rada

See also: Appendix:Variations of "rada"

Languages (20)

English

---

Catalan • Czech • Estonian • Italian • Kashubian • Latin • Latvian • Livonian • Lower Sorbian • Norwegian Bokmål • Norwegian Nynorsk • Old Czech • Old Polish • Polish • Silesian • Slovincian • Spanish • Swahili • Swedish

---

Page categories

English

Etymology

Borrowed from Polish rada, from Middle High German rât. Compare German Rat, Icelandic ráð. Doublet of rede.

Noun

rada (plural radas)

1. (politics) A parliamentary body in a number of Slavic countries.
2. A soviet, a form of governing council in the former Soviet Union.

Translations

a parliamentary body in a number of Slavic countries

• Armenian: ռադա (hy) (ṙada)
• Belarusian: ра́да f (ráda)
• Chinese:

  Mandarin: 拉達／拉达 (zh) (lādá)

• Czech: rada (cs) f
• Danish: rada (da) c (Ukrainian parliament)
• Georgian: რადა (rada)
• German: Rada f
• Greek: Ράδα f (Ráda), ράδα f (ráda)
• Japanese: ラーダ (rāda)
• Korean: 라다 (rada)
• Polish: rada (pl) f
• Russian: ра́да (ru) f (ráda), (Russian equivalent) сове́т (ru) m (sovét)
• Slovak: rada f
• Ukrainian: ра́да (uk) f (ráda)

soviet — see soviet

Anagrams

• ADAR, Adar, Dara, Draa, Drâa, Raad, arad, raad

Catalan

Etymology

Borrowed from French rade (“harbour”), from Middle English rade, from Old English rād (“riding, hostile incursion”) and thus cognate of English road and raid.

Noun

rada f (plural rades)

1. a bay in which ships can moor; a harbour

Hypernyms

• badia

Further reading

• “rada” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.

Czech

Etymology

Inherited from Old Czech rada.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrada]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ada

Noun

rada f

1. advice, counsel
2. council

Declension

Declension of rada (hard feminine)

	singular	plural
nominative	rada	rady
genitive	rady	rad
dative	radě	radám
accusative	radu	rady
vocative	rado	rady
locative	radě	radách
instrumental	radou	radami

Derived terms

• podniková rada

 

Related terms

• bezradný
• porada
• radit
• radnice
• radní

 

Further reading

• “rada”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “rada”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “rada”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Estonian

Etymology

From Proto-Finnic *rata, from Proto-Germanic *tradō (“track, way”). Compare Low German trade (“track, rut”).

Noun

rada (genitive raja, partitive rada)

1. track, path

Declension

Declension of rada (type sõda)

	singular	plural
nominative	rada	rajad
genitive	raja	radade
partitive	rada	radu / radasid
illative	rajasse	radadesse
inessive	rajas	radades
elative	rajast	radadest
allative	rajale	radadele
adessive	rajal	radadel
ablative	rajalt	radadelt
translative	rajaks	radadeks
terminative	rajani	radadeni
essive	rajana	radadena
abessive	rajata	radadeta
comitative	rajaga	radadega

Derived terms

• ülekäigurada

Further reading

• “rada”, in [EKSS] Eesti keele seletav sõnaraamat (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009
• “rada”, in [ÕS] Eesti õigekeelsussõnaraamat ÕS 2018 (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2018, →ISBN
• rada in Sõnaveeb (Eesti Keele Instituut)

Italian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈra.da/
• Rhymes: -ada
• Hyphenation: rà‧da

Etymology 1

Borrowed from French rade, borrowed from early Middle English rade (later rode), from Old English rād. Doublet of raid from Scots.

Noun

rada f (plural rade)

1. (nautical) roadstead

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

rada

1. feminine singular of rado

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

rada

1. inflection of radere:
   1. first/second/third-person singular present subjunctive
   2. third-person singular imperative

Anagrams

• Arda, arda, darà

Kashubian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈra.da/
• Rhymes: -ada
• Syllabification: ra‧da

Etymology 1

Borrowed from Polish rada.

Noun

rada f

1. advice; tip
2. council, board

Declension

Declension of rada

	singular	plural
nominative	rada	radë
genitive	radë	radów/rad
dative	radze	radóm
accusative	radã	radë
instrumental	radą	radama
locative	radze	radach
vocative	rado	radë

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

rada

1. feminine nominative singular of rad

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “rada”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 179
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “rada”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1], volume 2, page 787
• “rada”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka, Fundacja Kaszuby, 2022

Latin

Noun

rada

1. nominative/accusative/vocative plural of radon

References

• rada in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)

Latvian

Verb

rada

1. third-person singular/plural past indicative of rast

Livonian

Alternative forms

• (Courland) radā

Etymology

From Proto-Finnic *rata, borrowed from Proto-Germanic *tradō. Cognate with Estonian rada, Finnish rata.

