Milli Hokkey Liqası (NHL) üst liqalardır. Bu dörd böyük idman peşəkarlıqla oynanıldıqda hər biri ilin fəqli, lakin üst-üstə düşən vaxtlarında bir mövsüm keçirirlər. Kollec futbolubasketbolu böyük auditoriyanı cəlb edir.[691] Futbolda ölkə 1994 FİFA Dünya Kubokuna ev sahibliyi etdi, kişi milli futbol komandası on dəfə Dünya Kubokuna vəsiqə qazanıb və qadın milli futbol komandası dörd dəfə FİFA Qadınlararası dünya çempionatı qalibi olub, MLS ABŞ-də bu idmanın ən yüksək liqasıdır (21 Amerika və 3 Kanada komandası çıxış edir). ABŞ-də professional idman bazarı təxminən 69 milyard $ təşkil edir, bu bütün Avropa, Yaxın Şərq və Afrika ölkələrinin cəmindən təxminən 50% böyükdür.[692]

ABŞ-də səkkiz Olimpiya oyunları təşkil edilib (2028 Yay Olimpiya Oyunları doqquzuncu olacaq). 2017-ci il (2017-ci il) tarixinə olan məlumata əsasən, ABŞ, Yay Olimpiya Oyunlarında digər bütün ölkələrdən daha çox olmaqla 2.522 medal qazanıb və Qış Olimpiya Oyunlarında 305 medal qazanaraq Norveçdən sonra ikincidir.[693] Beysbolamerika futbolu kimi başlıca ABŞ idman növləri Avropa praktikasında inkişaf etməməsinə baxmayaraq basketbol, voleybol, skeytbordinqsnoubordinq Amerikanın ixtiralarıdır və bəziləri isə dünyada məşhurdur. Lakrosssörfinq Qərb təmasından əvvəlki yerli amerika və yerli havaylıların fəaliyyətlərindən yaranmışdır.[694] Ən çox izlənilən fərdi idman növləri qolf və avtoidman, xüsusilə NASCAR-dır.[695][696] Reqbi birliyi 115.000+ qeydiyyatdan keçmiş oyunçu və ayrıca 1,2 milyon iştirakçı ilə ABŞ-də ən sürətlə böyüyən idman sayılır.[697]

Kütləvi informasiya vasitələri

redaktə
 
American Broadcasting Company-ın Nyu-York şəhərindəki korporativ qərargahı

ABŞ-nin dörd böyük yayımçı National Broadcasting Company (NBC), Columbia Broadcasting System (CBS), American Broadcasting Company (ABC) və Fox Broadcasting Company (FOX)-dur. Dörd böyük yayım televiziya şəbəkəsi hər biri kommersiya qurumudur. Kabel televiziyası müxtəlif mövqelərə xidmət edən yüzlərlə kanal təklif edir.[698] Amerikalılar gündə orta hesabla iki saat yarım əsasən kommersiya məqsədli radio proqramlarını dinləyirlər.[699]

1998-ci ildə ABŞ-nin kommersiya məqsədli radiostansiyalarının sayı 4.793 AM stansiyası və 5.662 FM stansiyasına çatmışdır. Bununla yanaşı, 1.460 ictimai radiostansiya mövcuddur. Bu stansiyaların əksəriyyəti təhsil məqsədləri üçün universitetlər və dövlət orqanları tərəfindən idarə olunur və dövlət və ya özəl fondlar, abunəliklər və korporativ zəmanətlər vasitəsilə maliyyələşdirilir. Bir çox ictimai radio yayımı NPR (keçmiş Milli İctimai Radio) tərəfindən maliyyələşdirilir. NPR, 1967-ci il İctimai yayım aktı əsasında 1970-ci il fevral ayında təsis edilmişdir; televiziya həmkarı, PBS də eyni qanunla yaradılıb (NPR və PBS bir-birindən ayrı idarə edilir). 30 sentyabr 2014-cü il (30 sentyabr 2014-cü il) tarixinə olan məlumata əsasən, ABŞ Fedral Kommunikasiya Komissiyasına (FCC) görə ABŞ-də 15.433 lisenziyalı tam güclü radio stansiyası var.[700]

Tanınmış qəzetlərə The Wall Street Journal, The New York TimesUSA Today daxildir.[701] Nəşriyyatın qiyməti illər ərzində artmasına baxmayaraq, qəzetlərin qiyməti ümumiyyətlə aşağı qaldı, qəzetləri reklam gəlirlərinə və milli və dünya əhatəsinə görə Associated PressReuters kimi böyük informasiya xidmətinin təqdim etdiyi məqalələrə daha çox arxalanmağına məcbur etdi. Çox az istisnalar olmaqla, ABŞ-də olan bütün qəzetlər özəldir, onlarla, hətta yüzlərlə qəzaetə sahib olan GannettMcClatchy kimi böyük zəncirlər, bir neçə qəzatə sahib kiçik zəncirlər və ya getdikcə nadir hal alsa da fərd və ailələr tərəfindən idarə olunur. Böyük şəhərlərdə əsasən gündəlik qəzetlərdən əlavə "alternativ həftəliklər" var, məsələn, ən tanınmış ikisi Nyu-Yorkda The Village Voice və ya Los-Ancelesdə LA Weekly-dir. Böyük şəhərlər həmçinin yerli biznes jurnalına, yerli sənayelərlə bağlı ticarət qəzetlərinə və yerli etnik və sosial qruplar üçün qəzetlərə dəstək ola bilir. XIX əsrdə Amerika qəzetlərinin komiks stirplərikomiks kitablarının erkən versiyaları ortaya çıxmağa başladı. 1938-ci ildə DC Comicsin superqəhrəman komiks kitabı olan Supermen bir Amerika simvoluna çevrilmişdir.[702] Veb portalları və axtarış motorlarından əlavə, ən məşhur saytlar Facebook, YouTube, Vikipediya, Yahoo!, eBay, AmazonTwitterdir.[703]

800-dən çox nəşr var ABŞ-də ingilis dilindən sonra ən çox istifadə edilən dil olan ispan dilində hazırlanır.[704][705]

Həmçinin bax

redaktə

İstinadlar

redaktə

Qeydlər

redaktə
  1. ABŞ Kodeksi, 36 § 302
  2. 1 2 Puerto-Riko və digər qeyri-inkorporativ ərazilər istisna olmaqla.
  3. Beş böyük ərazi Amerika Samoası, Quam, Şimali Marian adaları, Puerto-RikoABŞ Vircin adalarıdır. Daimi əhalisi olmayan on bir kiçik ada ərazisi var : Beyker adası, Carvis adası, Conston rifi, Haulend adası, Kinqmen rifi, Miduey rifiPalmira rifi. Baxo-Nueva, Navassa adası, Serranilla bankəsiUeyk rifi üzərində ABŞ-nin suverenliyi mübahisəlidir.[7]
  4. 1 2 Britannika Ensiklopediyası dünyanın ən böyük ölkəsi kimi 9,572,900 km2 əraziyə malik Çini üçüncü (Rusiya və Kanadadan sonra)[8] və 9,526,468 km2 əraziyə malik ABŞ-ni dördüncü olaraq siyahıya daxil edir. ABŞ üçün olan məlumat The World Factbook-dan daha azdır, çünki məhəlli suları əhatə etmir.[9] The World Factbook dünyanın ən böyük ölkəsi kimi 9,833,517 km2 əraziyə malik ABŞ-ni üçüncü (Rusiya və Kanadadan sonra)[10] və 9,596,960 km2 əraziyə malik Çini dördüncü olaraq siyahıya daxil edir.[11] ABŞ üçün olan məlumat Britannika Ensiklopediyası-dan daha çoxdur, çünki məhəlli suları əhatə edir.
  5. İspaniya XVI əsrə qədər uzanan Pasifik şimal-qərb üzərində uzun müddətli mülkiyyət iddiasını təsdiqləmək üçün Alyaskaya bir neçə ekspedisiya göndərdi. 1785-1795-ci illərdə Ser Cozef Banksın cəsarətləndiridiyi və hökumətlərinin dəstəyi ilə Britaniya tacirləri İspaniyanın iddiaları və naviqasiya hüquqlarına baxmayaraq, bu ticarətin inkişafı üçün davamlı bir cəhd etdi. Bu tacirlərin təşəbbüsləri İspaniyanın müqaviməti qarşısında uzun sürmədi. Bu mübarizəyə yapon bir holdinq də qarşı çıxdı.[90]
  6. Fertillik də həmçinin bir faktordur; 2010-cu ildə ortalama Hispanik qadın həyatı boyu 2,35 uşaq doğurdu, bununla müqayisədə qeyri-Hispanik qara qadın üçün 1,97 və qeyri-Hispanik ağ qadın üçün 1,79-dur (hər ikisi 2,1-ə bərabər olan əvəzetmə nisbətindən aşağıdır).[259] 2006-2017-ci illər arasında Hispaniklər üzrə əhalinin artım tempi 3,7%-dən 2,0%-ə, Asiyalılar üzrə 3,5%-dən 2,9%-ə, qaradərililər üzrə 1,0%-dən 0,9%-ə və qeyri-Hispanik ağlar üzrə isə 0,1%-dən 0,0%-ə düşüb. Hispaniklər 2016-cı ildən 2017-ci ilə qədər olan əhali artmınının 51%-ni təşkil edir.[260] 2010-cu ildə azlıqlar (Siyahıyaalma Bürosu tərəfindən qeyri-Hispanik və çoxirqli olmayan ağlarla yanaşı tərif edilən) əhalinin 36,3%-ni (2015-ci ildə təxminən 40%)[261] və bir yaşdan aşağı uşaqların 50%-ni təşkil etmişdi[262] və 2042-ci ilə qədər nisbi əksəriyyəti təşkil edəcəyi proqnozlaşdırılır.[263] Bu hesabat, ABŞ-də əhalinin siyahıyaalma məlumatlarına əsaslanan Milli Vital Statistika Hesabatları ilə ziddiyyətlidir, belə ki, doğumların 54%-ini (2010-cu ildə 3.999.386-dan 2.162.406-ısı) qeyri-Hispanik ağlar təşkil edir.[259] 2006-2013-cü illərdə doğum nisbəti Hispaniklərdə 25%, qeyri-Hispaniklərdə isə sadəcə 5% aşağı düşmüşdü.[264]
  7. Mənbə: 2015-ci il Amerika İctimaiyyət Sorğusu, ABŞ Siyahıyaalma Bürosu. Evdə ingilis dilindən başqa bir dildə danışan repondentlərin əksəriyyəti həmçinin ingilis dilində "yaxşı" və ya "çox yaxşı" danışdıqlarını qeyd ediblər. Yuxarıda qeyd olunan dil qrupları üçün ən güclü ingilis dili biliyi alman dilində danışanlar arasındadır (96%-i ingilis dilində "yaxşı" və ya "əla") danışdığını qeyd edib), onu fransız (93,5%), taqal (92,8%), ispan (74,1%), koreya (71,5%), çin (70,4%) və vyetnam dilində (66,9%) danışanlar izləyir.
  8. 2015-ci il yanvar ayında ABŞ-nin federal dövlət borcu təxminən 13 trilyon $ və ya ABŞ-nin ÜDM-nın təxminən 72%-i olmuşdu. Hökümətdaxili holdinqlər 5 trilyon $ təşkil edir, kombinə edilmiş ümumi borcu 18,080 trilyon $ təşkil edir.[443][444] 2012-ci ilə qədər ümumi federal borc ABŞ-nin ÜDM-nin 100%-ini aşmışdı.[445] ABŞ, Standard & Poor's-dan AA+, Fitch-dən AAA və Moody's-dən AAA kredit reytinqinə malikdir.[446]
  9. Stokholm Beynəlxalq Sülh Araşdırmaları İnstitutu (SIPRI) ABŞ-nin müdafiə sənayesinin 2005-ci ildən 2009-cu ilə qədər dünyanın başlıca silahların ən böyük ixracatçısı olduğunu[518] və 2010–2014 illəri arasında ən böyük silah ixracatçısı olmağa davam etdiyini, onu Rusiya, Çin (ÇXR) və Almaniyanın izlədiyini aşkarladı.[519]
  10. Quraqlıqların səth sularından asılı olan icmalardakı amerikalıların 66 faizini xüsusilə təsir etməsi ehtimal olunur.[624] İçməli suyun keyfiyyətinə gəldikdə, dezinfeksiya yan məhsulları, qurğuşun, perxlorat və əczaçılıq maddələrinə dair narahatlıqlar var, lakin ümumilikdə ABŞ-də içməli su keyfiyyəti yaxşıdır.[625]

Sitat səhvi: <references> daxilindəki "dil" adlı <ref> teqi əvvəlki mətndə istifadə olunmur
Sitat səhvi: <references> daxilindəki "vaxt" adlı <ref> teqi əvvəlki mətndə istifadə olunmur

Sitat səhvi: <references> daxilindəki "hərəkət" adlı <ref> teqi əvvəlki mətndə istifadə olunmur

