κατάδικος
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Noun
[edit]κατάδικος • (katádikos) m or f (plural κατάδικοι)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κατάδικος (katádikos) | κατάδικοι (katádikoi) |
| genitive | καταδίκου (katadíkou) | καταδίκων (katadíkon) |
| accusative | κατάδικο (katádiko) | καταδίκους (katadíkous) |
| vocative | κατάδικε (katádike) | κατάδικοι (katádikoi) |
Related terms
[edit]- ακαταδίκαστος (akatadíkastos, “unconvicted”)
- καταδίκη f (katadíki, “sentence, conviction”)
- καταδικάζω (katadikázo, “to sentence, to convict”)
- ακαταδίωκτος (akatadíoktos, “not prosecuted”)