Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου

Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου
Το πρωτότυπο του βιβλίου Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου

Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου (The Tales of Beedle the Bard) είναι ένα βιβλίο με παιδικές ιστορίες που αναφέρεται στο έβδομο βιβλίο της σειράς Χάρι Πότερ, Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου. Στα τέλη του 2007, μετά την δημοσίευση του Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου, η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ έγραψε και δημοσίευσε το ομώνυμο βιβλίο. Μόνο εφτά αντίγραφα έχουν εκδοθεί, και όλα είναι γραμμένα και εικονογραφημένα από την Ρόουλινγκ. Ένα από αυτά, σε δημοπρασία που έγινε το Δεκέμβριο του 2007, αγοράστηκε από τον διαδικτυακό τόπο Amazon.com για το ποσό των £1,95 εκατομμυρίων στερλινών.

Τα άλλα αντίγραφα του βιβλίου έχουν προσφερθεί ως δώρα.

Εισαγωγή

Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου είναι μια συλλογή παραμυθιών για μικρούς μάγους και μάγισσες. Επί αιώνες αποτέλεσαν δημοφιλές ανάγνωσμα, με αποτέλεσμα τα «Ο Μάγος και η πηδηχτή Χύτρα» και «Η Κρήνη της Καλοτυχίας» να είναι παραμύθια τόσο οικεία στους περισσότερους μαθητές του «Χόγκουαρτς» όσο τα «Η Σταχτοπούτα» και «Η ωραία Κοιμωμένη» στα παιδιά των Μαγκλ.
Τα παραμύθια του Μπιντλ μοιάζουν από πολλές απόψεις με τα δικά μας, για παράδειγμα, η καλοσύνη συνήθως ανταμείβεται και η κακία τιμωρείται. Ωστόσο, υπάρχει μια πρόδηλη διαφορά. Στα παραμύθια των Μαγκλ, αιτία των προβλημάτων του ήρωα ή της ηρωίδας είναι συνήθως η μαγεία – η κακιά μάγισσα δηλητηρίασε το μήλο, ή έβαλε την πριγκίπισσα να κοιμηθεί εκατό χρόνια, ή μεταμόρφωσε τον πρίγκιπα σ’ ένα απαίσιο τέρας. Στις Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου, αντιθέτως, βρίσκουμε ήρωες και ηρωίδες που ξέρουν να κάνουν οι ίδιοι μάγια, αλλά, παρ’ όλα αυτά, δυσκολεύονται όσο κι εμείς να λύσουν τα προβλήματά τους. Τα παραμύθια του Μπιντλ βοήθησαν γενιές και γενιές μάγων να εξηγήσουν στα παιδιά τους αυτή την οδυνηρή αλήθεια: ότι η μαγεία δημιουργεί τόσα προβλήματα όσα λύνει.
Μια άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών των παραμυθιών και των αντιστοίχων των Μαγκλ είναι ότι οι μάγισσες του Μπιντλ κυνηγούν την τύχη τους πολύ πιο μαχητικά από τις ηρωίδες των δικών μας παραμυθιών. Η Άσα, η Αλθέντα, η Αμάτα και η Μπάμπιτι Ράμπιτι είναι μάγισσες που παίρνουν τη μοίρα τους στα χέρια τους, αντί να κοιμούνται για χρόνια ή να περιμένουν να ανακαλύψει κάποιος το χαμένο γοβάκι τους. Εξαίρεση σ’ αυτό τον κανόνα αποτελεί η ανώνυμη ηρωίδα του «Η τριχωτή Καρδιά του Μάγου», της οποίας η συμπεριφορά ταιριάζει περισσότερο με την ιδέα που έχουμε για τις πριγκίπισσες των παραμυθιών, μόνο που στο τέλος της ιστορίας της δεν υπάρχει Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Ο Μπιντλ ο Βάρδος έζησε το δέκατο πέμπτο αιώνα κι ένα μεγάλο μέρος της ζωής του παραμένει τυλιγμένο στο μυστήριο. Ξέρουμε ότι γεννήθηκε στο Γιόρκσαϊρ και η μόνη ξυλογραφία, όπου