Heinrich Brüning

Heinrich Brüning
Persona informo
Heinrich Brüning
Naskiĝo	26-an de novembro 1885 (1885-11-26) en Münster
Morto	30-an de marto 1970 (1970-03-30) (84-jaraĝa) en Norwich
Tombo	Zentralfriedhof Münster (en) vd
Religio	katolikismo vd
Lingvoj	germana • franca • angla vd
Ŝtataneco	Germanio vd
Alma mater	Londona Lernejo de Ekonomiko Munkena universitato Bonna universitato Gymnasium Paulinum (en) vd
Partio	Zentrumspartei vd
Profesio
Okupo	politikisto sindikatisto ekonomikisto universitata instruisto vd
Aktiva en	Berlino • Kembriĝo • Kolonjo vd
Doktoreca konsilisto	Heinrich Dietzel vd
Postenoj Postenoj Regna ministro pri financoj (1930–1930) Regna Kanceliero de la Vajmara Respubliko (1930–1932) Member of Landtag of Prussia (en) parlamentano de la Vajmara Respubliko vd
Honorigoj Honorigoj (1938)  Fellow of the American Academy of Arts and Sciences (en)  Fera Kruco  honorcivitano de Münster.  Goethe Medal for Art and Science (en) vd
Membrecoj Membrecoj Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj (1938–) Katholischer Studentenverein Askania-Burgundia Berlin (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Heinrich BRÜNING (naskiĝis la  26-an de novembro 1885(nun 1885-11-26) en Münster (Vestfalio), Germana Imperiestra Regno; mortis la 30-an de marto 1970 en Norwich, Vermonto, Usono) estis germana politikisto de la Partio de la Centro kaj Regna Kanceliero de la Vajmara Respubliko inter 1930 kaj 1932. Li estis la plej longtempe reginta kanceliero de la Vajmara Respubliko.

Heinrich Brüning, en la jaro 1930

Ofico de kanceliero

Mallonge post la enoficiĝo de Brüning kiel kanceliero li estis konfrontata de ekonomia krizo kaŭzita de la Granda depresio (1929). Brüning reagis per la haltigo de ĉiuj salajraj kreskadoj, per kio li ege malŝatiĝis en kaj ekster la parlamento.

Donante al prezidento Paul von Hindenburg pli da potenco, Brüning estigis tiel-nomatan prezidentan registaron bazante sian administran aŭtoritatecon sur prezidentajn necesoleĝojn, kiuj estiĝis sen antaŭa konsento de la parlamento.

Brüning restas disputata persono en germana historio. Lia uzo de la prezidentaj necesoleĝoj kaj lia stranga rilato al la nazia partio NSDAP, foje kunlaborante kun ĝi, foje ĝin atakante, certe kontribuis al la falo de la Vajmara Respubliko.

Publikigoj

• Memoiren (esperante memuaroj). 1918 ĝis 1934. DVA, Stuttgart 1970.
• Briefe und Gespräche (esperante leteroj kaj diskutoj), 1934 ĝis 1945. DVA, Stuttgart 1970.

Vidu ankaŭ

• Kanceliero (Germanio)