Noun

rada

1. path
2. way

Lower Sorbian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrada/

Predicative

rada

1. feminine singular of rad

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• raden

Noun

rada m or f

1. definite feminine singular of rad

Norwegian Nynorsk

Noun

rada f

1. definite singular of rad

Old Czech

Etymology

Borrowed from Middle High German rât.

Pronunciation

• IPA^(key): (13^th CE) /ˈrada/
• IPA^(key): (15^th CE) /ˈrada/

Noun

rada f

1. advice; council
2. wisdom

Declension

Declension of rada (hard a-stem)

	singular	dual	plural
nominative	rada	radě	rady
genitive	rady	radú	rad
dative	radě	radama	radám
accusative	radu	radě	rady
vocative	rado	radě	rady
locative	radě	radú	radách
instrumental	radú	radama	radami

This table shows the most common forms around the 13th century.
See also Appendix:Old Czech nouns and Appendix:Old Czech pronunciation.

Descendants

• Czech: rada
• → Old Polish: rada, reda
  • Polish: rada
    • → English: rada
    • → Kashubian: rada
    • → Slovincian: rada
  • Silesian: rada
  • → Old East Slavic: ра́да (ráda)
    • Old Ruthenian: ра́да (ráda)
      • Belarusian: ра́да (ráda)
      • Ukrainian: ра́да (ráda)
      • Carpathian Rusyn: ра́да (ráda)
    • Russian: ра́да (ráda)

References

• Jan Gebauer (1903–1916) “rada”, in Slovník staročeský (in Czech), Prague: Česká grafická společnost "unie", Česká akademie císaře Františka Josefa pro vědy, slovesnost a umění

Old Polish

Alternative forms

• reda

Etymology

Borrowed from Old Czech rada, from Middle High German rât. First attested in the fourteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /rada/
• IPA^(key): (15^th CE) /rada/

Noun

rada f

1. advice; tip
   • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], 18, 19:

     Posluchay slow mich y radi mey (atque consilia)

     [Posłuchaj słow mych i rady mej (atque consilia)]

2. thought; decision
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[3], page 45:

     Idzy, povyedz pyrvey gloss moye rady

     [Idzi i powiedz pirwej głos moje rady]

3. (attested in Lesser Poland) advising; deliberation
   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 35, 2:

     Gdyby radzczą albo gyny myesczanyn, czo by gy przyszwano w rada tagemną (ad consilium vocatus), a tha radą wszyawylby (si... consilium... revelaret)

     [Gdyby radźca albo jiny mieszczanin, co by ji przyzwano w radę tajemną (ad consilium vocatus), a tę radę wzjawiłby (si... consilium... revelaret)]

   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[4], Krakow, page 176a:

     Fszythczy szemane szøcz szø onj byly do gednego mastha sgachaly [y] y szøcz ony na tho radø byly mely, kakocz bichø ony s tim tho vczinicz bily mely

     [Wszytcy ziemianie sąć się oni byli do jednego miasta sjachali i sąć oni na to radę byli mieli, kakoć bychą oni z tym to uczynić byli mieli]

   • 1908 [c. 1500], Sprawozdania z Posiedzeń Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, volume V, page 18:

     Jesu, raczy myą wyszluchacz, a dar rady dobrey my dacz

     [Jesu, raczy mię wysłuchać, a dar rady dobrej mi dać]

4. (attested in Lesser Poland, Masovia) council, board
   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 35, 4:

     Stare radzcze... owynyly przed prawem gednego czlowyeka... a (pro o) gedna rzecz, ktorąsz przed pelna rada wysznal (coram pleno consilio fassus est)

     [Stare radźce... owinili przed prawem jednego człowieka... o jednę rzecz, ktorąż przed pełną radą wyznał (coram pleno consilio fassus est)]

   • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 43, 4:

     Tako to ma bycz gysczono, yako szyedzaczą radą wysznala

     [Tako to ma być jiszczono, jako siedząca rada wyznała]

   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki‎^[5], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego, pages 21, 17:

     Rada zlich (concilium malignantium) osadla iest me

     [Rada złych (concilium malignantium) osiadła jest mie]

   • 1930 [c. 1455], “I Esdr”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[6], 8, 25:

     Krol y rada gego (consiliatores eius)

     [Krol i rada jego (consiliatores eius)]

   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 3:

     Mi thake thesz boze gymyą wzywawszi a radą mandrich k sobye zezwafszi (consilio sapientium communicato nobiscum)..., vfalami

     [My takie też boże jimię wzywawszy a radę mądrych k sobie zezwawszy (consilio sapientium communicato nobiscum)..., ufalamy]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[7], page 115:

     Potem czeszarz s rada senaczka (tandem de consilio senatus) krolyewstvo zydowskye rozdzyelyl na troye

     [Potem cesarz s radą senacką (tandem de consilio senatus) krolewstwo żydowskie rozdzielił na troje]

   • 1911 [End of the fifteenth century], Ludwik Bernacki, editor, Karta z "Rozmyślania o życiu Pana Jezusa", page 472:

     Wczora wyrzekl ku zydow[skiej] radzye

     [Wczora wyrzekł ku żydow[skiej] radzie]

Descendants

• Polish: rada
  • → English: rada
  • → Kashubian: rada
  • → Slovincian: rada
• Silesian: rada
• → Old East Slavic: ра́да (ráda)
  • Old Ruthenian: ра́да (ráda)
    • Belarusian: ра́да (ráda)
    • Ukrainian: ра́да (ráda)
    • Carpathian Rusyn: ра́да (ráda)
  • Russian: ра́да (ráda)

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rada, reda”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈra.da/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈra.da/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ada
• Syllabification: ra‧da

Etymology 1

Inherited from Old Polish rada.

