İnsanın Dünya üzerinde vücut bulmasının başından itibaren gereksinimini duyduğu en temel ihtiyacl... more İnsanın Dünya üzerinde vücut bulmasının başından itibaren gereksinimini duyduğu en temel ihtiyaclarından birinin su olduğu bir gerçektir. Pleistosen Dönemde, yani Buzul Çağları boyunca insanın su gereksinimini herhangi bir araç-gereç kullanmadan, sadece ellerini veya doğrudan ağzını kullanarak gidermiş olduğu, bu dönemlere ait herhangi bir su kabı bulunmamasından anlaşılmaktadır. Diğer taraftan, ağaç veya ağaç kabuklarının sağladığı doğal oluşumlar, bir su kabı olarak bu dönem insanları tarafından kullanılmış olabilir.
Günümüzden 12000 yıl kadar önce Dünya’nın Holosen “Yeni Isı” Dönemi’ne girmesi ile insanların sosyo-ekonomik yaşamlarında çok belirgin değişimlerin oluştuğu yapılan arkeolojik araştırmalar sonucunda ortaya çıkmıştır. Mağara ve sığınakları terk ederek uygun sulak açık alanlarda yerleşim yerleri kurmaları ve toplayıcılık ile avcılıktan tarım ve hayvan yetiştiriciliğine geçmeleri, insanların daha çok araç-gereç kullanmalarına neden olmuştur. Yerleşik düzendeki yaşamlarında yiyeceklerini depolamada ve pişirmede, doğadan kolaylıkla elde edilebilen kilin plastik özelliği nedeni ile çok kullanışlı olduğunu keşfeden insanın, su ihtiyacını karşılamada da kili fırınlayarak elde ettikleri kapları kullanmış olduğunu arkeolojik araştırmalarda ele geçen örnekler göstermektedir..........
Since mankind appeared on the face of the earth, his most immediate need has been water. In the Pleistocene Era, that is to say throughout the Ice Ages, human beings could quench their thirst without any help, using their hands or indeed only their mouths; they left no evidence of vessels and containers. Of course they may have used perishables found in nature: wood or the bark of trees may have served as water glasses.
It was first at the beginning of the Holocene post-glacial period some 12,000 years ago that mankind first left traces in the archaeological record that signified a clear socioeconomic development. Leaving their caves and rock shelters behind, the population sought out well-watered sites to settle in, relinquishing hunting and gathering for a new life of husbandry and agriculture—and enlarging their toolkits accordingly. Facing the need to store their food as well as cook it, these community dwellers discovered the plastic qualities of the clay so abundant in nature and learned to fire it, creating durable vessels among them those for water and other drink that have survived for the trowel of the archaeologists.........
This paper presents a gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) organic residue analysis (ORA)... more This paper presents a gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) organic residue analysis (ORA) of samples extracted from five Early Bronze Age ceramic bottles excavated at the archaeological site of Küllüoba in Anatolia (modern Turkey), and the first attempt at directly analysing the content of this category of products. Our results show that various types of liquid have been contained in different bottles and identify the presence of dicarboxylic and oleic acids with a large amount of palmitic acid in most samples, suggesting that they may have mostly contained a plant-based oil. The presence of diterpenoids further shows the addition of ingredients such as conifer resin and other plant-derived products. Overall, the analytical results presented here indicate the exchange of scented oils in Anatolia already during the late third millennium BCE. The different organic residue profiles contained in different samples also suggest a range of different recipes for these products.
The end of the 3rd millennium BCE, known as the Early Bronze Age (EBA) III in Anatolia, is the pe... more The end of the 3rd millennium BCE, known as the Early Bronze Age (EBA) III in Anatolia, is the period when the first urban societies developed and the inter-regional exchange networks that extended from Northern Syria to the Aegean region and the Balkans increased. The spread of new technologies such as the potter's wheel, the weight systems, metallurgy, and the practice of sealing, as well as the circulation of small prestige objects such as the Syrian bottles, drinking vessels such as depas and tankard, bone tubes that were used to carry pigments, or semi-precious stones can be counted as indications of these relations. One of the most characteristic practices of the 3rd millennium BCE is the votive pits seen in many of the period’s settlements. Although this practice, which was observed in a wide geographical area extending from Northern Syria in the east to Thrace and the Balkans in the west, has been discussed in various publications so far, they were generally just about a...
Mimarlık Tarihi gibi alanların konularını kapsayan, disiplinler arası çalışmaları yayımlamayı ama... more Mimarlık Tarihi gibi alanların konularını kapsayan, disiplinler arası çalışmaları yayımlamayı amaçlamaktadır. Kapsam Lycus Dergisi, Anadolu Arkeolojisi, Tarihi Coğrafyası olmak üzere Prehistorik Dönem'den başlayarak, günümüze kadar olan kültür mirası, buluntular, arkeolojik kazı ve yüzey araştırmalarının sonuçları, restorasyon, konservasyon, müzecilik, antropoloji, epigrafi, etnoarkeoloji gibi bilimsel çalışmaları kapsar. Bunların dışında ilk defa yapılan tespitler, uygulamalar ve analiz çalışmalarının yer aldığı yazıları içerir.
Göndereceğiniz bildiri metinlerinin aşağıda belirtilen kurallara uygun olarak gönderilmesi, kitab... more Göndereceğiniz bildiri metinlerinin aşağıda belirtilen kurallara uygun olarak gönderilmesi, kitabın zamanında basımı ve kaliteli bir yayın hazırlanması açısından önem taşımaktadır. Bildirilerin yazımında kitaptaki sayfa düzeni esas alınarak; * Yazılar A4 kağıda, üstten 5.5cm. alttan 5cm. soldan 4.5cm. sağdan 3cm.lik bir boşluk bırakılarak, 10 punto ile, bir satır aralığı olacak şekilde, Times New Roman fontu ile en fazla 10 sayfa yazılmalı, * Başlık 14 punto, büyük harf ve bold olacak şekilde yazılmalı, * Bildiri sahiplerinin isimleri başlığın altında, sağ üstte yer almalı, alt alta sıralanmalı ve unvan kullanılmamalı, dipnotta unvan, adı soyadı, bağlı olduğu kurum, şehir, ülke ve e-mail adresi mutlaka yazılmalıdır. * Metinde ana başlıklar büyük harflerle ve italik, alt başlıklar, baş harfleri büyük ve italik olarak yazılmalı, * Metin içinde geçen yabancı sözcük ve terimler, örneğin "in-situ" italik olarak yazılmalı, * Metin içinde Milattan Önce gibi çok alışılagelmiş kısaltmalar dışında kısaltma kullanılmamalı, Milattan Önce ve sonra kısaltması: M.Ö., M.S. Erken Tunç Çağı: ETÇ olarak kullanılmalıdır. * Bölge adlarının ilk harfleri, aynı şekilde yer, coğrafya ve kurum adlarının ilk harfleri büyük yazılmalıdır. Örneğin: Doğu Anadolu, Yakın Doğu, Avrupa, Akdeniz Bölgesi, Dicle Nehri, Ankara Üniversitesi, Türk Tarih Kurumu gibi. * Ölçü ve ağırlıklar m. cm. mm. lt. gr. şeklinde yazılmalı, * Dipnotlar metnin altında ve metin içinde numaraları belirtilerek, 8 puntoda yazılmalı, * Dipnot ve kaynakçada (bibliyografya) kitap ve dergi isimleri italik yazılmalı, * Harita, çizim ve resimler 15 adetten fazla olmamalı, fotoğraflar JPG veya TlFF olarak gönderilmeli, gönderilen resimlerin çözünürlüğünün en az 300 pixel/ınch olmalı, * Çizimlere (Çizim: 1), resimlere (Resim: 1), haritalara (Harita: 1) olarak alt yazı yazılmalı ve kesinlikle levha sistemi kullanılmamalı, * Yayım için telif anlaşması gerektiren Googleearth gibi görseller kullanılmamalı, Yayınlanacak bildiri sayışının artması, kitapların zamanında basımını güçleştirdiğinden, bildirilerinizin sempozyum sırasında teslim edilmesi ya da en geç 1 Ağustos tarihine kadar,
The end of the 3rd millennium BCE, known as the Early Bronze Age (EBA) III in Anatolia, is the pe... more The end of the 3rd millennium BCE, known as the Early Bronze Age (EBA) III in Anatolia, is the period when the first urban societies developed and the interregional exchange networks that extended from Northern Syria to the Aegean region and the Balkans increased. The spread of new technologies such as the potter's wheel, the weight systems, metallurgy, and the practice of sealing, as well as the circulation of small prestige objects such as the Syrian bottles, drinking vessels such as depas and tankard, bone tubes that were used to carry pigments, or semi-precious stones can be counted as indications of these relations. One of the most characteristic practices of the 3rd millennium BCE is the votive pits seen in many of the period's settlements.
