0% encontró este documento útil (0 votos)
300 vistas35 páginas

Textos Selectividad Carlos

Descargar como docx, pdf o txt
Descargar como docx, pdf o txt
Descargar como docx, pdf o txt
Está en la página 1/ 35

[Escriba aquí]

Biografía

Su juventud
Nació en Roma el 12 de julio del año 100 a. C., siendo cónsul su tío materno Mario. Era hijo de Aurelia
y Cayo Julio César, cuya familia decía ser descendiente de Iulo, el hijo de Eneas, y, por lo tanto, del linaje
divino de Venus. Se casó con Cornelia, hija de Lucio Cinna, jefe del partido de Mario. Al exigirle Sila que
se divorciase de ella, se negó y desde ese momento fue considerado como consagrado al partido del pueblo. Se
expatrió, haciendo sus primeras armas en Asia, Bitinia y Cilicia; volvió a Roma a la muerte del dictador.
Durante su viaje a Rodas, donde estudió retórica con el famoso maestro Apolonio Molón, fue capturado
por unos piratas, a los que pagó cincuenta talentos por su libertad. Una vez conseguida, los persiguió y,
habiéndolos vencido, los crucificó.
Su vida política
Fue cuestor en el 68 y edil en el 65. En el 63 fue pontífice máximo; pretor en el 62 (año de la
conjuración de Catilina) y a continuación gobernador de la Hispania Ulterior. Aquí trabó una amistad firme
y duradera con el rico comerciante gaditano Cornelio Balbo.
De vuelta a Roma formó una alianza con Pompeyo y Craso (el triunvirato). Consiguió el consulado
en el año 59, junto con Bíbulo, que pronto quedó arrinconado, hasta tal punto que el pueblo decía, en son de
burla, que éste era el consulado de Cayo y Julio. En esta época volvió a casarse, esta vez con Calpurnia, hija
de Pisón.
En el año 58 le fueron adjudicadas las provincias de la Galia Cisalpina y de Iliria y la Galia
Narbonense, con un mandato de cinco años. Sus triunfos en ellas y la muerte de su única hija Julia, que
estaba casada con Pompeyo, hicieron que estos dos grandes personajes se distanciaran. Temeroso César del
poder de Pompeyo, se reúnen los triunviros en Luca, donde deciden que César vería prorrogado su gobierno
de las Galias cinco años más, durante los cuales Pompeyo obtendría el de las Hispanias y Craso el de Siria.
Pero Pompeyo permaneció en Roma y se ganó el favor del pueblo mediante la construcción de edificios.
Craso murió en guerras contra los partos y Pompeyo fue nombrado cónsul “sine collega” en el año
52. Esto puso en guardia a César, que recibió la orden de presentarse en Roma como ciudadano privado. Pero
él dio a sus soldados la orden de atravesar el río Rubicón que separaba Italia de la Galia Cisalpina,
iniciándose la guerra civil.
Después de varios episodios, Pompeyo huye a Grecia, siendo vencido definitivamente en el año 48 en la
batalla de Farsalia. Refugiado en Egipto fue asesinado por el consejo del rey Ptolomeo IV, un niño aún,
quien entregó a César la cabeza de su enemigo. César, sin embargo, lo vengó ordenando matar al ayo del rey,
Potino, que había sido el principal responsable de aquél acto.
La guerra de Alejandría
En cuanto al reino de Egipto fue motivo para César de la llamada guerra de Alejandría, en la que
actuó en favor de la bella Cleopatra, quien mantenía una lucha por el trono con su hermano Ptolomeo. Entre
otros episodios, es digno de resaltar aquí el incendio de la famosa biblioteca de Alejandría.
La guerra de África
Después aún tuvo que luchar en África contra Labieno, su lugarteniente en la Galia, que se había
pasado en la contienda civil al bando pompeyano, y también contra los hijos de Pompeyo, Cneo y Sexto,

Página 1 de 35
[Escriba aquí]

ayudados por la caballería y los elefantes del rey númida Juba, enemigo personal de César. La victoria
romana fue completa en la batalla de Tapsos (46).
La guerra de Hispania
En el 45 venció finalmente a los pompeyanos en la batalla de Munda (Montilla, cerca de Córdoba).

La dictadura
A partir de su victoria en Hispania fue nombrado dictador vitalicio, reduciendo al Senado a un papel
meramente consultivo. Fue clemente, concilió a los diversos partidos; dobló el sueldo a los legionarios,
favoreció a las clases menos privilegiadas económicamente, repartió tierras y dio trabajo a los parados; los
impuestos bajaron, se fomentó el comercio y su largueza no conocía límites; favoreció la cultura, como vemos
por ejemplo en el hecho de que encargó a Varrón el cuidado de una biblioteca pública griega y latina;
también encargó a Sosígenes, un astrónomo de Alejandría, la reforma del calendario. Además, para ganarse
la voluntad del pueblo, organizó juegos de circo, luchas, juegos troyanos y una naumaquia entre navíos tirios
y egipcios en la que tomaron parte más de diez mil hombres, y dio un banquete fastuoso a todos los
ciudadanos (dicen que ocuparon veintidós mil mesas de nueve asiente cada una).
Su muerte
Pero el partido aristocrático tramó una conjuración. A ésta se unieron algunos enemigos personales de
César, como Casio, y también algunos acérrimos defensores de la República. De este modo, el 15 de marzo
(los idus de marzo) del 44 fue asesinado en la Curia de Pompeyo, cayendo a los pies de la estatua de
Pompeyo. Bruto, Casio, Casca y varios senadores más le infligieron 23 puñaladas.
Su nombre se convirtió en título para todos los emperadores romanos.
Su aspecto
Según Salustio, era de estatura elevada, de piel blanca, grueso, de ojos negros y vivos. Tuvo varios
ataques de epilepsia. Le apenaba ser calvo y procuraba disimularlo peinando hacia su frente los pocos cabellos
que tenía. Amaba el lujo y gastaba muchísimo dinero, lo cual le acarreó continuas y enormes deudas. Era
valiente, severo y mantenía una gran disciplina en el combate. Gran soldado, su campaña de Lérida, en la que
se enfrentó con Afranio y Petreyo, lugartenientes de Pompeyo, ha constituido motivo de admiración para los
más grandes estrategas de la Historia, como Napoleón, que lo admiraba profundamente. Para con sus amigos
era fiel, bondadoso y su generosidad no conocía límites.
Su obra literaria
De su producción literaria solamente se conservan dos obras históricas:

 Comentarios de la guerra de las Galias. Consta de siete libros, uno por cada año que duró la
conquista de esta tierra; narra las luchas contra helvecios, belgas, y otros pueblos de la Galia; su resistencia
ante el poder romano, en la que sobresalen caudillos famosos como Vercingetórix; expediciones a Britania y
Germania; descripción de las regiones, sus costumbres sociales y religiosas, de animales no conocidos en
Roma y todo aquello que llamaba la atención de su imaginación por la novedad. Un octavo libro, debido a su
lugarteniente Hircio, completó la obra.
 Comentarios de la guerra civil. En tres libros, donde expone las causas de este enfrentamiento entre
Pompeyo, el gran general, el triunfador de Oriente, el vencedor de los piratas, y el propio César.

Página 2 de 35
[Escriba aquí]

Resúmenes de la Guerra Civil


La guerra civil romana, que se desarrolló geográficamente entre Italia, España. África y Grecia, se
originó en la rivalidad existente entre Pompeyo y César, aparte de la cuestión jurídico-política surgida de sus
nombramientos. La muerte de Craso –y la de Julia, hija de César– apresuraron la ruptura de éste y su yerno
Pompeyo. Tal suceso ocasionó el nombramiento de este reputado general cónsul único –sine collega- en el
año 52, lo que le reportaba un poder excepcional que alertó a César.
Pompeyo hizo llegar a César los acuerdos de una moción emitidos por el Senado anunciándole que
había sido depuesto de su autoridad declarándole enemigo de la patria; mientras tanto, otra moción prorrogaba
a Pompeyo en la suya. Alertado César por esta resolución, luego que tuvo conocimiento, estando en Rávena,
de que sus partidarios comenzaron a huir de Roma para refugiarse a su lado y de que los tribunos de la plebe
habían hecho lo propio, el día 11 de enero del año 49 a. C., se confió a la suerte pasando con sus tropas el río
Rubicón: había comenzado una gigantesca guerra que se desarrollaría durante cinco años y que daría a César
como vencedor absoluto.

De Bello Civili Liber Primus

En este primer libro encontramos la narración de los acontecimientos del año 49, o sea, la primera fase
de la guerra: situación política en Roma (I al IV), comienzo del avance de César (VIII), bloqueo del puerto de
Brindis (XXV), César en Roma (XXXII), asedio de Marsella (XXXIV), campaña de Hispania (XXXVII),
campaña de Lérida (XLI), combate naval ante Marsella (LVII), licenciamiento del ejército de Pompeyo
(LXXXVI).