διασώζεται η μορφή του, μας πληροφορεί ότι είχε πολύ πλούσια γενειάδα. Εάν στα παραμύθια του αντανακλώνται με ακρίβεια οι απόψεις του, τότε συμπαθούσε τους Μαγκλ και τους θεωρούσε μάλλον αδαείς παρά κακόβουλους. Επίσης δεν έβλεπε με καλό μάτι τη σκοτεινή Μαγεία και πίστευε ότι οι χειρότερες υπερβολές των μάγων οφείλονται κυρίως στα –κατά βάση ανθρώπινα– ελαττώματα της σκληρότητας, της αναλγησίας και της αλαζονικής κατάχρησης των ικανοτήτων τους. οι ήρωες και οι ηρωίδες που θριαμβεύουν στα παραμύθια του δεν είναι αυτοί με τις ισχυρότερες μαγικές δυνάμεις, αλλά εκείνοι που επιδεικνύουν τη μεγαλύτερη καλοσύνη, κοινή λογική και ευφυΐα.
Ένας σύγχρονος μάγος με παρόμοιες απόψεις ήταν, φυσικά, ο καθηγητής Άλμπους Πέρσιβαλ Γούλφρικ Μπράιαν Ντάμπλντορ, Αρχηγός του Τάγματος του Μέρλιν, διευθυντής της σχολής «Χόγκουαρτς» για Μαγείες και Ξόρκια, πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Μάγων και πρόεδρος της Δημογεροντίας. Παρά αυτή τη σύμπτωση απόψεων, όμως, δεν παύει να αποτελεί μεγάλη έκπληξη ότι, ανάμεσα στα πολλά και διάφορα χαρτιά που άφησε ο Ντάμπλντορ με τη διαθήκη του στα Αρχεία του Χόγκουαρτς, βρέθηκαν και κάποιες σημειώσεις του για τις Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου. Κατά πόσον έγραψε αυτά τα σχόλια για δική του ευχαρίστηση ή για να τα δημοσιεύσει μελλοντικά, δε θα το μάθουμε ποτέ. Ωστόσο, η καθηγήτρια Μινέρβα ΜακΓκόναγκαλ, σημερινή διευθύντρια του «Χόγκουαρτς», είχε την καλοσύνη να μας δώσει την άδεια να δημοσιεύσουμε εδώ τα σχόλια του καθηγητή Ντάμπλντορ, μαζί με μια νέα μετάφραση των παραμυθιών που έκανε η Ερμιόνη Γκρέιντζερ.
Ελπίζουμε ότι οι οξυδερκείς σχολιασμοί του καθηγητή Άλμπους Ντάμπλντορ, που περιλαμβάνουν παρατηρήσεις για την ιστορία των μάγων, προσωπικές αναμνήσεις, καθώς και διαφωτιστικές πληροφορίες για κομβικά σημεία κάθε παραμυθιού, θα βοηθήσουν τη νέα γενιά των μάγων και των Μαγκλ αναγνωστών να εκτιμήσουν τις Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου. Είναι κοινή πεποίθηση όλων όσοι γνώριζαν προσωπικά τον καθηγητή Ντάμπλντορ ότι θα στήριζε με ενθουσιασμό αυτή την προσπάθεια, δεδομένου ότι τα έσοδα από τα συγγραφικά δικαιώματα θα δωριστούν στο Children’s High Level Group, μια οργάνωση που εργάζεται προς όφελος παιδιών τα οποία χρειάζονται απεγνωσμένα μια φωνή.
Νομίζω πως είναι απαραίτητο ένα μικρό πρόσθετο σχόλιο για τις σημειώσεις του καθηγητή Ντάμπλντορ. Εξ όσων γνωρίζουμε, οι σημειώσεις ολοκληρώθηκαν περίπου ενάμιση χρόνο πριν από τα τραγικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην κορυφή του πύργου της αστρονομίας του «Χόγκουαρτς». Όσοι ξέρουν την ιστορία του πιο πρόσφατου μαγικού πολέμου (για παράδειγμα, όποιος έχει διαβάσει και τους επτά τόμους της ζωής του Χάριπότερ), θα καταλάβουν ότι ο καθηγητής Ντάμπλντορ αποκαλύπτει λιγότερα απ’ όσα ξέρει –ή υποψιάζεται– για το τελευταίο παραμύθι αυτού του βιβλίου. ο λόγος αυτής της παράλειψης βρίσκεται, ίσως, σε κάτι που είπε ο Ντάμπλντορ σχετικά με την αλήθεια, πριν από πολλά χρόνια, στον αγαπημένο και διασημότερο μαθητή του:

         «Είναι κάτι υπέροχο και φοβερο, γι’ αυτό πρεπει να το μεταχειριζόμαστε με μεγάλη προσοχή».

Είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε μαζί του, νομίζω πως πρέπει να συγχωρήσουμε τον καθηγητή Ντάμπλντορ για την επιθυμία του να προστατεύσει τους μελλοντικούς αναγνώστες από τους πειρασμούς, στους οποίους υπέκυψε και ο ίδιος και το πλήρωσε ακριβά.

                                                                                                      Τζ.Κ.Ρόουλινγκ, 2008
                                                                                                              

Αρχείο:Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου.jpg

Η Ελληνική έκδοση του βιβλίου"Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου".

Οι ιστορίες

Ο Μάγος και η Πηδηχτή Χύτρα

Ένας αρκετά ηλικιωμένος και αγαπητός μάγος, χρησιμοποιεί την μαγεία πρώτιστα για να ωφελήσει τους γείτονές του, φτιάχνοντας μαγικά φίλτρα και αντίδοτα μέσα σε κάτι όπου το αποκαλεί τυχερή χύτρα. Όταν πέθανε, άφησε όλη την περιουσία του στον μοναχογιό του. Δυστυχώς, ο γιος δεν μοιάζει καθόλου στον πατέρα του. Λίγο μετά το θάνατο του πατέρα του, ανακαλύπτει την χύτρα και μέσα της βρίσκει μια ενιαία παντόφλα και ένα σημείωμα <<Πέθανα με την τρυφερή ελπίδα, γιε μου, ότι δεν θα τη χρειαστείς ποτέ>>.
Πικραμένος για την κληρονομιά μόνο μιας χύτρας και απολύτως αδιάφορος για οποιονδήποτε που δεν κατέχει την μαγική τέχνη, κλείνει την πόρτα του στους γείτονες και γυρίζει την πλάτη του στην πόλη. Αρχικά έρχεται μια ηλικιωμένη γυναίκα όπου η εγγονή της έχει μολυνθεί από ακροχορδώνες. Όταν ο γιος κλείνει την πόρτα κατάμουτρα στην ηλικιωμένης κυρίας, ακούστηκε ένας κρότος από την κουζίνα. Στην παλιά χύτρα του πατέρα του φύτρωσε ένα πόδι αλλά και μία σοβαρή περίπτωση από ακροχορδώνες. Η πηδηχτή χύτρα τον ακολουθεί παντού, ακόμα και στο κρεβάτι του.

Την επόμενη μέρα, ο γιος ανοίγει την πόρτα σε έναν ηλικιωμένο κύριο του οποίου ο γάιδαρος πεθαίνει. Χωρίς την βοήθεια του, δεν θα μπορέσει να μεταφέρει τα εμπορεύματα στην πόλη και η οικογένεια του θα πεινάσει. Ο γιος κλείνει κατάμουτρα την πόρτα στον ηλικιωμένο κύριο και πίσω του έρχεται μια χύτρα με δύο πόδια, βγάζοντας βογκητά ενός ετοιμοθάνατου γαϊδάρου και της πείνας.

Ο γιος δέχεται περισσότερες επισκέψεις και χρειάστηκε μερικά δάκρυα, λίγος εμετός και κλαψουρίσματα σκυλιού για να ενδώσει επιτέλους ο μάγος την ευθύνη του, και την αληθινή κληρονομιά του πατέρα του. Παραδέχεται τον εγωισμό του και καλεί όλους τους κατοίκους της πόλης να έρθουν σε αυτόν για βοήθεια. Έναν-έναν θεραπεύει τις αρρώστιες τους και, κάνοντάς το αυτό, εκκενώνει το δοχείο. Στο τέλος, πετάγεται η μυστήρια παντόφλα (όπου εφαρμόζει τέλεια στην τώρα, ήσυχη χύτρα), και πάνε μαζί μια βόλτα περπατώντας και χοροπηδώντας στο ηλιοβασίλεμα.

Η Κουνέλα Κανέλα και το Γελαστό της Κούτσουρο

Πριν από πολλά χρόνια σε μια μακρινή χώρα, ένας άπληστος και ανόητος βασιλιάς θέλει να κρατήσει την μαγεία για τον εαυτό του. Αλλά έχει δύο προβλήματα: πρώτον, πρέπει να μαζέψει όλους τους μάγους και μάγισσες που υπάρχουν. Δεύτερον, πρέπει να μάθει την μαγεία. Τότε προστάζει το Ταξειαρχείο Κυνηγών Μάγων και Μαγισσών, οπλισμένοι με άγρια, μαύρα σκυλιά. Επίσης, ανακοινώνει ότι χρειάζεται έναν Οδηγό Μαγείας. Οι μάγοι και μάγισσες κατάλαβαν και έτρεξαν να κρυφτούν, παρά να προσέξουν το κάλεσμα του. Αλλά, ένας τσαρλατάνος χωρίς μαγικές ικανότητες παίζει τον ρόλο του με μερικά τεχνάσματα στο μανίκι του.

Αφού εγκαταστάθηκε ως ο επικεφαλής μάγος και ο ιδιωτικός οδηγός μαγείας του βασιλιά, ο τσαρλατάνος απαιτεί χρυσό για μαγικές προμήθειες, ρουμπίνια για ξόρκια εξαπάτησης και ασημένιες κούπες για φίλτρα. Ο τσαρλατάνος συσσωρεύει αυτά τα πράγματα στο σπίτι του πριν γυρίσει στο παλάτι, αλλά δεν είδε την παλιά καθαρίστρια του βασιλιά, η Κανέλα, τον βλέπει. Τον είδε να σπάει κλαράκια από ένα δέντρο και να τα παρουσιάζει στον βασιλιά ως ραβδιά. Τότε, ο τσαρλατάνος, λέει στον βασιλιά ότι τα ραβδιά δεν θα δουλέψουν μέχρι η μεγαλιότητα σας να το αξίζει.

Πηγές

• Βιβλίο... 7 αντιτύπων, Σκάι.gr, 01/11/07 (ανακτήθηκε 30/11/07)
• Χειρόγραφο φινάλε για λίγους και εκλεκτούς,Ελεύθερος Τύπος, 02/11/07 (ανακτήθηκε 30/11/07)
• [1] Ιστοσελίδα της εταιρείας Amazon