Saltu al enhavo

Borovskij (Tjumena provinco)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Borovskij
(Боровский)
urbotipa loĝloko
Setlejo • setlejo
Oficiala nomo: Боровский
Deveno de nomo: Pinarbaro
Lando Rusio Rusio
Ŝtato Tjumena provinco
Regiono Urala federacia regiono
Distrikto Tjumena distrikto
kampara municipo Borovska kampara municipo
Ŝoseo R-402
E22
Rivero Jazevka, lago Andrejevskoje
Situo Borovskij
 - koordinatoj 57° 02′ 17″ N 65° 43′ 44″ O / 57.03806 °N, 65.72889 °O / 57.03806; 65.72889 (mapo)
Loĝantaro 19 972[1] (2021)
Dato 1939
Horzono UTC+5
Poŝtkodo 625504
ОКТМО 71644412101
OKATO 71244812001
Aŭtokodo 72
Telefonkodo +7 3452
Borovskij (Tjumena provinco) (Rusio)
Borovskij (Tjumena provinco) (Rusio)
DEC
Situo kadre de Rusio
Borovskij (Tjumena provinco) (Tjumena provinco)
Borovskij (Tjumena provinco) (Tjumena provinco)
DEC
Situo kadre de Tjumena provinco
Map
v • d • r

Borovskij (ruse Боровский) estas urbotipa loĝloko en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio), centro kaj la sola setlejo de Borovska kampara municipo (ruse Боровское сельское поселение).

Geografio

[redakti | redakti fonton]

Borovskij situas ĉe la okcidenta bordo de lago Andrejevskoje, proksimume 5 km for de la sud-orienta rando de Tjumeno. Ĝia nordorienta parto lokiĝas inter la ŝoseoj R-402 kaj E22, la nordokcidenta etendiĝas inter la ŝoseo E22 kaj R-254, dum la sudorienta situas inter la ŝoseo R-402 kaj vilaĝo Vinzili.

Ĉirkaŭ Borovskij
Patruŝevo Tjumeno Subbotino
R-254 Borovskij R-402
lago Andrejevskoje
Andrejevskij
lago Tulubajevo
lago Lebjaĵje 		Vinzili
Bogandinskoje

Loĝantaro

[redakti | redakti fonton]
Loĝantaro de Borovskij
1949[2] 1959[3] 1970[4] 1979[5] 1989[6] 2002[7] 2009[8] 2010[9] 2012[10]
1 500 2 512 7 363 10 440 15 431 15 505 16 446 17 489 17 638
2013[11] 2014[12] 2015[13] 2016[14] 2017[15] 2018[16] 2019[17] 2020[18] 2021[1]
17 801 18 090 18 165 18 327 18 343 18 431 18 863 19 246 19 972

Administrado

[redakti | redakti fonton]

La 9-an de novembro 1949 Borovskij ricevis statuson de urbotipa loĝloko[19]. Estis establita Borovska Vilaĝa Konsilio (ruse Боровской поселковый совет)[2].

De la 4-a de januaro 1963 ĝis la 4-a de januaro 1965 ĝi subiĝis al la Tjumena Urba Konsilio[19].

Historio

[redakti | redakti fonton]

En 1910–1913 estis konstruata fervojlinio Tjumeno — Omsko, kiu estis unutraka, do post ĉiuj 5–10 km estis kreataj preterpasejoj. La dua de Tjumeno preterpasejo N 20 ricevis la nomon Lago Andrejevskoje (ruse Озеро Андреевское, Ozero Andrejevskoje). Tie aperis budo de trakforkisto kaj mastrumaj konstruaĵoj. Poiomete apude kreiĝis vilaĝo, kiu en 1949 ricevis statuson de urbotipa loĝloko. Sian nomon ĝi ricevis danke al pinaj arbaroj, ĉirkaŭantaj ĝin kaj nomataj ruse bor. En 1939 tie troviĝis 10 domoj de fervojistoj[20].

En 1940 komenciĝis minado de torfo en la apuda marĉo Borovoje-2, kie oni trovis industrie gravajn torfotavolojn je areo preskaŭ 50 km2 kun averaĝa profundeco 1,7 metroj. Dum la Dua mondmilito estis konstruita etŝpura fervojo, laŭ kiu torfo estis transportata al elektrostacio en Tjumeno kie ĝi estis uzata kiel fuelo. En 1956 la torfa entrepreno estis grave rekonstruita, por la torfominado oni komencis uzi frezomaŝinojn[20]. En 1959 ekfunkciis la Tjumena TEC-1, do la torfo el Borovskij iris tien. Meze de la 1980-aj jaroj la torforezervoj estis preskaŭ komplete elĉerpitaj, TEC-1 transiris al uzado de torfo el Tarmani. La elĉerpitaj torfejoj iĝis kampoj, sur kiuj plantas furaĝon la Borovska birdejo, uzanta kiel fekundigilon kokinajn fekojn[21].

En 1966 estis inaŭgurita monumento omaĝe al 20 lokanoj, pereintaj dum la Dua mondmilito. Inter ili estas fratoj Ivan, Sergej kaj Fjodor Marejev, kies nomon havas unu el la stratoj[2].