(I) A principios del año 49 la situación política en Roma es difícil. Una carta de César leída en el
senado provoca grandes controversias. Lépido y Escipión arrastran a la mayoría con amenazas y coacciones y
decidiéndose que César licencie su ejército. (II) Los tribunos Antonio y Casio oponen el veto. Los enemigos
de César se expresan con intransigencia y crueldad. (III) Pompeyo reúne a los suyos y les da enérgicas
instrucciones; los veteranos son llamados a las armas; Roma se llena de soldados adictos a Pompeyo.
Escipión, Léntulo y Catón, movidos por pasiones personales, se oponen a que se entablen negociaciones. (V)
Para anular la oposición de los tribunos se decreta el senatus consultum ultimum, por el que se dan plenos
poderes a los magistrados. Los tribunos huyen a Rávena al lado de César. (VI) El Senado se reúne
extramuros de la Roma en presencia de Pompeyo. Éste alaba la firmeza del Senado y les expone las fuerzas
con que cuenta. Se decretan levas y se toman las medidas pertinentes para hacer frente a César. (VII) Al saber
lo ocurrido en Roma, César se dispone a pasar a la acción: arenga a los soldados de la decimotercera legión y
les expone los motivos que le obligan a levantarse contra el Senado. (VIII) César se pone en marcha y ocupa
Rímini. Pompeyo, mediante un mensaje, justifica su actitud. (IX) César aprovecha esta última oportunidad
de intentar evitar el enfrentamiento armado. Solicita una entrevista con Pompeyo. Éste responde con duras
condiciones. (XI) César, ante esta injusticia, organiza una leva y ocupa varias plazas. (XIV) La noticia de que
César está ya cerca, produce en Roma una gran conmoción. Pompeyo y sus partidarios huyen a Capua.
(XV) César prosigue su marcha victoriosa a través del Piceno. Las tropas de Léntulo Espínter se dispersan
ante la noticia de que César se aproxima, Vibulio Rufo y sus tropas marchan a Corfinio. (XVI) César pone
cerco a la plaza de Corfinio. (XVII) Domicio envía un mensaje a Pompeyo pidiéndole auxilio. (XIX)
Pompeyo responde reprochando a Domicio haberse dejado encerrar en Corfinio. Le aconseja que escape con
todo el ejército. Domicio intenta ocultar esta respuesta a sus soldados, pero no lo consigue. (XX) La tropa se
subleva contra Domicio y ofrecen a César su rendición. (XXIII) César trata con magnanimidad a los
partidarios de Pompeyo que se le entregan y los deja en libertad. Rechaza una fuerte cantidad de dinero que le
es presentada por los duunviros de la ciudad. (XXIV) Ante el avance de César, Pompeyo y sus partidarios se
concentran en Brindis. (XXV) Con el fin de cortar la retirada a Pompeyo, César bloquea el puerto de
Brindis por medio de un dique y de balsas trabadas entre sí. (XXVII) Los cónsules envían de vuelta desde
Durazzo las naves y Pompeyo logra escapar. César decide no perseguirle, ya que no tiene naves ni tiempo
para procurárselas. (XXX) César decide partir para España. Ocupa por medio de sus legados Sicilia y

Página 3 de 35
[Escriba aquí]

Cerdeña. (XXXII) César se dirige a Roma y reúne el Senado. (XXXIII) César, ante el fracaso de su
propuesta de negociación, pasa a la Galia Ulterior. (XXXIV) Los marselleses, inducidos por Domicio y por
Pompeyo, cierran las puertas a César, fingiendo ser neutrales. César prepara el asedio de la ciudad, dejando a
Trebonio para dirigirlo. (XXXVII) Entretanto Cayo Fabio se ha adelantado para tomar los pasos de los
Pirineos. (XXXVIII) Los legados de Pompeyo en España, Afranio, Petreyo y Varrón, reúnen sus tropas, se
reparten los cometidos y acuerdan el plan de campaña. Se dirige a Lérida como escenario de la lucha. Fabio
se establece no lejos de la ciudad. Una expedición de forrajeadores queda incomunicada al derrumbarse un
puente. (XLI) César llega al campamento de Fabio y reconstruye el puente. Presenta batalla a Afranio. Los
pompeyanos retiran sus tropas y César construye por sorpresa un campamento. (XLIII) César intenta ocupar
una colina situada entre el campamento enemigo y la ciudad de Lérida, pero se le adelantan los pompeyanos.
(XLVIII) Una tempestad funde la nieve de las montañas, causando un desbordamiento del Segre. Los dos
puentes construidos por Fabio son arrastrados por el agua. Los avituallamientos procedentes de la Galia e
Italia se ven interceptados. (LII) La escasez producida por la crecida de las aguas, se agrava para los soldados
de César. (LIII) En Roma los partidarios de Pompeyo creen segura la victoria de éste, y lo colman de
felicitaciones. (LIV) César construye un puente y pasa el río por sorpresa. (LVI) Batalla naval ante Marsella.
Lucio Domicio reúne una numerosa escuadra y presenta batalla a Décimo Bruto. Sin embargo, los soldados
de César consiguen el abordaje e imponen su superioridad. La escuadra de Domicio es desbaratada. (LIX) La
situación cambia en favor de César en Lérida. (LXI) Afranio y Petreyo deciden trasladar el frente a
Celtiberia. (LXIV) Los cesarianos se lamentan de que el enemigo escape de sus manos y piden a César
permiso para atravesar el río y perseguirlos. (LXV) Al verse alcanzados, Afranio y Petreyo hacen alto. De
noche intentan romper la marcha pero César lo impide. Ambos ejércitos exploran el terreno. (LXVIII) César
se pone en marcha dando un gran rodeo; los afranianos creen que se retira de Lérida, hasta que la vanguardia
enemiga se encuentra ya a la altura de su campamento, César ocupa el primero los pasos de montañas
cercanas. (LXXI) Las tropas de César le piden que se trabe batalla. Él prefiere una victoria incruenta, por lo
que permite al enemigo retirarse al campamento. (LXXIV) Aprovechando una ausencia de los jefes, los
soldados solicitan una tregua y emprenden por su cuenta negociaciones de paz. Los campamentos se mezclan.
(LXXV) Petreyo, al saber lo ocurrido, expulsa a los soldados de César, interrumpiéndose las conversaciones.
(LXXVII) Afranio y Petreyo reemprenden la retirada hacia Lérida. La caballería de César les hostiga
incesantemente. La marcha es lenta y difícil. (LXXXI) Los pompeyanos, sin agua y sin provisiones, se
detienen en un lugar desfavorable, formando sus tropas para la batalla. César también forma las suyas, pero
decide no atacar el primero. (LXXXIV) Petreyo, obligado por las circunstancias, se rinde. César le promete
la libertad a condición de que abandone España y licencie sus tropas. Lo soldados pompeyanos acogen con
júbilo las magnánimas condiciones de César. Termina la campaña.

De Bello Civili Liber Secundus

Después de la campaña de Lérida, de la rendición de Petreyo y del licenciamiento de su ejército en la


Galia Narbonense, descrito en el libro I de estos comentarios, se centra el presente en la narración sobre el
asedio de Marsella y posteriormente su rendición; la entrega a César de la Hispania Ulterior por parte de
Varrón y la campaña de Curión, legado de César, en el norte de África y el desastre de su ejército y su
propia muerte ante las tropas del rey Juba, partidario de Pompeyo. Esto ocurría entre mediados de abril y
primeros de octubre del año 49 a. C.

(I) Por tierra Trebonio sitia y prepara el asalto de Marsella y levanta un terraplén de 80 pies. Idea
nuevos recursos ante la abundante variedad de armas defensivas de los marselleses. (III) Nasidio es enviado
por Pompeyo con una escuadra de 16 buques, algunos de ellos acorazados, rumbo a Marsella para animar a
los sitiados a salir de nuevo contra Bruto. (IV) La escuadra capitaneada por Bruto sale dispuesta a repetir los
éxitos anteriores. La ciudad se sume en súplicas por la victoria. Por ambos bandos se lucha bravamente. (VII)
Ante la nueva derrota de los marselleses, que pierden nueve buques, Nasidio despliega velas rumbo a España.
(VIII) Trebonio acomete la construcción de una torre de ladrillo. (IX) Recursos que emplearon los ingenieros
de Trebonio para levantar la torre hasta seis pisos. Se describe la construcción de una galería móvil. (XI)
Después de varios intentos para defenderse, ante la construcción de la torre los marselleses ven con mínima
esperanza la posibilidad de defender la muralla de su ciudad. (XII) Al verse los enemigos ante el ejército
romano, suplican que se espere la llegada de César. (XIII) Trebonio concede una tregua a los marselleses,
teniendo en cuenta la orden de César de evitar un saqueo de la ciudad. (XIV) Los enemigos, quebrantando la

Página 4 de 35
[Escriba aquí]

tregua, prenden fuego de improviso a las fortificaciones romanas con la intención de arrasarlo todo. (XV) Se
reconstruyen de nuevo las obras de asedio. (XVI) Los enemigos, al verse rodeados por un círculo de hierro, de
modo que no les permitía el más mínimo resquicio a traiciones ni salidas, deciden rendirse otra vez en las
mismas condiciones. (XVII) Varrón, general de Pompeyo, aunque simpatizante de César, se prepara para
enfrentarse en la Hispania Ulterior al ejército de éste. (XIX) César se presenta en Córdoba, donde convoca
una asamblea general. (XX) Varrón, ante el profundo afecto que la provincia profesaba a César, decide
entregarse. Acude a su presencia a Córdoba. (XXI) Una vez terminada la asamblea y arreglados varios
asuntos, sale para Cádiz, desde donde pone rumbo a Tarragona. Después se dirige por tierra a Narbona y
Marsella, donde recibe la noticia de su nombramiento de dictador de Roma. (XXII) A primeros de octubre
recibe la noticia de la sumisión de Marsella; no saquea la ciudad “pro nomine et vetustate” pero la reduce a
la inoperancia al exigirle su escuadra, armas y dinero. (XXIII) A partir de este capítulo y hasta el final del
libro la escena se desarrolla en África. A primeros de agosto, César se dirigía a Córdoba (XIX), Curión
llega a Cartago con dos legiones. (XXIV) Curión se dirige a Útica con la misión de inspeccionar el
Campamento Cornelio. (XXV) Después de una atenta observación, el ejército de Curión sale airoso de su
primer contacto con la caballería númida. Confisca doscientas naves de carga que hay en el puerto. (XXVI)
Después de ser aclamado imperator por sus soldados, Curión envía a su caballería contra unos refuerzos
mandados a Útica por el rey Juba y los desbarata. (XXVII) Atio Varo, animado por dos centuriones fugitivos
del ejército de Curión, saca a las legiones del campamento. (XXVIII) Sexto Quintilio arenga a los soldados
para que abandonen las filas de Curión. (XXIX) Los rumores desconciertan a los soldados de Curión, que se
sienten inseguros. (XXX) Se convoca una asamblea, cuyos resultados son los de atacar sin demora a Varo y
replegarse a Castra Cornelia. (XXXI) Curión, no estando de acuerdo con los pareceres anteriores, hace unas
reflexiones y arenga a sus tropas ante los rumores suscitados (XXIX), que, enardecidos, vuelven a la
obediencia y libra otro combate con éxito. (XXXVI) Curión pone sitio a Útica y, cuando la guarnición y sus
habitantes están a punto de rendirse, se anuncia la llegada de refuerzos enviados por el rey Juba. (XXXVII)
Curión, al tener conocimiento de la llegada de refuerzos enviados por el rey Juba, decide replegarse a Castra
Cornelia. (XXXVIII) La noticia de la llegada de refuerzos a Útica le es desmentido en falso a Curión por lo
que cambia de plan y decide enviar de noche a la caballería. (XXXIX) Curión sale con todas las tropas al
amanecer, pero la caballería, cansada de correr toda la noche, no puede seguirle. (XL) Saburra, valiéndose de
una estrategia, envalentona más a Curión, que cae en la trampa de bajar las tropas a la llanura. (XLI) El
ejército de Curión se encuentra en una situación apurada. Los soldados luchan con valor, pero se ven
cercados por la caballería enemiga. (XLII) Al querer Curión replegarse sin poder conseguirlo infunde en los
soldados una desmoralización general. El legado, a pesar de haberle garantizado la vida sus propios
centuriones, muere valientemente en el combate. (XLIII) Epílogo del desastre.

