Андрэа Пірла

Андрэа Пірла
Агульная інфармацыя
Мянушкі	Прафесар, Архітэктар, Званок, Маэстра, Містэрыа
Нарадзіўся	19 мая 1979(1979-05-19)[…] (45 гадоў) Брэшыя, правінцыя Брэшыя, Ламбардыя, Італія
Грамадзянства	Італія
Рост	177 см
Вага	68 кг
Пазіцыя	плэймейкер
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Сампдорыя
Пасада	галоўны трэнер
Клубная кар’ера
1994—1998 Брэшыя 47 (6) 1998—2001 Інтэрнацыянале 22 (0) 1999—2000 →  Рэджына 28 (6) 2001 →  Брэшыя 10 (0) 2001—2011 Мілан 284 (32) 2011—2015 Ювентус 119 (16) 2015—2017 Нью-Ёрк Сіці 60 (1)
Нацыянальная зборная
1994 Італія (да 15) 3 (0) 1995 Італія (да 16) 6 (2) 1995 Італія (да 17) 4 (0) 1995—1997 Італія (да 18) 18 (7) 1998—2002 Італія (да 21) 46 (16) 2000—2004 Італія (алімп.) 9 (1) 2002—2015 Італія 116 (13)
Трэнерская кар’ера
2020 Ювентус U-23 2020—2021 Ювентус 2022—2023 Фаціх Карагюмрук 2023— Сампдорыя
Узнагароды і медалі
Алімпійскія гульні Бронза Афіны 2004 футбол Чэмпіянаты свету Золата Германія 2006 Кубкі канфедэрацый Бронза Бразілія 2013 Чэмпіянаты Еўропы Срэбра Польшча/Украіна 2012 Дзяржаўныя ўзнагароды Кавалер Ордэны За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай Афіцэр ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэа Пірла (італ.: Andrea Pirlo; нар. 19 мая 1979, Флера, Італія) — італьянскі футбаліст і трэнер, ігрок нацыянальнай зборнай Італіі (2002—2015). У цяперашні час працуе галоўным трэнерам клуба «Сампдорыя».

На клубным узроўні вядомы па выступах за «Мілан» і «Ювентус». Майстар выканання стандартных палажэнняў і далёкіх удараў, адрозніваўся тонкім бачаннем поля і дакладнасцю перадач. Ён, як правіла, гуляў на пазіцыі адцягнутага плэймейкера як за клуб, гэтак і ў матчах за нацыянальную каманду, і лічыўся адным з найлепшых ігракоў у свеце на гэтай пазіцыі.

Гуляючы за «Мілан», ён перамогаў у такіх спаборніцтвах, як Ліга чэмпіёнаў (2003 і 2007), еўрапейскі Суперкубак (2003 і 2007), чэмпіянат Італіі (2004 і 2011), Суперкубак Італіі (2004), чэмпіянат свету сярод клубаў (2007), а таксама Кубак Італіі ў 2003 годзе. У складзе «Ювентуса» чатыры разы запар выйграваў скудэта (2011—2015). Чэмпіён свету 2006 года.

Клубная кар’ера

У 16 гадоў у складзе клуба «Брэшыя» дэбютаваў у Серыі А, добра сябе зарэкамендаваўшы, перабраўся ў адзін з наймацнейшых клубаў Італіі — «Інтэр». Пасля першага добрага сезона праводзіў вялікую частку часу ў запасе. Ягонымі канкурэнтамі на месца ў асноўным складзе на той момант былі Раберта Баджа, Юры Джаркаеф і Альвара Рэкоба. У сезоне 1999/2000 выходзіў на поле ў складзе клуба «Рэджына», куды быў аддадзены ў арэнду «Інтэрам», паказаўшы добры футбол на наступны сезон ён зноў вярнуўся ў склад «Інтэра». Не знайшоўшы агульнай мовы з новым трэнерам каманды, за суму ў 10 мільёнаў долараў ЗША ён перайшоў у «Мілан», дзе раскрыўся цалкам яго талент.

18 мая 2011 года Андрэа Пірла абвясціў аб сыходзе з «Мілана» па заканчэнні сезона. Праз шэсць дзён, 24 мая, падпісаў трохгадовы кантракт з турынскім «Ювентусам», які дзейнічае да 30 чэрвеня 2014 года.

У «Ювентусе» Пірла атрымаў новую матывацыю, і ў выніку пераўзышоў усе спадзяванні заўзятараў. Хутка замацаваўшыся ў цэнтры паўабароны, Пірла дапамог «Ювентусу» вярнуцца на вядучыя пазіцыі ў італьянскім футболе — разам з Андрэа турынцы ўпершыню пасля скандалу 2006 года сталі чэмпіёнамі Італіі. Усе чатыры сезоны, якія Пірла правёў у «Ювентусе», той станавіўся чэмпіёнам, а ў сезоне 2014/15 здолеў дайсці да фіналу Лігі чэмпіёнаў.

6 ліпеня 2015 года было афіцыйна абвешчана аб пераходзе Пірла ў клуб амерыканскай МЛС «Нью-Ёрк Сіці». У кастрычніку 2017 года абвясціў, што па заканчэнні сезона 2017 завяршыць кар’еру. 6 лістапада 2017 года згуляў свой апошні матч за «Нью-Ёрк Сіці», калі дапамог перамагчы «Каламбус Кру» (2:0), аднак нью-ёркскі клуб па суме двух матчаў саступіў 3:4 і выбыў з плэй-оф МЛС. Пасля матча Пірла пацвердзіў завяршэнне кар’еры.

Міжнародная кар’ера

Свой першы матч за нацыянальную зборную Італіі правёў 7 верасня 2002 года супраць зборнай Азербайджана.

Трэнерская кар’ера

У 2019 годзе атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі Pro. 30 ліпеня 2020 года быў прызначаны галоўным трэнерам моладзевай каманды «Ювентуса», а ўжо праз дзевяць дзён узначаліў асноўную каманду клуба. У сезоне 2020/21 «Ювентус» пад кіраўніцтвам Пірла ўпершыню за 10 гадоў не здолеў стаць чэмпіёнам Італіі, аднак перамог у кубку краіны. У маі 2021 года стала вядома, што Пірла пакідае пасаду галоўнага трэнера турынскага клуба.

У чэрвені 2022 года стаў галоўным трэнерам турэцкага клуба «Фаціх Карагюмрук». У маі 2023 года клуб абвясціў пра сыход трэнера па заканчэнні сезона, а ў чэрвені 2023 года Пірла ўзначаліў «Сампдорыю».

Дасягненні

Клубныя

Мілан

• Чэмпіён Італіі (2): 2004, 2011
• Уладальнік Кубка Італіі: 2003
• Уладальнік Суперкубка Італіі: 2004
• Пераможца Лігі чэмпіёнаў (2): 2003, 2007
• Уладальнік Суперкубка УЕФА (2): 2003, 2007
• Пераможца клубнага чэмпіяната свету: 2007

Ювентус

• Чэмпіён Італіі (4): 2012, 2013, 2014, 2015
• Уладальнік Кубка Італіі: 2015
• Уладальнік Суперкубка Італіі (2): 2012, 2013

Міжнародныя

Італія

• Чэмпіён свету: 2006
• Сярэбраны прызёр чэмпіянату Еўропы: 2012
• Бронзавы прызёр Алімпійскіх гульняў: 2004

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Андрэа Пірла