Special Issue, co-published and co-edited volume between Stockholm Center for South Asian and Indo-Pacific Affairs (SCSA-IPA) of the Institute for Security and Development Policy (ISDP), Sweden and the Organisation for Research on China and Asia (ORCA), India. , 2023
Succession of the 10 th Bogd of Mongolia "We have the reincarnation of Khalkha Jetsun Dhampa Rinp... more Succession of the 10 th Bogd of Mongolia "We have the reincarnation of Khalkha Jetsun Dhampa Rinpoché of Mongolia with us today." Thus the 14 th Dalai Lama tersely introduced an eight-year-old Mongolian boy born in the United States on March 8, 2023 in Dharamshala, India, where he conducted the preliminary Chakrasamvara empowerment procedures for 600 Mongolians and thousands of more Tibetan worshippers. The young boy is not an ordinary Mongolian reincarnation-the Dalai Lama has personally recognized over 40 reincarnations in Mongolia in recent decades-rather, he is the "spiritual leader" of Mongolia, where he is known as the 10 th Bogd, the Holy, a title associated with the 8th Jebtsundamba Khutagt, the holy ruler or Bogd Khan of the newly independent Mongolia declared on December 29, 1911. Even though the occasion was not an official enthronement, the young Bogd's Mandala offering to the Dalai Lama at the ceremony confirmed the succession of the highest Buddhist authority in Mongolia. However, irony should not be lost that with this ritual, Mongolia has willingly submitted the recognition of the nation's spiritual sovereign and symbol of independence to the authority of a foreigner, notwithstanding his moral or spiritual standing in the world, or his quarrel with China. Whether intentionally or not, it has thrust Mongolia into the controversy surrounding the future succession of the Dalai Lama, a highly sensitive issue for China. Upon hearing the news, instead of jubilation, the Mongolian nation experienced a state of collective anxiety, unsure of what might lie ahead, prompted no doubt by the fresh memory many had of China's violent response to the Dalai Lama's visit to Mongolia in November 2016 during Summing Up 165
Uploads
Papers by Uradyn Bulag
历史车轮下少数民族对中华民族的“自我牺牲”
针对习近平时代的中国，本文以理论干预的方式，为分析其强制 性的国家/民族建设政策提供了全新的视角。作者认为，近来西 方基于“定居殖民主义/土著性”的二元框架，将中国共产党的民族 政策解释为种族灭绝或死亡政治的做法，不仅剥夺了少数民族的 政治能动性，而且在不同程度妨碍了后者为反抗殖民主义而做出 的自决努力。通过广泛而深入地研究中国的人类学、历史学和哲 学著作 – – 这些研究在一定程度上重构了一种以少数民族为核心 的、“怀旧乌托邦”式的中华民族 – – 作者认为，近年来中国为实 现“中华民族伟大复兴”的努力不仅仅是需要超克少数民族文化和 身份认同;还需要重新想象少数民族在中华民族构建过程中所做 出的‘自我牺牲’。这种牺牲意味着少数民族在一定程度上放弃自 身的身份认同和权利，以满足中华民族复兴的需求。
for all minority nationalities and languages into symbols of backwardness and poverty (Zhou 2012). Thus, the contemporary spread of Mandarin is presented in official discourse not so much as a Chinese imposition as a minority "demand." Baranovitch (2020/2022) has recently suggested that the bilingual education policy in Xinjiang Uyghur Autonomous Region initially had strong support from prominent Uyghur intellectuals who believed that a good command of Mandarin was essential if Uyghurs were to participate in and benefit from the nation's economic develop- ment. Amongst the Mongols in Inner Mongolia, there has been a similar voluntary "collaborat[ion] in the destruction of their instruments of expression" (Pierre Bourdieu's phrase) as Mongols sent their children to
Chinese schools in the hope of acquiring a means to survive in an increas- ingly Chinese dominant society (Bulag 2003)......