This paper presents a gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) organic residue analysis (ORA)... more This paper presents a gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) organic residue analysis (ORA) of samples extracted from five Early Bronze Age ceramic bottles excavated at the archaeological site of Küllüoba in Anatolia (modern Turkey), and the first attempt at directly analysing the content of this category of products. Our results show that various types of liquid have been contained in different bottles and identify the presence of dicarboxylic and oleic acids with a large amount of palmitic acid in most samples, suggesting that they may have mostly contained a plant-based oil. The presence of diterpenoids further shows the addition of ingredients such as conifer resin and other plant-derived products. Overall, the analytical results presented here indicate the exchange of scented oils in Anatolia already during the late third millennium BCE. The different organic residue profiles contained in different samples also suggest a range of different recipes for these products.
yapmış olduğu Hacılar Kazısı ile gerçekleşmiştir. İlerleyen yıllarda, Pisidya/Göller Bölgesi'nde ... more yapmış olduğu Hacılar Kazısı ile gerçekleşmiştir. İlerleyen yıllarda, Pisidya/Göller Bölgesi'nde gerçekleştirilen araştırmalar ve devam eden kazılar neticesinde, söz konusu bölgenin Çanak-Çömlekli Neolitik Dönem boyunca yoğun olarak iskân edildiğini anlaşılsa da, bu sürecin öncesine tarihlenen arkeolojik veriler son derece sınırlıdır. Hacılar şimdilik, söz konusu bölgenin, Akeramik Neolitik tabakalar içeren tek kazısı konumundadır. Bu sebeple de bölgede yerleşik hayatın başlangıcı yaklaşık olarak MÖ 8000'lere kadar geri gitmektedir. Ancak, Pisidya/Göller Bölgesi'nde uzun yıllardır araştırma ve kazılar yapan Duru, Hacılar Nekropol aramaları çalışmalarında elde ettiği arkeolojik veriler neticesinde, Mellaart'ın oluşturduğu stratigrafiye dayanan kronolojik düzeni yeniden ele alarak yorumlamıştır. Hacılar'ın özellikle Akeramik Neolitik Dönem tabakalarının tarihlendirilmesi halen birçok araştırmacı tarafından tartışmalı olup söz konusu tabakalar, bu çalışma ile mevcut arkeolojik veriler ışığında ve yeni bir bakış açısıyla değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu değerlendirme sırasında, bölgede ve Anadolu yarımadasında Hacılar'ın kazılmasından yıllar sonra ortaya çıkan ve Neolitik Dönem ile ilgili bilgilerimizi baştan kurgulayan pek çok yerleşmenin verilerinden de faydalanılmıştır.
Günümüz ile geçmiş arasında bağlantı kurarak, eski çağlarda var olan toplulukların yaşayış biçiml... more Günümüz ile geçmiş arasında bağlantı kurarak, eski çağlarda var olan toplulukların yaşayış biçimleri hakkında bilgi edinmemizi sağlayan arkeoloji, aynı zamanda kazılarda bulunan eserlerin yorumlanması ve korunmasına da hizmet etmektedir. Yaşadığımız coğrafyadaki kültür çeşitliliği sadece bu topraklarda yaşayan insanların değil tüm insanlığın ortak kültür mirasıdır. Arkeoloji biliminin bir başka misyonu da söz konusu bu kültürel mirasın sahiplenilmesini sağlayarak, gelecek kuşaklara doğru ve sağlıklı biçimde aktarmaktır. Kültürel mirasına sahip çıkan, bulunduğu coğrafyadaki çeşitliliğin değerini içinde bulunduğu doğa ile algılayan nesillerin yetişmesi, kültürel mirasını koruyan ve geliştiren bir bilince sahip kuşakların oluşmasına da olanak sağlamaktadır. Yaşadığımız coğrafyanın arkeolojik zenginliğine karşın, topluma yönelik çalışmalar yetersiz olmakla birlikte son senelerde toplum için arkeoloji eğitimi konusunda kazı ve üniversitelerin yürüttüğü eğitim projeleri hazırlanmış ve konu ile ilgili ilerleme kaydedilmiştir. Bu bağlamda, Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Deneysel Arkeoloji ve Uygulama Merkezi çatısı altında “Çocuklar İçin Arkeoloji Atölyesi” faaliyetleri yürütülmekte, bu proje etkinlikleri ile projeye katılan çocukların, tarihi olguları daha iyi kavramaları, kültür mirasını koruma bilincinin artması ve arkeolojik kazı çalışmaları hakkında bilgi edinmeleri sağlanmaktadır. Aynı zamanda, arkeologların çalışma şartlarını deneyimleyerek öğrenen çocuklar, görev ve sorumluluk gibi kavramları da ekip çalışmasının içerisinde tecrübe etme olanağı bulmaktadırlar. Bu proje ile, çocukların, görerek, hissederek, algılayarak ve yaparak öğrenme yöntemiyle, kültürel mirasa karşı duyarlılıklarının gelişmesi, eğitimin ve bilimin gücünü kavraması, edindikleri bilgileri yakın çevreleriyle paylaşması ve kazanımlarının kalıcı davranış değişikliklerine dönüştürmesi hedeflenmektedir. Bu çalışma, aktif uygulama olanağı bulunan “Çocuklar İçin Arkeoloji Atölyesi” eğitimleri ile çocuklardaki olumlu geri bildirim ve kazançların ne olduklarını ayrıca kültürel miras, arkeoloji bilinci kazandırma ve sosyal sorumluluk alanlarında çocuklar için yapılabilecekleri anlatmaktadır. Ülkemizde bu tür çalışmaların yetersiz olması sebebiyle arkeoloji literatüründe referans alınabilecek yayın sayısının da az hatta neredeyse hiç olmaması, bu çalışmanın, ileride bu tür bir projeyi hayata geçirmek isteyen bilim insanlarına katkı sağlayacağını ümit etmekteyiz
Anadolu’da Neolitik Dönem bulgularının ilk kez ortaya çıkışı, J. Mellaart’ın 1957-1960 yıllarında... more Anadolu’da Neolitik Dönem bulgularının ilk kez ortaya çıkışı, J. Mellaart’ın 1957-1960 yıllarında yapmış olduğu Hacılar Kazısı ile gerçekleşmiştir. İlerleyen yıllarda, Pisidya/Göller Bölgesi’nde gerçekleştirilen araştırmalar ve devam eden kazılar neticesinde, söz konusu bölgenin Çanak-Çömlekli Neolitik Dönem boyunca yoğun olarak iskân edildiğini anlaşılsa da, bu sürecin öncesine tarihlenen arkeolojik veriler son derece sınırlıdır. Hacılar şimdilik, söz konusu bölge-nin, Akeramik Neolitik tabakalar içeren tek kazısı konumundadır. Bu sebeple de bölgede yerleşik hayatın başlangıcı yaklaşık olarak MÖ 8000’lere kadar geri gitmektedir. Ancak, Pisidya/Göller Bölgesi’nde uzun yıllardır araştırma ve kazılar yapan Duru, Hacılar Nekropol aramaları çalışmalarında elde ettiği arkeolojik veriler neticesinde, Mellaart’ın oluşturduğu stratigrafiye dayanan kronolojik düzeni yeniden ele alarak yorumlamıştır. Hacılar’ın özellikle Akeramik Neolitik Dönem tabakalarının tarihlendirilmesi halen birçok araştırmacı tarafından tartışmalı olup söz konusu tabaka-lar, bu çalışma ile mevcut arkeolojik veriler ışığında ve yeni bir bakış açısıyla değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu değer-lendirme sırasında, bölgede ve Anadolu yarımadasında Hacılar’ın kazılmasından yıllar sonra ortaya çıkan ve Neolitik Dönem ile ilgili bilgilerimizi baştan kurgulayan pek çok yerleşmenin verilerinden de faydalanılmıştır.