Mənbələr

redaktə
  1. McKenna, 2007. səh. 280
  2. 1 2 "Population increases to July 1, 2018". Census.gov. October 26, 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: December 24, 2018.
  3. "Annual Estimates of the Resident Population: April 1, 2010 to July 1, 2016". U.S. Census Bureau. August 12, 2017 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 iyul 2017. The 2016 estimate is as of July 1, 2016. The 2010 census is as of April 1, 2010.
  4. 1 2 3 4 "World Economic Outlook Database, April 2019 – Report for Selected Countries and Subjects". International Monetary Fund (IMF). 2021-08-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 30 iyun 2019.
  5. http://www.usconstitution.net/consttop_lang.html.
  6. https://www.pbs.org/speak/seatosea/officialamerican/.
  7. U.S. State Department, Common Core Document to U.N. Committee on Human Rights Arxivləşdirilib 2019-10-26 at the Wayback Machine, 30 dekabr 2011, Item 22, 27, 80. And U.S. General Accounting Office Report, U.S. Insular Areas: application of the U.S. Constitution Arxivləşdirilib 2020-02-29 at the Wayback Machine, noyabr 1997, pp. 1, 6, 39n. İstifadə tarixi: 6 aprel 2016.
  8. "China". Encyclopædia Britannica. 2014-09-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 yanvar 2010.
  9. "United States". Encyclopædia Britannica. 2014-09-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 yanvar 2010.
  10. "United States". CIA World Factbook. 2018-12-25 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 iyun 2016.
  11. "China". CIA World Factbook. CIA. 2016-10-13 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 iyun 2016.
  12. 1 2 Erlandson, Rick və Vellanoweth, 2008. səh. 19
  13. Greene, Jack P.; Pole, J. R., eds. (2008). A Companion to the American Revolution. pp. 352–361.
    Bender, Thomas. A Nation Among Nations: America's Place in World History. New York: Hill & Wang. 2006. səh. 61. ISBN 978-0-8090-7235-4. 2016-09-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-10.
    "Overview of the Early National Period". Digital History. University of Houston. 2014. 2015-02-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 fevral 2015.
  14. 1 2 Carlisle, Rodney P.; Golson, J. Geoffrey. Manifest Destiny and the Expansion of America. Turning Points in History Series. ABC-CLIO. 2007. səh. 238. ISBN 978-1-85109-833-0.
  15. "The Civil War and emancipation 1861–1865". Africans in America. Boston: WGBH Educational Foundation. 1999. 12 oktyabr 1999 tarixində arxivləşdirilib.
  16. Britannica Educational Publishing. Wallenfeldt, Jeffrey H. (redaktor). The American Civil War and Reconstruction: People, Politics, and Power. America at War. Rosen Publishing Group. 2009. səh. 264. ISBN 978-1-61530-045-7.
  17. White, Donald W. 1: The Frontiers // The American Century. Yale University Press. 1996. ISBN 978-0-300-05721-8. İstifadə tarixi: 26 mart 2013.
  18. "Work in the Late 19th Century". Library of Congress. 2020-08-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 yanvar 2015.
  19. Tony Judt; Denis Lacorne. With Us Or Against Us: Studies in Global Anti-Americanism. Palgrave Macmillan. 2005. səh. 61. ISBN 978-1-4039-8085-4. 2016-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-29.
    Richard J. Samuels. Encyclopedia of United States National Security. Sage Publications. 2005. səh. 666. ISBN 978-1-4522-6535-3. 2016-09-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-29.
    Paul R. Pillar. Terrorism and U.S. Foreign Policy. Brookings Institution Press. 2001. səh. 57. ISBN 978-0-8157-0004-3.
    Gabe T. Wang. China and the Taiwan Issue: Impending War at Taiwan Strait. University Press of America. 2006. səh. 179. ISBN 978-0-7618-3434-2. 2016-09-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-29.
    Understanding the "Victory Disease," From the Little Bighorn to Mogadishu and Beyond. Diane Publishing. 2004. səh. 1. ISBN 978-1-4289-1052-2. 2016-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-29.
    Akis Kalaitzidis; Gregory W. Streich. U.S. Foreign Policy: A Documentary and Reference Guide. ABC-CLIO. 2011. səh. 313. ISBN 978-0-313-38375-5. 2016-09-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-29.
  20. "World Economic Outlook Database, April 2015". 2021-09-20 tarixində arxivləşdirilib.
  21. "Manufacturing, value added (current US$)". World Bank Open Data. World Bank. 2022-09-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 fevral 2017.
  22. "The World Factbook". www.cia.gov. Central Intelligence Agency. 2008-10-04 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-16.
  23. "The World Factbook". www.cia.gov. Central Intelligence Agency. 2008-10-04 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-16.
  24. 1 2 "Population Clock". U.S. and World Population Clock. U.S. Department of Commerce. 4 iyul 2017. November 17, 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 sentyabr 2017. The United States population on July 4, 2017 was: 325,365,189
  25. "Global Wealth Report". Credit Suisse (ingilis). Oktyabr 2018. 2017-07-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 fevral 2019.
  26. "U.S. Workers World's Most Productive". CBS News. 11 fevral 2009. 2013-10-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 aprel 2013.
  27. "Average annual wages". stats.oecd.org. 2022-09-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 9 fevral 2019.
  28. "Trends in world military expenditure, 2013". Stockholm International Peace Research Institute. Aprel 2014. 4 yanvar 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 aprel 2014.
  29. Cohen, 2004: History and the Hyperpower
    BBC, April 2008: Country Profile: United States of America
    "Geographical trends of research output". Research Trends. 2014-03-17 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 mart 2014.
    "The top 20 countries for scientific output". Open Access Week. 2014-03-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 mart 2014.
    "Granted patents". European Patent Office. 2014-03-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 mart 2014.
  30. Martone, 2016. səh. 504
  31. Sider, 2007. səh. 226
  32. DeLear, Byron (4 iyul 2013) Who coined 'United States of America'? Mystery might have intriguing answer. Arxivləşdirilib 2017-04-02 at the Wayback Machine "Historians have long tried to pinpoint exactly when the name 'United States of America' was first used and by whom… …This latest find comes in a letter that Stephen Moylan, Esq., wrote to Col. Joseph Reed from the Continental Army Headquarters in Cambridge, Mass., during the Siege of Boston. The two men lived with Washington in Cambridge, with Reed serving as Washington's favorite military secretary and Moylan fulfilling the role during Reed's absence." Christian Science Monitor (Boston, MA).
  33. Touba, Mariam (5 noyabr 2014) Who Coined the Phrase 'United States of America'? You May Never Guess Arxivləşdirilib 2014-11-08 at the Wayback Machine "Here, on January 2, 1776, seven months before the Declaration of Independence and a week before the publication of Paine's Common Sense, Stephen Moylan, an acting secretary to General George Washington, spells it out, 'I should like vastly to go with full and ample powers from the United States of America to Spain' to seek foreign assistance for the cause." New-York Historical Society Museum & Library
  34. Fay, John (15 iyul 2016) The forgotten Irishman who named the 'United States of America' Arxivləşdirilib 2016-08-09 at the Wayback Machine "According to the NY Historical Society, Stephen Moylan was the man responsible for the earliest documented use of the phrase "United States of America." But who was Stephen Moylan?" IrishCentral.com
  35. ""To the inhabitants of Virginia," by A PLANTER. Dixon and Hunter's. April 6, 1776, Williamsburg, Virginia. Letter is also included in Peter Force's American Archives". 5 (1287). 19 dekabr 2014 tarixində arxivləşdirilib.
  36. 1 2 3 Safire, 2003. səh. 199
  37. Mostert, 2005. səh. 18
  38. Brokenshire, 1993. səh. 49
  39. Greg, 1892. səh. 276
  40. G. H. Emerson, The Universalist Quarterly and General Review, Vol. 28 (Jan. 1891), p. 49, quoted in Zimmer, Benjamin. "Life in These, Uh, This United States". University of Pennsylvania. 24 noyabr 2005. 2008-02-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 yanvar 2013.
  41. Wilson, Kenneth G. The Columbia guide to standard American English. New York: Columbia University Press. 1993. 27–28. ISBN 978-0-231-06989-2.
  42. Savage, 2011. səh. 55
  43. Haviland, Walrath və Prins, 2013. səh. 219
  44. Fladmark, 2017. səh. 55–69
  45. Meltzer, 2009. səh. 129
  46. Waters, Stafford, 2007. səh. 1122–1126
  47. Flannery, 2015. səh. 173–185
  48. Gelo, 2018
  49. Lockard, 2010. səh. 315
  50. Inghilleri, 2016. səh. 117
  51. Martinez, Sage və Ono, 2016. səh. 4
  52. Fagan, 2016. səh. 390
  53. Martinez, Bordeaux, 2016. səh. 602
  54. Weiss, Jacobson, 2000. səh. 180
  55. Dean R. Snow. The Iroquois. Blackwell Publishers, Ltd. 1994. ISBN 978-1-55786-938-8. İstifadə tarixi: 16 iyul 2010.
  56. Pearce, Charles E.M.; Pearce, F. M. Oceanic Migration: Paths, Sequence, Timing and Range of Prehistoric Migration in the Pacific and Indian Oceans. Springer Science & Business Media. 17 iyun 2010. səh. 167. ISBN 978-90-481-3826-5. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-31.
  57. Whittaker, Elvi W. The Mainland Haole: The White Experience in Hawaii. Columbia University Press. Yanvar 1986. səh. 3. ISBN 978-0-231-05316-7. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-31.
  58. Paul Joseph. The SAGE Encyclopedia of War: Social Science Perspectives. SAGE Publications. 11 oktyabr 2016. səh. 590. ISBN 978-1-4833-5988-5. 2021-10-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-11-24.
  59. "The Cambridge encyclopedia of human paleopathology Arxiv surəti 13 may 2024 tarixindən Wayback Machine saytında Arxivləşdirilib 2016-02-08 at the Wayback Machine". Arthur C. Aufderheide, Conrado Rodríguez-Martín, Odin Langsjoen (1998). Cambridge University Press. p. 205. ISBN 0-521-55203-6
  60. Bianchine, Russo, 1992 pp. 225–232
  61. 1 2 3 Perdue, Green, 2005. səh. 40
  62. 1 2 Haines, Haines və Steckel, 2000. səh. 12
  63. Thornton, 1998. səh. 34
  64. Volo, Volo, 2007. səh. 11
  65. Cowper, 2011. səh. 67
  66. Wilson, Thompson, 1997. səh. 14
  67. Ripper, 2008 p. 6
  68. Ripper, 2008 p. 5
  69. Calloway, 1998, p. 55
  70. 1 2 "St. Augustine Florida, The Nation's Oldest City". staugustine.com (ingilis). 2017-10-19 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-10-31.
  71. Joseph, 2016. səh. 590
  72. Remini, 2007. səh. 2–3
  73. Johnson, 1997. səh. 26–30
  74. Walton, 2009, fəsil 3
  75. Lemon, 1987
  76. Jackson, L. P. "Elizabethan Seamen and the African Slave Trade". The Journal of Negro History. 9 (1). 1924: 1–17. doi:10.2307/2713432. ISSN 0022-2992. JSTOR 2713432.
  77. Tadman, 2000, p. 1534
  78. Schneider, 2007, p. 484
  79. Lien, 1913, p. 522
  80. Davis, 1996, p. 7
  81. Quirk, 2011, p. 195
  82. Bilhartz, Terry D.; Elliott, Alan C. Currents in American History: A Brief History of the United States. M.E. Sharpe. 2007. ISBN 978-0-7656-1817-7. 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-11-01.
  83. Wood, Gordon S. The Creation of the American Republic, 1776–1787. UNC Press Books. 1998. səh. 263. ISBN 978-0-8078-4723-7. 2021-08-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-11-02.
  84. Walton, 2009, pp. 38–39
  85. Foner, Eric. The Story of American Freedom (1st). W.W. Norton. 1998. 4–5. ISBN 978-0-393-04665-6.
  86. Walton, 2009, p. 35
  87. Otis, James. The Rights of the British Colonies Asserted and Proved. 1763.
  88. Pethick, Derek. The Nootka Connection: Europe and the Northwest Coast 1790–1795. Vancouver: Douglas & McIntyre. 1980. 8–9. ISBN 978-0-88894-279-1.
  89. Pethick, Derek. The Nootka Connection: Europe and the Northwest Coast 1790–1795. Vancouver: Douglas & McIntyre. 1980. 7–8. ISBN 978-0-88894-279-1.
  90. Robert J. King, "'The long wish'd for object' — Opening the trade to Japan, 1785–1795", The Northern Mariner / le marin du nord, vol. XX, no. 1, January 2010, pp. 1–35.
  91. Collingridge, Vanessa. Captain Cook: The Life, Death and Legacy of History's Greatest Explorer. Ebury Press. 2003. səh. 380. ISBN 978-0-09-188898-5.
  92. Hayes, Derek. Historical Atlas of the Pacific Northwest: Maps of exploration and Discovery. Sasquatch Books. 1999. 42–43. ISBN 978-1-57061-215-2.
  93. Humphrey, Carol Sue. The Revolutionary Era: Primary Documents on Events from 1776 To 1800. Greenwood Publishing. 2003. 8–10. ISBN 978-0-313-32083-5. 2021-08-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-11-28.
  94. 1 2 Fabian Young, Alfred; Nash, Gary B.; Raphael, Ray. Revolutionary Founders: Rebels, Radicals, and Reformers in the Making of the Nation. Random House Digital. 2011. 4–7. ISBN 978-0-307-27110-5. 2021-08-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-11-28.
  95. Samuel, 1920. səh. 323-324
  96. Greene and Pole, A Companion to the American Revolution p 357. Jonathan R. Dull, A Diplomatic History of the American Revolution (1987) p. 161. Lawrence S. Kaplan, "The Treaty of Paris, 1783: A Historiographical Challenge", International History Review, Sept 1983, Vol. 5 Issue 3, pp 431–442
  97. Boyer, 2007, pp. 192–193
  98. Cogliano, Francis D. Thomas Jefferson: Reputation and Legacy. University of Virginia Press. 2008. səh. 219. ISBN 978-0-8139-2733-6. 2021-08-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-11-29.
  99. Walton, 2009, p. 43
  100. Gordon, 2004, pp. 27,29
  101. Clark, Mary Ann. Then We'll Sing a New Song: African Influences on America's Religious Landscape. Rowman & Littlefield. May 2012. səh. 47. ISBN 978-1-4422-0881-0.
  102. Heinemann, Ronald L., et al., Old Dominion, New Commonwealth: a history of Virginia 1607–2007, 2007 ISBN 978-0-8139-2609-4, p.197
  103. Billington, Ray Allen; Ridge, Martin. Westward Expansion: A History of the American Frontier. UNM Press. 2001. səh. 22. ISBN 978-0-8263-1981-4.
  104. "Louisiana Purchase" (PDF). National Park Services. 2011-10-29 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 1 mart 2011.
  105. Wait, Eugene M. America and the War of 1812. Nova Publishers. 1999. səh. 78. ISBN 978-1-56072-644-9. 2021-08-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-11-29.
  106. Klose, Nelson; Jones, Robert F. United States History to 1877. Barron's Educational Series. 1994. səh. 150. ISBN 978-0-8120-1834-9.
  107. Winchester, pp. 198, 216, 251, 253
  108. Morrison, Michael A. Slavery and the American West: The Eclipse of Manifest Destiny and the Coming of the Civil War. University of North Carolina Press. 28 aprel 1997. 13–21. ISBN 978-0-8078-4796-1. 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-12-09.
  109. Kemp, Roger L. Documents of American Democracy: A Collection of Essential Works. McFarland. 2010. səh. 180. ISBN 978-0-7864-4210-2. 2021-10-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  110. McIlwraith, Thomas F.; Muller, Edward K. North America: The Historical Geography of a Changing Continent. Rowman & Littlefield. 2001. səh. 61. ISBN 978-0-7425-0019-8. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  111. Madley, Benjamin (2016). An American Genocide: The United States and the California Indian Catastrophe, 1846–1873. Yale University Press. ISBN 978-0-300-23069-7.
  112. Johansen, Bruce E.; Pritzker, Barry M. "California Indians, Genocide of". Encyclopedia of American Indian History [4 volumes]. ABC-CLIO. 23 iyul 2007. 226–231. 2022-06-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-09-19 – Google Books vasitəsilə.
  113. Lindsay, Brendan C. Murder State: California's Native American Genocide, 1846–1873 (ingilis). U of Nebraska Press. 2012. ISBN 978-0-8032-4021-6. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-09-19.
  114. Wolf, Jessica. "Revealing the history of genocide against California's Native Americans". UCLA Newsroom (ingilis). 2021-10-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 iyul 2018.
  115. Rawls, James J. A Golden State: Mining and Economic Development in Gold Rush California. University of California Press. 1999. səh. 20. ISBN 978-0-520-21771-3. 2021-08-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-12-10.
  116. Black, Jeremy. Fighting for America: The Struggle for Mastery in North America, 1519–1871. Indiana University Press. 2011. səh. 275. ISBN 978-0-253-35660-4. 2021-08-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-12-10.
  117. Wishart, David J. Encyclopedia of the Great Plains. University of Nebraska Press. 2004. səh. 37. ISBN 978-0-8032-4787-1. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-12-10.
  118. Stuart Murray. Atlas of American Military History. Infobase Publishing. 2004. səh. 76. ISBN 978-1-4381-3025-5. 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
    Harold T. Lewis. Christian Social Witness. Rowman & Littlefield. 2001. səh. 53. ISBN 978-1-56101-188-9. 2021-10-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2017-12-10.
  119. 1 2 Patrick Karl O'Brien. Atlas of World History. Oxford University Press. 2002. səh. 184. ISBN 978-0-19-521921-0. 2015-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  120. Vinovskis, Maris. Toward A Social History of the American Civil War: Exploratory Essays. Cambridge; New York: Cambridge University Press. 1990. səh. 4. ISBN 978-0-521-39559-5.
  121. "1860 Census" (PDF). U.S. Census Bureau. 2008-08-24 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 10 iyun 2007. Yeddinci səhifədə ümumi kölə əhalisinin 3,953,760 nəfər olduğu siyahılanmışdır.
  122. De Rosa, Marshall L. (1997). The Politics of Dissolution: The Quest for a National Identity and the American Civil War. Edison, NJ: Transaction. p. 266. ISBN 1-56000-349-9.
  123. Shearer Davis Bowman. Masters and Lords: Mid-19th-Century U.S. Planters and Prussian Junkers. Oxford UP. 1993. səh. 221. ISBN 978-0-19-536394-4. 2022-05-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-02-17.
  124. Jason E. Pierce. Making the White Man's West: Whiteness and the Creation of the American West. University Press of Colorado. 2016. səh. 256. ISBN 978-1-60732-396-9. 2021-10-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-02-17.
  125. Marie Price; Lisa Benton-Short. Migrants to the Metropolis: The Rise of Immigrant Gateway Cities. Syracuse University Press. 2008. səh. 51. ISBN 978-0-8156-3186-6. 2021-10-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-02-17.
  126. "Statue of Liberty". World Heritage. UNESCO. 2018-12-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 oktyabr 2011.
  127. John Powell. Encyclopedia of North American Immigration. Infobase Publishing. 2009. səh. 74. ISBN 978-1-4381-1012-7. 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  128. Winchester, pp. 351, 385
  129. Michno, Gregory. Encyclopedia of Indian Wars: Western Battles and Skirmishes, 1850–1890. Mountain Press Publishing. 2003. ISBN 978-0-87842-468-9.
  130. "Toward a Market Economy". CliffsNotes. Houghton Mifflin Harcourt. 2015-06-22 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 dekabr 2014.