Энэ ѳгүүлэлд аливаа нийгмийн “ангилал” нь улс төрийн тодорхой ижилсэл агуулдгийн хувьд түүний тодорхойгүй байдал, төөрөгдөл нь улс төрийн төсөөлөөгүй үр дагаварт хүргэх эрсдэлтэй хэмээн мэтгэж, Монгол Улс дахь ангиллын алдааны асуудлыг авч үзсэн болно. Эдүгээ тодорхой “ястан”-ы бүлгийн зарим гишүүн өөрсдийгөө “үндэстэн” гэж нэрлэх явдал түгээмэл болсон бөгөөд энэ нь (албан бус хэдий ч) хоёр тусдаа ойлголтын үндсэн ялгааг хавтгайруулан Монгол гэх нэг үндэстнийг үгүйсгэж болзошгүй байна. Монгол Улсын дипломат албаны Англи хэл дээрх зарим цахим хуудсанд Халх, Казак, Буриад зэргийг ялгаатай “ethnic groups” (ястан) хэмээн дурдсан байдаг бол зарим нь өмнөх шигээ тус тусад нь авч үзэхгүйгээр зөвхөн “ethnic Mongols” (Монгол угсаатан) гэх нэг нэршлийг Казак, Хятад, Орос зэрэгтэй зэрэгцүүлэн тавьдаг нь ойлголтын төөрөгдөл оршин буйг илтгэх нэг нотолгоо юм. Ястан, үндэстнийг тоочин заах социализмийн үеийн практикийг хэвээр хадгалж буй иргэний бүртгэл, статистикийн хорооны үйл ажиллагаа нь Монгол Улсын Үндсэн хууль (1992) болон Үндэсний аюулгүй байдлын үзэл баримтлал (2010)-аар хөхүүлэн дэмжсэн үндэсний эв нэгдэлд сорилт үүсгэж буйг өгүүлэлд мөн чухалчлан үзэв. Монгол үндэстний талаарх ястан-үндэстний үзэл санаанд тулгуурласан тодорхойлолт (ethno-national definition) нь ястан-үндэстэн гэж мөн ойлгогддог үндэстний цөөнхийг өөртөө багтаахад тийм ч тааламжтай бус ханддаг нь улмаар аль алинд нь “үндэсний аюулгүй байдал”-ын хямралыг үүсгэж болох талтай. Иймээс Үндсэн хууль, холбогдох бусад хууль тогтоомжид байгаа төөрөгдлийг арилгах болон дээр дурдсан ястны ангиллын албан ёсны орчуулгыг системчлэх зорилгоор Монгол Улс дахь ястан, үндэстний ойлголтыг сууриар нь эргэн харахыг зөвлөмжид санал болгосон.
Би энд дурдан буй эрдэм шинжилгээний өгүүлэл, зөвлөмжийг Англи хэл дээр бичсэн юм. Олон улсын эрх зүй болон антропологи судлалаар мэргэшиж буй хоёр залуу судлаач, МУИС-ийн багш нар болох Э.Туулайхүү, Ш.Туяа нар өгүүлэл, зөвлөмжийн эхний болон засан сайжруулсан хувилбаруудыг Монгол хэлнээ уран чадамгай орчуулсныг энд цохон тэмдэглэж, тэдэнд талархал илэрхийлье.
Өгүүлэл, зѳвлѳмжийн Англи хэл дээрх үндсэн эх болон хѳндсѳн асуудлын талаарх нэмэлт мэдээллийг Урадын Э. Булаг 2020, Ethnicity, National Unity and Law in Mongolia/Монгол дахь ястны үзэл ба үндэсний эв нэгдэл, тэдгээрт холбогдох эрх зүйн асуудал (МУИС Пресс) бүтээлээс үзэж болно.