De Bello Civili Liber Tertius

Comprende la campaña de César contra Pompeyo en Grecia hasta la derrota de éste en Farsalia y su
muerte en Egipto (48 a. C.), y los comienzos de la guerra de Alejandría.
Ya en Egipto, y al ver las luchas por el trono entre Ptolomeo y Cleopatra, César intenta prolongar la
supremacía del poder de Roma en el antiguo reino faraónico convirtiéndose en mediador de la disputa. Su
decisión favoreció a Cleopatra. Esto dio origen a un levantamiento por parte de los egipcios contra César,
quien tuvo que hacerse fuerte en una especie de ciudadela, que en realidad era un teatro, y mandar a buscar
refuerzos con urgencia a Rodas y Asia Menor.
Durante estas revueltas un incendio destruyó en gran parte la biblioteca de Alejandría, fundada por
Tolomeo Soter. Sus primeros directores fueron Zenódoto, Calímaco y Eratóstenes.

(I) César preside como dictador las elecciones de su segunda candidatura al consulado, para el año
48. Sus primeras preocupaciones son la hacienda y la justicia. Sale hacia Brindis. (III) Recursos de Pompeyo.
(VI) César arenga a sus tropas antes de embarcarse en Brindis. Desembarcan en Paleste, en el Epiro. (IX)
M. Octavio, a las órdenes de Pompeyo, asedia Salona, en la Iliria. (XIII) Encuentro de Pompeyo y César,
que establecen sus respectivos campamentos en orillas opuestas del río Apso. (XV) César bloquea por tierra
la escuadra de Bíbulo. Éste y Libón solicitan una entrevista que les es conocida por los legados de César.
(XVIII) Bíbulo muere. (XXI) El pretor Celio lleva a cabo en Roma algunas maniobras para soliviantar a los
deudores insolventes. Destituido de su cargo, entra en negociaciones con Milón, desterrado tras el asesinato
de Clodio. (XXII) Milón muere en el sitio de Compsa, herido por una piedra. Y Celio es asesinado por unos

Página 5 de 35
[Escriba aquí]

jinetes de César a quienes pretende comprar. (XXIV) Antonio prepara una emboscada a las naves de Libón.
(XXVI) La escuadra pompeyana persigue la flota que, dirigida por Antonio y Caleno, costea Apolonia y
Dirraquio. 17 naves pompeyanas son destruidas por la tormenta. César perdona a los náufragos. Dos naves
de César rezagadas son apresadas por el enemigo. (XXXI) Campaña en Siria. Escipión, que pertenece al
bando de Pompeyo, prepara sus tropas para luchar contra César, y saquea varias ciudades de Asia Menor.
(XXXIII) Escipión intenta desvalijar el templo de Diana en Éfeso. César envía tropas a Tesalia, Etolia y
Macedonia. (XXXVII) Domicio y Escipión llevan a cabo varias escaramuzas junto al río Aliacmón.
Domicio simula una retirada. (XXXIX) El hijo de Pompeyo llega a Orico y vence a los cesarianos, poniendo
a César en una situación crítica, y decide dirigirse a Dirraquio. (XLIII) César bloquea a Pompeyo, que tenía
su campamento cercado por una serie de montículos. Pretende con ello tres fines: poner barreras a la caballería
de Pompeyo, impedirle el aprovisionamiento, y humillado ante el mundo. (XLV) Contienda entre César y
Pompeyo para ocupar los montículos. (XLVII) César sufre escasez de víveres, pero los soldados elaboran una
especie de pan hecho de raíces. (LI) Sila rechaza fácilmente a los pompeyanos, pero no permite que sus
soldados los persigan; César aprueba su actitud. (LII) Pompeyo ordena atacar en diversos sitios a la vez.
Pierde dos mil soldados, mientras César sólo tiene veinte bajas. (LIV) César saca sus tropas, por si puede
presentar batalla, pero Pompeyo no consiente en ello. César piensa ocupar la Grecia del Sur. (LVII) César
envía un legado a Escipión indicándole que es la persona idónea para actuar como intermediario de la paz.
(LIX) Traición de dos alóbroges. (LXIII) El asalto a las trincheras. Un aquilífero confía el águila al valor de
los soldados, que la salvan. (LXV) César aparece con varias cohortes. Encuentran una puerta indefensa, la
asaltan y entran. Luego, la fortuna cambia y la caballería de César huye. Los pompeyanos se sienten
satisfechos con el destrozo que causan al ejército de César. Éste cambia de plan. (LXXV) César sale en
dirección a Apolonia. Acampa en Asparagio, haciendo lo mismo Pompeyo. Pero aquél, por medio de
estratagemas, engaña a Pompeyo y sigue su camino. (LXXIX) César escribe a Domicio dándole cuenta de su
plan y marcha en seguida a Macedonia por el Epiro. Pompeyo se dirige al mismo punto, pero por un camino
derecho, la via Egnatia. (LXXX) César toma varias ciudades de Tesalia. Pompeyo junta sus tropas con las
de Escipión. Piensan los pompeyanos que ya tienen la victoria en las manos, y discuten entre sí por los
premios y cargos que recibirán. (LXXXVIII) Colocación de las tropas de Pompeyo y de las de César. (XCI)
Derrota de Pompeyo en el campo de batalla. Los soldados de César toman el campamento de Pompeyo, que
encuentran preparado de forma fastuosa, circunstancia que denotaba que aquél ya tenía por segura la victoria.
(XCVII) Los pompeyanos se rinden. César da muestras de clemencia. Bajas en la batalla de Farsalia. (C) Se
extienden las noticias sobre la victoria de César. Éste persigue a Pompeyo para que no le dé tiempo a rehacer
sus tropas. (CIV) Pompeyo es asesinado en Egipto por Aquila y Septimio, enviados por los privados del rey
Ptolomeo. (CVI)César llega a Egipto. Prodigios que anuncian la victoria de César. (CIX) Principio de la
guerra de Alejandría. Descripción de la isla de Faro y de la situación de las controversias de la familia real
egipcia.

TEXTOS DE SELECTIVIDAD
Página 6 de 35
[Escriba aquí]

1. Liber III, caput 47,6 / 48, 1. 2008. Latín II, 1 Liber I, 23. 2001. Latín II, 1

César promete protección ante las afrentas de los soldados

Caesar, ubi illuxit, omnes senatores senatorumque liberos, tribunos militum equitesque Romanos ad se produci iubet.

Erant senatorii ordinis L. Domitius, P. Lentulus et praeterea filius Domitii aliique complures adulescentes. Hos omnes

productos a contumeliis militum conviciisque prohibet.

2. Liber I, 49. 1999. Latín II, 2

Afranio dispone de todo tipo de provisiones

Multum erat frumentum provisum et convectum superioribus temporibus, multum ex omni provincia comportabatur;

magna copia pabuli suppetebat. Harum omnium rerum facultates sine ullo periculo pons Ilerdae praebebat.

Página 7 de 35
[Escriba aquí]

3. Liber I, 82. 2007. Latín II, 6

Los dos bandos se preparan para el combate

In his operibus consiliisque biduum consumitur. Tertio die magna iam pars operis Caesaris processerat. Illi hora circiter

una legiones educunt aciemque sub castris instruunt. Caesar ab opere legiones revocat

4. Liber III, 93. 2006. Latín II, 5

La caballería retrocedió ante el ataque de la de Pompeyo

Eodem tempore equites ab sinistro Pompei cornu universi cucurrerunt, omnisque multitudo sagittariorum se profudit.

Quorum impetum noster equitatus non tulit, sed paulum loco cessit.

5. Liber III, 97. 2008. Latín II, 3

César distribuye sus tropas

Caesar copias suas divisit: partem legionum in castris Pompei remanere iussit, partem in sua castra remisit.

legiones secum duxit et, progressus sex milia passuum, aciem instruxit.

Página 8 de 35
[Escriba aquí]

6. Liber I, 10. 2003. Latín II, 5

Roscio, enviado por César, se entrevista con Pompeyo y los cónsules. Ellos a su vez lo hacen portador de un nuevo

escrito

Acceptis mandatis, Roscius paucis cum sociis Capuam pervenit ibique consules Pompeiumque invenit et postulata

Caesaris renuntiat. Illi, re deliberata, respondent scriptaque ad eum mandata per eosdem remittunt.

7. Liber I, 10. 2005. Latín II, 5

Roscio se entrevista en la ciudad de Capua con Pompeyo y los cónsules; éstos envían su respuesta

Roscius cum Caesare Capuam pervenit ibique consules Pompeiumque invenit et postulationes Caesaris renuntiat. Illi, re

deliberata, respondent scriptaque ad eum mandata per eosdem remittunt.

8. Liber I, 14. 2002. Latín II, 4

Léntulo emancipa a los gladiadores de César y los envía luego a Campania

Lentulus gladiatores, quos ibi Caesar in ludo habebat, spe libertatis confirmat atque iis equos attribuit; eos postea, quod

ea res omnium iudicio reprehendebatur, circum familias Campaniae distribuit.