  131. "Purchase of Alaska, 1867". Office of the Historian. U.S. Department of State. 2016-01-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 dekabr 2014.
  132. "The Spanish-American War, 1898". Office of the Historian. U.S. Department of State. 2019-06-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 dekabr 2014.
  133. Ryden, George Herbert. The Foreign Policy of the United States in Relation to Samoa. New York: Octagon Books, 1975.
  134. "Virgin Islands History". Vinow.com. 2017-01-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 yanvar 2018.
  135. Kirkland, Edward. Industry Comes of Age: Business, Labor, and Public Policy (1961). 400–405.
  136. Zinn, 2005, pp. 321–357
  137. Paige Meltzer, "The Pulse and Conscience of America" The General Federation and Women's Citizenship, 1945–1960," Frontiers: A Journal of Women Studies (2009), Vol. 30 Issue 3, pp. 52–76.
  138. James Timberlake, Prohibition and the Progressive Movement, 1900–1920 (Harvard UP, 1963)
  139. George B. Tindall, "Business Progressivism: Southern Politics in the Twenties," South Atlantic Quarterly 62 (Winter 1963): 92–106.
  140. McDuffie, Jerome; Piggrem, Gary Wayne; Woodworth, Steven E. (2005). U. S. History Super Review. Piscataway, NJ: Research & Education Association. p. 418. ISBN 0-7386-0070-9.
  141. Voris, Jacqueline Van. Carrie Chapman Catt: A Public Life. Women and Peace Series. New York City: Feminist Press at CUNY. 1996. səh. vii. ISBN 978-1-55861-139-9. Carrie Chapmann Catt led an army of voteless women in 1919 to pressure Congress to pass the constitutional amendment giving them the right to vote and convinced state legislatures to ratify it in 1920. ... Catt was one of the best-known women in the United States in the first half of the twentieth century and was on all lists of famous American women.
  142. Winchester pp. 410–411
  143. Axinn, June; Stern, Mark J. Social Welfare: A History of the American Response to Need (7th). Boston: Allyn & Bacon. 2007. ISBN 978-0-205-52215-6.
  144. Lemann, Nicholas. The Promised Land: The Great Black Migration and How It Changed America. New York: Alfred A. Knopf. 1991. səh. 6. ISBN 978-0-394-56004-5.
  145. James Noble Gregory. American Exodus: The Dust Bowl Migration and Okie Culture in California. Oxford University Press. 1991. ISBN 978-0-19-507136-8. 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
    "Mass Exodus From the Plains". American Experience. WGBH Educational Foundation. 2013. 2017-03-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 oktyabr 2014.
    Fanslow, Robin A. "The Migrant Experience". American Folklore Center. Library of Congress. 6 aprel 1997. 2014-10-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 oktyabr 2014.
    Walter J. Stein. California and the Dust Bowl Migration. Greenwood Press. 1973. ISBN 978-0-8371-6267-6. 2021-10-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  146. Yamasaki, Mitch. "Pearl Harbor and America's Entry into World War II: A Documentary History" (PDF). World War II Internment in Hawaii. 13 dekabr 2014 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 14 yanvar 2015.
  147. Kelly, Brian. "The Four Policemen and. Postwar Planning, 1943–1945: The Collision of Realist and. Idealist Perspectives". 2015-10-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 iyun 2014.
  148. Hoopes, Brinkley, 1997. səh. 100
  149. Gaddis, 1972. səh. 25
  150. Leland, Anne; Oboroceanu, Mari–Jana. "American War and Military Operations Casualties: Lists and Statistics" (PDF). Congressional Research Service. 26 fevral 2010. 2018-12-09 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 18 fevral 2011. p. 2.
  151. Kennedy, Paul (1989). The Rise and Fall of the Great Powers. New York: Vintage. p. 358. ISBN 0-679-72019-7
  152. "The United States and the Founding of the United Nations, August 1941 – October 1945". U.S. Dept. of State, Bureau of Public Affairs, Office of the Historian. Oktyabr 2005. 2005-10-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2007.
  153. "Why did Japan surrender in World War II? | The Japan Times". The Japan Times (ingilis). 2022-06-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 fevral 2017.
  154. Pacific War Research Society (2006). Japan's Longest Day. New York: Oxford University Press. ISBN 4-7700-2887-3.
  155. "The National WWII Museum | New Orleans: Learn: For Students: WWII at a Glance: Remembering V-J Day". www.nationalww2museum.org. 2017-06-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 fevral 2017.
  156. Wagg, Stephen; Andrews, David. East Plays West: Sport and the Cold War. Routledge. 2012. səh. 11. ISBN 978-1-134-24167-5. 2021-08-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-03.
  157. Blakeley, 2009, p. 92 Arxivləşdirilib 2021-10-09 at the Wayback Machine
  158. 1 2 Collins, Michael. Liftoff: The Story of America's Adventure in Space. New York: Grove Press. 1988.
  159. Winchester, pp. 305–308
  160. Blas, Elisheva. "The Dwight D. Eisenhower National System of Interstate and Defense Highways" (PDF). societyforhistoryeducation.org. Society for History Education. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 19 yanvar 2015.
  161. Richard Lightner. Hawaiian History: An Annotated Bibliography. Greenwood Publishing Group. 2004. səh. 141. ISBN 978-0-313-28233-1. 2021-08-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-03.
  162. Dallek, Robert. Lyndon B. Johnson: Portrait of a President. Oxford University Press. 2004. səh. 169. ISBN 978-0-19-515920-2.
  163. "Our Documents – Civil Rights Act (1964)". United States Department of Justice. 2021-09-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 iyul 2010.
  164. "Remarks at the Signing of the Immigration Bill, Liberty Island, New York". 3 oktyabr 1965. 16 may 2016 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 yanvar 2012.
  165. "Social Security". ssa.gov. 2021-05-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  166. Soss, 2010, p. 277
  167. Fraser, 1989
  168. Ferguson, 1986, pp. 43–53
  169. Williams, pp. 325–331
  170. Niskanen, William A. Reaganomics: an insider's account of the policies and the people. Oxford University Press. 1988. səh. 363. ISBN 978-0-19-505394-4. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  171. "Women in the Labor Force: A Databook" (PDF). U.S. Bureau of Labor Statistics. 2013. səh. 11. 2021-08-17 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 21 mart 2014.
  172. Howell, Buddy Wayne. The Rhetoric of Presidential Summit Diplomacy: Ronald Reagan and the U.S.-Soviet Summits, 1985–1988. Texas A&M University. 2006. səh. 352. ISBN 978-0-549-41658-6. 2017-01-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  173. Kissinger, Henry. Diplomacy. Simon & Schuster. 2011. 781–784. ISBN 978-1-4391-2631-8. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
    Mann, James. The Rebellion of Ronald Reagan: A History of the End of the Cold War. Penguin. 2009. səh. 432. ISBN 978-1-4406-8639-9.
  174. Hayes, 2009
  175. USHistory.org, 2013
  176. Charles Krauthammer, "The Unipolar Moment," Foreign Affairs, 70/1, (Winter 1990/1), 23–33.
  177. Persian Gulf War // Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, Inc. 2016. 2015-06-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 yanvar 2017.
  178. Winchester, pp. 420–423
  179. Dale, Reginald. "Did Clinton Do It, or Was He Lucky?". The New York Times. 18 fevral 2000. 2016-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 mart 2013.
    Mankiw, N. Gregory. Macroeconomics. Cengage Learning. 2008. səh. 559. ISBN 978-0-324-58999-3. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  180. "North American Free Trade Agreement (NAFTA) | United States Trade Representative". www.ustr.gov. 2013-03-17 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 yanvar 2015.
    Thakur; Manab Thakur Gene E Burton B N Srivastava. International Management: Concepts and Cases. Tata McGraw-Hill Education. 1997. 334–335. ISBN 978-0-07-463395-3. 2021-08-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
    Akis Kalaitzidis; Gregory W. Streich. U.S. Foreign Policy: A Documentary and Reference Guide. ABC-CLIO. 2011. səh. 201. ISBN 978-0-313-38376-2. 2021-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-05.
  181. Flashback 9/11: As It Happened. Fox News. 9 sentyabr 2011. 2021-08-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 mart 2013.
    "America remembers Sept. 11 attacks 11 years later". CBS News. Associated Press. 11 sentyabr 2012. 2013-10-17 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 mart 2013.
    "Day of Terror Video Archive". CNN. 2005. 2010-11-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 mart 2013.
  182. Walsh, Kenneth T. "The 'War on Terror' Is Critical to President George W. Bush's Legacy". U.S. News & World Report. 9 dekabr 2008. 2021-10-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 mart 2013.
    Atkins, Stephen E. The 9/11 Encyclopedia: Second Edition. ABC-CLIO. 2011. səh. 872. ISBN 978-1-59884-921-9. 2021-08-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  183. Wong, Edward. "Overview: The Iraq War". The New York Times. 15 fevral 2008. 2018-02-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 mart 2013.
    Johnson, James Turner. The War to Oust Saddam Hussein: Just War and the New Face of Conflict. Rowman & Littlefield. 2005. səh. 159. ISBN 978-0-7425-4956-2. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
    Durando, Jessica; Green, Shannon Rae. "Timeline: Key moments in the Iraq War". USA Today. Associated Press. 21 dekabr 2011. 2020-09-04 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 mart 2013.
  184. George W. Bush. "Fact Sheet: The New Way Forward in Iraq". Office of the Press Secretary. 10 yanvar 2007. 2022-03-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 yanvar 2017. After talking to some Afghan leaders, it was said that the Iran's would be revolting if more troops were to be sent to Iran.
  185. Feaver, Peter. "Hillary Clinton and the Inconvenient Facts About the Rise of the Islamic State". Foreign Policy. 13 avqust 2015. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-06. [T]he Obama team itself, including Clinton, have repeatedly confirmed that they understand that the surge was successful. Clinton even conceded to former Defense Secretary Robert Gates: 'The surge worked.'
  186. "Iraqi surge exceeded expectations, Obama says". NBC News. Associated Press. 4 sentyabr 2008. 2022-03-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-06. Obama said the surge of U.S. troops has 'succeeded beyond our wildest dreams.'
  187. Wallison, Peter. Hidden in Plain Sight: What Really Caused the World's Worst Financial Crisis and Why It Could Happen Again. Encounter Books. 2015. ISBN 978-978-59407-7-0.
  188. Financial Crisis Inquiry Commission. Financial Crisis Inquiry Report (PDF). 2011. ISBN 978-1-60796-348-6. 2017-01-27 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2018-03-06.
  189. Taylor, John B. "The Financial Crisis and the Policy Responses: An Empirical Analysis of What Went Wrong" (PDF). Hoover Institution Economics Paper Series. Yanvar 2009. 2017-02-15 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 21 yanvar 2017.
  190. Hilsenrath, Jon; Ng, Serena; Paletta, Damian. "Worst Crisis Since '30s, With No End Yet in Sight". The Wall Street Journal. Dow Jones & Company. 18 sentyabr 2008. 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 yanvar 2017.
  191. "Barack Obama elected as America's first black president". History.com. A&E Television Networks, LLC. 2014-10-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 oktyabr 2014.
  192. "Barack Obama: Face Of New Multiracial Movement?". NPR. 12 noyabr 2008. 2021-08-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 oktyabr 2014.
  193. Washington, Jesse; Rugaber, Chris. "African-American Economic Gains Reversed By Great Recession". Huffington Post. Associated Press. 9 sentyabr 2011. 16 iyun 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 mart 2013.
  194. "What the Stimulus Accomplished". The New York Times. The New York Times Company. 22 fevral 2014. 2017-01-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 yanvar 2017.
  195. "Economic Stimulus". IGM Polls. Initiative on Global Markets at the University of Chicago. 15 fevral 2012. 2016-11-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 yanvar 2017.
  196. "Did Dodd-Frank really hurt the US economy?". Financial Times. 13 fevral 2017. 2018-01-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 yanvar 2018.
  197. "The Impact of the Dodd-Frank Act on Financial Stability and Economic Growth" (PDF). Brookings. 24 oktyabr 2014. 2017-09-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 31 avqust 2017.; Martin Neil Baily; Aaron Klein; Justin Schardin. "The Impact of the Dodd-Frank Act on Financial Stability and Economic Growth". The Russell Sage Foundation Journal of the Social Sciences. 3 (1). Yanvar 2017: 20. doi:10.7758/RSF.2017.3.1.02.
  198. "Federal Subsidies for Health Insurance Coverage for People Under Age 65: 2016 to 2026". Congressional Budget Office. 2020-03-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 yanvar 2017.
  199. Bradner, Eric. "Ryan: GOP will repeal, replace Obamacare at same time". CNN. 13 yanvar 2017. 2017-01-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 yanvar 2017.
  200. Jacobson, Gary C. "The Republican Resurgence in 2010". Political Science Quarterly. 126 (1). Mart 2011: 27–52. doi:10.1002/j.1538-165X.2011.tb00693.x.
  201. Shanker, Thom; Schmidt, Michael S.; Worth, Robert F. "In Baghdad, Panetta Leads Uneasy Closure to Conflict". The New York Times. 15 dekabr 2011. 2019-11-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-11.
  202. "The JRTN Movement and Iraq's Next Insurgency | Combating Terrorism Center at West Point". United States Military Academy. 2019-03-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 yanvar 2017.
  203. "Al-Qaeda's Resurgence in Iraq: A Threat to U.S. Interests". U.S. Department of State. 26 yanvar 2017. 2017-01-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 noyabr 2010.
  204. Peter Baker. "U.S. to Restore Full Relations With Cuba, Erasing a Last Trace of Cold War Hostility". The New York Times. 26 yanvar 2017. 2015-11-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-11.
  205. Gordon, Michael R.; Sanger, David E. "Deal Reached on Iran Nuclear Program; Limits on Fuel Would Lessen With Time". The New York Times. The New York Times Company. 15 iyul 2015. 2017-01-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 yanvar 2017.
  206. Trump, Iran nuclear deal, CNN, 2021-11-19 tarixində arxivləşdirilib, İstifadə tarixi: 2018-06-20.
  207. "Donald Trump is officially the richest US president in history". 2017-09-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-08-10.
  208. "State Area Measurements and Internal Point Coordinates – Geography – U.S. Census Bureau". State Area Measurements and Internal Point Coordinates. U.S. Department of Commerce. 2018-03-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 sentyabr 2017.
  209. "2010 Census Area" (PDF). census.gov. U.S. Census Bureau. səh. 41. 2012-10-19 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 18 yanvar 2015.
  210. "Area". The World Factbook. Central Intelligence Agency. 2014-01-31 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 yanvar 2015.
  211. United States // Encyclopædia Britannica. 2013-06-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 yanvar 2018. (istisna olaraq kvadrat mil ilə verilib)
  212. 1 2 3 "United States". The World Factbook. Central Intelligence Agency. 3 yanvar 2018. 2018-12-25 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 yanvar 2018.
  213. "Geographic Regions of Georgia". Georgia Info. Digital Library of Georgia. 2016-02-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 dekabr 2014.
  214. 1 2 Lew, Alan. "PHYSICAL GEOGRAPHY OF THE US". GSP 220 – Geography of the United States. North Arizona University. 9 aprel 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 dekabr 2014.
  215. Harms, Nicole. "Facts About the Rocky Mountain Range". Travel Tips. USA Today. 2014-12-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 dekabr 2014.
  216. Great Basin // Encyclopædia Britannica. 2015-03-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 dekabr 2014.
  217. "Mount Whitney, California". Peakbagger. 2015-04-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 dekabr 2014.
  218. "Find Distance and Azimuths Between 2 Sets of Coordinates (Badwater 36-15-01-N, 116-49-33-W and Mount Whitney 36-34-43-N, 118-17-31-W)". Federal Communications Commission. 2015-02-07 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 dekabr 2014.
  219. Poppick, Laura. "US Tallest Mountain's Surprising Location Explained". LiveScience. 3 January 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 may 2015.
  220. O'Hanlon, Larry. "America's Explosive Park". Discovery Channel. 14 mart 2005. 14 mart 2005 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 aprel 2016.
  221. "Ecoregions by country – T". panda.org. 2017-10-19 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 avqust 2017.
  222. Boyden, Jennifer. "Climate Regions of the United States". Travel Tips. USA Today. 2014-12-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 dekabr 2014.
  223. "World Map of Köppen−Geiger Climate Classification" (PDF). 2012-03-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 19 avqust 2015.
  224. Perkins, Sid. "Tornado Alley, USA". Science News. 11 may 2002. 1 iyul 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 sentyabr 2006.
  225. Len McDougall. The Encyclopedia of Tracks and Scats: A Comprehensive Guide to the Trackable Animals of the United States and Canada. Lyons Press. 2004. səh. 325. ISBN 978-1-59228-070-4. 2016-06-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-11.
  226. Morin, Nancy. "Vascular Plants of the United States" (PDF). Plants. National Biological Service. 24 iyul 2013 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 27 oktyabr 2008.
  227. Osborn, Liz. "Number of Native Species in United States". Current Results Nexus. 2012-06-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 yanvar 2015.
  228. "Numbers of Insects (Species and Individuals)". Smithsonian Institution. 2009-02-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 yanvar 2009.
  229. Lawrence, E.A. "Symbol of a Nation: The Bald Eagle in American Culture". The Journal of American Culture. 13 (1). 1990: 63–69. doi:10.1111/j.1542-734X.1990.1301_63.x.
  230. "National Park Service Announces Addition of Two New Units" (Press-reliz). National Park Service. 28 fevral 2006. 1 oktyabr 2006 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 fevral 2017.
  231. Lipton, Eric; Krauss, Clifford. "Giving Reins to the States Over Drilling". New York Times. 23 avqust 2012. 2015-01-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 yanvar 2015.
  232. Gorte, Ross W.; Vincent, Carol Hardy.; Hanson, Laura A.; Marc R., Rosenblum. "Federal Land Ownership: Overview and Data" (PDF). fas.org. Congressional Research Service. 2015-01-24 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 18 yanvar 2015.