历史车轮下少数民族对中华民族的“自我牺牲”
针对习近平时代的中国，本文以理论干预的方式，为分析其强制 性的国家/民族建设政策提供了全新的视角。作者认为，近来西 方基于“定居殖民主义/土著性”的二元框架，将中国共产党的民族 政策解释为种族灭绝或死亡政治的做法，不仅剥夺了少数民族的 政治能动性，而且在不同程度妨碍了后者为反抗殖民主义而做出 的自决努力。通过广泛而深入地研究中国的人类学、历史学和哲 学著作 – – 这些研究在一定程度上重构了一种以少数民族为核心 的、“怀旧乌托邦”式的中华民族 – – 作者认为，近年来中国为实 现“中华民族伟大复兴”的努力不仅仅是需要超克少数民族文化和 身份认同;还需要重新想象少数民族在中华民族构建过程中所做 出的‘自我牺牲’。这种牺牲意味着少数民族在一定程度上放弃自 身的身份认同和权利，以满足中华民族复兴的需求。
for all minority nationalities and languages into symbols of backwardness and poverty (Zhou 2012). Thus, the contemporary spread of Mandarin is presented in official discourse not so much as a Chinese imposition as a minority "demand." Baranovitch (2020/2022) has recently suggested that the bilingual education policy in Xinjiang Uyghur Autonomous Region initially had strong support from prominent Uyghur intellectuals who believed that a good command of Mandarin was essential if Uyghurs were to participate in and benefit from the nation's economic develop- ment. Amongst the Mongols in Inner Mongolia, there has been a similar voluntary "collaborat[ion] in the destruction of their instruments of expression" (Pierre Bourdieu's phrase) as Mongols sent their children to
Chinese schools in the hope of acquiring a means to survive in an increas- ingly Chinese dominant society (Bulag 2003)......
Энэ ѳгүүлэлд аливаа нийгмийн “ангилал” нь улс төрийн тодорхой ижилсэл агуулдгийн хувьд түүний тодорхойгүй байдал, төөрөгдөл нь улс төрийн төсөөлөөгүй үр дагаварт хүргэх эрсдэлтэй хэмээн мэтгэж, Монгол Улс дахь ангиллын алдааны асуудлыг авч үзсэн болно. Эдүгээ тодорхой “ястан”-ы бүлгийн зарим гишүүн өөрсдийгөө “үндэстэн” гэж нэрлэх явдал түгээмэл болсон бөгөөд энэ нь (албан бус хэдий ч) хоёр тусдаа ойлголтын үндсэн ялгааг хавтгайруулан Монгол гэх нэг үндэстнийг үгүйсгэж болзошгүй байна. Монгол Улсын дипломат албаны Англи хэл дээрх зарим цахим хуудсанд Халх, Казак, Буриад зэргийг ялгаатай “ethnic groups” (ястан) хэмээн дурдсан байдаг бол зарим нь өмнөх шигээ тус тусад нь авч үзэхгүйгээр зөвхөн “ethnic Mongols” (Монгол угсаатан) гэх нэг нэршлийг Казак, Хятад, Орос зэрэгтэй зэрэгцүүлэн тавьдаг нь ойлголтын төөрөгдөл оршин буйг илтгэх нэг нотолгоо юм. Ястан, үндэстнийг тоочин заах социализмийн үеийн практикийг хэвээр хадгалж буй иргэний бүртгэл, статистикийн хорооны үйл ажиллагаа нь Монгол Улсын Үндсэн хууль (1992) болон Үндэсний аюулгүй байдлын үзэл баримтлал (2010)-аар хөхүүлэн дэмжсэн үндэсний эв нэгдэлд сорилт үүсгэж буйг өгүүлэлд мөн чухалчлан үзэв. Монгол үндэстний талаарх ястан-үндэстний үзэл санаанд тулгуурласан тодорхойлолт (ethno-national definition) нь ястан-үндэстэн гэж мөн ойлгогддог үндэстний цөөнхийг өөртөө багтаахад тийм ч тааламжтай бус ханддаг нь улмаар аль алинд нь “үндэсний аюулгүй байдал”-ын хямралыг үүсгэж болох талтай. Иймээс Үндсэн хууль, холбогдох бусад хууль тогтоомжид байгаа төөрөгдлийг арилгах болон дээр дурдсан ястны ангиллын албан ёсны орчуулгыг системчлэх зорилгоор Монгол Улс дахь ястан, үндэстний ойлголтыг сууриар нь эргэн харахыг зөвлөмжид санал болгосон.
Би энд дурдан буй эрдэм шинжилгээний өгүүлэл, зөвлөмжийг Англи хэл дээр бичсэн юм. Олон улсын эрх зүй болон антропологи судлалаар мэргэшиж буй хоёр залуу судлаач, МУИС-ийн багш нар болох Э.Туулайхүү, Ш.Туяа нар өгүүлэл, зөвлөмжийн эхний болон засан сайжруулсан хувилбаруудыг Монгол хэлнээ уран чадамгай орчуулсныг энд цохон тэмдэглэж, тэдэнд талархал илэрхийлье.
