Richard Adolf Zsigmondy

Honorigoj
Honorigoj	(1925) Nobel-premio pri kemio; (1923) Laura R. Leonard Prize (en) ; vd

Postenoj
Postenoj	profesoro vd

**Richard Adolf Zsigmondy**
Richard Adolf Zsigmondy
	Nobel-premiito
Persona informo
Naskiĝo	1-an de aprilo 1865; en Vieno
Morto	23-an de septembro 1929 (64-jaraĝa); en Göttingen, Germanio
Tombo	Stadtfriedhof Göttingen (en) vd
Religio	luteranismo vd
Lingvoj	germana vd
Loĝloko	Vieno vd
Ŝtataneco	Aŭstrio vd
Alma mater	Universitato de Vieno ; Munkena universitato ; Teknika Universitato ĉe Vieno vd
Familio
Patro	Adolf Zsigmondy (en) vd
Gefratoj	Karl Zsigmondy, Otto Zsigmondy kaj Emil Zsigmondy vd
Parencoj	Jenő Zsigmondy (en) (second nephew (en) ) vd
Profesio
Alia nomo	Amico di LaVereso vd
Okupo	fizikisto ; inventisto ; kemiisto ; profesoro vd
Laborkampo	Interface and colloid science (en) vd
Postenoj
Postenoj	profesoro vd
Honorigoj
Honorigoj	(1925) Nobel-premio pri kemio; (1923) Laura R. Leonard Prize (en) ; vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Richard Adolf Zsigmondy [riĥard ĵigmondi], laŭ hungarlingve kutima nomordo Zsigmondy Adolf Richárd estis aŭstra-hungara-germana profesoro, kemiisto, Nobel-premiita "pro pruvado de la heterogena naturo de koloidaj kombinaĵoj kaj la metodoj kiujn li uzis".

Liaj fratoj estis Emil Zsigmondy, Karl Zsigmondy, Otto Zsigmondy, lia onklo estis Vilmos Zsigmondy, lia parenco estis Dénes Zsigmondy, fine li estis kuzo de arkitekto Frigyes Schulek.

Richard Adolf Zsigmondy [1] Arkivigite je 2013-05-20 per la retarkivo Wayback Machine naskiĝis la 1-an de aprilo 1865 en Vieno. Li mortis la 23-an de septembro 1929 en Göttingen.

Biografio

Familio de Richard Zsigmondy devenis el Hungario, kiuj translokiĝis al Vieno. Dum la mezlernejaj jaroj li eksperimentis en sia hejma laboratorio. Li studis medicinon, poste teknikon en sia naskiĝurbo. En 1887 li komencis lerni kemion en Munkeno, kie li doktoriĝis en 1890. Post 3 jaroj li komencis instrui en altlernejo en Graz. Inter 1897 kaj 1907 li estis privata profesoro en Jena, krome li laboris en vitrofarejo. En 1903 li edziĝis, baldaŭe li havis 2 filinojn. En 1903 li kreis pli novan mikroskopon. Ekde 1908 li instruis kemion en Göttingen. En 1918 li inventis membranofiltrilon, alian filtrilon en 1929, helpe de tio li povis filtri erojn grandajn kiel la bakterioj. Plej ofte li okupiĝis pri koloidoj. En 1925 li ricevis la Nobel-premion por kemio. La monon li donacis al Universitato de Göttingen. En 1929 li pensiuliĝis.