  233. "Chapter 6: Federal Programs to Promote Resource Use, Extraction, and Development". doi.gov. U.S. Department of the Interior. 18 mart 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 yanvar 2015.
  234. The National Atlas of the United States of America. "Forest Resources of the United States". Nationalatlas.gov. 14 yanvar 2013. 7 may 2009 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 yanvar 2014.
  235. "Land Use Changes Involving Forestry in the United States: 1952 to 1997, With Projections to 2050" (PDF). 2003. 2009-09-03 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 13 yanvar 2014.
  236. Daynes & Sussman, 2010, pp. 3, 72, 74–76, 78
  237. Hays, Samuel P. (2000). A History of Environmental Politics since 1945.
  238. Collin, Robert W. The Environmental Protection Agency: Cleaning Up America's Act. Greenwood Publishing Group. 2006. səh. 1. ISBN 978-0-313-33341-5. 2015-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  239. Turner, James Morton (2012). The Promise of Wilderness
  240. Endangered species Fish and Wildlife Service. General Accounting Office, Diane Publishing. 2003. səh. 1. ISBN 978-1-4289-3997-4. 2015-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  241. "CT1970p2-13: Colonial and Pre-Federal Statistics" (PDF). census.gov. 2004. səh. 1168. 2021-04-07 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 20 avqust 2015.
  242. "Historical Census Statistics On Population Totals By Race, 1790 to 1990, and By Hispanic Origin, 1970 to 1990, For Large Cities And Other Urban Places In The United States". census.gov. 12 avqust 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 may 2013.
  243. "Statistical Abstract of the United States" (PDF). U.S. Census Bureau. 2005. 2010-07-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  244. "Executive Summary: A Population Perspective of the United States". Population Resource Center. May 2000. 4 iyun 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 dekabr 2007.
  245. Jay Weinstein; Vijayan K. Pillai, Demography: The Science of Population (Second), 2016, səh. 208, 2022-01-15 tarixində arxivləşdirilib, İstifadə tarixi: 2019-05-08
  246. Alesha E. Doan. Opposition and Intimidation:The abortion wars and strategies of political harassment. University of Michigan. 2007. səh. 40.
  247. Belluz, Julia. "The historically low birthrate, explained in 3 charts". Vox. 22 may 2018. 15 January 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 dekabr 2018.
  248. 1 2 "Modern Immigration Wave Brings 59 Million to U.S. – Pew Research Center". Pew Research Center's Hispanic Trends Project. 28 sentyabr 2015. 2016-05-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-17.
  249. "Changing Patterns in U.S. Immigration and Population". pewtrusts.org. 2021-01-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-17.
  250. "Frequently Requested Statistics on Immigrants and Immigration in the United States". Migration Policy Institute. 14 mart 2019. 2021-02-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-06-27.
  251. 1 2 3 "Ancestry 2000" (PDF). U.S. Census Bureau. İyun 2004. 4 dekabr 2004 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 dekabr 2016.
  252. "Table 52. Population by Selected Ancestry Group and Region: 2009" (PDF). U.S. Census Bureau. 2009. 25 dekabr 2012 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 fevral 2017.
  253. Oleaga, Michael. "Immigration Numbers Update: 13 Million Mexicans Immigrated to US in 2013, But Chinese Migrants Outnumber Other Latin Americans". Latin Post. 5 sentyabr 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 dekabr 2014.
  254. "Selected Social Characteristics in the United States – 2011–2015 American Community Survey 5-Year Estimates". U.S. Census Bureau. 2020-02-13 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-24.
  255. 1 2 3 Humes, Karen R.; Jones, Nicholas A.; Ramirez, Roberto R. "Overview of Race and Hispanic Origin: 2010" (PDF). U.S. Census Bureau. Mart 2011. 29 aprel 2011 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 mart 2011.
  256. "B03001. Hispanic or Latino Origin by Specific Origin". 2007 American Community Survey. U.S. Census Bureau. İstifadə tarixi: 26 sentyabr 2008.
  257. "2010 Census Data". U.S. Census Bureau. 2014-05-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 mart 2011.
  258. "Tables 41 and 42—Native and Foreign-Born Populations" (PDF). Statistical Abstract of the United States 2009. U.S. Census Bureau. 2012-09-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 11 oktyabr 2009.
  259. 1 2 "National Vital Statistics Reports: Volume 61, Number 1. Births: Final Data for 2012" (PDF). Centers for Disease Control and Prevention. Avqust 2012. 2017-07-20 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 25 noyabr 2012.
  260. Krogstad, Jens Manuel. "U.S. Hispanic population growth has leveled off". Pew Research Center. 3 avqust 2017. 2022-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 dekabr 2018.
  261. U.S. Census Bureau: "U.S. Census Bureau Delivers Final State 2010 Census Population Totals for Legislative Redistricting" Arxivləşdirilib 2017-04-02 at the Wayback Machine see custom table, 2nd worksheet
  262. 1 2 Exner, Rich. "Americans under age one now mostly minorities, but not in Ohio: Statistical Snapshot". The Plain Dealer. Cleveland, OH. 3 iyul 2012. 2016-07-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 iyul 2012.
  263. "An Older and More Diverse Nation by Midcentury" (PDF) (Press-reliz). 14 avqust 2008. 2022-03-16 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 29 mart 2013.
  264. "What the plummeting Hispanic birthrate means for the U.S. economy". Fusion. 2017-03-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-31.
  265. Stone, Lyman. "Baby Bust: Fertility is Declining the Most Among Minority Women". Institute for Family Studies. 16 may 2018. 26 January 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 dekabr 2018.
  266. "The World Factbook: United States". Central Intelligence Agency. 2018-12-25 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 noyabr 2018.
  267. "ACS Demographic and Housing Estimates, 2015 American Community Survey 1-Year Estimates, (V2015)". census.gov. 2020-02-12 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 oktyabr 2016.
  268. 1 2 "It's official: Minority babies are the majority among the nation's infants, but only just". Pew Research Center. 23 iyun 2016. 2022-07-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-03-31.
  269. "Field Listing: Birth Rate". Central Intelligence Agency. The World Factbook. 2014. 11 dekabr 2007 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 yanvar 2015.
  270. "Population growth (annual %)". United Nations Population Division. The World Bank. 2014. 2016-06-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 yanvar 2015.
  271. "U. S. Lawful Permanent Residents: 2017" Arxivləşdirilib 2022-09-02 at the Wayback Machine. Office of Immigration Statistics Annual Flow Report.
  272. "Immigrants in the United States, 2010: A Profile of America's Foreign-Born Population". Center for Immigrant Studies. 2017-07-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 yanvar 2015.
  273. Baker, Bryan; Rytina, Nancy. "Estimates of the Unauthorized Immigrant Population Residing in the United States: January 2012" (PDF). Office of Immigration Statistics. Department of Homeland Security. Mart 2013. 2018-08-18 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 oktyabr 2014.
  274. "18 striking findings from 2018". Gallup. 2022-05-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 dekabr 2018.
  275. "In U.S., Estimate of LGBT Population Rises to 4.5%". Gallup.com. 2018-05-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 sentyabr 2018.
  276. "LGBT Percentage Highest in D.C., Lowest in North Dakota". Gallup. 2014-06-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 iyun 2014.
  277. "United States – Urban/Rural and Inside/Outside Metropolitan Area". U.S. Census Bureau. 17 yanvar 2010 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  278. "Table 1: Annual Estimates of the Resident Population for Incorporated Places Over 100,000, Ranked by July 1, 2008 Population: April 1, 2000 to July 1, 2008" (PDF). 2008 Population Estimates. U.S. Census Bureau, Population Division. 1 iyul 2009. 7 dekabr 2009 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib.
  279. 1 2 "Table 5. Estimates of Population Change for Metropolitan Statistical Areas and Rankings: July 1, 2007 to July 1, 2008" (PDF). 2008 Population Estimates. U.S. Census Bureau. 19 mart 2009. 7 dekabr 2009 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib.
  280. "Raleigh and Austin are Fastest-Growing Metro Areas" (Press-reliz). U.S. Census Bureau. 19 mart 2009. 18 yanvar 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 fevral 2017.
  281. "Language Spoken at Home by the U. S. Population, 2010", American Community Survey, U. S. Census Bureau, in World Almanac and Book of Facts 2012, p. 615.
  282. Welles, Elizabeth B. "Foreign Language Enrollments in United States Institutions of Higher Learning, Fall 2002" (PDF). ADFL Bulletin. 35 (2–3). Winter–Spring 2004: 7. doi:10.1632/adfl.35.2.7. 18 iyun 2009 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 fevral 2017.
  283. Feder, Jody. "English as the Official Language of the United States: Legal Background and Analysis of Legislation in the 110th Congress" (PDF). Ilw.com (Congressional Research Service). 25 yanvar 2007. 2013-07-24 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 19 iyun 2007.
  284. "The Constitution of the State of Hawaii, Article XV, Section 4". Hawaii Legislative Reference Bureau. 7 noyabr 1978. 24 iyul 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2007.
  285. Chapel, Bill. "Alaska OKs Bill Making Native Languages Official". NPR.org. 21 aprel 2014. 2015-05-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-05.
  286. Dicker, Susan J. Languages in America: A Pluralist View. Clevedon, UK: Multilingual Matters. 2003. 216, 220–225. ISBN 978-1-85359-651-3.
  287. "California Code of Civil Procedure, Section 412.20(6)". Legislative Counsel, State of California. 22 iyul 2010 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 dekabr 2007. "California Judicial Council Forms". Judicial Council, State of California. 2001-02-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 dekabr 2007.
  288. "Samoan". UCLA Language Materials Project. UCLA. 2018-09-18 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 oktyabr 2014.
    Frederick T.L. Leong; Mark M. Leach. Suicide Among Racial and Ethnic Minority Groups: Theory, Research, and Practice. Routledge. 2010. səh. 185. ISBN 978-1-135-91680-0. 2022-06-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-06.
    Robert D. Craig. Historical Dictionary of Polynesia. Scarecrow Press. 2002. səh. 33. ISBN 978-0-8108-4237-3. 2022-06-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  289. Nessa Wolfson; Joan Manes. Language of Inequality. Walter de Gruyter. 1985. səh. 176. ISBN 78-3-11-009946-1. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
    Lawrence J. Cunningham; Janice J. Beaty. A History of Guam. Bess Press. Yanvar 2001. səh. 203. ISBN 978-1-57306-047-9. 2022-06-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-06.
    Eur. The Far East and Australasia 2003. Psychology Press. 2002. səh. 1137. ISBN 978-1-85743-133-9. 2022-06-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  290. Yaron Matras; Peter Bakker. The Mixed Language Debate: Theoretical and Empirical Advances. Walter de Gruyter. 2003. səh. 301. ISBN 978-3-11-017776-3. 2022-06-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-06. in the Northern Marianas, Chamarro, Carolinian ( = the minority language of a group of Carolinian immigrants), and English received the status of co-official languages in 1985(Rodriguez-Ponga 1995:24–28).
  291. "Translation in Puerto Rico". Puerto Rico Channel. 2018-10-19 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 dekabr 2013.
  292. "Foreign Language Enrollments in K–12 Public Schools" (PDF). American Council on the Teaching of Foreign Languages (ACTFL). Fevral 2011. 2016-04-08 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 oktyabr 2015.
  293. Goldberg, David; Looney, Dennis; Lusin, Natalia. "Enrollments in Languages Other Than English in United States Institutions of Higher Education, Fall 2013" (PDF). Modern Language Association. Fevral 2015. 4 April 2015 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 20 may 2015.
  294. David Skorton, Glenn Altschuler. "America's Foreign Language Deficit". Forbes. 2021-10-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-06.
  295. "United States". Modern Language Association. 2007-12-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 sentyabr 2013.
  296. Bureau, U.S. Census. "American FactFinder – Results". 2020-02-12 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-06.
  297. 1 2 3 4 "America's Changing Religious Landscape". Pew Research Center: Religion & Public Life. 12 may 2015. 10 April 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 October 2017.
  298. "Religion". Gallup. İyun 2013. 2018-12-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 yanvar 2014.
  299. 1 2 "Mississippians Go to Church the Most; Vermonters, Least". Gallup. 2010-02-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 yanvar 2014.
  300. Merica, Dan. "Pew Survey: Doubt of God Growing Quickly among Millennials". CNN. 12 iyun 2012. 2021-05-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 iyun 2012.
  301. Hooda, Samreen. "American Confidence in Organized Religion at All Time Low". Huffington Post. 12 iyul 2012. 2018-11-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 iyul 2012.
  302. "Religion Among the Millennials". The Pew Forum on Religion & Public Life. 2010-03-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 avqust 2012.
  303. ""Nones" on the Rise: One-in-Five Adults Have No Religious Affiliation" (PDF). 26 avqust 2014 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 may 2015.
  304. "US Protestants no longer a majority – study". BBC News. 2012-10-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-07-28.
  305. "Mormons more likely to marry, have more children than other U.S. religious groups". Pew Research Center. 22 may 2015. 22 May 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 April 2018.
  306. "Church Statistics and Religious Affiliations". Pew Research. 2008-05-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 sentyabr 2014.
  307. 1 2 ""Nones" on the Rise". Pew Forum on Religion & Public Life. 2012. 2013-08-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 yanvar 2014.
  308. Barry A. Kosmin; Egon Mayer; Ariela Keysar. "American Religious Identification Survey 2001" (PDF). CUNY Graduate Center. 19 dekabr 2001. 2015-07-16 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 sentyabr 2011.
  309. "United States". 28 April 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 may 2013.
  310. Media, Minorities, and Meaning: A Critical Introduction — p. 88, Debra L. Merskin — 2010
  311. 1 2 3 4 "America's Changing Religious Landscape". Pew Research Center: Religion & Public Life. 12 may 2015. 10 April 2019 tarixində arxivləşdirilib.
  312. Richard Middleton, Colonial America, A History, 1565–1776, third edition (London: Blackwell, 2002) pp 95–103.
  313. "U.S. Religion Map and Religious Populations – U.S. Religious Landscape Study – Pew Forum on Religion & Public Life". Religions.pewforum.org. 2013-07-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 fevral 2014.
  314. "Religious Landscape Study". 11 may 2015. 5 October 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 April 2018.
  315. Walsh, Margaret. The American West. Visions and Revisions. Cambridge University Press. 2005. səh. 124. ISBN 978-0-521-59671-8. 2021-08-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-17.
  316. "Adults in Alaska". Pew Research Center's Religion & Public Life Project. 11 may 2015. 15 May 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 April 2018.
  317. "Table 55—Marital Status of the Population by Sex, Race, and Hispanic Origin: 1990 to 2007" (PDF). Statistical Abstract of the United States 2009. U.S. Census Bureau. 2012-09-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 11 oktyabr 2009.
  318. "Women's Advances in Education". Columbia University, Institute for Social and Economic Research and Policy. 2006. 9 iyun 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 iyun 2007.
  319. 1 2 "Births: Final Data for 2013, tables 2, 3" (PDF). U.S. Department of Health & Human Services. 2017-09-11 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 23 iyul 2015.
  320. "Trends in Teen Pregnancy and Childbearing". U.S. Department of Health & Human Services. 2021-12-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyul 2015.
  321. Strauss, Lilo T.; və b. "Abortion Surveillance—United States, 2003". MMWR. Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Chronic Disease Prevention and Health Promotion, Division of Reproductive Health. 24 noyabr 2006. 2017-06-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 iyun 2007.
  322. "FASTSTATS – Births and Natality". Centers for Disease Control and Prevention. 21 noyabr 2013. 2019-11-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 yanvar 2014.
  323. "National Vital Statistics Volume 67, Number 1, January 31, 2018" (PDF). Center for Disease Control – CDC. June 3, 2018 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 3 fevral 2018.
  324. Jardine, Cassandra. "Why adoption is so easy in America". The Daily Telegraph. London. 31 oktyabr 2007. 2024-01-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-21.
  325. "Child Adoption: Trends and policies" (PDF). United Nations Department of Economic and Social Affairs. 2009. 2022-03-24 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  326. Hagerty, Barbara Bradley. "Some Muslims in U.S. Quietly Engage in Polygamy". National Public Radio: All Things Considered. 27 may 2008. 10 May 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 iyul 2009. (#apostrophe_markup)
  327. "Mortality in the United States, 2017". www.cdc.gov. 29 noyabr 2018. 2021-02-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 dekabr 2018.
  328. Bernstein, Lenny. "U.S. life expectancy declines again, a dismal trend not seen since World War I". Washington Post. 29 noyabr 2018. 2021-09-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 dekabr 2018.
  329. Kight, Stef W. "Deaths by suicide, drugs and alcohol reached an all-time high last year". Axios. 6 mart 2019. 2021-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 mart 2019.
  330. MacAskill, Ewen. "US Tumbles Down the World Ratings List for Life Expectancy". The Guardian. London. 13 avqust 2007. 2013-07-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 avqust 2007.
  331. "Mexico Obesity Rate Surpasses The United States', Making It Fattest Country in the Americas". Huffington Post. 2018-11-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-11-17.