La Borovska birdejo (ruse Боровская птицефабрика) estis establita en 1959[21] (laŭ alia fonto en 1958)[2] kaj origine estis destinita por 40 mil kokinoj. La 5-an de junio 1961 oni alportis 66 700 ovojn el la Izjumovskaja birdejo (vilaĝo Gauf, Omska provinco), el kiuj eloviĝis 48 065 kokidoj. En 1963 ĝi produktis 3,9 milionojn da ovoj. La unua direktoro en 1963 iĝis Sergej Miĥajloviĉ Nikulin, distingita en 1976 kiel Heroo de Socialisma Laboro[2]. Tiun ĉi titolon ricevis ankaŭ laboristino Aleksandra Spiridonova (1966) kaj direktoro Aleksandr Sozonov (1986), kiu estris la birdejon en 1979—2008[22].

Ekde aprilo 1962 ĝi estis parto de sovĥozo "Ĉerviŝevskij" kaj estis ekonomie malprofita. La 1-an de aprilo 1963 la birdejo ricevis statuson de aparta entrepreno kaj rapide iĝis profita kaj progresanta. En 1978 ĝia konstruado estis kompletigita[2]. En 1985 ĝi faris rekordon, produktinte 500 milionojn da ovoj kontraŭ la plej malalta prezo en Sovetunio[21]. En 1970 en la birdejo laboris 1 072 homoj, en 1980 — 2 157, en 1993 — 2 158. La birdejo konstruis por sia personaro domojn, 3 infanĝardenojn, forcejon, sanatorion "Lastoĉka" (Hirundo), turistan ripozejon, sportejon kun naĝejo, sportan ĉevalejon kun rajdejo, jaĥto-klubon ĉe lago Andrejevskoje. En 1972 estis malfermita ĝia kulturdomo[22].

En 1983 tra la eluzitaj torfejoj estis konstruita ŝoseoj R-254 (Ĉerviŝeva landvojo) kaj R-402 (Jalutorovska landvojo). En 1985 aperis viadukto trans la fervojo. Ĉe la sudorienta flanko, trans la ŝoseo R-402 surloke de eluzitaj torfejoj aperis somerdomaj kooperativoj SNT Arĥitektor kaj SNT Miĉurinec-2[21].

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. ↑ 1,0 1,1 Таблица 5. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, городских округов, муниципальных районов, муниципальных округов, городских и сельских поселений, городских населенных пунктов, сельских населенных пунктов с населением 3000 человек и более (ruse) (XLSX) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2022-09-01. Alirita 2022-09-01 .
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Поротников, В.. (1993) Тюменский район вчера и сегодня: сборник материалов (ruse), p. 42. ISBN =.
  3. ↑ Всесоюзная перепись населения 1959 года. Численность городского населения РСФСР, её территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2013-05-28. Alirita 2013-09-25 .
  4. ↑ Всесоюзная перепись населения 1970 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2013-09-29. Alirita 2013-09-25 .
  5. ↑ Всесоюзная перепись населения 1979 года Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу. (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2021-11-07. Alirita 2013-09-25 .
  6. ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения РСФСР, ее территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу (ruse). Демоскоп Weekly. Arkivita el la originalo je 2011-09-26. Alirita 2024-07-31 .
  7. ↑ Всероссийская перепись населения 2002 года. Том. 1, таблица 4. Численность населения России, федеральных округов, субъектов Российской Федерации, районов, городских поселений, сельских населённых пунктов - райцентров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-01-09. Alirita 2024-07-31 .
  8. ↑ Численность постоянного населения Российской Федерации по городам, посёлкам городского типа и районам на 1 января 2009 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-06-21. Alirita 2014-01-02 .
  9. ↑ Всероссийская перепись населения 2010 года. Численность населения и его размещение в Тюменской области (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-08-29. Alirita 2014-05-10 .
  10. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям. Таблица 35. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2012 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2023-06-11. Alirita 2014-05-31 .
  11. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2013 года. — М.: Федеральная служба государственной статистики Росстат, 2013. — 528 с. (Табл. 33. Численность населения городских округов, муниципальных районов, городских и сельских поселений, городских населённых пунктов, сельских населённых пунктов). (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-07-17. Alirita 2013-11-16 .
  12. ↑ Таблица 33. Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2014 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2024-07-17. Alirita 2014-08-02 .
  13. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2015 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2015-09-23. Alirita 2015-08-06 .
  14. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2016 года (ruse). Arkivita el la originalo je 2021-05-08. Alirita 2018-10-05 .
  15. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2017 года (ruse) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2017-07-31. Alirita 2017-07-31 .
  16. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года (ruse) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2018-07-26. Alirita 2018-07-25 .
  17. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2019 года (ruse) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2021-05-02. Alirita 2019-07-31 .
  18. ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года (ruse) (2017-07-31). Arkivita el la originalo je 2020-10-17. Alirita 2020-10-17 .
  19. ↑ 19,0 19,1 (2003) Петрова В. П.: Административно-территориальное деление Тюменской области (XVII-XX вв.) (ruse), p. 117. ISBN = 5-87591-025-9.
  20. ↑ 20,0 20,1 Иваненко, А. С.. (1988) Окрестности Тюмени (ruse), p. 120. ISBN = 5-7529-0067-0.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 Иваненко, А. С.. (1988) Окрестности Тюмени (ruse), p. 121. ISBN = 5-7529-0067-0.
  22. ↑ 22,0 22,1 Поротников, В.. (1993) Тюменский район вчера и сегодня: сборник материалов (ruse), p. 43. ISBN =.
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Borovskij_(Tjumena_provinco)&oldid=8859787"