Página 9 de 35
[Escriba aquí]

9. Liber I, 41. 2004. Latín II, 1

César fortifica su posición y se acerca a Afranio

Caesar, cognita locorum natura, ponti castrisque praesidio sex cohortes relinquit atque omnia impedimenta et postero die

omnibus copiis ad Ilerdam proficiscitur et sub castris Afranii consistit.

10. Liber I, 41. 2005. Latín II, 6

César ordena terminar la reparación de un puente junto al campamento y deja allí una guarnición

Pons, qui fuerat tempestate interruptus, paene erat refectus. Hunc noctu perficere iussit. Ipse, cognita locorum natura,

ponti castrisque praesidio sex cohortes relinquit atque omnia impedimenta.

11. Liber I, 49. 2007. Latín II, 5

Los abundantes recursos del ejército de Afranio

Exercitus Afranii omnium rerum abundabat copia. Multum erat frumentum provisum et convectum superioribus

temporibus, multum ex omni provincia comportabatur; magna copia pabuli suppetebat.

Página 10 de 35
[Escriba aquí]

12. Liber I, 51. 2007. Latín II, 1

La caballería de los galos se retira después de hacer frente a enemigos más numerosos

Dum pari certamine res gerebatur, pauci Gallorum equites magnum hostium numerum sustinuerunt, sed ubi signa

legionum appropinquare coeperunt, paucis equitibus amissis, se in proximos montes conferunt.

13. Liber I, 52. 2009. Latín II, 2

La falta de alimentos y las penalidades merman la efectividad de nuestro ejército

Iamque militum vires inopia frumenti deminuerat atque incommoda in dies augebantur; nulla enim rerum commutatio

facta erat et nostri milites egestate máxima necessariorum rerum conflictabantur.

Página 11 de 35
[Escriba aquí]

14. Liber I, 7. 2001. Latín II, 5

César se queja de las injurias de sus enemigos y de Pompeyo

Quibus rebus cognitis, Caesar apud milites contionatur. Omnium temporum iniurias inimicorum in se commemorat; a

quibus deductum ac depravatum Pompeium queritur invidia atque obtrectatione laudis suae, cuius ipse honori et dignitati

semper faverit adiutorque fuerit.

15. Liber I, 73, 3-4. 2010. Latín II, 5

Petreyo y Afranio se ven obligados a solucionar el problema de abastecimiento de agua

Qua re cognita, Petreius atque Afranius crebras stationes equitum disponunt et vallum ex castris ad aquam ducere

incipiunt, ut intra munitionem aquari possent. Id opus inter se Petreius atque Afranius partiuntur.

Página 12 de 35
[Escriba aquí]

16. Liber I, 8. 2001. Latín II, 2

César se dirige a Rímini, donde recoge al resto de las legiones

Cognita militum voluntate, Ariminum cum ea legione proficiscitur ibique tribunos plebis qui ad eum confugerant

convenit; reliquas legiones ex hibernis evocat et subsequi iubet. Eo L. Caesar adulescens venit, cuius pater Caesaris erat

legatus.

17. Liber I, 8. 2002. Latín II, 2

César se dirige a Rímini donde recoge al resto de las legiones

Caesar, cognita militum voluntate, Ariminum cum ea legione proficiscitur ibique tribunos plebis qui ad eum confugerant,

convenit; reliquas legiones ex hibernis evocat. Eo L. Caesar adulescens venit.

18. Liber I, 8. 2003. Latín II, 4

Después de conocer la adhesión de los soldados a sus planes, César prosigue su marcha y se le unen los tribunos de la

plebe

Cognita militum voluntate, Caesar cum legione decima tertia, quae eius consilia probaverat, Ariminum proficiscitur

ibique tribunos plebis, qui ad eum confugerant, convenit. Reliquas legiones ex hibernis evocat et subsequi iubet.

Página 13 de 35
[Escriba aquí]

19. Liber I, 83. 2007. Latín II, 3

Estrategias de los bandos en combate

Postero die munitiones parat perficere. Illi vadum fluminis tentant transire. Qua re animaduersa, Caesar Germanos levis

armaturae equitumque partem flumen traicit crebrasque in ripis custodias disponit.

20. Liber II, 38. 2005. Latín II, 1

Nuestra caballería derrota a los númidas acampados en desorden

Equites nostri nocte inopinantes hostes aggrediuntur. Numidae enim barbara consuetudine nullis ordinibus passim

consederant. Nostri magnum numerum eorum dormientium interficiunt.

21. Liber III, 110. 2000. Latín II, 2

Descripción de las tropas de Alejandría

Erant praeterea equitum milia duo. Inveteraverant hi omnes compluribus Alexandriae bellis, Ptolomeum patrem in

regnum reduxerant, Bibuli filios duos interfecerant, bella cum Aegyptiis gesserant.

Página 14 de 35
[Escriba aquí]

22. Liber III, 23. 2006. Latín II, 2

Llegando de improviso, un enemigo sembró el desconcierto entre ‘los nuestros’

Hic repentino adventu naves onerarias quasdam incendit et unam frumento onustam abduxit magnumque nostris terrorem

iniecit et, noctu militibus ac sagittariis in terra expositis, praesidium deiecit.

Página 15 de 35
[Escriba aquí]

23. Liber III, 4. 2006. Latín II, 4

Se enumeran algunas de las legiones conseguidas por César, indicando su procedencia

Legiones effecerat civium Romanorum IX: quinque quas ex Italia traduxerat; unam ex Cilicia veteranam; unam ex Creta

et Macedonia ex veteranis militibus qui, dimissi a superioribus imperatoribus, in his provinciis consederant.

24. Liber III, 41, 1-3. 2010. Latín II, 1

César se dirige a Dirraquio

Caesar, expugnato in itinere oppido Parthinorum, in quo Pompeius praesidium habebat, tertio die ad Pompeium pervenit

iuxtaque eum castra posuit. Postero die, eductis omnibus copiis, Dyrrachium profectus est.

25. Liber III, 43. 2006. Latín II, 1

Al enterarse de lo sucedido, César se organiza teniendo en cuenta la naturaleza del lugar

Quibus rebus cognitis Caesar consilium capit ex loci natura. Erant enim circum castra Pompei permulti editi atque asperi

colles. Hos primum praesidiis tenuit. Inde circumvallare Pompeium instituit.

Página 16 de 35
[Escriba aquí]

26. Liber III, 43, 1. 2010. Latín II, 2

Estrategia de César después de analizar el terreno

Quibus rebus cognitis, Caesar consilium capit ex loci natura. Erant enim circum castra Pompeii permulti editi atque

asperi colles. Hos primum praesidiis tenuit castellaque ibi communire instituit.

27. Liber III, 75. 2006. Latín II, 3

César, sin demora alguna, hizo salir a la impedimenta hacia la ciudad de Apolonia y organizó sus legiones

Itaque, nulla interposita mora, impedimenta omnia silentio ex castris Apolloniam praemisit. Duas in castris legiones

retinuit, reliquas compluribus portis eductas eodem itinere praemisit.

28. Liber III, 88. 2006. Latín II, 6

Disposición de las tropas de César y Pompeyo

Erant in sinistro cornu legiones duae traditae a Caesare initio dissensionis; quarum una ‘prima’, altera ‘tertia’

appellabatur. In eo loco ipse erat Pompeius. Mediam aciem Scipio cum legionibus Syriacis tenebat.

Página 17 de 35
[Escriba aquí]

29. Liber III, 97, 3. 2010. Latín II, 4

César distribuye sus tropas

Qua re animadversa, Caesar copias suas divisit partemque legionum in castris Pompeii remanere iussit, partem in sua

castra remisit; quattuor secum legiones duxit Pompeianisque occurrere coepit et aciem instruxit.

30. En tiempos de escasez, los soldados de César se alimentan como pueden

Non illi hordeum, non legumina recusabant; pecus vero magno in honore habebant. Milites qui erant cum Valerio

invenerunt genus radicis, quod admixtum lacte inopiam levabat.

31. Curso 2014-15 (selectividad 2015)

César se dirige a Rímini (Ariminum-i). Allí recibe la visita del joven Lucio César.

Cognita militum voluntate, Caesar Ariminum cum ea legione proficiscitur ibique tribunos plebis, qui ad eum

confugerant, convenit; reliquas legiones ex hibernis evocat et subsequi iubet. Eo L. Caesar adulescens venit.

Página 18 de 35
[Escriba aquí]

Escipión (Scipio, -onis), tras cruzar el río, coloca sus tropas ante el campamento de Domicio (Domitius, -ii)

Scipio biduum in castris moratur ad flumen Haliacmonem, quod inter eum et Domitii castra fluebat; tertio die prima luce

exercitum vado traducit et, castris positis, postero die mane copias ante frontem castrorum instruit.

-biduum: "durante dos días" -Haliacmon, -monis: "Haliacmón" (río de Macedonia)

Previsiones tácticas y logísticas de César

Caesar eas cohortes cum exercitu suo coniunxit Attiumque incolumem dimisit. Primis diebus instituit castra magnis

operibus munire et ex finitimis municipiis frumentum comportare reliquasque copias exspectare.

-Attius, -ii: “Atio” (= P. Attius Varus), enemigo declarado de César.

Página 19 de 35
[Escriba aquí]

Curión (Curio, -onis), tras ser aclamado general por el ejército, acampa en las inmediaciones de Útica.

His rebus gestis, Curio se in castra ad flumen Bagradam recipit atque universi exercitus conclamatione imperator

appellatur, posteroque die exercitum Uticam ducit et apud oppidum castra ponit.

-Bagrada, -ae: “Bágrada”, río del Norte de África, situado entre Cartago y Útica.

C. Trebonio decide estrechar el asedio a Marsella con obras de fortificación

Dum haec in Hispania geruntur, C. Trebonius, qui ad oppugnationem Massiliae relictus erat, vineas turresque ad

oppidum agere instituit. Ad ea opera C. Trebonius magnam hominum multitudinem ex omni provincia vocat.

-C. Trebonius, -ii: “Gayo Trebonio”, legado de César, que dirigió el asedio de Marsella.