  332. Schlosser, Eric. Fast Food Nation. New York: Perennial. 2002. səh. 240. ISBN 978-0-06-093845-1.
  333. "Prevalence of Overweight and Obesity Among Adults: United States, 2003–2004". Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Health Statistics. 2010-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 iyun 2007.
  334. "Fast Food, Central Nervous System Insulin Resistance, and Obesity". Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology. American Heart Association. 2005. 2012-09-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 iyun 2007.
  335. Murray, Christopher J.L. "The State of US Health, 1990–2010: Burden of Diseases, Injuries, and Risk Factors" (PDF). Journal of the American Medical Association. 310 (6). iyul 10, 2013: 591–608. doi:10.1001/jama.2013.13805. PMC 5436627. PMID 23842577. 25 iyul 2013 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib.
  336. "About Teen Pregnancy". Center for Disease Control. 2021-09-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 yanvar 2015.
  337. Whitman, Glen; Raad, Raymond. "Bending the Productivity Curve: Why America Leads the World in Medical Innovation". The Cato Institute. 2021-01-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 9 oktyabr 2012.
  338. Cowen, Tyler. "Poor U.S. Scores in Health Care Don't Measure Nobels and Innovation". The New York Times. 5 oktyabr 2006. 2022-06-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 9 oktyabr 2012.
  339. "The U.S. Healthcare System: The Best in the World or Just the Most Expensive?" (PDF). University of Maine. 2001. 9 mart 2007 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 noyabr 2006.
  340. "U.S. Uninsured Rate Steady at 12.2% in Fourth Quarter of 2017". Gallup. 2021-10-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-28.
  341. Abelson, Reed. "Ranks of Underinsured Are Rising, Study Finds". The New York Times. 10 iyun 2008. 2018-08-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2008.
  342. Blewett, Lynn A.; və b. "How Much Health Insurance Is Enough? Revisiting the Concept of Underinsurance". Medical Care Research and Review. 63 (6). Dekabr 2006: 663–700. doi:10.1177/1077558706293634. ISSN 1077-5587. PMID 17099121.
  343. Fahrenthold, David A. "Mass. Bill Requires Health Coverage". The Washington Post. 5 aprel 2006. 2018-08-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2007.
  344. "Health Care Law 54% Favor Repeal of Health Care Law". Rasmussen Reports. 2017-05-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 oktyabr 2012.
  345. "Debate on ObamaCare to intensify in the wake of landmark Supreme Court ruling". Fox News. 29 iyun 2012. 2015-09-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 oktyabr 2012.
  346. "Ages for Compulsory School Attendance …". U.S. Dept. of Education, National Center for Education Statistics. 2007-06-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 iyun 2007.
  347. "Statistics About Non-Public Education in the United States". U.S. Dept. of Education, Office of Non-Public Education. 2007-07-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 iyun 2007.
  348. 1 2 AP. "U.S. education spending tops global list, study shows". CBS. 25 iyun 2013. 2013-07-26 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 oktyabr 2013.
  349. Rosenstone, Steven J. "Public Education for the Common Good". University of Minnesota. 17 dekabr 2009. 1 avqust 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 mart 2009.
  350. "Educational Attainment in the United States: 2003" (PDF). U.S. Census Bureau. 2021-10-02 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 1 avqust 2006.
  351. For more detail on U. S. literacy, see A First Look at the Literacy of America's Adults in the 21st century Arxivləşdirilib 2021-12-03 at the Wayback Machine, U. S. Department of Education (2003).
  352. "Human Development Indicators" (PDF). United Nations Development Programme, Human Development Reports. 2005. 20 iyun 2007 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 14 yanvar 2008.
  353. "QS World University Rankings". Topuniversities. 17 iyul 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 iyul 2011.
  354. "Top 200 – The Times Higher Education World University Rankings 2010–2011". Times Higher Education. 2021-06-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 iyul 2011.
  355. "Academic Ranking of World Universities 2014". Shanghai Ranking Consultancy. 19 yanvar 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 may 2015.
  356. "U21 Ranking of National Higher Education Systems 2019 | Universitas 21". Universitas 21. 2019-05-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 aprel 2019.
  357. "Education at a Glance 2013" (PDF). OECD. 2018-03-06 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 5 oktyabr 2013.
  358. "Student Loan Debt Exceeds One Trillion Dollars". NPR. 4 aprel 2012. 2021-10-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 sentyabr 2013.
  359. Krupnick, Matt. "Student loan crisis threatens a generation's American dream". The Guardian. 4 oktyabr 2018. 2021-08-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 oktyabr 2018.
  360. Scheb, John M.; Scheb, John M. II (2002). An Introduction to the American Legal System. Florence, KY: Delmar, p. 6. ISBN 0-7668-2759-3.
  361. Killian, Johnny H. "Constitution of the United States". The Office of the Secretary of the Senate. 2014-02-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 fevral 2012.
  362. Germanos, Andrea. "United States Doesn't Even Make Top 20 on Global Democracy Index". Common Dreams. 11 yanvar 2019. 2022-02-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 fevral 2019.
  363. Simon, Zoltan. "U.S. Government Seen as Most Corrupt in Seven Years". Bloomberg. 29 yanvar 2019. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 fevral 2019.
  364. Mikhail Filippov; Peter C. Ordeshook; Olga Shvetsova. Designing Federalism: A Theory of Self-Sustainable Federal Institutions. Cambridge University Press. 2004. səh. 242. ISBN 978-0-521-01648-3. 2022-07-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-25.
    Barbara Bardes; Mack Shelley; Steffen Schmidt. American Government and Politics Today: Essentials 2013–2014 Edition. Cengage Learning. 2013. 265–266. ISBN 978-1-285-60571-5. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-04-25.
  365. "The Legislative Branch". United States Diplomatic Mission to Germany. 2021-08-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 avqust 2012.
  366. "The Process for impeachment". ThinkQuest. 2013-04-08 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 avqust 2012.
  367. "The Executive Branch". The White House. 2017-08-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 fevral 2017.
  368. Kermit L. Hall; Kevin T. McGuire. Institutions of American Democracy: The Judicial Branch. Oxford University Press. 2005. ISBN 978-0-19-988374-5. 2021-08-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-05-16.
    U.S. Citizenship and Immigration Services. Learn about the United States: Quick Civics Lessons for the Naturalization Test. Government Printing Office. 2013. səh. 4. ISBN 978-0-16-091708-0. 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-05-16.
    Bryon Giddens-White. The Supreme Court and the Judicial Branch. Heinemann Library. 2005. ISBN 978-1-4034-6608-2. 2021-10-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-05-16.
    Charles L. Zelden. The Judicial Branch of Federal Government: People, Process, and Politics. ABC-CLIO. 2007. ISBN 978-1-85109-702-9. 2022-04-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
    "Federal Courts". United States Courts. 2013-04-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 oktyabr 2014.
  369. Bloch, Matt; Ericson, Matthew; Quealy, Kevin. "Census 2010: Gains and Losses in Congress". The New York Times. 30 may 2013. 22 March 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 May 2018.
  370. 1 2 3 "Watch John Oliver Cast His Ballot for Voting Rights for U.S. Territories". Time. 9 mart 2015. 2018-09-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 yanvar 2018.
  371. "What is the Electoral College". National Archives. 2019-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 avqust 2012.
  372. Cossack, Roger. "Beyond politics: Why Supreme Court justices are appointed for life". CNN. 13 iyul 2000. 12 iyul 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  373. "Nebraska (state, United States) : Agriculture". Britannica Online Encyclopedia. 2015-05-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 noyabr 2012.
  374. Feldstein, Fabozzi, 2011, p. 9
  375. Schultz, 2009, pp. 164, 453, 503
  376. Schultz, 2009, p. 38
  377. Serranilla bankəsiBaxo-Nueva üzərində ABŞ-nin suverenliyi mübahisəli olduğu üçün ABŞ-nin MİZ xəritəsinə daxil edilməyib.
  378. "Common Core Document of the United States of America". U.S. Department of State. 30 dekabr 2011. 2019-10-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 iyul 2015.
  379. The New York Times, 2007. səh. 670
  380. Onuf, 2010. səh. xvii
  381. Bax ABŞ Kodeksi, 8 § 1101(a) (36) və ABŞ Kodeksi, 8 § 1101(a) (38) U. S. Federal Code, Immigration and Nationality Act. ABŞ Kodeksi, 8 § 1101a
  382. "Electoral College Fast Facts | U.S. House of Representatives: History, Art & Archives". history.house.gov. 2022-09-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 avqust 2015.
  383. U. S. House of Representatives. History, Art & Archives, Determining Apportionment Arxivləşdirilib 2022-09-07 at the Wayback Machine and Reapportioning Arxivləşdirilib 2022-08-25 at the Wayback Machine. İstifadə tarixi: 21 avqust 2015.
  384. "Frequently Asked Questions". U.S. Department of the Interior Indian Affairs. 2017-07-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 yanvar 2016.
  385. Keating, Joshua. "How Come American Samoans Still Don't Have U.S. Citizenship at Birth?". 5 iyun 2015. 2018-10-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-06-20 – Slate vasitəsilə.
  386. "American Samoa and the Citizenship Clause: A Study in Insular Cases Revisionism". harvardlawreview.org. 2019-12-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 yanvar 2018.
  387. Debt And Deficit Negotiations. The White House (Photograph). 2011. 20 avqust 2016 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 fevral 2017.
  388. Etheridge, Eric; Deleith, Asger. "A Republic or a Democracy?". New York Times blogs. 19 avqust 2009. 2010-11-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 noyabr 2010. The US system seems essentially a two-party system. ...
  389. Avaliktos, Neal. The Election Process Revisited. Nova Publishers. 2004. səh. 111. ISBN 978-1-59454-054-7. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-07-28.
  390. David Mosler; Robert Catley. America and Americans in Australia. Greenwood Publishing Group. 1998. səh. 83. ISBN 978-0-275-96252-4. 2016-04-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 aprel 2016.
  391. Grigsby, Ellen. Analyzing Politics: An Introduction to Political Science. Cengage Learning. 2008. 106–107. ISBN 978-0-495-50112-1.
  392. "U.S. Senate: Leadership & Officers". www.senate.gov. 2021-03-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 yanvar 2019.
  393. "Leadership | House.gov". www.house.gov. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 yanvar 2019.
  394. "Congressional Profile". Office of the Clerk of the United States House of Representatives. 2019-01-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-08-11.
  395. "Governor Election Results 2018". The New York Times. 2018-12-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 yanvar 2019.
  396. "U.S. Governors". National Governors Association. 2018-06-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 yanvar 2015.
  397. "Bowser is elected D.C. mayor, defeating independents Catania and Schwartz". Washington Post. 5 noyabr 2015. 2017-10-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 yanvar 2015.
  398. Ambrose Akenuwa. Is the United States Still the Land of the Free and Home to the Brave?. Lulu.com. 1 iyul 2015. səh. 79. ISBN 978-1-329-26112-9. 2022-06-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-08-11.
  399. "What is the G8?". University of Toronto. 2020-11-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 fevral 2012.
  400. Kan, Shirley A. "Taiwan: Major U.S. Arms Sales Since 1990" (PDF). Federation of American Scientist. 29 avqust 2014. 2021-07-30 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 19 oktyabr 2014.
    "Taiwan's Force Modernization: The American Side". Defense Industry Daily. 11 sentyabr 2014. 2016-11-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 oktyabr 2014.
  401. Dumbrell, John; Schäfer, Axel. America's 'Special Relationships': Foreign and Domestic Aspects of the Politics of Alliance. 2009. səh. 45. ISBN 978-0-203-87270-3. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  402. Ek, Carl, Ian F. Fergusson. "Canada–U.S. Relations" (PDF). Congressional Research Service. 3 sentyabr 2010. 2020-01-13 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 28 avqust 2011.
  403. Vaughn, Bruce. Australia: Background and U.S. Relations. Congressional Research Service. 8 avqust 2008. OCLC 70208969.
  404. Vaughn, Bruce. "New Zealand: Background and Bilateral Relations with the United States" (PDF). Congressional Research Service. 27 may 2011. 22 January 2021 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 28 avqust 2011.
  405. Lum, Thomas. "The Republic of the Philippines and U.S. Interests" (PDF). Congressional Research Service. 3 yanvar 2011. 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 3 avqust 2011.
  406. Chanlett-Avery, Emma; və b. "Japan-U.S. Relations: Issues for Congress" (PDF). Congressional Research Service. 8 iyun 2011. 2020-01-13 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 28 avqust 2011.
  407. Mark E. Manyin; Emma Chanlett-Avery; Mary Beth Nikitin. "U.S.–South Korea Relations: Issues for Congress" (PDF). Congressional Research Service. 8 iyul 2011. 2020-01-13 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 28 avqust 2011.
  408. Zanotti, Jim. "Israel: Background and U.S. Relations" (PDF). Congressional Research Service. 31 iyul 2014. 2019-03-05 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 12 sentyabr 2014.
  409. Shah, Anup. "U.S. and Foreign Aid Assistance". GlobalIssues.org. 13 aprel 2009. 2010-02-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 oktyabr 2009.
  410. "América Latina en la era Trump". 2022-03-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-05-31.
  411. "Obama reveals plans to boost aid to Colombia to $450 million". politico.com. 2021-09-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 aprel 2018.
  412. "Remarks by President Obama and President Santos of Colombia at Plan Colombia Reception". archives.gov. 4 fevral 2016. 2019-10-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 aprel 2018.
  413. Charles L. Zelden. The Judicial Branch of Federal Government: People, Process, and Politics. ABC-CLIO. 2007. səh. 217. ISBN 978-1-85109-702-9. 2022-06-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
    Loren Yager; Emil Friberg; Leslie Holen. Foreign Relations: Migration from Micronesian Nations Has Had Significant Impact on Guam, Hawaii, and the Commonwealth of the Northern Mariana Islands. Diane Publishing. 2003. səh. 7. ISBN 978-0-7567-3394-0. 2021-10-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-10-08.
  414. "Trump to bypass U.N. and send aid directly to persecuted Christians in Middle East". The Washington Times. 2021-09-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 oktyabr 2017.
  415. "Mike Pence: US to stop funding 'ineffective' UN efforts to help Christians persecuted in Middle East". The Washington Examiner. 2018-09-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 oktyabr 2017.
  416. "Pence says US to stop funding 'ineffective' UN relief efforts". The Hill. 2022-08-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 oktyabr 2017.
  417. Budget Office, Congressional. "The Long-Term Budget Outlook 2013" (PDF). cbo.gov. Congress of the United States Congressional Budget Office. səh. 10. 2016-03-13 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 21 yanvar 2016.
  418. Konish, Lorie. "More Americans are considering cutting their ties with the US — here's why". CNBC. 30 iyun 2018. 2019-03-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 avqust 2018.
  419. Power, Julie. "Tax fears: US-Aussie dual citizens provide IRS with details of $184 billion". The Sydney Morning Herald (ingilis). 3 mart 2018. 2021-10-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 avqust 2018.
  420. Porter, Eduardo. "America's Aversion to Taxes". The New York Times. 14 avqust 2012. 2013-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 avqust 2012. In 1965, taxes collected by federal, state and municipal governments amounted to 24.7 percent of the nation's output. In 2010, they amounted to 24.8 percent. Excluding Chile and Mexico, the United States raises less tax revenue, as a share of the economy, than every other industrial country.
  421. 1 2 "CBO Historical Tables-February 2013". Congressional Budget Office. 5 fevral 2013. 2013-02-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 aprel 2013.
  422. "The Distribution of Household Income and Federal Taxes, 2010". Congressional Budget Office (CBO). 4 dekabr 2013. 2017-09-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 yanvar 2014.
  423. Lowrey, Annie. "Tax Code May Be the Most Progressive Since 1979,". The New York Times. 4 yanvar 2013. 2021-10-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 yanvar 2014.
  424. Slemrod, Joel. Tax Progressivity and Income Inequality.
  425. 1 2 Piketty, Thomas; Saez, Emmanuel. "How Progressive is the U.S. Federal Tax System? A Historical and International Perspective". Journal of Economic Perspectives. 21 (1). 2007: 3–24. doi:10.1257/jep.21.1.3.
  426. Isabelle Joumard; Mauro Pisu; Debbie Bloch. "Tackling income inequality The role of taxes and transfers" (PDF). OECD Journal: Economic Studies. 2012: 27. 2014-12-28 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 24 sentyabr 2015. Various studies have compared the progressivity of tax systems of European countries with that of the United States (see for instance Prasad and Deng, 2009; Piketty and Saez, 2007; Joumard, 2001). Though they use different definitions, methods and databases, they reach the same conclusion: the US tax system is more progressive than those of the continental European countries.
  427. Taxation in the US:
  428. Huang, Chye-Ching; Frentz, Nathaniel. "What Do OECD Data Really Show About U.S. Taxes and Reducing Inequality?". Center on Budget and Policy Priorities. 2015-09-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 sentyabr 2015.
  429. 1 2 3 Matthews, Dylan. "Other countries don't have a "47%"". The Washington Post. 19 sentyabr 2012. 2015-05-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 oktyabr 2013.
  430. Jane Wells. "The rich do not pay the most taxes, they pay ALL the taxes". CNBC. 11 dekabr 2013. 2015-07-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 yanvar 2015.
