10 Canis Carnem
10 Canis Carnem
10 Canis Carnem
VOCABULARIO:
Amittit merito proprium (ille) qui alienum appetit. adeo: [adv.] tampoco.
alienus, a, um: ajeno
alius, a, ud: uno... otro
alter, era, erum: uno... otro
amitto, is, ere, misi, missum: perder, renunciar
appeto, (adpeto), is, ere, petivi (petii): intentar coger, desear
vivamente.
1 2 aviditas, aviditatis, (f): codicia.
Dum canis per fluvium natans carnem ferret , canis, is, (m): perro
canus, a, um: blanco, cano
caro, carnis, (f): carne
cibus, i, (m): alimento, comida
decipio, is, ere, cepi, ceptum: engañar, burlar
dimitto, is, ere, misi, missum: soltar; dejar escapar, perder.
dum: [conj.] mientras que; hasta que
eripio, is, ere, ere, ripui, reptum: arrancar, arrebatar, quitar
in lympharum speculo simulacrum suum vidit, fero, fers, ferre, tuli, latum: llevar; soportar; decir
ferrum, i, (n): hierro; espada
fluuius, i, (m): río
ille, illa, illud: aquel, aquella, aquello
in: [prep.acus] a, hacia, para, contra; (prep.abl.) en
is, ea, id: él, este
lympha, ae, (f): linfa, agua clara
3 merito: [adv.] con razón, con justicia
aliamque praedam ab altero (cane) ferri putans, nato, as, are,..: nadar.
nec: [conj. copulativa, =neque] ni, y no
os, oris, (n): boca; cara, rostro
per: [prep.acus.] a través de, por; durante
peto, is, ere, iui, itum: dirigirse a; atacar; solicitar, pedir
possum, potes, posse, potui: poder, ser capaz
praeda, ae, (f): botín, presa
proprius, a, um: propio, exclusivo, personal
(eam) eripere voluit, verum aviditas decepta fuit puto, as, are: pensar, considerar
qui, quae, quod: [relat.] cual, que, quien
simulacrum, i, (n): imagen, retrato, estatua; simulacro.
speculum, i, (n): espejo.
sum, es, esse, fui: ser, estar; haber, existir
suus, a, um: su, suyo
tango, is, ere, tetigi, tactum: tocar
4 teneo, es, ere, ui, tentum: tener, coger, sujetar; ocupar
et cibum quem tenebat ore dimisit, uerum: [adv.] verdaderamente, sí; [conj.advers.] pero, sin
embargo
uerus, a, um: verdadero
uideo, es, ere, uidi, uisum: ver
uolo, uis, uelle, uolui, -: querer.
1
dum: conjunción subordinante adverbial temporal (> ‘mientras….’).
2
ferret: imperfecto de subjuntivo del verbo “fero”.
3
ferri: infinitivo de presente pasivo del verbo “fero” con sujeto paciente en acusativo y complemento
agente (a/ab + ablativo).
4
ore: ablativo separativo dependiente del verbo compuesto “dimisit” (de + misit).