Касіядор
| Касіядор | |
|---|---|
| лац.: Cassiodorus лац.: Flavius Magnus Aurelius Cassiodorus | |
 | |
| Род дзейнасці | палітык, гісторык, музыказнавец, пісьменнік, тэарэтык музыкі, філосаф |
| Дата нараджэння | каля 487[1][2] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 583[1][2] |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Веравызнанне | каталіцтва[4] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Касіядор Сенатар (лац.: Cassiodorus Senator; каля 490 — каля 583) — старажытнарымскі дзяржаўны дзеяч, пісьменнік.
Жыццяпіс
[правіць | правіць зыходнік]Касіядор нарадзіўся ў радавым маёнтку Сцылацыум (лац.: Scyllacium) у паўднёва-ўсходняй Італіі каля 490 года. Ён атрымаў адукацыю ў галіне філасофіі і рыторыкі, як і належыць нашчадку знатнага сямейства. Каля 511 паступіў на пасаду квестара (каралеўскага сакратара) пры двары караля остготаў Тэадорыха Вялікага ў Равене. У 523 прызначаны на пасаду магістра афіцый, такім чынам узначаліўшы дзяржаўную адміністрацыю. З 533 да 537 займаў ключавую пасаду прэфекта прэторыя.
Касіядор задакументаваў сваю кар'еру на дзяржаўнай службе ў аб'ёмных «Варыях» (лац.: Variae), якія ўяўляюць сабой збор лістоў і афіцыйных дакументаў, напісаных ім ад імя вышэйшых кіраўнікоў дзяржавы остготаў.
Пасля таго як Італія вярнулася ў склад Візантыі пры імператары Юстыніяне, Касіядор заняўся стварэннем улснай духоўнай школы. Ён сышоў з публічнага жыцця каля 540 года. Нейдзе ў 550-я гады Касіядор заснаваў манастыр у радавым маёнтку ў Калабрыі і назваў яго «Віварыум» (лац.: Vivarium, ад назвы сваіх рыбных садкоў, дзе рыбы жывуць, не адчуваючы няволі). Манахі тут мелі адчуваць уласную самастойнасць. Касіядор імкнуўся даць адукацыю манахам у галіне як царкоўных, так і класічных ведаў, каб тыя перадавалі набытыя веды іншым. Яны супольна перапісвалі біблейскія і класічныя творы, сабралі і выдалі поўны тэкст Бібліі на лацінскай мове, дадалі каментарыі і заўвагі да асобных кніг Бібліі, выклалі на лацінскай мове працы шэрагу грэчаскіх хрысціянскіх аўтараў.
Адной з найбольш важных прац Касіядора былі «Інстытуцыі» (лац.: Institutiones), дапаможнік для навучання ў манастырскіх установах, у якім аўтар робіць акцэнт на інтэлектуальным развіцці. Гэты энцыклапедычны збор сакральных і свецкіх ведаў складаецца з дзвюх частак. Першая прысвечана інтэрпрэтацыі Бібліі, жыццю і працам айцоў Царквы, другая ўяўляе сабой дапаможнік у вывучэнні сямі свабодных мастацтваў.
Касіядор памёр паміж 575 і 585 гадамі ў сваім манастыры ва ўзросце 90 год. Яго план па захаванні і капіраванні кніг займеў паслядоўнікаў: паколькі многія манастыры карысталіся «Інстытуцыямі», гэта кніга была шматразова перапісана. Закладзеная ім манастырская школа хутка знікла пасля смерці заснавальніка, але тут яшчэ доўгі час займаліся перапісваннем кніг.
Зноскі
- ↑ а б http://www.ostia-antica.org/~atexts/cassio.htm
- ↑ а б https://www.christies.com/lotfinder/Lot/cassiodorus-magnus-aurelius-ca487-583-historia-ecclesiastica-tripartita-3853978-details.aspx
- ↑ Любкер Ф. Cassiodorius // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 259.
- ↑ santiebeati.it Праверана 29 снежня 2023.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- English, Edward D. Encyclopedia of the medieval world. Facts On File, New York. 2005. ISBN 0-8160-4690-5 (англ.)