    Steve Hargreaves. "The rich pay majority of U.S. income taxes". CNN. 12 mart 2013. 2015-01-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 yanvar 2015.
    "Top 10 Percent of Earners Paid 68 Percent of Federal Income Taxes". 2014 Federal Budget in Pictures. The Heritage Foundation. 2015. 6 yanvar 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 fevral 2017.
    Stephen Dinan. "CBO: The wealthy pay 70 percent of taxes". Washington Times. 10 iyul 2012. 2015-01-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 yanvar 2015.
    "The Tax Man Cometh! But For Whom?". NPR. 15 aprel 2012. 2022-03-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 yanvar 2015.
  431. Wamhoff, Steve. "Who Pays Taxes in America in 2014?" (PDF). Institute on Taxation and Economic Policy. 7 aprel 2014. 2014-11-17 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 17 yanvar 2015.
  432. Agadoni, Laura. "Characteristics of a Regressive Tax". Houston Chronicle Small Business blog. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-11-21.
  433. "TPC Tax Topics | Payroll Taxes". Taxpolicycenter.org. 2014-03-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 yanvar 2014.
  434. "The Design of the Original Social Security Act". Social Security Online. U.S. Social Security Administration. 2013-04-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 aprel 2013.
  435. Blahous, Charles. "The Dark Side of the Payroll Tax Cut". Defining Ideas. Hoover Institution. 24 fevral 2012. 16 oktyabr 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 aprel 2013.
  436. "Is Social SecurityProgressove? CBO" (PDF). 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2018-11-22.
  437. "The Distribution of Household Income and Federal Taxes, 2008 and 2009" (PDF). Congressional Budget Office. İyul 2012. 2013-04-13 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 3 aprel 2013.
  438. Ohlemacher, Stephen. "Tax bills for rich families approach 30-year high". The Seattle Times. Associated Press. 3 mart 2013. 29 oktyabr 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 aprel 2013.
  439. "Who will pay what in 2013 taxes?". The Seattle Times. Associated Press. 3 mart 2013. 29 oktyabr 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 aprel 2013.
  440. Tax incidence of corporate tax in the United States:
  441. Malm, Elizabeth. "Comments on Who Pays? A Distributional Analysis of the Tax Systems in All 50 States". Tax Foundation. 20 fevral 2013. 2013-02-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 aprel 2013.
  442. "IMF, United States General government gross debt". Imf.org. 14 sentyabr 2006. 2021-07-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 avqust 2014.
  443. "Debt to the Penny (Daily History Search Application)". TreasuryDirect. 2011-04-18 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 yanvar 2015.
  444. Burgess Everett. "The next debt ceiling fight". Politico. 6 yanvar 2015. 2015-01-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 yanvar 2015.
  445. Thornton, Daniel L. "The U.S. Deficit/Debt Problem: A Longer–Run Perspective" (PDF). Federal Reserve Bank of St. Louis Review. Noy–Dek 2012. 5 February 2013 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 7 may 2013.
  446. Lopez, Luciana. "Fitch backs away from downgrade of U.S. credit rating". Reuters. 28 yanvar 2013. 2015-09-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 mart 2013.
  447. "The Air Force in Facts and Figures (Armed Forces Manpower Trends, End Strength in Thousands)" (PDF). Air Force Magazine. May 2009. 13 yanvar 2013 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 9 oktyabr 2009.
  448. "What does Selective Service provide for America?". Selective Service System. 15 sentyabr 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 fevral 2012.
  449. "Base Structure Report, Fiscal Year 2008 Baseline" (PDF). Department of Defense. 28 fevral 2010 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 9 oktyabr 2009.
  450. "Active Duty Military Personnel Strengths by Regional Area and by Country (309A)" (PDF). Department of Defense. 31 mart 2010. 24 iyul 2013 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 7 oktyabr 2010.
  451. "The 15 Countries with the Highest Military Expenditure in 2011" (PDF). Stockholm International Peace Research Institute. 2011. 9 yanvar 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 fevral 2017.
  452. "Compare". CIA World Factbook. RealClearWorld. 20 dekabr 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 fevral 2013.
  453. "Federal R&D Budget Dashboard". American Association for the Advancement of Science (ingilis). 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 mart 2019.
  454. "Fiscal Year 2013 Historical Tables" (PDF). Budget of the U.S. Government. White House OMB. 17 aprel 2012 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 noyabr 2012.
  455. "Fiscal Year 2012 Budget Request Overview" (PDF). Department of Defense. Fevral 2011. 25 iyul 2011 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib.
  456. Basu, Moni. "Deadly Iraq War Ends with Exit of Last U.S. Troops". CNN. 18 dekabr 2011. 2011-12-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 fevral 2012.
  457. "Operation Iraqi Freedom". Iraq Coalition Casualty Count. 5 fevral 2012. 21 mart 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 fevral 2012.
  458. Cherian, John. "Turning Point". Frontline. The Hindu Group. 7 aprel 2012. 2 dekabr 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 dekabr 2012. There are currently 90,000 U.S. troops deployed in the country.
  459. "Department of Defence Defence Casualty Analysis System". Department of Defense. Noyabr 2013. 2012-09-20 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 noyabr 2013.
  460. "U.S. Federal Law Enforcement Agencies, Who Governs & What They Do". Chiff.com. 2014-02-10 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 avqust 2012.
  461. "Plea Bargains". Findlaw. 2011-07-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 yanvar 2015.
    "Interview with Judge Michael McSpadden". PBS. 16 dekabr 2003. 2017-10-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-07.
  462. Beckett, Lois; Aufrichtig, Aliza; Davis, Kenan. "Murders up 10.8% in biggest percentage increase since 1971, FBI data shows". The Guardian (ingilis). 26 sentyabr 2016. ISSN 0261-3077. 2016-12-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 dekabr 2016.
  463. "Murders Rose At Their Fastest Pace In A Quarter-Century Last Year". FiveThirtyEight. 26 sentyabr 2016. 2017-03-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-07. (#apostrophe_markup)
  464. Beckett, Lois; Chalabi, Mona. "US murder rate rose in 2016 – but experts question claims of long-term trend". The Guardian. 25 sentyabr 2017. 2022-05-30 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 sentyabr 2017.
  465. Kaste, Martin. "Open Cases: Why One-Third Of Murders In America Go Unresolved". NPR. 30 mart 2015. 12 August 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 may 2017.
  466. "Uniform Crime Reporting Statistics". U.S. Department of Justice Federal Bureau of Investigation. 3 iyul 2013 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 noyabr 2013.
    "Crime in the United States, 2011". FBI '(Uniform Crime Statistics—Murder)'. 2016-05-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 yanvar 2013.
    "UNODC Homicide Statistics". United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). 2018-12-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 yanvar 2013.
    "Murder". Crime in the United States, 2009. Federal Bureau of Investigation. Sentyabr 2010. 20 sentyabr 2010 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 dekabr 2012. There were 5.0 murders per 100,000 inhabitants in 2009 ... compared with the 2000 rate, a 10.4 percent decrease was recorded.
  467. "Eighth United Nations Survey of Crime Trends and Operations of Criminal Justice Systems (2001–2002)" (PDF). United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). 31 mart 2005. 10 July 2012 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 18 may 2008.
  468. Grinshteyn, Erin; Hemenway, David. "Violent Death Rates: The US Compared with Other High-income OECD Countries, 2010". The American Journal of Medicine. 129 (3). Mart 2016: 226–273. doi:10.1016/j.amjmed.2015.10.025. PMID 26551975. 2021-07-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyun 2017.
  469. Rawlinson, Kevin. "Global homicide rate rises for first time in more than a decade". The Guardian. 7 dekabr 2017. 2021-08-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 dekabr 2018.
  470. 1 2 3 "United States Crime Rates 1960–2017". www.disastercenter.com. 2022-09-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 dekabr 2018.
  471. "Homicide Rate (per 100,000), 1950–2014". InfoPlease. 2022-08-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 dekabr 2018.
  472. "Table 43 : Arrests by Race and Ethnicity, 2017". FBI. 2020-06-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 dekabr 2018.
  473. "Supplemental Homicide Report 1976–2017". Murder Accountability Project. 2022-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 dekabr 2018.
  474. Alexia Cooper; Erica L. Smith. "Homicide Trends in the United States, 1980–2008" (PDF). U.S. Department of Justice. Noyabr 2011. 3, 12. 2019-11-20 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 14 noyabr 2015.
  475. Fuchs, Erin. "Why Louisiana Is The Murder Capital of America". Business Insider. 1 oktyabr 2013. 2022-07-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-14.
  476. Agren, David. "Mexico crime belies government claims of progress". Florida Today – USA Today. Melbourne, FL. 19 oktyabr 2014. 4B. 2022-09-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 oktyabr 2014.
  477. Connor, Tracy; Chuck, Elizabeth. "Nebraska's Death Penalty Repealed With Veto Override". NBC News. 28 may 2015. 10 June 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2015.
  478. Simpson, Ian. "Maryland becomes latest U.S. state to abolish death penalty". Reuters. 2 may 2013. 21 August 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 aprel 2016.
  479. "Searchable Execution Database". Death Penalty Information Center. 2012-09-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 oktyabr 2012.
  480. "Death Sentences and Executions 2015". Amnesty International USA. 2015. 2022-03-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 3 iyun 2017.
  481. Schmidt, Steffen W.; Shelley, Mack C.; Bardes, Barbara A. American Government & Politics Today. Cengage Learning. 2008. səh. 591. ISBN 978-0-495-50228-9. 2015-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
    Walmsley, Roy. "World Prison Population List" (PDF). King's College London, International Centre for Prison Studies. 2005. 28 iyun 2007 tarixində arxivləşdirilib (PDF). Son məlumatlar üçün, baxın "Prison Brief for United States of America". King's College London, International Centre for Prison Studies. 21 iyun 2006. 4 avqust 2007 tarixində arxivləşdirilib.
    "The Growth of Incarceration in the United States: Exploring Causes and Consequences". National Research Council. 2014. 15 November 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 may 2014..
    "Nation Behind Bars: A Human Rights Solution" (PDF). Human Rights Watch. May 2014. 29 March 2017 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 10 may 2014.
    Haymes et al, 2014, p. 389 Arxivləşdirilib 2021-08-16 at the Wayback Machine
  482. Barkan, Steven E.; Bryjak, George J. Fundamentals of Criminal Justice: A Sociological View. Jones & Bartlett. 2011. səh. 23. ISBN 978-1-4496-5439-9. 2015-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  483. Glaze, Lauren E.; Herberman, Erinn J. "Correctional Populations in the United States, 2012" (PDF). Dekabr 2013. 2021-05-18 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2018-12-15.
  484. Iadicola, Peter; Shupe, Anson. Violence, Inequality, and Human Freedom. Rowman & Littlefield. 2012. səh. 456. ISBN 978-1-4422-0949-7. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-15.
  485. Brown, Emma; Douglas-Gabriel, Danielle. "Since 1980, spending on prisons has grown three times as much as spending on public education". The Washington Post. 7 iyul 2016. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 iyul 2016.
  486. "Prisoners in 2013" (PDF). Bureau of Justice Statistics. 2018-04-11 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2018-12-15.
  487. "United States of America – International Centre for Prison Studies". International Centre for Prison Studies. 2015-09-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-15.
  488. Clear, Todd R.; Cole, George F.; Reisig, Michael Dean. American Corrections. Cengage Learning. 2008. səh. 485. ISBN 978-0-495-55323-6. 2015-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  489. "Federal Bureau of Prisons: Statistics". Federal Bureau of Prisons. 2015-03-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 mart 2015.
  490. Moore, Adrian T. "Private Prisons: Quality Corrections at a Lower Cost" (PDF). Reason.org. Reason Foundation. 2017-10-10 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 29 aprel 2015.
    Benefield, Nathan. "Private Prisons Increase Capacity, Save Money, Improve Service". Commonwealth Foundation.org. Commonwealth Foundation. 24 oktyabr 2007. 2021-02-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 aprel 2015.
    William G. Archambeault; Donald R. Deis, Jr. "Cost Effectiveness Comparisons of Private Versus Public Prisons in Louisiana: A Comprehensive Analysis of Allen, Avoyelles, and Winn Correctional Centers" (PDF). Journal of the Oklahoma Criminal Justice Research Consortium. 4. 1997–1998. 2016-06-10 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 29 aprel 2015.
    Volokh, Alexander. "A Tale of Two Systems: Cost, Quality, and Accountability in Private Prisons". Harvard Law Review. 115. 1 may 2002: 1868. 24 September 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 aprel 2015.
  491. Donna, Selman; Leighton, Paul. Punishment for Sale: Private Prisons, Big Business, and the Incarceration Binge. New York City: Rowman & Littlefield Publishers. 2010. səh. xi. ISBN 978-1-4422-0173-6. 2022-07-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-15.
    Harcourt, Bernard. The Illusion of Free Markets: Punishment and the Myth of Natural Order. Harvard University Press. 2012. 235 & 236. ISBN 978-0-674-06616-8. 2021-08-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-15.
    John L. Campbell. "Neoliberalism's penal and debtor states". Theoretical Criminology. 14 (1). 2010: 59–73. doi:10.1177/1362480609352783. 2018-09-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-15.
    Davidson, Joe. "Private federal prisons — less safe, less secure". Washington Post. 12 avqust 2016. 2021-11-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 avqust 2016.
    Gottschalk, Marie. Caught: The Prison State and the Lockdown of American Politics. Princeton University Press. 2014. səh. 70. ISBN 978-0-691-16405-2. 2022-06-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-15.
    Kerwin, Peter. "Study finds private prisons keep inmates longer, without reducing future crime". University of Wisconsin–Madison News. 10 iyun 2015. 2015-12-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 iyun 2015.
  492. "Report: Oklahoma now 'world's prison capital'". KAKE. 7 iyun 2018. 2021-05-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 dekabr 2018.
  493. Wagner, Peter; Sawyer, Wendy. "States of Incarceration: The Global Context 2018". Prison Policy Initiative. İyun 2018. 2018-11-29 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 dekabr 2018.
  494. "Virgin Islands (US) – World Prison Brief". www.prisonstudies.org. 2022-09-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-15.
  495. "Puerto Rico (US) – World Prison Brief". www.prisonstudies.org. 2022-04-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-15.
  496. "Cities, States Resist — and Assist — Immigration Crackdown in New Ways". pew.org. İstifadə tarixi: 18 iyul 2019.
  497. "Report: Nearly Half of Americans Live in Jurisdictions With Sanctuary Policies". Fox News Insider (ingilis). 11 may 2018. 5 October 2020 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 iyul 2019.
  498. 1 2 3 "GDP Estimates". Bureau of Economic Analysis. Bureau of Economic Analysis. 2018-08-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 avqust 2018.
  499. "Consumer Price Index – November 2018" (PDF). Bureau of Labor Statistics. Noyabr 2018. 2018-08-28 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 19 dekabr 2018.
  500. "Labor Force Statistics from the Current Population Survey". Bureau of Labor Statistics. 19 dekabr 2018. 2013-02-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 dekabr 2018.
  501. "The Employment Situation – November 2018". Bureau of Labor Statistics. Bureau of Labor Statistics. 7 dekabr 2018. 2009-10-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 dekabr 2018.
  502. "Labor Force Statistics from the Current Population Survey". Bureau of Labor Statistics. United States Department of Labor. 19 dekabr 2018. 2018-09-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 dekabr 2018.
  503. "Monthly Statement of the Public Debt of the United States" (PDF). Treasury Direct. 30 noyabr 2018. 2021-05-02 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 19 dekabr 2018.
  504. "Federal Reserve Statistical Release" (PDF). Federal Reserve. Federal Reserve. 6 dekabr 2018. 2022-03-08 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 19 dekabr 2018.
  505. Wright, Gavin; Czelusta, Jesse (2007). "Resource-Based Growth Past and Present", in Natural Resources: Neither Curse Nor Destiny, ed. Daniel Lederman and William Maloney. World Bank. p. 185. ISBN 0-8213-6545-2.
  506. 1 2 "World Economic Outlook Database: United States". International Monetary Fund. Oktyabr 2014. 2015-04-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 noyabr 2014.
  507. "European Union GDP". International Monetary Fund. International Monetary Fund. Aprel 2014. 2018-09-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 iyun 2014.
  508. 1 2 Hagopian, Kip; Ohanian, Lee. "The Mismeasure of Inequality". Policy Review. 1 avqust 2012. 2014-05-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 avqust 2013.
  509. "United Nations Statistics Division – National Accounts". unstats.un.org. 2018-08-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 iyun 2018.
  510. "Currency Composition of Official Foreign Exchange Reserves" (PDF). International Monetary Fund. 7 oktyabr 2014 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 9 aprel 2012.
  511. 1 2 "Trade Statistics". Greyhill Advisors. 2018-02-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 oktyabr 2011.
  512. "Top Ten Countries with which the U.S. Trades". U.S. Census Bureau. Avqust 2009. 2010-02-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 oktyabr 2009.
  513. "Major Foreign Holders of Treasury Securities". treasury.gov. 17 oktyabr 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  514. Jackson, Brooks. "Who Holds Our Debt?". 19 noyabr 2013. 2022-06-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-26.
