Πολύαιγος Κιμώλου
Συντεταγμένες: 36°46′21″N 24°38′18″E / 36.7725°N 24.6383°E
Το σύμπλεγμα Μήλου, Κιμώλου και Πολυαίγου. Η Πολύαιγος είναι αυτή που δείχνει το λευκό βέλος | |
Γεωγραφία | |
---|---|
Αρχιπέλαγος | Αιγαίο Πέλαγος |
Νησιωτικό σύμπλεγμα | Κυκλάδες |
Έκταση | 18,146 km² |
Υψόμετρο | 370 μ |
Υψηλότερη κορυφή | Στρογγυλό |
Χώρα | |
Περιφέρεια | Νοτίου Αιγαίου |
Νομός | Κυκλάδων |
Δημογραφικά | |
Πληθυσμός | 2 (απογραφής 2011) |
Σχετικά πολυμέσα |
Η Πολύαιγος ή Υπόληβος ή Πόληβος είναι νησί των Δυτικών Κυκλάδων.[1][2]. Βρίσκεται μόλις 1,1 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της Κιμώλου, 3,8 ν.μ. ανατολικά της Μήλου, 8,8 ν.μ. νοτιοδυτικά της Σίφνου και 11,5 ν.μ. βορειοδυτικά της Φολεγάνδρου. Έχει έκταση περίπου 18,146 τ.χλμ. και με την απογραφή του 2001 εμφανιζόταν ως ακατοίκητο. Η απογραφή του 2011, κατέγραψε 2 κατοίκους[3], ένα ζεύγος κτηνοτρόφων. Παλαιότερα, το 1951, είχε 14 κατοίκους ενώ ακόμη παλαιότερα κατοικούσαν εκεί 170 άτομα. Χρησιμοποιείται κυρίως ως βοσκότοπος κάτι που δικαιολογεί και το όνομα «Πολύαιγος», από το «πολλές αίγες», δηλαδή «πολλές κατσίκες»[1]. Αναφέρεται[4] ότι το μεγαλύτερο μέρος του νησιού είναι ιδιοκτησία του «Κληροδοτήματος Ιωάννου Σταύρου Λογοθέτη Ιερού Ναού Οδηγήτριας Κιμώλου»[2].
Από το 1898 υπάρχει στο νησί φάρος, στο ακρωτήρι Μάσκουλα, σε ύψος 138 μέτρων, στη θέση 36°46,6N 024°39,7E , στην ανατολική πλευρά του νησιού[5]. Στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού υπάρχουν ερείπια της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο ναός της οποίας ήταν βασιλική με τρούλο, που είχε ιδρυθεί το 1622[2].
Η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επίσης προφανής από δυο λατομεία στο ίδιο τμήμα όπου γινόταν εξόρυξη τραχείτη, χρησιμοποιούμενου για μυλόπετρες.
Η Ελλάδα έχει περιλάβει την Πολύαιγο στο πρόγραμμα Natura 2000 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρώντας την σημαντικό βιότοπο ανενόχλητο από την ανθρώπινη παρουσία και έχει κηρυχθεί Ζώνη Ειδικής Προστασίας για το είδος: Μαυροπετρίτης (Falco eleonorae)[6]. Στο νησί γεννά τα μικρά της η μεσογειακή φώκια Μονάχους Μονάχους[7].
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η επιφάνεια της Πολύαιγου εκτιμάται στα 18,146 τ.χλμ. με μήκος ακτών 27 χλμ. Στο νησί, το οποίο αποτελείται κυρίως από ηφαιστειακά πετρώματα όπως και οι γειτονικές Κίμωλος και Μήλος, υπάρχουν λόφοι με ύψος από 320 έως 350 μέτρα. Στο ανατολικό μέρος του νησιού βρίσκεται το Μανωλονήσι ή «του Μανώλη το νησί» και στο νότιο οι νησίδες Καλόγεροι. Παραλίες του νησιού είναι η παραλία της Παναγιάς γνωστή και ως «της Παναγιάς τ'Αυλάκι», το πάνω Μερσίνι ή Μυρσίνι, το κάτω Μερσίνι ή Μυρσίνι και η παραλία της Άμμουρας (γνωστή και ως παραλία του Φάρου).
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Επιχειρησιακό σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης 2014 - 2020. Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, σελ. 2. https://ecoanemos.files.wordpress.com/2010/01/kimolos.pdf.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Νήσος Πολύαιγος - Κίμωλος». www.kimolos.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2018.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 51679 (σελ. 349 του pdf)
- ↑ Εφημερίδα Καθημερινή, Περιοδικό Κ, 20 Ιουνίου 2010, Τεύχος 368, σελ.44
- ↑ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΦΑΡΟΙ ΤΗΣ. «ΦΑΡΟΣ ΠΟΛΥΑΙΓΟΣ ΚΙΜΩΛΟΥ | ΦΑΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ». www.faroi.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2018.
- ↑ «Οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας με τα είδη χαρακτηρισμού τους». ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ NATURA 2000: σελ. 16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-04-10. https://web.archive.org/web/20180410192109/http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=iIe61%2FEm2Mc%3D&tabid=432.
- ↑ «NatureBank - Βιότοπος NATURA - NISOS POLYAIGOS - KIMOLOS». filotis.itia.ntua.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2018.