Página 20 de 35
[Escriba aquí]

César envía a Hispania a su legado C. Fabio al frente de tres legiones

Dum haec parat atque administrat, C. Fabium legatum cum legionibus III, quas Narbone disposuerat, in Hispania

praemittit celeriterque saltus Pyrenaeos occupari iubet, qui eo tempore ab L. Afranio legato praesidiis tenebantur.

32. SELECTIVIDAD 2016

C. Trebonio decide estrechar el asedio a Marsella con obras de fortificación

Dum haec in Hispania geruntur, C. Trebonius, qui ad oppugnationem Massiliae relictus erat,

vineas turresque ad oppidum agere instituit. Ad ea opera C. Trebonius magnam hominum

multitudinem ex omni provincia vocat.

- C. Trebonius, -ii: “Gayo Trebonio”, legado de César, que dirigió el asedio de Marsella.

Página 21 de 35
[Escriba aquí]

César se dirige a Rímini [= Ariminum, -i n.] y allí recibe la visita del joven Lucio César

Cognita militum voluntate, Caesar Ariminum cum ea legione proficiscitur ibique tribunos plebis,

qui ad eum confugerant, convenit; reliquas legiones ex hibernis evocat et subsequi iubet. Eo L.

Caesar adulescens venit.

Las barcas de Antonio atacan la escuadra enemiga

Iam ex omnibus partibus subito Antonii scaphae, signo dato, se in hostes incitaverunt, primoque

impetu unam quadriremem ex his cum remigibus defensoribusque suis ceperunt et reliquas

turpiter refugere coegerunt.

Página 22 de 35
[Escriba aquí]

César acampa frente a Asparagio [= Asparagium, -ii n.] y lo mismo hace Pompeyo

Confecto itinere, Caesar flumen transiit et in veteribus suis castris contra Asparagium consedit

equitatumque in castra se recipere iussit. Simili ratione Pompeius in suis veteribus castris ad

Asparagium consedit.

César refrena la caballería enemiga en Dirraquio [= Dyrrachium, -ii n.]

Caesar, ut equitatum Pompeianum ad Dyrrachium contineret, aditus praemunivit castellaque in

his locis posuit. Pompeius, intermissis paucis diebus, rursus suum equitatum navibus intra

munitiones recipit.

Página 23 de 35
[Escriba aquí]

César Vocabulario

-A-
acies -ei f: el ejército en formación de batalla, línea
a: preposición de ablativo; de, desde, por acriter: adv. fieramente
ab: preposición de ablativo; de, desde, por ad: preposición de acusativo; junto a, a, hacia, según
abdidi: 1ª perfecto de ABDO adcommodatus -a -um: pp de ADCOMMODO
abdo abdidi abditum3: olcultar, esconderse adcommodavi: 1ª perfecto de ADCOMMODO
abduco abduxi abductum3: llevar, capturar adcommodo -avi -atum1: adaptar
abduxi: 1ª perfecto de ABDUCO adduco adduxi adductum3: llevar
absum afui afuturus2: estar distante, distar, estar lejos adductus -a -um: pp de ADDUCO
abundavi: 1ª perfecto de ABUNDO adduxi: 1ª perfecto de ADDUCO
abundo -avi -atum1: tener abundancia de (+ ablativo) adgregavi: 1ª perfecto de ADGREGO
ac: conj. y adgrego -avi -atum1: unirse
accedo accessi acessum3: acercarse adiutor -oris m: ayudante
accepi: 1ª perfecto de ACCIPIO administravi: 1ª perfecto de ADMINISTRO
acceptus -a -um: pp de ACCIPIO administro -avi -atum1: administrar, dirigir
accessi: 1ª perfecto de ACCEDO admisceo -miscui -mixtum2: mezclar
accipio accepi acceptum3: recibir, aceptar admiscui: 1ª perfecto de ADMISCEO

Página 24 de 35
[Escriba aquí]

admixtus -a -um: pp de ADMISCEO apertum -i n: lugar abierto


admodum: adv. muy apertus -a -um: lugar descubierto
adorior adortus sum4: atacar apertus -a -um: pp de APERIO
adulescens adolescentis: adolescente aperui: 1ª perfecto de APERIO
adventus -us m: llegada Apollonia -ae f: Apolonia (ciudad)
adversum: preposición de acusativo; contra appellavi: 1ª perfecto de APPELLO
adversus -a -um: contrario appello -avi -atum1: llamar, denominar
aedificium -ii n: edificio appropinquavi: 1ª perfecto de APPROPINQUO
Aegyptius -a -um: egipcio appropinquo -avi -atum1: acercarse
aequus -a -um: igual apud: preposición de acusativo; entre, ante
Afranius -ii m: Afranio aqua -ae f: agua
afui: 1ª perfecto de ABSUM aquila -ae f: águila, insignia de las legiones
Agedincum -i n: Agedinco (ciudad) Aquileia -ae f: Aquileya (ciudad)
ager agri m: campo aquilifer aquiliferi: aquilífero (lleva la insignia de la
aggredior agressus sum3: atacar legión)
ago egi actum3: tratar Aquitania -ae f: Aquitania (ciudad)
alces -is f: alce Aquitanus -a -um: de Aquitania
Alesia -ae f: Alesia (ciudad) aquor aquatus sum1: coger agua
Alexandria -ae f: Alejandría (ciudad) Arar -aris m: río Saona
aliquanto: adv. un poco arcessivi: 1ª perfecto de ARCESSO
aliquis aliquid: algún, alguno, alguien arcesso arcessivi arcessitum3: llamar, pedir
alius -a -um: otro Ariminum -i n: Rímini (ciudad)
alter altera alterum: otro Ariovistus -i m: Ariovisto
arma -orum n: armas
altior -oris: comparativo de ALTUS armatura -ae f: armadura
altitudo -inis f: altura armatus -a -um: pp de ARMO
altus -a -um: alto, profundo armavi: 1ª perfecto de ARMO
amisi: 1ª perfecto de AMITTO armo armavi armatum1: equipar
amissus -a -um: pp de AMITTO articulus -i m: articulación
amitto amisi amissum3: perder ascendo ascendi ascensum3: subir
amplissimus -a -um: superlativo de AMPLUS aspectus -us m: aspecto
amplus -a -um: noble asper aspera asperum: áspero
angustia -ae f: desfiladero at : conj. pero
animaduersus -a -um: pp de ANIMADVERTO atque: conj. y
animadverti: 1ª perfecto de ANIMADVERTO atribui: 1ª perfecto de ATTRIBUO
animadverto animadverti animadversum3: observar attribuo atribui atributum3: distribuir, dar
annus -i m: año augeo auxi auctum2: aumentar
ante: adv. antes aut: conj. o
antecedo antecessi antecessum3: superar auxi: 1ª perfecto de AUGEO
antecessi: 1ª perfecto de ANTECEDO auxilia -orum n: tropas auxiliares
aperio aperui apertum4: abrir avus avi m: abuelo

-B-

barbarus -a -um: barbaro, extranjero biduum -i n: dos días


Bellovaci -orum m: los belovacos Britani -orum m: los britanos
bellum -i n: guerra Britannia -ae f: Britania (region)
Bibulus -i m: Bíbulo Brutus -i m: Bruto

-C-

caedis -is f: matanza Capua -ae f: Capua (ciudad)


caeruleus -a -um: azul carina -ae f: quilla (de una nave)
Caesar -aris m: César caro carnis f: carne
Campania -ae f: Campania (región) carrus -i m: carro
capio cepi captum3: coger, elegir, tomar, preparar, concebir caseus -i m: queso
capra -ae f: cabra castellum -i n: fortaleza
captivus -a -um: prisionero castra -orum n: campamento
captus -a -um: pp de CAPIO causa -ae f: causa

Página 25 de 35
[Escriba aquí]

cedo cessi cessum3: retirarse, ceder conieci: 1ª perfecto de CONICIO


celeriter: adv. rápidamente coniuratio -onis f: conjura
cepi: 1ª perfecto de CAPIO conloquium -ii n: entrevista
cerno crevi cretum3: ver conor conatus sum1: intentar
certamen -inis n: rivalidad conscendo conscendi conscensum3: subir
certavi: 1ª perfecto de CERTO conscribo conscripsi conscriptum3: alistar
certo certavi certatum : luchar
1
consedi: 1ª perfecto de CONSIDO
cessi: 1ª perfecto de CEDO consequor consecutus sum3: alcanzar
Cilicia -ae f: Cilicia (región) consido consedi consessum3: acampar, instalarse
circiter: adv. alrededor de consilium -i n: plan, deliberación
circum: preposición de acusativo; entre, alrededor consimilis -e: semejante a (+ genitivo o dativo)
circumsisto circumsteti --- 3: rodear consisto constiti --- 3: colocar, consistir, acampar
circumsteti: 1ª perfecto de CIRCUMSISTO conspexi: 1ª perfecto de CONSPICIO
circumvallo circumvallavi circumvallatum1: asediar conspicio conspexi conspectum3: ver
civis -is m: ciudadano constiti: 1ª perfecto de CONSISTO
civitas -atis f: ciudad, país constitui: 1ª perfecto de CONSTITUO
coemo coemi coemptum3: comprar constituo constitui constitutum3: colocar, decidir
coemptus -a -um: pp de COEMO consuesco consuevi consuetum3: acostumbrar(se)
coepi coeptum: perfecto y supino de COEPIO: empezar consuetudo -inis f: costumbre
cognitus -a -um: pp de COGNOSCO consuevi: 1ª perfecto de CONSUESCO
cognosco cognovi cognitum3: conocer, saber consul -is m: cónsul
cognovi: 1ª perfecto de COGNOSCO consulo consului consultum3: decidir
cohors cohortis f: cohorte consului: 1ª perfecto de CONSULO
color -oris m: color consumo consumpsi consumptum3: consumir, pasar
collis -is f: colina consumpsi: 1ª perfecto de CONSUMO
collocavi: 1ª perfecto de COLLOCO contendi: 1ª perfecto de CONTENDO
colloco collocavi collocatum1: colocar contendo contendi contentum3: dirigirse, luchar, avanzar
comburo combussi combustum : quemar3
contingo contigi contactum3: tocar
commemoravi: 1ª perfecto de COMMEMORO contionor contionatus sum1: arengar, tener una arenga
commemoro -avi -atum : recordar
1
contuli: 1ª perfecto de CONFERO
commisi: 1ª perfecto de COMMITTO contumelia -ae f: afrenta
committo commisi commissum3: entablar, comenzar convectus -a -um: pp de CONVEHO
commotus -a -um: pp de COMMOVEO conveho convexi convectum3: acarrear, transportar
commoveo commovi commotum : conmover, sorprenderconveni: 1ª perfecto de CONVENIO
2