  515. Trivett, Vincent. "The TRUTH About Who Really Owns All Of America's Debt". Business Insider. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-25.
  516. "This surprising chart shows which countries own the most U.S. debt". Washington Post. 2020-12-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-26.
  517. "National debt: Whom does the US owe?". 4 fevral 2011. 2022-03-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-04-26 – Christian Science Monitor vasitəsilə.
  518. "World's Top 5 arms exporters". United Press International. 2022-03-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 mart 2015.
  519. "China becomes the world's third largest arms exporter". BBC News. 15 mart 2015. 2022-03-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 mart 2015.
    Shankar, Sneha. "US Remains World's Largest Exporter of Arms While India Leaps Ahead To Become Largest Importer: Study". International Business Times. 17 mart 2015. 2020-11-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 mart 2015.
  520. "The NYSE Makes Stock Exchanges Around The World Look Tiny". 2017-01-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 mart 2017.
  521. "Is the New York Stock Exchange the Largest Stock Market in the World?". 2017-01-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 mart 2017.
  522. "Largest stock exchange operators worldwide as of April 2018, by market capitalization of listed companies (in trillion U.S. dollars)". Statista. 2019-03-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 fevral 2019.
  523. "GDP by Industry". Greyhill Advisors. 2018-03-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 oktyabr 2011.
  524. "Table B-1. Employees on nonfarm payrolls by industry sector and selected industry detail [In thousands]". bls.gov. 2022-09-01 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-22.
  525. 1 2 "USA Economy in Brief". U.S. Dept. of State, International Information Programs. 12 mart 2008 tarixində arxivləşdirilib.
  526. "Table 724—Number of Tax Returns, Receipts, and Net Income by Type of Business and Industry: 2005". U.S. Census Bureau. 9 fevral 2012 tarixində orijinalından (XLS) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 oktyabr 2009.
  527. "Sony, LG, Wal-Mart among Most Extendible Brands". Cheskin. 6 iyun 2005. 25 mart 2006 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2007.
  528. "Table 964—Gross Domestic Product in Current and Real (2000) Dollars by Industry: 2006". U.S. Census Bureau. May 2008. 9 fevral 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 oktyabr 2009.
  529. "U.S. surges past Saudis to become world's top oil supplier -PIRA". Reuters. 2015-10-04 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-22.
  530. "Coal Statistics". National Mining Association. 16 dekabr 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 yanvar 2014.
  531. "Minerals Production". National Mining Association. 2016-09-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 yanvar 2014.
  532. "Corn". U.S. Grains Council. 12 yanvar 2008 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 mart 2008.
  533. "Soybean Demand Continues to Drive Production". Worldwatch Institute. 6 noyabr 2007. 2008-03-16 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 mart 2008.
  534. "ISAAA Brief 39-2008: Executive Summary—Global Status of Commercialized Biotech/GM Crops: 2008" (PDF). International Service for the Acquisition of Agri-Biotech Applications. səh. 15. 2018-08-18 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 16 iyul 2010.
  535. Merrill, Dave. "Here's How America Uses Its Land". Bloomberg. 2020-02-25 tarixində arxivləşdirilib.
  536. "Personal Consumption Expenditures (PCE)/Gross Domestic Product (GDP)" Arxivləşdirilib 2016-04-12 at the Wayback Machine FRED Graph, Federal Reserve Bank of St. Louis
  537. Fuller, Thomas. "In the East, many EU work rules don't apply". International Herald Tribune. 15 iyun 2005. 16 iyun 2005 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  538. "Doing Business in the United States". World Bank. 2006. 2010-03-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 iyun 2007.
  539. Isabelle Joumard; Mauro Pisu; Debbie Bloch. "Tackling income inequality The role of taxes and transfers" (PDF). OECD. 2012. 28 December 2014 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 21 may 2015.
  540. Ray, Rebecca; Sanes, Milla; Schmitt, John. "No-Vacation Nation Revisited" (PDF). Center for Economic and Policy Research. May 2013. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 8 sentyabr 2013.
  541. Bernard, Tara Siegel. "In Paid Family Leave, U.S. Trails Most of the Globe". The New York Times. 22 fevral 2013. 2013-02-23 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 avqust 2013.
  542. 1 2 Vasel, Kathryn. "Who doesn't get paid sick leave?". CNN. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-22.
  543. "Total Economy Database, Summary Statistics, 1995–2010". Total Economy Database. The Conference Board. Sentyabr 2010. 2010-07-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 sentyabr 2009.
  544. "Chart Book: The Legacy of the Great Recession". Center on Budget and Policy Priorities. 12 mart 2013. 2015-04-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 mart 2013.
  545. Hounshell, David A., From the American System to Mass Production, 1800–1932: The Development of Manufacturing Technology in the United States, Baltimore, Maryland: Johns Hopkins University Press, 1984, ISBN 978-0-8018-2975-8, LCCN 83016269
  546. "Thomas Edison's Most Famous Inventions". Thomas A Edison Innovation Foundation. 2016-03-16 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 yanvar 2015.
  547. Benedetti, François. "100 Years Ago, the Dream of Icarus Became Reality". Fédération Aéronautique Internationale (FAI). 17 dekabr 2003. 12 sentyabr 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 avqust 2007.
  548. Fraser, Gordon. The Quantum Exodus: Jewish Fugitives, the Atomic Bomb, and the Holocaust. New York: Oxford University Press. 2012. ISBN 978-0-19-959215-9. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-22.
  549. 10 Little Americans. ISBN 978-0-615-14052-0. İstifadə tarixi: 15 sentyabr 2014 – Google Books vasitəsilə.
  550. "NASA's Apollo technology has changed the history". Sharon Gaudin. 2014-12-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 sentyabr 2014.
  551. Goodheart, Adam. "Celebrating July 2: 10 Days That Changed History". The New York Times. 2 iyul 2006. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-22.
  552. Silicon Valley: 110 Year Renaissance, McLaughlin, Weimers, Winslow 2008.
  553. Robert W. Price. Roadmap to Entrepreneurial Success. AMACOM Div American Mgmt Assn. 2004. səh. 42. ISBN 978-0-8144-7190-6.
  554. Sawyer, Robert Keith. Explaining Creativity: The Science of Human Innovation. Oxford University Press. 2012. səh. 256. ISBN 978-0-19-973757-4. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-22.
  555. Bennett, W. Lance; Segerberg, Alexandra. "Digital Media and the Personalization of Collective Action". Information, Communication & Society. 14 (6). Sentyabr 2011: 770–799. doi:10.1080/1369118X.2011.579141.
  556. "Computer and Internet Use Main" (PDF). U.S. Census Bureau. 2018-06-06 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 22 iyul 2015.
  557. "Cell phone ownership hits 91% of adults". Pew Research Center. 19 may 2013. 22 July 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 iyul 2015.
  558. "Freedom on the Net 2014". Freedom House. 2017-04-02 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-22.
  559. "Research and Development (R&D) Expenditures by Source and Objective: 1970 to 2004". U.S. Census Bureau. 10 fevral 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2007.
  560. MacLeod, Donald. "Britain Second in World Research Rankings". The Guardian. London. 21 mart 2006. 24 July 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 may 2006.
  561. Allen, Gregory. "Understanding China's AI Strategy". Center for a New American Security. 6 fevral 2019. 2020-07-29 tarixində arxivləşdirilib.
  562. Sherman, Erik. "America is the richest, and most unequal, country". Fortune. 2018-09-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 30 avqust 2016.
  563. McCarthy, Niall. "The Countries With The Most Millionaires". Statista. 2016-09-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 30 avqust 2016.
  564. "Global Food Security Index". London: The Economist Intelligence Unit. 5 mart 2013. 2012-07-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 aprel 2013.
  565. Rector, Robert; Sheffield, Rachel. "Understanding Poverty in the United States: Surprising Facts About America's Poor". Heritage Foundation. 13 sentyabr 2011. 2011-09-25 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 aprel 2013.
  566. "Human Development Index (HDI) | Human Development Reports". UNHDP. 2017-01-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 dekabr 2018.
  567. Long, Heather. "U.S. middle-class incomes reached highest-ever level in 2016, Census Bureau says". 12 sentyabr 2017. 2020-03-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 sentyabr 2017 – www.WashingtonPost.com vasitəsilə.
  568. Mishel, Lawrence. "The wedges between productivity and median compensation growth". Economic Policy Institute. 26 aprel 2012. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 oktyabr 2013.
  569. Anderson, Richard G. "How Well Do Wages Follow Productivity Growth?" (PDF). St. Louis Federal Reserve. 2007. 2016-02-02 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  570. Alvaredo, Facundo; Atkinson, Anthony B.; Piketty, Thomas; Saez, Emmanuel. "The Top 1 Percent in International and Historical Perspective". Journal of Economic Perspectives. 27 (Summer 2013). 2013: 3–20. doi:10.1257/jep.27.3.3.
  571. Smeeding, T.M. "Public Policy: Economic Inequality and Poverty: The United States in Comparative Perspective". Social Science Quarterly. 86. 2005: 955–983. doi:10.1111/j.0038-4941.2005.00331.x.
    Tcherneva, Pavlina R. "When a rising tide sinks most boats: trends in US income inequality" (PDF). levyinstitute.org. Levy Economics Institute of Bard College. Aprel 2015. 2015-04-03 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 10 aprel 2015.
    Saez, E. "Table A1: Top Fractiles Income Shares (Excluding Capital Gains) in the U.S., 1913–2005". UC Berkeley. Oktyabr 2007. 2011-05-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyul 2008.
    "Field Listing—Distribution of Family Income—Gini Index". The World Factbook. CIA. 14 iyun 2007. 2018-12-25 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 iyun 2007.
    "Focus on Top Incomes and Taxation in OECD Countries: Was the crisis a game changer?" (PDF). OECD. May 2014. 9 June 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 may 2014.
  572. Van Dam, Andrew. "Is it great to be a worker in the U.S.? Not compared with the rest of the developed world". The Washington Post. 4 iyul 2018. 2019-03-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 iyul 2018.
  573. Saez, Emmanuel. "Striking it Richer: The Evolution of Top Incomes in the United States" (PDF). University of California, Berkeley. 30 iyun 2016. 2017-09-15 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 15 sentyabr 2017.
  574. Gilens, Page, 2014
  575. Larry Bartels. Economic Inequality and Political Representation (PDF). The Unsustainable American State. 2009. 167–196. CiteSeerX 10.1.1.172.7597. doi:10.1093/acprof:oso/9780195392135.003.0007. ISBN 978-0-19-539213-5. 4 mart 2016 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib.
    Thomas J. Hayes. "Responsiveness in an Era of Inequality: The Case of the U.S. Senate". Political Research Quarterly. 66 (3). 2012: 585–599. doi:10.1177/1065912912459567. SSRN 1900856.Dunsmuir, Lindsay. "IMF calls for fiscal policies that tackle rising inequality". Reuters. 11 oktyabr 2017. 2019-07-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 avqust 2018. While overall global inequality has fallen in recent decades because of the economic rise of countries such as China and India, inequality within countries has risen sharply, especially in large countries like the United States and China. The Fund warned that excessive inequality could lower economic growth as well as polarize politics.
  576. Winship, Scott. "Overstating the Costs of Inequality" (PDF). National Affairs (15). Yaz 2013. 24 oktyabr 2013 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 aprel 2015.
    "Income Inequality in America: Fact and Fiction" (PDF). Manhattan Institute. May 2014. 2018-01-03 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 29 aprel 2015.
    Brunner, Eric; Ross, Stephen L; Washington, Ebonya. "Does Less Income Mean Less Representation?" (PDF). American Economic Journal: Economic Policy. 5 (2). May 2013: 53–76. CiteSeerX 10.1.1.360.9508. doi:10.1257/pol.5.2.53. 2022-01-23 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 12 iyul 2015.
    Feldstein, Martin. "Piketty's Numbers Don't Add Up: Ignoring dramatic changes in tax rules since 1980 creates the false impression that income inequality is rising". Wall Street Journal. 14 may 2014. 2 April 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 iyul 2015.
  577. Weston, Liz. "Americans Are Pissed – This Chart Might Explain Why". nerdwallet.com. 10 may 2016. 2 April 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 December 2018.
  578. Piketty, Thomas. Capital in the Twenty-First Century. Belknap Press. 2014. səh. 257. ISBN 0-674-43000-X
  579. Egan, Matt. "Record inequality: The top 1% controls 38.6% of America's wealth". CNNMoney. 27 sentyabr 2017. 2022-05-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 oktyabr 2017.
  580. Altman, Roger C. "The Great Crash, 2008". Foreign Affairs. 23 dekabr 2008 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 fevral 2009.
  581. Luhby, Tami. "Americans' wealth drops $1.3 trillion". CNN Money. 11 iyun 2009. 2010-09-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-27.
  582. "Households and Nonprofit Organizations; Net Worth, Level". stlouisfed.org. 2015-09-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  583. "Household Debt and Credit Report". Federal Reserve Bank of New York. 2015-06-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 iyun 2015.
  584. "U.S. household wealth falls $11.2 trillion in 2008". Reuters. 2022-04-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 oktyabr 2014.
  585. "The 2014 Annual Homeless Assessment Report (AHAR) to Congress" (PDF). The U.S. Department of Housing and Urban Development. 2014. 2015-10-14 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 avqust 2015.
  586. "Household Food Security in the United States in 2011" (PDF). USDA. Sentyabr 2012. 7 oktyabr 2012 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 aprel 2013.
  587. "New Census Bureau Statistics Show How Young Adults Today Compare With Previous Generations in Neighborhoods Nationwide" (Press-reliz). [U.S. Census Bureau. 4 dekabr 2014. 2021-07-19 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-27.
  588. Alston, Philp. "Statement on Visit to the USA, by Professor Philip Alston, United Nations Special Rapporteur on extreme poverty and human rights". OHCHR. 15 dekabr 2017. 2019-10-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 dekabr 2017.
  589. "Places: New Hampshire". Forbes. 2012-12-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 yanvar 2018.
  590. "U.S. Census Bureau QuickFacts: New Hampshire". www.census.gov. 2018-04-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 yanvar 2018.
  591. Sagapolutele, Fili. "American Samoa Governor Says Small Economies 'Cannot Afford Any Reduction In Medicaid' | Pacific Islands Report". www.pireport.org. 3 fevral 2017. 2021-02-24 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 yanvar 2018.
  592. Stebbins, Samuel; Sauter, Michael B.; Comen, Evan; C. Frohlich, Thomas. "America's Happiest (and Most Miserable) States". 247wallst.com. 1 fevral 2017. 2022-04-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 yanvar 2018.
  593. ""Contempt for the poor in US drives cruel policies," says UN expert". OHCHR. 4 iyun 2018. 2019-09-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 iyun 2018.
  594. "Interstate FAQ (Question #3)". Federal Highway Administration. 2006. 2013-07-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 mart 2009.
  595. "Public Road and Street Mileage in the United States by Type of Surface". United States Department of Transportation. 2015-01-02 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 13 yanvar 2015.
  596. "China Expressway System to Exceed US Interstates". New Geography. Grand Forks, ND. 22 yanvar 2011. 2011-09-17 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 sentyabr 2011.
  597. "China overtakes US in car sales". The Guardian. London. 8 yanvar 2010. 2013-09-09 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 iyul 2011.
  598. "Motor vehicles statistics – countries compared worldwide". NationMaster. 2018-12-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyul 2011.
  599. "Household, Individual, and Vehicle Characteristics". 2001 National Household Travel Survey. U.S. Dept. of Transportation, Bureau of Transportation Statistics. 13 may 2005 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 avqust 2007.
  600. "Daily Passenger Travel". 2001 National Household Travel Survey. U.S. Dept. of Transportation, Bureau of Transportation Statistics. 13 may 2005 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 avqust 2007.
  601. "Vehicle Statistics: Cars Per Capita". Capitol Tires. 2018-06-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-27.
  602. Todorovich, Petra; Hagler, Yoav. High Speed Rail in America (PDF) (Hesabat). America 2050. Yanvar 2011. 10 April 2011 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 may 2011.
  603. Renne, John L.; Wells, Jan S. "Emerging European-Style Planning in the United States: Transit-Oriented Development" (PDF). Rutgers University. 2003. səh. 2. 12 sentyabr 2014 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 11 iyun 2007.
  604. Benfield, Kaid. "NatGeo surveys countries' transit use: guess who comes in last". Natural Resources Defense Council. 18 may 2009. 20 yanvar 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 yanvar 2015.
  605. "Intercity Passenger Rail: National Policy and Strategies Needed to Maximize Public Benefits from Federal Expenditures". U.S. Government Accountability Office. 13 noyabr 2006. 2008-09-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 iyun 2007.
  606. "The Economist Explains: Why Americans Don't Ride Trains". The Economist. 29 avqust 2013. 22 March 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 may 2015.
  607. "Amtrak Ridership Records". Amtrak. 8 iyun 2011. 9 may 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 29 fevral 2012.
  608. McGill, Tracy. "3 Reasons Light Rail Is an Efficient Transportation Option for U.S. Cities". MetaEfficient. 1 yanvar 2011. 2013-05-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 iyun 2013.