Anthropomorphic figurines, observed in the world since the Upper Palaeolithic, and their earliest... more Anthropomorphic figurines, observed in the world since the Upper Palaeolithic, and their earliest appearance in Anatolia is in the Neolithic. Figurines shaped in different forms and made of various raw materials (baked clay, stone, bone, metal etc.), and idols, which start to be seen from the Early/Middle Chalcolithic, are among the find groups that could provide information about the beliefs, relationship networks, positions within the socioeconomic organisation, and art of the human communities to which they belong. The differences seen among the idols, the types of which varied between geographical areas, stem from regional beliefs and understanding of art. The increase in the settlements excavated in Anatolia after the earlier excavations of Troy has furthermore enabled the recovery of called 'Owl-Faced Idols', in other regions of Anatolia. In Küllüoba, located in the Seyitgazi District of Eskişehir Province, seven owl-faced idols were found as a result of excavations carried out since 1996. As in Troy and Seyitömer, the fact that the number of idols recovered in Küllüoba is larger than in other settlements makes its chrono-typological development more definable. In the light of the Küllüoba examples, evaluated here for the first time, this article aims to determine the origin and development of owl-faced idols in Anatolia.
INTERNATIONAL ARCHEOLOGY, ART HISTORY AND CULTURAL HERITAGE CONGRESS THE PROCEEDINGS BOOK, 2021
Stamps were objects identified in archaeological literature that represents its owner and the own... more Stamps were objects identified in archaeological literature that represents its owner and the ownership within the economic system of settlements, made of generally baked clay but sometimes stone, bone and metals. Although it was thought that the use of stamps has guarenteed authenticity, marked ownership, indicated participation in a legal transaction or protected goods against theft, the earliest use of these stamps were mainly for decoration. In the latter phases it must have been used for controlling economic activities with the introduction of the administrative class as parallel to the urbanism. This find group was also closely associated with the invention of writing as some scholars stressed. In the Early Bronze Age these stamp objects developed from the earlier examples and their functions were varied. According to the previous studies these stamps has secondary functions. such as decorating the pottery, textile and human body. They were also thought to be used as amulet in rituals. In Küllüoba, an important site which has been occupied since the end of the late chalcolithic till the end of the early bronze age, 14 stamp and 1 bulla has been found since 1996. These stamp objects with their form and decoration has many parallels with the examples from contemporary sites in Anatolia. This situtation signs to a shared tradition during the Early Bronze Age. These objects are evidences of cultural interaction between Anatolia and neighbouring regions in the context of the trade route so called” The Great Caravan Route”, in which Küllüoba was located on. This research focused on the multi-functional use of stamps and their parallels in Anatolia.
Galabovo in Southeast Europe and Beyond. Cultural Interactions during the 3rd-2nd Millennium BC, Proceedings of the International Conference 24-27 October 2018 in the Town of Galabovo , 2021
Numerous socio-economic changes
can be identified as having taken place
across western and centra... more Numerous socio-economic changes can be identified as having taken place across western and central Anatolia in the late 3rd millennium BC. These changes are partially related to the expansion of long-distance exchange networks connecting Northern Syria with the Balkans. This phase of increased interaction is witnessed, among other classes of evidence, by the spread of new manufacturing techniques for metal products and pottery, as well as by the appearance of luxury items connected with elite consumption. In this context, a new form of ritual seems to be connected with these broader changes, one that comprises the intentional burial of artefacts in pits or bothroi. The aim of this paper is to investigate the possible significance, origins and development of this ritual by employing Küllüoba, an important excavated settlement in inland western Anatolia, as the basis for an analysis. The site’s long stratigraphy crucially covers a phase from which large amounts of votive pits have been identified, mostly in the citadel. These pits generally contain dining/drinking vessels, animal bones, and intact objects like figurines, as well as most of the exotic artefacts found at the site. The content of Küllüoba’s pits has clear parallels with many other contemporary sites in the region and is, therefore, possibly associated with the long-distance exchange network. In addition, Late Bronze Age texts describing witchcraft rituals, as well as limited archaeological evidence, help to link these practices with the Hittite world.
Bir bölgenin tarihinin gelişimi o bölgenin doğal ortam özellikleri ile yakından ilişkilidir. İnsa... more Bir bölgenin tarihinin gelişimi o bölgenin doğal ortam özellikleri ile yakından ilişkilidir. İnsanoğlunun henüz doğaya yeterince egemen olamadığı prehistorik dönemlerde fiziki ortam özellikleri, tarihi olayların seyrinde çok daha etkin rol oynamıştır. Yerleşme yerlerinin seçiminde, öncelikle doğal kaynakların yeterli olması, tarıma uygun toprakların varlığı, ikliminin uygunluğu ve topografyanın doğal koruma sağlaması gibi doğal ortam özellikleri önceliklidir ve bu seçimin sonucu olarak yerleşmeler belirli alanlarda kümelenmiştir. Ulaşım imkânlarının çok sınırlı olduğu prehistorik dönemlerde, dağ sıraları çoğunlukla kültürlerin yayılım ve etkileşim alanlarını belirlemiş; kültürlerarası ilişkiler sadece dağlar arasındaki geçitler, akarsu vadileri veya kıyılar boyunca sağlanabilmiştir. Bu makele ile, Likya/Pisidya Bölgesi’nin, büyük oranda coğrafyaya göre oluşan yerleşim yoğunlukları, çanak çömleğinin kronolojisi, özellikleri, bölgesel grupları ve Güneybatı Anadolu’daki çanak çömlek grupları ile olan ilişkileri daha somut verilerle ve yeni bir bakış açısıyla yeniden ele alınmıştır. Söz konusu bu yeni bakış açısının oluşmasında, şüphesizdir ki, M. Özsait’in özellikle Pisidya Bölgesi’nde gerçekleştirdiği yüzey araştırmalarının katkısı büyüktür.
İlk Tunç Çağı III Anadolu açısından önemli değişimlerin gerçekleştiği bir dönem olarak bilinmekte... more İlk Tunç Çağı III Anadolu açısından önemli değişimlerin gerçekleştiği bir dönem olarak bilinmektedir. Bu dönemin değişen sosyo ekonomik hayatının yansımaları öncelikle çanak çömlekte hissedilir. Batı Anadolu'da Troya, Küllüoba ve Beycesultan uzun kronolojiye sahip olmaları nedeniyle dönemin anlaşılmasına önemli katkılar sunmaktadır. Bununla birlikte söz konusu dönemle ilgili kazı çalışmalarından elde edilen veriler henüz yeterli oranda değildir. Batı Anadolu genelinde gerçekleştirilmiş olan yüzey araştırmalarında ise, İTÇ III dönemi sınırlı sayıda saptanabilmiştir. Bu nedenle önemli bir eksiklik bulunmaktadır. Bu eksikliği gidermek amacıyla bu çalışmada Prof. Dr. Turan Efe'nin 1986-1994 yılları arasında gerçekleştirdiği Eskişehir, Kütahya Bilecik İlleri yüzey araştırmalarında ele geçirilen ve kendisi tarafından sınıflandırılmış olan İTÇ III dönemi malzemesi değerlendirilmiştir. Malzeme değerlendirilirken özellikle Eskişehir/Seyitgazi Küllüoba Kazısı'ndaki veriler de göz önünde bulundurulmuş ve burada belirlenen kronotipoloji esas alınmıştır. Böylece bölgenin söz konusu dönemdeki görünümü ayrıntılı bir biçimde ortaya konmaya çalışılmıştır.
Different ideas have been put forward by the researchers for the functions of the seals made of b... more Different ideas have been put forward by the researchers for the functions of the seals made of baked clay, stone and metal. The most common view among these is that particularly beginning from the Early Bronze Age, seals were used for expressions of ownership and registration. Another view is that seals could be stamping tools used on the body or in textile printing. The pottery with seal impressions recovered in excavations is important archaeological evidence demonstrating that the find termed a 'seal' was used also for decorative purposes. A total of 11 stamp seals dated to the Early Bronze Age were recovered from Küllüoba Höyük between the years of 1996 and 2019. It could be observed that the stamp seals uncovered in Küllüoba share many common characteristics with those unearthed in other contemporary settlements in Anatolia. Particularly, the close resemblance of the motifs seen on the stamping surfaces of the seals gives rise to the thought that there was a common sealing tradition in Anatolia in the Early Bronze Age. Towards the end of the Early Bronze Age, an organized trade had developed as a result of the close relations with distant regions. This study aims to examine the seals that have been found in the excavations at Küllüoba Höyük, located in Western Central Anatolia, which lay along a significant trade route and which has provided important data on urbanization and trade in the EBA.