commovi: 1ª perfecto de COMMOVEO convenio conveni conventum4: reunirse, venir, encontrar


communio communivi communitum : construir
4
convexi: 1ª perfecto de CONVEHO
commutatio -ionis f: cambio convicium -i n: insulto
compello compuli compulsum3: empujar, rechazar copia -ae f: abundancia, recurso
complures complura: muchos copiae -arum f: tropas
comportavi: 1ª perfecto de COMPORTO cornu -us n: ala, lado, cuerno, flanco del ejército
comporto comportavi comportatum1: reunir cotidianus -a -um: cotidiano
compuli: 1ª perfecto de COMPELLO Cotta -ae m: Cota
concilium -i n: reunión Crassus -i m: Craso
confeci: 1ª perfecto de CONFICIO creber crebra crebrum: mucho
confectus -a -um: pp de CONFICIO Creta -ae f: Creta (isla)
confero contuli collatum3: llevar, refugiarse crevi: 1ª perfecto de CERNO
conficio confeci confectum3: realizar crus cruris n: pierna, pata
confirmavi: 1ª perfecto de CONFIRMO cucurri: 1ª perfecto de CURRO
confirmo -avi -atum1: confirmar, reafirmar cum: conj. Ver página 20
conflicto -avi -atum1: atormentar cum: preposición de ablativo; con
confligo conflixi conflictum3: luchar cupiditas -atis f: deseo
conflixi: 1ª perfecto de CONFLIGO cura -ae f: preocupación
confugi: 1ª perfecto de CONFUGIO curro -is -ere cucurri cursum3: atacar
confugio confugi --- : huir, refugiarse
3
custodia -ae f: centinela
conicio conieci coniectum3: arrojar, lanzar custos custodis m: centinela

-D-

de: preposición de ablativo; a cerca de, de, alrededor de decem: diez

Página 26 de 35
[Escriba aquí]

decimus -a -um: décimo discedo discessi discessum3: alejarse


declaravi: 1ª perfecto de DECLARO disciplina -ae f: disciplina
declaro declaravi declaratum1: anunciar dispono disposui dispositum3: colocar
deditio -onis f: rendición disposui: 1ª perfecto de DISPONO
deduco deduxi deductum3: separar, llevar dissensio -onis f: enfrentamiento
deductus -a -um: pp de DEDUCO distribui: 1ª perfecto de DISTRIBUO
deduxi: 1ª perfecto de DEDUCO distribuo distribui distributum3: distribuir, repartir
defeci: 1ª perfecto de DEFICIO distuli: 1ª perfecto de DIFFERO
defectio -onis f: traición ditissimus -a -um: superlativo de DIVES
deficio defeci defectum3: separarse diutissime: adv. por más tiempo
deicio deieci deiectum3: desalojar dives divitis: rico
deieci: 1ª perfecto de DEICIO divido divisi divisum3: dividir
deliberatus -a -um: pp de DELIBERO divinus -a -um: divino
deliberavi: 1ª perfecto de DELIBERO divisi: 1ª perfecto de DIVIDO
delibero deliberavi deliberatum1: pensar, deliberar Domitius -i m: Domicio
deminuo deminui deminutum3: debilitar domus -us f: país, casa
depravatus -a -um: pp de DEPRAVO dormiens dormientis: p presente de DORMIO
depravavi: 1ª perfecto de DEPRAVO dormio dormivi dormitum4: estar inactivo, dormir
depravo depravavi depravatum1: echar a perder dormivi: 1ª perfecto de DORMIO
descendo descendi descensum3: descender Druides -ium m: los druidas (sacerdotes celtas)
desilio desilui desultum4: saltar ducenti -ae -a: doscientos
deveho devexi devectum3: llevar duco duxi ductum3: conducir, llevar
devexi: 1ª perfecto de DEVEHO dum : conj. mientras
dexter dextra dextrum: derecho Dumnorix Dumnorigis m: Dumnórige
dico dixi dictum3: decir duo duae duo: dos
dictus -a -um: pp de DICO duodecim: doce
dies diei m / f: día duodeviginti: dieciocho
differo distuli dilatum2: estar lejos, diferenciarse duritia -ae f: dureza
dignitas -atis f: dignidad dux ducis m: general
dimisi: 1ª perfecto de DIMITTO duxi: 1ª perfecto de DUCO
dimissus -a -um: pp de DIMITTO Dyrrachium -ii n: Dirraquio (ciudad)
dimitto dimisi dimissum3: terminar, licenciar

Página 27 de 35
[Escriba aquí]

-E-

edidi: 1ª perfecto de EDO erexi: 1ª perfecto de ERIGO


edidici: 1ª perfecto de EDISCO erigo erexi erectum3: levantar
edisco edidici --- 3: aprender eripio eripui ereptum3: librar de (+ ablativo)
editus -a -um: elevado eripui: 1ª perfecto de ERIPIO
editus -a -um: pp de EDO essedum -i n: carro de guerra
edo edidi editum3: elevar et: conj. y
educo eduxi eductum3: sacar, salir evocavi: 1ª perfecto de EVOCO
eductus -a -um: pp de EDUCO evoco evocavi evocatum1: hacer llamar, llamar
eduxi: 1ª perfecto de EDUCO ex inproviso: “de improviso”
effeci: 1ª perfecto de EFFICIO ex: preposición de ablativo; de, desde, según
efficio effeci effectum3: formar excitatus -a -um: pp de EXCITO
egestas egestatis f: escasez excitavi: 1ª perfecto de EXCITO
egi: 1ª perfecto de AGO excito excitavi excitatum1: estimular
egrediens egredientis: p presente de EGREDIOR exeo exii exitum4: salir
egredior agressus sum3: salir exercitus -us m: ejército
egressus -a -um: pp de EGREDIOR exii: 1ª perfecto de EXEO
Elaver Elaveris n: río Elaver explorator -oris m: explorador
elephantus -i m: elefante expono exposui expositum3: colocar, desembarcar
enim: conj. pues expositus -a -um: pp de EXPONO
eo ii itum4: ir exposui: 1ª perfecto de EXPONO
eo: adv. allí expugnatus -a -um: pp de EXPUGNO
eques equitis m: caballero, jinete expugno expugnavi expugnatum1: conquistar
equitatus -us f: caballería exspectavi: 1ª perfecto de EXPECTO
equus -i m: caballo exspecto exspectavi exspectatum1: esperar
erectus -a -um: pp de ERIGO extremo ponte: al extremo del puente
ereptus -a -um: pp de ERIPIO extremus -a -um: el último

-F-

Fabius -ii m: Fabio firmiter: adv. firmemente


facio feci factum3: hacer, construir firmo firmavi firmatum1: asegurar
factus -ae -um: pp de FACIO firmus -a -um: fuerte
facultas -atis f: abundancia fluctus -us m: ola
familiae -arum f: escuela de gladiadores flumen fluminis n: río
faveo favi fautum2: favorecer fortis -e: valiente
favi: 1ª perfecto de FAVEO fortissime: adv. valientemente
feci: 1ª perfecto de FACIO fortissimus -a -um: superlativo de FORTIS
fera -ae f: fiera fossa -ae f: foso
fere: adv. casi frumentum -i n: trigo
fero tuli latum2: soportar, aguantar, obtener, alcanzar fuga -ae f: fuga, huida
figura -ae f: figura fugatus -a -um: pp de FUGIO
filius -i m: hijo fugi: 1ª perfecto de FUGIO
finis -is f / m: territorio fugiens -entis: p presente de FUGIO. Sustantivado:
finitimus -a -um: vecino fugitivo
fio factus sum3: suceder, producirse fugio fugi fugiturus3: huir

-G-

Gaius -ii m: Gayo Germania -ae f: Germania (region)


Galba -ae m: Galba gero gessi gestum3: realizarse, llevar, hacer
Galli -orum m: los galos gessi: 1ª perfecto de GERO
Galliae -arum f: Galias (región) gladiator -oris m: gladiador
genus -eris n: linaje, familia, tipo gladius -i m: espada
Germani -orum m: los germanos grandis -e: grande

Página 28 de 35
[Escriba aquí]

-H-

habeo habui habitum2: tener homo -inis m: hombre


habui: 1ª perfecto de HABEO honor -oris n: honor
Haedui -orum m: los heduos hora -ae f: hora
Helvetii -orum m: los helvecios hordeum -i n: cebada
hiberna -orum n: cuarteles de invierno horribilis -e: horrible
hic: adv. entonces hostis -is m: enemigo
hiemo hiemavi hiematum1: pasar el invierno huc: adv. aquí
Hispania -ae f: Hispania (región)

