Ганорыюс I (папа рымскі)

Ганорыюс I (папа рымскі)
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 585 ; Кампанія, Бізантыйская імпэрыя;
Памёр	12 кастрычніка 638 ; Рым;
Дэнамінацыя	Каталіцкая царква
Заняткі	каталіцкі сьвятар, пісьменьнік
	Ганорыюс I у Вікісховішчы

Ганорыюс I (па-лацінску: Honorius I) — рымскі біскуп (папа рымскі) з 27 кастрычніка 625 году па сваю сьмерць. У асноўным ён запомніўся сваёй перапіскай з канстантынопальскім патрыярхам Сэргіюшам I з нагоды вучэньня монатэлітызму. Ганорыюс быў пасьмяротна падвергнуты анатэме, спачатку за тое, што ён падпісаўся на монатэлітызм, а пазьней толькі за тое, што ня здолеў яго спыніць. Анатэма супраць Ганорыюса I стала адным з цэнтральных аргумэнтаў супраць дактрыны папскай беспамылковасьці.

Біяграфія

Ганорыюс быў заможным шляхцічам і паходзіў з Кампаніі. Ягоным бацькам быў консул Пэтроніюс. Пра кар’еру Ганорыюса анічога не вядома да таго часу, пакуль ягоны не абралі папам 27 кастрычніка 625 году. Прыкметна, што абраны ён быў усяго толькі праз два дні пасьля сьмерці Баніфацыюса V. Такія хуткія выбары адбыліся, магчыма, праз прысутнасьць у Рыме Ісаака Армяніна, які быў упаўнаважаны зацьвердзіць абраньне папы, які імпэратарскі экзарх у Італіі^[2].

Як папа рымскі, Ганорыюс I нанімаў у Лятэранскі палац манахаў, а не сьвецкае духавенства. Першапачаткова ён падтрымліваў Адаляальда, зрынутага каталіцкага караля лянгабардаў, але ўсталяваў сардэчныя адносіны з арыянскім супернікам Арыяальдам. Ганорыюс ня здолеў урэгуляваць раскол Вэнэцыі і Істрыі, але ён зрабіў пасьпяховыя захады, каб залагодзіць арцыбіскупаў Равэнны, якія былі незадаволеныя сваім падпарадкаваньнем Рыму.

Ганорыюс прыняў удзел у раньніх дыскусіях адносна вучэньня пра монатэлітызм, якое заключаецца ў тым, што Хрыстос мае толькі адну энэргію і адну волю, у адрозьненьне ад вучэньня пра тое, што ён мае дзьве энэргіі і дзьве волі, як чалавечую, гэтак і боскую^[3]. Канстантынопальскі патрыярх Сэргіюш I напісаў першапачатковы ліст, у якім паведамляў Ганорыюсу аб супярэчнасьцях з монатэлітамі, просячы Ганорыюса падтрымаць пазыцыю, паводле якой адзінству Царквы не павінна пагражаць дыскусія альбо спрэчкі наконт таго, што Хрыстос валодае адной ці дзьвюма энэргіямі. Сэргіюш дадаў, што вучэньне пра дзьве энэргіі можа прывесьці да памылковага перакананьня, што Ісус мае дзьве супярэчлівыя волі^[4]. Адказ Ганорыюса ў 635 годзе падтрымаў гэтую думку, што ўсе дыскусіі павінны спыніцца, і пагадзіўся, што Ісус ня мае дзьвюх супярэчлівых воляў, але ёсьць адна, бо Ісус меў не сапсаваную чалавечую прыроду, якая мела месца пасьля ўчынку Адама, а чалавечую прыроду, якая існавала да падзеньня Адама^[5].

Ён актыўна распаўсюджваў хрысьціянства сярод англасаксаў і спрабаваў пераканаць кельтаў вылічыць Вялікдзень па-рымску.

Крыніцы

^ Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.
^ Attwater, Aubrey (1939). «A Dictionary of Popes: From Peter to Pius XII.» — С. 67—68.
^ Monothelitism and Monothelites. Catholic Encyclopedia.
^ Hefele 1896. С. 25.
^ Hefele 1896. С. 29—30.

Літаратура

Hefele, Charles J. A History of the Councils of the Church, From the Original Documents, Volume 5. — 1896.

Вонкавыя спасылкі

Ганорыюс I. Catholic Encyclopedia

[_1d644cd5e7edb0f3-1] Catholic-Hierarchy.org (анг.) — USA: 1990.

[2] Attwater, Aubrey (1939). «A Dictionary of Popes: From Peter to Pius XII.» — С. 67—68.

[3] Monothelitism and Monothelites. Catholic Encyclopedia.

[FOOTNOTEHefele189625-4] Hefele 1896. С. 25.