Өгүүлэл, зѳвлѳмжийн Англи хэл дээрх үндсэн эх болон хѳндсѳн асуудлын талаарх нэмэлт мэдээллийг Урадын Э. Булаг 2020, Ethnicity, National Unity and Law in Mongolia/Монгол дахь ястны үзэл ба үндэсний эв нэгдэл, тэдгээрт холбогдох эрх зүйн асуудал (МУИС Пресс) бүтээлээс үзэж болно.
At the heart of this book are Cheng’s first-person recollections of his experiences as a rebel. These are complemented by a close examination of the documentary record of the era from the three coauthors. The final chapter offers a theoretical framework for Inner Mongolia’s repression. The repression’s goal, the authors show, was not to destroy the Mongols as a people or as a culture—it was not a genocide. It was, however, a “politicide,” an attempt to break the will of a nationality to exercise leadership of their autonomous region. This unusual narrative provides urgently needed primary source material to understand the events of the Cultural Revolution, while also offering a novel explanation of contemporary Chinese minority politics involving the Uyghurs, Tibetans, and Mongols.
Thus, Collaborative Nationalism traces the regional and global significance of the Mongols in the fierce competition among China, Japan, Mongolia, and Russia to appropriate the Mongol heritage to buttress their own national identities. The book considers a rich array of case studies that range from Chinggis Khan to reincarnate lamas, from cadres to minority revolutionary history, and from building the Mongolian working class to interethnic adoption. So-called friendship and collaboration permeate all of these arenas, but Bulag digs below the surface to focus on the animosity and conflicts they both generate and mask. Weighing the options the Mongols face, he argues that the ethnopolitical is not so much about identity as it is about the capacity of an ethnic group to decide and organize its own vision of itself, both within its community and in relation to other groups. Nationalism, he contends, is collaborative at the same time that it is predicated on the pursuit of sovereignty.""
The author interrogates received wisdom about Chinese and minority nationalism by unraveling the Chinese discourse and practice of "national unity." He shows how the discourse was constructed over time through political rituals and sexuality in relation to Mongols and other non-Chinese peoples that hark back to Chinese-Xiongnu confrontations two millennia ago and Manchu conquest in the 17th and 18th centuries. Titular rulers of an autonomous region in which they constitute a minority, Mongols face enormous barriers in building and maintaining a socialist Mongolian nationality and a Mongolian language and culture. Acknowledging these difficulties, Bulag discusses a range of sensitive issues including the imbrication of nation, class, and ethnicity in the context of Mongol-Chinese relations, tensions inherent in writing a postrevolutionary history for a socialist nationality, and the moral dilemma of building a socialist model with Mongol characteristics. Charting the interface between a state-centered multinational Chinese polity and a primordial nationalist multiculturalism that aims to manage minority nationalities as "cultures," he explores Mongol ethnopolitical strategies to preserve their heritage."
This international symposium will bring together Mongolian and international scholars and policy-makers to assess the development of Steppe Road in relation to the Chinese initiative of Silk Road Economic Belt, and Russia’s Eurasian Transport Network. We aim to reconceptualise Mongolia’s geopoliticality as a ‘transit nation’ between China and Russia, and promote Mongolia’s zam sudlal (‘roadology’) to make zam (‘road’) into both an object of study and a prism to view Mongolia in terms of Mongolia’s ‘connectivity’ to its neighbours and the world beyond. This is going to be the third (and last) conference of ‘Entangled Lines: Railways, Resource Booms, and Transnational Politics in Mongolia’ — a British Academy funded international network and mobility project between the Mongolia and Inner Asia Studies Unit (Cambridge University), and Institute of International Affairs (Mongolian Academy of Sciences).
In collaboration with Evenki and Orochen communities and scholars, MAA and MAE (Kunstkamera), St Petersburg, as caretakers of Shirokogoroff and Lindgren’s photographic collections, are working to share these photographs with the people of Inner Mongolia and Siberia. From the excitement of recognising faces, to the beauty of the reindeer, or the heated debates about what is happening in the photographs, this evocative exhibition is about the reconnection of these communities with their images, their histories, and their stories.