  609. McKenzie, Brian. "Modes Less Traveled—Bicycling and Walking to Work in the United States: 2008–2012" (PDF). U.S. Census Bureau. May 2014. 13 may 2014 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib.
  610. "Privatization". downsizinggovernment.org. Cato Institute. 2014-12-27 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 dekabr 2014.
  611. "Scheduled Passengers Carried". International Air Transport Association (IATA). 2011. 2 yanvar 2015 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 fevral 2012.
  612. "Preliminary World Airport Traffic and Rankings 2013 – High Growth Dubai Moves Up to 7th Busiest Airport". Airports Council International. 31 mart 2014. 1 aprel 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 may 2014.
  613. IEA Key World Energy Statistics Statistics 2013 Arxivləşdirilib 2014-09-02 at the Wayback Machine, 2012 Arxivləşdirilib 2013-03-09 at the Wayback Machine, 2011 Arxivləşdirilib 2011-10-27 at the Wayback Machine, 2010 Arxivləşdirilib 2010-10-11 at the Wayback Machine, 2009 Arxiv surəti 7 oktyabr 2013 tarixindən Wayback Machine saytında Arxivləşdirilib 2013-10-07 at the Wayback Machine, 2006 Arxiv surəti 12 oktyabr 2009 tarixindən Wayback Machine saytında Arxivləşdirilib 2009-10-12 at the Wayback Machine IEA October, crude oil p. 11, coal p. 13 gas p. 15
  614. "Diagram 1: Energy Flow, 2007" (PDF). EIA Annual Energy Review. U.S. Dept. of Energy, Energy Information Administration. 2007. 2013-06-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 iyun 2008.
  615. "Country Comparison: Refined Petroleum Products − Consumption". The World Factbook. Central Intelligence Agency. 3 December 2017 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 18 may 2014.
  616. "BP Statistical Review of World Energy" (XLS). British Petroleum. İyun 2007. 24 iyul 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 fevral 2010.
  617. Ames, Paul. "Could fracking make the Persian Gulf irrelevant?". Salon. 30 may 2013. 30 May 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 December 2018. Since November, the United States has replaced Saudi Arabia as the world's biggest producer of crude oil. It had already overtaken Russia as the leading producer of natural gas.
  618. "Atomic Renaissance". The Economist. London. 6 sentyabr 2007. 2007-09-11 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 sentyabr 2007.
  619. "China now no. 1 in CO2 emissions; USA in second position - the Netherlands Environmental Assessment Agency (MNP)". web.archive.org. 1 iyul 2007. Archived from the original on 1 July 2007. İstifadə tarixi: 11 may 2019.
  620. "U.S. energy-related CO2 emissions fell slightly in 2017 - Today in Energy - U.S. Energy Information Administration (EIA)". www.eia.gov. 31 August 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 11 may 2019.
  621. Roser, Max; Ritchie, Hannah. "CO₂ and other Greenhouse Gas Emissions". Our World in Data. 11 may 2017. 4 July 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 May 2019.
  622. American Metropolitan Water Association. "Implications of Climate Change for Urban Water Utilities – Main Report" (PDF). Dekabr 2007. 2018-08-18 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 fevral 2009.
  623. National Academies' Water Information Center. "Drinking Water Basics". 17 sentyabr 2008 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 fevral 2009.
  624. U.S. Environmental Protection Agency. "Water on Tap: What You Need to Know" (PDF). 2003. 23 fevral 2009 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 23 fevral 2009., p. 11
  625. McLendon, Russell. "How polluted is U.S. drinking water?". Mother Nature Network. 2015-10-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 oktyabr 2015.
  626. 1 2 3 Adams, J. Q.; Strother-Adams, Pearlie. Dealing with diversity : the anthology. Chicago: Kendall/Hunt Pub. 2001. ISBN 978-0-7872-8145-8.
  627. Thompson, William E.; Hickey, Joseph V. Society in focus : an introduction to sociology (5th). Boston: Pearson/Allyn and Bacon. 2004. ISBN 978-0-205-41365-2.
  628. Fiorina, Morris P.; Peterson, Paul E. The New American democracy (7th). London: Longman. 2010. səh. 97. ISBN 978-0-205-78016-7.
  629. Holloway, Joseph E. Africanisms in American culture (2nd). Bloomington: Indiana University Press. 2005. 18–38. ISBN 978-0-253-21749-3.
    Johnson, Fern L. Speaking culturally : language diversity in the United States. Sage Publications. 2000. səh. 116. ISBN 978-0-8039-5912-5.
  630. Richard Koch. "Is Individualism Good or Bad?". Huffington Post. 10 iyul 2013. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-27.
  631. Huntington, Samuel P. Chapters 2–4 // Who are We?: The Challenges to America's National Identity. Simon & Schuster. 2004. ISBN 978-0-684-87053-3. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.: also see American's Creed, written by William Tyler Page and adopted by Congress in 1918.
  632. AP. "Americans give record $295B to charity". USA Today. 25 iyun 2007. 2013-10-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 oktyabr 2013.
  633. "International comparisons of charitable giving" (PDF). Charities Aid Foundation. Noyabr 2006. 2014-12-24 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 4 oktyabr 2013.
  634. babtunde, Saka. "10 Days That Changed History - NAIJA NEWS TODAY & LATEST BREAKING NEWS ™". www.newsliveng.com. 9 October 2020 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 may 2019.
  635. Clifton, Jon. "More Than 100 Million Worldwide Dream of a Life in the U.S. More than 25% in Liberia, Sierra Leone, Dominican Republic want to move to the U.S". Gallup. 21 mart 2013. 2014-01-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 yanvar 2014.
  636. "A Family Affair: Intergenerational Social Mobility across OECD Countries" (PDF). Economic Policy Reforms: Going for Growth. OECD. 2010. 2011-10-16 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 20 sentyabr 2010. Blanden, Jo; Gregg, Paul; Machin, Stephen. "Intergenerational Mobility in Europe and North America" (PDF). Centre for Economic Performance. Aprel 2005. 23 iyun 2006 tarixində arxivləşdirilib (PDF).
  637. Gould, Elise. "U.S. lags behind peer countries in mobility". Economic Policy Institute. 10 oktyabr 2012. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 iyul 2013.
  638. "Understanding Mobility in America". Center for American Progress. 26 aprel 2006. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-27.
  639. Schneider, Donald. "A Guide to Understanding International Comparisons of Economic Mobility". The Heritage Foundation. 29 iyul 2013. 2013-08-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 22 avqust 2013.
  640. Winship, Scott. "Overstating the Costs of Inequality" (PDF). National Affairs. Yaz 2013. 13 yanvar 2014 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 yanvar 2014.
  641. Gutfeld, Amon. American Exceptionalism: The Effects of Plenty on the American Experience. Brighton and Portland: Sussex Academic Press. 2002. səh. 65. ISBN 978-1-903900-08-6.
  642. Zweig, Michael. What's Class Got To Do With It, American Society in the Twenty-First Century. Ithaca, NY: Cornell University Press. 2004. ISBN 978-0-8014-8899-3."Effects of Social Class and Interactive Setting on Maternal Speech". Education Resource Information Center. 2008-04-20 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 27 yanvar 2007.
  643. Eichar, Douglas. Occupation and Class Consciousness in America. Westport, CT: Greenwood Press. 1989. ISBN 978-0-313-26111-4.
  644. O'Keefe, Kevin. The Average American. New York: PublicAffairs. 2005. ISBN 978-1-58648-270-1.
  645. "Wheat Info". Wheatworld.org. 11 oktyabr 2009 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 yanvar 2015.
  646. "Traditional Indigenous Recipes". American Indian Health and Diet Project. 2014-09-26 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 sentyabr 2014.
  647. Sidney Wilfred Mintz. Tasting Food, Tasting Freedom: Excursions Into Eating, Culture, and the Past. Beacon Press. 1996. 134–. ISBN 978-0-8070-4629-6. 2015-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  648. Angus K. Gillespie; Jay Mechling. American Wildlife in Symbol and Story. Univ. of Tennessee Press. 1995. 31–. ISBN 978-1-57233-259-1. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-28.
  649. 1 2 Klapthor, James N. "What, When, and Where Americans Eat in 2003". Newswise/Institute of Food Technologists. 23 avqust 2003. 2013-01-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 19 iyun 2007.
  650. H, D. "The coffee insurgency". The Economist. 2018-03-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 yanvar 2015.
  651. Smith, 2004, pp. 131–132
  652. Levenstein, 2003, pp. 154–155
  653. Harvey A. Levenstein. Revolution at the Table: The Transformation of the American Diet. University of California Press. 1988. səh. 3. ISBN 978-0-520-23439-0. 2015-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  654. Jennifer Jensen Wallach. How America Eats: A Social History of U.S. Food and Culture. Rowman & Littlefield. 2013. səh. xi. ISBN 978-1-4422-0874-2. 2015-09-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 25 oktyabr 2015.
  655. Breadsley, Eleanor. "Why McDonald's in France Doesn't Feel Like Fast Food". NPR. 2015-04-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 yanvar 2015.
  656. "When Was the First Drive-Thru Restaurant Created?". Wisegeek.org. 2015-01-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 15 yanvar 2015.
  657. Chapman, Roger; Ciment, James. Culture Wars: An Encyclopedia of Issues, Viewpoints, and Voices. New York: M.E. Sharpe. 2010. 413–14. ISBN 978-0-7656-1761-3.
  658. Isganaitis, Elvira; Lustig, Robert H. "Fast Food, Central Nervous System Insulin Resistance, and Obesity". Arteriosclerosis, Thrombosis, and Vascular Biology. 25 (12). 15 sentyabr 2005: 2451–2462. doi:10.1161/01.ATV.0000186208.06964.91. PMID 16166564. 2012-09-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 9 iyun 2007. "Let's Eat Out: Americans Weigh Taste, Convenience, and Nutrition" (PDF). U.S. Dept. of Agriculture. 7 dekabr 2009 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 9 iyun 2007.
  659. Harold, Bloom. Emily Dickinson. Broomall, PA: Chelsea House Publishers. 1999. səh. 9. ISBN 978-0-7910-5106-1.
  660. Buell, Lawrence. "The Unkillable Dream of the Great American Novel: Moby-Dick as Test Case". American Literary History. 20 (1–2). Spring–Summer 2008: 132–155. doi:10.1093/alh/ajn005. ISSN 0896-7148. 2021-10-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-29.
  661. Edward, Quinn. A dictionary of literary and thematic terms (2nd). Facts On File. 2006. səh. 361. ISBN 978-0-8160-6243-0.David, Seed. A companion to twentieth-century United States fiction. Chichester, West Sussex: Wiley-Blackwell. 2009. səh. 76. ISBN 978-1-4051-4691-3.Jeffrey, Meyers. Hemingway : A biography. New York: Da Capo Press. 1999. səh. 139. ISBN 978-0-306-80890-6.
  662. Lesher, Linda Parent. The Best Novels of the Nineties: A Reader's Guide. McFarland. 2000. səh. 109. ISBN 978-1-4766-0389-6. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-29.
  663. Summers, Lawrence H. "The Great Liberator". The New York Times. 19 noyabr 2006. 9 July 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 may 2013.
  664. McFadden, Robert D. "James M. Buchanan, Economic Scholar and Nobel Laureate, Dies at 93". The New York Times. 9 yanvar 2013. 15 May 2013 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 may 2013.
  665. Brown, Milton W. The Story of the Armory Show (2nd). New York: Abbeville Press. 1963. ISBN 978-0-89659-795-2.
  666. Janson, Horst Woldemar; Janson, Anthony F. History of Art: The Western Tradition. Prentice Hall Professional. 2003. səh. 955. ISBN 978-0-13-182895-7. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-29.
  667. Davenport, Alma. The History of Photography: An Overview. UNM Press. 1991. səh. 67. ISBN 978-0-8263-2076-6. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2018-12-29.
  668. Moran, Eugene V. A People's History of English and American Literature. Nova Publishers. 2002. səh. 228. ISBN 978-1-59033-303-7. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-08.
  669. 1 2 Biddle, Julian. What Was Hot!: Five Decades of Pop Culture in America. New York: Citadel. 2001. səh. ix. ISBN 978-0-8065-2311-8.
  670. Hartman, Graham. "Metallica's 'Black album' is Top-Selling Disc of last 20 years". Loudwire. 5 yanvar 2012. 2015-11-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 oktyabr 2015.
  671. Vorel, Jim. "Eagles tribute band landing at Kirkland". Herald & Review. 27 sentyabr 2012. 2016-06-10 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 oktyabr 2015.
  672. "Aerosmith will rock Salinas with July concert". 2 fevral 2015. 2015-08-14 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 oktyabr 2015.
  673. * "Taylor Swift: Teen idol to 'biggest pop artist in the world'". The Tennessean. 24 sentyabr 2015. 2020-12-22 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-08.
  674. "Nigeria surpasses Hollywood as world's second-largest film producer" (Press-reliz). United Nations. 5 may 2009. 7 July 2017 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 fevral 2013.
  675. Billboard. Nielsen Business Media, Inc. 29 aprel 1944. səh. 68. ISSN 0006-2510. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-09.
  676. "John Landis Rails Against Studios: 'They're Not in the Movie Business Anymore'". The Hollywood Reporter. 2015-03-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 yanvar 2015. (#apostrophe_markup)
  677. Krasniewicz, Louise; Disney, Walt. Walt Disney: A Biography. ABC-CLIO. 2010. səh. 10. ISBN 978-0-313-35830-2. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-09.
  678. Matthews, Charles. "Book explores Hollywood 'Golden Age' of the 1960s-'70s". The Washington Post. 3 iyun 2011. 2020-12-12 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 avqust 2015.
  679. Banner, Lois. "Marilyn Monroe, the eternal shape shifter". Los Angeles Times. 5 avqust 2012. 2016-03-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 avqust 2015.
  680. Rick, Jewell. "John Wayne, an American Icon". University of Southern California. 8 avqust 2008. 22 avqust 2008 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 avqust 2015.
  681. Greven, David. Psycho-Sexual: Male Desire in Hitchcock, De Palma, Scorsese, and Friedkin. University of Texas Press. 2013. səh. 23. ISBN 978-0-292-74204-8. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-16.
  682. Morrison, James. Passport to Hollywood: Hollywood Films, European Directors. SUNY Press. 1998. səh. 11. ISBN 978-0-7914-3938-8. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-16.
  683. Turow, Joseph. Media Today: An Introduction to Mass Communication. Taylor & Francis. 2011. səh. 434. ISBN 978-1-136-86402-5. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-16.
  684. Village Voice: 100 Best Films of the 20th century (2001) Arxiv surəti 31 mart 2014 tarixindən Wayback Machine saytında Arxivləşdirilib 2014-03-31 at the Wayback Machine. Filmsite.
  685. "Sight & Sound Top Ten Poll 2002". British Film Institute. 2002. 5 noyabr 2002 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  686. "AFI's 100 Years". American Film Institute. 2015-08-18 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 yanvar 2015.
  687. Drowne, Kathleen Morgan; Huber, Patrick. The 1920's. Greenwood Publishing Group. 2004. səh. 236. ISBN 978-0-313-32013-2. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-16.
  688. Kroon, Richard W. A/V A to Z: An Encyclopedic Dictionary of Media, Entertainment and Other Audiovisual Terms. McFarland. 2014. səh. 338. ISBN 978-0-7864-5740-3. 2017-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-16.
  689. "Top 10 Most Popular Sports in America 2017". SportsInd. 28 oktyabr 2016. 2017-06-06 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 iyun 2017.
  690. Krane, David K. "Professional Football Widens Its Lead Over Baseball as Nation's Favorite Sport". Harris Interactive. 30 oktyabr 2002. 9 iyul 2010 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 sentyabr 2007. MacCambridge, Michael (2004). America's Game: The Epic Story of How Pro Football Captured a Nation. New York: Random House. ISBN 0-375-50454-0.
  691. "Passion for College Football Remains Robust". National Football Foundation. 19 mart 2013. 2014-04-07 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 1 aprel 2014.
  692. "Global sports market to hit $141 billion in 2012". Reuters. 18 iyun 2008. 2013-10-04 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 24 iyul 2013.
  693. Chase, Chris. "The 10 most fascinating facts about the all-time Winter Olympics medal standings". USA Today. 7 fevral 2014. 2019-12-15 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 fevral 2014. Loumena, Dan. "With Sochi Olympics approaching, a history of Winter Olympic medals". Los Angeles Times. 6 fevral 2014. 2014-03-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 fevral 2014.
  694. Liss, Howard. Lacrosse (Funk & Wagnalls, 1970) pg 13.
  695. "As American as Mom, Apple Pie and Football? Football continues to trump baseball as America's Favorite Sport" (PDF). Harris Interactive. 16 yanvar 2014. 9 mart 2014 tarixində orijinalından (PDF) arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2 iyul 2014.
  696. Cowen, Tyler; Grier, Kevin. "What Would the End of Football Look Like?". Grantland/ESPN. 9 fevral 2012. 2013-11-16 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 fevral 2012.
  697. Hodgetts, Rob. "Will U.S. learn to love rugby?". CNN. 4 mart 2016. 2022-08-31 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-17.
  698. "Streaming TV Services: What They Cost, What You Get". NYTimes.com. Associated Press. 12 oktyabr 2015. 15 oktyabr 2015 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 12 oktyabr 2015.
  699. "TV Fans Spill into Web Sites". eMarketer. 7 iyun 2007. 2010-06-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 10 iyun 2007.
  700. Waits, Jennifer. "Number of U.S. Radio Stations on the Rise, Especially LPFM, according to New FCC Count". Radio Survivor. 17 oktyabr 2014. 2014-12-28 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 6 yanvar 2015.
  701. Brenda Shaffer. The Limits of Culture: Islam and Foreign Policy. MIT Press. 2006. səh. 116. ISBN 978-0-262-19529-4. 2021-10-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-01-18.
  702. Daniels, Les. Superman: The Complete History (1st). Titan Books. 1998. səh. 11. ISBN 978-1-85286-988-5.
  703. "Top Sites in United States". Alexa. 2014. 2016-04-09 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 20 oktyabr 2014.
  704. "Spanish Newspapers in United States". W3newspapers. 2014-08-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 avqust 2014.
  705. "Spanish Language Newspapers in the USA : Hispanic Newspapers : Periódiscos en Español en los EE.UU". Onlinenewspapers.com. 2014-06-26 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 5 avqust 2014.

Biblioqrafiya

redaktə

İnternet mənbələri

Xarici keçidlər

redaktə
Hökumət
Tarix
Xəritələr
Şəkillər