Edukira joan

Leonor Austriakoa

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Leonor Austriakoa

Frantziako erregina ezkontidea

1530 - 1548
Klaudia Frantziakoa - Katalina Medici
Portugalgo erregina ezkontidea

1518 - 1521
Maria Aragoikoa - Katalina Austriakoa
Bizitza
JaiotzaLovaina1498ko azaroaren 15a
Herrialdea Espainia
 Portugalgo Erresuma
HeriotzaTalavera la Real1558ko otsailaren 18a (59 urte)
Hobiratze lekuaPanteón de Infantes
Heriotza modua: asma
Familia
AitaFilipe I.a Gaztelakoa
AmaJoana Gaztelakoa
Ezkontidea(k)Manuel I.a Portugalgoa  (1518ko uztailaren 16a -  1521eko abenduaren 13a)
Frantzisko I.a Frantziakoa  (1530eko uztailaren 4a -  1547ko martxoaren 31)
Seme-alabak
Haurrideak
Familia
LeinuaHabsburgo
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

Find a Grave: 22946390 Edit the value on Wikidata

Leonor Austriakoa,[1] baita Leonor Habsurgokoa eta Trastamarakoa (Lovaina, Belgika, 1498ko azaroaren 15aTalavera la Real, Badajoz, Espainia, 1558ko otsailaren 18a) Portugal eta Frantziako erregina izan zen Gaztelako Felipe I.aren eta Juana I.a Gaztelakoaren alaba zen. Espainiako Karlos I.aren , V.a Germaniako Erromatar Inperio Santuako enperadorearen arreba eta Danimarkako, Norvegiako eta Suediako errege ezkontidea izan zen Isabel Austriakoaren ahizpa zen.[2][3][4]

Bere garaian ospetsua izan zen bere edertasun eta kultura apartagatik. Hainbat erregek ezkondu nahi izan zuten berarekin: Luis XII.a Frantziakoa eta Frantzisko I.a eta Rineko Federiko II.a konde palatinoa. Azken horrekin ezkondu nahi izan zuen berak.[2]

Leonor Austriakoa Lovainan jaio zen. Austriako Felipe artxidukearen alaba nagusia, Maximiliano I.a Habsburgoko enperadorearen eta Maria Borgoinako dukesaren semea. Ama Trastámarako Joana I.a Gaztelako infanta, Errege Katolikoen alaba, Gaztelako tronuan Erreginaren heriotzaren ondoren.[3]

Gaztaroan, Maximiliano aitona Leonor biloba Galesko Henrike printzearekin, Henrike VIII.a Ingalaterrako erregearekin, ezkontzen saiatu zen, baina Juana erreginaren ahizparekin, hau da Leonorren izeba Katalina infantarekin ezkondu zen. Geroago, Luis XII.a eta Frantzisko I.a erregeekin, Segismundo I.a Poloniakoarekin edo Antonio Lorenako dukearekin ezkontza-proposamenak egiten saiatu ziren.

Berak maitasun-istorio bat izan zitekeen Rineko Federico II.a Palatino kondearekin, 1517an Karlos nebaren eskuetara Leonorri zuzendutako kondearen maitasun-gutun bat heldu baitzen. Aurkikuntzaren ondoren, isilpean ezkonduta ez zeudela zin egitera behartu zituen, eta Habsburgotarren gortetik bota zuen Federico. Urte horretan bertan, nebarekin abiatu zen Gaztelara, Fernando aitona hil ondoren botere hutsa bete behar baitzuen.

Portugalgo erregina ezkontidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Habsburgotarren politika zen dinastiaren etorkizunerako abantaila politikoak zituzten ezkontzak lortzea. Horregatik, bere osabarekin, Manuel I.a Portugalgo erregearekin, konprometitu zuten, "El Afortunado" ezizena zuen, bere bi izeben alarguna baitzen, Isabel eta María Aragoikoa, amaren ahizpak, Ez ziren ados jarri haren etxeko seme zuen Juan jaraunslearekin ezkontzera. Juan oinordekoa bere ahizpa Catalinarekin ezkondu zen.[5]