Orta Anadolu’nun en batısında, Eskişehir-Seyitgazi yakınlarında yer alan Küllüoba’da 1996 yılında... more Orta Anadolu’nun en batısında, Eskişehir-Seyitgazi yakınlarında yer alan Küllüoba’da 1996 yılından günümüze kazı çalışmaları sürdürülmektedir. Höyük Orta Anadolu ile Marmara bölgesi arasında önemli bir doğal güzergah üzerinde yer almaktadır. Bugüne kadar elde edilen sonuçlar MÖ. 4. Binyıl sonlarından MÖ. 2. Binyıl başlarına kadar höyükte kesintisiz yerleşildiğini göstermektedir. Bu anlamda bölgenin kültürel gelişim aşamalarının daha iyi anlaşılmasını sağlamıştır. Burada özellikle İlk Tunç Çağı II dönemine ait ortaya çıkartılan mimari oldukça geniş bir alanda ortaya çıkarılabilmiştir. Diğer yandan İlk Tunç Çağı sonunda bölgenin uzak bölgeler ile gelişen ilişkilerinin anlaşılmasını sağlayan önemli kanıtlar buradaki kazılar sayesinde elde edilmiştir. Kazı çalışmaları son yıllarda mezarlık alanının saptanması, Aşağı Yerleşmedeki yapıların niteliğinin anlaşılması ve İlk Tunç Çağı I döneminin daha detaylı bir şekilde ortaya çıkarılmasına yönelik olarak devam etmektedir. Bu bağlamda elinizdeki çalışmada yerleşmenin genel bir değerlendirmesi yapılmış ve 2020 yılı çalışmalarına ait ön rapor sunulmuştur.
Pisidya / Göller Bölgesi’nde, Neolitik Dönem’e ait mimari ve çanak çömlek gelişimi bölgede kazıla... more Pisidya / Göller Bölgesi’nde, Neolitik Dönem’e ait mimari ve çanak çömlek gelişimi bölgede kazıları tamamlanmış olan, Hacılar, Bademağacı, Kuruçay ve Höyücek yerleşmelerinden bilinmektedir. Söz konusu bu yerleşmelerden elde edilen arkeolojik veriler, Neolitik Dönem’de Pisidya / Göller Bölgesi’ne ait mimari ve çanak çömlek gelişimini ayrıntılarıyla aydınlatmakta olup Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin Neolitikleşme sürecindeki yerinin belirlenebilmesi açısından da önem arz etmektedir. Bu çalışmanın öncelikli amaçları arasında, Neolitik Dönem’de, söz konusu bölgenin, komşu ve uzak bölgeler arası iletişimin yönünün ve varlığının saptanması yer almaktadır. Bu bağlamda, söz konusu bu kazılardan elde edilen veriler, bölgenin Neolitik Dönemi’ne ait kültürel yapısı ve çağdaş yerleşmelerle kurduğu ilişki ağının anlaşılması açısından önemli ipuçları sunmaktadır. Kazılardan elde edilen veriler, bölge için ortak bir dil kullanabilmek amacıyla, özellikle çanak çömlek mal ve form gruplarında yeniden değerlendirme yapılmasını gerekli kılmıştır. Bu bağlamda, çalışmada, yerleşmelere ait çanak çömlek buluntuları tekrar isimlendirilmiştir. Özellikle, Hacılar’daki kronoloji problemi ile Höyücek’in Tapınak ve Kutsal Alanlar Dönemi’ndeki tartışmalı olan kullanım amacına yönelik de, arkeolojik veriler ışığında yeni öneriler sunularak farklı bir bakış açısı yakalanmaya çalışılmıştır.
İnsanın Dünya üzerinde vücut bulmasının başından itibaren gereksinimini duyduğu en temel ihtiyacl... more İnsanın Dünya üzerinde vücut bulmasının başından itibaren gereksinimini duyduğu en temel ihtiyaclarından birinin su olduğu bir gerçektir. Pleistosen Dönemde, yani Buzul Çağları boyunca insanın su gereksinimini herhangi bir araç-gereç kullanmadan, sadece ellerini veya doğrudan ağzını kullanarak gidermiş olduğu, bu dönemlere ait herhangi bir su kabı bulunmamasından anlaşılmaktadır. Diğer taraftan, ağaç veya ağaç kabuklarının sağladığı doğal oluşumlar, bir su kabı olarak bu dönem insanları tarafından kullanılmış olabilir.
Günümüzden 12000 yıl kadar önce Dünya’nın Holosen “Yeni Isı” Dönemi’ne girmesi ile insanların sosyo-ekonomik yaşamlarında çok belirgin değişimlerin oluştuğu yapılan arkeolojik araştırmalar sonucunda ortaya çıkmıştır. Mağara ve sığınakları terk ederek uygun sulak açık alanlarda yerleşim yerleri kurmaları ve toplayıcılık ile avcılıktan tarım ve hayvan yetiştiriciliğine geçmeleri, insanların daha çok araç-gereç kullanmalarına neden olmuştur. Yerleşik düzendeki yaşamlarında yiyeceklerini depolamada ve pişirmede, doğadan kolaylıkla elde edilebilen kilin plastik özelliği nedeni ile çok kullanışlı olduğunu keşfeden insanın, su ihtiyacını karşılamada da kili fırınlayarak elde ettikleri kapları kullanmış olduğunu arkeolojik araştırmalarda ele geçen örnekler göstermektedir..........
Since mankind appeared on the face of the earth, his most immediate need has been water. In the Pleistocene Era, that is to say throughout the Ice Ages, human beings could quench their thirst without any help, using their hands or indeed only their mouths; they left no evidence of vessels and containers. Of course they may have used perishables found in nature: wood or the bark of trees may have served as water glasses.
It was first at the beginning of the Holocene post-glacial period some 12,000 years ago that mankind first left traces in the archaeological record that signified a clear socioeconomic development. Leaving their caves and rock shelters behind, the population sought out well-watered sites to settle in, relinquishing hunting and gathering for a new life of husbandry and agriculture—and enlarging their toolkits accordingly. Facing the need to store their food as well as cook it, these community dwellers discovered the plastic qualities of the clay so abundant in nature and learned to fire it, creating durable vessels among them those for water and other drink that have survived for the trowel of the archaeologists.........
This paper presents a gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) organic residue analysis (ORA)... more This paper presents a gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) organic residue analysis (ORA) of samples extracted from five Early Bronze Age ceramic bottles excavated at the archaeological site of Küllüoba in Anatolia (modern Turkey), and the first attempt at directly analysing the content of this category of products. Our results show that various types of liquid have been contained in different bottles and identify the presence of dicarboxylic and oleic acids with a large amount of palmitic acid in most samples, suggesting that they may have mostly contained a plant-based oil. The presence of diterpenoids further shows the addition of ingredients such as conifer resin and other plant-derived products. Overall, the analytical results presented here indicate the exchange of scented oils in Anatolia already during the late third millennium BCE. The different organic residue profiles contained in different samples also suggest a range of different recipes for these products.
The end of the 3rd millennium BCE, known as the Early Bronze Age (EBA) III in Anatolia, is the pe... more The end of the 3rd millennium BCE, known as the Early Bronze Age (EBA) III in Anatolia, is the period when the first urban societies developed and the inter-regional exchange networks that extended from Northern Syria to the Aegean region and the Balkans increased. The spread of new technologies such as the potter's wheel, the weight systems, metallurgy, and the practice of sealing, as well as the circulation of small prestige objects such as the Syrian bottles, drinking vessels such as depas and tankard, bone tubes that were used to carry pigments, or semi-precious stones can be counted as indications of these relations. One of the most characteristic practices of the 3rd millennium BCE is the votive pits seen in many of the period’s settlements. Although this practice, which was observed in a wide geographical area extending from Northern Syria in the east to Thrace and the Balkans in the west, has been discussed in various publications so far, they were generally just about a...
