Saltu al enhavo

Jean-Luc Godard

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Jean-Luc Godard
Persona informo
Jean-Luc Godard
Naskiĝo 3-an de decembro 1930 (1930-12-03)
en 7-a arondismento de Parizo,  Francio
Morto 13-an de septembro 2022 (2022-09-13) (91-jaraĝa)
en Rolle, Vaŭdo,  Svislando
Mortis pro Eŭtanazio kaj helpita sinmortigo Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj francaangla vd
Ŝtataneco Svislando (1953–)
Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Parizo Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Jean-Luc Godard
Familio
Patro Paul Godard (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Odile Monod (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Anne-Marie Miéville (en) Traduki (1971–2022)
Anne Wiazemsky (mul) Traduki (1967–1970)
Anna Karina (1961–1967) Redakti la valoron en Wikidata vd
Parencoj Maximilien Vox (onklo) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Alia nomo Hans Lucas vd
Okupo filmreĝisoro
televida reĝisoro
filmkritikisto
televida produktoro
videoartisto
filma scenaristo
verkisto
filmproduktoro
aktoro
filmmuntisto
scenaristo
ĉefkameraisto
reĝisoro Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Filmo, Filmarto, Franca Nova Ondo, kina reĝisorado, kinoteorio, kinokritiko, kinfarado, film and literature (en) Traduki kaj literatura aktiveco Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1954–2022 vd
Verkado
Verkoj Breathless ❦
Contempt ❦
Pierrot le Fou ❦
Every Man for Himself ❦
Le Petit Soldat vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
Jean-Luc Godard, en Berkeley, Usono,1968
Portreto de de Jean-Luc Godard

Jean-Luc GODARD (france eldirita [ʒɑ̃lyk gɔˈdaʀ]) (3-a de decembro 1930 - 13-a de septembro 2022 (91-jara)[1]) estis franca kaj svisa filmisto, kaj unu el la plej gravinfluaj anoj de la Nouvelle Vague, aŭ "Franca Nova Ondo".

Naskiĝinta de franca-svisaj gepatroj en Parizo, li edukiĝis en Nyon, Svisio, poste studis ĉe la Lycée Rohmer, kaj ĉe la Sorbonne en Parizo, kie li studis etnologion. Dum sia tempo ĉe la Sorbonne, li engaĝiĝis kun la juna grupo de filmistoj kaj filmteoriistoj, kiuj naskis la Novan Ondon.

Konata por stilaj efikoj, kiuj kontraŭis la holivudajn kutimojn, li fariĝis universale rekonita kiel la plej aŭdaca kaj radikala de la Nov-Ondanoj. Liaj filmoj estis klare politikaj. Lia verkaro indikas grandan scion pri filmhistorio, ampleksan komprenon de ekzistadisma kaj marksisma filozofioj, kaj klerula karaktero, kiu igis lin la sola filmisto inter la publikaj intelektuloj de la Rive Gauche.

Lia kuzo Pedro Pablo Kuczynski estis Prezidento de Peruo (2016-2018).