Ezkontza Lisboan egin zen, 1519ko martxoaren 7an, eta bi seme-alaba jaio ziren: Karlos ( urtebete baino lehen hil zena) eta María.[2]

Manuel I.a erregea Lisboan hil zen, 1521eko abenduaren 13an, 52 urte zituela.[2] Leonorrek 23 urte besterik ez zituen, eta Karlos I.a nebaren ondora itzultzea erabaki zuen; sei hilabete besterik ez zituen Maria alaba Portugalen utzi behar izan zuen. Ez zuen berriz ikusi urte askoan, eta amaren eta alabaren arteko harremana urruna eta zaila izan zen, batez ere Portugalgo infantarentzat, ez baitzion inoiz amari utzi izana barkatu.

1523an, Frantziako Karlos III.a Borboiko dukearekin ezkon-hitza eman zioten, zein Frantzisko I.aren aurkaria baitzen, haren eta erregearen amaren arteko liskarragatik, baina ezkontza hori ez zen inoiz izan.

Frantziako erregina ezkontidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karlos I.aren eta Frantzisko I.aren arteko lehiak Europa astindu zuen botere-borroka odoltsu batean. Espainiako monarkak Frantziako erregea harrapatu eta Pavíako Batailan (1525) porrot egin ondoren kartzelaratu zutenean, Madrilgo ituna (1526) sinatzera behartu zuten, baina ez zuenez sinatutako hitza bete, etsaitasunak berriro hasi ziren. Bertan bi alderdiek sinatutako klausuletako bat Francisco I.a eta Leonor Habsburgoren ezkontza izan zen, urte horretan bertan Illescas Hiri Inperialean (Toledo) egin zena, nahiz eta frantses erregeak ez zuen hala onartu Damen Ituna sinatu arte 1529ko abuztuaren 3an.

Azkenik, Cambrai edo Las Damas Ituna[6] sinatzea lortu zen, Luisa Savoiakoak —Francisco I.aren amak— eta Margarita Austriakoak —Karlos V.aren izebak— sinatu zutelako. Botere bidezko beste ezkontza-zeremonia bat egin zen Torrelagunan 1530eko martxoaren 20an. Bertara Isabel enperatriza joan zen, eta Leonorrek Frantziarako bidaiari ekin zion Francisco I.aren bi semeekin, Francisco delfinarekin eta Enriquerekin, Orleanseko dukearekin, aitak Karlos V.ak bahituta utzi zuen 1526an, Tratatua beteko zuela ziurtatzeko eta Borgoña itzuli. Ez zuenez bete, printzeen gatibutzak lau urte baino gehiago iraun zuen. Íñigo Fernández de Velasco Gaztelako Kondestablearen hainbat gotorlekutan egon ziren, eta hura hiltzean, bere seme Pedro arduratu zen. Leonorri eta printze frantziarrei lagundu zien Hondarribira arte, lau tona urre trukatuz. Frantzisko I.ak ez zion Borgoña enperadoreari itzuli. Orduan, Leonorrek indarra galdu zuen: gaixotu egin zen, delikatua, eta, gainera, elefantiasiak jota zegoen, hankak patu eta desitxuratzen dituen eritasunak jota, belztuta.

Leonorrek Frantziako gorte fin eta lizunean zuen bizitza zaila eta larria izan zen: senarrak baztertu eta mespretxatu egiten zuela ikusten zuen, bere arreta beste emakume batzuengana desbideratuz. Enperadoreak bere arreba Frantziako erregearekin ezkontzean harreman hobeak lortzeko ahalegina alferrikakoa izan zen. Leonorren beste sakrifizio bat izan zen. Frantzisko I.a Rambouilleten hil zen 1547ko martxoaren 31n, 52 urte zituela.[2] Alargun geratu ondoren, Turenako dukesa izendatu zuten dote gisa; Leonor, alarguna eta ezkontza horretako seme-alabarik gabea, Bruselako gortera itzuli zen.

Leonorren eta haren ahizpa Mariaren hilobiak, El Escorialen.