Mimarlık Tarihi gibi alanların konularını kapsayan, disiplinler arası çalışmaları yayımlamayı ama... more Mimarlık Tarihi gibi alanların konularını kapsayan, disiplinler arası çalışmaları yayımlamayı amaçlamaktadır. Kapsam Lycus Dergisi, Anadolu Arkeolojisi, Tarihi Coğrafyası olmak üzere Prehistorik Dönem'den başlayarak, günümüze kadar olan kültür mirası, buluntular, arkeolojik kazı ve yüzey araştırmalarının sonuçları, restorasyon, konservasyon, müzecilik, antropoloji, epigrafi, etnoarkeoloji gibi bilimsel çalışmaları kapsar. Bunların dışında ilk defa yapılan tespitler, uygulamalar ve analiz çalışmalarının yer aldığı yazıları içerir.
Göndereceğiniz bildiri metinlerinin aşağıda belirtilen kurallara uygun olarak gönderilmesi, kitab... more Göndereceğiniz bildiri metinlerinin aşağıda belirtilen kurallara uygun olarak gönderilmesi, kitabın zamanında basımı ve kaliteli bir yayın hazırlanması açısından önem taşımaktadır. Bildirilerin yazımında kitaptaki sayfa düzeni esas alınarak; * Yazılar A4 kağıda, üstten 5.5cm. alttan 5cm. soldan 4.5cm. sağdan 3cm.lik bir boşluk bırakılarak, 10 punto ile, bir satır aralığı olacak şekilde, Times New Roman fontu ile en fazla 10 sayfa yazılmalı, * Başlık 14 punto, büyük harf ve bold olacak şekilde yazılmalı, * Bildiri sahiplerinin isimleri başlığın altında, sağ üstte yer almalı, alt alta sıralanmalı ve unvan kullanılmamalı, dipnotta unvan, adı soyadı, bağlı olduğu kurum, şehir, ülke ve e-mail adresi mutlaka yazılmalıdır. * Metinde ana başlıklar büyük harflerle ve italik, alt başlıklar, baş harfleri büyük ve italik olarak yazılmalı, * Metin içinde geçen yabancı sözcük ve terimler, örneğin "in-situ" italik olarak yazılmalı, * Metin içinde Milattan Önce gibi çok alışılagelmiş kısaltmalar dışında kısaltma kullanılmamalı, Milattan Önce ve sonra kısaltması: M.Ö., M.S. Erken Tunç Çağı: ETÇ olarak kullanılmalıdır. * Bölge adlarının ilk harfleri, aynı şekilde yer, coğrafya ve kurum adlarının ilk harfleri büyük yazılmalıdır. Örneğin: Doğu Anadolu, Yakın Doğu, Avrupa, Akdeniz Bölgesi, Dicle Nehri, Ankara Üniversitesi, Türk Tarih Kurumu gibi. * Ölçü ve ağırlıklar m. cm. mm. lt. gr. şeklinde yazılmalı, * Dipnotlar metnin altında ve metin içinde numaraları belirtilerek, 8 puntoda yazılmalı, * Dipnot ve kaynakçada (bibliyografya) kitap ve dergi isimleri italik yazılmalı, * Harita, çizim ve resimler 15 adetten fazla olmamalı, fotoğraflar JPG veya TlFF olarak gönderilmeli, gönderilen resimlerin çözünürlüğünün en az 300 pixel/ınch olmalı, * Çizimlere (Çizim: 1), resimlere (Resim: 1), haritalara (Harita: 1) olarak alt yazı yazılmalı ve kesinlikle levha sistemi kullanılmamalı, * Yayım için telif anlaşması gerektiren Googleearth gibi görseller kullanılmamalı, Yayınlanacak bildiri sayışının artması, kitapların zamanında basımını güçleştirdiğinden, bildirilerinizin sempozyum sırasında teslim edilmesi ya da en geç 1 Ağustos tarihine kadar,
The end of the 3rd millennium BCE, known as the Early Bronze Age (EBA) III in Anatolia, is the pe... more The end of the 3rd millennium BCE, known as the Early Bronze Age (EBA) III in Anatolia, is the period when the first urban societies developed and the interregional exchange networks that extended from Northern Syria to the Aegean region and the Balkans increased. The spread of new technologies such as the potter's wheel, the weight systems, metallurgy, and the practice of sealing, as well as the circulation of small prestige objects such as the Syrian bottles, drinking vessels such as depas and tankard, bone tubes that were used to carry pigments, or semi-precious stones can be counted as indications of these relations. One of the most characteristic practices of the 3rd millennium BCE is the votive pits seen in many of the period's settlements.
This paper presents a gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) organic residue analysis (ORA)... more This paper presents a gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) organic residue analysis (ORA) of samples extracted from five Early Bronze Age ceramic bottles excavated at the archaeological site of Küllüoba in Anatolia (modern Turkey), and the first attempt at directly analysing the content of this category of products. Our results show that various types of liquid have been contained in different bottles and identify the presence of dicarboxylic and oleic acids with a large amount of palmitic acid in most samples, suggesting that they may have mostly contained a plant-based oil. The presence of diterpenoids further shows the addition of ingredients such as conifer resin and other plant-derived products. Overall, the analytical results presented here indicate the exchange of scented oils in Anatolia already during the late third millennium BCE. The different organic residue profiles contained in different samples also suggest a range of different recipes for these products.
yapmış olduğu Hacılar Kazısı ile gerçekleşmiştir. İlerleyen yıllarda, Pisidya/Göller Bölgesi'nde ... more yapmış olduğu Hacılar Kazısı ile gerçekleşmiştir. İlerleyen yıllarda, Pisidya/Göller Bölgesi'nde gerçekleştirilen araştırmalar ve devam eden kazılar neticesinde, söz konusu bölgenin Çanak-Çömlekli Neolitik Dönem boyunca yoğun olarak iskân edildiğini anlaşılsa da, bu sürecin öncesine tarihlenen arkeolojik veriler son derece sınırlıdır. Hacılar şimdilik, söz konusu bölgenin, Akeramik Neolitik tabakalar içeren tek kazısı konumundadır. Bu sebeple de bölgede yerleşik hayatın başlangıcı yaklaşık olarak MÖ 8000'lere kadar geri gitmektedir. Ancak, Pisidya/Göller Bölgesi'nde uzun yıllardır araştırma ve kazılar yapan Duru, Hacılar Nekropol aramaları çalışmalarında elde ettiği arkeolojik veriler neticesinde, Mellaart'ın oluşturduğu stratigrafiye dayanan kronolojik düzeni yeniden ele alarak yorumlamıştır. Hacılar'ın özellikle Akeramik Neolitik Dönem tabakalarının tarihlendirilmesi halen birçok araştırmacı tarafından tartışmalı olup söz konusu tabakalar, bu çalışma ile mevcut arkeolojik veriler ışığında ve yeni bir bakış açısıyla değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu değerlendirme sırasında, bölgede ve Anadolu yarımadasında Hacılar'ın kazılmasından yıllar sonra ortaya çıkan ve Neolitik Dönem ile ilgili bilgilerimizi baştan kurgulayan pek çok yerleşmenin verilerinden de faydalanılmıştır.