[FOOTNOTEHefele189629—30-5] Hefele 1896. С. 29—30.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

п а р Папы рымскія
I—IV стагодзьдзі	Пётар Лін Анаклет Клімэнт I Эварыст Аляксандар I Сыкст I Тэлесфор Гігін Піюс I Аніцэт Сатэрыюс Алеўтэр Віктар I Зэфірын Калікст I Урбан I Пантыян Антэр Фабіян Карнэліюс Люцыюс I Стэфан I Сыкст II Дыянісіюс Фэлікс I Эўтыхіян Кай Марцэлін Марцэл I Эўсэбіюш Мільтыяд Сыльвэстар I Марк Юліюс I Лібэрыюс Дамас I Сырыцыюс Анастасіюс I	Сымбаль папаў рымскіх
V—VIII стагодзьдзі	Інакенцыюс I Зосім Баніфацыюс I Цэлестын I Сыкст III Леў I Гілярыюс Сымпліцыюс Фэлікс III Гелясіюс I Анастасіюс II Сымах Гармізд Ян I Фэлікс IV Баніфацыюс II Ян II Агапіт I Сыльвэрыюс Вігіліюс Пэлягіюс I Ян III Бэнэдыкт I Пэлягіюс II Грыгорыюс I Сабініян Баніфацыюс III Баніфацыюс IV Адэадат I Баніфацыюс V Ганорыюс I Сэвэрын Ян IV Тэадор I Мартын I Эўгеніюш I Віталіян Адэадат II Дон Агата Леў II Бэнэдыкт II Ян V Конан Сэргіюш I Ян VI Ян VII Сызыніюс Канстантын I Грыгорыюс II Грыгорыюс III Захар Стэфан Стэфан II Павал I Стэфан III Адрыян I Леў III
IX—XII стагодзьдзі	Стэфан IV Пасхал I Эўгеніюш II Валянцін Грыгорыюс IV Сэргіюш II Леў IV Бэнэдыкт III Мікалай I Адрыян II Ян VIII Марын I Адрыян III Стэфан V Фармоз Баніфацыюс VI Стэфан VI Раман Тэадор II Ян IX Бэнэдыкт IV Леў V Сэргіюш III Анастасіюс III Ляндон Ян X Леў VI Стэфан VII Ян XI Леў VII Стэфан VIII Марын II Агапэт II Ян XII Леў VIII Бэнэдыкт V Ян XIII Бэнэдыкт VI Бэнэдыкт VII Ян XIV Ян XV Грыгорыюс V Сыльвэстар II Ян XVII Ян XVIII Сэргіюш IV Бэнэдыкт VIII Ян XIX Бэнэдыкт IX Сыльвэстар III Бэнэдыкт IX Грыгорыюс VI Клімэнт II Бэнэдыкт IX Дамас II Леў IX Віктар II Стэфан IX Мікалай II Аляксандар II Грыгорыюс VII Віктар III Урбан II Пасхал II Гелясіюс II Калікст II Ганорыюс II Інакенцыюс II Цэлестын II Люцыюс II Эўгеніюш III Анастасіюс IV Адрыян IV Аляксандар III Люцыюс III Урбан III Грыгорыюс VIII Клімэнт III Цэлестын III Інакенцыюс III
XIII—XVI стагодзьдзі	Ганорыюс III Грыгорыюс IX Цэлестын IV Інакенцыюс IV Аляксандар IV Урбан IV Клімэнт IV Грыгорыюс Х Інакенцыюс V Адрыян V Ян XXI Мікалай III Мартын IV Ганорыюс IV Мікалай IV Цэлестын V Баніфацыюс VIII Бэнэдыкт XI Клімэнт V Ян XXII Бэнэдыкт XII Клімэнт VI Інакенцыюс VI Урбан V Грыгорыюс XI Урбан VI Баніфацыюс IX Інакенцыюс VII Грыгорыюс XII Мартын V Эўгеніюш IV Мікалай V Калікст III Піюс II Павал II Сыкст IV Інакенцыюс VIII Аляксандар VI Піюс III Юліюс II Леў X Адрыян VI Клімэнт VII Павал III Юліюс III Марцэл II Павал IV Піюс IV Піюс V Грыгорыюс XIII Сыкст V Урбан VII Грыгорыюс XIV Інакенцыюс IX Клімэнт VIII
з XVII стагодзьдзя	Леў XI Павал V Грыгорыюс XV Урбан VIII Інакенцыюс X Аляксандар VII Клімэнт IX Клімэнт X Інакенцыюс XI Аляксандар VIII Інакенцыюс XII Клімэнт XI Інакенцыюс XIII Бэнэдыкт XIII Клімэнт XII Бэнэдыкт XIV Клімэнт XIII Клімэнт XIV Піюс VI Піюс VII Леў XII Піюс VIII Грыгорыюс XVI Піюс IX Леў XIII Піюс X Бэнэдыкт XV Піюс XI Піюс XII Ян XXIII Павал VI Ян Павал I Ян Павал II Бэнэдыкт XVI Францішак