Noun

rada f

1. advice; tip
2. council, board
3. (obsolete) advising
4. (Middle Polish) intention, plan; decision
5. (Middle Polish) reason (ability to use logic)

   Synonym: rozum

6. (Middle Polish) group, board
7. (Middle Polish) advisor

   Synonym: doradca

8. (Middle Polish) council; Further details are uncertain.
   • 1528, F. Mymer, Dictionarium‎^[8], page 3v:

     Consilium. Rad. Rada.

     [Consilium. Rad. Rada.]

   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎^[9], page 276d:

     Compar consilium, Równá rádá.

     [Compar consilium, Równá rada.]

9. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain.
   • 1588, Acta primi regiminis Sigismundi III‎^[10], page 82:

     ze nimis familiariter obchodził się zwiezniami Polskiemi bosię znimi obchodzał ywradzie.

     [ze nimis familiariter obchodził się zwiezniami Polskiemi bosię z nimi obchodzał i w radzie.]

Declension

Declension of rada

	singular	plural
nominative	rada	rady
genitive	rady	rad
dative	radzie	radom
accusative	radę	rady
instrumental	radą	radami
locative	radzie	radach
vocative	rado	rady

Derived terms

nouns

• Kraj Rad
• prezes Rady Ministrów
• Rada Gabinetowa
• Rada Ministrów
• rada narodowa
• rada starców
• radny
• trudna rada
• wujek Dobra Rada

 

phrases

• nie ma rady

 

proverbs

• na układy nie ma rady

 

verbs

• dać radę pf, dawać radę impf

 

Related terms

adjectives

• bezradny

 

adverbs

• bezradnie

 

nouns

• bezradność

 

Descendants

• → English: rada
• → Kashubian: rada
• → Slovincian: rada

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), rada is one of the most used words in Polish, appearing 11 times in scientific texts, 175 times in news, 188 times in essays, 22 times in fiction, and 34 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 430 times, making it the 109th most common word in a corpus of 500,000 words.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

rada

1. feminine nominative singular of rad

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

rada m inan

1. genitive singular of rad

Further reading

• rada in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rada in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rada”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• “RADA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 25.01.2020
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rada”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rada”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rada”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 461

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish rada.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈra.da/
• Rhymes: -ada
• Syllabification: ra‧da

Noun

rada f

1. advice; tip
2. council, board

Further reading

• rada in silling.org

Slovincian

Etymology

Borrowed from Polish rada.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈra.da/
• Rhymes: -ada
• Syllabification: ra‧da

Noun

rada f

1. advice; tip; council

Further reading

• Lorentz, Friedrich (1912) “rādă”, in Slovinzisches Wörterbuch‎^[11] (in German), volume 2, Saint Petersburg: ОРЯС ИАН, page 918

Spanish

Etymology

Borrowed from French rade (“harbour”), from Middle English rade, from Old English rād (“riding, hostile incursion”) and thus cognate of English road and raid; see the former for more. Doublet of raid.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrada/ [ˈra.ð̞a]
• Rhymes: -ada
• Syllabification: ra‧da

Noun

rada f (plural radas)

1. bay, creek, cove

Further reading

• “rada”, in Diccionario de la lengua española (in Spanish), 23rd edition, Royal Spanish Academy, 2014 October 16

Swahili

Pronunciation

• Audio (Kenya):

  (file)

Etymology 1

Borrowed from Arabic رَدّ (radd).

Noun

rada (n class, plural rada)

1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}. punishment

Etymology 2

Borrowed from English radar.

Noun

rada (n class, plural rada)

1. radar

Interjection

rada (plural saseni)

1. (Sheng) what's up

Swedish

Etymology

From rad +‎ -a. Compare radda.

Verb

rada (present radar, preterite radade, supine radat, imperative rada)

1. line (place along a line)

Usage notes

Typically with particle: rada upp.

Conjugation

Conjugation of rada (weak)

	Active		Passive
Infinitive	rada		radas
Supine	radat		radats
Imperative	rada		—
Imper. plural1	raden		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	radar	radade	radas	radades
Ind. plural1	rada	radade	radas	radades
Subjunctive2	rade	radade	rades	radades
	Participles
Present participle	radande
Past participle	—
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Further reading

• rada in Svenska Akademiens ordböcker