-I-

iam: adv. ya insciens inscientis: ignorante


ibi: adv. allí insinuo insinuavi insinuatum1: introducir
idoneus -a -um: apropiado insisto institi --- 3: aguantar
ii: 1ª perfecto de EO institi: 1ª perfecto de INSISTO
Ilerda -ae f: Lérida (ciudad) institui: 1ª perfecto de INSTITUO
illucesco illuxi --- 3: amanecer instituo institui institutum3: organizar, decidir
illuxi: 1ª perfecto de ILLUCESCO instruo instruxi instructum3: colocar, disponer
immunitas -atis f: inmunidad instruxi: 1ª perfecto de INSTRUO
impedimenta -orum n: bagajes, equipaje del ejército insula -ae f: isla
impedimentum -i n: obstáculo integer integra integrum: de refresco
impeditus -a -um: cargado con bagaje intellegens -entis: p presente de INTELLEGO
imperator -oris m: general intellego intelexi intelectum 3: entender, saber, darse
imperium -ii n: mando cuenta
impetratus -a -um: pp de IMPETRO intellexi: 1ª perfecto de INTELLEGO
impetravi: 1ª perfecto de IMPETRO intendi: 1ª perfecto de INTENDO
impetro impetravi impetratum1: obtener intendo intendi intentum3: dirigirse
impetus -us m: ataque inter: preposición de acusativo; entre, en medio de
impuber -eris: casto interdum: adv. a veces
in dies: cada día interfeci: 1ª perfecto de INTERFICIO
in: preposición de acusativo; hacia, contra, a, en interfectus -a -um: pp de INTEFICIO
in: preposición de ablativo; en, entre interficio interfeci interfectum3: matar
incedo incessi incessum3: avanzar interim: conj. mientras tanto
incendi: 1ª perfecto de INCENDO intermisi: 1ª perfecto de INTERMITTO
incendo incendi incensum3: quemar, incendiar intermitto intermisi intermissum3: interrumpir
incessi: 1ª perfecto de INCEDO interpono interposui interpositum3: dejar pasar
incipio incepi inceptum3: empezar interpositus -a -um: pp de INTERPONO
incitatus -a -um: pp de INCITO interposui: 1ª perfecto de INTERPONO
incitavi: 1ª perfecto de INCITO interrumpo interrupi interruptum3: destruir
incito incitavi incitatum1: incitar interrupi: 1ª perfecto de INTERRUMPO
incommodum -i n: daño interruptus -a -um: pp de INTERRUMPO
inde: adv. después, luego intra: preposición de acusativo; al interior de, dentro de
induco induxi inductum3: llevar invado invasi invasum3: atacar
inductus -a-um: pp de INDUCO invasi: 1ª perfecto de INVADO
Indutiomarus -i m: Indutiomaro inveni: 1ª perfecto de INVENIO
induxi: 1ª perfecto de INDUCO invenio inveni inventum4: encontrar(se)
inficio infeci infectum3: recubrir inveteravi: 1ª perfecto de INVETERO
infra: preposición de acusativo; inferior a invetero inveteravi inveteratum1: hacerse veterano
ingens -entis: grande invidia -ae f: envidia
inicio inieci iniectum3: causar, inspirar ita: adv. así
inieci: 1ª perfecto de INICIO Italia -ae f: Italia (región)
inimicus -a -um: enemigo itaque: adv. así pues
initium -i n: inicio item: adv. también, igualmente
iniuria -ae f: mentira iter itineris n: marcha, camino, ruta
inopia -ae f: escasez iubeo iussi iussum2: mandar
inopinans inopinantis: desprevenido iudicium -i n: juicio, opinión

Página 29 de 35
[Escriba aquí]

iugum -i n: cima iussi: 1ª perfecto de IUBEO


Iugurtha -ae m: Yugurta iuxta: preposición de acusativo; cerca de

-L-

Labienus -i m: Labieno levis -e: ligero


labor -oris f: esfuerzo levo levavi levatum1: aliviar
lac lactis n: leche liberi orum m: hijos
laetitia -ae f: alegría libertas -atis f: libertad
laetor laetatus sum1: alegrarse licet licuit2: verbo impersonal; permitir, ser lícito
latus lateris n: lado litterae -arum f: carta
laus laudis f: gloria litus -oris n: litoral, orilla, costa
legatus -i m: legado locus -i m: lugar
legio -onis f: legión longe: adv. lejos, con mucho
legumen leguminis n: legumbre ludus -i n: juego, escuela de gladiadores
Lemovices -um m: los lemovicos Lutetia -ae f: Lutecia (ciudad)
Lentulus -i m: Léntulo lux lucis f: luz

-M-

Macedonia -ae f: Macedonia (región) misi: 1ª perfecto de MITTO


magnitudo -inis f: grandeza, tamaño mitto misi missum3: enviar
magno itinere confecto: “a marchas forzadas” modo: adv. a veces
magnopere: adv. mucho modus -i m: manera
magnus -a -um: gran mons montis m: monte
maior maius: mayor mora -ae f: demora
mandatum -i n: orden Morini -orum m: los morinos
manus -us f: tropa mors mortis f: muerte
mare maris n: mar mos moris f: costumbre
maximus -a -um: superlativo de MAGNUS moveo movi motum2: levantar
medius -a -um: medio multitudo -inis f: multitud
metus -us m: miedo multum: adv. mucho
miles militis m: soldado multus -a -um: mucho
militaris -e: militar munio munivi munitum4: fortificar
militia -ae f: milicia, servicio militar, campaña militar munitio -onis f: defensa, fortificación
mille millium: un millar, mil mutavi: 1ª perfecto de MUTO
millia -ium: mil mutilus -a -um: truncado, mutilado
minime: adv. lo menos posible muto mutavi mutatum1: cambiar

-N-

nactus -a -um: pp de NANCISCOR nodus -i m: nudo


nam: conj. pues non: adv. no
namque: conj. pues nonnullus -a -um: alguno
nanciscor na(n)ctus sum3: obtener, hallar nosco novi notum3: conocer
nascor natus sum3: nacer noster nostra nostrum: nuestro
natura -ae f: naturaleza notus -a -um: pp de NOSCO
natus -a -um: pp de NASCOR novi: 1ª perfecto de NOSCO
navis -is f: nave Noviodunum -i n: Novioduno (ciudad)
necessarius -a -um: necesario nox noctis f: noche
negotium -ii n: asunto nullus -a -um: ningún
neque: conj. ni, y no numerus -i m: número
nobilis -e: noble Numidae -arum m: los númidas
nobilissimus -a -um: superlativo de NOBILIS nuntiatus -a -um: pp de NUNTIO
nobilitas -atis f: nobleza nuntio nuntiavi nuntiatum1: anunciar
noctu: adv. por la noche nuntius -i m: mensajero

Página 30 de 35
[Escriba aquí]

-O-

ob: preposición de acusativo; por occurro occurri (occucurri) occursum3: correr al


obses obsidis m: rehén encuentro, atacar
obtineo obtinui obtentum2: obtener, conseguir ocurri: 1ª perfecto de OCCURRO
obtinui: 1ª perfecto de OBTINEO omisi: 1ª perfecto de OMITTO
obtrectatio -onis f: celo omissus -a -um: pp de OMITTO
occidi: 1ª perfecto de OCCIDO omitto omisi omissum3: lanzar
occido occidi occisum3: matar omnis -e: todo
occisus -a -um: pp de OCCIDO onerarius -a -um: de transporte
occucurri: 1ª perfecto de OCCURRO onustus -a -um: cargado de (+ ablativo o genitivo)
occultum -i n: lugar oculto oppidum -i n: ciudad
occultus -a -um: oculto opportunus -a -um: apropiado
occupavi: 1ª perfecto de OCCUPO opus -eris n: trabajo
occupo occupavi occupatum1: apoderarse de (+ acusativo) ordo -inis f: clase, línea, orden, orden de batalla
Orgetorix -igis m: Orgetórix

-P-

pabulum -i n: forraje, pasto permaneo permansi permansum2: permanecer


pacavi: 1ª perfecto de PACO permansi: 1ª perfecto de PERMANEO
paco pacavi pacatum1: pacificar permultus -a -um: mucho
paene: adv. casi perrexi: 1ª perfecto de PERGO
par paris: igual persuadeo persuasi persuasum2: convencer
paravi: 1ª perfecto de PARO persuasi: 1ª perfecto de PERSUADEO
parco peperci parsurus/parsum/parcitum3: perdonar perturbavi: 1ª perfecto de PERTURBO
parens parentis m / f: padre o madre perturbo perturbavi perturbatum1: desordenar,
parentes -um m: los padres perturbar
Parisii -iorum m: los parisienses perveni: 1ª perfecto de PERVENIO
paro paravi paratum1: prepararse, disponerse pervenio perveni perventum4: llegar
pars partis f: parte pes pedis m: pie
Parthini -orum m: los partos petii: 1ª perfecto de PETO
partior partitus sum4: repartir petivi: 1ª perfecto de PETO
parvulus -a -um: pequeño peto petivi (petii) petitum3: pedir, dirigirse
passim: adv. por doquier Petreius -i m: Petreyo
passus -us m: paso Petrosidius -ii m: Petrosidio
patefacio patefeci patefactum3: descubrir pilum -i n: lanza, dardo
patefactus -a -um: pp de PATEFACIO Piso -onis m: Pisón
patefeci: 1ª perfecto de PATEFACIO planior -ius: comparativo de PLANUS
pater patris m: padre planities -ei f: llanura
paucus -a -um: poco planus -a -um: plano, llano
paulo: adv. un poco, poco plebs plebis f: plebe
paulum: adv. un poco plerumque: adv: generalmente
pecunia -ae f: dinero plures plura: muchos
pecus pecoris n: ganado Pompeianus -a -um: pompeyano
pedes peditis m: infante, soldado a pie Pompeius -i m: Pompeyo
pellis -is f: piel pono posui positum3: fundar, construir, poner
pendo pependi pensum3: pagar pons pontis m: puente
pependi: 1ª perfecto de PENDO populor populatus sum1: saquear
per: preposición de acusativo; a través de, por medio de, por porta -ae f: puerta
percello perculi perculsum3: conmover positus -a -um: pp de PONO
perculi: 1ª perfecto de PERCELLO possum potui --- 2: poder
perculsus -a -um: pp de PERCELLO post: adv. después
perequito perequitavi perequitatum1: galopar post: preposición de acusativo; detrás de
perfeci: 1ª perfecto de PERFICIO postea: adv. después
perficio perfeci perfectum3: terminar posterus -a um: siguiente
pergo perrexi perrectum3: dirigirse postremo: adv. por último
periculum -i n: peligro postremus -a -um: último