Günümüz ile geçmiş arasında bağlantı kurarak, eski çağlarda var olan toplulukların yaşayış biçiml... more Günümüz ile geçmiş arasında bağlantı kurarak, eski çağlarda var olan toplulukların yaşayış biçimleri hakkında bilgi edinmemizi sağlayan arkeoloji, aynı zamanda kazılarda bulunan eserlerin yorumlanması ve korunmasına da hizmet etmektedir. Yaşadığımız coğrafyadaki kültür çeşitliliği sadece bu topraklarda yaşayan insanların değil tüm insanlığın ortak kültür mirasıdır. Arkeoloji biliminin bir başka misyonu da söz konusu bu kültürel mirasın sahiplenilmesini sağlayarak, gelecek kuşaklara doğru ve sağlıklı biçimde aktarmaktır. Kültürel mirasına sahip çıkan, bulunduğu coğrafyadaki çeşitliliğin değerini içinde bulunduğu doğa ile algılayan nesillerin yetişmesi, kültürel mirasını koruyan ve geliştiren bir bilince sahip kuşakların oluşmasına da olanak sağlamaktadır. Yaşadığımız coğrafyanın arkeolojik zenginliğine karşın, topluma yönelik çalışmalar yetersiz olmakla birlikte son senelerde toplum için arkeoloji eğitimi konusunda kazı ve üniversitelerin yürüttüğü eğitim projeleri hazırlanmış ve konu ile ilgili ilerleme kaydedilmiştir. Bu bağlamda, Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Deneysel Arkeoloji ve Uygulama Merkezi çatısı altında “Çocuklar İçin Arkeoloji Atölyesi” faaliyetleri yürütülmekte, bu proje etkinlikleri ile projeye katılan çocukların, tarihi olguları daha iyi kavramaları, kültür mirasını koruma bilincinin artması ve arkeolojik kazı çalışmaları hakkında bilgi edinmeleri sağlanmaktadır. Aynı zamanda, arkeologların çalışma şartlarını deneyimleyerek öğrenen çocuklar, görev ve sorumluluk gibi kavramları da ekip çalışmasının içerisinde tecrübe etme olanağı bulmaktadırlar. Bu proje ile, çocukların, görerek, hissederek, algılayarak ve yaparak öğrenme yöntemiyle, kültürel mirasa karşı duyarlılıklarının gelişmesi, eğitimin ve bilimin gücünü kavraması, edindikleri bilgileri yakın çevreleriyle paylaşması ve kazanımlarının kalıcı davranış değişikliklerine dönüştürmesi hedeflenmektedir. Bu çalışma, aktif uygulama olanağı bulunan “Çocuklar İçin Arkeoloji Atölyesi” eğitimleri ile çocuklardaki olumlu geri bildirim ve kazançların ne olduklarını ayrıca kültürel miras, arkeoloji bilinci kazandırma ve sosyal sorumluluk alanlarında çocuklar için yapılabilecekleri anlatmaktadır. Ülkemizde bu tür çalışmaların yetersiz olması sebebiyle arkeoloji literatüründe referans alınabilecek yayın sayısının da az hatta neredeyse hiç olmaması, bu çalışmanın, ileride bu tür bir projeyi hayata geçirmek isteyen bilim insanlarına katkı sağlayacağını ümit etmekteyiz
Anadolu’da Neolitik Dönem bulgularının ilk kez ortaya çıkışı, J. Mellaart’ın 1957-1960 yıllarında... more Anadolu’da Neolitik Dönem bulgularının ilk kez ortaya çıkışı, J. Mellaart’ın 1957-1960 yıllarında yapmış olduğu Hacılar Kazısı ile gerçekleşmiştir. İlerleyen yıllarda, Pisidya/Göller Bölgesi’nde gerçekleştirilen araştırmalar ve devam eden kazılar neticesinde, söz konusu bölgenin Çanak-Çömlekli Neolitik Dönem boyunca yoğun olarak iskân edildiğini anlaşılsa da, bu sürecin öncesine tarihlenen arkeolojik veriler son derece sınırlıdır. Hacılar şimdilik, söz konusu bölge-nin, Akeramik Neolitik tabakalar içeren tek kazısı konumundadır. Bu sebeple de bölgede yerleşik hayatın başlangıcı yaklaşık olarak MÖ 8000’lere kadar geri gitmektedir. Ancak, Pisidya/Göller Bölgesi’nde uzun yıllardır araştırma ve kazılar yapan Duru, Hacılar Nekropol aramaları çalışmalarında elde ettiği arkeolojik veriler neticesinde, Mellaart’ın oluşturduğu stratigrafiye dayanan kronolojik düzeni yeniden ele alarak yorumlamıştır. Hacılar’ın özellikle Akeramik Neolitik Dönem tabakalarının tarihlendirilmesi halen birçok araştırmacı tarafından tartışmalı olup söz konusu tabaka-lar, bu çalışma ile mevcut arkeolojik veriler ışığında ve yeni bir bakış açısıyla değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bu değer-lendirme sırasında, bölgede ve Anadolu yarımadasında Hacılar’ın kazılmasından yıllar sonra ortaya çıkan ve Neolitik Dönem ile ilgili bilgilerimizi baştan kurgulayan pek çok yerleşmenin verilerinden de faydalanılmıştır.
Anthropomorphic figurines, observed in the world since the Upper Palaeolithic, and their earliest... more Anthropomorphic figurines, observed in the world since the Upper Palaeolithic, and their earliest appearance in Anatolia is in the Neolithic. Figurines shaped in different forms and made of various raw materials (baked clay, stone, bone, metal etc.), and idols, which start to be seen from the Early/Middle Chalcolithic, are among the find groups that could provide information about the beliefs, relationship networks, positions within the socioeconomic organisation, and art of the human communities to which they belong. The differences seen among the idols, the types of which varied between geographical areas, stem from regional beliefs and understanding of art. The increase in the settlements excavated in Anatolia after the earlier excavations of Troy has furthermore enabled the recovery of called 'Owl-Faced Idols', in other regions of Anatolia. In Küllüoba, located in the Seyitgazi District of Eskişehir Province, seven owl-faced idols were found as a result of excavations carried out since 1996. As in Troy and Seyitömer, the fact that the number of idols recovered in Küllüoba is larger than in other settlements makes its chrono-typological development more definable. In the light of the Küllüoba examples, evaluated here for the first time, this article aims to determine the origin and development of owl-faced idols in Anatolia.
INTERNATIONAL ARCHEOLOGY, ART HISTORY AND CULTURAL HERITAGE CONGRESS THE PROCEEDINGS BOOK, 2021
Stamps were objects identified in archaeological literature that represents its owner and the own... more Stamps were objects identified in archaeological literature that represents its owner and the ownership within the economic system of settlements, made of generally baked clay but sometimes stone, bone and metals. Although it was thought that the use of stamps has guarenteed authenticity, marked ownership, indicated participation in a legal transaction or protected goods against theft, the earliest use of these stamps were mainly for decoration. In the latter phases it must have been used for controlling economic activities with the introduction of the administrative class as parallel to the urbanism. This find group was also closely associated with the invention of writing as some scholars stressed. In the Early Bronze Age these stamp objects developed from the earlier examples and their functions were varied. According to the previous studies these stamps has secondary functions. such as decorating the pottery, textile and human body. They were also thought to be used as amulet in rituals. In Küllüoba, an important site which has been occupied since the end of the late chalcolithic till the end of the early bronze age, 14 stamp and 1 bulla has been found since 1996. These stamp objects with their form and decoration has many parallels with the examples from contemporary sites in Anatolia. This situtation signs to a shared tradition during the Early Bronze Age. These objects are evidences of cultural interaction between Anatolia and neighbouring regions in the context of the trade route so called” The Great Caravan Route”, in which Küllüoba was located on. This research focused on the multi-functional use of stamps and their parallels in Anatolia.
Galabovo in Southeast Europe and Beyond. Cultural Interactions during the 3rd-2nd Millennium BC, Proceedings of the International Conference 24-27 October 2018 in the Town of Galabovo , 2021
Numerous socio-economic changes
can be identified as having taken place
across western and centra... more Numerous socio-economic changes can be identified as having taken place across western and central Anatolia in the late 3rd millennium BC. These changes are partially related to the expansion of long-distance exchange networks connecting Northern Syria with the Balkans. This phase of increased interaction is witnessed, among other classes of evidence, by the spread of new manufacturing techniques for metal products and pottery, as well as by the appearance of luxury items connected with elite consumption. In this context, a new form of ritual seems to be connected with these broader changes, one that comprises the intentional burial of artefacts in pits or bothroi. The aim of this paper is to investigate the possible significance, origins and development of this ritual by employing Küllüoba, an important excavated settlement in inland western Anatolia, as the basis for an analysis. The site’s long stratigraphy crucially covers a phase from which large amounts of votive pits have been identified, mostly in the citadel. These pits generally contain dining/drinking vessels, animal bones, and intact objects like figurines, as well as most of the exotic artefacts found at the site. The content of Küllüoba’s pits has clear parallels with many other contemporary sites in the region and is, therefore, possibly associated with the long-distance exchange network. In addition, Late Bronze Age texts describing witchcraft rituals, as well as limited archaeological evidence, help to link these practices with the Hittite world.
