Эсквілін
Эсквілін (лац.: Esquilinus) — адзін з сямі пагоркаў, на якіх паўстаў Старажытны Рым. Мае вяршыні — Цыспій (вышыня 54 м.), Опій (вышыня 53 м.) і Фагуталь.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эсквілін