Página 31 de 35
[Escriba aquí]

postridie: adv. al día siguiente productus -a -um: pp de PRODUCO


postulatio -onis f: petición produxi: 1ª perfecto de PRODUCO
postulatum -i n: petición proelior proeliatus sum1: luchar
posui: 1ª perfecto de PONO proelium -i n: batalla
potestas -atis f: poder profectio -onis f: marcha
potui: 1ª perfecto de POSSUM profectus -a -um: pp de PROFICISCOR
praebeo praebui praebitum2: ofrecer proficiscor profectus sum3: marchar
praefeci: 1ª perfecto de PRAEFICIO profudi: 1ª perfecto de PROFUNDO
praefectus -i m: prefecto profundo profudi profusum3: esparcir
praeficio praefeci praefectum : poner al frente
3
progredior progressus sum3: avanzar
praefui: 1ª perfecto de PRAESUM progressus -a -um: pp de PROGREDIOR
praemisi: 1ª perfecto de PRAEMITTO prohibeo prohibui prohibitum2: prohibir, defender
praemitto praemisi praemissum : enviar delante
3
prohibui: 1ª perfecto de PROHIBEO
praemium -ii n: premio proiceo proieci proiectum3: arrojarse, arrojar
praesidium -i n: guarnición, defensa proieci: 1ª perfecto de PROICEO
praesum praefui --- 2: estar al frente de, encargarse de (+ propere: adv. rápidamente
ablativo) propinquus -a -um: cercano, pariente
praeterea: adv. además prora -ae f: proa (de una nave)
premo pressi pressum3: rodear protinus: adv. sin detenerse
prima luce: “a primera hora del día“ provideo providi provisum2: organizar de antemano,
primo: adv. primero, en primer lugar guardar, procurar
primum: adv. primero, en primer lugar providi: 1ª perfecto de PROVIDEO
primus -a -um: primero provincia -ae f: provincia
princeps principis m: príncipe provisus -a -um: pp de PROVIDEO
priusquam: conj. antes que proximus -a -um: próximo, cercano, siguiente
privatus -a -um: privado Ptolomeus -i m: Ptolomeo
pro: preposición de ablativo; según, delante de publicus -a -um: público
probavi: 1ª perfecto de PROBO pugna -ae f: lucha
probo probavi probatum1: aprobar pugnatus -a -um: pp de PUGNO
procedo processi processum3: avanzar pugnavi: 1ª perfecto de PUGNO
processi: 1ª perfecto de PROCEDO pugno pugnavi pugnatum1: luchar
produco produxi productum : traer
3
puppis -is f: popa (de una nave)

-Q-

quadringenti -ae -a: cuatrocientos quicumque quaecunque quodcumque: cualquiera


quaestor -oris m: cuestor quidam quaedam quidam: alguno, alguien
quam: adv. comparativo; que quinque: cinco
quartus -a -um: cuarto quisque quaeque quodque (quidque): cada uno
quattuor: cuatro quocumque: conj. a dondequiera que
queror questus sum3: quejarse quod: conj. Ver página 21

-R-

radix radicis f: raíz reliquus -a -um: restante, otro


ratio -onis f: razón, motivo rem gerere: “luchar”
rebellio -onis f: rebelión remaneo remansi remansum2: permanecer
recepi: 1ª perfecto de RECIPIO Remi -orum m: los remos
recipio recepi receptum3: recibir, retirar, recobrarse remisi: 1ª perfecto de REMITTO
recuso recusavi recusatum1: rechazar remitto remisi remissum3: remitir, enviar, devolver
reduco reduxi reductum3: restablecer, retirar renuntiavi: 1ª perfecto de RENUNTIO
reduxi: 1ª perfecto de REDUCO renuntio renuntiavi renuntiatum1: anunciar, informar
refeci: 1ª perfecto de REFICIO repente: adv. de repente
refectus -a -um: pp de REFICIO repentinus -a -um: repentino
reficio refeci refectum3: reparar, reconstruir, rehacer reprehendi: 1ª perfecto de REPREHENDO
regnum -i n: reino, trono reprehendo reprehendi reprehensum3: censurar
relictus -a -um: pp de RELINQUO res rei f: lucha, cosa, asunto
relinquo reliqui relictum3: dejar rescidi: 1ª perfecto de RESCINDO
reliqui: 1ª perfecto de RELINQUO rescindo rescidi rescissum3: destruir

Página 32 de 35
[Escriba aquí]

respondeo respondi responsum2: responder revoco revocavi revocatum1: hacer llamar


respondi: 1ª perfecto de RESPONDEO rex regis m: rey
retineo retinui retentum2: mantener Rhenus -i m: río Rín
retinui: 1ª perfecto de RETINEO ripa -ae f: ribera, orilla
reverti: 1ª perfecto de REVERTO robur -oris n: roble
reverto reverti reversum3: regresar, volver Romanus -a -um: romano
revertor reversus sum3: regresar, volver Roscius -i m: Roscio
revocavi: 1ª perfecto de REVOCO rota -ae f: rueda

-S-

Sabinus -i m: Sabino singuli -ae -a: uno a cada uno


sacrificium -i n: sacrificio sinister sinistra sinistrum: izquierdo
saepe: adv. muchas veces socius -i m: socio, aliado
sagittarius -i m: arquero solitudo -inis f: desierto
salus salutis f: salvación spatium -i n: espacio, distancia
satis: adv. bastante species -ei f: aspecto
Scipio -onis m: Escipión spes -ei f: esperanza
scribo scripsi scriptum3: escribir sponte: adv. espontáneamente
scriptus -a -um: escrito statim: adv. al instante
scriptus -a -um: pp de SCRIBO statio -onis f: puesto de guardia
secreto: adv. secretamente strepitus -us m: ruido
secundo flumine: siguiendo el curso del río studeo studui --- 2: dedicarse, afanarse en (+ dativo)
sed: conj. pero, sino studium -i n: estudio, interés
Sedullus -i m: Sedulo sua sponte: “por su voluntad”
semper: adv. siempre sub: preposición de ablativo; junto a
senator -oris m: senador subsequor subsecutus sum3: seguir
senatorius -a -um: senatorial subsidium -ii n: auxilio
septuagintus -a -um: setenta Suessiones -um m: los suesiones
Sequana -ae f: río Sena sum fui --- 2: ser, estar
Sequani -orum m: los sequanos summus -a -um: más alto
sero sevi satum2: sembrar super: preposición de acusativo; sobre
servavi: 1ª perfecto de SERVO superior -ius: anterior, superior
servo servavi servatum1: conservar suppetii: 1ª perfecto de SUPPETO
sex: seis suppetivi: 1ª perfecto de SUPPETO
sic: adv. así suppeto suppetivi (suppetii) suppetitum3: haber bastante,
signum -i n: estandarte, enseña haber a mano, existir
silentium -i n: silencio sustineo sustinui sustentum2: resistir
silva -ae f: bosque sustinui: 1ª perfecto de SUSTINEO
simul: adv. a la vez suus -a -um: suyo
sine: preposición de ablativo; sin Syriacus -a -um: de Siria, sirio
singular singularis: sólo

-T-

tabulatum -i n: piso terror -oris m: miedo, terror


tamen: conj. sin embargo tertius -a -um: tercero
tantus -a -um: tanto testis -is f / m: testigo
taurus -i m: toro Titurius -i m: Titurio
telum -i n: dardo, flecha, venablo Titus -i m: Tito
tempestas -atis f: tempestad, mal tiempo, temporal totus -a -um: entero, todo
tempus -oris n: tiempo tradidi: 1ª perfecto de TRADO
teneo tenui tentum2: mantener, tener traditus -a -um: pp de TRADO
tentavi: 1ª perfecto de TENTO trado tradidi traditum3: entregar
tento tentavi tentatum1: intentar traduco traduxi traductum3: hacer pasar, traer
tenui: 1ª perfecto de TENEO traduxi: 1ª perfecto de TRADUCO
tergum -i n: espalda, retaguardia traicio traieci traiectum3: atravesar, pasar (+ acusarivo) al otro
terra -ae f: tierra lado (+ acusativo)
terrenus -a -um: arenoso traieci: 1ª perfecto de TRAICIO

Página 33 de 35
[Escriba aquí]

trans: preposición de acusativo; al otro lado tribunus -i m: tribuno


transduco transduxi transductum3: hacer pasar tributun -i n: tributo, impuesto
transeo transivi (transii) transitum4: pasar tuli: 1ª perfecto de FERO
transii: 1ª perfecto de TRANSEO tum: adv. entonces
transivi: 1ª perfecto de TRANSEO tumulus -i m: colina
trecenti trecentae trecenta: trecientos turma -ae f: escuadrón
tres tria: tres turris -is f: torre

-U-

ubi: conj. cuando, donde Unelli -orum m: los unelos


Ubii -orum m: los ubios universus -a -um: todo
ultimus -a -um: último unus -a -um: uno
ullus -a -um: uno, alguno urus -i m: uro (toro salvaje)
una: adv. junto a ut: conj. Ver página 20
unde: adv. de donde uterque utraque utrumque: ambos, los dos
undecimus -a -um: onceno uti: conj. = UT
-V-

Valerius -ii m: Valerio vexi: perfecto de VEHO


vallum -i n: empalizada, trinchera victus -us m: comida
varietas -atis f: variedad vicus -i m: aldea
vehementer: adv. violentamente vigilia -ae f: vigilia
veho vexi vectum3: llevar vir viri m: hombre
velocitas -atis f: velocidad vires virium f: fuerzas
venatio -onis f: caza Viridovix -igis m: Viridóvige
Venetia -ae f: Venecia (ciudad) virtus virtutis f: valor
veni: 1ª perfecto de VENIO vis (acusativo: vim, ablativo; vi, plural; vires virium) f:
venio veni ventum4: venir fuerza, violencia
verbum -i n: palabra vita -ae f: vida
Vercingetorix -igis m: Vercingetórige vitrum- i n: glasto (planta que usaban los britanos para
vero: conj. pero teñir su piel de color azulado)
versi: 1ª perfecto de VERTO vivo vixi victum3: alimentarse
versus -us m: verso (poesía) Vocates -ium m: los vocates
verto versi versum3: volver voluntas -atis f: voluntad
vestio vestii vestitum4: cubrir vulneratus -a -um: pp de VULNERO
vestitus -a -um: pp de VESTIO vulneravi: 1ª perfecto de VULNERO
veteranus -a -um: veterano vulnero vulneravi vulneratum1: herir

-Z-

Zama -ae f: Zama (ciudad)


vacatio -onis f: licencia
vadum -i n: vado

Página 34 de 35
[Escriba aquí]

Página 35 de 35

También podría gustarte