Bir bölgenin tarihinin gelişimi o bölgenin doğal ortam özellikleri ile yakından ilişkilidir. İnsa... more Bir bölgenin tarihinin gelişimi o bölgenin doğal ortam özellikleri ile yakından ilişkilidir. İnsanoğlunun henüz doğaya yeterince egemen olamadığı prehistorik dönemlerde fiziki ortam özellikleri, tarihi olayların seyrinde çok daha etkin rol oynamıştır. Yerleşme yerlerinin seçiminde, öncelikle doğal kaynakların yeterli olması, tarıma uygun toprakların varlığı, ikliminin uygunluğu ve topografyanın doğal koruma sağlaması gibi doğal ortam özellikleri önceliklidir ve bu seçimin sonucu olarak yerleşmeler belirli alanlarda kümelenmiştir. Ulaşım imkânlarının çok sınırlı olduğu prehistorik dönemlerde, dağ sıraları çoğunlukla kültürlerin yayılım ve etkileşim alanlarını belirlemiş; kültürlerarası ilişkiler sadece dağlar arasındaki geçitler, akarsu vadileri veya kıyılar boyunca sağlanabilmiştir. Bu makele ile, Likya/Pisidya Bölgesi’nin, büyük oranda coğrafyaya göre oluşan yerleşim yoğunlukları, çanak çömleğinin kronolojisi, özellikleri, bölgesel grupları ve Güneybatı Anadolu’daki çanak çömlek grupları ile olan ilişkileri daha somut verilerle ve yeni bir bakış açısıyla yeniden ele alınmıştır. Söz konusu bu yeni bakış açısının oluşmasında, şüphesizdir ki, M. Özsait’in özellikle Pisidya Bölgesi’nde gerçekleştirdiği yüzey araştırmalarının katkısı büyüktür.
İlk Tunç Çağı III Anadolu açısından önemli değişimlerin gerçekleştiği bir dönem olarak bilinmekte... more İlk Tunç Çağı III Anadolu açısından önemli değişimlerin gerçekleştiği bir dönem olarak bilinmektedir. Bu dönemin değişen sosyo ekonomik hayatının yansımaları öncelikle çanak çömlekte hissedilir. Batı Anadolu'da Troya, Küllüoba ve Beycesultan uzun kronolojiye sahip olmaları nedeniyle dönemin anlaşılmasına önemli katkılar sunmaktadır. Bununla birlikte söz konusu dönemle ilgili kazı çalışmalarından elde edilen veriler henüz yeterli oranda değildir. Batı Anadolu genelinde gerçekleştirilmiş olan yüzey araştırmalarında ise, İTÇ III dönemi sınırlı sayıda saptanabilmiştir. Bu nedenle önemli bir eksiklik bulunmaktadır. Bu eksikliği gidermek amacıyla bu çalışmada Prof. Dr. Turan Efe'nin 1986-1994 yılları arasında gerçekleştirdiği Eskişehir, Kütahya Bilecik İlleri yüzey araştırmalarında ele geçirilen ve kendisi tarafından sınıflandırılmış olan İTÇ III dönemi malzemesi değerlendirilmiştir. Malzeme değerlendirilirken özellikle Eskişehir/Seyitgazi Küllüoba Kazısı'ndaki veriler de göz önünde bulundurulmuş ve burada belirlenen kronotipoloji esas alınmıştır. Böylece bölgenin söz konusu dönemdeki görünümü ayrıntılı bir biçimde ortaya konmaya çalışılmıştır.
Different ideas have been put forward by the researchers for the functions of the seals made of b... more Different ideas have been put forward by the researchers for the functions of the seals made of baked clay, stone and metal. The most common view among these is that particularly beginning from the Early Bronze Age, seals were used for expressions of ownership and registration. Another view is that seals could be stamping tools used on the body or in textile printing. The pottery with seal impressions recovered in excavations is important archaeological evidence demonstrating that the find termed a 'seal' was used also for decorative purposes. A total of 11 stamp seals dated to the Early Bronze Age were recovered from Küllüoba Höyük between the years of 1996 and 2019. It could be observed that the stamp seals uncovered in Küllüoba share many common characteristics with those unearthed in other contemporary settlements in Anatolia. Particularly, the close resemblance of the motifs seen on the stamping surfaces of the seals gives rise to the thought that there was a common sealing tradition in Anatolia in the Early Bronze Age. Towards the end of the Early Bronze Age, an organized trade had developed as a result of the close relations with distant regions. This study aims to examine the seals that have been found in the excavations at Küllüoba Höyük, located in Western Central Anatolia, which lay along a significant trade route and which has provided important data on urbanization and trade in the EBA.
Orta Anadolu’nun en batısında, Eskişehir-Seyitgazi yakınlarında yer alan Küllüoba’da 1996 yılında... more Orta Anadolu’nun en batısında, Eskişehir-Seyitgazi yakınlarında yer alan Küllüoba’da 1996 yılından günümüze kazı çalışmaları sürdürülmektedir. Höyük Orta Anadolu ile Marmara bölgesi arasında önemli bir doğal güzergah üzerinde yer almaktadır. Bugüne kadar elde edilen sonuçlar MÖ. 4. Binyıl sonlarından MÖ. 2. Binyıl başlarına kadar höyükte kesintisiz yerleşildiğini göstermektedir. Bu anlamda bölgenin kültürel gelişim aşamalarının daha iyi anlaşılmasını sağlamıştır. Burada özellikle İlk Tunç Çağı II dönemine ait ortaya çıkartılan mimari oldukça geniş bir alanda ortaya çıkarılabilmiştir. Diğer yandan İlk Tunç Çağı sonunda bölgenin uzak bölgeler ile gelişen ilişkilerinin anlaşılmasını sağlayan önemli kanıtlar buradaki kazılar sayesinde elde edilmiştir. Kazı çalışmaları son yıllarda mezarlık alanının saptanması, Aşağı Yerleşmedeki yapıların niteliğinin anlaşılması ve İlk Tunç Çağı I döneminin daha detaylı bir şekilde ortaya çıkarılmasına yönelik olarak devam etmektedir. Bu bağlamda elinizdeki çalışmada yerleşmenin genel bir değerlendirmesi yapılmış ve 2020 yılı çalışmalarına ait ön rapor sunulmuştur.
Pisidya / Göller Bölgesi’nde, Neolitik Dönem’e ait mimari ve çanak çömlek gelişimi bölgede kazıla... more Pisidya / Göller Bölgesi’nde, Neolitik Dönem’e ait mimari ve çanak çömlek gelişimi bölgede kazıları tamamlanmış olan, Hacılar, Bademağacı, Kuruçay ve Höyücek yerleşmelerinden bilinmektedir. Söz konusu bu yerleşmelerden elde edilen arkeolojik veriler, Neolitik Dönem’de Pisidya / Göller Bölgesi’ne ait mimari ve çanak çömlek gelişimini ayrıntılarıyla aydınlatmakta olup Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin Neolitikleşme sürecindeki yerinin belirlenebilmesi açısından da önem arz etmektedir. Bu çalışmanın öncelikli amaçları arasında, Neolitik Dönem’de, söz konusu bölgenin, komşu ve uzak bölgeler arası iletişimin yönünün ve varlığının saptanması yer almaktadır. Bu bağlamda, söz konusu bu kazılardan elde edilen veriler, bölgenin Neolitik Dönemi’ne ait kültürel yapısı ve çağdaş yerleşmelerle kurduğu ilişki ağının anlaşılması açısından önemli ipuçları sunmaktadır. Kazılardan elde edilen veriler, bölge için ortak bir dil kullanabilmek amacıyla, özellikle çanak çömlek mal ve form gruplarında yeniden değerlendirme yapılmasını gerekli kılmıştır. Bu bağlamda, çalışmada, yerleşmelere ait çanak çömlek buluntuları tekrar isimlendirilmiştir. Özellikle, Hacılar’daki kronoloji problemi ile Höyücek’in Tapınak ve Kutsal Alanlar Dönemi’ndeki tartışmalı olan kullanım amacına yönelik de, arkeolojik veriler ışığında yeni öneriler sunularak farklı bir bakış açısı yakalanmaya çalışılmıştır.
Mediterranean Archaeology and Archaeometry (MAA), 2020
The beginning of the Anatolian Early Bronze Age (EB I-3400-3000 BC), roughly contemporary with th... more The beginning of the Anatolian Early Bronze Age (EB I-3400-3000 BC), roughly contemporary with the Late Uruk period in Mesopotamia, is marked by the rise of small kingodms whose exact character is not clearly definable because of the absence of writing. In this period, the cultural settings of the Anatolian Peninsula are rather varied and seem at least in part to reflect the large range of environmental diversity across the region, and the numerous imposing mountain ranges that act as natural barriers to interaction. Decades of research on pottery analysis have contributed to broadly define geo-cultural groups whose boundaries often coincide with major natural borders. This paper aims at presenting new evidence on one of these cultural groups, the "Pisidia/Lakes Region", through the chrono-typological and spatial distribution analysis of ceramic assemblages from ca 40 years of survey projects in the area. During Pisidia/Lake District survey, red or black brilliantly burnished, thin walled and shallow fluted pottery and amphorae characterizing the Beycesultan EBA culture was discovered for the first time in the region. Furthermore a comparison is made to other better-known cultural groups, and with stratified contexts from excavated sites in the western Anatolia including for instance Manisa-Gavurtepe, Beycesultan and Küllüoba. Brilliantly black burnished shallow fluted pottery from Manisa-Gavurtepe"s early phases sign to the western border of Beycesultan EBA I culture. In addition to this, few examples of same type of pottery from Küllüoba excavations shows that, Beycesultan EBA I culture has also relations with northern regions.