Urte askoan, Leonorrek, nebak lagunduta, Portugalgo erregearen baimena bilatu zuen Maria alaba harekin bizi zedin. Karlos I.ak 1555ean abdikatu eta Yusteko San Jeronimo monasteriora erretiratu ondoren, Leonorrek eta haren ahizpa Mariak nebari jarraitzea erabaki zuten, haien arteko maitasun handia erakutsiz.[2]

Orduan, ustekabekoa gertatu zen: Joan III.a Portugalgo erregeak, azkenean, Maria infanta amaren ondoan bizitzea baimendu zuen. Baina banantze-urteak gehiegizkoak izan ziren: Espainiara iristean, infantak ez zuen amarekin egon nahi izan, eta Portugalera itzuli zen. Leonorren ustez, graziazko kolpea izan zen; haren osasuna nabarmen ahuldu zen azken urtean, eta alaba bakarraren arbuioa ezin izan zuen jasan.[2]

1558ko otsailaren 18an hil zen, Badajozko udal mugapeko Talavera la Realen. Bere arreba Maria urte bereko urriaren 18an hil zen.

Meridako Katedralean lurperatu zuten,[7] harik eta bere neba Karlos I.ak bere gorpuzkiak Yusteko monastegira eramateko agindu zuen arte.[8] Gero, haren gorpuzkiak El Escorialeko monasterioko Infanteen panteoian daude.[9]

Bi seme-alabak Manuel I.a Portugalgoarekin izan zituen:

  • Karlos (1520ko abuztuaren 18a-1521eko apirilaren 15a).
  • Maria (1577ko ekainaren 8tik urriaren 10era), Viseuko dukesa eta Europako printzesa ezagunena.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. «Elionor d’Àustria | enciclopedia.cat» www.enciclopedia.cat (Noiz kontsultatua: 2023-04-02).
  2. a b c d e f g «Leonor (D.).» Portugal - Dicionário Histórico, Corográfico, Heráldico, Biográfico, Bibliográfico, Numismático e Artístico: 170-171..
  3. a b (Gaztelaniaz) Flórez, Enrique. (1761). Memorias de las Reynas Catholicas de España: historia genealogica de la casa real de Castilla y de Leon, todos los infantes, trages de las reynas en estampas y nuevo aspecto de la historia de España. por Antonio Marin (Noiz kontsultatua: 2023-04-02).
  4. «Leonor de Austria | Real Academia de la Historia» dbe.rah.es (Noiz kontsultatua: 2023-04-02).
  5. «D. Leonor, rainha de Portugal - Portugal, Dicionário Histórico» www.arqnet.pt (Noiz kontsultatua: 2023-04-02).
  6. (Gaztelaniaz) Vicent, Vicente de Cadenas y. (1985). Doble coronación de Carlos V en Bolonia, 22-24/II/1530. Ediciones Hidalguia ISBN 978-84-00-06049-7. (Noiz kontsultatua: 2023-04-02).
  7. Díez, José Rodríguez. (2014). «Epitafios del Panteón de Infantes del Monasterio del Escorial y sus fuentes bíblicas» El mundo de los difuntos: culto, cofradías y tradiciones, Vol. 2, 2014, ISBN 978-84-15659-23-5, págs. 825-856 (Ediciones Escurialenses): 825–856. ISBN 978-84-15659-24-2. (Noiz kontsultatua: 2023-04-02).
  8. «Leonor de Austria, la hermana de Carlos V, el Emperador» Europapress 19 de noviembre de 2015.
  9. https://www.juntadeandalucia.es/cultura/archivos_html/sites/default/contenidos/archivos/aga/difusion/documentoMes/Dxpticos/Dxptico_mar_2014.pdf. ISSN https://www.juntadeandalucia.es/cultura/archivos_html/sites/default/contenidos/archivos/aga/difusion/documentoMes/Dxpticos/Dxptico_mar_2014.pdf..

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Aurrekoa:

María Aragoikoa


Portugal eta Algarveetako erregina ezkontidea


1519-1521
Hurrengoa:



CatalinaAustriakoa
Aurrekoa:


Claudia Valoiskoa


Frantziako erregina ezkontidea




1530-1547
Hurrengoa:


Catalina Médicikoa
Aurrekoa:

Luisa Savoikoa
Turenako dukesa



1547-1558
Hurrengoa:


María Estuardo Eskoziakoa