  • 1958: Une histoire d'eau mallonga filmo (kunreĝisorita kun François Truffaut)
  • 1958: Charlotte et son jules (mallonga filmo aperinta en 1961)
  • 1960: À bout de souffle
  • 1960: Le Petit Soldat
  • 1961: Une femme est une femme
  • 1962: Vivre sa vie (filmo en 12 scenoj)
  • 1963: Les Carabiniers
  • 1963: Le Mépris
  • 1964: Bande à part
  • 1964: Une femme mariée. Fragments d’un film tourné en 1964
  • 1965: Alphaville, une étrange aventure de Lemmy Caution
  • 1965: Pierrot le Fou
  • 1966: Masculin féminin
  • 1966: Made in USA
  • 1966: Deux ou trois choses que je sais d'elle
  • 1967: La Chinoise
  • 1967: Week-end
  • 1967: Camera Eye, sekvenco de dokumenta filmo Loin du Vietnam de Chris Marker.
  • 1968: Le Gai Savoir
  • 1968: Cinétract (numeroj 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14, 15, 16, 23, 40)
  • 1968: Un film comme les autres (postulita aposteriore de la grupo Dziga Vertov)
  • 1968: One American Movie (forlasita de la grupo Dziga Vertov, kaj finita de Richard Leacock kaj D.A. Pennebaker en 1971 sub la titolo One P.M.)
  • 1968: One Plus One (distribuita en modifita versio de la produktoro sub la titolo Sympathy for the Devil)
  • 1969: British Sounds (subskribita aposteriore de la grupo Dziga Vertov)
  • 1969: Pravda (subskribita aposteriore de la grupo Dziga Vertov)
  • 1969: Vent d’est (subskribita de la grupo Dziga Vertov)
  • 1970: Luttes en Italie (Lotte in Italia) (subskribita de la grupo Dziga Vertov)
  • 1970: Vladimir et Rosa (subskribita de la grupo Dziga Vertov)
  • 1972: Tout va bien (kunreĝisorita kun Jean-Pierre Gorin)
  • 1972: Letter to Jane (kunreĝisorita kun Jean-Pierre Gorin)
  • 1974: Ici et ailleurs (kunreĝisorita kun Anne-Marie Miéville)
  • 1975: Numéro deux (kunreĝisorita kun Anne-Marie Miéville)
  • 1976: Comment ça va (kunreĝisorita kun Anne-Marie Miéville)
  • 1976: Six fois deux (Sur et sous la communication) (kunreĝisorita kun Anne-Marie Miéville)
  • 1977: Quand la gauche aura le pouvoir
  • 1979: France tour détour deux enfants (kunreĝisorita kun Anne-Marie Miéville)
  • 1979: Sauve qui peut (la vie)
  • 1982: Passion
  • 1983: Prénom Carmen
  • 1985: Je vous salue, Marie
  • 1985: Détective
  • 1985: Soft and Hard. Soft Talk On a Hard Subject Between Two Friends (kunreĝisorita kun Anne-Marie Miéville)
  • 1985: Grandeur et décadence d'un petit commerce de cinéma révélées par la recherche des acteurs dans un film de télévision publique d’après un vieux roman de J.H. Chase (alias Chantons en chœur – VHS-eldontitolo)
  • 1986: Meetin' WA
  • 1987: Soigne ta droite. Une place sur la Terre
  • 1987: Armide
  • 1987: King Lear
  • 1987: On s'est tous défilés
  • 1988: Puissance de la parole
  • 1988: Histoire(s) du cinéma
  • 1990: Nouvelle vague
  • 1991: Allemagne année 90 neuf zéro. Solitudes, un état et des variations
  • 1991: Ecrire contre l’oubli – Pour Thomas Wainggai
  • 1993: Hélas pour moi
  • 1993: Les enfants jouent à la Russie
  • 1993: Je vous salue, Sarajevo
  • 1995: JLG/JLG. Autoportrait de décembre
  • 1995: Deux fois cinquante ans de cinéma français (kunreĝisorita kun Anne-Marie Miéville)
  • 1996: Espoir/Microcosmos
  • 1996: Le Monde comme il ne va pas
  • 1996: For Ever Mozart
  • 1996: Adieu au TNS
  • 1996: Plus Oh! Muzikvideo de France Gall
  • 1998: Histoire(s) du cinéma
  • 1998: The Old Place. Small Notes Regarding the Arts at Fall of 20th Century (kunreĝisorita kun Anne-Marie Miéville)
  • 2000: L'Origine du XXIe siècle
  • 2001: Éloge de l'amour
  • 2002: Dans le noir du temps (epizodo de la filmo Ten Minutes Older: The Cello)
  • 2002: Liberté et patrie (kunreĝisorita kun Anne-Marie Miéville)
  • 2004: Notre musique
  • 2004: Moments choisis des Histoire(s) du cinéma
  • 2006: Vrai faux passeport. Fiction documentaire sur des occasions de porter un jugement à propos de la façon de faire des films
  • 2006: Ecce homo
  • 2006: Une bonne à tout faire (nova versio)
  • 2010: Film Socialisme
  • 2014: 3x3D, kunreĝisorita kun Peter Greenaway kaj Edgar Pêra
  • 2014: Adieu au langage
  • 2014: Les Ponts de Sarajevo
  • 2015: Remerciements de Jean-Luc Godard à son Prix d'honneur du cinéma suisse
  • 2018: Le Livre d'image
  • 2018: Bande-annonce de la 22e édition du Festival international du film documentaire de Jihlava

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Morta pro eŭtanazio