During the late 3rd millennium BC, numerous socioeconomic changes can be identified across wester... more During the late 3rd millennium BC, numerous socioeconomic changes can be identified across western and central Anatolia and are partly related with the expansion of a long-distance exchange networks connecting Northern Syria with the Balkans. This phase of increased interaction is witnessed, among other classes of evidence, by the spread of new manufacturing techniques for metal products and pottery, and the appearance of luxury items connected with elite consumption. In this context, a new form of ritual seems to be connected with these broader changes, and consists of the intentional burial of artefacts in pits or bothroi. The aim of this paper is to investigate its possible significance, its origins and development employing Küllüoba, an important excavated settlement in inland western Anatolia, as the basis for the analysis. The site's long stratigraphy crucially covers a phase where large amounts of votive pits have been identified mostly in the citadel. These pits generally contain dining/drinking vessels, animal bones and intact objects like figurines and most of the exotic artefacts found at the site. The content of Küllüoba's pits has clear parallels in many other contemporary sites in the region and is thus possibly associated with the long-distance exchange network. In addition, Late Bronze Age texts describing witchcraft rituals, as well as limited archaeological evidence, help linking these practices with the Hittite world.
2nd International Congress on Multidislipcinary Socian Sciences (Icmuss) Abstrancts Booklet
Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının ve edidörün yazılı i... more Kaynak gösterilerek tanıtım için yapılacak kısa alıntılar dışında yayıncının ve edidörün yazılı izni olmaksızın hiçbir yolla çoğaltılamaz.
Uploads
Books by Sinem Türkteki
Günümüzden 12000 yıl kadar önce Dünya’nın Holosen “Yeni Isı” Dönemi’ne girmesi ile insanların sosyo-ekonomik yaşamlarında çok belirgin değişimlerin oluştuğu yapılan arkeolojik araştırmalar sonucunda ortaya çıkmıştır. Mağara ve sığınakları terk ederek uygun sulak açık alanlarda yerleşim yerleri kurmaları ve toplayıcılık ile avcılıktan tarım ve hayvan yetiştiriciliğine geçmeleri, insanların daha çok araç-gereç kullanmalarına neden olmuştur. Yerleşik düzendeki yaşamlarında yiyeceklerini depolamada ve pişirmede, doğadan kolaylıkla elde edilebilen kilin plastik özelliği nedeni ile çok kullanışlı olduğunu keşfeden insanın, su ihtiyacını karşılamada da kili fırınlayarak elde ettikleri kapları kullanmış olduğunu arkeolojik araştırmalarda ele geçen örnekler göstermektedir..........
Since mankind appeared on the face of the earth, his most immediate need has been water. In the Pleistocene Era, that is to say throughout the Ice Ages, human beings could quench their thirst without any help, using their hands or indeed only their mouths; they left no evidence of vessels and containers. Of course they may have used perishables found in nature: wood or the bark of trees may have served as water glasses.
It was first at the beginning of the Holocene post-glacial period some 12,000 years ago that mankind first left traces in the archaeological record that signified a clear socioeconomic development. Leaving their caves and rock shelters behind, the population sought out well-watered sites to settle in, relinquishing hunting and gathering for a new life of husbandry and agriculture—and enlarging their toolkits accordingly. Facing the need to store their food as well as cook it, these community dwellers discovered the plastic qualities of the clay so abundant in nature and learned to fire it, creating durable vessels among them those for water and other drink that have survived for the trowel of the archaeologists.........
Papers by Sinem Türkteki
and their parallels in Anatolia.
can be identified as having taken place
across western and central Anatolia
in the late 3rd millennium BC. These
changes are partially related to the
expansion of long-distance exchange
networks connecting Northern Syria
with the Balkans. This phase of increased
interaction is witnessed, among other
classes of evidence, by the spread of
new manufacturing techniques for metal
products and pottery, as well as by the
appearance of luxury items connected
with elite consumption. In this context, a
new form of ritual seems to be connected
with these broader changes, one that
comprises the intentional burial of
artefacts in pits or bothroi.
The aim of this paper is to investigate
the possible significance, origins and
development of this ritual by employing
Küllüoba, an important excavated
settlement in inland western Anatolia, as
the basis for an analysis. The site’s long
stratigraphy crucially covers a phase from
which large amounts of votive pits have
been identified, mostly in the citadel. These
pits generally contain dining/drinking
vessels, animal bones, and intact objects
like figurines, as well as most of the exotic
artefacts found at the site. The content of
Küllüoba’s pits has clear parallels with many
other contemporary sites in the region
and is, therefore, possibly associated with
the long-distance exchange network.
In addition, Late Bronze Age texts
describing witchcraft rituals, as well as
limited archaeological evidence, help to
link these practices with the Hittite world.
Günümüzden 12000 yıl kadar önce Dünya’nın Holosen “Yeni Isı” Dönemi’ne girmesi ile insanların sosyo-ekonomik yaşamlarında çok belirgin değişimlerin oluştuğu yapılan arkeolojik araştırmalar sonucunda ortaya çıkmıştır. Mağara ve sığınakları terk ederek uygun sulak açık alanlarda yerleşim yerleri kurmaları ve toplayıcılık ile avcılıktan tarım ve hayvan yetiştiriciliğine geçmeleri, insanların daha çok araç-gereç kullanmalarına neden olmuştur. Yerleşik düzendeki yaşamlarında yiyeceklerini depolamada ve pişirmede, doğadan kolaylıkla elde edilebilen kilin plastik özelliği nedeni ile çok kullanışlı olduğunu keşfeden insanın, su ihtiyacını karşılamada da kili fırınlayarak elde ettikleri kapları kullanmış olduğunu arkeolojik araştırmalarda ele geçen örnekler göstermektedir..........
Since mankind appeared on the face of the earth, his most immediate need has been water. In the Pleistocene Era, that is to say throughout the Ice Ages, human beings could quench their thirst without any help, using their hands or indeed only their mouths; they left no evidence of vessels and containers. Of course they may have used perishables found in nature: wood or the bark of trees may have served as water glasses.
It was first at the beginning of the Holocene post-glacial period some 12,000 years ago that mankind first left traces in the archaeological record that signified a clear socioeconomic development. Leaving their caves and rock shelters behind, the population sought out well-watered sites to settle in, relinquishing hunting and gathering for a new life of husbandry and agriculture—and enlarging their toolkits accordingly. Facing the need to store their food as well as cook it, these community dwellers discovered the plastic qualities of the clay so abundant in nature and learned to fire it, creating durable vessels among them those for water and other drink that have survived for the trowel of the archaeologists.........
and their parallels in Anatolia.
can be identified as having taken place
across western and central Anatolia
in the late 3rd millennium BC. These
changes are partially related to the
expansion of long-distance exchange
networks connecting Northern Syria
with the Balkans. This phase of increased
interaction is witnessed, among other
classes of evidence, by the spread of
new manufacturing techniques for metal
products and pottery, as well as by the
appearance of luxury items connected
with elite consumption. In this context, a
new form of ritual seems to be connected
with these broader changes, one that
comprises the intentional burial of
artefacts in pits or bothroi.
The aim of this paper is to investigate
the possible significance, origins and
development of this ritual by employing
Küllüoba, an important excavated
settlement in inland western Anatolia, as
the basis for an analysis. The site’s long
stratigraphy crucially covers a phase from
which large amounts of votive pits have
been identified, mostly in the citadel. These
pits generally contain dining/drinking
vessels, animal bones, and intact objects
like figurines, as well as most of the exotic
artefacts found at the site. The content of
Küllüoba’s pits has clear parallels with many
other contemporary sites in the region
and is, therefore, possibly associated with
the long-distance exchange network.
In addition, Late Bronze Age texts
describing witchcraft rituals, as well as
limited archaeological evidence, help to
link these practices with the Hittite world.